مشکلات ناشی از بیماری های لثه حین درمان ارتودنسی

امروزه تمایل زیادی به قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی در رده های سنی مختلف و در تمام جوامع مشاهده می شود. کارآمدی و موفقیت درمان ارتودنسی به واکنش بافت پریودنتال میزبان بستگی دارد. جابجایی ارتودنتیک دندان ها شامل بازسازی استخوان آلوئولار است، در حالی که این جابجایی با فرایند فیزیولوژیک فعالیت های سلولی در بافت های همبند پریودنتال و فعالیت های استئوکلاست- استئوبلاست در استخوان آلوئولار همراه است. بواسطه پیچیدگی بازسازی های زیبایی و عملکردی، در کنار هم قرار گرفتن درمان های پریودنتال و ارتودنسی برای دستیابی به اهداف درمان ضروری است.

درمان ارتودنسی با استفاده از ابزارهای ثابت و متحرک می تواند منجر به بروز عوارض جانبی متعددی مانند تشکیل پلاک یا پوسیدگی دندان ها شود. بعلاوه، تجمع باکتریایی در قسمت هایی که بیشتر مستعد بروز پلاک هستند افزایش می یابد که باعث می شود زدودن پلاک ها به صورت مکانیکی با مشکل مواجه شود. این تغییرات می توانند منجر به تغییر حجم باکتری ها و افزایش بروز پاتوژن های پریودنتالی مانند Actinobacilus actinomycetemcomitans و Porphyromonas gingivalis شود.

عوارض ارتودنسی برای دندان و لثه ها

درمان ارتودنسی باعث می شود بروز ژینژیویت همراه با پلاک های دندانی راحت تر شود که منجر به افزایش حجم لثه و افزایش عمق پاکت پریودنتال و خونریزی حین پروب کردن می شود و می تواند پریودنشیوم (مجموعه بافت های نرم و سخت اطراف دندان) را تحت تأثیر قرار دهد. همه این مشکلات باعث می شوند رعایت دقیق بهداشت دهان در طول درمان ارتودنسی و نیز در سال های پس از آن ضروری باشد.

بواسطه خطرات و آسیب های دائمی که می تواند به بافت ها وارد شود و از حمایت پریودنتال کاسته شود، جابجایی ارتودنتیک دندان ها در بیمارانی که بیماری پریودنتال درمان نشده دارند با مشکل مواجه می شود. درمان های پریودنتال مانند جرمگیری و تسطیح سطح ریشه، و پاکسازی پاکت های عمیق باید قبل از آغاز درمان ارتودنسی انجام شوند، زیرا پاکت های عمیق می توانند پلاک های میکروبی را از روی لثه به زیر لثه منتقل کنند و باعث شوند پیوند لثه و دندان ها از بین برود و عفونت استخوان به صورت زاویه ای گسترش یابد.

پریودنتیت شدید موضعی، شکلی از بیماری پریودنتال شدید است که با از دست رفتن اتصال بافت همبند و نیز پاکت های کنار استخوانی و عفونت های عمودی استخوان در برخی قسمت های خاص قوس دندانی، از قبیل دندان های مولر و دندان های پیش، در سنین پایین، همراه است.

در ۳۰- ۵۰% از بیمارانی که به شکل خفیف تا شدید بیماری مبتلا هستند، با از دست رفتن پیوند بافت ها و تحلیل و جذب شدید استخوان، انتقال پاتولوژیک اتفاق می افتد که از نظر بالینی در قالب انحراف زاویه ای، فاصله بین دندان ها (دیاستم)، چرخش دندان ها، و انحراف دندان های وسط رو به لب ها ظاهر می شود.

درمان های احیاء کننده برای مدیریت عفونت های عمودی استخوان با موفقیت استفاده شده اند؛ با این حال، در مورد جابجا و دور شدن دندان ها از محل اصلی آنها، درمان های زیبایی ایده آل در کنار بازسازی پاپیلای بین دندانی حتی با رویکردهای بازسازی کننده موفق که مستلزم انجام درمان ارتودنسی هستند نیز حاصل نمی شوند.

