روکش دندانی اساساً محافظی برای دندان های آسیب دیده است. این ترمیم دندانی می تواند از مواد مختلفی شامل فلز یا پرسلن ساخته شود.

ممکن است شما روی دندان مولر خود روکشی داشته باشید که به ندرت خود را نشان دهد، مگر زمانی که با دهان کاملاً باز خمیازه بکشید، یا ممکن است روی دندان های جلوی خود روکش داشته باشید که بویژه برای مطابقت با دندان های دیگر شما طراحی شده اند.

هنگام انتخاب یک روکش، عوامل متعدد دیگری نیز وجود دارند که باید مد نظر قرار بگیرند، از جمله:

  • هزینه
  • استحکام
  • دوام

طبیعی بودن ظاهر که در لبخند شما خللی ایجاد نکند نیز ممکن است برای شما اولویت باشد. دندانپزشک می تواند راجع به گزینه های مختلف با شما صحبت کند و به شما کمک کند چه چیزی بهتر نیازهای شما را برآورده می کند.

انواع روکش دندانی

انواع مختلف مواد می توانند برای روکش های دندانی استفاده شوند، از جمله:

  • پرسلن
  • سرامیک
  • زیرکونیا
  • فلز
  • رزین کامپوزیت
  • ترکیبی از مواد

برای مثال، شما ممکن است یک روکش پرسلن داشته باشید که با فلز جوش خورده است، بر عکس روکش های تمام پرسلن.

هنگام انتخاب مواد برای روکش های دندانی، دندانپزشک عوامل متعددی را مد نظر قرار می دهد، از جمله:

  • محل دندان شما
  • وقتی لبخند می زنید چقدر از دندان شما قابل مشاهده است
  • وضعیت بافت لثه شما
  • عملکرد دندانی که روکش نیاز دارد
  • چه مقدار از دندان طبیعی باقی مانده است
  • رنگ دندان های اطراف

علاوه بر این، راجع به ترجیحات شخصی خود می توانید با دندانپزشک خود نیز صحبت کنید.

روکش های دندانی

روکش های دندانی

روکش موقت دندان

روکش موقت دقیقاً همان چیزی است که از نام آن بر می آید. روکشی است که تنها برای مدت زمان کوتاهی داخل دهان شما باقی می ماند. دندانپزشک آن را با چسبی روی دندان شما قرار می دهد که به راحتی قابل برداشته شدن باشد، بنابراین، به اندازه روکش های دائمی محکم نخواهد بود.

از این نوع روکش ها در طول مدتی که منتظر ساخت و دریافت روکش های دائمی هستید استفاده می شود. روکش های دائمی در جلسه دوم روی دندان های شما قرار می گیرند.

روکش یک روزه دندان

شما می توانید در یک جلسه روکش های دندانی را دریافت کنید. برخی مطب های دندانپزشکی نصب یک روزه روکش های دندانی را با استفاده از روش های مختلفی ارائه می دهند از جمله طراحی با کمک کامپیوتر/ ساخت با کمک کامپیوتر (CAD/ CAM). روکش جدید شما همانجا داخل مطب از یک تکه سرامیک ساخته می شود.

آنله یا روکش سه چهارم

برخی روکش ها تنها بخشی از دندان را پوشش می دهند. اگر شما به یک روکش کامل نیاز نداشته باشید، دندانپزشک به جای آن آنله یا روکش سه چهارم را پیشنهاد خواهد داد.

چه کسانی روکش دندان نیاز دارند؟

اگر یک حفره دندانی بزرگ دارید که برای پر شدن خیلی بزرگ است، ممکن است زمان آن رسیده باشد که روی آن روکش قرار دهید. علاوه بر این، اگر دندان شما شرایط زیر را داشته باشد ممکن است روکش دندان نیاز داشته باشید:

  • ساییدگی شدید
  • ترک خوردگی
  • ضعیف شدن

استفاده از روکش های دندانی پس از درمان ریشه دندان نیز توصیه می شوند، زیرا دندان شکننده تر می شود و نیاز به محافظت خواهد داشت.

علاوه بر این، اگر دندان از دست رفته دارید، و لازم است دندانپزشک به جای آن بریج یا ایمپلنت دندانی قرار دهد نیز گزینه خوبی برای دریافت روکش های دندانی هستید.

روکش های دندانی

روکش های دندانی

فرایند نصب روکش دندانی

روند دریافت روکش های دندانی به این بستگی دارد که دندانپزشک شما فرایند چند روزه را انتخاب کند یا فرایند یک روزه را.

فرایند چند روزه با روکش موقت

برای دریافت روکش های سنتی، شما نیاز خواهید داشت دو مرتبه به مطب دندانپزشک مراجعه کنید.

  1. دندانپزشک دندانی که نیاز به روکش دارد را معاینه و آماده خواهد کرد. این شامل گرفتن عکس رادیو گرافی با اشعه ایکس از دندان ها است. علاوه بر این، قبل از آن ممکن است از دندان ها یا دهان شما نیز قالب گرفته شود.
  2. دندانپزشک بخشی از لایه بیرونی دندان را تراش خواهد داد.
  3. از دندان تراشیده شده و دندان های اطراف آن نیز قالب گرفته خواهد شد.
  4. دندانپزشک برای محافظت از دندان یک روکش موقتی روی آن قرار خواهد داد.
  5. دندانپزشک قالب را برای ساخت روکش به لابراتوار ارسال خواهد کرد. این گام ممکن است چند هفته طول بکشد.
  6. وقتی روکش آماده شده ارسال می شود، لازم است شما برای بار دوم به مطب مراجعه کنید تا دندانپزشک بتواند روکش را به دندان شما بچسباند.

فرایند یک روزه

در فرایند یک روزه، می توانید مرحله استفاده از روکش های موقت را رد کنید.

  1. دندانپزشک یک عکس دیجیتال از دهان شما می گیرد.
  2. با استفاده از یک اسکن دیجیتال از تصاویر، دندانپزشک روکش را همانجا داخل مطب خواهد ساخت. ممکن است مجبور باشید ۱ تا ۲ ساعت برای ساخته شدن روکش صبر کنید.
  3. وقتی روکش آماده شد، دندانپزشک آن را در جای خود خواهد چسباند. کل فرایند حدود ۲ تا ۴ ساعت طول خواهد کشید.

حتی در طول مدتی که منتظر ساخت روکش خود هستید، بسته به موقعیت خاص شما، ممکن است حتی بتوانید به محل کار خود نیز باز گردید.

همه دندانپزشکان فناوری لازم برای ساخت روکش های یک روزه را ندارند. از دندانپزشک خود بپرسید آیا این گزینه فراهم است، و هزینه تقریبی آن را به شما بگوید، مخصوصاً اگر بیمه خدمات دندانپزشکی ندارید.

روکش های دندانی

روکش های دندانی

مراقبت از روکش ها

وقتی روکش در جای خود قرار گرفت، مهم است به خوبی از آن مراقبت کنید. توجه با دقت به روکش شما می تواند طول عمر آن را افزایش دهد.

در اینجا به بیان چند نکته کمک کننده خواهیم پرداخت:

  • با دقت مسواک بزنید. اگر تا به حال روزی دو مرتبه دندان های خود را مسواک نمی زده اید، زمان آن رسیده است که انجام این کار را آغاز کنید. اگر روکش یا دندان اطراف آن به سرما یا گرما حساس هستند، به فکر استفاده از خمیر دندان مخصوص دندان های حساس باشید.
  • نخ دندان کشیدن روزانه می تواند همه دندان های شما را در بهترین شکل خود حفظ کند.
  • از خوردن غذاهای سفت پرهیز کنید. جویدن یخ یا غذاهای سفت ممکن است باعث ترک خرودن روکش شما شوند، مخصوصاً اگر روکش های پرسلن دارید.
  • اگر دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهید و می سایید (دندان قروچه یا براکسیسم دارید) ممکن است دندانپزشک به شما توصیه کند برای محافظت از روکش و دندان های اطراف آن از محافظ دندان های شبانه استفاده کنید.

مراقبت از روکش موقت

لازم است با روکش های موقت خود به آرامی برخورد کنید زیرا آنها تنها برای اتصال موقت طراحی شده اند. مثل همیشه مسواک بزنید اما خیلی آرام برخورد کنید. وقتی نخ دندان می کشید، سعی کنید به جای آنکه نخ دندان را از کنار روکش رو به بالا بیاورید آن را از کنار روکش بکشید، زیرا رو به بالا کشیدن نخ دندان می تواند موجب شل شدن روکش دندان شود.

در صورت خارج شدن یا شکستن روکش موقت در طول مدتی که منتظر دریافت روکش دائم خود هستید، با دندانپزشک خود تماس بگیرید. دندانپزشک می تواند مجدداً آن را بچسباند یا روکش جدیدی برای شما بسازد.

مشکلات احتمالی داشتن روکش دندان

روکش می تواند راهکاری بسیار مفید برای مشکلات چشمگیری باشد که برای دندان های شما بروز پیدا می کنند. اما خطرات و مشکلات احتمالی نیز وجود دارند که ممکن است پس از دریافت یک روکش تجربه کنید.

حساسیت دندان ها

اصلاً غیر عادی نیست دندانی که روی آن روکش قرار گرفته است یه سرما یا گرما حساسیت نشان دهد. با این حال، اگر دندان های شما به فشار هنگام بستن بایت خیلی حساس باشد، ممکن است روکش به خوبی روی دندان قرار نگرفته شده باشد. با دندانپزشک خود در مورد تنظیم مجدد روکش یا پر کردن بالای روکش صحبت کنید.

روکش های لب پر شده

برخی از انواع خاص روکش ها، مخصوصاً روکش های تمام پرسلن، بیشتر مستعد لب پر شدن هستند. دندانپزشک شما ممکن است بتواند لب پر شدگی های کوچک را ترمیم کند.

پرسلنی که برای روکش های ترکیبی پرسلن روی فلز استفاده می شود ممکن است شکسته شود، و ساختار فلزی زیر آن قابل مشاهده باشد. اگر فلز هنوز دست نخورده باشد، این لب پر شدگی ها ممکن است نیازی به ترمیم نداشته باشند.

روکش خارج شده یا شل شده

روکش شمامی تواند شل شود یا حتی خارج شود اگر چسب کافی برای نگهداشتن آن در جای خود وجود نداشته باشد. اگر فکر می کنید روکش شما شل شده یا لق شده است با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

واکنش های آلرژیک

این چندان شایع نیست، اما برخی افراد می توانند واکنش آلرژیک به فلزی نشان دهند که در برخی روکش ها استفاده می شود.

بیماری لثه

اگر متوجه شدید که لثه های اطراف روکش شما زخم یا حساس شده اند، یا اگر این منطقه شروع به خونریزی کرد، ممکن است بیماری ژنژیویت، یا بیماری لثه شما در حال پیشرفت باشد.

روکش های دندانی

روکش های دندانی

روکش ها چقدر دوام دارند؟

طول عمر روکش های دندانی می تواند بین ۵ تا ۱۵ سال متغیر باشد. برخی روکش ها مقاوم تر از روکش های دیگر هستند، بنابراین دوام بیشتری خواهند داشت.

برای مثال، در تحقیقی که در سال ۲۰۱۶ روی سه نوع مختلف روکش یکپارچه در برابر “فشارهای زیاد بایت” انجام شد مشخص شد که روکش های یکپارچه زیرکونیا کمتر از دیگر روکش ها احتمال دو نیم شدن یا ترک خوردن آنها وجود دارد.

روکش یکپارچه روکشی است که از یک تکه ماده، مانند زیرکونیا، ساخته می شود.

با این حال، محققان برای آزمایشات خود از مدل هایی استفاده کرده اند. آنها بعلاوه هشدار داده اند که تنوع در جایگذاری روکش های دندانی و دیگر عوامل می توانند نتایج را در افراد واقعی تحت تأثیر قرار دهند.

به عنوان یک قانون کلی، به نظر می رسد که روکش های طلا و روکش های ترکیبی پرسلن و فلز با دوام ترین روکش ها باشند.

روکش های تمام سرامیک و تمام پرسلن ممکن طبیعی تر به نظر برسند، اما آنها معمولاً به اندازه روکش های فلزی یا روکش های ترکیبی فلز و پرسلن محکم نیستند. به نظر می رسد که روکش های تمام رزین سریع تر ساییده شوند.

