آیا به جای درمان ارتودنسی می توان ترمیم دندانی دریافت کرد؟

, ,

نگاهی عمیق به ترمیم های دندانی به عنوان جایگزینی برای بریس های سنتی

دریافت بریس های فلزی سنتی یک راه متداول و مؤثر برای برطرف کردن مشکلات مربوط به تراز و فاصله دندان  ها، و بایت است. با این حال، بریس ها به تعهد طولانی مدت حداقل ۱ تا ۲ سال نیاز دارند. برای برخی از بیماران، دریافت ترمیم دندانی از طریق ونیرها یا باندینگ ممکن است جایگزین جذابی به جای بریس های قدیمی باشد. چندین عامل کلیدی وجود دارند که هنگام تصمیم گیری بین این گزینه ها باید به طور کامل سنجیده شوند:

ونیر و باندینگ چگونه در ملاحظات مهم با بریس ها مقایسه می شوند؟

  • مدت درمان – یکی از بزرگ ترین جذابیت های ترمیم های دندانی، زمان درمان بسیار سریع تر است، که اغلب فقط ۲ تا ۴ هفته تا اتمام آن طول می کشد، در مقایسه با ۱۲ تا ۲۴ ماه برای بریس ها. بیمارانی که می خواهند لبخند آنها به سرعت اصلاح شود، ممکن است از ونیر یا باندینگ بهره مند شوند.
  • زیبایی و ظاهر – ترمیم های دندانی برای ایجاد یک خط لبخند جذاب و یکنواخت با دندان هایی که به درستی تراز هستند و فاصله دارند طراحی شده اند. این ممکن است در مقایسه با براکت ها و سیم های فلزی بریس ها ظاهری طبیعی و ظریف تر داشته باشد.
  • تأثیر بر سبک زندگی – با ونیرها و باندینگ، دستورالعمل تمیز کردن خاص یا محدودیت های غذایی نیاز نیستند. بیماران می توانند مثل قبل غذا بخورند و از دندان های خود مراقبت کنند. بریس ها به رعایت بهداشت دهان و دندان و اجتناب از غذاهای چسبناک، سفت و جویدنی نیاز دارند که می توانند به براکت ها آسیب وارد کنند.
  • قابلیت های اصلاحی – ترمیم های دندانی در درجه اول با صاف کردن، بستن شکاف ها و صاف کردن خط لبخند ظاهر زیبایی را بهبود می بخشند. بریس ها بیشتر بر حرکت ساختاری و تنظیم مجدد موقعیت دندان ها و فک ها تمرکز می کنند.
  • طول عمر و دوام – ترمیم های دندانی با کیفیت خوب با مراقبت مناسب می توانند ۱۰ تا ۱۵ سال دوام بیاورند. برخی از بیمارانی که با بریس ها دندان های خود را همراستا کرده اند، ممکن است پس از برداشتن بریس ها برای جلوگیری از جابجایی دندان ها، به استفاده نامحدود از نگهدارنده نیاز داشته باشند.
  • خطرات سلامتی – آماده سازی دندان ها برای ونیرها یا باندینگ مقداری از ساختار طبیعی دندان را از بین می برد و می تواند حساسیت دندان را به عنوان یک عارضه جانبی افزایش دهد. بریس ها غیر تهاجمی هستند و اگر به درستی انجام شوند خطرات سلامتی کمی دارند.
  • هزینه ها – بریس ها به طور متوسط ​​بین ۳۰۰۰ تا ۷۰۰۰ دلار قیمت دارند. ونیرها و باندینگ از ۹۰۰ تا ۲۵۰۰ دلار برای هر دندان متغیر هستند، بنابراین هزینه همه دهان می تواند بین ۱۰۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ دلار باشد.
ونیر و باندینگ چگونه در ملاحظات مهم با بریس ها مقایسه می شوند؟

ونیر و باندینگ چگونه در ملاحظات مهم با بریس ها مقایسه می شوند؟

عوامل کلیدی برای تعیین اینکه آیا ترمیم دندانی گزینه مناسبی است یا خیر

مورد هر بیمار منحصر به فرد است، اما دستورالعمل های خوبی در مورد اینکه آیا ترمیم های دندانی می توانند به جای بریس کار کنند وجود دارد:

  • نوع اصلاح مورد نیاز – مشکلات کوچک فاصله یا تراز ممکن است به راحتی با ونیرها یا باندینگ برطرف شوند. موارد پیچیده تر با اوربایت، قوس های دندانی باریک یا دندان های به شدت کج همچنان از بریس ها سود بیشتری می برند.
  • سلامت کلی دندانی – دندان ها باید در شرایط خوبی باشند تا به درستی با ترمیم های دندانی پیوند بخورند. افرادی که بیماری پریودنتال پیشرفته، پوسیدگی دندان یا سایر مسائل دارند، ممکن است گزینه مناسبی برای ترمیم های دندانی نباشند.
  • تعهد به مراقبت از دندان – ترمیم های دندانی برای تمیز نگه داشتن، جلوگیری از آسیب و به حداقل رساندن لکه ها به دقت مداوم نیاز دارند. بیمارانی که از مراجعه به دندانپزشک و بهداشت مناسب دهان خودداری می کنند ممکن است برای ونیرها یا باندینگ گزینه مناسبی نباشند.
  • بازه زمانی درمان – افرادی که می خواهند اصلاح سریع لبخند را در چند هفته به جای چند سال انجام دهند، گزینه های بهتری برای ترمیم های دندانی هستند. نوجوانانی که مشتاق ظاهری بهتر قبل از فارغ التحصیلی یا رویدادهای دیگر هستند، ممکن است بخواهند این گزینه ها را در نظر بگیرند.
  • بودجه و امور مالی – هزینه اولیه بالاتر ونیرها و باندینگ باعث می شود آنها برای برخی از بیماران حذف شوند. بریس هایی که تحت پوشش بیمه دندانپزشکی یا طرح های پرداخت هستند می توانند مقرون به صرفه تر باشند.
عوامل کلیدی برای تعیین اینکه آیا ترمیم دندانی گزینه مناسبی است یا خیر

عوامل کلیدی برای تعیین اینکه آیا ترمیم دندانی گزینه مناسبی است یا خیر

اقدامات کلیدی برای به دنبال ترمیم های دندانی بودن به جای بریس های سنتی

برای افرادی که تصمیم می گیرند ترمیم های دندانی نسبت به بریس ها انتخاب مناسبی هستند، یک روند کلی برای تکمیل درمان وجود دارد:

  • مشاوره – با یک متخصص ارتودنسی و یا دندانپزشک زیبایی ملاقات کنید تا وضعیت خاص ارتودنتیک و اهداف درمانی شما را ارزیابی کنند.
  • سوابق و طرح درمان – از دندان های شما قالب گیری، عکس و اسکن انجام می شود تا طراحی ونیر یا باندینگ را برنامه ریزی کنند.
  • آماده سازی دندان ها – برای ونیرها، مقداری مینای دندان برای قرار دادن ونیرهای جدید برداشته می شود. باندینگ به کاهش کمتری از دندان های طبیعی نیاز دارد.
  • ساخت سفارشی – ونیرها به صورت جداگانه بر اساس طرح درمان شما توسط یک لابراتوار دندانپزشکی ساخته می شوند. مواد باندینگ مستقیماً روی دندان ها شکل داده می شوند.
  • باندینگ – ونیرها یا مواد باندینگ با چسب مخصوص دندان روی دندان های آماده شده چسبانده می شوند.
  • تکمیل و بازبینی – ترمیم های دندانی پس از چسبانده شدن، تکمیل و پولیش می شوند. ارتودنتیست تناسب و عملکرد را بررسی خواهد کرد.

 

اقدامات کلیدی برای به دنبال ترمیم های دندانی بودن به جای بریس های سنتی

اقدامات کلیدی برای به دنبال ترمیم های دندانی بودن به جای بریس های سنتی

پاسخ به پرسش های متداول در مورد ترمیم دندانی به جای بریس ها

بسیاری از افرادی که ترمیم های دندانی را به جای بریس ها در نظر می گیرند سؤالات مشابهی دارند. در اینجا به برخی از پرسش های متداول پاسخ داده شده است:

آیا ترمیم دندانی به اندازه بریس ها برای رفع مشکلات مؤثر است؟

ترمیم های دندانی برای بهبود زیبایی مانند بستن فاصله ها، صاف کردن دندان های کمی کج و به طور کلی صاف کردن خط لبخند بسیار مؤثر هستند. آنها مانند بریس ها ریشه های واقعی دندان ها و فک را حرکت نمی دهند، بنابراین نمی توانند به طور کامل ناهماهنگی پیچیده تر یا مسائل مربوط به بایت را اصلاح کنند.

آیا ترمیم دندانی به نگهداری خاصی نیاز دارد؟

ونیرها و باندینگ به تمیز کردن دقیق و تغییر رژیم بریس ها نیازی ندارند. با این حال، بهداشت عالی دهان و دندان و اجتناب از گاز زدن به اجسام سخت برای جلوگیری از آسیب و به حداکثر رساندن طول عمر آنها مهم است. مراجعه منظم به دندانپزشک برای پولیش و سیلانت های دندانی نیز کمک کننده است.

ماندگاری ترمیم های دندانی در مقایسه با بریس ها چقدر است؟

با مراقبت مناسب، ونیرهای پرسلن و باندینگ با کیفیت بالا می توانند ۱۰ تا ۱۵ سال دوام بیاورند، گرچه ممکن است در این مدت به تعمیر نیاز داشته باشند. بریس ها تغییرات ساختاری را ایجاد می کنند که دائمی تر هستند، گرچه اغلب برای جلوگیری از جابجایی تدریجی به نگهدارنده نیاز است.

آیا اگر ترمیم دندانی را دوست نداشته باشم، می توان آنها را برداشت یا معکوس کرد؟

از آنجا که ونیرها نیاز به کاهش دندان های طبیعی دارند، نمی توان آنها را به سادگی جدا کرد و به راحتی معکوس کرد. با این حال، در صورت نیاز، می توان ونیرها را دوباره انجام داد. باندینگ کمتر دائمی است و می توان آن را برداشت، گرچه ممکن است از بین رفتن مقداری مینای دندان را نیز به همراه داشته باشد.

آیا ترمیم دندانی بر توانایی گفتار یا خوردن تأثیر می گذارد؟

ونیرها و باندینگ فراتر از برخی تغییرات اولیه، نباید بر توانایی گفتار یا خوردن تأثیر بگذارند. آنها به گونه ای طراحی شده اند که مانند دندان های طبیعی عمل کنند. این نسبت به بریس ها یک مزیت است که می تواند به طور موقت بر گفتار تأثیر بگذارد و به تغییر رژیم غذایی نیاز دارد.

نتیجه گیری

برای برخی از بیماران با مشکلات تراز و فاصله جزئی تا متوسط ​​یا افرادی که خواستار بهبود سریع لبخند هستند، ترمیم های دندانی از طریق ونیرها یا باندینگ، جایگزین مناسبی برای بریس ها هستند. آنها در یک بازه زمانی کوتاه زیبایی را ارائه می دهند. با این حال، افرادی که مشکلات ارتودنتیک پیچیده تری دارند، در دراز مدت از بریس ها سود بیشتری خواهند برد. در نظر گرفتن عواملی مانند نیازهای اصلاحی، هزینه، زمان بندی و سلامت دندانی در تعیین اینکه آیا ترمیم های دندانی نسبت به درمان ارتودنسی سنتی می توانند گزینه خوبی باشند، کلیدی است. قبل از تصمیم گیری در مورد مسیر، مشاوره با دندانپزشکان زیبایی و ارتودنتیست های مجرب بسیار مهم است. گرچه ترمیم های دندانی برای همه مناسب نیستند، اما در موقعیت های مناسب، می توانند بدون فرآیند طولانی بریس ها لبخند را تغییر دهند.

/۰ نظرها/توسط

چگونه لکه های بریس ارتودنسی را برطرف کنیم؟

, ,

بریس های ارتودنسی یکی از ابزارهای پر کاربرد جامعه امروز برای ایجاد لبخندی هستند که بسیاری از افراد آن را ندارند و آرزوی داشتن آن را دارند. این ابزار علیرغم کمک های شگفت انگیزی که به افراد می کنند اما برخی از انواع آن می توانند محدودیت های را برای زندگی افراد استفاده کننده طی دوره استفاده از آنها ایجاد کنند. لکه دار شدن بریس ها یک مشکل شایع برای بسیاری از بیماران ارتودنسی است. البته همه آنها این مشکل را ندارند. مثلاً بریس های فلزی کمتر این نگرانی لک شدن را به همراه دارن. اما بریس هایی که لکه دار می شوند، این لکه ها ظاهر فرد را نازیبا می کنند، می توانند پناهگاهی برای باکتری هایی باشند که باعث پوسیدگی دندان ها می شوند، و می تواند با عملکرد نادرست خود بریس های واقعی ارتباط داشته باشند.

موادی که معمولاً باعث لک شدن بریس های دندانی می شوند

گرچه هر از چند گاهی خوردن فنجان هیچ تأثیری نخواهد داشت (اگر حتماً بلافاصله بعد از آن دهان را آبکشی کنید)، مصرف منظم قهوه، چای و شکلات داغ در نهایت بریس های شما را لکه دار خواهد کرد. این بی رحمانه ترین واقعیت است، بویژه در دل زمستان، اما این یک واقعیت است. قهوه و چای باید متداول ترین عوامل لک کننده در جهان باشند. آنها نه تنها رنگ مینای دندان های شما را تغییر می دهند، بلکه بریس های شما و تقریباً هر چیز دیگری که با آنها در تماس هستند را لکه دار می کنند؛ قهوه را می توان به عنوان رنگ قهوه ای استفاده کرد زیرا تانن بسیار بالایی در آن وجود دارد. چای نیز دارای مقدار زیادی تانن است و اگر این ماده خوشمزه مکرراً با بریس های شما تماس پیدا کند، آنها را لکه دار می کند. مصرف قهوه و چای خود را محدود کنید، مجبور نیستید از این چیزهای شگفت انگیز به طور کامل چشم پوشی کنید.

 

موادی که معمولاً باعث لک شدن بریس های دندانی می شوند

موادی که معمولاً باعث لک شدن بریس های دندانی می شوند

سیگار کشیدن باعث ایجاد لکه بر روی بریس های شما می شود!

بعدی در این فهرست، سیگار کشیدن است. رسوبات نیکوتین و تار بر روی بریس های شما به صورت لکه های قهوه ای ناخوشایند ظاهر می شوند، دقیقاً مانند روی ناخن انگشت یا کاغذ دیواری. هنگام انجام درمان ارتودنسی، بهتر است سیگار را به طور کامل ترک کنید. دندان های شما هنگام استفاده از بریس ها آسیب می بینند، و سیگار کشیدن یا جویدن تنباکو فقط باعث آسیب بیشتر آنها می شود و بریس ها را نیز لکه دار می کنند. جویدن نیکورت ممکن است برای اکثر بریس ها گزینه مناسبی نباشد، بنابراین سعی کنید پچ تهیه کنید یا بهتر است شروع به کاهش و سپس ترک آن کنید.

میوه های قرمز رنگ و انواع توت ها و همچنین شراب قرمز و شکلات نیز سرشار از تانن هستند و براکت ها و سیم ها را نیز لکه دار می کنند.

ادویه کاری

زردچوبه، آن ادویه لذیذ و ضروری که به غذای هندی طعم لذیذ می دهد، هر چیزی که با آن در تماس است را با سایه ای از رنگ زرد عجیب لکه دار می کند. بریس ها و لیگاچورهای سرامیکی را لکه دار می کند و پس از مسواک زدن و تلاش برای پاک کردن لکه، رنگ زرد روشن تری خواهید داشت. لیگاچورهای آبی در نتیجه برخورد زردچوبه با آنها به رنگ سبز وحشتناکی در می آیند.

غذاهای قرمز رنگ

شراب قرمز، انواع توت ها، رب گوجه فرنگی، آب نبات قرمز رنگ، همه اینها دندان ها و براکت ها را لکه دار می کنند. به دلایلی متوجه رنگ قرمز می شویم و حتی اگر فقط لمس آن روی چیزی باشد، متوجه می شویم. شاید به همین دلیل است که همه غذاها و نوشیدنی های قرمز، بویژه آنهایی که رنگ خوراکی قرمز مصنوعی دارند (که همه چیز را دیوانه وار لکه دار می کنند)، تا اطلاع ثانوی خارج از این فهرست قرار دارند.

