رشد فک و صورت در کودکان

کمک به بچه ها برای رشد چهره های عالی

رشد صورت و فک های کودک تا پتانسیل ژنتیکی برای رشد مناسب راه هوایی، نیمرخ صورت، سلامت مادام العمر TMJ، و موقعیت و تراز دندان ها بسیار مهم است.

همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید، ماگزیلا (فک بالا) بسیار بیشتر از استخوانی است که دندان های ما را نگه می دارد. ماگزیلا کل قسمت مرکزی صورت ما است. حفره بینی، فضای راه هوایی، استخوان گونه و موقعیت فک پایین را تعیین می کند. در نتیجه، رشد مناسب فک بالا کلید رشد مناسب صورت است که برای سلامت و زیبایی ضروری است.

رشد طبیعی باعث ایجاد راه هوایی سالم و لبخندی پهن با دندان های مرتب شده و نیاز کمی به درمان ارتودنسی می شود. ما از شما دعوت می کنیم برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رشد فک کودکان و ارزیابی رشد صورت و راه هوایی فرزندتان، به یک ارتودنتیست مجرب مراجعه کنید.

چگونه فک های کودکان ما می توانند به صورت ایده آل رشد کنند؟

رشد فک محصول محیطی است که فک ها در آن رشد می کنند. در کمال تعجب بسیاری از افراد، ژنتیک تنها نقش بسیار کمی در این موضوع ایفا می کند. یک مثال را می توان در عکس زیر از کودکی مشاهده کرد که با ارتوتروپیک برای تقویت رشد طبیعی اولیه فک درمان شده است، در حالی که والدین او که چنین درمانی نداشته اند. به نیمرخ متعادل صورت دختر جوان توجه کنید، که برخلاف نیمرخ های تغییر یافته صورت والدین او با فک های عقب رفته.

دختر جوان در عکس دارای کد ژنتیکی مشابه پدر و مادر خود است. این کودک در عکس قبل از درمان خود، تنش عضلانی صورت را با عدم رشد کامل فک ها و نیمرخ صورت نشان می دهد، بسیار شبیه به نیمرخی که در مادر او مشاهده می شود. با شناسایی زود هنگام عدم تعادل بافت نرم او توسط یک ارائه دهنده ارتوتروپیک و مداخله با تمرینات میوفانکشنال و ابزارهای متحرک غیر تهاجمی، فک های او توانستند به مسیر خود برگردند و تا پتانسیل کامل خود رشد کنند.

رشد فک توسط عضله و بافت نرم صورت هدایت می شود. در صورتی که اختلال عملکرد عضلانی یا بافت نرم وجود داشته باشد، رشد فک تغییر می کند. اختلال عملکرد عضلانی و بافت نرم شامل بلع نامناسب، عادات طولانی مدت مکیدن انگشت شست یا پستانک، ماهیچه های لب و گونه بیش فعال، تنفس دهانی، حالت استراحت با دهان باز، و وضعیت پایین زبان و غیره می باشد. در حالی که فهرست جامع اختلال عملکرد دهان طولانی است، همه موارد را می توان با مداخله اصلاح کرد.

حالت قرار گیری “سه عضو بزرگ” دهان برای رشد صورت

• وضعیت مناسب زبان (روی سقف دهان)
• دهان بسته، تنفس از راه بینی
• لب های مهر و موم شده

در حالی که صاف نشستن برای تنفس صحیح و تعادل کلی عضلانی حیاتی است، وضعیت خوب بدنی فراتر از این است. اما یکی از مؤلفه های بسیار مهم در تنفس صحیح و تعادل عضلانی که اغلب نادیده گرفته می شود، وضعیت قرار گیری مناسب دهان است. این وضعیت قرار گیری مناسب دهانی برای رشد صحیح صورت و راه هوایی حیاتی است. استخوان های فک – فک بالا و فک پایین – نیمه پایینی صورت را تشکیل می دهند. اگر عضلات اطراف نیروها را به درستی اعمال نکنند، این ساختارها نمی توانند به میزان پتانسیل ژنتیکی خود رشد پیدا کنند. عدم قرار گیری صحیح هر یک از این “سه عضو بزرگ” در طول رشد و نمو فک ها، ناهماهنگی و عدم تعادل ساختار جمجمه – صورت را به همراه می آورد، که می تواند منجر به تغییر شرایط رشد شود که تحت عنوان نقص میانی صورت و سندرم صورت بلند شناخته می شود.

