شاید شما نیز مانند بسیاری افراد دیگر می خواهید دندان های صاف و یکدستی داشته باشید و بتوانید شکاف بین دندان های خود را ببندید. تمایل شدید به داشتن لبخندی فوق العاده با دندان هایی بی نقص در افراد بسیاری وجود دارد. آیا برای ایجاد تغییراتی برای بهتر شدن آمادگی دارید؟ با کمک یک ارتودنتیست می توانید در مسیر دستیابی به لبخندی زیبا قرار بگیرید. اما برای رسیدن به این هدف گزینه های دیگری نیز دارید.

براکت ارتودنسی چیست؟

براکت ها ابزارهای دندانی هستند که توسط ارتودنتیست ها استفاده می شوند تا به تدریج دندان ها را جابجا کنند. از آنها برای اصلاح مشکلات غیر عادی دندان ها، از جمله فاصله بین دندان ها یا کج بودن آنها استفاده می شود. اینها سنتی ترین گزینه برای اصلاح فرم دندان ها هستند. طول درمان ارتودنسی در افراد مختلف، بسته به وخامت مشکل ارتودنتیک فرد، بسیار متفاوت است، اما اکثر مشکلات می توانند ظرف ۱۲ ماه اصلاح شوند.

بریس ها مجموعه براکت های فلزی ضد زنگی هستند که با چسب مخصوص ارتودنسی به تک تک دندان ها متصل می شوند. پس از آن یک سیم فوق العاده منعطف به این براکت ها متصل می شود تا این دندان ها را به محل مطلوب خود هدایت کنند. بسته به نوع بریس ها، سیم ها یا با استفاده از یک کش بسیار کوچک، یا با در کوچک تعبیه شده روی براکت ها، روی آنها قرار می گیرند.

ونیر دندانی

اولا، ونیرها پوسته های نازکی هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند و سپس روی دندان ها قرار می گیرند. مواد شبیه دندان به گونه ای طراحی می شوند که سطح دندان ها را پوشش می دهند تا ظاهر آنها را بهبود بخشند. بدون استفاده از هیچ فلز، تری پلاستیکی، یا سال ها درمان.

برای این نوع راهکارهای دندانپزشکی، شما دو گزینه در اختیار دارید: رزین و پرسلاین. رزین از مواد نازک تری ساخته می شود به همین دلیل نیاز نیست قبل از قرار گرفتن این نوع ونیرها روی دندان ها حجم زیادی از آنها تراشیده شود. اگر می خواهید ترمیم های دندانی شما کاملاً شبیه دندان های طبیعی باشند و در برابر ایجاد لکه مقاوم باشند، پرسلاین ها گزینه های بهتری هستند.

ونیرها اساساً برای اصلاح مشکلات این چنین کاربرد دارند:

• دندان های لب پر و ساییده شده یا دندان های شکسته
• دندان هایی که شکل غیر عادی دارند
• شکاف بین دندان ها
• دندان هایی که تغییر رنگ داشته اند.

به پوسته های دندانی شبیه ناخن مصنوعی فکر کنید. هدف استفاده از آنها پوشاندن یا پنهان کردن دندان های ناقص یا شکاف بین دندان ها است.

کدام گزینه برای شما بهتر است؟

تا پایان نخستین مشاوره با یک ارتودنتیست نمی توانید متوجه شوید کدام گزینه برای شما بهتر است. تصمیم گیری در مورد این گزینه ها اساساً به سلامت دندان های شما و نیز هدف شما از انجام درمان، مانند بستن شکاف بین دندان ها یا صاف کردن آنها، بستگی دارد. پس از برداشتن ابزارهای ارتودنسی، ممکن است نیاز باشد تا چند ماه، به صورت تمام وقت از ریتینر (نگهدارنده) استفاده کنید. پس از آن بازه زمانی، ملزم خواهید بود برای مدت زمانی طولانی تر، تنها شب ها از ریتینر ارتودنسی استفاده نمایید، و شب ها، تا پایان عمر!! هدف استفاده از ریتینر پیشگیری از بازگشت دندان ها به جای نخست آنها است.

