نوشته‌ها

تجهیزات ارتودنسی (بخش اول)

مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت, همه

فلاش کات دیستال اند کاتر کوچک (Mini Flush Cut Distal End Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

طراحی کوچک این ابزار اجازه ی دسترسی آسان به مناطق تنگ را می دهد. کار کردن با آن برای افرادی که دست های کوچکی دارند بسیار راحت است. سیم کمانی را در ۲/۱ میلی متری لوله ی باکال نگه می دارد و می برد.

دیستال اند کاتر دارای نگه دارنده ی ایمنی استاندارد (Standard Safety Hold Distal End Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری استاندارد از نوع دیستال اند کاترها. مناسب برای افرادی که اندازه ی دست آنها متوسط است. نگه دارنده ی ایمنی، سیم ها را در فاصله ی ۲/۱ میلی متری از لوله ی باکال نگه می دارد.

کاتر لیگاچور مینی پین (Mini Pin Ligature Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری در اندازه های استاندارد برای کاربرد روزانه در مطب ارتودنتیست. طراحی فرو رفته ی جلوی آن اجازه می دهد حین برش بهترین زاویه ی دید وجود داشته باشد.

کاتر سیم سخت (Hard Wire Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری با اندازه ی استاندارد با لبه های برنده ای که به طور خاص طراحی شده اند تا در برابر فشار زیاد ناشی از برش سیم های ضخیم مقاومت داشته باشد، با قابلیت برش لیگاچور از نوک آن.

پلایر منقار پرنده ای استاندارد (Standard Bird Beak Plier)

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری استاندارد برای خم کردن سیم های ضخیم و سفت ارتودنسی. جزئیات این ابزار با دقت طراحی شده اند و اندازه ی نوک آن، با ² ۰۳۵/۰ قطر، بسیار باریک است.

پلایر منقار پرنده ای/ با نوک دندانه دار (Bird Beak/ Serrated Tip)

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار اجازه می دهد به بهترین شکل و با بیشترین کنترل سیم گرفته شود. این ابزار به گونه ای طراحی شده است که هیچ آسیبی به دندان نمی زند، مخصوصا نوک دندانه دار آن. با استفاده از آن به خوبی می توان ریتینر را کنترل نمود.

پلایر سیم ظریف/ بدون شیار (Light Wire Plier/ No Grooves)

تجهیزات ارتودنسی

نوک این ابزار که با دقت باریک شده است امکان کارهای ظریف روی سیم کمانی را فراهم می آورد. قطر هر دو نوک ² ۰۲۵/۰ است.

پلایر منقار پرنده ای خیلی بلند (Extra Long Bird Beak)

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر دارای نوک بلند و بسیار باریکی است که برای خمیده کردن سیم ها به طور دقیق استفاده می شود. بعلاوه، با قطر نوک ²۰۳۰/۰ آن، می توان در قسمت هایی که دسترسی به آنها دشوار است از آن استفاده کرد.

پلایر منقار پرنده ای بلند دارای کاتر (Long Bird Beak With Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

سطح کاربردی این ابزار ۴ میلی متر بلندتر از پلایر ۱۳۹-۸۰۰ است. این پلایر برای برش و خمیده کردن سیم های ضخیم تر فوق العاده است. قطر نوک آن ²۰۳۵/۰ است.

پلایر سیم ظریف دارای کاتر/ بدون شیار (Light Wire Plier with Cutter/ No Grooves)

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر شبیه LT 800-140 است که در پایه ی دَم آن بخش برنده ای با کیفیت بالا افزوده شده است.

پلایر توئید شکل دهنده ی سیم کمانی (Tweed Arch Forming Plier)

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر قادر است روی انواع سیم های کمانی خمیدگی و چین های ۹۰ درجه ایجاد نماید. دَم های باریک آن با صورت موازی قرار می گیرند.

پلایر تویید برای شکل دهی حلقه (Tweed Loop Forming Plier)

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار برای شکل دهی حلقه های امگای دقیق در سیم های گرد یا مستطیلی استفاده می شود. نوک آن قابل تعویض نیز می باشد.

پلایر سه شاخه (Three Prong Plier)

تجهیزات ارتودنسی

اندازه ی استاندارد با نوک های فرو رفته و طراحی شیاردار منحصر به فرد آن کنترل فوق العاده و جلوگیری از سر خوردن سیم را فراهم می آورد.

پلایر سه شاخه/ بزرگ (Three Prong Plier/ Large)

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار سنگین به منظور خمیده کردن سیم های بزرگ طراحی شده است. نوک های فرو رفته و شیاردار آن، حین کار کردن با سیم های بزرگ، کنترل خوبی ایجاد خواهند کرد.

ست پلایرهای گشتاور (Torquing Plier Set)

تجهیزات ارتودنسی

این نوع پلایر اجازه می دهد بدون هیچ تغییر شکلی در سایر اجزاء سیم، از نیروی گشتاور استفاده نمود. نوک های آن بدون سر خوردن، چرخاندن به سمت لبی یا زبانی را آسان می سازند.

پلایر هاو/ با نوک استاندارد (How Plier/ Standard Tip)

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر چند منظوره نوکی با قطر ۵/۳ میلی متر و دندانه های مورب دارد که اجازه می دهد سیم به خوبی گرفته شود. نوک فرو رفته ی آن با دَم هایی که با یکدیگر تماس ندارند هیچ آسیبی به لب بیمار نخواهد زد.

پلایر وینگارت/ با نوک استاندارد (Weingart Plier/ Standard Tip)

تجهیزات ارتودنسی

نوک کاملا خمیده و متقاطع، با مناسب ترین زاویه برای کار کردن. دَم های فرو رفته ی این ابزار باعث می شوند هیچ آسیبی به لب بیمار وارد نشود.

پلایر وینگارت / با نوک ضخیم (Weingart Plier/ Heavy Tip)

تجهیزات ارتودنسی

نوک کوتاه و کلفت فرو رفته ی این ابزار اجاره می دهد سیم های ضخیم تر با قدرت بیشتری گرفته شوند. استفاده از این ابزار بسیار ساده است.

پلایر جاراباک (Jarabak Plier)

تجهیزات ارتودنسی

طراحی نوک بلند و باریک و دندانه دار این ابزار اجازه می دهد خمیدگی های پیچیده ای روی سیم بوجود آورد، از سوی دیگرکار کردن با آن ساده است. اندازه ی نوک آن تقریبا ²۲۸/۰ است.

پلایر کانتورینگ (Contouring Plier)

تجهیزات ارتودنسی

طراحی این پلایر بر اساس طرح دلاروزا (DeLa rosa) است که شیارهای آن با دقت ماشینی شده اند و برای قوس های غیر گشتاور مناسب است.

پلایر آدام (Adams Plier)

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دارای دو نوک مربعی ²۴۰/۰ است که به صورت موازی از هم باز می شوند.

پلایر استاپ- نیکل تیتانیوم (Stop Plier- Nickel Titanium)

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر به صورت ویژه برای کاربرد روی نیکل تیتانیوم طراحی شده است که یک فاصله ی ۱ میلی متری همراه با خمیدگی ایجاد می کند تا یک طرح افقی صاف ایجاد کند.