چگونه لکه های بریس های ارتودنسی خود را پاک کنیم؟

بهترین راه برای از بین بردن لکه ها دهانشویه است. دهانشویه فاقد الکل دریافت کنید و ۳ مرتبه در روز داخل دهان با آن غرغره کنید و مطمئن شوید که هر بار حداقل ۲ دقیقه آن را در دهان خود نگه می دارید. این باید بتواند بیشتر لکه ها را از بین ببرد، اما نه همه آنها را. اگر در مورد حذف آنها جدی هستید، از کمی بی کربنات سدیم استفاده کنید و آن را روی یک مسواک بمالید. گرانول ها باید به از بین بردن لکه ها کمک کنند، اما مراقب باشید که خیلی محکم مالش ندهید، در غیر این صورت ممکن است به مینای دندان آسیب برسانید.

چگونه لکه های بریس های ارتودنسی خود را پاک کنیم؟

چگونه لکه های بریس های ارتودنسی خود را پاک کنیم؟

مواردی که نباید روی بریس های دندانی خود استفاده کنید:

گرچه اینترنت به اسید سیتریک یا آب لیمو قسم می خورد، اما نمی توان از آن برای از بین بردن لکه ها استفاده کرد. ممکن است باعث برداشته شدن لکه ها از روی دندان ها شوند، اما مینای دندان شما را نیز می خورند. این برای انواع اسیدها، صرف نظر از اینکه چقدر ضعیف است، صدق می کند. بهترین سیاست این است که ابتدا با ارتودنتیست خود صحبت کنید، زیرا ممکن است راه حل خوبی برای مشکل شما داشته باشد و حتی ممکن است لکه را از روی بریس های ما پاک کند.

اکنون می دانید که در مورد بریس های لکه دار چه کاری باید انجام دهید و چه کاری نباید انجام دهید، بنابراین اگر برای بریس های لکه دار به کمک نیاز دارید یا اگر به اطلاعات بیشتر نیاز دارید به ارتودنتیست خود مراجعه کنید.

/۰ نظرها/توسط

با بریس های شفاف نامرئی چه می توان خورد؟

, , ,

با الاینرهای نامرئی ارتودنسی خود هر چه می خواهید بخورید!

خبر خوب این است که با الاینرهای شفاف ارتودنسی می توانید هر چیزی که می خواهید را بخورید و بنوشید! بر خلاف بریس های فلزی سنتی، بریس های لینگوال یا پشت دندانی، که به محدودیت های غذایی زیادی نیاز دارند، الاینرهای شفاف ارتودنسی قابل جابجایی (متحرک) هستند، بنابراین می توانید آنها را برای وعده های غذایی بیرون آورده و هر چیزی که می خواهید بخورید.

با این حال، یک قانون مهم وجود دارد – شما قبل از خوردن یا نوشیدن هر چیزی جز آب، باید الاینرهای خود را خارج کنید. غذا می تواند به الاینرها آسیب وارد کند یا باعث رشد سریع باکتری ها روی مواد الاینر شود در حالی که نوشیدن نوشیدنی های غیر از آب می تواند باعث ایجاد لکه، تغییر رنگ و تاب برداشتن مواد الاینر و همچنین لکه های سفید روی مینای دندان های شما شود.

با این حال، هنگامی که آنها را برداشتید، می توانید هر چه می خواهید بخورید! چه قهوه و چه آبمیوه، هویج ترد یا پاپ کورن شور، می توانید از تمام غذاهای مورد علاقه خود در طول درمان ارتودنسی خود لذت ببرید. به لبخند زدن ادامه دهید و آن میان وعده های خوشمزه را نگه دارید: یکی از مزایای بی شمار الاینرهای شفاف.

با الاینرهای شفاف از چه خوراکی هایی باید اجتناب کرد؟

وقتی صحبت از غذا و نوشیدنی به میان می آید، تنها یک قانون اساسی در درمان با الاینرهای شفاف وجود دارد: اول الاینرهای خود را بردارید و سپس هر چیزی را که می خواهید بخورید و بنوشید!

تا زمانی که الاینرها قبل از خوردن یا نوشیدن خارج شوند، می توانید از تمام خوراکی های مورد علاقه خود لذت ببرید. براکت ها و سیم ها پاکت هایی برای گیر کردن ذرات غذا ایجاد می کنند و خوراکی های سفت یا ترد می توانند براکت ها را بشکنند یا به آن آسیب وارد کنند. از سوی دیگر، الاینرهای شفاف قابل جابجایی هستند، بنابراین می توانید بدون نگرانی از آسیب رساندن به الاینرهای پلاستیکی بخورید یا بنوشید.

عدم محدودیت غذایی یکی از مزایای بی شمار الاینرهای شفاف است. غذاهای مورد علاقه خود را از دست ندهید تا دندان های خود را صاف کنید و لبخندی زیبا داشته باشید!

با این حال قوانین خاصی وجود دارد که باید رعایت کنید: همیشه قبل از خوردن یا نوشیدن هر چیزی به جز آب، الاینرهای خود را بردارید. قبل از قرار دادن مجدد الاینرها، دندان های خود را مسواک بزنید یا بشویید.

با الاینرهای شفاف از چه خوراکی هایی باید اجتناب کرد؟

با الاینرهای شفاف از چه خوراکی هایی باید اجتناب کرد؟

اگر از تری های الاینر استفاده می کنید، مهم است که از سیگار کشیدن خودداری کنید. سیگار کشیدن می تواند منجر به بروز مشکلاتی در مدت درمان شما شود. این می تواند باعث تغییر رنگ یا لک شدن الاینرهای شما شود. همچنین می تواند شکل الاینرهای شما را تغییر دهد.

قبل از جویدن آدامس یا خوشبو کننده نعنایی الاینرهای خود را خارج کنید. می توانید یک قرص نعنایی را بجوید، یک قرص نعناع با طراحی خاص که تناسب الاینر را بهبود می بخشد و در عین حال بوی دهان را تازه می کند.

الاینرها باید ۲۲ ساعت در روز استفاده شوند تا مؤثر باشند، بنابراین مهم است که آنها را فقط برای وعده های غذایی و نوشیدنی بردارید. از آنجا که غذا و نوشیدنی هر دو روی دندان های شما باقی می مانند، باید هر بار قبل از اینکه الاینرهای خود را دوباره داخل دهان قرار دهید، دندان های خود را مسواک بزنید یا بشویید.

هر روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا دندان هایتان عاری از باقی مانده یا پلاک باشد. بهداشت نامناسب دندان می تواند منجر به رشد باکتری روی دندان ها و داخل الاینرها شود که می تواند منجر به پوسیدگی و یا بیماری لثه شود.

هنگامی که تری های الاینر خود را داخل دهان دارید از نوشیدنی های شیرین یا گرم خودداری کنید. همچنین، چیزی نخورید. این اقدامات می توانند به الاینرها آسیب وارد کنند.

غذاهای سفت یا ترد می توانند به آنها آسیب وارد کنند. حتی غذاهای نرم نیز می توانند مشکل ساز باشند. آنها می توانند به الاینرها بچسبند یا بقایایی از خود باقی بگذارند. این می تواند باعث ایجاد لکه، تغییر رنگ یا رشد باکتری شود.

هنگام استفاده از الاینرها، مهم است که قبل از نوشیدن هر چیزی به جز آب، الاینرها را از دهان خارج کنید.

نوشیدنی های داغ مانند چای یا قهوه می توانند باعث تاب برداشتن مواد الاینرها شوند که می توانند باعث بی اثر شدن آنها شوند. نوشیدنی های تیره رنگ مانند شراب قرمز، نوشابه های گازدار تیره، چای و قهوه می توانند باعث ایجاد لکه و تغییر رنگ در الاینرها شوند. هر نوشیدنی حاوی قند می تواند هم به الاینرهای شما آسیب وارد کند یا رنگ آن را تغییر دهد و همچنین باعث رشد باکتری روی دندان های شما شود.از جویدن یخ در هنگام استفاده از الاینرها خودداری کنید، زیرا این کار می تواند به آنها آسیب برساند.

هنگامی که الاینرهای خود را برای نوشیدن از دهان خارج می کنید، قبل از قرار دادن مجدد الاینرها، آنها را مسواک بزنید یا با آب بشویید. حتماً هر روز مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و مرتباً الاینرهای خود را بشویید یا خیس کنید تا از تجمع پلاک روی دندان ها یا روی الاینرها جلوگیری کنید.

با این حال، نوشیدن آب هنگام استفاده از الاینر کاملاً بی خطر است – و باید مقدار زیادی آب بنوشید تا بدن خود را سالم و شاداب نگه دارید!

چه اتفاقی می افتد اگر با الاینر خود غذا بخورید؟

غذا می تواند به الاینرهای شما آسیب بزند. می تواند منجر به آسیب، تغییر رنگ یا حتی تخریب شود. باکتری ها نیز می توانند به سرعت روی آنها رشد کنند. بنابراین، بسیار مهم است که هنگام استفاده از الاینرهای خود از خوردن یا نوشیدن چیزی به جز آب خودداری کنید.

وقتی آنها را بیرون می آورید، می توانید هر چیزی بخورید یا بنوشید. این یکی از مزایای الاینر شفاف نسبت به بریس های فلزی است. اما به خاطر داشته باشید، همیشه قبل از خوردن یا نوشیدن آنها را بردارید.

استحکام دندان های شما می تواند به الاینرها آسیب بزند. جویدن می تواند باعث ترک خوردن، خم شدن یا شکستن آنها شود. این می تواند روی تناسب و اثربخشی آنها تأثیر بگذارد. مراقبت و نگهداری مناسب الاینر شفاف بسیار مهم است، بنابراین از جویدن با الاینر خودداری کنید.

چه اتفاقی می افتد اگر با الاینر خود غذا بخورید؟

چه اتفاقی می افتد اگر با الاینر خود غذا بخورید؟

این درباره آدامس یا جویدن قرص نعناع نیز صدق می کند. برخی قرص های نعناع برای افرادی ساخته شده اند که از الاینر نامرئی استفاده می کنند و از جویدن آنها لذت می برند. آنها تناسب الاینرها را افزایش می دهند و به طور همزمان روی دهان را تازه می کنند.

خوردن یا نوشیدن غذاهای رنگارنگ مانند کاری، سس باربیکیو، قهوه یا شراب قرمز می تواند باعث لکه دار شدن و تغییر رنگ الاینرهای شما شود. همین امر در مورد سیگار کشیدن نیز صدق می کند – دود باعث تاب برداشتن و تغییر رنگ الاینرهای شفاف شما می شود، بنابراین باید الاینرها را برای کشیدن سیگار از دهان خارج کنید.

قبل از قرار دادن مجدد الاینرها پس از خوردن، نوشیدن یا سیگار کشیدن، حتماً مسواک بزنید یا دهان خود را بشویید: همه موارد فوق می توانند باعث رشد باکتری یا ایجاد پلاک روی الاینرها و دندان ها شوند که منجر به پوسیدگی دندان یا آسیب لثه می شوند.

در مرحله دوم، به خاطر داشته باشید که شما این آزادی را دارید که از هر غذایی که دوست دارید لذت ببرید. تمیز نگه داشتن الاینرها به دستیابی به نتایج ماندگار و یک عمر لبخند کمک می کند. گنجاندن این مراحل در برنامه های درمانی خود، لبخندی شاد و سالم را تضمین می کند.

/۰ نظرها/توسط

چرا ممکن است بریس ها برای فردی مناسب نباشند؟

, , ,

بریس ها نیز مانند هر ابزار درمانی دیگری نقاط ضعفی دارند. ما در این مقاله قصد داریم به سؤالی که بیماران ما زیاد مطرح می کنند، بپردازیم و آن این است که “چرا بریس ها برای شما مناسب نیستند”.

براکت های ارتودنسی بیش از صد سال است که مورد استفاده قرار می گیرند. بریس ها روی میلیون ها بیمار استفاده شده اند و بسیاری از ارتودنتیست ها براکت ها را روی دندان های بیماران مختلف قرار داده اند.

همانطور که گفته شد، هنوز دلایل زیادی وجود دارند که ممکن است بریس ها برای شما مناسب نباشند. اجازه دهید ۳ دلیل اصلی را برای شما بیان کنیم که چرا بریس ها برای شما مضر هستند و چگونه می توان هر یک از این مشکلات احتمالی را کاهش داد.

بریس ها لثه ها و گونه های شما را خراش می دهند.

بسیاری از بیماران ارتودنسی در اوایل دهه بیست زندگی خود بریس ها را دریافت کرده اند. گرچه سال ها از آن می گذرد، اما هنوز هم می توانند دریافت بریس ها و کل دوره درمان با آنها را به خاطر بیاورند. یکی از چالش برانگیزترین بخش های داشتن بریس، تحریک دائمی است که می تواند ایجاد شود. بسیاری از بیماران از نیشگون گرفتن یا وارد آمدن فشار از سوی سیم ها و براکت ها شکایت دارند. فرو رفتن سیم به داخل بافت نرم داخل دهان می تواند برای برخی از افراد یک مسئله مداوم باشد و باعث شده است که تعدادی از بیماران درمان را متوقف کنند. اکثریت قریب به اتفاق بیماران هیچ مشکلی با این موضوع ندارند، اما برخی از بیماران حساس ممکن است در اثر مالش مداوم، در دهان خود زخم ایجاد کنند.

زمانی که بریس دارید، گاهی اوقات پیش می آید که به دلیل دور بودن از مطب ارتودنتیست یا عدم وجود موقعیت مناسب برای مراجعه به مطب مجبور می شوید قبل از اینکه ابزار مناسبی برای این کار داشته باشید، سیم را خودتان قطع کنید و این ممکن است مشکل آفرین باشد!

بریس ها لثه ها و گونه های شما را خراش می دهند.

بریس ها لثه ها و گونه های شما را خراش می دهند.

بریس ها می توانند منجر به التهاب لثه و تحلیل استخوان شوند.

در مطب ما، تقریباً ۶۰ درصد از بیماران کمتر از ۱۸ سال سن دارند. همانطور که بسیاری از دندانپزشکان می توانند به شما بگویند، کودکان بهداشت عالی ندارند.

برای بسیاری از والدین این یک نبرد دائمی است که فرزندان خود را به مسواک زدن وادار کنند، چه رسد به نخ دندان کشیدن. طبق تجربه ما، تقریباً ۲۰ درصد از بچه هایی که بریس دریافت می کنند به طور مرتب نخ دندان می کشند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بدون بریس ها برای نوجوانان به اندازه کافی سخت است، اما زمانی که بریس ها را به آن اضافه کنید تقریباً غیر ممکن می شود.

اگر یک کودک در مسواک زدن در حد متوسط ​​تا کمتر از حد متوسط ​​قرار داشته باشد، مشکلات جدی در مورد بریس ها خواهد داشت. بریس ها سطح جلویی (لبی) دندان ها را پوشش می دهند و مسواک زدن را دشوارتر می کنند. اگر به درستی مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، دچار ژنژیویت (التهاب لثه) می شوید که می تواند منجر به بروز پریودنتیت (التهاب الیاف پریودنتال دندانی) و تحلیل استخوان ها شود. ژنژیویت برگشت پذیر است، اما ظاهر خوبی ندارد. بسیاری از بیماران از “لثه های پف کرده” که از جمله علائم التهاب لثه است شکایت دارند. ما به آنها اطلاع می دهیم که این وضعیت قابل برگشت است، اما نمی توانیم آن را برای آنها درمان کنیم.

ژنژیویت بیماری است که تنها با رعایت بهداشت دهان و دندان قابل درمان است. حتی مواقعی وجود دارند که باید سیم یا بریس را برداریم تا بیمار بتواند دوباره سلامت کامل خود را بدست آورد.

بریس ها می توانند باعث ایجاد لکه های سفید شوند.