قرار گرفتن ونیرها روی دندان ها، گزینه ای که به دندان های طبیعی شباهت زیادی دارند، مزایای خاص خود را دارد. آنها قادرند دندان هایی که شکسته هستند، تغییر رنگ داشته اند، یا ساییده شده اند را اصلاح نمایند، تنها کاری که ابزارهای ارتودنسی قادر به انجام آنها نیستند. علاوه بر این، ونیرها نتایجی فوری در بر خواهند داشت. شما تنها با دو جلسه مراجعه به دندانپزشک می توانید از ونیرها بهره مند شوید. پس از قرار گرفتن آنها روی دندان ها، هیچ مراقبت خاصی نیاز نیست.

نقاط ضعف ونیر

پس اگر ونیرها این همه حسن دارند، چرا همه از آنها استفاده نمی کنند؟ اصلی ترین نقطه ضعف ونیرها این است که اگر دندان های شما کج هستند برای شما درمان ایده آلی نخواهند بود. ونیرهایی که روی دندان های کج قرار می گیرند باید خیلی نازک ساخته شوند تا کجی دندان های زیر خود را پوشش دهند. این نازکی کامل دندان ها می تواند باعث شود تمیز کردن آنها بسیار دشوار باشد و به مرور زمان منجر به مشکلات لثه شود.

هر چند ونیرهایی که روی دندان های کج قرار می گیرند بسیار نازک هستند اما می توانند باعث شوند وقتی لبخند می زنید دندان های شما ظاهر برجسته ای داشته باشند. ونیرها اغلب به منظور بستن فاصله بین دندان های جلو استفاده می شوند. بسته به اینکه این فاصله چقدر بزرگ است، ونیرها می توانند باعث شوند دندان های جلو خیلی بزرگ به نظر برسند، زیرا باید اندازه آنها بزرگ تر باشد تا فضای خالی را پر کنند. علاوه بر این، بواسطه ساییدگی یا تغییر رنگ، ونیرها نیاز دارند تقریباً هر ۱۰ سال یک مرتبه تعویض شوند. بعلاوه، قرار گرفتن ونیرها روی دندان ها مستلزم برداشتن مقداری از ساختار دندان های سالم است. دندان های شما قبل از فرایند تراشیده خواهند شد تا بتوان ونیرها را روی آنها قرار داد.

روی هم رفته، ونیرها می توانند گزینه مناسبی برای شما باشند اگر دندان های شما صاف هستند، اما یا بین آنها فاصله وجود دارد یا قصد دارید شکل، اندازه، یا رنگ آنها را ارتقاء دهید. در غیر اینصورت، ممکن است لازم باشد ابتدا درمان ارتودنسی انجام شود تا مبنای صحیحی برای ونیرها محیا شود.

امروزه درمان ارتودنسی با استفاده از بریس ها (مجموعه ی براکت ها و سیم ارتودنسی) در سراسر کشور می تواند متفاوت باشد و تقریبا بین ۳۰۰۰ تا ۶۰۰۰ دلار هزینه درمان ارتودنسی در بر دارد که البته این رقم تحت تاثیر عوامل متعدد می تواند کمتر یا بیشتر باشد. اینکه بیمار در چه سنی برای درمان اقدام کرده باشد، محل زندگی فرد (کدام بخش زندگی می کند)، بیمه ای که تحت پوشش آن است، نوع درمانی که انتخاب می کند، و نیز مهارت و تجربه ی ارتودنتیست همگی روی هزینه ی درمان تاثیر دارند. اجازه دهید به جزئیات هر یک از این عوامل بپردازیم.

سن بیمار

اکثر افراد در سنین بزرگسالی برای درمان ارتودنسی اقدام می کنند. گرچه شما می توانید در هر سنی در پی درمان باشید اما ارتودنتیست ها به مراجعه ی بیمار ها در سنین پایین اصرار دارند زیرا زمانی که بیمار هنوز در سن رشد به سر می برد درمان ساده تر است، بنابراین هزینه های درمان کمتر خواهد بود. اکثر مشکلات مربوط به کج و ناصاف بودن دندان ها و حتی فک، زمانی راحت تر انجام می شوند که ارتودنتیست بتواند رشد فک ها را هدایت کند. اگر تا پایان رشد فک صبر کنید، ممکن است همچنان درمان ممکن باشد اما مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید، در نتیجه هزینه های آن بیشتر خواهد بود.

