فلوراید یک ماده معدنی است که با مبارزه با باکتری های تولید کننده اسیدی که به پلاک تبدیل می شوند، از پوسیدگی دندان (کرم خوردگی دندان) جلوگیری می کند. فلوراید که در بسیاری از غذاها و آب یافت می شود، مینای دندان ها را تقویت و محافظت می کند تا دندان ها را قوی و سالم نگه دارد.

چندین مطالعه نشان داده اند که فلورایده کردن آب (تنظیم مقدار فلوراید موجود در آب آشامیدنی) به جلوگیری از پوسیدگی دندان تا حدود ۲۵ درصد در کودکان و بزرگسالان کمک می کند.

این مقاله در مورد درمان فلوراید، فواید آن، و عوارض جانبی احتمالی آنها می پردازد.

سلامت دندان با فلوراید

برای حفظ سلامت دندان های خود، مهم است که فلوراید را در روتین بهداشتی دهان و دندان روزانه خود بگنجانید. برای بسیاری از افراد، فلوراید توسط جوامع آنها به آب آشامیدنی آنها افزوده می شود. علاوه بر این، افراد از خمیر دندان هایی که حاوی فلوراید هستند نیز استفاده می کنند.

هر دوی این روش ها، راه های مؤثری برای اعمال فلوراید روی دندان ها هستند. با این حال، در صورت نیاز به فلوراید اضافی، دندانپزشک شما ممکن است گزینه درمان فلوراید دندانی را پیشنهاد دهد.

نحوه انجام این درمان

در حالی که درمان های فلوراید بدون نسخه OTC برای بزرگسالان و کودکان موجود است، دندانپزشک شما ممکن است یک درمان فلوراید داخل مطب را پیشنهاد دهد. این موارد عبارتند از:

  • دهانشویه های فلورایده محلول های غلیظی هستند که معمولاً یک مرتبه در روز یا به صورت هفتگی، طبق دستور داخل دهان و اطراف دندان های خود می چرخانید.
  • مکمل های فلوراید به صورت قرص یا قرص های زیر زبانی در دسترس هستند و با جویدن یا مکیدن مکمل قبل از بلع مصرف می شوند. مکمل های فلوراید بعلاوه ممکن است به صورت مایع نیز تجویز شوند، که قبل از قورت دادن آن را داخل دهان خود می چرخانید.
  • ژل و/یا فوم فلوراید توسط دندانپزشک شما اعمال می شوند و قبل از اینکه بتوانید آنها را شستشو دهید، چند دقیقه روی دندان های شما باقی می ماند.
  • وارنیش فلوراید یک روش درمانی داخل مطب است که با اعمال فلوراید با فرچه روی دندان ها انجام می شود، در این صورت فلوراید روی دندان ها باقی می ماند تا زمانی که جذب دندان ها شود یا بعد از چند ساعت مسواک زده شود.
وارنیش فلوراید فلوراید درمانی

وارنیش فلوراید فلوراید درمانی

از فلوراید زیاد استفاده نکنید!

درمان های فلوراید دندانی به صورت تجویزی یا داخل مطب، نسبت به درمان های بدون نسخه و خمیر دندان، حاوی غلظت بالاتری از فلوراید هستند. آنها هرگز نباید بدون نظارت دندانپزشک استفاده شوند.

هزینه

هزینه فلوراید تراپی دندان ها، بر اساس نوع آن متفاوت است، اما معمولاً از حدود ۲۵ دلار شروع می شود. اگر بیمه دندانپزشکی دارید، ممکن است بیمه نامه شما درمان های فلوراید دندانی خاصی را پوشش دهد. مهم است که قبل از انجام این درمان ها در مطب دندانپزشک، با ارائه دهنده بیمه خود در مورد این موضوع صحبت کنید.

چه مقدار فلوراید مورد نیاز است؟

برای داشتن دندان های سالم، دو بار در روز با خمیر دندان فلورایده مسواک بزنید. اکثر خمیر دندان ها دارای محدوده ای بین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ قسمت در هر میلیون (ppm) فلوراید هستند.

والدینی که کودکان کمتر از ۲ سال دارند، قبل از شروع مصرف خمیر دندان حاوی فلوراید، باید با پزشک متخصص اطفال یا دندانپزشک او مشورت کنند. با این حال، هنگامی که اولین دندان فرزند شما بیرون می آید، آکادمی پزشکان اطفال آمریکا پیشنهاد می دهد که از یک لایه بسیار نازک از خمیر دندان های حاوی فلوراید دو بار در روز استفاده کنید.

کودکان ۳ تا ۶ ساله باید به اندازه یک نخود از خمیر دندان حاوی فلوراید استفاده کنند. همچنین غلظت های پایین تر فلوراید برای کودکان کمتر از ۲ سال در دسترس هستند (برای مثال ۵۰۰ ppm).

اگر به فلوراید اضافی نیاز دارید، در مورد مقادیر مشخص فلوراید با دندانپزشک خود صحبت کنید.

از مراجعات منظم به دندانپزشک غافل نشوید.

حداقل سالی یک مرتبه برای معاینه منظم بهداشت دندان به دندانپزشک دارای مدرک معتبر مراجعه کنید. دندانپزشک شما دندان ها و لثه های شما را معاینه خواهد کرد تا هرگونه تغییری که می تواند منجر به پوسیدگی دندان یا بیماری لثه شود و نیاز به درمان دارد را بررسی کند.

فواید فلوراید تراپی

فلوراید برای سلامت دهان و دندان ها ضروری است. مزایای فلوراید عبارتند از قوی تر کردن دندان ها، محافظت از مینای دندان، و مبارزه با پوسیدگی دندان. فلوراید همچنین میزان اسیدی که توسط باکتری ها روی دندان های شما ایجاد می شود را کاهش می دهد.

وارنیش فلوراید فلوراید درمانی

وارنیش فلوراید فلوراید درمانی

اثرات جانبی

مانند بسیاری از مواد معدنی دیگر، فلوراید اگر در دوزهای بالا مصرف شود می تواند سمی باشد. با این حال، اگر دو بار در روز دندان های خود را با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید، مقدار آن برای ایجاد خطر بسیار اندک است. اگر دندانپزشک شما درمان های فلوراید اضافی را تجویز کند، مهم است که آنها را طبق دستور انجام دهید.

کودکان ۸ ساله و کوچکتر در صورت استفاده بیش از حد از فلوراید در مدت زمان طولانی در معرض خطر ابتلا به فلوئوروزیس دندانی یا تغییر رنگ دندان های خود قرار می گیرند. علت این است که دندان های دائمی آنها زیر خط لثه و هنوز در حال رشد هستند.

خلاصه

بهداشت خوب دهان و دندان شامل وجود فلوراید در خمیر دندان و یا آب آشامیدنی برای کمک به پیشگیری از پوسیدگی دندان است. در صورت لزوم، دندانپزشک شما ممکن است درمان های فلوراید دندانی اضافی را توصیه کند. این درمان ها راهی سریع و آسان برای کمک به جلوگیری از پوسیدگی دندان و بیماری لثه هستند. برای حفظ سلامت دندان های خود، مهم است که دو مرتبه در روز دندان های خود با خمیر دندان حاوی فلوراید مسواک بزنید.

مسواک زدن دندان ها با خمیر دندان حاوی فلوراید دو مرتبه در روز، کمک زیادی به حفظ سلامت و استحکام دندان های شما می کند. حتماً حداقل سالی یک مرتبه پاکسازی و چکاپ دندان ها را انجام دهید و در مورد فلورایدتراپی با دندانپزشک صحبت کنید.

پرسش های متداول شما در مورد فلوراید و فلوراید تراپی

درمان فلوراید چقدر طول می کشد؟

مدت زمان انجام فلوراید تراپی به روش بستگی فلوراید تراپی دارد. به عنوان مثال، با دهانشویه فلوراید، ممکن است لازم باشد شستشو به صورت روزانه یا هفتگی انجام شود. با این حال، با یک وارنیش فلوراید، ممکن است فقط دو مرتبه در سال اعمال فلوراید نیاز باشد.

بعد از فلوراید تراپی چه زمانی می توانم دندان هایم را مسواک بزنم؟

به درمان فلوراید شما بستگی دارد. به عنوان مثال، اگر از دهانشویه فلوراید استفاده می کنید، در زمان برنامه ریزی شده بعدی برای مسواک زدن، می توانید دندان های خود را مسواک بزنید. بنابراین اگر صبح شستشو را انجام می دهید، می توانید همان شب دوباره مسواک بزنید. اگر وارنیش فلوراید انجام داده اید، دندانپزشک ممکن است به شما دستور دهد تا چندین ساعت دیگر مسواک نزنید.

قند چه تاثیری روی دندان های شما دارد؟ ما اینجا هستیم با پاسخ هایی برای این پرسش و موارد بیشتر.

دندان درد همیشه ناخوشایند است. شما باید از این واقعیت متنفر باشید که هنگام خوردن یک چیز شیرین یا دسر، دندان شما درد می گیرد. نگران نباشید؛ ما می توانیم به شما کمک کنیم! راه حل هایی برای مبارزه با این مشکل وجود دارند؛ در اینجا برخی از نشانه های مربوط به حساسیت به قند، درمان آن و پیشگیری برای توقف بدتر شدن آن آورده شده اند.

دلایل احتمالی حساسیت به قند

اگر دندان شما هنگام خوردن شیرینی درد می گیرد، به این معنی است که شما از حساسیت به قند رنج می برید. این درد همچنین به عنوان نشانه ای برای مشکلات دهانی بسیار مشکل ساز مانند مینای ضعیف دندان ها، ریشه های بدون پوشش مانده و در معرض محیط دهان، عفونت لثه و غیره عمل می کند.

از دست دادن مینای دندان

مینا بیرونی ترین، سخت ترین، و لایه محافظ دندان های شما است که از بروز حفره ها و پوسیدگی های دندانی جلوگیری می کند. دو دلیل وجود دارد که چرا مینای دندان شروع به فرسوده شدن می کنند.

چرا قند به دندان ها آسیب می رساند؟

اگرچه خوراکی ها نوشیدنی های شیرین می توانند خوشمزه باشند، اما آنها می توانند باعث از بین رفتن یا حل شدن مینای دندان های شما شوند. باکتری های دهان به قند موجود در خوراکی ها و نوشیدنی های شیرین واکنش نشان می دهند و اسید تولید می کنند. باکتری های تولید کننده اسید مینای دندان را می خورند و باعث بروز حساسیت دندان و حتی ایجاد حفره ها می شوند. سپس، از قضا، هنگامی که نوشیدنی های شیرین یا آب نبات بیشتر مصرف می کنید، می توانند همان دردی را ایجاد کنند که در وهله اول ایجاد کرده اند، زیرا دندان های شما اکنون به قند حساس هستند.

مسواک زدن محکم

تکنیک صحیح مسواک زدن با یک مسواک مناسب و دارای فرچه های نرم، از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا محکم مسواک زدن به دلیل فرسایش می تواند باعث از بین رفتن مینای دندان ها شود. این اتفاق منجر به قرار گرفتن قسمت های حساس دندان در معرض محیط دهان و بدون پوشش ماندن آنها می شود که هنگام خوردن شیرینی یا چیزهای دیگر درد می گیرند.

افزایش مصرف مواد غذایی اسیدی

مواد غذایی و نوشیدنی هایی مانند مرکبات، ترشی جات، قهوه یا چای، دارای اسید بالاتری هستند که در هنگام مصرف، باعث فرسایش لایه بالایی دندان می شود و آن را مستعد حساسیت می کند. رفوارنیشس اسید معده چه در بیماری تحت همین نام، چه با بازگشت اسید معده به دهان طی استفراق کردن می تواند اثر فرسایشی مشابهی داشته باشد.

حفره های دندانی

اگر از دست رفتن مینای دندان ها به موقع درمان نشود، ایجاد حفره های دندانی مرحله بعدی است. فرض کنید هنگام خوردن شیرینی، دندان های شما درد می گیرند؛ بسیار محتمل است که شما یک حفره داشته باشید. حفره همان سوراخی است که باعث می شود لایه های حساس و زیرین دندان در معرض محیط دهان قرار بگیرند، و در نهایت هنگام خوردن شیرینی، به دلیل تماس آن با عصب و تحریک درد، باعث ایجاد دندان درد می شود.

بیماری لثه

بیماری لثه نه تنها لثه ها را تحت تأثیر قرار می دهد بلکه به طور کلی روی سلامت دهان و دندان ها نیز تأثیر می گذارد. تحلیل رفتن لثه ها می تواند پایانه های عصبی تعبیه شده در ریشه ها را در معرض محیط دهان قرار دهند. هنگامی که قند با دندان تماس پیدا می کند، درد آن آغاز می شود.

آسیب دندان

یک تجربه آسیب زا می تواند باعث وارد آمدن آسیب فیزیکی به دندان شود، که به احتمال زیاد آن را حساس می کند. افراد مبتلا به اضطراب غالباً دندان های خود را روی یکدیگر فشار می دهند و می سایند (دندان قروچه) که باعث تخریب بالاترین لایه دندان های آنها می شود، و باعث تحریک درد در واکنش به نوشیدنی های سرد یا داغ، و همینطورشیرینی جات می شود!

مواد سفید کننده دندان

آنها حاوی مواد روشن کننده هستند، مانند سفید کننده، که به داخل مینای دندان ها نفوذ می کند و باعث بروز درد می شود.

حساسیت دندان به شیرینی

حساسیت دندان به شیرینی

درمان های دندان درد در نتیجه مصرف قند

استفاده از خمیر دندان فلورایده

وقتی صحبت از حساسیت به میان می آید، فلوراید مؤثرترین ماده است. این ماده نه تنها در برابر اثرات منفی مصرف مواد غذایی اسیدی مقاومت می کند بلکه به احیاء مینای دندان نیز کمک می کند.

استفاده از خمیر دندان ضد حساسیت

این نوع خمیر دندان ها دارای ماده فعال فلوراید استنوید هستند که برای محافظت در برابر حساسیت دندان طراحی شده اند. این ماده برای محافظت از دندان ها در برابر حساسیت از نظر بالینی اثبات شده است. با محافظت از دندان های خود در برابر حساسیت، می توانید از غذاهایی که دوست دارید لذت ببرید و حساسیت کمتری را تجربه کنید.

سیلانت ها

سیلانت ها همان مواد کامپوزیتی هستند که شیارها و فرو رفتگی های ریز سطح دندان ها با آنها پر می شود تا از نفوذ پوسیدگی به عمق دندان و تخریب بافت محافظ دندان و بروز دندان در پیشگیری کنند. آنها بعلاوه از تجمع مواد غذایی و بالا رفتن احتمال پوسیدگی دندان جلوگیری می کنند. با پوشش دادن بخش های در معرض محیط دهان، از بروز درد هنگام خوردن چیزهای شیرین جلوگیری می شود.

پر کردن دندان

آنها حفره هایی که ریشه های دندان را در معرض محیط دهان قرار می دهند را پر می کنند و از این طریق از دندان در حین خوردن خوراکی های شیرین جلوگیری می کنند.

مسکن های بدون نسخه یا OTC

برای درمان سریع درد، چندین گزینه داروهای مسکن درد وجود دارند که می توانید از بین آنها انتخاب کنید، از جمله NSAIDها.

محافظ دندان

در صورت داشتن عادت دندان قروچه، این ابزار از دندان های شما در برابر فرسایش محافظت می کند.

