برای درمان شیارهای عمیق، حفره ها و شکاف های روی سطوح جونده دندان های پرمولر و دندان های مولر می توان یک سیلانت دندانی یا پوشش پلاستیکی نازک را اعمال کرد. هدف این درمان دندانپزشکی این است که با اعمال پوشش های نازک رزین کامپوزیت، دندان ها در برابر باکتری های مضر پوشانده شوند.

اگر تا به حال از مشکلات مربوط به سطح جونده یا حفره های رنج برده باشید، حتماً همین نام را شنیده اید. گرچه سیلانت ها عمدتاً برای کودکان استفاده می شوند، اما دندانپزشکان می توانند در موارد خاص آنها را به بزرگسالان نیز توصیه کنند. اینها تجهیزات دندانپزشکی بسیار بادوام هستند.

سطح بالایی دندان ها جایی است که هفتاد و پنج درصد از پوسیدگی های دندانی در آنجا مشاهده می شود. تمیز کردن دندان ها، با داشتن این شرایط، دشوار می شود و در نتیجه راحت تر پوسیده می شوند. با استفاده از سیلانت ها از دندان ها در برابر پوسیدگی محافظت می شود.

هنگامی که دندانپزشک شما سیلانت های دندانی را توصیه می کند، مهم است که بدانید آنها چقدر دوام خواهند داشت و چگونه می توان طول عمر آنها را افزایش داد و از آنها بهترین استفاده را برد!

هدف از سیلانت های دندانی برای افراد مختلف چیست؟

  • کودکان و نوجوانان- در سنین ۶ تا ۱۶ سالگی که احتمال ایجاد پوسیدگی بیشتر است، بویژه زمانی که نخستین دندان های دائمی ظاهر می شوند.
  • افراد بزرگسال- سطوح دندانی که فرو رفتگی یا شیارهای عمیق ندارند و شواهد پوسیدگی را نشان نمی دهند.
  • دندان های شیری- اگر کودکی مستعد پوسیدگی باشد، یا فرورفتگی ها یا شیارهای عمیقی در دندان های شیری او وجود داشته باشند، می توان از سیلانت ها روی آنها استفاده کرد.
سیلانت دندانی

سیلانت دندانی

سیلانت های دندان چقدر دوام دارند؟

ماندگاری آنها به فرد و وضعیت دندان های او بستگی دارد. اما با احتیاط مناسب، می توانند تا ۸-۹ سال دوام بیاورند.

سیلانت های دندانی علیرغم سادگی آنها، برای ماندگار بودن طراحی شده اند که ممکن است باعث شک در دوام آنها شود. همانطور که در بالا ذکر شد، مواد خوب می توانند ۱۰ سال یا بیشتر دوام بیاورند. مانند بریس ها یا سایر درمان های دندانی به برداشتن آنها نیاز نیست.

آنها با ساییده و فرسوده شدن به مرور زمان، در نهایت ناپدید خواهند شد. در صورت پیشنهاد دندانپزشک، می توان موارد جدید را جایگزین آنها کرد. این ابزارهای دندانپزشکی به این معروف هستند گه اگر دندان ها بیش از حد تحت فشار نباشند، سال ها دوام می آورند. تا زمانی که آنها خیلی آسیب نبینند، لازم نیست نگران چیزی باشید.

مینای دندان های طبیعی و سیلانت های دندانی هر دو هنگام جویدن غذاهای سفت مانند یخ و دانه های ذرت بو داده در معرض فرسایش قرار می گیرند. بنابراین، شما باید به این موضوع توجه داشته باشید.

علاوه بر این، هنگامی که دندانپزشک شما از سیلانت ها استفاده می کند، باید برای چکاپهای منظم به کلینیک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که آنها به درستی در جای خود قرار گرفته اند. و دندانپزشک شما در صورتی که احساس کند سیلانت شما فرسوده شده است ممکن است آن را با سیلانت های دندانی جدیدی جایگزین کند.

اکنون که از طول عمر سیلانت ها اطلاع دارید، بیایید مروری داشته باشیم بر نحوه قرار گرفتن آنها روی دندان ها!

فرایند قرار گرفتن سیلانت های دندانی چگونه است؟

فرایند قرار گرفتن سیلانت روی دندان فقط چند دقیقه طول می کشد. دندانپزشک می تواند این کار را انجام دهد. به منظور سیل (مهر و موم) شدن دندان ها، در اطراف آن پنبه قرار داده می شود. به این ترتیب پس از تمیز شدن کامل، خشک باقی خواهد ماند.

مینای دندان با یک محلول مخصوص آغشته می شود تا به چسبندگی سیلانت به دندان کمک کند. در مرحله بعد، شما دندان های خود را آبکشی و خشک خواهید کرد. این ماده مانند رنگ روی شیارهای عمیق و فرو رفتگی های روی سطح مینای دندان زده می شود.

بسته به نوع سیلانت دندانی مورد استفاده، دو روش برای سخت شدن این مواد وجود دارد: نور مصنوعی و ابزارهای طبیعی.

در نهایت، بایت بیمار چک می شود و هر گونه سیلانت اضافی پاک می شود.

در نهایت، یک روتین خوب بهداشت دهان و دندان، یک رژیم غذایی متعادل، و مشاوره منظم با دندانپزشک، همگی کلید حفظ اثربخشی سیلانت های جدید شما هستند.

سیلانت دندانی

سیلانت دندانی

بعد از فرایند دریافت فیشورسیلانت دندان چه انتظاری باید داشت؟

شما باید طبق معمول دندان های خود را تمیز کنید و بهداشت دهان و دندان های خود را به خوبی رعایت کنید. دندان های شما راحت تر تمیز می شوند زیرا مسواک به تمام سطوح می رسد.

گاهی اوقات سیلانت می افتد- این معمولاً در عرض ۶ ماه اتفاق می افتد. ایده خوبی است که به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا بتواند از سالم بودن سیلانت به عنوان بخشی از معاینه معمول دندانپزشکی شما مطمئن شود. سیلانت ها می توانند در طول سال ها فرسوده شوند و پس از آن باید دوباره استفاده شوند.