لکه های سفید یکی از بدترین پیامدهای ممکن بریس ها هستند. دکلسیفیکاسیون، خجالت آور است و ممکن است هرگز از بین نرود. ضایعات لکه های سفید ناشی از عدم رعایت بهداشت دهان و دندان هستند. بهداشت نامناسب دهان با داشتن بریس ها بر روی دندان ها می تواند تشدید شود. همانطور که قبلاً اشاره شد، مسواک زدن در حالی که بریس ها روی دندان ها قرار دارند دشوارتر است. حتی برخی از بریس ها آنقدر بزرگ هستند که بیشتر سطح لبی دندان ها را اشغال می کنند. مسواک زدن اطراف بریس ها می تواند زمان بر و چالش برانگیز باشد. اگر نتوانید تمام ذرات باقی مانده غذاها را از دهان خود خارج کنید، در نهایت باکتری ها آن ماده غذایی را تجزیه کرده و باعث ایجاد یک محیط اسیدی می شوند. این محیط اسیدی می تواند دندان ها را از بین ببرد و باعث ایجاد حفره و لکه های سفید شود. لکه های سفید یا مربع های سفید معمولاً بریس ها را احاطه کرده اند، اما نه زیر بریس ها را. دلیل ایجاد نشدن لکه های سفید در زیر براکت ها این است که چسب کامپوزیتی که برای چسباندن براکت ها استفاده می کنیم از دندان ها محافظت می کند. اگر با وجود بریس ها به درستی مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، ضایعات لکه های سفید دائمی می توانند تا آخر عمر لبخندی عجیب و غریب به شما بدهند.

چگونه می توان از اثرات منفی بریس ها جلوگیری کرد؟

خوب، حالا که شما را ترساندیم که فکر کنید بریس ها وحشتناک هستند، اجازه دهید راه های ساده ای را برای جلوگیری از هر یک از این پیامدهای مضر به شما بگوییم.

از موم ارتودنسی استفاده کنید.

موم ارتودنسی نجات دهنده است! ما آنها را به هر یک از بیماران ارتودنسی خود می دهیم و نحوه استفاده از آنها را توضیح می دهیم. معمولاً سیم ها یا براکت ها برای مدتی به لثه ها یا لب های شما برخورد می کنند تا زمانی که به بریس ها عادت کنید، اگر قسمتی از بریس های شما تحریک کننده است و باعث ناراحتی می شود، کمی از موم بردارید و آن را روی ناحیه ای قرار دهید که باعث بروز درد می شود.

موم ۹۰ درصد از مشکلات بیرون زدگی سیم را کاهش می دهد و یک راه حل بسیار آسان است. اگر سیمی دارید که با بافت نرم برخورد پیدا می کند و موم کمکی نمی کند، به مطب ارتودنتیست خود بروید و از او بخواهید سیم را قطع کند. این معمولاً یک قرار ملاقات بسیار سریع است و می توان آن را در هر بخشی از روز انجام داد.

اگر نمی توانید به مطب ارتودنتیست خود مراجعه کنید و سیم به اندازه کافی کوتاه است، گاهی اوقات می توانید سیم ارتودنسی را با ناخن گیر یا سیم چین (که ما لزوماً این کار را توصیه نمی کنیم) ببرید.

چگونه می توان از اثرات منفی بریس ها جلوگیری کرد؟

چگونه می توان از اثرات منفی بریس ها جلوگیری کرد؟

مرتباً با مسواک برقی مسواک بزنید.

اگر مسواک دستی دارید همین الان آن را دور بیاندازید و بروید یک مسواک برقی بخرید. گزینه های خوبی برای مسواک های برقی وجود دارند. اکثر دندانپزشک ها از مسواک برقی استفاده می کنند و آن را به بیماران خود نیز توصیه می کنند. مسواک های اتوماتیک برقی دندان های شما را بهتر از هر مسواک دستی تمیز می کنند. سرمایه گذاری روی یک مسواک برقی خوب برای شما هزینه دارد اما باعث شده اند هزاران نفر در هزینه مراقبت های غیر ضروری دندانپزشکی صرفه جویی کنند. مسواک های اتوماتیک به درمان بیماری های دندانی کمک می کنند و دندان های شما را سفید می کنند. امروزه آنها به قدری در دسترس هستند که تقریباً هیچ دلیلی وجود ندارد که کسی مسواک برقی نداشته باشد.

تا جایی که به نخ دندان کشیدن مربوط می شود، ابزارهای متعددی برای آسان کردن نخ دندان کشیدن با بریس ها وجود دارند. نخ دندان های تخصصی به نام “پلاکر” وجود دارند که نخ دندان کشیدن با بریس ها را آسان می کنند.

اگر واقعا نمی خواهید از نخ دندان استفاده کنید، می توانید واتر پیک را امتحان کنید، اما این به اندازه نخ دندان کشیدن خوب نیست. واترپیک نسبت به نخ دندان گران تر و مؤثرتر است. تنها مزیت واتر پیک ها این است که راحت تر از نخ دندان کشیدن هستند. افراد اغلب هر شب از نخ دندان استفاده می کنند زیرا اگر این کار را انجام ندهند دندان های آنها خیلی کثیف می شوند. اغلب افرادی که حتی در نخ دندان کشیدن متخصص نیستند، کمتر از ۳۰ ثانیه طول می کشد تا دندان های خود را نخ دندان بکشند. برای برخی دیگر که حساس تر هستند دو یا سه برابر وقت می گیرد، اما در نهایت نخ دندان کشیدن نباید آنقدرها هم کار سختی باشد. این ۳۰  تا ۹۰ ثانیه در شب از نیاز به جرمگیری عمقی و تسطیح سطح ریشه (روت پلنینگ) جلوگیری می کند.

در دندانپزشکی، ضرب المثلی وجود دارد که می گوید: “فقط باید دندان هایی که می خواهید نگه دارید، را نخ دندان بکشید”. بدون استفاده از نخ دندان مناسب، شما فقط ۶۰ درصد از سطح دندان های خود را تمیز می کنید، بنابراین فقط به این فکر کنید. آیا فقط ۶۰ درصد بدن خود را تمیز می کنید؟

روی مقداری دهانشویه فلورایده سرمایه گذاری کنید.

وقتی بریس داشته باشید بهتر است از دهانشویه فلورایده استفاده کنید. شاید شما به آن فکر نکنید، اما این آخرین لایه محافظ برای دندان های شما است. هر یک از بیماران حتی اگر در مسواک زدن و نخ دندان کشیدن هم حرفه ای باشند، اما افزودن یک دهانشویه فلورایده به محافظت از دندان های آنها در برابر لکه های سفید کمک می کند.

اگر به درستی مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، احتمال کمتری برای ایجاد لکه های سفید در هنگام برداشتن بریس وجود خواهد داشت، اما افزودن یک دهانشویه خوب “سنگ تمام” است. رعایت بهداشت دهان و دندان باعث می شود دندان های شما به درستی معدنی شده و از پوسیدگی دندان و دکلسیفیکاسیون محافظت شوند.

ضایعات لکه های سفید یک شبه ایجاد نمی شوند و هر متخصص ارتودنسی می تواند ماه ها قبل بگوید که بهداشت دهان یک بیمار مشکل دارد و ممکن است لکه های سفید ایجاد شوند. هنوز برای ما جای تعجب دارد که چرا این تعداد از بیماران اهمیتی نمی دهند که بهداشت آنها بسیار ضعیف است و ممکن است دچار ضایعات لکه های سفید شوند.

اگر در حال خواندن این مطلب هستید و در مورد آن لکه های سفید بعد از بریس ها فکر می کنید، احتمالاً یک بیمار عالی هستید که به سلامت دهان و دندان های خود اهمیت می دهد. اگر به سلامت دهان و دندان های خود اهمیت می دهید و تمام موارد ذکر شده در این مقاله را انجام می دهید، دندان های شما باید در برابر آن نوع لکه ها محافظت شوند.

چگونه می توان از اثرات منفی بریس ها جلوگیری کرد؟

چگونه می توان از اثرات منفی بریس ها جلوگیری کرد؟

نتیجه گیری

بریس ها می توانند برای شما مضر باشند اگر آمادگی مراقبت صحیح از آنها را نداشته باشید. شما می توانید زخم های دهان، التهاب لثه و لکه های سفید ناشی از بریس ها را تجربه کنید.

راه های مختلفی برای جلوگیری از بروز عوارض جانبی منفی بریس ها وجود دارند مانند استفاده از موم ارتودنسی، مسواک زدن با مسواک برقی و استفاده از دهانشویه تخصصی برای محافظت از دندان ها در برابر آسیب.

اگر لبخندی را می خواهید که لایق آن هستید، مطمئن شوید که از دندان های خود محافظت کرده و محیطی عالی برای سلامت دهان ایجاد کنید.

ما مشتاقانه منتظر دیدار شما و کمک به شما در طول سفر ارتودنسی هستیم!

/۰ نظرها/توسط

آیا می توان فقط روی ۶ دندان جلو براکت گذاشت؟

, , ,

هنگامی که بزرگترین نگرانی دندانی شما ظاهر لبخند شماست، ممکن است به این موضوع فکر کنید که چرا متخصصان ارتودنسی زحمت قرار دادن بریس ها فراتر از شش دندان جلوی دهان را به خود می دهند. در حالی که مواردی وجود دارند که فقط درمان شش دندان جلوی دهان مناسب و ایمن است، اما هنوز نکات زیادی وجود دارند که بیماران باید در نظر داشته باشند.

آیا می توانید فقط دندان های جلو را صاف کنید؟

درمان شش دندان جلو صرفاً برای بهبود زیبایی این دندان ها است و بیشتر در بین افراد بزرگسال محبوب است. برخی از برندهای ابزارهای ارتودنسی در این نوع درمان تخصص دارند، به این معنا که در برخی موارد می توان فقط دندان های جلوی خود را صاف کرد.

بریس پارسیل چیست؟

بریس های پارسیل یک درمان زیبایی هستند که دقیقاً همان کاری را انجام می دهند که در بالا توضیح دادیم – شش دندان جلوی شما را صاف می کند. براکت ها همراه با سیم کمانی کوتاه تر از حد معمول، به قابل رویت ترین دندان های جلو متصل می شوند. بریس های پارسیل قادر به برطرف کردن مشکل زمینه ای تراز فک یا یک بایت مشکل دار نیستند، که آنها را به یک درمان ناقص تبدیل می کند که ارتودنتیست ها اغلب توصیه نمی کنند.

بریس پارسیل چیست؟

بریس پارسیل چیست؟

درمان ارتودنسی تک فک چیست؟

آیا تا به حال دقت کرده اید که دندان های دو فک بالا و پایین شما چگونه از شکل یا قوس خشن U پیروی می کنند؟ به همین دلیل است که به قوس های دندانی معروف هستند. با درمان ارتودنسی تک فک، بریس ها روی دندان های فک بالا یا پایین شما چسبانده می شوند. همانند بریس های پارسیل، این درمان عمدتاً برای اهداف زیبایی شناختی است زیرا هیچ مشکل جدی در تراز با دهان یا فک شما را برطرف نخواهند کرد.

هنوز کنجکاو هستید؟ در اینجا همه چیزهایی که باید در مورد قرار گرفتن بریس ها روی شش دندان جلوی خود بدانید آورده شده اند.

چرا به بریس های فک پایین نیاز دارید؟

دلایل زیادی وجود دارند که چرا ممکن است فردی به بریس های فک پایین یا مجموعه کاملی از بریس های فک بالا فراتر از شش دندان جلو نیاز داشته باشد. بریس های فک پایین الزاماً به دلایل زیبایی تجویز نمی شوند، زیرا این دندان ها معمولاً به جز زمانی که صحبت می کنید کمتر مشاهده می شوند. در صورت وجود فشردگی یا پیچ خوردگی در دندان های فک پایین خود، یا هر گونه مشکل بایتی که بریس ها می توانند آن را اصلاح کنند، متخصص ارتودنسی ممکن است بریس های فک پایین یا مجموعه کاملی از بریس های دو فک بالا و پایین را به شما پیشنهاد دهند. گاهی اوقات، افراد در زمان های مختلف بریس های دو فک بالا و پایین را دریافت می کنند، گرچه معمولاً ارتودنتیست ها یک درمان واحد برای هم تراز کردن فک و دندان های شما انجام می دهند. بدون بریس های فک بالا و پایین در جای خود، الاستیک های اصلاح کننده بایت را نمی توان به طور کلی استفاده کرد، که دامنه درمان ارتودنسی را محدود می کند.

آیا می توان بریس ها را فقط برای فک پایین خود دریافت کرد؟

در صورتی که هیچ گونه نگرانی زیبایی ندارید و مسائل ارتودنسی شما فقط به بریس های فک پایین نیاز دارند، ارتودنتیست شما ممکن است اینها را به تنهایی تجویز کند – چه در قسمت بیرونی دندان های شما با بریس های فلزی یا سرامیکی سنتی، یا شاید حتی بریس های لینگوال که در داخل دندان های شما می نشینند. در نهایت به نیاز دندان ها و فک شما بستگی دارد.

آیا دندان های فک پایین با بریس ها سریع تر از دندان های فک بالا حرکت می کنند؟

نه الزاماً. به طور کلی، سرعت حرکت دندان های شما با بریس ها برای هر فردی متفاوت است و به نوع درمان و شدت و ویژگی های فردی مال اکلوژن بیمار بستگی دارد.

حرکت دندان های فک پایین با بریس ها

حرکت دندان های فک پایین با بریس ها

چرا افراد فقط روی شش دندان جلوی خود بریس قرار می دهند؟

برای اکثر افراد، شش دندان جلو آنهایی هستند که هنگام لبخند زدن بیشتر مشاهده می شوند. به این ترتیب، این دندان های جلو آنهایی هستند که ما بیشتر از همه نسبت به آنها حساس هستیم و بنابراین می خواهیم آنها را صاف کنیم. این باعث می شود که این نوع درمان صرفاً زیبایی باشد، و اگر در زمینه بقیه دهان شما در نظر گرفته نشود، ممکن است برای شما بهترین گزینه نباشد.

در حالی که در صورت داشتن مال اکلوژن بسیار جزئی ممکن است صاف کردن شش دندان جلو خوب باشد، مهم است که با یک متخصص ارتودنسی صحبت کنید که چگونه این نوع فرایند می تواند روی سلامت طولانی مدت دندان ها، لثه ها و بایت شما تأثیر بگذارد.

آیا بریس ها در ۳ تا ۶ ماه عمل می کنند؟

دلیل اصلی اینکه بیماران ممکن است به جای دنبال کردن درمان کامل، براکت ها را فقط برای شش دندان جلوی خود انتخاب کنند، بازه زمانی کوتاه و کاهش هزینه درک شده است.

به طور متوسط، بسته به نوع دندان ها و پیکربندی فک شما، این بریس های سریع ممکن است بین ۳ تا ۶ ماه زمان ببرد تا عمل کنند. این ممکن است کمتر از نیمی از زمان درمان کامل باشد که ممکن است بین ۱ تا ۳ سال طول بکشد. با این حال، کاهش زمان درمان معمولاً با محدودیت درمان همراه است.

توجه به این نکته مهم است که درمان ها می توانند سریع تر باشند، در حالی که برخی از درمان ها کمی بیشتر طول می کشند. همه چیز به فشردگی یا فاصله بین دندان های شما بستگی دارد.

مزایای بریس ها روی شش دندان جلوی شما چیست؟

عملاً هیچ! به احتمال زیاد افراد بزرگسال فقط برای دندان های جلوی خود بریس دریافت می کنند. بسیاری از افرادی که این نوع بریس ها را انتخاب می کنند، به این دلیل که نمی خواهند به درمان طولانی مدت متعهد شوند، این کار را انجام دهند. آنها همچنین ممکن است برای بی نظمی فک به درمان ارتودنسی نیاز نداشته باشند و فقط بخواهند ظاهر لبخند خود را بهبود بخشند. اما چندین گزینه درمان کامل الاینر شفاف یا انواع دیگر بریس ها برای افراد بزرگسال وجود دارند که در رسیدگی به مسائل زمینه ای مانند نامرتبی فک ها نامحسوس و مؤثرتر هستند.

چندین گزینه درمان کامل بریس ها یا الاینرهای شفاف برای افراد بزرگسال وجود دارند که نامحسوس هستند و به مسائل زمینه ای مانند فک های نا همراستا می پردازند.

مزایای بریس ها روی شش دندان جلو

مزایای بریس ها روی شش دندان جلو

چه گزینه های بریس هایی وجود دارد؟

گزینه های بریس های افراد بزرگسال از بریس های فلزی و سرامیکی سنتی گرفته تا بریس های پشت دندانی محافظه کارانه و در برخی موارد حتی درمان های الاینرهای شفاف را شامل می شود. هنگامی که با یک متخصص ارتودنسی مشورت می کنید، آنها در مورد گزینه های موجود برای یافتن مناسب ترین درمان برای شما صحبت خواهند کرد. این طرح بر اساس ارائه نگرانی، نیازها و ویژگی های فردی شما خواهد بود.

