آیا با وجود روکش یا ونیر روی دندان می توان ارتودنسی انجام داد؟

این پرسش بسیار شایعی است که بیمارانی که به ارتودنتیست ها مراجعه می کنند مطرح می کنند.

این یک سوء تفاهم یا سوء برداشت است که افرادی که ترمیم هایی مانند روکش های دندانی یا ونیر یا حتی دندان پر شده دارند نمی توانند از بریس های ارتودنسی استفاده کنند. این اصلاً حقیقت ندارد، و کاملاً ممکن است که بتوان بریس های ارتودنسی را روی روکش ها یا ونیرهای دندانی قرار داد. به طور کلی برای درمان ارتودنسی سه گزینه وجود دارند:

  • بریس های ثابت روی سطح جلوی دندان ها
  • بریس های ثابت روی سطح داخلی دندان ها
  • بریس های متحرک.
روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

بهترین نوع درمان ارتودنسی برای دندان هایی که روکش یا ونیر دارند کدام است؟

به صورت ایده آل، اگر بتوان از قرار دادن براکت های ارتودنسی روی روکش ها یا ونیرهای دندانی پرهیز کرد ما نیز ترجیح می دهیم این کار را انجام ندهیم. انتخاب ایده آل بریس های متحرکی مانند اینویزیلاین است. با این حال، اینویزیلاین روی هم رفته به اندازه براکت ها دقیق عمل نمی کند، بنابراین اگر بریس های ثابت به شما توصیه شده اند، ما روش هایی برای چسباندن براکت های ثابت روی روکش ها، ونیرها و دندان های پر شده داریم.

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

آیا روکش، ونیر، یا پر شدگی دندان با قرار گرفتن براکت روی آنها آسیب می بینند؟

در صورتی که ونیر یا پر شدگی دندان شما سالم باشد، انجام درمان ارتودنسی هیچ آسیبی به آنها وارد نخواهد کرد. ما از تکنیک های دقیقی برای چسباندن براکت ها به روکش ها یا ونیرهای دندانی استفاده می کنیم و در انتهای درمان، براکت ها با دقت برداشته خواهند شد تا از بروز هر گونه آسیب ناخواسته ای به ترمیم دندانی پیشگیری شود.

آیا لازم است پس از درمان ارتودنسی روکش، ونیر، یا پر شدگی دندان تعویض شود؟

به طور کلی، اگر ترمیم دندانی شما سالم باشد و از نظر زیبایی هیچ مشکلی نداشته باشد، پس از برداشتن براکت ها نیاز به تعویض نخواهد داشت. برخی بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند پس از اتمام درمان خود روکش ها یا ونیرهایی دارند که بویژه از نظر ظاهری زیبا نیستند و بنابراین خواستار تعویض آنها نیز هستند. برخی ارتودنتیست ها سفید کردن دندان ها را برای همه بیماران خود انجام می دهند و توصیه می کنند ابتدا دندان های طبیعی سفید شوند سپس روکش ها یا ونیرهای جدید روی دندان ها قرار بگیرند تا با دندان های طبیعی شما که اکنون سفیدتر هستند بیشتر تطبیق داشته باشند. طراحی لبخند خوب و قالب گیری های تشخیصی هنگام تعویض روکش ها و ونیرهای موجود برای لبخند زیبای طبیعی ضروری است.

اگر دندانی قبلاً تحت درمان ریشه قرار گرفته باشد می توان درمان ارتودنسی انجام داد؟

دندان هایی که قبلاً تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند معمولاً می توانند به خوبی با درمان ارتودنسی جابجا شوند. گرچه دندان ضرورتاً از درون حیات خود را از دست داده است، ما در حقیقت در حال جابجا کردن بیرون ریشه دندان داخل استخوان هستیم. اگر درمان ارتودنسی خود را شروع نکرده اید، توصیه می کنیم پس از انجام فرایند درمان ریشه و قبل از دریافت بریس ها یا اینویزیلاین ۱ تا ۲ ماه صبر کنید تا به دندان شما فرصت کافی داده شود تا بهبود پیدا کند.

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

آیا در طول درمان ارتودنسی می توان درمان ریشه انجام داد؟

اگر تحت درمان ارتودنسی قرار دارید و نیاز دارید درمان ریشه انجام دهید، حتماً به ارتودنتیست خود اطلاع دهید و به هیچ عنوان مشکل آفرین نخواهد بود. تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که ارتودنتیست براکت روی دندانی که نیاز به درمان ریشه دارد را بردارد تا دندانپزشک بتواند درمان لازم را روی آن انجام دهد. وقتی درمان ریشه انجام شد، هیچ مسئله ای برای جابجایی این نوع دندان ها بوجود نخواهد آمد. بنابراین، در صورت بروز، هیچ مشکلی بوجود نخواهد آورد. خوشبختانه، از آنجا که درمان ریشه تنها یک دندان را هدف قرار می دهد، تنها با برداشتن براکت روی آن دندان، دندانپزشک امکان دسترسی کامل برای حل مشکلات را خواهد داشت. در برخی موارد، ممکن است حتی نیاز به برداشتن براکت براس انجام درمان نیز نباشد.

مشورت با دندانپزشک

برخی افراد فکر می کنند ارتودنتیست می تواند جای دندانپزشک آنها را نیز پر کند. در طول درمان ارتودنسی، باید پیوسته و به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا بدانید دقیقاً سلامت دندان های شما چه وضعی دارد. گرچه امکان انجام برخی از دیگر فرایندهای دندانپزشکی در حالی که براکت ها روی دندان های شما هستند وجود دارد، اما این موقعیت ایده آل نیست. به دندانپزشک مراجعه کنید و استراتژی هایی که به شما پیشنهاد می دهد را کاملاً به کار ببندید. پاکسازی های تخصصی توسط دندانپزشک نیز راهی فوق العاده برای حفظ سلامت دندان ها است زیرا آنها متخصص حفظ سلامت دندان ها هستند.

رعایت نکات مهم برای بهداشت دهان و دندان

پرهیز از مشکلاتی که برای سلامت دندان ها بروز پیدا می کنند ایده آل ترین موقعیت ممکن است. به جای آنکه نگران این باشید که آیا با وجود براکت ها درمان برای شما عمل خواهد کرد یا خیر، چرا به طور منظم از آنها مراقبت نکنید تا از بروز مشکلات در درجه اول پرهیز نکنید؟

پنج نکته ساده برای سالم نگهداشتن دندان ها عبارتند از:

  • مسواک زدن صبح و شب ها
  • نخ دندان کشیدن روزانه
  • استفاده روزانه از دهانشویه
  • پرهیز از غذاهای شیرین
  • پر هیز از غذاهای سفت

اگر همواره این عادات را حفظ کنید، برای تمام عمر دندان هایی سالم خواهید داشت! با این حال، برای برخی افراد حتی تمیز نگه داشتن دندان ها نیز همیشه عملی نیست. به همین دلیل اینقدر اهمیت دارد که به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید دندان های شما تا جای ممکن سالم و تمیز هستند.

همه ما می دانیم که کشیدن سیگار و تنباکو به روش های مختلفی می توانند به شدت برای سلامت ما مضر باشند. بسیاری افراد کشیدن سیگار را به بیماری های مربوط به ریه ربط می دهند، اما به فکر سلامت دهان نیستند که یکی از اصلی ترین نگرانی های مربوط به سلامتی با کشیدن سیگار هستند.

اگر به فکر شروع درمان ارتودنسی هستید، این احتمال وجود دارد که به سلامت دندان های خود نیز اهمیت دهید. وقتی صحبت از دندان ها به میان می آید، یکی از مهم ترین نگرانی هایی که برای سلامتی وجود دارد، کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی با وجود بریس ها روی دندان ها است. در این مقاله برای شما توضیح خواهیم داد این عادت چگونه می تواند لبخند شما را هم از نظر ظاهر و هم از نظر نگرانی های اساسی در مورد سلامتی تحت تأثیر قرار دهد.

افزایش باکتری ها با کشیدن سیگار در دهان

وقتی افراد بریس های ارتودنسی را دریافت می کنند بسیار مهم است که به حفظ بهداشت دهان خود و مراجعات منظم به دندانپزشک برای پاکسازی و چکاپ ادامه دهند. اگر فردی بریس داشته باشد و به کشیدن سیگار ادامه دهد، سلامت دهان خود را به خطر می اندازد. مطالعات حاکی از این هستند که افراد سیگاری بیشتر مستعد داشتن سطوح بالاتر باکتری ها داخل دهان خود، مخصوصاً روی دندان ها و لثه های خود هستند. وجود این باکتری های ناسالم می تواند منجر به بروز بسیاری از مشکلات دهان، از جمله پوسیدگی دندان ها و بیماری لثه شود.

از آنجا که با سیگار کشیدن دهان فرد بیشتر مستعد پلاک و سموم اضافی می شود که می توانند جذب شوند، انجام این عادت می تواند توانایی فرد در مبارزه با پوسیدگی دندان را کاهش دهد. کشیدن سیگار و تنباکو در حقیقت می توانند باعث شوند به استخوان های دهان و لثه ها آسیب جدی وارد شود.

برخی از این باکتری ها می توانند با نمونه های خشکی دهان ارتباط داشته باشند. به طور طبیعی، بزاق دهان شما کمک می کند شما از شر برخی از این باکتری ها رها شوید. اما با کاهش سطح بزاق دهان در نتیجه کشیدن سیگار، شما بیشتر مستعد انباشته شدن باکتری ها هستید.

التهاب لثه ها

نشان داده شده است که کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی موجب افزایش التهاب لثه ها در نتیجه کاهش جریان خون و تحریک شود. علاوه بر این، از آنجا که باکتری ها در شیارهای اطراف لثه ها انباشته می شوند، شما بیشتر مستعد بیماری لثه می شوید، که می تواند حتی منجر به وخیم تر شدن التهاب لثه ها شود. با پیشرفت بیماری لثه، می تواند به جایی برسد که لثه ها شروع به کنار رفتن از روی دندان ها و جدا شدن از آنها کنند. این می تواند به جایی برسد که لازم باشد برخی دندان ها کشیده شوند.

مرگ سلولی

روشی دیگر که کشیدن سیگار به طور می تواند منجر به بروز مشکلات برای دندان های شما شود به سلول های شما مربوط می شود. کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی هر دو به مرگ سلولی در لثه ها و ساختارهای استخوانی مربوط می شوند، که به صورت مؤثر موجب ضعف بافت ها و دندان های شما خواهد شد. بنابراین، در نتیجه کشیدن سیگار، نه تنها دندان های شما درگیر افزایش تعداد باکتری ها خواهند شد، بلکه آنها به طور همزمان ضعیف تر نیز خواهند شد.

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

لک شدن دندان ها

گرچه لک شدن دندان ها در مقایسه با بیماری لثه و پوسیدگی دندان ها یک پیامد نسبتاً جزئی است، اما با کشیدن سیگار یا سیگار الکترونیکی یک نگرانی اصلی است. افرادی که با وجود براکت ها داخل دهان خود سیگار یا سیگار الکترونیکی می کشند، هنگام برداشتن براکت ها، شاهد رنگ کاملاً متفاوتی روی دندان های خود خواهند بود، حتی ممکن است لکه های دندان های آنها آنقدر شدید باشند که پس از برداشتن ابزار ارتودنسی نیز هرگز به رنگ اصلی که داشته اند در نخواهند.

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

مقایسه سیگار و سیگار الکترونیکی

گرچه کاهی اوقات تصور می شود کشیدن سیگار الکترونیکی “جایگزینی” بی خطرتر برای کشیدن سیگار معمولی یا برگ باشد، اما نگرانی های زیادی برای سلامت وجود دارند. هر دو شکل سیگار کشیدن شامل تنباکو و نیکوتین هستند و می توانند اعتیاد آور باشند. علاوه بر این، این نگرانی در مورد مواد شیمیایی مختص طعم دهنده های خاص سیگار الکترونیکی وجود دارد، نیازی به ذکر نیست که گاهی اوقات سیگار الکترونیکی ها منفجر هم می شوند. روی هم رفته، به نظر می رسد تحقیقات حاضر به این نکته اشاره دارند که سیگارهای معمولی اندکی مضرتر از سیگارهای الکترونیکی هستند، گرچه به دلیل نگرانی هایی که برای سلامتی وجود دارد، قطعاً توصیه نمی شوند.

سیگار کشیدن به دلیل خاصیت اعتیاد آور بودن آن که می تواند ترک آن را دشوار کند، مسئله پیچیده ای است. روی هم رفته، کشیدن سیگار برای بیمارانی که دندان های سالم می خواهند و می خواهند روی هم رفته سالم بمانند کاملاً منع می شود.

اگر همزمان با دریافت براکت های ارتودنسی مایل به ترک سیگار هستید، می توانید از مزایای متعدد آن برای سلامتی خود بهره مند شوید و خطر ابتلا به بیماری های دهان که با کشیدن سیگار همراه هستند را تا میزان زیادی کاهش دهید.

تمایل به صاف کردن دندان ها باید تمایل به بهبود بهداشت و سلامت دهان را نیز شامل شود. مقداری زیادی از آسیبی که سیگار ممکن است به دندان های شما وارد کند، اگر حتی پس از چند ماه مایل به ترک سیگار باشید، کاملاً قابل بازگشت است. حتی اگر مایل باشید تنها برای چند ماه کشیدن سیگار را ترک کنید شما شاهد بهبود کلی عملکرد ریه های خود خواهید بود، و خطر مشکلات مربوط به سلامت دهان و دندان مانند بیماری لثه تا میزان زیادی کاهش پیدا خواهد کرد. اگر پس از درمان به مدت ۵ سال از کشیدن سیگار خودداری کنید، می توانید خطر ابتلا به سرطان های دهان که یکی دیگر از نگرانی های اصلی در مورد سلامت دهان برای افراد سیگاری است را کاهش دهید.

برداشتن براکت های ارتودنسی از روی دندان ها مرحله ای بسیار شگفت انگیز در طول درمان ارتودنسی است. اگر شما هم مانند همه افراد دیگری که از بریس ها استفاده می کنند منتظر لحظه ای هستید که ارتودنتیست براکت ها را از روی دندان های شما بر می دارد و لبخند زیبا و دندان های صاف و یکدست خود را درون آینه می بینید.

بعد از ماه ها انتظار و کار کردن برای صاف کردن دندان های سفید و درخشان خود با بریس ها، ممکن است متوجه شوید که دندان های شما در اطراف قسمت هایی که براکت ها وجود داشته اند مقداری تغییر رنگ پیدا کرده اند. این برای بیماران کاملاً طبیعی است که بخواهند دندان های صاف و جدید آنها سفید و براق شوند.

خوشبختانه، درک اینکه دندان ها با بریس ها چگونه زرد می شوند می تواند به شما کمک کند از تجربه کردن این مشکلات زیبایی بپرهیزید. در حالی که زرد شدن دندان ها در طول درمان ارتودنسی با بریس ها در حقیقت قابل اجتناب است، اما اگر در طول در طول درمان ارتودنسی هر گونه لکه ای روی دندان ها ایجاد شد، با درمان سفید کردن تخصصی دندان ها می توانید لبخند خود را مجدداً سفید و درخشان کنید.

چرا دندان ها با بریس ها زرد می شوند؟

لک شدن دندان ها پس از بریس ها در بین بیماران نوجوانان و افراد بزرگسالی که از بریس ها استفاده می کنند یک نگرانی شایع است. مراقبت از بریس ها مهم است، تا نه تنها روند درمان صاف شدن دندان ها بلکه سلامت عمومی دهان شما حفظ شود. اگر می خواهید پس از درمان ارتودنسی سفیدی دندان های خود را حفظ کنید، باید علل اصلی لبخند بد رنگ خود را بدانید. خود بریس ها مستقیماً موجب بد رنگ شدن دندان ها نمی شوند. پلاک و تارتار، بد مسواک زدن، و خوردن برخی غذاهای خاص همگی در لک شدن دندان ها نقش دارند و پس از برداشتن براکت ها لازم است دندان ها سفید شوند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

پلاک و تارتار دندان

دندان ها معمولاً در نتیجه تجمع پلاک درون حفره ها و شیارهای دندان لک می شوند. پلاک یک فیلم چسبناک فاقد رنگ متشکل از باکتری هایی است که در نتیجه خوردن و نوشیدن روی دندان ها شروع به شکل گیری می کنند. این پلاک با قندها ترکیب می شود و اسیدهای تولید می کند که موجب از بین رفتن مواد معدنی از روی سطح دندان ها می شود. زدودن مواد معدنی از سطح دندان ها باعث می شود نحوه بازتابش نور توسط سطح دندان ها تغییر کند. این به طور بالقوه منجر به بروز لکه های سفید زشتی روی دندان ها می شود.