فیشورسیلانت چه فواید و خطراتی دارد؟

سیلانت ها ابزاری ساده و مؤثر برای کاهش پوسیدگی دندان ها هستند. آنها حتی برای افرادی که آب فلورایده می نوشند و با خمیر دندان های فلورایده مسواک می زنند، محافظت بیشتری در برابر پوسیدگی ایجاد می کنند. فلوراید موجود در آب و خمیر دندان به راحتی به شیارها یا حفره های عمیق نمی رسد. حتی فرچه مسواک هم ممکن است به این اندازه نرسد.

عوارض نادر هستند، اما ممکن است شامل واکنش آلرژیک به سیلانت یا، در صورت ضخیم بودن لایه سیلانت، تغییر در بایت شما باشد.

جایگزین های فیشورسیلانت کدامند؟

دندانپزشک می تواند وارنیش فلوراید را روی دندان ها اعمال کند. با این حال، وارنیش های فلوراید بیشتر در کودکان خردسالی استفاده می شوند که در معرض خطر بالای ایجاد حفره قرار دارند. وارنیش فلوراید باید ۲ تا ۴ مرتبه در سال اعمال شود.

هنگامی که دندان پس از درمان اولیه ریشه بهبود نمی یابد، درمان مجدد ریشه نیاز است. گاهی اوقات، چند ماه یا حتی چند سال پس از درمان موفق ریشه، دندان می تواند دردناک یا بیمار شود. اگر دندان شما بهبود نیافته و یا مشکلات جدیدی بوجود آمده اند، شما شانس دومی برای نجات دندان خود از طریق درمان مجدد ریشه دارید.

مانند هر فرایند دندانپزشکی یا پزشکی دیگری، گاهی اوقات، ممکن است پس از درمان اولیه به دلایل مختلف دندان درمان نشود: به تعویق افتادن قرار گیری ترمیم نهایی روی دندان، پس از درمان اندودانتیک (جراحی ریشه)؛ عدم درمان کامل کانال های باریک یا منحنی در طول درمان اولیه؛ ناشناخته باقی ماندن آناتومی  پیچیده کانال در درمان اولیه؛ قرار دادن با تأخیر روکش یا ترمیم دیگر روی دندان پس از درمان اندودانتیک؛ عدم جلوگیری از نفوذ آلودگی به داخل دندان توسط ترمیم روی آن (بزاق انسان پر از باکتری هایی است که اگر راه خود را به سیستم کانال ریشه پیدا کنند می تواند باعث بروز بیماری شوند). علاوه بر این، پوسیدگی یا شکستگی جدید در دندان، روکش ناقص و مشکل دار یا تأخیر در نصب آن روی دندان پس از درمان اولیه ریشه می تواند دندان را در معرض عفونت جدید قرار دهد.

پیشرفت ها پیوسته در حال تغییر روش انجام درمان ریشه هستند، بنابراین ما در کنار تخصص خود از فناوری ها و تکنیک های جدید استفاده می کنیم که احتمالاً هنگام درمان ریشه اولیه در دسترس نبوده اند.

عصبکشی مجدد دندان

عصبکشی مجدد دندان

چرا باید به یک متخصص مراجعه کرد؟

متخصص اندودنتیست، دندانپزشکی است که در نجات دندان تخصص دارد. اندودنتیست ها پس از دانشکده دندانپزشکی عمومی، سه سال یا بیشتر آموزش پیشرفته در زمینه ریشه دندان دریافت می کنند. در نتیجه آموزش های تخصصی، اندودنتیست ها در یافتن علت دردهای دهان و صورت، درمان آسیب های تروماتیک به دندان، تشخیص ترک خوردگی دندان و انجام سایر فرایندها برای نجات دندان مهارت پیدا می کنند.

اندودنتیست ها با محدود کردن فعالیت خود صرفاً به درمان اندودانتیک، فرایندهای بسیار دشوار و بسیار پیچیده را مانند فرایندهای روتین به راحتی انجام می دهند، از جمله درمان ریشه، درمان مجدد ریشه و اندودانتیک میکروسرجری. آنها از پیشرفته ترین فناوری ها در این زمینه استفاده می کنند، بنابراین کارآمدتر و دقیق تر هستند. این معادل تجربیات مثبت و بهبود سریع تر خواهد بود. آنها انعطاف پذیری فوق العاده ای در درمان، در شرایط اضطراری ارائه می دهند، بنابراین تأخیر در درمان به حداقل می رسد و درد دندانی بیماران می توانند به سرعت التیام پیدا کنند. علاوه بر این، برای پاسخگویی به پرسش ها یا نگرانی های پس از درمان، به راحتی در دسترس هستند.

عصبکشی مجدد دندان

عصبکشی مجدد دندان

در طول درمان مجدد ریشه چه اتفاقی می افتد؟

درمان مجدد اندودانتیک ، بسته به شرایط دندان و شرایط شخصی بیمار، معمولاً می تواند در یک جلسه تکمیل شود. غالباً از بیهوشی موضعی در ناحیه دندان استفاده می شود و درمان صرفاً زمانی آغاز می شود که این اطمینان حاصل شود که بیمار به طور کامل بی حس شده است. یک لایه محافظ غیر لاتکس به نام رابر دم دندانپزشکی برای ایزوله کردن دندان به منظور تمیز و خشک نگهداشتن آن در طول این فرایند، و پرهیز از آلودگی بیشتر دور دندان قرار داده می شود. سپس با کمک یک میکروسکوپ دندانپزشکی یک ورودی داخل روکش تعبیه می شود تا به مواد پر کننده ریشه و کانال ها دسترسی پیدا شود. در بسیاری از موارد، مواد ترمیم پیچیده مانند روکش ها و پست ها باید خارج شوند تا اجازه دسترسی به کانال های ریشه را بدهند. پس از تخلیه ماده پر کننده دندان، قبل از پاکسازی، شکل دادن و ضد عفونی کردن دندان، جستجو برای کانال های اضافی، شکستگی پنهان یا آناتومی غیر معمول که نیاز به درمان دارند انجام می شود. سپس کانال ها با مواد سازگار با بدن انسان پر شده و پر شدگی موقت روی مجرای دسترسی قرار می گیرد تا از ریشه های دندان در برابر قرار گرفتن در معرض آلودگی یا آلوده شدن محافظت کند تا زمانی که برای ترمیم نهایی به دندانپزشک عمومی مراجعه کنید.

