نوشته‌ها

تصمیم گیری دشوار است، شما می خواهید دندان های خود را اصلاح و صاف کنید، اما نمی توانید تصمیم بگیرید کدام یک را انتخاب کنید، براکت های معمولی یا بریس های اینویزیلاین. باید تا جایی که می توانید تحقیقات خود را انجام دهید، پرسش های خود را مطرح کنید و با کمک ارتودنتیست خود تصمیمی هوشمندانه بگیرید. نوع درمان ارتودنسی که برای شما مناسب است، به مشکل ارتودنتیک شما که نیاز به اصلاح دارد، وابسته است- اینویزیلاین همیشه بهترین گزینه برای همه بیماران نیست، به همین دلیل دریافت توصیه های تخصصی از یک ارتودنتیست ضروری است.

در این مقاله قصد داریم به بیان مزایا و معایب اینویزیلاین و براکت های ارتودنسی بپردازیم تا به شما کمک کنیم بر اساس اطلاعات لازم تصمیم بگیرید.

براکت های سنتی و اینویزیلاین ها

بریس های سنتی عبارتند از مجموعه براکت های فلزی که به سطح خارجی دندان ها متصل می شوند و سیم های کمانی که روی آنها قرار می گیرند. البته در حال حاضر گزینه های دیگری نیز وجود دارد. از جمله براکت های سرامیکی، و بریس های لینگوال یا پشت دندانی. سیم کمانی با استفاده از رابر بندها به براکت ها متصل می شود به شکلی که با جابجا کردن دندان ها در نهایت موجب اصلاح مشکلات ارتودنتیک خواهد شد.

در اینویزیلاین از الاینرهای پلاستیکی شفاف استفاده می شود. الاینرها برای هر بیمار، بر اساس یک اسکن سه بعدی از دهان، به صورت سفارشی ساخته می شوند. الاینرهای سفارشی برای جابجا کردن دندان ها در گام های کوتاه ساخته می شوند، تا زمانی که دندان ها به محل مورد نظر و مطلوب خود برسند.

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایای اینویزیلاین

اینویزیلاین ظاهر بهتری دارد.

بزرگترین مزیت اینویزیلاین ها غیر قابل مشاهده بودن آنها است. بیماران بزرگسال تمایل دارند همکاران و آشنایان آنها متوجه نشوند که فرد تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته است. برخی نوجوانان که به خودشناسی رسیده اند نیز چنین احساسی دارند. با اینویزیلاین نیاز نیست اظهارات افراد راجع به براکت های جدید خود را تحمل کنید و دیگر نگران لبخند خود در عکس ها نخواهید بود- آنچه در تصاویر قابل مشاهده است پیشرفت لبخند شماست.

می توانید برای صرف غذا الاینر خود را خارج کنید.

بیماران اغلب از ارتودنتیست ها سؤال می پرسند، “آیا باید به صورت تمام وقت از اینویزیلاین استفاده کنم؟” برای دستیابی به نتایج بهتر، باید ۲۰ تا ۲۲ ساعت در طول روز از اینویزیلاین استفاده شود، که به این معناست که می توانید حین خوردن غذا آن را از دهان خارج کنید. در نتیجه نیازی نیست در رژیم غذایی خود و آنچه می خورید، و نیز نحوه غذا خوردن خود تغییر ایجاد نمایید. با استفاده از براکت های سنتی، خوردن برخی غذاها دشوار یا ناراحت کننده است.

مسواک زدن یا کشیدن نخ دندان راحت تر است.

علاوه بر خوردن و آشامیدن، فرد باید برای مسواک زدن و کشیدن نخ دندان نیز ریتینر اینویزیلاین خود را از دهان خارج سازد. وقتی چیزی داخل دهان شما وجود ندارد، نیاز نیست نگران باشید. به راحتی و مانند قبل می توانید این کارها را انجام دهید.

مشاوره های کمتری نیاز است.

با وجود اینویزیلاین ها، حجم زیادی از کار ارتودنسی که انجام می شود قبل از استفاده از الاینرها انجام می شود. یک اسکن سه بعدی از دندان ها برای ساخت همه الاینرهای سفارشی در آزمایشگاه استفاده می شود. بیمار باید چندین دست ریتینر را بر اساس دستورات ارتودنتیست خود تعویض کند. نیاز نیست برای تنظیم آنها به ارتودنتیست مراجعه کنید، در نتیجه تنها چند مرتبه برای چک کردن روند پیشرفت نیاز است به ارتودنتیست مراجعه نمایید. دفعات کمتر مراجعه به ارتودنتیست به معنای صرف زمان کمتر است.

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایا و معایب اینویزیلاین

استفاده از ارتودنسی نامرئی راحت تر است.

ممکن است به این فکر کنید، که “استفاده از اینویزیلاین راحت تر است یا براکت های سنتی؟” اما باید بدانید، جابجایی دندان ها با استفاده از اینویزیلاین ها به اندازه براکت های سنتی ناراحت کننده و دردناک است. با این حال، با اینویزیلاین ها، مشکلات لثه و دندان کمتری پیش رو خواهند بود. ریتینرهای اینویزیلاین از پلاستیک های خاصی ساخته می شوند و متناسب با دهان هر بیمار هستند، بنابراین- برخلاف براکت ها- هیچ بریدگی داخل گونه یا لزوم شستن دهان با آب نمک وجود ندارد.

مزایا و معایب اینویزیلاین

مزایا و معایب اینویزیلاین

معایب اینویزیلاین

بیمار باید منظم باشد.

قابلیت بیرون آوردن اینویزیلاین ها هم مزیت است هم عیب. اگر نمی توانید نظم لازم برای استفاده از اینویزیلاین ها را رعایت کنید، یعنی پس از صرف غذا و مسواک زدن آنها را در جای خود قرار دهید، و به اندازه کافی، ۲۰ تا ۲۲ ساعت در طول روز، از آنها استفاده نمایید، در نتیجه درمان شما به نتایج مطلوب نخواهد رسید. مهمترین دلیل برای شکست درمان با استفاده از اینویزیلاین ها مربوط به نامنظم بودن بیمار در استفاده از الاینرها است.

خارج کردن و قرار دادن مجدد براکت ها کار دشواری است.