پلایر استپ (Step Plier)

تجهیزات ارتودنسی

طرح منحصر به فرد این ابزار اجازه می دهد بدون خارج کردن سیم، به سرعت و به سادگی، در آن خمیدگی های با فاصله ی اندک ایجاد کرد.

پلایر جداکننده ی قطعات با قدرت بالا (Force Module Separating Plier)

تجهیزات ارتودنسی

دسته های این ابزار به صورت معکوس کار می کنند و دارای نوک فرورفته ی بلندی است که اجازه می دهد با سرعت و به آسانی قطعات را از هم جدا کنند.

پلایر بازکننده ی چسب دندانپزشکی (Adhesive Removing Plier)

تجهیزات ارتودنسی

طراحی این ابزار تقریبا در هر جای دندان اجازه ی دسترسی برای برداشتن چسب روی دندان را می دهد. برای استفاده ی مکرر می توان نوک دو سر کاربید آن را تعویض کرد. می توان نوک سپر مانند آن که از جنس تفلون است را با حرارت خشک استریل نمود.

۱۹ شهریور ماه ۱۳۹۷/۰ نظرها/توسط دکتر عرفانه افسری

رفع کجی دندان‌ها بدون استفاده از بریس‌های فلزی

مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات آموزشی ارتودنسی کودکان, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت, همه

برخی افراد معتقدند داشتن لبخندی زیبا و دندان‌هایی صاف و یکدست بهترین ابزاری است که زیبایی افراد را چند برابر می‌کند، اما همه‌ی افراد آنقدر نسبت به ظاهر دندان‌های خود راضی نیستند که راحت لبخند بزنند. گرچه بریس‌ها اساسا بهترین ابزار برای رفع کجی دندان‌ها هستند، همه‌ی افراد ظاهر فلزی بریس‌های سنتی را دوست ندارند. درمان ارتودنسی از زمان ابداع بریس‌های فلزی تاکنون مسیری طولانی را پیموده است؛

امروزه، درمان‌های کنونی ارتودنسی به گونه‍ای طراحی شده‌اند که چندان آزاردهنده نیستند و به حدی کارایی دارند که بیمار می‌تواند با وجود آنها با اعتماد به نفس بالا به زندگی خود ادامه دهد. گرچه بریس‌های فلزی هنوز هم روشی موثر برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها و دستیابی به لبخندی بی نقص هستند، اما گزینه‌های درمان ارتودنسی برای بزرگسالان اکنون شامل بریس‌های سرامیکی، بریس‌های داخل دهانی (پشت دندانی) و الاینرهای شفاف (مثلا اینویزیلاین) و دیگر ابزارها هستند. اینکه شما به فکر استفاده از بریس‌های سنتی یا روشی جایگزین برای آن هستید، تنها ارتودنتیست این دانش و تجربه و تخصص را دارد که بتواند مناسب‌ترین گزینه‌های درمان را برای شما انتخاب نماید.

چه گزینه‌هایی در اختیار شما هستند؟

بریس‌های سرامیکی

رفع کجی دندان‌ها

بریس‌های سرامیکی کمتر از بریس‌های فلزی استاندارد توجه مخاطب را به خود جلب می‌کنند و دارای براکت‌های شفاف همرنگ دندان هستند که می‌توان به انتخاب، سیم‌های همرنگ دندان نیز استفاده نمود. در حالی که بریس‌های سرامیکی کمتر دیده می‌شوند، عملکرد آنها مشابه عملکرد بریس‌های فلزی استاندارد است و در طی همان مدت زمان، نتایج مشابهی خواهند داشت. این قابلیت آنها باعث شده است در میان افراد بزرگسالی که در پی درمان ارتودنسی هستند، به گزینه‌ای شناخته شده تبدیل شوند.

بریس‌های پشت دندانی

رفع کجی دندان‌ها

بریس‌های پشت دندانی واقعا قابل مشاهده نیستند. این بریس‌ها که به صورت سفارشی ساخته می‌شوند، به جای قرار گرفتن روی دندان‌ها، به سطح داخلی دندان‌ها متصل می‌شوند. بریس‌های پشت دندانی کاملا شخصی هستند و طرح دندان‌های هر فرد را به خود می‌گیرند و این اطمینان را ایجاد می‌کنند که تا حد امکان راحت و موثر هستند. با این حال، از آنجا که بریس‌های پشت دندانی نزدیک زبان قرار می‌گیرند، کمی زمان می‌برد تا فرد به آنها عادت کند، از سوی دیگر بیشتر از بریس‌های عادی روی گفتار و نحوه‌ی غذا خوردن فرد را به طور موقت تحت تاثیر قرار می‌دهند.

الاینرهای شفاف (یا اینویزیلاین)

رفع کجی دندان‌ها

برای مشکلات ارتودنتیک کمتر، یک دوره استفاده از الاینرهای پلاستیکی شفاف می‌تواند جایگزینی برای بریس‌های ثابت باشد. الاینرهای شفاف متحرک واقعا قابل مشاهده نیستند، اما برای نیازهای همه‌ی بیماران مناسب نیستند.

راه‌های دیگر برای پیشگیری از کج شدن دندان‌ها

خوشبختانه، راه‌های دیگری برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها بدون استفاده از انواع ابزارهای ارتودنسی وجود دارد؛ این تنها به نیازهای خاص پزشکی شما بستگی دارد.

از خوابیدن روی شکم بپرهیزید.

رفع کجی دندان‌ها

فشردگی و همپوشانی رو به داخل دندان‌ها در نتیجه‌ی فشار آرام و رو به داخل دندان‌ها ایجاد می‌شود. یکی از شایع‌ترین علل این مشکل، خوابیدن روی شکم است که وزن زیادی روی صورت فرد قرار می‌دهد و فشار روی به داخل زیادی به دندان‌ها وارد می‌کند. اگر حین خوابیدن روی شکم و صورت خود، بازو یا چیز دیگری را محکم زیر سر خود قرار دهید این فشار بیشتر می‌شود. حتی اگر این حالت خوابیدن مورد علاقه‌ی شما باشد، سعی کنید به پشت یا به پهلو بخوابید تا به تدریج فرم قرار گیری دندان‌هایتان اصلاح شود.

در طول روز از تکیه دادن صورت خود به دستتان اجتناب کنید.

رفع کجی دندان‌ها

بسیاری افراد که برای مدت زمان طولانی در طول روز روی میز کار می‌کنند یا مطالعه می‌کنند، این مشکل نتیجه‌ی شایع وضعیت نامناسب آنها است. زمانی که روی میز رو به جلو قوز می‌کنید و صورت خود را به دست خود تکیه می‌دهید، فشار مداوم زیادی به یک سمت فک وارد می‌شود. این فشار قادر است به تدریج دندان‌ها را رو به داخل کج کند، که در نتیجه منجر به کجی دندان‌ها در یک سمت خواهد شد.

برای کمک به پیشگیری از این اتفاق، سعی کنید راست بشینید و به پشت تکیه دهید. صاف کردن پایین تنه کمک می‌کند بالا تنه نیز شکل بهتری به خود بگیرد، و از خستگی گردن و تکیه دادن صورت به دست برای رفع خستگی پیشگیری شود.

از مکیدن انگشت یا دیگر عادات دهانی پرهیز کنید.

