آیا دائماً متوجه لکه های خون روی چیزهایی مانند سیب می شوید که گاز می زنید؟ آیا هر بار که مسواک می زنید یا نخ دندان می کشید لکه خون می بینید؟ اگر پاسخ شما به همه این پرسش ها مثبت است، ممکن است شما از شرایط دندانی رنج می برید که تحت عنوان خونریزی لثه ها شناخته می شود.

گاهگاهی خونریزی خفیف از لثه ها حین مراقبت های بهداشتی دهان و دندان ها را می توان ناشی از انجام نادرست کارهای بهداشتی و مسواک زدن محکم دانست. علاوه بر این، لثه ها می توانند حین جلسات پاکسازی های تخصصی دندان ها نیز خونریزی کنند، و این کاملاً طبیعی است. با این حال، اگر شما به طور منظم و برای مدت زمانی طولانی و بدون هیچ علت مشهودی خونریزی از لثه ها را تجربه می کنید، این می تواند نشانه یک بیماری جدی تر باشد.

یکی از متداول ترین علل خونریزی لثه ها بیماری های لثه مانند ژنژیویت و پریودنتیت است. در برخی موارد، خونریزی لثه ها می تواند نشانه یک مشکل خیلی جدی تر باشد و می تواند حاکی از یک بیماری سیستمیک پیچیده باشد. به خواندن این مقاله ادامه دهید تا با یک دسته عواملی آشنا شوید که می توانند باعث خونریزی لثه ها شوند.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

چه عواملی می توانند موجب بروز خونریزی لثه ها شوند؟

همانطور که پیش از این اشاره شد، در برخی موقعیت ها، خونریزی لثه ها می تواند نشانه بیماری لثه باشد، و حتی می تواند نشانه ای هشدار دهنده تر باشد.

ژنژیویت

بهداشت روتین نامناسب دهان و دندان می توانند مشکلات متعددی برای شما بوجود بیاورند. مسواک نزدن منظم و نیز تکنیک های نادرست مسواک زدن، نخ دندان نکشیدن، استفاده از مسواک های قدیمی خراب شده، و نیز خمیر دندان های بی کیفیت نمی توانند به صورت کافی دندان های شما را پاکسازی کنند. چنین کارهای نامناسب بهداشتی دهان و دندانی با انباشته شدن پلاک داخل دهان ارتباط دارند. پلاک فیلم چسبناک زرد رنگی است که به سطح دندان ها، نزدیک حاشیه لثه ها می چسبد. پلاک حاوی میکروب ها و ذرات متعددی است. گرچه برخی از این باکتری ها بی ضرر هستند و برای اجتماع دهانی کاملاً طبیعی هستند، اما برخی دیگر می توانند تحت شرایط مناسب موجب بروز بیماری شوند.

به مرور زمان، پلاک ها به انباشته شدن ادامه می دهند و در نهایت کلسیفیه و سفت می شوند و رسوب هایی را تشکیل می دهند که مکانی امن برای رشد باکتری هایی می شوند که باعث بروز بیماری می شوند. این باکتری ها قندها را برای تولید انرژی متابولیزه می کنند و به عنوان محصولات جانبی اسید و مواد سمی تولید می کنند. این محصولات جانبی مسئول بروز التهاب لثه ها هستند که در نهایت باعث بروز ژنژیویت می شوند.

ژنژیویت شکل ابتدایی، خفیف، و غیر مخرب بیماری لثه است. واکنش التهابی منجر به دردناک و متورم شدن لثه ها می شود. خونریزی لثه ها یکی از علائم شناخته شده ژنژیویت و یکی از متداول ترین علل بروز آن است.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

پریودنتیت

اگر ژنژیویت درمان نشده رها شود، پیشرفت می کند و به شکل وخیم و مخرب آن، پریودنتیت، تبدیل می شود. وقتی پریودنتیت بروز می یابد، شروع به تخریب لثه ها و استخوان زیرین فک می کند. لثه ها به راحتی، و حتی تحت کوچکترین فشار و آزردگی دچار خونریزی خواهند شد. در نهایت بیماری موجب لق شدن و تکان خوردن دندان ها خواهد شد. این بیماری اگر درمان نشده باقی بماند به مرور زمان پیشرفت خواهد کرد و در نهایت منجر به از دست رفتن دندان ها خواهد شد.

به نظر می رسد پریودنتیت در بیماران دیابتی وخیم تر باشد. اگر شما دندان های لق، لثه های متورم و قرمز رنگ دارید که خونریزی دارند، احتمال اینکه از پریودنتیت رنج می برید زیاد خواهد بود. بهتر است هر چه سریع تر برای ارتقاء سلامت دهان و دندان های خود به دندانپزشک مراجعه کنید.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

بیماری های سیستمیک و شرایط همراه با خونریزی لثه ها

برخی شرایط و بیماری های سیستمیک هستند که خونریزی لثه ها از جمله نشانه های شناخته شده آنها است. این نشان می دهد که خونریزی لثه ها می تواند نشانه مشکلی پیچیده تر باشد و باید هر چه سریع تر توسط یک دندانپزشک معتبر چک شود. اجازه دهید نگاهی داشته باشید به شرایط پزشکی و بیماری های مختلف که با خونریزی لثه ها همراه هستند.

کمبود ویتامین C

کمبود ویتامین C با خونریزی لثه ها ارتباط دارد. ویتامین C نقش قابل توجهی در عملکرد صحیح بدن ایفا می کند. این ویتامین کمک می کند بافت ها رشد کنند و مسئول مکانیزم ترمیم بدن است. ویتامین C به بهبود زخم ها کمکمی کند و بعلاوه باعث افزایش استحکام استخوان ها و دندان ها می شود. کمبود مقدارکافی ویتامین C  می تواند موجب بروز خستگی و ایجاد حس تحریک پذیری شود. به مرور زمان، کمبود آن می تواند منجر به بروز خونریزی و تورم در لثه ها شود. کمبود شدید ویتامین C باعث بروز بیماری اسکوروی می شود. تورم، آسیب پذیری، و خونریزی لثه ها از جمله علائم کلاسیک اسکوروی هستند.

کمبود ویتامین K

اگر لثه های شما به راحتی دچار خونریزی می شوند، این اتفاق می تواند به علت کمبود ویتامین K اتفاق بیفتد. ویتامین K نقشی اساسی در مکانیزم ایجاد لخته خون بدن ایفا می کند. کمبود ویتامین K می تواند منجر به بروز مشکلات خونریزی مانند خونریزی لثه ها شود.

بارداری

در بسیاری از مطالعات ارتباط بین بارداری و بروز بیماری لثه نشان داده شده است. مشاهده شده است که تغییرات هورمونی در بدن در طول بارداری زنان را بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های لثه مانند ژنژیویت قرار می دهد. همانطور که پیش از این اشاره شد، خونریزی لثه ها می تواند یکی از علائم ژنژیویت باشد. باکتری هایی که مسئول ژنژیویت هستند می توانند وارد جریان خون نیز شوند و فاجعه بیافرینند. ژنژیویت بارداری درمان نشده به افزایش احتمال سقط جنین نیز ربط داده شده است. بنابراین، ضرورت دارد که برای جلسات منظم دندانپزشکی در طول بارداری برنامه ریزی کنید و از بهداشت دهانی خود اطمینان حاصل کنید.

تغییرات هورمونی در طول دوران بلوغ

تغییرات هورمونی در طول دوران بلوغ باعث می شوند نوجوانان بیشتر مستعد ژنژیویت باشند که منجر به خونریزی از لثه های آنها می شود. برنامه ریزی منظم برای مراجعه به دندانپزشک، حداقل هر ۶ ماه یک مرتبه به شما کمک خواهد کرد تا در بهترین وضعیت سلامت دهان خود باقی بمانید و از بروز چنین بیماری هایی پیشگیری نمایید.

دیابت

سال ها مطالعه و تحقیق نشان داده است که ارتباطی قوی وجود دارد بین دیابت و پریودنتیت. خونریزی و تورم لثه ها می تواند یکی از نشانه های دیابت های نوع ۱ و ۲ باشد. بیمارانی که دیابت دارند، دو تا سه برابر بیشتر احتمال دارد که از پریودنتیت، بیماری مخرب لثه ها، رنج ببرند. سطوح کنترل نشده قند خون می تواند توانایی بدن در بهبود را مختل سازد و سیستم ایمنی بدن را به چالش بکشد. این باعث می شود بیماران دیابتی خیلی بیشتر مستعد بیماری لثه باشند. علاوه بر این، مشاهده شده است که افرادی که قند خون آنها به خوبی تحت کنترل است، به نظر می رسد کمتر با شکل وخیم بیماری لثه مواجه شوند، و افرادی که بیماری لثه دارند کمتر قند خون آنها تحت کنترل است. در انتها، اگر خونریزی لثه دارید، شاید به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند دیابت باشد، بنابراین برای پی بردن به علت آن اقدام کنید.