ترکیب درمان های پریودنتال و ارتودنسی، همراه با بهداشت کنترل شده دهان، بهترین طرح درمان برای اصلاح ارتباط دندان ها در پریودنتیت های شدید است. بعلاوه، جابجایی ارتودنتیک عمودی دندان ها می تواند برخی از عفونت های استخوانی در بیماران مبتلا به بیماری پریودنتال را درمان نماید در حالی که این جابجایی ها نیاز به جراحی های بعدی استخوان را از بین می برند.

از آنجا که ثبات درمان های پریودنتال حائز اهمیت است، جلسات بعدی که از قبل برای مراقبت از بافت های لثه مشخص شده اند، برای بیماران ضروری هستند. دستورالعمل های بهداشت دهانی و مراجعات ۳ تا ۶ ماه یک مرتبه، و نیز بررسی عمق شیارها، جابجایی دندان ها، تحلیل لثه ها، بررسی سطح استخوان ها و تسطیح سطح ریشه توسط دندانپزشک عمومی برای این منظور توصیه می شوند.

جرمگیری دندان در طول ارتودنسی

جرمگیری و تسطیح سطح ریشه

جرمگیری scaling و تسطیح سطح ریشه root planning دندان ها دو فرایندی هستند که به درمان بیماری پریودنتال مزمن (یا همان بیماری لثه) کمک می کنند. این درمان ها عمقی تر از پاکسازی های معمول هستند. این درمان ها اغلب بیش از یک جلسه زمان می برند و بر اساس شدت بیماری مزمن لثه، و در صورت تحلیل لثه ها، ممکن است نیاز به بی حسی موضعی داشته باشند. بهبود پس از این فرایندهای سرپایی معمولاً چند روز یا بیشتر، ممکن است طول بکشد.

طی فرایندهای جرمگیری و تسطیح ریشه چه اتفاقی می افتد؟

فرایندهای جرمگیری و تسطیح ریشه در مطب دندانپزشک و به صورت سرپایی انجام می شوند. بسته به وخامت وضعیت شما، ممکن است لازم باشد بیش از یک جلسه وقت بگیرید. بنا به صلاحدید دندانپزشک از بی حسی موضعی استفاده می شود تا از ناراحتی بیمار بکاهد. در صورتی که نگران درد هستید، راجع به آن با دندانپزشک خود صحبت کنید.

دندانپزشک ابتدا جرمگیری دندان ها را انجام می دهد. این مرحله شامل تراشیدن پلاک های روی سطح دندان ها و داخل پاکت های بزرگی است که بین دندان ها و لثه ها بوجود آمده اند. پس از آن تسطیح سطح ریشه ها انجام می شود. برای این منظور سطح ریشه ها با استفاده از یک ابزار تراشیدن صاف و صیقلی می شود. صاف و صیقلی شدن سطح ریشه ها کمک می کند لثه ها به آنها بچسبند. بسته به سلامت دندان ها و لثه ها، ممکن است دندانپزشک درمان های دیگری را پیشنهاد دهد. دندانپزشک ممکن است از داروهای آنتی میکروبیال داخل دهانی استفاده کند یا آنتی بیوتیک های خوراکی تجویز کند تا با چند روز خوردن آنها سریع تر بهبود پیدا کنید.

پس از این دو فرایند باید مراقبت های دهانی معمول خود را از سر بگیرید. این مراقبت ها شامل حداقل دو مرتبه مسواک زدن در طول روز و یک مرتبه کشیدن نخ دندان هستند. علاوه بر این باید رژیم غذایی سالم و متعادلی داشته باشید و برای پیشگیری از بازگشت وضعیت قبل، باید برای پاکسازی به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کرد.