عواملی که موجب شکست ایمپلنت های دندانی می شوند

خواه یک دندان تکی یا چند دندان شما نیاز به جایگزین داشته باشد، ایمپلنت های دندانی و All on 4 می توانند لبخندی زیبا و طبیعی برای شما خلق کنند، در عین حال که کیفیت زندیگ شما را نیز ارتقاء می دهند. این فرایند در حقیقت اگر با روشی صحیح انجام شود می تواند موفقیت بی سابقه ای داشته باشد. با این حال، برخی عوامل هستند که می توانند باعث شکست ایمپلنت های دندانی می شوند. و گرچه این نادر است، اما وقتی رخ می دهد، می تواند موجب بروز ناراحتی شدید شود، و حتی منجر به بروز مشکلاتی در آینده شود.

شکست ایمپلنت های دندانی چه علائم و نشانه هایی دارد؟

سه علامت مشترک وجود دارند که نشان می دهند ایمپلنت با شکست مواجه شده است:

• درد یا ناراحتی شدید
• تورم یا التهاب لثه ها
• لق شدن ایمپلنت یا تکان خوردن آن داخل دهان

یک ایمپلنت دندانی می تواند به دلایل مختلفی با شکست مواجه شود، از جمله عوامل سلامت عمومی بیمار، مراقبت های استاندارد پس از فرایند، و مهارت و تعهد دندانپزشک.

در زیر به بیان دلایلی می پردازیمکه ممکن است باعث شکست ایمپلنت های دندانی شوند:

شکست ایمپلنت دندانی

کجی ایمپلنت

یکی از چالش برانگیزترین جنبه های دندانپزشکی ایمپلنت، قرار دادن ایمپلنت به گونه ای است که کاملاً توسط استخوان احاطه شده باشد. گاهی اوقات موقعیت ایده آل در استخوان موقعیت ایده آل برای ایمپلنت نیست. بنابراین ایمپلنت و استخوان در نهایت در یک راستا قرار نمی گیرند. وقتی ایمپلنت با استخوان در یک راستا قرار نمی گیرند، روکش ها می توانند غیر طبیعی به نظر برسند، لثه ها می توانند تحلیل بروند، و فلز خاکستری تیره ایمپلنت از زیر لثه های اطراف قابل مشاهده است.

اصلاح موقعیت ایمپلنت های دندانی که در موقعیت اشتباه قرار گرفته اند می تواند دشوار باشد. فرایند برداشت ایمپلنت می تواند به دندان های مجاور آسیب وارد کند. که به همین دلیل است که انجام درست آن در اولین مرتبه و نیز انتخاب یک دندانپزشک با دانش و تجربه برای ارائه بهترین نتایج مهم است.

قالب گیری نامناسب

دندانپزشک قالب می گیرد و آن را برای ساخت روکش به لابراتوار ارسال می کند. اگر قالب ها دقیق نباشند، دندان جایگزین ممکن است به خوبی قرار نگیرند. فقط یک ناهماهنگی ظریف می تواند باعث ایجاد فاصله بین روکش و لثه شود، به اندازه ای که ظاهر و عملکرد دندان ها را به خطر بیندازد. این می تواند باعث ورود باکتری به داخل لثه ها شود و در نهایت منجر به عفونی شدن آن شود. عفونت می تواند درمان شود، اما ممکن است نیاز باشد ایمپلنت تعویض شود و ضرورتاً هزینه های درمان دو برابر خواهند شد.

عامل دیگر سمانی (چسب) است که روکش دندانی جدید را به پست ایمپلنت می چسباند، که اگر به روی لثه نشت کند می تواند باعث بروز عفونت شود. به هیمن دلیل است که مهارت دندانپزشکی که کاشت ایمپلنت را انجام می دهد اینقدر اهمیت دارد. آنها باید برای انجام صحیح فرایند تحت ذره بین های بزرگ راحت باشند، تا بتواند احتمال بروز شکاف یا اشتباه را کاهش دهد.

شکست ایمپلنت دندانی

پری ایمپلنتایتیس و عفونت های دیگر

پری ایمپلنتایتیس یکی از اصلی ترین دلایل شکست ایمپلنت های دندانی است. هنوز این اطمینان وجود ندارد که آیا باید آن را تحت عنوان یک بیماری دسته بندی کرد یا به عنوان یک مشکل در نتیجه وجود جسم خارجی در حفره دهان. صرف نظر از اینها، گاهی اوقات مدت کوتاهی پس از تکمیل فرایند واکنش التهابی می تواند بروز پیدا کند، که نتیجه تشکیل باکتری داخل دهان است.

پری ایمپلنتایتیس می تواند هم به لثه ها و هم به استخوانی که ایمپلنت را احاطه می کند آسیب وارد کند، و احتمالاً منجر به تحلیل استخوان یا شکست ایمپلنت دندانی شود. گرچه شرایط می تواند درمان شود، اما اغلب ایمپلنت نیاز به تعویض خواهد داشت. افرادی که بیشتر مستعد عفونت های باکتریایی یا پری ایمپلنتایتیس هستند بیشتر بیماران میتلا به دیابت، افراد سیگاری، و افراد با بهداشت دهانی نامناسب هستند.