قبل و بعد از خوردن غذا و هر نوشیدنی غیر از آب باید الاینرها را درآورده و مجدداً در جای خود قرار دهید. وقتی بیرون از منزل و در یک محل عمومی حضور دارید، باید با احتیاط الاینر را بردارید و آن را مجدداً در جای خود قرار دهید و مراقب باشید آنها را گم نکنید. قبل از قرار دادن مجدد الاینر خود، باید دندان های خود را مسواک بزنید. ذرات غذا می توانند مانع جابجایی دندان های شما شوند و موجب ایجاد لکه روی الاینرها خواهند شد. علاوه بر این، در معرض خطر حفره دندان و بوی بد دهان نیز خواهید بود.

هزینه اینویزیلاین ها بیشتر است.

سؤالی که معمولاً از ارتودنتیست ها پرسیده می شود این است که “اینویزیلاین ارزانتر است یا براکت های سنتی؟”. بواسطه پیشرفت هایی که در زمینه فناوری های اسکن سه بعدی و مواد منعطفی که در ساخت الاینرها استفاده می شود، هزینه اینویزیلاین می تواند شبیه براکت های سنتی باشد. بسته به مشکل خاصی که تنها با استفاده از اینویزیلاین درمان برای آن انجام می شود، دستیابی به برخی نتایج، اگر غیر ممکن نباشد، کار بسیار دشواری است، در نتیجه ارتودنتیست می تواند امکان نهایی سازی محل دندان با براکت های ارتودنسی را با شما مطرح نماید که می تواند درمان پر هزینه تری باشد.

مقایسه تأثیر گذاری اینویزیلاین و براکت ها

اینویزیلاین همیشه بهترین راه درمان نیست. این روش عموماً برای موارد پیچیده تر ارتودنتیک توصیه نمی شود. قبل از تصمیم گیری راجع به این که دوست دارید تحت کدام درمان قرار بگیرید، از ارتودنتیست خود بپرسید، آیا می توانید از همه روش ها انتظار نتایج مشابهی داشته باشید. با این کار می توانید بفهمید کدام درمان برای شما بهتر است.

زمانی که فردی تصمیم می گیرد برای صاف کردن دندان ها تحت درمان ارتودنسی قرار بگیرد، جدیدترین گزینه هایی که برای درمان در اختیار دارد براکت های لینگوال (پشت دندانی) و الاینرهای شفاف به نام اینویزیلاین هستند. ابزارهای سنتی درمان ارتودنسی شامل براکت ها، سیم های کمانی، و گاهی اوقات الاستیک ها هستند، اما با وجود این گزینه های جدید، پیش از تصمیم گیری برای انتخاب نوع ابزار برای درمان، فرد نیاز دارد همه ی حقایق مربوط به تمام انواع روش های درمان را بداند تا با توجه به شرایط خود مناسب ترین را انتخاب کند.

 

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

براکت های لینگوال در مقایسه با اینویزیلاین

درمان با براکت های لینگوال یا پشت دندانی و اینویزیلاین به شهرت بسیاری رسیده اند زیرا از نظر زیبایی ظاهری راضی کننده تر هستند. هیچ یک از این دو ابزار قابل مشاهده نیستند: براکت های لینگوال در پشت دندان ها قرار می گیرند و اینویزیلاین ها شفاف هستند و مشاهده ی آنها دشوار است. بدون مشاهده ی براکت های فلزی و سیم های کمانی، دندان ها به جای درست خود جابجا می شوند، به همین دلیل افراد نگران استفاده از آنها نیستند.

امروزه در سراسر دنیا میلیون ها نفر از براکت ها استفاده می کنند که یک چهارم آنها افراد بزرگسال هستند. اکثر ارتودنتیست ها به شما روش هایی را معرفی خواهند کرد که در میان افراد بزرگسال به سرعت رو به رشد هستند. بسیاری افراد یا در کودکی تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند و تمایل دارند مجدداً دندان های خود را صاف کنند، یا اینکه اکنون آمادگی دارند این کار را انجام دهند زیرا کودک آنها از این ابزارها استفاده می کرده است، بزرگ شده و آنها را از دهان خارج کرده است و اکنون آنها انگیزه ی استفاده از این ابزار را پیدا کرده اند! برخی افراد بزرگسال راجع به براکت ها اطلاعات کافی دارند و براکت های پشت دندانی (لینگوال) یا اینویزیلاین برای آنها جذابیت دارند.

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

براکت های پشت دندانی (لینگوال)

براکت های پشت دندانی از دهه ی ۱۹۸۰ تاکنون مورد استفاده قرار گرفته اند. هنوز هم بسیاری از دندانپزشک ها از این تکنیک استفاده نمی کنند، زیرا کار گذاشتن آنها به آموزش های خاصی نیاز دارد، یا اینکه ممکن است ابزار لازم آن در بازار موجود نباشد. اجزاء این نوع بریس ها درست مانند بریس های سنتی شامل براکت ها و سیم های کمانی است با این تفاوت که  به جای جلوی دندان ها به سطح داخلی دندان ها متصل می شوند. در اکثر موارد، این روش درمان بیشتر از دیگر روش ها طول می کشد زیرا براکت ها به سمت لینگوال (سمت زبانی یا داخلی) دندان ها متصل می شوند و چنین به نظر می رسد که جابجایی دندان ها با استفاده از آنها با سرعت کمتری صورت می گیرد. همان تصاویر رادیوگرافی با اشعه ی ایکس، قالب ها و عکس هایی که در روش سنتی نیاز بودند، برای درمان با براکت های لینگوال نیز کاربرد دارند. در این روش نیز، در صورت فشردگی شدید دندان ها ممکن است نیاز باشد یک یا چند دندان (ترجیحاً دندان های عقل) کشیده شوند. سپس براکت ها به صورت تک تک به سطح داخلی دندان ها چسبانده می شوند، و درست مانند ارتودنسی سنتی، سیم کمانی و الاستیک به آنها متصل می شوند، با این تفاوت که قابل مشاهده نیستند.