وارنیش فلوراید

وارنیش فلوراید در طول ویزیت دندانپزشکی توسط دندانپزشک روی دندان های شما اعمال می شود. وارنیش روی دندان های شما سخت خواهد شد و انتقال پیغام های عصبی به دندان ها را کاهش می دهد و مینای دندان ها را تقویت می کند.

روکش، اینله، آنله، یا ترمیم کامپوزیتی

دندانپزشک پس از زدودن پوسیدگی، تعیین می کند که آیا یک روکش، اینله، آنله، یا رزین کامپوزیت نیاز است.

جراحی پیوند لثه

اگر ریشه دندان شما بافت لثه محافظ خود را از دست داده باشد، جراحی پیوند لثه برای جایگزینی بافت لثه از دست رفته و محافظت از ریشه دندان های شما و کاهش حساسیت دندان های شما، توسط یک پریودنتیست تکمیل می شود.

درمان ریشه

اگر حساسیت ادامه یابد، به معنای عفونی شدن پالپ داخل ریشه دندان است، و دندانپزشک شما ممکن است این روش درمانی را برای زدودن عفونت و کاهش درد توصیه کند.

علاوه بر این، بهداشت دهان و دندان مناسب مهم است. همچنین ممکن است بخواهید عادات غذایی خود را تغییر داده و مقدار قند یا نوشیدنی های قندی که مصرف می کنید را کاهش دهید تا از مینای دندان های خود محافظت کنید.

حساسیت دندان به شیرینی

حساسیت دندان به شیرینی

جلوگیری از حساسیت به شیرینی جات

چند روش مفید برای جلوگیری از حساسیت دندان ها با شیرینی جات عبارتند از:

  • تکنیک بهتر مسواک زدن

دندانپزشکان مسواک زدن را با فشار زیاد را توصیه نمی کنند. در عوض، حرکت دایره ای و نرم تر برای مسواک زدن توصیه می شود.

  • استفاده از مسواک دارای فرچه های نرم

سایش کمتر به کاهش فرسایش مینای دندان ها کمک خواهد کرد.

  • به آنچه می خورید توجه داشته باشید.

باید از خوردن خوراکی های اسیدی یا خیلی قندی اجتناب شود.

  • بیش از یک بار در هفته از روش های سفید کننده دندان استفاده نکنید.

آنها حاوی موادی هستند که برای مینای دندان ها مضر می باشند.

اگر هنوز احساس می کنید که هنگام خوردن شیرینی، دندان های شما درد دارند، احتمالاً بهتر است که برای مراجعه به دندانپزشک وقت بگیرید.

داشتن پالپیت یا بافت ملتهب پالپ دندان می تواند دندان های شما را بسیار دردناک کند. خوشبختانه، درمان و معکوس کردن پالپیت چندان دشوار نیست، مخصوصاً اگر خیلی زود شناسایی و درمان آن آغاز شود. اگر پالپیت برای شما تشخیص داده شده باشد یا اگر نگران هستید که ممکن است آن را داشته باشید، این راهنما به شما کمک خواهد کرد تا درک بیشتری در مورد این وضعیت سلامت دهان پیدا کنید.

شاید شما در مورد اصطلاحات مختلفی که شنیده اید سردرگم شده باشید؟ مانند پالپیت مزمن و حاد. و چه تفاوتی بین پالپیت برگشت ناپذیر و پالپیت برگشت پذیر وجود دارد؟

در این مقاله ما قصد داریم در مورد مفاهیم زیر توضیح دهیم:

  • انواع مختلف پالپیت
  • چه چیزی باعث بروز آن می شود
  • چگونه تشخیص داده می شود
  • گزینه های درمان پالپیت

پالپیت تنها یکی از مشکلاتی است که می تواند باعث بروز دندان درد شود. اگر دندان شما درد داشته باشد، علت آن هرچه فکر کنید ممکن است باشد، توصیه می کنیم قبل از اینکه بدتر شود، برای چکاپ دندانپزشکی مراجعه کنید. اما در حال حاضر، در اینجا همه آنچه باید در مورد درد و درمان پالپیت بدانید را برای شما توضیح داده ایم.

پالپیت دندان چیست؟

زمانی که پوسیدگی به لایه داخلی پالپ می رسد، التهاب می تواند رخ دهد. پالپیت در نتیجه عفونی یا ملتهب شدن دندان های شما بروز می یابد.

دندان های شما سه لایه دارند:

  • مینا- پوشش بیرونی سختی که از دندان های شما محافظت می کند.
  • عاج- لایه میانی که از مینای دندان حمایت می کند.
  • پالپ- داخلی ترین لایه حاوی اعصاب دندان و عروق خون رسان

هنگامی که لایه داخلی پالپ بدون پوشش می ماند و در معرض محیط دهان قرار می گیرد یا تحریک می شود، این اتفاق می تواند منجر به بروز پالپیت شود. کمی جلوتر در مورد این موضوع توضیح خواهیم داد که چرا این اتفاق رخ می دهد.

دو نوع اصلی التهاب پالپ دندان وجود دارد: پالپیت برگشت ناپذیر و پالپیت برگشت پذیر. پالپیت برگشت ناپذیر به این معنی است که عفونت یا التهاب آنقدر پیشرفت کرده است که نمی توان پالپ دندان را به طور کامل نجات داد. در مقایسه، پالپیت برگشت پذیر اگر زود تشخیص داده شود می تواند درمان و اصلاح شود.

روش دیگری که می توان این مشکل را طبقه بندی کرد، پالپیت حاد در مقابل پالپیت مزمن است. تفاوت بین پالپیت حاد و مزمن در این است که در پالپیت حاد درد به طور ناگهانی به وجود می آید و می تواند بسیار شدید باشد، در حالی که مشخصه ویژه پالپیت مزمن درد مبهم اما طولانی تر است.

پالپیت دندان

پالپیت دندان

علائم و نشانه های پالپیت

در اغلب موارد، درد نخستین نشانه پالپیت در دندان است. این جدول یک راهنمای سریع از علائم مختلفی است که شما ممکن است بر اساس نوع التهابی که دارید تجربه کنید:

علائم پالپیت برگشت پذیر پالپیت برگشت ناپذیر پالپیت مزمن پالپیت حاد
درد کلی متوسط شدید، ضربان دار اندک، درد مبهم بسیار دردناک
حساسیت دندان کوتاه و سریع بیش از ۳۰ ثانیه طول می کشد کوتاه و سریع بسیار دردناک
تورم اطراف دندان به ندرت آری به ندرت آری
تب بعید است آری بعید است آری
بوی بد دهان خیر آری احتمالاً احتمالاً
افزایش درد هنگام دراز کشیدن خیر آری خیر آری

در صورت تجربه کردن هر یک از این علائم زیر، باید هر چه سریع تر به دندانپزشک مراجعه کنید. علائم ناشی از پالپیت برگشت ناپذیر شامل درد شدید است و گاهی اوقات حتی داروهای ضد درد بدون نسخه هم هیچ کمکی به تسکین درد پالپیت نمی کنند. اگر درد پالپیت شما غیر قابل تحمل شود، باید به یک دندانپزشک اورژانس مراجعه کنید.

علل التهاب و عفونت پالپ چه چیزهایی هستند؟

تقریباً چند دلیل مختلف برای ملتهب شدن پالپ دندان وجود دارد. شایع ترین علت، حفره های عمیق است که پالپ را در معرض باکتری ها قرار می دهند. پالپیت دندان زمانی رخ می دهد که پالپ تحریک می شود یا عفونت گسترش می یابد.

دیگر راه هایی که ممکن است باعث ملتهب یا عفونی شدن پالپ دندان شوند عبارتند از:

  • آسیب یا ضربه به اطراف سر یا دهان
  • دندان شکسته، ترک خورده، یا لب پر شده که لایه محافظ پالپ را از بین می برد.
  • محکم مسواک زدن با خمیر دندان ساینده.
  • دندان قروچه (براکسیسم) باعث ترک خوردن دندان ها و نیز ساییدگی و از بین رفتن مینا و عاج دندان ها می شود.
  • یک بایت مشکل دار یا مال اکلوژن، که می تواند باعث پوسیدگی بیشتر برخی دندان های خاص شود

گرچه غیر معمول است، اما التهاب پالپ دندان ممکن است ناشی از ویزیت های روتین دندانپزشکی باشد. برای مثال:

  • پس از پر کردن ممکن است پالپیت اتفاق بیفتد. علت آن می تواند قرار گرفتن دندان در معرض گرمای شدید هنگام قرار دادن مواد باشد.
  • گرمای ناشی از پولیش دندان ممکن است باعث بروز التهاب شود.
  • حین پر کردن دندان، پالپ دندان ممکن است در معرض باکتری ها قرار بگیرد.
  • پالپیت پس از دریافت روکش؛ این فرآیند می تواند پالپ را تحریک کند و عصب را به خطر بیندازد.

اگر باور دارید که در نتیجه درمان دندانپزشکی پالپ دندان شما ملتهب شده است، برای ارزیابی و درمان بیشتر باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

پالپیت دندان

پالپیت دندان

تشخیص پالپیت

این نوع تشخیص برای دندانپزشکان نسبتاً ساده است. چهار نوع تست می توان انجام داد تا مشخص کرد که آیا شما این بیماری را دارید و آیا برگشت پذیر یا برگشت ناپذیر است.

  • عکس های رادیوگرافی با اشعه ایکس می توانند میزان پوسیدگی دندان و اینکه آیا معکوس کردن آسیب امکان پذیر است را به دندانپزشک شما نشان دهند.
  • قرار گرفتن در معرض گرما، سرما و چیزهای شیرین به دندانپزشک کمک خواهد کرد که بداند آیا عصب دندان شما هنوز دست نخورده است.
  • تست ضربه به دندان به این منظور انجام می شود که به دندانپزشک شما بگوید دندان شم چقدر ملتهب است.
  • تست الکتریکی شامل عبور یک جریان الکتریکی کوچک از دندان است. اگر بتوانید برق را احساس کنید، به این معنی است که دندان شما هنوز زنده است و مشکل برگشت پذیر است.

گزینه های درمانی پالپیت

از آنجا که چند نوع مختلف پالپیت وجود دارد، ممکن درمان های مختلفی نیز وجود داشته باشد. دندانپزشک شما برخی از تست ها را کامل خواهد کرد تا ببینید که آیا دندان شما با درمان پالپیت برگشت پذیر هنوز هم قابل نجات دادن است، یا اینکه آیا برای درمان پالپیت برگشت ناپذیر به درمان ریشه یا کشیدن دندان نیاز دارید.

درمان پالپیت برگشت پذیر

اگر برای پالپیت برگشت پذیر به دنبال درمان زود هنگام هستید، می توانید دندان خود را نجات دهید. در طول درمان پالپیت برگشت پذیر، دندانپزشک شما هرگونه پوسیدگی را تخلیه خواهد کرد و برای توقف روند از بین رفتن لایه محافظ پالپ، حفره را پر می کند. به طور ترتیب، پالپیت دندان ناشی از وجود ترک در دندان نیز می تواند با یک روکش درمان شود.

درمان پالپیت برگشت ناپذیر

زمانی که پالپ موجود در یک دندان از بین رفته است، نمی تواند بازسازی یا احیاء یابد. با این حال، هنوز هم امکان نجات دندان آسیب دیده وجود دارد. با تشخیص پالپیت برگشت ناپذیر، دندانپزشکان می توانند فرایند درمان ریشه را برای تخلیه بافت پالپ انجام دهند. سپس دندان پر شده و اغلب با یک روکش مهر و موم (پلمپ) می شود، و در نهایت باید دوباره ظاهر و احساسی طبیعی داشته باشد.

در صورتی که درمان ریشه انجام شدنی نباشد، معمولاً به این دلیل که آسیب بیش از حد گسترش یافته است، تنها گزینه درمان باقی مانده کشیدن دندان است. پس از آن، تعدادی از راه برای جایگزینی دندان از دست رفته وجود دارند، از جمله پروتز مصنوعی، بریج یا ایمپلنت.

اگر متوجه شدید که پالپیت شما برگشت ناپذیر است، نگران نباشید؛ با یک درمان ریشه، یا کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت، لبخند شما ظاهر و احساسی بسیار عالی خواهد داشت.

شما احتمالاً به تسکین درد برای پالپیت برگشت ناپذیر نیز فکر می کنید. بهترین تسکین درد، انجام درمان مناسب توسط دندانپزشک شما خواهد بود، زیرا به محض از بین رفتن پالپیت، درد شروع به دور شدن خواهد کرد. دندانپزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد برای شما داروی مسکن تجویز کند، اما داروهای ضد درد بدون نسخه نیز ممکن است کمک کنند. در هر صورت، حتماً از دندانپزشک خود بپرسید که در طول درمان چه توصیه ای دارد.

پالپیت و آنتی بیوتیک ها

برخی از دندانپزشکان برای تسکین درد و کاهش التهاب در موارد پالپیت برگشت ناپذیر ممکن است آنتی بیوتیک ها را تجویز کنند. شواهد زیادی وجود ندارد که نشان دهند آنتی بیوتیک ها به تسکین درد کمک می کنند، بنابراین اگر نگران مصرف آنتی بیوتیک برای پالپیت هستید، با دندانپزشک خود صحبت کنید.

در صورت عدم درمان، ممکن است آبسه ایجاد شود، که یک پاکت پر از عفونت در پایه دندان در اطراف لثه است. در این مورد، برای حذف عفونت، به احتمال زیاد آنتی بیوتیک ها به عنوان بخشی از یک دوره طولانی تر از درمان استفاده می شوند و یا دندانی که باعث بروز مشکلات شده است کشیده می شود.

پالپیت دندان

پالپیت دندان

پرسش های متداول در مورد پالپیت دندان

چگونه می توانم از پالپیت جلوگیری کنم؟

این بسیار آسان است که حتی از مجبور بودن به مقابله با آن اجتناب کنید. از آنجا که شایع ترین علت التهاب پالپ حفره و پوسیدگی دندانی است، شما برای محافظت از مینای دندان خود می توانید از خوردن غذاهای حاوی مقدار زیاد شکر و اسید اجتناب کنید. داشتن یک روتین خوب بهداشت دهان و دندان، قطعاً کمک خواهد کرد؛ مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، و استفاده از دهانشویه به طور منظم، همگی به جلوگیری از پوسیدگی دندان ها کمک می کنند.

همچنین، باید به طور منظم برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه کنید. حفره ای که زودتر تشخیص داده می شود، قبل از آنکه به نزدیکی پالپ برسد و موجب بروز مشکلات دردناک شود، می تواند پر شود.

پالپیت دندان

پالپیت دندان

پالپیت برگشت پذیر چه مدت ادامه خواهد داشت؟

اگر شما پالپیت برگشت پذیر دارید، حتماً می خواهید بدانید که چه مدت طول می کشد تا بهبود یابد. خوب، به محضی که پوسیدگی را تخلیه کنید، درد و التهاب شما متوقف خواهد شد. واقعاً مهم است که در صورت تجربه کردن هر نوع دندان دردی، در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. رسیدگی زود هنگام به این مشکل می تواند به معنای تفاوت بین یک پر کردن ساده و یک درمان ریشه طولانی، و یا حتی از دست دادن کامل دندان باشد.