رفع کجی دندان‌ها

علاوه بر فشار مداوم رو به داخل که منجر به کجی دندان‌ها می‌شود، با وارد آوردن فشار رو به بیرون به دندان‌ها نیز ممکن است موجب کجی دندان‌ها شوید. این اتفاق بیشتر در کودکانی رخ می‌دهد که انگشت خود را به شدت می‌مکند؛ با این حال برخی نوجوانان و بزرگسالان نیز هنوز این عادت را با خود به همراه دارند که باعث فشار رو به جلوی دندان‌ها می‌شود. استفاده از نی، جویدن مداد و خودکار، فوت کردن در آدامس و حباب درست کردن با آن همگی فشاری مشابه مکیدن انگشت را وارد می‌کنند و می‌توانند موجب کجی دندان‌ها رو به جلو شوند. سعی کنید تمام عاداتی که فشار رو به جلو به دندان‌ها وارد می‌کنند را ترک کنید.

اگر نمی‌توانید استفاده از نی‌ها را متوقف کنید، حداقل سعی کنید نی را به شکلی در دهان خود قرار دهید که به جای فشار وارد کردن به دندان‌ها، در عقب دهان قرار گیرد.

در صورت از دست رفتن یک یا چند دندان، ‌فاصله‌ی بین دندان‌ها را ببندید.

رفع کجی دندان‌ها

گرچه افتادن دندان‌های شیری و باز شدن راه برای رشد دندان‌های دائمی کاملا طبیعی است، اما از دست رفتن و افتادن دندان‌های دائمی در بزرگسالان می‌تواند مشکلات بسیاری در پی داشته باشد، از جمله کج شدن دندان‌ها. بزرگسالان در نتیجه‌ی کشیدن، مشکلات دندانی، حادثه، یا عدم رشد دندان دائمی پس از افتادن دندان شیری ممکن است دندان‌های خود را از دست دهند. فاصله‌ی به جا مانده از دندان از دست رفته، فشار بیشتری به دندان‌های به جا مانده وارد می‌کند، زیرا هنگام جویدن، فشاری که به دندان‌ها وارد می‌شود به صورت نابرابر توزیع می‌شود. این فشار می‌تواند منجر به جابجایی دندان‌ها و کج شدن آنها شود. بستن شکاف با استفاده از بریس‌ها، بریج‌های دندانی، ایمپلنت‌های دندانی، یا دنچرهای پارسیل از جابجایی دندان‌های به جا مانده و کج شدن آنها پیشگیری خواهد کرد.

حرکت دندان‌ها به سمت فضای خالی به جا مانده از افتادن دندان در نتیجه‌ی روندی طبیعی به نام “حرکت به سمت مزیال دندان” نیز رخ می‌دهد، به این معنا که دندان‌ها این قابلیت را دارند که رو به جلو کج شوند.

در زمان مناسب دندان عقل خود را بکشید.

رفع کجی دندان‌ها

در حالی که برخی مطالعات حاکی از آن است که در صورتی که اجازه دهید دندان عقل در دهان باقی بماند و آن را نکشید، هیچ مشکلی برای دندان‌ها ایجاد نخواهد شد و موجب فشردگی آنها نخواهد شد، این حقیقت در مورد همه صدق نمی‌کند. چنانچه دندان عقل شما در موقعیتی رشد کند که با آنچه باید باشد متفاوت است، یا قبل از بیرون آمدن آنها دندان‌های شما فشرده باشند، دندان عقل قادر خواهد بود به سرعت موجب جابجایی دندان‌های دیگر شود.

مراجعه‌ی منظم به دندانپزشک و گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه‌ی ایکس از دهان و فک در مراحل اولیه، احتمال بروز فشردگی دندان‌ها را نشان خواهند داد و باید با تشخیص دندانپزشک دندان عقل شما کشیده شود. تاخیر در کشیدن دندان عقل تنها منجر به بروز درد (شامل عفونت و دشواری در جویدن) و احتمالا، کج شدن دندان‌ها خواهد شد.

۴ شهریور ماه ۱۳۹۷/۰ نظرها/توسط دکتر عرفانه افسری

فضانگهدار بهترین گزینه برای حفظ فاصله‌ی بین دندان‌ها

مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات آموزشی ارتودنسی کودکان, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت, همه

دندان‌های شیری فضانگهدار طبیعی هستند که بدون وجود آنها رشد دندان‌های دائمی با مشکل مواجه خواهد شد. در این مطلب به ابزارهای ارتودنسی خواهیم پرداخت که در صورت عدم رشد یا از دست رفتن دندان‌های شیری، فضای موجود بین دندان‌ها را حفظ می‌کنند.

انواع فضانگهدار

فضانگهدارها را می‌توان به دو دسته‌ی ثابت و متحرک و نیز یک طرفه و دو طرفه تقسیم بندی نمود. خود بیمار قادر است فضانگه‌دارهای متحرک را از دهان خارج سازد اما فضانگه‌دار ثابت به یک یا چند دندان متصل می‌شود. ابزارهای یک طرفه تنها فضای خالی در یک سمت قوس دندانی را حفظ می‌کنند در حالی که فضانگه‌دارهای دو طرفه فضاهای خالی در دو طرف قوس دندانی را حفظ می‌کنند. بعلاوه قادرند فضاهای موجود در هر دو فک را حفظ نمایند. نوع فضانگه‌دار مورد استفاده، تحت تاثیر عواملی همچون مرحله‌ی رشد دندان‌ها، وجود فضای خالی در هر یک از دو فک بالا یا پایین و نیز تعداد دندان‌های از دست رفته بستگی خواهد داشت. سن بیمار و میزان توانایی وی در همکاری با پزشک نیز از جمله عوامل بسیار مهم هستند.

فضانگه‌دارها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به هیچ عنوان خللی در رشد دندان‌های دیگر وارد نخواهند کرد، بلکه تا رشد دندان‌های دائمی، تنها فضای موجود را حفظ می‌کنند. بعلاوه، ممکن است یک جزء مصنوعی داشته باشند که وظیفه‌ی جویدن، گفتار و جنبه‌ی زیبایی را به عهده دارند.

فضانگهدار متحرک

فضانگهدار

ابزارهای ثابت معمولا دارای یک صفحه‌ی آکریلیک و گیره‌هایی هستند که بسته به سطح دندانی که سیم در مقابل آن قرار می‌گیرد، وظیفه‌ی آنها حفظ و توقف جابجایی دندان‌ها به سمت مزیال یا دیستال است. این اجزاء معمولا با استفاده از سیم فلزی با قطر ۷/۰ میلی‌متر ساخته می‌شوند.

فضانگه‌دارهای متحرک در صورتی مفید هستند که چندین دندان شیری از دست رفته باشند. پاکسازی بین آنها ساده‌تر از ابزارهای ثابت است، بنابراین با وجود آنها راحت‌تر می‌توان بهداشت دهان و دندان را حفظ نمود. با این حال، احتمال گم شدن یا آسیب دیدن این نوع ابزارها بیشتر است. بعلاوه، در صورتی که بیمار همکاری لازم را نداشته باشد، این ابزارها بهترین گزینه محسوب نمی‌شوند.

فضانگهدار

استفاده از فضانگه‌دارهای متحرک یک طرفه توصیه نمی‌شود زیرا بسیار کوچک هستند که احتمال فرو رفتن آنها در گلو بسیار زیاد است.