یکی از نگرانی های این روش درمان این است که پاکسازی دندان ها در طول درمان ارتودنسی با براکت های پشت دندانی طولانی تر و پیچیده تر از براکت های سنتی است زیرا قرار گرفتن سیم ها در این روش پیچیده تر از روش سنتی است. متأسفانه برای درمان برخی اختلالات بایت نمی توان از براکت های پشت دندانی استفاده کرد، از جمله اوربایت عمیق، زیرا اوربایت به براکت ها فشار بسیار زیادی وارد می کند و ممکن است منجر به کنده شدن آنها شود. طی یک معاینه ی ساده ارتودنتیست می تواند به شما بگوید آیا براکت های پشت دندانی برای شما مناسب هستند یا خیر.

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

بریس های اینویزیلاین

پس از مشورت با ارتودنتیست یا دندانپزشک عمومی، روند درمان معمولاً شامل عکس های تشخیصی از دندان ها، رادیوگرافی های (تصویر برداری با اشعه ی ایکس) اولیه، و قالب گیری از دهان خواهد بود. در صورت لزوم، اگر دندان ها بسیار فشرده باشند، ممکن است پیش از آغاز درمان ارتودنسی نیاز باشد دندان های فشرده یا دندان های عقل کشیده شوند.

دندانپزشک عمومی یا ارتودنتیست یک سری قالب (الاینر) پلاستیکی شفاف تهیه می کند که یکی پس از دیگری، بر اساس ترتیبی خاص و طی یک دوره ی زمانی منظم (معمولاً یک تا دو سال)، روی دندان ها قرار می گیرند تا به مرور زمان آنها را صاف کنند. هزینه ی درمان ارتودنسی با استفاده از اینویزیلاین می تواند به اندازه ی براکت های سنتی یا کمتر از آنها باشد. پس از پایان درمان ارتودنسی اکثر بیماران ریتینرهایی نیاز دارند که آنها نیز شفاف هستند.

یکی از ویژگی های منحصر به فرد تری های الاینرهای شفاف این است که برای مسواک زدن دندان ها یا کشیدن نخ دندان باید آنها را از دهان خارج کرد، به همین دلیل بیمار قادر خواهد بود مانند قبل از درمان به راحتی مسواک بزند، بر خلاف روش های متفاوتی که برای تمیز کردن دندان ها با وجود براکت ها فلزی و پشت دندانی نیاز هستند.

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

مقایسه براکت پشت دندانی و اینویزیلاین

رعایت بهداشت دهان در منزل

خواه بیمار تصمیم بگیرد برای درمان ارتودنسی خود از براکت های پشت دندانی استفاده کند یا اینویزیلاین، رعایت بهداشت دهان در طول درمان یک ضرورت است. صرفنظر از اینکه چه ابزاری استفاده می کنید، کشیدن نخ دندان ضروری است. ژل های پاک کننده برای تمیز نگه داشتن بخش هایی از دندان مناسب هستند که با براکت ها پوشیده شده اند و بیشتر مستعد “دکلسیفیکاسیون” هستند. دکلسیفیکاسیون عبارت است از کاهش مواد معدنی سطح دندان و کاهش سختی آن. مهم نیست برای درمان خود کدام گزینه را انتخاب می کنید، اصلاح نحوه ی قرار گیری دندان ها ارزش سرمایه گذاری دارد.

افرادی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند پیش از آغاز درمان همواره با این پرسش روبرو هستند که “تا چه مدت باید از بریس ها استفاده کنم؟” از آنجا که درمان ارتودنسی چیزی نیست که برای همه یکسان باشد و و دهان هر کس منحصر به فرد است، طول درمان ارتودنسی برای هر کسی متفاوت است. بر اساس یکی از تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته است، تکمیل  طول درمان ارتودنسی به طور میانگین ۲۳ ماه طول می کشد. برای برخی بیماران خوش شانس، طول درمان از ابتدا تا انتها تنها شش ماه است و برخی دیگر ممکن است مجبور باشند ۳ سال از این ابزار استفاده کنند. هر چند نمی توان راجع به طول درمان ارتودنسی صحبت کرد، اما می توان به عوامل مؤثر روی طول درمان با استفاده از بریس ها و اینویزیلاین پرداخت.

عوامل مؤثر روی طول درمان ارتودنسی

نوع درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

درمان ارتودنسی “سنتی” شامل براکت ها و سیم های فلزی است. این ابزارهای سنتی از جمله رایج ترین بریس هایی هستند که استفاده می شوند، اما تنها گزینه ی موجود برای بیماران نیستند. بریس های فلزی از جنس فلز ضد زنگ با کیفیت بالا هستند، به همین دلیل بسیار قوی و محکم هستند. در مقایسه با بریس های فلزی، بریس های سرامیکی از نظر زیبایی بهتر هستند، اما به نظر می رسد ضخامت آنها کمتر باشد زیرا انعطاف ناپذیر و شکننده هستند. در مقایسه ی بریس های سرامیکی و بریس های سنتی، در بریس های سرامیکی، اصطحکاک بین سیم و بریس ها پس از جابجایی دندان ها بیشتر است و این می تواند در طول درمان نقش مهمی داشته باشد (هر چه اصطحکاک بیشتر باشد، جابجایی دندان ها آهسته تر خواهد بود). یک ارتودنتیست مجرب با درک بالا از مکانیزم مورد نیاز برای جابجایی دندان ها می تواند تغییراتی بوجود بیاورد تا بر اصطکاک اضافی غلبه کند. پیشرفت های اخیر در براکت های سرامیکی نیز از فاصله ی طول درمان با بریس های فلزی و سرامیکی کاسته است.

گزینه ی دیگری که در اختیار بیماران قرار دارد اینویزیلاین است. در این فناوری، بر خلاف براکت ها و سیم ها، دندان ها با استفاده از الاینرهای شفاف صاف و همراستا می شوند. به همین دلیل، در اینجا متغیرهایی مانند اصطحکاک، مسئله ی مهمی نیستند و در برخی موارد، در مقایسه با بریس های سنتی، درمان با اینویزیلاین سرعت بیشتری دارد. یکی از شگفت انگیزترین شاخه های درمان ارتودنسی “ارتودنسی سریع” است که در آن زیست شناسی بدن بیمار در سطح سلولی دستکاری می شود تا سرعت جابجایی دندان ها افزایش یابد. این تکنیک درمان ارتودنسی را می توان با بریس ها یا اینویزیلاین ها ترکیب کرد تا سرعت جابجایی دندان ها به محل مورد نظر تا ۵۰% افزایش یابد، به این معنا که، صرف نظر از نوع بریس ها یا ابزاری که انتخاب می کنید، می توانید طول درمان خود را تا ۵۰% کاهش می دهید.

