کشیدن سریالی یا پشت سر هم (سریال اکسترکشن) عبارت است از کشیدن برنامه ریزی شده دندان ها در یک توالی استراتژیک به منظور هدایت دندان های دائمی در حال رویش به موقعیت ایده آل تر.

تاریخچه ابداع شیوه سریال اکسترکشن

نخستین بار در سال ۱۹۲۹ یک ارتودنتیست از سوئد از اصطلاح “کشیدن سریالی یا سریال اکسترکشن” استفاده کرد. این تکنیک در دهه ۱۹۴۰ در ایالات متحده توسط هیز نانس تحت عنوان “کشیدن برنامه ریزی شده و تدریجی” به شهرت رسید. عموماً نانس به عنوان پدر “سریال اکسترکشن” در ایالات متحده شناخته می شود. هوتز از سوئیس در سال ۱۹۷۰ این روش را “نظارت بر دندان ها از طریق کشیدن” نامید.

فرایند انجام سریال اکسترکشن

هیچ تکنیک خاصی وجود ندارد که لازم باشد هنگام تکمیل سریال اکسترکشن دنبال شود. تشخیص دقیق و ارزیابی های مداوم در طول درمان، برای دستیابی به نتایج مطلوب بسیار مهم است.

بر اساس الگوی رویش معمولی دندان ها، طرح درمان باید شامل کشیدن دندان های نیش شیری در حدود ۸ تا ۹ سالگی باشد تا فضایی برای همراستایی مناسب دندان های پیشین ایجاد شود. این کار باید یک سال بعد با کشیدن دندان های مولر اول شیری دنبال شود. انجام این کار تضمین می کند که رویش دندان های پرمولر اول دائمی تسریع می شود و کشیدن دندان های پرمولر اول در حال رویش، فضایی را برای تراز صحیح دندان های نیش دائمی ایجاد می کند. در برخی موارد، از یک تکنیک تغییر داده شده استفاده می شود که در آن اولین دندان های پرمولر در زمان کشیدن دندان مولر اول شیری، کشیده می شوند. این تغییر اغلب در قوس دندانی پایین ضروری است، زمانی که دندان های نیش قبل از اولین دندان های پرمولر ظاهر می شوند.

سریال اکسترکشن در ارتودنسى

سریال اکسترکشن در ارتودنسى

انتخاب یک روش کشیدن مناسب

فقط کشیدن دندان های نیش شیری: انجام این کار امکان بهبود خود به خود سریع فشردگی دندان های پیشین و هم ترازی را فراهم می کند که ایجاد کراس بایت لینگوال دندان های لترال را متوقف می کند.

فقط کشیدن اولین دندان های مولر شیری: این راهکار باعث رویش زود هنگام دندان های پرمولر اول می شود، اما سرعت و میزان همراستایی دندان های پیشین را کاهش می دهد. این فرایند اغلب به منظور حفظ دندان های نیش شیری استفاده می شود.

کشیدن دندان های نیش شیری و اولین دندان های مولر: این یک سازش بین بهبود سریع همراستایی دندان های پیشین و رویش زود هنگام مورد نظر پرمولرهای اول است. در برخی موارد، این روش منجر به رویش همزمان دندان نیش و پرمولر اول می شود. این ممکن است باعث افزایش انحراف دیستال دندان های نیش دائمی شود و احتمالاً روی دندان های پرمولر اول تأثیر بگذارد.

تخلیه جوانه های دندان های پرمولر اول: این روش زمانی پیشنهاد می شود که رویش اولین دندان های پرمولر پشت دندان های نیش و دندان های پرمولر دوم باشد. این باعث می شود تا حداکثر انحراف دندان نیش در حال رویش به سمت دیستال اتفاق بیفتد و به ندرت در قوس دندانی بالا انجام می شود.

مواردی که کشیدن دندان ها به صورت متوالی انجام می شود

  • در موارد مال اکلوژن کلاس ۱ که هماهنگی بین سیستم اسکلتی و عضلانی را نشان می دهد.
  • مواردی که با کمبود طول قوس ظاهر می شوند. این با وجود یک یا چند مورد از موارد زیر مشخص می شود:
  • عدم وجود فاصله فیزیولوژیکی
  • از دست دادن زودرس یک طرفه یا دو طرفه دندان های نیش شیری با جابجایی میدلاین (خط وسط)
  • قرار گیری نادرست یا نهفته شدن دندان های پیشین لترال که رو به سمت کام و در خارج از قوس دندانی ظاهر می شوند
  • غیر عادی بودن یا فشردگی بیش از حد دندان های قدامی فک های بالا و پایین
  • تحلیل موضعی لثه در ناحیه قدامی فک پایین
  • رویش نابجای دندان ها
  • جابجایی مزیال بخش باکال
  • الگو و توالی رویش غیر طبیعی
  • فلر شدن دندان های قدامی فک پایین
  • انکیلوز (جوش خوردن دندان با استخوان فک) یک یا چند دندان
  • مواردی با رشد ناکافی برای غلبه بر مواد دندان که می تواند شامل ناهماهنگی استخوان پایه باشد
  • بیمارانی با نیمرخ صاف و ظاهری که از نظر زیبایی خوشایند هستند
سریال اکسترکشن در ارتودنسى

سریال اکسترکشن در ارتودنسى

موارد منع انجام سریال اکسترکشن

  • مال اکلوژن کلاس ۲ و کلاس ۳ با یک ناهنجاری اسکلتی
  • فاصله دندانی کافی
  • موارد آنودنشیا یا اولیگودنشیا
  • اپن بایت و دیپ بایت
  • موارد دیاستم خط وسط
  • مال اکلوژن کلاس ۱ با کمترین کمبود فضا
  • دندان های بد شکل که در نیامده اند
  • پوسیدگی گسترده
  • عدم تناسب خفیف بین طول قوس و مواد دندانی که می توان آنها را با استریپینگ پروگزیمال درمان کرد

مزایا

  • درمان فیزیولوژیک تر
  • اجتناب از آسیب روانی ناشی از درمان در سنین پایین
  • کاهش مدت زمان درمان ارتودنسی ثابت
  • بهبود بهداشت دهان و دندان و کاهش خطر پوسیدگی
  • حفظ پریودنشیوم و استخوان آلوئولار
  • نشان داده شده است که دوره نگهداری کمتری نیاز دارد
  • نتایج پایدار
  • کاهش آسیب های ایتروژنیک
  • تعادل عصبی عضلانی طبیعی به دست می آید و باقی می ماند

معایب

  • هیچ رویکرد واحدی نمی تواند به طور جهانی برای همه بیماران اعمال شود
  • زمان درمان طولانی تر می شود زیرا درمان در مراحلی انجام می شود که حدود ۲ تا ۳ سال ادامه پیدا می کنند
  • خطر ایجاد تانگ تراست (فشردن زبان از پشت و بین دندان ها)
  • کشیدن دندان های خلفی می تواند منجر به دیپ بایت شود
  • خطر کاهش طول قوس دندانی
  • ممکن است فضاهای کوچکی بین دندان های نیش و دندان های پرمولر دوم وجود داشته باشد
  • شیب محوری دندان ها ممکن است در پایان سریال اکسترکشن تغییر کند.

اگر ارتودنتیست به شما یا فرزند شما یک بایت پلیت را توصیه کند، ممکن است گیج شوید. این ابزار دقیقاً چیست و به صاف کردن دندان ها چه ربطی دارد؟ در این مقاله توضیح خواهیم داد که چرا برخی از بیماران به بایت پلیت نیاز دارند.

بایت پلیت چیست؟

بایت پلیت ابزاری کوچک و متحرک است که برای کاهش دیپ بایت استفاده می شود، که به آن اوربایت نیز گفته می شود. این نوعی مال اکلوژن است که باعث می شود ردیف دندان های فک بالا بیشتر از حد معمول پایین بیاید و تا حدی یا به طور کامل ردیف دندان های فک پایین را بپوشاند. برای حصول بهترین نتیجه، ارتودنتیست ها قبل از درمان ارتودنسی با بریس ها، باید این مشکلات بایت را اصلاح کنند.

اصلاح بایت قبل از بریس ها

برخی از بیماران به این موضوع فکر می کنند که چرا اصلاح بایت قبل از درمان با بریس ها مهم است. اولاً، یک بایت بدون مشکل کمک خواهد کرد تا بریس ها به درستی قرار بگیرند. این باعث می شود که درمان تا حد امکان راحت باشد. یک بایت خوب همچنین به عملکرد مؤثر بریس ها کمک می کند. این به کوتاه تر شدن زمان درمان و بهتر شدن لبخند نهایی منجر خواهد شد. این ابزار گاهی اوقات به تنهایی استفاده می شود، در حالی که در برخی مواقع همزمان با بریس ها استفاده می شود.

بایت پلیت در ارتودنسی

بایت پلیت در ارتودنسی

ابزار چگونه عمل می کند؟

بایت پلیت ها به روشی بسیار ساده عمل می کنند. آنها معمولاً درست مانند نگهدارنده ها (ریتینر) از سیم های آکریلیک و فلزی ساخته شده اند. آنها در جلوی دهان بیمار نصب می شوند، جایی که یک پلت فرم ظریف در پشت دندان های جلوی فک بالا ایجاد می کنند. هنگامی که دهان در حالت استراحت قرار دارد، این ابزار به تنظیم مجدد موقعیت فک کمک می کند. سپس ارتودنتیست بایت را در طول زمان بررسی خواهد کرد، پیشرفت درمان را تحت نظر خواهد داشت و در صورت نیاز تنظیمات را انجام خواهد داد.

بایت پلیت ثابت

بایت پلیت ثابت، در صورت نیاز، بخش بسیار مهمی از درمان ارتودنسی شما است. این ابزار برای محافظت از بریس های فک پایین و کاهش عمق بایت به دندان های شما چسبانده می شود. این ابزار در حالی که دندان های جلوی شما را نگه می دارد، به دندان های عقب شما اجازه می دهد تا رشد کنند. ارتودنتیست شما پس از چند ماه که اصلاح انجام شد آن را برخواهد داشت.

بایت پلیت در ارتودنسی

بایت پلیت در ارتودنسی

انتظار چه چیزی را باید داشت؟

ابتدا بایت پلیت روی سقف دهان شما احساس عجیبی بوجود می آورد. شما کمی سفتی روی دندان های کناری و عقب خود احساس خواهید کرد. این دندان ها ممکن است به مدت ۲ تا ۳ روز پس از قرار گرفتن ابزار داخل دهان احساس درد یا حساسیت داشته باشند. روی این دندان ها به آرامی غذا بخورید تا زمانی که احساس بهتری پیدا کنند. در اثر قرار گرفتن زبان شما روی ابزار ممکن است شیارهایی روی آن ایجاد شوند، این شیارها با برداشتن آن ناپدید خواهند شد. مهم تر از همه، دندان های عقب شما به طور موقت با یکدیگر تماس نخواهند داشت که ممکن است در ابتدا جویدن و غذا خوردن را دشوار کند. شما باید فقط روی دندان های جلوی خود به آرامی غذا بخورید. در نهایت، دندان های عقب دوباره شروع به برخورد با یکدیگر خواهند کرد. گفتار شما برای چند روز متفاوت خواهد بود و پس از آن به سرعت به حالت عادی باز خواهد گشت.