تفاوت بین پالپیت برگشت پذیر و غیر قابل برگشت چیست؟

پالپیت برگشت پذیر به این معنی است که دندان های شما هنوز هم قابل نجات دادن هستند. دندانپزشک شما مشخص می کند که منشاء مشکل کجاست- معمولاً یک حفره- و هرگونه پوسیدگی را تخلیه می کند. پالپیت برگشت ناپذیر زمانی است که نمی توان پالپ داخل دندان را نجات داد. با این حال، ممکن است شما هنوز هم بخواهید دندان را نگه دارید. دندانپزشک برای تخلیه ریشه پوسیده ممکن است درمان ریشه را انجام دهد. اگر دندان قابل نجات دادن نباشد، کشیدن دندان ضروری خواهد بود. علائم پالپیت برگشت ناپذیر عبارتند از درد، حساسیت دندان ها، التهاب، تب، تورم غدد لنفاوی، و بوی بد دهان است. علائم پالپیت برگشت پذیر نیز شامل درد، حساسیت و التهاب هستند.

آیا پالپیت از بین می رود؟

با درمان مناسب دندانپزشکی، این وضعیت واقعا برطرف خواهد شد. نوع درمان مورد نیاز بسته به نوع آن (غیر قابل برگشت یا برگشت پذیر) ممکن است متفاوت باشد.

پالپیت دندان

پالپیت دندان

آیا می توان پالپیت را در منزل درمان کرد؟

متأسفانه، این یک وضعیت جدی است که نیاز به رسیدگی تخصصی دارد. برای درمان پالپیت باید به دندانپزشک مراجعه کنید. حتی اگر پالپیت شما برگشت پذیر است، باز هم به درمان توسط دندانپزشک نیاز دارد. اگر سعی کنید پالپیت خود در منزل درمان کنید، ممکن است به یک عفونت بالقوه مرگبار ختم شود.

بهترین تسکین درد پالپیت چیست؟

اگر در حال انتظار رسیدن وقت مراجعه خود به دندانپزشک یا پس از دریافت درمان پالپیت، برای درد پالپیت خود تسکین نیاز دارید، داروهای ضد درد بدون نسخه مانند ایبوپروفن و استامینوفن ممکن است کمک کنند.

هیچ درمان تسکین دردی نباید به عنوان جایگزینی برای درمان توسط دندانپزشک استفاده شود، و در طول درمان، باید از دندانپزشک خود در مورد توصیه های او برای گزینه های تسکین درد سؤال کنید.

 

نتیجه گیری

دو نوع اصلی پالپیت وجود دارند: برگشت پذیر و برگشت ناپذیر. هر دو زمانی رخ می دهند که درونی ترین لایه دندان، پالپ که محل نگهداری اعصاب و عروق خونی است، ملتهب می شود. در موارد پالپیت حاد، درد می تواند شدید باشد، یا در موارد پالپیت مزمن می تواند ضعیف تر باشد.

پالپیت برگشت پذیر اگر زود درمان شود، می تواند با یک پر کردن ساده اصلاح شود. بدون مداخله زود هنگام، پالپ می تواند از دست برود و مشکل جبران ناپذیر خواهد شد. در این مرحله، تنها گزینه ها درمان ریشه یا کشیدن دندان هستند.

مشکلات این چنین شلامت دهان و دندان، به طور کلی با بهداشت خوب دهان و دندان و مراجعه منظم به دندانپزشک قابل اجتناب هستند. این مشکل خوبی نیست که دندان شما با آن مواجه شود، بنابراین پیشگیری قطعاً بهتر از درمان است.

گاهی اوقات، سلامت دهان و دندان ما همیشه به دندان ها و لثه های ما مربوط نمی شود. برخی از مشکلات ممکن است به نواحی دیگر داخل دهان یا صورت ما مربوط باشند. یکی از مسائلی که می تواند بوجود بیاید، مشکل دائمی گاز گرفتن داخل گونه است. ممکن است این مشکل اندکی عجیب به نظر برسد، با این حال، این می تواند یک مشکل واقعی باشد، بویژه زمانی که گاز گرفتن مکرر یک نقطه نقطه را شامل شود. چند دلیل وجود دارد که چرا ممکن است این اتفاق رخ دهد و بعلاوه چند راهکار برای جلوگیری از بروز یا رفع مشکل وجود دارد.

بسیاری از مردم گاز گرفتن داخل گونه را به عنوان یک عادت “بد” شایع و بی ضرر تلقی می کنند. گرچه ممکن است یک رفتار تکراری به نظر برسد، اما ممکن است نشانگر شرایط روانی شبیه به OCD ناشی از اضطراب و استرس باشد.

گاز گرفتن مزمن داخل گونه یک رفتار تکراری متمرکز بر بدن (BFRB) است که می تواند با اضطراب ارتباط داشته باشد. آنها رفتارهایی هستند که علیرغم تلاش های مستمر برای متوقف ساختن آنها، مدام تکرار می شوند. این نوع رفتارها وقتی در کیفیت زندگی اختلال ایجاد می کنند و باعث بوجود آمدن استرس یا آسیب می شوند، به اختلال تبدیل می شوند. به طور معمول، رفتارهای تکراری متمرکز بر بدن در اواخر دوران کودکی آغاز می شوند و تا بزرگسالی ادامه پیدا می کنند.

گاز گرفتن داخل گونه

گاز گرفتن داخل گونه

علل اصلی گاز گرفتن داخل گونه

گاهی اوقات، گاز گرفتن داخل گونه (یا همان لپ) می تواند یک عادت غیر مستقیم باشد و ممکن است چیزی نباشد که به صورت تصادفی رخ دهد. اغلب این یک عادت عصبی است که برخی افراد بدون آنکه واقعاً بدانند آن را انجام می دهند، تا زمانی که داخل دهان زخم ایجاد شود. این یک عادت بسیار شبیه جویدن ناخن است و اغلب یک عمل غیر مستقیم است. دندان هایی که کج هستند یا به درستی روی هم یا در یک راستا قرار نمی گیرند نیز می توانند باعث گاز گرفتن داخل گونه یا لب ها شوند. بیایید واقع بین باشیم، گاز گرفتن داخل گونه هنگام جویدن می تواند بسیار دردناک باشد، مخصوصاً اگر یک نقطه بارها و بارها گاز گرفته شود. در برخی افراد ممکن است در نهایت منجر به ایجاد بافت اسکار و اسکار ناشی از ناهمراستایی دندان ها شود که در نهایت می تواند به خودی خود یک مشکل باشد، علاوه بر این، این اتفاق واقعاً دردناک است. مشکل برخی افراد ممکن است کوچک بودن بیش از حد دهان باشد. این می تواند باعث شود گونه ها به راحتی به دندان ها نزدیک و فشرده شوند که می تواند باعث گاز گرفته شدن آنها شود.

دلایل دیگر برای گاز گرفتن گونه عبارتند از: واکنش غیر ارادی به استرس یا اضطراب؛ واکنش غیرارادی به بیکاری یا بی حوصلگی؛ روشی غیرارادی برای مقابله با بار عاطفی.

گاز گرفتن داخل گونه

گاز گرفتن داخل گونه

انواع گاز گرفتن داخل گونه

پنج نوع اصلی گاز گرفتن داخل گونه وجود دارد:

  • تصادفی دوره ای- گرچه این ممکن است باعث بروز آفت شود، اما گاهگاهی اتفاق می افتد و جای نگرانی وجود ندارد.
  • تصادفی معمولی- افرادی که بطور تصادفی به طور مرتب داخل گونه های خود را گاز می گیرند ممکن است دندان های آنها به درستی در یک راستا قرار نگرفته باشند یا بایت آنها مشکل داشته باشد. دندانپزشک در مورد این وضعیت به شما توصیه می کند که به دنبال راه حل مناسب ارتودنتیک باشید.
  • گاز گرفتن داخل گونه حین خواب- این رفتار ناخواسته را می توان با استفاده از محافظ نرمی برطرف کرد که توسط دندانپزشک ارائه می شود، و هدف آن جلوگیری از تماس مستقیم بین دندان ها و گونه ها است.
  • گاز گرفتن داخل گونه از روی عادت- این یک عادت نیمه آگاهانه است که می تواند با رفتار دیگری جایگزین شود که آسیب کمتری دارد.
  • BFRD این یک رفتار وسواسی است که با وجود تلاش برای متوقف کردن آن ادامه می یابد.

پیامدهای گاز گرفتن داخل گونه

خطر اصلی گاز گرفتن داخل گونه آسیب به بافت های نرم دهان است، که می تواند باعث بروز زخم های دهان شود. بسیاری از افرادی که داخل گونه های خود را گاز می گیرند، یک نقطه “مورد علاقه” دارند که دائماً گاز گرفته می شود. در نتیجه، این ناحیه ممکن است دائماً ناهموار باشد.

اثرات روانی

افرادی که به طور مداوم داخل گونه های خود را گاز می گیرند، اغلب در مورد رفتار آسیب زننده خود احساس شرم و گناه را تجربه می کنند.

سرطان دهان

مطالعه ای که در سال ۲۰۱۷ روی تحریک مکانیکی مزمن ناشی از دندان ها انجام شد، نشان داد که این رفتار نمی تواند باعث بروز سرطان دهان شود. با این حال، اگر سرطان وجود داشته باشد، تروما می تواند با پیشرفت آن ارتباط داشته باشد.

گاز گرفتن داخل گونه

گاز گرفتن داخل گونه

چگونه می توان گاز گرفتن داخل گونه را برطرف کرد؟

اگر با گاز گرفتن تصادفی داخل گونه مواجه هستید، مهم است که با دندانپزشک خود مشورت کنید. مهم است که گاز گرفتن اجباری را از گاز گرفتن همیشگی متمایز کنید.

گاز گرفتن داخل گونه از روی عادت معمولاً با انضباط شخصی، آگاهی، صبر و راهنمایی حل می شود. این امر می تواند شامل جویدن آدامس برای جلوگیری از گاز گرفتن داخل گونه ها و کشیدن نفس های عمیق در صورت تمایل به جویدن گونه ها باشد.

گاز گرفتن اجباری داخل گونه یک مسئله پیچیده تر پزشکی است و درمان باید روی مؤلفه های رفتاری و احساسی تمرکز کند.

اگر عادت دارید گونه های خود را به دلیل عصبی بودن یا دلایل دیگر گاز بگیرید، سعی کنید اصول ترک عادات را به طور کلی رعایت کنید. جویدن آدامس اغلب روشی است که مردم استفاده می کنند، زیرا اگر در حال جویدن آدامس باشید، نمی توانید وسوسه شوید داخل گونه های خود را بجوید. همچنین، کاری مانند جویدن آدامس راهی برای مشغول نگهداشتن شما است یا چیزی برای جویدن به جای گونه ها در اختیار شما قرار می گیرد. این راهکار برای جویدن ناخن نیز کاربرد دارد و برای تعداد زیادی از افراد مؤثر بوده است. علاوه بر این، این عادت می تواند نشانه شرایطی باشد که ممکن است نیاز به مداخله حرفه ای داشته باشد. این چندان متداول نیست، با این حال، اگر مشکل اساسی دارید، حتماً به دندانپزشک مراجعه کنید تا ببینید آیا مشکلی است که برای برطرف کردن، به کمکی فراتر از دستورالعمل های اولیه ترک عادت، نیاز دارید.

اگر از روی عادت یا شرایط دیگری گونه های خود را نمی جوید، ممکن است مشکلات ناهمراستایی دندان ها و بایت را داشته باشید. بایت مشکل دار همچنین می تواند منجر به بروز عواقب جدی دیگری مانند دندان قروچه، اختلال مفصل فک، وضعیت نامناسب و درد در نواحی مختلف (صورت، گردن، گوش، چشم ها، سر، پشت و باسن) شود. اگر قرار گیری دندان ها یا حتی اندازه دهان شما مشکل داشته باشند، دندانپزشک شما را به ارتودنتیست ارجاع خواهد داد تا درمان با استفاده از بریس ها، ریتینر، الاینرهای شفاف و غیره را توصیه کند. این درمان ها مشکل گاز گرفتن تصادفی داخل گونه شما را برطرف می کنند.

مشکل گاز گرفتن داخل گونه، اگر از روی عادت نیست، بهترین راه برای مشخص نمودن علت آن مراجعه به دندانپزشک متخصص است. آنها قادر خواهند بود دهان و ناحیه بایت شما را ارزیابی کنند تا مشخص کنند دقیقاً چه چیزی باعث بروز این مشکل شده است و گزینه هایی برای برطرف نمودن مشکل ارائه دهند. گزینه هایی که پیشنهاد خواهند شد به مشکل زمینه ای و میزان شدت آن بستگی خواهد داشت. توجه به این نکته مهم است که اگر به موقع برای درمان گاز گرفتن داخل گونه اقدام نشود، این مشکل می تواند وخیم تر و منجر به بروز مشکلات بیشتری شود. تردید نکنید و با متخصص دندانپزشک خود تماس بگیرید و از او مشورت بخواهید که آیا این مشکل ناشی از یک عادت است یا از مسئله دیگری نشئت می گیرد. آنها می توانند کمک کنند تا شما در مسیر درست رفع مشکل هدایت کنند.

فشار خون بالا یک نگرانی جهانی است که سالانه حدوداً ۱/۷ میلیون مرگ را می توان به آن نسبت داد (به همین دلیل تحت عنوان قاتل خاموش شناخته می شود) و شیوع آن تقریباً ۱ میلیارد نفر است. در سال ۲۰۰۷، ۷/۵ میلیون نفر شهروند کانادا مبتلا به فشار خون بالا تشخیص داده شدند و بیش از ۵ میلیون نفر از آنها برای درمان فشار خون خود از درمان دارویی استفاده می کردند. هدف هفتمین گزارش کمیته ملی مشترک در خصوص پیشگیری، تشخیص، ارزیابی و درمان فشار خون بالا (JNC7) صدور دستورالعمل هایی برای پیشگیری و مدیریت فشار خون بالا است.

دستورالعمل های پیشین به موفقیت قابل توجهی رسیده اند زیرا آگاهی از فشار خون بالا از ۵۱% در سال های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۰ به ۷۰% در سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰ افزایش یافته است. این افزایش آگاهی باعث شده است که افراد بیشتری به دنبال درمان فشار خون بالا باشند و در نتیجه تا سال ۱۹۹۱ میانگین فشار خون سیستولیک (SBP) برای افراد ۶۰ تا ۷۰ ساله در مقایسه با گروه مشابه در سال ۱۹۶۰، ۱۶ میلی متر جیوه کمتر بود. تغییرات در میزان شیوع فشار خون بالا در کاهش بیماری ها و مرگ و میر مرتبط با فشار خون بالا منعکس شده است.

بویژه، نرخ مرگ و میر ناشی از سکته مغزی و بیماری عروق کرونر قلب، بر اساس سن، از سال ۱۹۷۲، به ترتیب به میزان ۶۰ درصد و ۵۰ درصد کاهش یافته است. با این حال، این موفقیت را نمی توان برای کل جمعیت اعمال کرد زیرا نرخ کنترل فعلی برای فشار خون در ایالات متحده هنوز بسیار ضعیف است و ۳۰٪ عدم آگاهی از وجود بیماری، هنوز به طور غیرقابل قبولی رقم بالایی است. علاوه بر این، بیش از ۴۰٪ از بیماران مبتلا به فشار خون بالا درمان نمی شوند و دو سوم دیگر از بیمارانی که درمان شده اند، به رقم هدف خود (BP < 140/90 mmHg) نرسیده اند. گرچه کاهش نارسایی احتقانی قلب (CHD) و مرگ و میر ناشی از سکته مغزی کاهش یافته است، اما سرعت نرخ کاهش آن رو به کاهش است.

