برای درمان شیارهای عمیق، حفره ها و شکاف های روی سطوح جونده دندان های پرمولر و دندان های مولر می توان یک سیلانت دندانی یا پوشش پلاستیکی نازک را اعمال کرد. هدف این درمان دندانپزشکی این است که با اعمال پوشش های نازک رزین کامپوزیت، دندان ها در برابر باکتری های مضر پوشانده شوند.

اگر تا به حال از مشکلات مربوط به سطح جونده یا حفره های رنج برده باشید، حتماً همین نام را شنیده اید. گرچه سیلانت ها عمدتاً برای کودکان استفاده می شوند، اما دندانپزشکان می توانند در موارد خاص آنها را به بزرگسالان نیز توصیه کنند. اینها تجهیزات دندانپزشکی بسیار بادوام هستند.

سطح بالایی دندان ها جایی است که هفتاد و پنج درصد از پوسیدگی های دندانی در آنجا مشاهده می شود. تمیز کردن دندان ها، با داشتن این شرایط، دشوار می شود و در نتیجه راحت تر پوسیده می شوند. با استفاده از سیلانت ها از دندان ها در برابر پوسیدگی محافظت می شود.

هنگامی که دندانپزشک شما سیلانت های دندانی را توصیه می کند، مهم است که بدانید آنها چقدر دوام خواهند داشت و چگونه می توان طول عمر آنها را افزایش داد و از آنها بهترین استفاده را برد!

هدف از سیلانت های دندانی برای افراد مختلف چیست؟

  • کودکان و نوجوانان- در سنین ۶ تا ۱۶ سالگی که احتمال ایجاد پوسیدگی بیشتر است، بویژه زمانی که نخستین دندان های دائمی ظاهر می شوند.
  • افراد بزرگسال- سطوح دندانی که فرو رفتگی یا شیارهای عمیق ندارند و شواهد پوسیدگی را نشان نمی دهند.
  • دندان های شیری- اگر کودکی مستعد پوسیدگی باشد، یا فرورفتگی ها یا شیارهای عمیقی در دندان های شیری او وجود داشته باشند، می توان از سیلانت ها روی آنها استفاده کرد.
سیلانت دندانی

سیلانت دندانی

سیلانت های دندان چقدر دوام دارند؟

ماندگاری آنها به فرد و وضعیت دندان های او بستگی دارد. اما با احتیاط مناسب، می توانند تا ۸-۹ سال دوام بیاورند.

سیلانت های دندانی علیرغم سادگی آنها، برای ماندگار بودن طراحی شده اند که ممکن است باعث شک در دوام آنها شود. همانطور که در بالا ذکر شد، مواد خوب می توانند ۱۰ سال یا بیشتر دوام بیاورند. مانند بریس ها یا سایر درمان های دندانی به برداشتن آنها نیاز نیست.

آنها با ساییده و فرسوده شدن به مرور زمان، در نهایت ناپدید خواهند شد. در صورت پیشنهاد دندانپزشک، می توان موارد جدید را جایگزین آنها کرد. این ابزارهای دندانپزشکی به این معروف هستند گه اگر دندان ها بیش از حد تحت فشار نباشند، سال ها دوام می آورند. تا زمانی که آنها خیلی آسیب نبینند، لازم نیست نگران چیزی باشید.

مینای دندان های طبیعی و سیلانت های دندانی هر دو هنگام جویدن غذاهای سفت مانند یخ و دانه های ذرت بو داده در معرض فرسایش قرار می گیرند. بنابراین، شما باید به این موضوع توجه داشته باشید.

علاوه بر این، هنگامی که دندانپزشک شما از سیلانت ها استفاده می کند، باید برای چکاپهای منظم به کلینیک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که آنها به درستی در جای خود قرار گرفته اند. و دندانپزشک شما در صورتی که احساس کند سیلانت شما فرسوده شده است ممکن است آن را با سیلانت های دندانی جدیدی جایگزین کند.

اکنون که از طول عمر سیلانت ها اطلاع دارید، بیایید مروری داشته باشیم بر نحوه قرار گرفتن آنها روی دندان ها!

فرایند قرار گرفتن سیلانت های دندانی چگونه است؟

فرایند قرار گرفتن سیلانت روی دندان فقط چند دقیقه طول می کشد. دندانپزشک می تواند این کار را انجام دهد. به منظور سیل (مهر و موم) شدن دندان ها، در اطراف آن پنبه قرار داده می شود. به این ترتیب پس از تمیز شدن کامل، خشک باقی خواهد ماند.

مینای دندان با یک محلول مخصوص آغشته می شود تا به چسبندگی سیلانت به دندان کمک کند. در مرحله بعد، شما دندان های خود را آبکشی و خشک خواهید کرد. این ماده مانند رنگ روی شیارهای عمیق و فرو رفتگی های روی سطح مینای دندان زده می شود.

بسته به نوع سیلانت دندانی مورد استفاده، دو روش برای سخت شدن این مواد وجود دارد: نور مصنوعی و ابزارهای طبیعی.

در نهایت، بایت بیمار چک می شود و هر گونه سیلانت اضافی پاک می شود.

در نهایت، یک روتین خوب بهداشت دهان و دندان، یک رژیم غذایی متعادل، و مشاوره منظم با دندانپزشک، همگی کلید حفظ اثربخشی سیلانت های جدید شما هستند.

سیلانت دندانی

سیلانت دندانی

بعد از فرایند دریافت فیشورسیلانت دندان چه انتظاری باید داشت؟

شما باید طبق معمول دندان های خود را تمیز کنید و بهداشت دهان و دندان های خود را به خوبی رعایت کنید. دندان های شما راحت تر تمیز می شوند زیرا مسواک به تمام سطوح می رسد.

گاهی اوقات سیلانت می افتد- این معمولاً در عرض ۶ ماه اتفاق می افتد. ایده خوبی است که به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا بتواند از سالم بودن سیلانت به عنوان بخشی از معاینه معمول دندانپزشکی شما مطمئن شود. سیلانت ها می توانند در طول سال ها فرسوده شوند و پس از آن باید دوباره استفاده شوند.

فیشورسیلانت چه فواید و خطراتی دارد؟

سیلانت ها ابزاری ساده و مؤثر برای کاهش پوسیدگی دندان ها هستند. آنها حتی برای افرادی که آب فلورایده می نوشند و با خمیر دندان های فلورایده مسواک می زنند، محافظت بیشتری در برابر پوسیدگی ایجاد می کنند. فلوراید موجود در آب و خمیر دندان به راحتی به شیارها یا حفره های عمیق نمی رسد. حتی فرچه مسواک هم ممکن است به این اندازه نرسد.

عوارض نادر هستند، اما ممکن است شامل واکنش آلرژیک به سیلانت یا، در صورت ضخیم بودن لایه سیلانت، تغییر در بایت شما باشد.

جایگزین های فیشورسیلانت کدامند؟

دندانپزشک می تواند وارنیش فلوراید را روی دندان ها اعمال کند. با این حال، وارنیش های فلوراید بیشتر در کودکان خردسالی استفاده می شوند که در معرض خطر بالای ایجاد حفره قرار دارند. وارنیش فلوراید باید ۲ تا ۴ مرتبه در سال اعمال شود.

آیا متوجه شده اید که برخی از خوراکی ها باعث حساس شدن دندان های شما می شوند؟ این مشکل اغلب با دمای زیاد، خوراکی ها و مایعات شیرین یا ترش و همچنین حفره ها یا پر شدگی های عمیق ایجاد می شود. حساسیت که مشکلی بسیار گسترده است، حدود ۴۵ میلیون نفر در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می دهد. حساسیت یکی دیگر از عوارض جانبی مکرر قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی است، بنابراین اگر آن را تجربه کردید تعجب نکنید.