بایدها و نبایدها در طول استفاده از بایت پلیت ها

کارهایی که باید انجام داد

  • هنگام مسواک زدن، ابزار را مسواک بزنید.
  • اگر نمی توانید برای خارج کردن مواد غذایی که ممکن است کنار ابزار گیر کنند مسواک بزنید، آنها را با آبکشی خارج کنید.
  • طی چند روز نخست از تیلنول یا سایر داروهای مسکن استفاده کنید.
  • برای اینکه بایت پلیت به درستی عمل کند، باید در مدت زمانی که پزشک دستور داده است، ۲۴ ساعته استفاده شود. هنگام غذا خوردن آن را در جای خود نگه خواهید داشت. فقط زمانی که دندان ها را مسواک می زنید، ابزار را بردارید.
  • هنگام برداشتن آن برای مسواک زدن دندان های خود، بایت پلیت را نیز به طور کامل، اما به آرامی (به طوری که هیچ سیمی را خم نکنید)، با مسواک و خمیر دندان خود مسواک بزنید. یک بار در هفته خیساندن آن در آب همراه با قرص جوشان نیز آن را تمیز نگه خواهد داشت و از تشکیل پلاک و جرم جلوگیری خواهد کرد. همیشه از آب خنک یا ولرم استفاده کنید و هرگز از آب داغ استفاده نکنید.
  • بهتر است بعد از هر وعده غذایی دندان ها و بایت پلیت را مسواک بزنید. اگر نمی توانید، حداقل دهان و ابزار را با آب بشویید تا ذرات غذا خارج شوند.
  • وقتی بایت پلیت شما در دهان شما نیست، همیشه آن را در محفظه نگهدارنده ای نگه دارید که به شما داده شده است.
  • بایت پلیت خود را از دسترس حیوانات خانگی دور نگه دارید، زیرا آنها دوست دارند از آنها به عنوان اسباب بازی برای جویدن استفاده کنند.
  • از آنجا که این یک ابزار جدید است، باید یک دوره عادت کردن را پشت سر بگذارید. ممکن است متوجه افزایش بزاق، اختلال خفیف در گفتار و حساسیت برخی نواحی شوید. این طبیعی است و معمولاً در عرض چند روز برطرف خواهد شد. استفاده مداوم از بایت پلیت این روند را سرعت می بخشد.
  • در چند روز نخست، تا حد امکان با صدای بلند صحبت کنید تا زبان شما به این ابزار عادت کند.
  • ارتودنتیست بایت پلیت شما را به صورت دوره ای بررسی می کند. به خاطر داشته باشید که در هر قرار ملاقات ارتودنسی آن را در مطب همراه داشته باشید.

کارهایی که نباید انجام داد

  • از خوردن خوراکی های چسبناک مانند تافی، کارامل، آب نبات چسبناک، و آدامس خودداری کنید. همچنین از خوردن غذاهای سفت مانند یخ، آجیل ها و آبنبات های سفت خودداری کنید. آنها می توانند به بایت پلیت شما آسیب برسانند یا باعث شکستن آن شوند.
  • بایت پلیت خود را نکشید، خم نکنید، یا باز نکنید، این ممکن است باعث شود که به سمت پایین زاویه پیدا کند و سر راه زبان شما قرار بگیرد.
بایت پلیت در ارتودنسی

بایت پلیت در ارتودنسی

موارد اضطراری

لطفاً در صورت گم شدن یا شکستن بایت پلیتی خود یا بروز هر گونه مشکلی در ساعات عادی اداری با ما تماس بگیرید

ابزارهای دیگری که ممکن است استفاده شوند:

گاهی اوقات قبل از شروع درمان با بریس ها، از ابزارهای دیگری برای تنظیم دندان های بیمار استفاده می شود. آنها شامل وسیع کننده های کام، الاستیک ها و ابزار هدگیر هستند. در حالی که ابزارها بسیار متفاوت هستند، همه آنها یک هدف را دنبال می کنند: تا حد ممکن کمک به بیمار برای داشتن لبخندی سالم. دندانپزشک یا ارتودنتیست شما می توانند در درک ابزارهای مختلفی که ممکن است برای دهان شما نیاز باشند به شما کمک کنند.

ارتودنتیست ها، اغلب باید درخواست های شخصی بیماران خود را با آنچه می دانند مناسب ترین شکل درمان است، بسنجند. این امر بویژه در شرایطی صدق می کند که فردی درخواست بریس های سریع یا ارتودنسی تک فکی را دارد که در آن ابزارها فقط برای یکی از قوس دهانی دندانی، و معمولاً فک بالا استفاده می شوند. اما استفاده از ابزارهای ارتودنسی به صورت تک فکی تنها در شرایط خاص انجام می شود.

برای حرکت دندان هایی که مشکل خاصی دارند.

بسیاری از بیماران ارتودنسی درخواست درمان تک فکی را دارند، زیرا آنها فقط می خواهند بریس ها روی دندان های جلوی فک بالای آنها قرار بگیرند. آنها احساس می کنند ممکن است با انجام این راهکار درمان راحت تر، مقرون به صرفه تر و سریع تری داشته باشند.

در حالی که تنها در مواردی این جایگزین ممکن است مناسب باشد که حرکت جزئی دندان تنها چیزی باشد که لازم است. به عنوان مثال، یک دیاستم (فاصله) جزئی بین دندان های پیشین مرکزی می تواند بسته شود، که بعلاوه اوربایت خفیف را نیز کاهش می دهد. با فرض اینکه بیمار از نتایج زیبایی شناختی (و ارتودنتیست از روابط اکلوزال) راضی باشد، این نوع درمان جایگزین ممکن است گزینه ای قابل انجام باشد.

فشردگی خفیف، همپوشانی دندان ها یا عود ارتودنسی نیز ممکن است بر اساس مورد با ارتودنسی تک فک به اندازه کافی درمان شود.

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

دوره واسط دندانی

بیماران خردسالی که تحت درمان های “فاز ۱” یا مداخله گر قرار دارند، از جمله افرادی هستند که به درمان تک فک نیاز دارند. این معمولاً به دلیل بلوغ فیزیکی آناتومی دهان، رشد دندان ها یا مراحل رویش است. در چنین مواردی، درمان های تک فک می توانند زمینه سازی برای درمان های پیچیده تر فاز ۲ در آینده را مؤثرتر کنند.

تعیین اینکه “آیا درمان تک فک درست است یا خیر”، ممکن است تنها به دلیل آناتومی دهان بیمار، تصمیم ساده ای باشد.

چه زمانی نباید از بریس ها به صورت تک فک استفاده کرد؟

در صورتی که دندان های فک های بالا و پایین به درستی روی یکدیگر قرار نگیرند، تنها کارهای زیادی وجود دارند که می توانند برای همترازی کلی دندان ها انجام شوند. اگر بیمار از گذاشتن بریس روی قوس دندانی مقابل خود اجتناب کند، درمان تک فک می تواند منجر به اپن بایت، کراس بایت یا شکست در اصلاح اوربایت شود. با گذشت زمان، این ممکن است منجر به سایش اکلوزال، شکستگی ترمیم دندانی، یا اختلال مفصل فکی گیجگاهی شود.

درک این موضوع برای یک متخصص دندانپزشکی آسان است، اما ممکن است بیمار نتواند به این درک برسد. یک تشبیه خوب، مقایسه درمان تک فک با پیچاندن درب روی شیشه، تنها با نگه داشتن درب است. تناسب نهایی چیزی نخواهد بود که باید داشته باشد، اگر روی شیشه و درب آن یک “گیره” داشته باشید، همانطور که اگر همزمان روی هر دو قوس دندانی بالا و پایین بریس داشته باشید.

در مورد نگرانی بیمار برای قرار گرفتن تحت درمان “تنها تک فکی” بحث کنید.

بسیاری از بیماران تصور می کنند که اگر از متخصص ارتودنسی خود درخواست کنند که “بریس ها را فقط روی دندان های فک بالای آنها قرار دهد” ۵۰ درصد هزینه کلی درمان ارتودنسی آنها کاهش پیدا خواهد کرد. شما دانش یک متخصص را ندارید که بتوانید این ارزیابی را انجام دهید.

اگر بیمار برای پذیرش یک طرح جامع درمان ارتودنسی تردید دارد، پی ببرید که آیا پرسشی دارد یا به درک بهتر جنبه های این طرح نیاز دارد. اطلاعات مالی را از قبل ارائه دهید، زیرا برخی از افراد ممکن است خجالت بکشند که بپرسند، و به نظر می رسد به همین دلیل برای شروع درمان تردید می کنند.

اگر مکالمه به سمت “قرار گرفتن بریس ها روی یک قوس دندانی بسیار ارزان تر خواهد بود” تغییر جهت داد، بحث را به این نتیجه برسانید که تفاوت قیمت قابل توجهی بین درمان جامع (فک بالا و پایین) و درمان تک فک وجود ندارد و دلیل آن را توضیح دهید. این اطلاعات باید تحت هر شرایطی که بیمار درخواست درمان تک فک دارد ارائه شوند.

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

سیم های کمانی “سوپرالاستیک” و الاینرهای شفاف

برندهای مدرن ارتودنسی شروع به هدف قرار دادن این بازار با سیستم های دارای طراحی ویژه کرده اند که از بیومکانیک های بهینه سازی نیرو برای درمان تنها یک فک استفاده می کنند. اگر اتصالات، رابر بندها، TAD ها یا سایر ملزومات اساساً برای شرایط خاص الزامی نیستند، یک الاینر شفاف یا سیستم سیم کمانی سوپر پلاستیک ممکن است این کار را انجام دهد.

تجزیه و تحلیل اضافی برای برقراری تماس نهایی

با تجزیه و تحلیل سفالومتری دیجیتال که توسط متخصصان رادیوگرافی انجام می شود، این امکان فراهم می شود تا دقیق ترین و کارآمدترین روش درمان ارتودنسی برای بیمار طراحی و اجرا شود. در مواردی مانند درمان تک فک که ممکن است جویای نظر متخصص دوم شوید، خواندن سفالومتری دیجیتال را می توان در یک بازه زمانی اثربخش و بدون ارجاع بیمار به جای دیگر یا کاهش بهره وری انجام داد.

تعیین گزینه های شما

یکی از مبانی طراحی درمان و ارائه مورد، ارائه تمام گزینه های قابل انجام برای درمان نگرانی های بیمار و ارزیابی مزایای هر کدام به بیمار است. برای ارتودنتیست هایی که تمایل دارند جهت گیری خاصی نسبت به موارد ارتودنسی تک فک داشته باشند، وقتی این گزینه نادیده گرفته می شود، ممکن است تشویق بیمار به پذیرش طرح مراقبتی دشوار باشد.

