پیش از این هرگز این همه روش های متنوع برای صاف و همراستا کردن دندان ها وجود نداشته است. گرفتن تصمیم درست مهم است. درمان ارتودنسی برای صاف کردن دندان ها چندان ساده نیست اما می تواند تغییر قابل توجهی در ظاهر چهره، بایت و سلامت عمومی افراد ایجاد کند. در واقع درمان ارتودنسی ترکیبی از علم و هنر است.
چرا درمان ارتودنسی در بزرگسالی؟
علل تمایل افراد به داشتن دندان های صاف و یکدست در بزرگسالی زیاد و متنوع هستند. مخصوصاً به این دلیل که به مرور زمان مشکلات دندان ها حادتر می شوند. دیگر علل گرایش به درمان ارتودنسی در بزرگسالی عبارتند از:
- فرد در جوانی تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته است اما از ریتینرها استفاده نکرده است.
- با ابتلا به برخی بیماری ها و مشکلات لثه، دندان ها لق شده و جابجا شده اند.
- به ایمپلنت دندانی نیاز دارد و باید برای دندان ها فضای کافی فراهم شود.
- تنها قصد دارد ظاهر لبخند خود را بهبود بخشد.
- تبلیغات درمان ارتودنسی را مشاهده کرده و متوجه شده است درمان ارتودنسی برای بزرگسالان نیز ممکن است.
صاف و همراستا کردن دندان ها تنها به ظاهر فرد مربوط نمی شود، بلکه با عملکرد دندان ها نیز مرتبط است. منظور از عملکرد دندان ها، عمل جویدن و گاز زدن است.
چگونه درمان ارتودنسی در بزرگسالی ممکن است؟
امروزه بریس ها و براکت های ارتودنسی در اشکال، اندازه ها و با مواد مختلف در دسترس هستند. به طور کلی، نمی توان پیش بینی کرد کدام بریس عملکرد سریع تری دارد. هر کدام از سه دسته ابزارهای ارتودنسی نقاط ضعف و قوت ویژه ی خود را دارند.
بریس های ثابت سنتی (بریس های ریل قطاری)
براکت ها و سیم های سنتی، سال ها استفاده شده و مورد بررسی قرار گرفته اند و مشخص شده برای جابجایی دندان ها بسیار مؤثر هستند. این ابزارها در سبک های مختلف برای جلو و پشت دندان ها، با کمترین تغییرات در طرح و ظاهر، در دسترس هستند. امروزه گزینه های دیگری نیز هستند که کمتر قابل مشاهده هستند، از جمله براکت های شفاف، یا بریس های لینگوال یا پشت دندانی.
الاینرهای شفاف متحرک
این الاینرها که به سبک محافظ های دندان می باشند، به صورت سفارشی برای دندان های هر فرد ساخته می شوند، هر چند هفته یک مرتبه یک الاینر جدید جایگزین الاینر قدیمی می شود تا به تدریج به مرور زمان، دندان ها را به جای درست خود هدایت کنند.
درمان ارتودنسی
برای گروه اندکی از بزرگسالان، بریس ها به تنهایی قادر به بهبود وضعیت دندان ها نخواهند بود، و نیاز است فرد تحت جراحی قرار گیرد تا وضعیت و موقعیت فک ها تغییر کند.
نکات مهم
- اگر سال ها با دندان های کج و ناصاف زندگی کرده اید، ممکن است مشکلات دیگری نیز برای شما بوجود آمده باشند از جمله ساییدگی دندان ها به علت وضعیت بد دندان ها. اگر چنین مشکلاتی بوجود آمده باشند، پس از اتمام درمان ارتودنسی، دندانپزشک در مرحله ی بعد می تواند این مشکلات را بر طرف سازد.
- در سال های اخیر، تکنیک های ارتودنسی سریع و کوتاه مدت رشد زیادی داشته اند که تمرکز آنها روی حصول سریع نتایج، اما اهداف محدود است. ممکن است هدف درمان ارتودنسی تنها بهبود ظاهر لبخند باشد، بدون اینکه به همان اندازه روی بایت و عملکرد دندان ها تأکید شود.