حساسیت دندانی که یک بیمار در طول درمان ارتودنسی با ابزارهایی مانند اینویزیلاین احساس می کند، ناشی از فشاری است که توسط الاینرها به دندان های او وارد می شود. میزان ناراحتی که هر بیمار تجربه می کند متفاوت است. این حساسیت موقتی است و بعد از چند روز برطرف خواهد شد.

 

حساسیت دندان چیست؟

اگر دندان های شما به شدت به دماهای سرد و داغ واکنش نشان می دهند، ممکن است دندان های حساسی داشته باشید. علائم دیگر عبارتند از درد شدید یا درد مبهم در دندان ها بعد از مصرف خوراکی های سرد یا داغ، مسواک زدن دندان ها یا حتی استفاده از خمیر دندان یا دهانشویه نعنایی.

علاوه بر دلایلی که قبلاً توضیح دادیم، طیف وسیعی از محرک های دیگر ممکن است باعث ایجاد دندان های حساس شوند. در این رابطه باید با یک دندانپزشک متخصص مشورت شود تا علت آن را بیشتر ارزیابی کند. این ناراحتی می تواند ناشی از پوسیدگی دندان باشد. در موارد خاص، اسید تولید شده توسط باکتری های متصل به دندان ممکن است به تدریج باعث تخریب مینای دندان ها شوند و عاج را بدون پوشش محافظ، در معرض محیط دهان قرار دهد.

دلیل این امر می تواند ترکیبی از چند عامل مختلف باشد، اما یکی از شایع ترین دلایل، آسیب مینای دندان به دلیل خشن مسواک زدن است. اگر با مسواک دارای فرچه سفت به شدت دندان های خود را مسواک بزنید، بافتی که دندان ها و لثه های شما را به یکدیگر متصل می کند، به سرعت از بین خواهد رفت. با تحلیل رفتن خط لثه، سطوح متخلخل ریشه در معرض محیط دهان قرار خواهند گرفت. این ممکن است باعث شود برخی از دندان های شما بسیار حساس شوند.

تحلیل رفتن لثه پیامد طبیعی فرآیند پیری است که به مرور زمان در افراد بالای ۶۰ سال ایجاد می شود. مسواک زدن دندان ها به صورت عمودی به جای افقی، با استفاده از یک مسواک نرم، با حرکات بالا و پایین، می تواند به کاهش احتمال حساس شدن دندان ها کمک کند.

اینویزیلاین و حساسیت دندان

اینویزیلاین و حساسیت دندان

آیا اینویزیلاین می تواند باعث حساسیت دندان شود؟

برخی از افراد هستند که دندان هایشان به طور طبیعی حساس تر از افراد دیگر است. اگر قصد دارید دندان های خود را با الاینرهای اینویزیلاین صاف کنید، این حساسیت دندان ممکن است برای شما مشکل ساز شود.

تری های الاینر اینویزیلاین جایگزین مناسبی برای بریس های سنتی هستند که وقتی دندان ها جابجا شدند، به جابجایی آنها به یک موقعیت مطلوب تر کمک می کند.. تحقیقات در زمینه ارتودنسی نشان می دهند افرادی که از الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین استفاده می کنند، کمتر در معرض حساسیت دندان قرار دارند. در طول درمان خود با اینویزیلاین، یا بلافاصله پس از اتمام آن، می توانید متوجه شوید که دندان های شما لق به نظر می رسند. علیرغم این موضوع، طبیعی است که در چند هفته اول همه چیز به حالت عادی برگردد.

حساسیت ایجاد شده توسط اینویزیلاین ممکن است با ایجاد ناراحتی در هنگام صاف شدن دندان ها ارتباط داشته باشد. با این وجود، بیمارانی که تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند، درجات مختلفی از ناراحتی را گزارش می کنند، از سطوحی که به سختی قابل توجه هستند گرفته تا سطوح غیرقابل تحمل.

گزینه های مختلفی برای مدیریت درد برای افرادی که از حساسیت دندانی رنج می برند یا در طول درمان اینویزیلاین احساس ناراحتی می کنند، وجود دارند. بسیار بعید است که خود الاینرها منبع مستقیم هر گونه حساسیتی باشند که ممکن است در طول درمان با اینویزیلاین ایجاد شود.

اینویزیلاین و حساسیت دندان

اینویزیلاین و حساسیت دندان

پرسش های متداول در مورد حساسیت دندان ها با اینویزیلاین

در مورد حساسیت دندان ناشی از اینویزیلاین چه کاری می توانید انجام دهید؟

شما برای کنترل درد دندان های خود که ممکن است در طول درمان اینویزیلاین خود تجربه کنید، می توانید چند کار را انجام دهید. اولویت دادن به سلامت دهان و دندان ها مهم است.

اول، مهم است که به عادات بهداشت دهان و دندان خود ادامه دهید. این به معنای دو مرتبه مسواک زدن در روز، نخ دندان کشیدن منظم و استفاده از دهانشویه است. همچنین می توانید از یک مسواک نرم استفاده کنید و هنگام مسواک زدن دندان های خود، با خمیردندانی که غلظت فلوراید بیشتری دارد، ملایم تر باشید.

همچنین توصیه می شود بلافاصله پس از خوردن غذاهای اسیدی مسواک نزنید. وقتی می دانید که می خواهید چیزی اسیدی یا شیرین مصرف کنید، ابتدا دندان های خود را مسواک بزنید و سپس دهان خود را با آب بشویید.

در نهایت، اگر متوجه شدید که این حساسیت واقعا آزار دهنده است، در مورد سایر گزینه های درمانی می توانید با دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی خود صحبت کنید.

 

دندان های شما با اینویزیلاین تا چه زمانی حساس خواهند بود؟

ممکن است در طول یا بلافاصله پس از اتمام درمان با اینویزیلاین، حساسیت دندانی خفیفی را تجربه کنید. علت این است که دندان های شما در حال حرکت و جابجایی هستند و الاینرها به دندان های شما فشار وارد می کنند. با این حال، این حساسیت باید ظرف چند روز از بین برود. اگر ادامه پیدا کرد یا بدتر شد، لطفا با ارتودنتیست خود مشورت کنید.

 

اگر دندان های حساسی دارم باید اینویزیلاین استفاده کنم؟

هدف اولیه از درمان ارتودنسی این است که دندان ها را مجدداً مرتب کند تا در موقعیت مطلوب تری قرار بگیرند. به عنوان یک نتیجه مستقیم، اکثر بیماران ممکن است در طول درمان خود ناراحتی را تجربه کنند. با این وجود، هرگونه حساسیتی که ممکن است ایجاد شود را می توان با کمک فناوری ها و درمان های مدرن به حداقل رساند.

اگر از قبل دندان های حساسی دارید، درمان اینویزیلاین به طور قابل توجهی آنها را بدتر نخواهد کرد. علت این است که الاینرها در مقایسه با بریس های فلزی عملاً نامرئی هستند. اکثر بیماران گزارش می دهند که تنها در ابتدای درمان و چند روز اول پس از رفتن به سراغ الاینرهای جدید ناراحتی دارند، اما در نهایت از بین می رود.

وقتی در طول شب از نایت گارد دندان استفاده می کنید، می خواهید مطمئن شوید که به درستی روی دندان های شما قرار گرفته است یا خیر. اگر محافظ دندان شبانه شما مدام بیرون می آید یا نمی توانید دهان خود را با وجود آن روی دندان های خود ببندید، این یک نشانه هشدار است که محافظ دندان شبانه شما به درستی قرار نگرفته است.

