نوشته‌ها

همه ی افراد، صرف نظر از سن آنها، دوست دارند دندان های صاف، مرتب و زیبایی داشته. لبخندی با دندان های صاف و یکدست می تواند اعتماد به نفس را بالا ببرد. فشردگی دندان ها و نامرتبی آنها یکی از شرایطی است که موجب ناراحتی فرد می شود. این شرایط عبارت است از عدم وجود فضای کافی در استخوان فک برای رشد صحیح همه ی دندان ها. اما این مشکل تنها به زیبایی فرد مربوط نمی شود بلکه تمیز نگه داشتن فضای دهان، از جمله لثه ها و بین دندان ها را دشوار می سازد. در نتیجه می تواند منجر به پوسیدگی دندان ها شود که در نهایت به بیماری لثه و از دست رفتن دندان ها ختم شود.

اگر دندان ها صاف و یکدست باشند برای یک عمر در دهان باقی خواهند ماند. در غیر اینصورت، در برخی موارد، این مشکل می تواند جویدن را دشوار کند، موجب ساییدگی مینای دندان و نیز مشکلات گفتاری شود، یا فشار غیر عادی به دندان ها موجب از دست رفتن آنها و نیز آسیب به استخوان فک می شود.

از آنجا که دندان ها در جای درست قرار ندارند ممکن است استخوان های فک رشد درستی نداشته باشند.

علل فشردگی دندان ها

علاوه بر مشکلاتی مانند اوربایت (که در آن دندان های فک بالا بخشی از دندان های فک پایین را پوشش می دهند) و آندربایت (که در آن دندان های پایین بخشی از دندان های فک بالا را پوشش می دهند)، فشردگی و نامرتبی دندان ها نیز جزء مشکلاتی تحت عنوان “مال اکلوژن” محسوب می شوند. مال اکلوژن اغلب زمینه ی ارثی دارد.

جابجایی فک، اندازه ی غیر عادی دندان ها یا استخوان فک، وجود دندان اضافه در دهان، آسیب به دندان ها در گذشته و شکاف کام و لب از جمله عواملی هستند که موجب فشردگی دندان ها می شوند. اگر اندازه ی مجموع دندان های موجود در هر فک بیشتر از اندازه ی فک باشد دندان ها به صورت فشرده رشد خواهند کرد.

مکیدن شست یا انگشت، فشردن زبان پشت دندان ها، تنفس از راه دهان، آلرژی و آسم، و بلع معکوس از دیگر علل فشردگی دندان ها هستند.

درمان فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها یکی از مشکلات شایع در کودکان و نیز بزرگسالان است. دندان های فشرده و نامرتب را می توان با مداخله ی زود هنگام به سادگی اصلاح کرد. برای درمان فشردگی دندان ها ممکن است نیاز باشد یک یا چند دندان کشیده شوند. دیگر دندان ها را می توان با استفاده از بریس های ارتودنسی صاف و یکدست کرد. با استفاده از این درمان، دندان ها به سمت فضای به جا مانده از کشیده شدن دندان ها جابجا می شوند تا از این طرق هم شکاف به جا مانده از کشیدن دندان ها از بین برود هم دندان ها به راحتی در کنار یکدیگر قرار بگیرند.

اما شرایط هر بیمار متفاوت است و ممکن است همیشه کشیدن دندان نیاز نباشد. مثلاً می توان با استفاده از یکی از ابزارهای متحرک ارتودنسی، ظرف چند ماه یا چند سال، این مشکل را برطرف نمود. متخصص ارتودنسی قادر خواهد بود بهترین روش درمان را به شما ارائه دهد.

نوع درمانی که انتخاب می شود به چند عامل بستگی دارد. از جمله: شدت فشردگی دندان ها، سن بیمار در زمان آغاز درمان و نیز همکاری بیمار در استفاده از ابزار و رعایت بهداشت دهان و دندان ها.

با درمان فشردگی دندان ها، فرد قادر خواهد بود برای یک عمر از سلامت دهان و دندان های خود لذت ببرد.

صرف نظر از دوره ی درمانی که به شما پیشنهاد می شود، مهم است که نوع درمان متناسب با علت بروز مشکل باشد. ابزارهای مورد استفاده برای درمان این مشکل عبارتند از:

بریس ها

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

بریس ها با کشیدن دندان ها، و در برخی موارد بدون کشیدن دندان ها، قادرند مشکل فشردگی آنها را برطرف سازند و لبخندی زیبا برای شما خلق کنند. بریس ها شامل براکت هایی هستند که به صورت تکی به دندان ها متصل می شوند و نیز سیم کمانی که برای جابجایی دندان ها از طریق براکت ها به دندان ها فشار می آورد.

اینویزیلاین

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

برای اصلاح فشردگی دندان ها بدون استفاده از بریس ها می توان از اینویزیلاین استفاده کرد زیرا به شما امکان می دهد بدون اینکه کسی متوجه شود شما تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اید به لبخند رؤیایی خود دست یابید. این ابزار برای کسانی ایده آل است که نگران استفاده از بریس های فلزی در مکان های عمومی و اجتماعی هستند.

ریتینر

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

ریتینرها نیز از جمله ابزارهایی هستند که به اندازه ی بریس ها جلب توجه نمی کنند. این ابزار به صورت سفارشی برای هر فرد ساخته می شود و از سیم و پلاستیک شفافی تشکیل شده است که پس از جراحی یا پس از استفاده از هر گونه ابزار دیگری برای صاف کردن دندان ها، روی دندان ها قرار می گیرد تا آنها را در محل جدید تثبیت کند.

پالاتال اکسپندر یا وسیع کننده ی کام

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

گرچه ریتینرها بیشتر از سایر ابزارها برای درمان فشردگی دندان ها بدون استفاده از بریس ها کاربرد دارند، اما می توان مشکلات جزئی را با استفاده از وسیع کننده ی کام بر طرف نمود. وسیع کننده ی کام نوعی ابزار ارتودنسی است که به منظور افزایش عرض کام یا سقف دهان به کار می رود. نتیجه ی استفاده از این ابزار ایجاد فضای بیشتر برای قرار گرفتن درست دندان ها در کنار یکدیگر است.

در صورتی که سقف دهان باریک باشد، ممکن است دندانهای دائم فک بالا قادر نباشند به درستی درون فک رشد کنند که می تواند منجر به بروز مشکلات بیشتر و ضرورت استفاده از بریس ها شود.

چرا باید فشردگی دندان ها را برطرف نمود؟

فشردگی دندان ها

فشردگی دندان ها

به چند دلیل باید فشردگی دندان ها را برطرف کرد:

  • اگر دندان ها و استخوانی که آنها را در بر می گیرد در جای درست قرار داشته باشند، استحکام و دوام همه ی دندان ها افزایش خواهد یافت.
  • اگر خیلی زود، در سنین پایین برای درمان اقدام کنید، از درمان های پیچیده در آینده بی نیاز خواهید شد.
  • این درمان به اصلاح و ایجاد هماهنگی بین دندان ها، بایت و فک ها کمک می کند.
  • پس از درمان، تمیز نگه داشتن فضای دهان و بین دندان ها ساده تر خواهد بود زیرا مسواک زدن آسان می شود، در نتیجه از پوسیدگی دندان ها و پر کردن آنها در آینده بی نیاز خواهید شد.
  • اصلاح فشردگی دندان ها به کاهش احتمال بیماری لثه کمک می کند.
  • با داشتن دندان های صاف و همراستا لبخند زیباتری خواهید داشت و اعتماد به نفستان بالا می رود.

امروزه درمان ارتودنسی با استفاده از بریس ها (مجموعه ی براکت ها و سیم ارتودنسی) در سراسر کشور می تواند متفاوت باشد و تقریبا بین ۳۰۰۰ تا ۶۰۰۰ دلار هزینه درمان ارتودنسی در بر دارد که البته این رقم تحت تاثیر عوامل متعدد می تواند کمتر یا بیشتر باشد. اینکه بیمار در چه سنی برای درمان اقدام کرده باشد، محل زندگی فرد (کدام بخش زندگی می کند)، بیمه ای که تحت پوشش آن است، نوع درمانی که انتخاب می کند، و نیز مهارت و تجربه ی ارتودنتیست همگی روی هزینه ی درمان تاثیر دارند. اجازه دهید به جزئیات هر یک از این عوامل بپردازیم.