بسیاری از افراد بزرگسال بر این باورند که بریس ها فقط برای صاف کردن دندان ها هستند، اما این تنها یکی از افسانه های بسیار درباره ارتودنسی است. از آنجا که بریس های شش دندان جلوی شما فقط برای اهداف زیبایی هستند، به دلایل اصلی فشردگی دندان ها یا بایت مشکل دار نمی پردازند. به این ترتیب، اکثر متخصصان ارتودنسی آنها را یک درمان ناقص در نظر می گیرند.

خطر بریس های پارسیل

اگر فقط برای شش دندان جلوی خود بریس دریافت کنید، بی نظمی در فک و مشکلات اساسی بایت شما حل نخواهد شد. خطرات احتمالی دراز مدتی مرتبط با این درمان ناقص وجود دارند، از جمله درد فک، سایش غیر طبیعی دندان ها یا افزایش خطر عود ارتودنسی (به این معنا که دندان های شما به موقعیت اولیه خود باز می گردند).

فقط برای درمان شش دندان جلوی شما محدودیت های بیشتری وجود دارد. سرعت حرکت دندان های شما از نظر بیولوژیکی تعیین می شوند. بنابراین، زمان کوتاه شده یا کاهش یافته درمان ممکن است دندان های شما را به طور کامل صاف نکند و ممکن است کمی فشرده باقی بمانند. علاوه بر این، وقتی کسی لبخند می زند، معمولاً هشت تا ده دندان جلویی را در خود جای می دهد و حتی ممکن است تمام دندان های فک بالا را نیز شامل شود. بنابراین، تمرکز فقط روی شش دندان جلویی لبخند را کاملاً صاف نمی کند.

مانند تمام درمان های ارتودنسی، قیمت ها ممکن است برای شش بریس دندان جلو متفاوت باشد. به عنوان یک دستورالعمل کلی، بسته به دستمزد متخصص ارتودنسی و نیازهای فردی شما، این بریس ها ممکن است ۱۵۰۰ دلار یا بیشتر هزینه داشته باشند.

خطر بریس های پارسیل

خطر بریس های پارسیل

با یک متخصص ارتودنسی مشورت کنید.

انواع درمانی که برای لبخند شما مناسب است و مدت زمان درمان شما به رابطه بین دندان ها و فک شما بستگی دارد. شما باید با یک متخصص ارتودنسی مشورت کنید تا دقیق ترین ارزیابی را از سلامت لبخند خود داشته باشید. آنها طیف وسیعی از گزینه ها را برای رفع نگرانی های شما در اختیار شما قرار خواهند داد؛ از بهبود زیبایی شش دندان جلو گرفته تا بهبود بایت شما.

/۰ نظرها/توسط

اگر دندان عقل درد نداشت می توان آن را نگه داشت؟

, , ,

اگر در اواخر دوره نوجوانی یا اوایل بیست سالگی خود هستید، ممکن است از خود بپرسید که آیا باید دندان های عقل خود را بکشید یا نه. در حالی که بسیاری از افراد با درآمدن دندان های عقل خود درد یا ناراحتی را تجربه می کنند، اما همه افراد این علائم را تجربه نمی کنند. بنابراین، اگر دندان عقل شما درد ایجاد نکند، می توانید آن را نگه دارید؟ پاسخ مثبت است، اما به شرایط فردی شما بستگی دارد.

عوامل مختلفی وجود دارند که هنگام تصمیم گیری درباره حفظ دندان عقل باید آنها را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر دندان های عقل شما سالم هستند، کاملاً روییده اند، به درستی قرار گرفته اند و می تواند به عنوان بخشی از اقدامات بهداشتی روزانه شما تمیز شود، ممکن است به کشیدن آنها نیاز نباشد. با این حال، اگر دندان عقل شما باعث بروز مشکلاتی مانند درد، عفونت، کیست، تومور یا علائم بیماری لثه می شود، دندانپزشک یا جراح دهان ممکن است به شما توصیه کند که آنها را بکشید. در نهایت، تصمیم گیری برای حفظ یا کشیدن دندان های عقل باید با مشورت متخصص دندانپزشکی شما گرفته شود.

دندان عقل چیست؟

دندان های عقل که تحت عنوان دندان مولر سوم نیز شناخته می شوند، آخرین مجموعه از دندان های دائمی هستند که در قسمت عقب دهان شما رشد می کنند. اکثر افراد چهار دندان عقل دارند که در هر گوشه از دهان یکی می روید. با این حال، برخی از افراد ممکن است کمتر یا اصلاً نداشته باشند.

جدول زمانی رشد دندان های عقل

رویش دندان های عقل معمولا بین ۱۷ تا ۲۵ سالگی آغاز می شود. با این حال، جدول زمانی دقیق می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است رویش دندان های عقل خود را در ۱۳ سالگی تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تا اواخر ۲۰ سالگی یا اوایل ۳۰ سالگی آنها را نبینند.

مهم است که توجه داشته باشید که دندان های عقل همه افراد به یک شکل نمی رویند. دندان های عقل برخی از افراد ممکن است به طور کامل برویند، در حالی که دندان های عقل برخی افراد دیگر ممکن است به صورت جزئی برویند یا نهفته باشند. دندان های عقل نیمه روییده می تواند روزنه ای ایجاد کند که امکان ورود میکروب ها و باکتری ها به درون لثه ها را می دهد و خطر عفونت را افزایش می دهد. دندان های عقل نهفته می توانند باعث بروز درد، تورم و سایر مشکلات دندانی شوند.

مشاوره با دندانپزشک یا جراح دهان برای تعیین بهترین اقدام برای دندان عقل شما بسیار مهم است. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر اساس شرایط خاص خود تصمیم بگیرید که آیا دندان های عقل خود را نگه دارید یا آنها را بکشید.

دلایل کشیدن دندان های عقل

اگر دندان های عقل شما باعث بروز درد یا ناراحتی شما می شوند، دندانپزشک یا جراح دهان ممکن است به شما توصیه کند که آنها را بکشید. در اینجا چند دلیل وجود دارند که چرا کشیدن دندان های عقل ممکن است ضروری باشد:

دندان عقل نهفته

دندان عقلی که نهفته است یا زیر خط لثه گیر کرده است، می تواند موجب بروز مشکلات زیادی شود. آنها می توانند به دندان های مجاور فشار وارد کنند و باعث بروز درد و ناراحتی شوند. آنها همچنین می توانند تمیز کردن صحیح دندان ها را دشوار کنند و منجر به پوسیدگی و بیماری لثه شوند. در برخی موارد، دندان عقل نهفته حتی می تواند منجر به ایجاد کیست یا تومور شود.

فشردگی

دلایل کشیدن دندان های عقل: فشردگی

دلایل کشیدن دندان های عقل: فشردگی

اگر دهان شما به اندازه کافی بزرگ نباشد که بتواند دندان های عقل شما را در خود جای دهد، ممکن است باعث فشردگی آنها شود. این می تواند منجر به نامرتبی دندان ها شود که باعث می شود تمیز کردن آنها دشوار شود و ممکن است باعث ایجاد مشکل در بایت شما شود. کشیدن دندان های عقل می تواند به جلوگیری از فشردگی دندان کمک کند و دندان های شما را به درستی همراستا کند.

عفونت

تمیز کردن دندان های عقلی که به طور جزئی روییده اند ممکن است دشوار باشد و آنها را مستعد ابتلا به عفونت کند. عفونت می تواند باعث بروز درد، تورم و حتی تب شود. در برخی موارد، عفونت می تواند به سایر قسمت های بدن شما سرایت کند و منجر به بروز مشکلات جدی تری برای سلامتی شود.

در صورتی که هر یک از این مشکلات را در دندان عقل خود تجربه می کنید، مهم است که با دندانپزشک یا جراح دهان خود در مورد گزینه های خود صحبت کنید. کشیدن دندان عقل ممکن است بهترین اقدام برای جلوگیری از بروز مشکلات بعدی باشد.

دندان های عقلی که درد نمی کنند.

اگر دندان های عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کنند، ممکن است به این فکر کنید که آیا می توانید آنها را نگه دارید. پاسخ این است که آری، شما می توانید دندان عقل خود را حتی اگر درد نداشته باشند نگهدارید. با این حال، تصمیم گیری برای نگهداشتن یا کشیدن آنها باید با مشورت دندانپزشک یا جراح دهان شما انجام شود. در حالی که بسیاری از افراد هنگام رویش دندان های عقل خود احساس درد یا ناراحتی می کنند، برخی دیگر اصلاً هیچ علامتی ندارند. در واقع، برخی از افراد ممکن است حتی تا زمانی که برای معاینه معمول به دندانپزشک مراجعه نکنند، ندانند که دندان عقل دارند.

حتی اگر دندان های عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کند، دلایلی وجود دارد که دندانپزشک یا جراح دهان شما ممکن است کشیدن آنها را توصیه کند. به عنوان مثال، دندان عقل نهفته ای که کشیده نمی شود می تواند منجر به بروز انواع مشکلات دندانی شود، مانند:

  • فشردگی دندان های دیگر
  • پوسیدگی دندان
  • بیماری لثه
  • کیست یا تومور

اگر تصمیم دارید دندان های عقل خود را نگهدارید، مهم است که به خوبی از آنها مراقبت کنید. این شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم و همچنین مراجعه به دندانپزشک برای معاینات منظم است. دندانپزشک شما می تواند سلامت دندان های عقل شما را بررسی کند و در صورت بروز هر گونه مشکلی، درمان را توصیه کند.

به طور خلاصه، حتی اگر دندان های عقل شما درد نداشته باشند می توانید آنها را حفظ کنید، اما مهم است که با دندانپزشک یا جراح دهان خود مشورت کنید تا بهترین اقدام را مشخص نمایید. اگر تصمیم دارید دندان عقل خود را نگهدارید، حتماً از آنها مراقبت کنید تا از بروز مشکلات دندانی جلوگیری کنید.

خطرات بالقوه حفظ دندان های عقل

اگر دندان عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کند، ممکن است فکر کنید که آیا نگه داشتن آنها اشکالی ندارد. در حالی که حفظ دندان عقل امکان پذیر است، برخی از خطرات بالقوه وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند.

اثرات بلند مدت

یکی از اثرات طولانی مدت بالقوه حفظ دندان های عقل این است که آنها می توانند با فشردگی دندان ها ارتباط داشته باشند. حتی اگر دندان های عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کنند، باز هم می توانند به دندان های دیگر شما فشار وارد کنند و باعث شوند آنها از جای خود خارج شوند. این می تواند منجر به بروز مشکلات بایت شود و حتی تمیز کردن صحیح دندان ها را دشوارتر کند.

یکی دیگر از اثرات طولانی مدت حفظ دندان عقل، افزایش خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه است. تمیز کردن دندان های عقل سخت تر از دندان های دیگر است، زیرا در قسمت عقب دهان قرار دارند و دسترسی به آنها با مسواک یا نخ دندان دشوار است. این می تواند آنها را در برابر پوسیدگی و بیماری لثه آسیب پذیرتر کند.

عوارض بالقوه

خطرات بالقوه حفظ دندان های عقل

خطرات بالقوه حفظ دندان های عقل

علاوه بر اثرات طولانی مدت نگهداشتن دندان های عقل، برخی از عوارض بالقوه نیز وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال، دندان های عقل ممکن است نهفته باشند، به این معنا که آنها قادر به بیرون آمدن کامل از لثه نیستند. این می تواند منجر به بروز درد، عفونت و حتی آسیب به دندان های دیگر شود.

یکی دیگر از عوارض بالقوه حفظ دندان عقل، ایجاد کیست یا تومور است. در حالی که این نادر است، هنوز هم امکان بررسی آن وجود دارد.

به طور کلی، در صورتی که دندان های عقل شما باعث ایجاد درد نمی شوند، می توان آنها را حفظ کرد، اما خطرات و عوارض احتمالی وجود دارند که باید از آنها آگاه بود. مهم است که با دندانپزشک خود در مورد وضعیت خاص خود صحبت کنید و اینکه آیا حفظ دندان های عقل ایده خوبی است یا خیر.

مزایا و معایب حفظ دندان های عقل

وقتی صحبت از دندان های عقل به میان می آید، حفظ آنها هم مزایا و هم معایبی دارد. در اینجا به برخی از مزایا و معایب اشاره شده است:

مزایا

  • هیچ جراحی نیاز نیست: اگر دندان های عقل شما سالم هستند و مشکلی ایجاد نمی کنند، نگهداشتن آنها به این معنا است که برای کشیدن آنها به جراحی نیاز نخواهید داشت.
  • قدرت جویدن اضافی: دندان های عقل می توانند قدرت جویدن اضافی را فراهم کنند که اگر رژیم غذایی حاوی غذاهای سفت یا فیبری داشته باشید می تواند مفید باشد.
  • عدم وجود شکاف در لبخند: کشیدن دندان عقل گاهی اوقات باعث ایجاد شکاف در لبخند شما می شود که ممکن است برای برخی افراد نامطلوب باشد.
مزایا و معایب حفظ دندان های عقل

مزایا و معایب حفظ دندان های عقل

معایب

  • افزایش خطر عفونت: تمیز کردن صحیح دندان های عقل ممکن است دشوار باشد، که می تواند خطر ابتلا به بیماری لثه یا پوسیدگی دندان را افزایش دهد.
  • فشردگی: اگر فک شما به اندازه کافی بزرگ نباشد که دندان های عقل شما را درون خود جای دهد، می تواند باعث فشردگی و جابجایی دندان های دیگر شما شود.
  • احتمال عوارض: حتی اگر دندان های عقل شما در حال حاضر مشکلی ایجاد نمی کنند، ممکن است در آینده مشکلاتی ایجاد کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند نهفته یا عفونی شوند که می تواند دردناک باشد و به درمان اورژانسی نیاز داشته باشد.

در نهایت، نگهداشتن یا کشیدن دندان های عقل یک تصمیم شخصی است که باید با مشورت دندانپزشک یا جراح دهان و دندان خود گرفته شود. آنها می توانند به شما کمک کنند تا جوانب مثبت و منفی را بسنجید و تصمیمی آگاهانه بگیرید که برای شما مناسب است.

با دندانپزشک مشاوره کنید.

هنگامی که صحبت از نگهداشتن یا کشیدن دندان های عقل به میان می آید، مهم است که با دندانپزشک یا جراح دهان خود مشورت کنید. آنها می توانند به شما مشاوره حرفه ای ارائه دهند و به شما کمک کنند تا تصمیمی آگاهانه بگیرید که برای سلامت دهان و دندان های شما بهترین است. در اینجا مواردی وجود دارند که هنگام مشاوره با دندانپزشک خود باید به آنها توجه کنید:

چکاپ های منظم

معاینات منظم توسط دندانپزشک برای نظارت روی سلامت و موقعیت دندان های عقل شما مهم است. آنها می توانند تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس بگیرند و سلامت دهان و دندان های شما را ارزیابی کنند تا مشخص شود که آیا دندان های عقل شما مشکلی ایجاد می کنند یا در معرض خطر ایجاد مشکل در آینده قرار دارند یا خیر. دندانپزشک شما همچنین می تواند بهترین اقدام را برای شرایط خاص شما به شما توصیه کند.

مشاوره تخصصی

دندانپزشک یا جراح دهان شما می تواند مشاوره حرفه ای در مورد حفظ یا کشیدن دندان های عقل به شما ارائه دهد. آنها عواملی مانند سلامت و موقعیت دندان های عقل، سن شما و سلامت عمومی دهان شما را در نظر خواهند گرفت. آنها همچنین می توانند در مورد خطرات و مزایای نگهداشتن یا کشیدن دندان های عقل شما صحبت کنند و در تصمیم گیری آگاهانه به شما کمک کنند.

مهم است که به خاطر داشته باشید که موقعیت هر فردی منحصر به فرد است و آنچه ممکن است برای یک فرد بهترین باشد ممکن است برای دیگری بهترین نباشد. مشاوره با دندانپزشک یا جراح دهان می تواند به شما کمک کند تا بهترین تصمیم را برای سلامت دهان خود بگیرید.

سؤالات متداول

آیا می توان دندان عقل را در صورتی که مشکلی ایجاد نمی کند نگه داشت؟

آری، اگر دندان عقل های شما سالم هستند، درست قرار گرفته اند و مشکلی ایجاد نمی کنند، می توانید آنها را نگه دارید. دندانپزشک یا جراح دهان می توانند به شما کمک کنند تا تشخیص دهید که آیا دندان های عقل شما سالم هستند یا خیر.

نگهداشتن دندان عقل چه خطراتی می تواند داشته باشد؟

خطرات نگهداشتن دندان های عقل شامل پوسیدگی دندان، بیماری لثه، عفونت و آسیب به دندان های مجاور هستند. دندان عقل همچنین می تواند باعث فشردگی دندان های دیگر شود و تمیز کردن صحیح دندان ها را دشوار کند.