اگر به درستی از روکش های دندانی مراقبت شود، می توانند چند سال دوام داشته باشند.

جایگزین های روکش دندان چیست؟

به احتمال زیاد دندانپزشک شما روکش هایی را به شما پیشنهاد خواهد داد که برای موقعیت خاص شما بهتر است یا بهترین گزینه جایگزین است.

برای مثال، ممکن است دندان های شما خیلی ضعیف یا ساییده شده باشند و نتوانند یک پر شدگی معمولی را حمایت کنند، بنابراین، اگر دندان جلوی دهان باشد، ونیرهای دندانی یا دیگر انواع درمان ها توصیه می شوند.

یا دندان های شما ممکن است حفره خیلی بزرگی داشته باشند، و دندانپزشک شما روکشی را توصیه خواهد کرد که بهترین گزینه درمانی برای محافظت از دندان شما خواهد بود.

سخن پایانی

وقتی نوبت به روکش های دندانی می رسد، ممکن است شما گزینه های متعددی داشته باشید. هیچ چیز دیگری مانند قرار گیری خوب روکش روی دندان وجود ندارد، اما به نظر می رسد برخی از انواع آنها بر برخی دیگر برتری داشته باشند.

بسیاری از افراد از بریس ها و براکت های ارتودنسی برای صاف و یکدست کردن و اصلاح دندان های خود استفاده می کنند. گرچه آنها به اصلاحات دندانی کمک می کنند، آنها می توانند تأثیرات منفی نیز داشته باشند. برای مثال، هر بار که بریس ها سفت می شوند، احتمالاً بیمار درد زیادی احساس خواهد کرد. بعلاوه، بزرگ ترین مسئله بوجود آمدن زخم های دهانی است که در نتیجه مسائل بهداشتی بروز پیدا می کند.

زخم ها می توانند در نتیجه ساییده شدن بریس ها داخل دهان بوجود بیایند. این زخم ها می توانند دردناک باشند، اما راه هایی وجود دارند که با آنها می توانید زخم های داخل دهان را کنترل کنید یا از بروز آنها جلوگیری کنید. در این مقاله راجع به این زخم ها برای شما توضیحات بیشتری ارائه خواهیم داد.

علائم و نشانه های زخم دهانی

  • زخم های دهانی معمولاً متورم و گرد هستند و می توانند به رنگ های قرمز، خاکستری، زرد، یا سفید باشند. رنگ هایی وجود دارند که نشان دهنده عفونت هستند؛ در صورت امکان وجود عفونت، زمان خوبی است با ارتودنتیست تماس بگیرید. به جای آن، می توانید از دیگر راهکارهای خانگی برای درمان زخم های خانگی استفاده کنید.
زخم های دهانی درمان ارتودنسی

زخم های دهانی درمان ارتودنسی

موم ارتودنسی چیست؟

برندهای مختلف موم ارتودنسی وجود دارند که کمپانی های مختلفی آنها را تولید کرده اند؛ این محصولات برای پیشگیری از ساییده شدن براکت های ارتودنسی به بخش های داخلی دهان استفاده می شوند. موم برای پیشگیری از تشکیل زخم های دهانی ایده آل هستند، اما می توانند برای پیشگیری از بدتر شدن آنها نیز استفاده شوند. انواع مختلف موم های ارتودنسی وجود دارند، اما برخی تولید کنندگان برای کاهش سوزش زخم ها به موم های خود ویتامین E و آلوئه ورا نیز اضافه می کنند.

ضد عفونی کردن زخم دهانی

  • باکتری ها راهی برای ایجاد زخم ها و عفونی کردن آنها برای دردناک تر شدن آنها دارند. روش های مختلفی برای ضد عفونی کردن زخم های دهانی وجود دارد که عبارت است از شستشوی دهان با آب ولرم و نمک. گرچه این مخلوط برای دندان ها سخت است، اما به خشک کردن باکتری ها در موارد وخیم کمک می کند.
  • به خاطر داشته باشید که بعد از شستشو آب داخل دهان خود را تف کنید. روش های دیگر ضد عفونی کردن زخم ها عبارت است از استفاده از دهانشویه هایی که توسط کمپانی های مختلفی تولید شده اند. در موارد وخیم، هیدروژن پراکسید استفاده می شود، اگرچه دردناک تر از مواردی است که در بالا ذکر شدند.

با داشتن زخم دهانی چگونه می توان مسواک زد؟

وقتی به طور منظم و طبق یک برنامه مشخص مسواک می زنید، ایجاد زخم های دهانی دشوار است. در مورد زخم ها، پاکسازی دندان ها این اطمینان را بوجود خواهد آورد که باکتری موجب عفونی شدن آنها نمی شود. پاکسازی طبق برنامه مشخص و نه تنها روزی یک مرتبه مهم است. مطمئن شوید که روزی یک مرتبه دهان خود را به طور کامل تمیز می کنید؛ مطالب آموزشی زیادی می توانید پیدا کنید در مورد چگونگی پاکسازی دهان در طول مدتی که از ابزارهای ارتودنسی استفاده می کنید.

زخم های دهانی درمان ارتودنسی

زخم های دهانی درمان ارتودنسی

راهکار های درمان زخم داخل دهان

  • یک بسته چای کیسه ای در یک فنجان آب گرم غوطه ور کنید و آن را مستقیماً روی قسمت زخم داخل دهان قرار دهید. چای کیسه ای التهاب را از بین می برد، و دارای خاصیت ضد عفونی کنندگی نیز هست. علاوه بر این، شما می توانید زخم خود را تمیز نگه دارید و درد آن را نیز کاهش دهید.
  • از یک کاور سیلیکونی استفاده کنید. این کاورها دقیقاً مانند موم ارتودنسی عمل می کنند. این کاورها از تماس لب ها، داخل گونه ها، و براکت ها جلوگیری می کنند. از آنجا که سیلیکون مانند موم شکسته نمی شود، به این معنا است که این راهکار دائمی خواهد بود. در مقابل، کاورهای سیلیکونی قبل از آنکه استفاده شوند باید براکت ها خشک شوند، بنابراین ممکن است کمتر راحت باشند.
  • آبرسانی به بدن. خشک شدن دهان باعث می شود ساییدگی داخل گونه ها حتی بدتر نیز شود، و براکت ها کمتر لغزنده خواهند بود. اگر از نوشیدن آب خودداری کنید، بزاق کمتری تولید خواهید کرد. وقتی به طور منظم آب می نوشید، بزاق بیشتری تولید می کنید، که خاصیت آنتی باکتریال آن به پیشگیری از تشکیل زخم های دهانی کمک می کند.
  • مسکن های OTC. اکثر مسکن هایی که بدون نسخه در داروخانه ها به فروش می رسند و در اکثر منازل یافت می شوند نیز می توانند برای کاهش دردهای ناشی از زخم های دهانی مؤثر باشند. آسپرین، استامینوفن، و ایبوپروفن برخی از رایج ترین مسکن ها هستند. علت تأثیرات ضد التهابی آنها است؛ آنها می توانند کمک کنند زخم ها سریع تر بهبود پیدا کنند.
زخم های دهانی درمان ارتودنسی

زخم های دهانی درمان ارتودنسی

غذاهایی که باید از خوردن آنها اجتناب کرد

زخم ها می توانند با غذاهای پر ادویه و غذاهای اسیدی تحریک شوند. شما باید تا حد امکان از خوردن این نوع غذاها خودداری کنید. علاوه بر این، نوشیدنی های گازدار مانند نوشابه ها نیز باعث تحریک زخم های دهانی شما می شوند. در صورت ابتلا به زخم های دهانی باید غذاهای ملایم تری مانند ماست مصرف کنید؛ بلع آنها راحت تر است، و موجب تحریک زخم ها نیز نمی شوند. ماست دارای خاصیت پروبیوتیک است و به بدن در مبارزه با هر گونه عفونتی که با باکتری زخم بوجود می آید کمک می کند.

علاوه بر این، باید از غذاهای سفت که می توانند به براکت ها و سیم های کمانی آسیب برسانند پرهیز نمایید. علاوه بر این، از خوردن غذاهای مشکل آفرین مانند گوجه خودداری نمایید. غذاهای اسیدی نه تنها موجب پوسیدگی دندان ها می شوند، بلکه می توانند موجب تحریک بیشتر زخم ها نیز شوند.

زخم های دهانی درمان ارتودنسی

زخم های دهانی درمان ارتودنسی

دیگر راهکارهای درمان زخم های دهانی

  • غیر از سایش براکت ها به لثه ها، حوادث و دیگر آسیب هایی که به بافت ها آسیب می رسانند نیز می توانند درمان شوند. برای افزودن به درمان های زخم ها، کاهش استرس نیز راهی است که می توانید از آن برای کاهش درد استفاده کنید. می توانید یوگا و ورزش انجام دهید، دارو درمانی را امتحان کنید و نفس عمیق بکشید. می توانید زمان بگذارید تا منبع استرس را کشف کنید.
  • راه های متعدد زیادی وجود دارند که با کمک آنها می توانید زخم های دهانی را درمان کنید. برای راهنمایی های بیشتر باید با ارتودنتیست خود مشورت کنید.

ونیر ها ترمیم های دندانی بسیار ظریفی هستند. آنها بسیار نازک می باشند و به صورت سفارشی ساخته می شوند. آنها مانند پوسته های نازکی به نظر می رسند، که به گونه ای طراحی شده اند که دقشقاً شبیه دندان های طبیعی باشند. معمولاً، ونیرها از مواد پرسلن یا کامپوزیتی ساخته می شوند، که دقیقاً همرنگ دندان های طبیعی است (که شما می توانید از بین آنها انتخاب کنید). این ترمیم های دندانی سطوح جلویی دندان ها را پوشش می دهند و به این ترتیب زیبایی ظاهری، که بزرگترین نگرانی اکثر بیماران است را بهبود می بخشد. کیست که نخواهد لبخند بی نقصی داشته باشد؟

ونیرهای دندانی قادر به تغییر اندازه، رنگ، شکل، و ارتفاع دندان ها هستند. ونیرهای پرسلن در برابر لکه ها مقاوم هستند و نور را به صورت طبیعی تر از ونیرهای رزینی منعکس می کنند. با این حال، دندانپزشک به شما کمک خواهد کرد مناسب ترین ترمیم را بر اساس نیازها، بودجه، و مورد خود انتخاب کنید.

ونیرهای دندان

ونیرهای دندان

ونیر های دندانی چه مشکلاتی را برطرف می کنند؟

  • دندان های بد رنگ شده، که ناشی از مصرف داروهایی مانند تتراسایکلین می باشد. رنگ دندان ها در نتیجه انجام درمان ریشه یا پر شدگی های بزرگ نیز ممکن است تغییر کند.
  • دندان های ساییده شده.
  • دندان های لب پر شده یا ترک خورده.
  • دندان های کج، غیر هم سطح یا دارای شکل غیر عادی.
  • دندان هایی که بین آنها فاصله وجود دارد.

روند دریافت ونیر های دندانی

برای دریافت ونیرهای دندانی لازم است سه مرتبه به دندانپزشک مراجعه کنید. جلسه اول مشاوره است. جلسه دوم شامل آماده سازی دندان ها و ترمیم موقت دندان ها است، در طول جلسه سوم ونیرهای دائمی روی دندان ها قرار می گیرند.

ونیرهای دندان

ونیرهای دندان

طرح درمان و تشخیص

در طول جلسه نخست، بسیار مهم است فعالانه عمل کنید و انتظارات و نیازهایی که از لبخند نهایی خود دارید را برای دندانپزشک خود توضیح دهید. دندانپزشک با دقت دندان های شما را معاینه خواهد کرد تا اطمینان حاصل نماید که ونیرها بهترین انتخاب برای شما هستند. بعلاوه، پزشک در مورد محدودیت ها و هزینه ها نیز برای شما توضیح خواهد داد و به شما خواهد گفت که فرایند دریافت آنها به چه صورت است. طی این جلسه تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس گرفته خواهند شد و از دندان ها نیز قالب گرفته خواهد شد.

آماده سازی دندان ها

طی این جلسه، دندانپزشک حدود ۲/۱ میلی متر از سطح خارجی دندان های شما که مینا نامیده می شود، می تراشد. که ضخامت آن تقریباً با ضخامت ونیرها برابر است. قبل از تراش دندان ها با دریل، دندانپزشک تصمیم خواهد گرفت آیا بی حسی موضعی نیاز خواهید داشت یا خیر. پس از آن، از دندان ها قالب خواهد گرفت و مدل دندان های شما ساخته خواهد شد. سپس مدل برای لابراتوار دندانپزشکی ارسال خواهد شد، جای که در آنجا تکنیسین ونیرها را خواهد ساخت.