سن بیمار

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

اکثر افراد در سنین بزرگسالی برای درمان ارتودنسی اقدام می کنند. گرچه شما می توانید در هر سنی در پی درمان باشید اما ارتودنتیست ها به مراجعه ی بیمار ها در سنین پایین اصرار دارند زیرا زمانی که بیمار هنوز در سن رشد به سر می برد درمان ساده تر است، بنابراین هزینه های درمان کمتر خواهد بود. اکثر مشکلات مربوط به کج و ناصاف بودن دندان ها و حتی فک، زمانی راحت تر انجام می شوند که ارتودنتیست بتواند رشد فک ها را هدایت کند. اگر تا پایان رشد فک صبر کنید، ممکن است همچنان درمان ممکن باشد اما مدت زمان بیشتری طول خواهد کشید، در نتیجه هزینه های آن بیشتر خواهد بود.

محل زندگی بیمار

اگر در جایی زندگی می کنید که هزینه های زندگی بالا باشند، به احتمال زیاد مجبور هستید بابت درمان خود هزینه ی بیشتری بپردازید زیرا قطعا هزینه های مطب ارتودنتیست و دیگر هزینه های جانبی در این مناطق بالاتر هستند.

نوع بیمه

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

در صورتی که بیمه ی شما مقداری از هزینه ی درمان ارتودنسی را می پردازد، هزینه ی کمتری بابت درمان خود خواهید پرداخت. اگر خودتان یا فرزندتان به بریس ها نیاز دارید، به طرح خدمات تحت پوشش بیمه ی خود نگاهی بیاندازید. اکثر شرکت های بیمه اکنون معتقدند که درمان ارتودنسی نوعی درمان زیبایی محسوب می شود بنابراین بخش اندکی از هزینه های آن را می پردازند. از طرفی نوع ابزاری که برای درمان انتخاب می کنید نیز مهم است. مثلا ممکن است بریس های فلزی سنتی ۱۰۰ درصد تحت پوشش بیمه قرار گیرند اما نیاز باشد بیمار بخشی از هزینه ی درمان با بریس های شفاف یا الاینرهای شفاف از قبیل اینویزیلاین را بپردازد.

دانش و تجربه ی ارتودنتیست

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

این عامل تاثیر زیادی روی هزینه های درمان دارد. مثلا اگر شما به یک گروه ارتودنتیست معتبر با سال ها تجربه مراجعه کنید ممکن است هزینه ی درمان شما بیشتر از زمانی باشد که به یک دندانپزشک عمومی مراجعه می کنید که چند گزینه درمان ارتودنسی در اختیار شما قرار می دهد. علت این اختلاف قیمت، تخصص ارتودنتیست در این زمینه است. به این معنا که شما در یک مطب با پیشرفته ترین فن آوری ها در زمینه ی ارتودنسی و تحت نظر ارتودنتیستی تحت درمان قرار خواهید گرفت که در این زمینه آموزش دیده است. در مطب ارتودنتیست در نتیجه ی تجربه ی ارتودنتیست، طرح درمان هر بیمار مختص خود اوست، بنابراین نتایج درمان فوق العاده هستند. به جای دقت و مقایسه ی هزینه های درمان در مراکز مختلف به تجربه ی دندانپزشک دقت کنید. ثبات دندان ها نیز متفاوت است. ارتودنتیست به بیمار اطمینان می دهد که در پایان درمان، ریشه ها و تاج های دندان ها در بهترین محل خود قرار دارند بنابراین در آینده ثبات بیشتری خواهند داشت و خطر بازگشت آنها به جای نخست کمتر خواهد بود.

زمانی که نوبت به خودتان می رسد، مطمئن شوید به کسی مراجعه می کنید که برای کمک به شما در راه رسیدن به لبخندی زیبا، دانش و مهارت لازم و نیز بهترین ابزار را در اختیار دارد.

نوع روش و ابزار درمان

بسته به اینکه بیمار چه نوع روش و ابزاری را برای درمان انتخاب می کند، هزینه های درمان متفاوت خواهند بود. بریس های فلزی استاندارد از سایر ابزارها مقرون به صرفه تر هستند، اما شهرت اینویزیلاین رو به افزایش است و به تدریج افراد بیشتری استطاعت پرداخت هزینه های آن را دارند.

بریس های فلزی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

احتمالا بریس های فلزی تنها ابزاری باشند که افراد بسیاری نسبت به آن شناخت دارند، بنابراین راحت می توان پی برد که چرا این نوع ابزار بیشترین کاربرد را دارد. بریس های فلزی نسبت به سایر درمان ها مقرون به صرفه تر بوده با این حال برخی جنبه های منفی استفاده از آنها نیز شناخته شده است.

از آنجا که فلزی هستند ممکن است بزرگ باشند. گرچه طی سال ها ظاهر آنها بهبود چشمگیری داشته است اما هنوز هم ممکن است افراد بسیاری آنها را دوست نداشته باشند. بریس های فلزی گزینه ای قدیمی و سنتی هستند اما علیرغم درمان های متنوع جدید ارتودنسی، همچنان مشهور و موثر باقی مانده اند.

اگر بریس های فلزی توسط متخصص ارتودنتیست کار گذاشته شوند، هزینه ی استفاده از آنها حدود ۲۰۰۰ – ۲۵۰۰ دلار خواهد بود.

بریس های سرامیکی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

بسیاری از ویژگی های بریس های سرامیکی شبیه بریس های فلزی است، تنها تفاوت اصلی آنها این است که این نوع بریس ها همرنگ دندان هستند بنابراین بسیار کمتر از بریس های فلزی سنتی قابل مشاهده می باشند. در برخی نمونه های آنها سیمی از درون براکت ها عبور می کند که آن نیز همرنگ دندان است که به پنهان ماندن آنها کمک می کند.

بر اساس مشاهدات، بریس های سرامیکی قادرند سریع تر از دیگر نمونه های بریس ها دندان ها را اصلاح نمایند. با این حال باید سخت تلاش کنید تا بتوانید آنها را تمیز نگه دارید، زیرا اگر مواظب آنها نباشید، احتمال لکه دار شدن و تغییر رنگ آنها زیاد است. این نوع بریس ها تنها اندکی گران تر از بریس های فلزی هستند، بنابراین می توان آنها را مد نظر قرار داد.

برای داشتن بریس های سرامیکی حدود ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ دلار باید بپردازید.

اینویزیلاین

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

بریس های اینویزیلاین کاملا متفاوت هستند زیرا در واقع یک دسته الاینرهای پلاستیکی هستند که برای هر بیمار به صورت سفارشی ساخته می شوند. این نوع الاینرها در بازه های زمانی مشخصی تعویض می شوند تا به مرور زمان نحوه ی قرار گیری دندان ها را اصلاح کنند. مهم ترین مزیت این ابزار غیر قابل دیدن بودن آن است، و به شما اجازه می دهد به شکل طبیعی غذا بخورید، مایعات بنوشید و مثل همیشه مراقب دندان های خود باشید.

اینویزیلاین ها گران تر هستند و نسبت به سایر درمان های تهاجمی تر، مدت زمان بیشتری طول می کشد تا به نتیجه برسند، اما این واقعیت که آنها غیر قابل مشاهده هستند باعث شده جذابیت آنها بین افراد بالاتر باشد.

هزینه ی درمان با استفاده از اینویزیلاین ها ۲۵۰۰ – ۴۵۰۰ دلار هزینه دارد.

بریس های پشت دندان

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

عوامل موثر روی هزینه درمان ارتودنسی

بریس های پشت دندانی دقیقا شبیه بریس های فلزی ساخته شده اند، اما تفاوت اصلی آنها این است که این نوع بریس ها به جای سطح بیرونی دندان ها، روی سطح داخلی یا زبانی (سطح رو به زبان دندان ها) دندان ها قرار می گیرند. این ابزار مزایای بسیاری دارد، مهم تر از همه این که قابل مشاهده نیستند.