اگر نایت گارد شما به درستی نصب نشده باشد، به درستی از دندان ها و فک شما در برابر دندان قروچه، TMJ، آپنه خواب یا سایر اختلالات خواب محافظت نمی کند. به محضی که متوجه شدید نایت گارد شما به درستی روی دندان های شما قرار نمی گیرد، با دندانپزشک خود صحبت کنید و یک نایت گارد مناسب که مخصوص دندان های شما طراحی شده است دریافت کنید.

آیا هنگام استفاده از محافظ دندان شبانه، دهان باید بسته شود؟

هنگام استفاده از محافظ دندان شبانه، باید بتوانید به راحتی دهان خود را ببندید. در حالی که ابزار روی دندان های شما قرار دارد لب های شما باید با یکدیگر تماس داشته باشند. از آنجا که محافظ دندان شبانه بین دندان های دو فک بالا و پایین شما یک فاصله ایجاد می کند، ممکن است متوجه شوید که فک شما به اندازه زمانی که ابزار داخل دهان وجود ندارد بسته نمی شود، اما همچنان باید بتوانید دهان خود را در اطراف ابزار ببندید.

برای اینکه نایت گارد شما کار خود را به درستی انجام دهد، باید به درستی جای بگیرد و به درستی داخل دهان شما قرار بگیرد. تلاش برای بستن دهان در حین استفاده از محافظ دندان شبانه، نشانه دهنده این است که از نظر تناسب ابزار مشکلی وجود دارد و نایت گارد شما به درستی از دندان های شما محافظت نمی کند.

نحوه قرار گیری محافظ دندان شبانه

یک نایت گارد دارای اندازه های مناسب، باید به خوبی روی دندان های شما قرار بگیرد. محافظ های دندان شبانه سفارشی به گونه ای طراحی شده اند تا کاملاً مناسب باشند. حتی ممکن است وقتی محافظ دندان شبانه خود را در جای خود قرار می دهید، متوجه صدای کلیک شوید. اگر مدتی است که از محافظ دندان شبانه خود استفاده کرده اید و با اولین باری که آن را استفاده کرده اید متفاوت است، با دندانپزشک خود در مورد تناسب محافظ خود صحبت کنید.

هنگام استفاده از محافظ دندان شبانه، باید بتوانید دهان خود را ببندید، و معمولاً تمام دندان های فک بالا یا پایین شما را می پوشاند، گرچه برخی از گاردها یا اسپلینت های خاص ممکن است فقط دندان های جلوی شما را پوشش دهند. علاوه بر این، نباید آنقدر شل باشد که لازم باشد از زبان خود برای نگه داشتن محافظ دندان شبانه در جای خود استفاده کنید و در هنگام خواب نیز نباید خارج شود.

اگر از محافظ دندان شبانه استفاده می کنید، احتمالاً متوجه می شوید که به اندازه یک محافظ دندان سفارشی یه خوبی با دندان های شما تناسب ندارد. این محافظ های دندان که در داروخانه ها یا فروشگاه های ورزشی فروخته می شوند، احتمالاً نامناسب هستند، زیرا به صورت تک سایز برای همه افراد تولید می شوند. آنها امکان سفارشی سازی را فراهم نمی کنند یا تنها اندکی متناسب هستند و برای محافظت از دندان ها و فک شما در برابر دندان قروچه ساخته نشده اند. بلکه هدف آنها جذب ضربه و محافظت از دندان ها در حین ورزش است.

نایت گاردهای بدون نسخه برای دندان قروچه یا TMJ در زمینه دندانی توصیه نمی شوند زیرا محافظت کافی را ارائه نمی دهند و معمولاً حجیم تر از محافظ های دارای اندازه مناسب هستند. این حجم اضافی ممکن است باعث شود بستن دهان دشوار شود.

اگر نگران تناسب محافظ دندان شبانه خود هستید، یک قرار ملاقات با دندانپزشک خود بگذارید و از او بخواهید که تناسب ابزار شما را ارزیابی کند.

 محافظ دندان شبانه

محافظ دندان شبانه

اگر محافظ دهان من به خوبی قرار نگیرد چه اتفاقی می افتد؟

در صورتی که محافظ دندان شما اندازه مناسبی ندارد، نخستین کاری که باید انجام دهید این است که یک محافظ دندان شبانه مناسب سفارشی تهیه کنید. در بیشتر موارد، این گام ساده با ایجاد محافظت و راحتی بیشتر، مشکل را حل می کند.

محققان دریافته اند، افرادی که از محافظ های شبانه بدون نسخه استفاده می کنند در مقایسه با افرادی که از یک محافظ دندان شبانه کاملاً اندازه استفاده می کنند، برای ایجاد یک تناسب بالینی قابل قبول اوقات دشوارتری دارند.

برای افرادی که نایت گارد سفارشی دارند که به درستی جای نمی گیرد، نخستین گام باید مراجعه به دندانپزشک باشد. دندانپزشک ممکن است بتواند تناسب محافظ دندان شما را بررسی کند، یا ممکن است به شما توصیه کنند که برای محافظ دندان شبانه جدید از دندان های شما قالب جدیدی گرفته شود.

صرف نظر از علت عدم قرار گیری درست نایت گارد شما، داشتن تناسب دقیق بسیار مهم است. محافظ دهان باید برای محافظت از دندان های شما در برابر ساییدن و فشردن فک به دلیل دندان قروچه و اختلال مفصل فکی- گیجگاهی مناسب باشد. نایت گارد نامتناسب ممکن است اثرات ناخواسته ای روی بایت شما داشته باشد. علاوه بر این، ممکن است عوارض جانبی و درد TMJ از بین نروند. این عوارض جانبی ممکن است شامل درد فک، درد صورت، درد عضلات فک و آسیب دندان باشند. یک محافظ دندان شبانه که به درستی جای نمی گیرد، حتی می تواند باعث بروز مشکلات بیشتری برای سلامت دهان و دندان ها شود.

 محافظ دندان شبانه

محافظ دندان شبانه

اگر نتوان دهان خود را با محافظ دندان شبانه خود بست، چه باید کرد؟

فشردن و ساییدن دندان ها به دلیل دندان قروچه و اختلال عملکرد مفصل فکی- گیجگاهی اغلب با علائم دردناک زیادی همراه است، اما نایت گارد می تواند از دندان های بالا و پایین و همچنین فک محافظت کند. محافظ دندان یا ابزار ارتودنسی که به درستی نصب شده باشد به خوبی روی دندان های شما قرار می گیرد، و در حین استفاده از ابزار باید بتوانید دهان خود را ببندید. اگر نایت گارد شما به درستی جای نمی گیرد، به سراغ یک محافظ دندان شبانه مناسب بروید یا برای یافتن راه حل از دندانپزشک خود وقت بگیرید.

اگر از محافظ دندان شبانه استفاده می کنید و در حین استفاده از اسپلینت نمی توانید دهان خود را ببندید، به خرید یک محافظ دندان شبانه سفارشی کاملاً متناسب با دندان های خود فکر کنید. این کار از دندان های شما در برابر دندان قروچه بهتر محافظت می کند و احساس راحتی بیشتری ایجاد می کند.

گرچه معمولاً نوجوانان بریس های ارتودنسی را دریافت می کنند، اما امروزه افراد بزرگسال بیشتری تصمیم می گیرند که دندان های کج یا نامرتب خود را با استفاده از بریس ها اصلاح کنند.