دانستن این موضوع که بیمار هر درمانی غیر از درمان تک فک را رد می کند، باید در برابر اینکه آیا درمان به جای سودمند بودن مضر است یا خیر، ارزیابی شود. مطمئناً، ممکن است ارجح ترین روش درمانی نباشد- بخصوص اگر در حال طراحی دوره درمان برای خود یا فرزندتان بوده اید- اما اگر این تنها چیزی است که بیمار مایل به در نظر گرفتن آن است، باید آن را در نظر داشت.

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا زمان آن رسیده که خارج از عرف فکر کنیم؟

در دندانپزشکی، فناوری و درمان ها می توانند از یک دهه تا دهه دیگر به طور قابل توجهی تغییر کنند. آنچه در دانشگاه به ما آموزش داده می شود، ممکن است پس از گذشت چند سال کاملاً منسوخ شود و مطالعات جدید یافته های تحقیقات بالینی جدیدتر را نشان دهند. وقتی صحبت از درمان تک فک به میان می آید، بسیار مهم است که با ذهنی باز وارد فرآیند طراحی درمان شوید. با توجه به ماهیت مورد به مورد بیماران به طور کلی، استثناءهایی وجود دارد که ارزش در نظر گرفته شدن دارند.

اگر یک ارتودنتیست در درمان تک فکی تازه کار است، باید سعی کند با متخصصین همکار که می توانند در طراحی درمان این مورد، در طول مراحل تشخیص اولیه و ارزیابی کمک کنند، مشورت کند؛ به این ترتیب می توانید از ابتدای درمان از مثبت بودن نتیجه درمان اطمینان حاصل کنید.

متخصصان ارتودنسی همه گزینه ها را در نظر می گیرند

ارتودنتیست شما با استفاده از تصاویر دیجیتال رادیوگرافی سفالومتری با اشعه ایکس می تواند وضعیت بیمار را به طور مؤثر ارزیابی کند، تا حین طراحی درمان، تمام اطلاعات را در اختیار داشته باشد. این امر باعث صرفه جویی در زمان ارزشمند شما می شود بدون اینکه کیفیت مراقبتی که به شما ارائه می شود به خطر بیفتد.

هنگامی که بریس های خود را در فواصل زمانی منظم توسط متخصص ارتودنسی تنظیم می کنید، اکثر بیماران از چند ساعت تا چند روز بعد از انجام آن احساس درد دارند.

در این مقاله توضیح خواهیم داد که چرا براکت های شما نیاز به تنظیم شدن دارند، هر چند وقت یک بار باید آنها را سفت کنید، وقتی آنها را تنظیم می کنید چه اتفاقی می افتد و برای کاهش ناراحتی که ممکن است بعد از آن احساس کنید چه کاری باید انجام دهید.

چرا بریس ها باید سفت شوند؟

دلیل اصلی نیاز بریس ها به سفت شدن با استفاده از تنظیمات تخصصی ارتودنسی این است که اطمینان حاصل شود که بریس های شما با موفقیت دندان های شما را حرکت می دهند.

بریس ها به دندان های شما فشار وارد می کنند که به دندان ها اجازه می دهد به سمت موقعیت مطلوب خود حرکت کنند. با حرکت دندان های شما، بریس ها شل می شوند و باید مجدداً توسط متخصص ارتودنسی سفت و تنظیم شوند تا اطمینان حاصل شود که فشار مستمری به دندان های شما وارد می شود.

ارتودنتیست شما از رابر بندها و کش های تازه برای تنظیم بریس ها و سیم های شما، و از اعمال فشار ملایم استفاده می کند تا مطمئن شود دندان های شما در جهت درست در حال حرکت هستند.

هر چند وقت یک مرتبه باید بریس های خود را سفت کنید؟

متخصص ارتودنسی شما هر ۴- ۸ هفته یک مرتبه قرار ملاقات های معاینه را برای تنظیم بریس های شما برنامه ریزی خواهد کرد.

سفت کردن بریس ها چقدر طول می کشد؟

به طور متوسط، یک جلسه تنظیم ارتودنسی حدود ۲۰ تا۳۰ دقیقه طول می کشد.

سفت کردن بریس

سفت کردن بریس

بریس ها چگونه سفت می شوند؟

هنگام تنظیم بریس ها، می توانید انتظار مراحل زیر را داشته باشید:

  • برداشتن رابر بندهای شما که سیم کمانی را روی براکت ها نگه می دارند (اگر براکت های شما خود تنظیم شونده یا دیمون باشند، هیچ رابر بندی وجود ندارد زیرا براکت ها دارای درهای مخصوصی هستند که سیم را در جای خود محکم می کنند)
  • جدا کردن سیم کمانی
  • سپس ارتودنتیست دندان های شما و موقعیت آنها را بررسی خواهد کرد
  • پس از این کار، ارتودنتیست شما یا سیم کمانی قدیمی، یا سیم جدید را روی براکت های شما قرار می دهد.
  • در نهایت، ارتودنتیست شما لیگاچورهای الاستیک جدیدی را برای نگه داشتن سیم کمانی روی براکت ها قرار می دهد (برای بریس های خود تنظیم شونده یا دیمون لازم نیست)

آیا سفت کردن بریس ها درد دارد؟

پس از تنظیم و سفت کردن بریس ها، ممکن است برای چند روز کمی درد و ناراحتی داشته باشید. نگران نباشید، این طبیعی است زیرا تنظیم و سفت کردن بریس ها به معنای افزایش فشار است زیرا با حرکت دندان ها به موقعیت جدید همراه است. هر تنظیم یک گام در جهت درست به سمت دندان های همراستا است.

بریس ها بعد از سفت شدن چه مدت درد دارند؟

این کاملاً به فرد بستگی دارد، اما معمولاً بیماران به مدت ۱- ۳ روز پس از ویزیت، ناراحتی جزئی را تجربه می کنند. پس از شش ماه نخست از نصب بریس ها، درد و ناراحتی بعد از هر بار ملاقات کاهش می یابد.

سفت کردن بریس

سفت کردن بریس

نکاتی برای تسکین درد بریس ها

ممکن است هنگام تعویض و تنظیم بریس ها کمی درد احساس کنید- این شامل سفت کردن بریس ها، خم شدن یا در صورت لزوم، تعویض سیم ها می شود- اما راه هایی برای تسکین درد وجود دارند:

  1. بی حس کننده های دهانی را امتحان کنید.

با استفاده از یک سواب پنبه ای یا انگشت خود، یک بی حس کننده دهانی مانند اوراژل را مستقیماً روی دندان ها و لثه های حساس خود بمالید. بی حس کننده های دهانی باعث از بین رفتن حساسیت لثه ها و دندان های شما می شوند که به کاهش ناراحتی یا دردی کمک می کنند که ممکن است حین جابجایی زیاد دندان های خود احساس کنید.

  1. داروی مسکن بدون نسخه یا OTC مصرف کنید.

هنگام مصرف داروهای بدون نسخه، مطمئن شوید که دستورالعمل ها را به خوبی خوانده اید و دستورالعمل های مربوط به دوز را به دقت دنبال می کنید.

  1. ازکیسه یخ استفاده کنید.
  2. آب سرد بنوشید.
  3. غذاهای نرم بخورید.
  4. موم ارتودنسی استفاده کنید.

ارتودنتیست شما به احتمال زیاد یک موم ارتودنسی غیرسمی به شما خواهد داد. این موم برای تسکین درد عالی است زیرا با ایجاد مانعی که از تحریک بیشتر دهان توسط انتهای تیز براکت ها جلوگیری می کند، از داخل لثه، گونه ها و لب ها در برابر براکت های بریس ها محافظت می کند. هنگام استفاده از موم ارتودنسی، حتماً دستورالعمل های ارائه شده توسط ارتودنتیست را دنبال کنید.

  1. ماساژ لثه را فراموش نکنید.

اگر لثه های شما متورم شده اند، ماساژ آرام لثه های خود به صورت دایره ای با یکی از انگشتان خود را امتحان کنید. می توانید این کار را فقط با یک انگشت یا با یک تکه یخ انجام دهید تا زمانی که لثه های متورم شما آرام شوند.

  1. شستشو با آب نمک گرم نیز مفید است.

اگر پس از سفت شدن بریس ها، بریدگی یا زخمی در دهان و لثه های خود دارید، غرغر کردن با آب نمک گرم می تواند به بهبود بریدگی ها و زخم ها کمک کند و هر گونه دردی که ممکن است احساس کنید را کاهش می دهد.

  1. باید صبور باشید.

هدف خود را از دست ندهید: یک لبخند زیبا و سالم با خط فک جذاب. ناراحتی و دردی که تجربه می کنید فقط چند روز طول خواهد کشد، اما لبخند جدید شما همیشه همراه شما خواهد بود. پس از سفت کردن بریس ها، از آن به درستی مراقبت کنید.

سفت کردن بریس

سفت کردن بریس

بعد از سفت شدن بریسها چه بخوریم؟

غذاهای نرمی که باید بعد از سفت شدن بریس بخورید

برای جلوگیری از ناراحتی بیشتر، بسته به حساسیت دندان های خود، باید حواس تان باشد که بعد از تنظیم بریس ها چه می خورید. غذاهایی که می خورید باید به راحتی جویده و بلعیده شوند. این خوراکی ها عبارتند از:

  • موز
  • تخم مرغ
  • پوره سیب زمینی
  • رشته فرنگی
  • بلغور جو دوسر
  • برنج
  • اسموتی ها
  • سوپ ها
  • نان ذرت مکزیکی
  • ماست

غذاهایی که بعد از سفت شدن بریس ها باید از آنها اجتناب کنید

چند غذا وجود دارند که بعد از سفت کردن بریس ها باید از آنها اجتناب کنید، زیرا می توانند باعث ایجاد درد و ناراحتی بیشتری شوند. این خوراکی ها عبارتند از:

  • آب نبات جویدنی
  • چیپس
  • گرانولا
  • سبزیجات و میوه های سفت (سیب، هویج، انگور، گلابی و غیره)
  • آجیل
  • گوشت های سخت و سفت

اگر در حال بررسی براکت ها هستید یا نیاز به تنظیم بریس دارید، برای مشاوره ارتودنسی با ما تماس بگیرید.

به طور شگفت انگیزی، یکی از متداول ترین پرسش های بیماران که ما باید به آن پاسخ دهیم این است: آیا می توانم با بریس ها شنا کنم؟

آری، شما می توانید با بریس ها شنا کنید! ما تعداد زیادی بیمار داریم که شناگر حرفه ای هستند.