مهم ترین مشکل بریس های پشت دندانی این است که به علت محل قرار گیری آنها، تمیز نگه داشتن آنها دشوار است. بعلاوه ممکن است مدتی طول بکشد تا به آنها عادت کنید، تعداد دفعات بیشتری نیاز به تنظیم شدن دارند، و گران تر از بریس های فلزی معمولی هستند.

هزینه ی درمان با استفاده از بریس های پشت دندانی کلاً ۳۰۰۰ – ۵۰۰۰ دلار است، که البته هزینه ی نهایی بستگی به وضعیت هر بیمار دارد.

دیگر ابزارها عبارتند از بریس های دیمون، بریس های دارای براکت هوشمند و بریس های شفاف که هزینه ی هر یک از آنها به ترتیب ۱۷۰۰ – ۳۵۰۰ ، ۲۰۰۰ – ۳۰۰۰ و ۳۵۰۰ – ۴۵۰۰ دلار خواهد بود.

بند پوشر Band Pusher))

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

با استفاده از بند پوشر که دارای سر مربعی و دندانه دار است، می توان فشار متعادل و بی خطری به اتصالات بند ارتودنسی وارد کرد، در حالی که دسته ی بزرگ آن اجازه می دهد ارتودنتیست حین کار آن را محکم تر بگیرد. طراحی یک تکه ی آن هم دوام آن را افزایش داده است و اجازه می دهد بتوان آن را به طور کامل استریل نمود.

گیج براکت ستاره ای – فلزی (Boone Bracket Gauge – Metal)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار یکی از ابزارهای نصب است که به ارتودنتیست اجازه می دهد، طی فرایند نصب براکت روی دندان، هر یک از براکت ها را به دقت تنظیم نماید.

پنس لیگاچور قفل شونده (Locking Ligature Tweezer)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پنس شبیه پنس استاندارد است که اندکی تغییر داده شده است و دارای یک چفت قفل شونده است که برای قرار دادن الاستیک یا کش پلاستیکی روی براکت، ابزار را در وضعیتی باز قفل می کند. مکانیزم این ابزار به گونه ای است که به راحتی می توان آن را قفل و باز کرد که استفاده ی سریع و آسان آن را ممکن می سازد.

مولار بند سیتر نایلونی (Nylon Molar Band Seater)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

نوک دندانه دار و سه گوش این ابزار اجازه می دهد بتوان اتصالات را محکم گرفت در حالی که می توان از دسته ی نایلونی آن به عنوان یک بایت استیک برای قرار دادن راحت و یکنواخت بندها استفاده کرد.

بند پوشر دو سر (Double Ended Band Pusher)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دارای دو سر مربعی است که برای هل دادن و قرار دادن بندهای دور دندان های مولر مورد استفاده قرار می گیرد.

بند سیتر (Band Seater)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دو سره، از یک سمت دارای یک سر مربعی است که برای هل دادن و قرار دادن بندهای دندان های مولر استفاده می شود، و در سر دیگر دارای یک اسکیلر (جرمگیر) است که برای تمیز کردن یا برداشتن چسب یا سمان کاربرد دارد. ساختار یک تکه ی این ابزار دوام آن را بالا برده و استریل نمودن آن را ساده کرده است. با سر دندانه دار آن نیز می توان اجزاء را محکم گرفت.

بند پوشر / دایرکتور(Band Pusher / Director)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دو سره، هم دارای هم دارای ویژگی های یک بند سیتر است و هم لیگاچور دایرکتور.

اسپاچولای دو سر (Double Ended Spatula)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار از جنس فلز ضد زنگ است و از یک سر آن برای ترکیب کردن و از سر دیگر برای قرار دادن سمان ارتودنسی استفاده می شود.

براکت هولدر “خود قفل شونده” همراه با الاینر (Self-Locking Bracket Holder with Aligner)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این نوع پنس که از جنس فلز ضد زنگ است و دارای ویژگی “خود قفل شونده” است، به صورت معکوس عمل می کند و در سر دیگر خود ابزاری دارد که با قرار دادن آن درون روزنه ی روی براکت، برای تنظیم و صاف کردن براکت در محل خود استفاده می شود.

براکت هولدر (Bracket Holder)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پنس از فلز ضد زنگ است و به صورت معکوس عمل می کند. نوک باریک و زاویه دار این ابزار به گونه ای طراحی شده است که زیر براکت و باله های گره لوله های باکال می لغزد و می توان براکت ها و لوله های باکال را نگه داشت. این ابزار برای قطعات مینیاتوری یا بسیار ریز ارتودنسی فوق العاده است.

هولدر لوله ی مولار (Molar Tube Holder)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

نوک بسیار باریک این ابزار به درون سوراخ سیم لوله ی باکال براکت می لغزد تا بتوان به سادگی آن را کار گذاشت.

براکت پوزیشنر (Bracket Positioner)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

براکت پوزیشنر (موقعیت دهنده) که از فلز ضد زنگ است، در چهار مقیاس براکت ها طراحی شده است به گونه ای که برای کاربرد روی دندان های عقب و جلو قابل تنظیم است. سرهای این ابزار تا زاویه ی ۴۵ درجه می چرخند.

نیدل هولدر خمیده (Hollowback Needle Holder)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

تنها دو سر کوچک و پر دندانه ی این نوع نیدل هولدر به یکدیگر می رسند که اجازه می دهد به بهترین شکل بتوان گره های الاستیک را گرفت. برای گرفتن سیم لیگاچور توصیه نمی شود از این ابزار استفاده شود.

لیگاچور تایر سریع (Speedy Ligature Tier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار برای قرار دادن و بستن سریع و راحت گره لیگاچور روی انواع براکت ها با ابعاد مختلف طراحی شده است. دو سر صاف و صیقلی آن به الاستیک ها آسیب نخواهند زد.

الاستیک ریمور فلزی ضد زنگ (Stainless Steel Elastic Remover)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

دو سر این ابزار برای برداشتن چین های (زنجیرهای) الاستیک و گره های لیگاچور کمک کننده هستند. دو سر این ابزار بسیار با دوام هستند.

لیگاچور دایرکتور دو سره (Double Ended Ligature Director)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار برای فرو دادن یا هل دادن الاستیک ها کاربرد دارد. یک سر خمیده و یک سر راست این ابزار اجازه می دهد اجزاء بریس های ارتودنسی را به راحتی درون دهان قرار داد.

لیگاچور دایرکتور و اسکیلر (Ligature Director and Scaler)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

دو سر این ابزار برای فرو دادن، هل دادن و برداشتن الاستیک ها طراحی شده اند. این ابزار نیز از جنس فلز ضد زنگ است.

 

دیاستم چیست؟

دیاستم (شکاف یا فاصله‌ی بین دندانی) عبارت است از فاصله‌ی بین دندان‌های فرد. میزان فاصله‌ی عادی بین دندان‌ها معمولا ۳ میلی‌متر در فک پایین و ۴ میلی‌متر در فک بالا است. معمولا وجود فاصله بیش از این اندازه، مخصوصا بین دو دندان جلو توجه زیادی به خود جلب می‌کند. این شرایط اغلب در کودکان مشاهده می‌شود و باید از طریق درمان مناسب به سرعت برطرف شود. متاسفانه، در افراد بزرگسال، این شرایط ممکن است تداوم یابد و به درمان ارتودنتیک نیاز داشته باشد.

علل بروز شکاف بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

عدم تناسب بین اندازه‌‌ی دندان‌ها و اندازه‌ی استخوان فک

تفاوت غیر عادی و ناهنجار بین اندازه‌ی دندان‌ها و اندازه‌ی استخوان فک یکی از شایع‌ترین علل ایجاد شکاف یا فاصله‌ی بین دندان‌ها است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که استخوان فک بسیار بزرگ است در حالی که اندازه‌ی دندان‌ها طبیعی است، یا اینکه اندازه‌ی فک طبیعی و اندازه‌ی دندان‌ها کوچک است.