آیا دندان های عقل من در آینده مشکلاتی ایجاد می کنند؟

این امکان وجود دارد که دندان های عقل شما در مراحل بعدی زندگی مشکل ایجاد کنند، حتی اگر در حال حاضر مشکلی ایجاد نکند. دندان عقل می تواند نهفته یا عفونی شود یا به دندان های مجاور آسیب وارد کند. انجام معاینات منظم دندانپزشکی برای نظارت بر دندان های عقل و جلوگیری از بروز هرگونه مشکل احتمالی بسیار مهم است.

آیا دندان عقل هدفمند است؟

دندان های عقل برای اجداد ما که فک های بزرگتری داشتند و به دندان های مولر اضافی برای آسیاب کردن غذاهای سفت نیاز داشتند، ضروری بودند. با این حال، با رژیم های غذایی مدرن و فک های کوچک تر، دندان های عقل دیگر ضروری نیستند و اغلب می توانند مشکلاتی ایجاد کنند.

مزایای کشیدن دندان عقل چیست؟

کشیدن دندان های عقل می تواند از بروز مشکلات احتمالی مانند پوسیدگی دندان، بیماری لثه و آسیب به دندان های مجاور جلوگیری کند. همچنین می تواند از نیاز به اقدامات گسترده تر دندانپزشکی در آینده جلوگیری کند.

چگونه بفهمیم که آیا دندان عقل ما باید کشیده شود؟

دندانپزشک یا جراح دهان شما می تواند معاینه را انجام دهد و با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس تشخیص دهد که آیا دندان های عقل شما به کشیدن نیاز دارند یا خیر. آنها عواملی مانند موقعیت دندان عقل، سن شما و سلامت عمومی دندان شما را در نظر خواهند گرفت.

/۰ نظرها/توسط

اصلاح دندان های نیش بلند بریس ها

, ,

اگر دندان های نیش شما بلندتر از مقداری هستند که باید باشند، ممکن است این سؤال به ذهن شما خطور کند که آیا برای اصلاح آنها بدون بریس ها گزینه هایی وجود دارد یا خیر. در حالی که بریس ها یک درمان متداول و مؤثر برای اصلاح دندان های نیش بلند هستند، اما ممکن است بهترین راه حل برای همه نباشند. خوشبختانه، گزینه های دیگری نیز وجود دارند که می توانند به پایین آوردن دندان های نیش شما تا جایی که متعلق به آنها است کمک کنند.

یکی از محبوب ترین جایگزین های بریس ها برای اصلاح دندان های نیشی که بلند هستند، اینویزیلاین است. در این سیستم الاینرهای شفاف از یک سری تری های سفارشی استفاده می شود تا دندان های شما را به تدریج در موقعیت های صحیح خود قرار دهد. اینویزیلاین اغلب گزینه ای راحت تر و محافظه کارانه تر از بریس های سنتی است و می تواند به همان اندازه در اصلاح دندان های نیش بلند مؤثر واقع شود.

یکی دیگر از گزینه های اصلاح موقعیت دندان های نیش بلند بدون بریس ها، استفاده از ونیرهای دندانی است. ونیرها پوسته های نازک و سفارشی هستند که به جلوی دندان ها چسبانده می شوند تا ظاهر آنها را بهبود بخشند. در برخی موارد، ونیرها می توانند برای کوتاه تر و کمتر برجسته به نظر رسیدن دندان های نیش استفاده شوند، که می تواند به تعادل لبخند شما و ایجاد ظاهری یکدست تر کمک کند. با این حال، توجه به این نکته مهم است که ونیرها یک راه حل زیبایی هستند و ممکن است برای همه افراد دارای دندان های نیش بلند مناسب نباشند.

آشنایی با دندان های نیش بلند

اگر دندان های نیش شما بلند هستند، به این معنا است که دندان های نیش فک بالای شما بیش از حد رشد کرده و بلند شده اند، و باعث شده است بیشتر از آنچه که باید، بیرون بیایند. این وضعیت همچنین تحت عنوان رویش بیش از حد دندان نیش نیز شناخته می شود. دندان های نیش بلند می توانند باعث بروز انواع مشکلات دندانی مانند فشردگی، شکاف و ناهماهنگی شوند.

دندان های نیش بالا یک مشکل شایع دندانی هستند، و ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهند. یکی از دلایل احتمالی ژنتیک است. اگر والدین شما دندان نیش بالایی دارند، شما نیز ممکن است همین ویژگی را به ارث ببرید. یکی دیگر از دلایل احتمالی کمبود فضا داخل دهان است. اگر دندان های شما فشرده باشند، دندان های نیش شما ممکن است فضای کافی برای رشد مناسب نداشته باشند.

دندان های نیش بالا همچنین می توانند به دلیل از دست دادن دندان ها نیز ایجاد شوند. هنگامی که دندانی از دست می رود، دندان های اطراف ممکن است برای پر کردن فاصله جابجا شوند، و باعث رویش بیش از حد دندان های نیش شوند. علاوه بر این، دندان نیش بالا همچنین ممکن است نتیجه یک دندان نهفته باشد. یک دندان نهفته دندانی است که موفق نمی شود از خط لثه بیرون بیاید و باعث رشد آن در وضعیت غیر طبیعی می شود.

اگر دندان های نیش شما بالا قرار گرفته اند، مهم است که به دنبال درمان باشید. رها کردن این وضعیت بدون درمان می تواند منجر به بروز مشکلات دندانی جدی تری شود. خوشبختانه، چندین گزینه درمانی در دسترس هستند که می توانند به اصلاح دندان های نیش بالا کمک کنند. در حالی که بریس ها یک درمان متداول و مؤثر هستند، آنها تنها گزینه نیستند. در بخش بعدی، روش های دیگری را بررسی خواهیم کرد که می توانید بدون بریس دندان های نیش بالا را درست کنید.

چرا باید دندان های نیش بالا را درست کنیم؟

دندان های نیش بالا می توانند باعث بروز انواع مشکلات دندانی شوند، از دندان های کج و فاصله بین دندان ها گرفته تا مال اکلوژن هایی مانند اپن بایت، دیپ بایت یا اوربایت. دندان های نیش بالا همچنین می توانند باعث بروز ناراحتی و درد شوند، بخصوص زمانی که به دندان ها یا لثه های روبرو ساییده می شوند.

اگر دندان های نیشی که بالا قرار گرفته اند درمان نشود، می توانند منجر به بروز مشکلات دندانی جدی تری مانند بیماری لثه، پوسیدگی دندان و حتی از دست دادن دندان شوند. علاوه بر این، دندان های نیش بالا می توانند روی ظاهر و اعتماد به نفس شما تأثیر بگذارند، بخصوص اگر هنگام لبخند زدن یا صحبت کردن قابل مشاهده باشند.

خوشبختانه روش های مختلفی برای اصلاح دندان های نیش بالا وجود دارند، از جمله بریس ها، اینویزیلاین و سایر درمان های ارتودنسی. این درمان ها می توانند به پایین آوردن دندان های نیش بالا، به جایی که به آنها تعلق دارد، و بهبود سلامت، عملکرد و زیبایی دندان های شما کمک کنند.

اگر دندان های نیش شما بالا هستند، مهم است که با یک ارتودنتیست یا دندانپزشک واجد شرایط مشورت کنید تا بهترین گزینه های درمانی را برای نیازها و اهداف خاص شما مشخص نمایند. با طرح درمان و مراقبت صحیح، می توانید به لبخندی زیبا و سالمی دست پیدا کنید که تا آخر عمر باقی بماند.

اصلاح دندان نیش با ارتودنسی

اصلاح دندان نیش با ارتودنسی

جایگزین های بریس ها

اگر دندان های نیش شما بالا هستند، ممکن است از خود بپرسید که برای اصلاح لبخند شما آیا جایگزینی برای بریس ها وجود دارد یا خیر. در حالی که بریس ها یک روش آزمایش شده و واقعی برای اصلاح دندان های نیشی هستند که بالا قرار گرفته اند، اما گزینه های دیگری نیز وجود دارند. در اینجا چند جایگزین برای بریس ها وجود دارد:

ونیرها

ونیرها پوسته های نازک و سفارشی هستند که سطح جلوی دندان های شما را می پوشانند. آنها از پرسلن یا رزین کامپوزیت ساخته شده اند و می توانند برای برطرف کردن انواع مشکلات دندانی از جمله دندان های نیش بالا استفاده شوند. اگر مشکلات زیبایی جزئی دارید و خواستار برطرف کردن سریع آنها هستید، ونیرها گزینه خوبی هستند. با این حال، اگر مشکلات ارتودنسی قابل توجهی دارید، آنها گزینه خوبی نیستند.

روکش ها

روکش ها کلاهک هایی به شکل دندان هستند که روی دندان های موجود شما قرار می گیرند. آنها از پرسلن، فلز یا ترکیبی از هر دو ساخته شده اند و می توان از آنها برای اصلاح دندان های نیش بالا استفاده کرد. اگر دندان آسیب دیده دارید یا می خواهید شکل یا اندازه دندان های خود را تغییر دهید روکش ها گزینه خوبی هستند. با این حال، اگر مشکلات ارتودنسی قابل توجهی دارید، آنها گزینه خوبی نیستند.

نگهدارنده ها

نگهدارنده ها ابزارهایی هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند و برای حفظ دندان های شما در جای خود پس از درمان ارتودنسی، طراحی شده اند. آنها همچنین می توانند برای برطرف کردن مشکلات جزئی ارتودنسی از جمله دندان های نیش بالا استفاده شوند. اگر مشکلات جزئی دارید و می خواهید از استفاده از بریس ها اجتناب کنید، نگهدارنده ها گزینه های خوبی هستند. با این حال، اگر مشکلات ارتودنسی قابل توجهی دارید، آنها گزینه خوبی نیستند.

اینویزیلاین

اینویزیلاین یک سیستم الاینر شفاف است که برای صاف کردن دندان ها طراحی شده است. آنها با استفاده از یک سری الاینرهای شفاف و متحرک که به صورت سفارشی برای دندان های شما ساخته شده اند، کار می کنند. اگر مشکلات ارتودنسی خفیف تا متوسط ​​از جمله دندان های نیش بالا دارید، اینویزیلاین گزینه خوبی است. با این حال، اگر مشکلات ارتودنسی قابل توجهی دارید، ممکن است گزینه خوبی نباشد.

ابزارهای متحرک

اگر به دنبال یک جایگزین برای بریس ها هستید، ابزارهای متحرک ممکن است گزینه خوبی برای اصلاح دندان های نیش بالا باشند. این ابزارها را می توان برای غذا خوردن، مسواک زدن و نخ دندان کشیدن بیرون آورد، و برای افرادی که نمی خواهند به بریس های سنتی متعهد شوند، انتخابی مناسب هستند.

نگهدارنده ها

نگهدارنده ها نوع متداولی از ابزارهای متحرک هستند که برای اصلاح دندان های نیش بالا استفاده می شوند. آنها با اعمال فشار ملایم به دندان ها عمل می کنند و به تدریج آنها را به موقعیت صحیح جابجا می کنند. دو نوع اصلی نگهدارنده وجود دارد: نگهدارنده هاولی و نگهدارنده پلاستیکی شفاف.

نگهدارنده هاولی از ترکیب سیم های فلزی و پلاستیک ساخته شده و به صورت سفارشی روی دندان های شما قرار داده می شود. در صورت نیاز می توان آنها را تنظیم کرد تا اطمینان حاصل کرد که دندان های شما در جهت درست حرکت می کنند. از سوی دیگر، نگهدارنده های پلاستیکی شفاف از یک ماده پلاستیکی شفاف ساخته شده اند که عملاً نامرئی است. آنها همچنین به صورت سفارشی روی دندان های شما نصب می شوند و در صورت لزوم به راحتی می توان آنها را جدا کرد.

الاینرها

الاینرها نوع دیگری از ابزارهای متحرک هستند که می توانند برای اصلاح دندان های نیشی که بالا هستند استفاده شوند. آنها شبیه نگهدارنده های پلاستیکی شفاف هستند، اما به گونه ای طراحی شده اند که دندان ها را با شدت بیشتری حرکت دهند. الاینرها معمولاً به مدت ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز استفاده می شوند و هر دو هفته یک مرتبه با یک سری جدید تعویض می شوند. هر سری از الاینرها کمی با سری قبلی متفاوت است، به تدریج دندان های شما را در موقعیت صحیح قرار می دهند.

یکی از مزایای الاینرها این است که عملاً نامرئی هستند، و آنها را به گزینه ای محبوب برای افراد بزرگسالی تبدیل می کند که ظاهر بریس های سنتی را نمی خواهند. با این حال، الاینرها ممکن است برای همه افراد مناسب نباشند، زیرا برای اصلاح مشکلات شدیدتر ارتودنسی مؤثر نیستند.

به طور کلی، ابزارهای متحرک می توانند روشی مؤثر برای اصلاح دندان های نیشی که بالا هستند بدون بریس باشند. برای تعیین اینکه آیا این گزینه برای شما مناسب است یا خیر، با متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید.

اصلاح دندان نیش با ارتودنسی

اصلاح دندان نیش با ارتودنسی

راه حل های دائمی

اگر به دنبال راه حلی دائمی برای اصلاح دندان های نیش بالای خود بدون بریس ها هستید، ممکن است بخواهید روکش یا ونیر را در نظر بگیرید.

ونیرها

ونیرها پوسته های نازک و سفارشی هستند که روی سطح جلوی دندان ها قرار می گیرند. آنها از پرسلن یا رزین کامپوزیت ساخته شده اند و می توانند برای بهبود ظاهر دندان های شما از جمله دندان های نیش بالا استفاده شوند.

برای دریافت ونیرها، دندانپزشک ابتدا مقدار اندکی از مینای دندان های را از سطح جلویی آنها جدا می کند. سپس از دندان های شما قالب می گیرد و برای لابراتوار دندانپزشکی ارسال می کند تا ونیرهای شما به صورت سفارشی ساخته شوند. هنگامی که ونیرهای شما آماده شدند، دندانپزشک شما آنها را با استفاده از یک چسب مخصوص به سطح جلوی دندان های شما می چسباند.

اگر می خواهید ظاهر دندان های نیش بالای خود را به سرعت و به طور مؤثر بهبود بخشید، ونیرها گزینه بسیار خوبی هستند. آنها بادوام هستند، در برابر لکه مقاوم هستند و با مراقبت مناسب می توانند سال ها دوام بیاورند.

روکش ها

روکش ها گزینه دیگری برای اصلاح دندان های نیش بالا بدون بریس ها هستند. آنها کلاهک های سفارشی هستند که روی دندان های موجود شما قرار می گیرند تا ظاهر و عملکرد آنها را بهبود بخشند.

برای دریافت روکش های دندانی، دندانپزشک ابتدا با زدودن پوسیدگی یا آسیب، دندان های شما را آماده می کند. سپس از دندان های شما قالب گرفته و برای لابراتوار دندانپزشکی ارسال می کند تا روکش شما به صورت سفارشی ساخته شود. هنگامی که روکش شما آماده شد، دندانپزشک شما آن را با استفاده از چسب مخصوص روی دندان های شما می چسباند.

روکش ها نسبت به ونیرها گزینه تهاجمی تری هستند، زیرا به برداشتن مقدار بیشتری از ساختار دندان های شما نیاز دارند. با این حال، آنها همچنین دوام بیشتری دارند و با مراقبت مناسب می توانند سال ها دوام بیاورند.

هم روکش ها و هم ونیرها گزینه های عالی برای اصلاح دندان های نیش بالا بدون بریس ها هستند. با دندانپزشک خود صحبت کنید تا بر اساس نیازها و بودجه خاص خود، تعیین کند که کدام گزینه برای شما بهترین است.

گزینه های جراحی

اگر دندان نیش بالایی دارید و می خواهید آنها را اصلاح کنید، گزینه های جراحی در دسترس هستند که به بریس نیاز ندارند. در اینجا دو گزینه جراحی وجود دارند که می توانند به اصلاح دندان های نیش بالا کمک کنند:

تغییر شکل دندان

تغییر شکل دندان که تحت عنوان کانتورینگ دندان نیز شناخته می شود، یک فرایند دندانپزشکی زیبایی است که شامل برداشتن مقادیر اندکی از مینای دندان برای تغییر شکل، طول یا سطح دندان است. از این فرایند می توان برای کاهش اندازه دندان های نیش بالا و متناسب کردن آنها با بقیه دندان ها استفاده کرد.

