آشنایی با ایمپلنت دندانی

,

ایمپلنت های دندانی یک پست تیتانیومی (مانند ریشه دندان) هستند که با جراحی داخل استخوان فک زیر خط لثه قرار داده می شود که اجازه می دهد دندانپزشک دندان مصنوعی یا بریج را روی آن قرار دهد . ایمپلنت ها مانند پروتزها و دنچرها شل نمی شوند. علاوه بر این، ایمپلنت های دندانی برای سلامت عمومی دهان مفید هستند زیرا لازم نیست مانند بریج های دندانی به دندان سالم مجاور خود تکیه داده شوند.

ایمپلنت دندانی چگونه عمل می کنند؟

اگر شما یک یا چند دندان خود را از دست داده اید و ترجیح می دهید از بریج ها یا دست دندان های کامل یا پروتزهای مصنوعی پارسیل استفاده نکنید، می توانید از دندانپزشک خود بپرسید آیا گزینه مناسبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی هستید یا خیر.

ایمپلنت های دندانی جایگزینی طبیعی تر از دنچر ها برای دندان های طبیعی شما هستند زیرا آنها دندان های مصنوعی هستند که مستقیماً به استخوان فک متصل می شوند. برای بهره مند شدن از مزایای ایمپلنت های دندانی، (غیر از دست رفتن دندان ها) باید از سلامت دهانی خوبی برخوردار باشید و استخوان فک شما به طور کامل رشد کرده باشد و سالم باشد- لثه ها و استخوان فک سالم برای حمایت از ایمپلنت های دندانی نیاز هستند.

ایمپلنت ها چگونه به نظر می رسند؟

ایمپلنت های دندانی بیشتر از دنچرها به دندان های طبیعی شباهت دارند. ایمپلنت های دندانی مانند یک سیلندر یا پیچ به نظر می رسند و به عنوان جایگزینی مصنوعی برای ریشه دندان های از دست رفته عمل می کنند. ایمپلنت های دندانی از تیتانیوم و دیگر موادی ساخته می شوند که وقتی به استخوان فک و بافت های لثه متصل می شود موجب بروز واکنش های سوء نخواهد شد.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

شرایط لازم برای دریافت ایمپلنت

اگر به فکر دریافت ایمپلنت های دندانی هستید، باید لثه های سالم و استخوان کافی برای حمایت ایمپلنت دندانی داشته باشید. اگر استخوان شما خیلی نازک یا نرم باشد و نتواند یک ایمپلنت دندانی را درون خود جای دهد، ممکن است لازم باشد برای شما پیوند استخوان انجام شود. یا اگر در فک بالا استخوان از ارتفاع کافی برخوردار نباشد یا سینوس خیلی به فک نزدیک باشد، ممکن است لازم باشد ابتدا جراحی سینوس لیفت انجام شود.

فرایند دریافت ایمپلنت های دندانی چگونه است؟

اگر شما سالم هستید و دندانپزشک شما مشخص کرده است که گزینه خوبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی هستید، وی برای فرایندی برنامه ریزی خواهد کرد که بسته به نیازهای سلامت دندانی خاص بیمار و مقدار جراحی که نیاز است، در مطب دندانپزشکی تحت بی حسی موضعی، یا در بیمارستان تحت بیهوشی کامل انجام خواهد شد.

گام اول

اگر استخوان فک شما پایه کافی برای پست های تیتانیومی داشته باشد که بتوانند درون آن تکیه داده شوند، شما گزینه خوبی برای این فرایند خواهید بود. سن مانعی برای کاشت ایمپلنت در دندانپزشکی نیست؛ در حقیقت، افراد در تمام سنین در حال انتخاب ایمپلنت های دندانی برای جایگزینی دندان های از دست رفته خود هستند.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

گام دوم: جایگذاری ایمپلنت

اگر شما گزینه خوبی برای ایمپلنت های دندانی هستید، فرایند بعدی کاشت ایمپلنت های تیانیومی با جراحی داخل استخوان فک است.

استفاده از بی حس کننده های موضعی باعث می شود فرایند برای بیمار راحت باشد. اگر شما نیاز به آرامش بیشتری در طول فرایند دارید، دندانپزشک برای شما آرام بخش های خوراکی تجویز خواهد کرد.

اغلب، محلی که قرار است ایمپلنت دندانی در آنجا کاشته شود، هنوز هم دندان آسیب دیده را در خود دارد و لازم است دندان کشیده شود و مقداری استخوان پیوندی کار گذاشته شود. در برخی موارد، وقتی استخوان کافی وجود داشته باشد، دندان آسیب دیده می تواند کشیده شود و پس از آن در همان جلسه ایمپلنت دندانی کار گذاشته شود.

گام سوم: دوره بهبود

وقتی ایمپلنت قرار داده شد، موفقیت کاشت ایمپلنت به توانایی بدن شما برای بهبود بستگی دارد. یک دوره انتظار ۳ تا ۶ ماهه لازم است تا ایمپلنت با استخوان فک شما جوش بخورد و پایه ای قوی و محکم برای جایگذاری دندان مصنوعی شکل بگیرد.

گام چهارم: جایگذاری روکش ایمپلنت

گام آخر احیاء لبخند با یک ترمیم دندانی است، که ممکن است شامل یکی از موارد زیر باشد:

  • روکش دندان
  • بریج بر پایه ایمپلنت دندانی
  • دنچر (کامل یا پارسیل) بر پایه ایمپلنت.

در دندانپزشکی علم و هنر با یکدیگر تلفیق شده اند تا ترمیم شما ظاهر، احساس، و عملکردی شبیه دندان های طبیعی داشته باشد. هیچ متوجه هم نخواهد شد که شما ایمپلنت دندانی دارید.

فرایند کاشت ایمپلنت چقدر طول می کشد؟

به خاطر داشته باشید که جراحی برای کاشت ایمپلنت های دندانی چند ساعت طول می کشد، و ممکن است بیشتر از یک فرایند لازم باشد. بنابراین، همه افرادی که در معرض بالا رفتن خطر بروز عفونت می باشند ممکن است نخواهند ایمپلنت های دندانی را انتخاب کنند. اگر شما سالم هستید، و تحت جراحی ایمپلنت های دندانی قرار می گیرند، پس از فرایند، برای تمیز و سالم نگهداشتن دندان های جدید حتماً دستور العمل های دندانپزشک خود را دنبال کنید، از جمله دو مرتبه مسواک زدن در طول روز و نخ دندان کشیدن روزانه.

مقایسه ایمپلنت های دندانی و پروتزهای مصنوعی

مزایای ایمپلنت های دندانی در مقایسه با پروتزهای مصنوعی عبارتند از توانایی طبیعی بیشتر در خوردن و حرف زدن، بعلاوه هیچ نیازی به برداشتن پروتزهای مصنوعی یا نگرانی در مورد ترمیم یا تعمیر پروتزهای مصنوعی وجود ندارد. اما مراجعه منظم به دندانپزشک برای حصول اطمینان از اینکه ایمپلنت ها در وضعیت خوبی به سر می برند و دنبال کردن مراقبت های مستمر دهانی، دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، و نخ دندان کشیدن روزانه مهم هستند.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

آیا من هم نیاز به کاشت ایمپلنت های دندانی دارم؟

باید دقت داشته باشید که ایمپلنت های دندانی گزینه خوبی برای هر کسی نیستند. زنان باردار و افرادی که بیماری های مزمن، یا سرکوب سیستم ایمنی بدن (به دلیل افزایش خطر ابتلا به عفونت حین جراحی) دارند، کودکان (از آنجا که استخوان فک آنها هنوز در حال رشد است) و افرادی که دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهند یا به اصطلاح براکسیسم یا دندان قروچه دارند (این عادت می تواند فشار زیادی به ایمپلنت های دندانی وارد کند) گزینه های خوبی برای دریافت ایمپلنت های دندانی نیستند.

برای کاشت ایمپلنت های دندانی بیماران از نظر شرایط زیر مورد بررسی قرار می گیرند:

استخوان

وقتی دندان از دست می رود، استخوان اطراف آن شروع به تحلیل رفتن می کند. لازم است مقدار مشخصی استخوان وجود داشته باشد تا ایمپلنت بتواند با آن جوش بخورد. اگر مدت زمان طولانی است که یک دندان را از دست داده اید، ممکن است استخوان کافی برای انجام جراحی ایمپلنت های دندانی وجود نداشته باشد.

برای مشخص نمودن این شرایط از اسکنر CBCT استفاده می شود. این فناوری مدرن نمای سه بعدی از دهان و استخوان فک به ما می دهد بنابراین می توانیم کیفیت استخوان را ارزیابی کنیم. اگر استخوان کافی داشته باشید، طرح درمان شما برنامه ریزی خواهد شد.

اگر برای کاشت ایمپلنت های دندانی استخوان کافی نداشته باشید، اغلب فرایند پیوند استخوان انجام می شود. این فرایند می تواند به بدن شما کمک کند استخوان و بافت را بازسازی کند. وقتی استخوان به اندازه کافی داشته باشید فرایند کاشت ایمپلنت شما آغاز می شود.

سن

ایمپلنت های دندانی اگر برای افراد بزرگسالی کاشته شوند که روند رشد آنها پایان یافته است، موفقیت آمیز خواهند بود. اگر کودک شما خیلی کم سن باشد، ممکن است لازم باشد صبر کنید تا رشد ساختارهای صورت او متوقف شوند، که عموماً حدود ۱۶ سالگی در دختران و ۱۸ سالگی در پسران است.

سلامت

مانند اکثر جراحی ها، سلامت خوب دهانی و عمومی برای جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی لازم است. اگر از بیماری خاصی مانند دیابت رنج می برید، یا خیلی سیگار می کشید، یا بیماری لثه دارید، کاشت ایمپلنت های دندانی برای شما شدنی نیست.

ایمپلنت های دندانی

ایمپلنت های دندانی

مزایای ایمپلنت های دندانی

قبلاً پروتزهای مصنوعی تنها گزینه ممکن و موجود برای جایگزینی دندان های از دست رفته بودند. با این حال، امروزه ایمپلنت های دندانی استاندارد طلایی هستند. گرچه دنچرها روی لثه قرار می گیرند و مستعد سر خوردن و لغزیدن هستند، اما ایمپلنت های دندانی در حقیقت جایگزین ریشه دندان ها می شوند. این مانع تحلیل رفتن استخوان فک می شود و یک بنیاد با ثبات و بی خطر برای تعویض با کیفیت دندان ها بوجود می آورد.

هزینه های طولانی مدت

این درست است که دنچرها خیلی کم هزینه تر از ایمپلنت های دندانی هستند، اما در طول زندگی و در دراز مدت، ایمپلنت های دندانی خیلی کم هزینه تر هستند. پروتزهای مصنوعی باید هر سال تنظیم و پاکسازی شوند، و عموماً نیاز دارند ظرف ۵ تا ۱۰ سال تعویض شوند. ایمپلنت های دندانی با مراقبت های صیح می توانند برای تمام عمر دوام داشته باشد. اگر نگران سرمایه گذاری اولیه هستید، تنها ۲ تا ۴ ایمپلنت می توانند پروتزهای مصنوعی متحرک فک بالا و پایین شما را ثابت کنند.

زیبایی

گرچه امروزه پروتزهای مصنوعی پیشرفت زیادی کرده اند و فوق العاده زیبا هستند، اما هنگام خندیدن، جویدن، یا حرف زدن تمایل به جابجا شدن دارند. یک پروتز پارسیل دارای یک چفت فلزی است یا اتصالات دقیقی که ممکن است قابل مشاهده باشند. در حالی که دست دندان کامل فک بالا دارای پوشش پلاستیکی سخت روی سقف دهان است. ایمپلنت های دندانی این محدودیت ها را ندارند، که باعث می شود گزینه های زیباتری باشند.

راحتی

پروتزهای مصنوعی می توانند نسبتاً ناراحت کننده و ناخوشایند باشند، زیرا آنها تمایل به لغزیدن، ساییده شدن، و فشار دادن لثه هستند. خوردن غذاهای سفت، ترد، یا جویدنی می تواند این مشکلات را وخیم تر کند. از آنجا که ایمپلنت های دندانی با استخوان فک جوش می خورند، آنها دندان جایگزین را تثبیت می کنند و این مشکلات را حذف می کنند.

استحکام و ثبات

پروتزهای مصنوعی فقط حدود ۲۵% از قدرت بایت طبیعی را جایگزین می کنند، که باعث می شود لذت بردن از غذاهایی مانند استیک و بلال دشوار یا غیر ممکن باشد. ایمپلنت های دندانی بیش از ۹۰% از استحکام بایت را جایگزین می کنند، و باعث می شوند حتی خوردن این غذاهای سفت لذت بخش باشد.

سلامت دهان در آینده

وقتی دندان ها از دست می روند، بدن روند طبیعی جذب و تحلیل بافت لثه و استخوان فک را آغاز می کند. به مرور زمان، این می تواند منجر به ایجاد چروک دور لب ها، پیری زود رس، و ظاهر فرو ریخته و تو خالی منطقه دهان خواهد شد.

علاوه بر این، پروتزهای مصنوعی در نتیجه تحرک مداوم خود می توانند باعث بروز زخم و التهاب مزمن دهان شوند. این نه تنها دردناک است، بلکه می تواند خطر بیماری لثه را نیز افزایش دهد. ایمپلنت های دندانی جایگزین ریشه دندان ها می شوند، و با تثبیت دندان های مصنوعی راه حلی برای این شرایط هستند.

/۰ نظرها/توسط

ارتودنسی با دندان روکش شده یا عصب کشی شده

, ,

آیا با وجود روکش یا ونیر روی دندان می توان ارتودنسی انجام داد؟

این پرسش بسیار شایعی است که بیمارانی که به ارتودنتیست ها مراجعه می کنند مطرح می کنند.