فضانگهدار ثابت

فضانگه‌دارهای ثابت معمولا عبارتند از سیم فلزی ۷/۰ یا ۱ میلی‌متری که به بندهایی لحیم می‌شوند که روی مولرها پیچانده می‌شوند. پس از قرار گرفتن این ابزار در دهان، بیمار باید به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نماید تا ابزار مورد بررسی قرار گیرد و پیش از ایجاد اختلال در رشد دندان‌های دائمی برداشته شود. در ابزارهای ثابت کمتر به همکاری بیمار نیاز است، اما از جمله مشکلاتی که ممکن است بروز پیدا کنند عبارتند از پوسیدگی اطراف بندها، باز شدن سمنت، یا باز شدن اتصال لحیم شده.

فضانگهدار بند و حلقه (band and loop space maintainer)

فضانگهدار

این نوع فضانگه‌دار یکی از ابزارهای یک طرفه‌ی ثابت است که درست پس از افتادن مولر شیری استفاده می‌شود و هدف آن پیشگیری از انحراف نوک مولر اول دائمی و جابجایی آن به سمت مزیال است. بند و حلقه از یک حلقه‌ی فلزی ضد زنگ تشکیل شده است که به بند دور مولر لحیم شده است. حلقه باید آنقدر بزرگ باشد که مانع رشد پرمولر درون خود نشود.

فضانگهدار روکش و حلقه (crown and loop space maintainer)

فضانگهدار

این نوع ابزار برای محافظت از مولرهای شیری پوسیده و نیز حفظ فضای خالی مجاور آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد. فضانگه‌دار روکش و حلقه اندکی با بند و حلقه متفاوت است. این ابزار از حلقه‌ی فلزی ضد زنگی تشکیل شده است که به روکش فلزی ضد زنگ لحیم شده است. وظیفه‌ی روکش، حفظ دندان پایه است.

دیستال شو (Distal shoe)

فضانگهدار

این ابزار شبیه روکش و حلقه است با این تفاوت که دارای یک بخش فلزی است که تا روی لثه امتداد یافته است و کنار سطح مزیال مولر اول دائمی قرار می‌گیرد که هنوز رشد نکرده است. دیستال شو زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که مولر دوم شیری پیش از رشد مولر اول دائمی از دست رفته باشد، در حالی که مولر اول دائمی در جای نامناسبی رشد کرده باشد یا مولر دوم شیری انکیلوز شده باشد (به استخوان فک جوش خورده باشد). رعایت دقیق بهداشت یکی از اصول ضروری است که حین استفاده از این ابزار باید مورد توجه قرار گیرد.

فضانگهدار که به صورت مستقیم به دندان متصل می‌شود (Direct bonded space maintainer)

فضانگهدار

نقاط ضعف فضانگه‌دارهای دارای بند، منجر به ساخت فضانگه‌دارهایی شد که به صورت مستقیم به دندان متصل می‌شوند. در ساده‌ترین فرم آن، ابزار از یک سیم فلزی ضد زنگ تشکیل شده که روی دندان پایه چسبانده می‌شود. البته نمونه‌ی دیگر از جنس رزین کامپوزیت تقویت شده با الیاف شیشه است. این ماده از الیاف پلی اتیلن تنیده‌ با مقاومت بالا است که از نظر زیبایی، بهتر از نمونه‌ی فلزی است.

فضانگهدار ترنس پالاتال قوس دندانی (Transpalatal arch- TPA)

فضانگهدار

این ابزار، فضانگه‌دار دو طرفه‌ی فک بالا است. ابزار ترنس پالاتال قوس دندانی از یک سیم فلزی ضد زنگ تشکیل شده است که با یک انحنای U شکل در وسط آن، از سقف دهان و دو سر قوس دندانی عبور می‌کند و به دو بندی لحیم می‌شود که دور مولرهای اول پیچانده می‌شوند. TPA زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که مولرهای شیری فک بالا در هر دو طرف از دست رفته باشند و نیاز باشد عرض قوس دندانی در هر دو طرف حفظ شود. اگر قرار باشد مولرها به سمت مزیال حرکت کنند، با قرار گرفتن TPA در دهان، ریشه‌های باکال دندان‌های مولر به استخوان قشری فشار وارد می‌کند تا به عنوان لنگر (تکیه گاه) عمل کند و از جابجایی دندان‌ها جلوگیری کند. با این حال، ممکن است این ابزار قادر به جلوگیری از حرکت نوک دندان‌ها در جهت مزیال نباشد.

فضانگهدار کمانی نانس (Nance holding arch)

فضانگهدار

فضانگه‌دار کمانی نانس، شکل تغییر یافته‌ی TPA است. مانند TPA هدف از کاربرد این ابزار جلوگیری از حرکت مولرهای فک بالا در جهت مزیال است تا جای کافی برای رشد دندان‌های دائمی باقی بماند. این ابزار از یک سیم فلزی ضد زنگ تشکیل شده است که به دو بندی لحیم می‌شود که دور مولرهای اول پیچانده می‌شوند و یک تکه از جنس آکریلیک در طاق سقف دهان قرار می‌گیرد. علاوه بر این، ممکن است سیم در دو سمت به شکل U خمیده شود تا بتوان کوچکترین تنظیمات را روی آن انجام داد. هدف از کاربرد این ابزار درست مانند TPA است تنها تفاوت این است که تکه‌ی آکریلیک تحت عنوان “دکمه‌ی نانس” باعث می‌شود مقاومت ابزار در برابر جابجایی دندان‌های مولر به سمت مزیال افزایش یابد. این ابزار می‌تواند در کنار براکت‌ها و سیم کمانی به عنوان لنگر (تکیه گاه) استفاده شود.

فضانگهدار کمانی پشت دندانی (Lingual arch)

فضانگهدار

فضانگه‌دار کمانی پشت دندانی از دسته فضانگه‌دارهایی است که در فک پایین مورد استفاده قرار می‌گیرد و از یک سیم فلزی ضد زنگ ساخته شده است که به بندهایی لحیم شده است که به دور مولرهای اول فک پایین پیچانده می‌شوند و بخش جلوی آن روی سطح زبانی دندان‌های جلوی فک پایین تنظیم می‌شود. این ابزار قادر است از هر گونه جابجایی مولرها در جهت مزیال و نیز تغییر جهت نوک دندان‌های جلو به سمت زبان جلوگیری نماید. در صورت از دست رفتن زودهنگام دندان‌های شیری جلوی قوس دندانی، با استفاده از این ابزار می‌توان از جابجایی خط وسط دندان‌ها جلوگیری نمود. افزودن بخش U شکل به نزدیک بندهای دندان‌های مولر اجازه می‌دهد کوچکترین تنظیمات انجام شوند.

۱۸ مرداد ماه ۱۳۹۷/۰ نظرها/توسط دکتر عرفانه افسری

اجزای بریس‌ ارتودنسی

مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات آموزشی ارتودنسی کودکان, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت, همه

ابزار ارتودنسی به هر چیزی گفته می‌شود که به دندان‌ها متصل می‌شود تا دندان‌ها را جابجا کند و بایت را اصلاح نماید. بریس‌ها یکی از انواع ابزارهای ارتودنسی هستند که برای اهداف بسیاری مورد استفاده گسترده قرار می‌گیرند. در زیر به توضیح اجزای بریس‌ ارتودنسی خواهیم پرداخت.

