فاصله بین دندان ها یا دیاستم نسبتاً شایع است و می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. در حالی که فاصله های جزئی، بویژه در کودکان، طبیعی است، شکاف های بیش از حدی که در مراحل بعدی زندگی ایجاد می شوند ممکن است نشان دهنده یک مشکل اساسی دندانی باشند.
دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها
عوامل زیادی می توانند در ایجاد فاصله بین دندان ها نقش داشته باشند. در اینجا به برخی از شایع ترین علل وجود می پردازیم:
اختلاف اندازه دندان ها
- با میکرودونشیا (دندان های کوچک تر) و ماکرودنتیا (دندان های بزرگ تر)، از آنجا که دندان ها اندازه های متفاوتی دارند، باعث تراز غیر یکسان می شوند.
- اغلب ژنتیکی یا رشدی هستند.
- اگر دندان های خیلی کوچک یا خیلی بزرگ ضمن رشد از جای خود بیرون بیایند، می توانند باعث ایجاد شکاف های بزرگ شوند.
ژنتیک
- برخی فواصل خاص بین دندان ها ژنتیکی هستند.
- دندان های جلو اغلب دارای شکاف های کوچکی هستند بدون اینکه نشان دهنده مشکلی باشند.
- زمینه های نژادی با افزایش فاصله بین دندان ها:
- آفریقایی آمریکایی
- آسیایی
- اسپانیایی
- فاصله ممکن است در خانواده ها وجود داشته باشد
از دست دادن دندان
- با از دست دادن دندان در اثر پوسیدگی، تروما یا کشیدن، دندان های اطراف به مرور زمان به سمت فضای خالی منحرف می شوند.
- بازجذب استخوان فک پس از کشیدن دندان نیز به این فاصله می افزاید.
بیماری پریودنتال (لثه)
- التهاب و تحلیل استخوان اطراف دندان باعث لق شدن و بزرگ شدن فاصله بین دندان ها می شود.
- اورجت (جلو آمدگی) افزایش یافته ناشی از از دست دادن استخوان حمایت کننده
عادت تانگ تراست
- فشار غیرعادی مداوم زبان روی دندان ها به مرور زمان دندان ها را از موقعیت خارج می کند
- در کودکان شایع تر است.
مکیدن شست
- مکیدن طولانی مدت انگشت شست در کودکی باعث جلو آمدن دندان های جلو و ایجاد فاصله بین آنها می شود.
- پس از ترک عادت باید برطرف شود.
عدم وجود دندان
- عدم وجود دندان به صورت مادرزادی باعث ایجاد شکاف هایی می شود که در آن دندان ها رشد نمی کنند.
- دندان های مولر سوم اغلب بیشتر احتمال دارد که به صورت مادرزادی وجود نداشته باشند و می توانند باعث ایجاد فضاهای دیستال شوند.
درمان ارتودنسی
- ایجاد شکاف های عمدی بین دندان ها در طول درمان فضایی را برای تراز و موقعیت مناسب فراهم می کند.
- در پایان درمان بسته می شود.
دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها
مشکلات ناشی از شکاف ها
شکاف های جزئی لزوماً مشکل ساز نیستند. اما فاصله زیاد بین دندان ها می تواند منجر به بروز موارد زیر شود:
- پنهان شدن غذا بین دندان ها و افزایش حفره ها
- بیماری پریودنتال ناشی از سخت بودن تمیز کردن
- اختلالات گفتاری یا نوک زبانی حرف زدن
- مشکلات مفصل فک ناشی از نیروهای ناهموار نیشبایت
- نگرانی های زیبایی در مورد ظاهر لبخند
اگر فاصله باعث ایجاد هر یک از مشکلات فوق شود، ممکن است درمان دندانپزشکی برای بستن یا کاهش شکاف ها توصیه شود.
تشخیص علت فاصله ها
تعیین دلیل ایجاد فاصله بین دندان ها مستلزم معاینه کامل دندان است:
- معاینه بالینی برای بررسی لق شدن دندان ها، بیماری لثه یا مسائل مربوط به بایت
- تصاویر رادیوگرافی کامل از دهان با اشعه ایکس برای تجسم از دست رفتگی استخوان
- ساخت ماکت از دندان ها برای تجزیه و تحلیل تراز آنها
- ارزیابی ثبات فاصله در طول زمان
- بررسی عادات دهانی مانند تانگ تراست
این کمک می کند تا تشخیص دهیم که آیا این شکاف ها به دلیل مشکلات زمینه ای دندانی بوجود آمده اند یا تغییرات طبیعی در تراز دندان ها.
گزینه های درمانی برای بستن شکاف بین دندان ها
چندین درمان زیبایی و ترمیمی می توانند شکاف بین دندان ها را برطرف کنند:
ابزارهای متحرک
- الاینرهای پلاستیکی شفاف مانند اینویزیلاین
- ریتینرهای متحرک با فنر یا رابر بند
- پروتز کامل یا پارسیل برای جایگزینی دندان های از دست رفته
ابزارهای ثابت
- بریس های فلزی سنتی
- بریس های لینگوال که روی سمت زبانی دندان ها متصل می شوند
- بریس های سرامیکی برای غیر قابل دیدن بودن
ترمیم دندان
- باندینگ دندان برای پر کردن فاصله های کوچک
- ونیرهای پرسلن یا روکش ها برای فاصله های بزرگتر
- ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی تک دندان های از دست رفته
بهترین گزینه درمانی به اندازه فاصله، محل و علت بستگی دارد. یک ارتودنتیست یا دندانپزشک زیبایی می تواند تکنیک های مناسب را توصیه کند.
