بند پوشر Band Pusher))

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

با استفاده از بند پوشر که دارای سر مربعی و دندانه دار است، می توان فشار متعادل و بی خطری به اتصالات بند ارتودنسی وارد کرد، در حالی که دسته ی بزرگ آن اجازه می دهد ارتودنتیست حین کار آن را محکم تر بگیرد. طراحی یک تکه ی آن هم دوام آن را افزایش داده است و اجازه می دهد بتوان آن را به طور کامل استریل نمود.

گیج براکت ستاره ای – فلزی (Boone Bracket Gauge – Metal)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار یکی از ابزارهای نصب است که به ارتودنتیست اجازه می دهد، طی فرایند نصب براکت روی دندان، هر یک از براکت ها را به دقت تنظیم نماید.

پنس لیگاچور قفل شونده (Locking Ligature Tweezer)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پنس شبیه پنس استاندارد است که اندکی تغییر داده شده است و دارای یک چفت قفل شونده است که برای قرار دادن الاستیک یا کش پلاستیکی روی براکت، ابزار را در وضعیتی باز قفل می کند. مکانیزم این ابزار به گونه ای است که به راحتی می توان آن را قفل و باز کرد که استفاده ی سریع و آسان آن را ممکن می سازد.

مولار بند سیتر نایلونی (Nylon Molar Band Seater)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

نوک دندانه دار و سه گوش این ابزار اجازه می دهد بتوان اتصالات را محکم گرفت در حالی که می توان از دسته ی نایلونی آن به عنوان یک بایت استیک برای قرار دادن راحت و یکنواخت بندها استفاده کرد.

بند پوشر دو سر (Double Ended Band Pusher)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دارای دو سر مربعی است که برای هل دادن و قرار دادن بندهای دور دندان های مولر مورد استفاده قرار می گیرد.

بند سیتر (Band Seater)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دو سره، از یک سمت دارای یک سر مربعی است که برای هل دادن و قرار دادن بندهای دندان های مولر استفاده می شود، و در سر دیگر دارای یک اسکیلر (جرمگیر) است که برای تمیز کردن یا برداشتن چسب یا سمان کاربرد دارد. ساختار یک تکه ی این ابزار دوام آن را بالا برده و استریل نمودن آن را ساده کرده است. با سر دندانه دار آن نیز می توان اجزاء را محکم گرفت.

بند پوشر / دایرکتور(Band Pusher / Director)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دو سره، هم دارای هم دارای ویژگی های یک بند سیتر است و هم لیگاچور دایرکتور.

اسپاچولای دو سر (Double Ended Spatula)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار از جنس فلز ضد زنگ است و از یک سر آن برای ترکیب کردن و از سر دیگر برای قرار دادن سمان ارتودنسی استفاده می شود.

براکت هولدر “خود قفل شونده” همراه با الاینر (Self-Locking Bracket Holder with Aligner)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این نوع پنس که از جنس فلز ضد زنگ است و دارای ویژگی “خود قفل شونده” است، به صورت معکوس عمل می کند و در سر دیگر خود ابزاری دارد که با قرار دادن آن درون روزنه ی روی براکت، برای تنظیم و صاف کردن براکت در محل خود استفاده می شود.

براکت هولدر (Bracket Holder)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پنس از فلز ضد زنگ است و به صورت معکوس عمل می کند. نوک باریک و زاویه دار این ابزار به گونه ای طراحی شده است که زیر براکت و باله های گره لوله های باکال می لغزد و می توان براکت ها و لوله های باکال را نگه داشت. این ابزار برای قطعات مینیاتوری یا بسیار ریز ارتودنسی فوق العاده است.

هولدر لوله ی مولار (Molar Tube Holder)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

نوک بسیار باریک این ابزار به درون سوراخ سیم لوله ی باکال براکت می لغزد تا بتوان به سادگی آن را کار گذاشت.

براکت پوزیشنر (Bracket Positioner)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

براکت پوزیشنر (موقعیت دهنده) که از فلز ضد زنگ است، در چهار مقیاس براکت ها طراحی شده است به گونه ای که برای کاربرد روی دندان های عقب و جلو قابل تنظیم است. سرهای این ابزار تا زاویه ی ۴۵ درجه می چرخند.

نیدل هولدر خمیده (Hollowback Needle Holder)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

تنها دو سر کوچک و پر دندانه ی این نوع نیدل هولدر به یکدیگر می رسند که اجازه می دهد به بهترین شکل بتوان گره های الاستیک را گرفت. برای گرفتن سیم لیگاچور توصیه نمی شود از این ابزار استفاده شود.

لیگاچور تایر سریع (Speedy Ligature Tier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار برای قرار دادن و بستن سریع و راحت گره لیگاچور روی انواع براکت ها با ابعاد مختلف طراحی شده است. دو سر صاف و صیقلی آن به الاستیک ها آسیب نخواهند زد.

الاستیک ریمور فلزی ضد زنگ (Stainless Steel Elastic Remover)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

دو سر این ابزار برای برداشتن چین های (زنجیرهای) الاستیک و گره های لیگاچور کمک کننده هستند. دو سر این ابزار بسیار با دوام هستند.

لیگاچور دایرکتور دو سره (Double Ended Ligature Director)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار برای فرو دادن یا هل دادن الاستیک ها کاربرد دارد. یک سر خمیده و یک سر راست این ابزار اجازه می دهد اجزاء بریس های ارتودنسی را به راحتی درون دهان قرار داد.

لیگاچور دایرکتور و اسکیلر (Ligature Director and Scaler)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

دو سر این ابزار برای فرو دادن، هل دادن و برداشتن الاستیک ها طراحی شده اند. این ابزار نیز از جنس فلز ضد زنگ است.

 

فلاش کات دیستال اند کاتر کوچک (Mini Flush Cut Distal End Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

طراحی کوچک این ابزار اجازه ی دسترسی آسان به مناطق تنگ را می دهد. کار کردن با آن برای افرادی که دست های کوچکی دارند بسیار راحت است. سیم کمانی را در ۲/۱ میلی متری لوله ی باکال نگه می دارد و می برد.

دیستال اند کاتر دارای نگه دارنده ی ایمنی استاندارد (Standard Safety Hold Distal End Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری استاندارد از نوع دیستال اند کاترها. مناسب برای افرادی که اندازه ی دست آنها متوسط است. نگه دارنده ی ایمنی، سیم ها را در فاصله ی ۲/۱ میلی متری از لوله ی باکال نگه می دارد.

کاتر لیگاچور مینی پین (Mini Pin Ligature Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری در اندازه های استاندارد برای کاربرد روزانه در مطب ارتودنتیست. طراحی فرو رفته ی جلوی آن اجازه می دهد حین برش بهترین زاویه ی دید وجود داشته باشد.

کاتر سیم سخت (Hard Wire Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری با اندازه ی استاندارد با لبه های برنده ای که به طور خاص طراحی شده اند تا در برابر فشار زیاد ناشی از برش سیم های ضخیم مقاومت داشته باشد، با قابلیت برش لیگاچور از نوک آن.

پلایر منقار پرنده ای استاندارد (Standard Bird Beak Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

ابزاری استاندارد برای خم کردن سیم های ضخیم و سفت ارتودنسی. جزئیات این ابزار با دقت طراحی شده اند و اندازه ی نوک آن، با ² ۰۳۵/۰ قطر، بسیار باریک است.

پلایر منقار پرنده ای/ با نوک دندانه دار (Bird Beak/ Serrated Tip)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار اجازه می دهد به بهترین شکل و با بیشترین کنترل سیم گرفته شود. این ابزار به گونه ای طراحی شده است که هیچ آسیبی به دندان نمی زند، مخصوصا نوک دندانه دار آن. با استفاده از آن به خوبی می توان ریتینر را کنترل نمود.

پلایر سیم ظریف/ بدون شیار (Light Wire Plier/ No Grooves)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

نوک این ابزار که با دقت باریک شده است امکان کارهای ظریف روی سیم کمانی را فراهم می آورد. قطر هر دو نوک ² ۰۲۵/۰ است.

پلایر منقار پرنده ای خیلی بلند (Extra Long Bird Beak)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر دارای نوک بلند و بسیار باریکی است که برای خمیده کردن سیم ها به طور دقیق استفاده می شود. بعلاوه، با قطر نوک ²۰۳۰/۰ آن، می توان در قسمت هایی که دسترسی به آنها دشوار است از آن استفاده کرد.

پلایر منقار پرنده ای بلند دارای کاتر (Long Bird Beak With Cutter)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

سطح کاربردی این ابزار ۴ میلی متر بلندتر از پلایر ۱۳۹-۸۰۰ است. این پلایر برای برش و خمیده کردن سیم های ضخیم تر فوق العاده است. قطر نوک آن ²۰۳۵/۰ است.

پلایر سیم ظریف دارای کاتر/ بدون شیار (Light Wire Plier with Cutter/ No Grooves)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر شبیه LT 800-140 است که در پایه ی دَم آن بخش برنده ای با کیفیت بالا افزوده شده است.

پلایر توئید شکل دهنده ی سیم کمانی (Tweed Arch Forming Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر قادر است روی انواع سیم های کمانی خمیدگی و چین های ۹۰ درجه ایجاد نماید. دَم های باریک آن با صورت موازی قرار می گیرند.

پلایر تویید برای شکل دهی حلقه (Tweed Loop Forming Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار برای شکل دهی حلقه های امگای دقیق در سیم های گرد یا مستطیلی استفاده می شود. نوک آن قابل تعویض نیز می باشد.

پلایر سه شاخه (Three Prong Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

اندازه ی استاندارد با نوک های فرو رفته و طراحی شیاردار منحصر به فرد آن کنترل فوق العاده و جلوگیری از سر خوردن سیم را فراهم می آورد.

پلایر سه شاخه/ بزرگ (Three Prong Plier/ Large)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار سنگین به منظور خمیده کردن سیم های بزرگ طراحی شده است. نوک های فرو رفته و شیاردار آن، حین کار کردن با سیم های بزرگ، کنترل خوبی ایجاد خواهند کرد.

ست پلایرهای گشتاور (Torquing Plier Set)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این نوع پلایر اجازه می دهد بدون هیچ تغییر شکلی در سایر اجزاء سیم، از نیروی گشتاور استفاده نمود. نوک های آن بدون سر خوردن، چرخاندن به سمت لبی یا زبانی را آسان می سازند.

پلایر هاو/ با نوک استاندارد (How Plier/ Standard Tip)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر چند منظوره نوکی با قطر ۵/۳ میلی متر و دندانه های مورب دارد که اجازه می دهد سیم به خوبی گرفته شود. نوک فرو رفته ی آن با دَم هایی که با یکدیگر تماس ندارند هیچ آسیبی به لب بیمار نخواهد زد.

پلایر وینگارت/ با نوک استاندارد (Weingart Plier/ Standard Tip)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

نوک کاملا خمیده و متقاطع، با مناسب ترین زاویه برای کار کردن. دَم های فرو رفته ی این ابزار باعث می شوند هیچ آسیبی به لب بیمار وارد نشود.

پلایر وینگارت / با نوک ضخیم (Weingart Plier/ Heavy Tip)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

نوک کوتاه و کلفت فرو رفته ی این ابزار اجاره می دهد سیم های ضخیم تر با قدرت بیشتری گرفته شوند. استفاده از این ابزار بسیار ساده است.

پلایر جاراباک (Jarabak Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

طراحی نوک بلند و باریک و دندانه دار این ابزار اجازه می دهد خمیدگی های پیچیده ای روی سیم بوجود آورد، از سوی دیگرکار کردن با آن ساده است. اندازه ی نوک آن تقریبا ²۲۸/۰ است.

پلایر کانتورینگ (Contouring Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

طراحی این پلایر بر اساس طرح دلاروزا (DeLa rosa) است که شیارهای آن با دقت ماشینی شده اند و برای قوس های غیر گشتاور مناسب است.

پلایر آدام (Adams Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این ابزار دارای دو نوک مربعی ²۴۰/۰ است که به صورت موازی از هم باز می شوند.

پلایر استاپ- نیکل تیتانیوم (Stop Plier- Nickel Titanium)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

این پلایر به صورت ویژه برای کاربرد روی نیکل تیتانیوم طراحی شده است که یک فاصله ی ۱ میلی متری همراه با خمیدگی ایجاد می کند تا یک طرح افقی صاف ایجاد کند.

پلایر استپ (Step Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

طرح منحصر به فرد این ابزار اجازه می دهد بدون خارج  کردن سیم، به سرعت و به سادگی، در آن خمیدگی های با فاصله ی اندک ایجاد کرد.

پلایر جداکننده ی قطعات با قدرت بالا (Force Module Separating Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

دسته های این ابزار به صورت معکوس کار می کنند و دارای نوک فرورفته ی بلندی است که اجازه می دهد با سرعت و به آسانی قطعات را از هم جدا کنند.

پلایر بازکننده ی چسب دندانپزشکی (Adhesive Removing Plier)

تجهیزات ارتودنسی

تجهیزات ارتودنسی

طراحی این ابزار تقریبا در هر جای دندان اجازه ی دسترسی برای برداشتن چسب روی دندان را می دهد. برای استفاده ی مکرر می توان نوک دو سر کاربید آن را تعویض کرد. می توان نوک سپر مانند آن که از جنس تفلون است را با حرارت خشک استریل نمود.

با افزایش سن، عمر دندان ها نیز افزایش می یابد. گرچه باید دندان های دائم برای یک عمر دوام داشته باشند، اما این اتفاق همیشه نمی افتد. پوسیدگی های دندان، آسیب به دندان، یا دیگر مشکلات دندانی می توانند به این معنا باشند که پس از آن یا درمان ریشه (عصب کشی) خواهید داشت یا نیاز است یک یا چند دندان شما کشیده شود. اینها از جمله مشکلات شایع در میان بزرگسالان هستند که معمولا به روکش دندان یا بریج نیاز دارند. حال اگر بیمار بخواهد دندان های صاف و یکدستی داشته باشد چه باید کرد؟ آیا هنوز هم امکان دارد از ابزارهای ارتودنسی استفاده نمود؟ امروزه تعداد افراد بزرگسالی که با هدف بهبود زیبایی یا عملکرد دندان ها از براکت ارتودنسی استفاده می کنند رو به افزایش است. اکثر بزرگسالان از قبل روی دندان های خود ترمیم انجام داده اند و قرار دادن براکت ارتودنسی روی روکش های دندان و بریج ها برای ارتودنتیست‌ها کاری غیر معمول است.

توصیه‌ی ارتودنتیست برای صاف کردن دندان ها هر چه باشد، خواه براکت ثابت باشد خواه براکت متحرک ارتودنسی، خوب است بدانید که با وجود بریج یا روکش روی دندان باز هم می توانید برای صاف کردن دندان ها از مزیت های صاف بودن دندان ها و لبخندی زیبا بهره مند شوید.

قرار دادن براکت های ارتودنسی روی دندان ترمیم شده چالش برانگیزتر از قرار دادن آنها روی دندان های طبیعی است. به همین دلیل مهم است زمانی که به فکر درمان های ارتودنسی هستید، در پی متخصصی در این زمینه باشید.

مشکلات ممکن حین استفاده از براکت های ارتودنسی روی دندان های ترمیم شده

  • در صورت قرار گرفتن براکت ثابت روی ایمپلنت های دندانی، بریج، یا روکش های دندان، جابجایی دندان ها محدود خواهد بود.

ایمپلنت ها قابل جابجایی نیستند و محل قرار گیری آنها قابل تغییر نیست زیرا به طور یکپارچه با استخوان فک جوش خورده اند.

آیا پس از ترمیم دندان می توان از براکت ارتودنسی استفاده کرد؟

آیا پس از ترمیم دندان می توان از براکت ارتودنسی استفاده کرد؟

بریج ها یکی دیگر از ابزارهای دندانپزشکی هستند که پس از افتادن یا از دست رفتن یک یا چند دندان کمک می کنند دندان ها در جای درست خود باقی بمانند و جابجا نشوند. برای بیمارانی که بریج دارند، دندان ها تنها اندکی جابجا خواهند شد تا از آسیب به بریج دندان اجتناب شود. بنابراین مهم است که ارتودنتیست تجربه ی کافی در استفاده از بریس ها در کنار بریج ها را داشته باشد.

دندانی که تحت درمان ریشه قرار گرفته است، مقداری از مینای آن تراشیده شده است و پس از آن با ماده‌ای با دوام پر شده است تا ساختار دندان را صاف کند. سپس روکش دندان (که گاهی اوقات “کلاهک” نامیده می شود) روی آن قرار می گیرد تا از دندان محافظت کند. طی دوره ی درمان که دندان به سمت محل درست خود حرکت می کند، ارتودنتیست به دقت دندان را تحت نظر خواهد داشت تا مطمئن شود که ساختار دندان ثابت باقی می ماند. در صورتی که دندان تحت درمان ریشه (عصب کشی) قرار گرفته باشد به این معناست که از قبل به دندان آسیب وارد شده باشد و ممکن است نیاز باشد ارتودنتیست دندان ها را تحت فشار ملایم بریس های ارتودنسی جابجا نماید. طی دوره ی درمان باید ترمیم دندان را به طور مرتب مورد بررسی قرار دهد زیرا ریشه ی دندان هنوز در جای خود قرار دارد.

آیا پس از ترمیم دندان می توان از براکت ارتودنسی استفاده کرد؟

آیا پس از ترمیم دندان می توان از براکت ارتودنسی استفاده کرد؟

درست مانند دندان پر شده، برای دندان دارای روکش نیز هنوز این امکان وجود دارد که بدون آسیب به دندان، آن را به محل درست خود هدایت نمود.

اگر طی ۶ ماه گذشته درمان ریشه داشته اید یا روی دندان های خود بریج قرار داده اید، آن را با ارتودنتیست خود در میان بگذارید. در این صورت، چنانچه طی مراحل بعدی درمان برای دندان های مورد نظر مشکلی پیش بیاید، می توان پیش از چسباندن براکت های ارتودنسی به آنها این مشکلات را برطرف نمود.

  • این امکان وجود دارد که روکش های دندان و بریج ها، طی درمان ارتودنسی آسیب ببینند. این آسیب صرفا زیبایی است و معمولا نیاز به انجام کار خاصی نیست مخصوصا اگر دندان ترمیم شده در عقب دهان واقع شده باشد. چنانچه حین استفاده از براکت های ارتودنسی، روکش های دندان روی دندان های جلو اندکی آسیب دیده باشند، می توانید از دندانپزشک خود بخواهید پس از برداشتن براکت ها، روکش دندان ها را در جای خود ثابت کند.
  • ممکن است نیاز باشد برای ترمیم های زیبایی دندان تا انتهای درمان ارتودنسی صبر کنید. در صورتی که قصد دارید با هدف زیبایی بیشتر از روکش دندان استفاده کنید، توصیه می‌شود این کار را پس از درمان ارتودنسی انجام دهید. با این حال، در صورت شل شدن روکش دندان، ممکن است ارتودنتیست از دندانپزشک شما بخواهد پیش از قرار دادن بریس ها روی دندان ها، روکش موقتی برای دندان ها بسازد. هر زمان که درمان ارتودنسی به پایان برسد، می توان روکش دائم جدید را روی دندان ها قرار داد.

شرایط هر بیمار خاص و منحصر به فرد است و گرچه قرار دادن براکت های ارتودنسی روی دندان های ترمیم شده می تواند اندکی چالش برانگیز باشد، ارتودنتیست مجرب همواره قادر خواهد بود بهترین راهکار را برای درمان شما بیابد تا به شما اطمینان دهد بالاخره به لبخند رویایی خود دست خواهید یافت.

درمان اینویزیلاین برای بزرگسالان

یکی از گزینه های درمان ارتودنسی برای صاف کردن دندان ها استفاده از الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین است، که راه متفاوتی برای صاف کردن دندان ها بدون استفاده از بریس های فلزی هستند. اینویزیلاین متحرک، تقریبا غیر قابل مشاهده و به سادگی قابل استفاده است. بعلاوه می توان با وجود روکش یا بریج از آن استفاده کرد.

برخی افراد معتقدند داشتن لبخندی زیبا و دندان‌هایی صاف و یکدست بهترین ابزاری است که زیبایی افراد را چند برابر می‌کند، اما همه‌ی افراد آنقدر نسبت به ظاهر دندان‌های خود راضی نیستند که راحت لبخند بزنند. گرچه بریس‌ها اساسا بهترین ابزار برای رفع کجی دندان‌ها هستند، همه‌ی افراد ظاهر فلزی بریس‌های سنتی را دوست ندارند. درمان ارتودنسی از زمان ابداع بریس‌های فلزی تاکنون مسیری طولانی را پیموده است؛

امروزه، درمان‌های کنونی ارتودنسی به گونه‍ای طراحی شده‌اند که چندان آزاردهنده نیستند و به حدی کارایی دارند که بیمار می‌تواند با وجود آنها با اعتماد به نفس بالا به زندگی خود ادامه دهد. گرچه بریس‌های فلزی هنوز هم روشی موثر برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها و دستیابی به لبخندی بی نقص هستند، اما گزینه‌های درمان ارتودنسی برای بزرگسالان اکنون شامل بریس‌های سرامیکی، بریس‌های داخل دهانی (پشت دندانی) و الاینرهای شفاف (مثلا اینویزیلاین) و دیگر ابزارها هستند. اینکه شما به فکر استفاده از بریس‌های سنتی یا روشی جایگزین برای آن هستید، تنها ارتودنتیست این دانش و تجربه و تخصص را دارد که بتواند مناسب‌ترین گزینه‌های درمان را برای شما انتخاب نماید.

چه گزینه‌هایی در اختیار شما هستند؟

بریس‌های سرامیکی

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

بریس‌های سرامیکی کمتر از بریس‌های فلزی استاندارد توجه مخاطب را به خود جلب می‌کنند و دارای براکت‌های شفاف همرنگ دندان هستند که می‌توان به انتخاب، سیم‌های همرنگ دندان نیز استفاده نمود. در حالی که بریس‌های سرامیکی کمتر دیده می‌شوند، عملکرد آنها مشابه عملکرد بریس‌های فلزی استاندارد است و در طی همان مدت زمان، نتایج مشابهی خواهند داشت. این قابلیت آنها باعث شده است در میان افراد بزرگسالی که در پی درمان ارتودنسی هستند، به گزینه‌ای شناخته شده تبدیل شوند.

بریس‌های پشت دندانی

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

بریس‌های پشت دندانی واقعا قابل مشاهده نیستند. این بریس‌ها که به صورت سفارشی ساخته می‌شوند، به جای قرار گرفتن روی دندان‌ها، به سطح داخلی دندان‌ها متصل می‌شوند. بریس‌های پشت دندانی کاملا شخصی هستند و طرح دندان‌های هر فرد را به خود می‌گیرند و این اطمینان را ایجاد می‌کنند که تا حد امکان راحت و موثر هستند. با این حال، از آنجا که بریس‌های پشت دندانی نزدیک زبان قرار می‌گیرند، کمی زمان می‌برد تا فرد به آنها عادت کند، از سوی دیگر بیشتر از بریس‌های عادی روی گفتار و نحوه‌ی غذا خوردن فرد را به طور موقت تحت تاثیر قرار می‌دهند.

الاینرهای شفاف (یا اینویزیلاین)

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

برای مشکلات ارتودنتیک کمتر، یک دوره استفاده از الاینرهای پلاستیکی شفاف می‌تواند جایگزینی برای بریس‌های ثابت باشد. الاینرهای شفاف متحرک واقعا قابل مشاهده نیستند، اما برای نیازهای همه‌ی بیماران مناسب نیستند.

راه‌های دیگر برای پیشگیری از کج شدن دندان‌ها

خوشبختانه، راه‌های دیگری برای صاف و یکدست نمودن دندان‌ها بدون استفاده از انواع ابزارهای ارتودنسی وجود دارد؛ این تنها به نیازهای خاص پزشکی شما بستگی دارد.

از خوابیدن روی شکم بپرهیزید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

فشردگی و همپوشانی رو به داخل دندان‌ها در نتیجه‌ی فشار آرام و رو به داخل دندان‌ها ایجاد می‌شود. یکی از شایع‌ترین علل این مشکل، خوابیدن روی شکم است که وزن زیادی روی صورت فرد قرار می‌دهد و فشار روی به داخل زیادی به دندان‌ها وارد می‌کند. اگر حین خوابیدن روی شکم و صورت خود، بازو یا چیز دیگری را محکم زیر سر خود قرار دهید این فشار بیشتر می‌شود. حتی اگر این حالت خوابیدن مورد علاقه‌ی شما باشد، سعی کنید به پشت یا به پهلو بخوابید تا به تدریج فرم قرار گیری دندان‌هایتان اصلاح شود.

در طول روز از تکیه دادن صورت خود به دستتان اجتناب کنید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

بسیاری افراد که برای مدت زمان طولانی در طول روز روی میز کار می‌کنند یا مطالعه می‌کنند، این مشکل نتیجه‌ی شایع وضعیت نامناسب آنها است. زمانی که روی میز رو به جلو قوز می‌کنید و صورت خود را به دست خود تکیه می‌دهید، فشار مداوم زیادی به یک سمت فک وارد می‌شود. این فشار قادر است به تدریج دندان‌ها را رو به داخل کج کند، که در نتیجه منجر به کجی دندان‌ها در یک سمت خواهد شد.

  • برای کمک به پیشگیری از این اتفاق، سعی کنید راست بشینید و به پشت تکیه دهید. صاف کردن پایین تنه کمک می‌کند بالا تنه نیز شکل بهتری به خود بگیرد، و از خستگی گردن و تکیه دادن صورت به دست برای رفع خستگی پیشگیری شود.

از مکیدن انگشت یا دیگر عادات دهانی پرهیز کنید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

علاوه بر فشار مداوم رو به داخل که منجر به کجی دندان‌ها می‌شود، با وارد آوردن فشار رو به بیرون به دندان‌ها نیز ممکن است موجب کجی دندان‌ها شوید. این اتفاق بیشتر در کودکانی رخ می‌دهد که انگشت خود را به شدت می‌مکند؛ با این حال برخی نوجوانان و بزرگسالان نیز هنوز این عادت را با خود به همراه دارند که باعث فشار رو به جلوی دندان‌ها می‌شود. استفاده از نی، جویدن مداد و خودکار، فوت کردن در آدامس و حباب درست کردن با آن همگی فشاری مشابه مکیدن انگشت را وارد می‌کنند و می‌توانند موجب کجی دندان‌ها رو به جلو شوند. سعی کنید تمام عاداتی که فشار رو به جلو به دندان‌ها وارد می‌کنند را ترک کنید.

  • اگر نمی‌توانید استفاده از نی‌ها را متوقف کنید، حداقل سعی کنید نی را به شکلی در دهان خود قرار دهید که به جای فشار وارد کردن به دندان‌ها، در عقب دهان قرار گیرد.

در صورت از دست رفتن یک یا چند دندان، ‌فاصله‌ی بین دندان‌ها را ببندید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

گرچه افتادن دندان‌های شیری و باز شدن راه برای رشد دندان‌های دائمی کاملا طبیعی است، اما از دست رفتن و افتادن دندان‌های دائمی در بزرگسالان می‌تواند مشکلات بسیاری در پی داشته باشد، از جمله کج شدن دندان‌ها. بزرگسالان در نتیجه‌ی کشیدن، مشکلات دندانی، حادثه، یا عدم رشد دندان دائمی پس از افتادن دندان شیری ممکن است دندان‌های خود را از دست دهند. فاصله‌ی به جا مانده از دندان از دست رفته، فشار بیشتری به دندان‌های به جا مانده وارد می‌کند، زیرا هنگام جویدن، فشاری که به دندان‌ها وارد می‌شود به صورت نابرابر توزیع می‌شود. این فشار می‌تواند منجر به جابجایی دندان‌ها و کج شدن آنها شود. بستن شکاف با استفاده از بریس‌ها، بریج‌های دندانی، ایمپلنت‌های دندانی، یا دنچرهای پارسیل از جابجایی دندان‌های به جا مانده و کج شدن آنها پیشگیری خواهد کرد.

  • حرکت دندان‌ها به سمت فضای خالی به جا مانده از افتادن دندان در نتیجه‌ی روندی طبیعی به نام “حرکت به سمت مزیال دندان” نیز رخ می‌دهد، به این معنا که دندان‌ها این قابلیت را دارند که رو به جلو کج شوند.

در زمان مناسب دندان عقل خود را بکشید.

رفع کجی دندان‌ها

رفع کجی دندان‌ها

 

در حالی که برخی مطالعات حاکی از آن است که در صورتی که اجازه دهید دندان عقل در دهان باقی بماند و آن را نکشید، هیچ مشکلی برای دندان‌ها ایجاد نخواهد شد و موجب فشردگی آنها نخواهد شد، این حقیقت در مورد همه صدق نمی‌کند. چنانچه دندان عقل شما در موقعیتی رشد کند که با آنچه باید باشد متفاوت است، یا قبل از بیرون آمدن آنها دندان‌های شما فشرده باشند، دندان عقل قادر خواهد بود به سرعت موجب جابجایی دندان‌های دیگر شود.

  • مراجعه‌ی منظم به دندانپزشک و گرفتن عکس رادیوگرافی با اشعه‌ی ایکس از دهان و فک در مراحل اولیه، احتمال بروز فشردگی دندان‌ها را نشان خواهند داد و باید با تشخیص دندانپزشک دندان عقل شما کشیده شود. تاخیر در کشیدن دندان عقل تنها منجر به بروز درد (شامل عفونت و دشواری در جویدن) و احتمالا، کج شدن دندان‌ها خواهد شد.

دیاستم چیست؟

دیاستم (شکاف یا فاصله‌ی بین دندانی) عبارت است از فاصله‌ی بین دندان‌های فرد. میزان فاصله‌ی عادی بین دندان‌ها معمولا ۳ میلی‌متر در فک پایین و ۴ میلی‌متر در فک بالا است. معمولا وجود فاصله بیش از این اندازه، مخصوصا بین دو دندان جلو توجه زیادی به خود جلب می‌کند. این شرایط اغلب در کودکان مشاهده می‌شود و باید از طریق درمان مناسب به سرعت برطرف شود. متاسفانه، در افراد بزرگسال، این شرایط ممکن است تداوم یابد و به درمان ارتودنتیک نیاز داشته باشد.

علل بروز شکاف بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

عدم تناسب بین اندازه‌‌ی دندان‌ها و اندازه‌ی استخوان فک

تفاوت غیر عادی و ناهنجار بین اندازه‌ی دندان‌ها و اندازه‌ی استخوان فک یکی از شایع‌ترین علل ایجاد شکاف یا فاصله‌ی بین دندان‌ها است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که استخوان فک بسیار بزرگ است در حالی که اندازه‌ی دندان‌ها طبیعی است، یا اینکه اندازه‌ی فک طبیعی و اندازه‌ی دندان‌ها کوچک است.

امتداد فرنوم لبی و اختلال در ساختار فک بالا

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

امتداد فرنوم لبی فک بالا یکی دیگر از عللی است که در بسیاری مطالعات به عنوان منشاء فاصله‌ی بین دندان‌ها یا دیاستم شناخته شده است. فرنوم به بافت نرم یا گوشت لثه‌ی اضافی گفته می‌شود که لب را به حاشیه‌ی لثه متصل می‌کند. البته، ممکن است این پدیده وجود نداشته باشد، در حالی که دندان‌های وسط جلوی قوس دندانی با فاصله از یکدیگر رشد کرده باشند.

از دست رفتن یا افتادن دندان‌ها

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

یکی دیگر از علل اصلی این مشکل دندانی، از دست رفتن یا افتادن دندان است. این اتفاق باعث ایجاد فاصله بین دندان‌ها خواهد شد و اتفاق بدتر جابجایی دندان‌ها به سمت این فضای خالی است.

بیماری پریودنتیت

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

پریودنتیت به مرحله‌ی پیشرفته‌ی بیماری لثه گفته می‌شود، که نتیجه‌ی تحلیل استخوان است و منجر به التهاب بافت لثه شده است. این اتفاق بعلاوه ممکن است منجر به تخریب استخوان پیرامون آن و در نتیجه لق شدن دندانی شود که تحت تاثیر بیماری قرار گرفته است. حرکت و جابجایی دندان منجر به شکاف یا فاصله‌ی بین دندان‌ها خواهد شد و در صورتی که تحت درمان مناسب قرار نگیرد، احتمالا به مرور زمان بدتر هم خواهد شد.

عادات بد دهانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

عادات دهانی از قبیل مکیدن شست یا انگشت، یا فشار زبان به دندان‌ها ممکن است منجر به ایجاد شکاف بین دندان‌ها شود. مکیدن انگشت ممکن است باعث جلو آمدن دندان‌ها و ایجاد فاصله بین آنها شود. برخی افراد نیز حین قورت دادن غذا زبان خود را به پشت دندان‌ها فشار می‌دهند که می‌تواند بروز فاصله بین دندان‌ها را در پی داشته باشد.

وراثت یا ژنتیک

یکی از اجتناب ناپذیرترین علل دیاستم، وراثت است. زیرا اندازه‌ی دندان‌ها تحت کنترل عوامل ژنتیکی است. این فرضیه مورد تایید مطالعاتی است که نشان می‌دهند هایپودونشیا (پر دندانی یا تعداد دندان‌های بیشتر از تعداد معمول) و میکرودونشیا (اندازه‌ی کوچک دندان‌ها) منشاء ژنتیکی دارند.

درمان‌های فاصله‌ی بین دندانی

بسیاری از بیماران تمایل دارند فاصله‌ی بین دندان‌ها را اصلاح نمایند نه به این دلیل که روی سلامت آنها تاثیر سوء داشته است، بلکه به خاطر دلایل زیبایی اقدام به این کار می‌کنند. امروزه شاخه‌ی ارتودنسی درمان‌های متعددی برای بستن فاصله‌ی بین دندان‌ها ارائه نموده است که عبارتند از:

بریس‌های فلزی یا الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

این روش درمان که عبارت است از استفاده از بریس‌های فلزی یا اینویزیلاین، برای بستن فواصل زیاد بین دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. امروزه افراد بسیار زیادی از اینویزیلاین‌ها بهره‌مند می‌شوند زیرا قابل دیدن نیستند و فرد مجبور نیست درگیر مشکلات استفاده از بریس‌های فلزی شود. این بریس‌های شفاف متحرک هستند، در نتیجه غذا خوردن، مسواک زدن، یا نخ دندان کشیدن دندان‌ها را ساده می‌کنند.

استفاده از ونیرهای پرسلاین

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

این روش درمان اساسا عبارت است از استفاده از ونیرها، یک لایه ماده‌ی نازک که بصورت ویژه برای پر کردن فواصل بین دندان‌ها ساخته شده است. این درمان برای اصلاح فواصل اندک بین دندان‌ها عالی است.

باندینگ دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

این درمان یکی از جذاب‌ترین روش‌های اصلاح فاصله‌ی بین دندان‌ها است. طی این فرایند از ماده‌ای همرنگ دندان برای بستن فاصله‌ی بین دندان‌ها استفاده می‌شود. این ماده به گونه‌ای ساخته شده است که هم رنگ دندان‌ها است و به شکلی دور دندان قالب گیری می‌شود که فاصله‌ی بین آنها را پوشش می‌دهد.

روش جراحی برای برداشتن فرنوم لبی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

دیاستم یا فاصله‌ی بین دندانی

 

در صورتی که شکاف بین دندان‌ها در نتیجه‌ی بزرگی فرنوم لبی ایجاد شده باشد، پیش از کار گذاشتن بریس‌ها، دندانپزشک یک جراحی جزئی برای برداشتن فرنوم انجام خواهد داد زیرا ممکن است پس از برداشتن بریس‌ها، دندان‌ها مجددا به جای خود بازگردند. فرایند جراحی که به این منظور انجام می‌شود تحت عنوان فرنکتومی شناخته می‌شود.

پیشگیری از ایجاد فاصله بین دندان‌ها

در صورتی که علت بروز فاصله بین دندان‌ها شرایط رشد فیزیولوژیک دندان‌ها باشد، متاسفانه راهی برای پیشگیری از آن وجود ندارد. با این حال، در صورتی که به صورت خود به خود بین دندان‌ها فاصله ایجاد شود، با استفاده از بریس‌ها می‌توان از جابجایی بیشتر آنها جلوگیری نمود.

از سوی دیگر، کارهای روزمره‌ای که برای مراقبت از دندان‌ها انجام می‌دهید، مانند کشیدن نخ دندان و مسواک زدن منظم، بهترین راه برای پیشگیری از این شرایط هستند. رعایت بهداشت دهان و دندان از جمله اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از بروز دیاستم است. پوسیدگی دندان و بیماری لثه از جمله عوامل اصلی هستند که منجر به بروز شکاف بین دندان‌ها می‌شوند، که بیمار با مراقبت‌های پیشگیرانه‌ی می‌توان از پیشرفت آن جلوگیری نماید.

نتیجه گیری

در صورتی که بین دندان‌های خود فاصله یا شکاف دارید، نکات مهمی هستند که باید در خصوص دیاستم بدانید. برای انتخاب درمان صحیح و مناسب یا اقدامات پیشگیرانه، پی بردن به علت اصلی آن ضروری است.

داشتن دندان‌های سالم و زیبا یکی از ویژگی‌هایی است که موجب بالا رفتن اعتماد به نفس همه‌ی افراد خواهد شد. بنابراین پیش از آنکه خیلی دیر شود، به بهداشت و زیبایی ظاهری دهان و دندان خود رسیدگی نمایید.

دندان‌های شیری فضانگهدار طبیعی هستند که بدون وجود آنها رشد دندان‌های دائمی با مشکل مواجه خواهد شد. در این مطلب به ابزارهای ارتودنسی خواهیم پرداخت که در صورت عدم رشد یا از دست رفتن دندان‌های شیری، فضای موجود بین دندان‌ها را حفظ می‌کنند.

انواع فضانگهدار

فضانگهدارها را می‌توان به دو دسته‌ی ثابت و متحرک و نیز یک طرفه و دو طرفه تقسیم بندی نمود. خود بیمار قادر است فضانگه‌دارهای متحرک را از دهان خارج سازد اما فضانگه‌دار ثابت به یک یا چند دندان متصل می‌شود. ابزارهای یک طرفه تنها فضای خالی در یک سمت قوس دندانی را حفظ می‌کنند در حالی که فضانگه‌دارهای دو طرفه فضاهای خالی در دو طرف قوس دندانی را حفظ می‌کنند. بعلاوه قادرند فضاهای موجود در هر دو فک را حفظ نمایند. نوع فضانگه‌دار مورد استفاده، تحت تاثیر عواملی همچون مرحله‌ی رشد دندان‌ها، وجود فضای خالی در هر یک از دو فک بالا یا پایین و نیز تعداد دندان‌های از دست رفته بستگی خواهد داشت. سن بیمار و میزان توانایی وی در همکاری با پزشک نیز از جمله عوامل بسیار مهم هستند.

فضانگه‌دارها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به هیچ عنوان خللی در رشد دندان‌های دیگر وارد نخواهند کرد، بلکه تا رشد دندان‌های دائمی، تنها فضای موجود را حفظ می‌کنند. بعلاوه، ممکن است یک جزء مصنوعی داشته باشند که وظیفه‌ی جویدن، گفتار و جنبه‌ی زیبایی را به عهده دارند.

فضانگهدار متحرک

فضانگهدار

فضانگهدار

 

ابزارهای ثابت معمولا دارای یک صفحه‌ی آکریلیک و گیره‌هایی هستند که بسته به سطح دندانی که سیم در مقابل آن قرار می‌گیرد،  وظیفه‌ی آنها حفظ و توقف جابجایی دندان‌ها به سمت مزیال یا دیستال است. این اجزاء معمولا با استفاده از سیم فلزی با قطر ۷/۰ میلی‌متر ساخته می‌شوند.

فضانگه‌دارهای متحرک در صورتی مفید هستند که چندین دندان شیری از دست رفته باشند. پاکسازی بین آنها ساده‌تر از ابزارهای ثابت است، بنابراین با وجود آنها راحت‌تر می‌توان بهداشت دهان و دندان را حفظ نمود. با این حال، احتمال گم شدن یا آسیب دیدن این نوع ابزارها بیشتر است. بعلاوه، در صورتی که بیمار همکاری لازم را نداشته باشد، این ابزارها بهترین گزینه محسوب نمی‌شوند.

فضانگهدار

فضانگهدار

 

استفاده از فضانگه‌دارهای متحرک یک طرفه توصیه نمی‌شود زیرا بسیار کوچک هستند که احتمال فرو رفتن آنها در گلو بسیار زیاد است.

فضانگهدار ثابت

فضانگه‌دارهای ثابت معمولا عبارتند از سیم فلزی ۷/۰ یا ۱ میلی‌متری که به بندهایی لحیم می‌شوند که روی مولرها پیچانده می‌شوند. پس از قرار گرفتن این ابزار در دهان، بیمار باید به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نماید تا ابزار مورد بررسی قرار گیرد و پیش از ایجاد اختلال در رشد دندان‌های دائمی برداشته شود. در ابزارهای ثابت کمتر به همکاری بیمار نیاز است، اما از جمله مشکلاتی که ممکن است بروز پیدا کنند عبارتند از پوسیدگی اطراف بندها، باز شدن سمنت، یا باز شدن اتصال لحیم شده.

فضانگهدار بند و حلقه (band and loop space maintainer)

فضانگهدار

فضانگهدار

 

این نوع فضانگه‌دار یکی از ابزارهای یک طرفه‌ی ثابت است که درست پس از افتادن مولر شیری استفاده می‌شود و هدف آن پیشگیری از انحراف نوک مولر اول دائمی و جابجایی آن به سمت مزیال است. بند و حلقه از یک حلقه‌ی فلزی ضد زنگ تشکیل شده است که به بند دور مولر لحیم شده است. حلقه باید آنقدر بزرگ باشد که مانع رشد پرمولر درون خود نشود.

فضانگهدار روکش و حلقه (crown and loop space maintainer)

فضانگهدار

فضانگهدار

 

این نوع ابزار برای محافظت از مولرهای شیری پوسیده و نیز حفظ فضای خالی مجاور آنها مورد استفاده قرار می‌گیرد. فضانگه‌دار روکش و حلقه اندکی با بند و حلقه متفاوت است. این ابزار از حلقه‌ی فلزی ضد زنگی تشکیل شده است که به روکش فلزی ضد زنگ لحیم شده است. وظیفه‌ی روکش، حفظ دندان پایه است.

دیستال شو (Distal shoe)

فضانگهدار

فضانگهدار

 

این ابزار شبیه روکش و حلقه است با این تفاوت که دارای یک بخش فلزی است که تا روی لثه امتداد یافته است و کنار سطح مزیال مولر اول دائمی قرار می‌گیرد که هنوز رشد نکرده است. دیستال شو زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که مولر دوم شیری پیش از رشد مولر اول دائمی از دست رفته باشد، در حالی که مولر اول دائمی در جای نامناسبی رشد کرده باشد یا مولر دوم شیری انکیلوز شده باشد (به استخوان فک جوش خورده باشد). رعایت دقیق بهداشت یکی از اصول ضروری است که حین استفاده از این ابزار باید مورد توجه قرار گیرد.

فضانگهدار که به صورت مستقیم به دندان متصل می‌شود (Direct bonded space maintainer)

فضانگهدار

فضانگهدار

 

نقاط ضعف فضانگه‌دارهای دارای بند، منجر به ساخت فضانگه‌دارهایی شد که به صورت مستقیم به دندان متصل می‌شوند. در ساده‌ترین فرم آن، ابزار از یک سیم فلزی ضد زنگ تشکیل شده که روی دندان پایه چسبانده می‌شود. البته نمونه‌ی دیگر از جنس رزین کامپوزیت تقویت شده با الیاف شیشه است. این ماده از الیاف پلی اتیلن تنیده‌ با مقاومت بالا است که از نظر زیبایی، بهتر از نمونه‌ی فلزی است.

فضانگهدار ترنس پالاتال قوس دندانی (Transpalatal arch- TPA)

فضانگهدار

فضانگهدار

 

این ابزار، فضانگه‌دار دو طرفه‌ی فک بالا است. ابزار ترنس پالاتال قوس دندانی از یک سیم فلزی ضد زنگ تشکیل شده است که با یک انحنای U شکل در وسط آن، از سقف دهان و دو سر قوس دندانی عبور می‌کند و به دو بندی لحیم می‌شود که دور مولرهای اول پیچانده می‌شوند. TPA زمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد که مولرهای شیری فک بالا در هر دو طرف از دست رفته باشند و نیاز باشد عرض قوس دندانی در هر دو طرف حفظ شود. اگر قرار باشد مولرها به سمت مزیال حرکت کنند، با قرار گرفتن TPA در دهان، ریشه‌های باکال دندان‌های مولر به استخوان قشری فشار وارد می‌کند تا به عنوان لنگر (تکیه گاه) عمل کند و از جابجایی دندان‌ها جلوگیری کند. با این حال، ممکن است این ابزار قادر به جلوگیری از حرکت نوک دندان‌ها در جهت مزیال نباشد.

فضانگهدار کمانی نانس (Nance holding arch)

فضانگهدار

فضانگهدار

 

فضانگه‌دار کمانی نانس، شکل تغییر یافته‌ی TPA است. مانند TPA هدف از کاربرد این ابزار جلوگیری از حرکت مولرهای فک بالا در جهت مزیال است تا جای کافی برای رشد دندان‌های دائمی باقی بماند. این ابزار از یک سیم فلزی ضد زنگ تشکیل شده است که به دو بندی لحیم می‌شود که دور مولرهای اول پیچانده می‌شوند و یک تکه از جنس آکریلیک در طاق سقف دهان قرار می‌گیرد. علاوه بر این، ممکن است سیم در دو سمت به شکل U خمیده شود تا بتوان کوچکترین تنظیمات را روی آن انجام داد. هدف از کاربرد این ابزار درست مانند TPA است تنها تفاوت این است که تکه‌ی آکریلیک تحت عنوان “دکمه‌ی نانس” باعث می‌شود مقاومت ابزار در برابر جابجایی دندان‌های مولر به سمت مزیال افزایش یابد. این ابزار می‌تواند در کنار براکت‌ها و سیم کمانی به عنوان لنگر (تکیه گاه) استفاده شود.

فضانگهدار کمانی پشت دندانی (Lingual arch)

فضانگهدار

فضانگهدار

فضانگه‌دار کمانی پشت دندانی از دسته فضانگه‌دارهایی است که در فک پایین مورد استفاده قرار می‌گیرد و از یک سیم فلزی ضد زنگ ساخته شده است که به بندهایی لحیم شده است که به دور مولرهای اول فک پایین پیچانده می‌شوند و بخش جلوی آن روی سطح زبانی دندان‌های جلوی فک پایین تنظیم می‌شود. این ابزار قادر است از هر گونه جابجایی مولرها در جهت مزیال و نیز تغییر جهت نوک دندان‌های جلو به سمت زبان جلوگیری نماید. در صورت از دست رفتن زودهنگام دندان‌های شیری جلوی قوس دندانی، با استفاده از این ابزار می‌توان از جابجایی خط وسط دندان‌ها جلوگیری نمود. افزودن بخش U شکل به نزدیک بندهای دندان‌های مولر اجازه می‌دهد کوچکترین تنظیمات انجام شوند.

ابزار ارتودنسی به هر چیزی گفته می‌شود که به دندان‌ها متصل می‌شود تا دندان‌ها را جابجا کند و بایت را اصلاح نماید. بریس‌ها یکی از انواع ابزارهای ارتودنسی هستند که برای اهداف بسیاری مورد استفاده گسترده قرار می‌گیرند. در زیر به توضیح اجزای بریس‌ ارتودنسی خواهیم پرداخت.

بند ها (Bands)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

بند‌ه حلقه‌های ظریف فلزی، معمولا از جنس استیل ضد زنگ، هستند که به دور دندان‌های مولر و گاهی اوقات به دور دندان‌های پرمولر قرار می‌گیرند و از این طریق مراقب اتصالات ارتودنسی به دندان‌ها هستند. بندها در اندازه‌های مختلفی وجود دارند و به دقت به دور دندان تنظیم می‌شوند. این بندها با استفاده از سمان دندانپزشکی روی دندان چسبانده می‌شوند. سمان دندانپزشکی حاوی فلوراید است و در طول درمان از کاهش مواد آهکی دندان پیشگیری می‌نماید.

براکت‌ها (Brackets)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

براکت‌ها اجزاء اتصالات ارتودنسی از جنس فلز، سرامیک، یا پلاستیک هستند که یا مستقیما به هر دندان، یا به بندها چسبانده می‌شوند. نقش آنها نگه داشتن سیم کمانی در کنار هر دندان است. سیم کمانی درون سوراخی قرار می‌گیرد که روی هر براکت وجود دارد، تا آن را در جای خود نگه دارد.

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

یکی از پر کاربردترین نوع براکت‌ها، براکت‌های سرامیکی هستند که ممکن است کریستالی، آلومینیومی، به رنگ دندان، یا شفاف باشند. این نوع براکت‌ها از نظر زیبایی جذاب‌تر از اتصالات فلزی معمول هستند.

زنجیر (chain)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

زنجیر پلاستیکی که برای نگه داشتن سیم کمانی روی براکت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.

سیم کمانی (Archwire)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

سیم‌های اصلی، که تحت عنوان سیم کمانی به آنها اشاره می‌شود، روی تاج دو یا چند دندان فک بالا و فک پایین تنظیم می‌شوند و مسیر جابجایی دندان‌ها را هدایت می‌کنند. برخی از سیم‌های مورد استفاده در درمان ارتودنسی دارای حافظه هستند. ارتودنتیست می‌تواند آنها را خم کند یا پیچ و تاب دهد تا درون سوراخ روی براکت تنظیم شود. طی یک دوره‌ی زمانی (۶ تا ۱۰ هفته)، با برگشتن سیم‌ها به وضعیت قبلی خود، فشار وارده به دندان‌ها موجب می‌شود دندان‌ها در امتداد سیم جابجا شوند. سیم‌های کمانی طی جلسات درمان پیشرفت می‌کنند و سیم بعدی ممکن است ضخیم‌تر و قوی‌تر باشد، فشار بیشتری وارد کند و موجب جابجایی دندان‌ها از محلی شود که سیم قبلی آنها را در آن وضعیت قرار داده است. این وضعیت، حس تنگی و فشردگی به همراه خواهد داشت.

حلقه‌های o-شکل (O-rings)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

حلقه‌های o-شکل، حلقه‌های کشی کوچکی هستند که به دور باله‌های براکت قرار می‌گیرند. حلقه‌های o-شکل سیم را درون سوراخ روی هر براکت نگه می‌دارند. این حلقه‌ها، بسته به سلیقه‌ی بیمار، ممکن است رنگی، نقره‌ای، یا شفاف باشند. در هر جلسه که سیم کمانی تنظیم می‌شود، حلقه‌های o-شکل نیز تعویض می‌شوند.

گره فلزی (Steel Tie)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

سیم فلزی ظریفی که روی سیم اطراف براکت بسته می‌شود تا به شکل کاملا ایمن آن را نگه دارد. این نوع گره به جای حلقه O-شکل مورد استفاده قرار می‌گیرد.

قلاب (Hooks)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

قلاب‌ها اتصالات کوچکی هستند که به انتخاب ارتودنتیست روی برخی براکت‌های دندان‌های فک بالا یا پایین قرار می‌گیرند و برای وصل کردن الاستیک (رابر بند یا بند کشی) مورد استفاده قرار می‌گیرند.

الاستیک‌ (رابر بند) (Elastics (Rubber Bands))

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

الاستیک‌ها برای کمک به بستن فاصله‌ی بین دندان‌ها و اصلاح رابطه‌ی بین فک بالا و پایین مورد استفاده قرار می‌گیرند. این بخش از ابزار با قرار دادن آن روی قلاب براکت در دندان فک بالا و کشیدن آن تا روی قلاب براکت یکی از دندان‌های فک پایین تنظیم می‌شود.

فنر مارپیچی (Coil Spring)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

فنر مارپیچی از سیم کمانی عبور می‌کند و بین براکت‌ها تنظیم می‌شود. از این قطعه برای دور کردن یا حفظ فاصله‌ی بین دو براکت استفاده می‌شود. فنرهای مارپیچی در دو نوع بسته و باز در دسترس قرار دارند.

فنر مارپیچی باز (Open Coil Spring)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

فنر فلزی که باز است که محکم بین دو براکت قرار می‌گیرد و کمک می‌کند تا فضای بین دو دندان باز شود. این فنر از سیم رد می‌شود. دندانی که در حال بیرون آمدن است، ممکن است فضای کافی برای رشد نداشته باشد بنابراین، با استفاده از این قطعه فضای کافی ایجاد خواهد شد.

فنر مارپیچی بسته (Open Coil Spring)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

فنر فلزی که بسته است و به حفظ فضای موجود بین دو دندان کمک می‌کند. این فنر از سیم رد می‌شود. در صورتی که دو دندان دارای براکت هستند و بین آنها دندانی هست که براکت ندارد، یا بین آنها دندان شیری در حال رشد است، از این قطعه برای حفظ فضای موجود استفاده می‌شود.

فنر فورسوز (Forsus Springs)

اجزای بریس‌ ارتودنسی

اجزای بریس‌ ارتودنسی

 

فنرهای فورسوز نوعی ابزار فانکشنال محسوب می‌شوند. فنرهای فورسوز، فنرهایی هستند که ابتدا به دندان‌های مولر فک بالا سپس به سیم کمانی فک پایین در پشت دندان‌های نیش متصل می‌شوند. فنرهای فورسوز رشد فک پایین را تقویت می‌کنند و به نسبت فک بالا، آن را در جای درستی قرار می‌دهند.

مطلوب آن است که تمام دندان‌ها به سادگی و بدون فشردگی یا بدون فاصله روی قوس‌های دندانی قرار گرفته باشند. اما متاسفانه دندان‌های اکثر افراد عالی و بی نقص نیستند. عموما، مشکلات صاف و یکدست بودن دندان‌ها (مال اکلوژن) ارثی هستند. بعلاوه ممکن است منشاء آنها عادات بد، سبک زندگی غلط و یا آسیب نیز باشد. عدم قرار گیری صحیح دندان‌ها و صاف و مرتب نبودن آنها می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامت دهان و دندان شود، بویژه اگر دندان‌ها به علت ناصاف بودن قادر نباشند عملکردهای حیاتی خود را داشته باشند. در این مقاله سعی بر آن داریم با انواع مال اکلوژن های مهم و تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت به عنوان نمونه های مهم آشنا شویم.

چقدر مال اکلوژن می‌تواند بد باشد؟

مال اکلوژن می‌تواند گفتار، عادات چگونگی نحوه‌ی غذا خوردن، تنفس و حتی ظاهر چهره‌ی فرد را تغییر دهد. می‌تواند منجر به درد فک، ساییدگی مینای دندان، آسیب به بافت نرم شود و خطر بیماری‌های دندانی و ایجاد حفره در دندان‌ها و پوسیدگی آنها را افزایش دهد. دندانپزشک با استفاده از معاینات معمول دندانی و رادیوگرافی با اشعه‌ی ایکس قادر خواهد بود مال اکلوژن را تشخیص دهد و آن را بر اساس شدت و نوع آن دسته بندی نماید. مهم‌ترین انواع مال اکلوژن عبارتند از اور بایت، اور جت و اپن بایت. بسیاری از افراد قادر به تشخیص درست تفاوت بین این سه نوع مال اکلوژن نیستند. گرچه شبیه یکدیگر هستند اما سه وضعیت کاملا متفاوت دارند.

اور بایت چیست؟

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

در اینجا اندازه‌گیری عمودی همپوشانی دندان‌های فک بالا و پایین که در جلوی دهان واقع شده‌اند را مشاهده می‌نمایید. اوربایت اغلب زمانی بوجود می‌آید که دندان‌های فک بالا اندکی از اندازه‌ی معمول خود بلندتر یا اندکی رو به جلو باشند. اندازه‌گیری می‌تواند به صورت میلی‌متری یا درصدی باشد. در اغلب موارد، متخصص‌های دندانی به آن تحت عنوان اوربایت کاهش یافته، طبیعی، یا افزایش یافته اشاره می‌نمایند. دندان‌های اکثر افراد تا اندازه‌ای اور بایت دارند، که الزاما چیز بدی نیست. زمانی مشکل بوجود می‌آید که اور بایت بسیار بزرگ باشد و دندان‌های پیش فک بالا بیش از یک سوم دندان‌های فک پایین را بپوشانند. دندان‌های فک پایین تا عمق زیادی در پشت دندان‌های فک پایین قرار می‌گیرند. این مسئله منجر به ساییدگی غیر طبیعی و ناسالم دندان‌های فک بالا خواهد شد. در موارد حاد (اوربایت افزایش یافته)، ممکن است حتی دندان‌های فک پایین به لثه‌های فک بالا نیز برسند و منجر به بروز آسیب بیشتر شوند.

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

درمان اوربایت

اور بایت می‌تواند ناشی از عدم رشد فک پایین یا عدم هماهنگی اندازه‌ی دندان‌های جلو باشد. در برخی موارد، ارتودنتیست قادر است با استفاده از درمان‌های ارتودنسی هر دو فک را صاف نماید. این درمان‌ها در بیماران جوان‌تر که ساختار اسکلتی آنها منعطف‌تر است، بهتر عمل می‌کنند.

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

درمان اوربایت شدید افراد بزرگسال، که نتیجه‌ی مشکلات اسکلتی است، دشوارتر است زیرا تنها با استفاده از بریس‌ها قابل برطرف شدن نیست. این موارد نیاز به جراحی دارند تا پیش از قرار دادن بریس‌ها روی دندان‌ها، محل قرار گیری فک‌ها را تغییر دهند، یا ممکن است نیاز باشد پس از آن اندازه‌ی دندان‌ها تغییر کند یا با یکدیگر هم‌تراز شوند تا دندان‌ها در محل طبیعی خود قرار گیرند.

اور جت چیست؟

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

اور جت زمانی بوجود می‌آید که از نظر فاصله‌ی افقی، تفاوت زیادی بین دندان‌های جلوی دو فک بالا و پایین وجود دارد. معمولا، دندان‌های فک بالا به شکل کاملا مشهودی رو به جلو هستند که معمولا به آنها دندان خرگوشی گفته می‌شود. ممکن است دندان‌ها صاف باشند اما با فاصله در جلوی دندان‌های فک پایین قرار گرفته باشند. این مشکل، زمانی که دهان بسته است، مانع رسیدن دندان‌ها و لب‌ها به یکدیگر می‌شود. در نتیجه بیمارانی که دندان‌های آنها اورجت دارند، بیشتر در معرض خطر آسیب ناگهانی می‌باشند زیرا دندان‌ها رو به جلو هستند.

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

درمان اور جت

اور جت مشکلی است که در پی عادات غلط بوجود می‌آید- در واقع در نتیجه‌ی مکیدن انگشت، استفاده از پستانک و شیشه شیر، جویدن ناخن و فشار زبان به دندان‌ها در دراز مدت ایجاد می‌شود.

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

درمان‌های ارتودنسی نه تنها زیبایی ظاهری را بهبود می‌بخشند، بلکه خطر دیگر صدمات و ایجاد شرایط دیگر را کاهش می‌دهند. بهتر است خیلی زود در پی درمان باشید تا طول درمان و دامنه‌ی درمان را کاهش دهید. برای آنکه مطمئن شوید مال اکلوژن شما آنقدر جدی است که نیاز به درمان دارد، به دندانپزشک یا ارتودنتیست مراجعه نمایید.

اپن بایت چیست؟

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

در صورتی که با قرار دادن دندان‌های فک بالا و پایین روی یکدیگر، دندان‌های عقب با یکدیگر در تماس باشند اما دندان‌های جلو به خوبی با یکدیگر برخورد نداشته باشند یا به یکدیگر نزدیک نشوند، به این وضعیت اپن بایت گفته می‌شود. این نوع مال اکلوژن معمولا نتیجه‌ی عادات بد می‌باشد. مکیدن انگشت، مکیدن مداد یا خودکار، یا فشردن زبان به دندان‌ها (که تحت عنوان عادت بلع کودکانه شناخته می‌شود) منجر به بروز اپن بایت می‌شوند. ظاهر چهره‌ی فرد به شدت تحت تاثیر شرایط قرار می‌گیرد و دندان‌ها رو به جلو به نظر می‌رسند. افرادی که دندان‌های آنها دارای وضعیت اپن بایت هستند سعی می‌کنند با دندان‌های جلوی خود غذا بجوند اما این فرایند طولانی و بی تاثیر است. در دراز مدت، اپن بایت باعث خواهد شد فشار زیادی به دندان‌های عقب وارد شود و ترک خوردن و لب پر شدن آنها را در پی خواهد داشت. مقیاس اندازه‌گیری اپن بایت میلی‌متر است- فضای بین سطح جونده‌ی دندان‌های پیش.

درمان اپن بایت

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

بسته به سن بیمار، اپن بایت از چند راه قابل درمان است. حذف عواملی که موجب بروز اپن بایت می‌شوند، مهم‌ترین بخش درمان هستند. در صورتی که عادات بد ترک نشوند، مشکل ناصاف بودن دندان‌ها ممکن است پس از پایان درمان مجددا بروز یابد که تحت عنوان شکست درمان ارتودنسی شناخته می‌شود. در صورتی که بیمار بین ۸ تا ۱۳ باشد، اصلاح اپن بایت بسیار ساده خواهد بود. در این سن استخوان‌های دو فک در حال رشد هستند و هدایت مسیر رشد دندان‌ها و فک نسبتا ساده است. طول درمان چندان زیاد نیست (۶ ماه تا ۲ سال، بسته به وخامت شرایط) و چند سال پس از پایان درمان ارتودنسی می‌توان ریتینر را نیز خارج نمود. اپن بایت در کودکان، بسته به هر فرد، با استفاده از ابزاری به نام ویلیام، بایونیتور، یا براکت‌های معمولی قابل درمان خواهد بود. درمان اپن بایت در بزرگسالان کار پیچیده‌تری است- دوره‌ی درمان ممکن است ۳ سال طول بکشد و در تمام طول عمر باید از ریتینر استفاده نمود. استفاده از براکت‌های ارتودنسی و تمریناتی برای ترک عادات بد برای اصلاح اپن بایت در بزرگسالان پیشنهاد می‌شود.

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

تفاوت اوربایت اورجت اپن بایت در ارتودنسی

ممکن است هر فردی نسبت به یکی از بخش‌های بدن خود حس خوبی نداشته باشد. اکثر اوقات این دندان‌ها هستند که موجب خجالت و شرمندگی افراد می‌شوند. یکی از مهم‌ترین دلایلی که باعث می‌شود افراد از دندان‌های خود احساس ناراحتی داشته باشند وجود “اپن بایت” در دندان‌هاست.

اپن بایت چیست؟

همانطور که از نام آن برمی‌آید، اپن بایت به شرایطی گفته می‌شود که دندان‌های فک بالا و پایین به صورت ناصاف قرار گرفته باشند، به گونه‌ای که حین بسته بودن دهان (یا بایت)، دندان‌های دو فک با یکدیگر برخورد نمی‌کنند. این عارضه یکی از انوع مال اکلوژن است، که به معنای ناصاف و نامرتب بودن دندان‌ها هنگام بسته بودن دهان است.

انواع اپن بایت

این مال اکلوژن در اشکال مختلف مشاهده می‌شود. از جمله:

اپن بایت قدامی

اپن بایت

اپن بایت

با قرار گرفتن دندان‌ها روی یکدیگر، هیچ هم‌پوشانی بین دندان‌های دو فک وجود ندارد.

اپن بایت خلفی

اپن بایت

اپن بایت

مشخصه‌ی این نوع مال اکلوژن، وجود فاصله بین دندان‌های عقب دو فک بالا و پایین است، بویژه زمانی که دندان‌ها روی یکدیگر قرار می‌گیرند و به اصطلاح بایت بسته می‌شود.

اپن بایت ناقص

اپن بایت

اپن بایت

در این نوع اپن بایت، دندان‌های جلوی فک پایین با دندان‌های جلوی فک بالا برخورد ندارند.

علل ایجاد اپن بایت

معمولا این مشکل اصولا در نتیجه‌ی چهار عامل بوجود می‌آید:

مکیدن انگشت یا پستانک

اپن بایت

اپن بایت

زمانی که کودک انگشت خود یا پستانک (یا دیگر اشیاء خارجی مانند مداد) را می‌مکد، به نحوه‌ی قرارگیری دندان‌های خود فشار وارد می‌نماید. این فشار می‌تواند منجر به ایجاد اپن بایت گردد.

فشار زبان به دندان‌ها

اپن بایت

اپن بایت

اپن بایت ممکن است زمانی ایجاد شود که شخص حین حرف زدن یا قورت دادن غذا، زبان خود را به میان دندان‌های جلوی فک بالا و پایین فشار می‌دهد. این کار از سوی دیگر می‌تواند منجر به ایجاد فاصله بین دندان‌ها شود.

اختلالات مفاصل گیجگاهی-فکی (TMJ)

اپن بایت

اپن بایت

اختلالات مفاصل گیجگاهی-فکی، درد مزمن فک را در پی خواهد داشت. گاهی اوقات افراد از زبان خود استفاده می‌کنند تا دندان‌های خود را از هم باز کنند و فک خود را در موقعیت صحیح قرار دهند، که می‌تواند منجر به ایجاد این نوع بایت شود.

مشکلات اسکلتی

اپن بایت

اپن بایت

این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که فک‌ها به جای آنکه به صورت موازی رشد کنند، به صورت با فاصله با یکدیگر رشد می‌کنند، که معمولا تحت تاثیر عوامل ژنتیکی است.

درمان اپن بایت

برای درمان این مشکل از روش‌های مختلفی می‌توان بهره برد. بر اساس سن بیمار و نیز وجود دندان‌های دائمی یا شیری، دندانپزشک پیشنهادهای خاصی به بیمار ارائه می‌دهد. روش‌های درمان آن عبارتند از:

  • تغییر عادات رفتاری
  • درمان مکانیکی، مانند استفاده از بریس‌ها یا اینویزیلاین
  • جراحی

زمانی که این مشکل در کودکانی بوجود می‌آید که هنوز تعدادی از دندان‌های شیری آنها نیافتاده است، با توقف عادت کودکانه‌ای که منجر به بروز اپن بایت شده است –به عنوان مثال، مکیدن انگشت یا پستانک- این عارضه به مرور زمان و به صورت خود به خود برطرف خواهد شد.

چنانچه همزمان با جایگزینی دندان‌های شیری با دندان‌های دائمی و پیش از رشد کامل این دندان‌ها این عارضه بوجود بیاید، تغییر عادات رفتاری بهترین اقدام خواهد بود. یکی از این تغییر رفتارها ترک عادت فشردن زبان پشت دندان‌ها خواهد بود.

اگر دندان‌های دائمی الگوی اپن بایت دندان‌های شیری را دنبال می‌کنند، ممکن است ارتودنتیست استفاده از بریس‌های سنتی را پیشنهاد دهد تا دندان‌ها را به عقب بکشند.

در مورد افرادی که دندان‌های دائمی آنها به طور کامل رشد کرده‌اند، ترکیبی از بریس‌ها و اصلاح عادات رفتاری پیشنهاد می‌شود. در موارد حاد، جراحی فک و استفاده از پلیت و پیچ و مهره برای تغییر مکان فک بالا پیشنهاد می‌شود.

اپن بایت

اپن بایت

دیگر ابزارهای ارتودنسی برای درمان این مشکل عبارتند از ابزار غلطکی که توانایی زبان در ایجاد فشار به پشت دندان‌های جلو را محدود می‌کند و نیز هدگیر که با اعمال فشار، هر دو فک را به سمت موقعیت درست هدایت می‌کند، تا دندان‌ها در یک راستا قرار گیرند.

اپن بایت

اپن بایت

چرا باید اپن بایت را درمان نمود؟

عوارض این نوع از مال اکلوژن عبارتند از:

  • مشکلات زیبایی: فردی که در دندان‌های خود این مشکل را دارد، ممکن است از ظاهر دندان‌های خود ناراضی باشد زیرا دندان‌های آنها رو به جلو به نظر می‌رسند.
  • مشکلات گفتاری:  می‌تواند در گفتار و تلفظ فرد اختلال بوجود آورد. به عنوان مثال، بسیاری از افرادی که مبتلا به این مشکل هستند نوک زبانی حرف می‌زنند.
  • مشکل در خوردن غذا: می‌تواند مانع درست جویدن و گاز زدن غذا شود.
  • ساییدگی دندان‌ها: از آنجا که اغلب اوقات دندان‌های عقب روی یکدیگر قرار دارند، ساییدگی این دندان‌ها روی یکدیگر می‌تواند منجر به ایجاد حس ناراحتی و دیگر مشکلات دندانی مانند ترک خوردن دندان شود.

در صورتی که هر یک از این عوارض را در خود مشاهده می‌نمایید، به ارتودنتیست مراجعه نمایید تا در خصوص درمان با شما گفتگو نماید.

دندانپزشکی زیبایی یکی از شاخه‌های دندانپزشکی است که در سالهای اخیر شاهد پیشرفت‌های زیادی بوده است. امروزه، بریس‌ها (براکت‌های ارتودنسیابزارهای ثابت ارتودنسی، به عنوان موثرترین ابزارهای اصلاحی ارتودنسی شناخته شده‌اند. این نوع ابزارها قادرند هر نوع مشکل بایت (نحوه‌ی قرار گیری دندان‌ها) و فضای بین دندان‌ها (دیاستم) را برطرف سازند. ارتودنسی قادر است درمان‌های ترمیمی را زیباتر، بادوام‌تر و ارزان‌تر سازد. ارتودنتیست با قرار دادن دندان‌ها در وضعیت درست و زاویه‌ی صحیح، قادر است استفاده از تاج یا روکش دندان، بریج‌های وسیع و پر کردن دندان را به حداقل برساند. علیرغم این پیشرفت‌ها، هنوز باورها و شایعات درمان ارتودنسی بی‌مورد بسیاری وجود دارند که وجهه‌ی ارتودنسی را تخریب می‌کنند. در زیر به بیان برخی از این شایعات و باورهای نادرست خواهیم پرداخت.

باور نادرست ۱

“سن من بالاست. ارتودنسی مختص نوجوانان است.”

حقیقت

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

واقعیت این است که در درمان ارتودنسی سن مسئله‌ی مهمی نیست؛ سلامت بیمار تعیین کننده است. دندانپزشک دندان‌ها و بافت پریودنتال (بافت لثه‌ی اطراف دندان) بیمار را معاینه می‌کند، سپس درمانی ارائه می‌نماید که سلامت دهان و دندان را تضمین نماید و صرفنظر از سن بیمار، حرکت دندان‌ها را پیش‌بینی می‌نماید.

باور نادرست ۲

درمان ارتودنسی زمان زیادی می‌برد.

حقیقت

واقعیت این است که حداکثر زمان لازم برای درمان ارتودنسی یک بزرگسال بین ۱۰ تا ۱۸ ماه خواهد بود. کودکان اگر خوش‌شانس باشند بین یک تا یک سال و نیم از بریس‌ها استفاده می‌نمایند، در غیر اینصورت ممکن است نیاز باشد تا دو سال از آنها استفاده کرد. با این حال، هر مورد منحصر به فرد است.

ارتودنتیست مشکل را شناسایی می‌نماید و برای یک بازه‌ی زمانی مشخص اهدافی را مشخص می‌کند که عملی باشند. البته، این اهداف به گونه‌ای تعیین می‌شوند که سلامت و ماندگاری نتایج درمان را با مشکل مواجه نکنند. خلاصه اینکه، درمان نوجوانان شبیه درمان افراد بزرگسال نیست، به واسطه‌ی شرایط بدنی آنها، درمان مستلزم تغییراتی است.

طول درمان ارتودنسی به پیچیدگی وضعیت نادرست دندان‌ها بستگی دارد. در غیر اینصورت، روش‌های موثری وجود دارند که می‌توان از طریق آنها درمان ارتودنسی را تسریع نمود، از جمله، جلسات درمان مکرر هر ۲ تا ۳ هفته یک مرتبه، نتایج اصلاح وضعیت دندان‌ها را با دوام‌تر خواهد کرد.

باور نادرست ۳

“نمی‌توانم درد بریس‌ها را تحمل کنم”

حقیقت

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

در گذشته، سیم‌های استیل محکمی استفاده می‌شدند و ابزارهای ارتودنسی فشار بیشتری به دندان‌ها وارد می‌کردند که باعث می‌شد بیمار احساس درد و ناراحتی داشته باشد. امروزه، فن‌آوری‌های جدیدتر مانند بریس‌های سلف لیگیتینگ و سیم‌های انعطاف‌پذیر آلیاژی مس-نیکل-تیتانیوم مورد استفاده قرار می‌گیرند تا با کمترین ناراحتی، دندان‌ها را در بهترین وضعیت قرار دهند. در بریس‌های سلف لیگیتینگ نیازی به کش‌های لاستیکی نیست، بنابراین نیروی کمتری به دندان وارد می‌کنند.

در مراحل اولیه‌ی درمان، مانند زمان نصب ابزار روی دندان‌ها و تعویض سیم‌های بعدی، طبیعی است که بیمار اندکی درد در دندان‌های خود احساس نماید، که ممکن است چند روزی طول بکشد. اگر درد شدید وجود داشته باشد و کاهش نیابد، بایستی با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

به خاطر داشته باشید که میزان درد در افراد مختلف متفاوت است و ممکن است یک فرایند برای یک بیمار بسیار دردناک باشد و بیمار دیگر اصلا دردی احساس نکند.

باور نادرست ۴

تنها بریس‌ها می‌توانند مشکل دندان‌های من را برطرف کنند.”

حقیقت

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

درست است که بریس‌ها (براکت‌های ارتودنسی) در درمان ارتودنسی استاندارد هستند و علت آن هم چندمنظوره بودن و تاثیرگذاری آنهاست، اما امروزه، برای اصلاح مشکلات بایت، دیگر ابزارها و فن‌آوری‌ها در اشکال و با مواد مختلف (فلزی، سرامیکی، پلاستیکی، شفاف) در دسترس می‌باشند. می‌توان از بین براکت‌های رنگی و شفاف که زیباتر هم هستند انتخاب نمود.

گزینه‌ی دیگر، قرار دادن بریس‌های لینگوال روی قسمت داخلی دندان‌ها است. اگرچه ممکن است این بریس‌ها به علت برخورد با زبان باعث شوند فرد به طور موقتی نوک زبانی حرف بزند، اما غیر قابل دیدن بودن آنها یک حسن است. از آنجا که پاکسازی آنها دشوار است و قیمت بالایی دارند، برای موارد حاد مناسب نیستند.

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

باورها و شایعات درمان ارتودنسی

قابل درک است که دندان‌ها را بدون استفاده از بریس‌ها و با استفاده از الاینرهای شفاف پلاستیکی تحت عنوان اینویزیلاین صاف و یکدست نمود. اینویزیلاین الاینرهای پلاستیکی شفاف شبیه محافظ دندان هستند، که مطمئنا گزینه‌ی راحت‌تری هستند که بیمار با وجود آنها می‌تواند هر چه می‌خواهد بخورد و بنوشد. با این حال، باید دانست که این فن‌آوری جایگزین، قادر به اصلاح تمام مشکلات بایت، نخواهد بود.

باور نادرست ۵

نیاز است که سیم‌ بریس‌ها دائما تعویض و محکم شود.

حقیقت

بیمار بایستی طی درمان ارتودنسی و تا زمان رسیدن به هدفی خاص، به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نماید. ممکن است دندان‌ها واکنش خوبی نسبت به ابزار نشان دهند و نیاز نباشد در جلسات متعدد تعویضی انجام داد. یا ممکن است ارتودنتیست تصمیم بگیرد تنظیمات لازم را انجام دهد تا مطمئن شود که نتایج مطلوب حاصل شده‌اند.