پس از مرتب کردن مجدد دندان ها، باید چند ماه از نگهدارنده ها استفاده کنید تا دندان های شما در جای خود ثابت بمانند تا استخوان فک شما بهبود یابد. معمولاً ارتودنسی نگهدارنده های دائمی را توصیه می کند تا اطمینان حاصل شود که دندان های شما موقعیت جدید خود را حفظ می کنند.

نگهدارنده دائمی یک سیم فلزی است که به پشت دندان های شما چسبانده می شود؛ می تواند صاف و محکم یا دارای بافت بافته شده باشد. برخلاف نگهدارنده های متحرک، نگهدارنده های دائمی در دهان شما باقی می مانند و فقط توسط دندانپزشک قابل برداشتن هستند. بسته به دندان های شما، ارتودنتیست بهترین نگهدارنده را برای شما توصیه می کند.

در این مقاله، در مورد مزایا و معایب نگهدارنده های دائمی، بهترین راه برای حفظ بهداشت دندان ها هنگام استفاده از نگهدارنده دائمی، مقایسه نگهدارنده های دائمی با نگهدارنده های متحرک و پیامدهای هزینه ای ناشی از استفاده از نگهدارنده دائمی بحث خواهیم کرد.

نگهدارنده دائمی در مقایسه با نگهدارنده متحرک

  نگهدارنده دائمی نگهدارنده متحرک
نتایج نتایج طولانی مدت نتایج متفاوت بسته به نحوه استفاده
نگهداری و بهداشت مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با نگهدارنده دائمی دشوار است. حفظ بهداشت دهان و دندان آسان تر است زیرا می توانید نگهدارنده را از دهان خود خارج کنید تا مسواک بزنید یا نخ دندان بکشید.
قابلیت مشاهده کمتر قابل مشاهده است. بیشتر قابل مشاهده است.
دوام بسیار با دوام، شکستن آن دشوار است. دوام کم، می تواند به راحتی بشکند.
تعویض لازم نیست، مگر اینکه نگهدارنده آسیب دیده باشد. نیاز به تعویض دارد، زیرا به راحتی شکسته می شود.

 

هزینه هزینه اولیه در دراز مدت کمتر خواهد بود. در ابتدا ارزان تر است، اما ممکن است به تعویض، درمان اضافی یا قرارهای بعدی نیاز داشته باشد.

مزایا و معایب نگهدارنده دائمی

در همه درمان ها جنبه های خوب و بد وجود دارند. به طور مشابه، برخی از مزایا و معایب انتخاب نگهدارنده دائمی نسبت به نگهدارنده متحرک وجود دارند. بیایید با بررسی نکات مثبت ریتینر دائمی شروع کنیم. در اینجا به برخی از نکات منفی ریتینر دائمی اشاره می کنیم:

  • دقت قرارگیری در ریتینر دائمی بسیار مهم است. و بنابراین، فرآیند اتصال آنها ممکن است طولانی و ناراحت کننده باشد.
  • مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن با ریتینر دائمی ممکن است تلاش بیشتری ببرد.
  • ریتینر دائمی در واقع یک سیم فلزی در دهان شما است. اگر سیم آسیب دیده یا شکسته باشد، ممکن است به زبان شما آسیب برساند.
  • خوردن غذاهای سفت ممکن است به ریتینر شما آسیب برساند یا بر عملکرد آن تأثیر منفی بگذارد.
  • با گذشت زمان، ریتینر دائمی شما ممکن است دچار ساییدگی و فرسایش شود و به تعویض نیاز داشته باشد.
  • این امر شما را در معرض خطر بیماری های دندانی قرار می دهد و ممکن است بهداشت دندان های شما را به خطر بیندازد.
  • ممکن است برای جلوگیری از تجمع پلاک و باکتری به معاینات مداوم با دندانپزشک نیاز داشته باشید.

بهترین روش تمیز کردن ریتینر دائمی شما

بهترین روش تمیز کردن ریتینر دائمی شما

بهترین روش تمیز کردن ریتینر دائمی شما

اگر تصمیم دارید برای دندان های بالا، پایین یا کل دهان خود ریتینر دائمی تهیه کنید، باید نحوه مراقبت از آن را کاملاً درک کنید. در مورد بهترین روش تمیز کردن دندان های خود هنگام استفاده از ریتینر دائمی با پزشک خود صحبت کنید. همچنین باید رعایت عادات بهداشت دهان و دندان ذکر شده در زیر را در نظر داشته باشید:

  • روزی دو بار مسواک بزنید و زوایای مختلف را برای رسیدن به تمام قسمت های دندان های خود با وجود ریتینر امتحان کنید. به یاد داشته باشید که از فشار ملایم برای جلوگیری از آسیب استفاده کنید.
  • نخ دندان کشیدن منظم را فراموش نکنید. از نخ دندان برای رسیدن به فضاهای تنگ استفاده کنید و با حرکت بالا به پایین فضاهای بالای سیم ریتینر خود را تمیز کنید. پزشک شما می تواند شما را در این فرآیند راهنمایی کند.
  • باکتری ها می توانند در فضاهای کوچک بین دندان های شما بیشتر انباشته شوند، بنابراین هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دقت بیشتری داشته باشید تا مطمئن شوید که هر گوشه و کناری تمیز است.
  • اگر نخ دندان بی اثر یا استفاده از آن دشوار است، از واتر فلاسر استفاده کنید.
  • از خوردن غذاهای سفت و غذاهایی مانند دانه هایی که ممکن است در فضاهای کوچک بین دندان ها و ریتینر گیر کنند، خوددداری کنید.
  • برای تمیز کردن کامل به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا پلاک و باکتری ها را کنترل کنید.

سؤالات پر تکرار شما درباره نگهدارنده یا ریتینر دائمی

سؤالات پر تکرار شما درباره نگهدارنده یا ریتینر دائمی

سؤالات پر تکرار شما درباره نگهدارنده یا ریتینر دائمی

آیا استفاده از ریتینرهای دائمی بی خطر است؟

استفاده از ریتینرهای دائمی کاملاً بی خطر است. هنگام استفاده از نگهدارنده های دائمی، برای حفظ تمیزی و جلوگیری از آسیب، احتیاط ضروری است. استفاده از نگهدارنده ها فقط در صورتی می تواند مضر باشد که به دلیل آسیب خم یا شکسته شوند یا در صورت عدم تمیزی طولانی مدت، باعث بیماری لثه شوند.

اگر نگهدارنده آسیب ببیند یا جدا شود چه اتفاقی می افتد؟

اگر نگهدارنده دائمی شما آسیب ببیند یا جدا شود، می توانید آن را توسط متخصص ارتودنسی خود تعویض کنید. این کار هزینه اضافی خواهد داشت، اما بهتر است نگهدارنده خود را تعویض کنید، در غیر این صورت ممکن است به لثه، دندان یا زبان شما آسیب برساند.

آیا متخصص ارتودنسی می تواند نگهدارنده دائمی را خارج کند؟

بله. ارتودنتیست ها ابزار و مهارت های لازم را دارند تا در صورتی که دیگر به ریتینرهای دائمی خود نیازی نداشته باشیم یا آنها را بیش از حد ناراحت کننده بداند، آنها را بردارد.

نگهدارنده دائمی چه مدت استفاده می شود؟

نگهدارنده دائمی نسبت به نگهدارنده های متحرک راه حل بهتری است – اما ممکن است برای همه مناسب نباشد. به ما مراجعه کنید، جایی که می توانید در مورد نیازهای نگهدارنده خود مشورت کنید. ما به شما کمک می کنیم تا بهترین راه حل را برای دندان هایتان درک کنید و بهترین درمان را برای مرتب کردن دندان ها توصیه می کنیم.

مراقبت های ارتودنسی در طول سال ها نه تنها از نظر پیشرفت های تکنولوژیکی، بلکه در نحوه درمان نیز به طور قابل توجهی تکامل یافته اند. امروزه، تأکید فزاینده ای بر اهمیت همکاری چند رشته ای در ارائه مراقبت های جامع به بیماران وجود دارد. این رویکرد بویژه در ارتودنسی حیاتی است، درمانی که در آن تراز دندان ها و فک ها اغلب با سایر جنبه های سلامت دندان و سلامت کلی در هم می آمیزد.

در مراقبت های چند رشته ای، ارتودنتیست ها با سایر متخصصان دندانپزشکی و پزشکی همکاری نزدیکی دارند تا اطمینان حاصل شود که بیماران طرح های درمان جامع و مؤثری دریافت می کنند.

 

اهمیت همکاری چند رشته ای

درمان ارتودنسی به ندرت به صورت جداگانه انجام می شود؛ اغلب شامل چیزی بیشتر از صاف کردن دندان ها است. بسیاری از بیماران با موارد پیچیده ای مراجعه می کنند که به مشاوره از متخصصان مختلف، از جمله پریودنتیست ها، جراحان دهان، پروتزهای دندانی، دندانپزشکان کودکان و گاهی حتی متخصصان پزشکی مانند متخصصان گوش و حلق و بینی یا گفتاردرمانگران نیاز دارد.

در این موارد، یک رویکرد چند رشته ای تضمین می کند که تمام جنبه های سلامت بیمار در نظر گرفته شود و منجر به نتایج مؤثرتر و ماندگارتر شود.

برای مثال، در مواردی که بیمار هم مشکلات ارتودنسی و هم مشکلات پریودنتال دارد، همکاری بین متخصص ارتودنسی و متخصص پریودنتیست بسیار مهم است. جابجایی دندان ها بدون در نظر گرفتن سلامت بافت لثه اطراف می تواند منجر به عوارضی مانند تحلیل استخوان یا تحلیل لثه شود. متخصص ارتودنسی و متخصص پریودنتیست با همکاری یکدیگر می توانند یک طرح درمان تهیه کنند که هم تراز دندان ها و هم سلامت لثه ها را در نظر بگیرند و منجر به نتایج کلی بهتری شود.

اهمیت همکاری چند رشته ای

اهمیت همکاری چند رشته ای

مزایای مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای

یک رویکرد چند رشته ای به مراقبت های ارتودنسی مزایای بی شماری را برای بیماران ارائه می دهد. برخی از مزایای کلیدی عبارتند از:

 

برنامه ریزی جامع درمان

یکی از مهم ترین مزایای رویکرد چند رشته ای، توانایی ایجاد یک طرح درمان جامع است که تمام نیازهای بیمار را برطرف می کند. این امر بویژه در موارد پیچیده اهمیت دارد، مانند مواردی که شامل مال اکلوژن شدید، ناهماهنگی فک یا نیاز به کارهای ترمیمی هستند. مراقبت ارتودنسی چند رشته ای منجر به بهبود نتایج بیمار از طریق مراقبت جامع می شود. متخصصان با پرداختن به تمام جنبه های سلامت دهان و دندان، می توانند اطمینان حاصل کنند که بیماران مراقبتی متناسب با نیازهای منحصر به فرد خود دریافت می کنند. متخصصان ارتودنسی با همکاری با سایر متخصصان، می توانند اطمینان حاصل کنند که طرح درمان آنها با سایر اقدامات لازم همسو است و منجر به رویکردی هماهنگ تر و مؤثرتر می شود.

 

بهبود نتایج بیمار

وقتی متخصصان با هم کار می کنند، کیفیت مراقبت بهبود می یابد. هر متخصص تخصص خود را به کار می گیرد و تضمین می کند که به همه جنبه های وضعیت بیمار رسیدگی شود. این امر منجر به نتایج قابل پیش بینی تر و موفق تری می شود، زیرا عوارض احتمالی در مراحل اولیه درمان شناسایی و مدیریت می شوند. به عنوان مثال، در مواردی که درمان ارتودنسی با جراحی ارتوگناتیک ترکیب می شود، همکاری بین ارتودنتیست و جراح دهان و دندان در دستیابی به نتایج مطلوب بسیار مهم است.

 

تجربه بهتر بیمار

یک رویکرد چند رشته ای همچنین می تواند تجربه بیمار را بهبود بخشد. بیماران از راحتی دریافت مراقبت هماهنگ از تیمی از متخصصان که همگی برای یک هدف مشترک با هم کار می کنند، بهره مند می شوند. این امر می تواند تعداد جلسات درمانی را کاهش دهد، درمان را ساده کند و تضمین کند که بیماران کارآمدترین و مؤثرترین مراقبت ممکن را دریافت می کنند. مراقبت جامع تضمین می کند که بیماران درمانی را دریافت می کنند که نیازهای منحصر به فرد آنها را برطرف می کند و منجر به نتایج درمانی بهبود یافته می شود.

