نوشته‌ها

وقتی به فکر استفاده از براکت های ارتودنسی روی دندان های خود هستید، ممکن است ارتودنتیست گزینه های مختلف لیگاچورهای الاستیک را در اختیار شما قرار دهد. لیگاچورهای کشی، که عموماً تحت عنوان “رابر بندها” شناخته می شوند براکت ها را در بر می گیرند و اساساً به گونه ای مورد استفاده قرار می گیرند که سیم ارتودنسی را داخل براکت ها نگه دارند: اما از آنها می توان برای اهداف دیگر نیز استفاده کرد، از جمله هدایت جابجایی دندان ها در یک مسیر خاص یا افزایش سرعت روند صاف کردن دندان ها یا جابجایی آنها. همه اینها به نحوه بسته شدن لیگاچور به یک یا چند دندان، و نیز نوع لیگاچوری که استفاده می شود بستگی دارد. یکی از این گزینه ها که ارتودنتیست معرفی می کند پاور چین است که در این مقاله به آن می پردازیم.

پاور چین ها یکی از اجزاء بریس ها هستند.

بریس هایی که با پاور چین ها استفاده می شوند از نظر عملکرد با بریس هایی که بدون پاور چین استفاده می شوند تفاوت دارند. پاور چین ها بریس نیستند، بلکه صرفاً لیگاچورهایی هستند که به بریس ها افزوده می شوند. آنها روی براکت ها کشیده می شوند و در کنار یکدیگر با اجزاء دیگر- براکت ها، سیم های ارتودنسی، قلاب ها- کار می کنند تا ظاهر و عملکرد دندان ها و نیز لبخند را بهبود دهند. زمانی از آنها استفاده می شود که ارتودنتیست آن را ضروری بداند.

پاورچین ها از همان پلاستیکی ساخته می شوند که لیگاچورهای پلاستیکی را تشکیل می دهند.

پاور چین ها ضرورتاً یک دسته لیگاچورهای الاستیک O-رینگ به هم متصل هستند، که یک نوار پیوسته را شکل می دهند که از یک دندان به دیگری امتداد پیدا می کنند. O-رینگ های معمولی برای نگه داشتن سیم ارتودنسی درون شیار روی براکت ها استفاده می شوند. آنها به عنوان یک واحد مجزا وجود دارند که اطراف براکت قرار می گیرند تا سیم کمانی را در جای خود نگه دارند. از سوی دیگر، پاور چین ها به یکدیگر متصل شده اند تا یک زنجیره تشکیل دهند. از این طریق آنها قادرند از دندان ها حمایت کنند، علاوه بر اینکه سیم کمانی را روی دندان نگه می دارند.

پاور چین ها تنها از دندان ها محافظت نمی کنند.

پاور چین ها تنها سیم ارتودنسی را نگه نمی دارند، بلکه در واقع اساساً برای بستن فاصله بین دندان ها یا جابجا کردن یک دسته خاص از دندان ها به طور همزمان استفاده می شوند. آنها فشار اضافی لازم را فراهم می آورند تا دندان ها را به یکدیگر نزدیک سازند و کمک کنند یک گروه خاص از دندان ها به طور همزمان جابجا شوند.

 

پاور چین در ارتودنسی

پاور چین در ارتودنسی

 

از آنها در مرحله بستن فاصله درمان استفاده می شود.

ارتودنتیست ها از پاور چین ها در ابتدای درمان استفاده نمی کنند. اما از آنها در مراحل اولیه درمان استفاده می کنند. مراحل یک درمان معمولی برای فردی که دندان های کج دارد عبارتند از: “مرحله صاف کردن”، مرحله بستن فاصله ها”، و “مرحله پرداختن به جزئیات. پاور چین ها یا لیگاچورهای به هم پیوسته معمولاً در طول مرحله بستن فاصله ها و پس از صاف شدن دندان ها با بریس ها و قرار گرفتن آنها در یک راستا استفاده می شوند. آنها به بستن هر گونه فاصله و جابجا کردن دندان های جلو رو به عقب کمک می کنند در حالی که این اطمینان را بوجود می آورند که دندان ها صاف باقی خواهند ماند. اساساً، آنها برای بستن فواصل افزوده می شوند و دندان ها را به جایی که باید، هدایت می کنند.

آنها پر استفاده ترین لیگاچور هستند.

معمولاً، ارتودنتیست ها به جای لیگاچورها روی براکت ها پاور چین قرار می دهند. اما گاهی اوقات ارتودنتیست می تواند هم لیگاچور و هم پاور چین را روی براکت های یک بیمار قرار دهد. این تصمیم به اهداف درمان بستگی دارد و آنچه وی سعی دارد به آن دست یابد.

پاور چین در ارتودنسی

پاور چین در ارتودنسی

 

پاور چین ها انواع متفاوتی دارند.

