میوینگ چیست؟

میوینگ یک تکنیک بازسازی ساختار صورت است که توسط خود فرد انجام می شود، که شامل نحوه قرار دادن زبان است که به نام دکتر مایک میو، متخصص ارتودنسی بریتانیایی نامگذاری شده است. ایده اصلی پشت میوینگ این است که اگر به قرارگیری زبان خود داخل دهان فکر کنید، می توانید شکل خط فک خود را تغییر دهید. حامیان این ایده همچنین ادعا می کنند که می تواند به آپنه خواب، سینوزیت و سایر شرایط کمک کند.

گرچه به نظر می رسد تمرینات در یوتیوب و سایر وب سایت ها منفجر شده باشند، اما میوینگ به خودی خود از نظر فنی جدید نیست. در واقع، قرار گیری صحیح و مناسب زبان توسط برخی از ارتودنتیست ها و سایر متخصصان پزشکی به عنوان راهی برای تعریف و اصلاح ساختار فک، اصلاح نارسایی های گفتاری و به طور بالقوه کاهش درد ناشی از مسائل مربوط به فک توصیه می شده است.

با وجود تبلیغات بسیار زیادی که انجام می شوند، تمرینات میوینگ محدودیت های زیادی دارند و ممکن است مانند آنچه در ویدئوهای مختلف مشاهده می کنید کار نکنند. اگر نگرانی های پزشکی در مورد دهان و فک خود دارید، بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

آیا تمرینات میوینگ واقعاً کار می کنند؟

در قلب میوینگ این قرار گرفته است که چگونگی قرار دادن زبان خود در یک مکان استراحت جدید را یاد بگیرید. طرفداران این تکنیک معتقدند که به مرور زمان، وضعیت زبان شما باعث تغییر ویژگی های کلی صورت شما، بویژه خط فک شما خواهد شد.

این افراد همچنین معتقد هستند که این تمرینات ممکن است به کاهش درد فک و تسکین خر و پف کمک کنند. تصور می شود که میوینگ با مشخص تر کردن خط فک شما کار کند، که می تواند به شکل دهی صورت شما کمک کند و شاید آن را لاغرتر نیز نشان دهد.

در حالی که دکتر میو با به شهرت رسیدن این روش در اینترنت به اعتبار رسیده است، این تمرینات در واقع توسط یک متخصص ارتودنسی ایجاد نشده اند. یک جستجوی سریع در یوتیوب شما را به ویدئوهای افراد دیگری می رساند که این تکنیک را امتحان کرده اند و ظاهراً به نتیجه رسیده اند. (چند ویدیو نیز وجود دارند که این محبوبیت را تخریب می کنند).

طرفداران تمرینات میو همچنین معتقد هستند که این تمرین نیست که چهره شما را تغییر دهد، بلکه عدم انجام تمرینات میوینگ است که می تواند خط فک شما را بدتر کند. حتی احتمالاً می تواند تکنیک های اصلاحی را برای کودکانی ارائه دهد که مشکلات وضعیت قرار گیری زبان را دارند که ممکن است منجر به بروز مشکلات بایت و مشکلات گفتاری شوند.

از سوی دیگر، متخصصان می ترسند افرادی که به جراحی یا درمان های ارتودنسی نیاز دارند، به اشتباه تمرینات میوینگ را امتحان کنند تا خودشان به برطرف کردن مشکلات کمک کنند.

هیچ تحقیق جدی وجود ندارد که نشان دهد تمرینات میوینگ می توانند شکل فک شما را تغییر دهند یا به مشکلات دیگر کمک کنند. کارشناسان می گویند بعید است که شما هیچ تغییر دائمی را مشاهده کنید. در عوض، اگر می خواهید خط فک خود را تقویت کنید، این ابزارهای تمرینی فک را در نظر بگیرید.

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

تصاویر قبل و بعد تمرینات میوینگ قابل اعتماد نیستند!

ویدئوهای یوتیوب، همراه با تصاویر متعدد قبل و بعد، گاهی اوقات می توانند بینندگان را متقاعد کنند که این تمرینات واقعاً کار می کند. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که چنین منابعی همیشه قابل اعتماد نیستند.

بسیاری از این آموزش های آنلاین معمولاً شامل چندین هفته یا چندین ماه تمرین میوینگ هستند، به جای آنکه سال ها انجام شوند، چیزی که واقعاً نیاز است. علاوه بر این، تصاویر به دلیل سایه ها و نور می توانند فریبنده باشند. زاویه ای که افراد در عکس ها سر خود را قرار می دهند نیز می تواند فک را مشخص تر نشان دهد.

تحقیقات بالینی بیشتری برای تعیین اثربخشی تمرینات میوینگ نیاز است.

نحوه انجام تمرینات میوینگ

میوینگ تکنیک صاف کردن زبان در مقابل سقف دهان است. گفته می شود که این حرکت با گذشت زمان به دندان های شما کمک می کند تا را دوباره مرتب شوند و خط فک شما را مشخص کند.

برای انجام صحیح تمرینات میوینگ، باید زبان خود را شل کنید و مطمئن شوید که همه قسمت های آن، از جمله عقب آن، کاملاً روی سقف دهان شما قرار دارد.

  • لب های خود را ببندید.
  • فک خود را به گونه ای حرکت دهید که دندان های جلوی فک پایین دقیقاً پشت دندان های جلوی فک بالای شما قرار بگیرند.
  • سقف دهان خود را با زبان خود بپوشانید.
  • نوک زبان خود را بدون تماس، درست پشت دندان های جلوی خود قرار دهید.

برخی پیشنهاد می کنند که اگر بخواهید صدای “ng” را مانند “بینگ” یا “سینگ” درآورید، می توانید موقعیت مناسب را پیدا کنید. برخی دیگر پیشنهاد می کنند که به جای دهان، روی تنفس از بینی خود تمرکز کنید.

انجام صحیح آن احتمالاً به تمرین زیادی نیاز دارد، زیرا احتمالاً عادت دارید که زبان خود را از سقف دهان دور نگهدارید بدون اینکه به آن فکر کنید. با گذشت زمان، عضلات شما به خاطر می آورند که چگونه زبان خود را در موقعیت صحیح میوینگ قرار دهند تا به طبیعت دوم تبدیل شود. در واقع، توصیه می شود که همیشه این تمرینات را انجام دهید ، حتی زمانی که مایعات می نوشید.

مانند هر تکنیک دیگری که توسط خود فرد انجام می شود، و برای درست بودن خیلی خوب به نظر می رسد، تمرینات میوینگ هم جذاب هستند- ممکن است سال ها طول بکشد تا نتایج را مشاهده کنید. ناهنجاری های فک و صورت معمولاً با جراحی یا ارتودنسی اصلاح می شوند، بنابراین نباید تصور کنید که می توانید به سرعت هر مشکلی را به تنهایی با انجام تمرینات میوینگ اصلاح کنید.

در یکی از مطالعاتی که به بررسی وضعیت های استراحت زبان پرداخته بود تا ببیند آیا گروه های عضلانی به عنوان پیش بینی کننده حافظه بلند مدت درگیر هستند یا خیر، محققان دریافتند که ۳۳ نفر در مطالعه هیچ نشانه ای از تغییر فعالیت عضلانی را نشان ندادند.

سخن پایانی

انجام تمرینات میوینگ گرچه ذاتاً خطرناک نیستند، اما شواهد کافی برای حمایت از تأثیر میوینگ برای تعیین خط فک شما وجود ندارد. اگر هر گونه درد یا نگرانی مربوط به زیبایی در ناحیه فک خود دارید، به پزشک خود مراجعه کنید تا در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.

شما هنوز هم می توانید تمرینات میوینگ را امتحان کنید، اما آماده باشید که نتایج کمی بدست بیاورید. تا زمانی که میوینگ به عنوان یک راه حل ارتودنتیک به درستی مورد بررسی قرار نگیرد، هیچ تضمینی وجود ندارد که کار کند.

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

آیا خطراتی هم وجود دارند؟

آری. خط فک شما بخشی از یک ماشین پیچیده است. شما نمی توانید آن را بدون تأثیرگذاری بر بسیاری از قسمت های دیگر تغییر دهید. حتی اگر در تغییر خط فک یا قرار دادن فک پایین خود برای مدت طولانی موفق شوید، می تواند منجر به بروز مشکلات دیگری شود که ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • ناهماهنگی دندان ها
  • ناهماهنگی فک بالا و پایین
  • درد یا اختلال عملکرد در لولای فک شما (درد TMJ)
  • لق یا شکسته شدن دندان ها (به دلیل ناهماهنگی یا فشار)

بهتر است هر گونه تغییری در نحوه استفاده از فک، تحت نظر دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی انجام شود. قبل از اینکه چیز جدیدی را امتحان کنید با آنها صحبت کنید.

آیا صاف کردن دندان ها با وجود ایمپلنت های دندانی عملی است؟

هر دو فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی و درمان ارتودنسی، شیوه های دندانپزشکی با هدف بهبود لبخند فرد هستند. گاهی اوقات ممکن است هر دو نیاز باشند؛ بسته به ساختار دهان، افراد ممکن است در کنار صاف کردن دندان ها نیاز به جایگزینی دندان ها نیز داشته باشند.

اگر شما هم مدت ها منتظر صاف و یکدست کردن دندان های خود بوده اید، اما مطمئن نیستید که آیا انجام این کار با داشتن ایمپلنت های دندانی سازگار است یا خیر- ما می توانیم کمک کنیم. اگر شما دندان از دست رفته دارید و در حال فکر کردن به این موضوع هستید که آیا ایمپلنت های دندانی، قبل از اقدام به درمان صاف کردن دندان ها یک گزینه مناسب است یا خیر، در اینجا چند عامل وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند.

  • آیا امکان صاف و یکدست کردن دندان ها با وجود ایمپلنت های دندانی وجود دارد؟
  • زمان بندی مهم است، بنابراین مقداری هماهنگی وجود دارد که باید انجام شوند.

ایمپلنت دندانی چیست؟

ایمپلنت های دندانی یک گزینه دائمی برای جایگزینی دندان های طبیعی از دست رفته هستند. آنها پر کاربردترین روش برای جایگزینی دندان ها هستند و با دوام ترین گزینه نیز هستند. آنها می توانند برای جایگزینی دندان های شکسته، ترک خورده، لب پر شده یا از دست رفته استفاده شوند.

ایمپلنت با یک میله یا پیچ فلزی آغاز می شود که داخل استخوان فک قرار می گیرد. هنگامی که جوش خوردن میله با استخوان به پایان رسید، یک اباتمنت متصل می شود. اباتمنت قطعه ای است که روکش را آن قرار می گیرد. روکش بخشی از ایمپلنت دندانی است که شبیه دندان اصلی است. شکل و رنگ این قطعه به گونه ای است که تا حد امکان طبیعی به نظر برسد و با دندان های دیگر هماهنگ باشد.

ایمپلنت های دندانی عملکردی درست شبیه به دندان های طبیعی دارند. دوام و عملکرد آنها بیشتر و بهتر از بریج ها یا پروتز های مصنوعی است. از آنجا که برای کاشت ایمپلنت های دندانی با جراحی یک میلع فلزی داخل استخوان فک قرار می گیرد، آنها به شکلی باور نکردنی دائمی هستند و معمولاً مانند دندان های طبیعی با تکنیک های صاف کردن قابل جابجا شدن نیستند.

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

صاف کردن دندان در حالی که برخی دندان ها از دست رفته اند

اینکه آیا دندان ها باید قبل از قرار دادن جایگزین برای دندان های از دست رفته صاف شوند یا خیر، به محل دندان های از دست رفته و وضعیت دهان فرد بستگی دارد. در برخی موارد، در صورتی که دندان های موجود در حال حاضر بیش از اندازه فشرده و نامرتب باشند، امکان استفاده از بریس ها برای بستن فضای ایجاد شده با از دست رفتن دندان ها وجود دارد. این یک گزینه صاف کننده خوب را فراهم می آورد که نیاز به گزینه های جایگزینی دندان ها مانند ایمپلنت های دندانی را کاهش می دهد.

اگر دندان های موجود نیاز داشته باشند که به یکدیگر نزدیک تر شوند، ممکن است قبل از صاف کردن دندان ها نیاز باشد، دندان یا دندان های از دست رفته جایگزین شوند. در برخی موارد، صاف کردن را می توان با حفظ فضا برای کاشت ایمپلنت ها در آینده آغاز کرد. در هر صورت، تا جایی که امکان دارد، بریس ها باید قبل از اینکه ایمپلنت های دندانی کاشته شوند روی دندان ها نصب شوند، زیرا ایمپلنت های دندانی در صورتی که در جای خود بگیرند به مانند دندان های طبیعی قادر به حرکت کردن نیستند.

صاف کردن دندان ها با وجود ایمپلنت های دندانی

همانطور که قبلاً اشاره شد، ایمپلنت های دندانی را نمی توان جابجا کرد، اما دندان های اطراف آنها قابل جابجا شدن هستند. یک بریس ثابت یا الاینرهای شفاف، می تواند برای حرکت دادن دندان های مجاور طراحی شوند بدون آنکه تأثیری روی ایمپلنت های دندانی داشته باشند. در برخی موارد، در صورت نیاز، روکش های روی ایمپلنت های دندانی را می توان تعویض کرد تا در زاویه از متفاوت و همراستا با دندان های اصلاح شده قرار بگیرد. در موارد نادر، در صورت نیاز، کل ایمپلنت را می توان تعویض کرد.

نیاز به ایمپلنت های دندانی در طول درمان ارتودنسی

شاید شگفت آور باشد، اما اصلاً بعید نیست افراد در حالی که تحت درمان ارتودنسی قرار دارند، به ایمپلنت های دندانی نیاز داشته باشند. از آنجا که درمان ارتودنسی یک درمان نسبتاً طولانی مدت است، در طول این بازه زمانی درمان اتفاقات زیادی می توانند رخ دهند. خراب شدن یک دندان در نتیجه پوسیدگی و حفره های دندانی و یا حتی آسیب دیدن آن به دلیل تروماهای دهانی اصلاً دور از انتظار نیست، تا حدی که امکان نجات آن با درمان ریشه یا پر کردن ساده دندان وجود نداشته باشد. به همین دلیل ممکن است یک یا چند دندان حتی در طول درمان ارتودنسی نیاز به کشیدن داشته باشند.

قطعاً برای کسی که برای انجام درمان ارتودنسی سرمایه گذاری کرده است، حفظ نتایج از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین دلیل ممکن است فرد بخواهد جایگزینی برای دندان یا دندان های از دست رفته خود قرار دهد. اما این پرسش مطرح می شود که آیا امکان کاشت ایمپلنت های دندانی در طول مدتی که بریس ها روی بقیه دندان ها قرار دارند وجود دارد یا خیر.

خوشبختانه، اکثر ارتودنتیست ها و دندانپزشکان موافقند که امکان دریافت ایمپلنت ها در طول درمان ارتودنسی وجود دارد، خواه درمان با بریس های سنتی انجام شود یا با بریس های شفاف. با این حال، ممکن است چند چالش بوجود بیایند، به همین دلیل انجام این فرایند ممکن است همیشه توصیه نشود.

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

اجتناب از مشکلات در صورت امکان

اکثر ارتودنتیست ها معتقدند که بهتر است برای کاشت ایمپلنت های دندانی تا پس از اتمام درمان ارتودنسی منتظر بمانید. هنگامی که ایمپلنت کاشته می شود، نمی توان آن را جابجا کرد زیرا یک دندان طبیعی نیست. هدف درمان ارتودنسی صاف و یکدست کردن دندان های طبیعی است و اگر ایمپلنت دندانی در طول این فرایند صاف کردن قرار گیرد، دندان های اطراف آن ممکن است حرکت کنند یا تنظیم شوند. این امر می تواند در طول دوره بهبود ایمپلنت باعث بوجود آمدن مشکلاتی شود.