بند ها (Bands)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

بند‌ه حلقه‌های ظریف فلزی، معمولا از جنس استیل ضد زنگ، هستند که به دور دندان‌های مولر و گاهی اوقات به دور دندان‌های پرمولر قرار می‌گیرند و از این طریق مراقب اتصالات ارتودنسی به دندان‌ها هستند. بندها در اندازه‌های مختلفی وجود دارند و به دقت به دور دندان تنظیم می‌شوند. این بندها با استفاده از سمان دندانپزشکی روی دندان چسبانده می‌شوند. سمان دندانپزشکی حاوی فلوراید است و در طول درمان از کاهش مواد آهکی دندان پیشگیری می‌نماید.

براکت‌ها (Brackets)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

براکت‌ها اجزاء اتصالات ارتودنسی از جنس فلز، سرامیک، یا پلاستیک هستند که یا مستقیما به هر دندان، یا به بندها چسبانده می‌شوند. نقش آنها نگه داشتن سیم کمانی در کنار هر دندان است. سیم کمانی درون سوراخی قرار می‌گیرد که روی هر براکت وجود دارد، تا آن را در جای خود نگه دارد.

اجزای بریس‌ ارتودنسی

یکی از پر کاربردترین نوع براکت‌ها، براکت‌های سرامیکی هستند که ممکن است کریستالی، آلومینیومی، به رنگ دندان، یا شفاف باشند. این نوع براکت‌ها از نظر زیبایی جذاب‌تر از اتصالات فلزی معمول هستند.

زنجیر (chain)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

زنجیر پلاستیکی که برای نگه داشتن سیم کمانی روی براکت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سیم کمانی (Archwire)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

سیم‌های اصلی، که تحت عنوان سیم کمانی به آنها اشاره می‌شود، روی تاج دو یا چند دندان فک بالا و فک پایین تنظیم می‌شوند و مسیر جابجایی دندان‌ها را هدایت می‌کنند. برخی از سیم‌های مورد استفاده در درمان ارتودنسی دارای حافظه هستند. ارتودنتیست می‌تواند آنها را خم کند یا پیچ و تاب دهد تا درون سوراخ روی براکت تنظیم شود. طی یک دوره‌ی زمانی (۶ تا ۱۰ هفته)، با برگشتن سیم‌ها به وضعیت قبلی خود، فشار وارده به دندان‌ها موجب می‌شود دندان‌ها در امتداد سیم جابجا شوند. سیم‌های کمانی طی جلسات درمان پیشرفت می‌کنند و سیم بعدی ممکن است ضخیم‌تر و قوی‌تر باشد، فشار بیشتری وارد کند و موجب جابجایی دندان‌ها از محلی شود که سیم قبلی آنها را در آن وضعیت قرار داده است. این وضعیت، حس تنگی و فشردگی به همراه خواهد داشت.

حلقه‌های o-شکل (O-rings)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

حلقه‌های o-شکل، حلقه‌های کشی کوچکی هستند که به دور باله‌های براکت قرار می‌گیرند. حلقه‌های o-شکل سیم را درون سوراخ روی هر براکت نگه می‌دارند. این حلقه‌ها، بسته به سلیقه‌ی بیمار، ممکن است رنگی، نقره‌ای، یا شفاف باشند. در هر جلسه که سیم کمانی تنظیم می‌شود، حلقه‌های o-شکل نیز تعویض می‌شوند.

گره فلزی (Steel Tie)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

سیم فلزی ظریفی که روی سیم اطراف براکت بسته می‌شود تا به شکل کاملا ایمن آن را نگه دارد. این نوع گره به جای حلقه O-شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قلاب (Hooks)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

قلاب‌ها اتصالات کوچکی هستند که به انتخاب ارتودنتیست روی برخی براکت‌های دندان‌های فک بالا یا پایین قرار می‌گیرند و برای وصل کردن الاستیک (رابر بند یا بند کشی) مورد استفاده قرار می‌گیرند.

الاستیک‌ (رابر بند) (Elastics (Rubber Bands))

اجزای بریس‌ ارتودنسی

الاستیک‌ها برای کمک به بستن فاصله‌ی بین دندان‌ها و اصلاح رابطه‌ی بین فک بالا و پایین مورد استفاده قرار می‌گیرند. این بخش از ابزار با قرار دادن آن روی قلاب براکت در دندان فک بالا و کشیدن آن تا روی قلاب براکت یکی از دندان‌های فک پایین تنظیم می‌شود.

فنر مارپیچی (Coil Spring)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

فنر مارپیچی از سیم کمانی عبور می‌کند و بین براکت‌ها تنظیم می‌شود. از این قطعه برای دور کردن یا حفظ فاصله‌ی بین دو براکت استفاده می‌شود. فنرهای مارپیچی در دو نوع بسته و باز در دسترس قرار دارند.

فنر مارپیچی باز (Open Coil Spring)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

فنر فلزی که باز است که محکم بین دو براکت قرار می‌گیرد و کمک می‌کند تا فضای بین دو دندان باز شود. این فنر از سیم رد می‌شود. دندانی که در حال بیرون آمدن است، ممکن است فضای کافی برای رشد نداشته باشد بنابراین، با استفاده از این قطعه فضای کافی ایجاد خواهد شد.

فنر مارپیچی بسته (Open Coil Spring)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

فنر فلزی که بسته است و به حفظ فضای موجود بین دو دندان کمک می‌کند. این فنر از سیم رد می‌شود. در صورتی که دو دندان دارای براکت هستند و بین آنها دندانی هست که براکت ندارد، یا بین آنها دندان شیری در حال رشد است، از این قطعه برای حفظ فضای موجود استفاده می‌شود.

فنر فورسوز (Forsus Springs)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

فنرهای فورسوز نوعی ابزار فانکشنال محسوب می‌شوند. فنرهای فورسوز، فنرهایی هستند که ابتدا به دندان‌های مولر فک بالا سپس به سیم کمانی فک پایین در پشت دندان‌های نیش متصل می‌شوند. فنرهای فورسوز رشد فک پایین را تقویت می‌کنند و به نسبت فک بالا، آن را در جای درستی قرار می‌دهند.

۱۱ مرداد ماه ۱۳۹۷/۱ دیدگاه/توسط دکتر عرفانه افسری

ابزارهای ارتودنسی در ترک عادت مکیدن انگشت

مقالات آموزشی ارتودنسی کودکان, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت

در مطلب هفته‌ی گذشته به عوارض و پیامدهای عدم ترک عادت مکیدن انگشت و ارائه‌ی راهکارهایی پرداختیم که از طریق آنها قادر خواهید بود در ترک این عادت به کودک خود کمک کنید. آیا کودک شما قادر نیست عادت مکیدن انگشت را‎ ترک کند؟ در صورتی که راهکارهای ارائه شده موثر واقع نشوند، ممکن است مجبور باشید برای حل این مشکل به پزشک ارتودنتیست مراجعه نمایید تا با استفاده از ابزارهای ارتودنسی مناسب در ترک این عادت به کودک شما کمک کند.