علاوه بر این، پلاک ها در طول دوره ای که از بریس ها استفاده می شود، خطر بیماری لثه و پوسیدگی دندان ها را نیز افزایش می دهند. پلاک می تواند سفت شود و به تارتار تبدیل شود، رسوب پوسته ای که اگر با مسواک زدوده نشود می تواند درست ظرف ۲۴ ساعت شکل بگیرد. تارتار به راحتی موجب ایجاد لکه های زرد و قهوه ای روی دندان ها می شود، و حتی می تواند زدودن پلاک هایی که به تازگی شکل گرفته اند را دشوار سازد. وقتی تارتار گسترش پیدا می کند، تنها درمان های تخصصی دندانپزشکی قادر به زدودن آنها خواهند بود.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

بریس ها چه تأثیری روی بهداشت دهان دارند؟

بهداشت دهان و دندان یکی از مهم ترین روش های پیشگیرانه در برابر پلاک و تارتار است، علل اصلی تغییر رنگ دندان ها. بیمارانی که بریس استفاده می کنند همیشه باید پس از هر وعده مسواک بزنند و دهان خود را آب بکشند، و حداقل روزی دو مرتبه نخ دندان بکشند.

گرچه بریس ها می توانند باعث شوند کارهای اصلی پاکسازی دندان ها دشوار شوند، اما مهم است کارهای بهداشتی دهان با دقت و به طور منظم انجام شوند. وقتی سعی می کنید دندان های خود را مسواک بزنید، براکت ها و سیم های بریس ها می توانند سر راه باشند و نخ دندان کشیدن مؤثر نیاز به زمان و مهارت دارد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ناکافی می تواند باعث شود باقی مانده های غذا و مایعات روی دندان ها باقی بمانند. این موجب افزایش احتمال به جا ماندن پلاک ها و باکتری های مضری می شود که می توانند موجب بروز بیماری لثه و پوسیدگی دندان شوند.

اگر شما بریس دارید و متوجه شدید تمیز نگهداشتن دندان ها برای شما چالش برانگیز است، باید برنامه ریزی کنید تا برای پاکسازی های تخصصی به دندانپزشک خود مراجعه کنید. پاکسازی های تخصصی دندانی در طول درمان ارتودنسی به زدودن پلاک هایی کمک خواهند کرد که موجب لک شدن دندان ها می شوند. ابزارها و تکنیک هایی که استفاده می شوند به دندانپزشک اجازه می دهند تا بخش های بین دندان ها و براکت ها، و سیم کمانی را تمیز کند که دسترسی به آنها دشوار است و بیمار نمی تواند با مسواک یا نخ دندان آنها را تمیز کند. صرف نظر از پاکسازی های دندانی می تواند باعث شود پس از برداشته شدن بریس ها دندان ها زرد یا لک دار به نظر برسند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

غذاهایی که موجب زرد شدن دندان ها می شوند

اگر می خواهید لبخندی سفید و درخشان داشته باشید، مراقب رژیم غذایی خود باشید. برخی غذاها و نوشیدنی ها می توانند موجب لک شدن دندان ها شوند، و در نهایت منجر به تغییر رنگ دندان ها شوند. قهوه، چای، نوشابه، آبمیوه های تیره، پاستیل، و حتی سس سویا می توانند موجب لک شدن دندان ها شوند. غذاهای شیرین، اسیدی، و نشاسته ای می توانند باعث شوند رشد باکتری ها افزایش پیدا کند و روند از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها اتفاق بیفتد. حتی غذاهایی مانند ترشی، قره قاط، فراورده های گوجه فرنگی، و الکل نیز می توانند موجب از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها و ایجاد لک شوند.

سفید کردن دندان ها پس از برداشتن بریس ها

دندان هایی که لک شده اند می توانند باعث شوند بیماران نوجوان و بزرگسال حتی پس از اتمام درمان ارتودنسی و صاف و یکدست کردن دندان های خود، با لبخند زدن احساس نا امنی کنند. روی هم رفته، شما روند استفاده از براکت های ارتودنسی را به اتمام رسانده اید، چگونه می توانید دندان های سفیدتری داشته باشید تا صاحب لبخندی زیبا شوید؟ این همان جایی است که سفید کردن تخصصی دندان ها برای کمک به احیاء رنگ اصلی دندان ها و از بین بردن لکه های آنها به میان می آید تا لبخندی روشن، درخشان و سفید خلق شود.

همواره توصیه می شود به جای سفید کردن دندان ها قبل از قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها، این کار را پس از اتمام درمان ارتودنسی انجام دهید. سفید کردن دندان ها قبل استفاده از بریس ها می تواند باعث شود روی سطح دندان ها و جای براکت ها و سیم ارتودنسی و نیز در اثر جابجا شدن دندان ها سایه رنگی روی دندان ها باقی بماند. یکی از شایع ترین دلایلی که بیماران در پی استفاده از بریس ها هستند اصلاح کجی دندان ها است. دندان های کج اغلب روی یکدیگر همپوشانی دارند، که به این معناست که اگر قبل استفاده از بریس ها سفید کردن دندان ها را انجام دهید ماده سفید کننده نمی تواند به برخی مناطق دندان ها برسد. با جابجا شدن دندان ها در طول درمان ارتودنسی، این امر موجب ایجاد یک طیف سایه ناهموار در لبخند شما می شود.

ارتودنتیست ها اغلب به بیماران خود توصیه می کنند برای سفید کردن دندان ها پس از برداشته شدن بریس ها حدود ۶ ماه دست نگهدارند. دو دلیل برای این توصیه وجود دارد: حساسیت دندان ها و بزاق.

استفاده از بریس ها باعث می شود دندان ها برای مدت زمانی کوتاه احساس ضعف داشته باشند، بنابراین اگر به خودتان زمان بدهید تا تطبیق پیدا کنید، باعث خواهد شد سفید کردن دندان ها در حد امکان مؤثر و راحت شود. در بسیاری موارد، بزاق بیمار برای کاهش شدت تغییر رنگ دندان ها و تفاوت سایه رنگ ها پس از برداشتن براکت ها کافی خواهد بود. با این حال، اگر شش ماه گذشته باشد دندان ها هنوز بد رنگ به نظر برسند، ممکن است سفید کردن دندان ها پس از بریس ها برای خلق لبخندی سفیدتر و با ظاهری سالم تر لازم و ضروری باشد.

برای بهبود مطلوب زیبایی و سلامت دهان، سفید کردن دندان ها همیشه باید تحت نظر و توسط یک دندانپزشک انجام شود. سفید کردن تخصصی دندان ها نه تنها تأثیر گذارتر از درمان های خانگی است، بلکه بی خطرتر نیز هست. متخصصان دندانپزشکی می توانند بخش هایی از مینای دندان ها که دچار دمینرالیزیشن شده اند، بیماری لثه ها، یا پوسیدگی دندان ها که با بریس ها پنهان شده اند را تشخیص دهند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

روش های سفید کردن دندان ها پس از برداشتن بریس ها

اکنون اجازه دهید به معرفی برخی گزینه ها برای سفید کردن دندان ها بپردازیم:

محصولات سفید کننده ای که نیاز به نسخه دندانپزشک ندارند

این محصولات شامل استریپ های سفید کننده، خمیر دندان های سفید کننده، و مدادهای سفید کننده هستند. گرچه این گزینه ها بی خطر هستند، و عموماً در اکثر داروخانه ها و سوپر مارکت ها به صورت OTC به فروش می رسند، یکی از مهم ترین نقاط ضعف های آنها این است که به خاطر غلظت شیمیایی کمتر آنها، مدت زمان خیلی طولانی تری طول خواهد کشید قبل از آنکه متوجه تأثیر سفید کنندگی آنها شوید.

تری های سفید کننده خانگی

تری های خانگی سفید کننده دهان شامل یک تری هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند تا متناسب با شکل منحصر بفرد دندان های هر بیمار باشند. ژل سفید کننده درون تری ریخته می شود سپس تری روی دندان ها قرار داده می شود تا آنها را سفید کند. اگر ژل سفید کننده دندان ها از دندانپزشک یا ارتودنتیست خریداری شوند، در دو هفته نخست متوجه تفاوت خواهید شد. اگر ژل سفید کننده به صورت OTC دریافت شود، ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد تا متوجه نتایج شوید.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

خدمات تخصصی

گرچه محصولات OTC موجود و به راحتی در دسترس قرار دارند، اگر به دنبال بهترین نتایج برای لبخند خود هستید، باید به دنبال سفید کردن تخصصی دندان ها توسط دندانپزشک باشید. به نظر می رسد آنها از محصولات قدرتمندتری استفاده می کنند که در مدت زمانی کوتاه تر به شما دندان هایی سفیدتر خواهند بخشید. علاوه بر این، آنها می دانند چه مواد شیمیایی در هر محصولی استفاده می شوند، بنابراین، آنها به شما اطمینان خواهند داد که مواد برای شما بی خطر هستند، و از لثه های ظریف شما محافظت می کنند. محصولات سفید کننده می توانند یا تری های سفید کننده در منزل باشند، یا بلیچینگ در مطب با یک مکانیزم سفید کنندگی پر قدرت.

آیا می توان در منزل دندان ها را سفید کرد؟

طی سال ها، مردم مواد طبیعی را با خاصیت سفید کنندگی دندان ها کشف کرده اند، مانند ساییدن جوش شیرین، توت فرنگی، یا لیمو به دندان ها. البته همه دندانپزشکان این روش را توصیه نمی کنند زیرا شما از آسیب های بازگشت ناپذیری که ممکن است به دندان ها و لثه های شما وارد شوند آگاه نیستید. همیشه به دنبال تأیید دندانپزشک یا ارتودنتیست مبنی بر بی خطر بودن خدمات تخصصی سفید کردن دندان ها باشید.

هالیتوزیس به بوی بد و ناخوشایند دهان گفته می شود. این وضعیت غالباً موجب شرمندگی فرد می شود، و ممکن است روابط اجتماعی فرد را تحت تأثیر قرار دهد، علاوه بر این به یک بازار مهم برای صنایع دارویی و آرایشی تبدیل شده است. تأثیر ابزارهای ارتودنسی، خواه ثابت یا متحرک، روی بوی بد دهان قابل توجه است. در این مقاله قصد داریم توجه شما را به عواملی جلب کنیم که در طول درمان ارتودنسی می توانند موجب بروز بوی بد دهان شوند، و نیز چند نکته برای بهتر شدن بوی دهان در طول همین دوره ارائه خوهیم داد.

بوی بد دهان چیست؟

انسان ها مولکول های فرار و غیر فرار متنوعی منتشر می کنندکه تحت تأثیر عوامل ژنتیکی، رژیم غذایی، استرس، و بیماری ها هستند. این وضعیت غالباً موجب خجالت می شود و تبعات اجتماعی ناخوشایندی خواهد داشت. بوی بد دهان ممکن است تنها در نتیجه پوسیدگی های دندانی و بیماری پریودنتال بروز پیدا کند، همان دلایلی که به خاطر آنها به دندانپزشک مراجعه می کنیم.

شیوع بوی بد دهان

مطالعات اندکی انجام شده اند که شیوع بوی بد دهان را در جوامع مختلف اندازه گیری کرده باشند. به طور کلی در جمعیت عمومی، بوی بد دهان در آمریکا ۵۰% و در چین بین ۶% تا ۲۳% گزارش شده است. ارتباط مستقیمی بین بالا رفتن سن و بوی بد دهان وجود دارد، که منجر به افزایش شدت بوی بد دهان می شود. در افراد بالای ۶۰ سال در ترکیه، شیوع بوی بد دهان ۲۸% است.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

دسته بندی انواع بوی بد دهان

به طور کلی، بوی بد دهان می تواند بر اساس منشاء خود به هالیتوز واقعی و هالیتوز روانی تقسیم شود.

به طور کلی، هالیتوز واقعی همان بوی بد دهان از نظر فیزیولوژیکی (بوی بد ناخوشایند صبحگاهی) است که ناشی از راکد ماندن بزاق دهان و فاسد شدن ذرات غذای محبوس شده و پوسیدگی سلول های اپیتلیال با تجمع باکتریایی روی زبان است، که از نظر بالینی به عنوان زبان پوشیده شناخته می شود و با مصرف مکرر مایعات کاهش پیدا می کند.

بوی بد دهان روانی (هالیتوز خیالی/ هیپوکندریاز تک علامتی) شرایطی است که در آن فرد تصور می کند بوی دهان او ناخوشایند است و موجب ایجاد آزار اجتماعی می شود؛  با این حال، هیچ دندانپزشک یا فرد معتمد دیگری نمی تواند وجود آن را تأیید کند. هالیتوز خیالی به چند دسته نقسیم می شود، که به قرار زیر است:

  • هالیتوفوبیا- ترس از داشتن بوی بد دهان است که حداقل در ۵/۰ تا ۱% از افراد بزرگسال مشاهده می شود. چنین بیمارانی متقاعد نمی شوند که آنها از این مشکل رنج نمی برند و نیاز به مشاوره های روانشناختی دارند.
  • شبه هالیتوزیس- بیمارانی که از این مشکل رنج می برند از بوی بد دهان شکایت دارند بدون آنکه واقعاً این مشکل را داشته باشند و سرانجام در حین تشخیص و درمان متقاعد می شوند این بیماری را ندارند.

علل بوی بد دهان کدامند؟

مطالعات مختلف نشان می دهند که ۸۵ تا ۹۰ درصد موارد، تجزیه باکتریایی مواد آلی در حفره دهان دلیل اصلی بوی بد دهان هستند. متابولیسم باکتری های گرم منفی که عمدتاً بر روی پروتئین های حاوی اسیدهای آمینه گوگردی (متونین، سیستئین، سیستین) زنده می مانند، ترکیبات فرار گوگردی تولید می کنند که نقش اساسی را در بوجود آمدن بوی بد دهان ایفا می کنند. ۶۰ درصد از همه میکروارگانیسم های دهانی روی زبان واقع شده اند، که منشاء اصلی باکتری داخل حفره دهان، و نیز دلیل اصلی بوی بد دهان هستند.

اندازه گیری های کمی اهمیت برجسته میکروفلورای زبان را برای ریشه یابی علت بوی بد دهان تأیید می کنند. علل خارج دهان چندان شایع نیستند و شامل تغییرات گوش و حلق و بینی (بویژه سرماخوردگی) وضعیت سیستمیک کلی، استفاده از داروها، مصرف تنباکو، عادات غذایی خاص، و نیز بویی که از دستگاه گوارش نشأت می گیرد. عواملی که برای ایجاد بوی بد دهان ایده آل هستند، عبارتند از: بیماری های پریودنتال، حفره های بزرگ دندانی با کانال های باز ریشه های دندانی، پریوکرونیت، شرایطی که غشاء مخاطی دهان را تحت تأثیر قرار می دهند تأثیر غذاها، پروتزهای مصنوعی که شرایط مناسبی ندارند، کاهش بزاق دهان، و تنفس دهانی.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

تأثیر درمان ارتودنسی روی بوی بد دهان

مطالعات متعددی به بررسی تأثیر ابزارهای ارتودنسی روی میزان باکتری ها در حفره دهان پرداخته اند. عوارض جانبی ابزارهای ثابت ارتودنسی عبارتند از دی کلسیفیکاسیون decalcification  (از بین رفتن مواد معدنی سطح دندان)، لکه های سفید رنگ، حفره های دندانی، واکنش های پریودنتال، و ژنژیویت. ابزارهای ثابت ارتودنسی محلی ایده آل برای انباشته شدن پلاک های دندانی هستند، بنابراین خطر بروز ضایعات سفید رنگ در طول درمان را افزایش می دهند. طراحی و ساختار سطحی ابزارهای ارتودنسی، و نیز کامپوزیت ها بر باقی ماندن پلاک های دندانی تأثیر می گذارند. نحوه نصب سیم ارتودنسی روی براکت ها نیز نقش دارد.

سه روش اصلی اندازه گیری هالیوتوزیس واقعی عبارتند از ارگانولپتیک organoleptic، کروماتوگرافی گازی gas chromatography، و نظارت روی سولفید. دیگر روش های اندازه گیری جایگزین عبارتند از تست N-benzoyl-DL-arginine-2-naphthylamin (BANA)، حسگرهای شیمیایی، آزمایش انکوباسیون بزاقی، بررسی کمیت فعالیت بتا گالاکتوزیداز، نظارت بر آمونیاک، تست نین هیدرین، و واکنش زنجیره ای پلیمراز.

ارتباط درمان ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و پریودانتیکس داخل دهان ارتباط پیچیده ای با یکدیگر دارند. قرار گیری درست و مناسب دندان ها کنار یکدیگر باعث تسهیل رعایت بهداشت خوب دهان و دندان ها می شود، اگرچه روند صاف کردن دندان ها با استفاده از درمان ارتودنسی با تحریک مستقیم لثه و به خطر انداختن تأثرگذاری بهداشت دهان و دندان ها ممکن است تأثیر منفی روی پریودنشیوم داشته باشد. ابزارهای ارتودنسی تجمع پلاک های دندانی و ایجاد ژنژیویت را افزایش می دهند.