عصبکشی مجدد دندان

عصبکشی مجدد دندان

آیا درمان دردناک خواهد بود؟

بیهوشی موضعی استفاده می شود و دندانپزشک نیز همه اقدامات لازم را برای اطمینان از دردناک و ناراحت کننده نبودن فرایند شما انجام خواهد داد. برای اکثر بیماران، احساس بی حسی معمولاً پس از ۲ ساعت کاهش می یابد. این طبیعی است که دندان ها به مدت چند روز پس از درمان ریشه درد داشته باشند. برخی از دندان ها، بویژه دندان هایی که برای مدتی مشکل ساز بوده اند، ممکن است چند ماه طول بکشد تا به حالت عادی بازگردند. این ناراحتی به طور معمول ناشی از بافت های ملتهب حمایت کننده است.

عصبکشی مجدد دندان

عصبکشی مجدد دندان

آیا پس از درمان مجدد ریشه نیاز است به دندانپزشک مراجعه کنیم؟

هنگامی که درمان ریشه شما تکمیل شده است، یک گزارش از درمان شما برای دندانپزشکی که شما را به اندودنتیست ارجاع داده است ارسال می شود. ما توصیه می کنیم که بین دو تا شش هفته بعد که درمان ریشه شما تکمیل شده است به دندانپزشک عمومی خود مراجعه کنید تا ترمیم نهایی روی دندان شما قرار بگیرد، مگر اینکه دندانپزشک شما توصیه ای غیر از این داشته باشد. این مقدار زمان اجازه می دهد بسیاری از حساسیت های شما تا قبل از انجام فرایندهای دیگر روی دندان کاهش یابند. اگر دندان شما تحت درمان مجدد نهایی لازم قرار نگیرند (روکش یا پر کردن) و پر شدگی موقت از بین برود، کانال ریشه آلوده می شود و نیاز به درمان مجدد، میکروسرجری یا کشیدن خواهد داشت.

ترمیم نهایی یا پر کردن دندان است یا قرار دادن یک روکش روی آن تا از دندان در برابر شکستگی و آلودگی بیشتر محافظت کند و دندان عملکرد کامل خود را باز یابد. از آنجا که دندانی که احیاء نشده است مستعد شکستن است، لطفاً روی دندان درمان نشده چیزی گاز نزنید یا نجوید تا زمانی که دندانپزشک آن را احیاء کند.

پر کردن دندان یکی از متداول ترین فرایندهای دندانپزشکی است. این درمان عموماً کار ترمیم را برای بهبود آسیب هایی انجام می دهد که با پوسیدگی دندان بوجود آمده اند. این فرایند عموماً بدون درد است و انجام آن معمولاً حدود یک ساعت طول می کشد.

حفره های دندانی یکی از شایع ترین مشکلات در سراسر دنیا هستند. پر کردن دندان به پیشگیری از گسترش پوسیدگی دندان کمک می کند و امکان عملکرد عادی دندان های شما را فراهم می کند.

اگر می خواهید بدانید در طول فرایند پر کردن دندان چه اتفاقی می افتد، چه موادی عموماً برای انجام این درمان استفاده می شوند، و اینکه قرار گیری ماده پر کننده و اتمام کار چقدر طول می کشد، به خواندن این مطلب ادامه دهید.

فرایند پر کردن دندان چگونه انجام می شود؟

پر کردن دندان عموماً یک فرایند کاملاً ساده است. برای شروع، دندانپزشک دهان شما را معاینه و بررسی خواهد کرد و از ابزارهای دندانپزشکی برای بررسی حفره های دندانی استفاده خواهد کرد. معمولاً آنها از دندان یا دندان ها عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرند تا ببینند پوسیدگی دندان چقدر گسترده است.

سپس برای بی حس کردن منطقه اطراف دندان از بی حس کننده های موضعی استفاده خواهد شد. این کار به پیشگیری از بروز هر گونه دردی کمک خواهد کرد. علاوه بر این، در صورتی که پر شدگی قرار باشد تنها روی سطح دندان قرار بگیرد، ممکن است هیچ نوع بی حس کننده ای نیاز نداشته باشید.

وقتی این ناحیه بی حس شد، دندانپزشک به احتمال زیاد از دریل دندانپزشکی برای تراشیدن بخش هایی از مینای دندان ها استفاده خواهد کرد که پوسیده شده اند. برخی دندانپزشکان ممکن است از لیزر یا نوعی ابزار سایشی هوا استفاده کنند، اما این تکنیک ها کمتر رایج هستند.

سپس، دندانپزشک شما منطقه را برای پر کردن استریل و آماده خواهد کرد، سپس حفره را پر خواهد کرد. برخی از انواع پر شدگی ها با نور طول موج آبی سفت یا کیور می شوند.

در نهایت، دندانپزشک دندان را پولیش خواهد کرد و آن را بررسی خواهد کرد تا مطمئن شود که بایت شما هیچ مشکلی ندارد. وقتی اثر بی حسی از بین برود، ممکن است دندان های شما کمی احساس سوزش یا حساسیت داشته باشند، اما نباید هیچ دردی داشته باشید. باید به مدت یک یا دو روز از خوراکی ها یا نوشیدنی های خیلی داغ یا خیلی سرد پرهیز کنید، اما می توانید به صورت عادی همه چیز بخورید.