ترک عادت مکیدن انگشت با ریتینر هالی (Hawley Retainer)

ابزارهای ارتودنسی در ترک عادت مکیدن انگشت

استفاده از ریتینر هالی می‌تواند در ترک عادت مکیدن انگشت در بسیاری از کودکان مفید واقع شود. این ابزار در ظاهر شبیه ریتینری است که بیماران در پایان درمان ارتودنسی با بریس‌ها استفاده می‌کنند، اما یک بخش سیمی نیم‌دایره‌ای به آن افزوده شده است که مانع مکیدن انگشت خواهد شد. در برخی کودکان، درمی‎یابیم این ابزار پلاستیکی متحرک، احساس فرو بردن انگشت در دهان را تا جایی تغییر خواهد داد که کودک را از مکیدن انگشت باز خواهد داشت.

ترک عادت مکیدن انگشت با گیره‌ی مشبک شست (Thumb Crib)

ابزارهای ارتودنسی در ترک عادت مکیدن انگشت

اگر کودک اصرار به حفظ عادت مکیدن انگشت دارد و با ریتینر هالی موفق به ترک عادت او نمی‌شوید، ممکن است نیاز باشد از یک ابزار ثابت استفاده نمایید. گیره‌ی مشبک ثابت کام برای ترک عادت مکیدن انگشت شست، ابزار فلزی کوچکی است که درون دهان قرار داده می‌شود و به دندان‌های آسیای بزرگ فک بالا متصل می‌شود. گیره‌ی مشبک که از سیم‌های لحیم شده‌ای ساخته شده است که از برخورد انگشت شست با لثه‌ی پشت دندان‌های جلو، جلوگیری خواهد کرد. به این ترتیب، رضایتی که کودک در نتیجه‌ی مکیدن انگشت خود احساس می‌کرد کاهش می‌یابد و به مرور زمان، منجر به ترک کامل عادت خواهد شد.

ترک عادت مکیدن انگشت با ابزار بلوگرس (Bluegrass Appliance)

ابزارهای ارتودنسی در ترک عادت مکیدن انگشت

اگر کودک شما به گیره‌ی مشبک کام واکنش نشان نمی‌دهد، ابزارهای جایگزینی وجود دارند که می‌توان به آنها متوسل شد. برخی از این ابزارها عبارتند از ابزار بلوگرس (Bluegrass) و ریک (Rake). در ابزار بلوگرس از یک غلتک چرخان استفاده می‌شود تا عادت مکیدن انگشت را در بیمار از بین ببرد و اجازه دهد دندان‌های جلو به مکان طبیعی خود بازگردند.

ترک عادت مکیدن انگشت با بریس ثابت دارای چنگک (Rake Appliance)

ابزارهای ارتودنسی در ترک عادت مکیدن انگشت

به جای ابزار بلوگرس می‌توان از بریس ثابت دارای چنگک استفاده نمود زیرا این ابزار در انگشت فرو خواهد رفت و کودک را از نگه داشتن انگشت در دهان باز خواهد داشت. گرچه این چنگک چندان تیز نیست، اما اگر کودک سعی کند انگشت خود را بمکد حس ناخوشایندی در او ایجاد خواهد کرد.

اگر سن کودک بیش‌تر از ۵ سال است یا رشد دندان‌های دائمی او آغاز شده باشد و هنوز به مکیدن انگشت ادامه می‌دهد، بایستی به ارتودنتیست مراجعه نمایید تا تعیین نماید برای ترک این عادت در کودک چه ابزار ارتودنسی مناسب است. با تهیه‌ی اسکن دیجیتالی از دندان‌ها می‌توان یک ابزار سفارشی ساخت که مناسب اندازه‌ی دهان کودک شما باشد. در جلسه‌ی بعد ابزار آماده خواهد بود و در دهان کودک کار گذاشته خواهد شد. پس از حصول اطمینان از ترک عادت در کودک، می‌توان پس از چند ماه ابزار را از دهان خارج نمود.

استفاده از گیره‌ی مشبک دردی نخواهد داشت، اما پس از کار گذاشتن آن در دهان ممکن است در ابتدا اندکی حساسیت و التهاب ایجاد نماید و طی یک دوره به آن عادت کند. از آنجا که عادت مکیدن انگشت با خود حس اضطراب، ترس یا خستگی را به همراه دارد، ممکن است کودک طی دوره‌ی ترک این عادت به توجه بیشتری نیاز داشته باشد. سعی کنید منشاء حس اضطراب را در او شناسایی کنید و در صدد بر طرف نمودن آن باشید.

ابزارهای ارتودنسی در ترک عادت مکیدن انگشت

به خاطر داشته باشید، عادت مکیدن انگشت شاید در ابتدا ساده انگاشته شود اما مشکلاتی که در اثر آن در دندان‌ها و فک بوجود می‌آیند، در آینده تاثیرات بسیار ناخوشایندی در ظاهر فرد ایجاد خواهند کرد.

۷ تیر ماه ۱۳۹۷/۰ نظرها/توسط دکتر عرفانه افسری

عادت مکیدن انگشت در کودکان

مقالات آموزشی ارتودنسی کودکان, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت

کودکان با رفتاری غیر ارادی متولد می‌شوند. یکی از این رفتارها، مکیدن ناخودآگاه هر شی است که درون دهان آنها قرار می‌گیرد. این رفتار طی چند ماهه‌ی نخست زندگی، به یادگیری خوردن شیر مادر کمک می‌کند و حدود ۴ ماهگی از بین خواهد رفت. با این حال، مکیدن انگشت عادتی غیرارادی و ناخودآگاه نیست، بلکه تصور می‌شود کودک به واسطه‌ی آن تلاش می‌کند در خود آرامش ایجاد نماید.

معمولا مکیدن انگشت در اوایل کودکی تاثیرات سوء طولانی مدتی نخواهد داشت و اکثر کودکان در سنین ۲ تا ۴ سالگی به طور خود به خود آن را ترک خواهند کرد. با این حال، اگر عادت مکیدن انگشت یا شصت بیشتر از این زمان به طول انجامد می‌تواند رشد طبیعی فک‌ها را تغییر دهد و با رشد دندان‌های دائمی در دهان، موجب کجی و انحراف آنها خواهد شد.

مشکلات شایع ناشی از عادت مکیدن انگشت

در زیر به مشکلاتی اشاره خواهیم کرد که معمولا ناشی از مکیدن انگشت می‌باشند و مستلزم درمان ارتودنسی می‌باشند:

جلوآمدن دندان‌های قدامی فک بالا

عادت مکیدن انگشت در کودکان

این مشکل با محل قرارگیری دندان مرتبط است، و نتیجه‌ی آن انحراف نوک دندان‌های قدامی میانی رو به جلو خواهد بود. در برخی موارد، ممکن است شکل‌گیری فک تحت تاثیر قرار گیرد، که احتمالا منجر به جلوآمدن دندان‌ها و فک بالا نسبت به کل صورت خواهد شد.

عقب رفتن دندان‌های قدامی فک پایین

عادت مکیدن انگشت در کودکان

فشار انگشت به دندان‌ها موجب خواهد شد نوک دندان‌های پیش میانی فک پایین رو به زبان باشد.

