در این نوشته می خوانید:
اگر بریس دارید و متوجه شدید که لثه های شما پف کرده یا متورم شده اند، ارزش آن را دارد که آن را بررسی کنید. با این حال، همه تورم لثه ها نشانه این نیستند که مشکلی پیش آمده است. بسیاری از بیماران ارتودنسی مشکلات جزئی لثه را تجربه می کنند که در نهایت جای نگرانی نیست.
اما برای دیگران، بریس ها بستر مناسبی برای رشد باکتری ها و تشکیل پلاک هستند. اگر بهداشت دهان و دندان رعایت نشود، می تواند منجر به بروز مشکلات لثه شود.
رابطه بین بریس ها و لثه های متورم
قرار دادن بریس های ثابت معمولاً باعث می شود تمیز کردن دندان ها دشوارتر شود. این اغلب منجر به افزایش تعداد باکتری ها در اطراف ابزار می شود که می تواند باعث ایجاد تغییراتی در لثه شود.
درمان ارتودنسی می تواند باعث رشد بیش از حد لثه ها بدون هیچ گونه علائم یا نشانه بالینی التهاب لثه یا عدم رعایت بهداشت دهان و دندان با انباشته شدن بافت ها در هنگام فشار دادن دندان ها شود. همچنین اگر بافت لثه نازک باشد و دندان ها از استخوان نگهدارنده خارج شوند، ممکن است منجر به از دست رفتن بافت لثه و ایجاد تحلیل در برخی بیماران شود. در برخی شرایط، اگر یک دندان بسیار جابجا شده به بافت نگهدارنده برگردانده شود، ممکن است بافت لثه بهبود یابد. یک مطالعه نشان داد که ۱۰ تا ۱۲ درصد از بیمارانی که درمان ارتودنسی انجام می دهند، تحلیل لثه را نشان دادند.
لثه های متورم را نباید نادیده گرفت زیرا ممکن است نشانه ای از بیماری لثه (پریودنتال) باشند که در آن باکتری ها بافت نرم را عفونی می کنند که منجر به ژنژیویت (عفونت لبه های لثه) و پیشرفت جدی تر به سمت پریودنتیت (عفونت عمیق تر لثه به سمت استخوان اطراف) می شود. عفونت لثه می تواند باعث آسیب طولانی مدت به بافت نرم شود و در صورت عدم درمان، می تواند استخوان اطراف دندان های شما را از بین ببرد. هنگامی که این استخوان از بین می رود، نمی تواند حمایت کافی برای دندان های شما ایجاد کند و باعث شل شدن و حتی افتادن دندان ها می شود.
این عفونت معمولاً به دلیل عادت های نامناسب مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ایجاد می شود و برخی افراد نیز ممکن است مقاومت ضعیف تری در برابر تجمع باکتری ها داشته باشند و در نتیجه عفونت بارزتر شود. زمانی که باکتری ها روی دندان ها و لثه ها انباشته می شوند، التهاب ایجاد می شود. در مراحل اولیه، لثه های شما از دندان های شما دور می شوند و پاکت های کوچکی بین لثه و دندان ها ایجاد می شوند. این پاکت ها به باکتری های بیشتری اجازه تجمع می دهند و سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با عفونت کار می کند.
ممکن است متوجه شوید که لثه های شما قرمز و متورم به نظر می رسند. خونریزی هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن یکی دیگر از علائم بیماری پریودنتال است. در این مرحله اولیه بیماری، ممکن است مقداری تحلیل رفتن استخوان را تجربه کنید، اما می توانید به دنبال درمان باشید و آسیب بیشتر به لثه ها و استخوان را متوقف کنید.
بیماری پریودنتال متوسط به این معنا است که شما تکیه گاه استخوانی را از دست می دهید و ممکن است دندان ها لق شوند. این بیماری می تواند باعث ایجاد یک پاسخ التهابی در بدن شود. اگر بیماری بدون درمان ادامه یابد، ممکن است خونریزی، درد، بوی بد دهان و تحلیل لثه بیشتر شود.
رابطه بین بریس ها و لثه های متورم
لثه های متورم قبل از بریس ها
تورم لثه ها و بیماری پریودنتال ممکن است در هر زمانی قبل، در حین یا بعد از درمان ارتودنسی رخ دهند.