اهمیت پر کردن دندان

اهمیت پر کردن دندان

پر کردن دندان چقدر طول می کشد؟

به طور کلی، پر کردن دندان حدوداً یک ساعت یا کمتر طول می کشد. یک پر کردن ساده ممکن است حتی ۲۰ دقیقه بیشتر وقت نگیرد. یک پر شدگی بزرگ یا چند پر کردن می توانند بیشتر طول بکشد. علاوه بر این، بسته به نوع موادی که برای پر کردن دندان استفاده می شوند، ممکن است حتی بیشتر هم طول بکشد، یا نیاز باشد یک جلسه دیگر مراجعه کنید. برای مثال:

  • مواد رزین کامپوزیتی که به صورت لایه لایه روی دندان های شما قرار می گیرند زمان بیشتری می برند، اما تنها در یک جلسه تکمیل می شود.
  • برخی پر شدگی های کامپوزیتی ممکن است با استفاده از قالب گیری ساخته شوند و نیاز باشد برای چسباندن پر شدگی دندان یک جلسه دیگر نیز مراجعه کنید.
  • پر شدگی های طلا یا پرسلن، که اینله یا آنله نیز نامیده می شود، معمولاً نمی توانند تنها در یک جلسه انجام شوند. در جلسه نخست حفره دندان پاکسازی خواهد شد و از دندان شما قالب گرفته خواهد شد که برای ساخت پر شدگی دندان برای لابراتوار ارسال خواهد شد. در جلسه بعد، پر شدگی به دندان شما چسبانده می شود.

تعویض یک پر شدگی قدیمی حدوداً به اندازه پر کردن اولیه دندان زمان می برد، و اگر نیاز باشد ماده پر کننده قبلی تراشیده شود ممکن است کمی بیشتر زمان ببرد. حفره دندان از وجود پر شدگی قدیمی پاک می شود و ماده پر کننده جدید جایگذاری می شود.

اهمیت پر کردن دندان

اهمیت پر کردن دندان

انواع مختلف موادی که برای پر کردن دندان استفاده می شوند

دندانپزشک شما در مورد انواع موادی با شما گفتگو خواهد کرد که می توانند برای پر کردن حفره دندان شما استفاده شوند. برخی از پر کاربردترین گزینه ها عبارتند از:

  • پر شدگی های نقره ای رنگ. این نوع پر شدگی ها همان آمالگام های دندانی هستند- ترکیبی از جیوه، نقره، قلع، و مس. این مواد با دوام تر از پر شدگی های همرنگ دندان هستند و عموماً قابل استطاعت تر از مواد دیگر هستند. برخی افراد ممکن است نگرانی هایی در مورد جیوه موجود در آنها داشته باشند، اما متخصصان دریافته اند که هیچ شواهد بالینی وجود ندارد مبنی بر اینکه پر شدگی های آمالگام مضر هستند، هر چند که آنها به تدریج حذف می شوند.
  • پر شدگی های سفید همرنگ دندان ها (کامپوزیتی). اینها ترکیبی از گلاس یا ذرات کوارتز و رزین آکریلیک هستند. این مواد با دوام هستند و هزینه آنها کمی بیشتر از آمالگام های فلزی است.
  • پر شدگی های طلا. این ترکیب طلا، مس، و مواد دیگر بسیار با دوام است اما گران تر نیز هست. علاوه بر این، آنها ظاهری طبیعی دارند. پ شدگی های طلا معمولاً در لابراتوار ساخته می شوند، پس از آنکه دندانپزشک از دندان شما قالب می گیرد.
  • پر شدگی های گلاس آینومر. اینها موادی همرنگ دندان ها هستند اما به اندازه کامپوزیت ها محکم نیستند. آنها از آکریلیک و نوعی شیشه ساخته می شوند که حاوی فلوراید هستند که به پیشگیری از تشکیل حفره های دندانی کمک می کنند. آنها اغلب برای دندان های کودکان استفاده می شوند و گران تر از آمالگام ها هستند.
  • پر شدگی های پرسلن. این نوع پر شدگی ها، گرچه تقریباً به اندازه پر شدگی های طلا گران هستند، اما ظاهری طبیعی دارند. آنها در لابراتوار و پس از قالب گیری از دندان توسط دندانپزشک ساخته می شوند.

بر اساس تجربه برخی دندانپزشکان، طی چند دهه اخیر، پلاستیک های کامپوزیتی با موفقیت بیشتری استفاده شده اند زیرا از استحکام، تنوع رنگی بیشتر، و نیز طول عمر بیشتری برخوردار هستند.

کامپوزیت ها ممکن است نه تنها برای پر کردن دندان ها در نواحی جلویی که از نظر زیبایی حساس تر هستند استفاده شوند، بلکه می توانند روی دندان های خلفی مانند دندان های مولر و پرمولر نیز قرار بگیرند.

قرار گرفتن ماده پر کننده روی دندان چقدر طول می کشد؟

اینکه چقدر زمان می برد تا ماده پر کننده روی دندان شما قرار بگیرد به ماده ای بستگی دارد که دندانپزشک شما برای این منظور استفاده می کند. معمولاً قرار گیری پر شدگی های آمالگام در عرض یک ساعت انجام می شود و ۲۴ ساعت طول می کشد تا به استحکام کامل برسند.

پر شدگی های کامپوزیتی و گلاس آینومر معمولاً با نور کیور می شوند. آنها به صورت لایه های نازک ۱ تا ۲ میلی متری قرار می گیرند و هر لایه حدوداً ۲ تا ۲۰ ثانیه طول می کشد قرار داده شود.

پر شدگی های سرامیکی با کمک نور با طول موج آبی خیلی فوری جای می گیرند. این مواد از قبل آسیاب شده و پخته شده اند، و ماده ای که برای چسباندن و نگهداشتن آنها استفاده می شود ظرف چند ثانیه کیور می شود.

بهبود پس از پر کردن دندان چقدر طول می کشد؟

اکثر پر کردن های دندان های بدون هیچ مشکلی بهبود پیدا می کنند. بعد از بین رفتن اثر داروی بی حسی، دندان های شما کمی حساس خواهند بود، اما این معمولاً ظرف یک روز یا کمی بیشتر برطرف می شود.

پر شدگی های فلزی، مانند آمالگام و طلا، گاهگاهی یک دوره چند روزه یا حتی یک هفتگی حساسیت به سرما پس از کار گذاری را دارند. این در مورد پر شدگی های کامپوزیتی یا گلاس آینومر چسبانده شده کمتر احتمال دارد اما هنوز هم ممکن است.

