کنده شدن براکت در بین بیمارانی که از بریس های سنتی برای اصلاح مشکلات دندانی خود استفاده می کنند نسبتاً شایع است.
دریافت بریس های ارتودنسی و سپس شل شدن آنها می تواند بسیار خسته کننده باشد. علت این امر چیست و چگونه می توان از بروز آن پیشگیری کرد؟
هنگام تلاش برای شناسایی علت شکست باندینگ براکت های ارتودنسی حداقل چهار متغیر وجود دارند که باید مد نظر قرار گیرند. آنها عبارتند از بیمار، تکنیک قرار دادن، دندان، و مشکلات بایت.
اگر قبل از اینکه براکت کاملاً کنده شود بتوانید متوجه آن شوید، زمانی که برای یک قرار ملاقات برای تنظیم بریس مراجعه می کنید، ارتودنتیست شما ممکن است بتواند آن را در جای خود ثابت کند.
دندان
استحکام ایده آل باندینگ به راحتی بین یک براکت ارتودنسی جدید و مینای استاندارد به رنگ عاج فیل به دست می آید. در حالی که امروزه چسب های متفاوت و متعدد ارتودنسی در بازار وجود دارند، آنها استحکام کافی برای نگه داشتن براکت روی دندان، در شرایط عادی را دارند.
با این حال، هنگامی که براکت به هر سطح دیگری غیر از مینای دندان چسبانده می شود، ممکن است از دست رفتن استحکام باند را تجربه کنید، چیزی که منجر به جدا شدن مکرر باند می شود. این سطوح دیگر ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- هر تعداد ترمیم دندان از جمله پرکننده های نقره ای و کامپوزیت های همرنگ دندان
- مینای کم کلسیفیه شده (معمولاً لکه های قهوه ای یا زرد قابل مشاهده دارد)
- مینای بیش از حد کلسیفیه شده (معمولاً ظاهری گچی یا سفید دارد)
- پرسلن
در صورتی که اتصال به هر چیزی غیر از یکی از موارد بالا صورت گرفته باشد، شل شدن براکت می‌تواند به دلیل بایت مشکل دار و زمانی رخ دهد که دندان روی قوس دندانی مقابل، در طول جویدن یا گاز زدن به فیکسچر ضربه بزند.
لق شدن براکت های ارتودنسی
بیمار و عادات او
در حالی که همه بیماران همراه با دریافت بریس های خود دستورالعمل هایی در مورد اینکه چه چیزهایی می توانند و چه چیزهایی نمی توانند بخورند نیز دریافت می کنند تا بریس های آنها آسیب نبینند، اما به طور طبیعی تغییر عادات غذایی افراد بسیار چالش برانگیز است. اگر ناخواسته پوست یک آجیل را گاز بزنید یا بخواهید در بطری نوشابه را با دندان باز کنید ، ممکن است به براکت آسیب بزنید و ممکن است کنده شود.
انتظار می رود که براکت ها بیشترین بار خوردن و جویدن را تحمل کنند، اما عملکرد تهاجمی بیش از حد دندان ها می تواند باعث کنده شدن براکت ها شود. برای شروع باید از خوردن مواد غذایی چسبناک و سفت اجتناب کرد. و این شامل یخ نیز می شود. برخی از بیماران به راحتی فراموش می کنند که حتی برخی از غذاهای سالم مانند هویج خام برای بریس های آنها خوب نیستند و از این رو باید در طول دوره درمان از مصرف آنها خودداری شود. همچنین، هر گونه عادتی که شامل جویدن اجسام خارجی مانند ناخن، خودکار و غیره باشد، اگر قرار باشد براکت ها در جایی که قرار دارند باقی بمانند، باید متوقف شوند.
در حالی که محافظ های دهان ورزشی مهم هستند، آنها می توانند باعث کنده شدن براکت نیز شوند.
تکنیک قرار دادن براکت ها
روش بالینی مورد استفاده ارتودنتیست شما نیز می تواند تعیین کند که آیا یک براکت در جای خود باقی می ماند یا خیر. روش های باندینگ امروزی مستلزم این هستند که دندان ها قبل از سیل شدن، تمیز، و با رابر دم ایزوله و سپس خشک شوند. در حالی که برخی از سمان های باندینگ، به عنوان مثال گلاس آینومر، و برخی سیستم های تهویه مانند پرایمر سلف اچ، وجود دارند که با آلودگی بزاق و آب را بهتر کنار می آیند، طور کلی هر دو به پیوندهایی بوجود می آورند که از نظر بالینی ضعیف تر از سیل و اچ کردن استاندارد هستند.
این که چسب چقدر خوب وارد پد توری پشت بریس ها می شود نیز می تواند روی استحکام باند تأثیر بگذارد، زیرا زمانی که ماده سمان کننده به طور کامل درون توری ادغام نشده باشد، نتیجه آن یک اتصال ضعیف خواهد بود.
آخرین اما نه کم اهمیت ترین مورد، این است که همچنین بین استحکام باند و مدت زمانی که پزشک روی آماده سازی براکت ها قبل از کیور کردن آنها صرف می کند، ارتباط مستقیمی وجود دارد. در واقع، هرچه براکت بیشتر به اطراف حرکت داده شود، سمان پشت آن کمتر یکدست و نازک تر می شود، و در نتیجه پیوند حاصل ضعیف تر می شود.
لق شدن براکت های ارتودنسی
[bookly-cancellation-confirmationبایت مشکل دار
یک بایت مشکل دار می تواند باعث لق شدن براکت شود، یعنی زمانی که دندانی که بالای براکت است زمانی که در حال حرکت گاز زدن است به براکت برخورد کند، که به مرور زمان می تواند باعث لق شدن و افتادن آن شود. دندان های مقابل برای قرار گرفتن صحیح باید به نوک دندان های روبروی خود ضربه بزنند نه به سمتی از آن که براکت روی آن قرار گرفته است.
بریس های خود را هر روز بررسی کنید!
در مجموع، به بیماران توصیه می شود که هر شب هنگام مسواک زدن دندان های خود، بریس های خود را به طور مرتب چک کنند تا مطمئن شوند که هیچ یک از براکت ها در طول روز شل نشده است. اگر متوجه شدید که یک براکت تکان می خورد، به احتمال زیاد لق شده است. در این صورت توصیه می شود با ارتودنتیست خود تماس بگیرید و برای تعمیر یا تعویض آن وقت بگیرید. شما نمی توانید براکت های شل را برای مدت طولانی در دهان خود رها کنید، در غیر این صورت در نهایت آنها را به کلی از دست خواهید داد و لبخندی که منتظرش بودید به تأخیر خواهد افتاد. اگر دندان های خود را مرتباً مسواک بزنید، به زودی متوجه خواهید شد که آیا براکتی را گم کرده اید یا لق شده است.