پاور چین ها، درست مانند لیگاچورهای کشی معمولی، در انواع و رنگ های مختلفی وجود دارند. آنها در اشکال مختلفی وجود دارند. گرچه به شما اجازه داده می شود تا رنگ پاور چین های خود را انتخاب نمایید، اما نمی توانید راجع به شکل یا ساختار این زنجیرها نظر بدهید. ارتودنتیست ساختاری را انتخاب خواهد کرد که بهترین تناسب را با وضعیت دندان های شما دارد و این انتخاب به وضعیت و اهداف درمان بستگی خواهد داشت.

آیا پاورچین ها درد ایجاد می کنند؟

مانند بریس ها، نصب لیگاچورهای به هم پیوسته نیز، مخصوصاً در مراحل اولیه درمان، منجر به بروز دردی هر چند خفیف خواهد شد. اما به مرور زمان، این ناراحتی از بین خواهد رفت و دیگر هیچ دردی احساس نخواهد شد. در واقع، هر درد یا ناراحتی ظرف یک هفته از بین خواهد رفت. قبل از آن، باشد برای جلوگیری از درد و حساسیت بیشتر ممکن است لازم غذاهای نرم بخورید. علاوه بر این، لازم به ذکر است که پاور چین ها مانند دیگر لیگاچورها با غذا و نوشیدنی هایی که رنگ دارند می توانند به راحتی لک شوند. بنابراین لازم است پس از هر وعده غذایی مسواک بزنید.

هیچ بازه زمانی خاصی برای استفاده از پاور چین ها مشخص نشده است.

پاور چین ها عموماً به مدت تقریبی ۶ هفته استفاده می شوند. اما هر فرد یک مورد خاص و متفاوت است و ارتودنتیست چین ها را بر نخواهد داشت تا زمانی که به هدف مورد نظر خود- بستن فاصله یا جابجایی یک دسته دندان خاص- برسد. بنابراین، تاریخی که قرار است پاور چین ها را دریافت کنید، از پیش تعیین شده و مشخص نیست. برخی بیماران ظرف چند هفته شاهد بهبود شگفت انگیزی هستند، در حالی که برخی دیگر ۶ هفته یا حتی بیشتر نیاز به پاور چین دارند.

چرا از الاستیک های ارتودنسی استفاده می شود؟

دندان ها با وجود فشار ملایم و مستمر بهتر جابجا می شوند. یکی از مؤثرترین راه ها برای اصلاح بایت استفاده از الاستیک یا رابر بند است. به ندرت پیش می آید که یک بیمار تحت درمان ارتودنسی با استفاده از براکت ها قرار گیرد و طی یک بازه زمانی، به استفاده از کش ارتودنسی یا الاستیک ارتودنسی نیاز نداشته باشد. الاستیک ها یا رابر بندها بخش بسیار مهمی از درمان ارتودنسی موفق هستند. آنها در کنار براکت ها و سیم های کمانی عمل می کنند تا لبخندی زیبا و بایتی با عملکرد صحیح خلق نمایند. با کمک براکت های ارتودنسی می توان دندان های بالا و پایین را مستقل از یکدیگر صاف کرد در حالی که الاستیک ها اجازه می دهند دندان های بالا و پایین را به یکدیگر متصل کرد و رابطه بین آنها را اصلاح نمود. علاوه بر این، برای حل مشکلات مربوط به اندازه عرض کام، فاصله بین دندان ها، و نیز عدم هماهنگی بین خط وسط دندان های فک بالا و پایین، ابزارهای فوق العاده ای هستند. خود بیمار با استفاده درست و به موقع از الاستیک ها قادر به اصلاح این مشکلات خواهد بود. به این معنا که بیمار می تواند در کیفیت و طول درمان ارتودنسی خود نقش مهمی ایفا کند.

کش (الاستیک) ارتودنسی

کش (الاستیک) ارتودنسی

دستورالعمل های کلی برای استفاده از الاستیک های ارتودنسی

در این بخش به بیان دستورالعمل هایی خواهیم پرداخت که باید دقیقاً طبق آنها عمل کنید تا مطمئن شوید به نتایج دلخواه خود و مد نظر ارتودنتیست دست خواهید یافت.