شما با روش های زیر می توانید حساسیت دندان ها را کاهش دهید:

  • جویدن با سمت مخالف دهان به مدت دو روز
  • آرام تر از معمول مسواک زدن و نخ دندان کشیدن اطراف پر شدگی دندان
  • پرهیز از خوراکی ها و نوشیدنی های داغ و سرد
  • پرهیز از خوراکی های اسیدی
  • استفاده از خمیر دندان های ضد حساسیت
  • مصرف داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب

در صورتی که پس از پر کردن دندان بایت شما احساس عجیبی دارد، و یا درد یا حساسیتی دارید که زمان زیادی طول کشیده است، آن را با دندانپزشک خود در میان بگذارید. ممکن است نیاز باشد دندانپزشک سطوح پر شدگی دندان شما را مجدداً بررسی و تنظیم نماید تا بایت شما بهبود یابد.

اهمیت پر کردن دندان

اهمیت پر کردن دندان

پر شدگی دندان چقدر دوام خواهد داشت؟

اینکه پر شدگی دندان شما چقدر دوام داشته باشد تا حدودی به بهداشت دهان و دندان های شما بستگی خواهد داشت. مراقبت های با دقت دندانی می توانند طول عمر پر شدگی دندان را افزایش دهند و از بروز پوسیدگی های جدید روی دندان شما پیشگیری نماید. طول عمر پر شدگی دندان بعلاوه می تواند بسته به موادی که استفاده می شوند متفاوت باشد.

به خاطر داشته باشید که دندان ها و نیز سبک زندگی هر کسی متفاوت هستند، بنابراین این بازه های زمانی می توانند در افراد مختلف متفاوت باشند. به طور کلی:

  • پر شدگی های آمالگام ۵ تا ۲۵ سال دوام دارند
  • پر شدگی های کامپوزیتی ۵ تا ۱۵ سال دوام دارند
  • پر شدگی های طلا ۱۵ تا ۲۰ سال دوام دارند

چگونه می توان متوجه شد که دندانی نیاز به پر شدن دارد؟

اگر برای چکاپ های منظم به دندانپزشک مراجعه می کنید، آنها قادر هستند حفره های دندانی را خیلی زود پیدا کنند. هر چه حفره های دندان زودتر درمان شوند، نتایج بهتری برای دندان های شما خواهد داشت، و درمان شما کم تهاجمی تر خواهد بود. بنابراین، این یک ایده خیلی خوب است که برای چکاپ های منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.

معمولاً علائم هشدار دهنده ای برای حفره های دندانی وجود دارند، از جمله:

  • حساسیت دندان به خوراکی ها و نوشیدنی های داغ یا سرد
  • حساسیت به خوراکی ها و نوشیدنی های شیرین
  • درد طولانی مدت دندان
  • فرو رفتگی یا شیار روی دندان
  • یک لکه دندانی، خواه سفید یا به رنگ های تیره تر

اگر فکر می کنید ممکن است حفره دندان داشته باشید، حتماً به دندانپزشک مراجعه کنید. آنها می توانند مشخص نمایند که آیا نیاز به پر کردن دارید یا درمان های دیگر.

مزایای پر کردن دندان

روند پیشرفت پوسیدگی دندان را متوقف می کند.

وقتی یکی از دندان های شما پر می شود، دندانپزشک بخش پوسیده دندان شما را پاکسازی خواهد کرد سپس جای آن را با ماده پر کننده پر خواهد کرد، و حفره ای که با پوسیدگی بوجود آمده است را پلمپ می کند. این ماده از پایانه های عصبی موجود در عاج دندان شما در برابر قرار گرفتن در برابر دماهای خوراکی هایی که می خورید و اسیدهایی که باکتری های داخل دهان تولید می کنند محافظت می کند. از بین رفتن پوشش این اعصاب است که منجر به بروز دندان درد با داشتن حفره های دندانی می شود.

اهمیت پر کردن دندان

اهمیت پر کردن دندان

ساختار دندان شما را بهبود می دهد.

پر شدگی های کامپوزیتی به بهبود ساختار دندان های شما کمک می کنند. به جای آنکه دندان شما در نتیجه پوسیدگی تو خالی باشد، پر کردن استحکام لازم را به آن می بخشد. پر کردن دندان راهکاری موقتی است، بنابراین حین اعمال آن هیچ آسیبی به دندان شما وارد نمی شود.

دندان ترک خورده را محکم می کند.

پر کردن دندان می تواند برای ترمیم دندان های ترک خورده استفاده شود. اغلب برای این منظور کامپوزیت سفید رنگ استفاده می شود. یکی از دندان های شما ممکن است در نتیجه ترومای دهانی ناشی از فعالیت های فیزیکی مانند ورزش کدن یا تصادف ترک خورده باشد. علاوه بر این، دندان شما حین جویدن چیزهای سفتی مانند یخ یا آبنبات های سفت می توانند لب پر شوند.

با بالا رفتن سن نیز ممکن است دندان های شما ضعیف تر شوند، بنابراین شما بیشتر مستعد لب پر شدگی یا ترک خوردن دندان خواهید شد.

پر کردن دندان می تواند رنگ دندان های شما را نیز بهبود دهد.

پر شدگی های کامپوزیتی اغلب روی دندان هایی اعمال می شوند که به شدت بد رنگ و لک شده اند. دندان های شما می توانند در نتیجه چیزهایی که می خورید مانند قهوه و شراب قرمز لک شوند. عادات بدی مانند براکسیسم نیز می توانند باعث شوند دندان های شما رنگ طبیعی خود را از دست بدهند.

محافظت از دندان ها در برابر پوسیدگی

سوراخ های ریزی هستند که روی دندان های شما در حال گسترش هستند اما آنقدر بزرگ نیستند که حفره تلقی شوند، اما این سوراخ ها می توانند محلی برای گی کردن ذرات و باقی مانده های غذا باشند. به مرور زمان، این سوراخ ها در نهایت تبدیل به حفره های دندانی خواهند شد. خوشبختانه، آنها می توانند با پر شدگی های آمالگام پلمپ شوند.

سخن پایانی…

پر کردن دندان ها بسیار متداول است و عموماً درد هم ندارند. فرایند معمولاً برای یک پر کردن استاندارد و غیر پیچیده حدود یک ساعت طول می کشد.

از دندانپزشک خود در مورد نقاط ضعف و قوت مواد ممکن برای پر کردن دندان های خود سؤال بپرسید. آنها بعلاوه می توانند به شما بهترین روش برای مراقبت از پر شدگی دندان خود را آموزش دهند.