فرایند چسباندن

قبل از آنکه ونیرها به صورت دائمی به دندان ها چسبانده شوند، دندانپزشک بررسی های لازم را انجام خواهد داد تا ببیند آیا ونیرها متناسب دندان ها هستند یا خیر، و اینکه آیا رنگ آنها مطابق انتظار شما هست یا خیر. قبل از چسباندن ونیرها، سطح خارجی دندان ها پاکسازی، پولیش، و اِچ می شود. این فرایند اثر گذاری باندینگ را افزایش می دهد. پس از آن، ونیرها چسبانده و با نور کیور می شوند. گام نهایی برداشتن مقدار اضافی سمان یا چسبی است که برای چسباندن ونیرها استفاده شده است و از کنار دندان ها بیرون زده است. بایت بیمار تست خواهد شد و در صورت لزوم، تنظیمات نهایی ایجاد خواهد شد.

پیگیری

پس از آنکه همه درمان هایی که نیاز دارید برای شما اناجم شدند، ممکن است لازم باشد چند جلسه به دندانپزشک مراجعه کنید تا واکنش لثه ها با ترمیم های جدید را بررسی نماید.

ونیرهای دندان

ونیرهای دندان

مزایا و معایب ونیرهای دندانی

برخی از مزایای ونیرهای دندانی عبارتند از:

  • ونیرها ظاهر طبیعی دارند.
  • لثه ها به خوبی پرسلن را به خوبی تحمل می کنند، بنابراین، واقعاً به خوبی تطبیق پیدا می کنند. بعلاوه، ونیرهای پرسلن در برابر لکه ها مقاوم هستند که باعث می شود دندان ها سفیدتر از چیزی به نظر برسند که واقعاً هستند.
  • ونیرها به صورت محافظه کارانه شکل و رنگ دندان ها را تغییر می دهند. آنها مانند روکش های دندانی نیاز به برداشتن مقدار زیادی از بافت ها ندارند، بنابراین به عنوان جایگزینی قوی و بسیار زیبا برای آنها عمل می کنند.

از سوی دیگر، معایبی هم برای دریافت ونیرهای دندانی وجود دارد، که عبارتند از:

  • این فرایند بازگشت پذیر نیست.
  • هزینه ونیرها خیلی بیشتر از کامپوزیت ها است.
  • اگر ونیرها لب پر یا شکسته شوند، غیر قابل ترمیم خواهد بود.
  • به دلیل برداشتن مقداری از مینای دندان ها، حساسیت دندان ها به غذاها و نوشیدنی های داغ و سرد نیز وجود خواهد داشت.
  • اگر در آینده تصمیم بگیرید دندان های خود را سفید کنید، انجام این کار غیر ممکن خواهد بود. قبل از دریافت ونیرهای دندانی باید فرایند سفید کردن دندان ها را انجام دهید تا بتوانید به رنگ مورد انتظار خود دست پیدا کنید، که با رنگ بقیه دندان های شما تطبیق داشته باشد، زیرا سفید کردن دندان ها تنها می تواند بافت های طبیعی را تحت تأثیر قرار دهد، نه ترمیم های دندانی را.
  • وقتی ونیرهای دندانی را دریافت می کنید، باید مراقب آنچه می خورید نیز باشید، زیرا آنها مستعد شل شدن و افتادن هستند. هنگام جویدن یا گاز زدن ناخن های خود، مداد و هر شیء سخت دیگری، خطر لب پر شدن ترمیم دندانی خود را بالا می برید. حتی در افرادی که دندان قروچه دارند نیز احتمال ترک خوردن و لب پر شدن ونیرهای دندانی آنها بالا است.

ونیر های دندانی چقدر دوام دارند؟

معمولاً ونیرهای دندانی بین ۷ تا ۱۵ سال دوام دارند. این به میزان مراقبت خوب شما از آنها و رعایت بهداشت دهان بستگی دارد. پس از این زمان، احتمالاً لازم خواهد بود ونیرهای دندانی خود را تعویض کنید.

ونیر ها چه مراقبت هایی نیاز دارند؟

هیچ مراقبت خاصی پس از دریافت ونیرهای دندانی نیاز نیست. تنها کاری که نیاز است شما انجام دهید ادامه حفظ بهداشت دهان با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم دندان ها، پرهیز از نوشیدنی ها و غذاهایی که موجب ایجاد لکه می شوند، و چکاپ ها و پاکسازی های منظم دندانپزشکی است.

ایمپلنت های دندانی یک پست تیتانیومی (مانند ریشه دندان) هستند که با جراحی داخل استخوان فک زیر خط لثه قرار داده می شود که اجازه می دهد دندانپزشک دندان مصنوعی یا بریج را روی آن قرار دهد . ایمپلنت ها مانند پروتزها و دنچرها شل نمی شوند. علاوه بر این، ایمپلنت های دندانی برای سلامت عمومی دهان مفید هستند زیرا لازم نیست مانند بریج های دندانی به دندان سالم مجاور خود تکیه داده شوند.

ایمپلنت دندانی چگونه عمل می کنند؟

اگر شما یک یا چند دندان خود را از دست داده اید و ترجیح می دهید از بریج ها یا دست دندان های کامل یا پروتزهای مصنوعی پارسیل استفاده نکنید، می توانید از دندانپزشک خود بپرسید آیا گزینه مناسبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی هستید یا خیر.

ایمپلنت های دندانی جایگزینی طبیعی تر از دنچر ها برای دندان های طبیعی شما هستند زیرا آنها دندان های مصنوعی هستند که مستقیماً به استخوان فک متصل می شوند. برای بهره مند شدن از مزایای ایمپلنت های دندانی، (غیر از دست رفتن دندان ها) باید از سلامت دهانی خوبی برخوردار باشید و استخوان فک شما به طور کامل رشد کرده باشد و سالم باشد- لثه ها و استخوان فک سالم برای حمایت از ایمپلنت های دندانی نیاز هستند.

ایمپلنت ها چگونه به نظر می رسند؟

ایمپلنت های دندانی بیشتر از دنچرها به دندان های طبیعی شباهت دارند. ایمپلنت های دندانی مانند یک سیلندر یا پیچ به نظر می رسند و به عنوان جایگزینی مصنوعی برای ریشه دندان های از دست رفته عمل می کنند. ایمپلنت های دندانی از تیتانیوم و دیگر موادی ساخته می شوند که وقتی به استخوان فک و بافت های لثه متصل می شود موجب بروز واکنش های سوء نخواهد شد.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

شرایط لازم برای دریافت ایمپلنت

اگر به فکر دریافت ایمپلنت های دندانی هستید، باید لثه های سالم و استخوان کافی برای حمایت ایمپلنت دندانی داشته باشید. اگر استخوان شما خیلی نازک یا نرم باشد و نتواند یک ایمپلنت دندانی را درون خود جای دهد، ممکن است لازم باشد برای شما پیوند استخوان انجام شود. یا اگر در فک بالا استخوان از ارتفاع کافی برخوردار نباشد یا سینوس خیلی به فک نزدیک باشد، ممکن است لازم باشد ابتدا جراحی سینوس لیفت انجام شود.

فرایند دریافت ایمپلنت های دندانی چگونه است؟

اگر شما سالم هستید و دندانپزشک شما مشخص کرده است که گزینه خوبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی هستید، وی برای فرایندی برنامه ریزی خواهد کرد که بسته به نیازهای سلامت دندانی خاص بیمار و مقدار جراحی که نیاز است، در مطب دندانپزشکی تحت بی حسی موضعی، یا در بیمارستان تحت بیهوشی کامل انجام خواهد شد.

گام اول

اگر استخوان فک شما پایه کافی برای پست های تیتانیومی داشته باشد که بتوانند درون آن تکیه داده شوند، شما گزینه خوبی برای این فرایند خواهید بود. سن مانعی برای کاشت ایمپلنت در دندانپزشکی نیست؛ در حقیقت، افراد در تمام سنین در حال انتخاب ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان های از دست رفته خود هستند.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

گام دوم: جایگذاری ایمپلنت

اگر شما گزینه خوبی برای ایمپلنت های دندانی هستید، فرایند بعدی کاشت ایمپلنت های تیانیومی با جراحی داخل استخوان فک است.

استفاده از بی حس کننده های موضعی باعث می شود فرایند برای بیمار راحت باشد. اگر شما نیاز به آرامش بیشتری در طول فرایند دارید، دندانپزشک برای شما آرام بخش های خوراکی تجویز خواهد کرد.

اغلب، محلی که قرار است ایمپلنت دندانی در آنجا کاشته شود، هنوز هم دندان آسیب دیده را در خود دارد و لازم است دندان کشیده شود و مقداری استخوان پیوندی کار گذاشته شود. در برخی موارد، وقتی استخوان کافی وجود داشته باشد، دندان آسیب دیده می تواند کشیده شود و پس از آن در همان جلسه ایمپلنت دندانی کار گذاشته شود.

گام سوم: دوره بهبود

وقتی ایمپلنت قرار داده شد، موفقیت کاشت ایمپلنت به توانایی بدن شما برای بهبود بستگی دارد. یک دوره انتظار ۳ تا ۶ ماهه لازم است تا ایمپلنت با استخوان فک شما جوش بخورد و پایه ای قوی و محکم برای جایگذاری دندان مصنوعی شکل بگیرد.

گام چهارم: جایگذاری روکش ایمپلنت

گام آخر احیاء لبخند با یک ترمیم دندانی است، که ممکن است شامل یکی از موارد زیر باشد:

  • روکش دندان
  • بریج بر پایه ایمپلنت دندانی
  • دنچر (کامل یا پارسیل) بر پایه ایمپلنت.

در دندانپزشکی علم و هنر با یکدیگر تلفیق شده اند تا ترمیم شما ظاهر، احساس، و عملکردی شبیه دندان های طبیعی داشته باشد. هیچ متوجه هم نخواهد شد که شما ایمپلنت دندانی دارید.

فرایند کاشت ایمپلنت چقدر طول می کشد؟

به خاطر داشته باشید که جراحی برای کاشت ایمپلنت های دندانی چند ساعت طول می کشد، و ممکن است بیشتر از یک فرایند لازم باشد. بنابراین، همه افرادی که در معرض بالا رفتن خطر بروز عفونت می باشند ممکن است نخواهند ایمپلنت های دندانی را انتخاب کنند. اگر شما سالم هستید، و تحت جراحی ایمپلنت های دندانی قرار می گیرند، پس از فرایند، برای تمیز و سالم نگهداشتن دندان های جدید حتماً دستور العمل های دندانپزشک خود را دنبال کنید، از جمله دو مرتبه مسواک زدن در طول روز و نخ دندان کشیدن روزانه.

مقایسه ایمپلنت های دندانی و پروتزهای مصنوعی

مزایای ایمپلنت های دندانی در مقایسه با پروتزهای مصنوعی عبارتند از توانایی طبیعی بیشتر در خوردن و حرف زدن، بعلاوه هیچ نیازی به برداشتن پروتزهای مصنوعی یا نگرانی در مورد ترمیم یا تعمیر پروتزهای مصنوعی وجود ندارد. اما مراجعه منظم به دندانپزشک برای حصول اطمینان از اینکه ایمپلنت ها در وضعیت خوبی به سر می برند و دنبال کردن مراقبت های مستمر دهانی، دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، و نخ دندان کشیدن روزانه مهم هستند.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

آیا من هم نیاز به کاشت ایمپلنت های دندانی دارم؟

باید دقت داشته باشید که ایمپلنت های دندانی گزینه خوبی برای هر کسی نیستند. زنان باردار و افرادی که بیماری های مزمن، یا سرکوب سیستم ایمنی بدن (به دلیل افزایش خطر ابتلا به عفونت حین جراحی) دارند، کودکان (از آنجا که استخوان فک آنها هنوز در حال رشد است) و افرادی که دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهند یا به اصطلاح براکسیسم یا دندان قروچه دارند (این عادت می تواند فشار زیادی به ایمپلنت های دندانی وارد کند) گزینه های خوبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی نیستند.