آیا شکاف ها بعد از درمان دوباره ایجاد می شوند؟
متأسفانه فاصله ها می توانند پس از درمان ارتودنسی مجدداً ایجاد شوند، اگر نگهداری مناسب انجام نشود:
- دندان ها به طور طبیعی به دلیل تغییر در نیروی بایت جابجا می شوند.
- گم شدن یا آسیب دیدن نگهدارنده ها برای دندان ها امکان حرکت کردن را فراهم می کند.
- بهداشت نامناسب دهان و دندان باعث از بین رفتن استخوان اطراف دندان می شود.
نگهداری مادام العمر پس از بسته شدن فضاها برای جلوگیری از عود لازم است. نگهدارنده های متحرک یا ثابت دندان ها را در موقعیت جدید خود نگه می دارند. تمیز کردن منظم دندان ها و محافظ های دهانی نیز به جلوگیری از باز شدن مجدد شکاف ها کمک می کند.
دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها
چه زمانی به دنبال درمان فاصله های بین دندان ها بود؟
فاصله یا دیاستم جزئی همیشه نگران کننده نیست، بخصوص در کودکانی که دندان های آنها هنوز در حال رشد هستند. اما اگر فاصله ای که بین دندان ها وجود دارد بزرگ باشد، باید به دنبال درمان باشید:
- به مرور زمان بدتر می شود.
- جویدن، صحبت کردن، یا طول عمر دندان را تحت تأثیر قرار می دهد.
- ناشی از بیماری زمینه ای لثه یا از دست دادن استخوان است.
- نگرانی های زیبایی، گیر کردن غذا یا مشکلات گاز زدن ایجاد می کند.
انجمن ارتودنتیست های آمریکا توصیه می کند که شکاف ها را تا سن ۷ سالگی ارزیابی کنید تا مشخص شود آیا درمان ضروری است یا خیر. تشخیص زود هنگام مشکلات از نیاز به درمان گسترده تر در آینده جلوگیری خواهد کرد.
چشم انداز پس از درمان
با تکنیک های ارتودنسی و نگهداری مناسب، می توان فاصله بین دندان ها را با نتایج عالی بست. بسته شدن فضاها بسته به شدت و کامل بودن رشد ممکن است ۱ تا ۳ سال طول بکشد.
نگهداری مداوم و مراجعات دندانپزشکی برای جلوگیری از عود شکاف ها در طولانی مدت نقش کلیدی دارند. اما در صورت رعایت روتین نگهداری، نتایج پایدار هستند.
نتیجه گیری
بستن شکاف ها می تواند تا حد زیادی عملکرد دندانی، زیبایی و اعتماد به نفس را بهبود بخشد. گزینه های خود را با یک دندانپزشک زیبایی یا متخصص ارتودنسی در میان بگذارید. سرمایه گذاری های کوچک می توانند کمک زیادی به اصلاح فاصله بین دندان ها کنند.
شکاف بین دندان ها ممکن است در طول زمان به آرامی شروع به افزایش کند یا در اواخر زندگی به طور ناگهانی ظاهر شود. در حالی که فاصله های جزئی شایع هستند و به ندرت مشکل ساز هستند، شکاف های بیش از حد بزرگ می توانند نشان دهنده یک مشکل اساسی باشند. تعیین علت با ارزیابی دندانپزشکی می تواند شما را به سمت درمان مناسب هدایت کند. چه بریس ها را انتخاب کنید، چه اینویزیلاین یا ترمیم های دندانی را، اصلاح شکاف ها می تواند اعتماد به نفس و عملکرد دندان شما را بازگرداند. با حفظ مداوم و بهداشت دهان، نتایج می توانند در دراز مدت پایدار باشند. در ویزیت بعدی دندانپزشکی گزینه های خود را برای بستن شکاف بین دندان های خود مورد بحث قرار دهید. درمان های موجود امروزی امکان دستیابی به لبخند یکدست و بدون شکاف مورد نظرتان را فراهم می کنند.
پرسش های متداول درباره فاصله بین دندان
سریع ترین راه برای بستن فاصله بین دندان ها چیست؟
سریع ترین روش درمان ارتودنسی با بریس یا اینویزیلاین است که در موارد ساده می تواند شکاف ها را در ۶ تا ۱۲ ماه از بین ببرد. فاصله های پیچیده تر ۱-۳ سال طول می کشند.
آیا اینویزیلاین می تواند شکاف بین دندان های افراد بزرگسال را ببندد؟
آری، اینویزیلاین بسته به مورد می تواند شکاف تا ۶ میلی متر بین دندان ها در افراد بزرگسال را با موفقیت ببندد. فضاهای وسیع تر ممکن است به بریس های ثابت یا درمان های ترمیمی نیاز داشته باشند.
چگونه می توان شکاف بین دندان های جلوی را به طور طبیعی برطرف کرد؟
هیچ روش قابل اعتمادی برای بستن دائمی شکاف ها با داروهای طبیعی وجود ندارد که خودتان آن را انجام دهید. فاصله بین دندان ها به حرکت ارتودنتیک نیاز دارد. اما شکاف های کوچک را برای رفع موقت می توان با باندینگ دندانی پوشانید.
اگر شکاف دندان ها بزرگ تر شد چه باید کرد؟
افزایش ناگهانی فاصله بین دندان ها احتمالاً نشان دهنده مشکلی مانند بیماری لثه است. ارزیابی فوری برای تعیین علت و درمان مناسب برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر مهم است.
آیا می توان فاصله های مربوط به سن بین دندان ها را از بین برد؟
آری، شکاف هایی که با افزایش سن ایجاد می شوند را می توان با درمان های ارتودنسی مانند اینویزیلاین یا بریس ها برطرف کرد. گزینه های ترمیمی مانند ایمپلنت، بریج و دندان مصنوعی نیز ممکن است برای دندان های از دست رفته مورد استفاده قرار گیرند.
