در مقاله قبل به معرفی ارتودنسی های پیشگیرانه و مداخله گر پرداختیم و برای شما گفتیم این دو درمان به جلوگیری از پیشرفت برخی وضعیت های دندانی و دهانی کمک می کنند که ممکن است در آینده به مشکلات بزرگی تبدیل شوند. یکی از بزرگترین کمک هایی که این درمان ها می کنند جلوگیری از تداوم عاداتی است که در کودکی می توان آنها را کنترل نمود تا مشکلات بزرگی بروز پیدا نکنند. یکی از مضرترین عادات دوران کودکی مکیدن های غیر تغذیه ای است. منظور مکیدنی است که کودک آن را با هدف تغذیه انجام نمی دهد، مانند مکیدن پستانک، انگشت یا شست، و اشیاء دیگر.
در این مقاله می خواهیم به ادامه مشکلاتی بپردازیم که با تداوم این عادات بروز می یابند.
ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان
اپن بایت در کودکان
تداوم عادت مکیدن پستانک یا انگشت، بواسطه کاهش رشد عمودی قسمت های جلویی استخوان آلوئولار، همواره با اپن بایت قدامی همراه است. با این حال، حتی اپن بایت های شدید نیز پس از ترک عادت می توانند به طور خود به خود اصلاح شوند. پس از آن، به نظر می رسد فرایند رشد استخوان آلوئولار افزایش می یابد و دندان های پیشین در هر دو فک تا زمانی به رشد خود ادامه خواهند داد که دندان های جلوی هر دو فک با یکدیگر تماس پیدا کنند.
در کودکان ۱۶ ساله ای که حداقل تا سن ۹ سالگی عادت مکیدن انگشت را داشته اند، عدم تماس دندان های پیشین کمتر از کودکانی بود که از قبل هیچ عادتی نداشتند. طرح های مختلفی که نوک پستانک ها دارند، مخصوصاً معرفی طرح صاف آن به بازار، در کاهش شدت اپن بایت مؤثر واقع شده اند اما موفق به حل مشکل اختلال در فعالیت های ماهیچه های اوروفاسیال طی مکیدن پستانک نشده اند.
فشردن زبان پشت دندان ها حین بلع، هم در مکیدن انگشت و هم در مکیدن پستانک، تقریباً همیشه با اپن بایت قدامی همراه بوده است. با این حال، در اکثر موارد، این عادات بلع آنقدر قوی نیستند که مانع تماس طبیعی دندان های پیش، ظرف مدت چند سال پس از ترک عادت مکیدن شوند. بنابراین، درمان فعال، در صورتی که طراحی شود، باید حداقل تا ۱ یا دو سال پس از ترک عادت، به تعویق بیفتد.
ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان
مشکل کراس بایت در کودکان
کراس بایت های خلفی از جمله شایع ترین مال اکلوژن ها در دوره رشد دندان های شیری هستند. مکیدن های غیر تغذیه ای یکی از مهم ترین عوامل بروز کراس بایت قدامی در دوره رشد دندان های شیری هستند. پیامدهای عادات مکیدن روی اکلوژن به شدت و طول مدتی بستگی دارند که عادت وجود داشته است. در مطالعه ای که اخیراً روی دختر بچه های زیر ۳ سال سوئدی صورت گرفته است گزارش شده است که، اگر از والدین درخواست شود زمان قرار گرفتن پستانک در دهان کودک را کاهش دهند، احتمال کاهش خطر کراس بایت خلفی در کودکانی که پستانک می مکند وجود دارد.
ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان
نهفتگی دندان های نیش فک بالا
دندان های نیش فک بالا به طور طبیعی، نسبت به دندان های مجاور خود، به صورت آپیکال رشد می کنند به همین دلیل راه درازی برای بیرون آمدن و رشد دارند. علاوه بر این، رشد آنها در مقایسه با دندان های مجاور خود دیرتر صورت می گیرد. به همین دلایل، اختلالات رشد در دندان های نیش فک بالا، از سایر دندان ها شایع تر هستند، غیر از دندان های مولر سوم (دندان های عقل). در اکثر موارد، دندان های نیش نهفته نسبت به قوس دندانی به صورت پالاتال بیرون می آیند. قرار گرفتن دندان های نیش به صورت پالاتال و فشردگی و نامرتبی دندان ها از مهم ترین عوامل خطری هستند که می توانند منجر به نهفتگی دندان های نیش فک بالا شوند.
الگوی رشد دندان های نیش فک بالا در جایی غیر عادی همیشه با خود خطراتی برای نهفتگی یا جذب دندان های مجاور به همراه داشته است. بنابراین، به منظور کاهش تعداد و شدت هر گونه پیچیدگی و مشکلات، و نیاز به درمان های ارتودنتیک بعدی، شناسایی زود هنگام و برداشتن موانع از سر راه رشد، به شدت مورد تأکید قرار گرفته اند. برای تشخیص وضعیت رشد دندان های نیش، روش های معاینات بالینی و تصاویر رادیوگرافی کمک کننده هستند.
رایج ترین درمان ها برای نهفتگی پالاتال دندان های نیش در کودکان و نوجوانان، جراحی برای برداشتن بافت روی آنها است. پس از این جراحی، درمان ارتودنسی با کمک ابزارهای ثابت انجام می شود. با این حال، کشیدن زود هنگام دندان های نیش شیری یکی از بهترین روش ها برای اصلاح مسیر رشد دندان های نیش دائمی است که در حال رشد در محلی غیر عادی هستند. این درمان اگر قبل از ۱۱ سالگی انجام شود، به احتمال زیاد موفقیت آمیز خواهد بود.
ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان
مقایسه درمان زود هنگام و درمان با تأخیر
تحقیقات حاکی از این هستند که هر چه درمان ارتودنسی، البته درمان هایی که برای ترک عادت انجام می شوند، زودتر آغاز شوند، بیشتر می توان به تأثیرگذار بودن آنها امیدوار بود. بیمارانی که نیاز به کاهش اورجت دارند و باید قابلیت های لب ها بهبود پیدا نمایند، تا خطر حوادث تروماتیک برای دندان های برجسته جلوی دهان کاهش یابد، قطعاً نیاز به درمان دارند. در بیمارانی که مال اکلوژن اسکلتی کلاس ۲ دارند، برای دستیابی به نتایج دراز مدت، ارتودنسی مداخله گر زود هنگام به شدت توصیه می شود، در غیر این صورت، ممکن است جراحی نیاز باشد.
نکته مهم ارتودنسی کودکان
تلاش هایی که برای پیشگیری و تداخل زود هنگام ارتودنسی صورت می گیرند، عموماً در کاهش تأثیرات مخرب دندانی و اکلوژنی عادات مکیدن غیر تغذیه ای و نیز از دست رفتن زود هنگام دندان های مولر شیری، عموماً موفقیت آمیز هستند. پیشگیری و درمان زود هنگام کراس بایت فانکشنال و علائم و نشانه های رشد دندان نیش در جایی غیر عادی، به همین میزان موفقیت آمیز بوده است. در چنین مواردی، اسناد و تحقیقات، احتمال درمان کامل یا کاهش چشمگیر نیاز به درمان های ارتودنسی در دوره رشد دندان های دائم را، تأیید می کنند.