با رعایت بهداشت خوب دهان و دندان ها می توانید انتظار داشته باشید پر شدگی دندان شما چندین سال دوام داشته باشد.

خواه یک دندان تکی یا چند دندان شما نیاز به جایگزین داشته باشد، ایمپلنت های دندانی و All on 4 می توانند لبخندی زیبا و طبیعی برای شما خلق کنند، در عین حال که کیفیت زندیگ شما را نیز ارتقاء می دهند. این فرایند در حقیقت اگر با روشی صحیح انجام شود می تواند موفقیت بی سابقه ای داشته باشد. با این حال، برخی عوامل هستند که می توانند باعث شکست ایمپلنت های دندانی می شوند. و گرچه این نادر است، اما وقتی رخ می دهد، می تواند موجب بروز ناراحتی شدید شود، و حتی منجر به بروز مشکلاتی در آینده شود.

شکست ایمپلنت های دندانی چه علائم و نشانه هایی دارد؟

سه علامت مشترک وجود دارند که نشان می دهند ایمپلنت با شکست مواجه شده است:

  • درد یا ناراحتی شدید
  • تورم یا التهاب لثه ها
  • لق شدن ایمپلنت یا تکان خوردن آن داخل دهان

یک ایمپلنت دندانی می تواند به دلایل مختلفی با شکست مواجه شود، از جمله عوامل سلامت عمومی بیمار، مراقبت های استاندارد پس از فرایند، و مهارت و تعهد دندانپزشک.

در زیر به بیان دلایلی می پردازیمکه ممکن است باعث شکست ایمپلنت های دندانی شوند:

شکست ایمپلنت دندانی

شکست ایمپلنت دندانی

کجی ایمپلنت

یکی از چالش برانگیزترین جنبه های دندانپزشکی ایمپلنت، قرار دادن ایمپلنت به گونه ای است که کاملاً توسط استخوان احاطه شده باشد. گاهی اوقات موقعیت ایده آل در استخوان موقعیت ایده آل برای ایمپلنت نیست. بنابراین ایمپلنت و استخوان در نهایت در یک راستا قرار نمی گیرند. وقتی ایمپلنت با استخوان در یک راستا قرار نمی گیرند، روکش ها می توانند غیر طبیعی به نظر برسند، لثه ها می توانند تحلیل بروند، و فلز خاکستری تیره ایمپلنت از زیر لثه های اطراف قابل مشاهده است.

اصلاح موقعیت ایمپلنت های دندانی که در موقعیت اشتباه قرار گرفته اند می تواند دشوار باشد. فرایند برداشت ایمپلنت می تواند به دندان های مجاور آسیب وارد کند. که به همین دلیل است که انجام درست آن در اولین مرتبه و نیز انتخاب یک دندانپزشک با دانش و تجربه برای ارائه بهترین نتایج مهم است.

قالب گیری نامناسب

دندانپزشک قالب می گیرد و آن را برای ساخت روکش به لابراتوار ارسال می کند. اگر قالب ها دقیق نباشند، دندان جایگزین ممکن است به خوبی قرار نگیرند. فقط یک ناهماهنگی ظریف می تواند باعث ایجاد فاصله بین روکش و لثه شود، به اندازه ای که ظاهر و عملکرد دندان ها را به خطر بیندازد. این می تواند باعث ورود باکتری به داخل لثه ها شود و در نهایت منجر به عفونی شدن آن شود. عفونت می تواند درمان شود، اما ممکن است نیاز باشد ایمپلنت تعویض شود و ضرورتاً هزینه های درمان دو برابر خواهند شد.

عامل دیگر سمانی (چسب) است که روکش دندانی جدید را به پست ایمپلنت می چسباند، که اگر به روی لثه نشت کند می تواند باعث بروز عفونت شود. به هیمن دلیل است که مهارت دندانپزشکی که کاشت ایمپلنت را انجام می دهد اینقدر اهمیت دارد. آنها باید برای انجام صحیح فرایند تحت ذره بین های بزرگ راحت باشند، تا بتواند احتمال بروز شکاف یا اشتباه را کاهش دهد.

شکست ایمپلنت دندانی

شکست ایمپلنت دندانی

پری ایمپلنتایتیس و عفونت های دیگر

پری ایمپلنتایتیس یکی از اصلی ترین دلایل شکست ایمپلنت های دندانی است. هنوز این اطمینان وجود ندارد که آیا باید آن را تحت عنوان یک بیماری دسته بندی کرد یا به عنوان یک مشکل در نتیجه وجود جسم خارجی در حفره دهان. صرف نظر از اینها، گاهی اوقات مدت کوتاهی پس از تکمیل فرایند واکنش التهابی می تواند بروز پیدا کند، که نتیجه تشکیل باکتری داخل دهان است.

پری ایمپلنتایتیس می تواند هم به لثه ها و هم به استخوانی که ایمپلنت را احاطه می کند آسیب وارد کند، و احتمالاً منجر به تحلیل استخوان یا شکست ایمپلنت دندانی شود. گرچه شرایط می تواند درمان شود، اما اغلب ایمپلنت نیاز به تعویض خواهد داشت. افرادی که بیشتر مستعد عفونت های باکتریایی یا پری ایمپلنتایتیس هستند بیشتر بیماران میتلا به دیابت، افراد سیگاری، و افراد با بهداشت دهانی نامناسب هستند.

عدم اسئواینتگریشن

اسئواینتگریشن اصطلاحی است که برای توصیف گسترش ارتباط ساختاری بین استخوان و ایمپینت تیتانیومی استفاده می شود که به تازگی کاشته شده است. اتفاق افتادن این روند عموماً چند هفته تا چند ماه طول می کشد.

گاهگاهی ایمپلنت به طور کامل با استخوان فک جوش نمی خورد. این می تواند باعث شل شدن ایمپلنت، یا حتی در نهایت افتادن آن شود. دلیل اصلی برای این اتفاق عدم وجود استخوان کافی برای قرار گیری ایمپلنت درون آن است.