امتداد فرنوم لبی و اختلال در ساختار فک بالا

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

امتداد فرنوم لبی فک بالا یکی دیگر از عللی است که در بسیاری مطالعات به عنوان منشاء فاصله‌ی بین دندان‌ها یا دیاستم شناخته شده است. فرنوم به بافت نرم یا گوشت لثه‌ی اضافی گفته می‌شود که لب را به حاشیه‌ی لثه متصل می‌کند. البته، ممکن است این پدیده وجود نداشته باشد، در حالی که دندان‌های وسط جلوی قوس دندانی با فاصله از یکدیگر رشد کرده باشند.

از دست رفتن یا افتادن دندان‌ها

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

یکی دیگر از علل اصلی این مشکل دندانی، از دست رفتن یا افتادن دندان است. این اتفاق باعث ایجاد فاصله بین دندان‌ها خواهد شد و اتفاق بدتر جابجایی دندان‌ها به سمت این فضای خالی است.

بیماری پریودنتیت

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

پریودنتیت به مرحله‌ی پیشرفته‌ی بیماری لثه گفته می‌شود، که نتیجه‌ی تحلیل استخوان است و منجر به التهاب بافت لثه شده است. این اتفاق بعلاوه ممکن است منجر به تخریب استخوان پیرامون آن و در نتیجه لق شدن دندانی شود که تحت تاثیر بیماری قرار گرفته است. حرکت و جابجایی دندان منجر به شکاف یا فاصله‌ی بین دندان‌ها خواهد شد و در صورتی که تحت درمان مناسب قرار نگیرد، احتمالا به مرور زمان بدتر هم خواهد شد.

عادات بد دهانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

عادات دهانی از قبیل مکیدن شست یا انگشت، یا فشار زبان به دندان‌ها ممکن است منجر به ایجاد شکاف بین دندان‌ها شود. مکیدن انگشت ممکن است باعث جلو آمدن دندان‌ها و ایجاد فاصله بین آنها شود. برخی افراد نیز حین قورت دادن غذا زبان خود را به پشت دندان‌ها فشار می‌دهند که می‌تواند بروز فاصله بین دندان‌ها را در پی داشته باشد.

وراثت یا ژنتیک

یکی از اجتناب ناپذیرترین علل دیاستم، وراثت است. زیرا اندازه‌ی دندان‌ها تحت کنترل عوامل ژنتیکی است. این فرضیه مورد تایید مطالعاتی است که نشان می‌دهند هایپودونشیا (پر دندانی یا تعداد دندان‌های بیشتر از تعداد معمول) و میکرودونشیا (اندازه‌ی کوچک دندان‌ها) منشاء ژنتیکی دارند.

درمان‌های فاصله‌ی بین دندانی

بسیاری از بیماران تمایل دارند فاصله‌ی بین دندان‌ها را اصلاح نمایند نه به این دلیل که روی سلامت آنها تاثیر سوء داشته است، بلکه به خاطر دلایل زیبایی اقدام به این کار می‌کنند. امروزه شاخه‌ی ارتودنسی درمان‌های متعددی برای بستن فاصله‌ی بین دندان‌ها ارائه نموده است که عبارتند از:

بریس‌های فلزی یا الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

این روش درمان که عبارت است از استفاده از بریس‌های فلزی یا اینویزیلاین، برای بستن فواصل زیاد بین دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه افراد بسیار زیادی از اینویزیلاین‌ها بهره‌مند می‌شوند زیرا قابل دیدن نیستند و فرد مجبور نیست درگیر مشکلات استفاده از بریس‌های فلزی شود. این بریس‌های شفاف متحرک هستند، در نتیجه غذا خوردن، مسواک زدن، یا نخ دندان کشیدن دندان‌ها را ساده می‌کنند.

استفاده از ونیرهای پرسلاین

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

این روش درمان اساسا عبارت است از استفاده از ونیرها، یک لایه ماده‌ی نازک که بصورت ویژه برای پر کردن فواصل بین دندان‌ها ساخته شده است. این درمان برای اصلاح فواصل اندک بین دندان‌ها عالی است.

باندینگ دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

این درمان یکی از جذاب‌ترین روش‌های اصلاح فاصله‌ی بین دندان‌ها است. طی این فرایند از ماده‌ای همرنگ دندان برای بستن فاصله‌ی بین دندان‌ها استفاده می‌شود. این ماده به گونه‌ای ساخته شده است که هم رنگ دندان‌ها است و به شکلی دور دندان قالب گیری می‌شود که فاصله‌ی بین آنها را پوشش می‌دهد.

روش جراحی برای برداشتن فرنوم لبی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

در صورتی که شکاف بین دندان‌ها در نتیجه‌ی بزرگی فرنوم لبی ایجاد شده باشد، پیش از کار گذاشتن بریس‌ها، دندانپزشک یک جراحی جزئی برای برداشتن فرنوم انجام خواهد داد زیرا ممکن است پس از برداشتن بریس‌ها، دندان‌ها مجددا به جای خود بازگردند. فرایند جراحی که به این منظور انجام می‌شود تحت عنوان فرنکتومی شناخته می‌شود.

پیشگیری از ایجاد فاصله بین دندان‌ها

در صورتی که علت بروز فاصله بین دندان‌ها شرایط رشد فیزیولوژیک دندان‌ها باشد، متاسفانه راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. با این حال، در صورتی که به صورت خود به خود بین دندان‌ها فاصله ایجاد شود، با استفاده از بریس‌ها می‌توان از جابجایی بیشتر آنها جلوگیری نمود.

از سوی دیگر، کارهای روزمره‌ای که برای مراقبت از دندان‌ها انجام می‌دهید، مانند کشیدن نخ دندان و مسواک زدن منظم، بهترین راه برای پیشگیری از این شرایط هستند. رعایت بهداشت دهان و دندان از جمله اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز دیاستم است. پوسیدگی دندان و بیماری لثه از جمله عوامل اصلی هستند که منجر به بروز شکاف بین دندان‌ها می‌شوند، که بیمار با مراقبت‌های پیشگیرانه‌ی می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری نماید.

نتیجه گیری

در صورتی که بین دندان‌های خود فاصله یا شکاف دارید، نکات مهمی هستند که باید در خصوص دیاستم بدانید. برای انتخاب درمان صحیح و مناسب یا اقدامات پیشگیرانه، پی بردن به علت اصلی آن ضروری است.

داشتن دندان‌های سالم و زیبا یکی از ویژگی‌هایی است که موجب بالا رفتن اعتماد به نفس همه‌ی افراد خواهد شد. بنابراین پیش از آنکه خیلی دیر شود، به بهداشت و زیبایی ظاهری دهان و دندان خود رسیدگی نمایید.

ابزارهای متحرک

در ارتودنسی انواع مختلف ابزارهای متحرک مورد استفاده قرار می‌گیرند. هدف از کاربرد این ابزارها حرکت و اصلاح یک یا چند دندان مورد نظر، تاثیر روی رشد فک‌ها و نیز دندان‌ها خواهد بود. شما بایستی از این ابزارها طبق دستور ارتودنتیست خود استفاده نمایید؛ در غیر اینصورت، درمان نتایج مطلوبی در بر نخواهد داشت. زمان تقریبی درمان شما براساس همکاری شما در استفاده از ابزار ارتودنسی تخمین زده خواهد شد.

به خاطر داشته باشید، چند روزی طول می‌کشد تا به یک ابزار جدید ارتودنسی عادت کنید. سعی کنید حین خواب آن را از دهان خارج نکنید تا هم به آن عادت کنید و هم ابزار موثر واقع شود. در چند روز نخست، در دهان بزاق زیادی ترشح خواهد شد که دور از انتظار نیست. پس از چند روز، میزان ترشح بزاق به سطح معمول بازخواهد گشت.

گفتار شما تحت تاثیر ابزار ارتودنسی مورد استفاده قرار خواهد گرفت. شاید تلفظ برخی لغات برای شما دشوار باشد. ظرف دو روز به حرف زدن با وجود این ابزار در دهان عادت خواهید کرد. سعی کنید از طریق مطالعه با صدای بلند، تمرین گفتار کنید.