بیماری های قلبی

بیماری های قلبی مانند فشار خون بالا و تصلب شرایین ارتباط مستقیم با بیماری های لثه مانند پریودنتیت دارند. چنین شرایط قلبی می توانند منجر به بروز خونریزی لثه شوند و نیاز به درمان پزشکی فوری دارند.

لوسمی

پف کردن، تورم، و خونریزی لثه ها می تواند یکی از علائم سرطان خون مانند لوسمی باشد. پلاکت های خون ما مسئول تشکیل لخته خون هستند و به توقف خونریزی کمک می کنند. در فردی که به لوسمی مبتلا است، تعداد پلاک ها بسیار پایین است، که باعث ایجاد اختلال در توانایی بهبود بدن می شود. به این معنا که توقف خونریزی در بخش مختلف بدن، از جمله لثه ها، دشوارتر خواهد شد. افرادی که لوسمی دارند بیشتر مستعد بروز مشکلات برای سیستم ایمنی هستند که باعث می شود آنها بیشتر در معرض خطر بیماری های لثه قرار داشته باشند، که بعداً می تواند منجر به خونریزی لثه ها شود.

ترومبوسیتوپنی

اگر هنگام مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، یا غذا خوردن، لثه های شما به راحتی دچار خونریزی می شوند و خونریزی آنها به صورت خود به خود بند نمی آید، ممکن است از شرایط خونی به نام ترومبوسیتوپنی رنج می برید. ترومبوسیتوپنی زمانی اتفاق می افتد که تعداد پلاکت های خون پایین باشد. کمبود پلاک ها توانایی بدن برای تشکیل لخته خود را پایین می آورد که به این معناست که بدن به راحتی دچار خونریزی می شود، و خونریزی به صورت خود به خود بند نخواهد آمد، زیرا مکانیزم ایجاد لخته خون مختل شده است.

هموفیلی و بیماری فون ویلبراند

خونریزی لثه بدون هیچ تروما یا آسیبی اغلب توسط بیماران مبتلا به هموفیلی گزارش می شود. هموفیلی اغلب یک اختلال خونی ارثی است که در آن خون به درستی لخته نمی شود. این باعث بروز خود به خود و اغلب غیر قابل توقف خونریزی، حتی پس از کوچکترین بریدگی یا کبودی می شود. سه نوع هموفیلی وجود دارد که بر اساس پروتئین معیوب و فاکتورهای انعقادی، با نام های هموفیلی A، B ، و C شناخته می شوند. شایع ترین نوع هموفیلی از بین دیگر انواع آن هموفیلی نوع A می باشد. به طور مشابه، بیماری فون ویلبراند فون ویلبراند نیز نوعی اختلال لخته خون است. با وجود چنین شرایطی، پس از شروع بیماری لثه، لثه ها بیشتر تمایل به خونریزی شدیدتر و آسان تر دارند. بیماران مبتلا به این اختلالات خونی نیز بیشتر در معرض خطر خونریزی لثه ها قرار دارند. بنابراین، داشتن روتین عادی بهداشتی دهان و دندان، در کنار مراجعات منظم به دندانپزشک در چنین شرایطی ضروری است.

آنمی

آنمی نوعی شرایط پزشکی است که مشخصه ویژه آن کمبود مقدار کافی گلبول های قرمز خون است. کم خونی پرنیشیوز به دلیل کمبود یا سوء جذب ویتامین B12 ایجاد می شود و می تواند منجر به بروز خونریزی لثه ها شود.

خونریزی لثه ها در نتیجه HIV

HIV سیستم اینی بدن را مورد حمله قرار می دهد و آن را با مشکل مواجه می سازد. حتی کوچکترین و خفیف ترین شکل عفونت تشدید می شود و تمایل به خطرناک شدن دارد. بیماران مبتلا به HIV معمولاً از مشکلات دندانی فراوانی، از جمله خونریزی لثه رنج می برند.

داروها

برخی داروهای خاص، مانند رقیق کننده های خون، ضد افسردگی ها، و غیره هستند که خونریزی لثه ها می تواند یکی از عوارض جانبی آنها باشد. این داروها می توانند باعث شوند بافت های داخل دهان مستعد کبود شدن و بروز خونریزی در لثه ها شوند.

ترمیم ها دندانی مشکل دار

پر شدگی های ناقص دندانی، و پروتزهای مصنوعی لق و نامناسب نیز می توانند باعث انباشته شدن پلاک های دندانی، بیماری لثه، و حتی آسیب به لثه ها شوند. بنابراین، ترمیم های دندانی نامناسب نیز می توانند موجب بروزخونریزی لثه ها شوند.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

خونریزی لثه ها چگونه درمان می شود؟

درمان خونریزی لثه ها بسته به میزان گستردگی بیماری و نیز عامل زمینه ای بروز آن متفاوت خواهد بود. در این بخش، نگاهی خواهیم داشت به رویکردهای متفاوتی که برای درمان خونریزی لثه ها اتخاذ می شود.

جرمگیری و پاکسازی عمقی

یکی از شایع ترین و اصلی ترین دلایل خونریزی لثه ها بیماری های دندانی مانند ژنژیویت و پریودنتیت است. همانطور که پیش از این اشاره شد، این بیماری ها بوسیله باکتری هایی بوجود می آیند که در پلاک ها و رسوبات زندگی می کنند. جرمگیری یکی از فرایندهای دندانی است که برای پاکسازی سطوح دندان ها و حواشی لثه ها از پلاک و رسوبات استفاده می شود. وقتی پلاک و رسوبات زدوده می شوند، میزان باکتریایی بودن فضای دهان پایین می آید و به لثه های بیمار و عفونی فرصت مبارزه داده می شود. اگر شما مقداری حرکت پذیری دندان ها را در نتیجه بیماری لثه داشته باشید، اقدام برای فرایند پاکسازی عمقی می تواند فوق العاده مفید باشد.

با کاهش بار باکتریایی، لثه ها روند بهبود را آغاز خواهند کرد؛ به آرامی و به مرور زمان، مشاهده خواهید کرد که دندان هایی که پیش از این تکان می خوردند مقداری سفت و محکم شده اند. اگر لثه های شما از روی دندان ها کنار رفته باشند، مشاهده خواهید کرد که وقتی روند بهبود تکمیل شود، آنها دوباره محکم به دندان ها می چسبند.

با این حال، در صورت تخریب شدید، ممکن است لازم باشد جراحی های پریودنتال انجام شوند تا به بازسازی لثه ها کمک کنند تا لثه ها به میزان درست خود برسند.

اگر تبدیل شدن جرم ها به رسوب زیر خط لثه ها اتفاق افتاده باشد، لثه ها برش داده و کنار زده می شوند تا خانه باکتری ها از بین برده شود.

پاکسازی عمقی یا فرایند جرمگیری به بهبود لثه ها کمک خواهد کرد، بیماری زمینه ای را درمان خواهد کرد، در نتیجه خونریزی لثه ها متوقف خواهد شد. جدای از این، دندانپزشک برای شما دهانشویه های آنتی بیوتیک قوی تجویز خواهد کرد تا درمانی صحیح برای عفونت ها باشد.

آنتی بیوتیک ها

در صورت وخیم و گسترده بودن عفونت لثه ها، فرایندهای جرمگیری و پاکسازی عمقی ممکن است به تنهایی کافی نباشند. در چنین مواردی، دندانپزشک یک دوره آنتی بیوتیک برای شما تجویز خواهد کرد که هر گونه باکتری باقی مانده را از بین خواهد برد، در نتیجه به روند بهبودی کمک خواهد کرد. حتماً باید دوره بهبود خود با داروهای آنتی بیوتیک را تکمیل کنید تا درمان شما کامل صورت گیرد. یک دوره ناکامل آنتی بیوتیک باعث از بین رفتن عفونت نخواهد شد و در نهایت منجر به مقاوم شدن باکتری ها به دارو خواهد شد.

کنترل قند خون

بسیاری از افراد مبتلا به دیابت از بیماری لثه نیز رنج می برند، و سطوح کنترل نشده و بی نظم قند خون آنها اوضاع را بدتر می کند. در چنین مواردی، دندانپزشک ابتدا پروفیلاکسی خوراکی کامل را انجام خواهد داد و سپس به شما توصیه می کند برای کنترل بهینه سطح قند خون با پزشک مشورت کنید. از بهداشت دهان و دندان خود اطمینان حاصل کنید و اگر می خواهید دندان های خود را برای یک عمر نگهدارید، به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.