محل زندگی بیمار

اگر در جایی زندگی می کنید که هزینه های زندگی بالا باشند، به احتمال زیاد مجبور هستید بابت درمان خود هزینه ی بیشتری بپردازید زیرا قطعا هزینه های مطب ارتودنتیست و دیگر هزینه های جانبی در این مناطق بالاتر هستند.

نوع بیمه

در صورتی که بیمه ی شما مقداری از هزینه ی درمان ارتودنسی را می پردازد، هزینه ی کمتری بابت درمان خود خواهید پرداخت. اگر خودتان یا فرزندتان به بریس ها نیاز دارید، به طرح خدمات تحت پوشش بیمه ی خود نگاهی بیاندازید. اکثر شرکت های بیمه اکنون معتقدند که درمان ارتودنسی نوعی درمان زیبایی محسوب می شود بنابراین بخش اندکی از هزینه های آن را می پردازند. از طرفی نوع ابزاری که برای درمان انتخاب می کنید نیز مهم است. مثلا ممکن است بریس های فلزی سنتی ۱۰۰ درصد تحت پوشش بیمه قرار گیرند اما نیاز باشد بیمار بخشی از هزینه ی درمان با بریس های شفاف یا الاینرهای شفاف از قبیل اینویزیلاین را بپردازد.

دانش و تجربه ی ارتودنتیست

این عامل تاثیر زیادی روی هزینه های درمان دارد. مثلا اگر شما به یک گروه ارتودنتیست معتبر با سال ها تجربه مراجعه کنید ممکن است هزینه ی درمان شما بیشتر از زمانی باشد که به یک دندانپزشک عمومی مراجعه می کنید که چند گزینه درمان ارتودنسی در اختیار شما قرار می دهد. علت این اختلاف قیمت، تخصص ارتودنتیست در این زمینه است. به این معنا که شما در یک مطب با پیشرفته ترین فن آوری ها در زمینه ی ارتودنسی و تحت نظر ارتودنتیستی تحت درمان قرار خواهید گرفت که در این زمینه آموزش دیده است. در مطب ارتودنتیست در نتیجه ی تجربه ی ارتودنتیست، طرح درمان هر بیمار مختص خود اوست، بنابراین نتایج درمان فوق العاده هستند. به جای دقت و مقایسه ی هزینه های درمان در مراکز مختلف به تجربه ی دندانپزشک دقت کنید. ثبات دندان ها نیز متفاوت است. ارتودنتیست به بیمار اطمینان می دهد که در پایان درمان، ریشه ها و تاج های دندان ها در بهترین محل خود قرار دارند بنابراین در آینده ثبات بیشتری خواهند داشت و خطر بازگشت آنها به جای نخست کمتر خواهد بود.

زمانی که نوبت به خودتان می رسد، مطمئن شوید به کسی مراجعه می کنید که برای کمک به شما در راه رسیدن به لبخندی زیبا، دانش و مهارت لازم و نیز بهترین ابزار را در اختیار دارد.

نوع روش و ابزار درمان

بسته به اینکه بیمار چه نوع روش و ابزاری را برای درمان انتخاب می کند، هزینه های درمان متفاوت خواهند بود. بریس های فلزی استاندارد از سایر ابزارها مقرون به صرفه تر هستند، اما شهرت اینویزیلاین رو به افزایش است و به تدریج افراد بیشتری استطاعت پرداخت هزینه های آن را دارند.

بریس های فلزی

احتمالا بریس های فلزی تنها ابزاری باشند که افراد بسیاری نسبت به آن شناخت دارند، بنابراین راحت می توان پی برد که چرا این نوع ابزار بیشترین کاربرد را دارد. بریس های فلزی نسبت به سایر درمان ها مقرون به صرفه تر بوده با این حال برخی جنبه های منفی استفاده از آنها نیز شناخته شده است.

از آنجا که فلزی هستند ممکن است بزرگ باشند. گرچه طی سال ها ظاهر آنها بهبود چشمگیری داشته است اما هنوز هم ممکن است افراد بسیاری آنها را دوست نداشته باشند. بریس های فلزی گزینه ای قدیمی و سنتی هستند اما علیرغم درمان های متنوع جدید ارتودنسی، همچنان مشهور و موثر باقی مانده اند.