مراقبت از ابزارهای متحرک ارتودنسی

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

باید حین غذا خوردن، ابزار را از دهان خود خارج کنید. پس از صرف غذا، دندان‌های خود را با مسواک و خمیردندان مسواک بزنید و ابزار خود را فقط با مسواک تمیز نمایید. برای پاکسازی بهتر می‌توان از پاک‌کننده‌ی دنچر استفاده نمود.

به خاطر داشته باشید حین خوردن غذا، مسواک زدن، انجام ورزش‌های رزمی و شنا، ابزار ارتودنسی مورد استفاده را از دهان خود خارج نمایید. پس از اتمام، هر چه سریعتر مجددا آن را در محل خود قرار دهید. فراموش نکنید، ابزارهای ارتودنسی تنها در صورتی موثر خواهند بود که در دهان و روی دندان‌ها قرار گیرند. برای انجام هر فعالیتی که ممکن است به دندان‌ها، لثه‌ها یا گونه‌های شما آسیب برساند از محافظ دهان استفاده نمایید.

به محضی که ابزار را از دهان خارج می‌کنید آن را در جعبه‌ی نگهدارنده قرار دهید. آن را درون دستمال روی میز قرار ندهید زیرا ممکن است کسی آن را به اشتباه دور بیاندازد. آن را در جیب خود نیز نگذارید زیرا ممکن است در اثر ضربه شکسته شده و آسیب ببیند.

ابزار ارتودنسی خود را از دسترس حیوانات دور نگه دارید زیرا معمولا حیوانات به جویدن آنها علاقه دارند. از قرار دادن ابزار ارتودنسی خود در مجاورت گرما بپرهیزید. برای استریل نمودن ریتینر خود از جوشاندن آن بپرهیزید. برای این کار به ارتودنتیست خود مراجعه نمایید. ریتینر را در محلول دهانشویه قرار ندهید.

ابزارهای ثابت ارتودنسی

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

 

ابزراهای ثابت از جمله معمول‌ترین ابزارهای مورد استفاده در درمان ارتودنسی می‌باشند. این نوع ابزار شامل براکت‌های کوچکی هستند که با چسب‌های دندانپزشکی به سطح جلوی دندان‌ها متصل می‌شوند. سپس براکت‌ها با سیم نازکی به یکدیگر متصل می‌شوند. طی درمان ارتودنسی، این ابزارها از قبیل بریس‌ها و وسیع‌کننده‌ها به طور دائم در دهان قرار داده می‌شوند. در جلسه‌ی نخست، تمام اجزاء ابزار ثابت به شما نشان داده خواهد شد و نام اجزاء را یاد خواهید گرفت. ممکن است دو روز طول بکشد تا به این ابزارهای جدید در دهان خود عادت کنید.

مراقبت از ابزارهای ثابت

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

مراقبت و نگهداری از ابزارهای ارتودنسی

 

ممکن است در ابتدا از وجود ابزارهای ثابت ارتودنسی در دهان خود احساس ناراحتی کنید. مثلا در لب‌ها و گونه‌ی خود احساس سوزش کنید، حین خوردن غذاهای چسبناک لیگاتورها از بریس‌ها خارج شوند، یا حین خوردن غذاهای سفت ممکن است بریس‌ها بشکنند یا نوارهای آنها شل شوند. برخی از این مشکلات قابل پیش‌بینی هستند و می‌توانید از بروز آنها جلوگیری نمایید.

مسواک زدن و کشیدن نخ دندان به طور منظم، طی درمان ارتودنسی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است زیرا از تحریک و تورم لثه‌ها و نیز از پوسیدگی و ایجاد لکه‌های سفید رنگ روی دندان‌های دائمی جلوگیری خواهد کرد. نحوه‌ی کشیدن نخ دندان و مسواک زدن، پس از کارگذاری ابزارهای ثابت ارتودنسی به شما آموزش داده خواهد شد. اما همواره باید حین مسواک زدن مواظب بریس خود باشید تا از شکستن آن جلوگیری شود.

از مسواک ارتودنسی برای تمیز نمودن دندان‌ها و بریس خود استفاده نمایید. از مسواک‌های بین دندانی نیز برای پاکسازی فضای میان دندان‌ها و بریس استفاده کنید تا از ایجاد پلاک و رسوب در این فضا جلوگیری نمایید. برای مسواک زدن از خمیردندان فلورایده استفاده نمایید. دهانشویه‌ها یا ژل‌های فلورایده نیز مفید خواهند بود.

برای مراقبت از بریس‌ها از چه چیزهایی باید پرهیز نمود؟

  • نوشابه‌های گازدار و آبمیوه‌ها: زیرا منجر به پوسیدگی دندان و تغییر رنگ (ایجاد لکه‌های سفید رنگ) دندان‌ها خواهند شد.
  • غذاهای جویدنی: نان شیرینی‌ها، ساندویچ‌ها، شیرین بیان، رول‌های میوه
  • غذاهای خشک و ترد: ذرت بو داده، یخ، چیپس، چوب شور، و انواع مغزها
  • غذاهای چسبناک: کارامل، آدامس
  • غذاهای سفت: انواع مغزها، آبنبات، شکلات
  • گاز زدن به چیزهای سفت: مداد، خودکار، ناخن انگشت ممکن است به بریس‌ها آسیب بزنند. بریس‌های آسیب دیده طول درمان را افزایش خواهند داد و برداشتن بریس‌ها را به تاخیر خواهند انداخت.
  • غذاهایی که نیاز به گاز زدن دارند: ذرت روی چوب ذرت، سیب‌، هویچ، پیتزا، ساندویچ. این نوع خوراکی‌ها باید پیش از خوردن به صورت تکه‌های کوچک خرد شوند.

ارتودنسی یکی از شاخه‌های دندانپزشکی است که به طور کلی به درمان مال اکلوژن می‌پردازد و هدف آن صاف و یکدست کردن دندان‌ها می‌باشد. مال اکلوژن به شرایطی گفته می‌شود که هنگام بسته بودن دهان، دندان‌ها به درستی روی یکدیگر قرار نمی‌گیرند که نتیجه‌ی آن ایجاد مشکل یا اختلال در بایت است. اگر رشد دندان‌ها به درستی هدایت نشود، مال اکلوژن بوجود خواهد آمد. دندان‌ها کج و ناصاف خواهند بود و در یک ردیف کنار یکدیگر قرار نخواهند گرفت.

مال اکلوژن بیماری محسوب نمی‌شود زیرا سلامت جسمی را تحت تاثیر قرار نخواهد داد. این عارضه تنها به تغییر در موقعیت دندان‌ها مربوط می‌شود. با این حال، با ایجاد اختلال در بایت ممکن است از طرفی شکل صورت و ظاهر فرد را تحت تاثیر قرار دهد و از سوی دیگر با ایجاد مشکل در جویدن، گفتار و عملکرد تنفسی دندا‌ن‌ها، در نهایت منجر به ایجاد حس ناراحتی، افسردگی و عدم اعتماد به نفس خواهد شد.

از جمله عواملی که ممکن است منجر به ایجاد مشکل در بایت شوند عبارتند از آسیب به دندان‌ها یا استخوان‌های صورت، مکیدن شصت یا انگشت به طور مداوم و عوامل دیگر. مال اکلوژن شدید می‌تواند غذا خوردن، گفتار و رعایت بهداشت دندان‌ها را تحت تاثیر قرار دهد.

درمان ارتودنسی می‌تواند به درمان یا بهبود مشکلات زیر کمک کند:

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

جلوآمدگی دندان‌های پیشین (Protruding front teeth)

در برخی موارد دندان‌های پیش فک بالا رو به جلو متمایل هستند و خیلی جلوتر از دندان‌های فک پایین قرار می‌گیرند که در ظاهر شکل بدی بوجود می‌آورند و گفتار را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهند. درمان ارتودنسی می‌تواند با حل این مشکل ظاهر چهره را بهبود دهد و از ایجاد آسیب به دندان طی حوادث ورزشی ممانعت به عمل آورد.