درمان علل زمینه ای

اگر یک مشکل زمینه ای عامل خونریزی لثه ها است، پس ارزیابی و درمان درست بیماری زمینه ای ضرورت پیدا می کند.

خونریزی لثه ها می تواند نشان دهنده یک بیماری پیچیده پزشکی باشد و اغلب می تواند به تشخیص چنین اختلالات پیجیده ای کمک کند. وقتی برای مراجعه به دندانپزشک برنامه ریزی می کنید، وی ابتدا دهان شما را به طور دقیق معاینه  خواهد کرد، و اگر به چیز دیگری مشکوک باشد، شما را به یک متخصص مربوط ارجاع خواهد داد. درمان شرایط زمینه ای همراه با پروفیلاکسی، در نهایت به درمان خونریزی لثه ها کمک خواهد کرد.

اگر از خونریزی لثه ها رنج می برید، آن را نادیده نگیرید. همین امروز با متخصصان مربوط مشورت کنید تا بتوانید بدن و دهان و دندان های خود را سالم نگهدارید.

آیا می توان از خونریزی لثه ها پیشگیری کرد؟

پاسخ این پرسش آری است. شما می توانید اقدامات خاصی انجام دهید و برخی از برترین نکات ما را دنبال کنید تا اطمینان حاصل کنید که دیگر با خونریزی لثه ها مواجه نخواهید شد. در ادامه به بیان این نکات خواهیم پرداخت.

اگر می خواهید از خونریزی لثه ها در امان باشید، مهم ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که روتین بهداشتی دهان و دندان های خود را به خوبی رعایت کنید. داشتن بهداشت خوب دهانی به پیشگیری از انباشته شدن پلاک ها کمک می کند، که از ابتلا به بیماری های لثه و خونریزی لثه ها جلوگیری خواهد کرد.

برای خود یک مسواک با فرچه های نرم نایلونی و خمیر دندان فلورایده تهیه کنید. باید حتماً حداقل دو مرتبه در طول روز دندان های خود را مسواک بزنید، یک مرتبه وقتی از خواب بیدار می شوید و یک مرتبه قبل از رفتنبه رختخواب. حین مسواک زدن، اطمینان حاصل کنید که همه سطوح همه دندان ها را پوشش می دهید. توجه زیادی به پشت دندان ها داشته باشید زیرا عموماً آنها نادیده گرفته می شوند.

اگر نخ دندان نمی کشید، حالا زمان درستی برای آغاز این کار است. اگر شما به صورت ایده آل حداقل یکبار در روز این کار را قبل از مسواک زدن انجام دهید، به شما کمک خواهد کرد. نخ دندان کشیدن منظم درست مانند مسواک زدن ضروری است زیرا مسواک نمی تواند به همه فواصل بین دندان ها دسترسی پیدا کند. برای برطرف کردت ذرات غذای بین دندان ها یا پلاک های انباشته شده در آنجا از یک تکه نخ دندان استفاده کنید. همه سطوح دندان ها را پوشش دهید و تا زیر خط لثه ها پیش بروید. نخ دندان کشیدن می تواند شما را پاکسازی صحیح دهان مطمئن سازد و شما از هر گونه بیماری به دور خواهید ماند.

علاوه بر اینها، باید بهداشت دهانی خود را با استفاده روتین از دهانشویه ها تکمیل کنید. شستشوی دهان با کمک دهانشویه به شما کمک خواهد کرد از شر هر ماده آزار دهنده ای داخل دهان خود رها شوید. بعلاوه، موادی که اغلب در دهانشویه ها استفاده می شوند خاصیت آنتی باکتریال دارند، که رشد میکروبی را تحت کنترل در می آورند. نکته مثبت دیگر استفاده از دهانشویه ها این است که بوی تازگی و خوشایندی برای دهان شما بوجود می آورند. پس از هر وعده غذایی دهان خود را بشویید تا مطمئن شوید هیچ ذرات غذایی داخل دهان شما باقی نمانده اند.

اگر دیابت دارید، حتماً همه داروهای تجویزی خود را طبق دستور مصرف کنید. رژیم غذایی متعادلی داشته باشید تا سطح قند خون شما تحت کنترل بماند. با انجام این کار نه تنها به پیشگیری از خونریزی لثه ها کمک می کنید، بلکه به پیشگیری از بروز مشکلات دیابت کنترل نشده نیز کمک خواهد کرد.

اگر به تازگی در لثه ها علائم بیماری لثه مشاهده کرده اید، برای مراجعه به دندانپزشک وقت بگیرید تا قبل از پیشرفت و تبدیل آن به یکی از اشکال کنترل نشده، آن را تحت کنترل درآورید.

رژیم غذایی متعادلی داشته باشید، میوه ها و سبزیجات تازه را به آن بیفزایید، و مقدار کافی ویتامین ها و مواد معدنی را دریافت کنید. داشتن رژیم غذایی متعادل به سالم و فعال ماندن شما کمک خواهد کرد.

سبک زندگی فعالی داشته باشید و زمانی را به ورزش کردن اختصاص دهید، مخصوصاً اگر شغل پشت میز نشینی دارید.

همه ما این جمله را شنیده ایم که پیشگیری بهتر از درمان است و واقعاً صحت دارد! خونریزی لثه ها اگر درمان نشود، می تواند عوارض ویرانگری داشته باشد و ممکن است در نهایت دندان های خود را از دست بدهید. اگر سؤالی دارید تعلل نکنید و هر چه سریع تر برای پی بردن به پاسخ آن به دندانپزشک مراجعه کنید.

کیست های دندانی اغلب نتیجه یک دندان مشکل دار یا بافت آسیب دیده لثه می باشند. این حفره های کوچک پر از مایع، گاهی اوقات می توانند استریل یا ممکن است حاوی مواد عفونی باشند. کیست های دندانی می توانند اطراف ریشه های دندان های از دست رفته یا عفونی، داخل لثه ها، اطراف دندان های عقل نهفته، داخل سینوس های ماگزیلاری، یا داخل استخوان فک وجود بیایند.

اگر متوجه وجود زائده های عجیب داخل دهان و مسائل دیگر مربوط به سلامت دندان های خود شدید، برای صحبت کردن در مورد این تغییرات با دندانپزشک خود تعلل نکنید. درمان های اولیه و زود هنگام می توانند مسائل جدی مربوط به سلامتی را در مراحل اولیه نشان دهند یا از بروز مشکلات دندانی دیگر پیشگیری نمایند. علت بروز و وخامت کیست های دندانی روند درمان را مشخص خواهد نمود.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

کیست دهان چیست؟

کیست دهان نوعی زائده کوچک است که می تواند داخل دهان بوجود بیاید. آنها کیسه های کوچک پر از مایع هستند که احساسی شبیه یک برجستگی کوچک بوجود می آورند. این کیست های دهانی گاهی اوقات تحت عنوان موکوسل mucoceles یا کیست های مخاطی شناخته می شوند. در اکثر موارد، کیست های دهانی ممکن است احساس عجیبی بوجود بیاورند، اما آنها بی ضرر هستند.

کیست های دهانی بیشتر در سمت لبی دندان ها شایع می باشند، اما امکان بروز آنها داخل گونه ها، روی  زبان، روی سقف دهان، کف دهان، و اطراف هر گونه پیرسینگ دهانی نیز وجود دارد.

علل بروز کیست و عفونت های دندانی

معمولاً کیست ها در قسمت نوک ریشه دندان های از دست رفته یا دندان هایی که در حال از دست رفتن هستند شروع به شکل گیری می کنند.

  • برخی از آنها به دلیل نحوه رشد نادرست یک یا چند دندان و نیز قرار گیری نامناسب آنها داخل دهان بروز می یابند، برخی دیگر به علت نحوه رویش غیر عادی یک دندان شکل می گیرند.
  • درمان ریشه ای که به طور طبیعی با شکست مواجه شده است یا در نتیجه فرایندی که به صورت نادرست انجام شده است.
  • به دلیل وجود سندروم های ژنتیکی (سندروم گورلین)، در این صورت علائم و نشانه های دیگری نیز باید وجود داشته باشند.
  • کیست ها می توانند اطراف تاج ها (و ریشه های) دندان های نهفته شکل بگیرند. دندان های عقلی که نهفته هستند، از جمله علل معمول برای تشکیل کیست ها می باشند.
  • از آنجا که دندان هایی که تحت تأثیر کیست قرار می گیرند از دست رفته اند (تروما یا عفونت)، ریشه دندانی که تحت درمان قرار نگرفته است یا درمان اشتباه روی آن انجام شده است.

کیست های دندانی می توانند در ارتباط با هر یک از دندان های شما شکل بگیرند و معمولاً در هر دوره ای به صورت تکی شکل می گیرند، با این حال، برخی افراد بیشتر از سایرین مستعد بروز آنها هستند.