بندهای ارتودنسی، براکت ها، و سیم های کمانی ارتودنسی چالش های منحصربفردی برای بهداشت دهان بوجود می آورند زیرا این ابزارهای تله هایی برای ذرات غذا و پلاک های دندانی بوجود می آورند. مراقبت از فضای بین دندانی ینز دشوارتر است و لازم است برای هر دندان نخ دندان از زیر سیم عبور کند. این به فرایندی زمان بر تبدیل می شود که تکمیل آن نیاز به مهارت دارد. لوازم جانبی اضافی مانند لوله های کویل اسپرینگ ها، اتصالات فولادی، زنجیرهای الاستیک می توانند دشواری های دیگری برای بهداشت دهان بوجود بیاورند.

بنابراین، حضور ابزارهای ارتودنسی باعث افزایش به جا ماندن پلاک های دندانی می شود، که تأثیر گذاری رعایت روزانه بهداشت دهان را کاهش می دهد. اکثر مطالعات گزارش داده اند که ارقام شاخص پلاک های دندانی ظرف ۱ تا ۳ ماه پس از قرار گیری ابزار افزایش یافته است. با تداوم حضور پلاک های دندانی، تغییر از باکتری های هوازی به باکتری های غیر هوازی اتفاق می افتد. این تغییر در مشخصات باکتری ها، با تغییرات همراه با سلامت پریودنتال شباهت دارد که با بیماری پریودنتال فعال همراه است.

تأثیرات درمان ارتودنسی روی سلامت پریودنتال در مطالعات مختلفی مورد بررسی قرار گرفته اند. بسیاری از محققان التهاب بافت های لثه در طول درمان با ابزار های ثابت ارتودنسی را مشاهده کرده اند. این شرایط به اقداماتی مربوط می شوند که برای بهداشت دهان و دندان انجام می شوند که با افزایش تجمع پلاک های باکتریایی توسط ابزارهای ثابت ارتودنسی مختل می شود. بارکت ها، سیم های کمانی، و دیگر اجزاء ابزار هم کانونی برای تجمع پلاک های دندانی هستند، و هم مانعی سر راه برداشت پلاک های دندانی، و درنتیجه افزایش التهاب لثه (ژنژیویت) هستند.

علاوه بر این، پلاک های دندانی محلی برای پنهان شدن باکتری های پوسیدگی زا هستند که به صورت بالقوه می توانند آسیب های جدی به بافت های سخت، بویژه در حاشیه بارکت ها وارد کنند. به این ترتیب، وقتی پس از درمان ابزارهای ثابت برداشته می شوند، می تواند انتظار داشت التهاب فروکش کند. بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت هستند، اغلب در پاکسازی مؤثر سطوح دندان ها اطراف اتصالات مشکل دارند. پلاک های محافظت شده بین دندانی موجب بوجود آمدن بوی قابل توجهی می شوند و با سطوح کلی VSCها همراه هستند.

وجود پلاک های دندانی که منجر به از بین رفتن سلامت لثه ها و بافت های پریودنتال می شود، که بوی بد دهان می تواند با آن مرتبط باشد. به واسطه طولانی شدن مدت درمان ارتودنسی، داشتن یک برنامه سختگیرانه کنترل پلاک های دندانی لازم و ضروری است. پاکسازی حرفه ای و تخصصی دندان ها با فواصل زمانی کوتاه مدت باید با فرایندهای کارآمد بهداشتی دهان و دندان ها در منزل تکمیل شود.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

مقایسه براکت های سلف لیگیت و براکت های سنتی

به موازات پیشرفت های متالوژی در ارتودنسی، تولید کنندگان براکت های سلف لیگیت (خود تنظیم شونده) را عرضه کردند تا به عوارض جانبی براکت های سنتی فائق بیایند. علاوه بر کاهش مدت زمانی که مجبور هستید روی صندلی مطب ارتودنتیست سپری کنید و نیز مزایای بیومکانیکی براکت های سلف لیگیت، به دلیل کاهش پیچیدگی و نیز تعداد کمتر مکان هایی برای تجمع میکروب ها، امکان رعایت بهتر بهداشت دهان و دندان ها، یکی از جنبه های مطلوب براکت های سلف لیگیت است.

در مطالعه ای در این باره مشخص شد، افرادی که از براکت های سلف لیگیت استفاده می کنند پس از باندینگ براکت ها روی دندان ها بوی بد دهان کمتری از خود نشان دهند و وضعیت با ثبات تری دارند. در این مطالعه مشخص شد، افرادی که از براکت های سلف لیگیت استفاده می کنند حتی از سلامت پریودنتال بهتری نیز برخوردار هستند، که احتمالاً به براکت هایی ربط دارد که استفاده می کنند. مطالعات دیگر حاکی از این بودند که در براکت های سنتی که با لیگاچورهای الاستومریک تنظیم می شوند، بیشتر از براکت های سلف لیگیت، پلاک دندانی اطراف ابزارها انباشته می شوند.

از نظر آماری، تجمع لاکتوباسیل اطراف براکت های سنتی در مقایسه با براکت های سلف لیگیت، به میزان چشمگیری بالاتر است. بر اساس گزارشات، در براکت های سلف لیگیت در مقایسه با براکت های سنتی با لیگاچور های الاستیک، پیوند باکتریایی بیشتری اتفاق می افتد. گرچه در براکت های سلف لیگیت نیاز به لیگاچورها از بین می رود، اما مکانیزم این براکت ها به گونه ای است که فضای بیشتری برای به جا ماندن پلاک های دندانی بوجود می آید. علاوه بر این، محققان توصیه کرده اند که اجزاء براکت های سلف لیگیت از جمله در اجزاء الاستومری، با نمونه های جدید تعویض نمی شوند. بنابراین، ممکن است یک مزیتی که به صورت نظری به آنها منصوب شده است در حقیقت رد شود، جایی که کلسیفیکاسیون (رسوب) پلاک های دندانی منجر به ایجاد موانعی در مکانیزم باز و بسته شدن ابزار می شود.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

تأثیر ابزارهای متحرک ارتودنسی روی بوی بد دهان

در اواسط دهه ۱۹۸۰ ثابت شد که ابزارهای متحرک ارتودنسی تأثیرات نامطلوبی روی شیوع دهانی و تراکم ویروس کاندیدیا، و نیز Ph بزاق دهان و شکل گیری پلاک های دندانی دارد- گرچه این تأثیرات به طول درمان محدود می شوند. بیشترین تراکم میکرو ارگانیسم ها روی خود ابزار یافت می شود، پس از آن، بخش هایی از پلیت (سقف دهان) که با این ابزارهای پوشیده می شوند. اگر قرار است بهداشت دهان به خوبی رعایت شود، لازم و ضروری است که ابزارهای متحرک ارتودنسی به درستی پاکسازی شوند.

اولاً، این می تواند خطر پوسیدگی، کاندیدیای همراه با استوماتیت، و هالیتوزیس را کاهش دهد. دوماً، می تواند از بروز عفونت ها یا عفونت مجدد ناشی از ابزارهای متحرک ارتودنسی جلوگیری نماید، مخصوصاً در بیمارانی که نقص سیستم ایمنی بدن دارند. پاکسازی ابزارهای متحرک ارتودنسی با وجود گیره ها، پیچ های اکسپنشن (گسترده سازی)، شکاف های حاشیه ای و فرو رفتگی های سطوح که نیاز به توجه زیاد برای پاکسازی دقیق دارند نیز می تواند کار دشواری باشد. سختی و زبری سطوح آکریلیک به میزان زیادی تجمع پلاک های دندانی را افزایش می دهد؛ فرو رفتگی های بیشتر از ۲/۰ μm فضایی مطلوب برای چسبندگی میکروب ها هستند. علاوه بر این، حفره های بسیار ریز مواد مانند نگهدارنده های میکروبی عمل می کنند، به گونه ای که میکرو ارگانیزم ها ممکن است حتی به داخل پایه آکریلیکی نفوذ کنند.

مطالعات نشان می دهند که استفاده از ابزارهای ثابت ارتودنسی، مخصوصاً الاینرهای نامرئی، در مقایسه با ابزارهای ثابت ارتودنسی اجازه می دهند بهداشت دهانی به اندازه کافی رعایت شود و می تواند خطر مشکلات دندانی و پریودنتال مانند ضایعات سفید رنگ، پوسیدگی ها، و پریودنتیت را کاهش دهد. درباره ارتباط بین بوی بد دهان و الاینرهای درمان ارتودنسی، نشان داده شده است که مشخصه ویژه درمان با الاینرها حداقل مشکلات کلی سلامت دهانی و کیفیت زندگی همراه با آن است. نه بوی بد دهان، و نه خشکی دهان، نه پلاک زیاد، یا اندازه گیری های شاخص لثه ای (GI) مشاهده نشدند. ابزارهای الاینرمی توانند برداشته شوند، و بهداشت دهانی مانند هر فرد دیگری که تحت درمان ارتودنسی قرار ندارد، می تواند حفظ شود.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

تأثیرات وسیع کردن سریع سقف دهان روی بوی بد دهان

نقص معکوس ماگزیلا، همراه بلند بودن سقف دهان، یکی از علائم سندروم رشد اسکلتی است که منجر به بروز اختلالات مربوط به بینی می شود و تأثیرات نامطلوب خاصی روی الگوی دنتوفاسیال دارد. برخی ویژگی های این مشکل عبارتند از کاهش نفوذ پذیری بینی ناشی از تنگ شدگی حفره بینی، بالا رفتن کف بینی، کراس بایت ماگزیلاری دندانی دو طرفه، تنفس دهانی، و به علت بزرگ شدن توربین های بینی، کاهش اندازه مجرای تنفسی بینی.

درمان برای تنگ شدگی معکوس ماگزیلا شامل استفاده از وسیع کننده فوری ماگزیلا (RME) است. این ابزار موجب جدا شدن استخوان ماگزیلا با یک الگوی هرمی شکل می شود که در آن حداکثر وسیع شدگی نزدیک دندان های پیشین است، درست زیر دریچه های بینی. این درمان دیواره های خارجی حفره بینی را وسیع می کند تا ظرفیت آن را افزایش دهد. این می تواند منجر به بهبود توانایی تنفس بیمار از راه بینی شود.

با توجه به اطلاعات بالا، یک مطالعه اخیراً با این ایده انجام شد که تغییرات در حفره بینی با درمان RME در بیماران با تنگی ماگزیلا تنفس از راه بینی را تسهیل می کند و نقائص دهانی را کاهش می دهد. RME دیواره های حفره بینی را به صورت لترال یا جانبی جدا می کند. این وضعیت باعث افزایش ظرفیت داخل بینی می شود و الگوی تنفس را بهبود می بخشد و تنفس از راه بینی را تسهیل می کند و التهابات پریودنتال در نتیجه تنفس دهانی را کاهش می دهد و منجر به کاهش GI می شود و در نهایت منجر به کاهش بوی بد دهان می شود.

مکانیزم دیگری که RME با آن می تواند منجر به کاهش بوی بد دهان شود، با تغییر الگوی تنفس از راه دهان به بینی است؛ که متعاقباً موجب افزایش حجم و میزان بزاق می شود، در نتیجه تأثیر شویندگی بزاق دهان افزایش پیدا می کند و تولید باکتری های غیر هوازی گرم منفی که بوی بد تولید می کنند کاهش پیدا می کند.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

نکاتی برای بوی بهتر دهان در طول دوره استفاده از ابزارهای ارتودنسی

  • حداقل ۲ تا ۳ مرتبه مسواک زدن، مخصوصاً باید توجه بیشتری به پاکسازی انتهای زبان، لثه ها، و مخاط سقف دهان شود.
  • استفاده از کمک های اضافی بهداشتی دهانی مانند نخ دندان و مسواک های بین دندانی برای حصول اطمینان از اینکه حداقل مقدار ذرات غذا به جا مانده است. باید هنگام کار کردن اطراف براکت ها مراقب باشید.
  • استفاده از دهانشویه های آنتی باکتریال نه تنها به فاصله بین دندان ها نفوذ می کند (بویژه بعد از نخ دندان کشیدن)، بلکه به از بین بردن میکروارگانیسم های داخل بدن که بوی بد تولید می کنند نیز کمک می کند.
  • پاکسازی های منظم و دقیق ابزارهای متحرک ارتودنسی نیز فوق العاده توصیه می شود زیرا آنها یکی از مکان های اصلی برای تجمع باکتریایی هستند.
  • کمک های اضافی مانند واتر پیک (واترجت) ها و خوشبو کننده های دهان می توانند به وسایل و تجهیزات در مبارزه علیه بوی بد دهان، در طول درمان ارتودنسی، افزوده شوند.
  • رژیم غذایی سالمی داشته باشید. غذاهای ناسالمی که مملو از قند هستند می توانند منجر به بروز بوی بد دهان شوند. سعی کنید از محصولات سالم، پروتئین، دانه ها، مغزها، و محصولات لبنی استفاده کنید. فهرستی از غذاهایی که ارتودنتیست در اختیار شما قرار می دهد و می توانید در طول این دوره از آنها استفاده کنید می تواند به شما کمک کند.
  • نوشیدنی های فاقد قند بنوشید. از خوردن نوشابه ها و آبمیوه های حاوی قند زیاد به همان دلیل خودداری کنید. آنها با بوی بد دهان ارتباط دارند.
  • به بدن خود به اندازه کافی آب برسانید. دهانی که پیوسته خشک است، با جلوگیری از تولید بزاق به اندازه کافی، می تواند منجر به بوی بد دهان شود. تولید مداوم بزاق موجب زدوده شدن باکتری ها و ذرات باقی مانده غذا از داخل دهان می شود، که هر دوی آنها منجر به بروز بوی بد دهان می شوند.

نتیجه گیری

این یک حقیقت اثبات شده است که درمان ارتودنسی با ابزارها، احتمال از هم گسستن بافت های پریودنتال را در بیماران در تمام سنین افزایش می دهد مگر آنکه بهداشت دهان به دقت رعایت شود و توصیه های لازم توسط ارتودنتیست داده شوند و توسط بیماران به دقت رعایت شوند. خواه این ابزارها ثابت باشند یا متحرک، کنترل خوب پلاک های دندانی بسیار حیاتی است. یکی از یافته های جالب تأثیر RME روی بوی بد دهان است، حتی اگرچه تحقیقات بیشتری نیازی است تا ارتباط منفی بین آنها تأیید شود.

 دندان های صاف و یکدست تنها مزیت استفاده از براکت های ارتودنسی نیستند. درمان ارتودنسی مزایای دیگری نیز برای سلامت عمومی بدن، از جمله دستگاه گوارش دارد که در این مقاله بیشتر راجع به آنها برای شما توضیح خواهیم داد.

ارتباط بین مشکلات گوارشی و بینظمی دندان ها

اکثر افراد تصور می کنند کج بودن دندان ها تنها با عدم زیبایی ظاهری همراه است، اما مال اکلوژن و کجی دندان ها می تواند سبک زندگی فرد را نیز تحت تأثیر قرار دهد و روی جویدن نیز تأثیر داشته باشد. مشکلات مربوط به جویدن می توانند منجر به کاهش جذب مواد مغذی توسط بدن و سلامت ضعیف بدن شوند. این دلیل اصلی است که چرا مهم است والدین در حالی که هنوز کودک آنها خیلی کم سن است او را برای معاینات دندانپزشک نزد دندانپزشک یا ارتودنتیست ببرند، تا گام های صحیح برای اصلاح و بهبود هر چه سریع تر مشکلات مال اکلوژن او برداشته شوند. برای افراد بزرگسال، صاف و یکدست کردن دندان ها هرگز دیر نیست- مخصوصاً وقتی که این درمان علاوه بر بهبود باور نکردنی ظاهر چهره می تواند سلامت گوارش را بهبود دهد.

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

 

نقش مهم دندان ها بر دستگاه گوارش

ما معمولاً فکر می کنیم که هضم از معده شروع می شود و در بقیه دستگاه گوارش ادامه پیدا می کند، اما این روند در واقع از دهان آغاز می شود: بزاق و دندان ها به خرد کردن غذا کمک می کنند، و اجازه می دهند مواد مغذی موجود در آن توسط روده ها به طور کامل پردازش و جذب شوند.

علاوه بر این، دندان های انسان ها برای انجام عملکردهای مختلف جویدن طراحی شده اند، از جمله: تیزترین دندان های ما، دندان های پیشین، برای گاز زدن قطعات غذا و حرکت آن به سمت عقب دهان هستند. درست در پشت دندان های پیشین دندان های نیش واقع شده اند، که ریشه های بلندتری دارند، که به پاره کردن و نگهداشتن غذا کمک می کنند. پس از آنها بلافاصله دندان های مولر قرار دارند، که با سطوح صاف خود، وظیفه خرد کردن و تجزیه مواد غذایی را به عهده دارند، که در مرحله بعد به مری فرستاده می شوند و از آنجا به معده و بخش های دیگر دستگاه گوارش منتقل می شوند.