سن بیمار

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

سن نیز یکی از عواملی است که روی طول درمان با استفاده از بریس ها تا حصول نتیجه ی مورد نظر تأثیر خواهد داشت. ارتودنتیست ها پذیرای همه ی بیماران در تمام سنین هستند، اما معمولاً پیشنهاد می کنند که برای نخستین معاینه، کودکان خود را در سن ۷ سالگی نزد ارتودنتیست ببرید. زیرا استخوان فک کودکان هنوز در حال رشد است و برای بر طرف نمودن مشکلات قابل توجه دندانی و اسکلتی اگر زود اقدام شود، بدون هیچ درمان تهاجمی، به راحتی می توان استخوان فک را دستکاری کرد. در این موارد، پیش از آنکه تمام دندان های دائم در جای خود قرار گیرند، درمان های پیشگیرانه و مداخله گر (فاز اول) ارتودنسی آغاز خواهند شد. درمان در دوران کودکی و نوجوانی نتایج سریع تر و مؤثرتری در پی خواهد داشت. رشد استخوان ها در بزرگسالان به اتمام رسیده است به همین دلیل ممکن است مجبور باشند نسبت به کودکان و نوجوانان، مدت زمان بیشتری از بریس ها استفاده کنند. البته به این معنا نیست که درمان همه ی بزرگسالان دو سال یا بیشتر طول خواهد کشید. بسته به اهداف درمان، برخی بزرگسالان می توانند ظرف یک سال یا کمتر به لبخند مد نظر خود دست یابند.

مورد خاص هر بیمار

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

مهمترین عاملی که روی طول درمان ارتودنسی تأثیر می گذارد، شدت و وخامت مشکل خاص هر بیمار و نیز مشکلات اسکلتی و دندانی است که طی درمان به آنها پرداخته می شود. شخصی با فشردگی و نامرتبی خفیف دندان ها یا فاصله ی اندک بین آنها، ممکن است نیاز باشد تنها یک سال از بریس ها و پس از آن از ریتینرها استفاده کند. با این حال، شخصی که با مشکلات شدید فشردگی و نامرتبی دندان ها مواجه است ممکن است مجبور باشد برای مدت زمان طولانی تری تحت درمان ارتودنسی قرار گیرد. مشکلاتی مانند آندربایت شدید که در سنین پایین مورد توجه قرار نگرفته اند، علاوه بر مدت زمان طولانی تر برای درمان، ممکن است در دوران بزرگسالی به جراحی نیز نیاز داشته باشد.

میزان همکاری بیمار

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

همکاری بیمار و نیز دیدگاه وی نسبت به درمان می تواند نقش مهمی در طول درمان و نتایج آن داشته باشند. عدم همکاری بیمار می تواند منجر به طولانی تر شدن فرایند درمان شود و اتمام درمان با نتایج قابل قبول را دشوارتر خواهد کرد. بیمار از راه همکاری بیشتر با ارتودنتیست می تواند مطمئن شود که در مدت زمان کوتاه تری می تواند به نتایج خارق العاده ای دست یابد. منظور از همکاری، رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه ی منظم و به موقع به ارتودنتیست یا دندانپزشک طی دوره ی درمان و استفاده از ابزارها طبق دستورالعمل است. به عنوان مثال، ممکن است بیمار به جای استفاده ی ۲۰ تا ۲۲ ساعته از الاینر اینویزیلاین در طول روز، آنها را تنها ۱۲ ساعت استفاده کند. در نتیجه مدت زمان بیشتری طول می کشد تا دندان ها صاف و همراستا شوند.

عوامل دیگر

علاوه بر تمام عواملی که در بالا ذکر شدند، علل دیگری نیز هستند که روی طول درمان ارتودنسی تأثیر می گذارند، از جمله عوامل بیولوژیک. هر بیمار متفاوت است و در هر فرد، دندان ها با سرعت های متفاوتی جابجا می شوند.

تنها راه برای پی بردن به زمان تقریبی طول درمان ارتودنسی با استفاده از بریس ها یا اینویزیلاین ها، مراجعه به ارتودنتیست و انجام معاینات دقیق است.

همه ی افراد، صرف نظر از سن آنها، دوست دارند دندان های صاف، مرتب و زیبایی داشته. لبخندی با دندان های صاف و یکدست می تواند اعتماد به نفس را بالا ببرد. فشردگی دندان ها و نامرتبی آنها یکی از شرایطی است که موجب ناراحتی فرد می شود. این شرایط عبارت است از عدم وجود فضای کافی در استخوان فک برای رشد صحیح همه ی دندان ها. اما این مشکل تنها به زیبایی فرد مربوط نمی شود بلکه تمیز نگه داشتن فضای دهان، از جمله لثه ها و بین دندان ها را دشوار می سازد. در نتیجه می تواند منجر به پوسیدگی دندان ها شود که در نهایت به بیماری لثه و از دست رفتن دندان ها ختم شود.

اگر دندان ها صاف و یکدست باشند برای یک عمر در دهان باقی خواهند ماند. در غیر اینصورت، در برخی موارد، این مشکل می تواند جویدن را دشوار کند، موجب ساییدگی مینای دندان و نیز مشکلات گفتاری شود، یا فشار غیر عادی به دندان ها موجب از دست رفتن آنها و نیز آسیب به استخوان فک می شود.

از آنجا که دندان ها در جای درست قرار ندارند ممکن است استخوان های فک رشد درستی نداشته باشند.

علل فشردگی دندان ها

علاوه بر مشکلاتی مانند اوربایت (که در آن دندان های فک بالا بخشی از دندان های فک پایین را پوشش می دهند) و آندربایت (که در آن دندان های پایین بخشی از دندان های فک بالا را پوشش می دهند)، فشردگی و نامرتبی دندان ها نیز جزء مشکلاتی تحت عنوان “مال اکلوژن” محسوب می شوند. مال اکلوژن اغلب زمینه ی ارثی دارد.

