نوشته‌ها

پیش از این هرگز این همه روش های متنوع برای صاف و همراستا کردن دندان ها وجود نداشته است. گرفتن تصمیم درست مهم است. درمان ارتودنسی برای صاف کردن دندان ها چندان ساده نیست اما می تواند تغییر قابل توجهی در ظاهر چهره، بایت و سلامت عمومی افراد ایجاد کند. در واقع درمان ارتودنسی ترکیبی از علم و هنر است.

چرا درمان ارتودنسی در بزرگسالی؟

علل تمایل افراد به داشتن دندان های صاف و یکدست در بزرگسالی زیاد و متنوع هستند. مخصوصاً به این دلیل که به مرور زمان مشکلات دندان ها حادتر می شوند. دیگر علل گرایش به درمان ارتودنسی در بزرگسالی عبارتند از:

  • فرد در جوانی تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته است اما از ریتینرها استفاده نکرده است.
  • با ابتلا به برخی بیماری ها و مشکلات لثه، دندان ها لق شده و جابجا شده اند.
  • به ایمپلنت دندانی نیاز دارد و باید برای دندان ها فضای کافی فراهم شود.
  • تنها قصد دارد ظاهر لبخند خود را بهبود بخشد.
  • تبلیغات درمان ارتودنسی را مشاهده کرده و متوجه شده است درمان ارتودنسی برای بزرگسالان نیز ممکن است.

صاف و همراستا کردن دندان ها تنها به ظاهر فرد مربوط نمی شود، بلکه با عملکرد دندان ها نیز مرتبط است. منظور از عملکرد دندان ها، عمل جویدن و گاز زدن است.

چگونه درمان ارتودنسی در بزرگسالی ممکن است؟

امروزه بریس ها و براکت های ارتودنسی در اشکال، اندازه ها و با مواد مختلف در دسترس هستند. به طور کلی، نمی توان پیش بینی کرد کدام بریس عملکرد سریع تری دارد. هر کدام از سه دسته ابزارهای ارتودنسی نقاط ضعف و قوت ویژه ی خود را دارند.

بریس های ثابت سنتی (بریس های ریل قطاری)

براکت ها و سیم های سنتی، سال ها استفاده شده و مورد بررسی قرار گرفته اند و مشخص شده برای جابجایی دندان ها بسیار مؤثر هستند. این ابزارها در سبک های مختلف برای جلو و پشت دندان ها، با کمترین تغییرات در طرح و ظاهر، در دسترس هستند. امروزه گزینه های دیگری نیز هستند که کمتر قابل مشاهده هستند، از جمله براکت های شفاف، یا بریس های لینگوال یا پشت دندانی.

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

الاینرهای شفاف متحرک

این الاینرها که به سبک محافظ های دندان می باشند، به صورت سفارشی برای دندان های هر فرد ساخته می شوند، هر چند هفته یک مرتبه یک الاینر جدید جایگزین الاینر قدیمی می شود تا به تدریج به مرور زمان، دندان ها را به جای درست خود هدایت کنند.

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی

برای گروه اندکی از بزرگسالان، بریس ها به تنهایی قادر به بهبود وضعیت دندان ها نخواهند بود، و نیاز است فرد تحت جراحی قرار گیرد تا وضعیت و موقعیت فک ها تغییر کند.