دریافت بریس ها ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما در واقع، آنقدری که شما فکر می کنید بد نیست! ما درک می کنیم که دریافت بریس ها یک گام بزرگ در زندگی فردی است که نیاز به برخی تنظیمات (نسبتاً کوچک) در کارهایی که انجام می دهد و نحوه زندگی دارد. بریس ها به این معنی هستند که شما نمی توانید کارهایی مانند خوردن ذرت روی بلال یا آبنبات واقعاً چسبناک را انجام دهید؛ آنها به این معنی هستند که شما باید کارهایی مانند مراجعه منظم به ارتودنتیست را انجام دهید و نخ دندان کشیدن دشوارتری در پیش خواهید داشت.

غیر از این، زندگی تقریباً به صورت طبیعی ادامه خواهد داشت- شما می توانید برقصید، می توانید آواز بخوانید و شنا کنید!

شنا برای بدن، ذهن و روح عالی و خوب است. اما ما نگرانی را درک می کنیم. مردم می ترسند که شنا کردن به نحوی به بریس ها یا دندان ها آسیب برساند، یا به نحوی باعث طولانی شدن دوره درمان با بریس ها شوند.

بیایید نگاهی به برخی از نکات مربوط به ایده شنا کردن با بریس ها بیندازیم، به گونه ای که وقتی نوبت شنا کردن می رسد، بدانید چکار می توانید انجام دهید و کجا می خواهید از شنا کردن اجتناب کنید.

شنا کردن در طول ارتودنسی

شنا کردن در طول ارتودنسی

شنا با بریس ها

این ایده همواره وجود داشته است که اگر فرد بیش از حد زیر آب باقی بماند بریس ها ممکن است شروع به زنگ زدن کنند. اگر این نگرانی برای شما نیز وجود دارد، اطمینان داشته باشید که نیاز نیست نگران باشید. قسمت فلزی بریس ها از آلیاژ تیتانیوم ساخته شده و در برابر زنگ زدن بسیار مقاوم است. از سوی دیگر، اگر شما بریس های سرامیکی یا اینویزیلاین داشته باشید، حتی باید کمتر نگران باشید؛ سرامیک و پلاستیک نمی توانند زنگ بزنند!

این در مورد آب کلر دار استخر، آب تازه دریاچه و آب شور اقیانوس به یک میزان صدق می کند. مهم نیست که در چه نوع آبی شنا می کنید، بریس ها قادر به مقاومت در برابر آن خواهند بود.

ورزش های آبی با بریس ها

اینجا جایی است که برخی چیزها اندکی از مشهود بودن خود از دست می دهند. بازی کردن ورزش های آبی، یا هر ورزش به آن صورت، به این معنی است که فرد هنگامی که بریس دارد باید اقدامات احتیاطی را انجام دهد و احتمالاً برخی از محدودیت ها را اعمال کند.

واتر پلو

واتر پولو یک مثال خوب است، که به عنوان والیبال فوق العاده دشوار آبی نیز شناخته می شود، واتر پولو شامل ضربه به یک توپ از بالای یک تور به سمت تیم مخالف است، در حالی که همگی در یک استخر آب غوطه ور هستند. و بسیار شبیه به والیبال معمولی، احتمال برخورد توپ به صورت تا حدودی بالا است.

اگر شما روی دندان های خود بریس دارید، ممکن است بهتر باشد برای این ورزش بیرون بنشینید یا از محافظ دندان استفاده استفاده کند. برخورد یک توپ به صورت این احتمال را دارد که باعث شکستن یا آسیب رساندن به بریس ها یا دندان های شما شود. مطمئناً، این همیشه می تواند برطرف شود، اما به احتمال زیاد برای شما هزینه در بر خواهد داشت و احتمالاً به این معنی است که شما مجبور به استفاده از بریس ها برای حتی مدتی طولانی تر از آنچه پیش بینی شده است خواهید بود. و ما می دانیم که هیچ کس این را نمی خواهد.

اسکی روی آب و موج سواری

در اینجا به معرفی یکی دیگر از ورزش های مشکل آفرین آبی می پردازیم. گرچه هر دو ورزش اسکی روی آب و موج سواری ورزش های تأثیر گذاری هستند، اما مطمئناً احتمال افزایش تروما به سر و صورت در طول این فعالیت های شدید وجود دارد. در حال حاضر، ما با تعداد زیادی از افراد مشتاق موج سواری و اسکی روی آب ملاقات می کنیم، و می دانیم که شور و شوق آنها اغلب فراتر از نگرانی آنها می رود. در این مورد، ما دوباره برای مواجه شدن با یک لغزش، افتادن، یا ضربه به صورت یک محافظ دندان را توصیه می کنیم.

شنا کردن در طول ارتودنسی

شنا کردن در طول ارتودنسی

چه کاری باید انجام دهید اگر …

شاید شما تصمیم گرفتید که در برخی از فعالیت های آبی شیرجه بزنید و به رغم بهترین تلاش های خود برای بازی بی خطر، شما به بریس ها یا دندان های خود آسیب رسانده اید. شاید یک سیم شکسته یا دندان لب پر شده باشد. در ادامه چه کاری انجام می دهید؟

اگر شما در حال موج سواری یا اسکی روی آب هستید، به احتمال زیاد شما در نزدیکی ارتودنتیست خود نیستید. شما به احتمال بیشتر در اقیانوس یا در دریاچه ای هستید که از هر گونه کمک فوری چند کیلومتر فاصله دارید. خبر خوب این است که خیلی زود به اندازه کافی خوب خواهید بود، پس سعی کنید نگران نباشید.

اما در اینجا به بیان برخی از کارهایی می پردازیم که می توانید در صورت بروز موارد اورژانسی ارتودنسی انجام دهید:

  • شماره ارتودنتیست خود را ذخیره کنید و بلافاصله برای مشاوره بیشتر تماس بگیرید.
  • اگر مسافرت می کنید، قبل از ترک، از ارتودنتیست خود بپرسید که آیا می تواند یکی از همکاران خود در شهر مقصد را به شما توصیه کند. اگر نه، به سادگی به صورت آنلاین از قبل چک کنید. اگر شما یک مورد اورژانسی دارید، خوشحال خواهید شد که قبلاً به این موضوع رسیدگی کرده اید.
  • یک محافظ دندان تهیه و از آن استفاده کنید! شما می توانید یک محافظ دندان سفارشی دریافت کنید یا یک نمونه آماده آن را از فروشگاه خریداری کنید. یک محافظ دندان سفارشی محفاظت بهتری ارائه می دهد، اما در این مورد هر چیزی بهتر از هیچ چیز است.

شنا کردن با بریس ها: پس چه؟

در انتها، فعالیت های آبی به احتمال زیاد به بریس های شما آسیب نمی رسانند. با این حال، هر چه ورزش شدیدتر باشد، خطر بیشتر خواهد بود، بنابراین با احتیاط ادامه دهید. ما نمی خواهیم کسی را از انجام کارهایی که دوست داری منع کنیم و آنها را سالم و شاد نگه داریم. اما ما توصیه می کنیم که افراد به خوبی از خود محافظت کنند، بویژه اگر احتمال آسیب دیدن افزایش یافته باشد.

مثل همیشه، در صورتی که در حال مسافرت هستید و موج سواری در صدر فهرست کارهایی قرار دارد که قصد دارید انجام دهید، برخی از اقدامات احتیاطی هستند که باید انجام دهید. برخورد یک تخته موج سواری به سر یکی از اتفاقات شایع است و اگر شما از قبل بدانید که چه کاری باید انجام دهید، همه چیز بسیار ساده تر خواهد شد. بویژه هنگامی که با سیم های خم شده یا دندان های لب پر شده مواجه می شوید.

اما زندگی خود را داشته باشید و از آن لذت ببرید و قطعاً به شنا بروید.

و اگر هنوز هم فکر می کنید که آیا بریس ها برای شما مناسب هستند یا خیر، با ما مشورت کنید. ما می خواهیم به شما کمک کنیم تا تصمیم بگیرید که کدام گزینه ها برای شما مناسب هستند، و چگونه می توانند در سبک زندگی فعال شما جای بگیرند. برای همه افراد گزینه هایی وجود دارند، حتی اگر شما بهترین اسکی باز روی آب جهان باشید (یا تمرین می کنید که باشید!).

آیا صاف کردن دندان ها با وجود ایمپلنت های دندانی عملی است؟

هر دو فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی و درمان ارتودنسی، شیوه های دندانپزشکی با هدف بهبود لبخند فرد هستند. گاهی اوقات ممکن است هر دو نیاز باشند؛ بسته به ساختار دهان، افراد ممکن است در کنار صاف کردن دندان ها نیاز به جایگزینی دندان ها نیز داشته باشند.

اگر شما هم مدت ها منتظر صاف و یکدست کردن دندان های خود بوده اید، اما مطمئن نیستید که آیا انجام این کار با داشتن ایمپلنت های دندانی سازگار است یا خیر- ما می توانیم کمک کنیم. اگر شما دندان از دست رفته دارید و در حال فکر کردن به این موضوع هستید که آیا ایمپلنت های دندانی، قبل از اقدام به درمان صاف کردن دندان ها یک گزینه مناسب است یا خیر، در اینجا چند عامل وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند.

  • آیا امکان صاف و یکدست کردن دندان ها با وجود ایمپلنت های دندانی وجود دارد؟
  • زمان بندی مهم است، بنابراین مقداری هماهنگی وجود دارد که باید انجام شوند.

ایمپلنت دندانی چیست؟

ایمپلنت های دندانی یک گزینه دائمی برای جایگزینی دندان های طبیعی از دست رفته هستند. آنها پر کاربردترین روش برای جایگزینی دندان ها هستند و با دوام ترین گزینه نیز هستند. آنها می توانند برای جایگزینی دندان های شکسته، ترک خورده، لب پر شده یا از دست رفته استفاده شوند.

ایمپلنت با یک میله یا پیچ فلزی آغاز می شود که داخل استخوان فک قرار می گیرد. هنگامی که جوش خوردن میله با استخوان به پایان رسید، یک اباتمنت متصل می شود. اباتمنت قطعه ای است که روکش را آن قرار می گیرد. روکش بخشی از ایمپلنت دندانی است که شبیه دندان اصلی است. شکل و رنگ این قطعه به گونه ای است که تا حد امکان طبیعی به نظر برسد و با دندان های دیگر هماهنگ باشد.

ایمپلنت های دندانی عملکردی درست شبیه به دندان های طبیعی دارند. دوام و عملکرد آنها بیشتر و بهتر از بریج ها یا پروتز های مصنوعی است. از آنجا که برای کاشت ایمپلنت های دندانی با جراحی یک میلع فلزی داخل استخوان فک قرار می گیرد، آنها به شکلی باور نکردنی دائمی هستند و معمولاً مانند دندان های طبیعی با تکنیک های صاف کردن قابل جابجا شدن نیستند.