 

رویکرد جامع به سلامت دهان و دندان

درمان ارتودنسی می تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت کلی دهان و دندان بیمار داشته باشد. ارتودنتیست ها با همکاری با سایر متخصصان می توانند به رفع مشکلات مرتبط مانند اختلالات مفصل فکی گیجگاهی (TMJ) مشکلات راه هوایی یا نیاز به کارهای ترمیمی کمک کنند. این رویکرد جامع تضمین می کند که تمام جنبه های سلامت دهان و دندان بیمار در نظر گرفته شده و منجر به نتایج بهتر در درازمدت می شود.

 

کاهش زمان درمان از طریق مراقبت هماهنگ

مراقبت هماهنگ بین متخصصان می تواند زمان درمان را کاهش دهد. متخصصان با همکاری یکدیگر می توانند اطمینان حاصل کنند که درمان به موقع و کارآمد انجام می شود.

مزایای مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای

مزایای مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای

اهمیت همکاری بین متخصصان

همکاری بین متخصصان برای دستیابی به نتایج درمانی مطلوب ضروری است. متخصصان با همکاری یکدیگر می توانند دانش، تخصص و منابع را برای ارائه مراقبت های جامع به بیماران به اشتراک بگذارند.

 

نقش ارتودنتیست ها در برنامه ریزی و اجرای درمان

ارتودنتیست ها نقش مهمی در برنامه ریزی و اجرای درمان دارند. آنها مسئول تشخیص و درمان مال اکلوژن ها و همچنین هماهنگی مراقبت با سایر متخصصان هستند. متخصصان ارتودنسی برای تدوین طرح های درمان جامع که نیازهای منحصر به فرد هر بیمار را برطرف می کنند، با سایر متخصصان دندانپزشکی همکاری نزدیکی دارند.

 

متخصصان پریودنتیست و نقش آنها در حفظ سلامت لثه

متخصصان پریودنتیست نقش مهمی در حفظ سلامت لثه ها در طول درمان ارتودنسی دارند. آنها بیماری های پریودنتال مانند ژنژیویت و پریودنتیت را تشخیص می دهند و درمان می کنند و در مورد شیوه های بهداشت دهان و دندان راهنمایی ارائه می دهند. متخصصان پریودنتیست همچنین با متخصصان ارتودنسی برای تدوین طرح های درمانی که به نگرانی های پریودنتال می پردازند، همکاری می کنند.

 

متخصصان پروتزهای دندانی و سهم آنها در دندانپزشکی ترمیمی

متخصصان پروتزهای دندانی متخصص در دندانپزشکی ترمیمی هستند و نقش حیاتی در مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای ایفا می کنند. آنها در مورد ترمیم دندان ها و بافت های اطراف آن راهنمایی ارائه می دهند و تضمین می کنند که بیماران مراقبت های جامعی دریافت می کنند. متخصصان پروتزهای دندانی برای تدوین طرح های درمانی که نیازهای ترمیمی را برطرف می کنند، با متخصصان ارتودنسی همکاری نزدیکی دارند.

 

جراحان دهان و نقش آنها در مداخلات جراحی

جراحان دهان مسئول انجام مداخلات جراحی مانند کشیدن دندان عقل و جراحی ارتوگناتیک هستند. آنها برای تدوین طرح های درمانی که به مداخله جراحی نیاز دارند، با متخصصان ارتودنسی همکاری نزدیکی دارند. جراحان دهان تخصص حیاتی در تشخیص و درمان موارد پیچیده ارائه می دهند.

 

برنامه ریزی و هماهنگی درمان

اهمیت برنامه ریزی جامع درمان

برنامه ریزی جامع درمان برای دستیابی به نتایج درمانی مطلوب ضروری است. این شامل همکاری متخصصان برای تدوین یک طرح درمان است که تمام جنبه های سلامت دهان و دندان را در بر می گیرد. برنامه ریزی جامع درمان تضمین می کند که بیماران مراقبتی متناسب با نیازهای منحصر به فرد خود دریافت می کنند.

 

هماهنگی بین متخصصان برای دستیابی به نتایج مطلوب

هماهنگی بین متخصصان برای دستیابی به نتایج مطلوب درمان بسیار مهم است. متخصصان با همکاری یکدیگر می توانند اطمینان حاصل کنند که درمان به موقع و کارآمد انجام می شود.

 

نمونه مطالعه موردی

مطالعه موردی زیر اهمیت برنامه ریزی جامع درمان و هماهنگی بین متخصصان را نشان می دهد:

یک بیمار ۲۵ ساله با مال اکلوژن کلاس II و بیماری پریودنتال مراجعه کرد. بیمار توسط یک تیم چند رشته ای متشکل از متخصص ارتودنسی، متخصص پریودنتیست و متخصص پروتز درمان شد. طرح درمان شامل درمان ارتودنسی برای اصلاح مال اکلوژن، درمان پریودنتال برای رسیدگی به بیماری پریودنتال و دندانپزشکی ترمیمی برای ترمیم دندان ها بود. بیمار مراقبت جامعی دریافت کرد که تمام جنبه های سلامت دهان و دندان را در بر می گرفت و منجر به نتایج درمانی بهینه می شد.

برنامه ریزی و هماهنگی درمان

برنامه ریزی و هماهنگی درمان

آینده مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای

روندهای نوظهور در مراقبت های چند رشته ای

روندهای نوظهور در مراقبت های چند رشته ای شامل استفاده از فناوری برای افزایش مراقبت های مشارکتی هستند. فناوری های دیجیتال، مانند چاپ سه بعدی و واقعیت مجازی، برای بهبود برنامه ریزی و اجرای درمان استفاده می شوند.

 

نقش فناوری در افزایش مراقبت های مشارکتی

فناوری نقش فزاینده ای در افزایش مراقبت های مشارکتی ایفا می کند. پلتفرم های دیجیتال و ابزارهای ارتباطی برای تسهیل ارتباط بین متخصصان استفاده می شوند و تضمین می کنند که بیماران مراقبت های جامعی دریافت می کنند.

یک رویکرد چند رشته ای مراقبت های ارتودنسی مزایای بی شماری را برای بیماران ارائه می دهد. ارتودنتیست ها با همکاری با سایر متخصصان، می توانند مراقبت های جامعی را به بیماران ارائه دهند که تمام جنبه های سلامت دهان و دندان را در بر می گیرد. با ادامه تکامل فناوری، احتمالاً مراقبت های چند رشته ای در دستیابی به نتایج درمانی بهینه حتی مؤثرتر خواهد شد.

 

پرسش های متداول

مراقبت ارتودنسی چند رشته ای چیست؟

مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای شامل همکاری متخصصان دندانپزشکی مختلف برای ارائه مراقبت های جامع به بیماران هستند.

 

چرا مراقبت های چند رشته ای در ارتودنسی مهم هستند؟

مراقبت های چند رشته ای در ارتودنسی مهم هستند زیرا تضمین می کنند که بیماران مراقبت های جامعی را دریافت می کنند که تمام جنبه های سلامت دهان و دندان را در بر می گیرند.

 

چه متخصصانی در مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای مشارکت دارند؟

متخصصانی که در مراقبت های ارتودنسی چند رشته ای مشارکت دارند شامل ارتودنتیست ها، پریودنتیست ها، پروتزهای دندانی و جراحان دهان می شوند.

 

فناوری چگونه مراقبت های مشارکتی در ارتودنسی را افزایش می دهد؟

فناوری با تسهیل ارتباط بین متخصصان و بهبود برنامه ریزی و اجرای درمان، مراقبت های مشارکتی در ارتودنسی را افزایش می دهد.

آیا به دلیل اینکه ریتینرهای شما دیگر به درستی اندازه نیستند، گیج شده اید؟ این می تواند ناامید کننده باشد زیرا همیشه مشخص نیست که اگر ریتینر شما اندازه نباشد، چه باید بکنید. اما نگران نباشید! این مقاله نکات و ترفندهایی را برای مقابله با این مشکل شایع و همچنین علل احتمالی آن ارائه می دهد. پس بیایید شروع کنیم!

چگونه بفهمیم ریتینر شما اندازه نیست؟

برای رسیدگی به یک مشکل، باید بدانید که مشکلی وجود دارد. بنابراین، چگونه مطمئن شویم که ریتینرهایی استفاده می کنید که اندازه نیستند؟ بیایید بفهمیم! متخصص ارتودنسی شما با دقت ریتینر شما را به صورت سفارشی قالب گیری می کند تا کاملاً با دندان های شما مطابقت داشته باشد. آنها حتی از شما می خواهند که آن را امتحان کنید تا مطمئن شوید که کاملاً مناسب است. پس از امتحان کردن، می دانید که یک ریتینر چگونه باید اندازه باشد. بنابراین می توانید فوراً شل بودن ریتینر را تشخیص دهید.

اما اگر آن را به طور نامنظم استفاده کنید یا آسیب ببیند، تناسب آن می تواند تغییر کند. ممکن است خیلی شل یا خیلی سفت به نظر برسد، به این معنا که وقت آن رسیده است که به متخصص ارتودنسی خود مراجعه کنید. ریتینرهای پلاستیکی شفاف نیز می توانند تحت تأثیر گرما قرار بگیرند، بنابراین مراقب باشید که آنها را برای مدت طولانی در مکان های گرم قرار ندهید.

به خاطر داشته باشید، اگر ریتینر شما به راحتی جا نمی افتد، آن را به زور جا نیندازید. در عوض، ریتینر پشتیبان خود را عوض کنید یا برای ساخت یک ریتینر جدید با متخصص ارتودنسی خود قرار ملاقات بگذارید.

چرا ریتینر شما جا نمی افتد؟

چرا ریتینر شما جا نمی افتد؟

چرا ریتینر شما جا نمی افتد؟

اگر در جا انداختن ریتینر خود مشکل دارید، طبیعی است که اغلب از خود بپرسید “چرا ریتینر من دیگر جا نمی افتد”. در اینجا ۳ دلیل احتمالی برای عدم جا افتادن درست ریتینرهای شما آورده شده اند:

جابجایی دندان ها در طول زمان

این احتمالاً شایع ترین دلیل شل شدن ریتینر پس از مدتی است. دندان های شما در طول زندگی تان، حتی پس از بریس ها یا سایر درمان های ارتودنسی، دائماً در حال جابجایی هستند. اگر ریتینر شما برای قرار گرفتن در موقعیت قدیمی دندان های شما طراحی شده باشد، دیگر به درستی جای نخواهد گرفت.

عدم مراقبت صحیح از ریتینر

ریتینرها ابزارهای ظریفی هستند که به مراقبت و جابجایی مناسب نیاز دارند. اگر به درستی از ریتینر خود نگهداری نکنید یا از آن به طور نادرست استفاده کنید، می تواند آسیب ببیند و دیگر جا نیفتد. به عنوان مثال، اگر ریتینر خود را در ماشین داغ یا نزدیک منبع گرما رها کنید، می تواند تاب بردارد و شکل خود را از دست بدهد.

خوردن غذاهایی که برای ریتینر مناسب نیستند

غذاهای سفت، چسبناک یا ترد مانند پاپ کورن، آجیل و آبنبات می توانند به سیمی که ریتینر شما را در جای خود نگه می دارد آسیب وارد کند. اگر سیم خم شود یا آسیب ببیند، ریتینر شما دیگر به درستی نصب نخواهد شد. برای جلوگیری از این امر، سعی کنید از این نوع غذاها اجتناب کنید.

چگونه ریتینر خود را دوباره نصب کنیم؟

اقدام و اطمینان از اینکه ریتینر شما در جای مناسب خود قرار می گیرد، ضروری است. در اینجا ۳ راه برای اطمینان از این موضوع وجود دارد:

به یک متخصص ارتودنسی مراجعه کنید.

این مهم ترین مرحله است! متخصص ارتودنسی شما می تواند وضعیت را ارزیابی کند و تعیین کند که آیا به تنظیماتی در ریتینر شما نیاز است یا خیر. آنها حتی ممکن است بتوانند آن را همان لحظه تنظیم کنند.

پس معطل نکنید – همین امروز با ما تماس بگیرید و برای تنظیم ریتینر خود وقت بگیرید.

یک ریتینر جدید تهیه کنید.

آیا استفاده از ریتینری که مناسب نیست، بد است؟ بله، در واقع، برای درمان ارتودنسی شما مضر است. بنابراین، اگر ریتینر شما قدیمی یا آسیب دیده است، ممکن است زمان تعویض آن فرا رسیده باشد. متخصص ارتودنسی شما می تواند ریتینر جدیدی برای شما بسازد که کاملاً مناسب دندان های شما باشد.

ریتینر خود را مرتباً عوض کنید.