در مرحله پایانی بیماری کلیوی، فشار خون بالا تنها پس از دیابت در رده دوم قرار می گیرد، بنابراین همچنان بار سنگینی بر سیستم مراقبت های سلامتی است، و تخمین زده شده است که ۱۰ درصد از هزینه های مراقبت های سلامتی را در کشورهای توسعه یافته مانند کانادا به خود اختصاص داده است. ما به عنوان دندانپزشک، فرصت منحصر به فردی برای افزایش آگاهی، کمک به شناسایی و ارجاع بیمارانی داریم که ممکن است در آنها فشار خون بالا وجود داشته باشد یا به خوبی کنترل نشده باشد.

جلوگیری از فشار خون بالا

اگر بتوان از افزایش فشار خون جلوگیری کرد، خطر همزمان نارسایی احتقانی قلب و سکته مغزی کاهش می یابد. خوشبختانه، عوامل مهم معمولی مرتبط با فشار خون بالا شناسایی شده اند و به راحتی قابل پیشگیری هستند. اضافه وزن بدن، مصرف سدیم زیاد در رژیم غذایی، عدم انجام ورزش های بدنی، مصرف ناکافی میوه ها و سبزیجات، پتاسیم و مصرف بیش از حد الکل، برخی از این عوامل هستند. موانع متعدد سیاسی، اقتصادی و اجتماعی برای پیشگیری وجود دارند و کاملاً قابل درک است که غلبه بر این موانع چالش برانگیز است، با این حال، مزایای چنین تغییراتی قابل توجه هستند، زیرا تنها کاهش ۵ میلی متر جیوه در SBP به کاهش ۱۴ درصدی در سکته مغزی و کاهش ۹ درصدی در CHD تعبیر می شود.

مراقبت دندانی بیماران فشار خون

مراقبت دندانی بیماران فشار خون

تشخیص فشار خون بالا

قبل از تشریح تشخیص مناسب فشار خون، مهم است مروری داشته باشیم روی تعاریف فعلی فشار خون بالا، زیرا این تعاریف از زمان JNC6 دستخوش تغییرات جزئی اما مهمی قرار گرفته اند. به طور خلاصه، مقدار طبیعی فشار خون به ‘کمتر از ۱۲۰/۸۰’ تغییر کرده است، که به معنای دور شدن از مقداری است که به صورت کلاسیک ۱۲۰/۸۰ مشخص شده است، که اکنون به عنوان Prehypertension (پیش فشار خون) در نظر گرفته می شود. مهم است بدانید که پیش فشار خون در دسته بیماری ها قرار نمی گیرد، بلکه به عنوان نشانه ای برای شناسایی بیمارانی عمل می کند که در معرض خطر بالای ابتلا به فشار خون در آینده قرار دارند. دسته های عادی و مرزی قبلی با Prehypertension ادغام شده اند؛ مرحله ۲ و ۳ فشار خون بالا نیز در یک مرحله ترکیب شده اند.

تشخیص فشار خون بالا در مطب، به تجهیزات اندازه گیری فشار خون نیاز دارد، که بررسی و به صورت ایده آل تأیید شده باشند. علاوه بر این، کاربر باید به طور منظم در یک تکنیک اندازه گیری استاندارد آموزش دیده باشد تا بتوان از ثبات و دقت اندازه گیری اطمینان حاصل کرد.

روش بهتر گوش کردن است، به این حالت که بیمار به جای دراز کشیدن روی تخت، به مدت حداقل ۵ دقیقه کاملاً ساکت بنشیند و پاها را روی زمین و بازوها را در سطح قلب خود قرار دهد. برای کمک به پرهیز از قرائت خیلی تصنعی، حداقل ۳۰ دقیقه قبل از اندازه گیری باید از مصرف کافئین، ورزش کردن و سیگار کشیدن خودداری کرد. داشتن بازوبند فشار سنج با اندازه مناسب، با حصول اطمینان از اینکه حداقل ۸۰ درصد بازوبند دور بازوی بیمار را احاطه کرده است، مهم است. دو اندازه گیری باید ثبت شوند و میانگین گرفته شود.

گام نخست، لمس دستی شریان رادیال و باد کردن بازوبند فشارسنج است تا زمانی که نبض رادیال قابل لمس نباشد. سپس بازوبند فشار خون با افزایش آهسته ۲ میلی متر جیوه بر ثانیه تخلیه می شود و فشاری که در آن مجدداً نبض رادیال لمس می شود، فشار خون سیستولیک تخمینی است. با قرار دادن یک گوشی پزشکی در جلوی آرنج، فشار بازوبند ۲۰ تا ۳۰ میلی متر جیوه بالاتر از سطح فشار خون سیستولیک تخمین زده شده افزایش می یابد و در حین گوش دادن به ابتدا و انتهای صداهای کوروتکف، که نشان دهنده فشار خون سیستولیک و دیاستولیک است، مجدداً با سرعت ۲ میلی متر جیوه در ثانیه کاهش می یابد.

ارزیابی

بیماران مبتلا به فشار خون بالا (SBP > 140 mmHg  وDBP > 90 mmHg ) باید برای ارزیابی بیشتر به پزشک ارجاع داده شوند. پس از آن، ارزیابی فشار خون برای رد “سندرم روپوش سفید” و همچنین علل زمینه ای و ارزیابی آسیب احتمالی اندام ها مهم است. بیماران مبتلا به “فشاری خون بالای روپوش سفید” هنگامی که در خانه تحت نظر هستند فشار خون طبیعی دارند و فشار خون اندازه گرفته شده در مطب بالا است. این اغلب با افزایش سطح اضطرابی ارتباط دارد که برخی از بیماران هنگام مراجعه به مطب دندانپزشکی احساس می کنند. شیوع آن ۱۲ تا ۱۸ درصد در جمعیت عمومی گزارش شده است.

اخیراً چندین تحقیق نشان داده اند که اندازه گیری منظم فشار خون در خانه، در پیش بینی خطر قلبی عروقی، نسبت به فشار خون مطب، ارجحیت دارد. بر اساس این داده ها، انجمن قلب آمریکا (AHA) و انجمن فشار خون آمریکا (ASH) دستورالعمل های نظارت روی فشار خون خانگی را ایجاد و تأیید کرده اند، که توصیه می کند قبل از مراجعه به پزشک، از یک دستگاه دقیق کالیبره شده برای اندازه گیری فشار خون در منزل استفاده شود، حداقل دو مرتبه قرائت در صبح و دو مرتبه در عصر، هر روز به مدت یک هفته.

آزمایش های پایه مانند الکتروکاردیوگرام، آنالیز ادرار، قند خون، شمارش کامل خون، الکترولیت ها، کراتینین و همچنین پروفایل لیپیدی توسط JNC7 برای ارزیابی علت، پیشرفت، اثرات و سایر عوارض جانبی موجود این بیماری توصیه می شوند. به عنوان مثال، افزایش کراتینین سرم و فشار خون بالا ممکن است سرنخ هایی در مورد بیماری کلیوی ارائه دهد، در حالی که پتاسیم و فشار خون پایین سرم ممکن است ناشی از سندرم کوشینگ باشد.

مراقبت دندانی بیماران فشار خون

مراقبت دندانی بیماران فشار خون

درمان فشار خون

با هر مجموعه جدید از دستورالعمل های مشخص شده توسط کمیته ملی مشترک، این شناخت رو به افزایش وجود دارد که آستانه برای درمان فشار خون بالا و درمان دارویی مورد استفاده، نباید صرفاً بر اساس مرحله فشار خون بالا باشد، بلکه از نظر خطر کلی قلبی عروقی، وجود همزمان سایر عوامل خطر زا و بیماری های همراه، و آسیب اندام انباشته نیز باید باشد.

تغییرات در سبک زندگی، مداخلات غیر دارویی مهمی برای کنترل مؤثر فشار خون و همچنین کاهش خطرات قلبی عروقی هستند. این تغییرات شامل افزایش فعالیت بدنی، کاهش مصرف نمک به کمتر از ۶ گرم در روز و محدود کردن مصرف الکل است. تحقیقات نشان می دهند که رژیم غذایی کم سدیم ۲۵ درصد خطر ابتلا به حوادث قلبی عروقی را در آینده کاهش می دهد.

بیمارانی که فشار خون آنها بالاتر از هدف است باید حداقل هر ۲ ماه یک مرتبه تحت نظر باشند. پیگیری در فواصل زمانی کوتاه باعث بهبود پایبندی بیمار می شود و برای افزایش شدت درمان ضروری است.

پایبندی به تغییرات سبک زندگی تجویز شده و دارو درمانی باید در هر مراجعه به پزشک ارزیابی شوند، اما می توان آن را در مطب دندانپزشکی نیز ارزیابی کرد.

تحقیقات نشان می دهند که درمان هارماکولوژیک فشار خون بالا عوارض این بیماری را با استفاده از چندین کلاس دارویی کاهش می دهد. دیورتیک های تیازیدی اساس درمان در اکثر کارآزمایی های بالینی بوده اند و نشان داده اند که بویژه در پیشگیری از عوارض قلبی عروقی موثرتر هستند. بنابراین،JNC7  دیورتیک ها را به عنوان خط مقدم درمان برای مدیریت مرحله ۱ فشار خون بالا توصیه می کند، در حالی که ترکیبی از دو دارو به عنوان درمان اولیه مرحله ۲ فشار خون بالا توصیه می شود که یکی از آنها باید دیورتیک باشد.

مراقبت دندانی بیماران فشار خون

مراقبت دندانی بیماران فشار خون

چرا فشار خون بالا برای دندانپزشک مهم است؟

یک سوم افراد مبتلا به پرفشاری خون بالینی شناسایی نشده اند. علاوه بر این، تنها یک سوم از این بیماران بر اساس دستورالعمل JNC7 درمان می شوند. مهم است که دندانپزشکان بدانند که بخش قابل توجهی از بیماران آنها ممکن است فشار خون بالای تشخیص داده نشده یا به خوبی کنترل نشده داشته باشند. علاوه بر این، با فشار خون بالایی که به خوبی کنترل نشده است، خطر یک رویداد قلبی عروقی قابل توجه با استرس ناشی از فرایند دندانپزشکی، یا قرار گرفتن در معرض اپی نفرین موجود در بی حس کننده های موضعی یا سایر منابع خارجی تشدید می شود.

بخش مهمی از هر چکاپ دندانپزشکی باید شامل بررسی سابقه پزشکی شما و بروز رسانی اطلاعات در مورد هر گونه تغییر یا داروهای جدیدی باشد که ممکن است مصرف می کنید- بویژه داروهایی که برای درمان فشار خون بالا استفاده می شوند. بسیاری از داروهای ضد فشار خون با داروهای بی حس‌کننده ای که اغلب دندانپزشکان استفاده می کنند تداخل دارند و باید بر اساس آن تنظیم شوند تا شما را از درد دور نگهدارند.

فشار خون بالا همراه با درمان دندانپزشکی چیزی است که باید از آن اجتناب کرد.

گرچه دندانپزشک شما تمام تلاش خود را می کند تا به شما کمک کند در طول ویزیت احساس امنیت و راحتی داشته باشید- مانند ارائه وسایلی برای افزایش راحتی شما، مانند پتوی گرم، بالش دور گردن و اکسید نیتروز (معروف به گاز خنده)- ممکن است همچنان احساس کنید که فشار خون شما بالا می رود.

قبل از درمان، دندانپزشک فشار خون شما را ارزیابی و تعیین می کند که آیا ادامه درمان بی خطر است یا خیر. فشار خون بالا می تواند شما را در معرض خطر یک موقعیت اورژانسی مانند سکته مغزی قرار دهد، و اگر فشار خون قرائت شده برای شما خیلی زیاد باشد، به شما کمک می کند پس از مراجعه به پزشک معالج خود، برای ویزیت مجدد برنامه ریزی کنید.

بی حسی موضعی می تواند بر فشار خون شما تأثیر بگذارد.

ما می‌دانیم که بی‌حس شدن برای یک فرایند، بخشی از ویزیت دندانپزشکی است که کمتر مورد علاقه همه افراد است– اما چیزی که ممکن است ندانید این است که بسیاری از بی حس کننده های مورد استفاده در مطب های دندانپزشکی حاوی اپی نفرین هستند که به طولانی تر شدن اثر بی حسی کمک می‌ کند.

گرچه مطالعات مربوط به تأثیرات قلبی عروقی اپی نفرین روی بیماران دندانپزشکی نسبتاً قدیمی هستند، اما اکثر آنها به این نتیجه رسیده اند که استفاده از اپی نفرین در بی حس کننده های موضعی منجر به بیماری یا مرگ و میر قابل توجهی نشده است. اپی نفرین با انقباض عروق خونی عمل می کند که به شما کمک می کند از درد دور بمانید اما می تواند فشار خون را افزایش دهد. هنگامی که فشار خون بالا با یک عامل بی حس کننده ترکیب می شود، احتمالاً بیماران در فرایندهایی مانند کشیدن دندان، خونریزی بیشتری خواهند داشت. اگر از داروهای ضد فشار خون استفاده می کنید، دوزهای شما تنظیم خواهند شد و ممکن است داروهای بیهوشی دیگری استفاده شوند تا در طول فرایند راحت باشید.

به طور گسترده توصیه می شود که بی حس کننده های موضعی حاوی اپی نفرین باید به یک تا سه کارتریج لیدوکائین ۲ درصد با اپی نفرین ۱:۱۰۰۰۰۰ یا معادل آن محدود شود. علاوه بر این، باید از استفاده کوردهای رترکشن آغشته به اپی نفرین یا وازوپرسین باید اجتناب شود، زیرا جایگزین های کافی برای هموستاز وجود دارند.

غربالگری های منظم می توانند جان شما را نجات دهند.

از آنجا که فشار خون بالا جزئی است، غربالگری های منظم می توانند به تعیین اینکه آیا فشار خون شما را در معرض خطر قرار می دهد کمک کند. بررسی آن در ویزیت دندانپزشکی تنها یک چکاپ دیگر است که می تواند راه های طولانی در جهت بهبود سلامت شما و پرهیز از بیماری های جدی مانند دیابت یا بیماری قلبی کمک کند.

نتیجه گیری

بیماری ها و مرگ و میر مرتبط با فشار خون بالا یک نگرانی عمده مربوط به سلامت هستند، با این حال، فشار خون بالا با درمان مناسب قابل مدیریت است و می توان پیامدهای مرتبط با آن را کاهش داد. کلید کنترل این بیماری به پیشگیری، تشخیص، ارزیابی و درمان مناسب و به موقع بستگی دارد.

در پایان اینکه، دندانپزشکان به عنوان متخصصان بهداشت دندان، باید به سلامت عمومی بیماران خود علاقه جدی داشته باشند و از اقدامات معمول برای کمک به سلامت عمومی آنها استفاده کنند. بنابراین، اگر دفعه بعد که دندانپزشک شما فشار خون شما را اندازه گرفت، این کار برای انجام ایمن درمان بوده است.

آیا دائماً متوجه لکه های خون روی چیزهایی مانند سیب می شوید که گاز می زنید؟ آیا هر بار که مسواک می زنید یا نخ دندان می کشید لکه خون می بینید؟ اگر پاسخ شما به همه این پرسش ها مثبت است، ممکن است شما از شرایط دندانی رنج می برید که تحت عنوان خونریزی لثه ها شناخته می شود.

