علت نیفتادن دندان های شیری برخی افراد بزرگسال

آیا در کودکی مشتاقانه منتظر آمدن پری دندان بودید، حتی گاهی اوقات یک دندان لق را تکان می دادید به این امید که زودتر بیفتد؟

دندان هایی که در دوران کودکی ما می رویند موقتی هستند اما برای حفظ فضا برای دندان های دائمی ما ضروری هستند.

برای اکثر کودکان، همه دندان های شیری- که تحت عنوان دندان های اولیه نیز شناخته می شوند – در سنین نوجوانی می افتند و دندان های دائمی یا بالغ جایگزین آنها می شوند. با این حال، گاهی اوقات، برخی از دندان های شیری هرگز نمی افتند. در حقیقت، برخی از افراد بزرگسال چندین دهه را سپری می کنند بدون آنکه متوجه شوند که دندان های شیری همچنان داخل دهان آنها قرار دارد. اگر شما یکی از این افراد هستید، ممکن است به این فکر کنید که آیا باید نگران این موضوع باشید که شما یک فرد بزرگسال با دندان های شیری هستید؟ باید به این موضوع پی ببرید که چه چیزی باعث می شود دندان های شیری در افراد بزرگسال نیفتند و چه زمانی باید به دنبال کمک دندانپزشکی باشید.

علت ماندگاری دندان های شیری چیست؟

MouthHealthy توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا اشاره می کند که کودکان معمولاً ۲۰ دندان شیری (اولیه) دارند که در حدود ۶ ماهگی شروع به بیرون آمدن یا رویش می کنند و رویش تا سن ۳ سالگی ادامه می یابد. این دندان ها معمولاً در زمان های مختلف در طول دوره کودکی می افتند. به جای آنها، قرار است دندان های دائمی برویند. تا سن ۲۱ سالگی، ممکن است ۳۲ دندان دائمی روییده باشند. در اصل، ۳۲ دندان دائمی باید جایگزین ۲۰ دندان شیری شوند. با این حال، دندان های شیری برخی از افراد نمی افتند. این دندان ها تحت عنوان دندان های شیری باقی مانده شناخته می شوند.

پس چرا در برخی از افراد بزرگسال دندان های شیری نمی افتند؟ گاهی اوقات، ممکن است به این دلیل باشد که دندان های دائمی که باید جایگزین دندان های شیری می شدند، اصلاً وجود نداشته اند. وضعیتی که در آن دندان ها وجود ندارند- معمولاً دندان های دائمی- تحت عنوان “فقدان دندان” شناخته می شود. در موارد دیگر، صدمات یا عفونت های دندانی در طول دوران کودکی ممکن است از رویش دندان ها آنطور که باید، جلوگیری کند.

شایع ترین اختلالات دندانی که منجر به عدم رشد برخی از دندان های دائمی می شوند عبارتند از:

• هیپودنشیا: یک تا پنج دندان دائمی وجود ندارند.
• الیگودونشیا: شش یا بیشتر دندان دائمی وجود ندارند.
• آنودنشیا: بیشتر دندان های دائمی وجود ندارند.

از سوی دیگر، عوامل مختلفی مانند ژنتیک و اختلالات با این وضعیت مرتبط هستند. چند نمونه از این دسته از مشکلات عبارتند از:

• عفونت یا آسیب درمان نشده دندان شیری
• دیسپلازی اکتودرمی: نوعی اختلال رشد دندان. افرادی که از این عارضه رنج می برند چندین دندان ندارند یا دندان های بد شکلی دارند.
• اختلالات غدد درون ریز: این یک اختلال متابولیک است و باعث می شود مینای دندان های فرد مبتلا نازک تری باشد، رویش با تأخیر داشته باشد و چندین دندان نروییده داشته باشد.
• انکیلوز: وضعیت مشکل سازی که شامل چسبندگی غیر طبیعی استخوان ها می شود. دندان های افرادی که از این اختلال رنج می برند به استخوان می چسبند و رویش آنها متوقف می شود.

علت ماندگاری دندان های شیری

مشکلات افراد بزرگسالی که دندان شیری دارند

پس، اگر دندان های شیری شما نیفتاده اند، باید نگران باشید؟ پاسخ این است که بستگی دارد. یک دندان شیری باقی مانده در برخی ممکن است موارد دارای تاج، ریشه ها و استخوان آلوئولار پشتیبان سالمی باشد. در این موارد، دندان های شیری باقی مانده شما، بدون ایجاد هیچ مشکلی می توانند سال ها به شما خدمت ارائه دهند. در واقع، یک مطالعه مروری سیستماتیک در مجله اروپایی پروتز و دندانپزشکی ترمیمی گزارش داده است که دندان های شیری باقی مانده بقای معقولی برای دو دهه دارند. عدم وجود مطالعات روی بیشتر از دهه سوم بقا وجود دارد.