نحوه جویدن غذا به اندازه خود غذا مهم است: شما می توانید غذاهای سالم انتخاب کنید اما اگر قادر نباشید با درست جویدن آنها از مزایای آنها بهره مند شوید، ممکن است مقدار زیادی از مواد مغذی ارزشمند را از دست بدهید. این می تواند روی سیستم ایمنی و سلامت عمومی بدن شما تأثیر منفی داشته باشد.

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

اگر غذا به اندازه کافی جویده نشود و بلعیده شود، دستگاه گوارش برای هضم آن باید سخت تر کار کند. در نتیجه ممکن است ناراحتی های مکرر معده یا سایر مشکلات دستگاه گوارش را تجربه کنید. به محضی که مشکل بایت شما برطرف شود ممکن است احساس معده درد شما نیز بهتر شود.

اگر مال اکلوژن درمان نشود، مشکلات هاضمه ممکن است منشاء مشکلات جدی برای سلامت باشند، به همین دلیل مراجعات منظم به دندانپزشک و درمان به موقع برای بهبود سلامت دهان و سلامت عمومی بدن ضروری است. دندانپزشکان و ارتودنتیست ها تأکید دارند که عادات و بهداشت دهانی صحیح بهترین راه برای پیشگیری از بروز مال اکلوژن هستند، به همین دلیل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مهم هستند، و کودکان باید از عادات بد منع شوند، از جمله مکیدن انگشت، تانگ تراست، جویدن ناخن یا اشیاء، و عادات دیگری که موجب کجی دندان ها می شوند.

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

مشکلاتی که با اختلالات مفصل فکی گیجگاهی بوجود می آیند

کج و ناهمراستا بودن بایت ممکن است به فک های شما فشار وارد کند و موجب بروز سر درد، درد فک، سفتی و خشکی فک، و دیگر علائم شود. بسیاری از افراد در سراسر دنیا در نتیجه مشکلات بایت دچار اختلالات مفاصل فکی گیجگاهی (TMJ) می شوند. اختلال در مفصل فکی گیجگاهی، در صورت وجود، اغلب مفاصل لولایی فک را تحت تأثیر قرار می دهد و موجب بروز مشکلات در جویدن، قفل شدگی موقتی فک، صدای کلیک هنگام باز و بسته کردن دهان، و اسپاسم عضلانی می شود و خود را به شکل دردی نشان می دهد که در ناحیه صورت، سر، فک یا گوش بوجود می آید و با حرکت فک بوجود می آید.

چنین دردهایی جویدن عادی را دشوار خواهند کرد. در چنین مواردی محافظ های دندانی، جراحی، یا ایمپلنت های دندانی پیشنهاد می شوند که از نظر ظاهری و عملکردی شباهت خیلی زیادی به دندان های طبیعی دارند، و داخل قسمت استخوانی فک کار گذاشته می شوند. به محضی که مشکل بایت شما با درمان ارتودنتیک اصلاح و برطرف شود، ممکن است متوجه کاهش علائم  اختلال مفصل فکی گیجگاهی شوید.

حتمال درد و عفونت کمتر

وقتی دندان های شما به درستی روی یکدیگر قرار نگیرند، بیشتر احتمال دارد وقتی چیزی می جوید داخل دهان، زبان، یا لب ها را ببرند و در برخی موارد منجر به بروز درد و عفونت شوند. درمان ارتودنسی به تدریج نحوه قرار گیری دندان ها را بهبود می دهد و مشکلات بایت را بهبود می بخشد.

امروزه بریس های فلزی و سرامیکی تنها روش های درمان ارتودنتیک موجود نیستند. اگر ترجیح می دهید از یک گزینه پنهان برای صاف کردن دندان های خود استفاده کنید، اینویزیلاین، نوعی سیستم ارتودنتیک که در آن از تری های الاینر متحرک و شفاف استفاده می شود، گزینه دیگری است.

بهبود اعتماد به نفس

علاوه بر رفع مشکلاتی که در بالا به آنها اشاره شد، درمان ارتودنسی مزایایی برای سلامت روحی و روانی بیمار دارد و می تواند اعتماد به نفس او را ارتقاء دهد. خواه کودک هستید، یا نوجوان، یا بزرگسال، نگرانی های مربوط به دندان ها می توانند احساسی که شما در مورد خودتان دارید را تحت تأثیر قرار دهدو متأسفانه، در صورتی که مشکلات ارتودنتیک شما مانع حضور شما در موقعیت های اجتماعی یا تجاری شوند، ممکن است اعتماد به نفس شما در معرض خطر قرار بگیرد.

در طول درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت، به عنوان یک موقعیت نامطلوب ممکن است روی دندان ها ضایعات سفید رنگ ایجاد شوند. ضایعات سفید رنگ به عنوان نقاطی تعریف می شوند که در آن قسمت ها مواد معدنی مینای دندان ها از بین رفته است یا اصطلاحاً دمینرالیزیشن اتفاق افتاده است که می تواند در طول درمان با ابزارهای ثابت ارتودنسی، اطراف براکت ها، لوله ها، یا حلقه های ارتودنسی اتفاق بیفتد. محل آنها بیشتر روی تاج لبی- لثه ای دندان ها است. نقاط سفید رنگ می توانند حتی یک ماه پس از قرار گیری ابزارهای ثابت، و در اکثر بیماران پس از ۶ یا ۱۲ ماه مشاهده شوند. این وضعیت دمینرالیزیشن مینای دندان ها یکی از مشکلات درمان ارتودنسی است و نشانگر یک مشکل بالینی اصلی است که می تواند نتایج مواردی که با موفقیت درمان شده اند را پیچیده کند. ارتودنسی نه تنها عملکرد دندان ها، بلکه ظاهر لبخند بیمار را نیز  بهبود می بخشد، بنابراین در طول درمان این مشکلات باید به حداقل رسانده شوند. شایع ترین دلیل برای بروز این پدیده عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان ها است. در این مقاله به مرور ریسک فاکتورهای تشکیل، پیشگیری، و درمان موفق این ضایعات سفید رنگ خواهیم پرداخت.

برای اجتناب نمودن از عوارض جانبی استفاده از بریس های ارتودنسی، برای هر بیمار، قبل از قرار گیری ابزارهای ثابت ارتودنسی روی دندان ها، برای حفظ خوب بهداشت دهان باید آموزش های لازم داده شوند.

ایجاد لکه سفید دندان در طول ارتودنسی

ظهور ضایعات سفید رنگ روی دندان ها روی سطوح لبی دندان ها در طول درمان ارتودنسی شایع ترین مشکل بالینی است که به عنوان مشکلات جانبی درمان ارتودنسی اتفاق می افتد. افزایش و طولانی شدن تجمع پلاک های دندانی یکی از دلایلی است که این تغییرات ناخواسته اتفاق می افتند. وجود براکت ها، اتصالات، سیم ها، حلقه ها، لیگاچورها، و سطوح غیر هم سطح آنها در حفره دهان موجب افزایش انباشته شدن پلاک های دندانی روی سطوح لبی تاج های دندان ها می شود. در بیمارانی که بهداشت دهان و دندان ها را به خوبی رعایت نمی کنند، منجر به تجمع پلاک و تأثیر طولانی مدت آن می شود، که در نهایت به از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها (دمینرالیزیشن) ختم می شود.

ضایعات سفید رنگ تحت عنوان “نخستین نشانه های پوسیدگی دندان تعریف می شوند که به عنوان یک نوع ضایعه روی مینای دندان ها مشاهده می شوند و با چشم غیر مصلح نیز قابل تشخیص هستند”. این ضایعات سفید رنگ تخلخل زیر سطح مینای دندان ناشی از دمینرالیزیشن (از بین رفتن مواد معدنی) هستند، که وقتی روی سطح صاف قرار می گیرند می توان آنها را به شکل شیری کدر مشاهده کرد. ظهور ضایعات سفید رنگ پس از درمان ارتودنسی ۲-۹۶% است. بیشترین دندان هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند دندان های پیشین، دندان های لترال دندان های پیشین و دندان های نیش ماگزیلا، و دندان های نیش و دو پایه (پرمولر) مندیبل هستند. کنترل و مدیریت ضایعات سفید رنگ شامل روش های پیشگیری، دمینرالیزیشن و روش هایی هستند که برای معدنی سازی مجدد ضایعاتی استفاده می شوند که قبلاً شکل گرفته اند. معدنی سازی مجدد (ریمینرالیزیشن) فرایند احیاء مجدد مواد معدنی در قالب یون های معدنی در مینای دندان ها است. دمینرالیزیشن فرایند برداشتن مواد معدنی در قالب یون ها، از سطح مینای دندان ها است.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

علت ایجاد لکه های سفید روی دندان

ظهور ضایعات سفید رنگ نتیجه روندی است که بین کربوهیدرات های موجود در رژیم غذایی و باکتری های موجود در بزاق اتفاق می افتند. این روند منجر به عدم تعادل در روند دمینرالیزیشن و ریمینرالیزیشن می شود که روی سطح مینای دندان ها اتفاق می افتد. بواسطه از دست رفتن مواد معدنی زیر سطح مینای دندان ها نقاط سفید کدری روی دندان ها ظاهر می شوند. این موجب افزایش تخلخل سطح مینای دندان می شود و مانند گچ به نظر می رسد. اگر سطح دندان دست نخورده باقی بماند، این امکان وجود دارد که روند دمینرالیزیشن متوقف شود و ریمینرالیزیشن (معدنی سازی مجدد) ضایعه می تواند به صورت خود به خود معکوس شود. برای رخ دادن این معدنی سازی مجدد خود به خود، ترکیبی از فلوراید لازم است که می تواند با اهداف درمانی و برای جبران مواد معدنی موجود در بزاق دهان روی دندان ها اعمال شود. در صورتی که مواد معدنی زیر سطح مینای دندان برای مدت زمان طولانی از دست رفته باشند، معدنی سازی مجدد نمی تواند به صورت خود به خود اتفاق بیفتد و پوسیدگی ها و حفره های دندانی می توانند شکل بگیرند. نقش اصلی در شکل گیری این ضایعات را تغییر pH در بزاق دهان و وجود باکتری در پلاک های دندانی ایفا می کند.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

باکتری ها

با استفاده از نتایج تحقیقاتی که در گذشته انجام شده اند دریافتیم که در ضایعات پوسیدگی های دندانی وجود استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیلوس افزایش می یابند. با وجود ابزارهای ارتودنسی در دهان، باکتری های اسیدی افزایش پیدا می کنند. در دوره ۶ تا ۱۵ هفته پس از برداشتن ابزار ارتودنسی کاهش باکتری مشاهده می شود.

بزاق دهان

بزاق نقش مهمی در روند معدنی سازی مجدد مینای دندان ها ایفا می کند. با کمک بزاق دهان، یون های فلوراید می توانند یه مینای دندان برسند. بزاق دهان، قرار گرفتن دندان در معرض کربوهیدرات موجود در رژیم غذایی و اسیدیته پلاک، که دارای باکتری های اسیدی است، را تنظیم می کند. جریان داشتن بزاق دهان باعث می شود دهان به صورت خود به خود تمیزکاری مکانیکی خود را انجام دهد. دندان هایی که کمتر در معرض جریان بزاق دهان قرار دارند، اغلب دچار بروز ضایعات سفید رنگ می شوند. بیشتر سمت باکال دندان های قدامی قوس دندانی بالا دچار این عارضه می شوند. یک سوم لثه ای تاج دندان ها، بین محلی که براکت ها قرار دارند و قسمت گردن تاج بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. سطح لینگوال دندان های مندیبل به خاطر بیشتر جریان داشتن بزاق دهان، کمتر دچار دمینرالیزیشن می شود. بنابراین، در بیمارانی که از ریتینرهای لینگوال در فک پایین، از دندان های نیش تا نیش استفاده می کنند، اغلب با تشکیل رسوب مواجه می شوند. این نکته به ما می گوید که افزایش معدنی شدن در نتیجه بزاق اتفاق می افتد. pH بزاق دهان به مقدار ترشح آن بستگی دارد. در مواردی که بزاق ترشح نشود، pH کمتر از ۶ است، در حالی که در صورت تحریک شدن ترشح بزاق، pH حدود ۸ است. pH پایین یا اسیدی موجب تحریک رشد باکتری های اسید می شود.

پیشگیری از بروز لکه سفید روی دندان

چندین عامل وجود دارند که در پیشگیری از بروز ضایعات سفید رنگ روی دندان ها نقش دارند. این عوامل در درجه اول آموزش بیماران برای حفظ صحیح بهداشت دهان و دندان ها قبل از کارگذاری ابزارهای ثابت و استفاده از فلوراید در طول درمان ارتودنسی است. اگر در نتیجه عدم رعایت بهداشت صحیح ضایعات سفید رنگ بروز پیدا کنند، روش هایی وجود دارند که می توانند به کاهش قابل مشاهده بودن آنها و متقاعد کننده بودن زیبایی ظاهری کمک کنند، مانند استفاده از کرم CPP-ACP و روش میکرو ابریژن microabrasion.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

آموزش بیمار و بهداشت دهان

وجود ابزارهای ثابت ارتودنسی باعث می شود حفظ بهداشت دهان و دندان ها پیچیده باشد. بعلاوه، این ابزارها منجر به انباشته شدن پلاک های دندانی می شوند که بیشتر روی لبه های سرویکال مینای دندان، لبه های بین براکت ها و لثه ها، واقع شده اند. به همین علت، تصور می شود بیشترین ضایعات سفید رنگ در این بخش از تاج دندان ها ایجاد شوند. بیمارانی که بهداشت دهان و دندان ها را به خوبی رعایت نمی کنند، قبل از آغاز درمان ارتودنسی باید از عواقب احتمالی ناشی از بهداشت نامناسب آگاه باشند.

دستیار ارتودنتیست باید روش های مسواک زدن صحیح را به بیماران آموزش دهد. حداقل دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، و برای نتایج بهتر، بعد هر وعده غذایی، برای جلوگیری از تجمع پلاک ها توصیه می شود.

فلوراید

فلوراید نقش مهمی در پیشگیری از تشکیل ضایعات سفید رنگ روی دندان ها ایفا می کند. آنها می توانند در شبکه هیدروکسی آپاتیت مینای دندان قرار بگیرند و به همین دلیل به استحکام آن بیفزایند. کلسیم فلوراید اصلی ترین محصولی است که طی درمان با فلوراید روی مینای دندان استفاده می شود و دارای ویژگی مهم ضد پوسیدگی بودن است. در طول درمان ارتودنسی می توان از فلوراید به روش های مختلفی استفاده کرد: دهانشویه، فلوراید موجود در خمیر دندان، ژل ها و وارنیش هایی که برای پوشش دادن دندان ها استفاده می شوند. مطالعات متعددی نشان می دهند که استفاده منظم از فلوراید در خمیر دندان، از ایجاد ضایعات در اطراف براکت ها جلوگیری نمی کند. استفاده از حلال های دهان (دهانشویه ها) با سدیم فلوراید (۰۵/۰% یا ۲/۰%) در طول درمان ارتودنسی می توانند به کاهش روند دمینرالیزیشن کمک کنند. استفاده از سمان (چسب مخصوص دندانپزشکی) گلاس آینومر برای چسباندن براکت ها و حلقه های ارتودنتیک، در مقایسه با سمان های رزین کامپوزیت، کاهش چشمگیر ۵/۱۶ درصدی در دمینرالیزیشن داشت. دورافات (۵% NaF)، محافظت کننده فلور (دی فلوئورسیلان ۱% و F 1%)، دورافلور (۵% NaF) همگی از جمله پر استفاده ترین وارنیش های فلوراید هستند.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

کرم کازئین فسفو پپتید آمورفوس کلسیم فسفات  Casein phosphopeptide-amprphous calcium phosphate (CPP-ACP)

این کرم با تجویز دندانپزشک باید بعد از هر مرتبه (دو مرتبه) مسواک زدن در طول روز استفاده شود. پس از اعمال کرم، بیمار باید به مدت ۳ دقیقه دهان خود را باز نگه دارد. ۳۰ دقیقه پس از اعمال آن روی دندان ها، خوردن و نوشیدن ممنوع است. در طول این دوره، کرم می تواند روی دندان ها عمل کند و ضایعات سفید رنگ را ترمیم و برطرف نماید.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

میکرو ابریژن Microabrasion

این تکنیک با اسید هیدرو کلریک ۱۸% که مخلوطی از پودر پوکه ریز (pumice powder) است انجام می شود تا شکل دوغاب مانندی به خود بگیرد. دندان هایی که روند تشکیل ضایعات سفید رنگ روی آنها آغاز شده است، با دقت با پودر pumice powder پاکسازی می شوند. برای ایزوله کردن بافت های اطراف می توان از رابر دم استفاده کرد. این فرایند برای یک دوره دو هفته ای، ۳ تا ۴ مرتبه تکرار می شود. تحقیقات حاکی از این هستند که تکنیک میکرو ابریژن نتایج زیبایی باور تکردنی خواهد داشت. این تکنیک برای ضایعات سفید رنگ خفیف تا متوسط ۹۹%، و برای ضایعات شدید ۹۴% موفقیت آمیز بوده اند.