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

صاف کردن دندان در حالی که برخی دندان ها از دست رفته اند

اینکه آیا دندان ها باید قبل از قرار دادن جایگزین برای دندان های از دست رفته صاف شوند یا خیر، به محل دندان های از دست رفته و وضعیت دهان فرد بستگی دارد. در برخی موارد، در صورتی که دندان های موجود در حال حاضر بیش از اندازه فشرده و نامرتب باشند، امکان استفاده از بریس ها برای بستن فضای ایجاد شده با از دست رفتن دندان ها وجود دارد. این یک گزینه صاف کننده خوب را فراهم می آورد که نیاز به گزینه های جایگزینی دندان ها مانند ایمپلنت های دندانی را کاهش می دهد.

اگر دندان های موجود نیاز داشته باشند که به یکدیگر نزدیک تر شوند، ممکن است قبل از صاف کردن دندان ها نیاز باشد، دندان یا دندان های از دست رفته جایگزین شوند. در برخی موارد، صاف کردن را می توان با حفظ فضا برای کاشت ایمپلنت ها در آینده آغاز کرد. در هر صورت، تا جایی که امکان دارد، بریس ها باید قبل از اینکه ایمپلنت های دندانی کاشته شوند روی دندان ها نصب شوند، زیرا ایمپلنت های دندانی در صورتی که در جای خود بگیرند به مانند دندان های طبیعی قادر به حرکت کردن نیستند.

صاف کردن دندان ها با وجود ایمپلنت های دندانی

همانطور که قبلاً اشاره شد، ایمپلنت های دندانی را نمی توان جابجا کرد، اما دندان های اطراف آنها قابل جابجا شدن هستند. یک بریس ثابت یا الاینرهای شفاف، می تواند برای حرکت دادن دندان های مجاور طراحی شوند بدون آنکه تأثیری روی ایمپلنت های دندانی داشته باشند. در برخی موارد، در صورت نیاز، روکش های روی ایمپلنت های دندانی را می توان تعویض کرد تا در زاویه از متفاوت و همراستا با دندان های اصلاح شده قرار بگیرد. در موارد نادر، در صورت نیاز، کل ایمپلنت را می توان تعویض کرد.

نیاز به ایمپلنت های دندانی در طول درمان ارتودنسی

شاید شگفت آور باشد، اما اصلاً بعید نیست افراد در حالی که تحت درمان ارتودنسی قرار دارند، به ایمپلنت های دندانی نیاز داشته باشند. از آنجا که درمان ارتودنسی یک درمان نسبتاً طولانی مدت است، در طول این بازه زمانی درمان اتفاقات زیادی می توانند رخ دهند. خراب شدن یک دندان در نتیجه پوسیدگی و حفره های دندانی و یا حتی آسیب دیدن آن به دلیل تروماهای دهانی اصلاً دور از انتظار نیست، تا حدی که امکان نجات آن با درمان ریشه یا پر کردن ساده دندان وجود نداشته باشد. به همین دلیل ممکن است یک یا چند دندان حتی در طول درمان ارتودنسی نیاز به کشیدن داشته باشند.

قطعاً برای کسی که برای انجام درمان ارتودنسی سرمایه گذاری کرده است، حفظ نتایج از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به همین دلیل ممکن است فرد بخواهد جایگزینی برای دندان یا دندان های از دست رفته خود قرار دهد. اما این پرسش مطرح می شود که آیا امکان کاشت ایمپلنت های دندانی در طول مدتی که بریس ها روی بقیه دندان ها قرار دارند وجود دارد یا خیر.

خوشبختانه، اکثر ارتودنتیست ها و دندانپزشکان موافقند که امکان دریافت ایمپلنت ها در طول درمان ارتودنسی وجود دارد، خواه درمان با بریس های سنتی انجام شود یا با بریس های شفاف. با این حال، ممکن است چند چالش بوجود بیایند، به همین دلیل انجام این فرایند ممکن است همیشه توصیه نشود.

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

اجتناب از مشکلات در صورت امکان

اکثر ارتودنتیست ها معتقدند که بهتر است برای کاشت ایمپلنت های دندانی تا پس از اتمام درمان ارتودنسی منتظر بمانید. هنگامی که ایمپلنت کاشته می شود، نمی توان آن را جابجا کرد زیرا یک دندان طبیعی نیست. هدف درمان ارتودنسی صاف و یکدست کردن دندان های طبیعی است و اگر ایمپلنت دندانی در طول این فرایند صاف کردن قرار گیرد، دندان های اطراف آن ممکن است حرکت کنند یا تنظیم شوند. این امر می تواند در طول دوره بهبود ایمپلنت باعث بوجود آمدن مشکلاتی شود.

خطرات

اگر یک ایمپلنت دندانی در طول درمان ارتودنسی کاملاً ضروری باشد، بنابراین آگاه بودن از خطرات مهم است. دندان های طبیعی ممکن است به شکلی غیر عادی جابجا شوند، زیرا استخوان فک نیز در حال تطبیق پیدا کردن با ایمپلنت تیتانیومی جدید است که داخل آن جاسازی شده است. به دلیل جایگذاری اخیر این ایمپلنت های تیتانیومی ممکن است صاف و یکدست شدن دندان ها طول بکشد.

خود ایمپلنت نیز ممکن است مشکلاتی مانند تأخیر در بهبودی یا جوش خوردن با استخوان را تجربه کند. تأخیر در بهبودی و جوش خوردن بعلاوه می تواند باعث شود کل دهان بیشتر در معرض خطر عفونت های باکتریایی قرار داشته باشد. هنگامی که ایمپلنت های دندانی جای می گیرند، یک جراح دهان و دندان یک برش در لثه ایجاد می کند تا استخوان فک قابل دسترسی باشد. اگر برش ها به سرعت بهبود پیدا نکنند، بیشتر احتمال دارد که نوعی عفونت وجود داشته باشد.

ناراحتی بیشتر

درمان ارتودنسی عموماً دردناک نیست، اما برخی موارد وجود دارند که ناراحتی احساس می شود، بویژه هنگامی که تنظیمات انجام می شوند. هنگامی که در طول درمان ارتودنسی ایمپلنت های دندانی داخل دهان جای می گیرند، بیماران عموماً ناراحتی کلی را داخل دهان خود تجربه می کنند. ایمپلنت ها نیاز به جراحی دارند، که می تواند باعث بروز سوزش اضافی شود، در حالی که بیمار نیز تحت درمان ارتودنسی قرار دارد.

فرایند کاشت ایمپلنت های دندانی در حین درمان ارتودنسی امکان پذیر است، اما مهم است که از خطرات و تأثیری که ممکن است روی این فرآیند داشته باشد، اطلاع داشته باشید. برای مطرح کردن پرسش های خود درباره درمان ارتودنسی و ایمپلنت های دندانی، با یک دندانپزشک یا ارتودنتیست مشورت کنید و از یک دندانپزشک متخصص بخواهید تا بیشتر توضیح دهد که آیا امکان دریافت ایمپلنت های دندانی با وجود بریس ها روی دندان ها وجود دارد یا خیر.

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

ارتباط ایمپلنت دندانی و درمان ارتودنسی

کاشت ایمپلنت های دندانی در طول درمان ارتودنسی با الاینرهای شفاف اینویزلاین

اینویزیلاین ها جایگزینی برای بریس های سنتی یا مرسوم هستند که شهرت آنها رو به افزایش است و می توانند دندان ها را صاف و یکدست کنند و انواع مختلفی از مشکلات دندانی مانند فشردگی و نامرتبی بیش از حد، و اوربایت را به شیوه ای تقریباً نامرئی، اصلاح کنند. این کار با استفاده از ریتینرهای شفاف انجام می شود. اینویزیلاین نه تنها به شما لبخند جذابی که همیشه می خواسته اید را می دهد، بلکه عزت نفس، اعتماد به نفس و همچنین سلامت جسمی شما را بهبود می بخشد. اینویزیلاین راحت است و از آنجا که تنها یک بار مراجعه نیاز دارد، دردسر مراجعات گاه به گاه به ارتودنتیست شما را آزار نخواهد داد.

اینویزیلاین پس از ایمپلنت های دندانی

افرادی که در حال بررسی اینویزیلاین هستند، به طور طبیعی پرسش های زیادی دارند. که در اینجا به تعدادی از آنها پاسخ خواهیم داد.

آیا پس از کاشت ایمپلنت های دندان می توان اینویزیلاین استفاده کرد؟

گاهی اوقات ممکن است شما در موقعیتی قرار بگیرید که لازم است ایمپلنت دندانی دریافت کنید، اما در حال حاضر علاقه مند به استفاده از اینویزیلاین خود هستید. بنابراین، آیا استفاده از اینویزیلاین ها پس از ایمپلنت های دندانی امکان پذیر است؟

گرچه هر مورد متفاوت است، اما به طور کلی، پاسخ کوتاه به این پرسش این است که آری، شما هنوز هم می توانید گزینه مناسبی برای استفاده از اینویزیلاین ها باشید. اینویزیلاین همچنین می تواند پس از دریافت بریج ها، روکش ها و پر شدگی های دندان نیز استفاده شود. با این حال، احتمالاً طرح درمان شما اندکی پیچیده خواهد بود، که دلایل آن در زیر توضیح داده خواهند شد.

مطمئناً ترجیح داده می شود ابتدا از ینویزیلاین ها استفاده کنید و پس از آنکه دندان ها در موقعیت نهایی خود قرار گرفتند ایمپلنت دندانی را دریافت کنید. علت این است که ایمپلنت ها را نمی توان به یک موقعیت متفاوت منتقل کرد زیرا آنها داخل استخوان ثابت شده اند- آنها مانند دندان های معمولی نیستند. به طور خلاصه، گرچه معمولاً ایده آل نیست که تا پس از رسیدن به دندانها به موقعیت دلخواه خود یک ایمپلنت دندانی دریافت کرد، اما قطعاً امکان پذیر است. این اتفاق دندان های دیگر شما که در حال جابجا شدن به موقعیت ایده آل خود هستند را تحت تأثیر قرار نخواهد داد. اگر شما در این وضعیت قرار گرفتید، ایده خوبی است که در مورد نتایج مطلوب خود با ارتودنتیست خود گفتگو کنید، زیرا شما باید این واقعیت را در نظر بگیرید که ایمپلنت های دندانی شما قابل جابجایی نخواهند بود.

به خاطر داشته باشید که برخی موارد خاص وجود دارند که در آنها ابتدا دریافت یک ایمپلنت دندانی روی توانایی شما برای دریافت درمان ارتودنسی تأثیر نخواهد داشت. به عنوان مثال، فردی ممکن است یک ایمپلنت دندانی داشته باشند که در واقع جزء دندان هایی که با اینویزیلاین جابجا می شوند نیست (برخی افراد ممکن است ایمپلنت دندانی در پشت دهان خود داشته باشند، در حالی که فرد فقط نگران صاف کردن دندان های جلو خود است).

مورد دیگر زمانی رخ می دهد زمانی که یک ایمپلنت دندانی به عنوان یک تکیه گاه استفاده می شود تا به دندان های دیگر کمک کند تا به موقعیت ایده آل خود منتقل شوند. در واقع، این نسبتاً رایج است.