گاهگاهی خونریزی خفیف از لثه ها حین مراقبت های بهداشتی دهان و دندان ها را می توان ناشی از انجام نادرست کارهای بهداشتی و مسواک زدن محکم دانست. علاوه بر این، لثه ها می توانند حین جلسات پاکسازی های تخصصی دندان ها نیز خونریزی کنند، و این کاملاً طبیعی است. با این حال، اگر شما به طور منظم و برای مدت زمانی طولانی و بدون هیچ علت مشهودی خونریزی از لثه ها را تجربه می کنید، این می تواند نشانه یک بیماری جدی تر باشد.

یکی از متداول ترین علل خونریزی لثه ها بیماری های لثه مانند ژنژیویت و پریودنتیت است. در برخی موارد، خونریزی لثه ها می تواند نشانه یک مشکل خیلی جدی تر باشد و می تواند حاکی از یک بیماری سیستمیک پیچیده باشد. به خواندن این مقاله ادامه دهید تا با یک دسته عواملی آشنا شوید که می توانند باعث خونریزی لثه ها شوند.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

چه عواملی می توانند موجب بروز خونریزی لثه ها شوند؟

همانطور که پیش از این اشاره شد، در برخی موقعیت ها، خونریزی لثه ها می تواند نشانه بیماری لثه باشد، و حتی می تواند نشانه ای هشدار دهنده تر باشد.

ژنژیویت

بهداشت روتین نامناسب دهان و دندان می توانند مشکلات متعددی برای شما بوجود بیاورند. مسواک نزدن منظم و نیز تکنیک های نادرست مسواک زدن، نخ دندان نکشیدن، استفاده از مسواک های قدیمی خراب شده، و نیز خمیر دندان های بی کیفیت نمی توانند به صورت کافی دندان های شما را پاکسازی کنند. چنین کارهای نامناسب بهداشتی دهان و دندانی با انباشته شدن پلاک داخل دهان ارتباط دارند. پلاک فیلم چسبناک زرد رنگی است که به سطح دندان ها، نزدیک حاشیه لثه ها می چسبد. پلاک حاوی میکروب ها و ذرات متعددی است. گرچه برخی از این باکتری ها بی ضرر هستند و برای اجتماع دهانی کاملاً طبیعی هستند، اما برخی دیگر می توانند تحت شرایط مناسب موجب بروز بیماری شوند.

به مرور زمان، پلاک ها به انباشته شدن ادامه می دهند و در نهایت کلسیفیه و سفت می شوند و رسوب هایی را تشکیل می دهند که مکانی امن برای رشد باکتری هایی می شوند که باعث بروز بیماری می شوند. این باکتری ها قندها را برای تولید انرژی متابولیزه می کنند و به عنوان محصولات جانبی اسید و مواد سمی تولید می کنند. این محصولات جانبی مسئول بروز التهاب لثه ها هستند که در نهایت باعث بروز ژنژیویت می شوند.

ژنژیویت شکل ابتدایی، خفیف، و غیر مخرب بیماری لثه است. واکنش التهابی منجر به دردناک و متورم شدن لثه ها می شود. خونریزی لثه ها یکی از علائم شناخته شده ژنژیویت و یکی از متداول ترین علل بروز آن است.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

پریودنتیت

اگر ژنژیویت درمان نشده رها شود، پیشرفت می کند و به شکل وخیم و مخرب آن، پریودنتیت، تبدیل می شود. وقتی پریودنتیت بروز می یابد، شروع به تخریب لثه ها و استخوان زیرین فک می کند. لثه ها به راحتی، و حتی تحت کوچکترین فشار و آزردگی دچار خونریزی خواهند شد. در نهایت بیماری موجب لق شدن و تکان خوردن دندان ها خواهد شد. این بیماری اگر درمان نشده باقی بماند به مرور زمان پیشرفت خواهد کرد و در نهایت منجر به از دست رفتن دندان ها خواهد شد.

به نظر می رسد پریودنتیت در بیماران دیابتی وخیم تر باشد. اگر شما دندان های لق، لثه های متورم و قرمز رنگ دارید که خونریزی دارند، احتمال اینکه از پریودنتیت رنج می برید زیاد خواهد بود. بهتر است هر چه سریع تر برای ارتقاء سلامت دهان و دندان های خود به دندانپزشک مراجعه کنید.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

بیماری های سیستمیک و شرایط همراه با خونریزی لثه ها

برخی شرایط و بیماری های سیستمیک هستند که خونریزی لثه ها از جمله نشانه های شناخته شده آنها است. این نشان می دهد که خونریزی لثه ها می تواند نشانه مشکلی پیچیده تر باشد و باید هر چه سریع تر توسط یک دندانپزشک معتبر چک شود. اجازه دهید نگاهی داشته باشید به شرایط پزشکی و بیماری های مختلف که با خونریزی لثه ها همراه هستند.

کمبود ویتامین C

کمبود ویتامین C با خونریزی لثه ها ارتباط دارد. ویتامین C نقش قابل توجهی در عملکرد صحیح بدن ایفا می کند. این ویتامین کمک می کند بافت ها رشد کنند و مسئول مکانیزم ترمیم بدن است. ویتامین C به بهبود زخم ها کمکمی کند و بعلاوه باعث افزایش استحکام استخوان ها و دندان ها می شود. کمبود مقدارکافی ویتامین C  می تواند موجب بروز خستگی و ایجاد حس تحریک پذیری شود. به مرور زمان، کمبود آن می تواند منجر به بروز خونریزی و تورم در لثه ها شود. کمبود شدید ویتامین C باعث بروز بیماری اسکوروی می شود. تورم، آسیب پذیری، و خونریزی لثه ها از جمله علائم کلاسیک اسکوروی هستند.

کمبود ویتامین K

اگر لثه های شما به راحتی دچار خونریزی می شوند، این اتفاق می تواند به علت کمبود ویتامین K اتفاق بیفتد. ویتامین K نقشی اساسی در مکانیزم ایجاد لخته خون بدن ایفا می کند. کمبود ویتامین K می تواند منجر به بروز مشکلات خونریزی مانند خونریزی لثه ها شود.

بارداری

در بسیاری از مطالعات ارتباط بین بارداری و بروز بیماری لثه نشان داده شده است. مشاهده شده است که تغییرات هورمونی در بدن در طول بارداری زنان را بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های لثه مانند ژنژیویت قرار می دهد. همانطور که پیش از این اشاره شد، خونریزی لثه ها می تواند یکی از علائم ژنژیویت باشد. باکتری هایی که مسئول ژنژیویت هستند می توانند وارد جریان خون نیز شوند و فاجعه بیافرینند. ژنژیویت بارداری درمان نشده به افزایش احتمال سقط جنین نیز ربط داده شده است. بنابراین، ضرورت دارد که برای جلسات منظم دندانپزشکی در طول بارداری برنامه ریزی کنید و از بهداشت دهانی خود اطمینان حاصل کنید.

تغییرات هورمونی در طول دوران بلوغ

تغییرات هورمونی در طول دوران بلوغ باعث می شوند نوجوانان بیشتر مستعد ژنژیویت باشند که منجر به خونریزی از لثه های آنها می شود. برنامه ریزی منظم برای مراجعه به دندانپزشک، حداقل هر ۶ ماه یک مرتبه به شما کمک خواهد کرد تا در بهترین وضعیت سلامت دهان خود باقی بمانید و از بروز چنین بیماری هایی پیشگیری نمایید.

دیابت

سال ها مطالعه و تحقیق نشان داده است که ارتباطی قوی وجود دارد بین دیابت و پریودنتیت. خونریزی و تورم لثه ها می تواند یکی از نشانه های دیابت های نوع ۱ و ۲ باشد. بیمارانی که دیابت دارند، دو تا سه برابر بیشتر احتمال دارد که از پریودنتیت، بیماری مخرب لثه ها، رنج ببرند. سطوح کنترل نشده قند خون می تواند توانایی بدن در بهبود را مختل سازد و سیستم ایمنی بدن را به چالش بکشد. این باعث می شود بیماران دیابتی خیلی بیشتر مستعد بیماری لثه باشند. علاوه بر این، مشاهده شده است که افرادی که قند خون آنها به خوبی تحت کنترل است، به نظر می رسد کمتر با شکل وخیم بیماری لثه مواجه شوند، و افرادی که بیماری لثه دارند کمتر قند خون آنها تحت کنترل است. در انتها، اگر خونریزی لثه دارید، شاید به دلیل یک بیماری زمینه ای مانند دیابت باشد، بنابراین برای پی بردن به علت آن اقدام کنید.

بیماری های قلبی

بیماری های قلبی مانند فشار خون بالا و تصلب شرایین ارتباط مستقیم با بیماری های لثه مانند پریودنتیت دارند. چنین شرایط قلبی می توانند منجر به بروز خونریزی لثه شوند و نیاز به درمان پزشکی فوری دارند.

لوسمی

پف کردن، تورم، و خونریزی لثه ها می تواند یکی از علائم سرطان خون مانند لوسمی باشد. پلاکت های خون ما مسئول تشکیل لخته خون هستند و به توقف خونریزی کمک می کنند. در فردی که به لوسمی مبتلا است، تعداد پلاک ها بسیار پایین است، که باعث ایجاد اختلال در توانایی بهبود بدن می شود. به این معنا که توقف خونریزی در بخش مختلف بدن، از جمله لثه ها، دشوارتر خواهد شد. افرادی که لوسمی دارند بیشتر مستعد بروز مشکلات برای سیستم ایمنی هستند که باعث می شود آنها بیشتر در معرض خطر بیماری های لثه قرار داشته باشند، که بعداً می تواند منجر به خونریزی لثه ها شود.

ترومبوسیتوپنی

اگر هنگام مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، یا غذا خوردن، لثه های شما به راحتی دچار خونریزی می شوند و خونریزی آنها به صورت خود به خود بند نمی آید، ممکن است از شرایط خونی به نام ترومبوسیتوپنی رنج می برید. ترومبوسیتوپنی زمانی اتفاق می افتد که تعداد پلاکت های خون پایین باشد. کمبود پلاک ها توانایی بدن برای تشکیل لخته خود را پایین می آورد که به این معناست که بدن به راحتی دچار خونریزی می شود، و خونریزی به صورت خود به خود بند نخواهد آمد، زیرا مکانیزم ایجاد لخته خون مختل شده است.

هموفیلی و بیماری فون ویلبراند

خونریزی لثه بدون هیچ تروما یا آسیبی اغلب توسط بیماران مبتلا به هموفیلی گزارش می شود. هموفیلی اغلب یک اختلال خونی ارثی است که در آن خون به درستی لخته نمی شود. این باعث بروز خود به خود و اغلب غیر قابل توقف خونریزی، حتی پس از کوچکترین بریدگی یا کبودی می شود. سه نوع هموفیلی وجود دارد که بر اساس پروتئین معیوب و فاکتورهای انعقادی، با نام های هموفیلی A، B ، و C شناخته می شوند. شایع ترین نوع هموفیلی از بین دیگر انواع آن هموفیلی نوع A می باشد. به طور مشابه، بیماری فون ویلبراند فون ویلبراند نیز نوعی اختلال لخته خون است. با وجود چنین شرایطی، پس از شروع بیماری لثه، لثه ها بیشتر تمایل به خونریزی شدیدتر و آسان تر دارند. بیماران مبتلا به این اختلالات خونی نیز بیشتر در معرض خطر خونریزی لثه ها قرار دارند. بنابراین، داشتن روتین عادی بهداشتی دهان و دندان، در کنار مراجعات منظم به دندانپزشک در چنین شرایطی ضروری است.

آنمی

آنمی نوعی شرایط پزشکی است که مشخصه ویژه آن کمبود مقدار کافی گلبول های قرمز خون است. کم خونی پرنیشیوز به دلیل کمبود یا سوء جذب ویتامین B12 ایجاد می شود و می تواند منجر به بروز خونریزی لثه ها شود.

خونریزی لثه ها در نتیجه HIV

HIV سیستم اینی بدن را مورد حمله قرار می دهد و آن را با مشکل مواجه می سازد. حتی کوچکترین و خفیف ترین شکل عفونت تشدید می شود و تمایل به خطرناک شدن دارد. بیماران مبتلا به HIV معمولاً از مشکلات دندانی فراوانی، از جمله خونریزی لثه رنج می برند.

داروها

برخی داروهای خاص، مانند رقیق کننده های خون، ضد افسردگی ها، و غیره هستند که خونریزی لثه ها می تواند یکی از عوارض جانبی آنها باشد. این داروها می توانند باعث شوند بافت های داخل دهان مستعد کبود شدن و بروز خونریزی در لثه ها شوند.

ترمیم ها دندانی مشکل دار

پر شدگی های ناقص دندانی، و پروتزهای مصنوعی لق و نامناسب نیز می توانند باعث انباشته شدن پلاک های دندانی، بیماری لثه، و حتی آسیب به لثه ها شوند. بنابراین، ترمیم های دندانی نامناسب نیز می توانند موجب بروزخونریزی لثه ها شوند.

خونریزی لثه

خونریزی لثه

خونریزی لثه ها چگونه درمان می شود؟

درمان خونریزی لثه ها بسته به میزان گستردگی بیماری و نیز عامل زمینه ای بروز آن متفاوت خواهد بود. در این بخش، نگاهی خواهیم داشت به رویکردهای متفاوتی که برای درمان خونریزی لثه ها اتخاذ می شود.

جرمگیری و پاکسازی عمقی

یکی از شایع ترین و اصلی ترین دلایل خونریزی لثه ها بیماری های دندانی مانند ژنژیویت و پریودنتیت است. همانطور که پیش از این اشاره شد، این بیماری ها بوسیله باکتری هایی بوجود می آیند که در پلاک ها و رسوبات زندگی می کنند. جرمگیری یکی از فرایندهای دندانی است که برای پاکسازی سطوح دندان ها و حواشی لثه ها از پلاک و رسوبات استفاده می شود. وقتی پلاک و رسوبات زدوده می شوند، میزان باکتریایی بودن فضای دهان پایین می آید و به لثه های بیمار و عفونی فرصت مبارزه داده می شود. اگر شما مقداری حرکت پذیری دندان ها را در نتیجه بیماری لثه داشته باشید، اقدام برای فرایند پاکسازی عمقی می تواند فوق العاده مفید باشد.

با کاهش بار باکتریایی، لثه ها روند بهبود را آغاز خواهند کرد؛ به آرامی و به مرور زمان، مشاهده خواهید کرد که دندان هایی که پیش از این تکان می خوردند مقداری سفت و محکم شده اند. اگر لثه های شما از روی دندان ها کنار رفته باشند، مشاهده خواهید کرد که وقتی روند بهبود تکمیل شود، آنها دوباره محکم به دندان ها می چسبند.

با این حال، در صورت تخریب شدید، ممکن است لازم باشد جراحی های پریودنتال انجام شوند تا به بازسازی لثه ها کمک کنند تا لثه ها به میزان درست خود برسند.

اگر تبدیل شدن جرم ها به رسوب زیر خط لثه ها اتفاق افتاده باشد، لثه ها برش داده و کنار زده می شوند تا خانه باکتری ها از بین برده شود.