اگر بریس های فلزی توسط متخصص ارتودنتیست کار گذاشته شوند، هزینه ی استفاده از آنها حدود ۲۰۰۰ – ۲۵۰۰ دلار خواهد بود.

بریس های سرامیکی

بسیاری از ویژگی های بریس های سرامیکی شبیه بریس های فلزی است، تنها تفاوت اصلی آنها این است که این نوع بریس ها همرنگ دندان هستند بنابراین بسیار کمتر از بریس های فلزی سنتی قابل مشاهده می باشند. در برخی نمونه های آنها سیمی از درون براکت ها عبور می کند که آن نیز همرنگ دندان است که به پنهان ماندن آنها کمک می کند.

بر اساس مشاهدات، بریس های سرامیکی قادرند سریع تر از دیگر نمونه های بریس ها دندان ها را اصلاح نمایند. با این حال باید سخت تلاش کنید تا بتوانید آنها را تمیز نگه دارید، زیرا اگر مواظب آنها نباشید، احتمال لکه دار شدن و تغییر رنگ آنها زیاد است. این نوع بریس ها تنها اندکی گران تر از بریس های فلزی هستند، بنابراین می توان آنها را مد نظر قرار داد.

برای داشتن بریس های سرامیکی حدود ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ دلار باید بپردازید.

اینویزیلاین

بریس های اینویزیلاین کاملا متفاوت هستند زیرا در واقع یک دسته الاینرهای پلاستیکی هستند که برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته می شوند. این نوع الاینرها در بازه های زمانی مشخصی تعویض می شوند تا به مرور زمان نحوه ی قرار گیری دندان ها را اصلاح کنند. مهم ترین مزیت این ابزار غیر قابل دیدن بودن آن است، و به شما اجازه می دهد به شکل طبیعی غذا بخورید، مایعات بنوشید و مثل همیشه مراقب دندان های خود باشید.

اینویزیلاین ها گران تر هستند و نسبت به سایر درمان های تهاجمی تر، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا به نتیجه برسند، اما این واقعیت که آنها غیر قابل مشاهده هستند باعث شده جذابیت آنها بین افراد بالاتر باشد.

هزینه ی درمان با استفاده از اینویزیلاین ها ۲۵۰۰ – ۴۵۰۰ دلار هزینه دارد.

بریس های پشت دندان

بریس های پشت دندانی دقیقا شبیه بریس های فلزی ساخته شده اند، اما تفاوت اصلی آنها این است که این نوع بریس ها به جای سطح بیرونی دندان ها، روی سطح داخلی یا زبانی (سطح رو به زبان دندان ها) دندان ها قرار می گیرند. این ابزار مزایای بسیاری دارد، مهم تر از همه این که قابل مشاهده نیستند.

مهم ترین مشکل بریس های پشت دندانی این است که به علت محل قرار گیری آنها، تمیز نگه داشتن آنها دشوار است. بعلاوه ممکن است مدتی طول بکشد تا به آنها عادت کنید، تعداد دفعات بیشتری نیاز به تنظیم شدن دارند، و گران تر از بریس های فلزی معمولی هستند.

هزینه ی درمان با استفاده از بریس های پشت دندانی کلاً ۳۰۰۰ – ۵۰۰۰ دلار است، که البته هزینه ی نهایی بستگی به وضعیت هر بیمار دارد.

دیگر ابزارها عبارتند از بریس های دیمون، بریس های دارای براکت هوشمند و بریس های شفاف که هزینه ی هر یک از آنها به ترتیب ۱۷۰۰ – ۳۵۰۰ ، ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ و ۳۵۰۰ – ۴۵۰۰ دلار خواهد بود.

فلاش کات دیستال اند کاتر کوچک (Mini Flush Cut Distal End Cutter)

طراحی کوچک این ابزار اجازه ی دسترسی آسان به مناطق تنگ را می دهد. کار کردن با آن برای افرادی که دست های کوچکی دارند بسیار راحت است. سیم کمانی را در ۲/۱ میلی متری لوله ی باکال نگه می دارد و می برد.

دیستال اند کاتر دارای نگه دارنده ی ایمنی استاندارد (Standard Safety Hold Distal End Cutter)

ابزاری استاندارد از نوع دیستال اند کاترها. مناسب برای افرادی که اندازه ی دست آنها متوسط است. نگه دارنده ی ایمنی، سیم ها را در فاصله ی ۲/۱ میلی متری از لوله ی باکال نگه می دارد.