وضعیت مناسب زبان

زبان می تواند تا ۵۰۰ گرم نیرو وارد کند و به یکی از قوی ترین عضلات بدن انسان تبدیل شود. برای درک این موضوع باید بگوییم، نیروی لازم برای حرکت دادن یک دندان تنها ۷/۱ گرم است.

زبان شکل دهنده اصلی کام و فک ها است و تنها زمانی می تواند عملکرد خود را به درستی انجام دهد که در موقعیت مناسب قرار گیرد. زمانی که غذا نمی خورید یا صحبت نمی کنید، زبان شما باید به طور طبیعی روی سقف دهان قرار گیرد. اختلال عملکرد بلع زمانی بوجود می آید که زبان از قبل روی کام قرار نگرفته است و نیروهای زبان در مقابل دندان ها در یک بلع ناکارآمد می توانند به راحتی فک ها را جابجا کنند و تراز دندان ها را تغییر دهند.

هنگامی که زبان به طور مناسب روی کام قرار می گیرد، زبان باعث می شود که فک بالا وسیع شود و به شکلی سالم و زیبا به جلو رشد کند. وقتی به دلیل تنفس دهانی این اتفاق رخ نمی دهد، وضعیت دهان باز یا گره زبانی، عدم رشد صحیح وسط صورت و پایین باریک و کشیده صورت می شود.

هنگامی که کودک در طول روز یا در هنگام خواب از راه دهان نفس می کشد یا حالت دهان باز را نشان می دهد، زبان هرگز در موقعیت مناسب قرار نمی گیرد.

دهان بسته

دهان باید همیشه در حالت بسته قرار گیرد، به گونه ای که دندان ها کمی از هم فاصله داشته باشند یا فقط کمی با یکدیگر تماس داشته باشند. با دهان بسته و قرار گرفتن زبان روی سقف دهان، رشد فک های کودک (و در نتیجه وسط صورت و پایین صورت) به سمت جلو و بیرون است و ساختارهای مشخص صورت و یک راه هوایی برجسته را در پشت فک ها ایجاد می کند.

هنگامی که دهان باز می ماند، فک باز پایین زبان را به سمت پایین و عقب می کشد. پایه زبان برآمده می شود و جلوی راه هوایی را می گیرد، که جریان هوا را هنگام تنفس محدود می کند. این وضعیت نه تنها کارایی تنفس را کاهش می دهد، بلکه پیامدهایی را برای رشد فک و صورت به همراه دارد. عدم تعادل بافت نرم با وضعیت دهان باز در شدیدترین حالت خود قرار دارد. هیچ فشار کام رو به جلو و بیرونی از سمت زبان برای تحریک رشد مناسب فک وجود ندارد. بدتر از آن، فشار غیرفعال به سمت داخل گونه ها، با دهان باز، نیروهایی را برای فشار دادن فک ها در جهت مخالف رشد طبیعی به سمت پایین و داخل اعمال می کند. نتیجه حمایت استخوانی کمتر و عدم تعریف ساختارهای صورت و یک راه هوایی کوچک تر و قابل جمع شدن در پشت فک ها است.

لب های مهر و موم شده

مهر و موم لب برای شکل دادن به قسمت جلویی فک ها و زاویه دار شدن دندان های قدامی بسیار مهم است. لب های بسته باعث رشد دندان های جلو می شوند. لب های باز در ترکیب با دهان باز و وضعیت نامناسب زبان، می تواند منجر به فلر شدن (انحراف رو به جلوی) بیشتر دندان های جلوی فک بالا شود. همانطور که در تصویر سوم زیر مشاهده می شود، این مشکل می تواند با لب پایین تشدید شود که وقتی دهان بسته می شود، شروع به قرار گیری در پشت دندان های جلوی فک بالا می کند.