احتمالاً به تازگی براکت های خود را دریافت کرده اید و ارتودنتیست شما فهرستی از بایدها و نبایدها را همراه با دستورالعمل هایی برای نگهداری مناسب با شما در میان می گذارد. چیزی که انتظارش را نداشتید این بود که مجبور شوید هر چند وقت یک مرتبه برای تنظیمات بازگردید. ممکن است به این موضوع فکر کنید که چرا باید برای تنظیم ابزار خود به ارتودنتیست مراجعه کنید. بالأخره، آیا بریس ها دندان های شما را به صورت خود به خود صاف نمی کنند؟ حقیقت این است که بریس ها به تنظیمات منظم نیاز دارند تا اطمینان حاصل شود که آنها به طور مؤثر کار می کنند و شما در مسیر دستیابی به نتایج دلخواه خود قرار دارید. این مقاله به بررسی این موضوع می پردازد که چرا بریس ها به تنظیمات نیاز دارند و در طول قرار ملاقات انتظار چه چیزی را می توانید داشته باشید.

چرا بریس ها به تنظیمات نیاز دارند؟

دندان های شما اجسام ساکنی نیستند. بلکه آنها در پاسخ به فشار جابجا می شوند و حرکت می کنند. هدف از بریس ها صاف کردن دندان های کج و کمک به همراستا کردن دندان ها، فک و لبخند شماست. بریس ها فشار ملایم و ثابتی به دندان های شما وارد می کنند که به تدریج آنها را به موقعیت مورد نظر منتقل می کنند. طی این فرآیند، لثه ها و دندان های شما روند بازسازی را طی می کنند. به همین دلیل است که ارتودنتیست باید به طور منظم بریس ها را تنظیم کند تا اطمینان حاصل نماید که فشار به درستی اعمال می شود و دندان های شما در جهت درست در حال حرکت هستند. علاوه بر این، باید رابر بندهای الاستیک شما را تعویض کند تا فشار آنها برای حرکت دندان های شما ادامه یابد. رابر بندهای فرسوده که بیش از حد کشیده شده اند نمی توانند فشار مورد نیاز دهان شما را حفظ کنند. سیم های شما هم همینطور. با جابجایی دندان ها، ممکن است شکاف هایی در سیم های شما ایجاد شود. آنها نیز باید سفت شوند تا اطمینان حاصل شود که دندان های شما به جایی که قرار است، حرکت می کنند.

علاوه بر این، با حرکت دندان ها، سیم ها و براکت های بریس ها می توانند شل شده یا آسیب ببینند. تنظیمات این امکان را برای ارتودنتیست شما فراهم می کنند تا این اجزاء را سفت یا تعویض کند، و از عملکرد صحیح بریس های شما اطمینان حاصل کند.

سفت و تنظییم کردن براکت ارتودنسی

سفت و تنظییم کردن براکت ارتودنسی

در طول یک قرار ملاقات تنظیم بریس ها چه اتفاقی می افتد؟

ارتودنتیست شما در طول یک قرار ملاقات برای تنظیم ابزار شما، بریس ها و دندان های شما را معاینه خواهد کرد تا مشخص نماید چه تغییراتی باید ایجاد شوند. علاوه بر این، آنها ممکن است عکس های رادیوگرافی با اشعه ایکس یا سایر تصاویر را برای مشاهده نحوه حرکت دندان های شما بگیرند.

ارتودنتیست هنگامی که به صورت شفاف پیشرفت درمان شما را درک کرد، تنظیمات لازم را روی بریس های شما انجام خواهد داد. این ممکن است شامل سفت کردن یا شل کردن سیم ها، تعویض براکت ها، یا ایجاد تغییرات دیگر در ابزار باشد.

پس از معاینه، اولین گام در تنظیمات، برداشتن لیگاچورها است که سیم های کمانی را روی براکت ها نگه می دارند. در مرحله بعد، سیم کمانی برداشته می شود و ارتودنتیست دوباره موقعیت دندان ها را بررسی می کند تا مشخص کند که آیا به سیم کمانی جدید نیاز دارید یا خیر. در نهایت، یا سیم کمانی قدیمی شما یا یک سیم جدید مجدداً به براکت ها وصل می شود و لیگاچورها و پس از آن رابربندهای جدید به سیم کمانی اضافه می شوند.

در حالی که تنظیمات ممکن است ناراحت کننده باشند، اما ناراحتی معمولاً فقط مدت کوتاهی طول خواهد کشید. ارتودنتیست شما برای ایجاد تغییرات لازم به سرعت کار خواهد کرد و سپس قبل از آنکه شما مطب را ترک کنید، بررسی خواهد کرد تا اطمینان حاصل نماید که همه چیز به درستی عمل می کند.

سفت و تنظییم کردن براکت ارتودنسی

سفت و تنظییم کردن براکت ارتودنسی

این قرار ملاقات چقدر طول می کشد؟

به طور کلی، تنظیم فقط ۳۰ دقیقه طول می کشد. در حالی که به نظر می رسد کار زیاد است، اما یک فرآیند نسبتاً سریع است. تا آنجا که دردناک خواهد بود، احتمالاً پس از تنظیم، ناراحتی وجود خواهد داشت، زیرا دندان های شما تنظیم می شوند و به مکان مناسب حرکت می کنند، بخصوص پس از چند تنظیم اولیه. جلسات بعدی، به این اندازه ناراحت کننده یا طولانی نخواهند بود.

هر چند وقت یکبار به تنظیمات نیاز خواهید داشت؟

دفعات قرار ملاقات های لازم برای تنظیمات بریس های شما به طرح درمان شما بستگی خواهد داشت. با این حال، اکثر بیماران هر ۴ تا ۸ هفته یک مرتبه برای انجام تنظیمات به ارتودنتیست خود مراجعه می کنند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که هر مورد منحصر به فرد است و ارتودنتیست شما بهترین طرح درمان را برای نیازهای شما مشخص خواهد نمود. علاوه بر این، آنها تعداد ملاقات های شما را بر اساس سرعت حرکت دندان ها و میزان اصلاح مورد نیاز تعیین خواهند کرد.

ممکن است همیشه در هر قرار ملاقات به تنظیمات نیاز نداشته باشید، اما توصیه می شود که برای اطمینان از پیشرفت روند جابجایی دندان های خود، به طور مرتب قرار ملاقات ها را برنامه ریزی کنید.

پس از معاینه کامل، متخصص ارتودنسی به شما اطلاع می دهد که آیا در حال حاضر یا در مراجعه بعدی به تنظیم نیاز دارید.

سفت و تنظییم کردن براکت ارتودنسی

سفت و تنظییم کردن براکت ارتودنسی

اگر تنظیمات بریس های شما انجام نشوند، چه اتفاقی می افتد؟

اگر تنظیمات بریس های شما به صورت منظم انجام نشوند، ممکن است درمان شما بیشتر طول بکشد یا ممکن است به اندازه ای که می توانست، مؤثر نباشد. علاوه بر این، اگر براکت های شما آسیب ببینند یا شکسته شوند و آنها را تعمیر نکنید، می تواند منجر به بروز مشکلات دندانی دیگری شود.

دنبال کردن طرح درمان توصیه شده توسط ارتودنتیست و مراجعه برای تمام جلسات برنامه ریزی شده برای تنظیمات ابزار، برای اطمینان پیدا کردن از بهترین نتایج ممکن برای درمان ارتودنسی بسیار مهم است.

اگر براکت های شما شل شدند، اولین کاری که باید انجام دهید این است که با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید و برای تعمیر فوری وقت بگیرید. در ضمن، می توانید از نوک پاک کن یا موم دندانپزشکی برای پوشاندن سیم های بیرون زده که داخل دهان شما را بریده یا تحریک می کنند، استفاده کنید.

