در برخی موارد خاص ارتودنسی، ممکن است ارتودنتیست تصمیم بگیرد از یکی از ابزارهای موقت انکوریج یا لنگر موقت استفاده کند تا به جابجایی دندان ها به محل درست و ایده آل خود کمک کند. لنگر موقت یک قطعه ی فلزی بسیار کوچک است که به ارتودنتیست اجازه می دهد روی برخی موارد خاص به اندازه ی کافی کنترل داشته باشد تا جابجایی دندان ها با سرعت بیشتری انجام شود.
لنگر موقت در ارتودنسی
نحوه ی عملکرد لنگر موقت (تکیه گاه موقت)
ارتودنتیست با دقت یک لنگر فلزی کوچک (مینی اسکرو) زیر بافت لثه نزدیک دندانی قرار می دهد که جابجایی آن با استفاده از بریس ها (مجموعه ی براکت ها و سیم کمانی) یا دیگر ابزارهای ارتودنسی به کنترل دقیق نیاز دارد. اگر بخواهیم دقیق تر توضیح دهیم، انکوریج یا لنگر محل دقیقی را مشخص می کند که قرار است دندان با استفاده از براکت روی خود، به آن سمت حرکت کند. این ابزار اجازه می دهد ارتودنتیست تنها یک دندان را به یک سمت خاص هدایت کند. بنابراین لنگر موقت در موارد خاصی می تواند مفید باشد که یک دندان خاص باید با دقت کنترل شود. به طور کلی می توان گفت استفاده از لنگر می تواند استراتژی ارتودنتیست برای کنترل چند دندان یا کل بایت یک بیمار باشد. نکته ی کلی در رابطه با ابزار انکوریج یا تکیه گاه این است که قدرت کنترل تأثیر براکت های ارتودنسی را افزایش می دهند و به ارتودنتیست اجازه می دهد با دقت و ظرافت تنظیمات دقیقی روی دندان ها انجام دهد.
مینی اسکرو ابزاری شبیه ایمپلنت اما کوچکتر از آن است به همین دلیل به آن مینی ایمپلنت نیز گفته می شود. تنها تفاوت این است که این نوع ایمپلنت ها به طور موقت، در طول درمان ارتودنسی و برای کمک به آن، درون بخشی از دهان قرار می گیرند. مینی ایمپلنت معمولاً از جنس آلیاژ تیتانیوم است.
لنگر موقت در ارتودنسی
جابجا کردن دندان ها به یک تکیه گاه نیاز دارد.
طی درمان ارتودنسی، دندان ها به آرامی و به مرور زمان درون بافت استخوان جابجا می شوند. برای حرکت دادن دندان ها، بریس ها به یک نقطه ی ثابت نیاز دارند تا به آن فشار وارد کنند (به آن تکیه کنند)، تا در نهایت بتوانند دندان ها را تنظیم کنند. در بسیاری از موارد، بزرگ ترین دندان آسیاب (مولر) یا دیگر دندان های بیمار این نقطه ی اتکا را فراهم می آورند. در صورتی که این راهکار برای یک بیمار عملی باشد، ارتودنتیست این روش را انتخاب خواهد کرد، زیرا نیاز نیست لنگر درون استخوان قرار گیرد. به خاطر داشته باشید که درمان ارتودنسی فرایندی بسیار پویا است که در آن عناصر بسیاری به تنظیم و کنترل نیاز دارند، که با استفاده از دندان های مجاور به عنوان انکوریج انجام می شوند. گاهی اوقات بریس ها به دندانی که به عنوان لنگر (تکیه گاه) انتخاب شده است فشار وارد می کنند و آن را به سمت مسیری دور از انتظار جابجا می کنند یا می کشند. این روند می تواند با اهداف درمان ارتودنسی در تضاد باشد. در بسیاری موارد، دندان ها به عنوان لنگر یا تکیه گاه عمل می کنند، اما در برخی موارد نقطه ی دیگری نیاز است که یا دندان را بکشد یا آن را فشار دهد. یک لنگر موقت برای ارتودنتیست این امکان را فراهم می آورد تا به صورت استراتژیک بهترین نقطه را انتخاب کند و یک یا چند براکت را به آن متصل کند تا کنترل بیشتری روی مسیر جابجایی دندان ها داشته باشد.
لنگر موقت در ارتودنسی
نحوه ی کار گذاشتن لنگر موقت
در ابتدا یا در هر زمان دیگری در طول درمان ارتودنسی با استفاده از براکت ها، در صورت لزوم می توان یک مینی اسکرو درون استخوان فک مجاور هر یک از دندان ها قرار داد. طی این فرایند، با استفاده از داروی بی حسی، لثه به صورت موضعی “بی حس”می شود و لنگر موقت به آرامی درون استخوان نزدیک دندان قرار می گیرد. فرایند کاشت مینی اسکرو تنها چند دقیقه طول می کشد.
طی فرایند قرار گرفتن مینی اسکرو درون استخوان، بیمار هیچ دردی احساس نخواهد کرد. تنها پس از کاهش اثر داروی بی حسی، تا دو روز ممکن است فشار اندکی احساس شود. هر چند استفاده از داروهای مسکن در بسیاری موارد ضروری نیست، اما در صورت احساس درد می توان از آنها استفاده کرد.
لنگر موقت در ارتودنسی
تمیز نگه داشتن تکیه گاه موقت
باید در طول روز دو مرتبه اطراف مینی اسکرو را با مسواک تمیز کنید تا پلاک ها و ذرات غذایی که ممکن است موجب حساسیت لثه شوند از بین بروند. می توان از دهانشویه استفاده کرد تا مطمئن شد منطقه ی اطراف مینی اسکرو تا حد امکان تمیز شده است. مسواک برقی را به اطراف خود مینی اسکرو نزدیک نکنید.
موارد اورژانسی تکیه گاه موقت
در صورتی که مینی اسکرو موجب خراش اطراف لب یا گونه از داخل دهان شود، می توانید روی اجزاء مختلف آن موم ارتودنسی قرار دهید تا مانع خراش آنها روی بافت داخلی دهان شود. معمولاً دو هفته طول می کشد تا قسمت های داخلی دهان به وجود مینی اسکرو ها عادت کنند. کاملاً طبیعی است اگر حس کنید تکیه گاه اندکی شل شده است. اما اگر احساس می کنید مینی اسکرو خیلی شل شده، یا بریس از آن جدا شده است، باید به ارتودنتیست مراجعه کنید.
خارج کردن لنگر موقت از دهان
استفاده از لنگر موقت معمولاً تنها برای چند ماه لازم خواهد بود، تا زمانی که دندان ها به جای بهتری جابجا شوند. این زمان برای افراد مختلف متفاوت است و بستگی به وضعیت فرد دارد، با این حال ارتودنتیست می تواند با توجه به شرایط، این زمان را تخمین بزند. حین خارج کردن لنگر موقت هیچ دردی احساس نخواهد شد، زیرا پیش از آن مقداری ژل بی حس کننده اطراف محل آن زده می شود، سپس مینی اسکرو به آرامی از درون استخوان خارج می شود. این فرایند تنها چند ثانیه طول خواهد کشید.