کاتر لیگاچور مینی پین (Mini Pin Ligature Cutter)

ابزاری در اندازه های استاندارد برای کاربرد روزانه در مطب ارتودنتیست. طراحی فرو رفته ی جلوی آن اجازه می دهد حین برش بهترین زاویه ی دید وجود داشته باشد.

کاتر سیم سخت (Hard Wire Cutter)

ابزاری با اندازه ی استاندارد با لبه های برنده ای که به طور خاص طراحی شده اند تا در برابر فشار زیاد ناشی از برش سیم های ضخیم مقاومت داشته باشد، با قابلیت برش لیگاچور از نوک آن.

پلایر منقار پرنده ای استاندارد (Standard Bird Beak Plier)

ابزاری استاندارد برای خم کردن سیم های ضخیم و سفت ارتودنسی. جزئیات این ابزار با دقت طراحی شده اند و اندازه ی نوک آن، با ² ۰۳۵/۰ قطر، بسیار باریک است.

پلایر منقار پرنده ای/ با نوک دندانه دار (Bird Beak/ Serrated Tip)

این ابزار اجازه می دهد به بهترین شکل و با بیشترین کنترل سیم گرفته شود. این ابزار به گونه ای طراحی شده است که هیچ آسیبی به دندان نمی زند، مخصوصا نوک دندانه دار آن. با استفاده از آن به خوبی می توان ریتینر را کنترل نمود.

پلایر سیم ظریف/ بدون شیار (Light Wire Plier/ No Grooves)

نوک این ابزار که با دقت باریک شده است امکان کارهای ظریف روی سیم کمانی را فراهم می آورد. قطر هر دو نوک ² ۰۲۵/۰ است.

پلایر منقار پرنده ای خیلی بلند (Extra Long Bird Beak)

این پلایر دارای نوک بلند و بسیار باریکی است که برای خمیده کردن سیم ها به طور دقیق استفاده می شود. بعلاوه، با قطر نوک ²۰۳۰/۰ آن، می توان در قسمت هایی که دسترسی به آنها دشوار است از آن استفاده کرد.

پلایر منقار پرنده ای بلند دارای کاتر (Long Bird Beak With Cutter)

سطح کاربردی این ابزار ۴ میلی متر بلندتر از پلایر ۱۳۹-۸۰۰ است. این پلایر برای برش و خمیده کردن سیم های ضخیم تر فوق العاده است. قطر نوک آن ²۰۳۵/۰ است.

پلایر سیم ظریف دارای کاتر/ بدون شیار (Light Wire Plier with Cutter/ No Grooves)

این پلایر شبیه LT 800-140 است که در پایه ی دَم آن بخش برنده ای با کیفیت بالا افزوده شده است.

پلایر توئید شکل دهنده ی سیم کمانی (Tweed Arch Forming Plier)

این پلایر قادر است روی انواع سیم های کمانی خمیدگی و چین های ۹۰ درجه ایجاد نماید. دَم های باریک آن با صورت موازی قرار می گیرند.

پلایر تویید برای شکل دهی حلقه (Tweed Loop Forming Plier)

این ابزار برای شکل دهی حلقه های امگای دقیق در سیم های گرد یا مستطیلی استفاده می شود. نوک آن قابل تعویض نیز می باشد.

پلایر سه شاخه (Three Prong Plier)

اندازه ی استاندارد با نوک های فرو رفته و طراحی شیاردار منحصر به فرد آن کنترل فوق العاده و جلوگیری از سر خوردن سیم را فراهم می آورد.

پلایر سه شاخه/ بزرگ (Three Prong Plier/ Large)

این ابزار سنگین به منظور خمیده کردن سیم های بزرگ طراحی شده است. نوک های فرو رفته و شیاردار آن، حین کار کردن با سیم های بزرگ، کنترل خوبی ایجاد خواهند کرد.

ست پلایرهای گشتاور (Torquing Plier Set)

این نوع پلایر اجازه می دهد بدون هیچ تغییر شکلی در سایر اجزاء سیم، از نیروی گشتاور استفاده نمود. نوک های آن بدون سر خوردن، چرخاندن به سمت لبی یا زبانی را آسان می سازند.