خطرات

اگر یک ایمپلنت دندانی در طول درمان ارتودنسی کاملاً ضروری باشد، بنابراین آگاه بودن از خطرات مهم است. دندان های طبیعی ممکن است به شکلی غیر عادی جابجا شوند، زیرا استخوان فک نیز در حال تطبیق پیدا کردن با ایمپلنت تیتانیومی جدید است که داخل آن جاسازی شده است. به دلیل جایگذاری اخیر این ایمپلنت های تیتانیومی ممکن است صاف و یکدست شدن دندان ها طول بکشد.

خود ایمپلنت نیز ممکن است مشکلاتی مانند تأخیر در بهبودی یا جوش خوردن با استخوان را تجربه کند. تأخیر در بهبودی و جوش خوردن بعلاوه می تواند باعث شود کل دهان بیشتر در معرض خطر عفونت های باکتریایی قرار داشته باشد. هنگامی که ایمپلنت های دندانی جای می گیرند، یک جراح دهان و دندان یک برش در لثه ایجاد می کند تا استخوان فک قابل دسترسی باشد. اگر برش ها به سرعت بهبود پیدا نکنند، بیشتر احتمال دارد که نوعی عفونت وجود داشته باشد.

ناراحتی بیشتر

درمان ارتودنسی عموماً دردناک نیست، اما برخی موارد وجود دارند که ناراحتی احساس می شود، بویژه هنگامی که تنظیمات انجام می شوند. هنگامی که در طول درمان ارتودنسی ایمپلنت های دندانی داخل دهان جای می گیرند، بیماران عموماً ناراحتی کلی را داخل دهان خود تجربه می کنند. ایمپلنت ها نیاز به جراحی دارند، که می تواند باعث بروز سوزش اضافی شود، در حالی که بیمار نیز تحت درمان ارتودنسی قرار دارد.

فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی در حین درمان ارتودنسی امکان پذیر است، اما مهم است که از خطرات و تأثیری که ممکن است روی این فرآیند داشته باشد، اطلاع داشته باشید. برای مطرح کردن پرسش های خود درباره درمان ارتودنسی و ایمپلنت های دندانی، با یک دندانپزشک یا ارتودنتیست مشورت کنید و از یک دندانپزشک متخصص بخواهید تا بیشتر توضیح دهد که آیا امکان دریافت ایمپلنت های دندانی با وجود بریس ها روی دندان ها وجود دارد یا خیر.

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

کاشت ایمپلنت های دندانی در طول درمان ارتودنسی با الاینرهای شفاف اینویزلاین

اینویزیلاین ها جایگزینی برای بریس های سنتی یا مرسوم هستند که شهرت آنها رو به افزایش است و می توانند دندان ها را صاف و یکدست کنند و انواع مختلفی از مشکلات دندانی مانند فشردگی و نامرتبی بیش از حد، و اوربایت را به شیوه ای تقریباً نامرئی، اصلاح کنند. این کار با استفاده از ریتینرهای شفاف انجام می شود. اینویزیلاین نه تنها به شما لبخند جذابی که همیشه می خواسته اید را می دهد، بلکه عزت نفس، اعتماد به نفس و همچنین سلامت جسمی شما را بهبود می بخشد. اینویزیلاین راحت است و از آنجا که تنها یک بار مراجعه نیاز دارد، دردسر مراجعات گاه به گاه به ارتودنتیست شما را آزار نخواهد داد.

اینویزیلاین پس از ایمپلنت های دندانی

افرادی که در حال بررسی اینویزیلاین هستند، به طور طبیعی پرسش های زیادی دارند. که در اینجا به تعدادی از آنها پاسخ خواهیم داد.

آیا پس از کاشت ایمپلنت های دندان می توان اینویزیلاین استفاده کرد؟

گاهی اوقات ممکن است شما در موقعیتی قرار بگیرید که لازم است ایمپلنت دندانی دریافت کنید، اما در حال حاضر علاقه مند به استفاده از اینویزیلاین خود هستید. بنابراین، آیا استفاده از اینویزیلاین ها پس از ایمپلنت های دندانی امکان پذیر است؟

گرچه هر مورد متفاوت است، اما به طور کلی، پاسخ کوتاه به این پرسش این است که آری، شما هنوز هم می توانید گزینه مناسبی برای استفاده از اینویزیلاین ها باشید. اینویزیلاین همچنین می تواند پس از دریافت بریج ها، روکش ها و پر شدگی های دندان نیز استفاده شود. با این حال، احتمالاً طرح درمان شما اندکی پیچیده خواهد بود، که دلایل آن در زیر توضیح داده خواهند شد.

مطمئناً ترجیح داده می شود ابتدا از ینویزیلاین ها استفاده کنید و پس از آنکه دندان ها در موقعیت نهایی خود قرار گرفتند ایمپلنت دندانی را دریافت کنید. علت این است که ایمپلنت ها را نمی توان به یک موقعیت متفاوت منتقل کرد زیرا آنها داخل استخوان ثابت شده اند- آنها مانند دندان های معمولی نیستند. به طور خلاصه، گرچه معمولاً ایده آل نیست که تا پس از رسیدن به دندانها به موقعیت دلخواه خود یک ایمپلنت دندانی دریافت کرد، اما قطعاً امکان پذیر است. این اتفاق دندان های دیگر شما که در حال جابجا شدن به موقعیت ایده آل خود هستند را تحت تأثیر قرار نخواهد داد. اگر شما در این وضعیت قرار گرفتید، ایده خوبی است که در مورد نتایج مطلوب خود با ارتودنتیست خود گفتگو کنید، زیرا شما باید این واقعیت را در نظر بگیرید که ایمپلنت های دندانی شما قابل جابجایی نخواهند بود.

به خاطر داشته باشید که برخی موارد خاص وجود دارند که در آنها ابتدا دریافت یک ایمپلنت دندانی روی توانایی شما برای دریافت درمان ارتودنسی تأثیر نخواهد داشت. به عنوان مثال، فردی ممکن است یک ایمپلنت دندانی داشته باشند که در واقع جزء دندان هایی که با اینویزیلاین جابجا می شوند نیست (برخی افراد ممکن است ایمپلنت دندانی در پشت دهان خود داشته باشند، در حالی که فرد فقط نگران صاف کردن دندان های جلو خود است).

مورد دیگر زمانی رخ می دهد زمانی که یک ایمپلنت دندانی به عنوان یک تکیه گاه استفاده می شود تا به دندان های دیگر کمک کند تا به موقعیت ایده آل خود منتقل شوند. در واقع، این نسبتاً رایج است.

اگر علاقه مند به صاف و همراستا کردن دندان های خود هستید، مراجعه به یک ارتودنتیست ضروری است. ارتودنتیست با گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می تواند یک معاینه جامع انجام دهد تا بهترین مسیر را تعیین کند.

بهتر است از دندان ها و لثه های خود مراقبت کنید تا خطر ابتلا به بیماری های قلبی را کاهش دهید.

بیماری های قلبی و سلامت دهان

لثه ها بافت هایی هستند که دندان های شما را در جای خود نگه می دارند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به مراقبت از دندان ها و لثه ها کمک می کنند و نیز از تجمع باکتری هایی که می توانند به دندان ها و سایر نواحی داخل دهان شما بچسبند جلوگیری کنند. اگر این عادات را حفظ نکنید و برای تمیز کردن منظم به دندانپزشک مراجعه نکنید، می توانید خود را در معرض خطر بیشتر بیماری لثه و احتمالاً حتی بیماری قلبی قرار دهید.

نخستین نشانه سلامت بد و نامناسب دهان و دندان، التهاب لثه است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که باکتری ها باعث ایجاد پلاک می شوند، که یک لایه فیلم چسبناک از باکتری ها است، که روی دندان ها و اطراف لثه ها تشکیل می شود، که می تواند باعث تورم و خونریزی لثه ها شود. در صورت عدم کنترل، این شرایط می تواند پیشرفت کند و به بیماری لثه تبدیل شود، که پریودنتیت نیز نامیده می شود، نوعی عفونت که می تواند منجر به تحلیل استخوان اطراف دندان و از دست دادن دندان در مراحل پیشرفته شود. پریودنتیت علت اصلی از دست دادن دندان در افراد بزرگسال است.

بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، حدود ۴۷ درصد از افراد بزرگسال آمریکایی بالای ۳۰ سال به نوعی از بیماری پریودنتال مبتلا هستند.

علاوه بر سلامت بد دهان و دندان، چند عامل خطر دیگر مرتبط با بیماری لثه وجود دارند:

  • سن. به گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها، در افرادی که در سنین ۶۵ سال و بالاتر هستند، ۷۰ درصد ابتلا به پریودنتیت گزارش شده است.
  • ژنتیک. اگر والدین شما مشکلات بیماری لثه دارند، حتی اگر مراقبت های دهان و دندان را به خوبی انجام دهید، ممکن است مستعد ابتلا به بیماری لثه باشید.
  • ابتلا به دیابتی که به خوبی کنترل نشده است. بالا بودن سطح قند خون باعث می شود باکتری های موجود داخل دهان آسان تر رشد کنند.
  • داشتن خشکی دهان. علت این است که دهان شما فاقد بزاق است، و بزاق به حذف ذرات غذا کمک می کند و می تواند به مبارزه با باکتری های بد کمک کند.
  • تغییرات هورمونی برای زنان، مانند دوران قاعدگی و بارداری. استروژن و پروژسترون می توانند جریان خون را به سمت دهان افزایش دهند و لثه ها را حساس تر کنند و باعث تورم و خونریزی آنها شوند.
  • سیگار کشیدن، که خطر ابتلا به بیماری لثه را دو برابر می کند. علت این است که سیگار کشیدن باعث تضعیف سیستم ایمنی بدن شما می شود. سپس مبارزه با عفونت لثه برای بدن شما دشوارتر می شود.
  • استرس. آیا دلیل دیگری برای کاهش استرس نیاز دارید؟ بفرمایید. استرس می تواند توانایی بدن برای مبارزه با عفونت را تضعیف کند، و شما را در برابر پریودنتیت و بسیاری دیگر از مشکلات سلامتی آسیب پذیرتر کند.
  • استفاده از داروهایی که جریان بزاق را در دهان کاهش می دهند. آنها می توانند شامل آنتی هیستامین های مورد استفاده برای آلرژی ها، داروهای ضد افسردگی و داروهای خاص برای فشار خون یا درد باشند.
پیشگیری از بیماری قلبی با رعایت سلامت دهان

پیشگیری از بیماری قلبی با رعایت سلامت دهان

ارتباط بین سلامت دهان و سلامت قلب

بیماری لثه با چندین مشکل مزمن سلامتی از جمله دیابت مرتبط است. مطالعات مشاهده ای نیز نشان می دهند که بیماری لثه با بیماری های قلبی، شامل خطر بیشتر حمله قلبی و سکته مرتبط است. البته به این معنی نیست که علت و معلولی مستقیم وجود دارد، با این حال، به نظر می رسد که بین این دو رابطه وجود دارد.

کارشناسان بهداشت نظریه های مختلفی در مورد ارتباط بین بیماری لثه و بیماری قلبی دارند. یک نظریه نشان می دهد همان باکتری هایی که لثه ها را آلوده می کنند و باعث بروز بیماری های لثه مانند پریودنتیت و ژنژیویت می ‌شوند، می توانند از دهان حرکت کنند و وارد جریان خون شوند از طریق جریان خون در سراسر بدن منتشر شوند و باعث التهاب و آسیب به عروق خونی در طول مسیر شوند. علاوه بر این، ممکن است منجر به بروز آسیب های قلبی عروقی نیز شود، از جمله لخته شدن خون، سکته مغزی، و حملات قلبی. تحقیقاتی که از این نظریه حمایت می کند این واقعیت است که بقایای باکتری های دهان در شریان های دور از دهان که از آترواسکلروز (تجمع کلسترول) رنج می بردند، یافت شده است.

نظریه دوم مبتنی بر این ایده است که به جای آنکه باکتری ها این مشکل را ایجاد کنند، بیماری لثه باعث بروز التهاب مزمن داخل دهان می شود، التهاب بخشی از پاسخ طبیعی بدن شما به یک آسیب یا عفونت است، و التهاب ناشی از پاسخ ایمنی طبیعی بدن باعث آسیب عروقی در سراسر بدن، از جمله در قلب و مغز می شود. با این حال، التهاب مزمن در بدن می تواند حضور نشانگرهای التهابی را در جریان خون شما افزایش دهد و باعث تنگ شدن عروق خونی نزدیک قلب و افزایش خطر بیماری قلبی شود.

مهم است که توجه داشته باشید که صرف نظر از ارتباط بین این دو، حفظ بهداشت دهان و دندان عالی همیشه یک عنصر ضروری برای سلامت کلی شما خواهد بود. اما حتی اگر یک رابطه مشخص و ملموس بین سلامت دهان و بیماری قلبی وجود دارد، به این معنا نیست که ارتباط مستقیمی وجود دارد. بر اساس این نظریه، عامل سومی مانند سیگار کشیدن یا دسترسی ضعیف به مراقبت های بهداشتی ممکن است این دو را به هم مرتبط کند.

با این حال، مشخص کردن ارتباط بین سلامت دهان و دندان و بیماری قلبی برای محققان چالش برانگیز است. علت این است که افرادی که سلامت دهان و دندان آنها ضعیف است و بیماری لثه دارند، بیشتر احتمال دارد که به سایر بیماری‌های سیستمیک مبتلا باشند که بر سلامت قلب تأثیر می گذارند، از جمله دیابت، فشار خون بالا و چاقی. همچنین بیشتر احتمال دارد که آنها سیگاری باشند، و سیگار کشیدن خطر ابتلا به پریودنتیت و مشکلات قلبی را افزایش می دهد.

ممکن است عادات بهداشتی ضعیف- مانند سیگار کشیدن، خوردن غذاهای ناسالم و عدم پیگیری مراقبت های پیشگیرانه بهداشتی- شما را بیشتر در معرض خطر برای مشکلات مختلف سلامتی، از جمله بیماری قلبی و بیماری لثه قرار دهد. برعکس، بسیاری از افرادی که قلب سالمی دارند، اغلب عادات سبک زندگی سالم و سلامت دهان و دندان بهتری دارند. برای پی بردن به ارتباط بین سلامت دهان و سلامت قلب، به تحقیقات گسترده ای نیاز است. انجام این کار ممکن است به دلیل درمان های مختلف مورد نیاز، بسته به شدت بیماری لثه دشوار باشد. در آینده، استفاده از اسناد الکترونیکی پزشکی ممکن است تحقیق درباره ارتباط دقیق بین سلامت دهان و بیماری قلبی را آسان تر کند.

پیشگیری از بیماری قلبی با رعایت سلامت دهان

پیشگیری از بیماری قلبی با رعایت سلامت دهان

نکاتی برای سلامت بهتر دهان و دندان

گرچه تحقیقات هنوز علت و اثر دقیق مرتبط با بیماری های لثه و بیماری قلبی را نشان نمی دهند، اما منطقی است که برای سلامت عمومی بدن خود، مراقبت بهتر از دهان و دندان ها را هدف قرار دهید.

نمی توان تحلیل استخوانی را که ممکن است با بیماری شدید لثه رخ داده است، معکوس کرد، اما می توان مشکل را به ثبات رساند و از پیشرفت آن جلوگیری کرد. مراقبت خوب از دهان و دندان ها، همچنین می تواند به کاهش التهاب کمک کند.

در اینجا نکاتی وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند سلامت دندان ها و لثه های خود را حفظ کنید و به طور بالقوه خطر ابتلا به مشکلات قلبی را کاهش دهید، خواه عاری از هر گونه بیماری قلبی باشید و یا اگر قبلاً خطرات قلبی داشته اید.

  1. دندان های خود را حداقل دو مرتبه در روز و هر بار دو دقیقه با استفاده از یک مسواک دارای فرچه های نرم مسواک بزنید.