حتی اگر ریتینر شما آسیب ندیده باشد، ایده خوبی است که هر چند وقت یکبار آن را عوض کنید. با گذشت زمان، مواد ریتینر می توانند در نگه داشتن دندان ها در جای خود کمتر مؤثر باشند. متخصص ارتودنسی شما می تواند بر اساس نیازهای فردی شما، در مورد اینکه هر چند وقت یکبار ریتینر خود را عوض کنید، به شما توصیه هایی ارائه دهد.

سؤالات متداول

اگر نگهدارنده مناسب نیست، آیا باید از آن استفاده کنم؟

خیر. استفاده از نگهدارنده های شل می تواند نصب نگهدارنده های شما را به تأخیر بیندازد. اگر متوجه شدید که نگهدارنده های شما به درستی جا نمی افتند، فوراً با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید.

آیا باید سعی کنم نگهدارنده را در خانه نصب کنم؟

خیر. نباید سعی کنید نگهدارنده را خودتان در خانه دوباره نصب کنید. فقط یک دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی تخصص لازم را دارد تا یک نگهدارنده مناسب برای دندان های شما ارائه دهد.

اگر نگهدارنده خود را استفاده نکنم چه اتفاقی می افتد؟

مرحله استفاده از نگهدارنده در درمان ارتودنسی، دندان های شما را صاف و سالم نگه می دارد تا از بازگشت آنها به موقعیت های اولیه خود جلوگیری کند. بدون استفاده از نگهدارنده ها، دندان های شما به آرامی به موقعیت های قدیمی خود برمی گردند. در نهایت، این امر اثربخشی درمان شما را کاهش می دهد.

به خاطر داشته باشید، نگهدارنده شما برای درمان ارتودنسی شما ضروری است و نگه داشتن آن در شرایط خوب برای حفظ لبخند زیبای شما بسیار مهم است. بنابراین، اجازه ندهید که یک نگهدارنده شل تمام زحمات شما را خراب کند – این نکات را دنبال کنید و به مسیر درست برگردید!

جابجایی خط وسط دندان ها یک وضعیت دندانی است که با ناهمترازی قوس های دندانی بالا و پایین مشخص می شود و باعث می شود خط وسط دندان های جلوی دو فک بالا و پایین از مرکز خارج شوند. این نگرانی زیبایی همچنین می تواند منجر به بروز مشکلات بایت و مشکلات عملکردی شود. در این مقاله، علل جابجایی خط وسط دندان ها را بررسی خواهیم کرد و گزینه های درمانی مختلف برای اصلاح آن را مورد بحث قرار خواهیم داد و ظاهر و عملکرد لبخند شما را بازیابی خواهیم کرد.

جابجایی خط وسط دندان ها چیست؟

جابجایی خط وسط دندان ها زمانی است که خط وسط دندان های جلوی دو فک بالا و پایین شما به درستی در یک راستا قرار نمی گیرند و باعث می شوند که آنها خارج از مرکز به نظر برسند. این می تواند بر زیبایی لبخند شما تأثیر بگذارد و ممکن است منجر به مشکلات بایت و عملکردی شود. ارتودنتیست ها می توانند برای اصلاح این ناهمترازی درمان هایی را ارائه دهند.

علل ناهمراستایی خط وسط دندان ها چیست؟

علل ناهمراستایی خط وسط دندان ها چیست؟

علل ناهمراستایی خط وسط دندان ها چیست؟

دندان های شیری که خیلی زود می افتند.

جابجایی خط وسط دندان ها زمانی رخ می دهد که دندان ها به درستی در مرکز صورت تراز نشده باشند. این معمولاً ناشی از تعادل ناهموار در دهان است که می تواند ناشی از افتادن زود هنگام دندان های شیری باشد. وقتی کودکی دندان های شیری خود را زودتر از موعد از دست می دهد، می تواند باعث شود دندان های دائمی از جای خود بیرون بیایند و خط میانی نامتعادلی ایجاد شود.

فقدان دندان های دائمی

فقدان دندان های دائمی یکی از شایع ترین علل جابجایی خط میانی دندان ها است. وقتی یک دندان دائمی از دست می رود، می تواند باعث شود دندان های دیگر جابجا شوند و به سمت فضای باقی مانده از دندان از دست رفته حرکت کنند. این به نوبه خود باعث ایجاد تغییراتی در بایت می شود که باعث ایجاد ناهماهنگی در خط مرکزی دندان های بالا و پایین شما می شود. میزان ناهماهنگی ناشی از فقدان دندان در افراد مختلف متفاوت است. با این حال، معمولاً منجر به مشکل در گاز گرفتن یا جویدن صحیح غذا می شود و منجر به بروز مشکلاتی مانند درد فک و سر درد می شود.

مشکلات فاصله بین دندان ها

مشکلات فاصله بین دندان ها عامل اصلی جابجایی خط میانی دندان ها هستند زیرا بر میزان فضای موجود برای حرکت دندان ها در داخل دهان تأثیر می گذارند. وقتی فضای کافی وجود نداشته باشد، باعث همپوشانی و فشردگی می شود و منجر به بروز ناهماهنگی یا جابجایی دندان ها از موقعیت طبیعی خود می شود.

مشکلات فاصله بین دندان ها می توانند ناشی از ژنتیک یا درمان نامناسب ارتودنسی باشند. ژنتیک در مشکلات فاصله بین دندان ها نقش دارد زیرا برخی افراد ممکن است دهان های کوچک غیر معمول یا زبان های بزرگی داشته باشند که میزان فضای موجود برای قرارگیری صحیح دندان های آنها را محدود می کند.

کراس بایت

کراس بایت زمانی رخ می دهد که یک یا چند دندان فک بالا داخل دندان های فک پایین قرار می گیرند یا برعکس. این می تواند باعث فشار ناهموار بر مفصل فک شود و در دراز مدت منجر به تراز نامناسب و جابجایی خط وسط دندان ها شود. در برخی موارد، این نوع ناهماهنگی ناشی از ژنتیک است، در حالی که در موارد دیگر، ممکن است به دلیل عادات مکیدن انگشت شست در دوران کودکی یا حتی بریس هایی باشد که به درستی نصب نشده اند. علامت اصلی کراس بایت دندان ها، مشکل در بستن کامل و یکنواخت دهان و همچنین درد در ناحیه فک هنگام جویدن یا صحبت کردن است.

راه های اصلاح ناهماهنگی خط وسط دندان ها

راه های اصلاح ناهماهنگی خط وسط دندان ها

راه های اصلاح ناهماهنگی خط وسط دندان ها

بریس ها

بریس ها روشی مؤثر برای اصلاح ناهماهنگی خط وسط دندان ها هستند. این نوع ناهماهنگی می تواند باعث بروز مشکلات طولانی مدت در دندان ها، فک ها و تراز کلی صورت شود. بریس ها به مرور زمان به آرامی به دندان ها فشار وارد می کنند تا آنها را به موقعیت مناسب منتقل کنند و به اصلاح ناهمترازی خط وسط دندان ها کمک کنند. یک ارتودنتیست واجد شرایط باید بریس ها را به درستی نصب کند تا اطمینان حاصل شود که کار خود را به درستی انجام می دهند و هیچ آسیب یا ناراحتی اضافی ایجاد نمی کنند.

الاینرهای شفاف

الاینرهای نامرئی از مجموعه ای از تری های شفاف استفاده می کنند که برای نیازهای خاص دندانپزشکی هر بیمار به صورت سفارشی ساخته شده اند. هر الاینر به طور محکم روی دندان ها قرار می گیرد و فشار ملایمی را برای جابجایی آنها به موقعیت دلخواه اعمال می کند. برخلاف بریس های سنتی، برای درمان الاینرهای شفاف به سیم یا براکت نیاز نیست و این امر آن را برای بیمارانی که به مواد فلزی حساسیت دارند، بسیار راحت تر می کند. برای رسیدن به نتایج مطلوب، باید حداقل ۲۰ ساعت در روز از این الاینرها استفاده شود و هر دو هفته یکبار تعویض شوند، زیرا الاینرهای جدید برای ادامه روند درمان تولید می شوند.

اجازه ندهید ناهماهنگی خط وسط دندان ها زیبایی شما را خدشه دار کند – همین امروز برای دریافت الاینرهای نامرئی خود با ما وقت ملاقات بگیرید.

لمینیت ها

لمینیت ها یک روش دندانپزشکی زیبایی محبوب و مؤثر برای اصلاح ناهماهنگی خط وسط دندان ها هستند. استفاده از لمینیت ها برای اصلاح ناهماهنگی خط وسط دندان ها شامل قالب گیری از دهان فرد است تا یک تکنسین لابراتوار بتواند لمینیت های سفارشی خود را بسازد. پس از ساخت لمینیت، آن را روی دندان قرار می دهند و در صورت لزوم با اشعه ایکس یا اسکن، تناسب و همترازی مناسب آن را بررسی می کنند.

کشیدن دندان

هنگامی که صحبت از اصلاح جابجایی خط وسط دندان ها می شود، ممکن است کشیدن دندان ضروری باشد. این کار می تواند به ایجاد فضای بیشتر در دهان و امکان همترازی مناسب دندان ها کمک کند.

اگر فشردگی دندان یا دندان نهفته ای وجود داشته باشد که مانع قرار گرفتن سایر دندان ها در موقعیت مناسب خود می شود، ممکن است دندانپزشک به کشیدن دندان نیاز داشته باشد. بسته به شدت مورد، ممکن است کشیدن یک یا چند دندان لازم باشد. در برخی موارد، برای کمک به تغییر موقعیت دندان های باقی مانده پس از کشیدن دندان ممکن است ارتودنسی، مانند بریس ها و نگهدارنده ها، نیز توصیه شود.

مشکلات دندانی ناشی از ناهماهنگی خط وسط دندان

مشکلات دندانی ناشی از ناهماهنگی خط وسط دندان

مشکلات دندانی ناشی از ناهماهنگی خط وسط دندان

ناهماهنگی خط وسط دندان های دو فک بالا و پایین وضعیتی است که بر همترازی فک بالا و پایین تأثیر می گذارد و منجر به سلامت ضعیف دندان ها می شود. ناهماهنگی خط وسط دندان های دو فک، در صورت عدم درمان، می تواند باعث بروز تعدادی از مشکلات جدی دندانی شود. این مشکلات دندانی از پوسیدگی دندان گرفته تا فشردگی بیش از حد، از دست دادن استخوان و حتی اختلال مفصل فکی گیجگاهی (TMJ) متغیر هستند.

هنگامی که فک ها به دلیل ناهماهنگی خط وسط دندان های دو فک بالا و پایین به درستی تراز نشده باشند، می توانند محیطی ایجاد کنند که ذرات غذا به راحتی بین دندان ها یا در امتداد خطوط لثه گیر می کنند. این امر خطر پوسیدگی و بیماری های پریودنتال را افزایش می دهد زیرا باکتری ها از این ذرات باقی مانده تغذیه می کنند. علاوه بر این، وقتی یک طرف دهان با طرف دیگر هماهنگ نباشد، می تواند باعث فشردگی یا فاصله بین دندان ها شود که منجر به نگرانی های زیبایی قابل توجهی برای بیماران و مشکل در غذا خوردن و واضح صحبت کردن می شود.

نکات پایانی

عدم تراز خط وسط دندان های دو فک بالا و پایین در صورت عدم درمان می تواند منجر به مشکلات جدی شود. همین امروز با ما از شر جابجایی خط وسط دندان های خود خلاص شوید و از مزایای داشتن یک لبخند بی نقص بهره مند شوید. با تعیین وقت ملاقات با ما همین حالا انتخاب درستی داشته باشید! درنگ نکنید، بگذارید ما بخشی از تغییر زندگی شما به سمت بهتر باشیم.

کاملاً قابل درک است که افراد ممکن است در مورد شروع درمان ارتودنسی با بریس ها کمی عصبی باشند. اما علاوه بر مسائلی مانند شلوغی لبخند با براکت ها و سیم ها، احساس ناراحتی جزئی یا نیاز به محدود کردن رژیم غذایی، برخی از بیماران نگران احتمال بروز علائم واکنش های آلرژیک به بریس ها نیز هستند. درمان های ارتودنسی مانند بریس ها، الاینرهای شفاف و ریتینرها عموماً بی خطر هستند، اما در موارد نادر، بیماران ممکن است واکنش های آلرژیک به مواد مورد استفاده را تجربه کنند. ما در مطب خود درک می کنیم که ارائه یک تجربه درمانی راحت و مؤثر چقدر مهم است، بنابراین ما اینجا هستیم تا شما را در مدیریت هرگونه حساسیت راهنمایی کنیم.