- پیش از آغاز درمان ارتودنسی مطمئن شوید که از نتایج درمان کاملاً آگاهی دارید و می دانید طی دوره ی درمان چه چیزهایی ممکن و چه چیزهایی غیر ممکن هستند. در صورتی که تمرکز درمان تنها روی بهبود لبخند است، مهم است بدانید بایت شما چگونه تحت تأثیر درمان ارتودنسی قرار می گیرد.
- پیش از آغاز درمان، راجع به خطرات آن نیز اطلاعات کسب کنید.
بزرگسالان برای درمان ارتودنسی به کجا می توانند مراجعه کنند؟
بسته به نیاز و انتخاب خود می توانید به درمانگاه های دندانپزشکی یا مطب های متخصص های ارتودنسی مراجعه کنید. تنها نکته ی مهم این است که از مهارت پزشک خود مطمئن باشید.
چه مشکلاتی را می توان در بزرگسالی با درمان ارتودنسی درمان کرد؟
فشردگی و نامرتبی دندان ها
دندان های تقریبا ۴۵ % از افراد تا حدودی فشرده هستند. این مشکل یکی از شایع ترین دلایلی است که بزرگسالان اقدام به درمان ارتودنسی می کنند. در برخی موارد، کشیدن دندان (دندان عقل) ضروری است تا فضای کافی برای قرار گرفتن درست دندان ها درون قوس دندانی بوجود بیاید.
شکاف و فاصله ی بین دندان ها
شکاف بین دندان ها به علل مختلفی بوجود می آید، از جمله ممکن است اندازه ی فک از مجموع اندازه ی دندان ها بزرگتر باشد. در برخی موارد دیگر، دندان های دائم بیرون نمی آیند و این منجر به ایجاد فاصله بین دندان ها می شود.
کج بودن دندان ها رو به جلو
یکی دیگر از مشکلاتی که در بسیاری از افراد بزرگسال مشاهده می شود قرار گرفتن دندان های فک پایین در حالت عادی و کج بودن دندان های فک بالا رو به جلو است. گاهی اوقات دندان های فک پایین رو به داخل هستند و از دندان های فک بالا فاصله ی زیادی دارند به همین دلیل به نظر می رسد که دندان های فک بالا رو به جلو منحرف شده اند.
اپن بایت
اپن بایت شرایطی است که در آن با بستن بایت، دندان های جلوی فک بالا و پایین به یکدیگر نمی رسند. در اکثر مواقع ظاهر فرد چندان نگران کننده نیست و تنها جویدن دشوار غذاها، مانند سیب، مشکل آفرین است. این مشکل اغلب پیچیده است و در بزرگسالان نیاز به جراحی فک دارد.
دیپ بایت
دیپ بایت شرایطی است که با بستن بایت دندان های فک بالا مقدار زیادی از دندان های فک پایین را پوشش می دهند. ممکن است دندان های فک پایین درون لثه های پشت دندان های فک بالا فرو روند و به آنها آسیب بزنند و موجب ساییدگی آنها شوند. بعلاوه، در برخی افراد که دیپ بایت دارند، دندان های جلو رو به جلو کج هستند.
کراس بایت
کراس بایت شرایطی است که در آن بخشی از قوس دندانی فک بالا درون قوس دندانی فک پایین قرار می گیرد. این شرایط نه تنها می تواند موجب عدم تقارن لبخند فرد شود، بعلاوه می تواند جویدن را دشوار کند زیرا بایت حالت طبیعی ندارد. دندان ها به شکل نادرست به یکدیگر می رسند و باعث آسیب و ساییدگی نوک دندان ها می شود. در موارد وخیم تر، علاوه بر براکت های ارتودنسی ممکن است جراحی فک نیز نیاز باشد.