این به وضعیت دندان های آنها بستگی دارد یا اینکه یک بیماری خاص دارند که مشخصه ویژه آن تشکیل کیست های دندانی به عنوان علامت و نشانه می باشد. دندانپزشک شما باید بتواند برای شما با جزئیات، علل بروز کیست های خاص شما را توضیح دهد.

کیست های دندانی چه مشکلاتی می توانند بوجود بیاورند؟

کیست های دندانی ممکن است منجر به بروز مشکلات زیر شوند:

  • درد و یا تورم در نتیجه عفونت
  • تضعیف استخوان فک ناشی از گسترش کیست
  • جابجا شدن دندان هایی که با بزرگ شدن کیست ها به یک سمت فشرده می شوند
  • مشکلات تنفس و خواب ناشی از مشکلات سینوسی

کیست های دندانس بدون علامت می توانند ماه ها یا حتی سال ها تشخیص داده نشده باقی بمانند.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

انواع کیست های دندانی

کیست های پری آپیکال (کیست های ادنتوژنیک یا کیست های رادیکولار)

این شایع ترین نوع کیست ادونتوژنیک (با منشاء دندانی) می باشد و نام های مختلفی دارد، از جمله کیست رادیکولار، کیست پریودنتال آپیکال، کیست انتهای ریشه، و کیست دندانی.

مرگ یا نکروز بافت پالپ داخل دندان، که ناشی از پوسیدگی دندان یا تروما می باشد، موجب بروز این نوع کیست ها خواهد شد. روند نکروز پالپ موجب بروز التهاب و آزاد شدن سموم در اپکس یا انتهای نوک ریشه می شود.

این نوع کیست اغلب با درمان اندودانتیک درمان می شود. در صورتی که درمان اندودانتیک مؤثر نباشد، دندان کشیده می شود، محل کیست پاکسازی می شود، و با مواد استخوان مصنوعی پر می شود.

روش های سنتی به اندازه کافی مؤثر نبودند زیرا کیست ها مجدداً شکل می گرفتند. بر اساس مدرن ترین روش های درمان، برای پرهیز از این مشکل باید پر کردن معکوس ریشه دندان باید انجام شود.

کیست های فولیکولار یا کیست های مولد دندان

این نوع کیست ها که عموماً در ناحیه اطراف دندان های عقل یا دندان های نیش دائمی فک بالا شکل می گیرند، اطراف تاج دندان های نهفته بوجود می آیند. فشار ناشی از دندان در حال رویش روی فولیکول ممکن است موجب بروز کیست های مولد دندان شود. این فشار می تواند جریان خون را خراب کند و موجب انباشته شدن مایع بین بافت غشای مینای دندان و بخش کورورنال دندان شود. کیست های مولد دندان معمولاً به سرعت رشد و توسعه پیدا می کنند.

درمان اغلب شامل کشیدن دندان همراه با کیست و نیز تخلیه کیست با روش جراحی می باشد. درمان اغلب موفقیت آمیز است، و لازم است بیمار برای بررسی بروز مجدد به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نماید.

تومورهای ادنتوژنک کراتوسیستیک

تومورهای ادنتوژنیک کراتوسیستیک اساساً بیشتر در منطقه خلفی فک پایین یا مندیبل بوجود می آیند و ویژگی های آنها شبیه به دیگر انواع کیست ها می باشد. تشخیص دقیق تنها با نمونه برداری و تحلیل میکروسکوپی، و تصاویر پانورامیک با اشعه ایکس قابل دستیابی است.

اغلب تورم تنها علامتی است که بیماران تجربه خواهند کرد. نظریه های متعددی در مورد منشاء کراتوسیست وجود دارد. برخی متخصصان بر این باورند که کیست در جایی بوجود می آید که باید دندان وجود داشته باشد. برخی معتقدند که تومورها ناشی از لامینای دندان نهفته می باشند.

برش و خارج کردن کیست با جراحی یا درمان های دیگر استفاده می شود. بیمار در طول زندگی تحت نظر خواهد بود تا شواهر بروز مجدد کیست مورد بررسی قرار بگیرد.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

چگونه می توان متوجه کیست های دندانی شد؟

یک کیست کوچک دندانی که داخل استخوان فک رشد می کند ممکن است با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قابل مشاهده باشند. کیست های بزرگتر ممکن است موجب بروز تورم های سفت روی صورت شوند. علاوه بر این، در منطقه ای که کیست بوجود آمده است ممکن است دندان های شما به سرعت جابجا شوند.

تأیید تشخیص وجود کیست با آزمایش نمونه بافتی انجام می شود که طی جراحی از ضایعه برداشته شده است. برخی تومورهای دیگر نیز وجود دارند که ممکن است شبیه کیست باشند، اما درمان کاملاً متفاوتی خواهند داشت. گرفتن تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس به صورت دوره ای، برای شناسایی کیست های دندان و دیگر ناهنجاری های استخوانی ضروری است.

چه تفاوتی بین کیست و آبسه دندان وجود دارد؟

تفاوت بین کیست و آبسه های دندانی قطعاً شایع ترین دو راهی است که بیماران وقتی یک تورم دردناک داخل دهان خود را تجربه می کنند با آن مواجه می شوند. بنابراین، لازم است که بیماران بدانند که اصلی ترین تفاوت بین کیست ها و آبسه های دندانی عفونت است. اکثر کیست های دندانی عفونی نیستند، اما اگر عفونی شوند، آبسه نامیده می شوند. معمولاً آبسه روی یک کیست دندانی یا نزدیک به آن اتفاق می افتد.

اصلی ترین دلیل بروز آبسه های دندانی وجود باکتری روی لثه است. در اکثر موارد، این اتفاق به دلیل پوسیدگی های دندانی رخ می دهد. اگر بیمار آبسه کوچکی داشته باشد، می تواند آن را با آنتی بیوتیک درمان کند. با این حال، آبسه های بزرگ باید توسط جراح دهان و دندان برداشته شود.

کیست های دندانی چگونه درمان می شوند؟

دو روش برای درمان کیست های دندانی وجود دارد:

  • جراحی: برای برداشتن انواع کیست ها یا تومورها.
  • درمان اندودانتیک: اگر کیست با عفونت ریشه دندان همراه باشد، این درمان در کنار برداشت کیست با جراحی انجام می شود.

برداشت کیست با جراحی

گام اول: شناسایی

کیست های دندانی معمولاً طی یک معاینه روتین شناسایی می شوند، که شامل گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می باشد. بعلاوه، دندانپزشک شما ممکن است دستور گرفتن اسکن سه بعدی CBCT را بدهد که اطلاعات بیشتری در مورد کیست و ارتباط آن با دندان های اطرافو ساختارهای دیگر (اعصاب، سینوس) داخل استخوان ارائه می دهد.

گام دوم: آماده سازی های قبل از جراحی

چند روز قبل، جرمگیری و پولیش کامل و دقیق دندان ها انجام می شود. علاوه بر این، یک پروبیوتیک خوراکی به بیمار داده می شود که تعداد باکتری های مفید داخل بزاق دهان را افزایش می دهد تا بهبود به راحتی صورت گیرد. اگر نیاز به درمان ریشه داشته باشید، این کار قبل از جراحی انجام می شود.

گام سوم: خارج کردن کیست

کیست با انجام جراحی تحت بی حسی موضعی، و از طریق یک مجرا که درون استخوان ایجاد می شود برداشته می شود. علاوه بر این، ممکن است شما بخواهید در طول همه فرایند برای شما آرام بخش نیز استفاده شود تا مطمئن شوید تجربه ای بدون اضطراب خواهید داشت.

اگر درون کیست دندانی نهفته باشد، آن نیز باید کشیده شود. علاوه بر این، برای پر کردن حفره خالی به جا مانده پس از تخلیه کیست، ممکن است از مواد پیوند استخوان استفاده شود. پس از آن روی لثه ها بخیه زده می شود که لازم است چند روز بعد کشیده شوند.

بافت موجود می تواند برای بررسی و شناسایی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شود. این کار برای شناسایی دیگر انواع تومورهایی که شبیه کیست هستند نیز مهم است.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

درمان کیست های دهانی در منزل

بهترین راه برای پرداختن به یک کیست دهانی این است که به سادگی آن را رها کنید و بهداشت دهانی را به خوبی رعایت کنید، پس از هر وعده غذایی مسواک بزنید و حداقل یک مرتبه شب ها نخ دندان بکشید. این کیست ها بدون هیچ خطری به صورت خود به خود می ترکند، و هیچ مشکل یا عارضه جانبی جدی بوجود نمی آورند.