دندان‌های فشرده و نامرتب (Crowding)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

در فک‌هایی که عرض آنها کم است، شاید جای کافی برای تمام دندان‌ها وجود نداشته باشد. ممکن است ارتودنتیست یک یا دو دندان را بکشد تا برای دندان‌های دیگر فضای کافی ایجاد شود.

دندان‌های نهفته (Impacted teeth)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که دندان دائمی (بیشتر دندان عقل) از لثه یا استخوان بیرون نمی‌آید، یا تنها بخشی از آن قابل مشاهده است.

دندان‌های نامتقارن (Asymmetrical teeth)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

در این حالت، دندان‌های بالا و پایین کنار یکدیگر جفت نمی‌شوند، بویژه زمانی که حین بسته بودن دهان دندان‌ها نشان داده می‌شوند.

دیپ بایت (Deep bite) یا اور بایت (overbite)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

در این حالت، دندان‌های فک بالا مقدار زیادی از دندان‌های فک پایین را می‌پوشانند، و در موارد وخیم‌تر، ممکن است باعث شود دندان‌های فک بالا در کام (سقف دهان) فرو روند.

بایت معکوس (Reverse bite)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

در این حالت، با قرار دادن دندان‌ها روی یکدیگر، دندان‌های فک بالا درون دندان‌های فک پایین قرار می‌گیرند به همین دلیل در ظاهر صورت، فک پایین کاملا به جلو متمایل می‌شود که در زیبایی چهره خلل ایجاد می‌کند.

اپن بایت (Open bite)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

زمانی که دندان‌ها روی یکدیگر قرار می‌گیرند، بین دندان‌های فک بالا و دندان‌های فک پایین شکاف وجود دارد که جویدن صحیح و گفتار را تحت تاثیر قرار می‌دهد و در برخی موارد منجر به ایجاد عاداتی از قبیل فشار به زبان می‌شود.

آندر بایت (Underbite)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

با بستن بایت، دندان‌های فک بالا خیلی عقب قرار می‌گیرند، یا دندان‌های فک پایین خیلی جلو قرار می‌گیرند.

کراس بایت (Crossbite)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

در این نوع ناهنجاری، زمانی که دندان‌ها روی یکدیگر قرار می‌گیرند، به جای آنکه دندان‌های فک بالا اندکی جلوتر از دندان‌های فک پایین قرار گیرند، در بخشی از فک که دچار کراس بایت است، دندان‌های فک پایین جلوتر از فک بالا قرار می‌گیرند. عدم درمان این عارضه موجب رشد غیرعادی و بدشکل شدن فک خواهد شد.

فاصله زیاد بین دندان‌ها (Spacing)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

انواع مشکلات بایت (مال اکلوژن)

در دندان‌های فاصله‌دار، برعکس دندان‌های فشرده، بین دندان‌ها شکاف یا فاصله وجود دارد، که علت آن ممکن است عدم وجود یک دندان باشد یا اینکه دندان‌ها نمی‌توانند به طور کامل دهان را پر کنند. این مشکل اساسا به زیبایی مربوط می‌شود.

ارتودنتیست قادر است به حل مشکلاتی از قبیل ساییدن یا فشردن دندان‌ها و حرکت یا ایجاد صدای تق تق در فک نیز کمک کند. با حل همه‌ی این مشکلات می‌توان سلامت دهان و دندان‌ها و لثه‌ها را در دراز مدت تضمین نمود. بر اساس کلیه‌ی نکاتی که ذکر شد می‌توان نتیجه‌گیری کرد که درمان ارتودنسی می‌تواند ظاهر دندان‌ها را بهبود بخشد، اما می‌تواند در نهایت منجر به بهبود جویدن و گفتار شود و در برخی موارد از آسیب و پوسیدگی دندان جلوگیری ‌نماید

 

درمان ارتودنسی سنتی (بریس‌های فلزی) یکی از درمان‌های دندانپزشکی است که ضمن حفظ سلامت لثه، ظاهری زیبا به چهره‌ی بیمار می‌بخشد. در حال حاضر شاهد آن هستیم که تعداد زیادی از افراد پس از تکمیل دوره‌ی درمان از بروز پریودونتیت (بیماری لثه که ممکن است منجر به از دست رفتن دندان شود)، ایجاد فاصله بین دندان‌ها، مرگ دندان (از دست رفتن بافت دندان در نتیجه‌ی عدم وجود جریان خون به آن) و از دست رفتن احساس دندان چند سال (حدود ۴ تا ۵ سال) پس از درمان ارتودنسی شکایت می‌کنند.

فواید و مشکلات درمان ارتودنسی

فواید و مشکلات درمان ارتودنسی

چه زمانی باید از درمان ارتودنسی استفاده شود؟

  1. دندان‌های به شدت جلو آمده (دندان‌هایی که رو به جلو متمایل هستند) که بیمار، بخصوص دختران، را به لحاظ روانی آزار می‌دهند. بایستی بیمارانی که جلوآمدگی خفیف در دندان‌های خود دارند را از آنهایی که دندان‌های هر دو فک آنها به شدت رو به جلو متمایل هستند متمایز نمود. تنها افرادی که واقعا نیاز به اصلاح دارند باید تحت درمان قرار گیرند. باید بیمار از پزشک خود راجع به نقاط ضعف و قوت درمان‌های ارتودنسی سوال بپرسد.

  1. قرار گرفتن دندان‌ها به شکل نامرتب که در عملکرد طبیعی دهان و جویدن اختلال ایجاد می‌نماید. در بیمارانی که در باز و بسته کردن دهان، جویدن غذا، تکلم و غیره مشکل دارند انجام درمان‌های ارتودنسی یک ضرورت می‌باشد. مشکلات جزئی از قبیل دندانهای چرخیده و فشردگی اندک (قرار گرفتن دندان‌ها با فاصله‌ی اندک و به صورت فشرده در کنار یکدیگر در نتیجه‌ی کمبود فضا) نیازی به درمان ندارند.

  1. ملاحظاتی که صرفا به زیبایی مربوط می‌شوند. بیمارانی که بیش از حد درگیر مسائل زیبایی هستند، از قبیل افرادی که در مشاغلی فعالیت می‌کنند که ظاهر فرد نقش مهمی ایفا می‌نماید، بایستی پس از درمان اقدامات احتیاطی خاصی انجام دهند. آنها بایستی برای مدت زمانی طولانی از نایت گارد یا ریتینر استفاده کنند، در غیر این صورت احتمال بازگشت مشکل وجود خواهد داشت.

فواید و مشکلات درمان ارتودنسی

فواید و مشکلات درمان ارتودنسی

مشکلات استفاده از درمان ارتودنسی:

 

  1. تحلیل ریشه از جمله عوارض حرکت دندان در درمان ارتودنسی می‌باشد. به طور میانگین، طی ۲ سال درمان با استفاده از ابزارهای ثابت، حدود ۱ میلی‌متر از طول ریشه از دست خواهد رفت. البته برخی افراد بیشتر از سایرین مستعد بروز این مشکل هستند و در برخی موارد ژنتیک در این رابطه دخیل است.
  2. طی درمان با استفاده از ابزارهای ثابت و متحرک ممکن است به بافت نرم آسیب برسد، البته این مشکل در دسته‌ی اول مشهودتر است، زیرا در صورت نامناسب بودن ابزار متحرک می‌توان به سادگی آن را برداشت. حرکت خیلی شدید آپیکال (نوک دندان) می‌تواند منجر به کاهش جریان خون به پالپ دندان و در نتیجه از دست رفتن بافت پالپ شود.
  3. پس از درمان احتمال شل شدن لثه و دندان‌ها وجود دارد، بنابراین اگر از ریتینر به مدت طولانی، تقریبا ۳ سال، استفاده نکنید احتمال دارد که مشکل مجددا عود کند. ممکن است دندان‌ها مجددا رو به جلو حرکت کنند یا تغییر مکان غیرعادی داشته باشند که نتیجه‌ی آن ایجاد فاصله بین دندان‌ها خواهد بود.
  4. پوسیدگی یا کاهش مواد آهکی دندان زمانی رخ می‌دهد که یک پلاک پوسیده‌کننده به همراه رژیم غذایی مملو از قند وارد دهان می‌شود. وجود ابزار ثابت ارتودنسی دندان را در معرض تجمع پلاک قرار می‌دهد زیرا پاکسازی دندان در قسمت‌های اطراف اجزاء ابزار دشوار خواهد بود. کاهش مواد آهکی دندان طی درمان با استفاده از ابزارهای ثابت خطری واقعی است.
  5. در تعدادی از بیماران حساسیت دندانی رخ می‌دهد. علت این امر، استخوان آلوئولار (بخشی از استخوان فک که دندان‌ها را در جای خود قرار می‌دهد) اطراف دندان‌هاست که طی درمان ارتودنسی عقب‌نشینی می‌کند. این مشکل می‌تواند مشکلات حساسیت دندانی حین خوردن غذای سرد یا شیرین را با خود به همراه داشته باشد.
  6. درمان ارتودنسی باعث تغییر ساختار طبیعی لثه در بیمار خواهد شد و این در سال‌های بعد لق شدن دندان‌ها را در پی خواه داشت.