اگر علاقه مند به صاف و همراستا کردن دندان های خود هستید، مراجعه به یک ارتودنتیست ضروری است. ارتودنتیست با گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می تواند یک معاینه جامع انجام دهد تا بهترین مسیر را تعیین کند.

پیشرفت هایی که در زمینه ارتودنسی بزرگسالان و ارتودنسی کودکان صورت گرفته است، باعث شده است تعداد افراد بزرگسالی که به دنبال درمان برای مشکلات دهان و دندان خود هستند که سال ها با آنها مواجه بوده اند افزایش پیدا کند. هنگام تصمیم گیری برای دنبال کردن درمان ارتودنسی، درک تفاوت های بین ارتودنسی بزرگسالان و کودکان می تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید کدام نوع درمان برای شما مناسب است. قطعاً همه افراد می خواهند بهترین لبخند را داشته باشند. داشتن حس اعتماد به نفس در مورد دندان ها و لبخند برای داشتن عزت نفس و اعتماد به نفس کلی ضروری است. شما می توانید با بریس ها به هر دوی اینها دست پیدا کنید.

مزایای بریس های ارتودنسی

سال ها است که بریس ها به میلیون ها نفر در سراسر دنیا کمک کرده اند تا لبخندی زیباتر داشته باشند. به طور میانگین، سالانه حدود ۴ میلیون نفر در مریکا از بریس ها استفاده می کنند. ممکن است شما فکر کنید بریس ها بیشتر برای نوجوانان کاربرد دارند، اما شاید شگفت زده شوید وقتی بشنوید که حدود ۲۵% از افرادی که از بریس ها استفاده می کنند در واقع افراد بزرگسال هستند. بخش بزرگی از آن چهار میلیوم نفر نیز کودکان هستند. بریسها برای افراد در تمام سنین مفید هستند و هرگز برای دریافت آنها دیر نیست. چرا بریس ها اینقدر مهم هستند؟ دندان های صاف و یکدست تر باعث می شوند دهان موقعیت بهتری داشته باشد و کمک می کند فشاری که با هر بار حرف زدن، گاز زدن، جویدن، و کارهای دیگر به فک وارد می شود به طور یکسان روی همه دندان ها وارد شود. وقتی دندان ها صاف تر هستند، پاکسازی آنها نیز راحت تر است، مخصوصاً نخ دندان کشیدن بین دندان ها. به همین دلیل است که افرادی که دندان های صاف و یکدست تری دارند، خطر بروز مشکلات دهان و دندان مانند پوسیدگی دندان ها و بیماری لثه در آنها کاهش پیدا می کند.

پوسیدگی دندان و بیماری لثه

بزرگ ترین مشکلی که برای سلامت دهان وجود دارد پوسیدگی دندان ها و بیماری لثه است. این مشکلات ناشی از عدم رعایت بهداشت مناسب دهان است. اگر شما مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان ها را نادیده بگیرید (یا آن را به اندازه کافی انجام ندهید)، ممکن است رفته رفته مشکلات شما آغاز شوند. وقتی ذرات غذاها روی دندان های شما می نشینند، قند موجود در غذایی که می خورید (یا می نوشید)، با باکتری های داخل دهان ترکیب می شود. این ترکیب باعث بوجود آمدن ماده اسیدی چسبناکی به نام پلاک می شود. این پلاک سخت کار می کند تا موجب خوردگی مینای دندان ها شود. اگر این ماده به مدت کافی روی دندان ها بنشیند بدون آنکه با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن زدوده شود، به داخل مرکز دندان که پالپ نامیده می شود نفوذ خواهد کرد. این همان جایی است که پلاک اسیدی شروع به پوسیدگی دندان خواهد کرد. این مشکل اگر درمان نشده باقی بماند وخیم می شود. پوسیدگی دندان گسترده ترین بیماری در طول دوران کودکی است.

بیماری لثه شبیه پوسیدگی دندان است، اما به لثه ها مربوط می شود. در این مورد هم باز پلاک مقصر است. وقتی به مدت طولانی روی دندان ها می نشیند، می تواند موجب تحریک لثه ها شود. ممکن است شما متوجه شوید که لثه ها شروع به قرمزتر شدن کرده اند یا آنکه آنها ملتهب تر شده اند. به مرور زمان، اگر عادات بهداشتی دهانی به خوبی نهادینه سازی نشوند، لثه ها شروع به کنار رفتن از روی دندان ها می کنند. این در نهایت می تواند باعث افتادن دندان ها شود. حدود ۷/۶۴ میلیون فرد بزرگسال آمریکایی از یکی از اشکال بیماری لثه رنج می برند. این رقم حتی کودکان را نیز شامل نمی شود. گرچه پوسیدگی دندان ها و بیماری لثه اینقدر فراگیر هستند، اما هر دوی آنها با چند مرتبه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دندان ها در روز و نهادینه ساختن عادات بهداشتی خوب دهان و دندان ها قابل پیشگیری هستند.

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

ارتودنسی کودکان

یکی از مهم ترین جنبه های درمان ارتودنسی، ارتودنسی کودکان است. بخش بزرگی از افرادی که از بریس های ارتودنسی استفاده می کنند کودکان هستند. انجمن دندانپزشکان آمریکا توصیه می کند که کودکان نخستین بار بین ۷ تا ۸ سالگی تویط ارتودنتیست ویزیت شوند. انجام این معاینه در سنین پایین به پیشگیری از پیشرفت مشکلات ارتودنسی که ممکن است وجود داشته باشند کمک می کند. در کودکان می توانیم برخی مشکلات خاص ارتودنتیک که وجود دارند را شناسایی کنیم- مانند آندربایت یا کراس بایت. این مشکلات و دیگر مشکلات بایت و همراستایی دندان ها مانند اوربایت، اپن بایت، و مال اکلوژن های دیگر می توانند با ارتودنسی کودکان برطرف شوند.فک کودک هنوز در حال شکل گیری است، بنابراین انجام درمان ارتودنسی کودکان در این سن می تواند به اصلاح راحت این مشکلات کمک کند که در بزرگسالی پرداختن به آنها دشوارتر است. حتی اگر کودک شما هیچ علائم یا نشانه ای از پیچیدگی های ارتودنتیک نشان ندهد، شما هنوز هم می توانید از مزایای ارتودنسی کودکان بهره مند شوند. برخی از این مزایا عبارتند از:

  • نظارت روی رشد صورت و فک
  • مشاهده پیشرفت دندان های در حال رویش
  • هدایت دندان های در حال رویش در موقعیت صحیح آنها
  • کاهش خطر نهفتگی دندان ها
  • کاهش خطر نیاز به کشیدن دندان های دائمی
  • کشف مشکلات پنهان دندانی
تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

ارتودنسی بزرگسالان

ارتودنسی کودکان و بزرگسالان شباهت زیادی به یکدیگر دارد. با این حال، اغلب برطرف نمودن مشکلات بایت و نحوه قرار گیری دندان ها در افراد بزرگسال نسبت به کودکان یا نوجوانان مدت زمان بیشتری طول می کشد. علت این است که رشد فک و دهان تا بزرگسالی متوقف شده است. اگر مشکلات بایت یا قرار گیری دندان ها وخیم هستند، ممکن است فرد بزرگسال مجبور باشد انتظار جراحی برای اصلاح مشکل را داشته باشد. علاوه بر این، وقتی نوبت به انتخاب نوع ابزار درمان می رسد، افراد بزرگسال می توانند از بین گزینه های بیشتری انتخاب کنند. افراد بزرگسال و نوجوانان این حق را دارند تا علاوه بر بریس های فلزی سنتی یکی از گزینه های زیر را انتخاب کنند:

  • بریس های لینگوال- آنها تحت عنوان بریس های نامرئی نیز شناخته می شود. آنها بریس های پنهان هستند که روی سطح زبانی دندان ها قرار می گیرند. از آنجا که آنها سمت داخلی یا پشت دندان ها قرار می گیرند، هیچکس متوجه نخواهد شد که شما تحت درمان ارتودنسی هستید.
  • الاینرهای شفاف اینویزیلاین- آنها یک سری الاینرهای شفاف متحرک هستند که به صورت سفارشی برای دندان های هر بیمار ساخته می شوند. آنها می توانند برای فعالیت هایی مانند غذا خوردن، نوشیدن مایعات، ورزش کردن، و خیلی کارهای دیگر برداشته شوند. از آنجا که آنها شفاف هستند، آنها نیز یک راه مخفی برای اصلاح دندان های افراد بزرگسال و نوجوانان هستند.
  • بریس های سرامیکی شفاف- این نوع بریس ها که از مواد سرامیکی تولید می شوند، همرنگ دندان های طبیعی شما هستند. مواد سرامیکی به کاهش خطر دمینرالیزیشن (از بین رفتن مواد معدنی مینای دندان ها) و لک شدن دندان ها کمک می کنند.
تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

تفاوت ارتودنسی در کودکان و بزرگسالان

درمان ارتودنسی برای همه

خواه شما بزرگسال باشید یا کودک، هرگز برای بهبود لبخندتان دیر نیست. برای افراد در تمام سنین، یک لبخند صاف و یکدست، اعتماد به نفس و عزت نفس را ارتقاء می دهد. برای افراد بزرگسال، این لبخند جدید می تواند به آنها کمک کند شغل بهتری پیدا کنند. مطالعات حاکی از این هستند که لبخند یکدست تر باعث می شود شما مطمئن تر، موفق تر، جذاب تر، و حتی قابل اعتمادتر به نظر برسید. مزایای بریس ها آنقدر زیاد هستند که ارزش داشته باشد درمان با آنها را انجام دهید.

شایع ترین دلیل مشاهده فلر شدن یا انحراف رو به جلوی دندان ها در افراد بزرگسال، عدم وجود جای کافی می باشد. وقتی دندان های شما صاف و یکدست و همراستا می شوند و بایت شما اصلاح می شود، در صورتی که فضای کافی داخل دهان/ بایت وجود نداشته باشد، هیچ جایی وجود ندارد که دندان ها به آنجا بروند، بنابراین فلر می شوند.

چه عواملی موجب انحراف رو به جلوی دندان ها پس از درمان ارتودنسی با بریس ها می شوند؟

انحراف رو به جلوی دندان ها پس از برداشتن بریس های ارتودنسی ممکن است به این علت رخ دهد که ارتودنتیست تصمیم گرفته است هیچ دندانی نکشد، یا اینکه به دلیل تداوم عادات بد دهانی یا براکسیسم (دندان قروچه)، یا به دلیل اختلالات ژنتیکی.

آیا بریس ها می توانند انحراف رو به جلوی دندان ها را برطرف کنند؟

خیر. اغلب لازم است حتماً کشیدن دندان انجام شود تا فضای کافی برای قرار گیری همه دندان ها کنار یکدیگر ایجاد شود. در صورتی که بین دندان های فلر شده فاصله وجود داشته باشد، هیچ نیازی به کشیدن دندان نیست، بنابراین، دندان های فلر شده می توانند با بریس ها یا اینویزیلاین اصلاح شوند.

