نوشته‌ها

در مقاله قبل به معرفی ارتودنسی های پیشگیرانه و مداخله گر پرداختیم و برای شما گفتیم این دو درمان به جلوگیری از پیشرفت برخی وضعیت های دندانی و دهانی کمک می کنند که ممکن است در آینده به مشکلات بزرگی تبدیل شوند. یکی از بزرگترین کمک هایی که این درمان ها می کنند جلوگیری از تداوم عاداتی است که در کودکی می توان آنها را کنترل نمود تا مشکلات بزرگی بروز پیدا نکنند. یکی از مضرترین عادات دوران کودکی مکیدن های غیر تغذیه ای است. منظور مکیدنی است که کودک آن را با هدف تغذیه انجام نمی دهد، مانند مکیدن پستانک، انگشت یا شست، و اشیاء دیگر.

در این مقاله می خواهیم به ادامه مشکلاتی بپردازیم که با تداوم این عادات بروز می یابند.

 

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

اپن بایت در کودکان

تداوم عادت مکیدن پستانک یا انگشت، بواسطه کاهش رشد عمودی قسمت های جلویی استخوان آلوئولار، همواره با اپن بایت قدامی همراه است. با این حال، حتی اپن بایت های شدید نیز پس از ترک عادت می توانند به طور خود به خود اصلاح شوند. پس از آن، به نظر می رسد فرایند رشد استخوان آلوئولار افزایش می یابد و دندان های پیشین در هر دو فک تا زمانی به رشد خود ادامه خواهند داد که دندان های جلوی هر دو فک با یکدیگر تماس پیدا کنند.

در کودکان ۱۶ ساله ای که حداقل تا سن ۹ سالگی عادت مکیدن انگشت را داشته اند، عدم تماس دندان های پیشین کمتر از کودکانی بود که از قبل هیچ عادتی نداشتند. طرح های مختلفی که نوک پستانک ها دارند، مخصوصاً معرفی طرح صاف آن به بازار، در کاهش شدت اپن بایت مؤثر واقع شده اند اما موفق به حل مشکل اختلال در فعالیت های ماهیچه های اوروفاسیال طی مکیدن پستانک نشده اند.

فشردن زبان پشت دندان ها حین بلع، هم در مکیدن انگشت و هم در مکیدن پستانک، تقریباً همیشه با اپن بایت قدامی همراه بوده است. با این حال، در اکثر موارد، این عادات بلع آنقدر قوی نیستند که مانع تماس طبیعی دندان های پیش، ظرف مدت چند سال پس از ترک عادت مکیدن شوند. بنابراین، درمان فعال، در صورتی که طراحی شود، باید حداقل تا ۱ یا دو سال پس از ترک عادت، به تعویق بیفتد.

 

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

مشکل کراس بایت در کودکان

کراس بایت های خلفی از جمله شایع ترین مال اکلوژن ها در دوره رشد دندان های شیری هستند. مکیدن های غیر تغذیه ای یکی از مهم ترین عوامل بروز کراس بایت قدامی در دوره رشد دندان های شیری هستند. پیامدهای عادات مکیدن روی اکلوژن به شدت و طول مدتی بستگی دارند که عادت وجود داشته است. در مطالعه ای که اخیراً روی دختر بچه های زیر ۳ سال سوئدی صورت گرفته است گزارش شده است که، اگر از والدین درخواست شود زمان قرار گرفتن پستانک در دهان کودک را کاهش دهند، احتمال کاهش خطر کراس بایت خلفی در کودکانی که پستانک می مکند وجود دارد.

 

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

نهفتگی دندان های نیش فک بالا

دندان های نیش فک بالا به طور طبیعی، نسبت به دندان های مجاور خود، به صورت آپیکال رشد می کنند به همین دلیل راه درازی برای بیرون آمدن و رشد دارند. علاوه بر این، رشد آنها در مقایسه با دندان های مجاور خود دیرتر صورت می گیرد. به همین دلایل، اختلالات رشد در دندان های نیش فک بالا، از سایر دندان ها شایع تر هستند، غیر از دندان های مولر سوم (دندان های عقل). در اکثر موارد، دندان های نیش نهفته نسبت به قوس دندانی به صورت پالاتال بیرون می آیند. قرار گرفتن دندان های نیش به صورت پالاتال و فشردگی و نامرتبی دندان ها از مهم ترین عوامل خطری هستند که می توانند منجر به نهفتگی دندان های نیش فک بالا شوند.

الگوی رشد دندان های نیش فک بالا در جایی غیر عادی همیشه با خود خطراتی برای نهفتگی یا جذب دندان های مجاور به همراه داشته است. بنابراین، به منظور کاهش تعداد و شدت هر گونه پیچیدگی و مشکلات، و نیاز به درمان های ارتودنتیک بعدی، شناسایی زود هنگام و برداشتن موانع از سر راه رشد، به شدت مورد تأکید قرار گرفته اند. برای تشخیص وضعیت رشد دندان های نیش، روش های معاینات بالینی و تصاویر رادیوگرافی کمک کننده هستند.