سعی نکنید خودتان کیست را لمس کنید یا آن را بتراکانید. این کار موجب بوجود بروز صدمات ناخواسته یا حتی عفونت جدی می شود. بهتر است به جای متأسف شدن ایمن بمانید.

چگونه می توان از شکل گیری کیست های دندانی پیشگیری نمود؟

دندان هایی که زنده می مانند، به ندرت کنار آنها کیستی بوجود می آید. اگر اعصاب داخل دندان (در نتیجه یک عفونت یا تروما) بمیرند، برای متوقف کردن روند تبدیل شدن آن به منبع عفونت، باید هرچه سریع تر تحت درمان تخصصی قرار بگیرد. اگر این کار موفقیت آمیز باشد، بافت های نزدیک ریشه برای تشکیل یک کیست (یا یک آبسه) تحریک نخواهند شد. به همین دلیل است که چرا مراجعات منظم به دندانپزشک بسیار مهم هستند.

گاهی اوقات، دندانپزشک شما نگران این موضوع خواهد بود که آیا هیچ یک از دندان های شما نهفته شده اند یا خیر. گرفتن عکس توموگرافی با کامپیوتر برای چنین مواردی توصیه می شود زیرا بواسطه آنها احتمال بررسی موقعیت دندان ها و وضعیت سلامت دهان وجود خواهد داشت. این هم می تواند به یافتن کیست ها وقتی آنها کوچک هستند کمک کند، و هم با برداشتن نقطه آغاز احتمالی می توان از تشکیل کیست پیشگیری نمود.

آیا آلرژی به مواد غذایی به سلامت دهان و دندان ها آسیب می رساند؟

با افزایش قابل توجه آلرژی به مواد غذایی در دهه های اخیر، دانستن اینکه شما یا نزدیکان شما که مبتلا به آلرژی به مواد غذایی هستید چگونه می توانید سلامت دهان و دندان های خود را حفظ کنید بیش از پیش اهمیت دارد. علت این است که آلرژی هلی غذایی نه تنها می توانند خطرناک باشند، بلکه برای سلامت دهان شما نیز پیامدهایی دارند.

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

تعداد اندکی از غذاها موجب بروز اکثر آلرژی ها می شوند.

آلرژی به مواد غذایی یک واکنش غیر عادی توسط سیستم ایمنی بدن شما به غذاهای خاص است. گرچه برخی واکنش های آلرژیک می توانند خفیف باشند، اما برخی دیگر می توانند زندگی افراد را به خطر بیندازند.

گزارش شده است که، بیش از ۱۷۰ نوع غذا موجب بروز واکنش های آلرژیک می شوند. با این حال، تنها تعداد انگشت شماری از غذاها عامل بروز اکثر آلرژی ها هستند، از جمله ماهی، صدف، بادام زمینی، تخم مرغ، و شیر گاو.

افرادی که به گرده گیاهان توس، پیرگیاه، یا چمن ها حساسیت دارند، ممکن است به برخی از غذاها نیز واکنش نشان دهند که معمولاً پاسخ های خفیف و کوتاه تری ایجاد می کنند. مانند احساس خارش داخل دهان. این شرایط سندروم آلرژی دهانی (OSA) یا سندروم آلرژی غذایی- گرده نیز نامیده می شود. OSA ممکن است در افراد حساس به گرده با خوردن مقداری آجیل، ادویه، و میوه ها، و سبزیجات خام دوستدار دندان فعال شود. به این دلیل که پروتئین های موجود در این خوراکی ها شبیه پروتئین های عامل آلرژی موجود در گرده ها می باشند.

اگر فکر می کنید شما یا کودکتان آلرژی دارید، حتماً آن را با پزشک درمیان بگذارید. حتماً راجع به چگونگی تأثیر آلرژی به گرده ها روی تأثیر واکنش ها به مواد غذایی نیز صحبت کنید.

شرایط دیگری نیز وجود دارند که می توانند موجب بروز علائم مشابه آلرژی شوند، بنابراین پزشک شما علل احتمالی را مد نظر قرار خواهد داد، آزمایشات مناسب را برای رسیدن به تشخیص درست انجام خواهد داد و طرحی برای چگونگی مدیریت واکنش ها ارائه خواهد داد.

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

آلرژی به مواد غذایی می تواند منجر به بروز مشکلات دهان و دندان شود.

واکنش های وخیم با شناسایی به موقع علائم و نشانه ها و با استفاده از دارویی به نام اپی نفرین به سرعت و بهتر قابل کنترل و مدیریت می باشند، بعلاوه باید در اطرع وقت به پزشک یا اورژانس مراجعه کرد. برای علائم خفیف، گاهی اوقات آنتی هیستامین ها می توانند استفاده شوند. استفاده از آنتی هیستامین ها می تواند موجب خشکی دهان شود، که ممکن است منجر به پوسیدگی دندان شود. حتماً هنگامی که آنتی هیستامین ها را مصرف می کنید مقدار زیادی آب بنوشید.

علائم و نشانه های دهانی آلرژی به مواد غذایی

برخی از علائم و نشانه های آلرژی به مواد غذایی که عموماً داخل دهان بروز میابند، عبارتند از:

  • خارش و سوزن سوزن شدن
  • تورم لب ها، صورت، و زبان
  • تورم حلق که می تواند تنفس را محدود کند
  • دشواری در تنفس
  • احساس سوختگی
  • مزه فلز داخل دهان
  • سوزش و خراش گلو
نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

جایگزین سازی ویتامین ها و مواد معدنی کلیدی مهم است.

افرادی که به مواد غذایی آلرژی دارند، وقتی غذاهای خاصی را از رژیم غذایی خود حذف می کنند، ممکن است بدن آنها از برخی ویتامین ها و مواد معدنی که برای سلامت لبخند آنها حیاتی است محروم بماند.

بهترین راه برای پیشگیری از واکنش های آلرژیک توقف خوردن غذاهایی است که موجب بروز واکنش می شوند. گرچه به راحتی می توان از مصرف برخی غذاها صرف نظر کرد بدون آنکه هیچ پیامدی برای سلامت دهان داشته باشند، اما غذاهای دیگر برای ارزش تغذیه ای آنها نیاز به جایگزین دارد.

آلرژی به شیر گاو

افرادی که به شیر گاو آلرژی دارند لازم است منابع دیگری برای کلسیم و ویتامین D پیدا کنند که استحکام دندان های آنها حفظ شود. شما برای کمک به این زمینه می توانید شیر گاو را با خوراکی های زیر جایگزین کنید:

  • سبزیجات دارای برگ هایی به رنگ سبز تیره مانند کلم بروکلی و اسفناج.
  • سویا، برنج، شیر بادام غنی شده با کلسیم
  • سایر فراورده های سویا

ویتامین D در ماهی های چرب، زرده تخم مرغ، آب پرتقال غنی شده با ویتامین D، و صبحانه تشکیل شده از غلات یافت می شود.

آلرژی به ماهی، صدف، بادام زمینی، و تخم مرغ

افرادی که به ماهی، صدف، بادام زمینی، و تخم مرغ حساسیت دارند، ممکن است فسفر کافی در رژیم غذایی خود نداشته باشند. فسفر مانند کلسیم برای دندان های شما مهم است زیرا از مینای دندان ها محافظت می کند.

شما فسفری که نیاز دارید را می توانید از گوشت گاو و مرغ بدون چربی، لوبیا، عدس، سویا، و غلات کامل دریافت کنید.

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

سندروم آلرژی دهانی (OAS)

با پزشک خود گفتگو کنید تا بفهمید چه غذاهایی ممکن است باعث بروز یک واکنش شوند. اگر شما میوه ها و سبزیجات خام را از رژیم غذایی خود حذف کنید، ممکن است با کمبود مواد غذایی مهمی مانند ویتامین C مواجه شوید که به سالم نگهداشتن دندان ها و لثه های شما کمک می کنند.

می توانید از این راهکارهای کمک بگیرید:

  • پختن این خوراکی ها در صورت امکان، برای کمک به تخریب پروتئین هایی که باعث بروز OAS می شوند، اما از آب پز کردن آنها اجتناب کنید، زیرا مقدار زیادی از ویتامین C آنها کاهش پیدا می کند.
  • پوست کندن میوه ها، زیرا اکثر پروتئین های عامل آلرژی در پوست میوه ها هستند.
  • خوردن میوه ها و سبزیجات دیگر که باعث بروز واکنش نمی شوند. سبزیجات دارای برگ هایی به رنگ سبز تیره، توت فرنگی ها، و کیوی انتخاب های خوبی برای تأمین ویتامین C هستند، البته اگر به آنها حساسیت ندارید.

حتماً راجع به هر گونه آلرژی که دارید، عوارض جانبی آنها، یا هر دارویی که مصرف می کنید با دندانپزشک خود صحبت کنید.