تراکم استخوان و سلامت عمومی استخوان فرد یک نکته مهم است که در دندانپزشکی کاشت ایمپلنت باید در نظر گرفته شود. ارزیابی سلامت استخوان چیزی است که دندانپزشک جراح ایمپلنت شما قبل از فرایند انجام می دهد. اگر حجم استخوان ناکافی باشد، فرایند پیوند استخوان یا سینوس لیفت گزینه هایی هستند که برای خلق شرایط صحیح برای کاشت ایمپلنت های دندانی انجام می شود.

آسیب به عصب

گرچه آسیب به عصب نادر است، اما وقتی ایمپلنت نزدیک به اعصاب اطراف دهان کاشته می شود می تواند رخ دهد. بروز این اتفاق بیشتر در مواردی شایع است که یک دندانپزشک بی تجربه این کار را انجام دهد، یا زمانی که دندانپزشک از طرح درمان برای انجام کار خود استفاده نکند. طرح درمان چیزی است که به دندانپزشک کمک می کند همه عواملی که می توانند روی فرایند کاشت ایمپلنت تأثیر بگذارند را شناسایی کند، مانند شناسایی محل ایده آل برای کاشت ایمپلنت در ارتباط با ساختارهای حیاتی و اعصاب داخل دهان.

آسیب به عصب عموماً زمانی صورت می گیرد که بی حسی، طولانی شدن درد، یا احساس گزگز اطراف لثه ها، لب ها، گونه ها، یا زبان وجود داشته باشد.

شکست ایمپلنت دندانی

شکست ایمپلنت دندانی

شکست خود ایمپلنت دندانی

گرچه ایمپلنت های دندانی از فلزات محکمی ساخته شده اند، اما این امکان وجود دارد که پست های ایمپلنت های فلزی لق شوند. وقتی پست ایمپلنت شل می شود، حرکت آن می تواند موجب شکسته شدن ایمپلنت دندانی شود.

به لطف پیشرفت هایی که در فناوری ایمپلنت های دندانی صورت گرفته است، این اتفاق امروزه کمتر رخ می دهد، با این حال، شکست هنوز هم می تواند رخ دهد. بویژه در موارد ایمپلنت های ارزان و لابراتوارهای خارج از کشور، که ممکن است از مواد بی کیفیت استفاده کنند، که می تواند منجر به بروز مشکلاتی در اندازه و تناسب قرار گیری ایمپلنت شود، که ثبات ایمپلنت را به خطر خواهد انداخت.

لازم است اطمینان حاصل کنید دندانپزشک شما از موادی استفاده می کند که دارای استانداردهای لازم بی خطر بودن برای مصرف کننده هستند، تا از کیفیت درمان مطمئن شوید و خطر شکست ایمپلنت را به حداقل برسانید.

پس زدن جسم خارجی و واکنش های حساسیتی

انجمن دندانپزشکان استرالیا ابراز داشته است هرگاه یک جسم خارجی داخل بدن قرار می گیرد، احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد. ایمپلنت های دندانی و مواد دیگری که برای فرایند ایمپلنت های دندانی استفاده می شوند ممکن است موجب بروز واکنش های موضعی شوند. برای حصول اطمینان از اینکه بهترین مواد برای درمان شما استفاده می شوند، دندانپزشک باید چک کند ببیند شما هیچ آلرژی دارید یا خیر.

در صورت مشکوک بودن به شکست ایمپلنت های دندانی چه باید کرد؟

در صورت تجربه کردن هر گونه عفونتی مانند پری ایمپلنتایتیس پس از فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی، ابتدا امکان درمان عفونت بدون مجبور بودن به برداشت ایمپلنت وجود دارد. التهاب معمولاً با پاکسازی دقیق درمان می شود. هر چه مشکل زودتر پیدا شود، شانس درمان آن بیشتر خواهد بود.

در صورتی که به استخوان اطراف ایمپلنت آسیب وارد شده باشد، این نیز می تواند درمان شود. اما درمان شامل برداشت استخوان و سپس انجام فرایند پیوند استخوان است تا ایمپلنت بتواند به درستی در جای خود قرار بگیرد.

بسته به میزان آسیب، ممکن است نیاز باشد روکش و ایمپلنت برداشته شوند. اصلاح ایمپلنتی که با شکست مواجه شده است می تواند دشوار باشد. فرایند برداشت ایمپلنت می تواند به استخوان و دندان های اطراف آن آسیب وارد کند. دریافت صحیح آن در نخستین مرتبه، و بنابراین انتخاب یک دندانپزشک متخصص که دارای همه مهارت ها و تجربه کافی برای دستیابی به بهترین نتایج باشد، بسیار مهم است.

هیچ چیز ظاهر، عملکرد، و احساسی مانند دندان های طبیعی برای شما بوجود نمی آورد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم، در کنار چکاپ های هر شش ماه یک مرتبه توسط دندانپزشک می توانند به شما کمک کنند دندان های خود را برای یک عمر حفظ کنید.

گاهی اوقات ممکن است دندان های شما عفونی یا بیمار شوند و نیاز به مراقبت های اضافی خواهند داشت. هر گاه این امکان وجود داشته باشد، همیشه باید به فکر درمان برای حفظ دندان باشید. ممکن است به این فکر کنید که چرا دندان را نکشید، مخصوصاً وقتی کسی آن را نمی بیند، اما متوجه خواهید شد که دندان شما از دست رفته است و تأثیر منفی روی کیفیت زندگی شما خواهد داشت.

هرگز اقدام به کشیدن دندان نکنید تنها به این دلیل که فکر می کنید راحت تر و مقرون به صرفه تر است. از دست رفتن دندان ها می تواند باعث جابجایی دندان های باقی مانده شود، توانایی درست غذا جویدن شما را تحت تأثیر قرار می دهد، و لبخند شما را خراب خواهد کرد.

کشیدن دندان اغلب دردناک تر از خود عفونت است، و قرار دادن جایگزین برای دندان کشیده شده با یک دندان مصنوعی نیاز به چندین مرتبه مراجعه به دندانپزشک دارد که به سرعت باعث بالا رفتن هزینه ها خواهد شد.