رایج ترین درمان ها برای نهفتگی پالاتال دندان های نیش در کودکان و نوجوانان، جراحی برای برداشتن بافت روی آنها است. پس از این جراحی، درمان ارتودنسی با کمک ابزارهای ثابت انجام می شود. با این حال، کشیدن زود هنگام دندان های نیش شیری یکی از بهترین روش ها برای اصلاح مسیر رشد دندان های نیش دائمی است که در حال رشد در محلی غیر عادی هستند. این درمان اگر قبل از ۱۱ سالگی انجام شود، به احتمال زیاد موفقیت آمیز خواهد بود.

 

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان

مقایسه درمان زود هنگام و درمان با تأخیر

تحقیقات حاکی از این هستند که هر چه درمان ارتودنسی، البته درمان هایی که برای ترک عادت انجام می شوند، زودتر آغاز شوند، بیشتر می توان به تأثیرگذار بودن آنها امیدوار بود. بیمارانی که نیاز به کاهش اورجت دارند و باید قابلیت های لب ها بهبود پیدا نمایند، تا خطر حوادث تروماتیک برای دندان های برجسته جلوی دهان کاهش یابد، قطعاً نیاز به درمان دارند. در بیمارانی که مال اکلوژن اسکلتی کلاس ۲ دارند، برای دستیابی به نتایج دراز مدت، ارتودنسی مداخله گر زود هنگام به شدت توصیه می شود، در غیر این صورت، ممکن است جراحی نیاز باشد.

نکته مهم ارتودنسی کودکان

تلاش هایی که برای پیشگیری و تداخل زود هنگام ارتودنسی صورت می گیرند، عموماً در کاهش تأثیرات مخرب دندانی و اکلوژنی عادات مکیدن غیر تغذیه ای و نیز از دست رفتن زود هنگام دندان های مولر شیری، عموماً موفقیت آمیز هستند. پیشگیری و درمان زود هنگام کراس بایت فانکشنال و علائم و نشانه های رشد دندان نیش در جایی غیر عادی، به همین میزان موفقیت آمیز بوده است. در چنین مواردی، اسناد و تحقیقات، احتمال درمان کامل یا کاهش چشمگیر نیاز به درمان های ارتودنسی در دوره رشد دندان های دائم را، تأیید می کنند.

اشعه ایکس چه نقشی در درمان ارتودنسی دارد؟

در طول طرح درمان ارتودنسی ممکن است زمانی برسد که به تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس نیاز خواهید داشت، و ممکن است تصور کنید چندان ضروری نیست. شاید تصور کنید در آخرین مراجعه به دندانپزشک عکس رادیوگرافی گرفته اید، بنابراین چرا باید مجدداً آن را انجام دهید؟ چیزی که نمی دانید شاید این است که تصویر رادیوگرافی که برای درمان ارتودنسی تهیه می شود با تصویر رادیوگرافی که دندانپزشک نیاز دارد متفاوت است. آنچه ارتودنتیست شما نیاز دارد اندکی عمقی تر از تصاویر رادیوگرافی سنتی است. اگر بدانید ارتودنتیست در طول درمان ارتودنسی برای استفاده از تصاویر رادیوگرافی چگونه برنامه ریزی می کند، متوجه خواهید شد چقدر اهمیت دارند.

تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس چیست؟

حاصل رادیوگرافی با اشعه ایکس تصویری است که با کمک تاباندن اشعه ایکس گرفته می شود. بخش جذاب این نوع پرتونگاری آن است که با کمک آنها می توان درون پوست و بافت نرم و نیز تحلیل استخوان ها را نیز مشاهده کرد. سپس استخوان ها امواج را منعکس می کنند که توسط پزشکان، دندانپزشکان و ارتودنتیست ها مورد استفاده قرار می گیرد تا نگاه بهتری به آنچه که در داخل بدن در حال وقوع است داشته باشند.

اهمیت تصویر رادیوگرافی در درمان ارتودنسی

ارتودنتیست با نگاه عمیق تر به اجزاء داخلی دهان و آنچه در حال وقوع است، می تواند بهترین طرح درمان برای صاف کردن صحیح دندان ها و فک ها با کمک براکت ها، اینویزیلاین یا دیگر ابزارهای ارتودنسی را طراحی کند. علاوه بر این، تصویر رادیوگرافی تنها ابزار برای مشاهده ریشه های دندان ها است. این از اهمیت ویژه ای برخوردار است، زیرا می تواند به ارتودنتیست کمک کند مشخص نماید آیا طرح درمان عمل می کند یا بر اساس روند پیشرفت شما نیاز است تغییر کند.

