نوشته‌ها

تصمیم گیری دشوار است، شما می خواهید دندان های خود را اصلاح و صاف کنید، اما نمی توانید تصمیم بگیرید کدام یک را انتخاب کنید، براکت های معمولی یا بریس های اینویزیلاین. باید تا جایی که می توانید تحقیقات خود را انجام دهید، پرسش های خود را مطرح کنید و با کمک ارتودنتیست خود تصمیمی هوشمندانه بگیرید. نوع درمان ارتودنسی که برای شما مناسب است، به مشکل ارتودنتیک شما که نیاز به اصلاح دارد، وابسته است- اینویزیلاین همیشه بهترین گزینه برای همه بیماران نیست، به همین دلیل دریافت توصیه های تخصصی از یک ارتودنتیست ضروری است.

در این مقاله قصد داریم به بیان مزایا و معایب اینویزیلاین و براکت های ارتودنسی بپردازیم تا به شما کمک کنیم بر اساس اطلاعات لازم تصمیم بگیرید.

براکت های سنتی و اینویزیلاین ها

بریس های سنتی عبارتند از مجموعه براکت های فلزی که به سطح خارجی دندان ها متصل می شوند و سیم های کمانی که روی آنها قرار می گیرند. البته در حال حاضر گزینه های دیگری نیز وجود دارد. از جمله براکت های سرامیکی، و بریس های لینگوال یا پشت دندانی. سیم کمانی با استفاده از رابر بندها به براکت ها متصل می شود به شکلی که با جابجا کردن دندان ها در نهایت موجب اصلاح مشکلات ارتودنتیک خواهد شد.

در اینویزیلاین از الاینرهای پلاستیکی شفاف استفاده می شود. الاینرها برای هر بیمار، بر اساس یک اسکن سه بعدی از دهان، به صورت سفارشی ساخته می شوند. الاینرهای سفارشی برای جابجا کردن دندان ها در گام های کوتاه ساخته می شوند، تا زمانی که دندان ها به محل مورد نظر و مطلوب خود برسند.

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایای اینویزیلاین

اینویزیلاین ظاهر بهتری دارد.

بزرگترین مزیت اینویزیلاین ها غیر قابل مشاهده بودن آنها است. بیماران بزرگسال تمایل دارند همکاران و آشنایان آنها متوجه نشوند که فرد تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته است. برخی نوجوانان که به خودشناسی رسیده اند نیز چنین احساسی دارند. با اینویزیلاین نیاز نیست اظهارات افراد راجع به براکت های جدید خود را تحمل کنید و دیگر نگران لبخند خود در عکس ها نخواهید بود- آنچه در تصاویر قابل مشاهده است پیشرفت لبخند شماست.

می توانید برای صرف غذا الاینر خود را خارج کنید.

بیماران اغلب از ارتودنتیست ها سؤال می پرسند، “آیا باید به صورت تمام وقت از اینویزیلاین استفاده کنم؟” برای دستیابی به نتایج بهتر، باید ۲۰ تا ۲۲ ساعت در طول روز از اینویزیلاین استفاده شود، که به این معناست که می توانید حین خوردن غذا آن را از دهان خارج کنید. در نتیجه نیازی نیست در رژیم غذایی خود و آنچه می خورید، و نیز نحوه غذا خوردن خود تغییر ایجاد نمایید. با استفاده از براکت های سنتی، خوردن برخی غذاها دشوار یا ناراحت کننده است.

مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان راحت تر است.

علاوه بر خوردن و آشامیدن، فرد باید برای مسواک زدن و کشیدن نخ دندان نیز ریتینر اینویزیلاین خود را از دهان خارج سازد. وقتی چیزی داخل دهان شما وجود ندارد، نیاز نیست نگران باشید. به راحتی و مانند قبل می توانید این کارها را انجام دهید.

مشاوره های کمتری نیاز است.