پاکسازی عمقی یا فرایند جرمگیری به بهبود لثه ها کمک خواهد کرد، بیماری زمینه ای را درمان خواهد کرد، در نتیجه خونریزی لثه ها متوقف خواهد شد. جدای از این، دندانپزشک برای شما دهانشویه های آنتی بیوتیک قوی تجویز خواهد کرد تا درمانی صحیح برای عفونت ها باشد.

آنتی بیوتیک ها

در صورت وخیم و گسترده بودن عفونت لثه ها، فرایندهای جرمگیری و پاکسازی عمقی ممکن است به تنهایی کافی نباشند. در چنین مواردی، دندانپزشک یک دوره آنتی بیوتیک برای شما تجویز خواهد کرد که هر گونه باکتری باقی مانده را از بین خواهد برد، در نتیجه به روند بهبودی کمک خواهد کرد. حتماً باید دوره بهبود خود با داروهای آنتی بیوتیک را تکمیل کنید تا درمان شما کامل صورت گیرد. یک دوره ناکامل آنتی بیوتیک باعث از بین رفتن عفونت نخواهد شد و در نهایت منجر به مقاوم شدن باکتری ها به دارو خواهد شد.

کنترل قند خون

بسیاری از افراد مبتلا به دیابت از بیماری لثه نیز رنج می برند، و سطوح کنترل نشده و بی نظم قند خون آنها اوضاع را بدتر می کند. در چنین مواردی، دندانپزشک ابتدا پروفیلاکسی خوراکی کامل را انجام خواهد داد و سپس به شما توصیه می کند برای کنترل بهینه سطح قند خون با پزشک مشورت کنید. از بهداشت دهان و دندان خود اطمینان حاصل کنید و اگر می خواهید دندان های خود را برای یک عمر نگهدارید، به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.

درمان علل زمینه ای

اگر یک مشکل زمینه ای عامل خونریزی لثه ها است، پس ارزیابی و درمان درست بیماری زمینه ای ضرورت پیدا می کند.

خونریزی لثه ها می تواند نشان دهنده یک بیماری پیچیده پزشکی باشد و اغلب می تواند به تشخیص چنین اختلالات پیجیده ای کمک کند. وقتی برای مراجعه به دندانپزشک برنامه ریزی می کنید، وی ابتدا دهان شما را به طور دقیق معاینه  خواهد کرد، و اگر به چیز دیگری مشکوک باشد، شما را به یک متخصص مربوط ارجاع خواهد داد. درمان شرایط زمینه ای همراه با پروفیلاکسی، در نهایت به درمان خونریزی لثه ها کمک خواهد کرد.

اگر از خونریزی لثه ها رنج می برید، آن را نادیده نگیرید. همین امروز با متخصصان مربوط مشورت کنید تا بتوانید بدن و دهان و دندان های خود را سالم نگهدارید.

آیا می توان از خونریزی لثه ها پیشگیری کرد؟

پاسخ این پرسش آری است. شما می توانید اقدامات خاصی انجام دهید و برخی از برترین نکات ما را دنبال کنید تا اطمینان حاصل کنید که دیگر با خونریزی لثه ها مواجه نخواهید شد. در ادامه به بیان این نکات خواهیم پرداخت.

اگر می خواهید از خونریزی لثه ها در امان باشید، مهم ترین چیزی که باید به خاطر داشته باشید این است که روتین بهداشتی دهان و دندان های خود را به خوبی رعایت کنید. داشتن بهداشت خوب دهانی به پیشگیری از انباشته شدن پلاک ها کمک می کند، که از ابتلا به بیماری های لثه و خونریزی لثه ها جلوگیری خواهد کرد.

برای خود یک مسواک با فرچه های نرم نایلونی و خمیر دندان فلورایده تهیه کنید. باید حتماً حداقل دو مرتبه در طول روز دندان های خود را مسواک بزنید، یک مرتبه وقتی از خواب بیدار می شوید و یک مرتبه قبل از رفتنبه رختخواب. حین مسواک زدن، اطمینان حاصل کنید که همه سطوح همه دندان ها را پوشش می دهید. توجه زیادی به پشت دندان ها داشته باشید زیرا عموماً آنها نادیده گرفته می شوند.

اگر نخ دندان نمی کشید، حالا زمان درستی برای آغاز این کار است. اگر شما به صورت ایده آل حداقل یکبار در روز این کار را قبل از مسواک زدن انجام دهید، به شما کمک خواهد کرد. نخ دندان کشیدن منظم درست مانند مسواک زدن ضروری است زیرا مسواک نمی تواند به همه فواصل بین دندان ها دسترسی پیدا کند. برای برطرف کردت ذرات غذای بین دندان ها یا پلاک های انباشته شده در آنجا از یک تکه نخ دندان استفاده کنید. همه سطوح دندان ها را پوشش دهید و تا زیر خط لثه ها پیش بروید. نخ دندان کشیدن می تواند شما را پاکسازی صحیح دهان مطمئن سازد و شما از هر گونه بیماری به دور خواهید ماند.

علاوه بر اینها، باید بهداشت دهانی خود را با استفاده روتین از دهانشویه ها تکمیل کنید. شستشوی دهان با کمک دهانشویه به شما کمک خواهد کرد از شر هر ماده آزار دهنده ای داخل دهان خود رها شوید. بعلاوه، موادی که اغلب در دهانشویه ها استفاده می شوند خاصیت آنتی باکتریال دارند، که رشد میکروبی را تحت کنترل در می آورند. نکته مثبت دیگر استفاده از دهانشویه ها این است که بوی تازگی و خوشایندی برای دهان شما بوجود می آورند. پس از هر وعده غذایی دهان خود را بشویید تا مطمئن شوید هیچ ذرات غذایی داخل دهان شما باقی نمانده اند.

اگر دیابت دارید، حتماً همه داروهای تجویزی خود را طبق دستور مصرف کنید. رژیم غذایی متعادلی داشته باشید تا سطح قند خون شما تحت کنترل بماند. با انجام این کار نه تنها به پیشگیری از خونریزی لثه ها کمک می کنید، بلکه به پیشگیری از بروز مشکلات دیابت کنترل نشده نیز کمک خواهد کرد.

اگر به تازگی در لثه ها علائم بیماری لثه مشاهده کرده اید، برای مراجعه به دندانپزشک وقت بگیرید تا قبل از پیشرفت و تبدیل آن به یکی از اشکال کنترل نشده، آن را تحت کنترل درآورید.

رژیم غذایی متعادلی داشته باشید، میوه ها و سبزیجات تازه را به آن بیفزایید، و مقدار کافی ویتامین ها و مواد معدنی را دریافت کنید. داشتن رژیم غذایی متعادل به سالم و فعال ماندن شما کمک خواهد کرد.

سبک زندگی فعالی داشته باشید و زمانی را به ورزش کردن اختصاص دهید، مخصوصاً اگر شغل پشت میز نشینی دارید.

همه ما این جمله را شنیده ایم که پیشگیری بهتر از درمان است و واقعاً صحت دارد! خونریزی لثه ها اگر درمان نشود، می تواند عوارض ویرانگری داشته باشد و ممکن است در نهایت دندان های خود را از دست بدهید. اگر سؤالی دارید تعلل نکنید و هر چه سریع تر برای پی بردن به پاسخ آن به دندانپزشک مراجعه کنید.

کیست های دندانی اغلب نتیجه یک دندان مشکل دار یا بافت آسیب دیده لثه می باشند. این حفره های کوچک پر از مایع، گاهی اوقات می توانند استریل یا ممکن است حاوی مواد عفونی باشند. کیست های دندانی می توانند اطراف ریشه های دندان های از دست رفته یا عفونی، داخل لثه ها، اطراف دندان های عقل نهفته، داخل سینوس های ماگزیلاری، یا داخل استخوان فک وجود بیایند.

اگر متوجه وجود زائده های عجیب داخل دهان و مسائل دیگر مربوط به سلامت دندان های خود شدید، برای صحبت کردن در مورد این تغییرات با دندانپزشک خود تعلل نکنید. درمان های اولیه و زود هنگام می توانند مسائل جدی مربوط به سلامتی را در مراحل اولیه نشان دهند یا از بروز مشکلات دندانی دیگر پیشگیری نمایند. علت بروز و وخامت کیست های دندانی روند درمان را مشخص خواهد نمود.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

کیست دهان چیست؟

کیست دهان نوعی زائده کوچک است که می تواند داخل دهان بوجود بیاید. آنها کیسه های کوچک پر از مایع هستند که احساسی شبیه یک برجستگی کوچک بوجود می آورند. این کیست های دهانی گاهی اوقات تحت عنوان موکوسل mucoceles یا کیست های مخاطی شناخته می شوند. در اکثر موارد، کیست های دهانی ممکن است احساس عجیبی بوجود بیاورند، اما آنها بی ضرر هستند.

کیست های دهانی بیشتر در سمت لبی دندان ها شایع می باشند، اما امکان بروز آنها داخل گونه ها، روی  زبان، روی سقف دهان، کف دهان، و اطراف هر گونه پیرسینگ دهانی نیز وجود دارد.

علل بروز کیست و عفونت های دندانی

معمولاً کیست ها در قسمت نوک ریشه دندان های از دست رفته یا دندان هایی که در حال از دست رفتن هستند شروع به شکل گیری می کنند.

  • برخی از آنها به دلیل نحوه رشد نادرست یک یا چند دندان و نیز قرار گیری نامناسب آنها داخل دهان بروز می یابند، برخی دیگر به علت نحوه رویش غیر عادی یک دندان شکل می گیرند.
  • درمان ریشه ای که به طور طبیعی با شکست مواجه شده است یا در نتیجه فرایندی که به صورت نادرست انجام شده است.
  • به دلیل وجود سندروم های ژنتیکی (سندروم گورلین)، در این صورت علائم و نشانه های دیگری نیز باید وجود داشته باشند.
  • کیست ها می توانند اطراف تاج ها (و ریشه های) دندان های نهفته شکل بگیرند. دندان های عقلی که نهفته هستند، از جمله علل معمول برای تشکیل کیست ها می باشند.
  • از آنجا که دندان هایی که تحت تأثیر کیست قرار می گیرند از دست رفته اند (تروما یا عفونت)، ریشه دندانی که تحت درمان قرار نگرفته است یا درمان اشتباه روی آن انجام شده است.

کیست های دندانی می توانند در ارتباط با هر یک از دندان های شما شکل بگیرند و معمولاً در هر دوره ای به صورت تکی شکل می گیرند، با این حال، برخی افراد بیشتر از سایرین مستعد بروز آنها هستند.

این به وضعیت دندان های آنها بستگی دارد یا اینکه یک بیماری خاص دارند که مشخصه ویژه آن تشکیل کیست های دندانی به عنوان علامت و نشانه می باشد. دندانپزشک شما باید بتواند برای شما با جزئیات، علل بروز کیست های خاص شما را توضیح دهد.

کیست های دندانی چه مشکلاتی می توانند بوجود بیاورند؟

کیست های دندانی ممکن است منجر به بروز مشکلات زیر شوند:

  • درد و یا تورم در نتیجه عفونت
  • تضعیف استخوان فک ناشی از گسترش کیست
  • جابجا شدن دندان هایی که با بزرگ شدن کیست ها به یک سمت فشرده می شوند
  • مشکلات تنفس و خواب ناشی از مشکلات سینوسی

کیست های دندانس بدون علامت می توانند ماه ها یا حتی سال ها تشخیص داده نشده باقی بمانند.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

انواع کیست های دندانی

کیست های پری آپیکال (کیست های ادنتوژنیک یا کیست های رادیکولار)

این شایع ترین نوع کیست ادونتوژنیک (با منشاء دندانی) می باشد و نام های مختلفی دارد، از جمله کیست رادیکولار، کیست پریودنتال آپیکال، کیست انتهای ریشه، و کیست دندانی.

مرگ یا نکروز بافت پالپ داخل دندان، که ناشی از پوسیدگی دندان یا تروما می باشد، موجب بروز این نوع کیست ها خواهد شد. روند نکروز پالپ موجب بروز التهاب و آزاد شدن سموم در اپکس یا انتهای نوک ریشه می شود.

این نوع کیست اغلب با درمان اندودانتیک درمان می شود. در صورتی که درمان اندودانتیک مؤثر نباشد، دندان کشیده می شود، محل کیست پاکسازی می شود، و با مواد استخوان مصنوعی پر می شود.

روش های سنتی به اندازه کافی مؤثر نبودند زیرا کیست ها مجدداً شکل می گرفتند. بر اساس مدرن ترین روش های درمان، برای پرهیز از این مشکل باید پر کردن معکوس ریشه دندان باید انجام شود.

کیست های فولیکولار یا کیست های مولد دندان

این نوع کیست ها که عموماً در ناحیه اطراف دندان های عقل یا دندان های نیش دائمی فک بالا شکل می گیرند، اطراف تاج دندان های نهفته بوجود می آیند. فشار ناشی از دندان در حال رویش روی فولیکول ممکن است موجب بروز کیست های مولد دندان شود. این فشار می تواند جریان خون را خراب کند و موجب انباشته شدن مایع بین بافت غشای مینای دندان و بخش کورورنال دندان شود. کیست های مولد دندان معمولاً به سرعت رشد و توسعه پیدا می کنند.

درمان اغلب شامل کشیدن دندان همراه با کیست و نیز تخلیه کیست با روش جراحی می باشد. درمان اغلب موفقیت آمیز است، و لازم است بیمار برای بررسی بروز مجدد به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نماید.

تومورهای ادنتوژنک کراتوسیستیک

تومورهای ادنتوژنیک کراتوسیستیک اساساً بیشتر در منطقه خلفی فک پایین یا مندیبل بوجود می آیند و ویژگی های آنها شبیه به دیگر انواع کیست ها می باشد. تشخیص دقیق تنها با نمونه برداری و تحلیل میکروسکوپی، و تصاویر پانورامیک با اشعه ایکس قابل دستیابی است.

اغلب تورم تنها علامتی است که بیماران تجربه خواهند کرد. نظریه های متعددی در مورد منشاء کراتوسیست وجود دارد. برخی متخصصان بر این باورند که کیست در جایی بوجود می آید که باید دندان وجود داشته باشد. برخی معتقدند که تومورها ناشی از لامینای دندان نهفته می باشند.

برش و خارج کردن کیست با جراحی یا درمان های دیگر استفاده می شود. بیمار در طول زندگی تحت نظر خواهد بود تا شواهر بروز مجدد کیست مورد بررسی قرار بگیرد.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

چگونه می توان متوجه کیست های دندانی شد؟

یک کیست کوچک دندانی که داخل استخوان فک رشد می کند ممکن است با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قابل مشاهده باشند. کیست های بزرگتر ممکن است موجب بروز تورم های سفت روی صورت شوند. علاوه بر این، در منطقه ای که کیست بوجود آمده است ممکن است دندان های شما به سرعت جابجا شوند.

تأیید تشخیص وجود کیست با آزمایش نمونه بافتی انجام می شود که طی جراحی از ضایعه برداشته شده است. برخی تومورهای دیگر نیز وجود دارند که ممکن است شبیه کیست باشند، اما درمان کاملاً متفاوتی خواهند داشت. گرفتن تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس به صورت دوره ای، برای شناسایی کیست های دندان و دیگر ناهنجاری های استخوانی ضروری است.