عدم اسئواینتگریشن

اسئواینتگریشن اصطلاحی است که برای توصیف گسترش ارتباط ساختاری بین استخوان و ایمپینت تیتانیومی استفاده می شود که به تازگی کاشته شده است. اتفاق افتادن این روند عموماً چند هفته تا چند ماه طول می کشد.

گاهگاهی ایمپلنت به طور کامل با استخوان فک جوش نمی خورد. این می تواند باعث شل شدن ایمپلنت، یا حتی در نهایت افتادن آن شود. دلیل اصلی برای این اتفاق عدم وجود استخوان کافی برای قرار گیری ایمپلنت درون آن است.

تراکم استخوان و سلامت عمومی استخوان فرد یک نکته مهم است که در دندانپزشکی کاشت ایمپلنت باید در نظر گرفته شود. ارزیابی سلامت استخوان چیزی است که دندانپزشک جراح ایمپلنت شما قبل از فرایند انجام می دهد. اگر حجم استخوان ناکافی باشد، فرایند پیوند استخوان یا سینوس لیفت گزینه هایی هستند که برای خلق شرایط صحیح برای کاشت ایمپلنت های دندانی انجام می شود.

آسیب به عصب

گرچه آسیب به عصب نادر است، اما وقتی ایمپلنت نزدیک به اعصاب اطراف دهان کاشته می شود می تواند رخ دهد. بروز این اتفاق بیشتر در مواردی شایع است که یک دندانپزشک بی تجربه این کار را انجام دهد، یا زمانی که دندانپزشک از طرح درمان برای انجام کار خود استفاده نکند. طرح درمان چیزی است که به دندانپزشک کمک می کند همه عواملی که می توانند روی فرایند کاشت ایمپلنت تأثیر بگذارند را شناسایی کند، مانند شناسایی محل ایده آل برای کاشت ایمپلنت در ارتباط با ساختارهای حیاتی و اعصاب داخل دهان.

آسیب به عصب عموماً زمانی صورت می گیرد که بی حسی، طولانی شدن درد، یا احساس گزگز اطراف لثه ها، لب ها، گونه ها، یا زبان وجود داشته باشد.

شکست ایمپلنت دندانی

شکست خود ایمپلنت دندانی

گرچه ایمپلنت های دندانی از فلزات محکمی ساخته شده اند، اما این امکان وجود دارد که پست های ایمپلنت های فلزی لق شوند. وقتی پست ایمپلنت شل می شود، حرکت آن می تواند موجب شکسته شدن ایمپلنت دندانی شود.

به لطف پیشرفت هایی که در فناوری ایمپلنت های دندانی صورت گرفته است، این اتفاق امروزه کمتر رخ می دهد، با این حال، شکست هنوز هم می تواند رخ دهد. بویژه در موارد ایمپلنت های ارزان و لابراتوارهای خارج از کشور، که ممکن است از مواد بی کیفیت استفاده کنند، که می تواند منجر به بروز مشکلاتی در اندازه و تناسب قرار گیری ایمپلنت شود، که ثبات ایمپلنت را به خطر خواهد انداخت.

لازم است اطمینان حاصل کنید دندانپزشک شما از موادی استفاده می کند که دارای استانداردهای لازم بی خطر بودن برای مصرف کننده هستند، تا از کیفیت درمان مطمئن شوید و خطر شکست ایمپلنت را به حداقل برسانید.

پس زدن جسم خارجی و واکنش های حساسیتی

انجمن دندانپزشکان استرالیا ابراز داشته است هرگاه یک جسم خارجی داخل بدن قرار می گیرد، احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد. ایمپلنت های دندانی و مواد دیگری که برای فرایند ایمپلنت های دندانی استفاده می شوند ممکن است موجب بروز واکنش های موضعی شوند. برای حصول اطمینان از اینکه بهترین مواد برای درمان شما استفاده می شوند، دندانپزشک باید چک کند ببیند شما هیچ آلرژی دارید یا خیر.

در صورت مشکوک بودن به شکست ایمپلنت های دندانی چه باید کرد؟

در صورت تجربه کردن هر گونه عفونتی مانند پری ایمپلنتایتیس پس از فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی، ابتدا امکان درمان عفونت بدون مجبور بودن به برداشت ایمپلنت وجود دارد. التهاب معمولاً با پاکسازی دقیق درمان می شود. هر چه مشکل زودتر پیدا شود، شانس درمان آن بیشتر خواهد بود.

در صورتی که به استخوان اطراف ایمپلنت آسیب وارد شده باشد، این نیز می تواند درمان شود. اما درمان شامل برداشت استخوان و سپس انجام فرایند پیوند استخوان است تا ایمپلنت بتواند به درستی در جای خود قرار بگیرد.

بسته به میزان آسیب، ممکن است نیاز باشد روکش و ایمپلنت برداشته شوند. اصلاح ایمپلنتی که با شکست مواجه شده است می تواند دشوار باشد. فرایند برداشت ایمپلنت می تواند به استخوان و دندان های اطراف آن آسیب وارد کند. دریافت صحیح آن در نخستین مرتبه، و بنابراین انتخاب یک دندانپزشک متخصص که دارای همه مهارت ها و تجربه کافی برای دستیابی به بهترین نتایج باشد، بسیار مهم است.