اگر بزرگسال هستید و به فکر گزینه های مختلف درمان هستید که برای اصلاح لبخند شما در دسترس هستند تا شما را به رویای همیشگی تان که داشتن لبخندی زیبا و سالم بوده است نزدیک کند و در این میان احتمالاً نام براکت های لینگوال را نیز شنیده باشید. اما آیا می دانید واقعاً چه هستند. ما قصد داریم در این مقاله به این ابزار ارتودنسی بپردازیم.
ارتودنسی نامرئی (لینگوال)
براکت لینگوال یا پشت دندانی چیست؟
براکت های لینگوال- که تحت عنوان براکت های پشت دندانی، مخفی و زبانی نیز شناخته می شوند یکی از ابزارهای ارتودنسی هستند که برای صاف کردن دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند و بواسطه نامرئی بودنشان بین افراد بزرگسال به شهرت و محبوبیت خاصی دست یافته اند. حتماً براکت های فلزی معمولی را می شناسید و می دانید روی سطح جلوی دندان ها چسبانده می شوند. در حالی که براکت های لینگوال در تلاش برای پنهان نگه داشتن درمان، به جای روی دندان ها به پشت دندان ها، یا همان سطح زبانی آنها متصل می شوند و از این طریق با لبخند زدن، هیچ چیز قابل مشاهده نخواهد بود. این همان مزیت این نوع براکت ها است که آنها را از براکت های قدیمی متمایز می کند و باعث می شود بسیاری از افراد آنها را انتخاب کنند.
ارتودنسی نامرئی (لینگوال)
براکت های پشت دندانی به صورت سفارشی برای شما ساخته می شوند. ارتودنتیست قالبی دقیق یا یک اسکن دیجیتالی از دندان های شما می گیرد و از آن برای ساخت سیم و براکت های سفارشی استفاده می کند که به خوبی در امتداد خط لبخند دندان های شما قرار می گیرد و کمک می کند دندان ها به تدریج جابجا شوند و در محل مطلوب خود قرار بگیرند. یکی دیگر از مزایای این نوع براکت این است که حین بازی و انجام ورزش نسبت به براکت های معمولی خطر کمتری خواهند داشت و با وارد شدن ضربه به دهان، هیچ آسیبی به بافت های داخل لب ها و گونه ها وارد نخواهد شد.
ارتودنسی نامرئی (لینگوال)
براکت های مخفی چه تأثیری روی سبک زندگی فرد خواهند داشت؟
هر چند براکت های لینگوال گزینه هایی ظریف تر از بریس های فلزی بیرونی هستند، اما هنوز هم بریس هستند! بنابراین، در طول درمان هنوز ممکن است حین خوردن غذا فرد محدودیت هایی داشته باشد. سیم باید از فلز ساخته شده باشد اما به این معنا نیست که هرگز خراب نمی شود، به همین دلیل باید همیشه مراقب مواد غذایی مصرفی خود باشید، مخصوصاً خوراکی های سفت و جویدنی، زیرا می توانند موجب خم شدن یا شکسته شدن سیم های بریس لینگوال شما شوند. باید حتماً سعی کنید دندان ها و لثه های خود را دو مرتبه در روز به آرامی مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا مانع انباشته شدن ذرات غذا و تشکیل پلاک اطراف براکت ها شوید.
در برخی موارد، درمان شما ممکن است مستلزم استفاده از رابر بند باشد که به جابجایی بهتر دندان های شما به جای درست کمک کند. ارتودنتیست به شما نحوه استفاده درست و چگونگی کار گذاشتن و خارج کردن رابر بند را آموزش خواهد داد، اما این روش درمان مستلزم آن است که شما نسبت به استفاده از این ابزارها دقیق باشید. باید برای غذا خوردن و مسواک زدن آنها را از دهان خارج کنید و تا زمانی که رابر بند ها روی دندان ها قرار داشته باشند نمی توانید دهان خود را کامل باز کنید.
ارتودنسی نامرئی (لینگوال)
نقاط ضعف براکت های لینگوال یا مخفی
هرچند براکت های پشت دندانی یکی از گزینه های جذاب برای افرادی هستند که قصد ندارند بریس هایی که برای صاف کردن دندان های خود استفاده می کنند روی دندان های آنها قابل مشاهده باشند، اما باید دقت داشته باشید، از آنجا که این براکت ها در نزدیکی زبان قرار می گیرند ممکن است تا زمانی که به وجود آنها عادت کنید اندکی در گفتار با مشکل مواجه شوید، که به مرور زمان آن نیز بر طرف خواهد شد. از سوی دیگر، از آنجا که اکثر افراد به طور عادی، حین بلعیدن غذا زبان خود را به پشت دندان های جلو فشار می دهند، وجود این براکت ها روی سطح داخلی دندان ها می تواند موجب اختلال در روند عادی قورت دادن غذا شود. برای این منظور ممکن است نیاز باشد تمرین کنید تا زبان تنها اندکی پشت دندان ها، یا در واقع روی براکت ها را لمس کند.
علاوه بر این باید بدانید که اگر درمان شما به رابر بند نیاز داشته باشد تا به هدایت درست جابجایی دندان ها کمک کند، اگر نتوانید از آنها به درستی استفاده کنید، نتایج درمان چندان مؤثر نخواهند بود. گاهی اوقات طول درمان با استفاده از براکت های زبانی طولانی تر از درمان با استفاده از براکت های معمولی است، با این حال، این موضوع به ارتودنتیست و نیز میزان همکاری بیمار و مراقبت او از دندان ها و براکت ها بستگی خواهد داشت، زیرا با وجود آنها روی دندان ها، رعایت دقیق بهداشت دهان و دندان ها دشوارتر خواهد بود و برداشتن ذرات غذا از کنار دندان ها و براکت ها دشوارتر خواهد بود.
نکته دیگر اینکه همه افراد گزینه های مناسبی برای استفاده از براکت های مخفی نیستند و برای استفاده از آنها چالش هایی وجود خواهد داشت که حین استفاده از براکت های معمولی وجود نخواهند داشت. اول اینکه دندان ها باید آنقدر بلند باشند که جای کافی برای اعمال چسب و قرار گرفتن براکت ها روی سطح داخلی آنها وجود داشته باشد؛ بنابراین، ممکن است براکت های لینگوال گزینه های مناسبی برای کودکان و افراد دارای دندان های کوچک نباشند. علاوه بر این، اگر مشکلات شدید بایت نیز وجود داشته باشند، فرد نمی تواند از براکت های لینگوال استفاده نماید.