در طول این فرایند، دندانپزشک شما از مته یا لیزر برای برداشتن مقدار اندکی از مینای سطح دندان استفاده می کند. این فرایند بدون درد است و در یک مرتبه مراجعه کامل می شود. پس از انجام این فرایند، دندان های شما صاف تر و از نظر ظاهری یکدست تر خواهند بود.

کانتورینگ لثه

اگر دندان های نیش بالای شما ناشی از بافت اضافی لثه هستند، کانتورینگ لثه می تواند گزینه خوبی برای شما باشد. کانتورینگ لثه یک فرایند دندانپزشکی زیبایی است که شامل برداشتن بافت اضافی لثه برای نمایان شدن مقدار بیشتری از دندان است. این فرایند می تواند دندان های شما را بلندتر و متناسب تر با بقیه دندان های شما نشان دهد.

در طول این فرایند، دندانپزشک شما از لیزر یا اسکالپل برای برداشتن بافت اضافی لثه استفاده می کند. این فرایند بدون درد است و در یک مرتبه مراجعه کامل می شود. پس از انجام این فرایند، دندان های شما بلندتر و از نظر ظاهری یکدست تر به نظر می رسند.

به طور کلی، تغییر شکل دندان و کانتورینگ لثه دو گزینه جراحی هستند که می توانند به اصلاح دندان های نیش بالا بدون بریس ها کمک کنند. با دندانپزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا این فرایندها برای شما مناسب هستند یا خیر.

نقش متخصصان دندانپزشکی

وقتی نوبت به ترمیم دندان های نیش بالا می رسد، متخصصان دندانپزشکی نقش مهمی در اطمینان از اثر بخشی و ایمن بودن درمان دارند. در اینجا چند فرایند وجود دارند که متخصصان دندانپزشکی با کمک آنها می توانند در اصلاح دندان های نیش بالا به شما کمک کنند:

تشخیص و طراحی درمان

نخستین گام در اصلاح دندان های نیشی که بالا قرار گرفته اند، تشخیص مناسب توسط یک متخصص دندانپزشکی است. دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی می توانند دندان های شما را معاینه کنند و بهترین روش درمان را بر اساس نیازهای فردی شما تعیین کنند. آنها ممکن است عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس بگیرند یا از ابزارهای تشخیصی دیگر استفاده کنند تا درک بهتری از آناتومی دندان های شما و شدت بیماری شما داشته باشند.

هنگامی که تشخیص داده شد، متخصص دندانپزشکی با شما همکاری خواهد کرد تا یک طرح درمان متناسب با نیازهای خاص شما ایجاد کند. بسته به شدت بیماری شما، این ممکن است شامل استفاده از بریس ها، الاینرها یا سایر ابزارهای ارتودنسی باشد.

درمان ارتودنسی

درمان ارتودنسی متداول ترین روش برای اصلاح دندان های نیش بالا است. می توان از بریس ها یا الاینرها استفاده کرد تا در طول زمان دندان ها را به آرامی به موقعیت مناسب خود حرکت داد. بسته به وخامت مشکل، این فرآیند می تواند چندین ماه یا حتی سال ها طول بکشد.

در طول دوره درمان، مهم است که برای بررسی و تنظیمات، به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. آنها پیشرفت شما را زیر نظر خواهند داشت و هر گونه تغییر لازم را در طرح درمان شما ایجاد خواهند کرد تا اطمینان حاصل کنند که به بهترین نتیجه ممکن دست خواهید یافت.

مراقبت پس از درمان

هنگامی که درمان ارتودنسی شما کامل شد، رعایت بهداشت دهان و دندان و دنبال کردن دستورالعمل های مراقبت پس از درمان که توسط متخصص دندانپزشکی ارائه شده اند، مهم است. این ممکن است شامل استفاده از یک نگهدارنده برای کمک به نگه داشتن دندان ها در موقعیت جدید خود و اجتناب از برخی غذاها یا عادت هایی باشد که می توانند به دندان های شما آسیب وارد کنند.

در پایان، اصلاح دندان های نیش بالا فرآیندی است که به تخصص و راهنمایی یک متخصص دندانپزشکی نیاز دارد. با همکاری با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی ماهر، می توانید به لبخندی زیبا و سالم دست پیدا کنید که می توانید به آن افتخار کنید.

اصلاح دندان نیش با ارتودنسی

اصلاح دندان نیش با ارتودنسی

پرسش های متداول

آیا دندان های نیش بالا بدون بریس ها قابل اصلاح هستند؟

آری، دندان های نیش بالا در برخی موارد بدون بریس ها قابل اصلاح هستند. گزینه های درمانی به شدت مشکل بستگی دارند. موارد خفیف را می توان با کانتورینگ زیبایی اصلاح کرد، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است به درمان ارتودنسی یا جراحی نیاز داشته باشند.

چند گزینه جایگزین برای بریس ها برای اصلاح دندان های نیش بالا وجود دارند؟

علاوه بر بریس ها، جایگزین های دیگری نیز برای اصلاح دندان های نیش بالا وجود دارند، مانند الاینرهای شفاف، نگهدارنده ها (ریتینرها) و هدگیر. الاینرهای شفاف یک گزینه محبوب برای افرادی هستند که می خواهند گزینه درمانی محافظه کارانه تری داشته باشند. نگهدارنده ها و هدگیرها معمولاً همراه با بریس ها یا الاینرهای شفاف برای کمک به اصلاح مشکلات بایت استفاده می شوند.

چه مدت طول می کشد تا دندان های نیش بالا اصلاح شوند؟

طول درمان دندان نیش بالا بسته به شدت مشکل و گزینه درمانی انتخاب شده متفاوت است. موارد خفیف ممکن است فقط چند هفته طول بکشد تا اصلاح شوند، در حالی که موارد شدیدتر ممکن است چندین ماه یا حتی تا یک سال طول بکشد تا درمان شوند.

هزینه ترمیم دندان های نیش بالا چقدر است؟

هزینه ترمیم دندان های نیش بالا به گزینه درمانی انتخاب شده و شدت مشکل بستگی دارد. کانتورینگ زیبایی معمولاً کم هزینه ترین گزینه است، در حالی که درمان ارتودنسی یا جراحی می توانند پرهزینه تر باشند. بهتر است با یک دندانپزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین گزینه درمانی برای مورد خاص شما را تعیین کند و برآورد دقیقی از هزینه برای شما انجام دهد.

میزان موفقیت اصلاح دندان های نیش بالا بدون بریس ها چقدر است؟

میزان موفقیت اصلاح دندان های نیش بالا بدون بریس ها به شدت مشکل و گزینه درمانی انتخاب شده بستگی دارد. موارد خفیف ممکن است با کانتورینگ زیبایی میزان موفقیت بیشتری داشته باشند، در حالی که موارد شدیدتر برای نتایج مطلوب ممکن است به درمان ارتودنسی یا جراحی نیاز داشته باشند. مهم است که با یک دندانپزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین گزینه درمانی برای مورد خاص خود را تعیین کنید.

آیا اصلاح دندان های نیش بالا بدون بریس ها خطر دارد؟

همراه با اصلاح دندان های نیش بالا بدون بریس ها برخی خطرات وجود دارند، مانند حساسیت دندان، تحریک لثه و تغییر در بایت. مهم است که با یک دندانپزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین گزینه درمانی برای مورد خاص خود را تعیین کنید و در مورد خطرات احتمالی یا عوارض جانبی صحبت کنید.

/۰ نظرها/توسط

چرا دندان ها شروع به فاصله گرفتن از هم می کنند؟

, ,

فاصله بین دندان ها یا دیاستم نسبتاً شایع است و می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. در حالی که فاصله های جزئی، بویژه در کودکان، طبیعی است، شکاف های بیش از حدی که در مراحل بعدی زندگی ایجاد می شوند ممکن است نشان دهنده یک مشکل اساسی دندانی باشند.

 

دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها

عوامل زیادی می توانند در ایجاد فاصله بین دندان ها نقش داشته باشند. در اینجا به برخی از شایع ترین علل وجود می پردازیم:

 

اختلاف اندازه دندان ها

  • با میکرودونشیا (دندان های کوچک تر) و ماکرودنتیا (دندان های بزرگ تر)، از آنجا که دندان ها اندازه های متفاوتی دارند، باعث تراز غیر یکسان می شوند.
  • اغلب ژنتیکی یا رشدی هستند.
  • اگر دندان های خیلی کوچک یا خیلی بزرگ ضمن رشد از جای خود بیرون بیایند، می توانند باعث ایجاد شکاف های بزرگ شوند.

 

ژنتیک

  • برخی فواصل خاص بین دندان ها ژنتیکی هستند.
  • دندان های جلو اغلب دارای شکاف های کوچکی هستند بدون اینکه نشان دهنده مشکلی باشند.
  • زمینه های نژادی با افزایش فاصله بین دندان ها:
  • آفریقایی آمریکایی
  • آسیایی
  • اسپانیایی
  • فاصله ممکن است در خانواده ها وجود داشته باشد

 

از دست دادن دندان

  • با از دست دادن دندان در اثر پوسیدگی، تروما یا کشیدن، دندان های اطراف به مرور زمان به سمت فضای خالی منحرف می شوند.
  • بازجذب استخوان فک پس از کشیدن دندان نیز به این فاصله می افزاید.

 

بیماری پریودنتال (لثه)

  • التهاب و تحلیل استخوان اطراف دندان باعث لق شدن و بزرگ شدن فاصله بین دندان ها می شود.
  • اورجت (جلو آمدگی) افزایش یافته ناشی از از دست دادن استخوان حمایت کننده

 

عادت تانگ تراست

  • فشار غیرعادی مداوم زبان روی دندان ها به مرور زمان دندان ها را از موقعیت خارج می کند
  • در کودکان شایع تر است.

 

مکیدن شست

  • مکیدن طولانی مدت انگشت شست در کودکی باعث جلو آمدن دندان های جلو و ایجاد فاصله بین آنها می شود.
  • پس از ترک عادت باید برطرف شود.

 

عدم وجود دندان

  • عدم وجود دندان به صورت مادرزادی باعث ایجاد شکاف هایی می شود که در آن دندان ها رشد نمی کنند.
  • دندان های مولر سوم اغلب بیشتر احتمال دارد که به صورت مادرزادی وجود نداشته باشند و می توانند باعث ایجاد فضاهای دیستال شوند.

 

درمان ارتودنسی

  • ایجاد شکاف های عمدی بین دندان ها در طول درمان فضایی را برای تراز و موقعیت مناسب فراهم می کند.
  • در پایان درمان بسته می شود.
دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها

دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها

مشکلات ناشی از شکاف ها

شکاف های جزئی لزوماً مشکل ساز نیستند. اما فاصله زیاد بین دندان ها می تواند منجر به بروز موارد زیر شود:

  • پنهان شدن غذا بین دندان ها و افزایش حفره ها
  • بیماری پریودنتال ناشی از سخت بودن تمیز کردن
  • اختلالات گفتاری یا نوک زبانی حرف زدن
  • مشکلات مفصل فک ناشی از نیروهای ناهموار نیشبایت
  • نگرانی های زیبایی در مورد ظاهر لبخند

اگر فاصله باعث ایجاد هر یک از مشکلات فوق شود، ممکن است درمان دندانپزشکی برای بستن یا کاهش شکاف ها توصیه شود.

 

تشخیص علت فاصله ها

تعیین دلیل ایجاد فاصله بین دندان ها مستلزم معاینه کامل دندان است:

  • معاینه بالینی برای بررسی لق شدن دندان ها، بیماری لثه یا مسائل مربوط به بایت
  • تصاویر رادیوگرافی کامل از دهان با اشعه ایکس برای تجسم از دست رفتگی استخوان
  • ساخت ماکت از دندان ها برای تجزیه و تحلیل تراز آنها
  • ارزیابی ثبات فاصله در طول زمان
  • بررسی عادات دهانی مانند تانگ تراست

این کمک می کند تا تشخیص دهیم که آیا این شکاف ها به دلیل مشکلات زمینه ای دندانی بوجود آمده اند یا تغییرات طبیعی در تراز دندان ها.

 

گزینه های درمانی برای بستن شکاف بین دندان ها

چندین درمان زیبایی و ترمیمی می توانند شکاف بین دندان ها را برطرف کنند:

 

ابزارهای متحرک

  • الاینرهای پلاستیکی شفاف مانند اینویزیلاین
  • ریتینرهای متحرک با فنر یا رابر بند
  • پروتز کامل یا پارسیل برای جایگزینی دندان های از دست رفته

 

ابزارهای ثابت

  • بریس های فلزی سنتی
  • بریس های لینگوال که روی سمت زبانی دندان ها متصل می شوند
  • بریس های سرامیکی برای غیر قابل دیدن بودن

 

ترمیم دندان

  • باندینگ دندان برای پر کردن فاصله های کوچک
  • ونیرهای پرسلن یا روکش ها برای فاصله های بزرگتر
  • ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی تک دندان های از دست رفته

بهترین گزینه درمانی به اندازه فاصله، محل و علت بستگی دارد. یک ارتودنتیست یا دندانپزشک زیبایی می تواند تکنیک های مناسب را توصیه کند.

 

آیا شکاف ها بعد از درمان دوباره ایجاد می شوند؟

متأسفانه فاصله ها می توانند پس از درمان ارتودنسی مجدداً ایجاد شوند، اگر نگهداری مناسب انجام نشود:

  • دندان ها به طور طبیعی به دلیل تغییر در نیروی بایت جابجا می شوند.
  • گم شدن یا آسیب دیدن نگهدارنده ها برای دندان ها امکان حرکت کردن را فراهم می کند.
  • بهداشت نامناسب دهان و دندان باعث از بین رفتن استخوان اطراف دندان می شود.

نگهداری مادام العمر پس از بسته شدن فضاها برای جلوگیری از عود لازم است. نگهدارنده های متحرک یا ثابت دندان ها را در موقعیت جدید خود نگه می دارند. تمیز کردن منظم دندان ها و محافظ های دهانی نیز به جلوگیری از باز شدن مجدد شکاف ها کمک می کند.

دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها

دلایل ایجاد فاصله بین دندان ها

چه زمانی به دنبال درمان فاصله های بین دندان ها بود؟

فاصله یا دیاستم جزئی همیشه نگران کننده نیست، بخصوص در کودکانی که دندان های آنها هنوز در حال رشد هستند. اما اگر فاصله ای که بین دندان ها وجود دارد بزرگ باشد، باید به دنبال درمان باشید:

  • به مرور زمان بدتر می شود.
  • جویدن، صحبت کردن، یا طول عمر دندان را تحت تأثیر قرار می دهد.
  • ناشی از بیماری زمینه ای لثه یا از دست دادن استخوان است.
  • نگرانی های زیبایی، گیر کردن غذا یا مشکلات گاز زدن ایجاد می کند.

انجمن ارتودنتیست های آمریکا توصیه می کند که شکاف ها را تا سن ۷ سالگی ارزیابی کنید تا مشخص شود آیا درمان ضروری است یا خیر. تشخیص زود هنگام مشکلات از نیاز به درمان گسترده تر در آینده جلوگیری خواهد کرد.

 

چشم انداز پس از درمان

با تکنیک های ارتودنسی و نگهداری مناسب، می توان فاصله بین دندان ها را با نتایج عالی بست. بسته شدن فضاها بسته به شدت و کامل بودن رشد ممکن است ۱ تا ۳ سال طول بکشد.

نگهداری مداوم و مراجعات دندانپزشکی برای جلوگیری از عود شکاف ها در طولانی مدت نقش کلیدی دارند. اما در صورت رعایت روتین نگهداری، نتایج پایدار هستند.

 

نتیجه گیری

بستن شکاف ها می تواند تا حد زیادی عملکرد دندانی، زیبایی و اعتماد به نفس را بهبود بخشد. گزینه های خود را با یک دندانپزشک زیبایی یا متخصص ارتودنسی در میان بگذارید. سرمایه گذاری های کوچک می توانند کمک زیادی به اصلاح فاصله بین دندان ها کنند.