دندان های فشرده همیشه فقط کج به نظر نمی رسند. آنها می توانند از بالای خط لثه یا زیر خط لثه بیرون بیایند، و باعث ناخوشایند شدن ظاهر لبخند شوند. یکی از مشکلات متداولی که در ارتودنسی مشاهده می کنیم بالا بودن دندان نیش است. این دندان ها به جای اینکه با بقیه دندان ها در یک راستا قرار بگیرند، بالاتر از آنها قرار می گیرند. همچنین، این امکان وجود دارد که دندان های نیش فک پایین خیلی پایین تر از دندان های دیگر بیرون بیایند. خبر خوب این است که می توانیم دندان های نیشی که بالاتر بیرون آمده اند را، با با بریس ها یا با الاینرهای شفاف اینویزیلاین درست کنیم!

خب، برخی از دلایل بیرون آمدن دندان های نیش بالاتر از جایی که باید بیرون بیایند چیست و چه گزینه هایی برای برطرف کردن مشکل دندان های نیشی که بالا بیرون می آیند وجود دارد؟ بیایید یک نگاه بیندازیم.

چه چیزی باعث بیرون آمدن دندان های نیش بالاتر از حد معمول می شود؟

چگونه دندان های نیش یک فرد بالاتر بیرون می آیند؟ معمولاً، این به دلیل سایر مشکلات دندانی، مانند باریک بودن سقف دهان یا کام، یا فشردگی بیش از حد دندان ها ایجاد می شود. این مشکلات می توانند باعث فشرده شدن سایر دندان ها شوند، و باعث شوند فضای کمی برای دندان های نیش باقی بماند تا در جایی که باید باشند بیرون بیایند. در عوض، آنها بالای خط لثه بیرون می آیند و بالاتر از دندان های دیگر قرار می گیرند.

زمانی که دندان ها بیرون نمی آیند و در موقعیت مناسب خود قرار نمی گیرند، به آنها دندان های نابجا می گویند. برخی از افراد فقط در رویش دندان های خود تأخیر دارند. دندان های نهفته به دندان هایی اطلاق می گردد که در زمان طبیعی خود می رویند، اما نمی توانند در موقعیت طبیعی خود بیرون بیایند، زیرا چیزی در راه آنها وجود دارد- بویژه دندان های دیگر. این مشکل در مورد بالاتر قرار گرفتن دندان های نیش نسبت به جای معمول آنها شایع تر است که کاسپید (دندان های دو پایه) بالا نیز نامیده می شوند.

اگر دندان های دیگر شما زود بیرون بیایند، یا اگر فضای کافی برای باقی ماندن در جای خود نداشته باشند، ممکن است دندان های نیش شما بالاتر از جای اصلی خود بیرون بیایند. همچنین، اگر دندان های شیری قبل از بیرون آمدن دندان های دائمی نیفتند، ممکن است دندان های نیش را مجبور کنند که خیلی بالا بیرون بیایند.

ارتودنسی دندان های نیش

ارتودنسی دندان های نیش

آیا بالا بودن دندان های نیش باعث ایجاد مشکل می شود؟

این پرسش یک پاسخ کوتاه دارد: آری. دندان های نیشی که بالاتر یا پایین از جای اصلی خود بیرون می آیند، در صورت عدم درمان می توانند باعث بوجود آمدن مشکلات متعددی شوند. دندان های نیش دور از جای خود، ممکن است باعث شوند بخواهید لبخند خود را پنهان کنید. این آخرین چیزی است که می خواهیم ببینیم! ما می خواهیم که شما به نشان دادن لبخند خود افتخار کنید.

اما خارج بودن دندان های نیش شما از ردیف دندان های دیگر می تواند باعث بوجود آمدن مشکلات فراتر از کاهش عزت نفس شود. دندان های نیش خارج از ردیف، به دلیل تراز ضعیف دندان ایجاد می شوند، به این معنا که دندان ها دیگر نیز مشکل دارند. به این معنا که ممکن است در نهایت در گاز زدن و جویدن با مشکلاتی مواجه شوید. همچنین ممکن است در نهایت با درد فک ناشی از غذا خوردن یا حتی مشکلات دندان قروچه مواجه شوید. به همین دلیل است که درمان دندان های نیش خارج از ردیف با بریس ها یا اینویزیلاین بسیار مهم است.

آیا می توان بالا بودن دندان های نیش را با بریس ها اصلاح کرد؟

آری می توان دندان های نیش بالا یا پایین تر از حد معمول را در کنار سایر مشکلات دندانی اصلاح کرد که باعث رویش دندان های نیش بالاتر از جای خود می شوند! بریس ها یک روش آزمایش شده و واقعی برای اصلاح دندان های نیش بالا و مسائلی هستند که باعث ایجاد آنها می شوند، از دندان های کج و فاصله بین دندان ها گرفته تا مال اکلوژن هایی مانند اپن بایت، دیپ بایت یا اوربایت.

درمان دندان های نیش بالا یا پایین با بریس ها می تواند به طور متوسط ​​۹ ماه تا یک سال طول بکشد. اگر مشکلات دندانی دیگری وجود داشته باشد، بخصوص اگر مشکلات دندانی شدیدی دارید، مانند دیپ بایت یا دندان های بسیار فشرده و کج، درمان ممکن است کمی بیشتر طول بکشد.

ارتودنتیست شما در طول مشاوره اولیه می تواند تخمینی از زمان درمان شما به شما ارائه دهد. همچنین می تواند به شما اطلاع دهد که آیا بریس ها یا درمان اینویزیلاین امکان پذیر هستند یا خیر.

ارتودنسی دندان های نیش

ارتودنسی دندان های نیش

آیا می توان دندان های نیش بالا را بدون بریس ها اصلاح کرد؟

گزینه های دیگری برای اصلاح دندان های نیش بالا و پایین وجود دارد. اگر مشکل فشردگی بیش از حد باشد، دندانپزشک شما ممکن است کشیدن دندان ها را توصیه کند تا امکان باز شدن راحت تر دندان های دیگر شما فراهم شود تا دندان های نیش خود به خود در جای خود قرار بگیرند. اغلب، دندان های پرمولر اول یا دوم کشیده می شوند- دندان هایی که بین دندان های مولر عقب و دندان نیش شما قرار دارند. بیمارانی که قوس های دندانی باریک دارند ممکن است یک پالاتال اکسپندر یا بازکننده کام دریافت کنند تا فضا برای جای گیری دندان های نیش بالا ایجاد شود. پالاتال اکسپندر یا وسیع کننده، سقف دهان را باز می کند و فضای بیشتری برای قرار گرفتن دندان ها در موقعیت مناسب خود ایجاد می کند.

در شرایط شدید، ممکن است پیوند لازم باشد. این شامل جراحی دهان است که دندان را درآورده می شود و را در موقعیت صحیح پیوند زده می شود. این اتفاق تنها در صورتی می تواند رخ دهد که فضای کافی برای قرار دادن دندان نیش در محل صحیح خود وجود داشته باشد. به ندرت پیش می آید که به این حد برسد. معمولاً دندان های نیش بالا یا پایین را می توان با کشیدن، درمان ارتودنسی یا ترکیبی از این دو اصلاح کرد.

ارتودنسی دندان های نیش

ارتودنسی دندان های نیش

آیا می توان دندان های نیش بالا یا پایین را با اینویزیلاین اصلاح کرد؟

پاسخ این پرسش کمی پیچیده تر است. ممکن است بتوانید دندان های نیش خارج از ردیف خود را با الاینرهای شفافی مانند اینویزیلاین درمان کنید. به این بستگی دارد که دندان های نیش تا چه اندازه بالاتر از خط لثه قرار گیرند. اگر دندان های نیش نسبتاً نزدیک به خط لثه هستند، ممکن است بتوان از اینویزیلاین برای اصلاح کاسپید بالا استفاده کرد.