اصلاح دندان های فلر شده چقدر زمان می برد؟

اگر متوجه فلر شدگی دندان های خود شدید و می خواهید برای درمان آن کاری انجام دهید، احتمالاً این پرسش روی ذهن شما سنگینی می کند: چقدر زمان می برد تا فلر شدگی یا انحراف رو به جلوی دندان ها پس از برداشتن براکت های ارتودنسی اصلاح شود؟ پاسخ به این بستگی دارد که کدام درمان برای شما مناسب تر است. این روند، بسته به وخامت فلر شدگی می تواند چند ماه طول بکشد.

انحراف رو به جلوی دندان

انحراف رو به جلوی دندان

چرا دندان ها پس از درمان با بریس ها بزرگ تر به نظر می رسند؟

بریس ها فشار زیادی به دندان های طبیعی وارد می کنند تا آنها را در یک راستا قرار دهند. به همین دلیل، نه تنها این احتمال وجود دارد که حین استفاده از بریس ها دندان ها با یکدیگر جابجا شوند، بلکه ممکن است آنها رو به جلو منحرف شوند. این همان چیزی است که باعث می شود دندان ها به صورت منحرف شده رو به جلو به نظر برسند، اما مراقبت از آنها خیلی از راحت تر از چیزی است که شما فکرش را بکنید.

اگر بعد از برداشته شدن براکت ها دندان های خود را دوست نداشته باشید چه می شود؟

اگر با بالا رفتن سن متوجه شوید که دندان های شما در حال جابجا شدن و بازگشت به محل قبلی خود هستند، شما می توانید با ارتودنتیست خود تماس بگیرید و در مورد مشکل گفتگو کنید. برخی افراد در نهایت مجبور می شوند یک بار دیگر در طول عمر خود از براکت ها یا الاینرها استفاده کنند. این کار هیچ ایرادی ندارد، و اصلاً تقصیر ارتودنسی یا حتی تقصیر خود شما هم نیست که این اتفاق رخ داده است.

انحراف رو به جلوی دندان

انحراف رو به جلوی دندان

آیا بریس ها هر روز دندان ها را حرکت می دهند؟

پاسخ کوتاهی که می توانیم به این پرسش بدهیم که آیا بریس ها هر روز دندان های شما را حرکت می دهند یا خیر، یک آری ساده است. در غیر اینصورت، به دلیل سرعت بالای دندان ها، بریس ها باید برای مدت زمان قابل توجهی و اغلب، مدت زمانی نامطلوب، استفاده شوند.

آیا پس از برداشتن براکت ها دندان های من بزرگ تر به نظر خواهند رسید؟

خیالتان راحت باشد، در واقع این دندان های شما نیستند که واقعاً بزرگ تر شده اند. آری: آنها برای مدت زمان کوتاهی بزرگ تر به نظر می رسند، زیرا شما دیگر روی آنها بریس یا ابزار ارتودنسی ندارید. به مرور زمان آنها طبیعی به نظر خواهند رسید. وقتی بریس ها برداشته می شوند، برای بیماران دندان های با اندازه طبیعی آنها کمی بزرگ تر از قبل از درمان به نظر می رسند، تا اینکه مغز آنها به وضعیت جدید دندان ها عادت کند. به همین دلیل معمولاً باید صبر کرد پس از گذشت مدتی قضاوت کرد آیا دندان ها رو به جلو منحرف شده اند، یا تنها به نظر می رسند که انحراف رو به جلو دارند. پس از آن، در صورت لزوم می توان برای درمان اقدام کرد.

انحراف رو به جلوی دندان

انحراف رو به جلوی دندان

آیا تراش دندان ها برای پیشگیری از فلر شدن آنها بعد از درمان ضروری است؟

بریس ها می توانند به جابجا کردن دندان ها به موقعیت بهتر کمک کنند تا فشردگی یا قرار داشتن دندان ها در وضعیت نامناسب را برطرف کنند. با این حال، برخی افراد تنها جای کمی نیاز دارند تا همه دندان های آنها همراستا شوند و در نهایت به علت کمبود جا دندان های آنها رو به جلو منحرف نشوند. در این صورت، ارتودنتیست از قبل با انجام محاسبات می تواند مشخص نماید آیا با تراشیدن مقداری از مینای دندان ها امکان ایجاد فضای کافی برای قرار گیری صحیح همه دندان ها کنار یکدیگر وجود دارد یا خیر، و در اینصورت با احتیاط کامل این کار را انجام خواهد داد.

چگونه می توان پس از درمان ارتودنسی دندان ها را ثابت نگه داشت؟

خوشبختانه، ما به راحتی می توانیم جابجایی دندان ها پس از برداشتن بریس ها را با استفاده از ریتینرهای متحرک یا ثابت متوقف کنیم. هر دوی آنها به سادگی با نگهداشتن دندان های شما در جای جدید خود عمل می کنند. آنها یک بخش حیاتی از درمان ارتودنسی هستند و لازم است طبق صلاحدید ارتودنتیست تا هر زمانی که لازم باشد آنها را استفاده کنید تا لبخند جدید خود را حفظ کنید

علل شکست درمان ارتودنسی

افراد بسیاری برای کمک به اصلاح نحوه قرار گیری دندان های خود یا مشکل بایت، تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند. درمان می تواند یا جنبه زیبایی داشته باشد تا به بهبود ظاهر فرد کمک کند، اما می تواند عملکردهای دهانی را نیز بهبود دهد. طول درمان ارتودنسی می تواند از نظر رژیم غذایی و فعالیت ها محدود کننده باشد، که به همین دلیل است که اکثر افراد با برداشته شدن بریس ها از روی دندان های آنها احساس راحتی می کنند.

با این حال، برای برخی افراد، شکست درمان ارتودنسی و بازگشت مشکلات ارتودنتیک اتفاق می افتد. در اینجا توضیحاتی در این رابطه به شما ارائه می دهیم.

دندان ها تمایل دارند به محل اصلی قبل از درمان خود بازگردند، حتی زمانی که ارتودنتیست شما اعلام می کند که درمان ارتودنسی شما تکمیل شده است. این جابجایی دندان ها تحت عنوان ریلپس ارتودنتیک شناخته می شود. این اتفاق زمانی رخ می دهد که دندان ها به موقعیت قبل از درمان خود باز می گردند. اکثر اوقات، ریلپس در نتیجه عدم پایبندی بیمار به استفاده مداوم از ریتینری اتفاق می افتد که پس از درمان اولیه ارتودنسی بروز می یابد.

دندانپزشکان توصیه می کنند که بیماران تمام تلاش خود را برای دنبال کردن جلسات پس از درمان ارتودنسی به کار ببندند. آنها در ماه های دوم، ششم، و هجدهم پس از برداشته شدن براکت های ارتودنسی مورد بررسی قرار می گیرند. ریتینر در اختیار بیماران قرار می گیرد که آنها می توانند در طول مدتی که منتظر هستند دندان های آنها در محل خود تثبیت شوند از آن استفاده کنند.

بسته به احتمال ریلپس، ریتینرها می توانند دو هفته یا بیشتر مورد استفاده قرار بگیرند. اکثر ارتودنتیست ها برای دندان هایی که احتمال بازگشت آنها به وضعیت قبل از درمان بیشتر است، از ریتینرهای سیمی دائمی استفاده می کنند. برخی بیماران ممکن است ریتینرهای متحرک داشته باشند که آنها را در طول کل روز یا حین خواب استفاده می کنند.

اصلاح بایت و صاف و همراستا کردن دندان ها یک شبه اتفاق نمی افتد. بسته به وخامت مشکل کجی دندان ها، ممکن است چند سال طول بکشد تا تکمیل شود. به همین علت است که وقتی بیماران چند ماه پس از برداشته شدن براکت ها از روی دندان های خود متوجه جابجا شدن دندان های خود می شوند، نگران و ناامید می شوند.

در اینجا برای شما توضیح می دهیم چرا ممکن است ریلپس درمان ارتودنسی اتفاق بیفتد:

عوامل موثر در برگشت ارتودنسی

عوامل موثر در برگشت ارتودنسی

عدم تکمیل درمان ارتودنسی

نخستین دلیل برای اکثر موارد ریلپس درمان ارتودنسی، عدم تکمیل آن است. دلایل متعددی وجود دارند که می توانند باعث شوند بیمار بخواهد درمان را متوقف کند. ممکن است علت این باشد که دندان ها جابجا شده اند، نمی توانند هزینه های درمان ارتودنسی را تقبل کنند، یا تحمل درد آنها پایین است. صرف نظر از دلیل، درمان تکمیل نشده همیشه نتایجی نامطلوب در پی خواهد داشت.

محاسبه نادرست مال اکلوژن دندان ها

مال اکلوژن دندان ها عبارت است از مشکلات نحوه قرار گیری دندان ها که می تواند با بریس ها برطرف شود. با این حال، مال اکلوژن ها می توانند اتفاق بیفتند، مخصوصاً اگر عامل بروز آن برطرف نشده باشد. برای مثال، فرو رفتن یک دندان مولر داخل حفره خود در آینده می تواند نتایج درمان را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به جابجا شدن یک دندان شود.

عدم نظارت

اگر می خواهید درمان ارتودنسی شما به نتایج مطلوب برسند، باید نسبت به آن متعهد باشید. ممکن است تغییراتی در دندان ها و لثه بوجود بیاید که می توانند مستقیماً نتایج درمان را تحت تأثیر قرار دهند.

مهم است تمام جلسات پس از اتمام درمان ارتودنسی را دنبال کنید. در صورت عدم نظارت روی موقعیت دندان ها پس از اتمام درمان، ممکن است همه مشکلات به درستی درمان نشوند و منجر به شکست درمان ارتودنسی شود.

عوامل موثر در برگشت ارتودنسی

عوامل موثر در برگشت ارتودنسی

عدم تعهد بیمار

برخی بیماران همیشه نسبت به دستور العمل هایی که توسط ارتودنتیست به آنها داده می شود متعهد نیستند. عدم مراجعه در زمان مشخص شده، خوردن غذاهای ممنوع یا بهداشت بد دهانی، ممکن است بیماران ندانند که این کارهای آنها نیمی از نتیجه ای که انتظار مشاهده آن را دارند را به باد می دهد.

برای مشاهده بهترین نتایج، لازم است بایدها و نبایدهای حین استفاده از بریس های ارتودنسی را رعایت کنید. اگر آنها نادیده گرفته شوند، می تواند نتایجی دور از انتظار و در پی داشته باشند یا تکمیل درمان خیلی طولانی شود.

عدم زمان کافی برای تثبیت دندان ها

بسیاری از بیماران نتایج فوری می خواهند. به دلیل فشاری که آنها به ارتودنتیست خود وارد می کنند، ممکن است روند درمان در قالب چند ماه کمتر از زمانی که برای درمان نیاز است فشرده شود.