ارتودنتیست ها قبل از نصب بریس ها به دنبال نشانه هایی از بهداشت نامناسب دهان مانند ایجاد پلاک خواهند بود. اگر بیمار قبل از بریس ها به اندازه کافی از دندان های خود مراقبت نکند، احتمالاً با نصب بریس ها وضعیت بدتر می شود. ارتودنتیست شما در جلسه اول به دنبال علائم التهاب لثه، تورم، تحلیل رفتگی و حرکت دندان خواهد بود. تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس برای بررسی هر گونه نشانه ای از تحلیل استخوان گرفته می شوند.
اگر علائم بیماری پریودنتال وجود داشته باشند، بیمار برای درمان به دندانپزشک خو،د یا در صورت نیاز به مراقبت های تخصصی، به پریودنتیست ارجاع داده خواهد شد. قبل از شروع درمان ارتودنسی، متخصص ارتودنسی شما می خواهد که از لثه های شما تا حد امکان سالم باشند. بریس ها دندان ها را در لثه حرکت می دهند و اگر لثه ها عفونی شوند، حرکت دندان ها می تواند هر مشکل لثه را بدتر کند. برای نظارت بر سلامت لثه ها در طول ارتودنسی ضروری است که در طول درمان به طور منظم به دندانپزشک یا پریودنتیست خود مراجعه کنید.
لثه های متورم در طول درمان ارتودنسی
ارتودنتیست شما در هر جلسه به بررسی لثه های شما ادامه خواهد داد. اگر متخصص ارتودنسی یا درمانگر متوجه ایجاد پلاک یا بیماری جزئی لثه شود، ممکن است به دستورالعمل های بیشتری در مورد مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با بریس ها نیاز داشته باشید. ممکن است توصیه شود تعداد دفعات مسواک زدن دندان های خود را در روز افزایش دهید تا زمانی که التهاب برطرف شود. با این حال، مسواک زدن باید ملایم باشد تا اطمینان حاصل شود که آسیب بیشتری به لثه وارد نمی کنید.
اگر متوجه تورم در لثه های خود شدید چه باید کرد؟
اگر در طول درمان ارتودنسی متوجه شدید لثه های شما متورم شده اند یا پف کرده اند، مهم است که بدون معطلی با ارتودنتیست خود تماس بگیرید و برای معاینه وقت بگیرید. برای افرادی که از بریس استفاده می کنند عادی است که دچار التهاب لثه شوند، زیرا حفظ بهداشت دهان و دندان را سخت تر می کند.
ارتودنتیست شما به دقت لثه های شما را بررسی خواهد کرد و به شما خواهد گفت که آیا به تغییر در بهداشت دهان خود نیاز دارید یا باید به دنبال درمان بیشتر باشید. التهاب لثه شما احتمالاً یک مورد خفیف التهاب لثه است که بسیار قابل درمان است.
اگر متوجه تورم در لثه های خود شدید چه باید کرد؟
اگر تورم لثه های شما بیماری پریودنتال باشد چه؟
در موارد نادر، تشخیص تورم لثه ها، بیماری پریودنتال تهاجمی است. ممکن است درمان ارتودنسی متوقف شود و بیمار برای درمان تخصصی به پریودنتیست ارجاع داده شود. زمانی که مشکلات لثه وجود دارند، حرکت دندان ها با بریس ها یا الاینرهای شفاف دشوارتر می شود و نتیجه آن در مقایسه با لثه های سالم اغلب به خطر می افتد. لثه های متورم و تحلیل رفته مورد بررسی قرار می گیرند، ممکن است لازم باشد باکتری ها از زیر لثه پاک شوند و هرگونه تحلیل استخوانی ارزیابی می شود.
پس از کنترل بیماری پریودنتال، می توان با خیال راحت درمان ارتودنسی را دوباره شروع کرد. با این حال، شما نسبت به یک بیمار عادی، باید به طور منظم تر به دندانپزشک یا پریودنتیست مراجعه کنید تا در طول مدت درمان ارتودنسی خود و در صورت وجود خطر عود، آن را تحت نظر داشته باشید.
قرار ملاقات های خود را با دندانپزشک خود ادامه دهید.
بسیاری از افراد در مراحل اولیه بیماری پریودنتال، متوجه علائمی مانند تورم لثه نمی شوند. با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن کامل دو مرتبه یا بیشتر در روز ادامه دهید و حداقل هر شش ماه یک مرتبه برای معاینه و پاکسازی تخصصی به دندانپزشک خود مراجعه کنید. ارتودنتیست شما همچنین در هر قرار ملاقات مراقب سلامت لثه های شما خواهد بود. اما اگر در مورد لثه های خود نگرانی دارید، با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید.