توصیه ها

بر اساس تحقیقات و تجربیات خود ارتودنتیست ها، برخی توصیه ها هستند که می توانند به پیشگیری از بروز ضایعات سفید رنگ روی دندان ها کمک کنند، که عبارتند از:

  • ایجاد انگیزه در بیمارانی که از ابزارهای ثابت ارتودنسی استفاده می کنند برای حفظ عادی بهداشت دهان
  • دادن دستورالعمل های لازم به بیمار برای درست مسواک زدن
  • حداقل دفعات مسواک زدن در طول روز باید دو مرتبه باشد
  • استفاده روزانه از دهانشویه های فلوراید
  • استفاده از سمان های گلاس آینومر برای باندینگ حلقه ها و براکت ها
  • در صورتظاهر شدن ضایعات سفید رنگ باید از خمیر دندان یا میکروابریژن استفاده کرد.

نتیجه گیری

دمینرالیزیشنی که در طول درمان ارتودنسی اتفاق می افتد، اصلی ترین مشکل بالینی است که برای ارتودنتیست ها و بیماران اتفاق می افتد. ظهور ضایعات سفید رنگ در طول درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت قابل پیشگیری است. حفظ بهداشت خوب دهان و برداشت مکانیکی پلاک ها برای پیشگیری از بروز ضایعات سفید رنگ ضروری است. وجود فلوراید، حتی در غلظت های پایین برای پیشگیری از بروز پوسیدگی و حفره های دندانی لازم است. در صورت ظهور ضایعات سفید رنگ، استفاده از موس دندان و میکرو ابریژن می توانند زیبایی ظاهری را بهبود ببخشند.

امروزه ارتودنتیست ها از جدیدترین علم سلامت دهان برای تطبیق درمان هر بیمار با نیازهای شخصی او بهره می برند. برخی بیماران ممکن است برای اصلاح اوربایت یا آندربایت خود در پی درمان باشند. بیماران دیگر ممکن است بخواهند فشردگی و نامرتبی دندان های خود را برطرف کنند، دندان هایی که خیلی رو به جلو هستند یا بایتی که صاف نیست. و برخی بیماران دیگر نیز ممکن است به خاطر عقب رفتگی چانه خود به دنبال درمان ارتودنسی باشند.

آیا بریس ها به عقب رفتگی چانه کمک می کنند؟ پاسخ ساده تر از پرسش آن است. حقیقت این است که بریس ها می توانند بخشی از راه حل اصلاح عقب رفتگی چانه باشند، اما هر بیمار منحصر بفرد است. تنها مشاوره با ارتودنتیست می تواند پاسخ کاملی به این پرسش دهد.

علل عقب رفتگی چانه کدامند؟

چانه عقب رفته می تواند در نتیجه عوامل ژنتیکی بروز پیدا کند. اگر یکی از والدین یا هر دوی آنها چانه عقب رفته داشته باشند، ممکن است فرزند آنها نیز چانه عقب رفته داشته باشد. اما نحوه قرار گیری دندان ها دندان ها و فک می تواند روی رشد کودک با چانه عقب رفته تأثیر داشته باشد.

گرچه این چیزی نیست که اکثر افراد بیشتر در مورد آن فکر می کنند، نرخ رشد فک های بالا و پایین همیشه هم به خوبی هماهنگ نیست. گاهی اوقات رشد فک بالا سریع تر از رشد فک پایین است، و گاهی اوقات بر عکس آن اتفاق می افتد.

این عدم هماهنگی در رشد فک می تواند باعث شود چانه عقب رفته به نظر برسد. دلیل شایع دیگری که فک پایین می تواند عقب رفته به نظر برسد، زمانی است که اور بایت شدیدی در فک بالا وجود دارد. گاهی اوقات این یک اشتباه چشمی است که در نتیجه بیش از حد قابل مشاهده بودن دندان های فک بالا بوجود می آید، و گاهی اوقات نیز زمانی چانه عقب رفته است که رشد فک سرعت یکنواختی ندارد.

 درمان عقب رفتگی چانه

درمان عقب رفتگی چانه

چه درمانی برای عقب رفتگی چانه وجود دارد؟

یکی از نخستین پرسش هایی که برای اغلب پرسیده می شود این است که آیا بریس ها به اصلاح عقب رفتگی چانه کمک می کنند یا خیر؟ پرسش معمول دیگر این است که آیا بریس ها به حل مشکل فک کمک می کنند؟

میزان اصلاح مورد نیاز و نیز اینکه کجا به اصلاح نیاز دارد می توانند مشخص نمایند آیا بریس ها به تنهایی به اصلاح ظاهر چانه عقب رفته کمک می کنند. گاهی اوقات، تنها جابجا کردن دندان ها به وضعیت درست، در حالتی که بایت سالم است و فک های بالا و پایین نسبت به یکدیگر در وضعیت صحیح قرار دارند، می تواند حتی ظاهر چانه را نیز اصلاح نماید.

اما وقتی مشکل به رشد استخوان فک مربوط می شود، بهترین راهکار ممکن است انجام جراحی ارتوگناتیک (فک) باشد. این نوع جراحی می تواند توسط متخصص ارتودنسی انجام شود. هدف از انجام این کار اصلاح رشد نامتعادل یا ناسالم استخوان های فک است.

گاهی اوقات استفاده از درمان ارتودنسی و جراحی ارتوگناتیک با هم، بهترین راهکار برای دستیابی به لبخندی سالم و یکدست و چانه ای با ظاهر متناسب است. از آنجا که دهان هر بیمار کاملاً منحصر بفرد است، هیچ درمانی وجود ندارد که برای همه موارد مناسب باشد.

 درمان عقب رفتگی چانه

درمان عقب رفتگی چانه

چه نوع درمان ارتودنسی می تواند عقب رفتگی چانه را اصلاح نماید؟

اکثر بیماران برای اصلاح عقب رفتگی چانه خود ابتدا پیگیر استفاده از درمان ارتودنسی می شوند. این به دو صورت منطقی است: ارتودنسی این اطمینان را بوجود خواهد آورد که سالم ترین و یکدست ترین لبخند ممکن را خواهید داشت و درمان ارتودنسی کمتر از جراحی فک تهاجمی است.

بعلاوه، این غالباً “ارتودنسی فانکشنال” نامیده می شود. اصلاح فانکشنال به بهینه سازی بهداشت دهان و دندان اشاره دارد در حالی که ظاهر چهره را برای بیمار رضایت بخش تر می کند.

امروزه دانش ارتودنسی به ابزارهای پیشرو در جابجا کردن، تغییر شکل، و صاف کردن دندان ها و فک ها مجهز است. برخی از این ابزارهای متحرک و برخی دیگر ثابت هستند، مانند ریتینر ها.

برخی ابزارها نیمه دائمی هستند، مانند ابزارهایی که برای تغییر محل دندان ها استفاده می شوند و به صورت دستی با افزایش های ریز تنظیم می شوندتا دندان ها و فک ها را به انحنا و صافی مطلوب در آورند. استفاده از این ابزارها توسط یک متخصص ارتودنسی، روی هم رفته می تواند نیاز به جراحی فک را از بین ببرد.

اگر بریس ها نتوانند مشکل عقب بودن چانه را برطرف نمایند چه؟

برای بیماران بزرگسالی که به این فکر می کنند که بریس ها عقب رفتگی چانه آنها را برطرف نمی کند، جراحی ارتوگناتیک ممکن است به عنوان یک روش دائمی برای اصلاح عقب رفتگی فک توصیه شود.

برخی مشکلات سلامت دهان وجود دارند که در طول کودکی یا نوجوانی راحت تر درمان می شوند، قبل از آنکه روند رشد استخوان فک متوقف شود. به همین دلیل، بریس ها و کمک های ارتودنسی در اصلاح عقب رفتگی چانه وقتی بیمار کم است موفقیت آمیزتر هستند.

وقتی به ارتودنتیست مراجعه می کنید، گام نخست این است که مشخص شود آیا با درمان ارتودنسی به تنهایی، نتایج کافی می توانند حاصل شوند. همیشه راهکاری که از همه کمتر تهاجمی باشد ترجیح داده می شود.

اگر ارتودنتیست شما پس از بررسی دهان شما و تصاویر رادیوگرافی مشخص نماید که درمان ارتودنسی به تنهایی قادر نخواهد بود نتایجی که می خواهید را به طور کامل برای شما به همراه داشته باشد، ممکن است از شما بخواهد به جراح ارتوگناتیک مراجعه کنید. برخی ارتودنتیست ها هر دو راهکار را ارائه می دهند، که می تواند روند درمان شما را ساده سازد.

تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس و معاینات دهانی می توانند کمک کنند عقب بودن چانه شما آیا نتیجه مال اکلوژن (مشکلات مربوط به قرار گیری بایت و دندان ها) است یا رشد فک، یا هر دو. در این صورت، ارتودنتیست و جراح ارتوگناتیک شما طرح درمانی ویژه شما خواهند ریخت که نتیجه آن جلو آمدن چانه به اندازه کافی باشد.

 درمان عقب رفتگی چانه

درمان عقب رفتگی چانه

جراحی ارتوگناتیک شامل چه چیزهایی می شود؟

مهم است به خاطر داشته باشید که بریس ها تنها گزینه درمان شما نیستند. علاوه بر این، موقعیت هایی وجود دارند که ممکن است جراحی ارتوگناتیک به تنهایی قادر نباشد نتایجی که در پی آنها هستید را ارائه دهد. در این موارد، معمولاً یک فرایند تنها چیزی است که برای اصلاح ظاهر چانه نیاز است.

شما گزینه هایی شامل ارتودنسی، و جراحی ارتوگناتیک دارید، و هر دو راهکار می توانند با یکدیگر ترکیب شوند تا سلامت دهان و ظاهر چهره شما را به صورت همزمان بهبود دهند.

فنر فوسز چیست و از چه اجزائی تشکیل شده است؟

فنر فورسز ابزاری است که برای کمک به اصلاح و درمان اوربایت مورد استفاده قرار می گیرد. این ابزار کمک می کند دندان های فک پایین رو به جلو و دندان های فک بالا رو به عقب حرکت داده شوند. فنر فورسز از یک میله مرکزی و یک کویل اسپرینگ (فنر) به دور آن تشکیل شده است که به براکت های چسبانده شده روی دندان ها چسبانده می شوند تا به اصلاح بایت کمک کنند.

استفاده از کویل اسپرینگ ها چه مدت طول می کشد؟

افرادی که از بریس ها استفاده می کنند ممکن است فنرهای فورسز را دوست نداشته باشند بنابراین از ارتودنتسیت خود می پرسند “چه مدت باید از فنرهای فورسز استفاده کنند؟”

به طور میانگین ۴ تا ۶ ماه باید فنرهای فورسز روی بریس ها باقی بمانند اما طول درمان با آنها می تواند متفاوت باشد. بسته به یک دسته عوامل متعدد ممکن است طول این زمان افزایش یا کاهش پیدا کند. بعلاوه، همه موارد شبیه یکدیگر نیستند و ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشند. عواملی که طول دوره استفاده از کویل اسپرینگ را مشخص می کنند عبارتند از:

  • مقدار اوربایت و وخامت مشکل بیمار
  • همکاری بیمار
  • سلامت و سن بیمار
  • شرایط دندان
  • سلامت پریودنتال
  • تراکم استخوان و حرکات دندان ها
فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

مقدار اوربایت و وخامت مشکل بیمار

قبل از آنکه در مورد این موضوع توضیح دهیم، باید بدانید چرا اوربایت برای فنرهای فورسز مهم است. دلیل آن این است که فنرهای فورسز برای اصلاح اوربایت استفاده می شوند. اوربایت به این معناست که دندان های جلوی فک بالا مقداری زیادی از دندان های جلوی فک پایین را پوشش می دهند. بنابراین هدف استفاده از فنرهای فورسز آوردن دندان های جلوی فک بالا در موقعیت طبیعی تری است. به همین دلیل، ما از فنر فورسز کمک می گیریم.

وقتی فردی اوربایت شدیدتری داشته باشد، به این معناست که زمان بیشتری برای اصلاح آن نیاز است. اما چرا؟

ما نباید سعی کنیم دندان ها را بیشتر از حد ایده آل خود جابجا کنیم. وقتی از فنر فورسز استفاده می کنیم دندان ها تقریباً هر ماه یک میلی متر جابجا می شوند.

بنابراین، زمان مورد نیاز برای اصلاح با فنر فورسز به این بستگی دارد که چه مقدار جابجا کردن دندان ها برای هر بیمار لازم است. اوربایت بیشتر به این معناست که مجبوریم دندان ها را بیشتر جابجا کنیم.

میزان همکاری بیمار

این ضروری است زیرا ممکن است باعث شود درمان به تعویق بیفتد. اگر نمی توانید از فنرهای فورسز نگه داری کنید و منجر به بروز هر آسیبی شوند، وقفه ای در روند درمان بوجود خواهد آمد. بنابراین، باید با ارتودنتیست خود همکاری کنید و توصیه های وی را دنبال کنید.

فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

سلامت و سن بیمار

کودکان و بیماران کم سنی که در حال رشد هستند می توانند انتظار داشته باشند درمان آنها با فنر فورسز سریع تر پیش برود، زیرا رشد و نمو آنها کامل نشده است. ارتودنتیست می تواند جابجایی دندان ها را در آنها به خوبی و به مقدار زیاد انجام دهد.

اما در بیماران بزرگسال، جابجایی دندان ها را می توان آرام تر انجام داد و زمان درمان با فنرهای فورسز مقداری طولانی تر است. سلامت بیمار نیز به طول درمان ربط پیدا می کند.

وضعیت دندان ها

وضعیت دندان ها طرح درمان را مشخص می نماید. زمان درمان دندان های طبیعی با فنرهای فورسز می تواند خوب باشد. اما اگر یک دندان روکش دار، بریج، دندان عصب کشی شده، ونیر و یا پروتز مصنوعی دندانی داشته باشید، طول درمان ممکن است بیشتر از معمول طول بکشد.

گاهی اوقات، ممکن است دندان های شما در جای مطلوبی قرار نداشته باشند که باز هم ممکن است موجب تأخیر در درمان شود.

سلامت پریودنتال

سلامت پریودنتال (بافت های اطراف دندان از جمله لثه و استخوان) یکی از مهم ترین عواملی است که مشخص می نماید روند درمان شما چگونه خواهد بود. اگر سلامت پریودنتال خوبی نداشته باشید یا در طول دوره درمان با فنرهای فورسز نتوانید سلامت پریودنتال خود را حفظ کنید، طول درمان افزایش پیدا خواهد کرد.

تراکم استخوان و جابجا کردن دندان ها

تراکم استخوان هایی که دندان ها را در جای خود نگه می دارند عاملی مهم برای جابجا کردن دندان ها است. اگر بدانید جابجایی دندان ها چگونه اتفاق می افتد، خواهید دانست چه زمانی از فنرهای فورسز استفاده می کنیم. فنرهای فورسز برای جابجایی دندان های جلوی فک بالا رو به عقب و جابجایی دندان های جلوی فک پایین رو به جلو استفاده می شوند. ارتودنتیست ها برای جابجا کردن دندان ها فشاری روی دندان ها وارد می کنند. آنها از فشار ایده آل استفاده می کنند. در این مورد، آنها از فنرهای فورسز برای ایجاد این فشار استفاده می کنند.

وقتی فشار اعمال می شود، این فشار به استخوان هایی وارد می شود که دندان ها را در جای خود نگه می دارند. بواسطه این فشار تغییراتی داخل استخوان اتفاق می افتد.

سمتی از استخوان که فشار را احساس می کند حل می شود و یک شکاف بوجود می آید. دندان می تواند داخل این شکاف حرکت کند. سمت مخالف ایجاد فشار، شکل گیری استخوان جدید اتفاق می افتد. با این فرایند، فنرهای فورسز قادر خواهند بود دندان ها را حرکت دهند.

برای انجام این کار، ابتدا، فنر فورسز را متصل می کنیم سپس آن را فعال می کنیم تا فشار ایجاد شود. ما یک سر فنر را به براکت یکی از دندان های فک بالا و سر دیگر را به براکت یکی از دندان های فک پایین متصل می کنیم. اکنون می توانید ببینید که استخوان نقش اصلی در جابجا کردن دندان ها ایفا می کند. بنابراین، تراکم استخوان بسیار مهم است. هر چه تراکم استخوان بیشتر باشد، جابجایی دندان کمتر خواهد بود. بنابراین، جابجایی دندان ها در افراد بزرگسالی که از فنر فورسز استفاده می کنند مقداری کندتر است.