گرچه درمان ارتودنسی مشکلاتی دارد ، اما انجام آن برای اصلاح مشکلات عملکردی از قبیل دشواری در گفتار و خوردن غذا، اختلالات مفصل فکی (TMJ)، بوی بد دهان و دیگر مشکلات، ضروری است. بنابراین، بیمارانی که خواستار درمان ارتودنسی هستند باید پیش از آغاز درمان این نکات را به دقت مورد توجه قرار دهند. زیرا “ارتودنسی نه تنها یک درمان است، بلکه با زیبایی نیز مرتبط می‌باشد”.

وسیع کننده کام یا پالاتال اکسپندر وسیله ‌ای در ارتودنسی است که برای بزرگ‌تر کردن فک بالا (ماگزیلاری) استفاده می‌شود تا فضای کافی برای همه دندان‌ها در قوس دندانی وجود داشته باشد. علاوه بر وسیع کننده فک بالا، وسیله ‌ای نیز برای بزرگ کردن فک پایین وجود دارد. امروزه درمان بزرگ کردن فک بالا در ارتودنسی متداول است.

سن استفاده از وسیع کننده کام

استفاده از وسیع کننده کام بیشتر در کودکان متداول می‌شود. اگر چه می‌توان از این وسیله برای افراد بزرگسال نیز استفاده کرد. میزان فضایی که با کمک وسیع کننده قرار است ایجاد شود و سن بیمار، تعیین‌ کننده طول دوره درمان هستند. مهم‌ترین مزیت درمان ارتودنسی در کودکی امکان بهره بردن از وضعیت رشد استخوان‌ها و دندان‌ها است به این معنی که می‌توان تنها با هدایت رشد بسیاری از مشکلات را حل کرد. به همین علت وسیع کننده کام در حداکثر سن رشد، بیشترین کارایی را دارد.

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

وسیع کننده کام چیست؟

این وسیله ارتودنسی از یک بدنه و گیره های فلزی در کناره ها تشکیل شده است. در وسط بدنه این وسیله یک پیچ تعبیه ‌شده که با کلید مخصوص پیچانده می‌شود. هر بار که این پیچ‌ را میپیچانید، دستگاه فعال و سفت می‌شود و کششی در درز میانه کام ایجاد می‌کند. این وسیله به تدریج فضای خالی بیشتری در وسط سقف دهان ایجاد می‌کند که به تدریج با استخوان جدید پر می‌شود. ممکن است این اتفاق به نظرتان ترسناک باشد، اما باید بدانید تا پیش از اتمام سن رشد درز میانی کام بسته نمی‌شود به همین علت وسیع کننده کام در واقع از درز میانی کام برای پهن کردن فک بهره میبرد. ممکن است این کار چند ماه زمان ببرد. برای هر فردی وسیع کننده کام جداگانه و بر اساس قالب به‌ دست ‌آمده از دهان او ساخته می‌شود. معمولاً پس از این که فضای لازم ایجاد شد چند ماه دیگر نیز باید وسیع کننده کام جای خود بماند تا نتایج حاصل شده تثبیت شود.

کاربردهای وسیع کننده کام چیست

معمولاً وسیع کننده کام برای سه مشکل اصلی زیر استفاده می‌شود:

  • اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

    اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

 

  • کراس بایت – کراس بایت به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فک بالا باریک بوده و بنابراین دندان‌های بالایی در سطح داخلی دندان‌های پایینی قرار می‌گیرند در حالی که در وضعیت نرمال دندان‌های بالایی کمی بیرون زده تر از دندان‌های پایینی قرار دارند. برای اصلاح این وضعیت باید فک بالا پهن‌تر شود.
اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

 

  • به هم فشردگی دندان‌ها و کمبود فضا – پیش از این که همه دندان‌های دائمی در بیایند می‌توان متوجه کمبود فضای فک و به هم فشردگی و کج شدن دندان‌ها شد. با پهنتر کردن فک بالا می‌توان فضای بیشتری در قوس دندانی ایجاد کرد تا نیازی به کشیدن دندان دائمی وجود نداشته باشد.
اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

  • نهفتگی دندان – در صورتی ‌که دندانی که باید پیش از این بیرون میزده، هنوز بیرون نزده است ممکن است دندان نهفته باشد. در صورتی که علت نهفتگی دندان کمبود جا و مسدود شدن مسیر باشد، با پهن کردن فک می‌توان فضای لازم را برای بیرون زدن دندان فراهم کرد. نهفتگی اغلب در دندان‌های نیش اتفاق می‌افتد. دندان‌های نیش به دندان‌های نسبتا نوک تیزی گفته میشود که مجاور دندانهای آسیاب کوچک قرار دارند.

همچنین با پهن کردن فک بالا می‌توان تعادل را به نیمه پایینی صورت باز کردن و لبخند را زیباتر کند. همچنین تعداد دندان‌هایی که باید در طی درمان ارتودنسی کشیده شوند کمتر می‌شود و یا اصلاً ممکن است نیازی به این کار وجود نداشته باشد. طول دوره درمان ارتودنسی با براکت نیز کوتاه‌تر می‌شود. پهن کردن فک در بسیاری از موارد می‌تواند مشکلات تنفسی را بهبود بخشد.

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

استفاده از وسیع کننده کام چگونه است؟

در ابتدا ممکن است کمی درد یا فشار در فک بالا احساس کنید که معمولاً چند دقیقه پس از پیچاندن پیچ بدنه وسیله تجربه می‌شود و زود برطرف می‌شود. درد یا ناراحتی حاصل از استفاده از این وسیله بسیار کمتر از براکت است. در ابتدا ممکن است صحبت کردن و غذا خوردن دشوار شود چرا که جایگاه زبان تغییرکرده و باید این وسیله عادت کند. در طی درمان ممکن است فاصله بین دندانهای جلویی ایجاد شود که امری کاملاً طبیعی است و نشان دهنده عملکرد درست وسیع کننده می‌باشد.