با وجود اینویزیلاین ها، حجم زیادی از کار ارتودنسی که انجام می شود قبل از استفاده از الاینرها انجام می شود. یک اسکن سه بعدی از دندان ها برای ساخت همه الاینرهای سفارشی در آزمایشگاه استفاده می شود. بیمار باید چندین دست ریتینر را بر اساس دستورات ارتودنتیست خود تعویض کند. نیاز نیست برای تنظیم آنها به ارتودنتیست مراجعه کنید، در نتیجه تنها چند مرتبه برای چک کردن روند پیشرفت نیاز است به ارتودنتیست مراجعه نمایید. دفعات کمتر مراجعه به ارتودنتیست به معنای صرف زمان کمتر است.

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایا و معایب اینویزیلاین

استفاده از ارتودنسی نامرئی راحت تر است.

ممکن است به این فکر کنید، که “استفاده از اینویزیلاین راحت تر است یا براکت های سنتی؟” اما باید بدانید، جابجایی دندان ها با استفاده از اینویزیلاین ها به اندازه براکت های سنتی ناراحت کننده و دردناک است. با این حال، با اینویزیلاین ها، مشکلات لثه و دندان کمتری پیش رو خواهند بود. ریتینرهای اینویزیلاین از پلاستیک های خاصی ساخته می شوند و متناسب با دهان هر بیمار هستند، بنابراین- برخلاف براکت ها- هیچ بریدگی داخل گونه یا لزوم شستن دهان با آب نمک وجود ندارد.

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایا و معایب اینویزیلاین

معایب اینویزیلاین

بیمار باید منظم باشد.

قابلیت بیرون آوردن اینویزیلاین ها هم مزیت است هم عیب. اگر نمی توانید نظم لازم برای استفاده از اینویزیلاین ها را رعایت کنید، یعنی پس از صرف غذا و مسواک زدن آنها را در جای خود قرار دهید، و به اندازه کافی، ۲۰ تا ۲۲ ساعت در طول روز، از آنها استفاده نمایید، در نتیجه درمان شما به نتایج مطلوب نخواهد رسید. مهمترین دلیل برای شکست درمان با استفاده از اینویزیلاین ها مربوط به نامنظم بودن بیمار در استفاده از الاینرها است.

خارج کردن و قرار دادن مجدد براکت ها کار دشواری است.

قبل و بعد از خوردن غذا و هر نوشیدنی غیر از آب باید الاینرها را درآورده و مجدداً در جای خود قرار دهید. وقتی بیرون از منزل و در یک محل عمومی حضور دارید، باید با احتیاط الاینر را بردارید و آن را مجدداً در جای خود قرار دهید و مراقب باشید آنها را گم نکنید. قبل از قرار دادن مجدد الاینر خود، باید دندان های خود را مسواک بزنید. ذرات غذا می توانند مانع جابجایی دندان های شما شوند و موجب ایجاد لکه روی الاینرها خواهند شد. علاوه بر این، در معرض خطر حفره دندان و بوی بد دهان نیز خواهید بود.

هزینه اینویزیلاین ها بیشتر است.

سؤالی که معمولاً از ارتودنتیست ها پرسیده می شود این است که “اینویزیلاین ارزانتر است یا براکت های سنتی؟”. بواسطه پیشرفت هایی که در زمینه فناوری های اسکن سه بعدی و مواد منعطفی که در ساخت الاینرها استفاده می شود، هزینه اینویزیلاین می تواند شبیه براکت های سنتی باشد. بسته به مشکل خاصی که تنها با استفاده از اینویزیلاین درمان برای آن انجام می شود، دستیابی به برخی نتایج، اگر غیر ممکن نباشد، کار بسیار دشواری است، در نتیجه ارتودنتیست می تواند امکان نهایی سازی محل دندان با براکت های ارتودنسی را با شما مطرح نماید که می تواند درمان پر هزینه تری باشد.

مقایسه تأثیر گذاری اینویزیلاین و براکت ها

اینویزیلاین همیشه بهترین راه درمان نیست. این روش عموماً برای موارد پیچیده تر ارتودنتیک توصیه نمی شود. قبل از تصمیم گیری راجع به این که دوست دارید تحت کدام درمان قرار بگیرید، از ارتودنتیست خود بپرسید، آیا می توانید از همه روش ها انتظار نتایج مشابهی داشته باشید. با این کار می توانید بفهمید کدام درمان برای شما بهتر است.