با دندانپزشک خود در مورد مناسب ترین نوع مسواک برای شما صحبت کنید. برخی افراد با مسواک برقی بهتر عمل می کنند، بخصوص اگر مشکلات مهارتی داشته باشند.

  1. حداقل یک مرتبه در روز، بخصوص قبل از رفتن به رختخواب، نخ دندان بکشید.

ممکن است از شنیدن اینکه به نخ دندان کشیدن نیاز دارید خسته شده اید، اما این واقعاً می تواند به بیرون کشیدن باقی مانده های غذاها از بین دندان های شما کمک کند. اگر نخ دندان کشیدن واقعاً مشکل است، با دندانپزشک خود در مورد جایگزین هایی مانند واتر فلاسر صحبت کنید.

  1. دندانپزشک یا پریودنتیست مورد علاقه خود را پیدا کنید.

متخصص پریودنتیست در زمینه التهاب دهان تخصص دارد، بنابراین اگر قبلاً بیماری لثه داشته اید، احتمالاً ممکن است به این نوع متخصص مراجعه کنید. شما باید به اندازه کافی با دندانپزشک یا پریودنتیست خود ارتباط داشته باشید تا از پرسیدن پرسش های خود در مورد چگونگی بهبود سلامت دهان خود احساس راحتی داشته باشید. دندانپزشکان همچنین می توانند به بسیاری از پرسش های مربوط به بهبود مراقبت های خانگی دهان و دندان پاسخ دهند.

برخی بیماران ممکن است ترجیح دهند از مراجعه به دندانپزشک خودداری کنند زیرا نگران هزینه ها هستند یا از هر گونه دردی هراس دارند. اگر شما یکی از این افراد هستید، به آنسوی قضیه فکر کنید. اگر به طور منظم برای چکاپ دندان های خود را مراجعه نکنید، ممکن است مشکلاتی داشته باشید که بسیار بدتر می شوند و نیاز به کار گسترده تر و هزینه بیشتر دارند. دندانپزشکان معتقدند ۹۵ درصد از مشکلات دندان ها قابل پیشگیری هستند.

  1. برای معاینات منظم دندانپزشکی برنامه ریزی کنید.

اگر بیماری لثه دارید، احتمالاً نیاز است هر سه تا چهار ماه یک مرتبه برای تمیز کردن تخصصی دندان های خود به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر هیچ نشانه ای از بیماری لثه ندارید، معمولاً هر شش ماه یک مرتبه کافی است.

پیشگیری از بیماری قلبی با رعایت سلامت دهان

پیشگیری از بیماری قلبی با رعایت سلامت دهان

  1. برای مراجعات منظم به یک دندانپزشک عمومی برنامه ریزی کنید.

ابتلا به بیماری لثه الزاماً به این معنا نیست که شما دچار حمله قلبی یا دیابت خواهید شد، بلکه به این معناست که خطر ابتلا به آنها را افزایش می دهد. اگر به طور منظم به یک پزشک عمومی مراجعه می کنید، او می‌تواند به طور منظم شرایط سلامتی عمومی شما را بررسی کند و نتایج آزمایشگاه های شما از جمله قند خون و کلسترول را کنترل کند. درمان زود هنگام می تواند به دفع مشکلات جدی تر کمک کند.

  1. سیگار نکشید.

همانطور که قبلاً ذکر شد، سیگار کشیدن خطر ابتلا به بیماری لثه را دو برابر می کند و می تواند منجر به انواع خاصی از سرطان، دیابت و بیماری قلبی شود. اگر مطمئن نیستید که سیگار کشیدن را چگونه ترک کنید، از پزشک یا دندانپزشک کمک بخواهید یا به یک مرکز مرتبط مراجعه کنید.

  1. غذای سالم بخورید.

آنچه می خورید می تواند روی سلامت عمومی و سلامت دهان و دندان شما تأثیر بگذارد. قند کمتر، آب کافی، سبزیجات و میوه بیشتر، غلات کامل و لبنیات کم چرب را هدف قرار دهید.

  1. استرس های خود را مدیریت کنید.

انجام این کار در دنیای امروز دشوار است، اما مدیریت استرس تا حد زیادی می تواند به سیستم ایمنی شما کمک کند و از بروز بیماری جلوگیری کند. خواب کافی، فعالیت بدنی منظم و فعالیت هایی مانند یوگا یا مدیتیشن که ذهن را آرام می کنند، می توانند به شما در مدیریت استرس کمک کنند.

  1. بدانید چه زمانی باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

علاوه بر معاینات منظم هر شش ماه یک مرتبه، در صورتی که موارد زیر را دارید، باید به دندانپزشک مراجعه کنید و در مورد مشکلات احتمالی سلامت دهان خود مراجعه گفتگو کنید:

  • بوی بد دهان.
  • خونریزی لثه ها.
  • لق شدن دندان ها.
  • تحلیل رفتن لثه ها.

اسنپ آن اسمایل: اصلاح فوری لبخند

بدون هیچ تراش، تزریق، یا تغییری در ساختار دندان

اسنپ آن اسمایل یک ابزار انقلابی دندانپزشکی زیبایی اسن که هیچ نیازی به تراش بافت دندان و هیچ تزریقی ندارد. راهی ساده و بدون درد برای دستیابی به لبخندی زیبا است.آنها نازک، محکم، و مانند دندان های طبیعی هستند. به سادگی متحرک است، کاملاً برگشت پذیر است، و نیز ابزار دندانی موقتی است که لبخند بیمار را بهبود می دهد. آنها بدون هیچ خطری و به راحتی روی روی دندان های شما قرار می گیرند و لبخند فوق العاده ای برای شما خلق می کنند. در اسنپ آن اسمایل ها از مواد رزین کمی انعطاف پذیر استفاده می شود که روی دندان های شما می لغزد و در حین غذا خوردن، لبخند زدن و حرف زدن در جای خود باقی می ماند.

اسنپ آن اسمایل در طیف رنگ ها، شکل ها، و اندازه های مختلفی موجود است. دندانپزشک شما با مشورت شما بهترین تناسب را برای شما مشخص خواهد کرد تا طبیعی به نظر برسد و احساس راحتی ایجاد کند. از آنجا که اسنپ آن اسمایل کاملاً تحت حمایت دندان ها است، هیچ برخوردی با لثه ها نخواهد داشت و روی پلیت (سقف دهان یا کام) شما را نیز نخواهد پوشاند.

اسنپ آن اسمایل

اسنپ آن اسمایل

آنچه باید در مورد اسنپ آن اسمایل بدانید

اسنپ آن اسمایل یک راهکار زیبایی نازک (اما محکم) موقتی یا دائمی است که از رزین دندانی با فناوری بالا ساخته شده است، که روی دندان های شما می لغزد.

اسنپ آن اسمایل می تواند درمانی عالی برای شما باشد، اگر یک لبخند هالیوودی با کمترین هزینه بخواهید! اسنپ آن اسمایل انتخابی فوق العاده و یک درمان زیبایی عالی برای دندان های کج، فاصله دار، لکه دار، دندان های از دست رفته و نیز افرادی است که:

  • گزینه های مناسبی برای بریج ها یا ایمپلنت های دندانی نیستند.
  • به طور کلی می خواهند زیبایی کلی دندان های خود را بهبود دهند.
  • می خواهند لبخندی هالیوودی داشته باشند بدون تقبل هزینه و تحمل ناراحتی های فرایند های پیچیده و تهاجمی دندانپزشکی.
  • افرادی که پروتزهای پارسیل قدیمی دارند و می خواهند جایگزینی زیبا و راحت تر برای آنها پیدا کنند.
  • اسنپ آن اسمایل راهکاری قابل استطاعت است که می تواند زندگی افراد را در تمام سنین متحول کند. دریافت اسنپ آن اسمایل تنها نیاز به دو مرتبه مراجعه به دندانپزشک دارد، و بدون درد، بدون هیچ تراش، هیچ تزریق، و هیچ تغییری در ساختار دندان خواهد بود.

چقدر سریع می توان اسنپ آن اسمایل ها را دریافت کرد؟

اسنپ آن اسمایل ها می توانند به سرعت آماده شوند و در عرض یک ماه لبخندی زیبا و بی نظیر را به شما هدیه دهند.

آیا فرایند دریافت اسنپ آن اسمایل ها درد دارد؟

این فرایند کاملاً بدون درد است. لازم است دندانپزشک از دندان های شما قالب بگیرد. این کار به هیچ تزریق، تراش، و برداشتن از ساختار دندان های طبیعی شما نیاز ندارد.

آیا اسنپ آن اسمایل روی لبخند من تأثیر می گذارد؟

تنها یک دوره کوتاه نیاز است تا به داشتن یک چیز جدید داخل دهان خود عادت کنید. این بسیار شایع است و اکثر افراد گزارش داده اند که ظرف مدت دو ماه حرف زدن آنها به حالت عادی برگشته است. استفاده از اسنپ آن اسمایل ها در تمام طول روز به شما اجازه خواهد داد خیلی سریع تر به گفتار عادی خود بازگردید.

آیا استفاده از اسنپ آن اسمایل ها به دندان های طبیعی شما آسیب خواهد زد؟

خیر. اسنپ آن اسمایل ها با دقت کامل طراحی شده اند تا زیبایی کلی لبخند شما را بهبود دهند، بدون آنکه دندان های طبیعی شما را به خطر بیندازند.

آیا اسنپ آن اسمایل برای دندان های حساس نیز مناسب است؟

آری.

اسنپ آن اسمایل

اسنپ آن اسمایل

آیا برای داشتن اسنپ آن اسمایل ها شرایط خاصی نیاز است؟

افراد در تمام سنین می توانند از اسنپ آن اسمایل ها استفاده کنند. اگر نگران شرایط سنی آنها هستید، در مورد آن با دندانپزشک خود گفتگو کنید.

آیا اسنپ آن اسمایل ها تنها دندان های جلوی دهان را پوشش می دهند؟

خیر. اسنپ آن اسمایل ها به گونه ای طراحی شده اند که هر دو قوس دندانی شما را به طور کامل پوشش دهند. برای نهایی کردن بهترین ترمیم لبخند خود می توانید نظر بدهید و با دندانپزشک همفکری کنید.

آیا استفاده از اسنپ آن اسمایل ها مانند استفاده از پروتزهای مصنوعی است؟

اسنپ آن اسمایل متحرک است و به راحتی روی  دندان ها می لغزد. آنها با دندان های طبیعی خود شما در جای خود باقی می مانند و نیاز به هیچ نوع چسبی ندارند.

آیا اسنپ آن اسمایل ها هم لک می شوند؟

اسنپ آن اسمایل به راحتی لک نمی شود، اما درست مانند دندان های طبیعی شما، برخی محصولات خاص مانند قهوه، شراب، یا نوشابه می توانند باعث لک شدن آنها شوند. اسنپ آن اسمایل شما با کیت پاکسازی آن در اختیار شما قرار خواهد گرفت تا در حفظ ظاهر فوق العاده آن به شما کمک کند.

آیا نیاز است از پاک کننده یا خمیر دندان خاصی استفاده کنیم؟

محلول خاصی برای تمیز کردن اسنپ آن اسمایل ها وجود دارد که اولین مرتبه که آنها را دریافت می کنید در اختیار شما قرار داده می شود.

آیا با اسنپ آن اسمایل ها می توان آدامس جوید؟

توصیه نمی شود که با اسنپ آن اسمایل ها آدامس یا هیچ غذای چسبناک دیگری بجوید، با این حال، می توانید مثل همیشه اکثر غذاها و نوشیدنی ها را بخورید.

اسنپ آن اسمایل ها چقدر دوام دارند؟

اسنپ آن اسمایل ها با ضمانت نامه محدود ۱۲ ماهه برای نقص های تولید به شما ارائه می شوند. اسنپ آن اسمایل ها می توانند به عنوان راهکارهای موقت طولانی یا دراز مدت استفاده شوند، اما در نهایت بر اساس پروتکل درمانی شما است که توسط دندانپزشک توصیه شده است. وی به شما نشان می دهد که چگونه به درستی از لبخند جدید خود مراقبت کنید و لذت ببرید.

آیا اسنپ آن اسمایل ها نیاز به تعویض دارند؟

انتظار می رود با مراقبت های صحیح اسنپ آن اسمایل ها چندین سال دوام داشته باشند. این همان طول عمری است که از دیگر ابزارهای متحرک مانند پروتزهای پارسیل، محافظ دندان های براکسیسم، و محافظ دندان های شبانه انتظار می رود.

اهداف زیبایی درمان ارتودنسی

در درمان ارتودنسی به دنبال زیبایی چهره بودن مهم ترین دلیل بیماران برای انجام این درمان است و در اکثر موارد تنها دلیل برای مراجعه افراد به متخصصان ارتودنسی برای مشاوره است. معمولاً نیمرخ یک فاکتور مهم در مشخص نمودن زیبایی و جذابیت چهره است.

در تحقیقات مشاهده می کنیم که نیمرخ بافت نرم در ارزیابی های سفالومتریک و نیز در طراحی درمان در نظر گرفته می شوند زیرا غیر جذاب بودن نیمرخ می تواند به دلیل مشکلات الگوهای اسکلتی یا دندانی باشد.

مشترک ترین هدف درمان ارتودنسی دستیابی به یک اکلوژن فانکشنال یا عملکردی است. با این حال، اصلی ترین انگیزه اکثر بیماران نگرانی های مربوط به عدم هماهنگی در زیبایی همراه با مال اکلوژن است.

از آنجا که تعداد افراد بزرگسالی که به دنبال درمان ارتودنسی هستند رو به افزایش است، دیگر یکدست شدن دندان ها و ثبات اکلوژن تنها اهداف درمان ارتودنسی نیستند. بنابراین اهداف درمان ارتودنسی دیگر به دستیابی به یک اکلوژن فانکشنال محدود نمی شوند، بلکه شامل یافتن تناسب بین اجزاء صورت و نیز تعادل در اجزاء برجسته صورت (پیشانی، بینی، لب ها، و چانه) می باشد.

اکنون پذیرفته شده است که تعادل و توازن اجزاء برجسته صورت ناشی از هماهنگی بین عوامل مختلفی است: مشخصه های اسکلتی، کیفیت بافت نرم، و موقعیت و زاویه دندان های بیمار.

 ارتودنسی بر زیبایی بینی

ارتودنسی بر زیبایی بینی

تأثیر بینی روی زیبایی چهره

بینی برجسته ترین ساختار در نیمرخ چهره می باشد. این عضو صورت به رشد رو به پایین و رو به جلوی خود ادامه می دهد، تا زمانی که روند رشد متوقف شود. هماهنگی بین اجزاء صورت در درمان ارتودنسی از طریق ارتباط بین ساختارهای صورت مانند بینی، لب ها، و چانه مشخص می شود. بینی به دلیل موقعیت آن در مرکز صورت، می تواند تأثیر زیادی روی زیبایی لب ها، چانه، و ظاهر منحصر بفرد هر فرد داشته باشد. رشد بینی در نوجوانی با سرعت نسبتاً بیستری پیش می رود و در دختران تا سن ۱۶ سالگی و در پسران تا سن ۱۸ سالگی کامل می شود.

حتی فرم بینی می تواند مشخص نماید برای درمان ارتودنسی باید از طرح درمان با کشیدن دندان استفاده کرد یا طرح درمان بدون کشیدن دندان، زیرا روی نتیجه نهایی درمان تأثیر خواهد داشت. فرم بینی در مردان برجسته تر از زنان است. حین طراحی درمان ارتودنسی، اغلب ارتودنتیست با موقعیت هایی مواجه می شود که در آنها کشیدن دندان های پرمولر می تواند خطری برای تغییر یک نیمرخ متعادل و متوازن باشد.