برای درمان ارتودنسی از وسیله ‌های مختلفی استفاده می‌شود. هر یک از این وسیله ها هدف خاصی داشته و به شکلی متفاوت عمل می‌کنند. گاهی اوقات ممکن است تنها از یک وسیله استفاده شود و یا به ترکیبی از آنها نیاز باشد. در اینجا با متداولترین وسیله‌ های ارتودنسی آشنا می‌شوید.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

براکت

براکت رایجترین وسیله ارتودنسی است که برای صاف و همراستا کردن دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. براکت انواع گوناگون دارد که هر یک برای شرایط خاصی بهترین گزینه محسوب می‌شود. به طور کلی انواع براکت عبارتند از براکت فلزی معمولی، براکت پشت دندانی، براکت سرامیکی، براکت شفاف یا اینویزالاین و براکت خود لیگاچور. سیستم براکت از تعدادی نگین براکت تشکیل شده است که به سطح دندان چسبانده می‌شود و به عنوان دستگیره برای گرفتن و کشیدن دندان عمل می‌کنند. همچنین سیستم براکت از سیم ارتودنسی تشکیل شده است که نگینهای براکت را به یکدیگر متصل می‌کند و وظیفه اصلی آن اعمال نیرو به دندان‌ها است. قطعات دیگر سیستم براکت عبارتند از حلقه فلزی، الاستیک یا حلقه کشی، لیگاچور و قطعات دیگر.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

هدگیر

هدگیر وسیله ارتودنسی است که برای اصلاح مشکلات بایت مورد استفاده قرار می‌گیرد. دو نوع هدگیر وجود دارد: هدگیر معمولی (پشت سری و پشت گردنی) و هدگیر معکوس یا فیس ماسک (شکل بالا). از هدگیر برای اصلاح اوربایت و آندربایت معمولاً استفاده می‌شود. هدگیر با ملایمت دندانها را میکشد تا رشد یکی از فکها را محدود نماید.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

هربست

هربست یک وسیله ارتودنسی است که برای کاهش اوربایت طراحی شده است. هربست با افزایش رشد فک پایین و عقب کشیدن دندانهای آسیاب بزرگ (مولر) بالایی عمل می‌کند. هربست یک وسیله ثابت است که به دندان‌ها چسبانده می‌شود و بیشتر برای کودکان کم سن در حال رشد استفاده می‌شود. این وسیله باید ۱۲ تا ۱۵ ماه در دهان بماند.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

وسیع کننده کام

وسیع کننده کام یا اکسپپندر وسیله ‌ای است که برای فک بالا طراحی شده و با ایجاد کشش در خط میانی کام، فک بالا را بزرگ‌تر می‌کند تا فضای قوس دندانی افزایش یابد. از این روش برای اصلاح مشکل کمبود فضا و به هم فشردگی دندان‌ها استفاده می‌شود.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

موقعیت دهنده یا پوزیشنر

از این وسیله ارتودنسی برای تکمیل حرکت دندان‌ها در درمان ارتودنسی استفاده می‌شود. با همکاری کامل بیمار تنها چهار تا هشت هفته برای استفاده از این وسیله کفایت می‌کند.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر

این وسیله انواع ثابت و غیر ثابت دارد و پس از اتمام دوره درمان ارتودنسی و درآوردن براکت استفاده می‌شود تا موقعیت جدید دندان‌ها را تثبیت نماید. دستورالعمل دقیق استفاده از آن و نوع آن را ارتودنتیست بسته به شرایط شما انتخاب می‌کند.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

فضا ساز یا جدا کننده

فضا ساز یا جداکننده یک حلقه کشی کوچک است که بین دو دندان قرار داده می‌شود آنها را از یکدیگر جدا کرده و اندکی فاصله بین آنها ایجاد نماید. این فاصله برای این است که بتوان حلقه فلزی سیستم براکت را دور دندان آسیاب انداخت. زمانی که فاصله لازم ایجاد شد حلقه کشی خود به خود درآمده و یا ارتودنتیست آن را برمی‌دارد.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

پلاک دوقلو یا توئین بلاک

این وسیله یک قالب دوقلو است که برخلاف سایر وسیله ‌های فانکشنال ارتودنسی، دو قطعه جداگانه دارد که یکی برای قوس دندانی بالا و دیگری برای قوس دندانی پایین استفاده می‌شود. این وسیله باید تمام وقت استفاده شود حتی در هنگام غذا خوردن . با این حال وسیله ‌ای غیر ثابت بوده و هنگام مسواک زدن باید آن را دربیاورید.

اگر به دندان‌های دیگران توجه کنید متوجه می‌شوید برخی افراد دندان‌هایشان جلوزدگی داشته و برخی دیگر بین دندان‌هایشان فاصله وجود دارد، برخی دندان‌هایشان کج و چرخیده است و برخی دیگر چانه شان عقب مانده یا جلو زده است. همه این مشکلات با درمان ارتودنسی قابل اصلاح هستند به همین علت امروزه افراد بسیار زیادی متقاضی درمان ارتودنسی هستند تا دندان‌های خود را صاف و مرتب و فکها را همراستا نمایند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی شاخه ‌ای از دندانپزشکی عمومی است و ارتودنتیست کسی است که علاوه بر تحصیلات عمومی دندانپزشکی، دو یا چند سال صرف آموزش و کسب تخصص و مهارت در زمینه درمان‌های ارتودنسی می‌نماید. در صورتی که به دندان پزشک عمومی مراجعه کنید و مشکلات ارتودنسی داشته باشید دندان‌پزشک شما را به ارتودنتیست ارجاع می‌دهد.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

انواع مشکلات ارتودنسی

به مشکلات ناهمراستایی دندان‌ها و جفت نبودن دندانها بر یکدیگر مال اکلوژن گفته می‌شود. مال اکلوژن انواع گوناگون دارد که برخی مرتبط با رشد فک بوده و برخی به خود دندانها مربوط میشود. مشکلات دندانی ارتودنسی ممکن است در اثر عدم تشکیل مادرزادی دندان، دندان اضافی، کمبود فضای فک، جلو زدگی دندانها، بزرگ‌ بودن فکها و فاصله بین دندان‌ها و مشکلات دیگر ایجاد شده باشد. همچنین مسائلی مانند از دست دادن زود هنگام دندان شیری، تاخیر در افتادن دندان شیری، عادات دهانی نامناسب مانند مکیدن انگشت و الگوی بلع فشار زبان، حوادث و تصادفات و برخی انواع بیماری‌های دهان می‌تواند منجر به نیاز به درمان ارتودنسی شوند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

اصلاح مشکلات ارتودنسی تنها به علت زیبایی و بهبود اعتماد به نفس افراد نیست بلکه برای سلامت دهان و دندان و بدن اهمیت زیادی دارد. مال اکلوژن باعث می‌شود نتوانید غذا را به درستی بجوید. همچنین ممکن است مانع عدم تلفظ صحیح حروف و اصوات شود. مال اکلوژن باعث می‌شود بخشی از دندان بیش از حد دچار ساییدگی شود و یا در اثر فشار زیاد لب پر شده و یا بشکند. همچنین لثه پیرامون دندانی که به علت عدم توازن نیرو تحت فشار بیش از حد قرار دارد، پس‌روی کرده و حتی استخوان پیرامون آن ممکن است دچار مشکل شود.

از طرفی تمیز کردن دندان‌هایی که با یکدیگر همراستا نیستند دشوار بوده و در بسیاری از موارد مسواک نمی‌تواند به نواحی بین دندانی دسترسی داشته باشد. در نتیجه پلاک و باکتری‌های تجمع یافته بین دندان‌ها به خوبی تمیز نمی‌شود و پوسیدگی دندان و عفونت لثه اتفاق می‌افتد. عفونت لثه در صورتی که زود تحت درمان قرار نگیرد ممکن است گسترش یافته و باعث تحلیل رفتن استخوان فک شود.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

همچنین باکتری‌های عامل عفونت لثه ممکن است وارد جریان خون شده و مشکلات جدی مانند بیماری قلبی، مشکلات مغزی، زایمان زودرس و غیره ایجاد نمایند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

وسایل ارتودنسی

امروزه برخلاف گذشته تنوع بسیار زیادی در وسیله ‌های ارتودنسی ایجاد شده است و این درمان را برای طیف گسترده ‌ای از افراد مناسب می‌سازد. درمان ارتودنسی تنها برای کودکان نیست بلکه افراد بزرگسال در هر سنی می‌توانند از فواید درمان ارتودنسی بهره ببرند.

سیستم‌های براکت امروزی انواع گوناگون از جمله براکت فلزی، سرامیکی ، پشت دندانی (لینگوال) و اینویزالاین دارند که باعث می‌شود بسیاری از افراد بزرگسال که شرایط خاصی دارند بتوانند ارتودنسی انجام دهند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

بهداشت دهان در دوران درمان ارتودنسی

از آنجایی‌ که در دوران درمان ارتودنسی، وسیله ‌ای در دهان خود قرار می‌دهید بهداشت دهان سخت‌تر اما مهم‌تر می‌شود. اگر میخواهید درمان سریع‌تر به نتیجه برسد و به مشکلات دیگر برنخورید باید مراقب پوسیدگی دندان و عفونت لثه باشید.