شکاف بین دندان ها ممکن است در طول زمان به آرامی شروع به افزایش کند یا در اواخر زندگی به طور ناگهانی ظاهر شود. در حالی که فاصله های جزئی شایع هستند و به ندرت مشکل ساز هستند، شکاف های بیش از حد بزرگ می توانند نشان دهنده یک مشکل اساسی باشند. تعیین علت با ارزیابی دندانپزشکی می تواند شما را به سمت درمان مناسب هدایت کند. چه بریس ها را انتخاب کنید، چه اینویزیلاین یا ترمیم های دندانی را، اصلاح شکاف ها می تواند اعتماد به نفس و عملکرد دندان شما را بازگرداند. با حفظ مداوم و بهداشت دهان، نتایج می توانند در دراز مدت پایدار باشند. در ویزیت بعدی دندانپزشکی گزینه های خود را برای بستن شکاف بین دندان های خود مورد بحث قرار دهید. درمان های موجود امروزی امکان دستیابی به لبخند یکدست و بدون شکاف مورد نظرتان را فراهم می کنند.

 

پرسش های متداول درباره فاصله بین دندان

سریع ترین راه برای بستن فاصله بین دندان ها چیست؟

سریع ترین روش درمان ارتودنسی با بریس یا اینویزیلاین است که در موارد ساده می تواند شکاف ها را در ۶ تا ۱۲ ماه از بین ببرد. فاصله های پیچیده تر ۱-۳ سال طول می کشند.

 

آیا اینویزیلاین می تواند شکاف بین دندان های افراد بزرگسال را ببندد؟

آری، اینویزیلاین بسته به مورد می تواند شکاف تا ۶ میلی متر بین دندان ها در افراد بزرگسال را با موفقیت ببندد. فضاهای وسیع تر ممکن است به بریس های ثابت یا درمان های ترمیمی نیاز داشته باشند.

 

چگونه می توان شکاف بین دندان های جلوی را به طور طبیعی برطرف کرد؟

هیچ روش قابل اعتمادی برای بستن دائمی شکاف ها با داروهای طبیعی وجود ندارد که خودتان آن را انجام دهید. فاصله بین دندان ها به حرکت ارتودنتیک نیاز دارد. اما شکاف های کوچک را برای رفع موقت می توان با باندینگ دندانی پوشانید.

 

اگر شکاف دندان ها بزرگ تر شد چه باید کرد؟

افزایش ناگهانی فاصله بین دندان ها احتمالاً نشان دهنده مشکلی مانند بیماری لثه است. ارزیابی فوری برای تعیین علت و درمان مناسب برای جلوگیری از پیشرفت بیشتر مهم است.

 

آیا می توان فاصله های مربوط به سن بین دندان ها را از بین برد؟

آری، شکاف هایی که با افزایش سن ایجاد می شوند را می توان با درمان های ارتودنسی مانند اینویزیلاین یا بریس ها برطرف کرد. گزینه های ترمیمی مانند ایمپلنت، بریج و دندان مصنوعی نیز ممکن است برای دندان های از دست رفته مورد استفاده قرار گیرند.

/۰ نظرها/توسط

تأثیر داروهای مختلف روی روند درمان ارتودنسی

, ,

حرکت ارتودنتیک دندان ها مجموعه ای از رویدادها را در هر دو سطح سلولی و مولکولی نشان می دهد که به نوبه خود مسیر التهابی را برای القاء حرکت دندان ها تحریک می کند. برخی از داروهای مصرفی بیماران اثر منفی دارند که می توانند این مسیر را مسدود کنند، از سوی دیگر، برخی دیگر ممکن است روی این رویدادها تأثیر بگذارند و زمان درمان را کاهش دهند.

یکی از شایع ترین معایب درمان ارتودنسی طولانی و در نتیجه گران بودن آن است. تغییر شکل در بافت های پارادنتال برای انجام حرکت ارتودنتیک دندان ها که پایه اصلاح ارتودنتیک است، ضروری است. هنگامی که دندان ها تحت نیروی ارتودنتیک قرار می گیرند، یک سری اتفاقات بیولوژیکی برای القاء حرکت دندان رخ می دهند. ابتدا، نیروی مکانیکی اعمال شده باعث می شود که مایع بینابینی از طریق کانال ها نمود پیدا کند و بر ECM و سلول های اطراف فشار وارد شود. گیرنده های مکانیکی بروز پیدا کرده توسط استئوسیت ها در پوشش حفره آلوئولار و فیبروبلاست در PDL می توانند سویه را تشخیص دهند. این فشار بر روی ECM استخوان و سلول ها منجر به تحریک پروتئین غشایی به نام اینتگرین می شود که اسکلت سلولی را به ماتریکس خارج سلولی آن متصل می کند. تحریک اینتگرین مسیر انتقال سیگنال را فعال می کند که باعث تمایز استئوسیتی به استئوبلاست و استئوکلاست برای ساخت و جذب استخوان می شود.

در نتیجه، کلسیم داخل سلولی افزایش می یابد و باعث فعال شدن فسفولیپاز A2 می شود که مسئول هیدرولیز گلیسروفسفولیپیدها برای تولید اسید آراشیدونیک است. سپس اسید آراشیدونیک توسط آنزیم های سیکلواکسیژناز (COX) برای تولید پروستاگلاندین ها تبدیل می شود که نقش کلیدی در روند التهابی دارند. ارتودنتیست ها اغلب داروهایی را برای مدیریت درد و ناراحتی ناشی از درمان ارتودنسی تجویز می کنند، عمدتاً اسید استیل سالیسیلیک، ایبوپروفن و پاراستامول، که به نوبه خود سنتز پروستاگلاندین را مسدود کرده و ممکن است منجر به حرکت کندتر دندان ها شود. از سوی دیگر، روش های بسیاری، از جمله روش های بیولوژیکی، درمان با کمک ابزار، و رویکرد جراحی، اخیراً برای کاهش زمان درمان ارتودنسی با تسریع حرکت دندان مورد بررسی قرار گرفته اند.

مولکول های تولید شده در بافت های بیمار مختلف، یا داروها و مواد مغذی که به طور منظم توسط بیماران مصرف می شوند، از طریق گردش خون می توانند به بافت های پارادنتال تحت فشار مکانیکی برسند و با سلول های هدف قانونی که ترکیبی از آنها ممکن است بازدارنده، افزاینده یا هم افزا باشد، تعامل داشته باشند. بنابراین ضروری است که ارتودنتیست با حضور در حرفه پزشکی، به سابقه مصرف داروی هر بیمار قبل و در طول دوره درمان ارتودنسی، توجه زیادی داشته باشد.

برای راحتی داروها به دو گروه تقسیم می شوند:

الف) داروی تجویز شده توسط متخصص ارتودنسی

ب) داروی تجویز شده توسط پزشکان متخصص دیگر

ما در این مقاله به بررسی تأثیر داروهای مختلف بر حرکت ارتودنتیک دندان ها می پردازیم.

تأثیر داروهای مختلف روی روند درمان ارتودنسی

تأثیر داروهای مختلف روی روند درمان ارتودنسی

داروی تجویز شده توسط متخصص ارتودنسی

درد

NSAID ها متداول ترین گروه دارویی هستند که برای کنترل درد پس از اعمال نیروی مکانیکی به دندان ها تجویز می شود. اولین گزارش در مورد استفاده از مسکن ها در ارتودنسی توسط سیمونز و برانت (۱۹۹۲) و توسط پاگانلی (۱۹۹۳) منتشر شد. گروه اول در کارآزمایی خود از استامینوفن استفاده کردند، در حالی که محقق دوم از فلوبیپروفن flurbiprofen استفاده کرد. پس از آن اولین مطالعه برای مقایسه داروهای مختلف از نظر اثربخشی آنها در مدیریت درد ارتودنتیک انجام شد و این نتیجه بدست آمد که در کنترل درد ایبوپروفن مؤثرتر از آسپرین است. مطالعات متعدد بعدی، اثر کاهش درد NSAID های مختلف، آنالوگ پروستاگلاندین و مهارکننده های COX-2 مانند روفکوکسیب را ارزیابی کردند.

مطالعات انجام شده نه تنها کاهش درد را پس از فعال سازی دوره ای ابزار ارتودنسی نشان دادند، بلکه عوارض جانبی دارو را با مهار یا کاهش روند التهاب و جذب استخوان مورد نیاز برای حرکت ارتودنتیک فعال دندان ها نشان دادند.

مطالعات حاکی از این هستند که NSAID ها با مهار فعالیت سیکلو-اکسیژناز، حرکت دندان ها را مهار می کند که منجر به تغییر در بازسازی ماتریکس عروقی و خارج سلولی می شود که باعث کاهش سرعت حرکت دندان ها می شود. Rofecoxib یک مهارکننده cox-2 بعداً مورد استفاده قرار گرفت، زیرا هیچ تأثیری روی سنتز PGE-2 نداشت اما مطالعه دیگری نشان داد که این دارو همیشه روی حرکت دندان ها تأثیر می گذارد.

بنابراین تجویز مسکن های پیشگیرانه یا بعد از عمل به منظور کاهش درد پس از عمل، به کانون تحقیقات اخیر در ارتودنسی تبدیل شده است. فرض بر این است که مسکن های پیشگیرانه، تکانه های عصب آوران را قبل از رسیدن به سیستم عصبی مرکزی مسدود می کنند و روند حساس سازی اولیه را متوقف می کنند. مطالعات انجام شده، ۲ ساعت، ۶ ساعت یا یک شب تسکین درد پس از قرار دادن جداکننده (سپراتور) یا سیم کمانی را با ۱ ساعت قبل از مصرف نشان می دهند. در پایان این تحقیق، دو دوز بعد از عمل، علاوه بر یک دوز قبل از عمل، برای کنترل کامل درد در طول هر جلسه ارتودنسی توصیه شد.

مدیریت تحلیل ریشه

عاقبت حرکت ناخواسته دندان، جذب ریشه است، که با استفاده از داروها و هورمون ها می توان آن را کاهش داد. بیس فسفونات به عنوان داروی اصلی برای آن استفاده شد که با تغییر سطح سمان از طریق مهار تشکیل سمان بدون سلول، کاهش وابسته به دوز در جذب ریشه را نشان داد، در نتیجه در واقع آسیب پذیری ریشه دندان را در برابر فرآیند جذب افزایش داد.

هورمونی که برای کاهش جذب ریشه تجویز می شود L-تیروکسین است که مقاومت سمنتوم و عاج را در برابر فعالیت آواری افزایش می دهد. داروی دیگری که برای مبارزه با تحلیل ریشه ارتودنتیک استفاده می شود، اکیستاتین echistatine یک پپتید حاوی RGD است که به صورت خاص گیرنده اینتگرین avB3 در ادونتوکلاست ها را مورد هدف قرار می دهد. تجویز این داروها و هورمون ها بویژه برای جلوگیری از جذب ریشه نادر است، زیرا روی فعالیت استئوکلاستیک تأثیر می گذارد همچنین برای آنکه حرکت فعال ارتودنتیک ادامه یابد، نباید تحت تأثیر قرار بگیرد. اما قطعاً زمانی که این داروها در بیماران مبتلا به پوکی استخوان و پرکاری تیروئید که تحت درمان ارتودنسی هستند تجویز می شود، اثر این داروها باید در نظر گرفته شود تا از هر گونه اثر ایتروژنیک جلوگیری شود.

مدیریت اختلال مفصل فکی- گیجگاهی (TMD)

مدیریت آن شامل درمان با اسپلینت (آتل) برای رابطه مرکزی یا تجویز شل کننده های عضلانی مانند سیکلوبنزاپین، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین بنزودیازپین ها مانند دیازپام است. عوارض جانبی مرتبط با همه این داروها خشکی دهان است که می تواند روی حفظ بهداشت دهان و دندان تأثیر منفی داشته باشد، خطر ابتلا به پریودنتیت پوسیدگی و هیپرپلازی لثه را افزایش دهد که در نهایت باعث کاهش حرکت دندان ها شود.

تأثیر داروهای مختلف روی روند درمان ارتودنسی

تأثیر داروهای مختلف روی روند درمان ارتودنسی

داروی تجویز شده توسط پزشکان متخصص دیگر

۲۰ تا ۳۰ درصد از بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند، به گروه بزرگسالان تعلق دارند که در میان آنها بسیاری از آنها برای رفع شرایط سیستمیک و موضعی مختلف، داروهای تجویز شده را مصرف می کنند. همه این داروها می توانند به طور بالقوه سلول های هدف در سراسر بدن، از جمله بافت های دندانی را تحت تأثیر قرار دهند. دارویی که ممکن است به PDL تحت فشار مکانیکی برسد، با سلول هدف موضعی تعامل برقرار می کند و واکنش های آن به نیروهای اعمال شده را تغییر می دهد. برای اجتناب از تأثیرات نامطلوب روی حرکت دندان ها، ارتودنتیست ها باید از داروهای مصرفی هر بیمار آگاه باشند.

بیماری هایی که ممکن است متخصص ارتودنسی با آنها سر و کار داشته باشد به شرح زیر هستند:

  • پوکی استخوان
  • آرتریت روماتوئید
  • اختلال تشنجی
  • آسم
  • سرطان
  • مشکلات روانی
  • داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی
  • سوء مصرف الکل
  • درمان با کورتیکواستروئید

پوکی استخوان

این بیماری شایع، زنان در گروه سنی بزرگسال را تحت تاثیر قرار می دهد، که در آنها تراکم استخوان SD 5/2 و کمتر است، و شکستگی شکننده وجود دارد. این وضعیت منجر به از دست دادن توده و استحکام استخوان و کاهش گردش استخوان با افزایش فعالیت جذبی می شود. اکثر داروهای پوکی استخوان ضد تحلیل هستند، و باعث کند شدن مرحله تخریب استخوان می شوند.

داروهای مورد استفاده برای درمان آن بیس فسفونات ها bisphosphonates، استروژن estrogen، مدولاسیون انتخابی گیرنده استروژن selective estrogen receptor modulation و کلسی تونین calcitonin هستند.

عملکرد دارو باعث افزایش معدنی شدن استخوان و کاهش موضعی سازی زیر سلولی و بیان هر دو نوع واکوئولی H [+] A-tpase کاتیزنتاز cathysinthase می شود که آنزیم های ضروری برای تحلیل استخوان هستند. به این دلیل، مکانیسم اثر در حرکت دندان اختلال ایجاد می کند، ترمیم استخوان را مختل می کند و باعث استئونکروز فک بالا و فک پایین می شود. گزارش یکی از محققان در این رابطه، کاهش ۴۰ درصدی حرکت دندان پس از تجویز بیس فسفونات ها را نشان داد. بنابراین درمان ارتودنتیک در بیماران مبتلا به پوکی استخوان باید با احتیاط و تحت نظر پزشک انجام شود، و باید بپذیریم که در مقایسه با سایر بیماران، نتیجه بسیار کند خواهد بود.

آرتریت روماتوئید (RA)

مشخصه ویژه این بیماری وجود سینوزیت التهابی ناشی از سیستم ایمنی بدن است که توانایی حمله و تخریب ماتریس های خارج سلولی غضروف و استخوان مفصل را نشان می دهد. داروهای مورد استفاده برای درمان RA  شامل عوامل تعدیل کننده ایمنی، آنتاگونیست های TNF یا آنتاگونیست های اینترلوکین هستند. همه این داروها واکنش التهابی پس از اعمال نیرو را تحت تأثیر قرار می دهند و سرعت بازسازی استخوان را کاهش می دهند و در نتیجه سرعت حرکت دندان را کند می کند. ارتودنتیست معالج بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید باید از این اثرات داروها آگاه باشد و باید انتظار پاسخ آهسته به نیروهای حرکتی دندان ها را داشته باشد.

اختلال تشنجی

مشخصه ویژه شایع ترین بیماری های عصبی مزمن جدی، تغییر ناگهانی و غیرارادی محدود در عملکرد عصبی ناشی از تخلیه الکتریکی غیرطبیعی توسط نورون های مغزی است. هدف درمان از بین بردن یا کاهش دفعات تشنج است.

داروهای مهم برای ارتودنست ها عبارتند از والپروئیک اسید valproic acid، فنی توئین phenytoin و گاباپانتین gabapaentin. والپروئیک اسید پتانسیل ایجاد خونریزی لثه را حتی با ترومای جزئی دارد، که باعث می شود مدیریت درمان ارتودنسی دشوار شود. مطالعات انجام شده نشان می دهند که فنی توئین باعث ایجاد هیپرپلازی لثه با درگیری پاپیلای بین دندانی می شود، و استفاده از مکانیک های ارتودنتیک و همچنین حفظ بهداشت دهان را دشوار می کند. گاباپنتین باعث ایجاد خشکی دهان و دشوار شدن حفظ بهداشت دهان و دندان می شود.