بیایید علل احتمالی واکنش های آلرژیک به مواد بریس ها و ضمائم آنها، نحوه تشخیص علائم و اقداماتی که می توانیم برای کمک به شما انجام دهیم را بررسی کنیم.

چه عواملی باعث واکنش های آلرژیک به مواد بریس ها می شوند؟

در حالی که ممکن است این یک بهانه احمقانه به نظر برسد که فرزند شما برای عدم تمایل به استفاده از بریس ها استفاده می کند، اما در واقع یک نگرانی مشروع است. مواد مورد استفاده در درمان های ارتودنسی با دقت انتخاب می شوند تا برای اکثر بیماران ایمن باشند. با این حال، برخی از افراد ممکن است به اجزاء خاصی حساسیت داشته باشند. آمادگی برای واکنش های آلرژیک احتمالی به بریس ها به شما کمک می کند تا بهترین گزینه درمانی را برای خود یا فرزندانتان پیدا کنید.

براکت ها و سیم های فلزی

شایع ترین آلرژن بالقوه موجود در بریس ها، فلزی است که در ساخت آنها استفاده می شود. در حالی که اکثر فلزات آلرژن های رایجی نیستند، نیکل، ماده ای که اغلب برای سیم های کمانی و براکت های لینگوال استفاده می شود، می تواند برای برخی افراد آلرژن باشد. واکنش آلرژیک به بریس ها که مربوط به نیکل است، درماتیت است یعنی ممکن است منجر به سوزش پوست یا دهان شود. اگرچه این مورد بخصوص شدید نیست، اما سوزش ناشی از درماتیت می تواند زندگی روزمره را بسیار ناخوشایند کند. بعلاوه، این احتمال وجود دارد که تورم و سوزش بتواند در پیشرفت درمان شما اختلال ایجاد کند. فراتر از از دست دادن انگیزه برای ادامه درمان، خارش مداوم و ترشح بزاق برای دندان ها یا بریس های شما خوب نخواهد بود.

الاستیک ها و بندها

واکنش های آلرژیک به بریس های ساخته شده با نیکل تنها نگرانی بالقوه نیستند. برخی از بیماران به لاتکس حساسیت دارند، ماده ای که معمولاً برای دستکش های پزشکی و نوارهای لاستیکی کوچک مورد استفاده در بریس ها استفاده می شود. وقتی صحبت از اینویزیلاین می شود، واکنش های آلرژیک حتی کمتر شایع هستند، اما هنوز هم گاهی اوقات اتفاق می افتند. لاتکس مورد استفاده در الاستیک ها می تواند در افرادی که به لاتکس حساسیت دارند، واکنش ایجاد کند.

الاینرها و ریتینرهای شفاف

در حالی که الاینرهای شفاف از پلاستیک درجه پزشکی ساخته شده اند، موارد نادری از حساسیت به پلاستیک یا چسب گزارش شده اند.

سمان و چسب

چسبی که برای چسباندن براکت ها به دندان های شما استفاده می شود، گاهی اوقات ممکن است در افرادی که حساسیت شیمیایی دارند، باعث سوزش شود.

علائم واکنش آلرژیک

علائم واکنش آلرژیک

علائم واکنش آلرژیک

اگر به واکنش آلرژیک به بریس ها یا الاینرهای خود مشکوک هستید، مراقب این علائم شایع باشید:

  • قرمزی، تورم یا زخم در دهان.
  • خارش یا بثورات پوستی در اطراف دهان یا لب ها.
  • ناراحتی یا سوزش مداوم که با مراقبت های معمول بهبود نمی یابد.

نحوه مدیریت واکنش های آلرژیک

اگر علائم واکنش آلرژیک را مشاهده کردید، در اینجا نحوه برخورد با این وضعیت آورده شده است:

با متخصص ارتودنسی خود ارتباط برقرار کنید.

در اسرع وقت با ارتودنتیست خود تماس بگیرید. ما علائم شما را ارزیابی کرده و در صورت نیاز طرح درمان شما را تنظیم خواهیم کرد.

انتخاب مواد ضد حساسیت

برای بیمارانی که به نیکل حساسیت دارند، می توانیم از بریس های سرامیکی یا براکت های تیتانیومی به عنوان جایگزین استفاده کنیم. این گزینه ها برای پوست های حساس ملایم هستند و همچنان نتایج عالی ارائه می دهند.

به دنبال الاستیک های بدون لاتکس باشید.

اگر لاتکس عامل حساسیت باشد، الاستیک های شما را با گزینه های بدون لاتکس جایگزین می کنیم تا منبع واکنش از بین برود.

علائم خفیف را در خانه مدیریت کنید.

اگر سوزش جزئی باشد، شستشو با آب نمک گرم یا استفاده از آنتی هیستامین های بدون نسخه ممکن است تسکین دهنده باشد. همیشه قبل از امتحان کردن درمان های جدید با متخصص ارتودنسی خود مشورت کنید.

اگر به بریس ها حساسیت داشته باشم، چه گزینه هایی پیش روی من است؟

اگر به بریس ها حساسیت داشته باشم، چه گزینه هایی پیش روی من است؟

اگر به بریس ها حساسیت داشته باشم، چه گزینه هایی پیش روی من است؟

اگر به برخی از مواد رایج مورد استفاده در درمان ارتودنسی حساسیت دارید، بدشانس نیستید. حتی اگر آلرژی های مربوط به بریس ها را تجربه کنید، هنوز هم می توانید دندان های صافی داشته باشید. اگر به نیکل حساسیت دارید، انتخاب بریس های سرامیکی می تواند گزینه خوبی برای شما باشد. این بریس ها نه تنها به جای فلز از براکت های سرامیکی استفاده می کنند، بلکه شفاف نیز هستند و در حالی که دندان های شما صاف می شوند، لبخندی تمیزتر به شما می دهند. برای بیمارانی که به مواد بریس های سنتی حساسیت دارند، الاینرهای شفاف یک راه حل بدون فلز ارائه می دهند. اگر می خواهید به فلز پایبند باشید، انتخاب بریس های روکش پلاتین یا تیتانیوم می تواند در جلوگیری از واکنش های آلرژیک ناشی از نیکل به شما کمک کند.

اگر به لاتکس حساسیت دارید، می توانید به راحتی و بدون نگرانی از آلرژی، تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرید. در سال های اخیر، جایگزین های مؤثری برای کش های لاتکس توسعه یافته اند، بنابراین حتی با وجود حساسیت به لاتکس، می توانید دندان های خود را صاف کنید.

آیا ممکن است به الاینرهای شفاف حساسیت داشته باشید؟

اگر واجد شرایط الاینرهای شفاف هستید، این می تواند راهی عالی برای جلوگیری از برخی از مشکلات مرتبط با آلرژی و بریس باشد. الاینرهای پلاستیکی هیچ قطعه فلزی ندارند و در این سیستم صاف کردن دندان نیز هیچ لاتکسی پیدا نخواهید کرد. برعکس، اگر شما جزو معدود بیمارانی هستید که به مواد مورد استفاده در اینویزیلاین حساسیت دارید، همچنان می توانید با بریس ها لبخندی زیبا و صاف داشته باشید.

پیشگیری از واکنش های آلرژیک قبل از شروع

ما راحتی و ایمنی شما را در اولویت قرار می دهیم. قبل از شروع درمان، در مورد هر گونه آلرژی یا حساسیت شناخته شده به ما اطلاع دهید. ما طرح درمان شما را متناسب با نیازهای شما تنظیم خواهیم کرد، چه با استفاده از بریس های سرامیکی، گزینه های اکسپندر یا چسب های مخصوص.

غدد لنفاوی غدد لوبیایی شکلی هستند که در سرتاسر بدن قرار دارند. آنها اغلب به صورت خوشه ای یافت می شوند و می توانند در گردن، زیر بغل، ران ها یا بالاتنه یافت شوند. هنگامی که آنها متورم می شوند، می توانید این خوشه ها را به صورت برجستگی احساس کنید. از آنجا که غدد لنفاوی یک عنصر حیاتی از سیستم لنفاوی هستند، نقش حیاتی در عملکرد بدن انسان دارند.

آنها به دنبال یافتن پاتوژن هایی هستند که در غیر این صورت باعث ابتلای فرد به بیماری می شوند. وقتی غدد لنفاوی بزرگ می شوند، بدن احتمالاً با عفونت مبارزه می کند، که لنفادنیت نامیده می شود. گاهی اوقات، بزرگ شدن غدد لنفاوی ممکن است نشانه بدخیمی باشد، اگرچه آنها عمدتاً بی ضرر هستند. با این وجود، اطمینان حاصل کنید که آنها در اسرع وقت توسط پزشک معاینه شوند.

ناراحتی فک ممکن است نشان دهنده بزرگ شدن غدد لنفاوی باشد. به دلیل مشکلات مفصل فکی – گیجگاهی (TMJ)، شما از درد فک رنج می برید. TMJ یک غضروف پیچیده حاوی مفصل است. این غضروف به عنوان یک بالشتک ضربه گیر برای مفاصل فک عمل می کند. اگر این مفصل مشکل پیدا کند شود، سفتی و درد فک و گردن را خواهید داشت.

زمانی را برای یادگیری در مورد غدد لنفاوی متورم و زمانی که باید در مورد آن نگران باشید، اختصاص دهید.

تورم غدد لنفاوی چیست؟

تورم غدد لنفاوی چیست؟

تورم غدد لنفاوی چیست؟

تورم غدد لنفاوی نشان دهنده این است که بدن شما در حال مبارزه با عفونت یا نوعی بیماری است. بزرگ شدن غدد لنفاوی نشان می دهد که سلول های ایمنی شما در حال مبارزه با عفونت هستند. مایع لنفاوی از این گره ها عبور می کند و از آن خارج می شود تا در سراسر بدن شما توزیع شود. در طول مسیر، می تواند مواد مضر مانند باکتری ها یا ویروس ها را جمع آوری کند. همچنین حاوی سلول های ایمنی است که به مبارزه با عفونت کمک می کنند.

هر زمان که تورم وجود داشته باشد، می تواند نشان دهنده عفونت موقت باشد. این در نتیجه فعالیت سلول های ایمنی رخ می دهد. محل تورم می تواند شما را به سمت ناحیه آسیب دیده هدایت کند.

اندازه تورم می تواند متفاوت باشد – می تواند به اندازه یک نخود کوچک یا به اندازه یک گیلاس بزرگ باشد. شما متوجه خواهید شد که چه زمانی غدد لنفاوی متورم دارید زیرا نسبت به لمس دردناک هستند (یا هنگام انجام حرکات خاصی باعث ایجاد درد می شوند).

علائم تورم غدد لنفاوی

علائم متعددی وجود دارند که نشان می دهند ممکن است از تورم غدد لنفاوی رنج ببرید. در اینجا برخی از رایج ترین آنها آورده شده اند:

  • حساسیت در ناحیه درگیر
  • درد هنگام لمس توده ها یا هنگام انجام حرکات خاص مانند راه رفتن یا خم شدن
  • وجود توده ها
  • مشکلات در غدد بزاقی

اینها علائم دیگری هستند که بسته به علت تورم می توانند متفاوت باشند:

  • خستگی
  • سرفه کردن
  • آبریزش بینی
  • لرز
  • تب
  • گلو درد
  • تعریق شبانه

آیا TMJ می تواند باعث تورم غدد لنفاوی شود؟

دلایل بالقوه زیادی برای متورم شدن غدد لنفاوی وجود دارند. همانطور که در بالا ذکر شد، می تواند نشان دهنده وجود عفونت باشد. بنابراین، وجود غدد لنفاوی متورم به این معنا است که به جای اینکه شرایط واقعی باشند، باید به سایر مشکلات سلامتی یا عفونت بالقوه در بدن نگاه کنید.

آیا TMJ می تواند باعث تورم غدد لنفاوی شود؟ این یکی از متداول ترین سؤالاتی است که در صورت داشتن این مشکل خاص با آن مواجه خواهید شد. همانطور که مشخص است، تورم غدد لنفاوی یکی از علائم TMJ است.