در برخی موارد، ممکن است با بریس ها شروع کنیم تا دندان های نیش بالا را پایین بیاوریم در حالی که سایر دندان ها را از مسیر خارج می کنیم تا جایی برای لغزش در جای خود داشته باشند. هنگامی که دندان های نیش به اندازه کافی پایین آمدند، ممکن است برای بقیه درمان با اینویزیلاین انجام شود.

اغلب با این مشکل، بریس ها راه حل شدنی هستند. اگر نگران ظاهر بریس ها هستید، نگران نباشید! بریس های شفاف به عنوان جایگزینی برای بریس های فلزی سنتی ارائه می شوند. بریس های شفاف به گونه ای ساخته می شوند که بیشتر با رنگ طبیعی دندان های شما مطابقت داشته باشند. این باعث می شود که آنها نسبت به بریس های فلزی سنتی کمتر جلب توجه کنند.

دریافت درمان برای دندان های نیش خارج از ردیف دندان های دیگر

بالا یا پایین بودن دندان نیش می تواند باعث بوجود آمدن همه نوع مشکلی شود، از مشکلات عزت نفس گرفته تا مشکلات گاز زدن و جویدن. اما امکان درمان دندان های نیش بالا یا پایین توسط متخصص ارتودنسی وجود دارد. ما می توانیم مشکلات دندانی شما از جمله دندان های نیش بالا یا پایین را ارزیابی کرده و بهترین راه برای درمان آنها را مشخص کنیم. شما می توانید لبخند رویاهای خود را زودتر از آنچه فکر می کنید داشته باشید!

آیا تاکنون در بین دوستان و اطرافیان خود افرادی را دیده‌اید که پس از انجام ارتودنسی از عفونت دندان‌های خود گله و شکایت داشته باشند؟ آیا برایتان پیش آمده است که بخاطر ترس از عفونت دندان پس از ارتودنسی از انجام آن سرباز زنید؟ آیا می‌دانید چطور می‌توان از بروز آبسه و عفونت دندان پس از انجام ارتودنسی جلوگیری کرد؟

همان طور که می‌دانید ارتودنسی یکی از اقدامات حوزه دندانپزشکی به منظور درمان ناهنجاری و مشکلات دندانی یا به اصطلاح تصحیح وضعیت دندان‌ها تا رسیدن به وضعیت استاندارد است. یکی از نکات بسیار مهم در انجام ارتودنسی مراجعه به متخصصی خبره و باتجربه است چرا که ریشه دندان‌ها دارای عروق و اعصابی در خارج و داخل هستند که تغییر ناگهانی و فشار بیش از حد می‌تواند خون رسانی و تغذیه بافت را با مشکل مواجه سازد. از این رو برای جلوگیری از آسیب رسیدن به ریشه دندان لازم است تا درمان ارتودنسی به صورت آرام و با دقت انجام شود که این تنها از دست یک ارتودنتیست متبحر برمی‌آید. یکی از مشکلات بسیار نادر پس از انجام ارتودنسی عفونت یا بروز آبسه بوده که ممکن است این مشکلات به خاطر عدم رعایت بهداشت دهان و دندان یا پوسیدگی‌های قبلی به وجود آید.

عفونت دندان

یکی از بیماری‌های بسیار شایع دهان و دندان که هر یک از ما در طول زندگی خود ممکن است چندین بار با آن مواجه شویم عفونت دندان بوده که به صورت سردرد، گوش درد، دندان درد، تب یا حتی لرز نمایان می‌شود. البته ناگفته نماند که عفونت به خودی خود در دهان ظاهر نشده و بدون شک نتیجه عدم رسیدگی به بهداشت دهان و دندان که موجب پوسیدگی می‌شوند، خواهد بود. در این خصوص لازم است بدانید که اگر با درد ضربانی در دندان‌های خود مواجه شدید احتمالا نشان این خواهد بود که دندان پوسیده شما به موقع درمان نشده و حال عفونت به ریشه دندان رسیده است.

از این رو برای جلوگیری از بروز عفونت و آبسه دندان لازم است تا با مراقبت‌های لازم مانند استفاده از مسواک، دهانشویه و نخ دندان به صورت روزانه از رشد و تکثیر میکروب‌ها جلوگیری کرد. همچنین اگر با نشانه‌های اولیه عفونت دندان مواجه شدید لازم است تا برای درمان سریعا اقدام نمایید. چرا که اگر عفونت در نواحی مختلف پخش شود ممکن است عارضه‌های جدی‌تری را در قسمت ریه، قلب یا فک برای بیمار به همراه داشته باشد. از جمله عوارض عدم درمان عفونت دندان در حین ارتودنسی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

  • ورم صورت به همراه درد
  • افزایش تعداد تنفس
  • اسهال و استفراغ
  • تب و لرز
  • درد در هنگام قورت دادن آب و مواد غذایی
  • سردردهای مکرر
ارتودنسی و عفونت دندان

ارتودنسی و عفونت دندان

آیا ارتودنسی نقشی در عفونت دندان دارد؟

اگرچه ممکن است برخی از افراد بر این باور باشند که ارتودنسی در ایجاد عفونت دندان نقش دارد اما باید بگوییم که این باور کاملا اشتباه بوده و ارتودنسی چه به صورت ثابت، متحرک یا نامرئی به خودی خود هیچ گونه عفونتی را در دندان و لثه فرد به وجود نمی‌آورد. لازم است بدانید که تنها عامل به وجود آمدن عفونت پس از انجام ارتودنسی قطعا‌ عدم رعایت موارد بهداشتی در طول دوره درمان یا پوسیدگی‌های درمان نشده پیش از انجام ارتودنسی خواهد بود.

یکی از نکات بسیار مهم در انجام ارتودنسی ثابت توجه به توصیه‌ها و رعایت موارد بهداشتی است. چرا که در این نوع ارتودنسی به خاطر وجود براکت و سیم روی دندان‌ها و تجمع مواد غذایی و باکتری در اطراف آن‌ها احتمال پوسیدگی و عفونت دندان افزایش می‌یابد.‌ از این رو در طول درمان ارتودنسی رعایت بهداشت دندان بیش از هر زمان دیگر اهمیت داشته و می‌بایست به صورت مرتب از مسواک‌ و دهانشویه‌های مخصوص ارتودنسی و نخ دندان استفاده کرد. یکی دیگر از نکاتی که باید در طول دوره ارتودنسی به آن توجه ویژه نمود، مراجعه به دندانپزشک در صورت مشاهده هر گونه عفونت دندانی است چرا که هیچ گونه عفونتی به خودی خود درمان نشده و سهل انگاری در این امر می‌تواند مشکلات و آسیب‌های فراوانی را برای شما به وجود آورد.

ارتودنسی و عفونت دندان

ارتودنسی و عفونت دندان

چگونه از عفونت دندان در دوران ارتودنسی جلوگیری کنیم؟

به منظور جلوگیری از عفونت در دوران ارتودنسی لازم است تا موارد زیر را رعایت نمایید:

  • بعد از صرف هر وعده غذایی دندان‌های خود را به خوبی مسواک بزنید و از مسواک های بین دندانی مخصوص ارتودنسی نیز استفاده کنید.
  • استفاده از نخ دندان را به صورت روزانه فراموش نکنید. در این خصوص اگر نحوه استفاده از نخ دندان در طول دوره ارتودنسی را نمی‌دانید لازم است تا از متخصص ارتودنسی سوال نمایید.
  • برای از بین بردن باکتری‌های دهان و دندان لازم است تا از یک دهانشویه مناسب طبق نظر ارتودنتیست خود استفاده کنید.
  • مصرف مواد قندی و نوشیدنی‌های گازدار را به حداقل برسانید.
  • ابزارهای لازم برای بهداشت دهان و دندان در طول دوره ارتودنسی را تهیه نمایید. مسواک‌های بین دندانی از جمله ابزارهایی هستند که می‌توان با استفاده از آن‌ها به راحتی بین براکت‌های خود را تمیز کنید.
  • حتما مطابق با زمان تعیین شده به متخصص ارتودنسی برای بررسی وضعیت و شرایط دهان و دندان خود مراجعه نمایید.
ارتودنسی و عفونت دندان

ارتودنسی و عفونت دندان

سوالات متداول

  1. آیا عفونت به وجود آمده در طول دوره ارتودنسی پس از اتمام دوره به خودی خود درمان می‌شود؟

در خصوص این سوال باید به شما بگوییم که هیچ‌گاه عفونت به ‌خودی‌ خود درمان نشده و عدم رسیدگی به آن عوارض شدیدتری مانند از دست رفتن دندان را برای بیمار به همراه می‌آورد. از این رو لازم است تا برای درمان عفونت و جلوگیری از مشکلات پیش رو سریعا به دندانپزشک مربوطه مراجعه نمود.