 ارتودنسی بر زیبایی بینی

ارتودنسی بر زیبایی بینی

ارتباط درمان ارتودنسی با فرم بینی

هنگام برنامه ریزی برای طرح درمان ارتودنسی، استانداردهای ارتودنتیک باید با درک و هنجارهای زیبایی عمومی مطابقت داشته باشد. از آنجا که زیبایی صورت نقش تعیین کننده ای در درک خود و اجتماع دارد، ارتودنتیست ها انتخاب می کنند که قبل از درمان با مشاهده، عکاسی، ردیابی سفالومتری، یا اندازه گیری مستقیم صورت را تجزیه و تحلیل کند. متخصص ارتودنسی باید سن، و عوامل رشد ذاتی را در مواجهه با افراد در نظر داشته باشد.

همچنین باید به خاطر داشت که این تغییرات باید بدون توجه به درمان ارتودنسی، تا زمان رسیدن به نتیجه مطلوب، با تغییرات زیادی که اتفاق می افتد هماهنگ شود. در طول برنامه ریزی برای درمان، متخصص ارتودنسی باید بینی، پتانسیل رشد، و مهم ترین تغییر شکل آن را در تجزیه و تحلیل نیمرخ صورت در نظر بگیرد، در واقع در طول این فرایند، بینی به عنوان راهنمای اصلی عمل می کند.

مطالعات متعددی توسط محققان مختلف در مورد نقش لب، چانه، و بینی در تعیین زیبایی صورت ارائه شده اند، اما بینی به عنوان یک پارامتر فردی معمولاً نادیده گرفته می شود.

هنگامی که موقعیت دندان های پیشین و میزان حمایت لب مورد ارزیابی قرار می گیرد، باید اندازه و شکل بینی را در نظر گرفت. هر چه بینی بزرگتر باشد، چانه باید متعادل تر باشد و میزان برجستگی لب بیشتر باشد که از نظر زیبایی قابل قبول خواهد بود. بنابراین، عدم تعادل بینی در طول درمان ارتودنسی تشدید می شود. در نهایت، فرد باید از حس قضاوت زیبایی شناختی خود برای ارزیابی هماهنگی کامل صورت استفاده کند.

 ارتودنسی بر زیبایی بینی

ارتودنسی بر زیبایی بینی

مراحل درمان ارتودنسی با در نظر گرفتن فرم بینی

تشخیص، طرح درمان، و انجام درمان گام های مراقبت موفق مال اکلوژن هستند. تشخیص عبارت است از تعریف مشکل. طرح درمان بر اساس تشخیص است و روند طراحی تغییرات مورد نیاز برای حل مشکلات است. درمان عبارت است از به کار گیری طرح. محققان دریافته اند که تجزیه و تحلیل بینی از نظر برطرف نمودن ناهنجاری و شناسایی ریشه آناتومیک، به رضایت و دقت بیشتری رسیده است. اصلاح یک بینی کج چالش برانگیزتر است و مستلزم مداخله شدیدتر از قبل است، زیرا می تواند کل نیمرخ فرد را به هم بریزد.

اگر ارتودنتیست مطمئن باشد که قرار است بیمار در آینده جراحی بینی انجام دهد، با آزادی عمل بیشتری می تواند دندان ها را در بهترین محل خود نسبت به استخوان حمایت کننده قرار دهد. گفتگو در مورد مشکل رشد بینی قبل از آغاز درمان ارتودنسی اجازه می دهد بتوان دسترسی راحت تری به نتایج درمان داشت. تغییرات در بافت نرم حداقل به مدت ۱۲ ماه دیگر پس از مداخلات جراحی ادامه پیدا می کند. ارزیابی های نهایی نتایج جراحی باید تا زمانی که این تطبیق بافت کامل می شود به تعویق بیفتد.

نتیجه گیری

در نهایت، نتیجه گیری که می توان کرد این است که ارتودنتیست ها با ایجاد تعادل در ساختار چهره، نقش کلیدی در مشخص نمودن زیبایی بینی ایفا می کنند. ارتودنتیست ها باید بیشتر در مورد نقش بزرگی که جراح زیبایی بینی می تواند روی زیبایی نهایی چهره بیمار دارای دفورمیتی بینی داشته باشد آگاه باشد.

کیست های دندانی اغلب نتیجه یک دندان مشکل دار یا بافت آسیب دیده لثه می باشند. این حفره های کوچک پر از مایع، گاهی اوقات می توانند استریل یا ممکن است حاوی مواد عفونی باشند. کیست های دندانی می توانند اطراف ریشه های دندان های از دست رفته یا عفونی، داخل لثه ها، اطراف دندان های عقل نهفته، داخل سینوس های ماگزیلاری، یا داخل استخوان فک وجود بیایند.

اگر متوجه وجود زائده های عجیب داخل دهان و مسائل دیگر مربوط به سلامت دندان های خود شدید، برای صحبت کردن در مورد این تغییرات با دندانپزشک خود تعلل نکنید. درمان های اولیه و زود هنگام می توانند مسائل جدی مربوط به سلامتی را در مراحل اولیه نشان دهند یا از بروز مشکلات دندانی دیگر پیشگیری نمایند. علت بروز و وخامت کیست های دندانی روند درمان را مشخص خواهد نمود.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

کیست دهان چیست؟

کیست دهان نوعی زائده کوچک است که می تواند داخل دهان بوجود بیاید. آنها کیسه های کوچک پر از مایع هستند که احساسی شبیه یک برجستگی کوچک بوجود می آورند. این کیست های دهانی گاهی اوقات تحت عنوان موکوسل mucoceles یا کیست های مخاطی شناخته می شوند. در اکثر موارد، کیست های دهانی ممکن است احساس عجیبی بوجود بیاورند، اما آنها بی ضرر هستند.

کیست های دهانی بیشتر در سمت لبی دندان ها شایع می باشند، اما امکان بروز آنها داخل گونه ها، روی  زبان، روی سقف دهان، کف دهان، و اطراف هر گونه پیرسینگ دهانی نیز وجود دارد.

علل بروز کیست و عفونت های دندانی

معمولاً کیست ها در قسمت نوک ریشه دندان های از دست رفته یا دندان هایی که در حال از دست رفتن هستند شروع به شکل گیری می کنند.

  • برخی از آنها به دلیل نحوه رشد نادرست یک یا چند دندان و نیز قرار گیری نامناسب آنها داخل دهان بروز می یابند، برخی دیگر به علت نحوه رویش غیر عادی یک دندان شکل می گیرند.
  • درمان ریشه ای که به طور طبیعی با شکست مواجه شده است یا در نتیجه فرایندی که به صورت نادرست انجام شده است.
  • به دلیل وجود سندروم های ژنتیکی (سندروم گورلین)، در این صورت علائم و نشانه های دیگری نیز باید وجود داشته باشند.
  • کیست ها می توانند اطراف تاج ها (و ریشه های) دندان های نهفته شکل بگیرند. دندان های عقلی که نهفته هستند، از جمله علل معمول برای تشکیل کیست ها می باشند.
  • از آنجا که دندان هایی که تحت تأثیر کیست قرار می گیرند از دست رفته اند (تروما یا عفونت)، ریشه دندانی که تحت درمان قرار نگرفته است یا درمان اشتباه روی آن انجام شده است.

کیست های دندانی می توانند در ارتباط با هر یک از دندان های شما شکل بگیرند و معمولاً در هر دوره ای به صورت تکی شکل می گیرند، با این حال، برخی افراد بیشتر از سایرین مستعد بروز آنها هستند.

این به وضعیت دندان های آنها بستگی دارد یا اینکه یک بیماری خاص دارند که مشخصه ویژه آن تشکیل کیست های دندانی به عنوان علامت و نشانه می باشد. دندانپزشک شما باید بتواند برای شما با جزئیات، علل بروز کیست های خاص شما را توضیح دهد.

کیست های دندانی چه مشکلاتی می توانند بوجود بیاورند؟

کیست های دندانی ممکن است منجر به بروز مشکلات زیر شوند:

  • درد و یا تورم در نتیجه عفونت
  • تضعیف استخوان فک ناشی از گسترش کیست
  • جابجا شدن دندان هایی که با بزرگ شدن کیست ها به یک سمت فشرده می شوند
  • مشکلات تنفس و خواب ناشی از مشکلات سینوسی

کیست های دندانس بدون علامت می توانند ماه ها یا حتی سال ها تشخیص داده نشده باقی بمانند.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

انواع کیست های دندانی

کیست های پری آپیکال (کیست های ادنتوژنیک یا کیست های رادیکولار)

این شایع ترین نوع کیست ادونتوژنیک (با منشاء دندانی) می باشد و نام های مختلفی دارد، از جمله کیست رادیکولار، کیست پریودنتال آپیکال، کیست انتهای ریشه، و کیست دندانی.

مرگ یا نکروز بافت پالپ داخل دندان، که ناشی از پوسیدگی دندان یا تروما می باشد، موجب بروز این نوع کیست ها خواهد شد. روند نکروز پالپ موجب بروز التهاب و آزاد شدن سموم در اپکس یا انتهای نوک ریشه می شود.

این نوع کیست اغلب با درمان اندودانتیک درمان می شود. در صورتی که درمان اندودانتیک مؤثر نباشد، دندان کشیده می شود، محل کیست پاکسازی می شود، و با مواد استخوان مصنوعی پر می شود.

روش های سنتی به اندازه کافی مؤثر نبودند زیرا کیست ها مجدداً شکل می گرفتند. بر اساس مدرن ترین روش های درمان، برای پرهیز از این مشکل باید پر کردن معکوس ریشه دندان باید انجام شود.

کیست های فولیکولار یا کیست های مولد دندان

این نوع کیست ها که عموماً در ناحیه اطراف دندان های عقل یا دندان های نیش دائمی فک بالا شکل می گیرند، اطراف تاج دندان های نهفته بوجود می آیند. فشار ناشی از دندان در حال رویش روی فولیکول ممکن است موجب بروز کیست های مولد دندان شود. این فشار می تواند جریان خون را خراب کند و موجب انباشته شدن مایع بین بافت غشای مینای دندان و بخش کورورنال دندان شود. کیست های مولد دندان معمولاً به سرعت رشد و توسعه پیدا می کنند.

درمان اغلب شامل کشیدن دندان همراه با کیست و نیز تخلیه کیست با روش جراحی می باشد. درمان اغلب موفقیت آمیز است، و لازم است بیمار برای بررسی بروز مجدد به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نماید.

تومورهای ادنتوژنک کراتوسیستیک

تومورهای ادنتوژنیک کراتوسیستیک اساساً بیشتر در منطقه خلفی فک پایین یا مندیبل بوجود می آیند و ویژگی های آنها شبیه به دیگر انواع کیست ها می باشد. تشخیص دقیق تنها با نمونه برداری و تحلیل میکروسکوپی، و تصاویر پانورامیک با اشعه ایکس قابل دستیابی است.

اغلب تورم تنها علامتی است که بیماران تجربه خواهند کرد. نظریه های متعددی در مورد منشاء کراتوسیست وجود دارد. برخی متخصصان بر این باورند که کیست در جایی بوجود می آید که باید دندان وجود داشته باشد. برخی معتقدند که تومورها ناشی از لامینای دندان نهفته می باشند.

برش و خارج کردن کیست با جراحی یا درمان های دیگر استفاده می شود. بیمار در طول زندگی تحت نظر خواهد بود تا شواهر بروز مجدد کیست مورد بررسی قرار بگیرد.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

چگونه می توان متوجه کیست های دندانی شد؟

یک کیست کوچک دندانی که داخل استخوان فک رشد می کند ممکن است با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قابل مشاهده باشند. کیست های بزرگتر ممکن است موجب بروز تورم های سفت روی صورت شوند. علاوه بر این، در منطقه ای که کیست بوجود آمده است ممکن است دندان های شما به سرعت جابجا شوند.

تأیید تشخیص وجود کیست با آزمایش نمونه بافتی انجام می شود که طی جراحی از ضایعه برداشته شده است. برخی تومورهای دیگر نیز وجود دارند که ممکن است شبیه کیست باشند، اما درمان کاملاً متفاوتی خواهند داشت. گرفتن تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس به صورت دوره ای، برای شناسایی کیست های دندان و دیگر ناهنجاری های استخوانی ضروری است.

چه تفاوتی بین کیست و آبسه دندان وجود دارد؟

تفاوت بین کیست و آبسه های دندانی قطعاً شایع ترین دو راهی است که بیماران وقتی یک تورم دردناک داخل دهان خود را تجربه می کنند با آن مواجه می شوند. بنابراین، لازم است که بیماران بدانند که اصلی ترین تفاوت بین کیست ها و آبسه های دندانی عفونت است. اکثر کیست های دندانی عفونی نیستند، اما اگر عفونی شوند، آبسه نامیده می شوند. معمولاً آبسه روی یک کیست دندانی یا نزدیک به آن اتفاق می افتد.

اصلی ترین دلیل بروز آبسه های دندانی وجود باکتری روی لثه است. در اکثر موارد، این اتفاق به دلیل پوسیدگی های دندانی رخ می دهد. اگر بیمار آبسه کوچکی داشته باشد، می تواند آن را با آنتی بیوتیک درمان کند. با این حال، آبسه های بزرگ باید توسط جراح دهان و دندان برداشته شود.

کیست های دندانی چگونه درمان می شوند؟

دو روش برای درمان کیست های دندانی وجود دارد:

  • جراحی: برای برداشتن انواع کیست ها یا تومورها.
  • درمان اندودانتیک: اگر کیست با عفونت ریشه دندان همراه باشد، این درمان در کنار برداشت کیست با جراحی انجام می شود.

برداشت کیست با جراحی

گام اول: شناسایی

کیست های دندانی معمولاً طی یک معاینه روتین شناسایی می شوند، که شامل گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می باشد. بعلاوه، دندانپزشک شما ممکن است دستور گرفتن اسکن سه بعدی CBCT را بدهد که اطلاعات بیشتری در مورد کیست و ارتباط آن با دندان های اطرافو ساختارهای دیگر (اعصاب، سینوس) داخل استخوان ارائه می دهد.

گام دوم: آماده سازی های قبل از جراحی

چند روز قبل، جرمگیری و پولیش کامل و دقیق دندان ها انجام می شود. علاوه بر این، یک پروبیوتیک خوراکی به بیمار داده می شود که تعداد باکتری های مفید داخل بزاق دهان را افزایش می دهد تا بهبود به راحتی صورت گیرد. اگر نیاز به درمان ریشه داشته باشید، این کار قبل از جراحی انجام می شود.

گام سوم: خارج کردن کیست

کیست با انجام جراحی تحت بی حسی موضعی، و از طریق یک مجرا که درون استخوان ایجاد می شود برداشته می شود. علاوه بر این، ممکن است شما بخواهید در طول همه فرایند برای شما آرام بخش نیز استفاده شود تا مطمئن شوید تجربه ای بدون اضطراب خواهید داشت.

اگر درون کیست دندانی نهفته باشد، آن نیز باید کشیده شود. علاوه بر این، برای پر کردن حفره خالی به جا مانده پس از تخلیه کیست، ممکن است از مواد پیوند استخوان استفاده شود. پس از آن روی لثه ها بخیه زده می شود که لازم است چند روز بعد کشیده شوند.

بافت موجود می تواند برای بررسی و شناسایی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شود. این کار برای شناسایی دیگر انواع تومورهایی که شبیه کیست هستند نیز مهم است.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

درمان کیست های دهانی در منزل

بهترین راه برای پرداختن به یک کیست دهانی این است که به سادگی آن را رها کنید و بهداشت دهانی را به خوبی رعایت کنید، پس از هر وعده غذایی مسواک بزنید و حداقل یک مرتبه شب ها نخ دندان بکشید. این کیست ها بدون هیچ خطری به صورت خود به خود می ترکند، و هیچ مشکل یا عارضه جانبی جدی بوجود نمی آورند.

سعی نکنید خودتان کیست را لمس کنید یا آن را بتراکانید. این کار موجب بوجود بروز صدمات ناخواسته یا حتی عفونت جدی می شود. بهتر است به جای متأسف شدن ایمن بمانید.