این یک سوء تفاهم یا سوء برداشت است که افرادی که ترمیم هایی مانند روکش های دندانی یا ونیر یا حتی دندان پر شده دارند نمی توانند از بریس های ارتودنسی استفاده کنند. این اصلاً حقیقت ندارد، و کاملاً ممکن است که بتوان بریس های ارتودنسی را روی روکش ها یا ونیرهای دندانی قرار داد. به طور کلی برای درمان ارتودنسی سه گزینه وجود دارند:

  • بریس های ثابت روی سطح جلوی دندان ها
  • بریس های ثابت روی سطح داخلی دندان ها
  • بریس های متحرک.
روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

بهترین نوع درمان ارتودنسی برای دندان هایی که روکش یا ونیر دارند کدام است؟

به صورت ایده آل، اگر بتوان از قرار دادن براکت های ارتودنسی روی روکش ها یا ونیرهای دندانی پرهیز کرد ما نیز ترجیح می دهیم این کار را انجام ندهیم. انتخاب ایده آل بریس های متحرکی مانند اینویزیلاین است. با این حال، اینویزیلاین روی هم رفته به اندازه براکت ها دقیق عمل نمی کند، بنابراین اگر بریس های ثابت به شما توصیه شده اند، ما روش هایی برای چسباندن براکت های ثابت روی روکش ها، ونیرها و دندان های پر شده داریم.

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

آیا روکش، ونیر، یا پر شدگی دندان با قرار گرفتن براکت روی آنها آسیب می بینند؟

در صورتی که ونیر یا پر شدگی دندان شما سالم باشد، انجام درمان ارتودنسی هیچ آسیبی به آنها وارد نخواهد کرد. ما از تکنیک های دقیقی برای چسباندن براکت ها به روکش ها یا ونیرهای دندانی استفاده می کنیم و در انتهای درمان، براکت ها با دقت برداشته خواهند شد تا از بروز هر گونه آسیب ناخواسته ای به ترمیم دندانی پیشگیری شود.

آیا لازم است پس از درمان ارتودنسی روکش، ونیر، یا پر شدگی دندان تعویض شود؟

به طور کلی، اگر ترمیم دندانی شما سالم باشد و از نظر زیبایی هیچ مشکلی نداشته باشد، پس از برداشتن براکت ها نیاز به تعویض نخواهد داشت. برخی بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند پس از اتمام درمان خود روکش ها یا ونیرهایی دارند که بویژه از نظر ظاهری زیبا نیستند و بنابراین خواستار تعویض آنها نیز هستند. برخی ارتودنتیست ها سفید کردن دندان ها را برای همه بیماران خود انجام می دهند و توصیه می کنند ابتدا دندان های طبیعی سفید شوند سپس روکش ها یا ونیرهای جدید روی دندان ها قرار بگیرند تا با دندان های طبیعی شما که اکنون سفیدتر هستند بیشتر تطبیق داشته باشند. طراحی لبخند خوب و قالب گیری های تشخیصی هنگام تعویض روکش ها و ونیرهای موجود برای لبخند زیبای طبیعی ضروری است.

اگر دندانی قبلاً تحت درمان ریشه قرار گرفته باشد می توان درمان ارتودنسی انجام داد؟

دندان هایی که قبلاً تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اند معمولاً می توانند به خوبی با درمان ارتودنسی جابجا شوند. گرچه دندان ضرورتاً از درون حیات خود را از دست داده است، ما در حقیقت در حال جابجا کردن بیرون ریشه دندان داخل استخوان هستیم. اگر درمان ارتودنسی خود را شروع نکرده اید، توصیه می کنیم پس از انجام فرایند درمان ریشه و قبل از دریافت بریس ها یا اینویزیلاین ۱ تا ۲ ماه صبر کنید تا به دندان شما فرصت کافی داده شود تا بهبود پیدا کند.

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

روکش، ونیر، درمان ریشه یا درمان ارتودنسی

 

آیا در طول درمان ارتودنسی می توان درمان ریشه انجام داد؟

اگر تحت درمان ارتودنسی قرار دارید و نیاز دارید درمان ریشه انجام دهید، حتماً به ارتودنتیست خود اطلاع دهید و به هیچ عنوان مشکل آفرین نخواهد بود. تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که ارتودنتیست براکت روی دندانی که نیاز به درمان ریشه دارد را بردارد تا دندانپزشک بتواند درمان لازم را روی آن انجام دهد. وقتی درمان ریشه انجام شد، هیچ مسئله ای برای جابجایی این نوع دندان ها بوجود نخواهد آمد. بنابراین، در صورت بروز، هیچ مشکلی بوجود نخواهد آورد. خوشبختانه، از آنجا که درمان ریشه تنها یک دندان را هدف قرار می دهد، تنها با برداشتن براکت روی آن دندان، دندانپزشک امکان دسترسی کامل برای حل مشکلات را خواهد داشت. در برخی موارد، ممکن است حتی نیاز به برداشتن براکت براس انجام درمان نیز نباشد.

مشورت با دندانپزشک

برخی افراد فکر می کنند ارتودنتیست می تواند جای دندانپزشک آنها را نیز پر کند. در طول درمان ارتودنسی، باید پیوسته و به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا بدانید دقیقاً سلامت دندان های شما چه وضعی دارد. گرچه امکان انجام برخی از دیگر فرایندهای دندانپزشکی در حالی که براکت ها روی دندان های شما هستند وجود دارد، اما این موقعیت ایده آل نیست. به دندانپزشک مراجعه کنید و استراتژی هایی که به شما پیشنهاد می دهد را کاملاً به کار ببندید. پاکسازی های تخصصی توسط دندانپزشک نیز راهی فوق العاده برای حفظ سلامت دندان ها است زیرا آنها متخصص حفظ سلامت دندان ها هستند.

رعایت نکات مهم برای بهداشت دهان و دندان

پرهیز از مشکلاتی که برای سلامت دندان ها بروز پیدا می کنند ایده آل ترین موقعیت ممکن است. به جای آنکه نگران این باشید که آیا با وجود براکت ها درمان برای شما عمل خواهد کرد یا خیر، چرا به طور منظم از آنها مراقبت نکنید تا از بروز مشکلات در درجه اول پرهیز نکنید؟

پنج نکته ساده برای سالم نگهداشتن دندان ها عبارتند از:

  • مسواک زدن صبح و شب ها
  • نخ دندان کشیدن روزانه
  • استفاده روزانه از دهانشویه
  • پرهیز از غذاهای شیرین
  • پر هیز از غذاهای سفت

اگر همواره این عادات را حفظ کنید، برای تمام عمر دندان هایی سالم خواهید داشت! با این حال، برای برخی افراد حتی تمیز نگه داشتن دندان ها نیز همیشه عملی نیست. به همین دلیل اینقدر اهمیت دارد که به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا مطمئن شوید دندان های شما تا جای ممکن سالم و تمیز هستند.

/۰ نظرها/توسط

اثرات سیگار روی دندان ها و درمان ارتودنسی

, ,

همه ما می دانیم که کشیدن سیگار و تنباکو به روش های مختلفی می توانند به شدت برای سلامت ما مضر باشند. بسیاری افراد کشیدن سیگار را به بیماری های مربوط به ریه ربط می دهند، اما به فکر سلامت دهان نیستند که یکی از اصلی ترین نگرانی های مربوط به سلامتی با کشیدن سیگار هستند.

اگر به فکر شروع درمان ارتودنسی هستید، این احتمال وجود دارد که به سلامت دندان های خود نیز اهمیت دهید. وقتی صحبت از دندان ها به میان می آید، یکی از مهم ترین نگرانی هایی که برای سلامتی وجود دارد، کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی با وجود بریس ها روی دندان ها است. در این مقاله برای شما توضیح خواهیم داد این عادت چگونه می تواند لبخند شما را هم از نظر ظاهر و هم از نظر نگرانی های اساسی در مورد سلامتی تحت تأثیر قرار دهد.

افزایش باکتری ها با کشیدن سیگار در دهان

وقتی افراد بریس های ارتودنسی را دریافت می کنند بسیار مهم است که به حفظ بهداشت دهان خود و مراجعات منظم به دندانپزشک برای پاکسازی و چکاپ ادامه دهند. اگر فردی بریس داشته باشد و به کشیدن سیگار ادامه دهد، سلامت دهان خود را به خطر می اندازد. مطالعات حاکی از این هستند که افراد سیگاری بیشتر مستعد داشتن سطوح بالاتر باکتری ها داخل دهان خود، مخصوصاً روی دندان ها و لثه های خود هستند. وجود این باکتری های ناسالم می تواند منجر به بروز بسیاری از مشکلات دهان، از جمله پوسیدگی دندان ها و بیماری لثه شود.

از آنجا که با سیگار کشیدن دهان فرد بیشتر مستعد پلاک و سموم اضافی می شود که می توانند جذب شوند، انجام این عادت می تواند توانایی فرد در مبارزه با پوسیدگی دندان را کاهش دهد. کشیدن سیگار و تنباکو در حقیقت می توانند باعث شوند به استخوان های دهان و لثه ها آسیب جدی وارد شود.

برخی از این باکتری ها می توانند با نمونه های خشکی دهان ارتباط داشته باشند. به طور طبیعی، بزاق دهان شما کمک می کند شما از شر برخی از این باکتری ها رها شوید. اما با کاهش سطح بزاق دهان در نتیجه کشیدن سیگار، شما بیشتر مستعد انباشته شدن باکتری ها هستید.

التهاب لثه ها

نشان داده شده است که کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی موجب افزایش التهاب لثه ها در نتیجه کاهش جریان خون و تحریک شود. علاوه بر این، از آنجا که باکتری ها در شیارهای اطراف لثه ها انباشته می شوند، شما بیشتر مستعد بیماری لثه می شوید، که می تواند حتی منجر به وخیم تر شدن التهاب لثه ها شود. با پیشرفت بیماری لثه، می تواند به جایی برسد که لثه ها شروع به کنار رفتن از روی دندان ها و جدا شدن از آنها کنند. این می تواند به جایی برسد که لازم باشد برخی دندان ها کشیده شوند.

مرگ سلولی

روشی دیگر که کشیدن سیگار به طور می تواند منجر به بروز مشکلات برای دندان های شما شود به سلول های شما مربوط می شود. کشیدن سیگار و سیگار الکترونیکی هر دو به مرگ سلولی در لثه ها و ساختارهای استخوانی مربوط می شوند، که به صورت مؤثر موجب ضعف بافت ها و دندان های شما خواهد شد. بنابراین، در نتیجه کشیدن سیگار، نه تنها دندان های شما درگیر افزایش تعداد باکتری ها خواهند شد، بلکه آنها به طور همزمان ضعیف تر نیز خواهند شد.

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

لک شدن دندان ها

گرچه لک شدن دندان ها در مقایسه با بیماری لثه و پوسیدگی دندان ها یک پیامد نسبتاً جزئی است، اما با کشیدن سیگار یا سیگار الکترونیکی یک نگرانی اصلی است. افرادی که با وجود براکت ها داخل دهان خود سیگار یا سیگار الکترونیکی می کشند، هنگام برداشتن براکت ها، شاهد رنگ کاملاً متفاوتی روی دندان های خود خواهند بود، حتی ممکن است لکه های دندان های آنها آنقدر شدید باشند که پس از برداشتن ابزار ارتودنسی نیز هرگز به رنگ اصلی که داشته اند در نخواهند.

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

اثر سیگار روی درمان ارتودنسی

مقایسه سیگار و سیگار الکترونیکی

گرچه کاهی اوقات تصور می شود کشیدن سیگار الکترونیکی “جایگزینی” بی خطرتر برای کشیدن سیگار معمولی یا برگ باشد، اما نگرانی های زیادی برای سلامت وجود دارند. هر دو شکل سیگار کشیدن شامل تنباکو و نیکوتین هستند و می توانند اعتیاد آور باشند. علاوه بر این، این نگرانی در مورد مواد شیمیایی مختص طعم دهنده های خاص سیگار الکترونیکی وجود دارد، نیازی به ذکر نیست که گاهی اوقات سیگار الکترونیکی ها منفجر هم می شوند. روی هم رفته، به نظر می رسد تحقیقات حاضر به این نکته اشاره دارند که سیگارهای معمولی اندکی مضرتر از سیگارهای الکترونیکی هستند، گرچه به دلیل نگرانی هایی که برای سلامتی وجود دارد، قطعاً توصیه نمی شوند.

سیگار کشیدن به دلیل خاصیت اعتیاد آور بودن آن که می تواند ترک آن را دشوار کند، مسئله پیچیده ای است. روی هم رفته، کشیدن سیگار برای بیمارانی که دندان های سالم می خواهند و می خواهند روی هم رفته سالم بمانند کاملاً منع می شود.

اگر همزمان با دریافت براکت های ارتودنسی مایل به ترک سیگار هستید، می توانید از مزایای متعدد آن برای سلامتی خود بهره مند شوید و خطر ابتلا به بیماری های دهان که با کشیدن سیگار همراه هستند را تا میزان زیادی کاهش دهید.

تمایل به صاف کردن دندان ها باید تمایل به بهبود بهداشت و سلامت دهان را نیز شامل شود. مقداری زیادی از آسیبی که سیگار ممکن است به دندان های شما وارد کند، اگر حتی پس از چند ماه مایل به ترک سیگار باشید، کاملاً قابل بازگشت است. حتی اگر مایل باشید تنها برای چند ماه کشیدن سیگار را ترک کنید شما شاهد بهبود کلی عملکرد ریه های خود خواهید بود، و خطر مشکلات مربوط به سلامت دهان و دندان مانند بیماری لثه تا میزان زیادی کاهش پیدا خواهد کرد. اگر پس از درمان به مدت ۵ سال از کشیدن سیگار خودداری کنید، می توانید خطر ابتلا به سرطان های دهان که یکی دیگر از نگرانی های اصلی در مورد سلامت دهان برای افراد سیگاری است را کاهش دهید.

/۰ نظرها/توسط

کاربرد های کامپوزیت در دندانپزشکی

,

کامپوزیت های دندانی موادی هستند که با تکنیک باندینگ دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند، و به دو دلیل منحصر بفرد هستند:

  • از نظر رنگ و ظاهر بیشترین شباهت را به مینای دندان های طبیعی دارند.
  • قادر است مستقیماً به سطح دندان ها (حتی سطوح صاف) بچسبد.

و به دلیل داشتن این ویژگی ها، برای یک دامنه کاربردهای وسیع برای دندان های جلوی دهان مفید است، که عبارتند از:

  • پر کردن دندان با مواد همرنگ دندان
  • اصلاح نقائص جزئی دندان ها
  • بستن فاصله بین دندان ها
  • ونیرهای کامپوزیتی

در این مقاله علاوه بر توضیحات کامل در مورد این کاربردها اطلاعاتی در مورد دوام آنها و مقایسه با دیگر ترمیم های دندانی به شما ارائه خواهیم داد.