برخی از مشکلات رشد قوس دندانی ناشی از وضعیت نامناسب “سه عضو بزرگ” دهانی که در بالا توضیح داده شدند را می توان در عکس های زیر مشاهده کرد که توسط انجمن ارتودنتیست های آمریکا انجام شده است.

در حالی که مشکلات زیادی در مورد هر گونه انحراف از وضعیت استراحت “سه عضو بزرگ” دهان و اثرات آن بر رشد نامناسب فک وجود دارد، مقصر اصلی رشد ضعیف فک و راه هوایی در زیر ذکر شده است:

• تنفس دهانی (اغلب با بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها، و آلرژی همراه است)
• وضعیت نادرست زبان (وضعیت پایین زبان، قرار گیری زبان بین دندان ها)
• موقعیت های ضعیف دهانی (لب ها از هم باز، فک پایین آویزان باز، فشار بیش از حد به داخل ماهیچه های لب و گونه)
• الگوهای معکوس بلع
• مکیدن شست، عادت مکیدن بیش از حد پستانک
• اپی ژنتیک، عوامل محیطی ذکر شده در بالا که نمود ژنتیکی ما را تغییر می دهند، عامل غالب در مال اکلوژن و رشد ضعیف صورت است.

“علائم” عدم تعادل بافت نرم و فک های رشد نکرده

برای رشد مناسب صورت، رشد مجاری تنفسی و سلامت مفصل فک برای کودک شما بسیار حیاتی است که کودک به طور مداوم و منحصراً از راه بینی با وضعیت قرار گیری صحیح اعضاء دهانی (زبان بالا، دهان بسته، لب های بسته) تنفس کند و تمام عادات آسیب رسان مایوفانکشنال (دهانی و زبانی) حذف شوند. بدون وجود همه این مؤلفه ها در جای درست خود، انحراف از رشد طبیعی می تواند رخ دهد و، نگران کننده تر اینکه، ممکن است علائم تنفس مختل در خواب و عدم تعادل سیستم عصبی خود مختار تنفس مزمن دهانی را مشاهده کنیم.

رشد ضعیف جمجمه – صورت می تواند به طرق مختلف ظاهر شود:

• تغییر رشد صورت، از جمله:
• سندرم صورت بلند (صورت باریک دراز)
• نقص وسط صورت
• چانه یا فک عقب رفته
• گونه های فرو رفته (استخوان گونه ها به طور کامل رشد نمی کند)
• فک های کوچک بدون فضا برای همه دندان های دائمی
• تنفس اختلال خواب و پیامدهای اختلال خواب
• خروپف، نفس نفس زدن، وضعیت دهان باز در شب
• شب ادراری
• دندان قروچه
• خواب بی قرار، بیداری مکرر
• وحشت های شبانه
• مشکل در بیدار شدن در صبح، خواب آلودگی در طول روز
• اختلال کمبود توجه (ADD یا ADHD) مشکل در مدرسه
• رفتار پرخاشگرانه، تحریک پذیری، مشکلات رفتاری
• تنفس دهانی و اثرات آن بر سلامتی
• کاهش جذب اکسیژن
• تحریک بافت های گلو و ریه ها توسط هوای بدون فیلتر
• وضعیت بد بدن
• تنفس پر سر و صدا کم عمق
• مشکلات گفتاری (صداهای معمول ر، ل، س، ت، ث)

این نقص های اولیه در رشد صورت نه تنها باعث تغییرات اولیه در تنفس و کیفیت خواب می شوند، بلکه می توانند بر سلامت طولانی مدت کودک نیز تأثیر بگذارند. هنگامی که فک ها، کام و راه هوایی به طور غیر طبیعی رشد می کنند، می تواند منجر به بروز موارد زیر شود:

• مسائل آتی TMJ
• آپنه انسدادی خواب فعلی یا آتی
• بیماری مزمن به دلیل خواب پراکنده و ناتوانی بدن در استراحت و بازیابی مناسب
• سردرد، درد شانه و گردن، وضعیت نامناسب

اختلال تنفس در خواب در کودکان

در کودکان، تنفس دهانی در شب ممکن است بر رشد جمجمه و صورت تأثیر منفی بگذارد. اختلال تنفس در خواب همچنین می تواند بر سلامت کلی کودک شما تأثیر بگذارد و با بیش فعالی مرتبط است. مقاله ای که اخیراً منتشر شده است بیان می کند که کودکان مبتلا به خر و پف، آپنه یا تنفس دهانی ۴۰ تا ۱۰۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) هستند.

ارزیابی اولیه علائم رشد ضعیف فک می تواند نقش مهمی در بهبود سلامت دهان و دندان و سلامت کلی کودک داشته باشد. تنفس دهانی در شب فراتر از رشد فک و صورت تأثیر می گذارد. هنگامی که دهان باز است، فک پایین به سمت پایین و عقب می افتد. پایه زبان با آن به عقب می افتد. این وضعیت رو به عقب فک پایین و زبان، فضای راه هوایی پشت آن را کاهش می دهد، همانطور که در تصاویر زیر نشان داده شده است، و تفاوت فضای راه هوایی را در زمان باز و بسته بودن دهان نشان می دهد.

حرفه پزشکی اکنون تشخیص می دهد که تنفس دهانی غیر طبیعی است و همچنین یکی از عوامل اصلی مشکلات اختلال تنفس در خواب (SDB) است.

علل تنفس دهانی عبارتند از:

• آلرژی ها
• وضعیت مزمن دهان باز
• عادات میوفانکشنال (زبان)
• انکیلوگلوسیا (گره زبانی)
• عفونت های ویروسی مکرر
• بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها. این یک خیابان دو طرفه است. هوای تصفیه نشده از تنفس دهانی باعث تورم لوزه ها و آدنوئیدها می شود. لوزه ها و آدنوئیدهای متورم راه هوایی بینی را مسدود کرده و منجر به تنفس دهانی بیشتر می شوند.
• استفاده از پستانک
• مکیدن انگشت شست

عکس سمت چپ بالا پسری را در سن ده سالگی نشان می دهد. او از راه بینی نفس می کشد و چهره خوبی دارد. همه چیز متناسب است و چشم ها، گونه ها، لب ها و چانه پسر به خوبی مشخص هستند. وقتی ۱۴ ساله بوده است، به یکgerbil  مبتلا شد و آلرژی ایجاد کرد که باعث گرفتگی بینی او شد که باعث شد شروع به تنفس از راه دهان کند. عکس های وسط و سمت راست همان پسر را در سن ۱۷ سالگی نشان می دهند. تنفس از راه دهان باعث می شود صورتش به جای جلو به سمت پایین رشد کند و صورتش دراز و باریک شود. بینی او بزرگتر به نظر می رسد و چانه اش باریک است زیرا فک بالا و پایین او به سمت جلو و بیرون رشد نکرده اند.

ارتودنسی مداخله گر و اصلاحی

در مورد کودکان، از رویکرد درمانی “Foundation First” استفاده می شود. با استفاده از ابزارهای متناسب با شرایط خاص هر کودک، هدف این است که رشد فعال باقی مانده را مهار کنیم تا فک هایی ایجاد شوند که بتوانند همه دندان های دائمی را در خود جای دهند، به راحتی زبان را جای دهند، یک راه هوایی با شکل و عملکرد ایده آل را رشد دهند، و امکان رشد یک بایت با سلامت پایدار TMJ را فراهم کنند.

۸۹ تا ۹۴ درصد رشد فعال مجموعه جمجمه و صورت کودک تا سن ۱۲ سالگی تکمیل شده است و تقریباً سه چهارم رشد جمجمه – صورت تا سن ۴ سالگی کامل شده است. اگر هدف ما تغییر رشد و تحریک رشد پایه استخوانی است، پس عبارت تأکیدی ما این است که “هر چه زودتر بهتر”.