چگونه می توان از شکل گیری کیست های دندانی پیشگیری نمود؟

دندان هایی که زنده می مانند، به ندرت کنار آنها کیستی بوجود می آید. اگر اعصاب داخل دندان (در نتیجه یک عفونت یا تروما) بمیرند، برای متوقف کردن روند تبدیل شدن آن به منبع عفونت، باید هرچه سریع تر تحت درمان تخصصی قرار بگیرد. اگر این کار موفقیت آمیز باشد، بافت های نزدیک ریشه برای تشکیل یک کیست (یا یک آبسه) تحریک نخواهند شد. به همین دلیل است که چرا مراجعات منظم به دندانپزشک بسیار مهم هستند.

گاهی اوقات، دندانپزشک شما نگران این موضوع خواهد بود که آیا هیچ یک از دندان های شما نهفته شده اند یا خیر. گرفتن عکس توموگرافی با کامپیوتر برای چنین مواردی توصیه می شود زیرا بواسطه آنها احتمال بررسی موقعیت دندان ها و وضعیت سلامت دهان وجود خواهد داشت. این هم می تواند به یافتن کیست ها وقتی آنها کوچک هستند کمک کند، و هم با برداشتن نقطه آغاز احتمالی می توان از تشکیل کیست پیشگیری نمود.

از جمله تصمیمات عمده در طول رندگی عبارتند از: چه زمانی برای گسترش خانواده مناسب است، و نیز مراقبت از خود و بودن آن گونه که آرزویش را دارید؟ برخی زنان ممکن است به این فکر کنند که آنها باید از بین بریس های ارتودنسی و بارداری یکی را انتخاب کنند.

کارهای زیادی هستند که می خواهیم انجام دهید و هنوز هم هیچ زمان مناسبی برای گسترش خانواده وجود ندارد، حتی اگر این یک خارق العاده و جادویی باشد. ۹ ماه طول می کشد تا کودک متولد شود، و به طور میانگین ۵ تا ۹ ماه طول می کشد تا با استفاده از الاینرهای نامرئی (شفاف) به دندان هایی صاف و یکدست دست پیدا کنید. از آنجا که تعداد زیادی از زنان در مورد دریافت بریس های ارتودنسی در طول دوران بارداری از ما سؤال می پرسند، در این مقاله قصد داریم هر آنچه لازم است قبل از آغاز درمان ارتودنسی با بریس ها را بدانید برای شما شرح دهیم.

بریس ها و بارداری- قبل از اطلاع یافتن از باردار بودن

در مقایسه با دیگر فرایندها یا درمان های زیبایی بازگشت ناپذیرکه نیاز به مصرف داروهای خوراکی یا تزریقی وریدی دارند، صاف و یکدست کردن دندان ها با بریس ها یا الاینرهای متحرک هیچ تأثیری روی بقیه بدن نخواهد داشت بنابراین، اگر قصد باردار شدن دارید و می خواهید به طور همزمان درمان ارتودنسی خود را آغاز کنید، اکیداً چیزی وجود ندارد که از آن بترسید.

نخستین چیزی که به بریس ها و بارداری مربوط می شود حصول اطمینان از سلامت دندان ها است، بنابراین برای چکاپ های منظم دندانی و هر گونه درمان های بهداشتی یا پر کردن دندانی که ممکن است نیاز داشته باشید، باید به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید. سپس، وقتی از سلامت دندانی خود مطمئن شدید، می توانید هر گونه درمان مانند بریس های ثابت یا الاینرهای متحرک را برای صاف و همراستا کردن دندان های خود آغاز کنید.

بنابراین، اگر از قبل روند اصلاح دندان های خود را آغاز کرده اید، یا در اواسط درمان ارتودنسی خود قرار دارید، شما می توانید این روند ادامه دهید بدون آنکه کودک متولد نشده شما تحت تأثیر قرار بگیرد. تنها چیزی که باید از آن اطلاع داشته باشید این است که بارداری می تواند دهان را تحت تأثیر قرار دهد.

بریس ها و بارداری- سه تأثیر بارداری روی دهان

بارداری ۳ تأثیر روی دهان دارد:

  1. افزایش التهاب لثه ها- در نتیجه تغییرات هورمونی.
  2. فرسایش دندان ها در اثر اسید- در نتیجه تهوع و استفراق های صبحگاهی.
  3. افزایش خطر پوسیدگی- در نتیجه خشکی دهان.
درمان ارتودنسی و بارداری

درمان ارتودنسی و بارداری

به دلیل افزایش التهاب لثه ها، کدام بریس ها در طول دوران بارداری بهتر هستند؟

تغییرات هورمونی در طول دوران بارداری به معنای افزایش واکنش لثه ها به پلاک می باشد، به این معنا کخه همان مقدار پلاک و رسوب (پلاک های خشک شده) که در افراد غیر باردار تنها منجر به بروز مقداری ژنژیویت می شود، در زنان باردار موجب بروز ژنژیویت شدیدتر و تورم لثه ها می شود. اگر این ژنژیویت و التهاب از طریق پاکسازی های خوب دندان ها با مسواک برقی و نیز مسواک های بین دندانی و دهانشویه ها، و در صورت لزوم با پاکسازی های تخصصی مدیریت نشود، سلامت لثه ها می تواند تخریب شود و منجر به بیماری لثه شود.

به همین دلیل اگر شما در حال صاف و همراستا کردن دندان های خود هستید، بهتر است گزینه ای را انتخاب کنید که شما را قادر سازد بهترین بهداشت دهانی را داشته باشید. بریس های ثابت به دشواری هنگام تمیز کردن دندان ها معروف هستند و استفاده از آنها موجب افزایش خطرات ژنژیویت و دیگر مشکلات لثه می شود، بنابراین اگر عوامل بارداری را نیز به درمان با بریس های ثابت اضافه کنیم شما خونریزی بیشتری از لثه ها خواهید داشت، ناراحتی های دهانی بیشتری خواهید داشت، و حفظ سلامت دهان برای شما خیلی دشوارتر خواهد بود.

الاینرهای شفاف به دلیل افزایش توانایی در حفظ بهداشت دهان و دندان ها به خوبی شناخته شده اند. از آنجا که آنها کاملاً متحرک هستند، چیزی برای گیر کردن ذرات غذا وجود ندارد و به روش ساده تری می توان سلامت لثه ها را حفظ کرد. الاینرهای متحرک برای افرادی ایده آل هستند که فکر می کنند طی ۹ ماه آینده یا بیشتر ممکن است باردار شوند.

تهوع های صبحگاهی و فرسایش دندان ها در اثر اسید- برای حفظ سلامت دندان ها چه باید کرد؟

تهوع های صبحگاهی به خوبی شناخته شده هستند، و این یکی از پدیده های ناراحت کننده است، و زنان مختلف سطوح متفاوتی از آن را تجربه می کنند. در اصل، هر چیزی که فوق العاده اسیدی باشد با دندان ها تماس پیدا کند موجب بروز مقداری خوردگی و فرسایش (نازک شدن) دندان ها در اثر اسید خواهد شد. این پدیده باید با دقت مدیریت شود. اگر شما هر روز تهوع های صبحگاهی خیلی شدید دارید، این امر تأثیرات چشمگیری روی دندان های شما خواهد داشت و روزبه روز بیشتر باعث نازک شدن دندان های شما خواهد شد مگر آنکه به صورت پیشگیرانه آن را مدیریت کنید.

بنابراین، پس از هر بار استفراق کردن بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که دهان خود را هیدراته/ خنثی کنید، بلافاصله پس از استفراق کردن نباید مسواک بزنید، زیرا باعث از بین رفتن مقدار بیشتری از مینای دندان خواهد شد که با اسید نرم شده است، در عوض برای خنثی سازی اسید داخل دهان باید دهان خود را با آب/ بی کربنات بشویید تا فرسایش بیشتر دندان ها با اسید را به حداقل برسانید. علاوه بر این، خمیرهایی وجود دارند که معدنی سازی مجدد دندان ها را انجام می دهند و با جذب مواد داخل آنها در سطح دندان عمل می کنند. استفاده از این خمیرها در تری های الاینرهای صاف کننده دندان هخا می تواند کمک کند دندان ها درون این مواد غوطه ور شوند تا مواد معدنی که پس از حملات اسیدی نیاز دارد را مجدداً جذب کند.

درمان ارتودنسی و بارداری

درمان ارتودنسی و بارداری

افزایش خطر پوسیدگی دندان ها در طول دوران بارداری- چگونه از بروز آن پیشگیری کنیم؟

خشکی دهان به دلایل مختلفی می تواند اتفاق بیفتد، و این طی دوران بارداری بسیار شایع است. مشکل خشکی دهان این است که ما عملکردهای طبیعی محافظت کنندگی بزاق دهان را از دست می دهیم. بزاق دهان به خنثی کردن پوسیدگی اسیدی پس از خوردن قند کمک می کند، بعلاوه، کمک می کند دهان راحت و بافت های نرم لغزنده باقی بمانند. وقتی دهان شما خشک می شود، در صورت خوردن هر گونه قندی، باکتری های داخل دهان شما اسیدی تولید می کنند که شروع به خوردن و رسایش سطح دندان ها می کند- این فرایند پوسیدگی نامیده می شود.

به طور عادی، بزاق دندان ها را شستشو می دهد و به خنثی کردن اسید کمک می کند، آسیب را به حداقل می رساند، اما وقتی سطح بزاق پایین باشد، مثلاً با خشکی دهان، پوسیدگی می تواند بیش از پیش پیشرفت کند و منجر به افزایش آسیب به دندان ها شود.

برای پیشگیری از این، مهم است مقادیر زیادی آب بنوشید و نیز مصرف خوراکی ها و نوشیدنی های حاوی قند را به حداقل برسانید. با داشتن بریس های ثابت این مشکل چند برابر خواهد بود زیرا تمیز کردن آنها دشوارتر خواهد بود و منجر به بروز ضایعاتی می شود که تحت عنوان ضایعات لکه ای سفید رنگ شناخته می شوند- جایی که پوسیدگی اطراف بریس های ثابت اتفاق می افتد، به این معنا که وقتی براکت های شما برداشته می شود دندان ها بد رنگ و ناسالم شده اند.

الاینرهای شفاف می توانند کمک کنند تمیز کردن دندان ها راحت باشد، و شما می توانید با وجود آنها داخل دهان آب بنوشید. برای افرادی که خشکی دهان خیلی شدید دارند امکان خرید جایگزین های بزاق دهان مانند اسپری های دهانی وجود دارد. این می تواند به شما کمک کند دهان خود را راحت نگهدارید، در غیر اینصورت خشکی لب ها و داخل گونه ها می تواند منجر به بروز درد و ناراحتی بیشتر نیز شود.

در صورت باردار بودن چه زمانی می توان به ارتودنتیست مراجعه کرد؟

به صورت ایده آل، چه قبل از باردار شدن و چه به محض باردار شدن، شما باید به طور منظم به دندانپزشک عمومی مراجعه کنید. در این مراحل گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس هیچ خطری ندارند، زیرا دندانپزشک می تواند از پیش بندهای سربی خاصی برای محافظت از فرزند شما استفاده کند. حتماً باردار بودن خود را به دندانپزشک و ارتودنتیست خود اطلاع دهید. شما طبق معمول می توانید پاکسازی تخصصی دندان های خود را انجام دهید، و بهتر است قبل از دریافت بریس های ارتودنسی این کار را انجام دهید. اگر بریس های شفاف اینویزیلاین را انتخاب کنید، پاکسازی دیگر مسئله ای نیست زیرا الاینرها متحرک هستند.

بریس ها و بارداری- شروع بدون خطر

همانطور که ممکن است بدانید، اکنون درمان ارتودنسی هیچ تأثیری روی بارداری و رشد عادی کودک درون شکم شما ندارد، بنابراین شما برای آغاز درمان در طول دوران بارداری خود کاملاً در امنیت قرار دارید. همانطور که قبلاً قبلاً توضیح دادیم، الاینرهای متحرک ایده آل خواهند بود زیرا شما می توانید برای غذا خوردن و مسواک زدن دندان ها آنها را از دهان خارج کنید تا بهداشت دهان خود را ایده آل حفظ کنید و از پلاک ها و پوسیدگی های دندانی پرهیز کنید. تنها چیزی که باید از قبل به آن فکر شود تصاویر و اسکن های رادیو گرافی با اشعه ایکس هستند که ممکن است بسته به شرایط شما نیاز باشند.

راهکاری که برای دوران بارداری عملی است:

با همکاری ارتودنتیست، هر چیزی می تواند با سرعتی که شما می خواهید پیش برود. به راحتی می توانید با وی مشورت کنید، راجع به گزینه های مختلف گفتگو کنید و پس از مشورت با متخصص زنانو زایمان خود، بر اساس شرایط خود مناسب ترین را انتخاب کنید.

حتی ممکن است در ابتدای فرایند درمان این گزینه در اختیار شما قرار داده شود که جدیدترین اسناد پزشکی و دندانپزشکی خود شامل تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس و نیز نمره لثه های شما گه قبل از بارداری گرفته شده اند را با وی به اشتراک بگذارید (زیرا گرفتن عکس رادیو گرافی در طول دوران بارداری باید تا حد امکان پرهیز شود). مهم ترین نکته این است که اخیراً با دندانپزشک خود ملاقات داشته اید و حتی اگر عکس رادیوگرافی نیز نگرفته اید، اگر به شما گفته شده باشد که دندان ها و لثه های شما سالم هستند، شرایط لازم برای آغاز درمان ارتودنسی را دارید.

هیچ فشار مالی اضافی با بریس ها وجود ندارد که قابل استطاعت نباشند.

منتظر تولد فرزند بودن، وقتی به همه چیزهایی فکر می کنید که نیاز است بخرید و هزینه هایی که لازم است انجام شوند، مانند مراقبت های پیش از زایمان، مکمل های کودک، یا هزینه هایی که در سال های بعد باید پرداخت شوند مانند تحصیل، می تواند فشار آور باشد. بنابراین اگر باردار هستید و در مورد آن فکر می کنید، فکر کردن در مورد خودتان، راحتی و اعتماد به نفس و نیز سلامت خودتان احتمالاً حالا در صدر این فهرست قرار نمی گیرد. هنگام مقایسه هزینه بریس ها، به نظر می رسد که الاینرهای شفاف گران ترین گزینه باشند، اما می دانید که بهترین گزینه هستند که می توانند سلامت دهان شما را در طول دوران بارداری در بهترین شکل ممکن نگهدارند.

درمان ارتودنسی و بارداری

درمان ارتودنسی و بارداری

در دوران بارداری چه چیزهایی می توان خورد؟

وقتی شما باردار هستید، در واقع برای دو نفر غذا می خورید. یک رژیم غذایی سالم احتمال به دنیا آوردن یک فرزند سالم را افزایش می دهد و احتمال داشتن مشکلات مربوط به رژیم غذایی را کاهش می دهد. با بریس های فلزی و سرامیکی، شما نیاز خواهید داشت برخی از غذاها را به طور کامل حذف کنید. برای مثال، پاپ کورن و آبنبات های سفت خطر شکستن سیم یا براکت را افزایش می دهند.

هر گونه خوراکی حاوی قند نیز خطر پوسیدگی دندان ها را افزایش می دهد، که می تواند مسئله ای باشد که بیشتر در طول دوران بارداری پیش می آید زیرا با تغییرات هورمونی سیستم ایمنی بدن نیز تحت تأثیر قرار می گیرد. کربوهیدارت های تصفیه شده مانند نان سفید، برنج سفید، یا خوراکی های پخته شده ارزش غذایی کمتری دارند و باعث به جا ماندن فیلم بیشتری روی دندان ها و بریس های شما می شوند. پروتئین ها، میوه ها، سبزیجات، لبنیات غنی از کلسیم، غلات کامل، و چربی های سالم مانند روغن زیتون با کیفیت بالا را انتخاب کنید- برای بریس ها و کودک شما مفیدتر هستند.