پر کردن همرنگ دندان ها

کامپوزیت های دندانی ترمیم های استانداردی هستند که برای پر کردن سفید رنگ برای دندان های جلوی دهان استفاده می شوند. از مواد از دهه ۱۹۶۰ تاکنون مورد استفاده قرار گرفته اند. گرچه این مواد نقاط ضعفی دارند اما برای دندان هایی که نیاز به یک ترمیم ساده، محافظه کارانه، و با ظاهر طبیعی دارند، هیچ جایگزینی بهتر از آنها وجود ندارد.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

ترمیم نقائص جزئی دندان ها

این حقیقت که کامپوزیت های دندانی به خوبی به دندان ها، و حتی به سطوح صاف و صیقلی آنها می چسبند باعث شده است آنها گزینه ای فوق العاده برای اصلاح اکثر و حتی همه انواع نقائص کوچک (مانند مناطق مجزای لکه ها، سوراخ شدگی سطح، لب پر شدگی های کوچک، و یا بدشکلی های جزئی) باشند.

هر چقدر منطقه مشکل دار کوچک تر باشد، بیشتر احتمال دارد که تنها راهکار باندینگ رزین کامپوزیت باشد. در برخی موارد، ترمیم و اصلاحات مورد نیاز می توانند به شکل غیر قابل باوری آسان باشد. احتمالاً به سادگی چسباندن مستقیم یک لایه کامپوزیت به منطقه مشکل دار است، بدون آنکه نیاز باشد حتی تراشی روی دندان صورت بگیرد. با این کاربردها و سایر کاربردهایی که در این مقاله برای شما ذکر خواهیم کرد، ممکن است زمانی که باندینگ ها کار گذاشته می شوند، استفاده از بی حس کننده های دندانپزشکی نیاز نباشند. به همین دلیل است که لزوم استفاده از بی حس کننده ها عموماً به مقدار تراش مورد نیاز از دندان بستگی دارد. در صورتی که مقداری اندک تراش نیاز باشد یا هیچ تراشی نیاز نباشد، ممکن است بی حس کننده اصلاً نیاز نباشد.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

بستن فاصله بین دندان ها

دندانپزشکان اصطلاح “دیاستم” را برای اشاره به فضای خالی بین دندان های جلوی دهان استفاده می کنند. از نقطه نظر عملکردی و سلامت دندانی، این فاصله ها هیچ مشکلی بوجود نمی آورند. اما از نظر ظاهر زیبایی، برخی افراد متوجه می شوند که آنها چندان جذاب نیستند. برای افرادی که این مشکل برای آنها اهمیت دارد، باندینگ می تواند یک راهکار ساده و کاربردی برای آنها باشد.

ایده این است که، کامپوزیت های دندانی روی طرفین داخلی دو دندان کنار فضای خالی قرار داده می شوند . تنها با مقدار عریض تر کردن هر دندان این فاصله بسته (پر) می شود. استفاده از  ونیرهای پرسلاین رایج ترین جایگزین برای بستن فاصله بین دندان ها با باندینگ است. اما هر چه عرض دیاستم کمتر باشد، استفاده از کامپوزیت ها برای بستن این فاصله بهترین انتخاب خواهد بود. از آنجا که هدف اصلی افزایش اندازه دندان ها است، به احتمال زیاد هیچ تراش دندانی نیاز نخواهد بود. در این صورت، هیچ راه دیگری برای بستن این فاصله با این میزان عدم تهاجمی بودن وجود ندارد.

  • برخلاف تکنیک های دیگر، اگر به دلایلی نتایج بسته شدن این فاصله ناخوشایند یا مشکل ساز باشد، بازگشت دندان ها به حالت اولیه ممکن و نسبتاً ساده است. کامپوزیت های دندانی را می توان بدون وارد شدن هیچ آسیبی به دندان از روی دندان برداشت.
  • درست برخلاف باندینگ دندان ها، ونیرهای دندانی توسط تکنیسین در لابراتوار دندانپزشکی ساخته می شوند. و به همین دلیل، در موارد دشوار و پیچیده تر، مانند بستن شکاف های بسیار بزرگ، ممکن است برای حصول راحت تر بهترین نتایج ایده آل ترین روش استفاده از ونیرهای دندانی باشد.

ونیر کامپوزیت دندان

مانند ونیرهای پرسلان، دندانپزشکان می توانند از کامپوزیت ها نیز برای خلق پوششی برای کل سطح جلوی دندان ها استفاده کنند. در حقیقت، جایگذاری ونیرهای کامپوزیتی چندین دهه قدیمی تر از تکنیک ونیرهای پرسلاینی است.

این کاربرد کاملاً جنبه زیبایی دارد، و هدف این فرایند بازسازی سطح دندان است (بنابراین ظاهر آن بهبود پیدا می کند) بدون آنکه ضخامت آن افزایش قابل توجهی داشته باشد. به این معنا که ممکن است نیاز باشد دندانپزشک قبل از انجام باندینگ مقداری از سطح جلوی دندان ها بتراشد. در این صورت، استفاده از بی حس کننده ممکن است لازم باشد.

نکته منحصر بفردی که در مورد ونیرهای کامپوزیتی وجود دارد میزان هنرمندی است که دندانپزشک باید داشته باشد. در حالی که برای ساخت ونیرهای پرسلاین دندانپزشک از دندان هایی که آماده کرده است قالب می گیرد و آن را برای لابراتوار ارسال می کند. سپس تکنیسین لابراتوار از آن برای ساخت ونیرها استفاده خواهد کرد.

در مقایسه، در ونیرهای کامپوزیتی دندانپزشک هنرمند اصلی است. و بر خلاف تکنیسین دندانپزشکی که در محیط آزمایشگاهی و در آسایش و راحتی کار می کند، دندانپزشک باید در طول یک ویزیت دندانپزشکی و مدت زمان اختصاص داده شده، به بهترین نتایج ممکن دست پیدا کند. خلق یک پوشش از باندینگ دندانی که هم زیبا است و هم از نظر عملکردی صحیح است برای یک دندانپزشک کار دشواری نیست.

ترمیم های چسبانده شده به دندان های جلو چقدر دوام دارند؟

همه ترمیم های کامپوزیتی دندانی پتانسیل لک شدن را دارند. و برای ترمیم های بزرگتر، ساییدگی یا شکستگی می تواند مشکل برانگیز شود. در مطالعات بسیاری دوام نسبی ترمیم های بزرگ دندانی (که برای بستن فواصل بین دندان ها/ و تغییر شکل دندان ها) مورد بررسی قرار گرفته اند.

  • در یکی از آنها گزارش شد که پس از ۵ سال، ۱۵% از ۱۷۵ ترمیم انجام شده به نوعی نیاز به ترمیم داشتند (و هیچ یک به طور کامل از دست نرفتند، و همگی قابل ترمیم بودند). از بین ترمیم هایی که نوعی شکست را تجربه نکرده بودند، ۹۰% آنها در ۵ سالگی از نظر بالینی خوب یا عالی ارزیابی شده بودند.
  • در گزارش دیگر ۳۲۷ کامپوزیت دنبال شدند. در این مقاله ۵ سال دوام مشخص شد. اکثر ترمیم هایی که نیاز بودند مربوط به شکستگی های جزئی باندینگ بودند. تنها یک ترمیم دندانی به طور کامل از دست رفته بود. مانند بالا، از ترمیم هایی که هیچ نوع شکستی را تجربه نکرده بودند، ۹۰% از آنها در ۵ سالگی از نظر بالینی خوب یا عالی ارزیابی شده بودند.
  • در تحقیقی دیگر، دوام ترمیم های دندانی پس از ۲ سال برای ونیرهای کامپوزیت ۷۴% و برای ونیرهای پرسلاین ۹۴% گزارش شده بود.

ترمیم های کامپوزیتی نسبتاً کوچکتر نسبت به موارد ارزیابی شده در مطالعات بالا به احتمال زیاد طول عمر بیشتری خواهند داشت. اما حتی اگر اینطور نباشد، باندینگ هنوز هم انتخاب درست است زمانی که تنها یک ترمیم دندانی کوچک نیاز است.

وقتی ترمیم های دندانی نسبتاً بزرگتر (مانند ونیرها یا پر شدگی های بسیار بزرگ) نیاز هستند، راجع به جایگزین های ممکن با دندانپزشک خود صحبت کنید. گرچه ممکن است قیمت فرایندهای دیگر (مانند روکش ها، ونیرهای پرسلاین) بالاتر باشد، اما به دلیل دوام بیشتر آنها ممکن است مقرون به صرفه تر باشند.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

مزایا و معایب ترمیم های کامپوزیتی نسبت به ترمیم های پرسلاین

برخی از کابردهای باندینگ دندان برای دندان های جلو در عوض می توانند با جایگذاری ونیر یا روکش های پرسلن درمان شوند. هنگام تلاش برای تصمیم گیری از بین این جایگزین ها، بهتر است این مزایا و معایب را مد نظر قرار دهید:

باندینگ معمولاً ارزان و مقرون به صرفه تر است.

ترمیم های کامپوزیتی دندان معمولاً کم هزینه تر از نمونه پرسلن هستند. آنها تنها در یک جلسه کار گذاشته می شوند در حالی که ترمیم های پرسلن نیاز به دو جلسه دارند (و بنابراین جلسات نیاز به زمان بیشتری دارند). با ترمیم های پرسلن، صورتحسابی نیز از لابراتوار دندانپزشکی برای ساخت آنها وجود خواهد داشت.

کامپوزیت در دندانپزشکی

کامپوزیت در دندانپزشکی

ترمیم های دندانی در صورت شکسته شدن قابل ترمیم شدن هستند.

اگر یک پر شدگی بزرگ کامپوزیتی یا ونیر لب پر یا شکسته شود، دندانپزشک تقریباً مطمئناً می تواند آن را ترمیم کند. و در اکثر موارد، احتمالاً با چسباندن مقداری مواد به جای بخش آسیب دیده می توان آن را ترمیم کرد.

در مقایسه، گرچه یک ترمیم شدگی یا پیوند ممکن است در برخی موارد امکان پذیر باشد، اما اگر یک ترمیم پرسلنی شکسته شود، به احتمال زیاد نیاز به تعویض خواهد داشت.

ترمیم های کامپوزیتی از خود ساییدگی و خوردگی نشان خواهند داد.

کامپوزیت دندانی نوعی پیوند پلاستیکی است. و گرچه سازندگان به اجزاء آنها می افزایند تا مقاومت آنها در برابر ساییدگی را افزایش دهند اما هنوز هم اتفاق می افتند. فرد ممکن است متوجه شود که به مرور زمان شکل کلی دندان ها تغییر کرده است (مخصوصاً در لبه های سطح جونده دندان). در مقایسه پرسلن محکم تر است، بنابراین به مرور مدت زمان طولانی شکل اصلی خود را بیشتر حفظ خواهد کرد.

می توان انتظار داشت باندینگ لک شود.

این ماهیت باندینگ دندانی است که به مرور زمان لک شود. اما پرسلن تا میزان زیادی (نوعی سرامیک غیر قابل نفوذ) اینطور نخواهد شد.

کل ترمیم دندانی، یا حتی تنها بخشی از آن یا حتی تنها لبه های آن، ممکن است بد رنگ شود. تجمع لکه ها بیشتر در مواردی اتفاق می افتد که فرد مقدار زیادی قهوه، چای، نوشابه، یا فراورده های تنباکو مصرف می کند. به عنوان یک فرایند ترمیمی، ممکن است پولیش کردن سطح باندینگ امکان داشته باشد که ظاهر اصلی آن را احیاء کند. در موارد دیگر، ممکن است دندانپزشک احساس کند لازم است ترمیم دندانی شما به طور کامل برداشته شود و یک لایه جدید جایگزین آن شود.

به نظر می رسد ترمیم های پرسلن ظاهر طبیعی تری دارند.

پرسلن شفافیت شیشه مانندی دارد که انعکاس نور آن دقیقاً شبیه مینای دندان است. در مقایسه، کامپوزیت مات تر است بنابراین به طور معمول براقیت آن شبیه مینای طبیعی دندان ها نیست.

چه چیزی موجب شفافیت می شود؟

در دندان های طبیعی و ونیرهای پرسلن، سطح خارجی دندان ها شفاف است، و نحوه قابلیت ورود نور به داخل این لایه و سپس منعکس کردن آن چیزی است که باعث درخشش شیشه مانندی می شود که عموماً در مینای دندان های طبیعی مشاهده می کنیم.

باندینگ دندانی با نور چگونه برخورد می کند؟

در مقایسه، کامپوزیت های دندانی مات تر هستند. و در نتیجه، نحوه انعکاس نور متفاوت است. مقدار زیادی از نوری که با دندان ترمیم شده با کامپوزیت برخورد پیدا می کند، از سطح خارجی آن منعکس می شود (نفوذ نور زیادی به درون دندان اتفاق نمی افتد). و این تفاوت (به دلیل فقدان شفافیت آن) به این معنا است که درخشش غیر طبیعی تری خلق خواهد کرد.

نگرانی های بافت لثه

حداقل از نظر تئوری، ترمیم های پرسلن ممکن است از نظر حفظ سلامت لثه سودمندتر باشند. کامپوزیت های دندانی به اندازه پرسلن ها نمی توانند پولیش و صاف و صیقلی شوند. در نتیجه، تمایل بیشتری به حفظ ذرات غذا و پلاک های دندانی خواهد داشت. با این حال، در مواردی که مراقبت های دهان و دندان در منزل به طور منظم دنبال شوند، این مشکل هیچ مسئله چشمگیری بوجود نخواهد آورد.

کدام یک را باید انتخاب کنید؟

در مواردی که هزینه مسئله نیست، اکثر دندانپزشکان عموماً ترجیح می دهند ونیرها و روکش های پرسلن را برعکس جایگزین های کامپوزیتی آنها قرار دهند. روی هم رفته میزان رضایت بیماران از ونیرهای پرسلن نسبت به ونیرهای کامپوزیتی بیشتر است.