  • پس از قرار گرفتن الاستیک ها روی براکت ها، با جابجا شدن دندان ها ممکن است احساس حساسیت بیشتری در آنها وجود داشته باشد. این درد و حساسیت معمولاً چند روز بیشتر طول نمی کشد. برای تسکین آن بهتر است از ادویل (ایبوپروفن) یا تیلنول (استامینوفن) استفاده کنید.
  • در استفاده از الاستیک وقفه ایجاد نکنید زیرا تنها باعث می شود دفعه بعد که استفاده از آنها را آغاز می کنید مجبور به تحمل مجدد این درد باشید و جابجایی دندان ها دشوارتر شود.
  • استفاده مداوم از الاستیک ها، یکی از عوامل حیاتی برای حصول اطمینان از اتمام درمان در زمان پیش بینی شده است.
  • برای مؤثر واقع شدن الاستیک ها، باید از آنها به صورت تمام وقت، ۲۴ ساعت در روز و ۷ روز در هفته استفاده کرد (مگر آنکه دستور ارتودنتیست شما غیر از این باشد). حتی حین خوردن غذا نیز می توانید از آنها استفاده کنید. تنها زمان هایی که مجاز به خارج کردن آنها هستید برای مسواک زدن یا تعویض آنها با الاستیک های جدید است.

 

  • دو تا سه مرتبه در طول روز الاستیک های ابزار خود را تعویض کنید زیرا ممکن است قدرت کشش خود را از دست بدهند و ضعیف شوند.
  • به خاطر داشته باشید که کلید اصلی برای اصلاح ارتودنتیک مؤثر، فشار ملایم و مستمر است. از استفاده از الاستیک هایی با اندازه ی متفاوت یا افزایش تعداد آنها بپرهیزید، مگر آنکه دستور ارتودنتیست شما چیزی غیر از این باشد. فشار شدید می تواند به دندان ها و استخوان های پیرامون آنها آسیب برساند، و باعث خواهد شد دندان ها با سرعت کمتری جابجا شوند.

    کش (الاستیک) ارتودنسی

    کش (الاستیک) ارتودنسی

  • همیشه یک بسته الاستیک با خود به همراه داشته باشید تا بتوانید به طور منظم آنها را تعویض کنید. در صورتی که بین دو جلسه مراجعه به ارتودنتیست الاستیک های شما رو به اتمام هستند سعی کنید یا خودتان آنها را تهیه کنید یا برای گرفتن آنها از ارتودنتیست به مطب مراجعه نمایید. هر روز از درمان که بدون الاستیک سپری شود ممکن است چند روز به طول درمان شما افزوده شود.
  • با پیشرفت روند درمان و جابجایی دندان ها، ممکن است ارتودنتیست صلاح بداند از الاستیک هایی با میزان استحکام متفاوت استفاده کنید یا زمان و الگوی استفاده از آنها را تغییر دهد.

نحوه قرار دادن الاستیک یا کش روی براکت های ارتودنسی

برای قرار دادن الاستیک روی براکت های ارتودنسی، در حالی که دستانتان خشک هستند، الاستیک ها را بین انگشتان شست و اشاره خود قرار دهید. طبق دستور ارتودنتیست خود، الاستیک را روی براکت ها یا قلاب های براکت ها بکشید. معمولاً کار کردن از عقب به جلو راحت تر است.

در این بخش قرار دادن الاستیک با الگوهای مختلف را برای شما شرح خواهیم داد.

الاستیک های عمودی

این شکل قرار گرفتن الاستیک روی براکت ها به بستن فاصله بین دندان های بالا و پایین کمک می کند.

  • بایستی الاستیک، قلاب براکت های دندان های نیش فک بالا را به قلاب براکت های دندان های نیش و پرمولر فک پایین وصل کند.
  • به عبارت دیگر به شکل مثلثی است که نوک آن در بالا قرار می گیرد.

الاستیک های کلاس۲

از این شکل قرار گیری الاستیک ها برای اصلاح اورجت و اوربایت استفاده می شود.

  • الاستیک ها را از قلاب براکت های دندان های نیش فک بالا به قلاب براکت های دندان های مولر اول فک پایین متصل نمایید.
  • به عبارت دیگر از دندان های جلوی فک بالا به دندان های عقب فک پایین متصل می شوند.

الاستیک های کلاس ۳

 

از این شکل قرار گیری الاستیک ها برای اصلاح کراس بایت قدامی و آندر بایت استفاده می شود.

  • الاستیک ها را از قلاب براکت های دندان های نیش فک پایین به قلاب براکت های دندان های مولر اول فک بالا متصل نمایید.
  • به عبارت دیگر از دندان های جلوی فک پایین به دندان های عقب فک بالا متصل می شوند.

الاستیک های ضربدری

 

از این شکل قرار گیری الاستیک ها برای اصلاح کراس بایت استفاده می شود.

  • الاستیک ها را از دکمه ای که به سطح زبانی دندان های فک بالا متصل شده است به قلاب براکت های دندان های فک پایین وصل نمایید.

الاستیک های مربعی شکل جلوی دهان

از این شکل قرار گیری الاستیک ها برای اصلاح اپن بایت استفاده می شود.

  • الاستیک را از قلاب های براکت های دندان های جانبی دندان های پیشین سمت راست و چپ فک بالا به قلاب براکت های دندان های جانبی دندان های پیشین سمت چپ و راست فک پایین متصل نمایید.