مفصل فک یک ساختار نسبتاً پیچیده است و نزدیکی آن به سایر ساختارهای حیاتی نشان می دهد که هر گونه مشکل در این عضو می تواند پیامدهای بسیار گسترده ای داشته باشد. TMJ به عنوان یک لولا عمل می کند. این شامل یک دیسک غضروفی است که به عنوان یک بالشتک در نظر گرفته شده است. متأسفانه، این دیسک می تواند تخریب یا پاره شود و بلغزد. ناهماهنگی فک همچنین می تواند منجر به TMJ شود. این منجر به بروز مشکلاتی می شود که باعث ناراحتی و اختلال در فک می شود. هنگامی که مشکلی در مفصل فک رخ می دهد، یک بیماری TMJ ایجاد می شود. به مرور زمان، اختلال عملکرد TMJ می تواند باعث ایجاد عوارض در ساختارهای مجاور مانند غضروف، عضلات فک و استخوان فک شود. بنابراین، TMJ یکی از دلایل احتمالی تورم غدد لنفاوی است.

محل قرارگیری مفصل فکی – گیجگاهی (TMJ) آن را مستعد ابتلا به عوارض مختلف می کند. این یک مفصل پیچیده است که مانند یک لولا حرکت می کند. غضروف به عنوان یک بالشتک برای مفاصل عمل می کند و در عین حال شوک را نیز جذب می کند. هر گاه آن دیسک فرسوده شود یا ناهماهنگ باشد، می تواند باعث ایجاد محدودیت هایی در حرکت فک شود.

یکی دیگر از مشکلات احتمالی که می تواند در نتیجه TMJ شما ایجاد شود، فرسایش غضروف است. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، دیگر قادر به ارائه بالشتک (ضربه گیر) برای مفصل هنگام حرکت نیست. هر نوع آسیب به مفاصل نیز می تواند منجر به بروز این نوع اختلال شود.

سایر عادات سبک زندگی می توانند عملکرد TMJ را پیچیده تر کنند، مانند دندان قروچه و کلنچینگ فک. این عادات می تواند باعث ایجاد تنش در ناحیه فک و مفاصل اطراف شود. هنگامی که برای مدت طولانی تنش وجود داشته باشد، می تواند باعث اسپاسم مفاصل شود. هر گونه اختلال در عملکرد TMJ می تواند منجر به تورم غدد لنفاوی شود. هنگامی که غدد لنفاوی متورم می شوند، می تواند منجر به بروز درد در ناحیه صورت، گردن یا فک شود.

اگر TMJ علت تورم غدد لنفاوی نباشد، می تواند به دلیل عفونت های ویروسی یا باکتریایی اتفاق افتاده باشد. هنگامی که باکتری وارد پالپ دندان می شود، آبسه دندان ایجاد می شود. این باعث ایجاد چرک در دندان می شود. عفونت در صورت عدم درمان، می تواند به ناحیه فک و استخوان های دندان سرایت کند. این می تواند با تورم غدد لنفاوی ظاهر شود.

سایر علل احتمالی تورم غدد لنفاوی کشیدن دندان، التهاب لوزه، اوریون، مشکلات در غدد بزاقی، لوپوس و آرتریت روماتوئید هستند. برای تورم غدد لنفاوی به پزشک مراجعه کنید.

درمان مشکلات TMJ

درمان مشکلات TMJ

درمان مشکلات TMJ

مهم نیست که علت مشکلات TMJ شما چیست، پزشک معالج شما می تواند با یک راه حل درمانی راحت به تسکین درد شما کمک کند. او تجربه زیادی در تشخیص و درمان این موضوع پیچیده دارد تا بتواند بهترین راه حل درمانی را برای شما تعیین کند. وقتی برای مشاوره وارد می شوید، از شما در مورد علائم شما می پرسد و سر، گردن، دهان و TMJ شما را معاینه می کند. او ممکن است آنالیزهای تشخیصی اضافی را انجام دهد و در صورت لزوم یک طرح درمان ایجاد کند.

گزینه های درمانی شما عبارتند از:

  • دارو
  • تکنیک های آرامبخش
  • فیزیوتراپی
  • عمل جراحی
  • آتل های دهان
  • محافظ دهان شبانه

تمریناتی برای تسکین TMJ

پزشک معالج شما علاوه بر ارائه درمان تخصصی TMJ، ممکن است فیزیوتراپی یا ورزش های مختلفی را برای کمک به شما برای یافتن تسکین تجویز کند.

  • فیزیوتراپی با وسیع کردن و تقویت عضلات فک، می تواند به کاهش ناراحتی فک و سایر علائم کمک کند.
  • حرکات کششی و ماساژ در منزل یک راه عالی برای شل کردن عضلات فک و کاهش ناراحتی در طول روز هستند. اگر فک شما شما را آزار می دهد، یادگیری چند تمرین ساده ممکن است در چشم به هم زدنی باعث آرامش شما شود.
  • درد کمر و زانو، سر درد و آرتروز شرایطی هستند که طب سوزنی ثابت کرده است که آنها را تسکین می دهد. با وجود این واقعیت که طب سوزنی برای همه مناسب نیست، ممکن است بتواند برخی از مشکلات شما را کاهش دهد.
  • تکنیک های آرام سازی می توانند استرس فیزیکی را کاهش دهند، بویژه در مناطقی که بر TMJ تأثیر می گذارند. با یادگیری آرام کردن عضلات از طریق مدیتیشن یا تکنیک های دیگر می توانید ناراحتی خود را کاهش دهید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

تورم غدد لنفاوی چیزی نیست که بتوانید به راحتی آن را نادیده بگیرید. در صورت تداوم علائم، بهتر است فوراً به پزشک مراجعه کنید. این نشان دهنده یک نوع عفونت یا بیماری های دیگر است، که دلیل دیگری است که چرا باید آن را توسط پزشک بررسی کنید.

اگر غدد لنفاوی متورم شما همچنان به بزرگ شدن ادامه می دهند یا برای بیش از دو هفته از اندازه آنها کم نشده است، حتماً باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین هنگامی که با تب مداوم، کاهش وزن یا لرز همراه است، با پزشک مشورت کنید. اگر متوجه شدید که هنگام فشار دادن غدد لنفاوی متورم حرکت می کنند یا احساس می کنید که لاستیکی هستند، باید آن را جدی بگیرید.

سؤالات متداول

اگر TMD خود را قبل از شدید شدن درمان کنید، می توانید از احساس ناراحتی و مشکل در خوردن، صحبت کردن و حرکت دادن فک خود جلوگیری کنید.

چه مشکلات دندانی باعث تورم غدد لنفاوی می شوند؟

بیشتر مشکلات دندانی که باعث تورم غدد لنفاوی می شوند، عفونت ها هستند، مانند عفونت لثه یا دندان. با این حال، مشکلات دیگری مانند آبسه (پاکت های پر از چرک)، دندان های نهفته یا تومور نیز می توانند باعث تورم غدد لنفاوی شوند.

فرض کنید غدد لنفاوی متورم دارید و مطمئن نیستید که چرا برای معاینه به دندانپزشک خود مراجعه می کنید. درمان زود هنگام و به موقع عفونت دندان می تواند از گسترش آن و ایجاد مشکلات بیشتر برای سلامتی جلوگیری کند.

آیا TMJ می تواند باعث تورم لنفاوی شود؟

هر گونه وقفه در عملکرد TMJ ممکن است منجر به بزرگ شدن غدد لنفاوی شود. مفصل فکی گیجگاهی (TMJ) جمجمه و فک پایین (مندیبل) را به یکدیگر متصل می کند. این یک مفصل لولا مانند است که امکان باز و بسته شدن دهان را فراهم می کند.

اختلال عملکرد TMJ می تواند باعث درد در فک، گردن و شانه ها شود که منجر به سر درد، سرگیجه، صدای زنگ در گوش ها و مشکلات بلع و تکلم شود. اختلال عملکرد TMJ همچنین می تواند جریان طبیعی مایع لنفاوی را مختل کند و منجر به تورم در غدد لنفاوی شود.

آیا TMJ می تواند باعث اسپاسم عضلانی شود؟

TMJ می تواند باعث اسپاسم عضلانی شود. اسپاسم عضلانی یکی از علائم شایع اختلالات TMJ است. تنش و اسپاسم عضلانی می تواند در اثر فشار دادن و ساییدن دندان ها یا استفاده زیاد از عضلات در ناحیه فک ایجاد شود. تنش عضلانی گسترده نیز می تواند منجر به اسپاسم عضلانی شود.

بنابراین اگر دچار اسپاسم عضلانی هستید، مهم است که به دنبال درمان اختلال TMJ خود باشید. درمان ممکن است شامل آتل درمانی، کار دندانپزشکی و ماساژ درمانی برای کمک به کاهش تنش عضلانی باشد.

آیا TMJ می تواند باعث ایجاد توده در گلو شود؟

بله، اختلال عملکرد TMJ می تواند باعث ایجاد توده در گلو شود. مفصل فکی – گیجگاهی مفصلی است که فک شما را به جمجمه شما متصل می کند و اگر به درستی کار نکند، می تواند منجر به بروز درد در عضلات کنترل کننده فک شما شود. این درد می تواند به صورت و دندان های شما اشاره داشته باشد و مانند یک توده در گلو احساس شود.

مشکلات فک و غدد لنفاوی بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارند. مدیریت استرس، اتخاذ وضعیت مناسب و افزایش تحرک مفصل نیاز است.

وقتی برای اولین بار در مورد براکت های ارتودنسی اطلاعات کسب کردم، از اثربخشی آنها شگفت زده شدم. این ابزارهای کوچک برای صاف کردن دندان ها معجزه می کنند. آیا می دانسته اید که براکت های ارتودنسی مدرن می توانند تا ۹۰% میزان موفقیت را برای نامرتبی های خفیف تا متوسط ​​​​بدست آورند؟ نقش آنها در ایجاد لبخندهای سالم تر غیرقابل انکار است – و ارزش بررسی بیشتر را دارد.

 

نکات کلیدی

براکت های ارتودنسی به صاف کردن دندان ها و بهبود سلامت دندان ها کمک می کنند. آنها به مرور زمان و به آرامی، دندان ها را به موقعیت مناسب هل می دهند.

براکت های جدیدتر، مانند براکت های خود تنظیم شونده، راحت تر هستند. آنها باعث سایش کمتری می شوند، بنابراین درمان کمتر درد دارد و احساس بهتری ایجاد می کند.

براکت ها برای کودکان، نوجوانان و افراد بزرگسال مناسب هستند. افراد بزرگسال می توانند گزینه های شفافی مانند بریس های سرامیکی یا تری های الاینر نامرئی مانند اینویزیلاین را انتخاب کنند تا به راحتی لبخند بهتری داشته باشند.

براکت ارتودنسی چیست؟

براکت ارتودنسی چیست؟

براکت ارتودنسی چیست؟

براکت های ارتودنسی قهرمانان گمنام اصلاح دندان هستند. این ابزارهای کوچک و با دوام به سطح دندان های شما متصل می شوند و به همراه سیم ها کار می کنند تا آنها را به تراز مناسب هدایت کنند. اگرچه ممکن است ساده به نظر برسند، اما طراحی و عملکرد آنها نتیجه دهه ها نوآوری و تحقیق است.

 

نقش براکت های ارتودنسی

ما همیشه مجذوب این بوده ابم که براکت های ارتودنسی چگونه لبخند را تغییر می دهند. آنها به عنوان تکیه گاه عمل می کنند، سیم ارتودنسی را در جای خود نگه می دارند و فشار مداومی را برای حرکت تدریجی دندان ها اعمال می کنند. این فرآیند نه تنها دندان ها را صاف می کند، بلکه تراز بایت را نیز بهبود می بخشد که می تواند سلامت کلی دهان و دندان را افزایش دهد. براکت ها برای کنترل جهت و سرعت حرکت دندان ها ضروری هستند و نتایج دقیقی را تضمین می کنند.

آنچه حتی چشمگیرتر است، نحوه تکامل براکت های مدرن است. به عنوان مثال، براکت های خود تنظیم شونده، ساخته شده از فولاد ضد زنگ سخت ۴-۱۷، از فناوری پیشرفته قالب گیری تزریقی فلز (MIM) استفاده می کنند. این طراحی اصطکاک را کاهش می دهد و درمان ها را کارآمدتر و راحت تر می کند. شگفت انگیز است که ابزار به این کوچکی چگونه می تواند چنین تأثیر بزرگی بر لبخند و اعتماد به نفس شما داشته باشد.

 

انواع براکت های ارتودنسی

وقتی صحبت از براکت های ارتودنسی می شود، گزینه های مختلفی برای انتخاب دارید که هر کدام مزایای منحصر به فردی دارند. در اینجا به تفکیک متداول ترین انواع آن آمده اند:

بریس های فلزی سنتی: اینها قابل اعتمادترین و مقرون به صرفه ترین گزینه هستند. آنها برای اصلاح طیف وسیعی از ناهماهنگی ها بسیار مؤثر هستند. با این حال، ظاهر فلزی آنها باعث می شود که بیشتر به چشم بیایند.

