در این نوشته می خوانید:
سؤال در مورد زمان توقف استفاده از نگهدارنده ها یک سؤال متداول است. قابل درک است. بیماران احساس می کنند که سال هایی که در حالی که بریس ها و سپس نگهدارنده ها را دارند، از دندان های خود مراقبت بیشتری می کنند. آنها می خواهند همه چیز را از بین ببرند و کاری جز مسواک زدن انجام ندهند. اما به این سادگی نیست.
نگهدارنده ها از حرکت دندان های شما جلوگیری می کنند. دندان ها می خواهند به موقعیت اصلی خود برگردند، حتی اگر سال ها در نقطه دلخواه خود باشند. دندان ها تمایل دارند با بالا رفتن سن تغییرات طبیعی مانند باریک شدن قوس دندانی پایین را تجربه کنند که می تواند منجر به مچاله شدن دندان های جلوی فک پایین شود. این تغییرات ممکن است بخشی از مشکل اصلی شما نباشند و تنها راه برای جلوگیری از حرکت دندان های شما حفظ آنها است. بسیاری از بیمارانی که بیش از ۲۰ سال پیش بریس داشته اند به شما می گویند که ای کاش به استفاده از نگهدارنده های خود ادامه می دادند زیرا دندان های آنها حرکت کرده اند و دوباره دندان های کج یا فشرده دارند. اغلب این حرکت در عرض چند روز اتفاق می افتد و بدون کار بیشتر ارتودنسی، امکان جابجایی دندان ها به عقب غیرممکن است.
وقتی صحبت از نگهدارنده ها می شود، همه با هم متفاوت هستند.
وقتی صحبت از نگهدارنده ها می شود، همه با هم متفاوت هستند.
چند متغیر وجود دارند که مشخصمی کنند چه کسی از نگهدارنده ها و برای چه مدت استفاده کند. درست مانند درمان بریس ها، برخی افراد برای مدت کوتاهی از بریس استفاده می کنند در حالی که برخی دیگر برای سال ها به آنها نیاز دارند. درمان شما می تواند احتمال حرکت دندان ها را تعیین کند.
برخی از مشکلات وجود دارند که هنگام درمان حتی بدون استفاده از نگهدارنده ها نیز بسیار پایدار می مانند، اما مشکلات فشردگی و افزایش اوربایت اغلب برای اصلاح آن چالش برانگیزتر هستند. به عبارت دیگر، دندان های برخی از بیماران پس از استفاده از ریتینر تنها به مدت ۱۲ ماه در موقعیت خود باقی می مانند در حالی که سایر بیماران پس از سال ها استفاده از ریتینر، حرکت ناخواسته ای خواهند داشت.
تنها راه برای تضمین عدم جابجایی دندان ها از موقعیت دلخواهشان این است که آنها را با نگهدارنده های ثابت یا متحرک تا زمانی که متخصص ارتودنسی شما توصیه می کند در جای خود نگه دارید.
نگهدارنده های ثابت
بسیاری از بیماران ارتودنسی روزی که بریس های آنها را برمی داریم، برای اطمینان از ثابت ماندن دندان هایشان، یک نگهدارنده دائمی (ثابت) درخواست می کنند. یک سیم نازک در پشت دندان ها تنها روش دائمی برای نگه داشتن دندان ها در جای خود است. تا زمانی که پس از هر گونه شکستگی، سیم را در اسرع وقت تعمیر کنید، نگهدارنده ثابت گزینه آسانی برای صاف نگه داشتن دندان های شما است.
می توانید نگهدارنده های ثابتی در قوس های دندانی بالا و پایین داشته باشید. برخی از بیماران ترکیبی از نگهدارنده های ثابت و متحرک را انتخاب می کنند. دندان های روی قوس دندانی پایین بیشتر مستعد حرکت هستند، بنابراین نگهدارنده های ثابت در قوس دندانی پایین نسبت به بالا متداول تر هستند.