درمان های مدرن اندودانتیک پیشرفت هایی در زمینه فناوری، فرایند، و مواد داشته اند، و گزینه های درمان متعددی در اختیار شما قرار می دهند تا دندان های طبیعی خود را حفظ کنید. مهم است بدانید چه انتخاب های دارید و اینکه آنها چگونه هم روی دندان ها و هم روی سلامت دندانی شما تأثیر می گذارند. هر زمانی که امکان داشته باشد، همیشه بهتر است دندان های طبیعی خود را حفظ کنید و درمان اندودانتیک باید انتخاب نخست شما برای بهترین نتایج سلامتی و زیبایی باشد. اندودنتیست ها متخصص نجات دندان هستند. آنها می توانند شریط شما را مورد ارزیابی قرار دهند و بهترین طرح درمان را برای کمک به نجات دندان برای یک عمر به شما ارائه دهند.

درمان ریشه یا عصبکشی دندان

درمان ریشه یا عصبکشی دندان

چند نکته برای نجات دندان طبیعی از پوسیدگی

  • وقتی بین کشیدن دندان و درمان ریشه به شما حق انتخاب داده می شود، همیشه درمان ریشه را انتخاب کنید. هیچ دنچر، بریج، پروتز مصنوعی، و ایمپلنتی ظاهر، عملکرد، و احساسی به خوبی دندان های طبیعی ایجاد نخواهد کرد.
  • در صورت مشاهده هر گونه علائمی مانند تورم یا درد، فوراً اقدم کنید. اکثر اندودنتیست ها می توانند موارد اورژانسی را درمان کنید، حتی آخر هفته ها، و به شما اطمینان خواهد داد بلافاصله ویزیت خواهید شد.
  • در صورتی که دندانپزشک کشیدن دندان را توصیه کند، بپرسید آیا درمان ریشه هم ممکن است یا خیر.
  • اگر به شما گفته شده است که درمان ریشه ممکن نیست، بپرسید چرا، و بخواهید شما را به اندودنتیست ارجاع دهند.

درمان ریشه یک درمان نسبتاً بدون درد است و اغلب ناراحتی که در طول دوره بهبود تجربه خواهید کرد در مقایسه با کشیدن دندان های طبیعی بسیار اندک خواهد بود. به لطف تکنیک های مدرن و بی حسی مؤثر، بیمارانی که درمان ریشه را تحربه می کنند، نسبت به بیمارانی که دندان می کشند، ۶ برابر بیشتر احتمال دارد که آن را درمانی بدون درد توصیف کنند. کمی زمان بگذارید و اندکی در مورد درمان ریشه و برخی از سوء تعبیرهای شایع در مورد آن یاد بگیرید سپس با مراجعه به اندودنتیست در نزدیکی محل زندگی خود، نخستین گام را برای درمانی بدون درد بردارید.

عصب کشی چگونه دندان های شما را نجات می دهد؟

وقتی داخل (پالپ) دندان شما در نتیجه پوسیدگی عمیق، فرایندهای مکرر دندانپزشکی، روکش های نامناسب، یا ترک خوردگی یا لب پر شدگی دندان شما ملتهب یا عفونی می شود، لازم است درمان ریشه یا اندودانتیک انجام دهید. آسیب به دندان های شما نیز ممکن است موجب آسیب به پالپ شود، حتی اگر دندان هیچ لب پر شدگی یا ترک قابل مشاهده ای نداشته باشد. در صورتی که پالپ ملتهب یا عفونی درمان نشده باقی بماند، می تواند موجب بروز درد یا منجر به بروز آبسه شود.

وقتی تحت درمان ریشه یا دیگر درمان های اندودانتیک قرار می گیرید، پالپ ملتهب یا عفونی تخلیه می شود و داخل دندان با دقت پاکسازی و ضد عفونی می شود، سپس با موادی پلاستیک مانند به نام گاتا پرکا، پر و مهر و موم می شود. پس از آن، برای محافظت بیشتر، دندان با یک روکش یا پر شدگی احیاء می شود و به عملکرد خود مانند هر دندان دیگری ادامه خواهد داد.

درمان اندودانتیک به شما کمک می کند لبخند طبیعی خود را حفظ کنید، به خوردن غذاهایی که دوست دارید ادامه دهید، و نیاز به قرار گرفتن تحت اقدامات دندانپزشکی بیشتر را محدود می کند. با مراقبت های درست، اکثر دندان هایی که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند، می توانند یک عمر دوام داشته باشند.

درمان ریشه یا عصبکشی دندان

درمان ریشه یا عصبکشی دندان

عواملی که می توانند در نجات دندان با درمان ریشه تداخل ایجاد کنند:

  • دندان هایی که ریشه های بلند و به صورت غیر عادی خمیده دارند. اندودنتیست ها از ابزارهای خاصی استفاده می کنند و ریشه ها را مهر و موم می کنند. در صورتی که پاکسازی کانال های یک دندان دشوار باشد، ممکن است کمتر احتمال پیدا کند که درمان به صورت دائمی موفقیت آمیز باشد.
  • وجود یک ترک در ریشه دندان. گرچه دندان هایی که تحت درمان ریشه قرار گرفته اند با یک ترمیم دندانی مانند روکش در بالای خط لثه محافظت می شوند، اگر خود ریشه ترک بخورد، عفونت می تواند مجدداً وارد دندان شود.
  • بیماری پریودنتال پیشرفته. لثه های شما نقشی اساسی در سلامت دهان شما ایفا می کنند و اگر شما بیماری لثه شدید و تکرار شونده داشته باشید، نجات دندان های طبیعی شما با کمک درمان ریشه کمتر می تواند موفقیت آمیز باشد.
  • درمان های ریشه قبلی دندان. اگر درمان ریشه اصلی با شکست مواجه شد، راه هایی برای درمان دندان وجود دارند، ماننددرمان مجدد ریشه یا اپیکواکتومی. با این حال نرخ موفقیت فرایندهای بعدی به اندازه درمان ریشه نخست بالا نیست.

گرچه درمان ریشه اغلب راهکاری طولانی مدت برای دندان های طبیعی آسیب دیده یا عفونی ارائه می دهد، اما بهترین گزینه انتخابی برای همه بیماران نیست. دندانپزشک و اندودنتیست هستند که می توانند تشخیص دهند آیا شما گزینه مناسبی برای این درمان هستید یا خیر.