  1. آیا برای درمان عفونت‌های دندان می‌توان از زردچوبه و آویشن استفاده کرد؟

اگر چه از گذشته تا به امروز برای درمان عفونت‌های دندان بسیاری از افراد به سراغ استفاده از زردچوبه و آویشن می‌روند اما باید بگوییم که این مواد نمی‌توانند عفونت را به طور کل برطرف کنند و تنها ممکن است درد و علائم را کاهش دهند. بنابراین در صورت مشاهده هر گونه علائم عفونت می‌بایست هر چه سریع‌تر به دندانپزشک مراجعه کرد.

  1. با مشاهده چه علائمی متوجه شویم که دچار عفونت دندان شده‌ایم؟

از جمله مواردی که با مشاهده آن‌ها می‌توان به عفونت دهان و دندان پی برد عبارتند از:

  • بوی بد دهان
  • احساس مزه تلخی در دهان
  • خونریزی در هنگام استفاده از مسواک و نخ دندان
  • احساس درد و ناراحتی هنگام لمس لثه‌ها
  • تورم در ناحیه ارتباط دندان و لثه
  • تغییر رنگ لثه‌ها از صورتی کمرنگ به رنگ‌های تیره، آبی یا بنفش
ارتودنسی و عفونت دندان

ارتودنسی و عفونت دندان

سخن پایانی

همان‌ طور که در بالا نیز بیان کردیم ارتودنسی یکی از اقدامات حوزه دندانپزشکی است که هم به منظور زیبایی و هم به منظور درمان انجام می‌گیرد. با این حال ممکن است برخی از افراد به خاطر ترس از ارتودنسی و ارتباط آن با عفونت‌های دندان انجام ارتودنسی خود را به تاخیر بیندازند. در این خصوص باید بگوییم که انجام ارتودنسی هیچگاه موجب عفونت دندان نشده و تنها عدم رعایت بهداشت و نکات لازم و عدم درمان پوسیدگی دندان‌ها پیش از ارتودنسی عامل به وجود آمدن عفونت خواهند بود. یکی از نکاتی که در هنگام مشاهده هر گونه عفونت و جلوگیری از عواقب زیان‌بار آن باید توجه داشت مراجعه به موقع به دندانپزشک است. از این رو با مشاهده هر یک از نشانه‌هایی چون تغییر رنگ لثه، درد در لثه‌ها، سردرد گلودرد یا خونریزی لازم است تا سریعا به دندانپزشکی مراجعه شود.

ارتودنسی تسریع شده یا سریع، به نظر می رسد که همان چیزی باشد که همه بیماران ارتودنسی با آن موافق هستند. اگر بریس های خود را در سریع ترین زمان ممکن بردارید تا لبخندی شگفت انگیز از خود نشان دهید، چه چیزی وجود دارد که آن را دوست نداشته باشید؟ با خواندن این مقاله می توانید دریابید که ارتودنسی سریع چیست و آیا شما گزینه خوبی برای انجام آن هستید یا خیر.

ارتودنسی سریع چیست؟

درمان ارتودنسی سریع یا تسریع شده را می توان از طریق یک فرایند جراحی همراه با بریس ها یا الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین به انجام رساند. بلافاصله پس از قرار دادن بریس ها روی دندان ها، متخصص پریودنتیست یک جراحی جزئی روی لثه های شما انجام می دهد تا لثه ها و استخوان های بیمار را “فعال کند”. هنگامی که “فعال” شدند، دندان ها می توانند سریع تر به موقعیت مطلوب خود جابجا شوند. فرایند نسبتاً جدید تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.

ارتودنسی سریع

ارتودنسی سریع

یکی از روش های ارتودنسی سریع:

کورتیکوتومی ها برش های کوچکی هستند که در سطح لثه و استخوان ایجاد می شوند و به حرکت سریع تر دندان ها در طول درمان ارتودنسی کمک می کنند. آنها را می توان هم با ارتودنسی معمولی و هم با اینویزیلاین انجام داد. این یک فرایند بدون درد و کم تهاجم است.

با افزایش سن و گذشت سال ها، بازسازی استخوان که همان سرعت حرکت سلول های استخوانی برای انجام حرکت دندان ها است، کاهش می یابد. در این موارد درمان ارتودنسی با سرعتی که ما انتظار داریم پیشرفت نمی کند.

کورتیکوتومی با ضربه زدن به استخوان کورتیکال و لثه باعث ایجاد PRP (پدیده شتاب دهنده ناحیه ای) می شود، که یک پدیده موقت تسریع ناحیه ای بازسازی استخوان است (دمینرالیزیشن / معدنی سازی مجدد استخوان).

همچنین زمانی که به انجام حرکات بزرگ دندانی- آلوئولار نیاز داشته باشیم و ضخامت یا نوع لثه بیمار اجازه این کار را نمی دهد، می توان از این راهکار استفاده کرد. با کورتیکوتومی می توان از مشکلاتی مانند فرو رفتگی یا شکستگی های دندانی اجتناب کرد که ممکن است در هنگام فشردگی یا فشرده سازی در بیماران دارای بیوتیپ بسیار ظریف رخ دهند.

به طور خلاصه، ارتودنسی با کمک کورتیکوتومی گزینه خوبی برای زمانی است که به دنبال سرعت بیشتر هستیم و یا زمانی که به انجام حرکات بزرگ بدون عوارض جانبی بر پریودنتیوم بیمار نیاز داریم.

جوانب مثبت ارتودنسی تسریع شده

درمان سریع ارتودنسی مزایای متعددی دارد.

درمان سریع تر

اکثر بیماران تمایل دارند که زمان استفاده از بریس ها یا اینویزیلاین را کاهش دهند و ارتودنسی تسریع شده یکی از معدود راه هایی است که می توان با آن به زمان کوتاه تر درمان دست یافت.

برخی از افراد به دلیل زمان تخمینی ۲۴ و ۳۶ ماهه درمان تصمیم می گیرند از درمان ارتودنسی اجتناب کنند. با گزینه ارتودنسی تسریع شده که چندین ماه از زمان درمان آنها می کاهد، ممکن است تمایل بیشتری به ادامه درمان داشته باشند.

ارتودنسی سریع

ارتودنسی سریع

نتایج قابل مشاهده سریع تر

ممکن است چندین ماه پس از شروع استفاده از بریس ها طول بکشد تا بیماران متوجه تغییر قابل مشاهده در موقعیت دندان های خود شوند. برای برخی از بیماران، زمانی که به نظر می رسد دندان های آنها تنها اندکی حرکت می کنند، ناامید کننده است. با درمان ارتودنسی سریع، حرکت دندان ها سریع تر انجام می شود و برای برخی از بیماران، آگاهی از پیشرفت خوشحال کننده است.

