افرادی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند پیش از آغاز درمان همواره با این پرسش روبرو هستند که “تا چه مدت باید از بریس ها استفاده کنم؟” از آنجا که درمان ارتودنسی چیزی نیست که برای همه یکسان باشد و و دهان هر کس منحصر به فرد است، طول درمان ارتودنسی برای هر کسی متفاوت است. بر اساس یکی از تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته است، تکمیل طول درمان ارتودنسی به طور میانگین ۲۳ ماه طول می کشد. برای برخی بیماران خوش شانس، طول درمان از ابتدا تا انتها تنها شش ماه است و برخی دیگر ممکن است مجبور باشند ۳ سال از این ابزار استفاده کنند. هر چند نمی توان راجع به طول درمان ارتودنسی صحبت کرد، اما می توان به عوامل مؤثر روی طول درمان با استفاده از بریس ها و اینویزیلاین پرداخت.
عوامل مؤثر روی طول درمان ارتودنسی
نوع درمان ارتودنسی
درمان ارتودنسی “سنتی” شامل براکت ها و سیم های فلزی است. این ابزارهای سنتی از جمله رایج ترین بریس هایی هستند که استفاده می شوند، اما تنها گزینه ی موجود برای بیماران نیستند. بریس های فلزی از جنس فلز ضد زنگ با کیفیت بالا هستند، به همین دلیل بسیار قوی و محکم هستند. در مقایسه با بریس های فلزی، بریس های سرامیکی از نظر زیبایی بهتر هستند، اما به نظر می رسد ضخامت آنها کمتر باشد زیرا انعطاف ناپذیر و شکننده هستند. در مقایسه ی بریس های سرامیکی و بریس های سنتی، در بریس های سرامیکی، اصطحکاک بین سیم و بریس ها پس از جابجایی دندان ها بیشتر است و این می تواند در طول درمان نقش مهمی داشته باشد (هر چه اصطحکاک بیشتر باشد، جابجایی دندان ها آهسته تر خواهد بود). یک ارتودنتیست مجرب با درک بالا از مکانیزم مورد نیاز برای جابجایی دندان ها می تواند تغییراتی بوجود بیاورد تا بر اصطکاک اضافی غلبه کند. پیشرفت های اخیر در براکت های سرامیکی نیز از فاصله ی طول درمان با بریس های فلزی و سرامیکی کاسته است.
گزینه ی دیگری که در اختیار بیماران قرار دارد اینویزیلاین است. در این فناوری، بر خلاف براکت ها و سیم ها، دندان ها با استفاده از الاینرهای شفاف صاف و همراستا می شوند. به همین دلیل، در اینجا متغیرهایی مانند اصطحکاک، مسئله ی مهمی نیستند و در برخی موارد، در مقایسه با بریس های سنتی، درمان با اینویزیلاین سرعت بیشتری دارد. یکی از شگفت انگیزترین شاخه های درمان ارتودنسی “ارتودنسی سریع” است که در آن زیست شناسی بدن بیمار در سطح سلولی دستکاری می شود تا سرعت جابجایی دندان ها افزایش یابد. این تکنیک درمان ارتودنسی را می توان با بریس ها یا اینویزیلاین ها ترکیب کرد تا سرعت جابجایی دندان ها به محل مورد نظر تا ۵۰% افزایش یابد، به این معنا که، صرف نظر از نوع بریس ها یا ابزاری که انتخاب می کنید، می توانید طول درمان خود را تا ۵۰% کاهش می دهید.
سن بیمار
سن نیز یکی از عواملی است که روی طول درمان با استفاده از بریس ها تا حصول نتیجه ی مورد نظر تأثیر خواهد داشت. ارتودنتیست ها پذیرای همه ی بیماران در تمام سنین هستند، اما معمولاً پیشنهاد می کنند که برای نخستین معاینه، کودکان خود را در سن ۷ سالگی نزد ارتودنتیست ببرید. زیرا استخوان فک کودکان هنوز در حال رشد است و برای بر طرف نمودن مشکلات قابل توجه دندانی و اسکلتی اگر زود اقدام شود، بدون هیچ درمان تهاجمی، به راحتی می توان استخوان فک را دستکاری کرد. در این موارد، پیش از آنکه تمام دندان های دائم در جای خود قرار گیرند، درمان های پیشگیرانه و مداخله گر (فاز اول) ارتودنسی آغاز خواهند شد. درمان در دوران کودکی و نوجوانی نتایج سریع تر و مؤثرتری در پی خواهد داشت. رشد استخوان ها در بزرگسالان به اتمام رسیده است به همین دلیل ممکن است مجبور باشند نسبت به کودکان و نوجوانان، مدت زمان بیشتری از بریس ها استفاده کنند. البته به این معنا نیست که درمان همه ی بزرگسالان دو سال یا بیشتر طول خواهد کشید. بسته به اهداف درمان، برخی بزرگسالان می توانند ظرف یک سال یا کمتر به لبخند مد نظر خود دست یابند.
مورد خاص هر بیمار
مهمترین عاملی که روی طول درمان ارتودنسی تأثیر می گذارد، شدت و وخامت مشکل خاص هر بیمار و نیز مشکلات اسکلتی و دندانی است که طی درمان به آنها پرداخته می شود. شخصی با فشردگی و نامرتبی خفیف دندان ها یا فاصله ی اندک بین آنها، ممکن است نیاز باشد تنها یک سال از بریس ها و پس از آن از ریتینرها استفاده کند. با این حال، شخصی که با مشکلات شدید فشردگی و نامرتبی دندان ها مواجه است ممکن است مجبور باشد برای مدت زمان طولانی تری تحت درمان ارتودنسی قرار گیرد. مشکلاتی مانند آندربایت شدید که در سنین پایین مورد توجه قرار نگرفته اند، علاوه بر مدت زمان طولانی تر برای درمان، ممکن است در دوران بزرگسالی به جراحی نیز نیاز داشته باشد.
میزان همکاری بیمار
همکاری بیمار و نیز دیدگاه وی نسبت به درمان می تواند نقش مهمی در طول درمان و نتایج آن داشته باشند. عدم همکاری بیمار می تواند منجر به طولانی تر شدن فرایند درمان شود و اتمام درمان با نتایج قابل قبول را دشوارتر خواهد کرد. بیمار از راه همکاری بیشتر با ارتودنتیست می تواند مطمئن شود که در مدت زمان کوتاه تری می تواند به نتایج خارق العاده ای دست یابد. منظور از همکاری، رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه ی منظم و به موقع به ارتودنتیست یا دندانپزشک طی دوره ی درمان و استفاده از ابزارها طبق دستورالعمل است. به عنوان مثال، ممکن است بیمار به جای استفاده ی ۲۰ تا ۲۲ ساعته از الاینر اینویزیلاین در طول روز، آنها را تنها ۱۲ ساعت استفاده کند. در نتیجه مدت زمان بیشتری طول می کشد تا دندان ها صاف و همراستا شوند.
عوامل دیگر
علاوه بر تمام عواملی که در بالا ذکر شدند، علل دیگری نیز هستند که روی طول درمان ارتودنسی تأثیر می گذارند، از جمله عوامل بیولوژیک. هر بیمار متفاوت است و در هر فرد، دندان ها با سرعت های متفاوتی جابجا می شوند.
تنها راه برای پی بردن به زمان تقریبی طول درمان ارتودنسی با استفاده از بریس ها یا اینویزیلاین ها، مراجعه به ارتودنتیست و انجام معاینات دقیق است.