داشتن یک لبخند زیبا و بی نقص می تواند به بالا رفتن اعتماد به نفس شما کمک کند. اما گاهی اوقات، ناهنجاری های نادر دندانی می توانند سر راه شما قرار بگیرند، مانند انکیلوز دندان، که شرایطی است که می تواند باعث شود یک دندان شیری کودک به جای لق شدن، طبق آنچه انتظار می رود، با استخوان زیرین خود جوش بخورد. این مشکل اگر درمان نشده باقی بماند، می تواند منجر به بروز مشکلات بیشتر در آینده شود- اما خوشبختانه، گزینه های درمانی موجود هستند. یاد بگیرید چگونه باید این شرایط را زود شناسایی کنید و برای آن چه کار می توانید انجام دهید.

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز دندان چیست؟

انکیلوز دندان عبارت است از همجوشی پاتولوژیک بین استخوان آلوئولار فک و سمان دندان. این یک پدیده غیر معمول در دندان های شیری است و کمتر در دندان های دائمی بروز پیدا می کند. انکیلوز زمانی اتفاق می افتد که مقداری تحلیل و جذب ریشه اتفاق می افتد که با ترمیم توسط سمنتوم یا عاج دندان دنبال می شود. این اتفاق باعث یکی شدن و به هم پیوستن ریشه دندان و استخوان آلوئولار می شود، و عموماً بعد از تروما این اتفاق رخ می دهد. با این حال، تحلیل ریشه دندان همیشه هم منجر به انکیلوز دندان نمی شود. علل انکیلوز دندان ناشناخته مانده است.

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز یا دندان فک جوش

شناسایی انکیلوز دندان ها

انکیلوز دندان ها زمانی اتفاق می افتد که دندان با استخوان اطراف خود جوش می خورد و به تدریج شروع به فرو رفتن و غرق شدن در بافت لثه پیرامون خود می کند. به طور طبیعی، فیبرهای کوچکی به نام الیاف پریودنتال لیگامان دندان را درون حفره خود نگه می دارند، اما وقتی انکیلوز اتفاق می افتد، این اتصال وجود ندارد، و دندان مجدداً مستقیماً به استخوان نزدیک خود پیوند می خورد. گرچه این شرایط می تواند هم دندان های شیری و هم دائمی را تحت تأثیر قرار دهد، اما اغلب عموماً مشاهده شده است که کودک در زمان مناسب دندان شیری خود را از دست نمی دهد.

انکیلوز یک بیماری نادر تلقی می شود. انکیلوز دندان بین ۳/۱ تا ۳/۱۴ درصد از افراد شایع است، و شیوع آن بین خواهر و برادرها بیشتر است و در زنان کمی بیشتر از مردان شایع است. همانطور که ممکن است این مشکل را بیشتر در کودکان خود مشاهده کنید، انکیلوز دندان های شیری را ۱۰ برابر بیشتر از دندان های دائمی تحت تأثیر قرار می دهد. دندان های مولر یک ساله در فک پایین دندان هایی هستند انکیلوز بیشتر آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. فرد ممکن است تنها یک دندان یا چند دندان انکیلوز شده داشته باشد. خوشبختانه، دندانپزشکان قادر هستند با معاینه دندان ها اسن شرایط را تشخیص دهند.

بنابراین، چه چیزی باعث می شود دندان های شما درون لثه فرو بروند؟ عوامل مختلفی موجب بروز انکیلوز می شوند. ریسک فاکتورهای انکیلوز دندان به دو دسته تقسیم می شوند: ژنتیک و تروماهای دندانی. برخی افراد به صورت ژنتیکی مستعد بروز آن هستند و بنابراین این شرایط را به ارث می برند؛ بقیه ممکن است در نتیجه تروما، مانند حوادثی که برای فک اتفاق می افتند، التهاب، یا عفونت بروز پیدا کنند.

انکیلوز دندان با موقعیت بالینی آن شناسایی می شود که دندان از نظر فیزیولوژیکی تحرک نخواهد داشت. در تصاویر رادیوگرافی نیز عدم وجود الیاف پریودنتال لیگامان و شواهدی مبنی بر تحلیل و جذب دندان قابل مشاهده خواهند بود.

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز یا دندان فک جوش

چه مشکلاتی ممکن است در نتیجه انکیلوز دندان بروز پیدا کنند؟

فوری ترین مشکلی که در اکثر موارد انکیلوز دندان ها بروز می یابد این است که انکیلوز دندان های شیری مانع رشد دندان های دائمی می شود که قرار است پس از آنها بیرون بیایند و دندان دائمی بعدی نهفته باقی خواهد ماند. با این حال، این شرایط اگر درمان نشده باقی بماند، می تواند موجب بروز مشکلات دیگری برای سلامتی شود، مثلاً اگر دندان های عقب دهان نتوانند به یکدیگر تماس پیدا کنند در جویدن مشکل بوجود می آید. علاوه بر این، ممکن است موجب بروز حفره های دندانی یا بیماری پریودنتال برای دندان های مجاور شود.

ممکن است به مرور زمان تغییرات دائمی در ساختار صورت، مانند جلو آمدگی فک و کاهش ارتفاع بخش پایینی صورت بروز پیدا کند. مشکلات دیگری نیز ممکن است بروز پیدا کند. وقتی ناهنجاری در دندان های شیری کودکان و نوجوانان اتفاق می افتد، اغلب منجر به کوتاه تر ماندن دندان انکیلوز شده نسبت به دندان های کناری خود می شود. با فرو رفتن دندان انکیلوز شده به داخل استخوان فک و لثه، نوک دندان های مجاور ممکن است منحرف شود. دندان روبروی دندان انکیلوز شده در قوس دندانی روبرو نیز ممکن است بیشتر از دندان های کناری خود یا بیشتر از مقداری که انتظار می رفته است رشد کند. اینطور به آن فکر کنید: اگر یک دندان انکیلوز شده اصطلاحاً “خاموش” باشد (رشد آن متوقف شده باشد)، این امر می تواند باعث ایجاد اثرات موج دار در مناطق دیگر دهان شود. به همین دلیل تشخیص به موقع برای درمان این بیماری حیاتی است. بنابراین شما یا فرزندتان می توانید دوباره با اعتماد به نفس لبخند بزنید.

تشخیص و درمان انکیلوز دندان

اگر فکر می کنید یکی از دندان های شما یا کودکتان تحت تأثیر انکیلوز قرار گرفته است، با دندانپزشک تماس بگیرید. اغلب، فرد از وجود این شرایط آگاهی ندارد تا زمانی که در طول یک معاینه معمول دندانپزشکی تشخیص داده شود. مشکل دندان ها می تواند با معاینه چشمی تشخیص داده شود، و نتایج عموماً با گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس تأیید می شوند. استفاده از توموگرافی کامپیوتری پرتو مخروطی (CBCT) نیز کمک کننده است.

انکیلوز معمولاً ابتدا در سطوج لبی و لینگوال ریشه دندان اتفاق می افتد. این باعث می شود تشخیص انکیلوز در تصاویر رادیوگرافی چالش برانگیز باشد.

افرادی که از انکیلوز دندان های شیری رنج می برند خطر از دست دادن دندان را تجربه می کنند. این در نتیجه عدم رویش دندان در طول رشد صورت اتفاق می افتد و منجر به بروز مشکلات زیبایی و عملکردی جدی می شود. درمان معمولاً شامل کشیدن دندان انکیلوز شده است تا دندان دائمی بتواند به درستی رشد کند.

درمان زود هنگام مداخله گر ارتودنتیک در حصول اطمینان از اینکه فضای از دست رفته احیاء می شود مؤثر است، بعلاوه امکان رویش دندان در آینده را نیز فراهم می آورد. یک فضا نگهدار می تواند برای نگهداشتن محل دندان استفاده شود تا زمانی که دندان دائمی بیرون بیاید. مداخلات زود هنگام ارتودنتیک نیز در پر کردن فضای از دست رفته مؤثر ایت، بعلاوه جای کافی برای رویش دندان های دائمی فراهم می شود. در صورتی که دندان انکیلوز شده دائمی باشد، گزینه های دیگر عبارتند از قرار دادن یک ماده ترمیمی روی دندان انکیلوز شده به منظور افزایش ارتفاع دندان به اندازه دندان های مجاور خود.