جابجایی فک، اندازه ی غیر عادی دندان ها یا استخوان فک، وجود دندان اضافه در دهان، آسیب به دندان ها در گذشته و شکاف کام و لب از جمله عواملی هستند که موجب فشردگی دندان ها می شوند. اگر اندازه ی مجموع دندان های موجود در هر فک بیشتر از اندازه ی فک باشد دندان ها به صورت فشرده رشد خواهند کرد.

مکیدن شست یا انگشت، فشردن زبان پشت دندان ها، تنفس از راه دهان، آلرژی و آسم، و بلع معکوس از دیگر علل فشردگی دندان ها هستند.

درمان فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها یکی از مشکلات شایع در کودکان و نیز بزرگسالان است. دندان های فشرده و نامرتب را می توان با مداخله ی زود هنگام به سادگی اصلاح کرد. برای درمان فشردگی دندان ها ممکن است نیاز باشد یک یا چند دندان کشیده شوند. دیگر دندان ها را می توان با استفاده از بریس های ارتودنسی صاف و یکدست کرد. با استفاده از این درمان، دندان ها به سمت فضای به جا مانده از کشیده شدن دندان ها جابجا می شوند تا از این طرق هم شکاف به جا مانده از کشیدن دندان ها از بین برود هم دندان ها به راحتی در کنار یکدیگر قرار بگیرند.

اما شرایط هر بیمار متفاوت است و ممکن است همیشه کشیدن دندان نیاز نباشد. مثلاً می توان با استفاده از یکی از ابزارهای متحرک ارتودنسی، ظرف چند ماه یا چند سال، این مشکل را برطرف نمود. متخصص ارتودنسی قادر خواهد بود بهترین روش درمان را به شما ارائه دهد.

نوع درمانی که انتخاب می شود به چند عامل بستگی دارد. از جمله: شدت فشردگی دندان ها، سن بیمار در زمان آغاز درمان و نیز همکاری بیمار در استفاده از ابزار و رعایت بهداشت دهان و دندان ها.

با درمان فشردگی دندان ها، فرد قادر خواهد بود برای یک عمر از سلامت دهان و دندان های خود لذت ببرد.

صرف نظر از دوره ی درمانی که به شما پیشنهاد می شود، مهم است که نوع درمان متناسب با علت بروز مشکل باشد. ابزارهای مورد استفاده برای درمان این مشکل عبارتند از:

بریس ها

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

بریس ها با کشیدن دندان ها، و در برخی موارد بدون کشیدن دندان ها، قادرند مشکل فشردگی آنها را برطرف سازند و لبخندی زیبا برای شما خلق کنند. بریس ها شامل براکت هایی هستند که به صورت تکی به دندان ها متصل می شوند و نیز سیم کمانی که برای جابجایی دندان ها از طریق براکت ها به دندان ها فشار می آورد.

اینویزیلاین

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

برای اصلاح فشردگی دندان ها بدون استفاده از بریس ها می توان از اینویزیلاین استفاده کرد زیرا به شما امکان می دهد بدون اینکه کسی متوجه شود شما تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اید به لبخند رؤیایی خود دست یابید. این ابزار برای کسانی ایده آل است که نگران استفاده از بریس های فلزی در مکان های عمومی و اجتماعی هستند.

ریتینر

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

ریتینرها نیز از جمله ابزارهایی هستند که به اندازه ی بریس ها جلب توجه نمی کنند. این ابزار به صورت سفارشی برای هر فرد ساخته می شود و از سیم و پلاستیک شفافی تشکیل شده است که پس از جراحی یا پس از استفاده از هر گونه ابزار دیگری برای صاف کردن دندان ها، روی دندان ها قرار می گیرد تا آنها را در محل جدید تثبیت کند.

پالاتال اکسپندر یا وسیع کننده ی کام

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

گرچه ریتینرها بیشتر از سایر ابزارها برای درمان فشردگی دندان ها بدون استفاده از بریس ها کاربرد دارند، اما می توان مشکلات جزئی را با استفاده از وسیع کننده ی کام بر طرف نمود. وسیع کننده ی کام نوعی ابزار ارتودنسی است که به منظور افزایش عرض کام یا سقف دهان به کار می رود. نتیجه ی استفاده از این ابزار ایجاد فضای بیشتر برای قرار گرفتن درست دندان ها در کنار یکدیگر است.

در صورتی که سقف دهان باریک باشد، ممکن است دندانهای دائم فک بالا قادر نباشند به درستی درون فک رشد کنند که می تواند منجر به بروز مشکلات بیشتر و ضرورت استفاده از بریس ها شود.

چرا باید فشردگی دندان ها را برطرف نمود؟

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

به چند دلیل باید فشردگی دندان ها را برطرف کرد:

  • اگر دندان ها و استخوانی که آنها را در بر می گیرد در جای درست قرار داشته باشند، استحکام و دوام همه ی دندان ها افزایش خواهد یافت.
  • اگر خیلی زود، در سنین پایین برای درمان اقدام کنید، از درمان های پیچیده در آینده بی نیاز خواهید شد.
  • این درمان به اصلاح و ایجاد هماهنگی بین دندان ها، بایت و فک ها کمک می کند.
  • پس از درمان، تمیز نگه داشتن فضای دهان و بین دندان ها ساده تر خواهد بود زیرا مسواک زدن آسان می شود، در نتیجه از پوسیدگی دندان ها و پر کردن آنها در آینده بی نیاز خواهید شد.
  • اصلاح فشردگی دندان ها به کاهش احتمال بیماری لثه کمک می کند.
  • با داشتن دندان های صاف و همراستا لبخند زیباتری خواهید داشت و اعتماد به نفستان بالا می رود.

امروزه درمان ارتودنسی با استفاده از بریس ها (مجموعه ی براکت ها و سیم ارتودنسی) در سراسر کشور می تواند متفاوت باشد و تقریبا بین ۳۰۰۰ تا ۶۰۰۰ دلار هزینه درمان ارتودنسی در بر دارد که البته این رقم تحت تاثیر عوامل متعدد می تواند کمتر یا بیشتر باشد. اینکه بیمار در چه سنی برای درمان اقدام کرده باشد، محل زندگی فرد (کدام بخش زندگی می کند)، بیمه ای که تحت پوشش آن است، نوع درمانی که انتخاب می کند، و نیز مهارت و تجربه ی ارتودنتیست همگی روی هزینه ی درمان تاثیر دارند. اجازه دهید به جزئیات هر یک از این عوامل بپردازیم.