چه تفاوتی بین کیست و آبسه دندان وجود دارد؟

تفاوت بین کیست و آبسه های دندانی قطعاً شایع ترین دو راهی است که بیماران وقتی یک تورم دردناک داخل دهان خود را تجربه می کنند با آن مواجه می شوند. بنابراین، لازم است که بیماران بدانند که اصلی ترین تفاوت بین کیست ها و آبسه های دندانی عفونت است. اکثر کیست های دندانی عفونی نیستند، اما اگر عفونی شوند، آبسه نامیده می شوند. معمولاً آبسه روی یک کیست دندانی یا نزدیک به آن اتفاق می افتد.

اصلی ترین دلیل بروز آبسه های دندانی وجود باکتری روی لثه است. در اکثر موارد، این اتفاق به دلیل پوسیدگی های دندانی رخ می دهد. اگر بیمار آبسه کوچکی داشته باشد، می تواند آن را با آنتی بیوتیک درمان کند. با این حال، آبسه های بزرگ باید توسط جراح دهان و دندان برداشته شود.

کیست های دندانی چگونه درمان می شوند؟

دو روش برای درمان کیست های دندانی وجود دارد:

  • جراحی: برای برداشتن انواع کیست ها یا تومورها.
  • درمان اندودانتیک: اگر کیست با عفونت ریشه دندان همراه باشد، این درمان در کنار برداشت کیست با جراحی انجام می شود.

برداشت کیست با جراحی

گام اول: شناسایی

کیست های دندانی معمولاً طی یک معاینه روتین شناسایی می شوند، که شامل گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می باشد. بعلاوه، دندانپزشک شما ممکن است دستور گرفتن اسکن سه بعدی CBCT را بدهد که اطلاعات بیشتری در مورد کیست و ارتباط آن با دندان های اطرافو ساختارهای دیگر (اعصاب، سینوس) داخل استخوان ارائه می دهد.

گام دوم: آماده سازی های قبل از جراحی

چند روز قبل، جرمگیری و پولیش کامل و دقیق دندان ها انجام می شود. علاوه بر این، یک پروبیوتیک خوراکی به بیمار داده می شود که تعداد باکتری های مفید داخل بزاق دهان را افزایش می دهد تا بهبود به راحتی صورت گیرد. اگر نیاز به درمان ریشه داشته باشید، این کار قبل از جراحی انجام می شود.

گام سوم: خارج کردن کیست

کیست با انجام جراحی تحت بی حسی موضعی، و از طریق یک مجرا که درون استخوان ایجاد می شود برداشته می شود. علاوه بر این، ممکن است شما بخواهید در طول همه فرایند برای شما آرام بخش نیز استفاده شود تا مطمئن شوید تجربه ای بدون اضطراب خواهید داشت.

اگر درون کیست دندانی نهفته باشد، آن نیز باید کشیده شود. علاوه بر این، برای پر کردن حفره خالی به جا مانده پس از تخلیه کیست، ممکن است از مواد پیوند استخوان استفاده شود. پس از آن روی لثه ها بخیه زده می شود که لازم است چند روز بعد کشیده شوند.

بافت موجود می تواند برای بررسی و شناسایی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شود. این کار برای شناسایی دیگر انواع تومورهایی که شبیه کیست هستند نیز مهم است.

کیست و عفونت های دندانی

کیست و عفونت های دندانی

درمان کیست های دهانی در منزل

بهترین راه برای پرداختن به یک کیست دهانی این است که به سادگی آن را رها کنید و بهداشت دهانی را به خوبی رعایت کنید، پس از هر وعده غذایی مسواک بزنید و حداقل یک مرتبه شب ها نخ دندان بکشید. این کیست ها بدون هیچ خطری به صورت خود به خود می ترکند، و هیچ مشکل یا عارضه جانبی جدی بوجود نمی آورند.

سعی نکنید خودتان کیست را لمس کنید یا آن را بتراکانید. این کار موجب بوجود بروز صدمات ناخواسته یا حتی عفونت جدی می شود. بهتر است به جای متأسف شدن ایمن بمانید.

چگونه می توان از شکل گیری کیست های دندانی پیشگیری نمود؟

دندان هایی که زنده می مانند، به ندرت کنار آنها کیستی بوجود می آید. اگر اعصاب داخل دندان (در نتیجه یک عفونت یا تروما) بمیرند، برای متوقف کردن روند تبدیل شدن آن به منبع عفونت، باید هرچه سریع تر تحت درمان تخصصی قرار بگیرد. اگر این کار موفقیت آمیز باشد، بافت های نزدیک ریشه برای تشکیل یک کیست (یا یک آبسه) تحریک نخواهند شد. به همین دلیل است که چرا مراجعات منظم به دندانپزشک بسیار مهم هستند.

گاهی اوقات، دندانپزشک شما نگران این موضوع خواهد بود که آیا هیچ یک از دندان های شما نهفته شده اند یا خیر. گرفتن عکس توموگرافی با کامپیوتر برای چنین مواردی توصیه می شود زیرا بواسطه آنها احتمال بررسی موقعیت دندان ها و وضعیت سلامت دهان وجود خواهد داشت. این هم می تواند به یافتن کیست ها وقتی آنها کوچک هستند کمک کند، و هم با برداشتن نقطه آغاز احتمالی می توان از تشکیل کیست پیشگیری نمود.

آیا آلرژی به مواد غذایی به سلامت دهان و دندان ها آسیب می رساند؟

با افزایش قابل توجه آلرژی به مواد غذایی در دهه های اخیر، دانستن اینکه شما یا نزدیکان شما که مبتلا به آلرژی به مواد غذایی هستید چگونه می توانید سلامت دهان و دندان های خود را حفظ کنید بیش از پیش اهمیت دارد. علت این است که آلرژی هلی غذایی نه تنها می توانند خطرناک باشند، بلکه برای سلامت دهان شما نیز پیامدهایی دارند.

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

تعداد اندکی از غذاها موجب بروز اکثر آلرژی ها می شوند.

آلرژی به مواد غذایی یک واکنش غیر عادی توسط سیستم ایمنی بدن شما به غذاهای خاص است. گرچه برخی واکنش های آلرژیک می توانند خفیف باشند، اما برخی دیگر می توانند زندگی افراد را به خطر بیندازند.

گزارش شده است که، بیش از ۱۷۰ نوع غذا موجب بروز واکنش های آلرژیک می شوند. با این حال، تنها تعداد انگشت شماری از غذاها عامل بروز اکثر آلرژی ها هستند، از جمله ماهی، صدف، بادام زمینی، تخم مرغ، و شیر گاو.

افرادی که به گرده گیاهان توس، پیرگیاه، یا چمن ها حساسیت دارند، ممکن است به برخی از غذاها نیز واکنش نشان دهند که معمولاً پاسخ های خفیف و کوتاه تری ایجاد می کنند. مانند احساس خارش داخل دهان. این شرایط سندروم آلرژی دهانی (OSA) یا سندروم آلرژی غذایی- گرده نیز نامیده می شود. OSA ممکن است در افراد حساس به گرده با خوردن مقداری آجیل، ادویه، و میوه ها، و سبزیجات خام دوستدار دندان فعال شود. به این دلیل که پروتئین های موجود در این خوراکی ها شبیه پروتئین های عامل آلرژی موجود در گرده ها می باشند.

اگر فکر می کنید شما یا کودکتان آلرژی دارید، حتماً آن را با پزشک درمیان بگذارید. حتماً راجع به چگونگی تأثیر آلرژی به گرده ها روی تأثیر واکنش ها به مواد غذایی نیز صحبت کنید.

شرایط دیگری نیز وجود دارند که می توانند موجب بروز علائم مشابه آلرژی شوند، بنابراین پزشک شما علل احتمالی را مد نظر قرار خواهد داد، آزمایشات مناسب را برای رسیدن به تشخیص درست انجام خواهد داد و طرحی برای چگونگی مدیریت واکنش ها ارائه خواهد داد.

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

آلرژی به مواد غذایی می تواند منجر به بروز مشکلات دهان و دندان شود.

واکنش های وخیم با شناسایی به موقع علائم و نشانه ها و با استفاده از دارویی به نام اپی نفرین به سرعت و بهتر قابل کنترل و مدیریت می باشند، بعلاوه باید در اطرع وقت به پزشک یا اورژانس مراجعه کرد. برای علائم خفیف، گاهی اوقات آنتی هیستامین ها می توانند استفاده شوند. استفاده از آنتی هیستامین ها می تواند موجب خشکی دهان شود، که ممکن است منجر به پوسیدگی دندان شود. حتماً هنگامی که آنتی هیستامین ها را مصرف می کنید مقدار زیادی آب بنوشید.

علائم و نشانه های دهانی آلرژی به مواد غذایی

برخی از علائم و نشانه های آلرژی به مواد غذایی که عموماً داخل دهان بروز میابند، عبارتند از:

  • خارش و سوزن سوزن شدن
  • تورم لب ها، صورت، و زبان
  • تورم حلق که می تواند تنفس را محدود کند
  • دشواری در تنفس
  • احساس سوختگی
  • مزه فلز داخل دهان
  • سوزش و خراش گلو
نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

جایگزین سازی ویتامین ها و مواد معدنی کلیدی مهم است.

افرادی که به مواد غذایی آلرژی دارند، وقتی غذاهای خاصی را از رژیم غذایی خود حذف می کنند، ممکن است بدن آنها از برخی ویتامین ها و مواد معدنی که برای سلامت لبخند آنها حیاتی است محروم بماند.

بهترین راه برای پیشگیری از واکنش های آلرژیک توقف خوردن غذاهایی است که موجب بروز واکنش می شوند. گرچه به راحتی می توان از مصرف برخی غذاها صرف نظر کرد بدون آنکه هیچ پیامدی برای سلامت دهان داشته باشند، اما غذاهای دیگر برای ارزش تغذیه ای آنها نیاز به جایگزین دارد.

آلرژی به شیر گاو

افرادی که به شیر گاو آلرژی دارند لازم است منابع دیگری برای کلسیم و ویتامین D پیدا کنند که استحکام دندان های آنها حفظ شود. شما برای کمک به این زمینه می توانید شیر گاو را با خوراکی های زیر جایگزین کنید:

  • سبزیجات دارای برگ هایی به رنگ سبز تیره مانند کلم بروکلی و اسفناج.
  • سویا، برنج، شیر بادام غنی شده با کلسیم
  • سایر فراورده های سویا

ویتامین D در ماهی های چرب، زرده تخم مرغ، آب پرتقال غنی شده با ویتامین D، و صبحانه تشکیل شده از غلات یافت می شود.

آلرژی به ماهی، صدف، بادام زمینی، و تخم مرغ

افرادی که به ماهی، صدف، بادام زمینی، و تخم مرغ حساسیت دارند، ممکن است فسفر کافی در رژیم غذایی خود نداشته باشند. فسفر مانند کلسیم برای دندان های شما مهم است زیرا از مینای دندان ها محافظت می کند.

شما فسفری که نیاز دارید را می توانید از گوشت گاو و مرغ بدون چربی، لوبیا، عدس، سویا، و غلات کامل دریافت کنید.

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

نقش تغذیه بر سلامت دهان و دندان

سندروم آلرژی دهانی (OAS)

با پزشک خود گفتگو کنید تا بفهمید چه غذاهایی ممکن است باعث بروز یک واکنش شوند. اگر شما میوه ها و سبزیجات خام را از رژیم غذایی خود حذف کنید، ممکن است با کمبود مواد غذایی مهمی مانند ویتامین C مواجه شوید که به سالم نگهداشتن دندان ها و لثه های شما کمک می کنند.

می توانید از این راهکارهای کمک بگیرید:

  • پختن این خوراکی ها در صورت امکان، برای کمک به تخریب پروتئین هایی که باعث بروز OAS می شوند، اما از آب پز کردن آنها اجتناب کنید، زیرا مقدار زیادی از ویتامین C آنها کاهش پیدا می کند.
  • پوست کندن میوه ها، زیرا اکثر پروتئین های عامل آلرژی در پوست میوه ها هستند.
  • خوردن میوه ها و سبزیجات دیگر که باعث بروز واکنش نمی شوند. سبزیجات دارای برگ هایی به رنگ سبز تیره، توت فرنگی ها، و کیوی انتخاب های خوبی برای تأمین ویتامین C هستند، البته اگر به آنها حساسیت ندارید.

حتماً راجع به هر گونه آلرژی که دارید، عوارض جانبی آنها، یا هر دارویی که مصرف می کنید با دندانپزشک خود صحبت کنید.

داشتن یک لبخند زیبا و بی نقص می تواند به بالا رفتن اعتماد به نفس شما کمک کند. اما گاهی اوقات، ناهنجاری های نادر دندانی می توانند سر راه شما قرار بگیرند، مانند انکیلوز دندان، که شرایطی است که می تواند باعث شود یک دندان شیری کودک به جای لق شدن، طبق آنچه انتظار می رود، با استخوان زیرین خود جوش بخورد. این مشکل اگر درمان نشده باقی بماند، می تواند منجر به بروز مشکلات بیشتر در آینده شود- اما خوشبختانه، گزینه های درمانی موجود هستند. یاد بگیرید چگونه باید این شرایط را زود شناسایی کنید و برای آن چه کار می توانید انجام دهید.

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز دندان چیست؟

انکیلوز دندان عبارت است از همجوشی پاتولوژیک بین استخوان آلوئولار فک و سمان دندان. این یک پدیده غیر معمول در دندان های شیری است و کمتر در دندان های دائمی بروز پیدا می کند. انکیلوز زمانی اتفاق می افتد که مقداری تحلیل و جذب ریشه اتفاق می افتد که با ترمیم توسط سمنتوم یا عاج دندان دنبال می شود. این اتفاق باعث یکی شدن و به هم پیوستن ریشه دندان و استخوان آلوئولار می شود، و عموماً بعد از تروما این اتفاق رخ می دهد. با این حال، تحلیل ریشه دندان همیشه هم منجر به انکیلوز دندان نمی شود. علل انکیلوز دندان ناشناخته مانده است.

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز یا دندان فک جوش

شناسایی انکیلوز دندان ها

انکیلوز دندان ها زمانی اتفاق می افتد که دندان با استخوان اطراف خود جوش می خورد و به تدریج شروع به فرو رفتن و غرق شدن در بافت لثه پیرامون خود می کند. به طور طبیعی، فیبرهای کوچکی به نام الیاف پریودنتال لیگامان دندان را درون حفره خود نگه می دارند، اما وقتی انکیلوز اتفاق می افتد، این اتصال وجود ندارد، و دندان مجدداً مستقیماً به استخوان نزدیک خود پیوند می خورد. گرچه این شرایط می تواند هم دندان های شیری و هم دائمی را تحت تأثیر قرار دهد، اما اغلب عموماً مشاهده شده است که کودک در زمان مناسب دندان شیری خود را از دست نمی دهد.

انکیلوز یک بیماری نادر تلقی می شود. انکیلوز دندان بین ۳/۱ تا ۳/۱۴ درصد از افراد شایع است، و شیوع آن بین خواهر و برادرها بیشتر است و در زنان کمی بیشتر از مردان شایع است. همانطور که ممکن است این مشکل را بیشتر در کودکان خود مشاهده کنید، انکیلوز دندان های شیری را ۱۰ برابر بیشتر از دندان های دائمی تحت تأثیر قرار می دهد. دندان های مولر یک ساله در فک پایین دندان هایی هستند انکیلوز بیشتر آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. فرد ممکن است تنها یک دندان یا چند دندان انکیلوز شده داشته باشد. خوشبختانه، دندانپزشکان قادر هستند با معاینه دندان ها اسن شرایط را تشخیص دهند.