پلایر هاو/ با نوک استاندارد (How Plier/ Standard Tip)

این پلایر چند منظوره نوکی با قطر ۵/۳ میلی متر و دندانه های مورب دارد که اجازه می دهد سیم به خوبی گرفته شود. نوک فرو رفته ی آن با دَم هایی که با یکدیگر تماس ندارند هیچ آسیبی به لب بیمار نخواهد زد.

پلایر وینگارت/ با نوک استاندارد (Weingart Plier/ Standard Tip)

نوک کاملا خمیده و متقاطع، با مناسب ترین زاویه برای کار کردن. دَم های فرو رفته ی این ابزار باعث می شوند هیچ آسیبی به لب بیمار وارد نشود.

پلایر وینگارت / با نوک ضخیم (Weingart Plier/ Heavy Tip)

نوک کوتاه و کلفت فرو رفته ی این ابزار اجاره می دهد سیم های ضخیم تر با قدرت بیشتری گرفته شوند. استفاده از این ابزار بسیار ساده است.

پلایر جاراباک (Jarabak Plier)

طراحی نوک بلند و باریک و دندانه دار این ابزار اجازه می دهد خمیدگی های پیچیده ای روی سیم بوجود آورد، از سوی دیگرکار کردن با آن ساده است. اندازه ی نوک آن تقریبا ²۲۸/۰ است.

پلایر کانتورینگ (Contouring Plier)

طراحی این پلایر بر اساس طرح دلاروزا (DeLa rosa) است که شیارهای آن با دقت ماشینی شده اند و برای قوس های غیر گشتاور مناسب است.

پلایر آدام (Adams Plier)

این ابزار دارای دو نوک مربعی ²۴۰/۰ است که به صورت موازی از هم باز می شوند.

پلایر استاپ- نیکل تیتانیوم (Stop Plier- Nickel Titanium)

این پلایر به صورت ویژه برای کاربرد روی نیکل تیتانیوم طراحی شده است که یک فاصله ی ۱ میلی متری همراه با خمیدگی ایجاد می کند تا یک طرح افقی صاف ایجاد کند.

پلایر استپ (Step Plier)

طرح منحصر به فرد این ابزار اجازه می دهد بدون خارج  کردن سیم، به سرعت و به سادگی، در آن خمیدگی های با فاصله ی اندک ایجاد کرد.

پلایر جداکننده ی قطعات با قدرت بالا (Force Module Separating Plier)

دسته های این ابزار به صورت معکوس کار می کنند و دارای نوک فرورفته ی بلندی است که اجازه می دهد با سرعت و به آسانی قطعات را از هم جدا کنند.

پلایر بازکننده ی چسب دندانپزشکی (Adhesive Removing Plier)

طراحی این ابزار تقریبا در هر جای دندان اجازه ی دسترسی برای برداشتن چسب روی دندان را می دهد. برای استفاده ی مکرر می توان نوک دو سر کاربید آن را تعویض کرد. می توان نوک سپر مانند آن که از جنس تفلون است را با حرارت خشک استریل نمود.

برخی افراد معتقدند داشتن لبخندی زیبا و دندان‌هایی صاف و یکدست بهترین ابزاری است که زیبایی افراد را چند برابر می‌کند، اما همه‌ی افراد آنقدر نسبت به ظاهر دندان‌های خود راضی نیستند که راحت لبخند بزنند. گرچه بریس‌ها اساسا بهترین ابزار برای رفع کجی دندان‌ها هستند، همه‌ی افراد ظاهر فلزی بریس‌های سنتی را دوست ندارند. درمان ارتودنسی از زمان ابداع بریس‌های فلزی تاکنون مسیری طولانی را پیموده است؛

امروزه، درمان‌های کنونی ارتودنسی به گونه‍ای طراحی شده‌اند که چندان آزاردهنده نیستند و به حدی کارایی دارند که بیمار می‌تواند با وجود آنها با اعتماد به نفس بالا به زندگی خود ادامه دهد. گرچه بریس‌های فلزی هنوز هم روشی موثر برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها و دستیابی به لبخندی بی نقص هستند، اما گزینه‌های درمان ارتودنسی برای بزرگسالان اکنون شامل بریس‌های سرامیکی، بریس‌های داخل دهانی (پشت دندانی) و الاینرهای شفاف (مثلا اینویزیلاین) و دیگر ابزارها هستند. اینکه شما به فکر استفاده از بریس‌های سنتی یا روشی جایگزین برای آن هستید، تنها ارتودنتیست این دانش و تجربه و تخصص را دارد که بتواند مناسب‌ترین گزینه‌های درمان را برای شما انتخاب نماید.