چگونه می توان طول درمان با فنر فورسز را کاهش داد؟

افراد سعی می کنند راهی پیدا کنند تا طول درمان خود با ابزار فورسز را کاهش دهند. بنابراین، گاهی اوقات آنها می پرسند چرا ما فشار بیشتری اعمال نمی کنیم تا جابجایی دندان ها با سرعت بیشتری صورت بگیرد. ما هرگز نباید این کار را انجام دهیم. این کار در حقیقت معکوس عمل می کند و به دندان های شما آسیب می رساند. فشار ارتودنتیک زیاد به پالپ و ریشه های دندان ها آسیب وارد می کند. پس از آن، دندان ها لق می شوند و لازم خواهد بود کشیده شوند. یا مرگ دندان اتفاق می افتد و درمان ریشه یا ترمیم دندان ضروری می شود.

بنابراین، باید فشار ایده آلی به دندان ها وارد کنیم تا بهترین نتیجه را بگیریم. یک ارتودنتیست مجرب همیشه این کار را انجام می دهد. بنابراین نیاز نیست نگران باشید.

اکثر عواملی که در بالا مورد بحث قرار گرفتند، در اختیار ما نیستند. اما، چیزی که می توانید کنترل کنید نگهداری از فنرها، حفظ بهداشت دهان و پیگیری صحیح دستور العمل های ارتودنتیست است. به این معنا نیست که طول درمان را کاهش خواهد داد. اما مطمئناً روند پیشرفت مداوم و پیوسته درمان با فنر فورسز را حفظ خواهد کرد. اگر به فنر فرسز خود آسیب بزنید، یا جابجایی پیوسته دندان ها متوقف خواهد شد. این منجر به تعلیق روند درمان با فنر فورسز خواهد شد. بنابراین چه باید بکنید؟

شاید جویدن، حرف زدن، یا باز کردن دهان با فنر فورسز مقداری دشوار باشد. اما باید تمام مدت مراقب باشید، در غیر اینصورت فنر فورسز شما بیرون خواهد آمد یا آسیبی اتفاق خواهد افتاد. هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن باید بیشتر مراقب باشید. تکنیک های مسواک زدن ونخ دندان کشیدن صحیح با وجود بریس ها و فنر فورسز را از ارتودنتیست خود یاد بگیرید. علاوه بر این، باید همه دستور العمل هایس که ارتودنتیست شما می دهد عمل کنید تا درمان شما تا انتها به خوبی پیش برود.

فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

مزایای استفاده از فنر فورسز

اصلاح مؤثر و قابل اعتماد مال اکلوژن کلاس ۲

در گذشته، اگر شما نیاز به اصلاح مال اکلوژن کلاس ۲ داشتید، احتمالاً گزینه های شما محدود بودند به کشیدن دندان های دائمی، استفاده از فنرها و الاستیک ها، یا ابزارهای برجسته مانند هدگیر. اکنون، با فنرهای فورسز، بدون نیاز به قربانی کردن راحتی خود می توانید به بایت ایده آل خود دست پیدا کنید. فنرهای فورسز عملکرد مورد نیاز ارتودنتیست را با راحتی مطلوب شما ترکیب می کند. فنر فورسز رشد در افراد بزرگسال را تحریک می کند، به حذف اوربایت شدید کمک می کند، و تناسب دندان ها را بهبود می دهد، و احتمالاً از نیاز به جراحی فک پیشگیری خواهد کرد.

سادگی

ابزار فورسز شما در یک جلسه نصب می شود و به هیچ کار اضافی در لابراتوار نیاز ندارد، بنابراین نیاز نیست صبرکنید تا درمان شما آغاز شود. هیچ تنظیم روزانه ای نیاز نیست زیرا ابزار فشار مداوم، پیوسته و سبکی برای جابجا کردن دندان ها و فک ها به جای درست خود وارد می کند.

راحتی

ابزار فورسز حجم چندانی ندارد و مانند دیگر ابزارهای اصلاح مال اکلوژن کلاس ۲ داخل گونه برجسته نمی شود. بعلاوه، اجازه می دهد یک دسته حرکات کامل انجام شوند، بنابراین عادات حرف زدن و غذا خوردن، شما تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت. بهترین بخش مربوط به ابزار فورسز این است که هیچ تجهیزات خارجی (هدگیر) نیاز ندارد. این ابزار در عقب دهان می نشیند، بنابراین هیچ کس حتی متوجه وجود آن داخل دهان شما نخواهد شد.

فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

بی دردسر بودن

فنر فورسز باز به گونه ای طراحی شده است که تمیز کردن آن با مسواک راحت باشد و هیچ شکاف و فضای خالی برای گیر کردن ذرات غذا وجود نداشته باشد. شما می توانید عادات بهداشتی دهانی خود را ادامه دهید بدون آنکه نگران تمیز کردن اطراف ابزار برجسته خود باشید. مانند هر ابزار ارتودنتیک دیگری، غذاهای سفت و چسبناک باید پرهیز شوند، و مسواک زدن پس از وعده های غذایی همیشه توصیه می شود.

مؤثر بودن

فشار مداومی که فنر فورسز وارد می کند به این معناست که بدون آنکه نیاز باشد کار خاصی انجام شود، این ابزار کار خود را می کند. حتی در طول مدتی که خواب هستید، فنر فورسز کمک می کند دندان ها و فک شما به محل درست خود جابجا شوند. ابزار با براکت ها و سیم های موجود شما عمل می کند و هیچ نیازی به قطع کردن درمان طراحی شده شما نیست.

وقتی فنر فورسز شکسته می شود، چگونه می توان آن را تعمیر کرد و چرا این اتفاق رخ می دهد؟

وقتی روی بریس های خود فنر فورسز استفاده می کنید می تواند بیرون بیاید یا شکسته شود و این اتفاق چندان غیر عادی نیست. اما ممکن است فکر کنید “چرا ممکن است فنر فورسز بیرون بیاید با بشکند؟”

فنر فورسز می تواند به دلایل زیر شکسته شود، شل شود، و بیرون بیاید:

  • باز کردن زیاد دهان در طول غذا خوردن، آواز خواندن، بلند خندیدن، یا خمیازه کشیدن.
  • خوردن غذاهای سفت، خشک، و چسبناک.
  • تکنیک های نادرست مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن با فنرها و بریس ها.
  • عدم مراقبت صحیح.

با این حال، گاهی اوقات با قرار دادن آن در موقعیت صحیح می توانید خودتان فنر فورسز را تعمیر کنید. اما در اکثر موارد برای ترمیم آن باید به ارتودنتیست مراجعه کنید. ما در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد فنر فورسز چگونه شکسته یا شل خواهد یا آسیب خواهید دید و روش های تعمیر صحیح را به شما آموزش خواهیم داد.

چرا فنر فورسز شکسته یا شل می شود یا آسیب می بیند؟

فنر فورسز می تواند به دلیل ساختار آن، و نحوه قرار گیری آن داخل دهان شل یا شکسته شود یا آسیب ببیند. ابزار فورسز از یک فنر تشکیل شده است که یک میله کوچک را در بر می گیرد. اگر مراقب نباشید این میله می تواند بیرون بیاید.

خیلی باز کردن دهان

وقتی دهان خود را خیلی باز می کنید، میله ابزار فورسز می تواند از فنر خارج شود. این می تواند حین غذا خوردن اتفاق بیفتد، مخصوصاً زمانی که سعی می کنید دهان خود را برای خوردن یک برگر یا سیب باز کنید.

گاهی اوقات این اتفاق ممکن است هنگام بلند خندیدن، آواز خواندن، یا خمیازه کشیدن رخ دهد. دلیل وجود ارتباط بین نزدیک بین فنر فورسز و باز کردن دهان نحوه اتصال آن به بریس های شما است.

ابزار فورسز دو سر دارد، ارتودنتیست یک سر را به بند دندان مولر فک بالا و سر دیگر را به براکت های دندان های فک پایین متصل می کند. از آنجا که این ابزار فک بالای شما را به فک پایین متصل می کند کامل باز کردن دهان ممکن است منجر به بروز مشکل شود.

معمولاً، ممکن است شما هیچ مشکلی حین غذا خوردن یا انجام فعالیت های دیگر نداشته باشید. اما، لازم است با دقت باشید، زیرا این ابزار برای شما بسیار کمک کننده است.

روش های نادرست مسواک زدن و نخ دندان کشیدن

ما از فنر فورسز برای جابجا کردن دندان های فک بالا رو به عقب و دندان های فک پایین رو به جلو استفاده می کنیم تا لبخند زیبایی برای شما خلق شود. اگر از این ابزار استفاده کنید ممکن است نیازی به هدگیر، یا کشیدن دندان برای درمان ارتودنسی نداشته باشید. اکنون می دانید فنر فورسز چقدر برای شما مفید است. بنابراین، چرا به درستی از آنها مراقبت نمی کنید؟

اگر دندان های خود را با استفاده از یک روش ایده آل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با وجود بریس ها و فنر فورسز تمیز نکنید، ممکن است فنر شما شل شود یا بیرون بیاید. بعلاوه، اگر به صورت روزانه دهان خود را تمیز نکنید، پلاک ها و ذرات غذا روی بریس ها و ابزار شما انباشته می شوند. ای ممکن است به فنر فورسز و نیز دهان شما آسیب بزند.

عادات نادرست غذا خوردن

خوردن غذاهای سفت، خشک، و چسبناک ممکن ایت باعث بیرون آمدن فنر فورسز، شل شدن، یا شکسته شدن آن شود.

فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

چگونه می توان مشکلات ایجاد شده برای فنر فورسز را برطرف کرد؟

اگر به صورت تصادفی فنر فورسز بیرون آمد یا میله و فنر از یکدیگر جدا شدند، نگران نشوید. شما می توانید آن را تعمیر کنید، هیچ آسیبی به ابزار وارد نشده است. آنچه می توانید انجام دهید این است که دهان خود را باز کنید و میله و فنر را به آرامی نگهدارید سپس سعی کنید آنها را در جای درست خود قرار دهید.

برای اتصال ابزار فورسز، باید فنر را فشرده کنید و میله را درون آن جای دهید. اما، اگر نتوانستید آن را خودتان درست کنید، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید. او می تواند به شما کمک کند.

با این حال اگر فنر فورسز شما شل شد یا به طور کامل شکسته شد، ممکن است نتوانید آن را تعمیر کنید. باید به ارتودنتیست مراجعه کنید. در این صورت، بخش شکسته شده ابزار را نگهدارید و در روز مراجعه آن را با خود به همراه داشته باشید. اگر بخش شکسته یا شل شده آسیب بدی ندیده باشد، ارتودنتیست می تواند آن را ترمیم کند. اما، اگر وضعیت فنر فورسز خوب نباشد ارتودنتیست فنر جدیدی جایگزین آن خواهد کرد.

فنر فورسز هیچ اختلالی در غذا خوردن، باز کردن دهان، یا گاز زدن ایجاد نمی کند. اما، اگر بین دندان های بالا و پایین شما قرار بگیرد، از گاز گرفتن آن خودداری کنید. در این صورت، به ارتودنتیست مراجعه کنید تا آن را تعمیر کند.

اما اگر فنر فورسز باعث ایجاد زخم داخل گونه شما شد چه؟

این معمولاً ممکن است طی چند روز نخست پس از دریافت فنر فورسز اتفاق بیفتد. حتی داخل دهان شما ممکن است زخم ایجاد شود. برای پرهیز از این مشکلات، ارتودنتیست شما توصیه خواهد کرد بین ابزار و بافت نرم داخل دهان خود یک تکه پنبه یا گاز استریل قرار دهید.

فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

ارتودنتیست چگونه فنر فورسز را تعمیر می کند؟

اگر لازم باشد فنر فورسز آسیب دیده شما تعویض شود، ارتودنتیست همان فرایندی را برای اتصال ابزار انجام خواهد داد که نخستین مرتبه انجام داده است. اما اگر فنر فورسز شل شود و بیرون بیاید، ارتودنتیست آن را مجدداً ظرف چند دقیقه متصل خواهد کرد.

فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

چگونه می توان از بروز این اتفاقات برای فنر فورسز جلوگیری کرد؟

اگر از فنر فورسز خود به درستی مراقبت کنید هیچ آسیبی به آن وارد نخواهد شد. در اینجا به بیان برخی نکاتی خواهیم پرداخت که برای مراقبت از فنر فورسز و پیشگیری از شل شدن و شکستن و بیرون آمدن آن ضروری هستند.

  • دندان های خود را به طور منظم مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا ذرات غذا به فنر فورسز شما گیر نکنند. اما هنگام تمیز کردن دندان ها مراقب باشید. بنابراین دستورالعمل های ارتودنتیست خود را دنبال کنید و از تکنیک های صحیح مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با بریس ها و فنرهای فورسز استفاده کنید.
  • مراقب رژیم غذایی خود باشید.
  • سعی کنید از زیاد باز کردن دهان خود اجتناب نمایید. بنابراین، لازم است هنگام آواز خواندن، بلند خندیدن، یا خمیازه کشیدن مراقب باشید.

ممکن است اکنون شما این دو پرسش را مطرح کنید:

پرسش اول این است که:

با وجود فنر فورسز روی دندان ها چگونه می توان غذا خورد؟

غذاهای نرم و آبکی استفاده کنید. از خوردن غذاهای سفت، خشک، و چسبناک بپرهیزید. علاوه بر این، از خوردن غذاهایی که لازم است دهان کامل باز شود، خودداری کنید، مانند برگر، یا حتی اگر از این نوع غذاها می خورید، قبل از خوردن آنها را به قطعات کوچکتری تبدیل کنید. در بخش بعد بیشتر در مورد رژیم غذایی در طول استفاده از فنر فورسز برای شما توضیح خواهیم داد.

پرسش دومی که ممکن است به ذهن شما خطور کند این است که:

با وجود فنر فورسز روی براکت ها چگونه می توان دهان را باز و بسته کرد؟

شما اصلاً نباید از این موضوع بترسید. فنر فورسز به گونه ای ساخته شده است که عملکردهای طبیعی و عادی دهان مانند جویدن یا حرف زدن ممکن هستند.

ممکن است در ابتدا احساس ناراحتی داشته باشید. اما به مرور زمان به آن عادت خواهید کرد.

روی هم رفته، در نتیجه باز کردن بیش از حد دهان، عادات نادرست غذایی، روش های نادرست پاکسازی دندان ها، و بی احتیاطی، ممکن است فنر فورسز شکسته شود، شل شود، یا بیرون بیاید. اگر مشکل ساده است، شما می توانید خودتان آن را حل کنید. اما، در اکثر موارد، برای درست کردن آن باید به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر درمان فوری می خواهید، نباید در مراجعه به ارتودنتیست تعلل کنید.

با فنر فورسز روی براکت ها چگونه می توان غذا خورد؟

باید به خاطر داشته باشید با وجود فنر فورسز روی دندان ها می توانید غذا بخورید، اما درست مانند زمانی که با براکت ها روی دندان ها نمی توانید هر چیزی بخورید، با فنر فورسز روی دندان ها نیز نمی توانید همه چیز بخورید. علاوه بر این، باید مراقب نحوه جویدن و گاز زدن خود باشید.

مشکلاتی که در طول دوره استفاده از فنرها هنگام غذا خوردن با آنها مواجه می شوید

در طول دوره استفاده از فنرهایی مانند فنرهای فورسز یا کویل اسپرینگ، ممکن است با مشکلات متعددی مواجه شوید.

کویل اسپرینگ

هدف استفاده از کویل اسپرینگ ها بستن یک فاصله یا شکاف بین دندان ها است. برای انجام این کار، دو سر فنر به دو براکتی متصل می شوند که در دو طرف شکاف واقع شده اند. پس از سفت شدن فنر توسط ارتودنتیست، ممکن است روی دندان های خود فشار احساس کنید. بنابراین هنگام غذا خوردن چه احساسی خواهید داشت؟

چند روز نخست پس از سفت کردن فنر ممکن است درد یا ناراحتی خفیفی هنگام جویدن غذا یا گاز زدن احساس کنید.

پس از آن، شما به آن عادت می کنید و اگر عادات صحیح غذایی را برای بریس ها و فنرها رعایت کنید، ممکن است هیچ دردی احساس نکنید. شما می توانید دهان خود را کاملاً عادی حرکت دهید. اما عادات نادرست غذایی می توانند باعث شوند آسیب های دائمی به کویل اسپرینگ وارد شود، یا ممکن است شکسته شود، شل شود، یا بیرون بیاید. کویل اسپرینگ ها هیچ تأثیری روی باز کردن دهان شما نخواهند داشت. شما می توانید مثل همیشه حرف بزنید یا بخندید.