برای کاشت ایمپلنت های دندانی بیماران از نظر شرایط زیر مورد بررسی قرار می گیرند:

استخوان

وقتی دندان از دست می رود، استخوان اطراف آن شروع به تحلیل رفتن می کند. لازم است مقدار مشخصی استخوان وجود داشته باشد تا ایمپلنت بتواند با آن جوش بخورد. اگر مدت زمان طولانی است که یک دندان را از دست داده اید، ممکن است استخوان کافی برای انجام جراحی ایمپلنت های دندانی وجود نداشته باشد.

برای مشخص نمودن این شرایط از اسکنر CBCT استفاده می شود. این فناوری مدرن نمای سه بعدی از دهان و استخوان فک به ما می دهد بنابراین می توانیم کیفیت استخوان را ارزیابی کنیم. اگر استخوان کافی داشته باشید، طرح درمان شما برنامه ریزی خواهد شد.

اگر برای کاشت ایمپلنت های دندانی استخوان کافی نداشته باشید، اغلب فرایند پیوند استخوان انجام می شود. این فرایند می تواند به بدن شما کمک کند استخوان و بافت را بازسازی کند. وقتی استخوان به اندازه کافی داشته باشید فرایند کاشت ایمپلنت شما آغاز می شود.

سن

ایمپلنت های دندانی اگر برای افراد بزرگسالی کاشته شوند که روند رشد آنها پایان یافته است، موفقیت آمیز خواهند بود. اگر کودک شما خیلی کم سن باشد، ممکن است لازم باشد صبر کنید تا رشد ساختارهای صورت او متوقف شوند، که عموماً حدود ۱۶ سالگی در دختران و ۱۸ سالگی در پسران است.

سلامت

مانند اکثر جراحی ها، سلامت خوب دهانی و عمومی برای جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی لازم است. اگر از بیماری خاصی مانند دیابت رنج می برید، یا خیلی سیگار می کشید، یا بیماری لثه دارید، کاشت ایمپلنت های دندانی برای شما شدنی نیست.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

مزایای ایمپلنت های دندانی

قبلاً پروتزهای مصنوعی تنها گزینه ممکن و موجود برای جایگزینی دندان های از دست رفته بودند. با این حال، امروزه ایمپلنت های دندانی استاندارد طلایی هستند. گرچه دنچرها روی لثه قرار می گیرند و مستعد سر خوردن و لغزیدن هستند، اما ایمپلنت های دندانی در حقیقت جایگزین ریشه دندان ها می شوند. این مانع تحلیل رفتن استخوان فک می شود و یک بنیاد با ثبات و بی خطر برای تعویض با کیفیت دندان ها بوجود می آورد.

هزینه های طولانی مدت

این درست است که دنچرها خیلی کم هزینه تر از ایمپلنت های دندانی هستند، اما در طول زندگی و در دراز مدت، ایمپلنت های دندانی خیلی کم هزینه تر هستند. پروتزهای مصنوعی باید هر سال تنظیم و پاکسازی شوند، و عموماً نیاز دارند ظرف ۵ تا ۱۰ سال تعویض شوند. ایمپلنت های دندانی با مراقبت های صیح می توانند برای تمام عمر دوام داشته باشد. اگر نگران سرمایه گذاری اولیه هستید، تنها ۲ تا ۴ ایمپلنت می توانند پروتزهای مصنوعی متحرک فک بالا و پایین شما را ثابت کنند.

زیبایی

گرچه امروزه پروتزهای مصنوعی پیشرفت زیادی کرده اند و فوق العاده زیبا هستند، اما هنگام خندیدن، جویدن، یا حرف زدن تمایل به جابجا شدن دارند. یک پروتز پارسیل دارای یک چفت فلزی است یا اتصالات دقیقی که ممکن است قابل مشاهده باشند. در حالی که دست دندان کامل فک بالا دارای پوشش پلاستیکی سخت روی سقف دهان است. ایمپلنت های دندانی این محدودیت ها را ندارند، که باعث می شود گزینه های زیباتری باشند.

راحتی

پروتزهای مصنوعی می توانند نسبتاً ناراحت کننده و ناخوشایند باشند، زیرا آنها تمایل به لغزیدن، ساییده شدن، و فشار دادن لثه هستند. خوردن غذاهای سفت، ترد، یا جویدنی می تواند این مشکلات را وخیم تر کند. از آنجا که ایمپلنت های دندانی با استخوان فک جوش می خورند، آنها دندان جایگزین را تثبیت می کنند و این مشکلات را حذف می کنند.

استحکام و ثبات

پروتزهای مصنوعی فقط حدود ۲۵% از قدرت بایت طبیعی را جایگزین می کنند، که باعث می شود لذت بردن از غذاهایی مانند استیک و بلال دشوار یا غیر ممکن باشد. ایمپلنت های دندانی بیش از ۹۰% از استحکام بایت را جایگزین می کنند، و باعث می شوند حتی خوردن این غذاهای سفت لذت بخش باشد.

سلامت دهان در آینده

وقتی دندان ها از دست می روند، بدن روند طبیعی جذب و تحلیل بافت لثه و استخوان فک را آغاز می کند. به مرور زمان، این می تواند منجر به ایجاد چروک دور لب ها، پیری زود رس، و ظاهر فرو ریخته و تو خالی منطقه دهان خواهد شد.

علاوه بر این، پروتزهای مصنوعی در نتیجه تحرک مداوم خود می توانند باعث بروز زخم و التهاب مزمن دهان شوند. این نه تنها دردناک است، بلکه می تواند خطر بیماری لثه را نیز افزایش دهد. ایمپلنت های دندانی جایگزین ریشه دندان ها می شوند، و با تثبیت دندان های مصنوعی راه حلی برای این شرایط هستند.

آیا با وجود روکش یا ونیر روی دندان می توان ارتودنسی انجام داد؟

این پرسش بسیار شایعی است که بیمارانی که به ارتودنتیست ها مراجعه می کنند مطرح می کنند.

این یک سوء تفاهم یا سوء برداشت است که افرادی که ترمیم هایی مانند روکش های دندانی یا ونیر یا حتی دندان پر شده دارند نمی توانند از بریس های ارتودنسی استفاده کنند. این اصلاً حقیقت ندارد، و کاملاً ممکن است که بتوان بریس های ارتودنسی را روی روکش ها یا ونیرهای دندانی قرار داد. به طور کلی برای درمان ارتودنسی سه گزینه وجود دارند:

  • بریس های ثابت روی سطح جلوی دندان ها
  • بریس های ثابت روی سطح داخلی دندان ها
  • بریس های متحرک.
روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

بهترین نوع درمان ارتودنسی برای دندان هایی که روکش یا ونیر دارند کدام است؟

به صورت ایده آل، اگر بتوان از قرار دادن براکت های ارتودنسی روی روکش ها یا ونیرهای دندانی پرهیز کرد ما نیز ترجیح می دهیم این کار را انجام ندهیم. انتخاب ایده آل بریس های متحرکی مانند اینویزیلاین است. با این حال، اینویزیلاین روی هم رفته به اندازه براکت ها دقیق عمل نمی کند، بنابراین اگر بریس های ثابت به شما توصیه شده اند، ما روش هایی برای چسباندن براکت های ثابت روی روکش ها، ونیرها و دندان های پر شده داریم.

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

آیا روکش، ونیر، یا پر شدگی دندان با قرار گرفتن براکت روی آنها آسیب می بینند؟

در صورتی که ونیر یا پر شدگی دندان شما سالم باشد، انجام درمان ارتودنسی هیچ آسیبی به آنها وارد نخواهد کرد. ما از تکنیک های دقیقی برای چسباندن براکت ها به روکش ها یا ونیرهای دندانی استفاده می کنیم و در انتهای درمان، براکت ها با دقت برداشته خواهند شد تا از بروز هر گونه آسیب ناخواسته ای به ترمیم دندانی پیشگیری شود.

آیا لازم است پس از درمان ارتودنسی روکش، ونیر، یا پر شدگی دندان تعویض شود؟

به طور کلی، اگر ترمیم دندانی شما سالم باشد و از نظر زیبایی هیچ مشکلی نداشته باشد، پس از برداشتن براکت ها نیاز به تعویض نخواهد داشت. برخی بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند پس از اتمام درمان خود روکش ها یا ونیرهایی دارند که بویژه از نظر ظاهری زیبا نیستند و بنابراین خواستار تعویض آنها نیز هستند. برخی ارتودنتیست ها سفید کردن دندان ها را برای همه بیماران خود انجام می دهند و توصیه می کنند ابتدا دندان های طبیعی سفید شوند سپس روکش ها یا ونیرهای جدید روی دندان ها قرار بگیرند تا با دندان های طبیعی شما که اکنون سفیدتر هستند بیشتر تطبیق داشته باشند. طراحی لبخند خوب و قالب گیری های تشخیصی هنگام تعویض روکش ها و ونیرهای موجود برای لبخند زیبای طبیعی ضروری است.

اگر دندانی قبلاً تحت درمان ریشه قرار گرفته باشد می توان درمان ارتودنسی انجام داد؟

دندان هایی که قبلاً تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند معمولاً می توانند به خوبی با درمان ارتودنسی جابجا شوند. گرچه دندان ضرورتاً از درون حیات خود را از دست داده است، ما در حقیقت در حال جابجا کردن بیرون ریشه دندان داخل استخوان هستیم. اگر درمان ارتودنسی خود را شروع نکرده اید، توصیه می کنیم پس از انجام فرایند درمان ریشه و قبل از دریافت بریس ها یا اینویزیلاین ۱ تا ۲ ماه صبر کنید تا به دندان شما فرصت کافی داده شود تا بهبود پیدا کند.

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

آیا در طول درمان ارتودنسی می توان درمان ریشه انجام داد؟

اگر تحت درمان ارتودنسی قرار دارید و نیاز دارید درمان ریشه انجام دهید، حتماً به ارتودنتیست خود اطلاع دهید و به هیچ عنوان مشکل آفرین نخواهد بود. تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که ارتودنتیست براکت روی دندانی که نیاز به درمان ریشه دارد را بردارد تا دندانپزشک بتواند درمان لازم را روی آن انجام دهد. وقتی درمان ریشه انجام شد، هیچ مسئله ای برای جابجایی این نوع دندان ها بوجود نخواهد آمد. بنابراین، در صورت بروز، هیچ مشکلی بوجود نخواهد آورد. خوشبختانه، از آنجا که درمان ریشه تنها یک دندان را هدف قرار می دهد، تنها با برداشتن براکت روی آن دندان، دندانپزشک امکان دسترسی کامل برای حل مشکلات را خواهد داشت. در برخی موارد، ممکن است حتی نیاز به برداشتن براکت براس انجام درمان نیز نباشد.

مشورت با دندانپزشک

برخی افراد فکر می کنند ارتودنتیست می تواند جای دندانپزشک آنها را نیز پر کند. در طول درمان ارتودنسی، باید پیوسته و به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا بدانید دقیقاً سلامت دندان های شما چه وضعی دارد. گرچه امکان انجام برخی از دیگر فرایندهای دندانپزشکی در حالی که براکت ها روی دندان های شما هستند وجود دارد، اما این موقعیت ایده آل نیست. به دندانپزشک مراجعه کنید و استراتژی هایی که به شما پیشنهاد می دهد را کاملاً به کار ببندید. پاکسازی های تخصصی توسط دندانپزشک نیز راهی فوق العاده برای حفظ سلامت دندان ها است زیرا آنها متخصص حفظ سلامت دندان ها هستند.

رعایت نکات مهم برای بهداشت دهان و دندان

پرهیز از مشکلاتی که برای سلامت دندان ها بروز پیدا می کنند ایده آل ترین موقعیت ممکن است. به جای آنکه نگران این باشید که آیا با وجود براکت ها درمان برای شما عمل خواهد کرد یا خیر، چرا به طور منظم از آنها مراقبت نکنید تا از بروز مشکلات در درجه اول پرهیز نکنید؟

پنج نکته ساده برای سالم نگهداشتن دندان ها عبارتند از:

  • مسواک زدن صبح و شب ها
  • نخ دندان کشیدن روزانه
  • استفاده روزانه از دهانشویه
  • پرهیز از غذاهای شیرین
  • پر هیز از غذاهای سفت

اگر همواره این عادات را حفظ کنید، برای تمام عمر دندان هایی سالم خواهید داشت! با این حال، برای برخی افراد حتی تمیز نگه داشتن دندان ها نیز همیشه عملی نیست. به همین دلیل اینقدر اهمیت دارد که به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید دندان های شما تا جای ممکن سالم و تمیز هستند.