چه گزینه‌هایی در اختیار شما هستند؟

بریس‌های سرامیکی

 

بریس‌های سرامیکی کمتر از بریس‌های فلزی استاندارد توجه مخاطب را به خود جلب می‌کنند و دارای براکت‌های شفاف همرنگ دندان هستند که می‌توان به انتخاب، سیم‌های همرنگ دندان نیز استفاده نمود. در حالی که بریس‌های سرامیکی کمتر دیده می‌شوند، عملکرد آنها مشابه عملکرد بریس‌های فلزی استاندارد است و در طی همان مدت زمان، نتایج مشابهی خواهند داشت. این قابلیت آنها باعث شده است در میان افراد بزرگسالی که در پی درمان ارتودنسی هستند، به گزینه‌ای شناخته شده تبدیل شوند.

بریس‌های پشت دندانی

 

بریس‌های پشت دندانی واقعا قابل مشاهده نیستند. این بریس‌ها که به صورت سفارشی ساخته می‌شوند، به جای قرار گرفتن روی دندان‌ها، به سطح داخلی دندان‌ها متصل می‌شوند. بریس‌های پشت دندانی کاملا شخصی هستند و طرح دندان‌های هر فرد را به خود می‌گیرند و این اطمینان را ایجاد می‌کنند که تا حد امکان راحت و موثر هستند. با این حال، از آنجا که بریس‌های پشت دندانی نزدیک زبان قرار می‌گیرند، کمی زمان می‌برد تا فرد به آنها عادت کند، از سوی دیگر بیشتر از بریس‌های عادی روی گفتار و نحوه‌ی غذا خوردن فرد را به طور موقت تحت تاثیر قرار می‌دهند.

الاینرهای شفاف (یا اینویزیلاین)

 

برای مشکلات ارتودنتیک کمتر، یک دوره استفاده از الاینرهای پلاستیکی شفاف می‌تواند جایگزینی برای بریس‌های ثابت باشد. الاینرهای شفاف متحرک واقعا قابل مشاهده نیستند، اما برای نیازهای همه‌ی بیماران مناسب نیستند.

راه‌های دیگر برای پیشگیری از کج شدن دندان‌ها

خوشبختانه، راه‌های دیگری برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها بدون استفاده از انواع ابزارهای ارتودنسی وجود دارد؛ این تنها به نیازهای خاص پزشکی شما بستگی دارد.

از خوابیدن روی شکم بپرهیزید.

فشردگی و همپوشانی رو به داخل دندان‌ها در نتیجه‌ی فشار آرام و رو به داخل دندان‌ها ایجاد می‌شود. یکی از شایع‌ترین علل این مشکل، خوابیدن روی شکم است که وزن زیادی روی صورت فرد قرار می‌دهد و فشار روی به داخل زیادی به دندان‌ها وارد می‌کند. اگر حین خوابیدن روی شکم و صورت خود، بازو یا چیز دیگری را محکم زیر سر خود قرار دهید این فشار بیشتر می‌شود. حتی اگر این حالت خوابیدن مورد علاقه‌ی شما باشد، سعی کنید به پشت یا به پهلو بخوابید تا به تدریج فرم قرار گیری دندان‌هایتان اصلاح شود.

در طول روز از تکیه دادن صورت خود به دستتان اجتناب کنید.

 

بسیاری افراد که برای مدت زمان طولانی در طول روز روی میز کار می‌کنند یا مطالعه می‌کنند، این مشکل نتیجه‌ی شایع وضعیت نامناسب آنها است. زمانی که روی میز رو به جلو قوز می‌کنید و صورت خود را به دست خود تکیه می‌دهید، فشار مداوم زیادی به یک سمت فک وارد می‌شود. این فشار قادر است به تدریج دندان‌ها را رو به داخل کج کند، که در نتیجه منجر به کجی دندان‌ها در یک سمت خواهد شد.