دندان های شیری بالغ مشکل آفرین، از نظر عملکردی، ساختاری و زیبایی روی دندان های دائمی تأثیر می گذارند. این مشکل نیز بسته به دندان های پیشین یا مولر موجود متفاوت است.

گفته می شود، ممکن است باقی ماندن دندان های شیری با مشکلات دهان و دندان همراه باشد. این موارد عبارتند از: درجه ای از تحلیل ریشه، وجود اینفرا اکلوژن (دندان هایی که سطح اکلوزال آنها پایین تر از دندان های مجاور است)، پوسیدگی دندان و تحلیل پریودنتال استخوان.

این دندان ها می توانند ناهماهنگی دندان ها را نیز در پی داشته باشند. نامرتبی دندان های شیری باقی مانده باعث کج یا فشرده شدن دندان های دائمی، فاصله بین دندان ها و ترومای اکلوزالی می شود که درمان ارتودنسی برای آن ضروری است.

هنگامی که یک دندان دائمی فضای کافی در جلوی دهان نداشته باشد، از آنجا که دندان شیری در آن محل وجود دارد، از نظر زیبایی ظاهری خوشایندی نخواهد داشت.

درمان دندان های شیری باقی مانده

آیا لازم است دندان های شیری باقی مانده کشیده شوند؟ باز هم، بستگی دارد! کشیدن دندان شیری در افراد بزرگسال کاملاً به این بستگی دارد که آیا دندان باعث بروزهیچ مشکلی برای شما شده است یا خیر. اگر این دندان ها به خوبی قرار گرفته باشند و ساختار استخوان و بافت دهان شما را حفظ کند، هیچ دلیلی برای قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی یا کشیدن آنها وجود ندارد. این اغلب در صورتی صدق می کند که شما به فقدان دندان مبتلا باشید و همه دندان های دائمی شما نروییده باشند.

دو دلیل اصلی برای کشیدن دندان های شیری باقی مانده وجود دارد. اول، در مواردی که فشردگی شدید است که مانع صاف شدن دندان ها می شود. مورد دیگر زمانی اتفاق می افتد که دندان شیری آنقدر ضعیف است که نمی تواند در جای خود بماند، به همین دلیل کشیدن آن توصیه می شود.

بر اساس مجله open Dentistry، در مواردی که دندان دائمی نهفته است (زمانی که دندان موفق نشده است از خط لثه عبور کند)، دندان شیری باقی مانده باید کشیده شود تا امکان رویش خود به خود جایگزین دائمی آن فراهم شود.

به نظر می رسد که ایمپلنت های دندانی یک درمان طولانی مدت بسیار موفق برای دندان یا دندان های شیری باقی مانده باشند که کشیده می شوند. برای درمان کوتاه مدت یا میان مدت، بریج های متصل با رزین یک گزینه ممکن در نظر گرفته می شوند. گاهی اوقات پروتزهای پارسیل گزینه بهتری هستند.

تصمیم گیری در مورد اینکه آیا دندان شما می تواند کشیده شود یا خیر می تواند تصمیم بزرگی باشد. برای صحبت کردن با دندانپزشک خود و پرسیدن هر گونه پرسشی که ممکن است داشته باشید تردید نکنید. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما همیشه بهترین فردی است که می توان در مورد نحوه درمان دندان های شیری باقی مانده خود با آنها مشورت کنید.

علت ماندگاری دندان های شیری

ارتودنسی و جراحی

برای حفظ یکپارچگی دندان شیری و جلوگیری از مشکلات اضافی به دلیل رویش دندان های دیگر در اطراف آن، ممکن است نوعی اصلاح لازم باشد. ارتودنسی و پروتزهای ترمیمی، مانند روکش های اصلاح شده روی دندان، اغلب موفقیت آمیز هستند.

شاید زمانی که متوجه شوید همیشه یک دندان شیری داخل دهان شما قرار داشته است تعجب کنید، اما اگر خوش شانس باشید، می تواند سال های بیشتری به شما خدمت کند. و اگر نتواند، نگران نباشید! دندانپزشک می تواند به شما کمک کند تا تصمیم بگیرید که آیا کشیدن دندان شیری برای شما مناسب است یا خیر.