همه ما می دانیم که کشیدن سیگار و تنباکو به روش های مختلفی می توانند به شدت برای سلامت ما مضر باشند. بسیاری افراد کشیدن سیگار را به بیماری های مربوط به ریه ربط می دهند، اما به فکر سلامت دهان نیستند که یکی از اصلی ترین نگرانی های مربوط به سلامتی با کشیدن سیگار هستند.

اگر به فکر شروع درمان ارتودنسی هستید، این احتمال وجود دارد که به سلامت دندان های خود نیز اهمیت دهید. وقتی صحبت از دندان ها به میان می آید، یکی از مهم ترین نگرانی هایی که برای سلامتی وجود دارد، کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی با وجود بریس ها روی دندان ها است. در این مقاله برای شما توضیح خواهیم داد این عادت چگونه می تواند لبخند شما را هم از نظر ظاهر و هم از نظر نگرانی های اساسی در مورد سلامتی تحت تأثیر قرار دهد.

افزایش باکتری ها با کشیدن سیگار در دهان

وقتی افراد بریس های ارتودنسی را دریافت می کنند بسیار مهم است که به حفظ بهداشت دهان خود و مراجعات منظم به دندانپزشک برای پاکسازی و چکاپ ادامه دهند. اگر فردی بریس داشته باشد و به کشیدن سیگار ادامه دهد، سلامت دهان خود را به خطر می اندازد. مطالعات حاکی از این هستند که افراد سیگاری بیشتر مستعد داشتن سطوح بالاتر باکتری ها داخل دهان خود، مخصوصاً روی دندان ها و لثه های خود هستند. وجود این باکتری های ناسالم می تواند منجر به بروز بسیاری از مشکلات دهان، از جمله پوسیدگی دندان ها و بیماری لثه شود.

از آنجا که با سیگار کشیدن دهان فرد بیشتر مستعد پلاک و سموم اضافی می شود که می توانند جذب شوند، انجام این عادت می تواند توانایی فرد در مبارزه با پوسیدگی دندان را کاهش دهد. کشیدن سیگار و تنباکو در حقیقت می توانند باعث شوند به استخوان های دهان و لثه ها آسیب جدی وارد شود.

برخی از این باکتری ها می توانند با نمونه های خشکی دهان ارتباط داشته باشند. به طور طبیعی، بزاق دهان شما کمک می کند شما از شر برخی از این باکتری ها رها شوید. اما با کاهش سطح بزاق دهان در نتیجه کشیدن سیگار، شما بیشتر مستعد انباشته شدن باکتری ها هستید.

التهاب لثه ها

نشان داده شده است که کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی موجب افزایش التهاب لثه ها در نتیجه کاهش جریان خون و تحریک شود. علاوه بر این، از آنجا که باکتری ها در شیارهای اطراف لثه ها انباشته می شوند، شما بیشتر مستعد بیماری لثه می شوید، که می تواند حتی منجر به وخیم تر شدن التهاب لثه ها شود. با پیشرفت بیماری لثه، می تواند به جایی برسد که لثه ها شروع به کنار رفتن از روی دندان ها و جدا شدن از آنها کنند. این می تواند به جایی برسد که لازم باشد برخی دندان ها کشیده شوند.

مرگ سلولی

روشی دیگر که کشیدن سیگار به طور می تواند منجر به بروز مشکلات برای دندان های شما شود به سلول های شما مربوط می شود. کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی هر دو به مرگ سلولی در لثه ها و ساختارهای استخوانی مربوط می شوند، که به صورت مؤثر موجب ضعف بافت ها و دندان های شما خواهد شد. بنابراین، در نتیجه کشیدن سیگار، نه تنها دندان های شما درگیر افزایش تعداد باکتری ها خواهند شد، بلکه آنها به طور همزمان ضعیف تر نیز خواهند شد.

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

لک شدن دندان ها

گرچه لک شدن دندان ها در مقایسه با بیماری لثه و پوسیدگی دندان ها یک پیامد نسبتاً جزئی است، اما با کشیدن سیگار یا سیگار الکترونیکی یک نگرانی اصلی است. افرادی که با وجود براکت ها داخل دهان خود سیگار یا سیگار الکترونیکی می کشند، هنگام برداشتن براکت ها، شاهد رنگ کاملاً متفاوتی روی دندان های خود خواهند بود، حتی ممکن است لکه های دندان های آنها آنقدر شدید باشند که پس از برداشتن ابزار ارتودنسی نیز هرگز به رنگ اصلی که داشته اند در نخواهند.

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

مقایسه سیگار و سیگار الکترونیکی

گرچه کاهی اوقات تصور می شود کشیدن سیگار الکترونیکی “جایگزینی” بی خطرتر برای کشیدن سیگار معمولی یا برگ باشد، اما نگرانی های زیادی برای سلامت وجود دارند. هر دو شکل سیگار کشیدن شامل تنباکو و نیکوتین هستند و می توانند اعتیاد آور باشند. علاوه بر این، این نگرانی در مورد مواد شیمیایی مختص طعم دهنده های خاص سیگار الکترونیکی وجود دارد، نیازی به ذکر نیست که گاهی اوقات سیگار الکترونیکی ها منفجر هم می شوند. روی هم رفته، به نظر می رسد تحقیقات حاضر به این نکته اشاره دارند که سیگارهای معمولی اندکی مضرتر از سیگارهای الکترونیکی هستند، گرچه به دلیل نگرانی هایی که برای سلامتی وجود دارد، قطعاً توصیه نمی شوند.

سیگار کشیدن به دلیل خاصیت اعتیاد آور بودن آن که می تواند ترک آن را دشوار کند، مسئله پیچیده ای است. روی هم رفته، کشیدن سیگار برای بیمارانی که دندان های سالم می خواهند و می خواهند روی هم رفته سالم بمانند کاملاً منع می شود.

اگر همزمان با دریافت براکت های ارتودنسی مایل به ترک سیگار هستید، می توانید از مزایای متعدد آن برای سلامتی خود بهره مند شوید و خطر ابتلا به بیماری های دهان که با کشیدن سیگار همراه هستند را تا میزان زیادی کاهش دهید.

تمایل به صاف کردن دندان ها باید تمایل به بهبود بهداشت و سلامت دهان را نیز شامل شود. مقداری زیادی از آسیبی که سیگار ممکن است به دندان های شما وارد کند، اگر حتی پس از چند ماه مایل به ترک سیگار باشید، کاملاً قابل بازگشت است. حتی اگر مایل باشید تنها برای چند ماه کشیدن سیگار را ترک کنید شما شاهد بهبود کلی عملکرد ریه های خود خواهید بود، و خطر مشکلات مربوط به سلامت دهان و دندان مانند بیماری لثه تا میزان زیادی کاهش پیدا خواهد کرد. اگر پس از درمان به مدت ۵ سال از کشیدن سیگار خودداری کنید، می توانید خطر ابتلا به سرطان های دهان که یکی دیگر از نگرانی های اصلی در مورد سلامت دهان برای افراد سیگاری است را کاهش دهید.

کامپوزیت های دندانی موادی هستند که با تکنیک باندینگ دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند، و به دو دلیل منحصر بفرد هستند:

  • از نظر رنگ و ظاهر بیشترین شباهت را به مینای دندان های طبیعی دارند.
  • قادر است مستقیماً به سطح دندان ها (حتی سطوح صاف) بچسبد.

و به دلیل داشتن این ویژگی ها، برای یک دامنه کاربردهای وسیع برای دندان های جلوی دهان مفید است، که عبارتند از:

  • پر کردن دندان با مواد همرنگ دندان
  • اصلاح نقائص جزئی دندان ها
  • بستن فاصله بین دندان ها
  • ونیرهای کامپوزیتی

در این مقاله علاوه بر توضیحات کامل در مورد این کاربردها اطلاعاتی در مورد دوام آنها و مقایسه با دیگر ترمیم های دندانی به شما ارائه خواهیم داد.

پر کردن همرنگ دندان ها

کامپوزیت های دندانی ترمیم های استانداردی هستند که برای پر کردن سفید رنگ برای دندان های جلوی دهان استفاده می شوند. از مواد از دهه ۱۹۶۰ تاکنون مورد استفاده قرار گرفته اند. گرچه این مواد نقاط ضعفی دارند اما برای دندان هایی که نیاز به یک ترمیم ساده، محافظه کارانه، و با ظاهر طبیعی دارند، هیچ جایگزینی بهتر از آنها وجود ندارد.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

ترمیم نقائص جزئی دندان ها

این حقیقت که کامپوزیت های دندانی به خوبی به دندان ها، و حتی به سطوح صاف و صیقلی آنها می چسبند باعث شده است آنها گزینه ای فوق العاده برای اصلاح اکثر و حتی همه انواع نقائص کوچک (مانند مناطق مجزای لکه ها، سوراخ شدگی سطح، لب پر شدگی های کوچک، و یا بدشکلی های جزئی) باشند.

هر چقدر منطقه مشکل دار کوچک تر باشد، بیشتر احتمال دارد که تنها راهکار باندینگ رزین کامپوزیت باشد. در برخی موارد، ترمیم و اصلاحات مورد نیاز می توانند به شکل غیر قابل باوری آسان باشد. احتمالاً به سادگی چسباندن مستقیم یک لایه کامپوزیت به منطقه مشکل دار است، بدون آنکه نیاز باشد حتی تراشی روی دندان صورت بگیرد. با این کاربردها و سایر کاربردهایی که در این مقاله برای شما ذکر خواهیم کرد، ممکن است زمانی که باندینگ ها کار گذاشته می شوند، استفاده از بی حس کننده های دندانپزشکی نیاز نباشند. به همین دلیل است که لزوم استفاده از بی حس کننده ها عموماً به مقدار تراش مورد نیاز از دندان بستگی دارد. در صورتی که مقداری اندک تراش نیاز باشد یا هیچ تراشی نیاز نباشد، ممکن است بی حس کننده اصلاً نیاز نباشد.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

بستن فاصله بین دندان ها

دندانپزشکان اصطلاح “دیاستم” را برای اشاره به فضای خالی بین دندان های جلوی دهان استفاده می کنند. از نقطه نظر عملکردی و سلامت دندانی، این فاصله ها هیچ مشکلی بوجود نمی آورند. اما از نظر ظاهر زیبایی، برخی افراد متوجه می شوند که آنها چندان جذاب نیستند. برای افرادی که این مشکل برای آنها اهمیت دارد، باندینگ می تواند یک راهکار ساده و کاربردی برای آنها باشد.

ایده این است که، کامپوزیت های دندانی روی طرفین داخلی دو دندان کنار فضای خالی قرار داده می شوند . تنها با مقدار عریض تر کردن هر دندان این فاصله بسته (پر) می شود. استفاده از  ونیرهای پرسلاین رایج ترین جایگزین برای بستن فاصله بین دندان ها با باندینگ است. اما هر چه عرض دیاستم کمتر باشد، استفاده از کامپوزیت ها برای بستن این فاصله بهترین انتخاب خواهد بود. از آنجا که هدف اصلی افزایش اندازه دندان ها است، به احتمال زیاد هیچ تراش دندانی نیاز نخواهد بود. در این صورت، هیچ راه دیگری برای بستن این فاصله با این میزان عدم تهاجمی بودن وجود ندارد.

  • برخلاف تکنیک های دیگر، اگر به دلایلی نتایج بسته شدن این فاصله ناخوشایند یا مشکل ساز باشد، بازگشت دندان ها به حالت اولیه ممکن و نسبتاً ساده است. کامپوزیت های دندانی را می توان بدون وارد شدن هیچ آسیبی به دندان از روی دندان برداشت.
  • درست برخلاف باندینگ دندان ها، ونیرهای دندانی توسط تکنیسین در لابراتوار دندانپزشکی ساخته می شوند. و به همین دلیل، در موارد دشوار و پیچیده تر، مانند بستن شکاف های بسیار بزرگ، ممکن است برای حصول راحت تر بهترین نتایج ایده آل ترین روش استفاده از ونیرهای دندانی باشد.

ونیر کامپوزیت دندان

مانند ونیرهای پرسلان، دندانپزشکان می توانند از کامپوزیت ها نیز برای خلق پوششی برای کل سطح جلوی دندان ها استفاده کنند. در حقیقت، جایگذاری ونیرهای کامپوزیتی چندین دهه قدیمی تر از تکنیک ونیرهای پرسلاینی است.