بریس های سرامیکی: اگر زیبایی در اولویت باشد، بریس های سرامیکی انتخاب بسیار خوبی هستند. براکت های همرنگ دندان ها، با دندان های شما ترکیب می شوند و باعث می شوند کمتر دیده شوند. با این حال، به خاطر داشته باشید که می توانند گران تر و مستعد تغییر رنگ باشند.

بریس های لینگوال: این بریس ها در پشت دندان های شما قرار می گیرند و آنها را کاملاً از دید پنهان نگه می دارند. در حالی که از نظر زیبایی مزیت دارند، ممکن است تنظیم آنها زمان بیشتری طول بکشد و در ابتدا می توانند بر گفتار تأثیر بگذارند.

الاینرهای شفاف: برای افرادی که انعطاف پذیری را ترجیح می دهند، از الاینرهای شفاف و قابل جابجایی استفاده می شود. آنها راحت و مناسب هستند اما ممکن است برای ناهماهنگی های شدید مناسب نباشند. برای کمک به شما در درک تفاوت های مواد، در اینجا مقایسه ای سریع از خواص مکانیکی آنها ارائه شده است:

نوع براکت مقایسه خواص مکانیکی
پلیمر خواص مکانیکی پایین تر در افت گشتاور، مقاومت در برابر شکست، سختی و خزش پیچشی در مقایسه با فلز
فلز خواص مکانیکی بالاتر، حداقل تغییر شکل گشتاور.
پلیمر تقویت شده با سرامیک تغییر شکل گشتاور متوسط، بهتر از پلیمر خالص اما کمتر از فلز.

همچنین کاشف به عمل آمد که براکت های زیرکونیا، بویژه آنهایی که ۳ تا ۵ درصد مولی YSZ دارند، در مقایسه با براکت های سرامیکی آلومین سنتی، دقت ابعادی بالاتری ارائه می دهند. این امر آنها را به گزینه ای فوق العاده برای افرادی تبدیل می کند که به دنبال دوام و دقت هستند.

انتخاب نوع مناسب براکت های ارتودنسی به نیازها و ترجیحات خاص شما بستگی دارد. متخصص ارتودنسی شما می تواند شما را در انتخاب بهترین گزینه برای طرح درمانی شما راهنمایی کند.

 

حقایق شگفت انگیز درباره براکت های ارتودنسی

براکت ها با بریس ها یکسان نیستند.

بسیاری از افراد فکر می کنند براکت ها و بریس ها اصطلاحاتی هستند که می توانند به جای هم استفاده شوند، اما اینطور نیست. براکت ها تنها بخشی از سیستم بریس ها هستند. آنها به دندان ها متصل می شوند و با سیم ها برای هدایت تراز دندان ها کار می کنند. از سوی دیگر، بریس ها به کل مجموعه، شامل براکت ها، سیم ها و الاستیک ها اشاره دارند.

انواع مختلف بریس ها تجربیات منحصر به فردی را ارائه می دهند. به عنوان مثال:

  • بریس های سنتی از براکت ها و بندهای الاستیک استفاده می کنند که آنها را برای نیازهای مختلف ارتودنسی محکم و قابل اعتماد می کنند.
  • بریس های خود تنظیم شونده دارای طراحی چفتی هستند که گیر کردن غذا را کاهش می دهند و بهداشت دهان و دندان را بهبود می بخشند.
  • سطح راحتی آنها متفاوت است. برخی از استفاده کنندگان با بریس های خود تنظیم شونده در مقایسه با بریس های سنتی درد کمتری را گزارش می دهند.
  • گزینه های زیبایی متفاوت هستند. بریس های سنتی امکان استفاده از کش های رنگی را فراهم می کنند، در حالی که بریس های خود تنظیم شونده انتخاب رنگ کمتری دارند.

درک این تفاوت ها می تواند در انتخاب درمان ارتودنسی مناسب برای نیازهای شما به شما کمک کند.

 

براکت های مدرن راحت تر هستند.

روزهای براکت های حجیم و ناراحت کننده گذشته است. براکت های ارتودنسی مدرن با در نظر گرفتن راحتی بیمار طراحی شده اند. ما دیده ایم که براکت های خود تنظیم شونده (SLB) چگونه مراقبت های ارتودنسی را متحول کرده اند. آنها از فناوری پیشرفته ای برای کاهش اصطکاک استفاده می کنند که به معنای ناراحتی کمتر در طول درمان است.

در اینجا تنها چیزی که براکت های مدرن را متمایز می کند برای شما شرح می دهیم:

براکت های خود تنظیم شونده در مقایسه با نمونه های قدیمی تر با سطوح بالاتری از راحتی همراه هستند.

بیماران به دلیل طراحی نرم تر، رضایت بیشتری از سیستم های SLB گزارش می دهند.

این پیشرفت ها، درمان ارتودنسی را برای بسیاری از بیماران قابل تحمل تر و حتی لذت بخش تر می کنند.

 

براکت ها را می توان سفارشی کرد.

سفارشی سازی یکی از هیجان انگیزترین پیشرفت ها در ارتودنسی است. در حالی که براکت های سنتی مؤثر هستند، براکت های سفارشی رویکردی متناسب با درمان ارائه می دهند. این براکت ها را می توان به گونه ای طراحی کرد که با شکل منحصر به فرد دندان های شما مطابقت داشته باشند و به طور بالقوه دقت را بهبود بخشند.

با این حال، مهم است که مزایا و معایب را بسنجید. تحقیقات نشان می دهند که اثربخشی بالینی براکت های سفارشی برای اکثر نتایج، مشابه براکت های غیر سفارشی است. در حالی که آنها مزایای نظری مانند بهبود نتایج درمان را ارائه می دهند، موانعی مانند هزینه و زمان برنامه ریزی می توانند دسترسی به آنها را دشوارتر کنند.

اگر سفارشی سازی برای شما جذاب است، با متخصص ارتودنسی خود در مورد آن صحبت کنید تا ببینید آیا انتخاب مناسبی برای لبخند شما است یا خیر.

 

براکت ها به مراقبت ویژه نیاز دارند.

مراقبت از براکت های ارتودنسی برای دوام و اثربخشی آنها بسیار مهم است. استفاده از عوامل محافظ، مانند گلاس آینومر پیش واکنش داده شده و فلوراید دی آمین نقره، می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. این درمان ها پیوند بین براکت ها و دندان ها را تقویت می کنند و در عین حال مینای دندان را حفظ می کنند.

مراقبت ویژه به اینجا ختم نمی شود. بهداشت مناسب دهان و دندان برای جلوگیری از دکلسیفیکاسیون و آسیب اسیدی ضروری است. مسواک زدن دقیق اطراف براکت ها و اجتناب از غذاهای چسبناک یا سفت می تواند به حفظ آنها در بهترین شرایط کمک کند.

براکت های ارتودنسی با مراقبت مناسب، می توانند در طول درمان شما دوام بیاورند و نتایجی را که به دنبال آن هستید، ارائه دهند.

تصورات غلط در مورد براکت های ارتودنسی

تصورات غلط در مورد براکت های ارتودنسی

تصورات غلط در مورد براکت های ارتودنسی

براکت ها دردناک هستند.

شاید وقتی برای اولین بار به درمان ارتودنسی فکر می کنید، نگران درد باشید. بسیاری از افراد معتقدند که براکت ها باعث ناراحتی غیرقابل تحمل می شوند، اما این درست نیست. اگرچه مقداری درد پس از تنظیم طبیعی است، اما با درد طاقت فرسایی که بسیاری تصور می کنند، فاصله زیادی دارد.

یک کارآزمایی بالینی نشان داد که از نظر ایجاد ناراحتی، هیچ تفاوت معنا داری بین براکت های خود تنظیم شونده و بریس های سنتی در مقاطع زمانی مختلف، از جمله ۱، ۳ و ۵ روز پس از تنظیم، وجود ندارد. شاید این موضوع شما را شگفت زده کند، زیرا احتمالاً شنیده اید که قرار است براکت های خود تنظیم شونده درد کمتری داشته باشند. متاآنالیزها همچنین تأیید کردند که هیچ یک از انواع براکت ها مزیت آشکاری در کاهش ناراحتی در طول هفته اول درمان ندارند.

آنچه می دانیم این است که درد اولیه به سرعت از بین می رود. مسکن های بدون نسخه و غذاهای نرم می توانند در این دوره کمک کنند. اکثر بیماران در عرض چند روز سازگار می شوند و مزایای لبخند صاف تر بسیار بیشتر از ناراحتی موقت است.

نکته: اگر نگران درد هستید، با متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید. آنها می توانند راهکارهایی را برای راحت تر کردن درمان شما توصیه کنند.

 

براکت ها فقط برای نوجوانان هستند.

شاید قبلاً تصور می کردید که بریس ها فقط برای نوجوانان هستند. معلوم شد که این یک تصور غلط رایج است. براکت های ارتودنسی برای افراد در هر سنی کار می کنند. اکنون افراد بزرگسال بخش قابل توجهی از بیماران ارتودنسی را تشکیل می دهند و ما از نزدیک مشاهده کرده ایم که درمان چقدر می تواند برای آنها مؤثر باشد.

پیشرفت های مدرن، براکت ها را نامحسوس تر و راحت تر کرده اند که برای بزرگسالان جذاب است. گزینه هایی مانند بریس های سرامیکی و الاینرهای شفاف این امکان را برای متخصصان فراهم می کنند که لبخند خود را بدون احساس خجالت اصلاح کنند. افراد بزرگسال اغلب برای بهبود سلامت دهان، اصلاح مشکلات بایت یا افزایش اعتماد به نفس، مراقبت های ارتودنسی را دنبال می کنند.

سن، توانایی شما را برای دستیابی به لبخندی سالم تر محدود نمی کند. چه ۱۵ ساله باشید و چه ۵۰ ساله، براکت ها می توانند دندان های شما را تغییر دهند و کیفیت زندگی شما را بهبود بخشند.

توجه: اجازه ندهید سن شما را عقب نگه دارد. درمان ارتودنسی برای هر کسی است که آماده سرمایه گذاری روی لبخند خود باشد.

براکت های ارتودنسی، نحوه دستیابی ما به لبخندهای صاف تر و سالم تر را تغییر داده اند. ما مشاهده کرده ایم که پیشرفت های مدرن، مانند براکت های سفارشی چاپ سه بعدی، چگونه می توانند زمان درمان را تا ۳۰% کاهش دهند. بیماران همچنین از جلسات کمتری بهره مند می شوند و این روند را کارآمدتر می کند. مشاوره با متخصص ارتودنسی تضمین می کند که مراقبت های شخصی سازی شده متناسب با نیازهای خود را دریافت می کنید.

 

سؤالات متداول

چه مدت طول می کشد تا نتایج با براکت های ارتودنسی را ببینید؟

زمان بندی به مورد شما بستگی دارد. ما شاهد بهبود نامرتبی های خفیف در عرض ۶ ماه بوده ایم، در حالی که موارد پیچیده ممکن است تا ۲ سال طول بکشند. صبر نتیجه می دهد!

 

آیا با وجود براکت ها می توانم غذاهای مورد علاقه ام را بخورم؟

باید از غذاهای چسبناک، سفت یا جویدنی پرهیز کنید. ما گزینه های نرم تری مانند پاستا، ماست و پوره سیب زمینی را توصیه می کنیم. به ما اعتماد کنید، ارزش فداکاری موقت را دارد!

نکته: از واتر فلاسر برای تمیز کردن اطراف براکت ها بعد از غذا استفاده کنید. این کار بهداشت دهان و دندان را آسان تر می کند و روند درمان شما را در مسیر درست نگه می دارد.

 

آیا براکت های ارتودنسی گران هستند؟

هزینه ها بسته به نوع براکت ها و طول درمان متفاوت هستند. بسیاری از متخصصان ارتودنسی طرح های پرداخت ارائه می دهند. سرمایه گذاری روی لبخندتان یکی از بهترین تصمیماتی است که تا به حال گرفته اید.

توجه: با ارائه دهنده بیمه خود مشورت کنید. برخی از طرح ها بخشی از هزینه را پوشش می دهند و درمان را مقرون به صرفه تر می کنند.

دکمه یک بخش ارتودنسی گرد فلزی است که در درمان های ارتودنسی مستقیماً روی دندان های خاصی (کناره های دندان) قرار می گیرد. از این ابزار برای اتصال برخی از اجزاء ارتودنسی مانند الاستیک برای ایجاد فشار یا نیروی لازم روی دندان ها استفاده می شود.