سن بیمار

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

اکثر افراد در سنین بزرگسالی برای درمان ارتودنسی اقدام می کنند. گرچه شما می توانید در هر سنی در پی درمان باشید اما ارتودنتیست ها به مراجعه ی بیمار ها در سنین پایین اصرار دارند زیرا زمانی که بیمار هنوز در سن رشد به سر می برد درمان ساده تر است، بنابراین هزینه های درمان کمتر خواهد بود. اکثر مشکلات مربوط به کج و ناصاف بودن دندان ها و حتی فک، زمانی راحت تر انجام می شوند که ارتودنتیست بتواند رشد فک ها را هدایت کند. اگر تا پایان رشد فک صبر کنید، ممکن است همچنان درمان ممکن باشد اما مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید، در نتیجه هزینه های آن بیشتر خواهد بود.

محل زندگی بیمار

اگر در جایی زندگی می کنید که هزینه های زندگی بالا باشند، به احتمال زیاد مجبور هستید بابت درمان خود هزینه ی بیشتری بپردازید زیرا قطعا هزینه های مطب ارتودنتیست و دیگر هزینه های جانبی در این مناطق بالاتر هستند.

نوع بیمه

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

در صورتی که بیمه ی شما مقداری از هزینه ی درمان ارتودنسی را می پردازد، هزینه ی کمتری بابت درمان خود خواهید پرداخت. اگر خودتان یا فرزندتان به بریس ها نیاز دارید، به طرح خدمات تحت پوشش بیمه ی خود نگاهی بیاندازید. اکثر شرکت های بیمه اکنون معتقدند که درمان ارتودنسی نوعی درمان زیبایی محسوب می شود بنابراین بخش اندکی از هزینه های آن را می پردازند. از طرفی نوع ابزاری که برای درمان انتخاب می کنید نیز مهم است. مثلا ممکن است بریس های فلزی سنتی ۱۰۰ درصد تحت پوشش بیمه قرار گیرند اما نیاز باشد بیمار بخشی از هزینه ی درمان با بریس های شفاف یا الاینرهای شفاف از قبیل اینویزیلاین را بپردازد.

دانش و تجربه ی ارتودنتیست

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

این عامل تاثیر زیادی روی هزینه های درمان دارد. مثلا اگر شما به یک گروه ارتودنتیست معتبر با سال ها تجربه مراجعه کنید ممکن است هزینه ی درمان شما بیشتر از زمانی باشد که به یک دندانپزشک عمومی مراجعه می کنید که چند گزینه درمان ارتودنسی در اختیار شما قرار می دهد. علت این اختلاف قیمت، تخصص ارتودنتیست در این زمینه است. به این معنا که شما در یک مطب با پیشرفته ترین فن آوری ها در زمینه ی ارتودنسی و تحت نظر ارتودنتیستی تحت درمان قرار خواهید گرفت که در این زمینه آموزش دیده است. در مطب ارتودنتیست در نتیجه ی تجربه ی ارتودنتیست، طرح درمان هر بیمار مختص خود اوست، بنابراین نتایج درمان فوق العاده هستند. به جای دقت و مقایسه ی هزینه های درمان در مراکز مختلف به تجربه ی دندانپزشک دقت کنید. ثبات دندان ها نیز متفاوت است. ارتودنتیست به بیمار اطمینان می دهد که در پایان درمان، ریشه ها و تاج های دندان ها در بهترین محل خود قرار دارند بنابراین در آینده ثبات بیشتری خواهند داشت و خطر بازگشت آنها به جای نخست کمتر خواهد بود.

زمانی که نوبت به خودتان می رسد، مطمئن شوید به کسی مراجعه می کنید که برای کمک به شما در راه رسیدن به لبخندی زیبا، دانش و مهارت لازم و نیز بهترین ابزار را در اختیار دارد.

نوع روش و ابزار درمان

بسته به اینکه بیمار چه نوع روش و ابزاری را برای درمان انتخاب می کند، هزینه های درمان متفاوت خواهند بود. بریس های فلزی استاندارد از سایر ابزارها مقرون به صرفه تر هستند، اما شهرت اینویزیلاین رو به افزایش است و به تدریج افراد بیشتری استطاعت پرداخت هزینه های آن را دارند.

بریس های فلزی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

احتمالا بریس های فلزی تنها ابزاری باشند که افراد بسیاری نسبت به آن شناخت دارند، بنابراین راحت می توان پی برد که چرا این نوع ابزار بیشترین کاربرد را دارد. بریس های فلزی نسبت به سایر درمان ها مقرون به صرفه تر بوده با این حال برخی جنبه های منفی استفاده از آنها نیز شناخته شده است.

از آنجا که فلزی هستند ممکن است بزرگ باشند. گرچه طی سال ها ظاهر آنها بهبود چشمگیری داشته است اما هنوز هم ممکن است افراد بسیاری آنها را دوست نداشته باشند. بریس های فلزی گزینه ای قدیمی و سنتی هستند اما علیرغم درمان های متنوع جدید ارتودنسی، همچنان مشهور و موثر باقی مانده اند.

اگر بریس های فلزی توسط متخصص ارتودنتیست کار گذاشته شوند، هزینه ی استفاده از آنها حدود ۲۰۰۰ – ۲۵۰۰ دلار خواهد بود.

بریس های سرامیکی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

بسیاری از ویژگی های بریس های سرامیکی شبیه بریس های فلزی است، تنها تفاوت اصلی آنها این است که این نوع بریس ها همرنگ دندان هستند بنابراین بسیار کمتر از بریس های فلزی سنتی قابل مشاهده می باشند. در برخی نمونه های آنها سیمی از درون براکت ها عبور می کند که آن نیز همرنگ دندان است که به پنهان ماندن آنها کمک می کند.