• برای کمک به پیشگیری از این اتفاق، سعی کنید راست بشینید و به پشت تکیه دهید. صاف کردن پایین تنه کمک می‌کند بالا تنه نیز شکل بهتری به خود بگیرد، و از خستگی گردن و تکیه دادن صورت به دست برای رفع خستگی پیشگیری شود.

از مکیدن انگشت یا دیگر عادات دهانی پرهیز کنید.

 

علاوه بر فشار مداوم رو به داخل که منجر به کجی دندان‌ها می‌شود، با وارد آوردن فشار رو به بیرون به دندان‌ها نیز ممکن است موجب کجی دندان‌ها شوید. این اتفاق بیشتر در کودکانی رخ می‌دهد که انگشت خود را به شدت می‌مکند؛ با این حال برخی نوجوانان و بزرگسالان نیز هنوز این عادت را با خود به همراه دارند که باعث فشار رو به جلوی دندان‌ها می‌شود. استفاده از نی، جویدن مداد و خودکار، فوت کردن در آدامس و حباب درست کردن با آن همگی فشاری مشابه مکیدن انگشت را وارد می‌کنند و می‌توانند موجب کجی دندان‌ها رو به جلو شوند. سعی کنید تمام عاداتی که فشار رو به جلو به دندان‌ها وارد می‌کنند را ترک کنید.

• اگر نمی‌توانید استفاده از نی‌ها را متوقف کنید، حداقل سعی کنید نی را به شکلی در دهان خود قرار دهید که به جای فشار وارد کردن به دندان‌ها، در عقب دهان قرار گیرد.

در صورت از دست رفتن یک یا چند دندان، ‌فاصله‌ی بین دندان‌ها را ببندید.

 

گرچه افتادن دندان‌های شیری و باز شدن راه برای رشد دندان‌های دائمی کاملا طبیعی است، اما از دست رفتن و افتادن دندان‌های دائمی در بزرگسالان می‌تواند مشکلات بسیاری در پی داشته باشد، از جمله کج شدن دندان‌ها. بزرگسالان در نتیجه‌ی کشیدن، مشکلات دندانی، حادثه، یا عدم رشد دندان دائمی پس از افتادن دندان شیری ممکن است دندان‌های خود را از دست دهند. فاصله‌ی به جا مانده از دندان از دست رفته، فشار بیشتری به دندان‌های به جا مانده وارد می‌کند، زیرا هنگام جویدن، فشاری که به دندان‌ها وارد می‌شود به صورت نابرابر توزیع می‌شود. این فشار می‌تواند منجر به جابجایی دندان‌ها و کج شدن آنها شود. بستن شکاف با استفاده از بریس‌ها، بریج‌های دندانی، ایمپلنت‌های دندانی، یا دنچرهای پارسیل از جابجایی دندان‌های به جا مانده و کج شدن آنها پیشگیری خواهد کرد.

• حرکت دندان‌ها به سمت فضای خالی به جا مانده از افتادن دندان در نتیجه‌ی روندی طبیعی به نام “حرکت به سمت مزیال دندان” نیز رخ می‌دهد، به این معنا که دندان‌ها این قابلیت را دارند که رو به جلو کج شوند.

در زمان مناسب دندان عقل خود را بکشید.

 

در حالی که برخی مطالعات حاکی از آن است که در صورتی که اجازه دهید دندان عقل در دهان باقی بماند و آن را نکشید، هیچ مشکلی برای دندان‌ها ایجاد نخواهد شد و موجب فشردگی آنها نخواهد شد، این حقیقت در مورد همه صدق نمی‌کند. چنانچه دندان عقل شما در موقعیتی رشد کند که با آنچه باید باشد متفاوت است، یا قبل از بیرون آمدن آنها دندان‌های شما فشرده باشند، دندان عقل قادر خواهد بود به سرعت موجب جابجایی دندان‌های دیگر شود.

• مراجعه‌ی منظم به دندانپزشک و گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه‌ی ایکس از دهان و فک در مراحل اولیه، احتمال بروز فشردگی دندان‌ها را نشان خواهند داد و باید با تشخیص دندانپزشک دندان عقل شما کشیده شود. تاخیر در کشیدن دندان عقل تنها منجر به بروز درد (شامل عفونت و دشواری در جویدن) و احتمالا، کج شدن دندان‌ها خواهد شد.