چه زمانی باید به سراغ دندانپزشکان متخصص رفت؟

از آنجا که انکیلوز مانع رشد دندان های دائمی می شود، تشخیص و مداخله زود هنگام برای پرهیز از پیشرفت مشکل حیاتی است. با پیشرفت شرایط، ممکن است لازم باشد دیگر متخصصان دهان و دندان دخالت کنند. ارتودنتیست می تواند مشکلات اسکلتی و بایت را اصلاح کند، اما گاهی اوقات جراح دهان و دندان شما ممکن است جراحی دهانی را برای اکسپوز (برداشتن پوشش روی ریشه دندان) و تغییر موقعیت و جابجا کردن دندان توصیه کند. در صورتی که دندان شیری دندان دائمی زیر خود نداشته باشد که جایگزین آن شود یا دندان انکیلوز شده دائمی باشد، ممکن است کشیدن آن و جایگزینی آن با ایمپلنت دندانی را توصیه کند.

تشخیص زود هنگام همیشه ابزاری فوق العاده برای محدود کردن مشکلات در آینده است. انجام چکاپ های منظم دندانپزشکی و درمان های بهداشتی دندان ها دندان های شما را در بهترین وضعیت سلامت خود نگه خواهند داشت و به شما و دندانپزشک شما کمک می کنند از مشکلات مربوط به انکیلوز آگاه باشید.

ژنژیویت به معنای التهاب لثه ها است. این بیماری اغلب به دلیل انباشته شدن پلاک های دندانی یا باکتری روی دندان ها بروز پیدا می کند.

ژنژیویت یکی از انواع غیر مخرب بیماری های پریودنتال (اطراف دندان) است، اما ژنژیویت درمان نشده می تواند پیشرفت کند و به پریودنتیت تبدیل شود. این بیماری جدی تر است و در نهایت می تواند موجب از دست رفتن دندان ها شود.

علائم و نشانه های بیماری لثه عبارتند از قرمز و متورم شدن لثه ها، که هنگام مسواکم زدن دندان ها به راحتی دچار خونریزی می شوند. ژنژیویت اغلب با بهداشت خوب دهانی برطرف می شود، مانند مسواک زدن های طولانی تر و به دفعات بیشتر، و نخ دندان کشیدن. بعلاوه، یک دهانشویه ضد عفونی کننده نیز ممکن است کمک کننده باشد.

در موارد خفیف، بیماران ممکن است حتی اطلاع نداشته باشند که به این بیماری مبتلا هستند، زیرا علائم آن خفیف هستند. با این حال، شرایط باید جدی گرفته شوند و بلافاصله به آنها پرداخته شود.

انواع بیماری لثه

بیماری لثه به دو دسته اصلی تقسیم می شود:

بیماری لثه ناشی از تجمع پلاک های دندانی: این نوع بیماری می تواند با پلاک های دندانی، عوامل سیستمیک، داروها، یا سوء تغذیه بروز پیدا کند.

ضایعات لثوی ناشی از عواملی غیر از پلاک های دندانی: این نوع بیماری می تواند توسط باکتری، ویروس، یا قارچ خاصی بروز پیدا کند. علاوه بر این ممکن است در نتیجه عوامل ژنتیکی، سیستمیک (شامل واکنش های آلرژیک و بیماری های خاص)، زخم ها، یا واکنش به اشیاء خارجی مانند پروتزهای مصنوعی دندانی نیز بروز پیدا کند. گاهی اوقات هیچ علت خاصی وجود ندارد.

بیماری لثه و درمان های آن

بیماری لثه و درمان های آن

علل بروز بیماری لثه (ژنژیویت)

شایع ترین علت بروز ژنژیویت انباشته شدن پلاک های باکتریایی بین دندان ها و اطراف آنها است.پلاک باعث بروز واکنش های ایمنی می شود، که، در عوض، در نهایت می توانند موجب تخریب لثه، یا بافت شوند.

پلاک های دندانی بیوفیلم هایی هستند که به طور طبیعی روی دندان ها انباشته می شوند. پلاک ها معمولاً با تجمع باکتری هایی بوجود می آیند که سعی می کنند به سطح صاف و صیقلی دندان ها بچسبند.

این باکتری ها به محافظت از دهان در برابر انباشته شدن میکروارگانیسم های مضر کمک می کنند، اما پلاک های دندانی می توانند موجب بروز پوسیدگی دندان ها، و مشکلات پریودنتال مانند ژنژیویت و پریودنتیت مزمن، نوعی عفونت لثه، نیز شوند.

وقتی پلاک های دندانی به اندازه کافی زدوده نشوند، می توانند سفت شوند و در پایه دندان ها، نزدیک به لثه ها، به جرم و تارتار تبدیل شوند. این ماده زرد رنگ است. جرم ها تنها می توانند با پاکسازی تخصصی زدوده شوند.

پلاک و تارتار در نهایت موجب تحریک شدن لثه ها می شوند، و منجر به بروز التهاب لثه اطراف پایه دندان ها می شوند. به این معنا که لثه ها به راحتی دچار خونریزی می شوند.

عوامل خطرزای بیماری لثه

تغییرات هورمونی

این اتفاق ممکن است در طول دوران بلوغ، یائسگی، و دوره های قائدگی، و بارداری رخ دهد. بافت لثه ها حساس تر می شود، و خطر بروز التهاب افزایش پیدا می کند.

برخی بیماری ها

سرطان، دیابت، و ایدز با خطر بالاتر بیماری لثه و ژنژیویت ارتباط دارند.

داروها

سلامت دهان ممکن است تحت تأثیر برخی داروها قرار بگیرد، مخصوصاً اگر ترشح بزاق کاهش پیدا کند. دیلانتین، یکی از داروهای ضد تشنج، و برخی داروهای ضد آنژین می توانند باعث رشد غیر طبیعی بافت لثه شوند.

کشیدن سیگار

در مقایسه با افراد غیر سیگاری، کشیدن منظم سیگار بیشتر از معمول موجب بروز ژنژیویت می شود.

بالا رفتن سن

خطر بروز ژنژیویت با بالا رفتن سن بیشتر می شود.

رژیم غذایی نامناسب

کمبود ویتامین C، برای مثال، با بیماری لثه ارتباط دارد.

سوابق خانوادگی

فرزندان والدینی که یک یا هر دو سابقه ابتلا به بیماری لثه داشته اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. تصور می شود این به دلیل نوع باکتری باشد که افراد در سال های نخست زندگی دریافت می کنند.

بیماری لثه و درمان های آن

بیماری لثه و درمان های آن

علائم و نشانه های بیماری لثه

در موارد خفیف ژنژیویت، ممکن است هیچ ناراحتی یا علائم قابل توجهی وجود نداشته باشد. علائم و نشانه های ژنژیویت می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • قرمز یا بنفش روشن بودن رنگ لثه ها.
  • لثه های حساس که ممکن است با لمس شدن دردناک باشند.
  • خونریزی از لثه ها هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن.
  • هالیتوزیس یا بوی بد دهان.
  • التهاب، یا لثه های متورم.
  • لثه های تحلیل رفته.
  • لثه های نرم.

تشخیص بیماری لثه

دندانپزشک با معاینه دهان می تواند متوجه علائم و نشانه ها شود، مانند پلاک و تارتار در حفره دهان. چک کردن علائم و نشانه های پریودنتیت نیز ممکن است توصیه شود. این کار ممکن است با استفاده از تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس یا پروب پریودنتال، و با استفاده از ابزارهایی انجام دهد که عمق پاکت های پریودنتال اطراف دندان ها را اندازه گیری می کنند.

بیماری لثه و درمان های آن

بیماری لثه و درمان های آن

درمان های بیماری لثه

در صورتی که تشخیص زود هنگام انجام شود، و اگر درمان فوری و درست باشد، ژنژیویت می تواند با موفقیت معکوس شود.

درمانها شامل مراقبت توسط دندانپزشک و فرایندهای مراقبتی بعدی هستند که توسط خود بیمار در منزل انجام می شوند.

مراقبت های تخصصی دندانی

پلاک و تارتار زدوده می شوند. این فرایند تحت عنوان جرمگیری شناخته می شود که می تواند ناراحت کننده باشد، مخصوصاً اگر تارتار زیادی تشکیل شده باشد، یا لثه ها خیلی حساس باشند. دندانپزشک راجع به اهمیت بهداشت دهانی و نحوه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مؤثر برای شما توضیح خواهد داد.

در صورت لزوم ممکن است جلسات بعدی با پاکسازی های به دفعات بیشتر توصیه شوند.

ترمیم هرگونه آسیب دیدگی دندان ها نیز به بهداشت دهانی ارتباط دارد.

برخی مشکلات دندای مانند کجی دندان ها، قرار گرفتن نامناسب روکش دندان یا بریج، ممکن است زدودن صحیح و مناسب پلاک و تارتار دندان را دشوارتر کنند. علاوه بر این، ممکن است موجب تحریک لثه ها نیز شوند.