دکمه ها برجستگی های کوچک مربعی یا دایره ای شکل هستند که روی دندان های شما قرار می گیرند و کاربردهای زیادی در ارتودنسی دارند، مانند اعمال الاستیک و اعمال نیرو، اصلاح کراس بایت، باندینگ دندان های نیش نهفته، اکستروژن دندان، شکستن عادت، افزایش انکوریج (تکیه گاه) و نگهدارنده، باند زبانی و غیره.

دکمه های ارتودنسی که به عنوان قلاب ها یا اتصالات ارتودنسی نیز شناخته می شوند، ابزار های دندانی کوچکی هستند که همراه با بریس ها و سایر ابزارهای ارتودنسی مورد استفاده قرار می گیرند. این دکمه ها به عنوان نقاط تکیه گاه برای نوارهای الاستیک، اتصالات اینترارچ (بین دو قوس دندانی) یا سایر ابزارهای کمکی عمل می کنند که به تسهیل حرکات خاص دندانی در طول درمان ارتودنسی کمک می کنند.

ویژگی های کلیدی دکمه های ارتودنسی

ترکیب مواد

معمولاً از مواد با دوام مانند فولاد ضد زنگ یا پلاستیک با کیفیت بالا ساخته می شوند که از استحکام و طول عمر در عین ملایمت روی بافت های دهان اطمینان می دهند.

تنوع در اندازه و طرح

موجود در اندازه های مختلف برای پاسخگویی به انواع مختلف درمان ها و نیازهای بیمار؛ برخی از مدل ها ممکن است دارای روکش صاف برای راحتی باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است سطوح بافتی برای چسبندگی بهتر داشته باشند.

اتصال آسان

دکمه های ارتودنسی را می توان با استفاده از چسب های دندانی به طور مستقیم به سطح دندان ها چسباند یا در طراحی سیستم های بریس های خاص ادغام کرد و نصب آنها توسط متخصص ارتودنسی آسان می شود.

تطبیق پذیری

می تواند با ابزارهای مختلف از جمله بریس های معمولی، الاینرهای شفاف و فضا نگهدار برای بهبود گزینه های درمانی بر اساس نیازهای بیمار استفاده شود.

مزایای دکمه های ارتودنسی

مزایای دکمه های ارتودنسی

مزایای دکمه های ارتودنسی

  • افزایش اثربخشی درمان: دکمه های ارتودنسی با ایجاد نقاط تکیه گاه اضافی برای بندهای الاستیک یا فنرها، به دستیابی به حرکات پیچیده تر دندان کمک می کنند بدون اینکه به حمایت اولیه ارائه شده توسط براکت ها به تنهایی آسیبی وارد شود.
  • بهبود زیبایی و راحتی: اندازه کوچک و لبه های صاف دکمه های ارتودنسی در مقایسه با ابزارهای بزرگتر که اغلب در زمینه های مشابه استفاده می شوند، ناراحتی هنگام صحبت کردن یا غذا خوردن را به حداقل می رساند.
  • تسهیل نیروهای مختلف: دکمه های ارتودنسی اعمال نیروهای مختلف را در مکان های مختلف در دهان امکان پذیر می کنند، که برای برنامه های اصلاحی جامع شامل چندین دندان بسیار مهم است.
  • نگهداری و مراقبت آسان: دکمه های ارتودنسی برای بهداشت مطلوب طراحی شده اند. آنها را می توان به راحتی با روتین های استاندارد مراقبت از دهان در طول دوره های درمان تمیز کرد.

کاربردهای دکمه ارتودنسی

  • به طور گسترده در درمان با ابزار های ثابت (مانند بریس های فلزی سنتی) و درمان با ابزار متحرک (مانند الاینرهای شفاف) برای کمک به همراستا کردن تدریجی دندان ها در طول زمان استفاده می شود.
  • معمولاً در طول مراحل خاصی از درمان که به اعمال نیروی اضافی از طریق الاستیک ها (مانند اصلاحات کلاس ۲) نیاز دارند، استفاده می شوند که به اطمینان از نتایج تراز مؤثرتر کمک می کند.
  • برای درمان موارد پیچیده شامل دندان های نهفته یا فشردگی شدید که ممکن است براکت های استاندارد برای نتایج ایده آل به کمک مکمل نیاز داشته باشند، مفید هستند.

مراقبت از دکمه های ارتودنسی

مراقبت از دکمه های ارتودنسی

مراقبت از دکمه های ارتودنسی

مهم است که در طول درمان ارتودنسی خود برخی عادات را در نظر بگیرید تا اطمینان حاصل شود که دکمه های شما به دندان ها چسبیده اند. ممکن است با خوردن غذاهای نامناسب دکمه ها آسیب ببینند. غذاهای چسبناک و سفت می توانند باعث کنده شدن دکمه ها شوند که در نتیجه از استفاده از الاستیک ها جلوگیری می کند و ممکن است منجر به طولانی تر شدن زمان درمان و قرار ملاقات های اضافی شود.

انواع غذاهایی که تا زمانی که روی دندان های خود دکمه دارید باید از آنها اجتناب کنید مواردی مانند آبنبات چوبی، آدامس، جویدن تکه های یخ، شکلات و نوقای چسبناک سفت، نوشیدنی های شیرین، موسلی بارها، کلوچه ها، میوه هایی با هسته های سفت (مگر اینکه هسته آنها برداشته شود)، آجیل، ذرت بو داده و چیپس ذرت ترد هستند.

نتیجه گیری

دکمه های ارتودنسی اجزاء جدایی ناپذیر در ارتودنسی معاصر هستند که حرکت دقیق دندان را از طریق عملکرد خود به عنوان نقاط تکیه گاه برای ابزار های کمکی تسهیل می کنند. طراحی جمع و جور آنها راحتی بیمار را تضمین می کند و در عین حال اثربخشی کلی درمان را افزایش می دهد و آنها را به ابزارهای ارزشمندی برای دستیابی به نتایج موفق در طیف گسترده ای از موارد ارتودنسی تبدیل می کند. چه به صورت جداگانه و چه در کنار سیستم های براکت سنتی استفاده شوند – این ابزار ها کمک قابل توجهی به دستیابی به لبخندهای دلخواه به طور مؤثر و راحت در طول دوره درمان دارند.

برای رفع نگرانی های مربوط به بایت، می توان از الاستیک ها استفاده می شود. آنها می توانند مستقیماً از طریق یک دکمه فلزی کوچک که روی دندان ها چسبانده شده اند، به یکدیگر متصل شوند و نیرو وارد کنند. هر کس باید الاستیک های خود را متفاوت استفاده کند. ارتودنتیست ها روشی که باید از الاستیک ها استفاده کنید را به شما نشان خواهند داد.

نامرتبی دندان ها اغلب می تواند منجر به تحلیل رفتن استخوان شود. باکتری ها شروع به خوردن استخوان بین دندان ها می کنند. بنابراین، بریس ها با کشش بافت های همبند و اعصاب به حرکت رباط های پریودنتال کمک می کنند. با گذشت زمان، استخوان های شما پس از قرار گرفتن در تراز جدید خود، به طور طبیعی بازسازی می شوند. داشتن یک بایت متعادل با همه دندان ها در موقعیت و ردیف مناسب، راهی عالی برای جلوگیری از تحلیل استخوان آلوئولار، بیماری لثه و سایر مشکلات است. تجمع بیش از حد باکتری و ذرات کنار دندان ها و در خط لثه می تواند به مرور زمان منجر به بیماری لثه (پریودنتیت) شود و اغلب می تواند منجر به تحلیل رفتن استخوان اطراف دندان های شما، گاهی اوقات حتی در مراحل پیشرفته پریودنتیت باعث از دست دادن دندان شود. دندان هایی که به درستی از هم فاصله دارند و در یک راستا قرار گرفته اند به حفظ سلامت کل دهان شما کمک می کنند.

ما در این مقاله قصد داریم در مورد رابطه حیاتی بین تراز دندان و سلامت استخوان صحبت کنیم. تأکید ما روی این موضوع است که دندان های صاف چیزی بیشتر از ایجاد لبخند زیبا را انجام می دهند آنها نقشی حیاتی در حفظ سلامت دهان و دندان و جلوگیری از تحلیل استخوان دارند.

آشنایی با ساختار استخوان دندان

بنیاد سلامت دهان و دندان

دهان شما یک سیستم پیچیده است که در آن هر عنصر هدف خاصی را انجام می دهد. استخوان فک پایه دندان های شما را فراهم می کند، در حالی که رباط های پریودنتال به عنوان ضربه گیر طبیعی عمل می کنند و به توزیع یکنواخت نیروهای بایت کمک می کنند. هنگامی که دندان ها به درستی تراز شوند، این سیستم در هماهنگی کامل عمل می کند.

 

تأثیر ناهمراستایی دندان ها

دندان های نامرتب باعث ایجاد نقاط فشار نامنظم در سراسر دهان می شوند. این نقاط فشار می توانند منجر به استرس بیش از حد روی نواحی خاصی از استخوان فک شما شوند، در حالی که سایر نواحی را بدون تحریک لازم برای حفظ تراکم استخوان سالم باقی می گذارند.

آشنایی با ساختار استخوان دندان

آشنایی با ساختار استخوان دندان

چگونه دندان های نامرتب با تحلیل رفتن استخوان ارتباط دارند؟

عوامل مکانیکی

هنگامی که دندان ها به درستی در یک راستا قرار نگیرند، نیروی بایت شما ناهموار می شود. برخی از دندان ها ممکن است فشار زیادی را تحمل کنند در حالی که برخی دیگر فشار کمی را تحمل می کنند. این عدم تعادل می تواند منجر به موارد زیر شود:

·       تسریع ساییدگی روی دندان هایی که بیش از حد بارگذاری شده اند.

·       زوال استخوان در نواحی با تحریک ناکافی.

·       شکستگی های تحت فشار در استخوان فک.

عوامل بیولوژیکی

دندان های نامرتب باعث ایجاد فضاهایی می شوند که به سختی می توان به آنها دسترسی پیدا کرد که در آنها باکتری ها می توانند رشد کنند. ما اغلب در بیماران خود مشاهده کرده ایم که این نواحی اغلب به محل رشد باکتری های مضر تبدیل می شوند که منجر به التهاب و در نهایت تحلیل استخوان می شوند.

 

انواع تحلیل استخوان همراه با ناهمراستایی دندان ها

تحلیل عمودی استخوان

تحلیل عمودی استخوان زمانی رخ می دهد که ارتفاع استخوان فک شما کاهش یابد. دندان های نامرتب می توانند این روند را با موارد زیر تسریع کنند:

·       ایجاد محفظه هایی که باکتری ها می توانند در آنها انباشته شوند.

·       باعث توزیع نامنظم فشار می شود.

·       تداخل با تکنیک های مناسب پاکسازی دندان ها.

 

تحلیل افقی استخوان

تحلیل افقی استخوان بر پهنای استخوان فک شما تأثیر می گذارد و اغلب در مناطقی مشاهده می شود که دندان ها فشرده یا به شدت نامرتب هستند. این نوع از تحلیل استخوان می تواند ثبات دندان های شما را به خطر بیندازد و به مرور زمان بر ساختار صورت شما تأثیر بگذارد.

نقش اینویزیلاین در جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان فک

ارتودنتیست هایی که به عنوان یک ارائه دهنده پیشرو، از فناوری پیشرفته الاینرهای شفاف برای رسیدگی به مشکلات هم ترازی و جلوگیری از تحلیل استخوان استفاده می کنند، درمان اینویزیلاین را برای کمک به موارد زیر پیشنهاد می دهند:

 

بهبود توزیع نیرو

·       به تدریج دندان ها را به موقعیت های مطلوب حرکت می دهند.

·       نیروهای بایت متعادلی ایجاد می کنند.

·       استرس روی استخوان فک را کاهش می دهند.

 

بهبود بهداشت دهان و دندان

·       تمیز کردن بین دندان ها را آسان تر می کند.

·       تجمع باکتری را کاهش می دهد.

·       جلوگیری از التهاب که می تواند منجر به تحلیل استخوان شود.

نقش اینویزیلاین در جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان فک

نقش اینویزیلاین در جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان فک

فواید طولانی مدت دندان های صاف

حفظ استخوان

تراز مناسب دندان ها به حفظ موارد زیر کمک می کند:

·       تراکم استخوان سالم

·       تکیه گاه قوی دندان

·       عملکرد بهینه فک

 

پیشگیری از مسائل آینده

دندان های صاف به موارد زیر کمک می کنند:

·       کاهش خطر از دست دادن دندان

·       حفظ ساختار صورت

·       سلامت کلی بهتر دهان و دندان

 

برای محافظت از سلامت دهان خود اقدام کنید

منتظر نمانید تا تحلیل رفتن استخوان فک شما به صورت آشکار خود را نشان دهد تا اقدام کنید. ما به عنوان ارتودنتیست های مورد اعتماد، متعهد هستیم که در حفظ سلامت دهان و دندان از طریق تراز مناسب دندان ها به شما کمک کنیم. اگر نگران تراز دندان ها و سلامت استخوان های خود هستید، با ما تماس بگیرید.