اپن بایت

عادت مکیدن انگشت در کودکان

با روی هم قرار دادن فک بالا و پایین، یا به اصطلاح با بستن بایت، دندان‌های بالا و پایین به یکدیگر نزدیک نمی‌شوند. حفره یا شکاف بین دندان‌های قدامی فک بالا و پایین ممکن است دقیقا به شکل انگشت یا شصت کودک درآید.

کراس بایت

عادت مکیدن انگشت در کودکان

در نتیجه‌ی مکیدن انگشت، ممکن است فک بالا باریک‌تر از فک پایین شود، به گونه‌ای که دندان‌های فک بالا و پایین به درستی روی یکدیگر قرار نگیرند. این مشکل ممکن است در نتیجه‌ی منقبض کردن عضلات چانه حین مکیدن انگشت بوجود آید.

هنگام تلاش برای ترک عادت مکیدن انگشت در کودکان باید کاملا مراقب بود. زیرا آنها این رفتار را با هدف ایجاد آرامش در خود انجام می‌دهند و والدین باید نسبت به عامل روانی منشاء بروز این عادت حساس باشند. تنبیه و سرزنش بهترین رویکرد نیستند – بلکه باید در این راه صبور بود و به تشویق متوصل شد.

راهکارهای ترک عادت مکیدن انگشت

تشویق کودک و در آغوش گرفتن او یا دادن جایزه می‌توانند آنها را به ترک این عادت ترغیب کنند.
از سرزنش کردن او اجتناب کنید زیرا ممکن است در کودک حالت تدافعی ایجاد نماید.
برای هر روز یا هر هفته‌ای که کودک انگشت خود را نمی‌مکد، و درواقع برای پیشرفت کودک در راه ترک این عادت روی تقویم علامت گذاری کنید یا برای آن جدول طراحی کنید.
به عنوان جایزه یا به او اسباب بازی بدهید یا او را برای گردش بیرون ببرید.
از ابزاری استفاده کنید که انجام این عادت را به او یادآوری کنند، مثلا روی ناخن‌های او لاک ناخن بدمزه بزنید، یا هنگام خواب روی انگشت او چسب زخم بپیچید.
برای پرت کردن حواس او از مکیدن انگشت، از چیزی مانند یک اسباب بازی استفاده نمایید.

عادت مکیدن انگشت در کودکان

هنگام خواب برای او دستکش یا محافظ انگشت بپوشید که به صورت آماده در بازار وجود دارند.
اگر هیچ کدام از اقدامات محافظه‌کارانه‌ی بالا موثر واقع نشوند، با مراجعه به ارتودنتیست، ممکن است وی استفاده از ابزارهای مختلف ارتودنسی را پیشنهاد دهد.

عادت مکیدن انگشت در کودکان

درمان‌های اولیه‌ی ارتودنسی به منظور ترک عادت مکیدن انگشت

اگر کودک شما به مدت طولانی عادت مکیدن انگشت را با خود به همراه داشته است و این عادت به تدریج در حال تغییر شکل فک و فرم قرارگیری دندان‌های اوست، ممکن است استفاده از درمان‌های اولیه‌ی ارتودنسی ضروری باشند. درمان پیش از نوجوانی معمولا نخستین مرحله است و به هدایت رشد صحیح فک کمک می‌کند به گونه‌ای که در آینده نیاز نباشد از درمان‌های گسترده‌ی ارتودنسی برای اصلاح بایت استفاده نمود. بعلاوه با استفاده از درمان‌های ارتودنسی می‌توان اطمینان حاصل نمود که فضای کافی برای رشد صحیح دندان‌های دائمی وجود خواهد داشت. این ابزارها به پیشگیری از فشردگی و نامرتبی دندان‌ها و دیگر مسائل مربوط به صافی دندان‌ها و مشکلات ظاهری کمک خواهند کرد.

گزینه‌های درمان ارتودنسی

نوع درمان ارتودنسی که کودک شما به آن نیاز خواهد داشت، به نوع مشکل او بستگی خواهد داشت که در پی عادت مکیدن انگشت بوجود آمده است. در برخی موارد ممکن است طی مراحل نخست درمان نیاز باشد از فضادهنده‌ها (spacers) استفاده شود تا دهان برای رشد در آینده مهیا شود و از ایجاد دیگر مشکلات ارتودنسی جلوگیری به عمل آید. دومین مرحله‌ی درمان ارتودنسی در سنین نوجوانی صورت می‌گیرد که ممکن است شامل اصلاح و درمان مشکلات گسترده‌ی بایت و فک و نیز صاف و یکدست نمودن دندان‌های کج باشد که با استفاده از بریس‌های فلزی سنتی یا بریس‌های زبانی (لینگوال) انجام می‌شود.

عادت مکیدن انگشت در کودکان

اگر نگران تاثیرات عادت مکیدن انگشت روی دندان‌ها و لبخند کودک خود هستید، بهترین راه این است که برنامه‌ای طولانی مدت برای مراجعه منظم به ارتودنتیست طراحی کنید. تنها یک ارتودنتیست قادر خواهد بود وضعیت دندان‌ها و فک او را به درستی بررسی نماید تا مشکلات بالقوه و احتمالی را شناسایی نموده و یک طرح درمان ارتودنسی مناسب ارائه دهد. در مقاله بعد به طور مفصل به معرفی ابزارهای ارتودنسی خواهیم پرداخت که در ترک این عادت موثر خواهند بود.

۳۰ خرداد ماه ۱۳۹۷/۰ نظرها/توسط دکتر عرفانه افسری

بهداشت و مراقبت از ابزارهای ارتودنسی

مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات آموزشی ارتودنسی کودکان, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت

ابزارهای متحرک

در ارتودنسی انواع مختلف ابزارهای متحرک مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف از کاربرد این ابزارها حرکت و اصلاح یک یا چند دندان مورد نظر، تاثیر روی رشد فک‌ها و نیز دندان‌ها خواهد بود. شما بایستی از این ابزارها طبق دستور ارتودنتیست خود استفاده نمایید؛ در غیر اینصورت، درمان نتایج مطلوبی در بر نخواهد داشت. زمان تقریبی درمان شما براساس همکاری شما در استفاده از ابزار ارتودنسی تخمین زده خواهد شد.

به خاطر داشته باشید، چند روزی طول می‌کشد تا به یک ابزار جدید ارتودنسی عادت کنید. سعی کنید حین خواب آن را از دهان خارج نکنید تا هم به آن عادت کنید و هم ابزار موثر واقع شود. در چند روز نخست، در دهان بزاق زیادی ترشح خواهد شد که دور از انتظار نیست. پس از چند روز، میزان ترشح بزاق به سطح معمول بازخواهد گشت.

گفتار شما تحت تاثیر ابزار ارتودنسی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. شاید تلفظ برخی لغات برای شما دشوار باشد. ظرف دو روز به حرف زدن با وجود این ابزار در دهان عادت خواهید کرد. سعی کنید از طریق مطالعه با صدای بلند، تمرین گفتار کنید.

مراقبت از ابزارهای متحرک ارتودنسی

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

باید حین غذا خوردن، ابزار را از دهان خود خارج کنید. پس از صرف غذا، دندان‌های خود را با مسواک و خمیردندان مسواک بزنید و ابزار خود را فقط با مسواک تمیز نمایید. برای پاکسازی بهتر می‌توان از پاک‌کننده‌ی دنچر استفاده نمود.