مراقبت های خانگی

به افراد توصیه می شود:

  • حداقل دو مرتبه در طول روز مسواک بزنند.
  • مسواک برقی استفاده کنند.
  • حداقل یک مرتبه در طول روز نخ دندان بکشید.
  • به طور منظم دهان خود را با دهانشویه ضد عفونی کننده شستشو دهید.

مشکلات و عوارض جانبی ژنژیویت

درمان ژنژیویت و دنبال کردن دستورالعمل های تخصصی بهداشتی دندانپزشکی به طور عادی می تواند از بروز مشکلات پیشگیری نماید.

با این حال، بدون درمان، بیماری لثه می تواند منتشر شود و بافت ها، دندان ها، و استخوان ها را تحت تأثیر قرار دهد.

مشکلات عبارتند از:

  • آبسه یا عفونت در لثه یا استخوان فک
  • پریودنتیت، شرایط جدی تری که می تواند منجر به از دست رفتن استخوان و دندان شود.
  • ژنژیویت تکرار شونده.
  • شیار دار شدن دهان، که در آن عفونت های باکتریایی منجر به زخم شدن لثه ها می شوند.

مطالعات متعددی بیماری لثه را با بیماری هایی مانند پریودنتیت، بیماری های قلبی عروقی، شامل حملات قلبی یا سکته ربط داده اند. گزارش های دیگر دریافته اند که با خطر بیماری ریوی نیز ارتباط دارد.

آفت دهان که تحت عنوان زخم های آفتی مکرر نیز شناخته می شود، یکی از شایع ترین ضایعات مخاطی دهان است که پزشکان و دندانپزشکان با آن مواجه می شوند. آفت اختلالی با منشاء ناشناخته است که ممکن است موجب بروز عوارض قابل توجهی شود. یک یا چند زخم گسسته، کم عمق، و دردناک در غشاء مخاطی دهانی غیر متصل قابل مشاهده است. زخم های تکی عموماً ۷ تا ۱۰ روز وجود دارند و بدون هیچ اسکاری (جای زخم) بهبود پیدا می کنند. زخم های بزرگتر ممکن است چند هفته تا چند ماه باقی بمانند و پس از بهبودی ممکن است جای زخم آنها باقی بماند.

آفت دهان

آفت دهان

علل بروز آفت دهان چیست؟

آفت های دهان معمولاً افراد بزرگسال را تحت تأثیر قرار می دهد، اما ممکن است گرایش خانوادگی داشته باشد. علت دقیق این بیماری ناشناخته است. عوامل متعددی وجود دارند که تصور می شود در گسترش آفت های دهان دخیل باشند. از جمله:

  • سیستم ایمنی مشکل دار (در حال مبارزه با بیماری دیگر)
  • برخی غذاهای خاص ممکن است موجب ظهور ضایعات شوند، مانند: قهوه، شکلات، پنیر، آجیل ها، مرکبات، گوجه ها.
  • استرس
  • ویروس ها و باکتری ها
  • آسیب های فیزیکی و شیمیایی به دهان (شامل تکنیک بد مسواک زدن)
  • رژیم غذایی بد
  • برخی داروهای خاص
  • گاز گرفتن داخل گونه
  • مسواک زدن نامناسب
  • اقدامات دندانپزشکی
  • کمبود آهن، ویتامین B12 اسید فولیک، و روی
  • تغییرات هورمونی
  • حساسیت به غذاها و عفونت ها نیز مطرح شده اند

آفت دهان معمولاً در کودکان و نوجوانان ۱۰ تا ۱۹ ساله مشاهده می شود. در حدود یک سوم از کودکانی که تحت تأثیر قرار می گیرند، ضایعات به مدت یک سال پس از ظاهر شدن مجدداً ظهور پیدا می کنند. برخی زخم ها در کودکان کم سن (کمتر از ۱۰ سال) ممکن است با عفونت ویروسی خاصی ارتباط داشته باشند. در صورتی که متوجه زخم در دهان کودک خود شدید او را نزد پزشک یا دندانپزشک ببرید.

اطلاع داشتن از علت بروز آفت می تواند به پیشگیری از بروز مجدد آن کمک کند.

آفت دهان چه علائم و نشانه هایی دارد؟

در زیر به برخی از شایع ترین علائم آفت دهان می پردازیم. با این حال، هر فرد ممکن است تنها تعدادی از اسن علائم را داشته باشد:

  • زخم های دردناک در دهان، معمولاً داخل لب ها، داخل گونه ها، یا روی زبان.
  • روی زخم ها با یک لایه زرد رنگ پوشانده شده است و پایه قرمز رنگ دارند.
  • در اکثر موارد هیچ تبی وجود ندارد.
  • ضایعات معمولاً ظرف ۱۴ روز بهبود پیدا می کنند و تمایل به بازگشت دارند.
آفت دهان

آفت دهان

آفت ها به چند دسته تقسیم می شوند؟

آفت های دهان می توانند به سه دسته مختلف تقسیم شوند: آفت های کوچک، آفت های بزرگ، و آفت های هرپتی فرم. آفت های کوچک عموماً روی مخاط لب ها یا داخل بخش باکال لپ، نرم کام و کف دهان واقع شده اند. آنها می توانند تکی یا چندتایی باشند، و کوچک (کمتر از ۱ سانتی متر قطر) و نازک هستند. آفت های بزرگ بزرگتر هستند و زخم های عمیق تری را شامل می شوند. علاوه بر این، احتمال به جا ماندن جای زخم آفت های بزرگ پس از بهبودی بیشتر است. آفت های هرپتی فرم معمولاً از نظر ساختاری تعدادی بیشتری دارند و از نوع تاول هستند. بیماران مبتلا به آفت های خوش خیم نباید هیچ گونه علائم دیگری مانند تب، آدنوپاتی، علائم گوارشی، یا سایر علائم پوستی یا غشاء مخاطی داشته باشند.

آفت دهان چگونه تشخیص داده می شود؟

آفت دهان معمولاً بر اساس جمع آوری سوابق پزشکی کامل بیمار و معاینه فیزیکی بیمار تشخیص داده می شود. ضایعات منحصر بفرد هستند و معمولاً امکان می دهند تشخیص تنها بر اساس معاینات جسمی انجام شوند. علاوه بر این، ممکن است پزشک دستور انجام آزمایشات زیر را نیز بدهد تا هم به تأیید تشخیص کمک کنند و هم علل دیگر بروز آفت رد شوند:

  • آزمایش خون
  • نمونه برداری از ضایعات- برداشتن بخش کوچکی از بافت از ضایعه و بررسی میکروسکوپی آن.
  • کشت ضایعات

هنگام ارزیابی بیماران مبتلا به افت های تکرار شونده، شرایط متعددی باید مد نظر قرار بگیرند. ملاحظه اولیه ای که باید در نظر گرفته شود آفت های خوش خیم در مقایسه با شرایط جدی تر، تمایل به کوچک ماندن دارند و محدود تر نیز می باشند. آفت های بزرگ می توانند با عفونت ویروسی نقص سیستم ایمنی انسانی (HIV) در ارتباط باشند. در صورت بزرگ بودن آفت، پزشک باید آزمایشات HIV را در نظر بگیرد.

آفت دهان چگونه درمان می شود؟

پزشک بر اساس موارد زیر یک روش درمان برای بیمار انتخاب می کند:

  • سن بیمار، سلامت عمومی و سوابق پزشکی
  • میزان بیماری
  • میزان تحمل بیمار (کودک) برای برخی داروها، فرایندها، یا تراپی های خاص
  • انتظارات برای دوره بیماری
  • نظرات یا ترجیحات بیمار

هدف درمان برای استوماتیت آفتی کمک به کاهش وخامت علائم است. از آنجا که این نوعی عفونت ویروسی است، آنتی بیوتیک ها مؤثر نخواهند بود. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • افزایش مصرف مایعات (به عنوان مثال، آب، گاتورید، پدیالیت، و بستنی)
  • استامینوفن (تیلنول) یا ایبوپروفن (موترین) برای هر گونه تب یا دردی. به کودکان زیر ۶ سال ایبوپروفن ندهید.
  • بهداشت صحیح و مناسب دهان شامل دو مرتبه مسواک زدن در طول روز هر بار به مدت دو دقیقه (یا نظارت روی مسواک زدن کودکان)
  • داروهای موضعی (برای کمک به کاهش درد ناشی از زخم ها)؛ روی لب های خشک وازلین استفاده کنید.
  • دهانشویه های کلرهگزیدین گلوکونات (برای کمک به تسکین درد)؛ آب و نمک (نصف قاشق چایخوری نمک طعام را با ۱۰ میلی لیتر آب مخلوط کنید).

علاوه بر این، مهم است از خوردن غذاهای پر ادویه، پر نمک، و اسیدی، یا هر چیز دیگری که موجب تحریک بیشتر دهان شود خودداری نمایید.