نکات مهم

  1. اگر سال ها با دندان های کج و ناصاف زندگی کرده اید، ممکن است مشکلات دیگری نیز برای شما بوجود آمده باشند از جمله ساییدگی دندان ها به علت وضعیت بد دندان ها. اگر چنین مشکلاتی بوجود آمده باشند، پس از اتمام درمان ارتودنسی، دندانپزشک در مرحله ی بعد می تواند این مشکلات را بر طرف سازد.
  2. در سال های اخیر، تکنیک های ارتودنسی سریع و کوتاه مدت رشد زیادی داشته اند که تمرکز آنها روی حصول سریع نتایج، اما اهداف محدود است. ممکن است هدف درمان ارتودنسی تنها بهبود ظاهر لبخند باشد، بدون اینکه به همان اندازه روی بایت و عملکرد دندان ها تأکید شود.
  3. پیش از آغاز درمان ارتودنسی مطمئن شوید که از نتایج درمان کاملاً آگاهی دارید و می دانید طی دوره ی درمان چه چیزهایی ممکن و چه چیزهایی غیر ممکن هستند. در صورتی که تمرکز درمان تنها روی بهبود لبخند است، مهم است بدانید بایت شما چگونه تحت تأثیر درمان ارتودنسی قرار می گیرد.
  4. پیش از آغاز درمان، راجع به خطرات آن نیز اطلاعات کسب کنید.

بزرگسالان برای درمان ارتودنسی به کجا می توانند مراجعه کنند؟

بسته به نیاز و انتخاب خود می توانید به درمانگاه های دندانپزشکی یا مطب های متخصص های ارتودنسی مراجعه کنید. تنها نکته ی مهم این است که از مهارت پزشک خود مطمئن باشید.

چه مشکلاتی را می توان در بزرگسالی با درمان ارتودنسی درمان کرد؟

فشردگی و نامرتبی دندان ها

دندان های تقریبا ۴۵ % از افراد تا حدودی فشرده هستند. این مشکل یکی از شایع ترین دلایلی است که بزرگسالان اقدام به درمان ارتودنسی می کنند. در برخی موارد، کشیدن دندان (دندان عقل) ضروری است تا فضای کافی برای قرار گرفتن درست دندان ها درون قوس دندانی بوجود بیاید.

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

شکاف و فاصله ی بین دندان ها

شکاف بین دندان ها به علل مختلفی بوجود می آید، از جمله ممکن است اندازه ی فک از مجموع اندازه ی دندان ها بزرگتر باشد. در برخی موارد دیگر، دندان های دائم بیرون نمی آیند و این منجر به ایجاد فاصله بین دندان ها می شود.

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

کج بودن دندان ها رو به جلو

یکی دیگر از مشکلاتی که در بسیاری از افراد بزرگسال مشاهده می شود قرار گرفتن دندان های فک پایین در حالت عادی و کج بودن دندان های فک بالا رو به جلو است. گاهی اوقات دندان های فک پایین رو به داخل هستند و از دندان های فک بالا فاصله ی زیادی دارند به همین دلیل به نظر می رسد که دندان های فک بالا رو به جلو منحرف شده اند.

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

اپن بایت

اپن بایت شرایطی است که در آن با بستن بایت، دندان های جلوی فک بالا و پایین به یکدیگر نمی رسند. در اکثر مواقع ظاهر فرد چندان نگران کننده نیست و تنها جویدن دشوار غذاها، مانند سیب، مشکل آفرین است. این مشکل اغلب پیچیده است و در بزرگسالان نیاز به جراحی فک دارد.

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

دیپ بایت

دیپ بایت شرایطی است که با بستن بایت دندان های فک بالا مقدار زیادی از دندان های فک پایین را پوشش می دهند. ممکن است دندان های فک پایین درون لثه های پشت دندان های فک بالا فرو روند و به آنها آسیب بزنند و موجب ساییدگی آنها شوند. بعلاوه، در برخی افراد که دیپ بایت دارند، دندان های جلو رو به جلو کج هستند.

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

کراس بایت

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای بزرگسالان

کراس بایت شرایطی است که در آن بخشی از قوس دندانی فک بالا درون قوس دندانی فک پایین قرار می گیرد. این شرایط نه تنها می تواند موجب عدم تقارن لبخند فرد شود، بعلاوه می تواند جویدن را دشوار کند زیرا بایت حالت طبیعی ندارد. دندان ها به شکل نادرست به یکدیگر می رسند و باعث آسیب و ساییدگی نوک دندان ها می شود. در موارد وخیم تر، علاوه بر براکت های ارتودنسی ممکن است جراحی فک نیز نیاز باشد.