 در طول بارداری بیشتر مراقب چه چیزی باید بود؟

از آنجا که در طول بارداری خطر بروز برخی مشکلات دندانی خاص در شما بیشتر است، مهم است توجه زیادی به سلامت دهان خود داشته باشید. ممکن است در طول بارداری متوجه شوید دندان های شما نسبت به دما حساس تر شده اند؛ این معمولاً مشکل عمده ای نیست. اگر از زمانی که باردار شده اید، مدتی است که از بریس های ارتودنسی استفاده می کنید، احتمالاً ایده خوبی نسبت به طبیعی بودن خود خواهید داشت. اگر به نظر می رسد پس از یک مرتبه تنظیم ابزار خود درد بیشتری دارید، یا دندان های شما در این تنظیم شروع به درد می کنند، این می تواند به این معنی باشد که بارداری شما بر حرکت دندان ها تأثیر می گذارد.

ویار برای خوردن غذای بیشتر می تواند نشانه این باشد که نیاز به مواد مغذی بیشتری دارید. ویار خوردن آجیل ها می تواند موجب شکستن سیم ها و براکت های شما شود- می تواند به معنی نیاز بیشتر بدن شما به آهن، فولات، یا ویتامین B12  باشد. لثه های سالم معمولاً خونریزی ندارند، و متورم و قرمز نیستند. این علائم باید نشانه ژنژیویت باشند. برخی زنان نیز دچار “تومور بارداری” می شوند، که تورم روی لثه ها هستند که شبیه تمشک به نظر می رسند. آنها به طور معمول در سه ماهه دوم بارداری رخ می دهند. آنها سرطان نیستند و معمولاً پس از زایمان از بین می روند، اما ممکن است به راحتی خونریزی کنند. به محض مشاهده این علائم آنها را به ارتودنتیست خود اطلاع دهید.

آرام باشید! به لطف فناوری جدید شما می توانید جدیدترین الاینرها را با کمترین هزینه دریافت کنید.

روی هم رفته بچه دار شدن یک تجربه هیجان انگیز است و این امکان وجود دارد که بتوان این کار را بدون به خطر انداختن لبخند خود انجام داد و حتی اگر این نکات را دنبال کنید تا از دهان خود محافظت کنید و در طول صاف کردن دندان های خود با گزینه ای که بیشتر دوستدار دندن ها است (مانند الاینرهای شفاف) آماده بمانید می توان به طور همزمان لبخند را بهبود نیز داد. در طول بارداری  استرس برای کودک شما خوب نیست، بنابراین سعی کنید در تمام طول این مدت آرامش خود را حفظ کنید زیرا بریس ها و بارداری در کنار یکدیگر یک فرایند کاملاً روان و بدون مشکل است.

پس از ماه ها و ماه ها انتظار، زمان مراجعه به ارتودنتیست برای برداشتن براکت های شما فرا رسیده است. وقتی بریس های ارتودنسی از روی دندان ها برداشته می شوند، شما می توانید به سراغ همه غذاهایی بروید که دلتان برای آنها تنگ شده است و راحت تر از کارهای بهداشتی دهان و دندان ها لذت ببرید. بهتر از همه اینکه، شما می توانید لبخند زیبای خود را با افتخار به دنیا نشان دهید . تعدادی نکات مهم وجود دارند که برای مراقبت از دندان های خود پس از برداشتن براکت ها برای حفظ درخشش و نتایج سالم درمان خود به آنها باید به آنها توجه کنید.

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

پنج گام برای برداشتن براکت های ارتودنسی

پس از چندین ماه استفاده از بریس های ثابت ارتودنسی احتمالاً هیجان زده خواهید بود از اینکه قرار است به زودی بریس های شما از روی دندان های شما برداشته شوند- اما در طول این فرایند چه انتظاری باید داشت؟

جدا سازی براکت ها از دندان ها

ابتدا، ارتودنتیست مقداری پایه براکت ها را با استفاده از پلایرها و با آرام فشردن آنها اندکی تغییر شکل خواهد داد. این باعث ضعیف شدن قدرت چسبندگی چسبی می شود که آنها را در جای خود نگه داشته است و پیوند آنها را جدا می کند. ارتودنتیست شما این کار را ابتدا برای هر یک از براکت های فک های بالا و پایین شما انجام خواهد داد. این کار هیچ دردی ایجاد نخواهد کرد و شما تنها فشار اندکی روی دندان های خود احساس خواهید کرد.

زدودن چسب باقی مانده

پس از آنکه براکت ها برداشته شدند، مقداری چسب روی سطوح دندان ها باقی خواهد ماند که لازم است به طور کامل توسط ارتودنتیست با ابزارهای خاصی پاکیازی شود. زدودن چسب های باقی مانده، بسته به مقدار چسب باقی مانده روی دندان ها، عموماً بین پنج تا ده دقیقه زمان می برد. این کار نیز هیچ دردی نخواهد داشت، اما اگر شما دندان های حساسی داشته باشید، ممکن است مقداری جزئی ناراحتی وجود داشته باشد.

ساخت قالب ریتینر

پس از برداشتن بریس ها، اکثر افراد نیاز خواهند داشت برای مدتی پس از آن از ریتینرها استفاده کنند تا دندان های آنها را در جای جدید خود نگهدارند. ممکن است ارتودنتیست شما استفاده از ریتینرها را به مدت چند سال- یا حتی به مدت نامعلوم- توصیه کند، اما مورد هر یک بیمار متفاوت است. این ابتدا نیاز به گرفتن قالبی دارد که بر اساس آن ریتینر شما بر اساس شکل جدید دندان های شما ساخته شود. علاوه بر این، ارتودنتیست شما ممکن است انتخاب کند این کار را یک هفته قبل ، یا یک هفته بعد از برداشتن بریس ها از روی دندان ها انجام دهد.

مراقبت از دندان ها پس از برداشتن بریس ها

پس از برداشته شدن بریس ها، بافت لثه های شما ممکن است مقداری ملتهب باشد، با این حال، این التهاب پس از چند روز با خوب مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برطرف خواهد شد. مطمئن شوید بلافاصله به سراغ غذاهای خشک و ترد و جویدنی نمی روید، همان غذاهایی که در طول مدتی که بریس های ثابت روی دندان های شما قرار داشتند ارتودنتیست به شما توصیه کرده بود از خوردن آنها اجتناب کنید. مهم تر از همه اینکه، به خاطر داشته باشید، همیشه در مواقعی که به شما توصیه شده است از ریتینر خود استفاده کنید، در غیر اینصورت، شما با خطر بی اثر شدن همه کارهایی خوبی مواجه خواهید شد که بریس های ثابت شما انجام داده بودند.

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

از دندان های جدید خود لذت ببرید

شما مدت زمان طولانی صبر کرده اید تا از مزایای بریس های ثابت بهره مند شوید، و اکنون که آنها برداشته شده اند شما در نهایت می توانید از احساس داشتن دندان هایی صاف لذت ببرید- تنها به خاطر داشته باشید از این پس هر روز مراقب آنها باشید.

آیا دندان ها درد خواهند داشت؟

از آنجا که ارتودنتیست قطعات فلزی را از روی دندان های شما می کشد، ممکن است مقداری در احساس کنید، اما به اندازه دردی نخواهد بود که با دریافت بریس ها برای نخستین مرتبه احساس کردید. اگر احساس درد دارید، داروهای مسکن OTC می توانند به شما کمک کنند.

برداشتن براکت ها از روی دندان ها چه مدت طول خواهد کشید؟

معمولاً بریس ها می توانند تنها در یک جلسه به طور کامل برداشته شوند و این کار تنها حدود یک ساعت طول خواهد کشید. در طول این جلسه، ارتودنتیست براکت ها را برمی دارد و از یک پولیشر یا یک دستگاه ساینده برای برداشتن چسب از روی دندان ها استفاده خواهد کرد.

پس از برداشتن بریس ها چه مشکلی ممکن است بروز پیدا کند؟

دو مشکل شایعی که ممکن است پس از برداشتن بریس ها بروز کنند تحلیل لثه و مشکلات فک هستند، مانند اختلالات مفصل فکی گیجگاهی یا TMJ. افرادی که در هر سنی از بریس ها استفاده کرده اند بیشتر مستعد تحلیل لثه هستند که زمانی اتفاق می افتد که بافت های اطراف دندان یا دچار ساییدگی می شوند، یا از روی دندان ها کنار می روند. اصلی ترین علائم و نشانه های TMJ عبارتند از صدای کلیک فک و مشکل در جویدن.

آیا پس از برداشتن بریس ها دندان ها و لثه های من حساس خواهند بود؟

روز پس از برداشتن بریس ها می تواند برای هر بیمار متفاوت باشد. با این حال، اکثر بیماران متوجه می شوند که بلافاصله پس از برداشته شدن بریس ها از روی دندان ها، دندان هایشان روی زبان لغزنده هستند. علاوه بر این، بیماران ممکن است انتظار مقدار خاصی حساسیت دندان و لثه را داشته باشند. ممکن است خوردن همه خوراکی های چسبنده، ترد، و شیرینی که تا به حال به دلیل استفاده از بریس ها از آنها اجتناب می کرده اید فریبنده باشد، اما مهم است با لبخند جدید خود صبور باشید. زمان می برد تا دندان ها و لثه های شما با زندگی جدید خود بدون بریس ها تطبیق پیدا کنند. برای همکاری با آنها، خوراکی ها و نوشیدنی هایی را انتخاب کنید که به طور معمول با بریس ها مصرف می کردید. سپس، به تدریج و به آرامی و با از بین رفتن حساسیت دهان شما، غذاها و نوشیدنی های دیگر را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

خطرات برداشتن بریس ها توسط خود بیمار

آیا برداشتن بریس ها توسط خود بیمار خطرناک است؟ از زوایای مختلفی می توانید به انجام این کار نگاه کنید.

اگر کسی دانش کافی در مورد بریس های دندانی را داشته باشد، می تواند در مورد روش برداشتن آنها را نیز اطلاعات داشته باشد و بتواند بدون هیچ آسیبی به دندان ها بریس ها را از روی آنها بردارد. اما در طول این فرایند، خطراتی نیز وجود دارند و گاهی اوقات ممکن است مشکلاتی نیز بروز پیدا کنند. این احتمالات بسیار جدی هستند.

از دست دادن دندان ها

وقتی خودتان به برداشتن بریس ها فکر می کنید، احتمال از دست رفتن دندان های دائمی زیاد است. این احتمال به این دلیل وجود دارد که ممکن است شما هنگام حرکت دندان ها به محل مورد نظر، آنها را به نقطه آسیب پذیر خود قرار دهید. هنگامی که یک دندان در حال حرکت است، در حال تغییر موقعیت خود در استخوان فوقانی است، که باعث می شود لق شود و وقتی در حال برداشتن بریس های دندانی خود با مقدار اشتباه نیرو هستید ممکن است دندان را از حفره خود خارج کنید.

تشکیل حفره های دندانی

وقتی ابزارهایی که شما استفاده می کنید موجب سایش، خراش، یا لب پر شدن دندان های شما شوند، باکتری ها به راحتی جذب آنها خواهند شد، و به دلیل حفره ای که روی دندان شما ایجاد شده است در آنها پنهان خواهند شد و رشد خواهند کرد. تمیز کردن دندان ها در این مرحله دشوار خواهد بود. وقتی بریس های دندانی را به طرز خشنی بر می دارید، ممکن است موجب کاهش مینای دندان های خود شوید.

جابجا شدن دندان ها

اگر خودتان بریس ها را بردارید، دندان ها چیزی نخواهند داشت که به آنها نشان دهد قرار است چگونه در یک راستا باقی بمانند. دندان ها آزاد خواهند بود تا در هر مسیری که دوست دارند حرکت کنند؛ به همین دلیل است که بیماران همیشه پس از اتمام فرایند درمان برای حفظ دندان ها در محل مطلوبی که قرار داده شده اند، از ریتینرها استفاده می کنند، تا زمانی که ارتودنتیست تشخیص دهد دیگر نیازی به استفاده از آنها نیست. به دلیل فشار و استرسی که به دندان های داخل دهان، بدون بریس های دندانی وارد می شود که آنها را در جای خود نگه می داشتند، دندان ها ممکن است ظرف یک هفته به هر مسیری حرکت کنند.

برداشتن بریس ها توسط خود فرد بسیار دردناک است.

ممکن است احساس کنید ناراحتی خیلی زیادی را تجربه می کنید، حتی درد بیشتر از زمانی که برای نخستین بار بریس ها را دریافت کردید. اما اگر می خواهید درد واقعی را تجربه کنید، خودتان برداشتن براکت ها را انجام دهید. استفاده از ابزارهای ad-hoc همیشه منجر به بروز درد می شود. ابزارهای درست و مناسب ارتودنتیک مؤثر هستند و این اطمینان را بوجود می آورند که در طول فرایند پیچیده نصب و دیباندینگ کمترین درد را تجربه خواهید کرد.

در طول فرایند برداشتن بریس ها به صورت شخصی، ممکن است لثه ها شروع به خونریزی کنند، و شما در معرض خطر عفونت های دندانی در نتیجه باز بودن زخم قرار دارید. از آنجا که انواع متخلفی از باکتری ها داخل دهان وجود دارند، عفونی شدن زخم باز به سادگی اتفاق می افتد.

پس از برداشتن براکت ها چگونه باید از دندان ها مراقبت کرد؟

مراقبت های خوب دندان ها پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها به اندازه زمانی که آنها روی دندان ها قرار دارند مهم است. عادات مناسب بهداشتی دهان و دندان پس از اتمام درمان ارتودنسی و چگونگی سالم و صاف و همراستا نگهداشتن دندان ها برای ادامه زندگی را یاد بگیرید.

چرا پس از برداشتن بریس های ارتودنسی باید مراقب دندان ها بود؟

تعدادی چالش وجود دارند که افراد پس از برداشتن بریس ها با آنها مواجه هستند، بنابراین دقیق بودن در مورد عادات بهداشتی دهان و دندان مهم است. اصلی ترین دلیل برای انجام مراقبت های ویژه از دندان ها پس از برداشتن بریس ها عبارتند از:

  • حصول اطمینان از صاف و یک راستا باقی ماندن دندان ها
  • پرهیز از ایجاد لکه و پلاک روی دندان ها نزدیک جایی که براکت ها قرار داشته اند.
برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

آیا پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها لازم است به دندانپزشک مراجعه کنیم؟

آری. مراجعات منظم به دندانپطشک هنوز هم بخشی از مراقبت های خوب دهان است و به دندانپزشک این فرصت را می دهد که محل هایی که تا به حال به دلیل وجود براکت ها روی دندان ها، دسترسی به آنها دشوار بوده است را پاکسازی نماید. متأسفانه، برخی افراد در نتیجه باقی مانده های خوراکی ها و نوشیدنی ها دچار حفره های دندانی اطراف یا زیر سخت افزار می شوند. دندانپزشک شما قادر به شناسایی حفره های دندانی و هر گونه مشکلات دیگری دهان و دندان ها شود، مانند جابجا شدن دندان ها و ایجاد یک طرح درمان جامع.

انجام پاکسازی حرفه ای و معاینه دندانی

اگر شما بریس داشته اید، می دانید چقدر درست مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می تواند دشوار باشد. هرچه مدت زمانی که بریس داشته اید طولانی تر بوده باشد، بیشتر احتمال دارد که پلاک و لکه های دندانی روی دندان های انباشته شده باشند. یک پاکسازی حرفه ای دندانی بهترین راه برای زدودن آنها است، و زمانی بهتر از بلافاصله پس از برداشتن بریس ها برای پاکسازی دقیق دندان ها و معاینات دندانپزشکی وجود ندارد.

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

فرایند سفید کردن دندان ها را امتحان کنید.