/۰ نظرها/توسط

تراش و تغییر شکل دندان ها

,

دندانپزشکی زیبایی که تغییر شکل دندان ها نیز نامیده می شود در حققیت یک فرایند زیبایی کوچک برای تغییر ابعاد، شکل، یا سطح دندان ها است. حتی کوچکترین نواقص در لبخند شما می تواند اعتماد به نفس شما را بگیرد و باعث شود از ظاهر خود راضی نباشید. خبر خوب این است که ممکن است لازم نباشد برای اصلاح این مشکلات شما تحت فرایندهای تهاجمی، پر هزینه، یا زمان بر دندانپزشکی قرار بگیرید. این امکان وجود دارد که با خدمات کانتور دندان بتوانید بهبود عمده ای در لبخند خود بوجود بیاورید. روش کانتورینگ اغلب با باندینگ ترکیب می شود، راهکاری که ساختار دندان ها را تغییر می دهد و به آن شکل جدیدی می دهد.

کانتورینگ دندان چیست؟

کانتورینگ دندان به تغییر شکل دندان ها اشاره دارد. کانتورینگ دندان ها با سایش دندان ها و تراشکاری آنها انجام می شود. ابزارهای دندانپزشکی برای سایش دقیق و مناسب دندان ها، ساییدن لب پر شدگی ها یا لبه های تیز، و تغییر کلی شکل دندان ها استفاده می شوند. یک دسته تجهیزات برای تراش دندان ها استفاده می شوند تا نواقص اطراف نوار دندان ها را کاهش دهند یا آنها را پنهان کنند، و برای شکل دهی کناره ها از سطحی متشکل از کاغذ سنباده استفاده می شود، سپس آنها صیقل داده خواهند شد و پولیش خواهند شد.

این فرایند برای پرداختن به لب پر شدگی های جزئی، لبه های تیز، یا لبه دندان هایی که روی دندان های مجاور همپوشانی دارند استفاده می شوند. ممکن است در همه دندان ها مقداری تغییر شکل ایجاد شود تا صاف تر به نظر برسند. دندانپزشکی زیبایی ضرورتاً از دندان های موجود استفاده می کند و در صورت امکان آنها را صاف و صیقلی می کند.

تغییر شکل و تراش دندان

تغییر شکل و تراش دندان

از تراش دندان چه انتظاری می توان داشت؟

نخستین کاری که دندانپزشک انجام می دهد این است که بررسی های لازم را انجام خواهد داد تا اطمینان حاصل نماید که دندان ها به اندازه کافی برای کانتورینگ دندان ها سالم هستند. وی ابتدا معاینه چشمی را انجام خواهد داد. تصاویر رادیوگرافی دندانپزشکی با اشعه ایکس قبل از فرایند نیاز هستند تا تضمین کنند دندان ها سالم می مانند. قبل از آنکه هر گونه تغییر شکلی آغاز شود، لازم است دندان های شما به اندازه کافی سالم و قوی باشند؛ این موجب می شود خطر هر گونه آسیبی که ممکن است در طول درمان بروز پیدا کنند کاهش پیدا کند.

سپس دندانپزشک با شما در مورد نتایج احتمالی صحبت خواهد کرد که می توانید با کمک کانتورینگ دندان ها مشاهده کنید.از آنجا که در این گزینه درمانی تنها از دندان های موجود استفاده می شود، مقدار تغییری که می تواند حاصل شود به هر موقعیت منحصر بفرد بستگی دارد. از نوعی مداد مخصوص برای مشخص نمودن نواحی استفاده می شود که باید تراش داده شوند تا به شما و دندانپزشکتان دید واضحی از تغییراتی بدهد که قرار است ایجاد شوند.

در نهایت، از نوعی ابزار ساینده برای کانتور با دقت طرفین و سطوح دندان، بسته به طرح درمان انتخابی، استفاده می شود. وقتی شکل دندان تغییر داده شد، و نقائص جزئی از سطوح دندان ها تراشیده شدند، همه سطوح کار شده صیقلی و پولیش خواهند شد.

تغییر شکل و تراش دندان

تغییر شکل و تراش دندان

مزایای کانتورینگ دندان ها

کانتورینگ دندان ها مزایای متعددی دارد، بویژه در مقایسه با دیگر درمان های پر هزینه دندانپزشکی. برخی از قابل توجه ترین مزایای این روش عبارتند از:

ایمن و بدون درد

کانتورینگ دندان ها یکی از فرایندهای بسیار غیر تهاجمی دندانپزشکی است. در طول فرایند، دندانپزشک زیبایی شما با دقت و با ظرافت مقادیر بسیار ریزی از سطح مینای دندان ها می تراشد. به طور کلی هیچ نیازی به بی حس کننده نیست و بیماران ناراحتی بسیار اندکی تحمل می کنند. درمان می تواند به سرعت و بدون نیاز به هیچ دوره بهبودی کامل شود.

بهبود سلامت دهان

اگر دندان های شما کج هستند و یا روی یکدیگر همپوشانی دارند، این ایرادات باعث می شوند مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مؤثر برای شما دشوار باشد. پس از تکمیل درمان کانتورینگ دندان ها، لبه های دندان ها صیقل داده و صاف می شوند، که باعث می شود احتمال تشکیل پلاک های دندانی بین دندان ها کاهش پیدا کند.

مقرون به صرفه و کم هزینه بودن

کانتورینگ دندان ها یکی از مقرون به صرفه ترین راه های مؤثر بهبود ظاهر دندان های شماست. ممکن است نتایجی که انجام کانتورینگ ارائه می دهد به اندازه ونیرها و بریس های ارتودنسی باور کردنی نباشند، اما می تواند تغییرات مشابهی در کسری از هزینه ایجاد کند. اگر نواقص دندان های شما جزئی باشند، قطعاً کانتورینگ گزینه ای ارزشمند برای شما خواهد بود.

راحتی

وقتی شما تغییر در ظاهر دندان های خود با استفاده از بریس ها را انتخاب می کنید، لازم است وارد یک روند درمان طولانی شوید. اما با کانتورینگ دندان ها، شما به سادگی تنها باید بهداشت خوب دهانی را رعایت کنید تا نتایج دراز مدتی را از سرمایه گذاری خود مشاهده کنید، کاری که در هر صورت باید انجام دهید.

آیا شما گزینه خوبی برای تراش دادن یا تغییر شکل دندان هستید؟

دو چیز هستند که دندانپزشک به آنها دقت می کند تا مشخص نماید آیا شما گزینه خوبی برای کانتورینگ دندان ها هستید یا خیر:

دندان ها و لثه های سالم

نکته اول اینکه، دندان های شما باید سالم باشند تا بتوان کانتورینگ را روی آنها انجام داد. اگر دندان های شما علائم و نشانه های پوسیدگی را نشان دهند یا لثه های شما سالم نباشند، به نظر نمی رسد کانتورینگ دندان ها طرح درمان مناسبی برای شما باشد. دندان هایی که ضعیف هستند یا به هر طریقی مشکل دارند، وقتی دندانپزشک کار ساییدن و تراش آنها را آغاز می کند، در معرض خطر شکستن مینا قرار دارند. دندان هایی که قبلاً تحت درمان ریشه قرار گرفته اند نیز برای کانتورینگ قابل قبول نیستند.

مشکلات بزرگ جزئی

کانتورینگ دندان ها بویژه زمانی مؤثر است که تغییراتی که لازم است ایجاد شوند جزئی تا متوسط هستند. در صورتی که دندان های شما خیلی ناصاف باشند، کانتورینگ تغییر زیادی نمی تواند در آنها ایجاد کند، و لازم است ابتدا با درمان ارتودنسی در جای درست قرار بگیرند. این درمان به دندانپزشک شما اجازه می دهد تغییرات جزئی در ظاهر دندان های شما ایجاد کند. اگر دندان های شما لب پر شدگی های کوچک داشته باشند یا لبه هایی دارند که باید صیقل داده شوند، کانتورینگ گزینه خوبی است.

/۰ نظرها/توسط

کانتور لثه یا جراحی زیبایی لثه

,

کانتور لثه چیست؟

کانتور لثه نوعی فرایند زیبایی دندانپزشکی است که برای اصلاح مؤثر غیر همسطح بودن یا بافت اضافی لثه استفاده می شود. این فرایند اغلب برای درمان و اصلاح لبخند لثه ای با برداشتن بافت اضافی لثه یا احیاء بافت لثه تحلیل رفته ای استفاده می شود که از روی دندان کنار رفته است و باعث شده مقداری از دندان قابل مشاهده باشد.

به طور کلی در جراحی های لثه از لیزر برای برداشتن آرام و سیل (مهر و موم) کردن لثه های اضافی بدون هیچ گونه خونریزی استفاده می شود، که به این معناست که هیچ برش یا بخیه ای وجود نخواهد داشت.

در حقیقت، کل فرایند لیفت لثه کاملاً بدون درد است. جراحی لثه عموماً تنها روی دندان های جلو انجام می شود و زمان بهبود آن نیز نسبتاً کوتاه است. کانتورینگ لثه های شما می تواند تفاوتی باور نکردنی در تعادل و ظاهر لبخند شما بوجود بیاورد.

کانتور لثه

کانتور لثه

آیا جراحی زیبایی لثه برای من مناسب است؟

اغلب، راز اصلی داشتن لبخندی سالم و زیبا چیزی بیشتر از تنها درمان دندان ها است. شکل و شلامت بافت لثه نیز نقش بزرگی در ظاهر لبخند شما ایفا می کند. دو دلیل اصلی برای انجام کانتورینگ لثه عبارتند از: داشتن مقدار زیادی لثه، یا نداشتن نقدار کافی لثه.

افرادی که لبخند لثه ای دارند (بافت لثه خیلی پایین آمده و مقدار زیادی از مینای دندان ها را پوشش داده است) گزینه های فوق العاده ای برای درمان کانتورینگ لثه ها هستند. ما می توانیم بافت اضافی لثه را برداریم تا دنیا بتواند دندان های زیبای شما را ببیند.

به همین ترتیب، اگر خط لثه شما در نتیجه بیماری لثه (پریودنتال)، محکم مسواک زدن، یا حتی تنها در نتیجه عوامل ژنتیکی تحلیل رفته باشد، دندانپزشک شما می تواند بافت لثه شما را به گونه ای توزیع کند که ریشه های دندان های شما در برابر باکتری ها و پلاک های دندانی محافظت شوند. این کار می تواند به پیشگیری از تحلیل استخوان و بروز مشکلات جدی تر دهان در آینده کمک کند.

کانتور لثه

کانتور لثه

فرایند جراحی زیبایی لثه چگونه انجام می شود؟

اگر بافت اضافی لثه داشته باشید، یک دندانپزشک متبحر با استفاده از پروب الکتروسرجری، تیغ جراحی یا لیزر به آرامی و بدون هیچ خطری مقداری از بافت لثه را بر می دارد. دندانپزشک تنها مقداری از بافت را بر می دارد که روی مینای دندان را گرفته است و دقت خاصی به خرج خواهد داد مبادا ریشه دندان های شما قابل مشاهده شوند. به همین دلیل، شکل و اندازه منحصر بفرد دندان های شما نتایج نهایی ظاهر کلی شما را مشخص خواهند کرد. فرایند کانتورینگ لثه به سرعت انجام می شود و معمولاً می تواند ظرف یک جلسه مراجعه به دندانپزشک کامل شود.

کانتور لثه

کانتور لثه

اگر بافت لثه به اندازه کافی ندارید، دندانپزشک شما می تواند می تواند پیوند لثه را از لثه های نزدیک محلی که بافت اضافی نیاز دارد، یا از سقف دهان انجام دهد. این کار به یکدست شدن لبخند شما کمک خواهد کرد و این اطمینان بوجود خواهد آمد که ریشه های همه دندان های شما پوشیده شده اند. این فرایند نه تنها لبخندی زیبا و ظاهری یکدست به شما خواهد داد، بلکه از ریشه های دندان های شما نیز در برابر پوسیدگی محافظت خواهد کرد.

چه عواملی می توانند روند جراحی زیبایی را کند کنند؟

مشکلاتی هستند که می توانند باعث شوند فرایند لیفت لثه شما دچار تعلیق شود. از جمله، گاهی اوقات بیمار ممکن است مقدار قابل توجهی استخوان اضافی داخل دهان بیمار رشد کرده باشد. مقدار اضافی استخوانی که رشد کرده است راه لیفت لثه را سد خواهد کرد، بنابراین لازم خواهد بود کانتورینگ استخوان نیز همراه با جراحی لثه انجام شود.

آیا انجام کانتورینگ لثه ها ضروری است؟

اضافی بودن بافت لثه در آینده هیچ مشکلی از نظر پزشکی بوجود نخواهد آورد، تنها لبخند شما را بد جلوه خواهد داد. جراحی لثه تنها راهکار برای حل این مشکل است در حالی که شما هنوز سالم خواهید بود، اما ظاهر شما را تحت تأثیر قرار خواهد داد. تأثیر مهم دیگری که این درمان برای شما خواهد داشت اعتماد به نفس داشتن هنگام لبخند زدن است. با انجام پیوند لثه می توانید سلامت دندان را مجدداً به آن بازگردانید.

از سوی دیگر، تحلیل رفتگی لثه مشکلی است که حتماً نیاز به درمان دارد. زیرا اگر بدون درمان باقی بماند، پوسیدگی ریشه دندان ممکن است منجر به از دست رفتن دندان شود.

کانتور لثه

کانتور لثه

آیا جراحی زیبایی لثه ها درد خواهد داشت؟

دندانپزشک شما قبل از آغاز فرایند از یک بی حسی موضعی برای بی حس کردن موضع جراحی استفاده خواهد کرد، به همین دلیل، در طول فرایند کانتورینگ لثه هیچ درد و ناراحتی تجربه نخواهید کرد. ممکن است مقداری تورم یا سوزش پس از آن تجربه کنید، و یک هفته نخست یا اندکی بیشتر پس از درمان، ممکن است دندانپزشک از شما بخواهد روی محل جراحی بانداژ قرار دهید تا به تمیز نگهداشتن موضع در طول دوران بهبود کمک کند. مطمئن باشید کانتورینگ لثه خیلی زود بهبود پیدا خواهد کرد! اگر به جای صرفاً یک فرایند با لیزر لازم باشد پیوند استخوان نیز انجام شود، دوره بهبودی شما اندکی طولانی تر خواهد بود و عموماً ۶ هفته طول خواهد کشید تا دهان شما بهبود پیدا کند.