فنر فورسز

وقتی اصلاح اوربایت برای شما لازم است، ممکن است مجبور باشید از فنرهای فورسز استفاده کنید. یک سر فنر به براکت دندان های فک بالا و سر دیگر به براکت دندان های فک پایین متصل می شود. از آنجا که فنر فورسز دندان های فک بالای شما را به دندان های فک پایین متصل می کند، شما می توانید نگران باز کردن دهان و غذا خوردن شوید. اما، مشکل این نیست. این ابزار به گونه ای ساخته شده است که شما با آن می توانید غذا بجوید و گاز بزنید.

وقتی برای نخستین مرتبه فنر فورسز دریافت می کنید، ممکن است با آن احساس ناراحتی داشته باشید. اما، به مرور زمان ممکن است هیچ مشکلی احساس نکنید. با این حال، اگر مراقب مقدار باز کردن دهان یا انتخاب غذای خود نباشید، فنر فورسز ممکن است از بریس شما جدا شود. گاهی اوقات ممکن است آسیب ببیند، بشکند، یا خارج شود. بنابراین، غذا خوردن ممکن است هیچ مشکلی ایجاد نکند، اما برای خوردن یا گاز زدن، یا هر دلیل دیگری، شما با فنر فوسر نمی توانید دهان خود را کاملاً باز کنید.

روش های غذا خوردن با فنر فورسز

همانطور که در بالا اشاره شد، غذاهای نرم و آبکی بخورید و از خوردن غذاهای سفت، چسبناک، خشک، و غذاهایی که برای فنر فورسز بد هستند خودداری کنید. اگر در دهان شما فنر فورسز کار گذاشته شده است، از باز کردن زیاد دهان هنگام غذا خوردن اجتناب نمایید.

فنر فورسز در ارتودنسی

فنر فورسز در ارتودنسی

خوراکی هایی که نباید با وجود فنرهای ارتودنسی داخل دهان استفاده شوند:

محدود کردن غذاهایی که دوست داریم، برای ما دشوار است. اما در طول دوره درمان، برای زیبا شدن لبخندمان لازم است چیزهایی که دوست داریم بخوریم را فدا کنیم.

غذاهای سفت.

جویدن و گاز زدن غذاهای سفتی مانند آبنبات، مغزها، میوه های سفت، شکلات های سفت، و گوشت با استخوان می توانند به فنرها و بریس های شما آسیب برسانند.

غذاهای چسبناک.

این نوع غذاها برای فنرها و بریس ها خیلی بدتر هستند. نمونه این خوراکی ها عبارتند از آدامس، کارامل، آبنبات های چسبناک، و شکلات های چسبناک. علاوه بر آسیب مستقیم، آنها باعث می شوند تمیز کردن دندان ها و خود ابزار نیز دشوارتر شود، در نتیجه هم به خود ابزار آسیب برسانند هم موجب پوسیدگی دندان ها شوند.

غذاهایی که برای خوردن آنها باید دهان خود را خیلی باز کنید.

این بویژه برای استفاده کنندگان از فنر فورسز مضر است، زیرا از دندان های فک بالا به دندان های فک پایین امتداد پیدا می کند. باید این نوع غذاها را به قطعات کوچکتری تبدیل کنید در غیر اینصورت موجب شکستن بریس یا فنر شما خواهد شد.

غذاهای خشک.

نمونه خوب این دسته غذاها پاپ کورن است. پاپ کورن ممکن است کوچک به نطر برسد، اما می تواند به فنرهای روی بریس ها آسیب بزند و اگر زیر براکت، سیم کمانی، فنر، مخصوصاً کویل اسپرینگ گیر کند، خارج کردن آن دشوار خواهد بود. بنابراین، باید از خوردن این نوع خوراکی ها، مانند میوه های ترد، سبزیجات ترد، و دیگر خوراکی های این شکل خودداری نمایید.

خوراکی های حاوی قند.

فردی که از بریس ها استفاده می کند در معرض خطر پوسیدگی دندان قرار دارد، به همین دلیل با کم کردن مصرف این نوع خوراکی ها و غذاها و افزایش مصرف آب باید از دندان های خود مراقبت کند.

گرچه دیابت در سال های اخیر به یکی از بیماری های نسبتاً شایع تبدیل شده است، اما هنوز بسیار جدی است و باید به درستی کنترل شود تا بتوان از بروز تأثیرات آسیب رسان روی بدن پرهیز نمود. این تأثیرات مضر عبارتند از تهدیداتی که برای دهان شما وجود دارد که می تواند تأثیر زیادی روی درمان ارتودنسی شما داشته باشد.

علائم بالینی دیابت

دیابت یکی از شایع ترین اختلالات غدد درون ریز است. مشخصه ویژه آن افزایش مکرر سطح گلوکز خون (هایپرگلیسمی) است، که ناشی از کمبود ترشح انسولین، ضعف عملکرد انسولین یا هر دو است.

علائم و نشانه های کلاسیک هایپرگلیسمی عبارتند از:

  • پر ادرای،
  • عطش زیاد،
  • عطش زیاد، و
  • مستعد ابتلا به عفونت ها.

هایپرگلیسمی مزمن با آسیب های طولانی مدت، اختلال عملکرد، و نقص اندام های مختلف همراه است.

مشکلات و عوارض جانبی دراز دیابت عبارت است از:

  • بیماری شبکیه،
  • نفروپاتی Nephropathy،
  • نوروپاتی اتونوم و محیطی، و
  • بیماری قلبی عروقی

علاوه بر این، بالا رفتن احتمال بیماری پریودنتال اغلب در افراد دیابتی مشاهده می شود.

شیوع دیابت

شیوع دیابت به سرعت در سراسر دنیا رو به افزایش است و در حال تبدیل شده به یک بیماری اپیدمیک یا همه گیر است. تخمین زده شده است که در حال حاضر ۲۸۵ میلیون نفر در سراسر دنیا به دیابت مبتلا باشند و تخمین زده شده است که این عدد تا سال ۲۰۳۰ میلادی به ۴۳۸ میلیون برسد. برخی تحقیقات حاکی از این هستند که حدود ۵% از بیمارانی که به فکر درمان های پزشکی هستند به دیابت مبتلا هستند. مطالعات دیگر نیز نشان داده اند که حدود ۴% از بیماران دیابتی نخستین بار در مطب دندانپزشکی متوجه ابتلای خود به دیابت می شوند. اوج ابتلا به دیابت در دهه پنجم زندگی است، که به دلیل افزایش چاقی و کاهش سطح فعالیت است.

تشخیص دیابت

انجمن دیابت آمریکا ضوابطی برای تشخیص دیابت مقرر کرده است که عبارتند از بالا رفتن سطح قند خون ناشتای ۱۲۶ mg/dL یا بیشتر، بالا رفتن سطح گلوکز پلاسما دو ساعته بالاتر از ۲۰۰ mg/dL در طول انجام تست تحمل گلوکز خوراکی oral glucose tolerance test (OGTT) با گلوکز ۷۵g یا بالا رفتن گلوکز پلاسمای تصادفی بالای ۲۰۰ mg/dL در بیمارانی است که از نظر بالینی به دیابت مشکوک هستند. این ارقام در انواع دیابت ها مختلف است.

علل بروز دیابت و انواع آن

فرایندهای پاتوژنیک متعددی هستند که می توانند در پیشرفت دیابت نقش داشته باشمد، از جمله:

  • نقائص ژنتیکی،
  • تخریب اولیه سلول های جزیره (جزایر لانگرهانس) با التهاب، سرطان، جراحی و تروما
  • عوارض جانبی اختلالات غدد درون ریز مانند عملکرد بیش از حد غده هیپوفیز قدامی (تولید بیش از حد هورمون رشد، آکرومگالی)، بیماری کوشینگ، و فئوکروموسیتوم pheochromocytoma.
  • بروز مشکلات پزشکی پس از تزریق کورتیکواستروئید ها

انواع دیابت به این صورت دسته بندی می شوند:

  • دیابت نوع یک (تخریب سلولی، معمولاً منجر به کمبود مطلق انسولین می شود)

بواسطه سیستم ایمنی

بواسطه بیماری

  • دیابت نوع دو (عمدتاً می تواند از مقاومت به انسولین با کمبود نسبی انسولین تا نقص عمده در ترشح انسولین با مقاومت به انسولین باشد)
  • انواع خاص دیگر دیابت

نقص ژنتیکی عملکرد سلول

نقص ژنتیکی در عمل انسولین

بیماری های غدد برون ریز پانکراس

هر گونه بیماری ناشی از غدد مترشحه داخلی

در نتیجه داروها یا مواد شیمیایی

عفونت ها

اشکال غیر عادی دیابت بواسطه سیستم ایمنی بدن

دیگر سندروم های ژنتیکی که گاهی اوقات همراه با دیابت همراه هستند.

  • دیابت بارداری

شایع ترین انواع دیابت ها در دو زیر مجموعه قرار می گیرند:

دیابت نوع یک افراد را در سنین پایین تحت تأثیر قرار می دهد، بنابراین تحت عنوان دیابت نوجوانی نیز شناخته می شود. نقص اصلی در سلول های بتای جزاید لانگرهانس است که انسولین ترشح می کنند، زیرا تحت تخریب خود ایمنی قرار می گیرند. این منجر به عدم ترشح انسولین می شود که منجر به بروز بیماری می شود.

دیابت نوع دو افراد بزرگسال را تحت تأثیر قرار می دهد. این مشکل اساساً در نتیجه عواملی مانند سبک زندگی و ژنتیک بروز پیدا می کند. این بیماری ناشی از مقاومت انسولین است. علاوه بر این، با بالا رفتن سن ترشح انسولین نیز می تواند کاهش پیدا کند، بنابراین منجر به افزایش دیابت شود. دیابت بارداری شبیه دیابت نوع دو است که در آن، ترکیبی از ترشح نسبتاً ناکافی انسولین و واکنش نسبت به آن است.

درمان ارتودنسی برای بیماران دیابتی

درمان ارتودنسی برای بیماران دیابتی

دیابت و نمود ظاهری آن داخل دهان

دیابت در منطقه دهان نیز منجر به بروز یک دسته مشکلات دهانی می شود، از جمله:

  • ژینژیویت و پریودنتیت
  • ضایعات التهابی استئولیتیک اطراف ریشه دندان و اشکال مختلف آنها (ضایعات استئولیتیک اطراف ریشه دندان مزمن و حاد، آبسه ادونتوژنیک، گرانولوم ها، و غیره).
  • از دست رفتن دندان در نتیجه پریودنتیت مزمن
  • زروستومیا (خشکی دهان) و تغییرات در ترکیبات بزاق دهان
  • ضایعات مخاطی دهان و زبانی.

عوارض جانبی دیابت روی دندان ها عبارتند از:

  • خشکی و سوزش دهان.
  • به مشام رسیدن بوی استون از دهان در بیمارانی که دیابت آنها به صورت ضعیف تحت کنترل است.
  • دندان های شکننده.
  • پوسیدگی های دندانی.
  • عفونت های مکرر دهانی، از جمله کاندیدیای دهانی.
  • زخم های دهانی.
  • احساس تغییر مزه داخل دهان.
  • تأخیر در بهبود غشاء مخاطی.
  • جابجایی و کجی دندان ها.
  • پریودنتیت.
  • ژینژیویت.

دیابت و بیماری لثه

ارتباط بین دیابت و بیماری پریودنتال نزدیک تر از آن چیزی است که فکرش را بکنید. آیا می دانستید که افرادی که دیابت دارند دو برابر بیشتر از افراد سالم مستعد ابتلا به بیماری لثه هستند؟ به همین دلیل است که، مهم است افرادی که دیابت دارند از تأثیر آن آگاه باشند و قبل، در طول، و بعد از درمان ارتودنسی کارهای بهداشتی دهان را به خوبی انجام دهند.

اگر بخواهیم به زبان ساده بگوییم، بیماری لثه (بیماری پریودنتال) نوعی عفونت بافت نرمی است دندان ها را در جای خود نگه می دارد. این بیماری در نتیجه تجمع باکتری ها و عدم پاکسازی و زدودن منظم آنها با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بوجود می آید. گرچه دیابت می تواند احتمال ابتلا و گسترش بیماری لثه را افزایش دهد، علاوه بر این می تواند تحت تأثیر بیماری لثه نیز قرار بگیرد. بیماری لثه در افراد مبتلا به دیابت منجر به بالا رفتن خطر گسترش مشکلاتی همچون بیماری کلیه، بیماری های قلبی و سکته شود.

دیابت و درمان ارتودنسی

گرچه درمان ارتودنسی اساساً درمانی برای افراد جوان و سالم تلقی می شود، اما سال های اخیر نشان داده اند تعداد افراد بزرگسالی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند، رو به افزایش است. بالا رفتن سن باعث شد به همان نسبت شیوع بیماری های سیستمیک که ارتودنتیست ها در طول فرایند درمان بیماران خود با آنها مواجه می شوند نیز افزایش پیدا کند، مخصوصاً بیماری دیابت.

دیابت یکی از مشکلات شایع و جدی سلامتی عمومی است. دیابت شایع ترین اختلال غدد درون ریز در انسان ها محسوب می شود، در حالی که اوج بروز آن در دهه پنجم زندگی است. دیابت نوعی بیماری سیستمیک است که تأثیرات منفی زیادی روی ارگان ها و سیستم های مختلف بدن، از جمله دندان ها دارد.

در تحقیقات این موضوع به خوبی مورد تأیید قرار گرفته است که در چند سال اخیر، دیابت می تواند روی سلامت دندان ها و درمان های دندانپزشکی تأثیر گذار باشد. امروزه دندانپزشکان در تلاش های هر روزه خود در دندانپزشکی شاهد موقعیت هایی هستند که در آنها بیماران دیابتی خواستار انجام درمان ارتودنسی هستند، یا افرادی که دیابت آنها بدون تشخیص باقی مانده است و نخستین بار در مراجعه به دندانپزشک و از روی علائم و نشانه های دهانی و دندانی متوجه ابتلا خود به این بیماری شده اند. این باعث می شود داشتن دانش دقیق و کافی در مورد تشخیص و کنترل دیابت و اقداماتی که باید برای آغاز درمان ارتودنسی در نظر گرفته شوند به یک ضرورت تبدیل شود.

بیماری پریودنتال فشار اضافی به لثه ها وارد می کند، که می تواند موجب پیچیده تر شدن درمان ارتودنسی شود. علاوه بر این، بریس ها نیز به خاطر جابجایی دندان ها می توانند منجر به وارد آمدن فشار روی لثه ها شوند. در برخی موارد، به خاطر بیماری لثه، ممکن است لازم باشد درمان ارتودنسی خیلی زود خاتمه پیدا کند.

درمان ارتودنسی برای بیماران دیابتی

درمان ارتودنسی برای بیماران دیابتی

تأثیر دیابت روی گسترش مال اکلوژن ها و درمان آنها

از تحقیقاتی که در گذشته انجام شده اند می توان متوجه شد که دیابت می تواند می تواند روی درمان ارتودنسی تأثیر داشته باشد، خواه به شکل مشکلات ناخواسته، تأثیر روی بلوغ اسکلتی و دندانی، یا با تغییر در نکات مرجوعی تشخیصی.

رشد دندان ها

به نظر می رسد دیابت روی بیرون آمدن دندان ها تأثیر گذار باشد. از سوی دیگر، مطالعه ای که اخیراً انجام شده است نشان می دهد در بیماران ۱۰ تا ۱۴ ساله مبتلا به دیابت نوع یک، در مقایسه با افراد سالم در همین سن، رشد دندان ها سریع تر اتفاق می افتد.

آپنه خواب

گرچه آپنه خواب منطقه مرزی در ارتودنسی محسوب می شود، برخی مؤلفان افزایش خطر ابتلا به آپنه خواب در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ را توصیف کرده اند. ارتودنتیست ها باید از این احتمال آگاه باشند و قبل از آغاز درمان خر و پف از بیمار در مورد سابقه دیابت سؤال بپرسند. مال اکلوژن می تواند روی بروز آپنه خواب تأثیر بگذارد، اما ریشه یابی مال اکلوژن ها در آپنه خواب ارتودنتیک هنوز به طور کامل مورد بررسی و ارزیابی قرار نگرفته است. بیمارانی که مال اکلوژن کلاس ۲ دارند شاخص کاهش غیر طبیعی عمق و سرعت تنفس آپنه خواب apnea hypopnea index (AHI) بالاتری همراه با اورجت وخیم از خود نشان می دهند که یک فاکتور قابل توجه (بزرگتر از ۶ میلی متر) است که در بیماران غیر چاق دارای آپنه خواب انسدادی (OSA patients) به شدت همراه با وخامت شاخص کاهش غیر طبیعی عمق و سرعت تنفس آپنه خواب است. روی هم رفته شیوع اورجت وخیم و اوربایت عمیق (مانند همپوشانی عمودی دندان های جلوی فک بالا روی دندان های جلوی فک پایین هنگامی که دندان های قدامی روبروی روی یکدیگر قرار دارند) (بزرگتر از ۶ میلی متر) به ترتیب ۳/۴۳% و ۲۶% بودند.