سؤالات متداول درباره نگهدارنده های ثابت
آیا یک نگهدارنده ثابت برای من تضمین می کند که دندان هایم تکان نخواهند خورد؟
متأسفانه نه، حتی دندان هایی که با نگهدارنده ثابت نگه داشته می شوند، اگر مستقیماً به دندان ها متصل نباشند، ممکن است حرکت کنند یا ممکن است سیم نگهدارنده در حین جویدن خم شود که ممکن است دندان ها را حرکت دهد.
آیا نگهدارنده های ثابت بهترین جایگزین هستند؟
به نوع مشکل شما بستگی دارد. این یک انتخاب بسیار شخصی است. اگر فکر می کنید ممکن است فراموش کنید که از نگهدارنده های متحرک استفاده کنید، در حال حاضر یا در سال های آینده، یک نگهدارنده ثابت گزینه خوبی است.
آیا نگهدارنده ثابت نقطه ضعفی دارد؟
پس از داشتن بریس های حجیم، سیم نازک نگهدارنده دائمی به سختی قابل توجه است. با این حال، در روزهای اولیه ممکن است کمی طول بکشد تا به آن عادت کنید، زیرا پشت دندان قرار می گیرد و باعث می شود که کلمات را بد تلفظ کنید. با کمی تمرین، گفتار شما به حالت عادی باز می گردد. هر گونه بزاق اضافی که ممکن است در روزهای اولیه متوجه آن شوید نیز فروکش می کند.
نگهدارنده های ثابت باید مرتباً با مواد کمکی تمیز کننده مانند نخ دندان تمیز شوند. در غیر این صورت ممکن است افزایش پلاک و جرم (رسوب دندان) و عفونت های لثه را تجربه کنید. گاهی اوقات مجبور می شویم نگهدارنده ثابت را برداریم و یک نگهدارنده متحرک تهیه کنیم که به همکاری عالی نیاز دارد.
نگهدارنده های متحرک
نگهدارنده های پلاستیکی شفاف و نازک، محبوب ترین نوع نگهدارنده ها پس از بریس ها هستند، زیرا عملاً نامرئی هستند. نگهدارنده ها به طور تمام وقت بعد از بریس ها استفاده می شوند و فقط برای خوردن، نوشیدن و تمیز کردن دندان ها برداشته می شوند. هنگامی که ارتودنتیست دندان های شما را بررسی کرد، به شما اجازه می دهد تا نگهدارنده های خود را به صورت پاره وقت، معمولاً در شب استفاده کنید تا دندان ها را در جای خود نگه دارید.
سؤالات متداول در مورد نگهدارنده های متحرک
آیا نگهدارنده های متحرک به مراقبت زیادی نیاز دارند؟
شما باید کمی از نگهدارنده متحرک خود مراقبت کنید. باکتری ها، پلاک ها و ذرات غذا در صورت عدم تمیز کردن مناسب می توانند روی نگهدارنده ها انباشته شوند.
قبل از قرار دادن ریتینرها در دهان، آنها را با آب گرم بشویید (هرگز از آب داغ استفاده نکنید). یک بار در هفته نگهدارنده های شما به تمیز کردن کامل تری نیاز دارند. از یک قطره مایع ظرفشویی استفاده کنید و نگهدارنده را با یک مسواک نرم تمیز کنید. از خمیر دندان استفاده نکنید زیرا ساینده است و می تواند سطح نگهدارنده را خراش دهد.
در حین استفاده از نگهدارنده ها، هرگز چیزی جز آب نخورید یا ننوشید، زیرا می توانند باعث شکستن ریتینرها یا تغییر رنگ آنها شوند. اگر ریتینر شما شکست یا گم شد، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید تا در اسرع وقت یک نگهدارنده جدید ساخته شود.