این کاربرد کاملاً جنبه زیبایی دارد، و هدف این فرایند بازسازی سطح دندان است (بنابراین ظاهر آن بهبود پیدا می کند) بدون آنکه ضخامت آن افزایش قابل توجهی داشته باشد. به این معنا که ممکن است نیاز باشد دندانپزشک قبل از انجام باندینگ مقداری از سطح جلوی دندان ها بتراشد. در این صورت، استفاده از بی حس کننده ممکن است لازم باشد.

نکته منحصر بفردی که در مورد ونیرهای کامپوزیتی وجود دارد میزان هنرمندی است که دندانپزشک باید داشته باشد. در حالی که برای ساخت ونیرهای پرسلاین دندانپزشک از دندان هایی که آماده کرده است قالب می گیرد و آن را برای لابراتوار ارسال می کند. سپس تکنیسین لابراتوار از آن برای ساخت ونیرها استفاده خواهد کرد.

در مقایسه، در ونیرهای کامپوزیتی دندانپزشک هنرمند اصلی است. و بر خلاف تکنیسین دندانپزشکی که در محیط آزمایشگاهی و در آسایش و راحتی کار می کند، دندانپزشک باید در طول یک ویزیت دندانپزشکی و مدت زمان اختصاص داده شده، به بهترین نتایج ممکن دست پیدا کند. خلق یک پوشش از باندینگ دندانی که هم زیبا است و هم از نظر عملکردی صحیح است برای یک دندانپزشک کار دشواری نیست.

ترمیم های چسبانده شده به دندان های جلو چقدر دوام دارند؟

همه ترمیم های کامپوزیتی دندانی پتانسیل لک شدن را دارند. و برای ترمیم های بزرگتر، ساییدگی یا شکستگی می تواند مشکل برانگیز شود. در مطالعات بسیاری دوام نسبی ترمیم های بزرگ دندانی (که برای بستن فواصل بین دندان ها/ و تغییر شکل دندان ها) مورد بررسی قرار گرفته اند.

  • در یکی از آنها گزارش شد که پس از ۵ سال، ۱۵% از ۱۷۵ ترمیم انجام شده به نوعی نیاز به ترمیم داشتند (و هیچ یک به طور کامل از دست نرفتند، و همگی قابل ترمیم بودند). از بین ترمیم هایی که نوعی شکست را تجربه نکرده بودند، ۹۰% آنها در ۵ سالگی از نظر بالینی خوب یا عالی ارزیابی شده بودند.
  • در گزارش دیگر ۳۲۷ کامپوزیت دنبال شدند. در این مقاله ۵ سال دوام مشخص شد. اکثر ترمیم هایی که نیاز بودند مربوط به شکستگی های جزئی باندینگ بودند. تنها یک ترمیم دندانی به طور کامل از دست رفته بود. مانند بالا، از ترمیم هایی که هیچ نوع شکستی را تجربه نکرده بودند، ۹۰% از آنها در ۵ سالگی از نظر بالینی خوب یا عالی ارزیابی شده بودند.
  • در تحقیقی دیگر، دوام ترمیم های دندانی پس از ۲ سال برای ونیرهای کامپوزیت ۷۴% و برای ونیرهای پرسلاین ۹۴% گزارش شده بود.

ترمیم های کامپوزیتی نسبتاً کوچکتر نسبت به موارد ارزیابی شده در مطالعات بالا به احتمال زیاد طول عمر بیشتری خواهند داشت. اما حتی اگر اینطور نباشد، باندینگ هنوز هم انتخاب درست است زمانی که تنها یک ترمیم دندانی کوچک نیاز است.

وقتی ترمیم های دندانی نسبتاً بزرگتر (مانند ونیرها یا پر شدگی های بسیار بزرگ) نیاز هستند، راجع به جایگزین های ممکن با دندانپزشک خود صحبت کنید. گرچه ممکن است قیمت فرایندهای دیگر (مانند روکش ها، ونیرهای پرسلاین) بالاتر باشد، اما به دلیل دوام بیشتر آنها ممکن است مقرون به صرفه تر باشند.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

مزایا و معایب ترمیم های کامپوزیتی نسبت به ترمیم های پرسلاین

برخی از کابردهای باندینگ دندان برای دندان های جلو در عوض می توانند با جایگذاری ونیر یا روکش های پرسلن درمان شوند. هنگام تلاش برای تصمیم گیری از بین این جایگزین ها، بهتر است این مزایا و معایب را مد نظر قرار دهید:

باندینگ معمولاً ارزان و مقرون به صرفه تر است.

ترمیم های کامپوزیتی دندان معمولاً کم هزینه تر از نمونه پرسلن هستند. آنها تنها در یک جلسه کار گذاشته می شوند در حالی که ترمیم های پرسلن نیاز به دو جلسه دارند (و بنابراین جلسات نیاز به زمان بیشتری دارند). با ترمیم های پرسلن، صورتحسابی نیز از لابراتوار دندانپزشکی برای ساخت آنها وجود خواهد داشت.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

ترمیم های دندانی در صورت شکسته شدن قابل ترمیم شدن هستند.

اگر یک پر شدگی بزرگ کامپوزیتی یا ونیر لب پر یا شکسته شود، دندانپزشک تقریباً مطمئناً می تواند آن را ترمیم کند. و در اکثر موارد، احتمالاً با چسباندن مقداری مواد به جای بخش آسیب دیده می توان آن را ترمیم کرد.

در مقایسه، گرچه یک ترمیم شدگی یا پیوند ممکن است در برخی موارد امکان پذیر باشد، اما اگر یک ترمیم پرسلنی شکسته شود، به احتمال زیاد نیاز به تعویض خواهد داشت.

ترمیم های کامپوزیتی از خود ساییدگی و خوردگی نشان خواهند داد.

کامپوزیت دندانی نوعی پیوند پلاستیکی است. و گرچه سازندگان به اجزاء آنها می افزایند تا مقاومت آنها در برابر ساییدگی را افزایش دهند اما هنوز هم اتفاق می افتند. فرد ممکن است متوجه شود که به مرور زمان شکل کلی دندان ها تغییر کرده است (مخصوصاً در لبه های سطح جونده دندان). در مقایسه پرسلن محکم تر است، بنابراین به مرور مدت زمان طولانی شکل اصلی خود را بیشتر حفظ خواهد کرد.

می توان انتظار داشت باندینگ لک شود.

این ماهیت باندینگ دندانی است که به مرور زمان لک شود. اما پرسلن تا میزان زیادی (نوعی سرامیک غیر قابل نفوذ) اینطور نخواهد شد.

کل ترمیم دندانی، یا حتی تنها بخشی از آن یا حتی تنها لبه های آن، ممکن است بد رنگ شود. تجمع لکه ها بیشتر در مواردی اتفاق می افتد که فرد مقدار زیادی قهوه، چای، نوشابه، یا فراورده های تنباکو مصرف می کند. به عنوان یک فرایند ترمیمی، ممکن است پولیش کردن سطح باندینگ امکان داشته باشد که ظاهر اصلی آن را احیاء کند. در موارد دیگر، ممکن است دندانپزشک احساس کند لازم است ترمیم دندانی شما به طور کامل برداشته شود و یک لایه جدید جایگزین آن شود.

به نظر می رسد ترمیم های پرسلن ظاهر طبیعی تری دارند.

پرسلن شفافیت شیشه مانندی دارد که انعکاس نور آن دقیقاً شبیه مینای دندان است. در مقایسه، کامپوزیت مات تر است بنابراین به طور معمول براقیت آن شبیه مینای طبیعی دندان ها نیست.

چه چیزی موجب شفافیت می شود؟

در دندان های طبیعی و ونیرهای پرسلن، سطح خارجی دندان ها شفاف است، و نحوه قابلیت ورود نور به داخل این لایه و سپس منعکس کردن آن چیزی است که باعث درخشش شیشه مانندی می شود که عموماً در مینای دندان های طبیعی مشاهده می کنیم.

باندینگ دندانی با نور چگونه برخورد می کند؟

در مقایسه، کامپوزیت های دندانی مات تر هستند. و در نتیجه، نحوه انعکاس نور متفاوت است. مقدار زیادی از نوری که با دندان ترمیم شده با کامپوزیت برخورد پیدا می کند، از سطح خارجی آن منعکس می شود (نفوذ نور زیادی به درون دندان اتفاق نمی افتد). و این تفاوت (به دلیل فقدان شفافیت آن) به این معنا است که درخشش غیر طبیعی تری خلق خواهد کرد.

نگرانی های بافت لثه

حداقل از نظر تئوری، ترمیم های پرسلن ممکن است از نظر حفظ سلامت لثه سودمندتر باشند. کامپوزیت های دندانی به اندازه پرسلن ها نمی توانند پولیش و صاف و صیقلی شوند. در نتیجه، تمایل بیشتری به حفظ ذرات غذا و پلاک های دندانی خواهد داشت. با این حال، در مواردی که مراقبت های دهان و دندان در منزل به طور منظم دنبال شوند، این مشکل هیچ مسئله چشمگیری بوجود نخواهد آورد.

کدام یک را باید انتخاب کنید؟

در مواردی که هزینه مسئله نیست، اکثر دندانپزشکان عموماً ترجیح می دهند ونیرها و روکش های پرسلن را برعکس جایگزین های کامپوزیتی آنها قرار دهند. روی هم رفته میزان رضایت بیماران از ونیرهای پرسلن نسبت به ونیرهای کامپوزیتی بیشتر است.

دندانپزشکی زیبایی که تغییر شکل دندان ها نیز نامیده می شود در حققیت یک فرایند زیبایی کوچک برای تغییر ابعاد، شکل، یا سطح دندان ها است. حتی کوچکترین نواقص در لبخند شما می تواند اعتماد به نفس شما را بگیرد و باعث شود از ظاهر خود راضی نباشید. خبر خوب این است که ممکن است لازم نباشد برای اصلاح این مشکلات شما تحت فرایندهای تهاجمی، پر هزینه، یا زمان بر دندانپزشکی قرار بگیرید. این امکان وجود دارد که با خدمات کانتور دندان بتوانید بهبود عمده ای در لبخند خود بوجود بیاورید. روش کانتورینگ اغلب با باندینگ ترکیب می شود، راهکاری که ساختار دندان ها را تغییر می دهد و به آن شکل جدیدی می دهد.

کانتورینگ دندان چیست؟

کانتورینگ دندان به تغییر شکل دندان ها اشاره دارد. کانتورینگ دندان ها با سایش دندان ها و تراشکاری آنها انجام می شود. ابزارهای دندانپزشکی برای سایش دقیق و مناسب دندان ها، ساییدن لب پر شدگی ها یا لبه های تیز، و تغییر کلی شکل دندان ها استفاده می شوند. یک دسته تجهیزات برای تراش دندان ها استفاده می شوند تا نواقص اطراف نوار دندان ها را کاهش دهند یا آنها را پنهان کنند، و برای شکل دهی کناره ها از سطحی متشکل از کاغذ سنباده استفاده می شود، سپس آنها صیقل داده خواهند شد و پولیش خواهند شد.

این فرایند برای پرداختن به لب پر شدگی های جزئی، لبه های تیز، یا لبه دندان هایی که روی دندان های مجاور همپوشانی دارند استفاده می شوند. ممکن است در همه دندان ها مقداری تغییر شکل ایجاد شود تا صاف تر به نظر برسند. دندانپزشکی زیبایی ضرورتاً از دندان های موجود استفاده می کند و در صورت امکان آنها را صاف و صیقلی می کند.

تغییر شکل و تراش دندان

تغییر شکل و تراش دندان

از تراش دندان چه انتظاری می توان داشت؟

نخستین کاری که دندانپزشک انجام می دهد این است که بررسی های لازم را انجام خواهد داد تا اطمینان حاصل نماید که دندان ها به اندازه کافی برای کانتورینگ دندان ها سالم هستند. وی ابتدا معاینه چشمی را انجام خواهد داد. تصاویر رادیوگرافی دندانپزشکی با اشعه ایکس قبل از فرایند نیاز هستند تا تضمین کنند دندان ها سالم می مانند. قبل از آنکه هر گونه تغییر شکلی آغاز شود، لازم است دندان های شما به اندازه کافی سالم و قوی باشند؛ این موجب می شود خطر هر گونه آسیبی که ممکن است در طول درمان بروز پیدا کنند کاهش پیدا کند.