انجام درمان ارتودنسی در صورت وجود اختلال تشنج منعی ندارد، اما ارتودنتیست باید از مشکلات احتمالی که ممکن است در طول دوره درمان با آن مواجه شود آگاه باشد و در این مورد با بیمار و والدین صحبت کند.

آسم

تنگ شدن راه هوایی به صورت دوره ای، که منجر به بروز مشکلات تنفسی و خس خس سینه می شود، مشخصه ویژه آسم است. در بیمارانی که بروز مکرر آسم را تجربه می کنند نباید درمان ارتودنسی انجام شود. بیمارانی که در آنها خطر کم تا متوسط است ​​را می توان با زمان انتظار کوتاه در نوبت صبح درمان کرد. بیمار باید داروی کافی مصرف کند و در طول دوره درمان برای مدیریت حمله ناگهانی از داروهای استنشاقی استفاده کند.

این بیماران به داروهای خاصی مانند اریترومایسین erythromycin، آسپرین، آنتی هیستامین ها و L.A با اپی نفرین حساس هستند. بنابراین تجویز همه این داروها باید با احتیاط انجام شود. استفاده مزمن از داروهای استنشاقی همراه با استروئیدها اغلب منجر به کاندیدیازیس دهانی و خشکی دهان می شود که باید با داروهای ضد قارچ و جایگزین بزاقی به درستی مدیریت شود. این شامل تولید دوره ای مقدار زیادی از ایتوتن های (eytotens) التهابی در مخاط راه هوایی و پوست است. لکوسیت های مشتق شده از این بافت ممکن است از طریق گردش خون به فضای اضافی عروقی بافت اطراف دندان های تحت درمان ارتودنسی حرکت کنند. بنابراین به نظر می رسد این بیماران در معرض خطر بالای ایجاد تحلیل بیش از حد ریشه در طول درمان ارتودنسی قرار داشته باشند. برای جلوگیری از همه اینها، نیروهای ارتودنتیک سبک باید اعمال شوند تا خطر تحلیل ریشه کاهش یابد.

تأثیر داروهای مختلف روی روند درمان ارتودنسی

تأثیر داروهای مختلف روی روند درمان ارتودنسی

سرطان

از هر ۹۰۰ فرد بزرگسال جوان بین ۱۶ تا ۴۴ سال، یک نفر در دوران کودکی از سرطان نجات یافته است. تعداد رو به افزایشی از این بیماران اکنون در حال روی آوردن به ارتودنسی برای درمان هستند. در نتیجه عوامل شیمی درمانی و رادیو تراپی، در رشد و نمو دندان ها و همچنین رشد عمومی بدن آنها اختلال صورت می گیرد.

بیمارانی که تحت شیمی درمانی با busul fan/ aplophosphamide بوده اند و کمتر از دو سال زندگی عاری از بیماری داشته اند، در گروه پرخطر قرار دارند. برای درمان ارتودنسی، از آنجا که روی روند بازسازی استخوان تأثیر می گذارد، پیشنهاد می شود بیمارانی که با سرکوب کننده سیستم ایمنی حاوی سیکلوسپورین A تحت درمان هستند، به گروه پرخطر تعلق دارند. بسیاری از عوامل دارویی که برای درمان سرطان استفاده می شوند، یک مهارکننده قوی استئوکلاست ها هستند که موفق به جلوگیری از متاستاز سرطان در استخوان می شوند، اما حرکت دندان را به طور کامل متوقف می کنند.

مشکلات روانپزشکی

اوایل نوجوانی زمان تغییرات سریع است زیرا نوجوانان با وظایف متعددی در زندگی خود به چالش کشیده می شوند. آنها می توانند نسبت به موفقیت ها و شکست های اجتماعی بسیار حساس باشند. شکست های اجتماعی آنها اغلب می توانند منجر به بروز مشکلات روانپزشکی شوند که برای مدیریت آنها به دارو نیاز دارند. این داروها تاثیرات مشخصی روی مراقبت های دندانی و همچنین ارتودنتیک دارند. اختلال نقص توجه بیش فعالی عمدتاً با محرک های سیستم عصبی مرکزی مانند متیل فنیدیت methylphenidate، دکستروآمفتامین dextroamphetamine، اتوموکستین atomoxetine، بوپروپریکلونی دینه bupropricloni dine گوانفاسین guanfacine درمان می شود.

بیماران افسرده با داروهای ضد افسردگی و تثبیت کننده های خلقی درمان می شوند. ارتودنتیست ها می توانند انتظار داشته باشند که این بیماران فقط نگران ظاهر خود باشند و در عین حال این بیماران ممکن است رعایت نکنند. اختلال اضطرابی یا استرس روانی معمولاً با بنزودیازپین ها benzodiazepines مدیریت می شود که می تواند باعث بروز نگرانی بی مورد در ذهن بیمار شود. آنها بیشتر نگران عوارض جانبی و نتایج خواهند بود، اما ممکن است مرتباً در ویزیت ارتودنسی اختلال ایجاد کنند. اختلال روانپزشکی منشأ رشد، با نورولیتیک های نسل دوم درمان می شود که اغلب منجر به بروز نگرانی های چالش برانگیز غیرمنطقی، انعطاف ناپذیری، رفتارهای عجیب و غریب و بدرفتاری با کارکنان مطب می شود.

متخصص ارتودنسی برای مدیریت صحیح در مطب باید افزایش تغییرات رفتاری بیمار را مد نظر قرار دهد. کارکنان باید در مورد تغییرات رفتاری و مدیریت آن آگاه شوند و آموزش ببینند. استرس روانی، محور غده فوق کلیوی هیپوفیز هیپوتالاموس و سیستم ایمنی را تحت تأثیر قرار می دهد که منجر به فعالیت استئوکلاستیک تحت تأثیر می شود. در تحقیق انجام شده در این زمینه، جذب بیش از حد ریشه در این بیماران گزارش شده است.

داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی

بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه یا دارای پیوند کلیه که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می کنند، در حین حرکت ارتودنتیک دندان ها با مشکل مواجه می شوند. دارویی مانند سیکلوسپورین A که برای رد پیوند مصرف می شود باعث هیپرپلازی شدید لثه می شود که باعث دشوار شدن درمان ارتودنسی و همچنین حفظ بهداشت دهان می شود. به همین دلیل توصیه می شود که در این بیماران درمان را برای ۶ ماه اول شروع نکنید زیرا هیپرپلازی لثه در اوج خود است.

درمان تنها زمانی باید آغاز شود که رعایت بهداشت دهان و دندان ها خوب باشد یا پس از برداشتن بیش از حد بافت لثه آغاز شود. ابزارهای متحرک نباید برای آنها استفاده شوند زیرا تناسب ابزار مرتباً تغییر می کند. باید از چسباندن بند اجتناب شود زیرا منجر به آسیب و التهاب لثه و ممکن است بعداً باعث بزرگ شدن آن شود. بنابراین لوله های قابل چسباندن توصیه می شوند.

سوء مصرف الکل

مصرف متوسط ​​تا اندک الکل ممکن است اثرات مفیدی روی سیستم قلبی عروقی داشته باشد، اما مقدار زیاد آن برای مدت طولانی تر به صورت روزانه ممکن است اثرات مخربی روی تعدادی از سیستم های بافتی از جمله سیستم اسکلتی داشته باشد. ممکن است منجر به بروز عوارض شدید مانند سیروز کبدی، نوروپاتی، پوکی استخوان و شکستگی خود به خود استخوان شود. اتانول در گردش، هیدروکسیلاسیون ویتامین D3 در کبد را مهار می کند، بنابراین در چنین شرایطی هموستاز کلسیم را مختل می کند، سنتز هورمون پاراتیروئید افزایش می یابد و به منظور حفظ سطح طبیعی کلسیم (۱۰ میلی گرم درصد) در خون، تعادل عملکرد سلولی به سمت افزایش جذب بافت های معدنی از جمله ریشه های دندان منحرف می شود. الکلی های مزمن که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند در معرض خطر بالای ایجاد تحلیل شدید ریشه در طول دوره درمان قرار دارند.

درمان با کورتیکواستروئید

کورتیکواستروئیدها برای اثرات ضد التهابی و سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می شوند. عوارض جانبی درمان طولانی مدت با استروئیدها شامل اختلال در متابولیسم بافت معدنی، ناهماهنگی در ترمیم زخم در غضروف زایی و استخوان زایی، از دست دادن استخوان و پوکی استخوان است. دوره کوتاه مدت کورتیکواستروئیدها بازسازی استخوان را کاهش می دهد در حالی که مصرف طولانی مدت باعث افزایش حرکت دندان می شود.

در بیمارانی که برای مدت کوتاهی تحت درمان دارویی قرار دارند باید توصیه شود درمان ارتودنسی به تعویق انداخته شود. بیمارانی که برای مدت زمان طولانی تر تحت درمان دارویی قرار دارند، حرکت دندان در آنها تسریع می شود، بنابراین ابزار باید به طور معمول یا حتی مکرر تنظیم شود.

نتیجه گیری

ارتودنسی یک تخصص دندانپزشکی است که به حرکت دندان ها می پردازد، اما به این معنا نیست که برای آنها دارو تجویز نمی کنیم، یا ممکن است بیماری که برای درمان مراجعه می کند تحت درمان دارویی قرار داشته باشد که اثر منفرد یا چندگانه روی بدن به طور کلی، و فک و دندان ها به طور ویژه، داشته باشد. بنابراین برای یک ارتودنتیست ضرورت دارد که وارد حرفه پزشکی شود تا اثر و عوارض دارو را بداند تا بتواند بیمار را به درستی مدیریت کند و عوارض ناخوشایند را کاهش دهد.

/۰ نظرها/توسط

چرا قبل از جراحی آندربایت باید بریس دریافت کرد؟

, ,

آیا تا به حال در مورد آندربایت یا اوربایت چیزی شنیده اید؟ این مسائل بازتاب مستقیم ناهماهنگی فک هستند. از بین انواع مختلف بیماری های دندانی که افراد می توانند تجربه کنند، یکی از شرایطی که باعث ایجاد نگرانی زیادی شده است، مورد کلاسیک آندربایت است. بیایید کمی با آن آشنا شویم: سخت است که از دندان های خود راضی باشید، اگر آنها کاملاً با یکدیگر همراستا نباشند، بخصوص زمانی که دندان های دو فک بالا و پایین شما در جایی که قرار است باشند نباشند. آندربایت به اندازه وضعیت های دیگر، دردناک یا محدود کننده نیست، اما همچنان می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند. اگر در اسرع وقت به آن رسیدگی نشود، می تواند اعتماد به نفس افراد را از بین ببرد و عملکرد دهان و دندان های او را تخریب کند.

جراحی ارتوگناتیک تحت عنوان جراحی اصلاحی فک نیز شناخته می شود. این روش برای رفع ناهماهنگی فک و دندان در زمانی انجام می شود که از طریق درمان ارتودنسی قابل اصلاح نباشد. هدف این جراحی تغییر موقعیت و ترمیم فک ها برای بهبود عملکرد و در عین حال بهبود ظاهر صورت شما است.

آندربایت و درمان آن با ارتودنسی

آندربایت و درمان آن با ارتودنسی

در اینجا برای شما توضیح می دهیم چرا آندربایت باید درمان شود.

وقتی آندربایت را درمان می کنید، سلامت جسمی و روحی فرد بهبود می یابد. در اینجا چند مزیت درمان آندربایت آورده شده اند:

  • تمیز کردن دندان ها بسیار آسان تر خواهد بود، که منجر به بهبود سلامت دندان ها می شود و از بروز برخی از بیماری ها مانند التهاب لثه و پوسیدگی دندان جلوگیری می کند.
  • حرکات فک کمتر احساس فشار می کنند و فشار روی دندان ها و ماهیچه ها کاهش می یابد.
  • احتمال شکستن دندان ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
  • درمان های آندربایت از بروز انواع مختلف علائم اختلال مفصل فکی- گیجگاهی جلوگیری می کند.

اکنون، قبل از اینکه به دندانپزشک خود مراجعه کنید و برای درمان آندربایت درخواست کنید، مهم است که به خاطر داشته باشید که ممکن است ابتدا مجبور به استفاده از بریس ها شوید. تصور غلط شایعی که اکثر افراد هنگام درمان آندربایت دارند این است که آنها قبل از قرار گرفتن تحت درمان با بریس ها باید تحت عمل جراحی فک قرار بگیرند. برای در نظر گرفتن همه چیز، جراحی آندربایت شامل بریدن استخوان فک، تغییر شکل آن و یک دوره نقاهت طولانی است. به این ترتیب، این درمانی است که می تواند باعث ایجاد عوارضی در هنگام قرار دادن بریس ها شود.

بریس ها چگونه و چرا مسائل را پیچیده می کنند؟

یکی از اثرات بریس ها، تغییر شکل طبیعی فک است که در طول مرحله ای که تحت عنوان مرحله همترازی درمان شناخته می شود، صورت می گیرد. هنگامی که بریس ها بعد از جراحی آندربایت روی دندان ها قرار می گیرند، پایان ایده آلی که می تواند با این فرایند بدست آید، از طریق یک حرکت آهسته و پیوسته که در طول همترازی رخ می دهد، می تواند به شدت تغییر داده شود. از سوی دیگر، اگر بریس ها برای حفظ شکل مطلوب فک نصب نشده باشند، به دلیل هر گونه تغییر در تراز دندان ها در طول فرآیند تنظیم، ممکن است عملکرد دندان ها به خطر بیفتد. این علاوه بر عوارض قبلی دندان های نامرتب است.

آندربایت و درمان آن با ارتودنسی

آندربایت و درمان آن با ارتودنسی

دلایل بیشتر برای اینکه چرا ابتدا باید بریس ها را دریافت کنید.

از بین تمام روش های مختلفی که می توان برای درمان آندربایت و سایر مشکلات مرتبط استفاده کرد، طبیعی ترین راه برای اصلاح آندربایت از طریق همترازی ارتودنتیک است. این را می توان از طریق بریس ها بدست آورد. بریس ها می توانند آندربایت را اصلاح کنند و فرد را از مراجعه به جراحی اصلاحی نجات دهند. آنها با بهبود ظاهر فک فرد تنها از طریق هم ترازی به این امر دست می یابند. علاوه بر این، بریس ها برای از بین بردن فشردگی بیش از حد به کشیدن یک یا چند دندان در فک پایین نیاز دارند که به نوبه خود می تواند به دستیابی به اوربایت مناسب کمک کند.

در موارد شدید، جراحی آندربایت زمانی انجام می شود که وجود چنین مشکلی برای سلامت فرد به شدت تهدید محسوب می شود و به شدت کیفیت زندگی او را به خطر می اندازد. اکثر دندانپزشکان توصیه خواهند کرد که قبل از جراحی آندربایت ابتدا بریس ها را دریافت کنید تا از هر گونه عارضه ای جلوگیری شود. بریس ها به همراستا کردن دندان های فرد کمک می کنند تا جراحی به طور مؤثر انجام شود.

بریس و جراحی ارتوگناتیک: چه کسانی گزینه های خوبی برای جراحی ارتوگناتیک هستند؟

همه افرادی که مشکل فک دارند به جراحی ارتوگناتیک نیاز ندارند. یک گزینه خوب برای این نوع فرایند، کسی است که ممکن است به نوعی از عدم تعادل اسکلتی در فک رنج می برد. علاوه بر این، این شامل مشکل در صحبت کردن و جویدن، اختلال TMJ، جلو آمدگی فک، آپنه خواب، عقب رفتگی چانه، تراز ضعیف صورت، و اپن بایت است.

آندربایت و درمان آن با ارتودنسی

آندربایت و درمان آن با ارتودنسی

طرح درمان

پس از اتمام کار با بریس ها، جراح فک و صورت و ارتودنتیست شما با یکدیگر همکاری می کنند تا یک طرح درمان سفارشی با توجه به وضعیت دندان های شما ایجاد کنند. مدل ها، عکس ها و تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس از دندان های شما ممکن است به عنوان بخشی از این فرایند گرفته شوند. گاهی اوقات، متخصصان ارتودنسی توصیه می کنند که شکل دندان ها تغییر داده شوند یا آنها با روکش پوشانده شوند. درمان شما برای جراحی ارتوگناتیک ممکن است به ابزارهای لنگر موقت ارتودنتیک، روش های درمان با هدایت کامپیوتری یا سی تی اسکن سه بعدی نیاز داشته باشد. علاوه بر این، این روش ها ممکن است زمان درمان شما با بریس ها را کاهش داده و از حرکت دندان ها جلوگیری کنند.

/۰ نظرها/توسط