آیا نگهدارنده های متحرک می توانند جابجایی دندان ها را برطرف کنند؟
اگر ریتینرهای شما بعد از یک یا دو شب عدم استفاده احساس سفت شدن می کنند، می توانید آنها را به مدت ۲۴ ساعت به طور مداوم استفاده کنید، فقط برای خوردن، نوشیدن و تمیز کردن دندان هایتان آنها را بردارید. هنگامی که سفتی از بین رفت، می توانید آنها را هر شب استفاده کنید، اما این کار را فقط پس از دستور ارتودنتیست انجام دهید.
نگهدارنده ها برای نگه داشتن دندان ها در جای خود ساخته شده اند، نه جابجایی. پلاستیک نازک برای حرکت دادن دندان ها به اندازه کافی قوی نیست. اگر دندان های شما زیاد جابجا شده اند و نگهدارنده شما به درستی روی آنها قرار نمی گیرد، باید برای ملاقات با ارتودنتیست خود قرار ملاقات بگذارید.
آیا اگر دیگر نگهدارنده ثابت را نخواهم می توانم آن را بیرون بیاورم؟
اکثر نگهدارنده های ثابت سال ها داخل دهان باقی می مانند. آنها مانند بریس ها در پشت دندان ها سمان می شوند. اگر می خواهید نگهدارنده ثابت خود را بردارید، از دندانپزشک یا ارتودنتیست خود بخواهید که این کار را برای شما انجام دهد، اما همیشه در نظر داشته باشید که در صورت وجود بی نظمی های قابل توجه، دندان های شما از کجا شروع به حرکت کرده اند، به احتمال زیاد تمایل به عود بی نظمی وجود دارد. با ارتودنتیست خود در مورد شرایط فردی خود بحثی صریح داشته باشید، زیرا هر فردی متفاوت است.
چرا دندان های ما حرکت می کنند؟
چرا دندان های ما حرکت می کنند؟
اگر دندان های خود را نگه ندارید، تقریباً همه در مرحله ای از زندگی خود متوجه جابجایی دندان های خود می شوند. دلایل مختلفی وجود دارند که باعث جابجایی دندان ها می شوند.
فرآیند بالا رفتن سن
با بالا رفتن سن دندان های ما به طور طبیعی حرکت می کنند. دندان ها تمایل به حرکت رو به جلو در دهان دارند و مجموعه دندان های فک پایین با بالا رفتن سن باریک می شوند. هر گونه فشردگی ممکن است باعث مشکلات عملکردی و زیبایی شود. فشردگی دندان ها ممکن است مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مؤثر را دشوار کند و بیماران ممکن است بیشتر با تجمع پلاک مواجه شوند. با این حال، بیماران زیادی هستند که حتی نامنظم ترین دندان ها را تمیز می کنند.
افراد اغلب در دهه ۳۰ یا ۴۰ سالگی متوجه حرکت دندان های خود می شوند، زمانی که تکیه گاه هایی که دندان ها را در جای خود نگه می دارند شروع به شکستن می کنند. پشتیبانی توسط استخوان ها، بافت ها، الیاف ها و ماهیچه ها تأمین می شود. با بالا رفتن سن از تراکم تمام استخوان ها کاسته می شود و استخوان فک نیز تفاوتی ندارد. استخوان ضعیف شده به دندان ها اجازه جابجایی و لق شدن می دهد. افراد میانسال و مسن نیز بیشتر مستعد ابتلا به بیماری پریودنتال و التهاب لثه هستند که می تواند استخوان و لثه را بیشتر ضعیف کند. تغییرات در شرایط فیزیکی شما مانند شروع دیابت، مشکل تیروئید و پوکی استخوان ممکن است بر حساسیت به بیماری لثه تأثیر بگذارد و به نوبه خود بر کیفیت حمایت از دندان های شما تأثیر بگذارد.
الیاف هایی که دندان ها را به استخوان فک می چسبانند با بالا رفتن سن شکسته می شوند و در نگه داشتن دندان ها در جای خود مؤثر نیستند. ماهیچه های لب و زبان نیز با بالا رفتن سن ضعیف می شوند، بنابراین نمی توانند دندان ها را مانند سال های جوانی خود در جای خود نگه دارند.