طی کردن “مسیر سریع تر” دستیابی به بهترین نتایج را تضمین نمی کند. دندان ها برای تنظیم شدن و تثبیت شدن در محل صحیح نیاز به زمان دارند.

عوامل موثر در برگشت ارتودنسی

عوامل موثر در برگشت ارتودنسی

ادامه دادن عادات بد

دندان قروچه، مکیدن آبنبات، خوردن غذاهای سفت و چسبناک، سیگار کشیدن، و عدم مراجعه منظم به دندانپزشک برای چکاپ- اکثر این عادت ها ممکن است بی تقصیر به نظر برسند، اما آنها روی درمان ارتودنسی تأثیر منفی می گذارند.

توجه نادرست به سلامت دهان و دندان شما می تواند روی تراز دندان ها نیز تأثیر بگذارند، زیرا مشکلات لثه باعث فرسایش مینای دندان ها و حتی از دست دادن دندان ها شوند.

ریلپس یا بازگشت درمان ارتودنسی از جمله موارد اورژانسی ارتودنسی محسوب نمی شود، اما همچنان دلیلی برای نگرانی است. اگر این مشکل هر چه سریع تر و به درستی مورد رسیدگی قرار گیرد، می تواند برطرف شود. برخی از نکاتی که در مواجهه با جابجا شدن دندان ها می توانند به شما کمک کنند عبارتند از:

  • با یک دندانپزشک مشورت کنید. هر چه سریع تر برای معاینه و بررسی وضعیت خود به دندانپزشک مراجعه کنید. هر چه سریع تر برای چکاپ مراجعه کنید، مشکل می تواند زودتر حل شود.
  • مراقب وضعیت خود باشید. حتی اگر پیوسته ریتینر استفاده می کنید، ممکن است متوجه جابجایی های جزئی دندان های خود شوید. می توانید آن را به حال خود رها کنید یا برای پیشگیری از جابجایی ها در آینده اقدامات نظارتی انجام دهید. دندانپزشک نیز می تواند به شما در نظارت روی وضعیت دندان ها کمک کند.
  • در صورت نیاز ریتینر جدیدی دریافت کنید. وقتی ریتینرهای ارتودنتیکی که استفاده می کنید پس از تکمیل درمان، به دلیل جابجا شدن دندان ها، دیگر متناسب با دندان های شما نیست، نیاز به ریتینر جدیدی خواهید داشت. برای دریافت ریتینر جدید با ارتودنتیست خود مشورت کنید.
  • برای درمان مجدد اقدام کنید. اگر ریلپس قابل توجه باشد، جلسه بعد در مورد درمان مجدد با ارتودنتیست خود گفتگو کنید. گزینه های مختلفی هستند که می توانید از بین آنها انتخاب کنید. البته این به معنای یک دوره درمان دیگر با ابزارهای ارتودنسی است اما اغلب بهترین راهکار همین است.

مدتی زمان می برد تا بتوانید به لبخندی که دوست دارید دست یابید. با این حال، اگر دستور العمل های متخصص معتمد خود را انجام دهید، این درمان ارزش زمان و تلاشی که برای آن می گذارید را دارد. در صورت تجربه بازگشت مشکل ارتودنتیک، درباره درمان آن با ارتودنتیست مشورت کنید.

تابستان که از راه می رسد به معنای تعطیلات و رفتن به سفر است! اما مرخصی گرفتن از محل کار و دور شدن از تحصیل به معنای مرخصی گرفتن از درمان ارتودنسی نیست. مهم است در طول مدتی که دور از منزل به سر می برید، به بهترین شکل ممکن از بریس ها، اینویزیلاین، یا دیگر ابزارهای ارتودنسی خود مراقبت کنید. البته گاهی اوقات برخی بیماران این پرسش را مطرح می کنند که آیا با بریس ها می توانند به سفر بروند. البته که می توانید. سفر رفتن با بریس ها یا اینویزیلاین ها کمی برنامه ریزی بیشتر نیاز دارد، و اگر به خوبی آمادگی داشته باشید حتی به طولانی ترین سفرها هم می توانید بروید.

برنامه ریزی قبل از سفر

اگر در طول دوره ای که تحت درمان ارتودنسی با بریس ها یا اینویزیلاین ها هستید برای سفر رفتن برنامه ریزی کنید، قطعاً می خواهید اطمینان حاصل کنید درمان شما مسیر خود را طی می کند، مخصوصاً اگر سفری طولانی در پیش داشته باشید. از قبل به ارتودنتیست خود اطلاع دهید که برای مدت زمانی طولانی دور از شهر خواهید بود. به این ترتیب می تواند نزدیک به سفر شما یک جلسه برای مراجعه شما برنامه ریزی کند. وی دهان شما را بررسی و معاینه خواهد کرد تا روی روند درمان شما نظارت داشته باشد و در صورت لزوم تنظیمات لازم را انجام دهد.

ارتودنسی در سفر

ارتودنسی در سفر

کیت ارتودنسی در سفر خود را بردارید.

خواه با بریس ها یا اینویزیلاین ها برای سفر به نقطه ای دور پرواز می کنید یا در یک جای نزدیک اسکان می کنید، روی هم رفته به همراه داشتن کیت ارتودنسی برای سفر به شما این اطمینان را خواهد داد که همه چیزهایی که برای سالم و تمیز نگهداشتن دهان خود نیاز خواهید داشت را با خود همراه دارید. در اینجا به برخی از ملزومات سفر شما که باید در این کیت باشند اشاره می کنیم:

  • الاینرهای اینویزیلاین جدید، اگر قرار باشد در طول مدتی که دور از منزل هستید آنها را تعویض کنید.
  • محفظه نگهداری اینویزیلاین (قطعاً نمی خواهید آنها را گم کنید).
  • مسواک
  • خمیر دندان
  • دهانشویه
  • نخ دندان، و اگر از بریس ها استفاده می کنید، فلاس تریدر یا نخ دندان های مخصوص ارتودنسی
  • موم ارتودنسی
  • مسکن های بدون نسخه، در صورتی که قبل از عزیمت برای سفر تنظیم بریس ها را انجام داده اید یا استفاده از الاینر جدیدی را به تازگی آغاز کرده اید.
  • آینه کوچک
  • بطری کوچک آب آشامیدنی برای شستن یا مسواک زدن (در صورت اسکان دور از شهر و عدم دسترسی به آب سالم)

محدودیت های غذایی خود را به خاطر داشته باشید.

ممکن است در طول سفر وسوسه شوید برخی غذاهای خاص را امتحان کنید که ممکن است به براکت ها یا سیم های ارتودنسی شما آسیب وارد می کنند. تنها کافی است به خوردن آنها نه بگویید. قطعاً آخرین چیزی که می خواهید در طول سفر برای شما پیش بیاید شکستن بریس ارتودنسی است.

در استفاده از اینویزیلاین خود احمال نکنید.

اینویزیلاین برای جابجا کردن همزمان چند دندان طراحی شده است، اما به این معنا نیست که می توانید یک یا دو هفته برای سفر رفتن آنها را استفاده نکنید. مهم است در طول سفر خود در استفاده از آنها ممارست به خرج دهید و طبق معمول آنها را ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز استفاده کنید، حتی اگر از زندگی روزمره خود دور می شوید. برای وقفه انداختن در استفاده از آنها وسوسه نشوید.

ارتودنسی در سفر

ارتودنسی در سفر

سفر رفتن با ابزارهای دندانی

اگر از ریتینرها یا دیگر ابزارهای متحرک استفاده می کنید، لازم است همیشه محفظه نگهدارنده آن را با خود همراه داشته باشید. این محفظه ابزار شما را وقتی برای صرف غذا یا به هر دلیل دیگری از دهان خارج می کنید سالم نگه می دارد. اگر به هر دلیلی این ابزار را گم کنید و مدتی از آن استفاده نکنید، زحماتی که برای اصلاح دندان های خود کشیده اید به هدر می روند.

پرداختن به موارد اورژانسی بریس ها در طول سفر

در اکثر موارد شما در طول سفر همه برنامه ریزی های لازم را هم که انجام داده باشید، باز هم موارد اورژانسی ارتودنتیک برای شما بروز پیدا می کنند و دور بودن از منزل در این شرایط می تواند اضطراب آور باشد. هیچ ترسی نداشته باشید. شما باید همانطوری با آن برخورد کنید که در زندگی روزمره خود به آن می پردازید. نکات ما را دنبال کنید و در صورت لزوم برای مراجعه به مطب پس از برگشت از سفر وقت بگیرید. در اینجا به برخی از شایع ترین مشکلات مربوط به بریس ها و چگونگی پرداختن به آنها در سفر می پردازیم:

دندان های حساس

اگر درست پس از دریافت بریس های ارتودنسی یا درست پس از تنظیم آنها به سفر می روید، ممکن است با تنها خوردن غذاهای نرم و نوشیدنی های سرد به مدت یک یا دو روز با حساسیت دندان ها مواجه شوید. در صورت لزوم، طبق دستور داروی مسکن بدون نسخه مصرف کنید و دهان خود را به طور منظم با آب و نمک شستشو دهید تا زمانی که هر گونه ناراحتی فروکش کند.

بیرون زدن سیم ارتودنسی

با استفاده از پشت یک قاشق یا پاک کن روی مداد سعی کنید سیم را به آرامی به زیر براکت هدایت کنید و آن را از سر راه بردارید. اگر هنوز بیرون زده است، دندان ها را در آن منطقه با دستمال خشک کنید. سپس مقداری موم ارتودنسی بردارید و آن را به شکل یک توپ کوچک گرد کنید و آن را روی براکت و سیم بچسبانید و آن را به گونه ای تنظیم کنید که دیگر بیرون زدگی آن را احساس نکنید. اگر پس از شکستن یک براکت یک تکه بلند از سیم بیرون مانده باشد، می توانید با دقت آن را با ناخن گیر کوتاه کنید.

براکت شکسته

اگر براکت روی یکی از دندان های جلو یا وسط بشکند، باید همان کاری را انجام دهید که برای بیرون زدگی سیم کمانی انجام می دهید، که عبارت است از خشک کردن دندان ها با دستمال و قرار دادن یک تکه کوچک موم ارتودنسی روی آن، تا شما را اذیت نکند. اگر براکت شکسته روی دندان های عقب دهان استف می توانید به آرامی آن را از سیم جدا و از دهان خارج کنید.

اذیت شدن لب یا گونه

اگر سیم ها یا براکت ها لب ها یا گونه های شما را آزار می دهند، دهان خود را به طور منظم با آب و نمک شستشو دهید. علاوه بر این، می توانید از موم ارتودنسی برای پوشاندن هر براکت یا سیمی استفاده کنید که شما را اذیت می کند.

نتیجه گیری

استفاده از بریس ها یا اینویزیلاین ها مانعی برای ماجراجویی های شما نخواهند بود. تنها از قبل برنامه ریزی های لازم را انجام دهید و لوازم ضروری را با خود بردارید