 

افرادی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند پیش از آغاز درمان همواره با این پرسش روبرو هستند که “تا چه مدت باید از بریس ها استفاده کنم؟” از آنجا که درمان ارتودنسی چیزی نیست که برای همه یکسان باشد و و دهان هر کس منحصر به فرد است، طول درمان ارتودنسی برای هر کسی متفاوت است. بر اساس یکی از تحقیقاتی که در این زمینه صورت گرفته است، تکمیل  طول درمان ارتودنسی به طور میانگین ۲۳ ماه طول می کشد. برای برخی بیماران خوش شانس، طول درمان از ابتدا تا انتها تنها شش ماه است و برخی دیگر ممکن است مجبور باشند ۳ سال از این ابزار استفاده کنند. هر چند نمی توان راجع به طول درمان ارتودنسی صحبت کرد، اما می توان به عوامل مؤثر روی طول درمان با استفاده از بریس ها و اینویزیلاین پرداخت.

عوامل مؤثر روی طول درمان ارتودنسی

نوع درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

درمان ارتودنسی “سنتی” شامل براکت ها و سیم های فلزی است. این ابزارهای سنتی از جمله رایج ترین بریس هایی هستند که استفاده می شوند، اما تنها گزینه ی موجود برای بیماران نیستند. بریس های فلزی از جنس فلز ضد زنگ با کیفیت بالا هستند، به همین دلیل بسیار قوی و محکم هستند. در مقایسه با بریس های فلزی، بریس های سرامیکی از نظر زیبایی بهتر هستند، اما به نظر می رسد ضخامت آنها کمتر باشد زیرا انعطاف ناپذیر و شکننده هستند. در مقایسه ی بریس های سرامیکی و بریس های سنتی، در بریس های سرامیکی، اصطحکاک بین سیم و بریس ها پس از جابجایی دندان ها بیشتر است و این می تواند در طول درمان نقش مهمی داشته باشد (هر چه اصطحکاک بیشتر باشد، جابجایی دندان ها آهسته تر خواهد بود). یک ارتودنتیست مجرب با درک بالا از مکانیزم مورد نیاز برای جابجایی دندان ها می تواند تغییراتی بوجود بیاورد تا بر اصطکاک اضافی غلبه کند. پیشرفت های اخیر در براکت های سرامیکی نیز از فاصله ی طول درمان با بریس های فلزی و سرامیکی کاسته است.

گزینه ی دیگری که در اختیار بیماران قرار دارد اینویزیلاین است. در این فناوری، بر خلاف براکت ها و سیم ها، دندان ها با استفاده از الاینرهای شفاف صاف و همراستا می شوند. به همین دلیل، در اینجا متغیرهایی مانند اصطحکاک، مسئله ی مهمی نیستند و در برخی موارد، در مقایسه با بریس های سنتی، درمان با اینویزیلاین سرعت بیشتری دارد. یکی از شگفت انگیزترین شاخه های درمان ارتودنسی “ارتودنسی سریع” است که در آن زیست شناسی بدن بیمار در سطح سلولی دستکاری می شود تا سرعت جابجایی دندان ها افزایش یابد. این تکنیک درمان ارتودنسی را می توان با بریس ها یا اینویزیلاین ها ترکیب کرد تا سرعت جابجایی دندان ها به محل مورد نظر تا ۵۰% افزایش یابد، به این معنا که، صرف نظر از نوع بریس ها یا ابزاری که انتخاب می کنید، می توانید طول درمان خود را تا ۵۰% کاهش می دهید.