ممکن است دندانپزشک شما دستور العمل خاصی در مورد چگونه مسواک زدن دندان ها و غذا خوردن بدهد تا پس از درمان هیچ ناراحتی برای شما بوجود نیاید. همه دستور العمل ها را دنبال کنید تا مطمئن شوید نتیجه کانتور لثه های شما لبخند جذابی زیباست.

بسته به وضعیت لبخند شما، پس از هر یک از این فرایندها ممکن است لازم باشد ونیرها روی دندان ها قرار بگیرند تا دندان های بزرگتر و لبخند طبیعی تری داشته باشید.

/۰ نظرها/توسط

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

, ,

برداشتن براکت های ارتودنسی از روی دندان ها مرحله ای بسیار شگفت انگیز در طول درمان ارتودنسی است. اگر شما هم مانند همه افراد دیگری که از بریس ها استفاده می کنند منتظر لحظه ای هستید که ارتودنتیست براکت ها را از روی دندان های شما بر می دارد و لبخند زیبا و دندان های صاف و یکدست خود را درون آینه می بینید.

بعد از ماه ها انتظار و کار کردن برای صاف کردن دندان های سفید و درخشان خود با بریس ها، ممکن است متوجه شوید که دندان های شما در اطراف قسمت هایی که براکت ها وجود داشته اند مقداری تغییر رنگ پیدا کرده اند. این برای بیماران کاملاً طبیعی است که بخواهند دندان های صاف و جدید آنها سفید و براق شوند.

خوشبختانه، درک اینکه دندان ها با بریس ها چگونه زرد می شوند می تواند به شما کمک کند از تجربه کردن این مشکلات زیبایی بپرهیزید. در حالی که زرد شدن دندان ها در طول درمان ارتودنسی با بریس ها در حقیقت قابل اجتناب است، اما اگر در طول در طول درمان ارتودنسی هر گونه لکه ای روی دندان ها ایجاد شد، با درمان سفید کردن تخصصی دندان ها می توانید لبخند خود را مجدداً سفید و درخشان کنید.

چرا دندان ها با بریس ها زرد می شوند؟

لک شدن دندان ها پس از بریس ها در بین بیماران نوجوانان و افراد بزرگسالی که از بریس ها استفاده می کنند یک نگرانی شایع است. مراقبت از بریس ها مهم است، تا نه تنها روند درمان صاف شدن دندان ها بلکه سلامت عمومی دهان شما حفظ شود. اگر می خواهید پس از درمان ارتودنسی سفیدی دندان های خود را حفظ کنید، باید علل اصلی لبخند بد رنگ خود را بدانید. خود بریس ها مستقیماً موجب بد رنگ شدن دندان ها نمی شوند. پلاک و تارتار، بد مسواک زدن، و خوردن برخی غذاهای خاص همگی در لک شدن دندان ها نقش دارند و پس از برداشتن براکت ها لازم است دندان ها سفید شوند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

پلاک و تارتار دندان

دندان ها معمولاً در نتیجه تجمع پلاک درون حفره ها و شیارهای دندان لک می شوند. پلاک یک فیلم چسبناک فاقد رنگ متشکل از باکتری هایی است که در نتیجه خوردن و نوشیدن روی دندان ها شروع به شکل گیری می کنند. این پلاک با قندها ترکیب می شود و اسیدهای تولید می کند که موجب از بین رفتن مواد معدنی از روی سطح دندان ها می شود. زدودن مواد معدنی از سطح دندان ها باعث می شود نحوه بازتابش نور توسط سطح دندان ها تغییر کند. این به طور بالقوه منجر به بروز لکه های سفید زشتی روی دندان ها می شود.

علاوه بر این، پلاک ها در طول دوره ای که از بریس ها استفاده می شود، خطر بیماری لثه و پوسیدگی دندان ها را نیز افزایش می دهند. پلاک می تواند سفت شود و به تارتار تبدیل شود، رسوب پوسته ای که اگر با مسواک زدوده نشود می تواند درست ظرف ۲۴ ساعت شکل بگیرد. تارتار به راحتی موجب ایجاد لکه های زرد و قهوه ای روی دندان ها می شود، و حتی می تواند زدودن پلاک هایی که به تازگی شکل گرفته اند را دشوار سازد. وقتی تارتار گسترش پیدا می کند، تنها درمان های تخصصی دندانپزشکی قادر به زدودن آنها خواهند بود.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

بریس ها چه تأثیری روی بهداشت دهان دارند؟

بهداشت دهان و دندان یکی از مهم ترین روش های پیشگیرانه در برابر پلاک و تارتار است، علل اصلی تغییر رنگ دندان ها. بیمارانی که بریس استفاده می کنند همیشه باید پس از هر وعده مسواک بزنند و دهان خود را آب بکشند، و حداقل روزی دو مرتبه نخ دندان بکشند.

گرچه بریس ها می توانند باعث شوند کارهای اصلی پاکسازی دندان ها دشوار شوند، اما مهم است کارهای بهداشتی دهان با دقت و به طور منظم انجام شوند. وقتی سعی می کنید دندان های خود را مسواک بزنید، براکت ها و سیم های بریس ها می توانند سر راه باشند و نخ دندان کشیدن مؤثر نیاز به زمان و مهارت دارد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن ناکافی می تواند باعث شود باقی مانده های غذا و مایعات روی دندان ها باقی بمانند. این موجب افزایش احتمال به جا ماندن پلاک ها و باکتری های مضری می شود که می توانند موجب بروز بیماری لثه و پوسیدگی دندان شوند.

اگر شما بریس دارید و متوجه شدید تمیز نگهداشتن دندان ها برای شما چالش برانگیز است، باید برنامه ریزی کنید تا برای پاکسازی های تخصصی به دندانپزشک خود مراجعه کنید. پاکسازی های تخصصی دندانی در طول درمان ارتودنسی به زدودن پلاک هایی کمک خواهند کرد که موجب لک شدن دندان ها می شوند. ابزارها و تکنیک هایی که استفاده می شوند به دندانپزشک اجازه می دهند تا بخش های بین دندان ها و براکت ها، و سیم کمانی را تمیز کند که دسترسی به آنها دشوار است و بیمار نمی تواند با مسواک یا نخ دندان آنها را تمیز کند. صرف نظر از پاکسازی های دندانی می تواند باعث شود پس از برداشته شدن بریس ها دندان ها زرد یا لک دار به نظر برسند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

غذاهایی که موجب زرد شدن دندان ها می شوند

اگر می خواهید لبخندی سفید و درخشان داشته باشید، مراقب رژیم غذایی خود باشید. برخی غذاها و نوشیدنی ها می توانند موجب لک شدن دندان ها شوند، و در نهایت منجر به تغییر رنگ دندان ها شوند. قهوه، چای، نوشابه، آبمیوه های تیره، پاستیل، و حتی سس سویا می توانند موجب لک شدن دندان ها شوند. غذاهای شیرین، اسیدی، و نشاسته ای می توانند باعث شوند رشد باکتری ها افزایش پیدا کند و روند از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها اتفاق بیفتد. حتی غذاهایی مانند ترشی، قره قاط، فراورده های گوجه فرنگی، و الکل نیز می توانند موجب از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها و ایجاد لک شوند.

سفید کردن دندان ها پس از برداشتن بریس ها

دندان هایی که لک شده اند می توانند باعث شوند بیماران نوجوان و بزرگسال حتی پس از اتمام درمان ارتودنسی و صاف و یکدست کردن دندان های خود، با لبخند زدن احساس نا امنی کنند. روی هم رفته، شما روند استفاده از براکت های ارتودنسی را به اتمام رسانده اید، چگونه می توانید دندان های سفیدتری داشته باشید تا صاحب لبخندی زیبا شوید؟ این همان جایی است که سفید کردن تخصصی دندان ها برای کمک به احیاء رنگ اصلی دندان ها و از بین بردن لکه های آنها به میان می آید تا لبخندی روشن، درخشان و سفید خلق شود.

همواره توصیه می شود به جای سفید کردن دندان ها قبل از قرار گرفتن براکت ها روی دندان ها، این کار را پس از اتمام درمان ارتودنسی انجام دهید. سفید کردن دندان ها قبل استفاده از بریس ها می تواند باعث شود روی سطح دندان ها و جای براکت ها و سیم ارتودنسی و نیز در اثر جابجا شدن دندان ها سایه رنگی روی دندان ها باقی بماند. یکی از شایع ترین دلایلی که بیماران در پی استفاده از بریس ها هستند اصلاح کجی دندان ها است. دندان های کج اغلب روی یکدیگر همپوشانی دارند، که به این معناست که اگر قبل استفاده از بریس ها سفید کردن دندان ها را انجام دهید ماده سفید کننده نمی تواند به برخی مناطق دندان ها برسد. با جابجا شدن دندان ها در طول درمان ارتودنسی، این امر موجب ایجاد یک طیف سایه ناهموار در لبخند شما می شود.

ارتودنتیست ها اغلب به بیماران خود توصیه می کنند برای سفید کردن دندان ها پس از برداشته شدن بریس ها حدود ۶ ماه دست نگهدارند. دو دلیل برای این توصیه وجود دارد: حساسیت دندان ها و بزاق.

استفاده از بریس ها باعث می شود دندان ها برای مدت زمانی کوتاه احساس ضعف داشته باشند، بنابراین اگر به خودتان زمان بدهید تا تطبیق پیدا کنید، باعث خواهد شد سفید کردن دندان ها در حد امکان مؤثر و راحت شود. در بسیاری موارد، بزاق بیمار برای کاهش شدت تغییر رنگ دندان ها و تفاوت سایه رنگ ها پس از برداشتن براکت ها کافی خواهد بود. با این حال، اگر شش ماه گذشته باشد دندان ها هنوز بد رنگ به نظر برسند، ممکن است سفید کردن دندان ها پس از بریس ها برای خلق لبخندی سفیدتر و با ظاهری سالم تر لازم و ضروری باشد.

برای بهبود مطلوب زیبایی و سلامت دهان، سفید کردن دندان ها همیشه باید تحت نظر و توسط یک دندانپزشک انجام شود. سفید کردن تخصصی دندان ها نه تنها تأثیر گذارتر از درمان های خانگی است، بلکه بی خطرتر نیز هست. متخصصان دندانپزشکی می توانند بخش هایی از مینای دندان ها که دچار دمینرالیزیشن شده اند، بیماری لثه ها، یا پوسیدگی دندان ها که با بریس ها پنهان شده اند را تشخیص دهند.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

روش های سفید کردن دندان ها پس از برداشتن بریس ها

اکنون اجازه دهید به معرفی برخی گزینه ها برای سفید کردن دندان ها بپردازیم:

محصولات سفید کننده ای که نیاز به نسخه دندانپزشک ندارند

این محصولات شامل استریپ های سفید کننده، خمیر دندان های سفید کننده، و مدادهای سفید کننده هستند. گرچه این گزینه ها بی خطر هستند، و عموماً در اکثر داروخانه ها و سوپر مارکت ها به صورت OTC به فروش می رسند، یکی از مهم ترین نقاط ضعف های آنها این است که به خاطر غلظت شیمیایی کمتر آنها، مدت زمان خیلی طولانی تری طول خواهد کشید قبل از آنکه متوجه تأثیر سفید کنندگی آنها شوید.

تری های سفید کننده خانگی

تری های خانگی سفید کننده دهان شامل یک تری هستند که به صورت سفارشی ساخته می شوند تا متناسب با شکل منحصر بفرد دندان های هر بیمار باشند. ژل سفید کننده درون تری ریخته می شود سپس تری روی دندان ها قرار داده می شود تا آنها را سفید کند. اگر ژل سفید کننده دندان ها از دندانپزشک یا ارتودنتیست خریداری شوند، در دو هفته نخست متوجه تفاوت خواهید شد. اگر ژل سفید کننده به صورت OTC دریافت شود، ممکن است مدت زمان بیشتری طول بکشد تا متوجه نتایج شوید.

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

سفید کردن دندان ها بعد از درمان ارتودنسی

خدمات تخصصی

گرچه محصولات OTC موجود و به راحتی در دسترس قرار دارند، اگر به دنبال بهترین نتایج برای لبخند خود هستید، باید به دنبال سفید کردن تخصصی دندان ها توسط دندانپزشک باشید. به نظر می رسد آنها از محصولات قدرتمندتری استفاده می کنند که در مدت زمانی کوتاه تر به شما دندان هایی سفیدتر خواهند بخشید. علاوه بر این، آنها می دانند چه مواد شیمیایی در هر محصولی استفاده می شوند، بنابراین، آنها به شما اطمینان خواهند داد که مواد برای شما بی خطر هستند، و از لثه های ظریف شما محافظت می کنند. محصولات سفید کننده می توانند یا تری های سفید کننده در منزل باشند، یا بلیچینگ در مطب با یک مکانیزم سفید کنندگی پر قدرت.

آیا می توان در منزل دندان ها را سفید کرد؟

طی سال ها، مردم مواد طبیعی را با خاصیت سفید کنندگی دندان ها کشف کرده اند، مانند ساییدن جوش شیرین، توت فرنگی، یا لیمو به دندان ها. البته همه دندانپزشکان این روش را توصیه نمی کنند زیرا شما از آسیب های بازگشت ناپذیری که ممکن است به دندان ها و لثه های شما وارد شوند آگاه نیستید. همیشه به دنبال تأیید دندانپزشک یا ارتودنتیست مبنی بر بی خطر بودن خدمات تخصصی سفید کردن دندان ها باشید.

/۰ نظرها/توسط

تأثیر درمان ارتودنسی بر بوی بد دهان

, ,

هالیتوزیس به بوی بد و ناخوشایند دهان گفته می شود. این وضعیت غالباً موجب شرمندگی فرد می شود، و ممکن است روابط اجتماعی فرد را تحت تأثیر قرار دهد، علاوه بر این به یک بازار مهم برای صنایع دارویی و آرایشی تبدیل شده است. تأثیر ابزارهای ارتودنسی، خواه ثابت یا متحرک، روی بوی بد دهان قابل توجه است. در این مقاله قصد داریم توجه شما را به عواملی جلب کنیم که در طول درمان ارتودنسی می توانند موجب بروز بوی بد دهان شوند، و نیز چند نکته برای بهتر شدن بوی دهان در طول همین دوره ارائه خوهیم داد.