به خاطر داشته باشید حین خوردن غذا، مسواک زدن، انجام ورزش‌های رزمی و شنا، ابزار ارتودنسی مورد استفاده را از دهان خود خارج نمایید. پس از اتمام، هر چه سریعتر مجددا آن را در محل خود قرار دهید. فراموش نکنید، ابزارهای ارتودنسی تنها در صورتی موثر خواهند بود که در دهان و روی دندان‌ها قرار گیرند. برای انجام هر فعالیتی که ممکن است به دندان‌ها، لثه‌ها یا گونه‌های شما آسیب برساند از محافظ دهان استفاده نمایید.

به محضی که ابزار را از دهان خارج می‌کنید آن را در جعبه‌ی نگهدارنده قرار دهید. آن را درون دستمال روی میز قرار ندهید زیرا ممکن است کسی آن را به اشتباه دور بیاندازد. آن را در جیب خود نیز نگذارید زیرا ممکن است در اثر ضربه شکسته شده و آسیب ببیند.

ابزار ارتودنسی خود را از دسترس حیوانات دور نگه دارید زیرا معمولا حیوانات به جویدن آنها علاقه دارند. از قرار دادن ابزار ارتودنسی خود در مجاورت گرما بپرهیزید. برای استریل نمودن ریتینر خود از جوشاندن آن بپرهیزید. برای این کار به ارتودنتیست خود مراجعه نمایید. ریتینر را در محلول دهانشویه قرار ندهید.

ابزارهای ثابت ارتودنسی

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

ابزراهای ثابت از جمله معمول‌ترین ابزارهای مورد استفاده در درمان ارتودنسی می‌باشند. این نوع ابزار شامل براکت‌های کوچکی هستند که با چسب‌های دندانپزشکی به سطح جلوی دندان‌ها متصل می‌شوند. سپس براکت‌ها با سیم نازکی به یکدیگر متصل می‌شوند. طی درمان ارتودنسی، این ابزارها از قبیل بریس‌ها و وسیع‌کننده‌ها به طور دائم در دهان قرار داده می‌شوند. در جلسه‌ی نخست، تمام اجزاء ابزار ثابت به شما نشان داده خواهد شد و نام اجزاء را یاد خواهید گرفت. ممکن است دو روز طول بکشد تا به این ابزارهای جدید در دهان خود عادت کنید.

مراقبت از ابزارهای ثابت

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

ممکن است در ابتدا از وجود ابزارهای ثابت ارتودنسی در دهان خود احساس ناراحتی کنید. مثلا در لب‌ها و گونه‌ی خود احساس سوزش کنید، حین خوردن غذاهای چسبناک لیگاتورها از بریس‌ها خارج شوند، یا حین خوردن غذاهای سفت ممکن است بریس‌ها بشکنند یا نوارهای آنها شل شوند. برخی از این مشکلات قابل پیش‌بینی هستند و می‌توانید از بروز آنها جلوگیری نمایید.

مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به طور منظم، طی درمان ارتودنسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا از تحریک و تورم لثه‌ها و نیز از پوسیدگی و ایجاد لکه‌های سفید رنگ روی دندان‌های دائمی جلوگیری خواهد کرد. نحوه‌ی کشیدن نخ دندان و مسواک زدن، پس از کارگذاری ابزارهای ثابت ارتودنسی به شما آموزش داده خواهد شد. اما همواره باید حین مسواک زدن مواظب بریس خود باشید تا از شکستن آن جلوگیری شود.

از مسواک ارتودنسی برای تمیز نمودن دندان‌ها و بریس خود استفاده نمایید. از مسواک‌های بین دندانی نیز برای پاکسازی فضای میان دندان‌ها و بریس استفاده کنید تا از ایجاد پلاک و رسوب در این فضا جلوگیری نمایید. برای مسواک زدن از خمیردندان فلورایده استفاده نمایید. دهانشویه‌ها یا ژل‌های فلورایده نیز مفید خواهند بود.

برای مراقبت از بریس‌ها از چه چیزهایی باید پرهیز نمود؟

نوشابه‌های گازدار و آبمیوه‌ها: زیرا منجر به پوسیدگی دندان و تغییر رنگ (ایجاد لکه‌های سفید رنگ) دندان‌ها خواهند شد.
غذاهای جویدنی: نان شیرینی‌ها، ساندویچ‌ها، شیرین بیان، رول‌های میوه
غذاهای خشک و ترد: ذرت بو داده، یخ، چیپس، چوب شور، و انواع مغزها
غذاهای چسبناک: کارامل، آدامس
غذاهای سفت: انواع مغزها، آبنبات، شکلات
گاز زدن به چیزهای سفت: مداد، خودکار، ناخن انگشت ممکن است به بریس‌ها آسیب بزنند. بریس‌های آسیب دیده طول درمان را افزایش خواهند داد و برداشتن بریس‌ها را به تاخیر خواهند انداخت.
غذاهایی که نیاز به گاز زدن دارند: ذرت روی چوب ذرت، سیب‌، هویچ، پیتزا، ساندویچ. این نوع خوراکی‌ها باید پیش از خوردن به صورت تکه‌های کوچک خرد شوند.

۲۳ خرداد ماه ۱۳۹۷/۰ نظرها/توسط دکتر عرفانه افسری

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

مقالات آموزشی ارتودنسی بزرگسالان, مقالات آموزشی ارتودنسی کودکان, مقالات آموزشی جراحی فک و صورت, مقالات عمومی ارتودنسی و جراحی فک و صورت

ارتودنسی یکی از شاخه‌های دندانپزشکی است که به طور کلی به درمان مال اکلوژن می‌پردازد و هدف آن صاف و یکدست کردن دندان‌ها می‌باشد. مال اکلوژن به شرایطی گفته می‌شود که هنگام بسته بودن دهان، دندان‌ها به درستی روی یکدیگر قرار نمی‌گیرند که نتیجه‌ی آن ایجاد مشکل یا اختلال در بایت است. اگر رشد دندان‌ها به درستی هدایت نشود، مال اکلوژن بوجود خواهد آمد. دندان‌ها کج و ناصاف خواهند بود و در یک ردیف کنار یکدیگر قرار نخواهند گرفت.

مال اکلوژن بیماری محسوب نمی‌شود زیرا سلامت جسمی را تحت تاثیر قرار نخواهد داد. این عارضه تنها به تغییر در موقعیت دندان‌ها مربوط می‌شود. با این حال، با ایجاد اختلال در بایت ممکن است از طرفی شکل صورت و ظاهر فرد را تحت تاثیر قرار دهد و از سوی دیگر با ایجاد مشکل در جویدن، گفتار و عملکرد تنفسی دندا‌ن‌ها، در نهایت منجر به ایجاد حس ناراحتی، افسردگی و عدم اعتماد به نفس خواهد شد.

از جمله عواملی که ممکن است منجر به ایجاد مشکل در بایت شوند عبارتند از آسیب به دندان‌ها یا استخوان‌های صورت، مکیدن شصت یا انگشت به طور مداوم و عوامل دیگر. مال اکلوژن شدید می‌تواند غذا خوردن، گفتار و رعایت بهداشت دندان‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.

درمان ارتودنسی می‌تواند به درمان یا بهبود مشکلات زیر کمک کند: