ارتودنسی و تراش دندان

دندان هایی که کج و ناهمراستا یا پیچ خورده هستند، می توانند بدون استفاده از بریس ها (براکت ها و سیم های فلزی) و تنها با استفاده از اینویزیلاین ها صاف شوند، سیستم جدید مرتب سازی دندان ها که از براکت های فلزی سنتی راحت تر است و زمانی که از آنها روی دندان ها استفاده می شود قابل مشاهده نیستند. اینویزیلاین در دسترس اکثر بیماران نوجوان و افراد بزرگسالی وجود دارد که نیاز دارند دندان های آنها صاف شود تا لبخندشان بهبود پیدا کند.

اینویزیلاین در مواردی می تواند کار کند که دندان ها فشرده هستند، اما گاهی اوقات قبل از آغاز درمان با اینویزیلاین، یا در یک دوره اواسط درمان، ممکن است فرایندی تحت عنوان تراش مینای دندان لازم باشد. برای درک فرایند تراش مینای دندان و چگونگی عمل کردن آن در کنار اینویزیلاین، اجازه دهید ابتدا راجع به خود فرایند تراش مینای دندان برای شما توضیح دهیم، اینکه چگونه انجام می شود و برای انجام آن چه شرایطی باید لازم باشد.

تراش دندان

اصطلاح درست برای توصیف تراش مینای دندان، کاهش بین دندانی interproximal reduction است اما این فرایند می تواند تحت عنوان اصطلاحاتی دیگر مانند استریپینگ stripping، کاهش مینای بین دندانی interproximal enamel reduction به آن اشاره کرد. آخرین اصطلاح نسبتاً صحیح تر است و روی این واقعیت تأکید دارد که در طول فرایند تنها مینای دندان، بیرونی ترین لایه دندان، برداشته می شود. کاهش مینای دندان معمولاً از طرفین آن انجام می شود تا از عرض دندان بکاهد.

تراش مینای دندان برای اصلاح فشردگی دندان ها قبل از ارتودنسی

به چه دلایلی ممکن است تراش بین دندان ها انجام شود؟

تراش مینای دندان اغلب به منظور کاهش فشردگی دندان ها، یا به عنوان درمان اولیه و زمینه ای درمان ارتودنسی برای صاف کردن دندان ها انجام می شود. گاهی اوقات تراش مینای دندان برای اصلاح فشردگی دندان ها گزینه ای است که وقتی دندان های جلوی فک بالا یا فک پایین به درستی روی یکدیگر قرار نگیرند. ممکن است کاهش اندازه دندان هایی که فشرده هستند ترجیح داده شود و عموماً ساده تر از دیگر گزینه های جایگزین آن است، که عبارتند از استفاده از ونیرها یا روکش ها برای افزایش اندازه دندان هایی که خیلی باریک هستند.

تراش مینای دندان و اینویزیلاین

تراش مینای دندان همیشه برای درمان با اینویزیلاین ضروری نیست، اما می تواند به دندان های فشرده کمک کند و ممکن است دیگر نیاز نباشد قبل از آغاز درمان با اینویزیلاین یک یا چند دندان کشیده شوند. برای اصلاح فشردگی دندان ها با اینویزیلاین، پیشرفت هایی که در فناوری اینویزیلاین صورت گرفته است این امکان را بوجود آورده است که درمان قبل از تراش مینای دندان انجام شود. این کار آماده سازی نامیده می شود.

در گذشته، گاهی اوقات تراش مینای دندان ها قبل از آغاز درمان با اینویزیلاین منجر به کاهش نا خواسته و غیر عمدی دندان های مجاور می شود. با آماده سازی، ارتودنتیست می تواند هر گونه تراش لازم مینای دندان را در طول درمان با اینویزیلاین زمانی انجام دهد که دندان هایی که قرار است از حجم آنها کاست شود در وضعیتی هستند که با کمک ابزارهیا ارتودنسی و بدون تمسا با دندان های دیگر، در وضعتی بهتر قرار بگیرد. یکی دیگر از مزایای تراش مینای دندان قبل یا در طول روند درمان ارتودنسی این است که سطوح صاف، هموار، و صیقلی که با تراش مینای دندان بوجود می آیند، می توانند کمک کنند دندان ها پس از اتمام درمان ارتودنسی در جای خود باقی بمانند.

تراش مینای دندان برای اصلاح فشردگی دندان ها قبل از ارتودنسی

فرایند تراش مینای دندان

فرایند تراش مینای دندان بدون درد است. این فرایند با استفاده دریل یا به صورت دستی با نوارهای ساینده انجام می شود. دریل معمولاً زمانی استفاده می شود که قرار است حجم بیشتری از مینای دندان تراشیده شود. از آنجا که فرایند تراش مینای دندان هیچ دردی ندارد، معمولاً حتی بی حس کننده موضعی نیز لازم نیست. ممکن است تنها با کشیدن و لرزش یک سطح زبر روی سطح دندان ها مقداری احساس ناراحتی داشته باشید.

ارتودنتیست در طول این فرایند اندازه گیری هایی انجام خواهد داد تا اطمینان حاصل نماید که تنها مقداری از دندان تراشیده شده است که لازم بوده است. پس از اتمام فرایند ممکن است مقداری فاصله اندک بین دندان ها مشاهده شود، اما به خاطر داشته باشید، این کار برای این انجام شده است که کمک کند دندان ها با کمک اینویزیلاین راحت تر جابجا شوند، و پس از آن، با جابجا شدن دندان ها به جای درست، فاصله از بین خواهد رفت.

تراش دندان کاملاً بی خطر است.

به نظر می رسد فرایند تراش مینای دندان به دندان های سالم آسیب برساند، اما مزایای آن خیلی بیشتر از تأثیرات آسیب های جزئی است که به دندان وارد می شود. کاهش مینای دندان هیچ تفاوتی با ساییدگی های دندانی که به شکل طبیعی در طول عمر تجربه می کنیم ندارد. به طور معمول مینای دندان ها توسط اسیدهای موجود در غذاها آسیب می بیند، و می توانند در اثر تماس با دیگر دندان ها ساییده شوند. اگر دندان های شما فشرده هستند یا اور بایت دارید، این نوع تماس ها بیشتر از آنچه باید اتفاق می افتند، و باعث می شود مشکل ساییدگی دندان ها بیشتر شود. تراش مینای دندان برای اصلاح فشردگی دندان ها، در دراز مدت می تواند خیلی بهتر از این باشد که اجازه دهید فشردگی یا اوربایت ادامه داشته باشد.

بر اساس مطالعاتی که انجام شده اند، دندان هایی که تراش روی آنها انجام شده است، بعید است دیگر پوسیدگی دندان، مشکلات استخوانی، و بیماری لثه را تجربه کنند. بنابراین، بله، تراش مینای دندان کاملاً بی خطر است، و می تواند به دندان های فشرده کمک کند و با از پیچیدگی درمان ارتودنسی بکاهد و به موفقیت آمیز بودن آن کمک کند.