بنابراین، چه چیزی باعث می شود دندان های شما درون لثه فرو بروند؟ عوامل مختلفی موجب بروز انکیلوز می شوند. ریسک فاکتورهای انکیلوز دندان به دو دسته تقسیم می شوند: ژنتیک و تروماهای دندانی. برخی افراد به صورت ژنتیکی مستعد بروز آن هستند و بنابراین این شرایط را به ارث می برند؛ بقیه ممکن است در نتیجه تروما، مانند حوادثی که برای فک اتفاق می افتند، التهاب، یا عفونت بروز پیدا کنند.

انکیلوز دندان با موقعیت بالینی آن شناسایی می شود که دندان از نظر فیزیولوژیکی تحرک نخواهد داشت. در تصاویر رادیوگرافی نیز عدم وجود الیاف پریودنتال لیگامان و شواهدی مبنی بر تحلیل و جذب دندان قابل مشاهده خواهند بود.

انکیلوز یا دندان فک جوش

انکیلوز یا دندان فک جوش

چه مشکلاتی ممکن است در نتیجه انکیلوز دندان بروز پیدا کنند؟

فوری ترین مشکلی که در اکثر موارد انکیلوز دندان ها بروز می یابد این است که انکیلوز دندان های شیری مانع رشد دندان های دائمی می شود که قرار است پس از آنها بیرون بیایند و دندان دائمی بعدی نهفته باقی خواهد ماند. با این حال، این شرایط اگر درمان نشده باقی بماند، می تواند موجب بروز مشکلات دیگری برای سلامتی شود، مثلاً اگر دندان های عقب دهان نتوانند به یکدیگر تماس پیدا کنند در جویدن مشکل بوجود می آید. علاوه بر این، ممکن است موجب بروز حفره های دندانی یا بیماری پریودنتال برای دندان های مجاور شود.

ممکن است به مرور زمان تغییرات دائمی در ساختار صورت، مانند جلو آمدگی فک و کاهش ارتفاع بخش پایینی صورت بروز پیدا کند. مشکلات دیگری نیز ممکن است بروز پیدا کند. وقتی ناهنجاری در دندان های شیری کودکان و نوجوانان اتفاق می افتد، اغلب منجر به کوتاه تر ماندن دندان انکیلوز شده نسبت به دندان های کناری خود می شود. با فرو رفتن دندان انکیلوز شده به داخل استخوان فک و لثه، نوک دندان های مجاور ممکن است منحرف شود. دندان روبروی دندان انکیلوز شده در قوس دندانی روبرو نیز ممکن است بیشتر از دندان های کناری خود یا بیشتر از مقداری که انتظار می رفته است رشد کند. اینطور به آن فکر کنید: اگر یک دندان انکیلوز شده اصطلاحاً “خاموش” باشد (رشد آن متوقف شده باشد)، این امر می تواند باعث ایجاد اثرات موج دار در مناطق دیگر دهان شود. به همین دلیل تشخیص به موقع برای درمان این بیماری حیاتی است. بنابراین شما یا فرزندتان می توانید دوباره با اعتماد به نفس لبخند بزنید.

تشخیص و درمان انکیلوز دندان

اگر فکر می کنید یکی از دندان های شما یا کودکتان تحت تأثیر انکیلوز قرار گرفته است، با دندانپزشک تماس بگیرید. اغلب، فرد از وجود این شرایط آگاهی ندارد تا زمانی که در طول یک معاینه معمول دندانپزشکی تشخیص داده شود. مشکل دندان ها می تواند با معاینه چشمی تشخیص داده شود، و نتایج عموماً با گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس تأیید می شوند. استفاده از توموگرافی کامپیوتری پرتو مخروطی (CBCT) نیز کمک کننده است.

انکیلوز معمولاً ابتدا در سطوج لبی و لینگوال ریشه دندان اتفاق می افتد. این باعث می شود تشخیص انکیلوز در تصاویر رادیوگرافی چالش برانگیز باشد.

افرادی که از انکیلوز دندان های شیری رنج می برند خطر از دست دادن دندان را تجربه می کنند. این در نتیجه عدم رویش دندان در طول رشد صورت اتفاق می افتد و منجر به بروز مشکلات زیبایی و عملکردی جدی می شود. درمان معمولاً شامل کشیدن دندان انکیلوز شده است تا دندان دائمی بتواند به درستی رشد کند.

درمان زود هنگام مداخله گر ارتودنتیک در حصول اطمینان از اینکه فضای از دست رفته احیاء می شود مؤثر است، بعلاوه امکان رویش دندان در آینده را نیز فراهم می آورد. یک فضا نگهدار می تواند برای نگهداشتن محل دندان استفاده شود تا زمانی که دندان دائمی بیرون بیاید. مداخلات زود هنگام ارتودنتیک نیز در پر کردن فضای از دست رفته مؤثر ایت، بعلاوه جای کافی برای رویش دندان های دائمی فراهم می شود. در صورتی که دندان انکیلوز شده دائمی باشد، گزینه های دیگر عبارتند از قرار دادن یک ماده ترمیمی روی دندان انکیلوز شده به منظور افزایش ارتفاع دندان به اندازه دندان های مجاور خود.

چه زمانی باید به سراغ دندانپزشکان متخصص رفت؟

از آنجا که انکیلوز مانع رشد دندان های دائمی می شود، تشخیص و مداخله زود هنگام برای پرهیز از پیشرفت مشکل حیاتی است. با پیشرفت شرایط، ممکن است لازم باشد دیگر متخصصان دهان و دندان دخالت کنند. ارتودنتیست می تواند مشکلات اسکلتی و بایت را اصلاح کند، اما گاهی اوقات جراح دهان و دندان شما ممکن است جراحی دهانی را برای اکسپوز (برداشتن پوشش روی ریشه دندان) و تغییر موقعیت و جابجا کردن دندان توصیه کند. در صورتی که دندان شیری دندان دائمی زیر خود نداشته باشد که جایگزین آن شود یا دندان انکیلوز شده دائمی باشد، ممکن است کشیدن آن و جایگزینی آن با ایمپلنت دندانی را توصیه کند.

تشخیص زود هنگام همیشه ابزاری فوق العاده برای محدود کردن مشکلات در آینده است. انجام چکاپ های منظم دندانپزشکی و درمان های بهداشتی دندان ها دندان های شما را در بهترین وضعیت سلامت خود نگه خواهند داشت و به شما و دندانپزشک شما کمک می کنند از مشکلات مربوط به انکیلوز آگاه باشید.

ژنژیویت به معنای التهاب لثه ها است. این بیماری اغلب به دلیل انباشته شدن پلاک های دندانی یا باکتری روی دندان ها بروز پیدا می کند.

ژنژیویت یکی از انواع غیر مخرب بیماری های پریودنتال (اطراف دندان) است، اما ژنژیویت درمان نشده می تواند پیشرفت کند و به پریودنتیت تبدیل شود. این بیماری جدی تر است و در نهایت می تواند موجب از دست رفتن دندان ها شود.

علائم و نشانه های بیماری لثه عبارتند از قرمز و متورم شدن لثه ها، که هنگام مسواکم زدن دندان ها به راحتی دچار خونریزی می شوند. ژنژیویت اغلب با بهداشت خوب دهانی برطرف می شود، مانند مسواک زدن های طولانی تر و به دفعات بیشتر، و نخ دندان کشیدن. بعلاوه، یک دهانشویه ضد عفونی کننده نیز ممکن است کمک کننده باشد.

در موارد خفیف، بیماران ممکن است حتی اطلاع نداشته باشند که به این بیماری مبتلا هستند، زیرا علائم آن خفیف هستند. با این حال، شرایط باید جدی گرفته شوند و بلافاصله به آنها پرداخته شود.

انواع بیماری لثه

بیماری لثه به دو دسته اصلی تقسیم می شود:

بیماری لثه ناشی از تجمع پلاک های دندانی: این نوع بیماری می تواند با پلاک های دندانی، عوامل سیستمیک، داروها، یا سوء تغذیه بروز پیدا کند.

ضایعات لثوی ناشی از عواملی غیر از پلاک های دندانی: این نوع بیماری می تواند توسط باکتری، ویروس، یا قارچ خاصی بروز پیدا کند. علاوه بر این ممکن است در نتیجه عوامل ژنتیکی، سیستمیک (شامل واکنش های آلرژیک و بیماری های خاص)، زخم ها، یا واکنش به اشیاء خارجی مانند پروتزهای مصنوعی دندانی نیز بروز پیدا کند. گاهی اوقات هیچ علت خاصی وجود ندارد.

بیماری لثه و درمان های آن

بیماری لثه و درمان های آن

علل بروز بیماری لثه (ژنژیویت)

شایع ترین علت بروز ژنژیویت انباشته شدن پلاک های باکتریایی بین دندان ها و اطراف آنها است.پلاک باعث بروز واکنش های ایمنی می شود، که، در عوض، در نهایت می توانند موجب تخریب لثه، یا بافت شوند.

پلاک های دندانی بیوفیلم هایی هستند که به طور طبیعی روی دندان ها انباشته می شوند. پلاک ها معمولاً با تجمع باکتری هایی بوجود می آیند که سعی می کنند به سطح صاف و صیقلی دندان ها بچسبند.

این باکتری ها به محافظت از دهان در برابر انباشته شدن میکروارگانیسم های مضر کمک می کنند، اما پلاک های دندانی می توانند موجب بروز پوسیدگی دندان ها، و مشکلات پریودنتال مانند ژنژیویت و پریودنتیت مزمن، نوعی عفونت لثه، نیز شوند.

وقتی پلاک های دندانی به اندازه کافی زدوده نشوند، می توانند سفت شوند و در پایه دندان ها، نزدیک به لثه ها، به جرم و تارتار تبدیل شوند. این ماده زرد رنگ است. جرم ها تنها می توانند با پاکسازی تخصصی زدوده شوند.

پلاک و تارتار در نهایت موجب تحریک شدن لثه ها می شوند، و منجر به بروز التهاب لثه اطراف پایه دندان ها می شوند. به این معنا که لثه ها به راحتی دچار خونریزی می شوند.

عوامل خطرزای بیماری لثه

تغییرات هورمونی

این اتفاق ممکن است در طول دوران بلوغ، یائسگی، و دوره های قائدگی، و بارداری رخ دهد. بافت لثه ها حساس تر می شود، و خطر بروز التهاب افزایش پیدا می کند.

برخی بیماری ها

سرطان، دیابت، و ایدز با خطر بالاتر بیماری لثه و ژنژیویت ارتباط دارند.

داروها

سلامت دهان ممکن است تحت تأثیر برخی داروها قرار بگیرد، مخصوصاً اگر ترشح بزاق کاهش پیدا کند. دیلانتین، یکی از داروهای ضد تشنج، و برخی داروهای ضد آنژین می توانند باعث رشد غیر طبیعی بافت لثه شوند.

کشیدن سیگار

در مقایسه با افراد غیر سیگاری، کشیدن منظم سیگار بیشتر از معمول موجب بروز ژنژیویت می شود.

بالا رفتن سن

خطر بروز ژنژیویت با بالا رفتن سن بیشتر می شود.

رژیم غذایی نامناسب

کمبود ویتامین C، برای مثال، با بیماری لثه ارتباط دارد.

سوابق خانوادگی

فرزندان والدینی که یک یا هر دو سابقه ابتلا به بیماری لثه داشته اند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. تصور می شود این به دلیل نوع باکتری باشد که افراد در سال های نخست زندگی دریافت می کنند.

بیماری لثه و درمان های آن

بیماری لثه و درمان های آن

علائم و نشانه های بیماری لثه

در موارد خفیف ژنژیویت، ممکن است هیچ ناراحتی یا علائم قابل توجهی وجود نداشته باشد. علائم و نشانه های ژنژیویت می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • قرمز یا بنفش روشن بودن رنگ لثه ها.
  • لثه های حساس که ممکن است با لمس شدن دردناک باشند.
  • خونریزی از لثه ها هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن.
  • هالیتوزیس یا بوی بد دهان.
  • التهاب، یا لثه های متورم.
  • لثه های تحلیل رفته.
  • لثه های نرم.

تشخیص بیماری لثه

دندانپزشک با معاینه دهان می تواند متوجه علائم و نشانه ها شود، مانند پلاک و تارتار در حفره دهان. چک کردن علائم و نشانه های پریودنتیت نیز ممکن است توصیه شود. این کار ممکن است با استفاده از تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس یا پروب پریودنتال، و با استفاده از ابزارهایی انجام دهد که عمق پاکت های پریودنتال اطراف دندان ها را اندازه گیری می کنند.

بیماری لثه و درمان های آن

بیماری لثه و درمان های آن

درمان های بیماری لثه

در صورتی که تشخیص زود هنگام انجام شود، و اگر درمان فوری و درست باشد، ژنژیویت می تواند با موفقیت معکوس شود.

درمانها شامل مراقبت توسط دندانپزشک و فرایندهای مراقبتی بعدی هستند که توسط خود بیمار در منزل انجام می شوند.

مراقبت های تخصصی دندانی

پلاک و تارتار زدوده می شوند. این فرایند تحت عنوان جرمگیری شناخته می شود که می تواند ناراحت کننده باشد، مخصوصاً اگر تارتار زیادی تشکیل شده باشد، یا لثه ها خیلی حساس باشند. دندانپزشک راجع به اهمیت بهداشت دهانی و نحوه مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مؤثر برای شما توضیح خواهد داد.

در صورت لزوم ممکن است جلسات بعدی با پاکسازی های به دفعات بیشتر توصیه شوند.

ترمیم هرگونه آسیب دیدگی دندان ها نیز به بهداشت دهانی ارتباط دارد.

برخی مشکلات دندای مانند کجی دندان ها، قرار گرفتن نامناسب روکش دندان یا بریج، ممکن است زدودن صحیح و مناسب پلاک و تارتار دندان را دشوارتر کنند. علاوه بر این، ممکن است موجب تحریک لثه ها نیز شوند.

مراقبت های خانگی

به افراد توصیه می شود:

  • حداقل دو مرتبه در طول روز مسواک بزنند.
  • مسواک برقی استفاده کنند.
  • حداقل یک مرتبه در طول روز نخ دندان بکشید.
  • به طور منظم دهان خود را با دهانشویه ضد عفونی کننده شستشو دهید.

مشکلات و عوارض جانبی ژنژیویت

درمان ژنژیویت و دنبال کردن دستورالعمل های تخصصی بهداشتی دندانپزشکی به طور عادی می تواند از بروز مشکلات پیشگیری نماید.

با این حال، بدون درمان، بیماری لثه می تواند منتشر شود و بافت ها، دندان ها، و استخوان ها را تحت تأثیر قرار دهد.

مشکلات عبارتند از:

  • آبسه یا عفونت در لثه یا استخوان فک
  • پریودنتیت، شرایط جدی تری که می تواند منجر به از دست رفتن استخوان و دندان شود.
  • ژنژیویت تکرار شونده.
  • شیار دار شدن دهان، که در آن عفونت های باکتریایی منجر به زخم شدن لثه ها می شوند.

مطالعات متعددی بیماری لثه را با بیماری هایی مانند پریودنتیت، بیماری های قلبی عروقی، شامل حملات قلبی یا سکته ربط داده اند. گزارش های دیگر دریافته اند که با خطر بیماری ریوی نیز ارتباط دارد.