  • تأثیر دیابت نوع یک روی مجموعه کرانیوفاسیال:

با محدودیت های مطالعات آزمایشگاهی، مشاهده شده است که:

  1. دیابت نوع یک رشد کرانیوفاسیال را کاهش می دهد، و منجر به عق ماندگی رشد اسکلتی می شود.
  2. همانطور که میکرو سی تی ها مشاهده شده بود، دیابت در موش های آزمایشگاهی ساختار استخوانی را تحت تأثیر قرار داده بود، و همان طور که با تجزیه و تحلیل های هیستومورفومتری پویا مورد بررسی قرار گرفته است، نرخ شکل گیری استخوان مندیبل را با مشکل مواجه می سازد
  3. همه این نتایج در سطح سلولی با یک مطالعه بافت شناسی مورد تأیید قرار گرفتند که نشان می داد تعداد استئوکلاست ها در دیواره آلوئولار کاهش یافته بود که حاکی از این بود که مراحل اولیه دیابت منجر به گردش کم استخوان می شود.
  4. این یافته ها باید هنگام انجام هر گونه درمانی در منطقه کرانیوفاسیال در یک فرد مبتلا به دیابت مد نظر قرار بگیرند تا درک بهتری از چگونگی تأثیر دیابت روی استخوان کسب شود و توانایی ما در محافظت از سلامت استخوان ها در بیماران دیابتی را بهبود بخشد.
  5. کنترل خوب دیابت برای مدت زمان طولانی، باید قبل از آغاز درمان ارتودنسی در نظر گرفته شود تا بهترین حاصل شوند.
درمان ارتودنسی برای بیماران دیابتی

درمان ارتودنسی برای بیماران دیابتی

ملاحظات درمان ارتودنسی برای بیماران مبتلا به دیابت

اگر خودتان یا یکی از افرادی که می شناسید با وجود ابتلا به دیابت قرار است تحت درمان ارتودنتیک قرار بگیرید، نکات زیر را در نظر بگیرید.

  • این موضوع را به ارتودنتیست و کارکنان مطب اطلاع دهید، کسی شما را قضاوت نمی کنند، همه به فکر کمک به شما هستند.
  • با داشتن رژیم غذایی سالم و فعال ماندن، دیابت خود را تحت کنترل نگه دارید.
  • سعی کنید پس از هر وعده غذایی یا دو مرتبه در طول روز مسواک بزنید.
  • حداقل یک مرتبه در طول روز نخ دندان بکشید.
  • از کشیدن سیگار خودداری نمایید.

از طرف دیگر، ارتودنتیست ها در مطب های خود با بیماران مبتلا ب دیابت های نوع یک و دو برخورد می کنند. بیماران مبتلا به دیابت نوع دو در مقایسه با بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می توانند با وضعیت ثابت تری تلقی شوند

نوع دیابت دیابت نوع یک دیابت نوع دو
درمان پزشکی انسولین تغییر در سبک زندگی برای کاهش وزن بهتر: رژیم غذایی، ورزش های جسمی.

مواد هیپوگلیسمیک خوراکی: بیوگلینید، سولفونیل اوره انسولین

ملاحظات لازم در طول درمان ارتودنسی یادآوری های پزشکی در جلسه نخست

HbA1c بیمار را چککنید یا برای تأیید تحت کنترل بودن بیماری، با پزشک بیمار تماس بگیرید.

تصور می شود بیماران مبتلا به دیابت نوع یک آسیب پذیرتر باشند: تعداد دفعات واکنش های هایپرگلیسمیک آنها را بررسی کنید.

تصور می شود بیماران مبتلا به دیابت نوع دو وضعیت با ثبات تری داشته باشند.

در هر جلسه حفره دهان بیمار را برای علائم از دست رفتن کنترل گلیسمیک ارزیابی کنید.

حفظ بهداشت خوب دهانی را توصیه نمایید.

در طول درمان، شرایط پریودنتال را تحت نظر داشته باشید و روی التهاب ها کنترل داشته باشید.

فشار درست اعمال کنید و حیات دندان های درگیر درمان ارتودنسی را به طور منظم بررسی کنید.

خلاصه بیمارانی که دیابت آنها به خوبی تحت کنترل است، هیچ محدودیتی برای انجام درمان ارتودنسی ندارند.

در بیمارانی که دیابت آنها تحت کنترل نیست یا به صورت ضعیف تحت کنترل است باید از انجام درمان ارتودنسی خودداری کرد.

  • نکته کلیدی برای درمان مشکلات ارتودنتیک در بیماران دیابتی کنترل پزشکی خوب است. اگر بیمار تحت کنترل متابولیک خوبی نباشد (HbA1c بیشتر از ۹%)، هر گونه تلاشی باید صورت گیرد تا کنترل گلوکز خون به خوبی صورت گیرد. در بیمارانی که دیابت وابسته به انسولین آنها به خوبی تحت کنترل نیست، درمان ارتودنتیک باید پرهیز شود زیرا این بیماران تا حدودی مستعد شکست بافت پریودنتال هستند. هیچ محدودیت سن بالایی برای درمان ارتودنسی وجود ندارد. متخصصان می توانند بیماران مبتلا به دیابت های نوع یک و دو را درمان کنند.
  • هیچ ترجیح درمانی از نظر ثابت یا متحرک بودن ابزارهای درمان وجود ندارد. مهم است که بهداشت خوب دهان مورد تأکید قرار بگیرد، مخصوصاً وقتی ابزارهای ثابت استفاده می شوند. شستشوی روزانه دهان با دهانشویه های فلورایده می تواند مزایای زیادی داشته باشد. دیابت هایی که به میکروآنژیوپاتی مربوط هستند، گاهگاهی می توانند در عروق خون رسان پری آپیکال اتفاق بیفتند که منجر به دندان درد بدون علت، حساسیت به ضربه، پالپیت، یا حتی از دست رفتن حیات دندان شود. ارتودنتیست ها باید از این پدیده آگاه باشند و چکاپ های منظم حیات دندان توصیه می شوند.
  • در افراد بزرگسال، مخصوصاً مهم است وضعیت پریودنتال قبل از آغاز درمان ارتودنسی مورد بررسی قرار بگیرد. اگر کنترل پلاک با استفاده از کمک های مکانیکی مانند مسواک و ابزارهای بین دندانی دشوار است، دهانشویه های کلرهگزیدین باید امتحان شوند. برای به حداقل رساندن تأثیر خنثی کنندگی مولکول های کلرهگزیدین، باید حداقل ۳۰ دقیقه فاصله زمانی بین مسواک زدن و استفاده از دهانشویه کلر هگزیدین وجود داشته باشد.
  • شایع ترین مشکلاتی که در مطب های دندانپزشکی در مورد بیماران دیابتی که انسولین دریافت می کنند بروز پیدا می کند کاهش گلوکز خون یا هیپوگلیسمیک ناشی از بیماری است. ارتودنتیست باید از بیمار دیابتی خود در مورد آخرین رقم هیپوگلیسمی سؤال بپرسد. هیپوگلیسمی بیشتر بین بیمارانی شایع است که کمترل گلیسمیک بهتری دارند. هنگام برنامه ریزی برای درمان های دندانپزشکی، بهتر است قبل و بعد از دوره های اوج فعالیت انسولین قرار ملاقاتی با ارتودنتیست خود داشته باشند. این مستلزم داشتن دانش فارماکودینامیک داروهایی است که توسط بیمار مبتلا به دیابت مصرف می شوند.
  • بهتر است مراجعات صبح انجام شوند. اگر برای بیمار یک جلسه درمان طولانی مدت، مثلاً حدود ۹۰ دقیقه، برنامه ریزی شده است، باید به او تأکید شود یک وعده غذای معمولی مصرف نماید و مثل همیشه داروهای خود را مصرف کند. این کار برای پرهیز از واکنش های هیپوگلیسمیک مهم است. وقتی واکنش هیپوگلیسمیک در مطب دندانپزشکی اتفاق می افتد، ارتودنتیست باید علائم و نشانه ها را بشناسد و درست عمل کند. اکثر بیماران با این علائم و نشانه ها آشنایی دارند و می توانند هب موقع به ارتودنتیست خود اطلاع دهند. یک بیمار هشیار که می تواند همکاری کند، اگر از خود علائم بالینی هیپوگلیسمی نشان دهد، باید به او نوشیدنی های دارای کربوهیدرات بالا مانند آب پرتقال داده شود.

علائم و نشانه های بیماری لثه

اگر فکر  می کنید در طول درمان ارتودنسی بیماری لثه دارید، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید و در صورتی که یکی از علائم و نشانه های زیر را تجربه کردید، هر چه سریع تر برای مراجعه اقدام کنید:

  • ایجاد تفاوت در بایت شما
  • حساسیت دندان ها ناشی از تحلیل لثه ها
  • قرمزی، تورم، و حساسیت لثه ها

خونریزی لثه ها هنگام مسواک شدن و کشیدن نخ دندان

دانش سلامت دندانپزشکی در حال پیشرفت است و گزینه هایی که برای بهبود لبخند وجود دارند نیز پیشرفت زیادی داشته اند. افراد بیشتر از گذشته به مراقبت های سلامتی دندان های خود روی آورده اند. آنها بیشتر نگران این هستند که دندان های آنها چه ظاهری خواهند داشت و چگونه باید آنها را سالم نگه داشت- و بریس ها می توانند نقش مهمی در هر دو ایفا کنند.

اما برای برخی از افراد، فکر رفتن به ارتودنتیست باعث بروز نگرانی های شدید خواهد شد. این ترس و اضطراب آنقدر زیاد است که نام علمی برای آن انتخاب شده است: ادونتوفوبیا یا ترس از دندانپزشکی. خوشبختانه، ارتودنتیست ها راهی دارند تا درمان های خود را قابل تحمل تر، راحت تر، و خوشایندتر کنند.

 ترس از درمان ارتودنسی

ترس از درمان ارتودنسی

شیوع و پیامدهای ترس از دندانپزشکی

افراد زیادی نیستند که از رفتن نزد ارتودنتیست هراس داشته باشند و تعداد اندکی از آنها ترس واقعی از آن را دارند. کودکان بیشتر از افراد بزرگسال، از بودن در مطب ارتودنسی مستعد اضطراب و نگرانی هستند، اما افراد بزرگسال نیز ممکن است از این ترس و اضطراب رنج ببرند. دریافت بریس های ارتودنسی اغلب با ترس از ناشناخته ها همراه است.

اما این ترس از دندانپزشکی چقدر می تواند مشکل آفرین باشد؟ اضطراب شدید باعث می شود بسیاری از افراد برای رفتن نزد ارتودنتیست و قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی و دریافت مراقبت های پیشگیرانه مورد نیاز برای دندان ها و لثه ها تعلل کنند. در حقیقت، مطالعه ای که در این زمینه انجام شده است مشان می دهد که بیش از ۲۸ درصد از همه پاسخ دهندگان به نوعی ترس از دندانپزشکی داشند، و بیش از ۳۶ درصد از آنها بیش از یک سال بوده است که به دندانپزشک مراجعه نکرده اند.

پیامدهای این عدم دریافت مراقبت های پیشگیرانه فراتر از درد دندان و از دست دادن دندان است. در حال حاضر مطالعات حاکی از وجود ارتباط بین بیماری لثه با برخی بیماری های خاص مانند سکته، بیماری قلبی، و دیابت هستند.

دلایل ترس از ارتودنسی

برای برخی از افراد، دریافت بریس های ارتودنسی احساسی مانند یک کار طاقت فرسا ایجاد می کند. پس از همه اینها، شما مجبورید یک ابزار را روی دندان های خود قرار دهید، مراقب خوردن برخی غذاهای خاص باشید، و الاینرهای خود را پاکسازی و از آنها مراقبت کنید.

روی هم رفته، رایج ترین دلایلی که افراد از فرایند ارتودنسی هراس دارند این است که:

  • مشکل در نفس کشیدن از راه بینی.
  • صداهای ترسناک تجهیزات ارتودنسی.
  • کشیدن دندان
  • رفلکس  و حساس
  • درد
  • ترس از ناشناخته ها
 ترس از درمان ارتودنسی

ترس از درمان ارتودنسی

چگونه می توان بر ترس از ارتودنسی فائق آمد؟

هم شما و هم ارتودنتیست شما می توانند از تکنیک هایی استفاده کنند که به کاهش ترس از ارتودنسی شما کمک می کنند.

ارتودنتیست شما چه کاری می تواند انجام دهد؟

به همین دلیل است که متخصصان دلسوز و مهربان دندانپزشکی، می دانند که ترس از دندانپزشکی یک مشکل واقعی است و برای پرداختن به این ترس تکنیک های زیادی وجود دارند. صحبت کردن با ارتودنتیست در مورد این ترس، قبل از آغاز درمان می تواند کمک کننده باشد.

یک ارتودنتیست خوب تکنیک های ساده ای به کار می بندد تا به شما کمک کند بیشتر احساس خود را کنترل کنید. برخی از اسن تکنیک ها  عبارتند از:

  • برای شما توضیح دهد چه احساسی خواهید داشت و این احساس چقدر طول خواهد کشید.
  • مرتب موافقت شما برای ادامه درمان را بگیرد.
  • برای شما این فرصت را فراهم می آورد که در طول فرایند اگر احساس راحتی نداشتید، یک وقفه داشته باشید.

طی مشاوره شما، ارتودنتیست با شما در مورد آنچه انتظار خواهد رفت صحبت خواهد کرد- زمانی که روی صندلی دندانپزشکی قرار می گیرید، صبر نمی کنند تا شما آمادگی پیدا کنید. به محضی که فرایند آغاز شود، ارتودنتیست از شما می پرسد چه حسی دارید و اینکه ایا راحت هستید یا خیر.

 ترس از درمان ارتودنسی

ترس از درمان ارتودنسی

شما چه کاری می توانید انجام دهید؟

کارهایی هستند که زمانی که روی صندلی ارتودنسی قرار دارید، شما نیز با انجام آنها می توانید با ترس از دندانپزشکی خودتان مبارزه کنید. برای مثال، می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

  • از فکر کردن زیاد به ارتودنسی اجتناب کنید. در اکثر موارد، مراجعه به ارتودنتیست به اندازه ای که شما فکر می کنید دردناک نخواهد بود. بیماران اغلب ابراز می دارند که در طول ترسناک ترین فرایندها، ممانند سفت شدن بریس ها، آنها بیشتر از واقعیت انتظار درد داشته اند.
  • ترس خود را بپذیرید. در ترس از ارتودنسی شما تنها نیستید. این کاملاً شایع است. به محضی که بدانید شما در ترستان تنها نیستید، قبول موقعیت برای شما راحت تر خواهد بود. پذیرش ترس از قرارگیری براکت ها روی دندان ها یا از دیگر فرایندهای دندانپزشکی کاملاً طبیعی است.
  • از ارتودنتیست بخواهید مرحله به مرحله پیش برود. برای فائق آمدن بر ترس و اضطراب، از ارتودنتیست بخواهید کنار شما بنشیند و فرایند درمان را مرحله به مرحله برای شما توضیح بدهد، تا بتوانید از نظر ذهنی آمادگی داشته باشید. اینکه از قبل بدانید چه اتفاقی خواهد افتاد می تواند برای شما آرامش بخش باشد.
  • حواس خودتان را پرت کنید. در طول مدتی که روی صندلی ارتودنسی هستید، برای پرت کردن حواس خودتان چیزی پیدا کنید. هدفون خود را به همراه داشته باشید و موزیک مورد علاقه خود را گوش بدهید. برخی ارتودنتیست ها تلویزیون دارند تا به پرت شدن حواس بیمار کمک کند.
  • آرام باشید. تکنیک های آرام سازی زیادی وجود دارند که می توانید امتحان کنید. تنفس آرام یک تکنیک آرام سازی خوب است که به شما کمک می کند به اضطراب خود فائق بیایید. نفس کشیدن عمیق را تمرین کنید، آن را برای دو ثانیه نگه دارید، و آن را آرام آرام رها کنید. به خالی شدن باد تایر سوراخ فکر کنید. تنفس کنترل شده به شما کمک می کند ضربان قلب شما آرام شود و ماهیچه های شما آرام شوند.

مهم نیست چقدر شجاع هستید، دریافت بریس های ارتودنسی می توانند هراس انگیز باشد. تنها کافی است به دلیل دریافت بریس ها فکر کنید و بهبود بزرگی که برای دندان های شما به ارمغان خواهند آورد. بریس ها نه تنها لبخند شما را بهبود می دهند، بلکه اعتماد به نفس شما را ارتقاء می دهند.