سن بیمار

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

سن نیز یکی از عواملی است که روی طول درمان با استفاده از بریس ها تا حصول نتیجه ی مورد نظر تأثیر خواهد داشت. ارتودنتیست ها پذیرای همه ی بیماران در تمام سنین هستند، اما معمولاً پیشنهاد می کنند که برای نخستین معاینه، کودکان خود را در سن ۷ سالگی نزد ارتودنتیست ببرید. زیرا استخوان فک کودکان هنوز در حال رشد است و برای بر طرف نمودن مشکلات قابل توجه دندانی و اسکلتی اگر زود اقدام شود، بدون هیچ درمان تهاجمی، به راحتی می توان استخوان فک را دستکاری کرد. در این موارد، پیش از آنکه تمام دندان های دائم در جای خود قرار گیرند، درمان های پیشگیرانه و مداخله گر (فاز اول) ارتودنسی آغاز خواهند شد. درمان در دوران کودکی و نوجوانی نتایج سریع تر و مؤثرتری در پی خواهد داشت. رشد استخوان ها در بزرگسالان به اتمام رسیده است به همین دلیل ممکن است مجبور باشند نسبت به کودکان و نوجوانان، مدت زمان بیشتری از بریس ها استفاده کنند. البته به این معنا نیست که درمان همه ی بزرگسالان دو سال یا بیشتر طول خواهد کشید. بسته به اهداف درمان، برخی بزرگسالان می توانند ظرف یک سال یا کمتر به لبخند مد نظر خود دست یابند.

مورد خاص هر بیمار

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

مهمترین عاملی که روی طول درمان ارتودنسی تأثیر می گذارد، شدت و وخامت مشکل خاص هر بیمار و نیز مشکلات اسکلتی و دندانی است که طی درمان به آنها پرداخته می شود. شخصی با فشردگی و نامرتبی خفیف دندان ها یا فاصله ی اندک بین آنها، ممکن است نیاز باشد تنها یک سال از بریس ها و پس از آن از ریتینرها استفاده کند. با این حال، شخصی که با مشکلات شدید فشردگی و نامرتبی دندان ها مواجه است ممکن است مجبور باشد برای مدت زمان طولانی تری تحت درمان ارتودنسی قرار گیرد. مشکلاتی مانند آندربایت شدید که در سنین پایین مورد توجه قرار نگرفته اند، علاوه بر مدت زمان طولانی تر برای درمان، ممکن است در دوران بزرگسالی به جراحی نیز نیاز داشته باشد.

میزان همکاری بیمار

طول درمان ارتودنسی

طول درمان ارتودنسی

همکاری بیمار و نیز دیدگاه وی نسبت به درمان می تواند نقش مهمی در طول درمان و نتایج آن داشته باشند. عدم همکاری بیمار می تواند منجر به طولانی تر شدن فرایند درمان شود و اتمام درمان با نتایج قابل قبول را دشوارتر خواهد کرد. بیمار از راه همکاری بیشتر با ارتودنتیست می تواند مطمئن شود که در مدت زمان کوتاه تری می تواند به نتایج خارق العاده ای دست یابد. منظور از همکاری، رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه ی منظم و به موقع به ارتودنتیست یا دندانپزشک طی دوره ی درمان و استفاده از ابزارها طبق دستورالعمل است. به عنوان مثال، ممکن است بیمار به جای استفاده ی ۲۰ تا ۲۲ ساعته از الاینر اینویزیلاین در طول روز، آنها را تنها ۱۲ ساعت استفاده کند. در نتیجه مدت زمان بیشتری طول می کشد تا دندان ها صاف و همراستا شوند.

عوامل دیگر

علاوه بر تمام عواملی که در بالا ذکر شدند، علل دیگری نیز هستند که روی طول درمان ارتودنسی تأثیر می گذارند، از جمله عوامل بیولوژیک. هر بیمار متفاوت است و در هر فرد، دندان ها با سرعت های متفاوتی جابجا می شوند.

تنها راه برای پی بردن به زمان تقریبی طول درمان ارتودنسی با استفاده از بریس ها یا اینویزیلاین ها، مراجعه به ارتودنتیست و انجام معاینات دقیق است.