سپس دندانپزشک با شما در مورد نتایج احتمالی صحبت خواهد کرد که می توانید با کمک کانتورینگ دندان ها مشاهده کنید.از آنجا که در این گزینه درمانی تنها از دندان های موجود استفاده می شود، مقدار تغییری که می تواند حاصل شود به هر موقعیت منحصر بفرد بستگی دارد. از نوعی مداد مخصوص برای مشخص نمودن نواحی استفاده می شود که باید تراش داده شوند تا به شما و دندانپزشکتان دید واضحی از تغییراتی بدهد که قرار است ایجاد شوند.

در نهایت، از نوعی ابزار ساینده برای کانتور با دقت طرفین و سطوح دندان، بسته به طرح درمان انتخابی، استفاده می شود. وقتی شکل دندان تغییر داده شد، و نقائص جزئی از سطوح دندان ها تراشیده شدند، همه سطوح کار شده صیقلی و پولیش خواهند شد.

تغییر شکل و تراش دندان

تغییر شکل و تراش دندان

مزایای کانتورینگ دندان ها

کانتورینگ دندان ها مزایای متعددی دارد، بویژه در مقایسه با دیگر درمان های پر هزینه دندانپزشکی. برخی از قابل توجه ترین مزایای این روش عبارتند از:

ایمن و بدون درد

کانتورینگ دندان ها یکی از فرایندهای بسیار غیر تهاجمی دندانپزشکی است. در طول فرایند، دندانپزشک زیبایی شما با دقت و با ظرافت مقادیر بسیار ریزی از سطح مینای دندان ها می تراشد. به طور کلی هیچ نیازی به بی حس کننده نیست و بیماران ناراحتی بسیار اندکی تحمل می کنند. درمان می تواند به سرعت و بدون نیاز به هیچ دوره بهبودی کامل شود.

بهبود سلامت دهان

اگر دندان های شما کج هستند و یا روی یکدیگر همپوشانی دارند، این ایرادات باعث می شوند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مؤثر برای شما دشوار باشد. پس از تکمیل درمان کانتورینگ دندان ها، لبه های دندان ها صیقل داده و صاف می شوند، که باعث می شود احتمال تشکیل پلاک های دندانی بین دندان ها کاهش پیدا کند.

مقرون به صرفه و کم هزینه بودن

کانتورینگ دندان ها یکی از مقرون به صرفه ترین راه های مؤثر بهبود ظاهر دندان های شماست. ممکن است نتایجی که انجام کانتورینگ ارائه می دهد به اندازه ونیرها و بریس های ارتودنسی باور کردنی نباشند، اما می تواند تغییرات مشابهی در کسری از هزینه ایجاد کند. اگر نواقص دندان های شما جزئی باشند، قطعاً کانتورینگ گزینه ای ارزشمند برای شما خواهد بود.

راحتی

وقتی شما تغییر در ظاهر دندان های خود با استفاده از بریس ها را انتخاب می کنید، لازم است وارد یک روند درمان طولانی شوید. اما با کانتورینگ دندان ها، شما به سادگی تنها باید بهداشت خوب دهانی را رعایت کنید تا نتایج دراز مدتی را از سرمایه گذاری خود مشاهده کنید، کاری که در هر صورت باید انجام دهید.

آیا شما گزینه خوبی برای تراش دادن یا تغییر شکل دندان هستید؟

دو چیز هستند که دندانپزشک به آنها دقت می کند تا مشخص نماید آیا شما گزینه خوبی برای کانتورینگ دندان ها هستید یا خیر:

دندان ها و لثه های سالم

نکته اول اینکه، دندان های شما باید سالم باشند تا بتوان کانتورینگ را روی آنها انجام داد. اگر دندان های شما علائم و نشانه های پوسیدگی را نشان دهند یا لثه های شما سالم نباشند، به نظر نمی رسد کانتورینگ دندان ها طرح درمان مناسبی برای شما باشد. دندان هایی که ضعیف هستند یا به هر طریقی مشکل دارند، وقتی دندانپزشک کار ساییدن و تراش آنها را آغاز می کند، در معرض خطر شکستن مینا قرار دارند. دندان هایی که قبلاً تحت درمان ریشه قرار گرفته اند نیز برای کانتورینگ قابل قبول نیستند.

مشکلات بزرگ جزئی

کانتورینگ دندان ها بویژه زمانی مؤثر است که تغییراتی که لازم است ایجاد شوند جزئی تا متوسط هستند. در صورتی که دندان های شما خیلی ناصاف باشند، کانتورینگ تغییر زیادی نمی تواند در آنها ایجاد کند، و لازم است ابتدا با درمان ارتودنسی در جای درست قرار بگیرند. این درمان به دندانپزشک شما اجازه می دهد تغییرات جزئی در ظاهر دندان های شما ایجاد کند. اگر دندان های شما لب پر شدگی های کوچک داشته باشند یا لبه هایی دارند که باید صیقل داده شوند، کانتورینگ گزینه خوبی است.

کانتور لثه چیست؟

کانتور لثه نوعی فرایند زیبایی دندانپزشکی است که برای اصلاح مؤثر غیر همسطح بودن یا بافت اضافی لثه استفاده می شود. این فرایند اغلب برای درمان و اصلاح لبخند لثه ای با برداشتن بافت اضافی لثه یا احیاء بافت لثه تحلیل رفته ای استفاده می شود که از روی دندان کنار رفته است و باعث شده مقداری از دندان قابل مشاهده باشد.

به طور کلی در جراحی های لثه از لیزر برای برداشتن آرام و سیل (مهر و موم) کردن لثه های اضافی بدون هیچ گونه خونریزی استفاده می شود، که به این معناست که هیچ برش یا بخیه ای وجود نخواهد داشت.

در حقیقت، کل فرایند لیفت لثه کاملاً بدون درد است. جراحی لثه عموماً تنها روی دندان های جلو انجام می شود و زمان بهبود آن نیز نسبتاً کوتاه است. کانتورینگ لثه های شما می تواند تفاوتی باور نکردنی در تعادل و ظاهر لبخند شما بوجود بیاورد.

کانتور لثه

کانتور لثه

آیا جراحی زیبایی لثه برای من مناسب است؟

اغلب، راز اصلی داشتن لبخندی سالم و زیبا چیزی بیشتر از تنها درمان دندان ها است. شکل و شلامت بافت لثه نیز نقش بزرگی در ظاهر لبخند شما ایفا می کند. دو دلیل اصلی برای انجام کانتورینگ لثه عبارتند از: داشتن مقدار زیادی لثه، یا نداشتن نقدار کافی لثه.

افرادی که لبخند لثه ای دارند (بافت لثه خیلی پایین آمده و مقدار زیادی از مینای دندان ها را پوشش داده است) گزینه های فوق العاده ای برای درمان کانتورینگ لثه ها هستند. ما می توانیم بافت اضافی لثه را برداریم تا دنیا بتواند دندان های زیبای شما را ببیند.

به همین ترتیب، اگر خط لثه شما در نتیجه بیماری لثه (پریودنتال)، محکم مسواک زدن، یا حتی تنها در نتیجه عوامل ژنتیکی تحلیل رفته باشد، دندانپزشک شما می تواند بافت لثه شما را به گونه ای توزیع کند که ریشه های دندان های شما در برابر باکتری ها و پلاک های دندانی محافظت شوند. این کار می تواند به پیشگیری از تحلیل استخوان و بروز مشکلات جدی تر دهان در آینده کمک کند.

کانتور لثه

کانتور لثه

فرایند جراحی زیبایی لثه چگونه انجام می شود؟

اگر بافت اضافی لثه داشته باشید، یک دندانپزشک متبحر با استفاده از پروب الکتروسرجری، تیغ جراحی یا لیزر به آرامی و بدون هیچ خطری مقداری از بافت لثه را بر می دارد. دندانپزشک تنها مقداری از بافت را بر می دارد که روی مینای دندان را گرفته است و دقت خاصی به خرج خواهد داد مبادا ریشه دندان های شما قابل مشاهده شوند. به همین دلیل، شکل و اندازه منحصر بفرد دندان های شما نتایج نهایی ظاهر کلی شما را مشخص خواهند کرد. فرایند کانتورینگ لثه به سرعت انجام می شود و معمولاً می تواند ظرف یک جلسه مراجعه به دندانپزشک کامل شود.

کانتور لثه

کانتور لثه

اگر بافت لثه به اندازه کافی ندارید، دندانپزشک شما می تواند می تواند پیوند لثه را از لثه های نزدیک محلی که بافت اضافی نیاز دارد، یا از سقف دهان انجام دهد. این کار به یکدست شدن لبخند شما کمک خواهد کرد و این اطمینان بوجود خواهد آمد که ریشه های همه دندان های شما پوشیده شده اند. این فرایند نه تنها لبخندی زیبا و ظاهری یکدست به شما خواهد داد، بلکه از ریشه های دندان های شما نیز در برابر پوسیدگی محافظت خواهد کرد.

چه عواملی می توانند روند جراحی زیبایی را کند کنند؟

مشکلاتی هستند که می توانند باعث شوند فرایند لیفت لثه شما دچار تعلیق شود. از جمله، گاهی اوقات بیمار ممکن است مقدار قابل توجهی استخوان اضافی داخل دهان بیمار رشد کرده باشد. مقدار اضافی استخوانی که رشد کرده است راه لیفت لثه را سد خواهد کرد، بنابراین لازم خواهد بود کانتورینگ استخوان نیز همراه با جراحی لثه انجام شود.

آیا انجام کانتورینگ لثه ها ضروری است؟

اضافی بودن بافت لثه در آینده هیچ مشکلی از نظر پزشکی بوجود نخواهد آورد، تنها لبخند شما را بد جلوه خواهد داد. جراحی لثه تنها راهکار برای حل این مشکل است در حالی که شما هنوز سالم خواهید بود، اما ظاهر شما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. تأثیر مهم دیگری که این درمان برای شما خواهد داشت اعتماد به نفس داشتن هنگام لبخند زدن است. با انجام پیوند لثه می توانید سلامت دندان را مجدداً به آن بازگردانید.

از سوی دیگر، تحلیل رفتگی لثه مشکلی است که حتماً نیاز به درمان دارد. زیرا اگر بدون درمان باقی بماند، پوسیدگی ریشه دندان ممکن است منجر به از دست رفتن دندان شود.

کانتور لثه

کانتور لثه

آیا جراحی زیبایی لثه ها درد خواهد داشت؟

دندانپزشک شما قبل از آغاز فرایند از یک بی حسی موضعی برای بی حس کردن موضع جراحی استفاده خواهد کرد، به همین دلیل، در طول فرایند کانتورینگ لثه هیچ درد و ناراحتی تجربه نخواهید کرد. ممکن است مقداری تورم یا سوزش پس از آن تجربه کنید، و یک هفته نخست یا اندکی بیشتر پس از درمان، ممکن است دندانپزشک از شما بخواهد روی محل جراحی بانداژ قرار دهید تا به تمیز نگهداشتن موضع در طول دوران بهبود کمک کند. مطمئن باشید کانتورینگ لثه خیلی زود بهبود پیدا خواهد کرد! اگر به جای صرفاً یک فرایند با لیزر لازم باشد پیوند استخوان نیز انجام شود، دوره بهبودی شما اندکی طولانی تر خواهد بود و عموماً ۶ هفته طول خواهد کشید تا دهان شما بهبود پیدا کند.

ممکن است دندانپزشک شما دستور العمل خاصی در مورد چگونه مسواک زدن دندان ها و غذا خوردن بدهد تا پس از درمان هیچ ناراحتی برای شما بوجود نیاید. همه دستور العمل ها را دنبال کنید تا مطمئن شوید نتیجه کانتور لثه های شما لبخند جذابی زیباست.

بسته به وضعیت لبخند شما، پس از هر یک از این فرایندها ممکن است لازم باشد ونیرها روی دندان ها قرار بگیرند تا دندان های بزرگتر و لبخند طبیعی تری داشته باشید.

برداشتن براکت های ارتودنسی از روی دندان ها مرحله ای بسیار شگفت انگیز در طول درمان ارتودنسی است. اگر شما هم مانند همه افراد دیگری که از بریس ها استفاده می کنند منتظر لحظه ای هستید که ارتودنتیست براکت ها را از روی دندان های شما بر می دارد و لبخند زیبا و دندان های صاف و یکدست خود را درون آینه می بینید.