سفر شما به سمت سلامت بهتر دهان و دندان با یک معاینه جامع آغاز می شود. اجازه دهید به شما کمک کنیم تا از لبخند خود محافظت کنید و ساختار استخوانی سالم را برای سال های آینده حفظ کنید. امروز مشاوره خود را برنامه ریزی کنید و دریابید که چگونه هم ترازی مناسب می تواند از سلامت دهان و دندان دراز مدت شما محافظت کند.

 

سؤال در مورد زمان توقف استفاده از نگهدارنده ها یک سؤال متداول است. قابل درک است. بیماران احساس می کنند که سال هایی که در حالی که بریس ها و سپس نگهدارنده ها را دارند، از دندان های خود مراقبت بیشتری می کنند. آنها می خواهند همه چیز را از بین ببرند و کاری جز مسواک زدن انجام ندهند. اما به این سادگی نیست.

نگهدارنده ها از حرکت دندان های شما جلوگیری می کنند. دندان ها می خواهند به موقعیت اصلی خود برگردند، حتی اگر سال ها در نقطه دلخواه خود باشند. دندان ها تمایل دارند با بالا رفتن سن تغییرات طبیعی مانند باریک شدن قوس دندانی پایین را تجربه کنند که می تواند منجر به مچاله شدن دندان های جلوی فک پایین شود. این تغییرات ممکن است بخشی از مشکل اصلی شما نباشند و تنها راه برای جلوگیری از حرکت دندان های شما حفظ آنها است. بسیاری از بیمارانی که بیش از ۲۰ سال پیش بریس داشته اند به شما می گویند که ای کاش به استفاده از نگهدارنده های خود ادامه می دادند زیرا دندان های آنها حرکت کرده اند و دوباره دندان های کج یا فشرده دارند. اغلب این حرکت در عرض چند روز اتفاق می افتد و بدون کار بیشتر ارتودنسی، امکان جابجایی دندان ها به عقب غیرممکن است.

وقتی صحبت از نگهدارنده ها می شود، همه با هم متفاوت هستند.

وقتی صحبت از نگهدارنده ها می شود، همه با هم متفاوت هستند.

وقتی صحبت از نگهدارنده ها می شود، همه با هم متفاوت هستند.

چند متغیر وجود دارند که مشخصمی کنند چه کسی از نگهدارنده ها و برای چه مدت استفاده کند. درست مانند درمان بریس ها، برخی افراد برای مدت کوتاهی از بریس استفاده می کنند در حالی که برخی دیگر برای سال ها به آنها نیاز دارند. درمان شما می تواند احتمال حرکت دندان ها را تعیین کند.

برخی از مشکلات وجود دارند که هنگام درمان حتی بدون استفاده از نگهدارنده ها نیز بسیار پایدار می مانند، اما مشکلات فشردگی و افزایش اوربایت اغلب برای اصلاح آن چالش برانگیزتر هستند. به عبارت دیگر، دندان های برخی از بیماران پس از استفاده از ریتینر تنها به مدت ۱۲ ماه در موقعیت خود باقی می مانند در حالی که سایر بیماران پس از سال ها استفاده از ریتینر، حرکت ناخواسته ای خواهند داشت.

تنها راه برای تضمین عدم جابجایی دندان ها از موقعیت دلخواهشان این است که آنها را با نگهدارنده های ثابت یا متحرک تا زمانی که متخصص ارتودنسی شما توصیه می کند در جای خود نگه دارید.

نگهدارنده های ثابت

بسیاری از بیماران ارتودنسی روزی که بریس های آنها را برمی داریم، برای اطمینان از ثابت ماندن دندان هایشان، یک نگهدارنده دائمی (ثابت) درخواست می کنند. یک سیم نازک در پشت دندان ها تنها روش دائمی برای نگه داشتن دندان ها در جای خود است. تا زمانی که پس از هر گونه شکستگی، سیم را در اسرع وقت تعمیر کنید، نگهدارنده ثابت گزینه آسانی برای صاف نگه داشتن دندان های شما است.

می توانید نگهدارنده های ثابتی در قوس های دندانی بالا و پایین داشته باشید. برخی از بیماران ترکیبی از نگهدارنده های ثابت و متحرک را انتخاب می کنند. دندان های روی قوس دندانی پایین بیشتر مستعد حرکت هستند، بنابراین نگهدارنده های ثابت در قوس دندانی پایین نسبت به بالا متداول تر هستند.

سؤالات متداول درباره نگهدارنده های ثابت

آیا یک نگهدارنده ثابت برای من تضمین می کند که دندان هایم تکان نخواهند خورد؟

متأسفانه نه، حتی دندان هایی که با نگهدارنده ثابت نگه داشته می شوند، اگر مستقیماً به دندان ها متصل نباشند، ممکن است حرکت کنند یا ممکن است سیم نگهدارنده در حین جویدن خم شود که ممکن است دندان ها را حرکت دهد.

آیا نگهدارنده های ثابت بهترین جایگزین هستند؟

به نوع مشکل شما بستگی دارد. این یک انتخاب بسیار شخصی است. اگر فکر می کنید ممکن است فراموش کنید که از نگهدارنده های متحرک استفاده کنید، در حال حاضر یا در سال های آینده، یک نگهدارنده ثابت گزینه خوبی است.

آیا نگهدارنده ثابت نقطه ضعفی دارد؟

پس از داشتن بریس های حجیم، سیم نازک نگهدارنده دائمی به سختی قابل توجه است. با این حال، در روزهای اولیه ممکن است کمی طول بکشد تا به آن عادت کنید، زیرا پشت دندان قرار می گیرد و باعث می شود که کلمات را بد تلفظ کنید. با کمی تمرین، گفتار شما به حالت عادی باز می گردد. هر گونه بزاق اضافی که ممکن است در روزهای اولیه متوجه آن شوید نیز فروکش می کند.

نگهدارنده های ثابت باید مرتباً با مواد کمکی تمیز کننده مانند نخ دندان تمیز شوند. در غیر این صورت ممکن است افزایش پلاک و جرم (رسوب دندان) و عفونت های لثه را تجربه کنید. گاهی اوقات مجبور می شویم نگهدارنده ثابت را برداریم و یک نگهدارنده متحرک تهیه کنیم که به همکاری عالی نیاز دارد.

نگهدارنده های متحرک

نگهدارنده های پلاستیکی شفاف و نازک، محبوب ترین نوع نگهدارنده ها پس از بریس ها هستند، زیرا عملاً نامرئی هستند. نگهدارنده ها به طور تمام وقت بعد از بریس ها استفاده می شوند و فقط برای خوردن، نوشیدن و تمیز کردن دندان ها برداشته می شوند. هنگامی که ارتودنتیست دندان های شما را بررسی کرد، به شما اجازه می دهد تا نگهدارنده های خود را به صورت پاره وقت، معمولاً در شب استفاده کنید تا دندان ها را در جای خود نگه دارید.

سؤالات متداول در مورد نگهدارنده های متحرک

آیا نگهدارنده های متحرک به مراقبت زیادی نیاز دارند؟

شما باید کمی از نگهدارنده متحرک خود مراقبت کنید. باکتری ها، پلاک ها و ذرات غذا در صورت عدم تمیز کردن مناسب می توانند روی نگهدارنده ها انباشته شوند.

قبل از قرار دادن ریتینرها در دهان، آنها را با آب گرم بشویید (هرگز از آب داغ استفاده نکنید). یک بار در هفته نگهدارنده های شما به تمیز کردن کامل تری نیاز دارند. از یک قطره مایع ظرفشویی استفاده کنید و نگهدارنده را با یک مسواک نرم تمیز کنید. از خمیر دندان استفاده نکنید زیرا ساینده است و می تواند سطح نگهدارنده را خراش دهد.

در حین استفاده از نگهدارنده ها، هرگز چیزی جز آب نخورید یا ننوشید، زیرا می توانند باعث شکستن ریتینرها یا تغییر رنگ آنها شوند. اگر ریتینر شما شکست یا گم شد، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید تا در اسرع وقت یک نگهدارنده جدید ساخته شود.

آیا نگهدارنده های متحرک می توانند جابجایی دندان ها را برطرف کنند؟

اگر ریتینرهای شما بعد از یک یا دو شب عدم استفاده احساس سفت شدن می کنند، می توانید آنها را به مدت ۲۴ ساعت به طور مداوم استفاده کنید، فقط برای خوردن، نوشیدن و تمیز کردن دندان هایتان آنها را بردارید. هنگامی که سفتی از بین رفت، می توانید آنها را هر شب استفاده کنید، اما این کار را فقط پس از دستور ارتودنتیست انجام دهید.

نگهدارنده ها برای نگه داشتن دندان ها در جای خود ساخته شده اند، نه جابجایی. پلاستیک نازک برای حرکت دادن دندان ها به اندازه کافی قوی نیست. اگر دندان های شما زیاد جابجا شده اند و نگهدارنده شما به درستی روی آنها قرار نمی گیرد، باید برای ملاقات با ارتودنتیست خود قرار ملاقات بگذارید.

آیا اگر دیگر نگهدارنده ثابت را نخواهم می توانم آن را بیرون بیاورم؟

اکثر نگهدارنده های ثابت سال ها داخل دهان باقی می مانند. آنها مانند بریس ها در پشت دندان ها سمان می شوند. اگر می خواهید نگهدارنده ثابت خود را بردارید، از دندانپزشک یا ارتودنتیست خود بخواهید که این کار را برای شما انجام دهد، اما همیشه در نظر داشته باشید که در صورت وجود بی نظمی های قابل توجه، دندان های شما از کجا شروع به حرکت کرده اند، به احتمال زیاد تمایل به عود بی نظمی وجود دارد. با ارتودنتیست خود در مورد شرایط فردی خود بحثی صریح داشته باشید، زیرا هر فردی متفاوت است.

چرا دندان های ما حرکت می کنند؟

چرا دندان های ما حرکت می کنند؟

چرا دندان های ما حرکت می کنند؟

اگر دندان های خود را نگه ندارید، تقریباً همه در مرحله ای از زندگی خود متوجه جابجایی دندان های خود می شوند. دلایل مختلفی وجود دارند که باعث جابجایی دندان ها می شوند.

فرآیند بالا رفتن سن

با بالا رفتن سن دندان های ما به طور طبیعی حرکت می کنند. دندان ها تمایل به حرکت رو به جلو در دهان دارند و مجموعه دندان های فک پایین با بالا رفتن سن باریک می شوند. هر گونه فشردگی ممکن است باعث مشکلات عملکردی و زیبایی شود. فشردگی دندان ها ممکن است مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مؤثر را دشوار کند و بیماران ممکن است بیشتر با تجمع پلاک مواجه شوند. با این حال، بیماران زیادی هستند که حتی نامنظم ترین دندان ها را تمیز می کنند.

افراد اغلب در دهه ۳۰ یا ۴۰ سالگی متوجه حرکت دندان های خود می شوند، زمانی که تکیه گاه هایی که دندان ها را در جای خود نگه می دارند شروع به شکستن می کنند. پشتیبانی توسط استخوان ها، بافت ها، الیاف ها و ماهیچه ها تأمین می شود. با بالا رفتن سن از تراکم تمام استخوان ها کاسته می شود و استخوان فک نیز تفاوتی ندارد. استخوان ضعیف شده به دندان ها اجازه جابجایی و لق شدن می دهد. افراد میانسال و مسن نیز بیشتر مستعد ابتلا به بیماری پریودنتال و التهاب لثه هستند که می تواند استخوان و لثه را بیشتر ضعیف کند. تغییرات در شرایط فیزیکی شما مانند شروع دیابت، مشکل تیروئید و پوکی استخوان ممکن است بر حساسیت به بیماری لثه تأثیر بگذارد و به نوبه خود بر کیفیت حمایت از دندان های شما تأثیر بگذارد.

الیاف هایی که دندان ها را به استخوان فک می چسبانند با بالا رفتن سن شکسته می شوند و در نگه داشتن دندان ها در جای خود مؤثر نیستند. ماهیچه های لب و زبان نیز با بالا رفتن سن ضعیف می شوند، بنابراین نمی توانند دندان ها را مانند سال های جوانی خود در جای خود نگه دارند.