بوی بد دهان چیست؟

انسان ها مولکول های فرار و غیر فرار متنوعی منتشر می کنندکه تحت تأثیر عوامل ژنتیکی، رژیم غذایی، استرس، و بیماری ها هستند. این وضعیت غالباً موجب خجالت می شود و تبعات اجتماعی ناخوشایندی خواهد داشت. بوی بد دهان ممکن است تنها در نتیجه پوسیدگی های دندانی و بیماری پریودنتال بروز پیدا کند، همان دلایلی که به خاطر آنها به دندانپزشک مراجعه می کنیم.

شیوع بوی بد دهان

مطالعات اندکی انجام شده اند که شیوع بوی بد دهان را در جوامع مختلف اندازه گیری کرده باشند. به طور کلی در جمعیت عمومی، بوی بد دهان در آمریکا ۵۰% و در چین بین ۶% تا ۲۳% گزارش شده است. ارتباط مستقیمی بین بالا رفتن سن و بوی بد دهان وجود دارد، که منجر به افزایش شدت بوی بد دهان می شود. در افراد بالای ۶۰ سال در ترکیه، شیوع بوی بد دهان ۲۸% است.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

دسته بندی انواع بوی بد دهان

به طور کلی، بوی بد دهان می تواند بر اساس منشاء خود به هالیتوز واقعی و هالیتوز روانی تقسیم شود.

به طور کلی، هالیتوز واقعی همان بوی بد دهان از نظر فیزیولوژیکی (بوی بد ناخوشایند صبحگاهی) است که ناشی از راکد ماندن بزاق دهان و فاسد شدن ذرات غذای محبوس شده و پوسیدگی سلول های اپیتلیال با تجمع باکتریایی روی زبان است، که از نظر بالینی به عنوان زبان پوشیده شناخته می شود و با مصرف مکرر مایعات کاهش پیدا می کند.

بوی بد دهان روانی (هالیتوز خیالی/ هیپوکندریاز تک علامتی) شرایطی است که در آن فرد تصور می کند بوی دهان او ناخوشایند است و موجب ایجاد آزار اجتماعی می شود؛  با این حال، هیچ دندانپزشک یا فرد معتمد دیگری نمی تواند وجود آن را تأیید کند. هالیتوز خیالی به چند دسته نقسیم می شود، که به قرار زیر است:

  • هالیتوفوبیا- ترس از داشتن بوی بد دهان است که حداقل در ۵/۰ تا ۱% از افراد بزرگسال مشاهده می شود. چنین بیمارانی متقاعد نمی شوند که آنها از این مشکل رنج نمی برند و نیاز به مشاوره های روانشناختی دارند.
  • شبه هالیتوزیس- بیمارانی که از این مشکل رنج می برند از بوی بد دهان شکایت دارند بدون آنکه واقعاً این مشکل را داشته باشند و سرانجام در حین تشخیص و درمان متقاعد می شوند این بیماری را ندارند.

علل بوی بد دهان کدامند؟

مطالعات مختلف نشان می دهند که ۸۵ تا ۹۰ درصد موارد، تجزیه باکتریایی مواد آلی در حفره دهان دلیل اصلی بوی بد دهان هستند. متابولیسم باکتری های گرم منفی که عمدتاً بر روی پروتئین های حاوی اسیدهای آمینه گوگردی (متونین، سیستئین، سیستین) زنده می مانند، ترکیبات فرار گوگردی تولید می کنند که نقش اساسی را در بوجود آمدن بوی بد دهان ایفا می کنند. ۶۰ درصد از همه میکروارگانیسم های دهانی روی زبان واقع شده اند، که منشاء اصلی باکتری داخل حفره دهان، و نیز دلیل اصلی بوی بد دهان هستند.

اندازه گیری های کمی اهمیت برجسته میکروفلورای زبان را برای ریشه یابی علت بوی بد دهان تأیید می کنند. علل خارج دهان چندان شایع نیستند و شامل تغییرات گوش و حلق و بینی (بویژه سرماخوردگی) وضعیت سیستمیک کلی، استفاده از داروها، مصرف تنباکو، عادات غذایی خاص، و نیز بویی که از دستگاه گوارش نشأت می گیرد. عواملی که برای ایجاد بوی بد دهان ایده آل هستند، عبارتند از: بیماری های پریودنتال، حفره های بزرگ دندانی با کانال های باز ریشه های دندانی، پریوکرونیت، شرایطی که غشاء مخاطی دهان را تحت تأثیر قرار می دهند تأثیر غذاها، پروتزهای مصنوعی که شرایط مناسبی ندارند، کاهش بزاق دهان، و تنفس دهانی.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

تأثیر درمان ارتودنسی روی بوی بد دهان

مطالعات متعددی به بررسی تأثیر ابزارهای ارتودنسی روی میزان باکتری ها در حفره دهان پرداخته اند. عوارض جانبی ابزارهای ثابت ارتودنسی عبارتند از دی کلسیفیکاسیون decalcification  (از بین رفتن مواد معدنی سطح دندان)، لکه های سفید رنگ، حفره های دندانی، واکنش های پریودنتال، و ژنژیویت. ابزارهای ثابت ارتودنسی محلی ایده آل برای انباشته شدن پلاک های دندانی هستند، بنابراین خطر بروز ضایعات سفید رنگ در طول درمان را افزایش می دهند. طراحی و ساختار سطحی ابزارهای ارتودنسی، و نیز کامپوزیت ها بر باقی ماندن پلاک های دندانی تأثیر می گذارند. نحوه نصب سیم ارتودنسی روی براکت ها نیز نقش دارد.

سه روش اصلی اندازه گیری هالیوتوزیس واقعی عبارتند از ارگانولپتیک organoleptic، کروماتوگرافی گازی gas chromatography، و نظارت روی سولفید. دیگر روش های اندازه گیری جایگزین عبارتند از تست N-benzoyl-DL-arginine-2-naphthylamin (BANA)، حسگرهای شیمیایی، آزمایش انکوباسیون بزاقی، بررسی کمیت فعالیت بتا گالاکتوزیداز، نظارت بر آمونیاک، تست نین هیدرین، و واکنش زنجیره ای پلیمراز.

ارتباط درمان ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و پریودانتیکس داخل دهان ارتباط پیچیده ای با یکدیگر دارند. قرار گیری درست و مناسب دندان ها کنار یکدیگر باعث تسهیل رعایت بهداشت خوب دهان و دندان ها می شود، اگرچه روند صاف کردن دندان ها با استفاده از درمان ارتودنسی با تحریک مستقیم لثه و به خطر انداختن تأثرگذاری بهداشت دهان و دندان ها ممکن است تأثیر منفی روی پریودنشیوم داشته باشد. ابزارهای ارتودنسی تجمع پلاک های دندانی و ایجاد ژنژیویت را افزایش می دهند.

بندهای ارتودنسی، براکت ها، و سیم های کمانی ارتودنسی چالش های منحصربفردی برای بهداشت دهان بوجود می آورند زیرا این ابزارهای تله هایی برای ذرات غذا و پلاک های دندانی بوجود می آورند. مراقبت از فضای بین دندانی ینز دشوارتر است و لازم است برای هر دندان نخ دندان از زیر سیم عبور کند. این به فرایندی زمان بر تبدیل می شود که تکمیل آن نیاز به مهارت دارد. لوازم جانبی اضافی مانند لوله های کویل اسپرینگ ها، اتصالات فولادی، زنجیرهای الاستیک می توانند دشواری های دیگری برای بهداشت دهان بوجود بیاورند.

بنابراین، حضور ابزارهای ارتودنسی باعث افزایش به جا ماندن پلاک های دندانی می شود، که تأثیر گذاری رعایت روزانه بهداشت دهان را کاهش می دهد. اکثر مطالعات گزارش داده اند که ارقام شاخص پلاک های دندانی ظرف ۱ تا ۳ ماه پس از قرار گیری ابزار افزایش یافته است. با تداوم حضور پلاک های دندانی، تغییر از باکتری های هوازی به باکتری های غیر هوازی اتفاق می افتد. این تغییر در مشخصات باکتری ها، با تغییرات همراه با سلامت پریودنتال شباهت دارد که با بیماری پریودنتال فعال همراه است.

تأثیرات درمان ارتودنسی روی سلامت پریودنتال در مطالعات مختلفی مورد بررسی قرار گرفته اند. بسیاری از محققان التهاب بافت های لثه در طول درمان با ابزار های ثابت ارتودنسی را مشاهده کرده اند. این شرایط به اقداماتی مربوط می شوند که برای بهداشت دهان و دندان انجام می شوند که با افزایش تجمع پلاک های باکتریایی توسط ابزارهای ثابت ارتودنسی مختل می شود. بارکت ها، سیم های کمانی، و دیگر اجزاء ابزار هم کانونی برای تجمع پلاک های دندانی هستند، و هم مانعی سر راه برداشت پلاک های دندانی، و درنتیجه افزایش التهاب لثه (ژنژیویت) هستند.

علاوه بر این، پلاک های دندانی محلی برای پنهان شدن باکتری های پوسیدگی زا هستند که به صورت بالقوه می توانند آسیب های جدی به بافت های سخت، بویژه در حاشیه بارکت ها وارد کنند. به این ترتیب، وقتی پس از درمان ابزارهای ثابت برداشته می شوند، می تواند انتظار داشت التهاب فروکش کند. بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت هستند، اغلب در پاکسازی مؤثر سطوح دندان ها اطراف اتصالات مشکل دارند. پلاک های محافظت شده بین دندانی موجب بوجود آمدن بوی قابل توجهی می شوند و با سطوح کلی VSCها همراه هستند.

وجود پلاک های دندانی که منجر به از بین رفتن سلامت لثه ها و بافت های پریودنتال می شود، که بوی بد دهان می تواند با آن مرتبط باشد. به واسطه طولانی شدن مدت درمان ارتودنسی، داشتن یک برنامه سختگیرانه کنترل پلاک های دندانی لازم و ضروری است. پاکسازی حرفه ای و تخصصی دندان ها با فواصل زمانی کوتاه مدت باید با فرایندهای کارآمد بهداشتی دهان و دندان ها در منزل تکمیل شود.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

مقایسه براکت های سلف لیگیت و براکت های سنتی

به موازات پیشرفت های متالوژی در ارتودنسی، تولید کنندگان براکت های سلف لیگیت (خود تنظیم شونده) را عرضه کردند تا به عوارض جانبی براکت های سنتی فائق بیایند. علاوه بر کاهش مدت زمانی که مجبور هستید روی صندلی مطب ارتودنتیست سپری کنید و نیز مزایای بیومکانیکی براکت های سلف لیگیت، به دلیل کاهش پیچیدگی و نیز تعداد کمتر مکان هایی برای تجمع میکروب ها، امکان رعایت بهتر بهداشت دهان و دندان ها، یکی از جنبه های مطلوب براکت های سلف لیگیت است.

در مطالعه ای در این باره مشخص شد، افرادی که از براکت های سلف لیگیت استفاده می کنند پس از باندینگ براکت ها روی دندان ها بوی بد دهان کمتری از خود نشان دهند و وضعیت با ثبات تری دارند. در این مطالعه مشخص شد، افرادی که از براکت های سلف لیگیت استفاده می کنند حتی از سلامت پریودنتال بهتری نیز برخوردار هستند، که احتمالاً به براکت هایی ربط دارد که استفاده می کنند. مطالعات دیگر حاکی از این بودند که در براکت های سنتی که با لیگاچورهای الاستومریک تنظیم می شوند، بیشتر از براکت های سلف لیگیت، پلاک دندانی اطراف ابزارها انباشته می شوند.

از نظر آماری، تجمع لاکتوباسیل اطراف براکت های سنتی در مقایسه با براکت های سلف لیگیت، به میزان چشمگیری بالاتر است. بر اساس گزارشات، در براکت های سلف لیگیت در مقایسه با براکت های سنتی با لیگاچور های الاستیک، پیوند باکتریایی بیشتری اتفاق می افتد. گرچه در براکت های سلف لیگیت نیاز به لیگاچورها از بین می رود، اما مکانیزم این براکت ها به گونه ای است که فضای بیشتری برای به جا ماندن پلاک های دندانی بوجود می آید. علاوه بر این، محققان توصیه کرده اند که اجزاء براکت های سلف لیگیت از جمله در اجزاء الاستومری، با نمونه های جدید تعویض نمی شوند. بنابراین، ممکن است یک مزیتی که به صورت نظری به آنها منصوب شده است در حقیقت رد شود، جایی که کلسیفیکاسیون (رسوب) پلاک های دندانی منجر به ایجاد موانعی در مکانیزم باز و بسته شدن ابزار می شود.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

تأثیر ابزارهای متحرک ارتودنسی روی بوی بد دهان

در اواسط دهه ۱۹۸۰ ثابت شد که ابزارهای متحرک ارتودنسی تأثیرات نامطلوبی روی شیوع دهانی و تراکم ویروس کاندیدیا، و نیز Ph بزاق دهان و شکل گیری پلاک های دندانی دارد- گرچه این تأثیرات به طول درمان محدود می شوند. بیشترین تراکم میکرو ارگانیسم ها روی خود ابزار یافت می شود، پس از آن، بخش هایی از پلیت (سقف دهان) که با این ابزارهای پوشیده می شوند. اگر قرار است بهداشت دهان به خوبی رعایت شود، لازم و ضروری است که ابزارهای متحرک ارتودنسی به درستی پاکسازی شوند.

اولاً، این می تواند خطر پوسیدگی، کاندیدیای همراه با استوماتیت، و هالیتوزیس را کاهش دهد. دوماً، می تواند از بروز عفونت ها یا عفونت مجدد ناشی از ابزارهای متحرک ارتودنسی جلوگیری نماید، مخصوصاً در بیمارانی که نقص سیستم ایمنی بدن دارند. پاکسازی ابزارهای متحرک ارتودنسی با وجود گیره ها، پیچ های اکسپنشن (گسترده سازی)، شکاف های حاشیه ای و فرو رفتگی های سطوح که نیاز به توجه زیاد برای پاکسازی دقیق دارند نیز می تواند کار دشواری باشد. سختی و زبری سطوح آکریلیک به میزان زیادی تجمع پلاک های دندانی را افزایش می دهد؛ فرو رفتگی های بیشتر از ۲/۰ μm فضایی مطلوب برای چسبندگی میکروب ها هستند. علاوه بر این، حفره های بسیار ریز مواد مانند نگهدارنده های میکروبی عمل می کنند، به گونه ای که میکرو ارگانیزم ها ممکن است حتی به داخل پایه آکریلیکی نفوذ کنند.