بعد از ماه ها انتظار و کار کردن برای صاف کردن دندان های سفید و درخشان خود با بریس ها، ممکن است متوجه شوید که دندان های شما در اطراف قسمت هایی که براکت ها وجود داشته اند مقداری تغییر رنگ پیدا کرده اند. این برای بیماران کاملاً طبیعی است که بخواهند دندان های صاف و جدید آنها سفید و براق شوند.

خوشبختانه، درک اینکه دندان ها با بریس ها چگونه زرد می شوند می تواند به شما کمک کند از تجربه کردن این مشکلات زیبایی بپرهیزید. در حالی که زرد شدن دندان ها در طول درمان ارتودنسی با بریس ها در حقیقت قابل اجتناب است، اما اگر در طول در طول درمان ارتودنسی هر گونه لکه ای روی دندان ها ایجاد شد، با درمان سفید کردن تخصصی دندان ها می توانید لبخند خود را مجدداً سفید و درخشان کنید.

چرا دندان ها با بریس ها زرد می شوند؟

لک شدن دندان ها پس از بریس ها در بین بیماران نوجوانان و افراد بزرگسالی که از بریس ها استفاده می کنند یک نگرانی شایع است. مراقبت از بریس ها مهم است، تا نه تنها روند درمان صاف شدن دندان ها بلکه سلامت عمومی دهان شما حفظ شود. اگر می خواهید پس از درمان ارتودنسی سفیدی دندان های خود را حفظ کنید، باید علل اصلی لبخند بد رنگ خود را بدانید. خود بریس ها مستقیماً موجب بد رنگ شدن دندان ها نمی شوند. پلاک و تارتار، بد مسواک زدن، و خوردن برخی غذاهای خاص همگی در لک شدن دندان ها نقش دارند و پس از برداشتن براکت ها لازم است دندان ها سفید شوند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

پلاک و تارتار دندان

دندان ها معمولاً در نتیجه تجمع پلاک درون حفره ها و شیارهای دندان لک می شوند. پلاک یک فیلم چسبناک فاقد رنگ متشکل از باکتری هایی است که در نتیجه خوردن و نوشیدن روی دندان ها شروع به شکل گیری می کنند. این پلاک با قندها ترکیب می شود و اسیدهای تولید می کند که موجب از بین رفتن مواد معدنی از روی سطح دندان ها می شود. زدودن مواد معدنی از سطح دندان ها باعث می شود نحوه بازتابش نور توسط سطح دندان ها تغییر کند. این به طور بالقوه منجر به بروز لکه های سفید زشتی روی دندان ها می شود.

علاوه بر این، پلاک ها در طول دوره ای که از بریس ها استفاده می شود، خطر بیماری لثه و پوسیدگی دندان ها را نیز افزایش می دهند. پلاک می تواند سفت شود و به تارتار تبدیل شود، رسوب پوسته ای که اگر با مسواک زدوده نشود می تواند درست ظرف ۲۴ ساعت شکل بگیرد. تارتار به راحتی موجب ایجاد لکه های زرد و قهوه ای روی دندان ها می شود، و حتی می تواند زدودن پلاک هایی که به تازگی شکل گرفته اند را دشوار سازد. وقتی تارتار گسترش پیدا می کند، تنها درمان های تخصصی دندانپزشکی قادر به زدودن آنها خواهند بود.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

بریس ها چه تأثیری روی بهداشت دهان دارند؟

بهداشت دهان و دندان یکی از مهم ترین روش های پیشگیرانه در برابر پلاک و تارتار است، علل اصلی تغییر رنگ دندان ها. بیمارانی که بریس استفاده می کنند همیشه باید پس از هر وعده مسواک بزنند و دهان خود را آب بکشند، و حداقل روزی دو مرتبه نخ دندان بکشند.

گرچه بریس ها می توانند باعث شوند کارهای اصلی پاکسازی دندان ها دشوار شوند، اما مهم است کارهای بهداشتی دهان با دقت و به طور منظم انجام شوند. وقتی سعی می کنید دندان های خود را مسواک بزنید، براکت ها و سیم های بریس ها می توانند سر راه باشند و نخ دندان کشیدن مؤثر نیاز به زمان و مهارت دارد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ناکافی می تواند باعث شود باقی مانده های غذا و مایعات روی دندان ها باقی بمانند. این موجب افزایش احتمال به جا ماندن پلاک ها و باکتری های مضری می شود که می توانند موجب بروز بیماری لثه و پوسیدگی دندان شوند.

اگر شما بریس دارید و متوجه شدید تمیز نگهداشتن دندان ها برای شما چالش برانگیز است، باید برنامه ریزی کنید تا برای پاکسازی های تخصصی به دندانپزشک خود مراجعه کنید. پاکسازی های تخصصی دندانی در طول درمان ارتودنسی به زدودن پلاک هایی کمک خواهند کرد که موجب لک شدن دندان ها می شوند. ابزارها و تکنیک هایی که استفاده می شوند به دندانپزشک اجازه می دهند تا بخش های بین دندان ها و براکت ها، و سیم کمانی را تمیز کند که دسترسی به آنها دشوار است و بیمار نمی تواند با مسواک یا نخ دندان آنها را تمیز کند. صرف نظر از پاکسازی های دندانی می تواند باعث شود پس از برداشته شدن بریس ها دندان ها زرد یا لک دار به نظر برسند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

غذاهایی که موجب زرد شدن دندان ها می شوند

اگر می خواهید لبخندی سفید و درخشان داشته باشید، مراقب رژیم غذایی خود باشید. برخی غذاها و نوشیدنی ها می توانند موجب لک شدن دندان ها شوند، و در نهایت منجر به تغییر رنگ دندان ها شوند. قهوه، چای، نوشابه، آبمیوه های تیره، پاستیل، و حتی سس سویا می توانند موجب لک شدن دندان ها شوند. غذاهای شیرین، اسیدی، و نشاسته ای می توانند باعث شوند رشد باکتری ها افزایش پیدا کند و روند از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها اتفاق بیفتد. حتی غذاهایی مانند ترشی، قره قاط، فراورده های گوجه فرنگی، و الکل نیز می توانند موجب از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها و ایجاد لک شوند.

سفید کردن دندان ها پس از برداشتن بریس ها

دندان هایی که لک شده اند می توانند باعث شوند بیماران نوجوان و بزرگسال حتی پس از اتمام درمان ارتودنسی و صاف و یکدست کردن دندان های خود، با لبخند زدن احساس نا امنی کنند. روی هم رفته، شما روند استفاده از براکت های ارتودنسی را به اتمام رسانده اید، چگونه می توانید دندان های سفیدتری داشته باشید تا صاحب لبخندی زیبا شوید؟ این همان جایی است که سفید کردن تخصصی دندان ها برای کمک به احیاء رنگ اصلی دندان ها و از بین بردن لکه های آنها به میان می آید تا لبخندی روشن، درخشان و سفید خلق شود.

همواره توصیه می شود به جای سفید کردن دندان ها قبل از قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها، این کار را پس از اتمام درمان ارتودنسی انجام دهید. سفید کردن دندان ها قبل استفاده از بریس ها می تواند باعث شود روی سطح دندان ها و جای براکت ها و سیم ارتودنسی و نیز در اثر جابجا شدن دندان ها سایه رنگی روی دندان ها باقی بماند. یکی از شایع ترین دلایلی که بیماران در پی استفاده از بریس ها هستند اصلاح کجی دندان ها است. دندان های کج اغلب روی یکدیگر همپوشانی دارند، که به این معناست که اگر قبل استفاده از بریس ها سفید کردن دندان ها را انجام دهید ماده سفید کننده نمی تواند به برخی مناطق دندان ها برسد. با جابجا شدن دندان ها در طول درمان ارتودنسی، این امر موجب ایجاد یک طیف سایه ناهموار در لبخند شما می شود.

ارتودنتیست ها اغلب به بیماران خود توصیه می کنند برای سفید کردن دندان ها پس از برداشته شدن بریس ها حدود ۶ ماه دست نگهدارند. دو دلیل برای این توصیه وجود دارد: حساسیت دندان ها و بزاق.

استفاده از بریس ها باعث می شود دندان ها برای مدت زمانی کوتاه احساس ضعف داشته باشند، بنابراین اگر به خودتان زمان بدهید تا تطبیق پیدا کنید، باعث خواهد شد سفید کردن دندان ها در حد امکان مؤثر و راحت شود. در بسیاری موارد، بزاق بیمار برای کاهش شدت تغییر رنگ دندان ها و تفاوت سایه رنگ ها پس از برداشتن براکت ها کافی خواهد بود. با این حال، اگر شش ماه گذشته باشد دندان ها هنوز بد رنگ به نظر برسند، ممکن است سفید کردن دندان ها پس از بریس ها برای خلق لبخندی سفیدتر و با ظاهری سالم تر لازم و ضروری باشد.

برای بهبود مطلوب زیبایی و سلامت دهان، سفید کردن دندان ها همیشه باید تحت نظر و توسط یک دندانپزشک انجام شود. سفید کردن تخصصی دندان ها نه تنها تأثیر گذارتر از درمان های خانگی است، بلکه بی خطرتر نیز هست. متخصصان دندانپزشکی می توانند بخش هایی از مینای دندان ها که دچار دمینرالیزیشن شده اند، بیماری لثه ها، یا پوسیدگی دندان ها که با بریس ها پنهان شده اند را تشخیص دهند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

روش های سفید کردن دندان ها پس از برداشتن بریس ها

اکنون اجازه دهید به معرفی برخی گزینه ها برای سفید کردن دندان ها بپردازیم:

محصولات سفید کننده ای که نیاز به نسخه دندانپزشک ندارند

این محصولات شامل استریپ های سفید کننده، خمیر دندان های سفید کننده، و مدادهای سفید کننده هستند. گرچه این گزینه ها بی خطر هستند، و عموماً در اکثر داروخانه ها و سوپر مارکت ها به صورت OTC به فروش می رسند، یکی از مهم ترین نقاط ضعف های آنها این است که به خاطر غلظت شیمیایی کمتر آنها، مدت زمان خیلی طولانی تری طول خواهد کشید قبل از آنکه متوجه تأثیر سفید کنندگی آنها شوید.

تری های سفید کننده خانگی

تری های خانگی سفید کننده دهان شامل یک تری هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند تا متناسب با شکل منحصر بفرد دندان های هر بیمار باشند. ژل سفید کننده درون تری ریخته می شود سپس تری روی دندان ها قرار داده می شود تا آنها را سفید کند. اگر ژل سفید کننده دندان ها از دندانپزشک یا ارتودنتیست خریداری شوند، در دو هفته نخست متوجه تفاوت خواهید شد. اگر ژل سفید کننده به صورت OTC دریافت شود، ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد تا متوجه نتایج شوید.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

خدمات تخصصی

گرچه محصولات OTC موجود و به راحتی در دسترس قرار دارند، اگر به دنبال بهترین نتایج برای لبخند خود هستید، باید به دنبال سفید کردن تخصصی دندان ها توسط دندانپزشک باشید. به نظر می رسد آنها از محصولات قدرتمندتری استفاده می کنند که در مدت زمانی کوتاه تر به شما دندان هایی سفیدتر خواهند بخشید. علاوه بر این، آنها می دانند چه مواد شیمیایی در هر محصولی استفاده می شوند، بنابراین، آنها به شما اطمینان خواهند داد که مواد برای شما بی خطر هستند، و از لثه های ظریف شما محافظت می کنند. محصولات سفید کننده می توانند یا تری های سفید کننده در منزل باشند، یا بلیچینگ در مطب با یک مکانیزم سفید کنندگی پر قدرت.

آیا می توان در منزل دندان ها را سفید کرد؟

طی سال ها، مردم مواد طبیعی را با خاصیت سفید کنندگی دندان ها کشف کرده اند، مانند ساییدن جوش شیرین، توت فرنگی، یا لیمو به دندان ها. البته همه دندانپزشکان این روش را توصیه نمی کنند زیرا شما از آسیب های بازگشت ناپذیری که ممکن است به دندان ها و لثه های شما وارد شوند آگاه نیستید. همیشه به دنبال تأیید دندانپزشک یا ارتودنتیست مبنی بر بی خطر بودن خدمات تخصصی سفید کردن دندان ها باشید.