مطالعات اخیر نشان می دهند که ۷۵ درصد از کودکان در حال رشد، مال اکلوژن و رشد نادرست صورت دارند. اختلال عملکرد بافت نرم علت اصلی است. در سن ۳ تا ۵ سالگی، دندان های کج و رشد غیر طبیعی صورت و فک را می توان از قبل مشاهده کرد. اغلب مقصر این تغییرات ژنتیک شناخته می شود، اما وضعیت نامناسب دهان، عادات طولانی مدت مکیدن انگشت شست یا پستانک، و بلع معکوس دلایل واقعی رشد ضعیف جمجمه – صورت هستند.

رویکرد مرحله اول ارتودنسی “Foundation First” شامل ابزار وسیع کننده، همراه با درمان کمکی لازم برای اصلاح عدم تعادل بافت نرم است که در وهله اول رشد جمجمه و صورت را از مسیر خارج کرده است. ابزارهای زیادی وجود دارند، زیرا هیچ دو مورد مشابهی وجود ندارند. انواع مختلفی از وسیع کننده های ثابت و متحرک را می توان برای تحریک تولید استخوان جدید و مدل سازی و شکل دادن به استخوان موجود استفاده کرد. این درمان وسیع کردن مرحله اول، توانایی ما را در موارد زیر افزایش می دهد:

• وسیع کردن سقف دهان
• تحریک فک بالا برای رشد به سمت جلو
• ایجاد امکان رشد فک پایین به سمت جلو بدون فشرده سازی TMJ ها
• ایجاد فضا و ایجاد امکان حرکت دندان ها به موقعیت مناسب
• کاهش پیچیدگی نیازهای ارتودنسی آینده، زیرا دندان های دائمی پایه ای با اندازه مناسب برای قرار گرفتن در قوس دندانی خواهند داشت.

ارتودنتیست ها برای نیازهای هر بیمار از ابزار مناسب مناسب استفاده می کنند که ممکن است شامل Biobloc Orthotropics، GOPex، و Forwardontics، تکنیک های گسترش راه حل های سلامت مجرای تنفسی، وسیع کننده های Crozat ، بریس های شفاف وسیع کننده، بریس های وسیع کننده، مایو بریس ها و ابزارهای شروع سالم، و یا MyoMunchee.

جدا از ابزارهایی برای رشد فک های کامل رشد نکرده، رویکرد Foundation First تمرکز زیادی بر ارتقاء رشد مناسب رو به جلو و بیرونی پس از وسیع کردن دارد، با اصلاح عدم تعادل بافت نرم که منجر به رشد ضعیف قبل از درمان شد. درمان کمکی برای تقویت رشد مناسب ممکن است شامل درمان میوفانکشنال دهانی، آزادسازی زبان / لب / باکال محدود کننده در صورت لزوم، و تقویت مداوم وضعیت استراحت دهانی مناسب و تنفس از راه بینی باشد.

دستیابی به وضعیت و عملکرد مناسب زبان با پرداختن پیشگیرانه به تنفس دهانی نیازمند توجه به باز بودن بینی و حلق است. پس از برقراری مجدد تنفس از راه بینی و وضعیت دهانی مناسب، می توان با کمک تمرینات مایوفانکشنال و ابزارهای وسیع کننده، نقائص صورت را که ایجاد آنها در کودک کوچک شروع شده است، معکوس کرد. از این ابزارها می توان برای اصلاح مسیر رشد استفاده کرد و این می تواند تأثیرات شگرفی روی صورت، فک و مجرای تنفسی داشته باشد.

اگر در مورد رشد اولیه جمجمه و صورت و یا اختلال تنفس در خواب فرزند خود نگرانی دارید، از شما دعوت می کنیم با ما تماس بگیرید تا برای مشاوره برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد رشد فک کودکان و ارزیابی رشد صورت و مجاری تنفسی فرزند خود برنامه ریزی کنید.