به انجام فرایند سفید کردن تخصصی دندان ها فکر کنید! شما چندین ماه (شاید چند سال) را صرف استفاده از بریس های ارتودنسی کرده اید و اکنون لحظه بزرگی که مدت ها منتظر آن بوده اید فرا رسیده است- بریس های شما برداشته شده اند!

اصلاً غیر عادی نیست که برخی افراد برای نخستین مرتبه دندان های صاف و یکدست و همراستای خود را می بینند و احساس ناامیدی می کنند وقتی لکه های زرد، یا لکه های دیگر را روی دندان های خود مشاهده می کنند که در طول درمان ارتودنسی روی دندان ها بوجود آمده اند. بعد از این همه صبوری شما و تلاش سخت، سفید کردن تخصصی دندان ها راهی فوق العاده برای بازگرداندن مجدد درخشش به دندان ها است.

پس از اتمام درمان ارتودنسی می توانید استفاده از خمیر دندان های سفید کننده را از سر بگیرید که به بهبود ظاهر دندان های شما به آرامی کمک می کنند.

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

در مورد کارهای روتین بهداشتی دهان و دندان دقیق باشید.

شما سرمایه گذاری بزرگی روی دندان های خود کرده اید. عادات خوب بهداشتی دهان و دندان ها به صورت روزانه به شما کمک خواهد کرد لبخند سالم و زیبایی که با افتخار آن را به همه نشان می دهید را حفظ کنید.

  • حداقل دو مرتبه در طول روز دندان های خود را با مسواک دارای فرچه نرم مسواک بزنید و هر ۳-۴ ماه یک مرتبه وقتی متوجه خراب شدن فرچه های مسواک شدید آن را تعویض کنید.
  • یک مرتبه در طول روز برای زدودن پلاک و ذرات غذایی که مسواک قادر به دسترسی به آنها نمی باشد، نخ دندان بکشید.
  • دهانشویه ها انتخابی هستند، اما اگر دندان های شما نیاز به محافظتی بیشتر از تنها مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دارند، با دندانپزشک خود در مورد بهترین گزینه های دهانشویه برای خود صحبت کنید.
  • دهان خود را به طور منظم با آب شستشو دهید. پس از خوردن هر چیز حاوی قند و پس از نوشیدن چای، قهوه، و دیگر خوراکی هایی که موجب ایجاد لکه روی دندان ها می شوند دهان خود را با آب بشویید. این کار به پیشگیری از ایجاد لکه کمک می کند و دندان های شما را سفید نگه می دارد.
برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

برداشتن براکت‌های ارتودنسی (دیباندینگ)

پس از برداشتن بریس ها چگونه باید دندان ها را همراستا حفظ کرد؟

مطمئناً، برداشتن بریس ها پس از تکمیل درمان ارتودنسی لحظه هیجان انگیزی است، اما ارتودنتیست شما با گفتن اینکه نیاز دارید از بریس های ارتودنسی استفاده کنید شما را به زمین بازگردانده است، زیرا احتمال دارد که دندان ها به محل قدیمی خود بازگردند، و همه زحمات شما به باد بروند. هیچ کس نمی خواهد چنین اتفاقی بیفتد، بنابراین واقعاً مهم است طبق دستور ارتودنتیست از ریتینرها استفاده کنید.

چرا دندان ها پس از بریس ها جابجا می شوند؟

بریس ها هنگامی استفاده می شوند که برای صاف و یکدست کردن دندان ها و جابجا کردن آنها به محل مطلوب تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اید، و زمانی که برداشته می شوند، فیبرهای الاستیک موجود در لثه ها تلاش می کنند طی فرایندی به نام “ریلپس ارتودنتیک” دندان ها را به جایی بکشند که قبلاً بوده اند. مدتی زمان می برد تا دندان ها و لثه های شما به وضعیت جدید خود عادت کنند. فک نیز به رشد خود ادامه می دهد و این می تواند دندان ها را تشویق کند پس از آنکه به انتهای درمان خود می رسید دوباره جابجا شوند. خیلی زود پس از برداشتن بریس ها، شما بیشتر در معرض خطر بازگشت دندان ها به موقعیت اصلی خود هستید، اما به جای آن تنها به مدت چند ماه از ریتینر استفاده کنید. نگران نباشید، ریتینرها کاملاً راحت هستند. دو نوع ریتینر متحرک و ثابت وجود دارد.

در اینجا برای شما توضیح می دهیم چه انتظاری باید از یک ریتینر داشته باشید:

به احتمال زیاد ارتودنتیست بلافاصله پس از برداشتن بریس های شما از دندان های شما قالب تهیه خواهد کرد. این قالب برای ساخت ریتینر استفاده می شود. اکثر ارتودنتیست ها به شما می گویند در ابتدا ریتینر خود را به صورت تمام وقت استفاده کنید، و در نهایت به سمت استفاده از آنها تنها در طول شب بروید. ممکن است یک هفته یا بیشتر زمان ببرد تا به استفاده از ریتینرها عادت کنید، اما به زودی شما به سختی متوجه وجود آن داخل دهان خود خواهید شد.

ریتینرهای متحرک

این نوع ریتینرها شبیه یک روکش لثه نازک و شفاف هستند که به خوبی روی دندان های شما قرار می گیرند تا آنها را در جای خود نگهدارند. آنها به صورت سفارشی و با گرفتن قالب از دندان ها پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها ساخته می شوند. در اکثر موارد، آنها تنها در طول شب و زمانی که به رختخواب می روید استفاده می شوند، اما در مورد این موضوع ارتودنتیست شما به طور مفصل با شما گفتگو خواهد کرد.

ریتینرهای ثابت

ریتینرهای متحرک عادت ناخوشایند گم شدن را همیشه با خود به همراه دارند، به همین دلیل ممکن است شما برای آرامش ذهن خود ترجیح دهید از ریتینرهای ثابت استفاده کنید. این نوع ریتینرها از یک تکه فلز نازک ضد زنگ تشکیل شده اند که به صورت دائم به پشت دندان های جلوی شما چسبانده می شود. این نوع ریتینرها ممکن است بلافاصله پس از برداشتن براکت ها و قبل از گرفتن قالب برای ساخت ریتینرهای متحرک روی سطح داخلی دندان ها چسبانده شوند. شما خیلی زود به این نوع ریتینرها عادت خواهید کرد و هیچ کسی قادر به دیدن آنها نخواهد بود. هنگام مسواک زدن دندان های خود باید خیلی محتاط و دقیق باشید، زیرا پلاک ها می توانند زیرو اطراف این سیم نیز انباشته شوند.

از ریتینرهای خود به خوبی مراقبت کنید.

حداقل یک مرتبه در طول روز طبق دستور دندانپزشک خود، ریتینرهای خود را تمیز کنید. قطعاً شما دوست ندارید روی ریتینرهای شما باکتری انباشته شود و دوست دارید دهانتان بوی تازگی و خوب بدهد.

برخی ریتینرها می توانند به سادگی داخل سینک و با خمیر دندان معمولی و مسواک تمیز شوند. با این حال، برای برخی ریتینرهای دیگر ممکن است نیاز باشد از دهانشویه یا محلول های تمیز کننده ریتینر استفاده کنید. اگر مطمئن نیستید، از ارتودنتیست خود در مورد بهترین روش برای تمیز نگهداشتن ریتینر خود سؤال بپرسید.

نکته مهم: همیشه یک محفظه نگهداری از ریتینر با خود همراه داشته باشید. بسیاری از افراد هنگام صرف غذا به سادگی ریتینر خود را داخل یک دستمال می پیچند و آن را گوشه ای می گذارند. و به این شکل است که به طور تصادفی ریتینر آنها دور انداخته می شود! کمتر احتمال دارد یک محفظه پلاستیکی نگهداری از ریتینر با یک دستمال کاغذی استفاده شده اشتباه گرفته شود و دور انداخته شود.

ریتینرها اغلب محل تجمع مواد کثیف و چسبناکی مانند باکتری ها، پلاک، و تارتار هستند. به همین دلیل است که باید هر روز ریتینرهای خود را تمیز کنید و وقتی داخل دهان شما نیستند، آنها را در محل مناسبی نگهداری کنید.

شستشوی ریتینرها با آب خالی چندان هم بی تأثیر نیست. با این حال، شما می توانید ریتینرهای خود را در جوش شیرین سرکه، و صابون کاستیل نگهداری کنید تا بدون هیچ خطری آنها را ضد عفونی کنید.

ریتینر ارتودنسی پس از اتمام درمان ارتودنسی با ابزارهایی مانند بریس ها یا اینویزیلاین ها، دندان های شما را در جای خود نگه می دارد.

از آنجا که دندان ها مستعد جابجا شدن ارتودنتیک (بازگشت به محل قبلی خود) هستند، شما باید ریتینرها را هر روز استفاده کنید. این به حفظ عضلات شما کمک می کند تا دهان شما در موقعیت درست و مناسب باقی بماند.

برای ۹ تا ۱۲ ماه نخست، شما باید ریتینرهای خود را ۲۲ ساعت یا بیشتر در طول روز استفاده کنید. پس از آن، نیاز است ریتینرهای خود را هر شب- و ترجیحاً تمام عمر- استفاده کنید.

نحوه پاکسازی و تمیز نگهداشتن ریتینرها به نوع آنها بستگی دارد.

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

انواع ریتینر ارتودنسی

سه نوع متفاوت ریتینر وجود دارد: دو نوع آنها متحرک هستند و یک نوع دائمی است. نوع ریتینری که شما دارید باعث خواهد شد ارتودنتیست روش متفاوتی برای پاکسازی آن به شما آموزش دهد.

دو نوع ریتینر متحرک می توانند به یک شکل پاکسازی شوند:

  • ریتینرهای پلاستیکی شفاف: ریتینرهای شفاف ریتینرهای متحرکی هستند که پس از یک دوره درمان با استفاده از الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین Invisalign تجویز می شوند. برندهای دیگر با نام های اسیکس Essix یا ویورا Vivera نیز وجود دارند. ریتینرهای پلاستیکی شفاف کم دوام تر از دیگر انواع ریتینرها هستند و باید با دقت جابجا شوند. حتی یک ریتینر پلاستیکی که از آن به خوبی مراقبت می شود تصور می شود تنها دو سال دوام داشته باشد.
  • ریتینر هاولی: ریتینرهای هاولی نوع “کلاسیک” ریتینرها هستند که از پلاستیک، آکریلیک، و سیم های فلزی ساخته می شوند و اغلب پس از درمان با استفاده از ریتینرهای معمولی تجویز می شوند. علاوه بر این، آنها ریتینرهای متحرکی هستند که بسیار با دوام می باشند. ریتینر هاولی اگر به شکل مؤثری نگهداری شود می تواند تا ۲۰ سال نیز دوام داشته باشد.
  • ریتینرهای ثابت: ریتینرهای سیمی، ثابت، یا چسبانده شده، ریتینرهای دائمی می باشند که در صورت لزوم می توانند برای همیشه دوام داشته باشند. آنها را دندان ها چسبانده می شوند و بدون مراقبت های مناسب، بیشترین احتمال برای تشکیل پلاک های دندانی را دارد.
مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

نحوه پاکسازی نگهدارنده ارتودنسی

پاکسازی ریتینر هاولی و ریتینر پلاستیکی شفاف (اسیکس)

  • وقتی از ریتینر استفاده نمی کنید، آن را درون یک محفظه از جنس فلز ضد زنگ پر از آب، جوش شیرین، و صابون کاستیل (اختیاری) نگه دارید.
  • هفته ای یک مرتبه ریتینر خود را به مدت ۱۵ دقیقه داخل آب ولرم، با سرکه سفید، و جوش شیرین غوطه ور کنید.
  • اگر متوجه تشکیل رسوب روی ریتینرهای خود شدید، آن را به درستی با استفاده از پاک کننده های آلتراسونیک تمیز کنید تا هر گونه رسوب از روی آن پاک شود. پاک کننده های آلتراسونیک ریتینرها می توانند هم ریتینرهای هاولی و هم ریتینرهای اینویزیلاین را به صورت عمقی پاکسازی و ضد عفونی کنند.
  • اگر تمیز کننده آلتراسونیک یا تمیز کننده مخصوص ریتینر ندارید باز هم لازم است کار پاکسازی آنها را انجام دهید، برای این منظور می توانید آنها را نزد دندانپزشک یا ارتودنتیست خود ببرید. آنها ابزارها و راهکارهای خاصی برای پاکسازی دقیق ریتینرها دارند.

اگر ریتینر شما پلاک های قابل مشاهده ای روی خود دارد، به آرامی آن را با یک مسواک دارای فرچه های نرم مسواک بزنید، اما از خمیر دندان استفاده نکنید. این کار نباید به صورت منظم انجام شود.

پاکسازی ریتینر ثابت ارتودنسی

  • بهداشت خوب دهانی شامل مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، و استفاده منظم از ابزار تمیز کننده زبان را دنبال کنید.
  • برای تمیز کردن کنار سیم های ریتینر از فلاس تریدر استفاده کنید. شما با استفاده از آن می توانید نخ را از بین هر دندان عبور دهید و حتی زیر خط لثه را نیز با دقت و به طور کامل پاکسازی کنید.
مراقبت از ریتینر ارتودنسی

مراقبت از ریتینر ارتودنسی

نکاتی برای تمیز کردن ریتینر

هرگز اجازه ندهید ریتینر شما خشک شود.

اگر اجازه دهید ریتینر شما خشک شود، تارتار و بیوفیلم به راحتی به آن می چسبند. اگر ریتینر شما داخل دهان نیست، باید داخل یک مایع غوطه ور شود.

ریتینرها به گونه ای طراحی شده اند که در محیطی مرطوب نگهداری شوند، و خارج کردن آنها از داخل دهان (یک محیط مرطوب) و قرار دادن آن روی میز (یک محیط خشک) ایده وحشتناکی است که می تواند پیش از موعد موجب کهنگی ریتینر شود.

از استفاده مواد پاک کننده پروتزهای مصنوعی دندانی خودداری کنید.

پاک کننده های پروتزهای مصنوعی نباید برای تمیز کردن ریتینرهای شما استفاده شوند. این مواد تمیز کننده حاوی پرسولفات هستند، نوعی مادی آلرژی زا که موجب تحریک پوست حساس داخل دهان می شود.

در سال ۲۰۰۸، سازمان غذا و دارو یک هشدار در مورد استفاده از محلول های تمیز کننده حاوی پرسولفات منتشر کرد. آنها توصیه کردند که افراد استفاده کننده از آنها ریتینرها و پروتزهای مصنوعی خود را قبل از قرار دادن داخل دهان با دقت آبکشی کنند.

اما پرسولفات می توانند به درون منافذ ریتینرها نفوذ کند، و باعث شود شستشوی کامل آنها تقریباً غیر ممکن شود. شاید به همین دلیل هم هست که سازمان غذا و دارو نیز توصیه کرده است که افراد استفاده کننده به فکر جایگزین های فاقد پرسولفات باشند.

از دهانشویه های حاوی الکل پرهیز کنید

دهانشویه هایی که برای پاکسازی یا غوطه ور کردن ریتینرها استفاده می شوند ممکن است حاوی الکل و یا سدیم لوریل سولفات باشند، که هر دو مواد نگهدارنده ای هستند که موجب خشک شدن ریتینر شما می شوند. بنابراین از دهانشویه ها برای پاکسازی ریتینرها استفاده نکنید.

ریتینر را در معرص گرما و حرارت قرار ندهید

دمای بالا با پیچش ریتینرها می تواند موجب تخریب آنها شود. هنگام تمیز کردن ریتینر خود، از موارد زیر استفاده نکنید:

  • آب داغ (یا آب جوش)
  • ماشین ظرفشویی
  • مایع ظرفشویی
  • مایکرویو
  • قرار دادن آن داخل داشبور یا روی آن

ریتینر خود را بیشتر از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه داخل محلول های تمیز کننده شیمیایی غوطه ور نکنید.