تصاویر رادیوگرافی در درمان ارتودنسی

تصاویر رادیوگرافی در درمان ارتودنسی

تصویر رادیوگرافی ارتودنسی

تصویر رادیوگرافی دندان با آنچه در ارتودنسی استفاده می شود متفاوت است، به همین دلیل است که برای درمان ارتودنسی خود می توانید به آن تکیه کنید. تصاویر رادیوگرافی دندانپزشکی جزئیات زیر را نمایش می دهند:

  • پوسیدگی دندان
  • رشد دندان
  • ریشه های دندان ها

در حالی که تصاویر رادیوگرافی ارتودنسی نگاه دقیق تری به آنچه دارد که درون دهان در حال وقوع است، از جمله:

  • ریشه های همه دندان ها از نمای پانورامیک (نمای بازتر)
  • دندان های شیری در مقایسه با دندان های دائم
  • صاف بودن دندان ها
  • صاف بودن فک ها

می توانید انتظار داشته باشید ارتودنتیست پیش از قرار دادن بریس ها یا اینویزیلاین ها روی دندان ها تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس از شما بخواهد. علاوه بر این، در طول دوره درمان نیز ممکن است به آنها نیاز داشته باشد تا روند درمان را دنبال کند. این یک روند عادی است اما بسته به وخامت مشکل ارتودنسی هر فرد، می تواند در بیماران مختلف متفاوت باشد. این آمادگی را داشته باشید تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس در کودکان بیشتر از افراد بزرگسال نیاز است، زیرا اجزاء دهان آنها هنوز در حال رشد است.

آیا تصاویر رادیوگرافی ارتودنسی بی خطر هستند؟

ممکن است با اخباری مربوط به خطرناک بودن اشعه ایکس در تهیه تصاویر رادیوگرافی مواجه شوید، مخصوصاً تصاویر رادیوگرافی ارتودنسی. برخی افراد این داستان ها را در شبکه های اجتماعی از دوستان خود می شنوند که اشعه ایکس به بدن آنها آسیب رسانده است. برخی مادران ترجیح می دهند به هیچ عنوان برای کودک خود تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس نگیرند، حتی با وجود سطوح پایین اشعه. بسیاری از افراد هنوز هم این را باور دارند و برای آغاز درمان ارتودنسی از گرفتن آن خودداری می کنند.

پرسش مهم این است که آیا تصاویر رادیوگرافی ارتودنسی بی خطر هستند. پاسخ قاطع این است که آری، میزان پرتوی که شما از تصویر رادیوگرافی ارتودنسی دریافت می کنید تنها ۰۱۰/۰ millisierverts است، اندکی بیشتر از پرتوی که از راه رفتن در یک روز معمولی در فضای باز از خورشید دریافت می کنید. در صورتی که مدت زمان بیشتری در معرض نور خورشید باشید، اشعه ای که از محیط اطراف خود و خورشید دریافت می کنید بیشتر از اشعه ایکس رادیوگرافی ارتودنسی است.

آنچه اکثر افراد نمی دانند این است که پرتو همه جا وجود دارد. ما تصور می کنیم این پرتوها بسیار خطرناک هستند، زیرا پرتو افکنی به طور کلی با سمی بودن گره خورده است، در حالی که پرتوها بخشی از زندگی روزانه ما هستند و هیچ آسیبی به ما نمی رسانند.

تصاویر رادیوگرافی در درمان ارتودنسی

تصاویر رادیوگرافی در درمان ارتودنسی

 

ارتودنتیست قصد ندارد با قرار دادن شما در معرض اشعه های مضر به شما آسیب برساند. رادیوگرافی ارتودنسی یکی از بخش های تکمیل کننده فرایند درمان است. نه تنها برای ارتودنتیست این امکان را فراهم می آورد که دید بهتری از شرایط دهان و نیز روند بهبود وضعیت بایت و دندان ها داشته باشد، بلکه به ارتودنتیست کمک می کنند مطمئن شود تمام دندان های دائم بیرون آمده اند و دندان های عقل برای بیمار مشکلی ایجاد نخواهند کرد. پیش از آغاز هر نوع درمان ارتودنسی، گرفتن تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس ضروری است.

البته اگر شما نگران اشعه ایکس رادیوگرافی هستید باید تنها در مواقع بسیار ضروری برای گرفتن آنها اقدام کنید. زمانی که تحت نظر ارتودنتیست هستید یکی از این مواقع ضروری است. این تصاویر برای گرفتن تصمیمات بزرگ مربوط به سلامت بیمار ضروری هستند. شما در امنیت کامل به سر می برید (در تمام مراکز تصویربرداری از دستگاه هایی استفاده می شود که کمترین میزان پرتو را داشته باشند تا از دندان تصویر با کیفیتی تهیه شود) زیرا نیاز نیست بیشتر از حد لزوم اشعه دریافت کنید. می توانید راجع به تعداد دفعات لازم با ارتودنتیست خود صحبت کنید. برخی بیماران تنها در ابتدای فرایند درمان لازم است تصویر رادیوگرافی تهیه کنند. برخی دیگر ممکن است مجبور باشند در انتهای درمان نیز این تصویر را تهیه کنند تا ارتودنتیست مطمئن شود درمان آنها موفقیت آمیز بوده است و هیچ مشکلی بروز پیدا نکرده است.