مطالعات نشان می دهند که استفاده از ابزارهای ثابت ارتودنسی، مخصوصاً الاینرهای نامرئی، در مقایسه با ابزارهای ثابت ارتودنسی اجازه می دهند بهداشت دهانی به اندازه کافی رعایت شود و می تواند خطر مشکلات دندانی و پریودنتال مانند ضایعات سفید رنگ، پوسیدگی ها، و پریودنتیت را کاهش دهد. درباره ارتباط بین بوی بد دهان و الاینرهای درمان ارتودنسی، نشان داده شده است که مشخصه ویژه درمان با الاینرها حداقل مشکلات کلی سلامت دهانی و کیفیت زندگی همراه با آن است. نه بوی بد دهان، و نه خشکی دهان، نه پلاک زیاد، یا اندازه گیری های شاخص لثه ای (GI) مشاهده نشدند. ابزارهای الاینرمی توانند برداشته شوند، و بهداشت دهانی مانند هر فرد دیگری که تحت درمان ارتودنسی قرار ندارد، می تواند حفظ شود.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

تأثیرات وسیع کردن سریع سقف دهان روی بوی بد دهان

نقص معکوس ماگزیلا، همراه بلند بودن سقف دهان، یکی از علائم سندروم رشد اسکلتی است که منجر به بروز اختلالات مربوط به بینی می شود و تأثیرات نامطلوب خاصی روی الگوی دنتوفاسیال دارد. برخی ویژگی های این مشکل عبارتند از کاهش نفوذ پذیری بینی ناشی از تنگ شدگی حفره بینی، بالا رفتن کف بینی، کراس بایت ماگزیلاری دندانی دو طرفه، تنفس دهانی، و به علت بزرگ شدن توربین های بینی، کاهش اندازه مجرای تنفسی بینی.

درمان برای تنگ شدگی معکوس ماگزیلا شامل استفاده از وسیع کننده فوری ماگزیلا (RME) است. این ابزار موجب جدا شدن استخوان ماگزیلا با یک الگوی هرمی شکل می شود که در آن حداکثر وسیع شدگی نزدیک دندان های پیشین است، درست زیر دریچه های بینی. این درمان دیواره های خارجی حفره بینی را وسیع می کند تا ظرفیت آن را افزایش دهد. این می تواند منجر به بهبود توانایی تنفس بیمار از راه بینی شود.

با توجه به اطلاعات بالا، یک مطالعه اخیراً با این ایده انجام شد که تغییرات در حفره بینی با درمان RME در بیماران با تنگی ماگزیلا تنفس از راه بینی را تسهیل می کند و نقائص دهانی را کاهش می دهد. RME دیواره های حفره بینی را به صورت لترال یا جانبی جدا می کند. این وضعیت باعث افزایش ظرفیت داخل بینی می شود و الگوی تنفس را بهبود می بخشد و تنفس از راه بینی را تسهیل می کند و التهابات پریودنتال در نتیجه تنفس دهانی را کاهش می دهد و منجر به کاهش GI می شود و در نهایت منجر به کاهش بوی بد دهان می شود.

مکانیزم دیگری که RME با آن می تواند منجر به کاهش بوی بد دهان شود، با تغییر الگوی تنفس از راه دهان به بینی است؛ که متعاقباً موجب افزایش حجم و میزان بزاق می شود، در نتیجه تأثیر شویندگی بزاق دهان افزایش پیدا می کند و تولید باکتری های غیر هوازی گرم منفی که بوی بد تولید می کنند کاهش پیدا می کند.

ارتودنسی و بوی بد دهان

ارتودنسی و بوی بد دهان

نکاتی برای بوی بهتر دهان در طول دوره استفاده از ابزارهای ارتودنسی

  • حداقل ۲ تا ۳ مرتبه مسواک زدن، مخصوصاً باید توجه بیشتری به پاکسازی انتهای زبان، لثه ها، و مخاط سقف دهان شود.
  • استفاده از کمک های اضافی بهداشتی دهانی مانند نخ دندان و مسواک های بین دندانی برای حصول اطمینان از اینکه حداقل مقدار ذرات غذا به جا مانده است. باید هنگام کار کردن اطراف براکت ها مراقب باشید.
  • استفاده از دهانشویه های آنتی باکتریال نه تنها به فاصله بین دندان ها نفوذ می کند (بویژه بعد از نخ دندان کشیدن)، بلکه به از بین بردن میکروارگانیسم های داخل بدن که بوی بد تولید می کنند نیز کمک می کند.
  • پاکسازی های منظم و دقیق ابزارهای متحرک ارتودنسی نیز فوق العاده توصیه می شود زیرا آنها یکی از مکان های اصلی برای تجمع باکتریایی هستند.
  • کمک های اضافی مانند واتر پیک (واترجت) ها و خوشبو کننده های دهان می توانند به وسایل و تجهیزات در مبارزه علیه بوی بد دهان، در طول درمان ارتودنسی، افزوده شوند.
  • رژیم غذایی سالمی داشته باشید. غذاهای ناسالمی که مملو از قند هستند می توانند منجر به بروز بوی بد دهان شوند. سعی کنید از محصولات سالم، پروتئین، دانه ها، مغزها، و محصولات لبنی استفاده کنید. فهرستی از غذاهایی که ارتودنتیست در اختیار شما قرار می دهد و می توانید در طول این دوره از آنها استفاده کنید می تواند به شما کمک کند.
  • نوشیدنی های فاقد قند بنوشید. از خوردن نوشابه ها و آبمیوه های حاوی قند زیاد به همان دلیل خودداری کنید. آنها با بوی بد دهان ارتباط دارند.
  • به بدن خود به اندازه کافی آب برسانید. دهانی که پیوسته خشک است، با جلوگیری از تولید بزاق به اندازه کافی، می تواند منجر به بوی بد دهان شود. تولید مداوم بزاق موجب زدوده شدن باکتری ها و ذرات باقی مانده غذا از داخل دهان می شود، که هر دوی آنها منجر به بروز بوی بد دهان می شوند.

نتیجه گیری

این یک حقیقت اثبات شده است که درمان ارتودنسی با ابزارها، احتمال از هم گسستن بافت های پریودنتال را در بیماران در تمام سنین افزایش می دهد مگر آنکه بهداشت دهان به دقت رعایت شود و توصیه های لازم توسط ارتودنتیست داده شوند و توسط بیماران به دقت رعایت شوند. خواه این ابزارها ثابت باشند یا متحرک، کنترل خوب پلاک های دندانی بسیار حیاتی است. یکی از یافته های جالب تأثیر RME روی بوی بد دهان است، حتی اگرچه تحقیقات بیشتری نیازی است تا ارتباط منفی بین آنها تأیید شود.

/۰ نظرها/توسط

تاثیر ارتودنسی بر سلامت عمومی بدن

, ,

 دندان های صاف و یکدست تنها مزیت استفاده از براکت های ارتودنسی نیستند. درمان ارتودنسی مزایای دیگری نیز برای سلامت عمومی بدن، از جمله دستگاه گوارش دارد که در این مقاله بیشتر راجع به آنها برای شما توضیح خواهیم داد.

ارتباط بین مشکلات گوارشی و بینظمی دندان ها

اکثر افراد تصور می کنند کج بودن دندان ها تنها با عدم زیبایی ظاهری همراه است، اما مال اکلوژن و کجی دندان ها می تواند سبک زندگی فرد را نیز تحت تأثیر قرار دهد و روی جویدن نیز تأثیر داشته باشد. مشکلات مربوط به جویدن می توانند منجر به کاهش جذب مواد مغذی توسط بدن و سلامت ضعیف بدن شوند. این دلیل اصلی است که چرا مهم است والدین در حالی که هنوز کودک آنها خیلی کم سن است او را برای معاینات دندانپزشک نزد دندانپزشک یا ارتودنتیست ببرند، تا گام های صحیح برای اصلاح و بهبود هر چه سریع تر مشکلات مال اکلوژن او برداشته شوند. برای افراد بزرگسال، صاف و یکدست کردن دندان ها هرگز دیر نیست- مخصوصاً وقتی که این درمان علاوه بر بهبود باور نکردنی ظاهر چهره می تواند سلامت گوارش را بهبود دهد.

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

 

نقش مهم دندان ها بر دستگاه گوارش

ما معمولاً فکر می کنیم که هضم از معده شروع می شود و در بقیه دستگاه گوارش ادامه پیدا می کند، اما این روند در واقع از دهان آغاز می شود: بزاق و دندان ها به خرد کردن غذا کمک می کنند، و اجازه می دهند مواد مغذی موجود در آن توسط روده ها به طور کامل پردازش و جذب شوند.

علاوه بر این، دندان های انسان ها برای انجام عملکردهای مختلف جویدن طراحی شده اند، از جمله: تیزترین دندان های ما، دندان های پیشین، برای گاز زدن قطعات غذا و حرکت آن به سمت عقب دهان هستند. درست در پشت دندان های پیشین دندان های نیش واقع شده اند، که ریشه های بلندتری دارند، که به پاره کردن و نگهداشتن غذا کمک می کنند. پس از آنها بلافاصله دندان های مولر قرار دارند، که با سطوح صاف خود، وظیفه خرد کردن و تجزیه مواد غذایی را به عهده دارند، که در مرحله بعد به مری فرستاده می شوند و از آنجا به معده و بخش های دیگر دستگاه گوارش منتقل می شوند.

نحوه جویدن غذا به اندازه خود غذا مهم است: شما می توانید غذاهای سالم انتخاب کنید اما اگر قادر نباشید با درست جویدن آنها از مزایای آنها بهره مند شوید، ممکن است مقدار زیادی از مواد مغذی ارزشمند را از دست بدهید. این می تواند روی سیستم ایمنی و سلامت عمومی بدن شما تأثیر منفی داشته باشد.

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

اگر غذا به اندازه کافی جویده نشود و بلعیده شود، دستگاه گوارش برای هضم آن باید سخت تر کار کند. در نتیجه ممکن است ناراحتی های مکرر معده یا سایر مشکلات دستگاه گوارش را تجربه کنید. به محضی که مشکل بایت شما برطرف شود ممکن است احساس معده درد شما نیز بهتر شود.

اگر مال اکلوژن درمان نشود، مشکلات هاضمه ممکن است منشاء مشکلات جدی برای سلامت باشند، به همین دلیل مراجعات منظم به دندانپزشک و درمان به موقع برای بهبود سلامت دهان و سلامت عمومی بدن ضروری است. دندانپزشکان و ارتودنتیست ها تأکید دارند که عادات و بهداشت دهانی صحیح بهترین راه برای پیشگیری از بروز مال اکلوژن هستند، به همین دلیل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مهم هستند، و کودکان باید از عادات بد منع شوند، از جمله مکیدن انگشت، تانگ تراست، جویدن ناخن یا اشیاء، و عادات دیگری که موجب کجی دندان ها می شوند.

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

درمان ارتودنسی و سلامت بدن

مشکلاتی که با اختلالات مفصل فکی گیجگاهی بوجود می آیند

کج و ناهمراستا بودن بایت ممکن است به فک های شما فشار وارد کند و موجب بروز سر درد، درد فک، سفتی و خشکی فک، و دیگر علائم شود. بسیاری از افراد در سراسر دنیا در نتیجه مشکلات بایت دچار اختلالات مفاصل فکی گیجگاهی (TMJ) می شوند. اختلال در مفصل فکی گیجگاهی، در صورت وجود، اغلب مفاصل لولایی فک را تحت تأثیر قرار می دهد و موجب بروز مشکلات در جویدن، قفل شدگی موقتی فک، صدای کلیک هنگام باز و بسته کردن دهان، و اسپاسم عضلانی می شود و خود را به شکل دردی نشان می دهد که در ناحیه صورت، سر، فک یا گوش بوجود می آید و با حرکت فک بوجود می آید.

چنین دردهایی جویدن عادی را دشوار خواهند کرد. در چنین مواردی محافظ های دندانی، جراحی، یا ایمپلنت های دندانی پیشنهاد می شوند که از نظر ظاهری و عملکردی شباهت خیلی زیادی به دندان های طبیعی دارند، و داخل قسمت استخوانی فک کار گذاشته می شوند. به محضی که مشکل بایت شما با درمان ارتودنتیک اصلاح و برطرف شود، ممکن است متوجه کاهش علائم  اختلال مفصل فکی گیجگاهی شوید.

حتمال درد و عفونت کمتر

وقتی دندان های شما به درستی روی یکدیگر قرار نگیرند، بیشتر احتمال دارد وقتی چیزی می جوید داخل دهان، زبان، یا لب ها را ببرند و در برخی موارد منجر به بروز درد و عفونت شوند. درمان ارتودنسی به تدریج نحوه قرار گیری دندان ها را بهبود می دهد و مشکلات بایت را بهبود می بخشد.

امروزه بریس های فلزی و سرامیکی تنها روش های درمان ارتودنتیک موجود نیستند. اگر ترجیح می دهید از یک گزینه پنهان برای صاف کردن دندان های خود استفاده کنید، اینویزیلاین، نوعی سیستم ارتودنتیک که در آن از تری های الاینر متحرک و شفاف استفاده می شود، گزینه دیگری است.

بهبود اعتماد به نفس

علاوه بر رفع مشکلاتی که در بالا به آنها اشاره شد، درمان ارتودنسی مزایایی برای سلامت روحی و روانی بیمار دارد و می تواند اعتماد به نفس او را ارتقاء دهد. خواه کودک هستید، یا نوجوان، یا بزرگسال، نگرانی های مربوط به دندان ها می توانند احساسی که شما در مورد خودتان دارید را تحت تأثیر قرار دهدو متأسفانه، در صورتی که مشکلات ارتودنتیک شما مانع حضور شما در موقعیت های اجتماعی یا تجاری شوند، ممکن است اعتماد به نفس شما در معرض خطر قرار بگیرد.