اگر شما استفاده از تمیز کننده های پروتزهای مصنوعی، قرص های تمیز کننده ریتینرها، یا دهانشویه ها را انتخاب می کنید، ریتینرهای خود را بیشتر از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه داخل آنها قرار ندهید. مواد شیمیایی سوزاننده می توانند مواد را فرسوده و موجب تجزیه سریع تر آنها شوند.

ریتینر خود را مسواک نزنید.

متأسفانه، استفاده از مسواک روی ریتینرهای شما (با یا بدون محصولات تمیز کننده) در واقع به سطح ریتینر نفوذ می کند و ممکن است خیلی زودتر از موعد باعث کهنگی آن شود.

حتی از مسواک های دارای فرچه های خیلی نرم هم به طور منظم روی ریتینرهای خود استفاده نکنید.

در برخی موارد نادر، در صورتی که شاهد انباشته شدن پلاک های قابل مشاهده روی ریتینرهای خود بودید، ممکن است لازم باشد ریتینر خود را مسواک بزنید. با این حال، در صورتی که این رسوب با یک مرتبه مسواک زدن تمیز نشدند، با ارتودنتیست خود صحبت کنید.

محفظه نگهداری از ریتینرهای خود را تمیز نگهدارید.

محفظه نگهداری از ریتینر نیز اگر به درستی پاکسازی نشود، می تواند به منشاء آلودگی تبدیل شود. شما باید هر بار که ریتینر را داخل دهان قرار می دهید محفظه نگهداری از آن را نیز پاکسازی کنید.

برای تمیز کردن محفظه نگهداری از ریتینر باید مراحل زیر را انجام دهید:

  • به مدت ۳ تا ۵ ثانیه آب داغ را روی آن باز نگهدارید.
  • به مدت ۲۰ ثانیه آن را با صابون شستشوی ظروف، و با استفاده از یک اسفنج یا فرچه مناسب برای مواد محفظه های ریتینرها بشویید.
  • آن را با یک دستمال تمیز خشک کنید (اجازه ندهید روی میز بماند تا خشک شود).

شما می توانید محفظه های نگهداری از ریتینرها که از جنس فلز ضد زنگ هستند را در ماشین ظرفشویی بشویید زیرا قدرت از بین بردن باکتری آنها بیشتر است.

تمیز کردن ریتینر با جوش شیرین

جوش شیرین ماده ای بی خطر و مؤثر برای پاکسازی ریتینر است. جوش شیرین دارای خاصیت آنتی باکتریال خاص برای میکرو ارگانیسم های دهان است، به این معنا که به صورت ویژه برای از بین بردن باکتری های مضری مفید است که داخل دهان یافت می شوند.

جوش شیرین ممکن است به پیشگیری از بروز بوی بد دهان که با آلوده بودن ریتینر همراه است کمک کند. حتی برای مبارزه با بوی بد دهان و قلیایی نگهداشتن بیشتر pH دهان مفید است.

اگر شما ریتینر ثابت دارید، استفاده از خمیر دندان با جوش شیرین می تواند به پیشگیری از تشکیل رسوبات مضر روی سیم ها کمک کند.

برای تمیز کردن ریتینر خود با جوش شیرین مراحل زیر را انجام دهید:

  • در یک ظرف تمیز، خشک از جنس فلز ضد زنگ، ۲ قاشق غذا خوری جوش شیرین را در سه چهارم فنجان آب گرم حل کنید.
  • زمانی که از ریتینر خود استفاده نمی کنید آن را در این محلول نگهدارید.
  • وقتی برای استفاده از ریتینر آماده بودید، آن را با آب سرد یا ولرم شستشو دهید.

نحوه پاکسازی ریتینر با صابون کاستیل

صابون کاستیل می تواند گزینه جایگزین فوق العاده ای برای قرص های پاکسازی یا دیگر ابزارهای تمیز کننده ای باشد که برای ریتینر شما بسیار خشن هستند. استفاده از صابون کاستیل برای پاکسازی ریتینرها کمک می کند ریتینر شما بوی “تمیزی” و “تازگی” به خود بگیرد.

یک صابون کاستیل بدون روغن های اساسی خریداری کنید، که ممکن است به مقدار زیادی آنتی باکتریال باشد، اما اگر به خوبی از روی ریتینر شسته نشود می تواند موجب به هم ریختن میکروبیوم دهانی شما شود.

برای پاکسازی ریتینر خود با صابون کاستیل مراحل زیر را انجام دهید:

  • در یک ظرف تمیز و خشک از جنس فلز ضد زنگ سه چهارم فنجان آب گرم را با ۲ قاشق غذا خوری جوش شیرین مخلوط کنید.
  • یک تا دو پیمانه صابون کاستیل غیر معطر به آن بیفزایید.
  • به آرامی آنها را با یکدیگر ترکیب کنید تا جوش شیرین حل شود و ریتینر خود را داخل آن قرار دهید.
  • هرگاه قصد استفاده از ریتینر را داشتید، آن را به طور کامل با آب ولرم شستشو دهید.

تمیز کردن ریتینر با سرکه و جوش شیرین

سرکه سفید یک ماده پاک کننده بی خطر برای ریتینرهای شما است. سرکه می تواند باکتری ها و قارچ ها را از سطح ریتینر شما پاکسازی کند.

برای تمیز کردن ریتینر با سرکه:

  • به نسبت برابر آب ولرم و سرکه سفید را درون یک ظرف فلزی ضد زنگ تمیز با یکدیگر مخلوط کنید.
  • ۲ قاشق غذا خوری جوش شیرین را به این ترکیب اضافه کنید و در آن حل کنید.
  • ریتینر خود را به مدت ۱۵ دقیقه در این ترکیب قرار دهید.
  • ریتینر خود را از داخل ضرف بردارید و خیلی دقیق با آب ولرم یا سرد شستشو دهید.

پروتزهای مصنوعی دندانی و ریتینرها عموماً به یک شکل تمیز می شوند. تمیز کردن پروتزهای مصنوعی با سرکه سفید می تواند به پیشگیری از بروز دنچر استوماتیت کمک کند، که با قارچ کاندیدیای داخل دهان همراه است.

از این روش ها برای تمیز کردن ریتینر استفاده نکنید!

از استفاده این روش ها برای تمیز کردن ریتینر خود اجتناب کنید زیرا می توانند به ریتینر یا سلامت دهان شما آسیب وارد کنند:

  • هیدروژن پراکسید: پراکسید موجب بروز واکنش های رادیکال آزاد می شود، به همین دلیل یک ماده آنتی باکتریال قوی می باشد. با این حال، استفاده از آن داخل دهان را توصیه نمی کنیم زیرا می تواند به میکروبیوم داخل دهان شما آسیب بزند.
  • مسواک: حتی مسواک های دارای فرچه های نرم نیز ممکن است روی ریتینرهای شما خراش بیندازند. این خراش ها می توانند محل مناسبی برای پنهان شدن باکتری ها باشند.
  • خمیر دندان: بسیاری از خمیر دندان ها به گونه ای طراحی شده اند که ساینده هستند، که می تواند باعث بروز مشکلی مشابه استفاده از مسواک ها شوند. استفاده از خمیر دندان برای تمیز کردن ریتینر ممکن است موجب خراشیدن شدن آن شود و به محلی برای زندگی باکتری ها تبدیل شوند.
  • ماشین ظرفشویی، آب جوش، یا دیگر منابع گرما: گرما می تواند موجب تغییر شکل ریتینرهای شما شود. همیشه از آب ولرم استفاده کنید و هرگز آب جوش یا آب داغ استفاده نکنید.
  • دهانشویه ها: الکل و SLS موجود در اکثر دهانشویه ها می توانند موجب خشک شدن مواد و کهنه شدن سریع تر آنها شوند.
  • تمیز کننده های پرسولفات: قرص ها یا محلول های تمیز کننده ای که حاوی پرسولفات هستند، و معمولاً برای پروتزهای مصنوعی بازاریابی می شوند، می توانند موجب بروز حساسیت در بافت های حساسی دهان شوند.
  • نور ضد عفونی کننده فرا بنفش: نور UV می تواند به آکریلیک آسیب وارد کند، و در سطح مولکولی موجب تخریب آن شود.

سفید کننده ها، الکل، و دیگر مواد شیمیایی خشن: مواد سوزاننده یا مواد خشک کننده موجب تخریب ریتینر شما خواهند شد.

دندان های صاف، درخشان، و بدون لکه واقعاً می توانند تقویت کننده اعتماد به نفس باشند و یکی از راه های دستیابی به لبخندی روشن و جذاب از طریق پولیش دندان است. بسیاری از دندانپزشکان پولیش دندان ها را پس از درمان های دندانپزشکی، یا به عنوان مرحله نهایی مراجعات روتین دندانپزشکی انجام می دهند. هم دندانپزشکان و هم دستیاران آنها این خدمات را ارائه می دهند.

پاکسازی و پولیش دندان ها

وقتی لایه های پلاک روی دندان ها تشکیل می شوند، آنها سفت می شوند و به ماده معدنی سختی تبدیل می شوند که تارتار نامیده می شود. دندانپزشک شما ممکن است به آن تحت عنوان رسوب یا جرم اشاره کند. باکتری ها می توانند داخل تارتار زندگی کنند و موجب بروز بیماری های دندانی شوند. در طول پاکسازی های منظم در مطب دندانپزشک، وی طی فرایندی به نام جرمگیری scaling تارتار را از بین می برد. دندانپزشک پس از تراشیدن تارتارهای سخت از روی دندان ها با ابزارهای خاص، دندان ها را پولیش می کند. پولیش دندان می تواند لکه های سطحی دندان ها را بردارد و آنها را درخشان و صیقلی کند و مهر اتمامی به درمان های پیشگیرانه دندانی می زند. با این حال، اگر به دنبال تغییرات مشهودتری در رنگ دندان های خود هستید، گزینه های سفید کردن دیگری وجود دارند که می توانند مناسب باشند.

فرایند پولیش کردن دندان

پولیش کردن دندان فرایند دندانپزشکی بدون دردی است، که بسیاری از بیماران از انجام آن لذت می برند. دندانپزشکان معمولاً از یک رابر کاپ (فنجان پلاستیکی) نرم کوچک و خمیر پولیش استفاده می کنند. اگر شما لکه های شدید دارید، دندانپزشک شما ممکن است از سیستم پولیش هوا استفاده کند، دستگاهی که ترکیب هوا و آب را با فشار با یک ماده ساینده بیرون می دهد. گزینه دیگر پولیش درمانی است، که به زدودن باکتری ها از سطح ریشه دندان ها کمک می کند که در طول جراحی دندانی پوشش خود را از دست داده است.

 پولیش دندان

پولیش دندان

خمیر پولیش برای دندان ها

خمیرهای پولیش دندان خمیرهای پروفی نامیده می شوند، که مخفف پروفیلاکسی می باشد، که به پیشگیرانه بودن آن، تأثیرات پیشگیرانه پاکسازی و پولیش دندان ها از بیماری اشاره دارد. دندانپزشکان از بین خمیرهای نرم، متوسط، و زبر برای پر کردن رابر کاپ ها استفاده می کنند که خمیرها را به سطح دندان ها منتقل می کنند. خمیرهای زبر و متوسط در زدودن لکه های سطوح مؤثرتر می باشند. با این حال، آنها می توانند موجب ایجاد خراش های میکروسکوپی روی دندان ها شوند یا مینای دندان ها را زبرتر کنند، که باعث خواهد شد بعداً راحت تر روی آنها لکه ایجاد شود. خمیرهای نرم کمتر آسیب می زنند و نتیجه پولیش رضایت بخش تر خواهد بود، اما گاهی اوقات می توانند در زدودن لکه های عمقی کمتر مؤثر باشند.

پولیش هوا برای دندان ها

دندانپزشک شما ممکن است انتخاب کند از فرایند پولیش هوا برای پولیش کردن دندان ها استفاده کند. بر اساس مجله جامعه بین المللی پیشگیری و جامعه دندانپزشکی، در پولیش هوا از پرتاب هوا، آب، و ماده ساینده برای زدودن لکه ها استفاده می شود، که به اندازه پولیش کردن با رابر کاپ و پروفی مؤثر است. با این حال، پولیش هوا عموماً برای مینای دندان ها کمتر زبر و سخت است. سدیم بیکربنات اغلب به عنوان ماده ساینده در پولیش هوا استفاده می شود، اما گلیسین (نوعی آمینو اسید که به طور طبیعی وجود دارد) کمتر ساینده اما به همان اندازه مؤثر است.

احتیاط های لازم حین پولیش دندان ها

اگر تحلیل لثه دارید و پوشش سمنتوم شما از بین رفته است، متخصص دندانپزشک شما ممکن است استفاده از خمیر پولیش فوق العاده نرمی را برای کاهش احتمال بروز حساسیت های بیشتر توصیه کند. اگر بیمار مشکلات دهانی مانند حساسیت دندان، پوسیدگی دندان درمان نشده، بدون پوشش ماندن عاج دندان یا ریشه ها، یا بیماری یا تحلیل لثه دارد، قبل از جرمگیری و پولیش دندان ها باید این مشکلات درمان شوند.

گرچه پولیش دندان ها یک فرایند درمان ضروری دندانپزشکی نیست، می تواند به بیمار کمک کند در مورد ظاهر دندان های خود احساس اعتماد به نفس داشته باشد و به رعایت بیشتر بهداشت دهانی ترغیب شود. اگر سطح دندان های شما لکه دارند، با دندانپزشک خود در مورد این موضوع گفتگو کنید که آیا پولیش دندان ها ظاهر آنها را بهبود می دهد یا خیر.

 پولیش دندان

پولیش دندان

پولیش دندان ها پس از پایان درمان ارتودنسی

برای بسیاری از بیماران ارتودنتیک، مهم ترین روز درمان روز برداشتن براکت ها از روی دندان ها است. اما وقتی براکت ها برداشته می شوند هنوز یک کار هست که باید انجام شود.

یک ابزار جرمگیری تیز زایج ترین ابزاری است که برای زدودن چسب های روی دندان ها استفاده می شود. باید تا حد امکان تکیه گاه را از حفظ کرد و دور از لثه ها عمل کرد. نوعی پلایر برای برداشتن بندها استفاده می شود که برای زدودن توده چسب ها نیز استفاده می شود اما باید دقت کافی شود تا از خراش انداختن روی مینای دندان ها پرهیز شود.

زدودن چسب (رزین) های باندینگ

از یک دستگاه اسکیلر (جرمگیر) می توان برای تراشیدن و برداشتن ماده چسبنده استفاده کرد. نوک پاینن برخی پلایرها که برای باز کردن بندها استفاده می شود نیز می تواند بدون هیچ خطری و به راحتی ماده چسبنده را بردارد. مته های الماس شیاردار برای زدودن کنترل شده توده ماده چسبنده پس از برداشتن براکت ها استفاده می شوند. مته های اصطحکاک غیر مخروطی به سرعت برش ایجاد می کنند اما هیچ شیاری ایجاد نمی کنند. مته ها به گونه ای طراحی شده اند که که به داخل منطقه های تنگ کنار لثه ها و فرو رفتگی و برآمدگی های اکلوزال می رسند.

پاکسازی و پولیش

پولیش دندان ها با استفاده از خمیر پولیش یا سمباده و فنجان های پروفی پلاستیکی پس از برداشتن براکت ها استاندارد است. هنگام سمباده زدن یک نقطه اتکا حفظ کنید، و از تماس های سبک استفاده کنید تا مطمئن شوید دمای روی دندان خیلی بالا نرود. در حالی که خمیر پولیش روی دندان ها است، یک نخ دندان بردارید و همه سطوح تماس را برای سمان های باقی مانده یا پلاک ها چک کنید. با استفاده از سرنگ هوا/ آب به دقت و به طور کامل آبکشی کنید. در کنار کیفیت فرایند پولیش کردن، راحتی بیمار باید نخستین نگرانی باشد. با یک آینه و اسکیلر چک کنید تا مطمئن شوید همه سمان و پلاک ها زدوده شده اند.