بر اساس مشاهدات، بریس های سرامیکی قادرند سریع تر از دیگر نمونه های بریس ها دندان ها را اصلاح نمایند. با این حال باید سخت تلاش کنید تا بتوانید آنها را تمیز نگه دارید، زیرا اگر مواظب آنها نباشید، احتمال لکه دار شدن و تغییر رنگ آنها زیاد است. این نوع بریس ها تنها اندکی گران تر از بریس های فلزی هستند، بنابراین می توان آنها را مد نظر قرار داد.

برای داشتن بریس های سرامیکی حدود ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ دلار باید بپردازید.

اینویزیلاین

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

بریس های اینویزیلاین کاملا متفاوت هستند زیرا در واقع یک دسته الاینرهای پلاستیکی هستند که برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته می شوند. این نوع الاینرها در بازه های زمانی مشخصی تعویض می شوند تا به مرور زمان نحوه ی قرار گیری دندان ها را اصلاح کنند. مهم ترین مزیت این ابزار غیر قابل دیدن بودن آن است، و به شما اجازه می دهد به شکل طبیعی غذا بخورید، مایعات بنوشید و مثل همیشه مراقب دندان های خود باشید.

اینویزیلاین ها گران تر هستند و نسبت به سایر درمان های تهاجمی تر، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا به نتیجه برسند، اما این واقعیت که آنها غیر قابل مشاهده هستند باعث شده جذابیت آنها بین افراد بالاتر باشد.

هزینه ی درمان با استفاده از اینویزیلاین ها ۲۵۰۰ – ۴۵۰۰ دلار هزینه دارد.

بریس های پشت دندان

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

بریس های پشت دندانی دقیقا شبیه بریس های فلزی ساخته شده اند، اما تفاوت اصلی آنها این است که این نوع بریس ها به جای سطح بیرونی دندان ها، روی سطح داخلی یا زبانی (سطح رو به زبان دندان ها) دندان ها قرار می گیرند. این ابزار مزایای بسیاری دارد، مهم تر از همه این که قابل مشاهده نیستند.

مهم ترین مشکل بریس های پشت دندانی این است که به علت محل قرار گیری آنها، تمیز نگه داشتن آنها دشوار است. بعلاوه ممکن است مدتی طول بکشد تا به آنها عادت کنید، تعداد دفعات بیشتری نیاز به تنظیم شدن دارند، و گران تر از بریس های فلزی معمولی هستند.

هزینه ی درمان با استفاده از بریس های پشت دندانی کلاً ۳۰۰۰ – ۵۰۰۰ دلار است، که البته هزینه ی نهایی بستگی به وضعیت هر بیمار دارد.

دیگر ابزارها عبارتند از بریس های دیمون، بریس های دارای براکت هوشمند و بریس های شفاف که هزینه ی هر یک از آنها به ترتیب ۱۷۰۰ – ۳۵۰۰ ، ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ و ۳۵۰۰ – ۴۵۰۰ دلار خواهد بود.

برخی افراد معتقدند داشتن لبخندی زیبا و دندان‌هایی صاف و یکدست بهترین ابزاری است که زیبایی افراد را چند برابر می‌کند، اما همه‌ی افراد آنقدر نسبت به ظاهر دندان‌های خود راضی نیستند که راحت لبخند بزنند. گرچه بریس‌ها اساسا بهترین ابزار برای رفع کجی دندان‌ها هستند، همه‌ی افراد ظاهر فلزی بریس‌های سنتی را دوست ندارند. درمان ارتودنسی از زمان ابداع بریس‌های فلزی تاکنون مسیری طولانی را پیموده است؛

امروزه، درمان‌های کنونی ارتودنسی به گونه‍ای طراحی شده‌اند که چندان آزاردهنده نیستند و به حدی کارایی دارند که بیمار می‌تواند با وجود آنها با اعتماد به نفس بالا به زندگی خود ادامه دهد. گرچه بریس‌های فلزی هنوز هم روشی موثر برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها و دستیابی به لبخندی بی نقص هستند، اما گزینه‌های درمان ارتودنسی برای بزرگسالان اکنون شامل بریس‌های سرامیکی، بریس‌های داخل دهانی (پشت دندانی) و الاینرهای شفاف (مثلا اینویزیلاین) و دیگر ابزارها هستند. اینکه شما به فکر استفاده از بریس‌های سنتی یا روشی جایگزین برای آن هستید، تنها ارتودنتیست این دانش و تجربه و تخصص را دارد که بتواند مناسب‌ترین گزینه‌های درمان را برای شما انتخاب نماید.

چه گزینه‌هایی در اختیار شما هستند؟

بریس‌های سرامیکی

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

بریس‌های سرامیکی کمتر از بریس‌های فلزی استاندارد توجه مخاطب را به خود جلب می‌کنند و دارای براکت‌های شفاف همرنگ دندان هستند که می‌توان به انتخاب، سیم‌های همرنگ دندان نیز استفاده نمود. در حالی که بریس‌های سرامیکی کمتر دیده می‌شوند، عملکرد آنها مشابه عملکرد بریس‌های فلزی استاندارد است و در طی همان مدت زمان، نتایج مشابهی خواهند داشت. این قابلیت آنها باعث شده است در میان افراد بزرگسالی که در پی درمان ارتودنسی هستند، به گزینه‌ای شناخته شده تبدیل شوند.

بریس‌های پشت دندانی

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

بریس‌های پشت دندانی واقعا قابل مشاهده نیستند. این بریس‌ها که به صورت سفارشی ساخته می‌شوند، به جای قرار گرفتن روی دندان‌ها، به سطح داخلی دندان‌ها متصل می‌شوند. بریس‌های پشت دندانی کاملا شخصی هستند و طرح دندان‌های هر فرد را به خود می‌گیرند و این اطمینان را ایجاد می‌کنند که تا حد امکان راحت و موثر هستند. با این حال، از آنجا که بریس‌های پشت دندانی نزدیک زبان قرار می‌گیرند، کمی زمان می‌برد تا فرد به آنها عادت کند، از سوی دیگر بیشتر از بریس‌های عادی روی گفتار و نحوه‌ی غذا خوردن فرد را به طور موقت تحت تاثیر قرار می‌دهند.

الاینرهای شفاف (یا اینویزیلاین)

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

برای مشکلات ارتودنتیک کمتر، یک دوره استفاده از الاینرهای پلاستیکی شفاف می‌تواند جایگزینی برای بریس‌های ثابت باشد. الاینرهای شفاف متحرک واقعا قابل مشاهده نیستند، اما برای نیازهای همه‌ی بیماران مناسب نیستند.