/۰ نظرها/توسط

لکه سفید روی دندان ها پس از ارتودنسی

, ,

در طول درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت، به عنوان یک موقعیت نامطلوب ممکن است روی دندان ها ضایعات سفید رنگ ایجاد شوند. ضایعات سفید رنگ به عنوان نقاطی تعریف می شوند که در آن قسمت ها مواد معدنی مینای دندان ها از بین رفته است یا اصطلاحاً دمینرالیزیشن اتفاق افتاده است که می تواند در طول درمان با ابزارهای ثابت ارتودنسی، اطراف براکت ها، لوله ها، یا حلقه های ارتودنسی اتفاق بیفتد. محل آنها بیشتر روی تاج لبی- لثه ای دندان ها است. نقاط سفید رنگ می توانند حتی یک ماه پس از قرار گیری ابزارهای ثابت، و در اکثر بیماران پس از ۶ یا ۱۲ ماه مشاهده شوند. این وضعیت دمینرالیزیشن مینای دندان ها یکی از مشکلات درمان ارتودنسی است و نشانگر یک مشکل بالینی اصلی است که می تواند نتایج مواردی که با موفقیت درمان شده اند را پیچیده کند. ارتودنسی نه تنها عملکرد دندان ها، بلکه ظاهر لبخند بیمار را نیز  بهبود می بخشد، بنابراین در طول درمان این مشکلات باید به حداقل رسانده شوند. شایع ترین دلیل برای بروز این پدیده عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان ها است. در این مقاله به مرور ریسک فاکتورهای تشکیل، پیشگیری، و درمان موفق این ضایعات سفید رنگ خواهیم پرداخت.

برای اجتناب نمودن از عوارض جانبی استفاده از بریس های ارتودنسی، برای هر بیمار، قبل از قرار گیری ابزارهای ثابت ارتودنسی روی دندان ها، برای حفظ خوب بهداشت دهان باید آموزش های لازم داده شوند.

ایجاد لکه سفید دندان در طول ارتودنسی

ظهور ضایعات سفید رنگ روی دندان ها روی سطوح لبی دندان ها در طول درمان ارتودنسی شایع ترین مشکل بالینی است که به عنوان مشکلات جانبی درمان ارتودنسی اتفاق می افتد. افزایش و طولانی شدن تجمع پلاک های دندانی یکی از دلایلی است که این تغییرات ناخواسته اتفاق می افتند. وجود براکت ها، اتصالات، سیم ها، حلقه ها، لیگاچورها، و سطوح غیر هم سطح آنها در حفره دهان موجب افزایش انباشته شدن پلاک های دندانی روی سطوح لبی تاج های دندان ها می شود. در بیمارانی که بهداشت دهان و دندان ها را به خوبی رعایت نمی کنند، منجر به تجمع پلاک و تأثیر طولانی مدت آن می شود، که در نهایت به از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها (دمینرالیزیشن) ختم می شود.

ضایعات سفید رنگ تحت عنوان “نخستین نشانه های پوسیدگی دندان تعریف می شوند که به عنوان یک نوع ضایعه روی مینای دندان ها مشاهده می شوند و با چشم غیر مصلح نیز قابل تشخیص هستند”. این ضایعات سفید رنگ تخلخل زیر سطح مینای دندان ناشی از دمینرالیزیشن (از بین رفتن مواد معدنی) هستند، که وقتی روی سطح صاف قرار می گیرند می توان آنها را به شکل شیری کدر مشاهده کرد. ظهور ضایعات سفید رنگ پس از درمان ارتودنسی ۲-۹۶% است. بیشترین دندان هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند دندان های پیشین، دندان های لترال دندان های پیشین و دندان های نیش ماگزیلا، و دندان های نیش و دو پایه (پرمولر) مندیبل هستند. کنترل و مدیریت ضایعات سفید رنگ شامل روش های پیشگیری، دمینرالیزیشن و روش هایی هستند که برای معدنی سازی مجدد ضایعاتی استفاده می شوند که قبلاً شکل گرفته اند. معدنی سازی مجدد (ریمینرالیزیشن) فرایند احیاء مجدد مواد معدنی در قالب یون های معدنی در مینای دندان ها است. دمینرالیزیشن فرایند برداشتن مواد معدنی در قالب یون ها، از سطح مینای دندان ها است.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

علت ایجاد لکه های سفید روی دندان

ظهور ضایعات سفید رنگ نتیجه روندی است که بین کربوهیدرات های موجود در رژیم غذایی و باکتری های موجود در بزاق اتفاق می افتند. این روند منجر به عدم تعادل در روند دمینرالیزیشن و ریمینرالیزیشن می شود که روی سطح مینای دندان ها اتفاق می افتد. بواسطه از دست رفتن مواد معدنی زیر سطح مینای دندان ها نقاط سفید کدری روی دندان ها ظاهر می شوند. این موجب افزایش تخلخل سطح مینای دندان می شود و مانند گچ به نظر می رسد. اگر سطح دندان دست نخورده باقی بماند، این امکان وجود دارد که روند دمینرالیزیشن متوقف شود و ریمینرالیزیشن (معدنی سازی مجدد) ضایعه می تواند به صورت خود به خود معکوس شود. برای رخ دادن این معدنی سازی مجدد خود به خود، ترکیبی از فلوراید لازم است که می تواند با اهداف درمانی و برای جبران مواد معدنی موجود در بزاق دهان روی دندان ها اعمال شود. در صورتی که مواد معدنی زیر سطح مینای دندان برای مدت زمان طولانی از دست رفته باشند، معدنی سازی مجدد نمی تواند به صورت خود به خود اتفاق بیفتد و پوسیدگی ها و حفره های دندانی می توانند شکل بگیرند. نقش اصلی در شکل گیری این ضایعات را تغییر pH در بزاق دهان و وجود باکتری در پلاک های دندانی ایفا می کند.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

باکتری ها

با استفاده از نتایج تحقیقاتی که در گذشته انجام شده اند دریافتیم که در ضایعات پوسیدگی های دندانی وجود استرپتوکوک موتانس و لاکتوباسیلوس افزایش می یابند. با وجود ابزارهای ارتودنسی در دهان، باکتری های اسیدی افزایش پیدا می کنند. در دوره ۶ تا ۱۵ هفته پس از برداشتن ابزار ارتودنسی کاهش باکتری مشاهده می شود.

بزاق دهان

بزاق نقش مهمی در روند معدنی سازی مجدد مینای دندان ها ایفا می کند. با کمک بزاق دهان، یون های فلوراید می توانند یه مینای دندان برسند. بزاق دهان، قرار گرفتن دندان در معرض کربوهیدرات موجود در رژیم غذایی و اسیدیته پلاک، که دارای باکتری های اسیدی است، را تنظیم می کند. جریان داشتن بزاق دهان باعث می شود دهان به صورت خود به خود تمیزکاری مکانیکی خود را انجام دهد. دندان هایی که کمتر در معرض جریان بزاق دهان قرار دارند، اغلب دچار بروز ضایعات سفید رنگ می شوند. بیشتر سمت باکال دندان های قدامی قوس دندانی بالا دچار این عارضه می شوند. یک سوم لثه ای تاج دندان ها، بین محلی که براکت ها قرار دارند و قسمت گردن تاج بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند. سطح لینگوال دندان های مندیبل به خاطر بیشتر جریان داشتن بزاق دهان، کمتر دچار دمینرالیزیشن می شود. بنابراین، در بیمارانی که از ریتینرهای لینگوال در فک پایین، از دندان های نیش تا نیش استفاده می کنند، اغلب با تشکیل رسوب مواجه می شوند. این نکته به ما می گوید که افزایش معدنی شدن در نتیجه بزاق اتفاق می افتد. pH بزاق دهان به مقدار ترشح آن بستگی دارد. در مواردی که بزاق ترشح نشود، pH کمتر از ۶ است، در حالی که در صورت تحریک شدن ترشح بزاق، pH حدود ۸ است. pH پایین یا اسیدی موجب تحریک رشد باکتری های اسید می شود.

پیشگیری از بروز لکه سفید روی دندان

چندین عامل وجود دارند که در پیشگیری از بروز ضایعات سفید رنگ روی دندان ها نقش دارند. این عوامل در درجه اول آموزش بیماران برای حفظ صحیح بهداشت دهان و دندان ها قبل از کارگذاری ابزارهای ثابت و استفاده از فلوراید در طول درمان ارتودنسی است. اگر در نتیجه عدم رعایت بهداشت صحیح ضایعات سفید رنگ بروز پیدا کنند، روش هایی وجود دارند که می توانند به کاهش قابل مشاهده بودن آنها و متقاعد کننده بودن زیبایی ظاهری کمک کنند، مانند استفاده از کرم CPP-ACP و روش میکرو ابریژن microabrasion.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

آموزش بیمار و بهداشت دهان

وجود ابزارهای ثابت ارتودنسی باعث می شود حفظ بهداشت دهان و دندان ها پیچیده باشد. بعلاوه، این ابزارها منجر به انباشته شدن پلاک های دندانی می شوند که بیشتر روی لبه های سرویکال مینای دندان، لبه های بین براکت ها و لثه ها، واقع شده اند. به همین علت، تصور می شود بیشترین ضایعات سفید رنگ در این بخش از تاج دندان ها ایجاد شوند. بیمارانی که بهداشت دهان و دندان ها را به خوبی رعایت نمی کنند، قبل از آغاز درمان ارتودنسی باید از عواقب احتمالی ناشی از بهداشت نامناسب آگاه باشند.

دستیار ارتودنتیست باید روش های مسواک زدن صحیح را به بیماران آموزش دهد. حداقل دو مرتبه مسواک زدن در طول روز، و برای نتایج بهتر، بعد هر وعده غذایی، برای جلوگیری از تجمع پلاک ها توصیه می شود.

فلوراید

فلوراید نقش مهمی در پیشگیری از تشکیل ضایعات سفید رنگ روی دندان ها ایفا می کند. آنها می توانند در شبکه هیدروکسی آپاتیت مینای دندان قرار بگیرند و به همین دلیل به استحکام آن بیفزایند. کلسیم فلوراید اصلی ترین محصولی است که طی درمان با فلوراید روی مینای دندان استفاده می شود و دارای ویژگی مهم ضد پوسیدگی بودن است. در طول درمان ارتودنسی می توان از فلوراید به روش های مختلفی استفاده کرد: دهانشویه، فلوراید موجود در خمیر دندان، ژل ها و وارنیش هایی که برای پوشش دادن دندان ها استفاده می شوند. مطالعات متعددی نشان می دهند که استفاده منظم از فلوراید در خمیر دندان، از ایجاد ضایعات در اطراف براکت ها جلوگیری نمی کند. استفاده از حلال های دهان (دهانشویه ها) با سدیم فلوراید (۰۵/۰% یا ۲/۰%) در طول درمان ارتودنسی می توانند به کاهش روند دمینرالیزیشن کمک کنند. استفاده از سمان (چسب مخصوص دندانپزشکی) گلاس آینومر برای چسباندن براکت ها و حلقه های ارتودنتیک، در مقایسه با سمان های رزین کامپوزیت، کاهش چشمگیر ۵/۱۶ درصدی در دمینرالیزیشن داشت. دورافات (۵% NaF)، محافظت کننده فلور (دی فلوئورسیلان ۱% و F 1%)، دورافلور (۵% NaF) همگی از جمله پر استفاده ترین وارنیش های فلوراید هستند.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

کرم کازئین فسفو پپتید آمورفوس کلسیم فسفات  Casein phosphopeptide-amprphous calcium phosphate (CPP-ACP)

این کرم با تجویز دندانپزشک باید بعد از هر مرتبه (دو مرتبه) مسواک زدن در طول روز استفاده شود. پس از اعمال کرم، بیمار باید به مدت ۳ دقیقه دهان خود را باز نگه دارد. ۳۰ دقیقه پس از اعمال آن روی دندان ها، خوردن و نوشیدن ممنوع است. در طول این دوره، کرم می تواند روی دندان ها عمل کند و ضایعات سفید رنگ را ترمیم و برطرف نماید.

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

لکه های سفید رنگ روی دندان ها پس از ارتودنسی

میکرو ابریژن Microabrasion

این تکنیک با اسید هیدرو کلریک ۱۸% که مخلوطی از پودر پوکه ریز (pumice powder) است انجام می شود تا شکل دوغاب مانندی به خود بگیرد. دندان هایی که روند تشکیل ضایعات سفید رنگ روی آنها آغاز شده است، با دقت با پودر pumice powder پاکسازی می شوند. برای ایزوله کردن بافت های اطراف می توان از رابر دم استفاده کرد. این فرایند برای یک دوره دو هفته ای، ۳ تا ۴ مرتبه تکرار می شود. تحقیقات حاکی از این هستند که تکنیک میکرو ابریژن نتایج زیبایی باور تکردنی خواهد داشت. این تکنیک برای ضایعات سفید رنگ خفیف تا متوسط ۹۹%، و برای ضایعات شدید ۹۴% موفقیت آمیز بوده اند.

توصیه ها

بر اساس تحقیقات و تجربیات خود ارتودنتیست ها، برخی توصیه ها هستند که می توانند به پیشگیری از بروز ضایعات سفید رنگ روی دندان ها کمک کنند، که عبارتند از:

  • ایجاد انگیزه در بیمارانی که از ابزارهای ثابت ارتودنسی استفاده می کنند برای حفظ عادی بهداشت دهان
  • دادن دستورالعمل های لازم به بیمار برای درست مسواک زدن
  • حداقل دفعات مسواک زدن در طول روز باید دو مرتبه باشد
  • استفاده روزانه از دهانشویه های فلوراید
  • استفاده از سمان های گلاس آینومر برای باندینگ حلقه ها و براکت ها
  • در صورتظاهر شدن ضایعات سفید رنگ باید از خمیر دندان یا میکروابریژن استفاده کرد.

نتیجه گیری

دمینرالیزیشنی که در طول درمان ارتودنسی اتفاق می افتد، اصلی ترین مشکل بالینی است که برای ارتودنتیست ها و بیماران اتفاق می افتد. ظهور ضایعات سفید رنگ در طول درمان ارتودنسی با ابزارهای ثابت قابل پیشگیری است. حفظ بهداشت خوب دهان و برداشت مکانیکی پلاک ها برای پیشگیری از بروز ضایعات سفید رنگ ضروری است. وجود فلوراید، حتی در غلظت های پایین برای پیشگیری از بروز پوسیدگی و حفره های دندانی لازم است. در صورت ظهور ضایعات سفید رنگ، استفاده از موس دندان و میکرو ابریژن می توانند زیبایی ظاهری را بهبود ببخشند.

/۰ نظرها/توسط