راه‌های دیگر برای پیشگیری از کج شدن دندان‌ها

خوشبختانه، راه‌های دیگری برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها بدون استفاده از انواع ابزارهای ارتودنسی وجود دارد؛ این تنها به نیازهای خاص پزشکی شما بستگی دارد.

از خوابیدن روی شکم بپرهیزید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

فشردگی و همپوشانی رو به داخل دندان‌ها در نتیجه‌ی فشار آرام و رو به داخل دندان‌ها ایجاد می‌شود. یکی از شایع‌ترین علل این مشکل، خوابیدن روی شکم است که وزن زیادی روی صورت فرد قرار می‌دهد و فشار روی به داخل زیادی به دندان‌ها وارد می‌کند. اگر حین خوابیدن روی شکم و صورت خود، بازو یا چیز دیگری را محکم زیر سر خود قرار دهید این فشار بیشتر می‌شود. حتی اگر این حالت خوابیدن مورد علاقه‌ی شما باشد، سعی کنید به پشت یا به پهلو بخوابید تا به تدریج فرم قرار گیری دندان‌هایتان اصلاح شود.

در طول روز از تکیه دادن صورت خود به دستتان اجتناب کنید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

بسیاری افراد که برای مدت زمان طولانی در طول روز روی میز کار می‌کنند یا مطالعه می‌کنند، این مشکل نتیجه‌ی شایع وضعیت نامناسب آنها است. زمانی که روی میز رو به جلو قوز می‌کنید و صورت خود را به دست خود تکیه می‌دهید، فشار مداوم زیادی به یک سمت فک وارد می‌شود. این فشار قادر است به تدریج دندان‌ها را رو به داخل کج کند، که در نتیجه منجر به کجی دندان‌ها در یک سمت خواهد شد.

  • برای کمک به پیشگیری از این اتفاق، سعی کنید راست بشینید و به پشت تکیه دهید. صاف کردن پایین تنه کمک می‌کند بالا تنه نیز شکل بهتری به خود بگیرد، و از خستگی گردن و تکیه دادن صورت به دست برای رفع خستگی پیشگیری شود.

از مکیدن انگشت یا دیگر عادات دهانی پرهیز کنید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

علاوه بر فشار مداوم رو به داخل که منجر به کجی دندان‌ها می‌شود، با وارد آوردن فشار رو به بیرون به دندان‌ها نیز ممکن است موجب کجی دندان‌ها شوید. این اتفاق بیشتر در کودکانی رخ می‌دهد که انگشت خود را به شدت می‌مکند؛ با این حال برخی نوجوانان و بزرگسالان نیز هنوز این عادت را با خود به همراه دارند که باعث فشار رو به جلوی دندان‌ها می‌شود. استفاده از نی، جویدن مداد و خودکار، فوت کردن در آدامس و حباب درست کردن با آن همگی فشاری مشابه مکیدن انگشت را وارد می‌کنند و می‌توانند موجب کجی دندان‌ها رو به جلو شوند. سعی کنید تمام عاداتی که فشار رو به جلو به دندان‌ها وارد می‌کنند را ترک کنید.

  • اگر نمی‌توانید استفاده از نی‌ها را متوقف کنید، حداقل سعی کنید نی را به شکلی در دهان خود قرار دهید که به جای فشار وارد کردن به دندان‌ها، در عقب دهان قرار گیرد.

در صورت از دست رفتن یک یا چند دندان، ‌فاصله‌ی بین دندان‌ها را ببندید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

گرچه افتادن دندان‌های شیری و باز شدن راه برای رشد دندان‌های دائمی کاملا طبیعی است، اما از دست رفتن و افتادن دندان‌های دائمی در بزرگسالان می‌تواند مشکلات بسیاری در پی داشته باشد، از جمله کج شدن دندان‌ها. بزرگسالان در نتیجه‌ی کشیدن، مشکلات دندانی، حادثه، یا عدم رشد دندان دائمی پس از افتادن دندان شیری ممکن است دندان‌های خود را از دست دهند. فاصله‌ی به جا مانده از دندان از دست رفته، فشار بیشتری به دندان‌های به جا مانده وارد می‌کند، زیرا هنگام جویدن، فشاری که به دندان‌ها وارد می‌شود به صورت نابرابر توزیع می‌شود. این فشار می‌تواند منجر به جابجایی دندان‌ها و کج شدن آنها شود. بستن شکاف با استفاده از بریس‌ها، بریج‌های دندانی، ایمپلنت‌های دندانی، یا دنچرهای پارسیل از جابجایی دندان‌های به جا مانده و کج شدن آنها پیشگیری خواهد کرد.

  • حرکت دندان‌ها به سمت فضای خالی به جا مانده از افتادن دندان در نتیجه‌ی روندی طبیعی به نام “حرکت به سمت مزیال دندان” نیز رخ می‌دهد، به این معنا که دندان‌ها این قابلیت را دارند که رو به جلو کج شوند.

در زمان مناسب دندان عقل خود را بکشید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

در حالی که برخی مطالعات حاکی از آن است که در صورتی که اجازه دهید دندان عقل در دهان باقی بماند و آن را نکشید، هیچ مشکلی برای دندان‌ها ایجاد نخواهد شد و موجب فشردگی آنها نخواهد شد، این حقیقت در مورد همه صدق نمی‌کند. چنانچه دندان عقل شما در موقعیتی رشد کند که با آنچه باید باشد متفاوت است، یا قبل از بیرون آمدن آنها دندان‌های شما فشرده باشند، دندان عقل قادر خواهد بود به سرعت موجب جابجایی دندان‌های دیگر شود.

  • مراجعه‌ی منظم به دندانپزشک و گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه‌ی ایکس از دهان و فک در مراحل اولیه، احتمال بروز فشردگی دندان‌ها را نشان خواهند داد و باید با تشخیص دندانپزشک دندان عقل شما کشیده شود. تاخیر در کشیدن دندان عقل تنها منجر به بروز درد (شامل عفونت و دشواری در جویدن) و احتمالا، کج شدن دندان‌ها خواهد شد.