پشتیبانی بهتر از دندان ها و لثه ها

این جراحی استخوانی را فعال می کند که می تواند حمایت زیرین برای دندان ها و لثه ها را افزایش دهد. با تحریک و نرم کردن استخوان، دندان ها می توانند با سرعت بیشتری حرکت کنند و برای ایجاد پایه قوی تری برای دندان ها استخوان جدید ایجاد می شود. در برخی موارد، حجم بیشتر استخوان در لثه می تواند زیبایی چهره را بهبود بخشد.

آماده برای یک رویداد بزرگ

بیمارانی که رویداد بزرگی در راه دارند و می خواهند درمان را به موقع به پایان برسانند تا لبخند جدید خود را به رخ دیگران بکشند، می توانند از زمان درمان سریع بهره ببرند. ارتودنسی سریع ممکن است تنها راه برای پایان دادن به موقع به درمان برای یک رویداد بزرگ، مانند یک مراسم خاص در مدرسه، عروسی یا سفر به خارج از کشور باشد.

جراحی جزئی به جای جراحی بزرگ

تعداد اندکی از بیماران به عنوان بخشی از طرح درمان خود به جراحی فک نیاز دارند. گاهی اوقات جراحی ارتودنسی سریع می تواند جای جراحی فک را بگیرد که زمان بهبودی طولانی تری دارد. همچنین می توان از درمان ارتودنسی تسریع شده به جای کشیدن دندان یا کاهش تعداد دندان هایی استفاده کرد که باید قبل از اعمال بریس ها کشیده شوند.

ارتودنسی سریع

ارتودنسی سریع

معایب ارتودنسی تسریع شده

در حالی که ارتودنسی تسریع شده مزایای زیادی دارد، اما معایبی نیز دارد.

برای همه مناسب نیست

ارتودنسی تسریع شده برای برخی از بیماران مناسب نیست. افرادی که سیگار می کشند یا مشکل لثه دارند، به دلیل خطر عفونت، ممکن است به آنها توصیه شود از ارتودنسی تسریع شده استفاده نکنند.

فرایند جراحی

ارتودنسی تسریع شده یک فرایند جراحی است و هر جراحی با خطراتی همراه است. درمان ارتودنسی سریع در ۲۰ سال گذشته در سراسر جهان انجام شده است و موارد نسبتاً اندکی از عوارض ثبت شده آن وجود داشته اند، اما همیشه شانس کمی وجود دارد.

همان تعداد قرار ملاقات با ارتودنتیست

متأسفانه، زمان کوتاه تر درمان، تعداد تنظیمات لازم برای بریس های شما را کاهش نمی دهد، بنابراین قرار ملاقات های شما به هم نزدیک تر می شوند (با فواصل زمانی کوتاه تری انجام می شوند). برخی از بیماران ترجیح می دهند که قرار ملاقات های آنها در طول یک دوره درمان طولانی تر و با فاصله های بیشتر باشند تا زمان بیشتری بین هر جلسه تنظیم داشته باشند.

هزینه جراحی

حتی با وجود بیمه درمانی، هر بیمار در صورت انتخاب ارتودنسی سریع، برای درمان خود باید هزینه بیشتری بپردازد. ممکن است لازم باشد هزینه های جراحی و بیهوشی از جیب شما پرداخته شوند. اگر زمان درمان کوتاه تر برای شما ارزش هزینه اضافی را دارد، باید خودتان همه جوانب را بسنجید.

ارتودنسی سریع

ارتودنسی سریع

برای تصمیم گیری آگاهانه سوال بپرسید

اگر متخصص ارتودنسی شما ارتودنسی تسریع شده را برای شما یا فرزندتان پیشنهاد کرده است، مهم است که قبل از اقدام، آگاهانه تصمیم بگیرید. فهرستی از پرسش هایی که دوست دارید در قرار ملاقات بعدی خود به آنها پاسخ داده شود، یادداشت کنید تا فراموش نکنید که چیزهایی بپرسید. هنگامی که تمام حقایق را دارید، می توانید تصمیم بگیرید که آیا می خواهید گزینه ارتودنسی تسریع شده را انتخاب کنید یا خیر.

کارهایی که می توانید به جای ارتودنسی سریع انجام دهید

نکات ما را دنبال کنید تا مطمئن شوید براکت های شما فقط تا زمانی که لازم است روی دندان های شما قرار دارند.

مراقب بریس های خود باشید.

فقط یک لقمه از چیزی که نباید با بریس بخورید لازم است تا یک سیم بشکند یا باعث شل شدن براکت شود. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، باید هر چه سریع تر آن را ترمیم کنید، در غیر این صورت دندان ها می توانند به موقعیت قبلی خود باز گردند.

مراقبت از بریس ها به شما کمک خواهد کرد مطمئن شوید که در طول درمان ارتودنسی بهترین نتایج ممکن را خواهید داشت. از خوردن غذاهای سفت مانند نان تست، آجیل های بزرگ، یخ، ذرت بو داده، آبنبات های سفت و سیب بدون برش دادن آن به اندازه یک گاز خودداری کنید. از خوراکی های چسبناک و جویدنی مانند آبنبات، شیرین بیان، کارامل و مارشملو نیز باید اجتناب شود.

در صورت شکستن ابزارها، سریع قرار ملاقات بگذارید.

اگر دچار شکستگی شدید (مثل شکستگی سیم یا براکت)، فوراً تماس بگیرید تا برای تعمیر اضطراری وقت بگیرید. شما باید در اسرع وقت آن را ترمیم کنید، در غیر این صورت دندان ها می توانند به سرعت از موقعیت دلخواه خود خارج شوند و بخشی از کار سخت شما را خنثی کنند.

از الاستیک ها استفاده کنید.

اگر ارتودنتیست شما الاستیک ها را توصیه کرده است، مطمئن شوید که تا حد امکان از آنها استفاده می کنید. الاستیک ها سریع تر از بریس ها به تنهایی، قدرت کشش بیشتری برای جابجایی دندان ها به محل مطلوب فراهم می کنند. وقتی غذا خوردن و مسواک زدن تمام شد، الاستیک های خود را دوباره وصل کنید. با دنبال کردن دستورالعمل های ارتودنتیست خود، درمان را در اسرع وقت به پایان خواهید رساند.

بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید

هیچ چیز به اندازه بهداشت نامناسب دندان ها باعث کاهش سرعت درمان نمی شود. اگر روزانه مسواک نمی زنید و نخ دندان نمی کشید، پلاک در اطراف براکت ها ایجاد می شود. این باکتری می تواند منجر به بروز بیماری لثه شود و به محض پیشرفت، درمان ارتودنسی باید متوقف شود تا سلامت لثه ها بهبود یابد. اگر زمانی که بیمار به بیماری لثه مبتلا است به دندان ها اجازه داده شود که به حرکت خود ادامه دهند، ممکن است عوارض جدی برای لثه ها و دندان ها ایجاد شود. با ارتودنسی سریع و مراقبت خوب از دندان های خود، می توانید از سریع ترین زمان درمان ارتودنسی مطمئن شوید.

مسائل ارتودنسی که به درمان نیاز دارند اشکال مختلفی دارند. ما اغلب ما به مسائلی مانند آندربایت، اوربایت و مشکلات فاصله فکر می کنیم، اما دندان های نهفته می توانند روی عملکرد لبخند افراد تأثیر بگذارند. اما دندان های نهفته دقیقاً چه هستند و ارتودنسی چگونه می تواند کمک کند؟

برای بسیاری از ما، اولین مرتبه ای که در مورد داشتن دندان نهفته چیزی می شنویم، نزد دندانپزشک است. در مراحل اولیه، ممکن است متوجه نباشید که یک دندان نهفته دارید، زیرا ممکن است روی بایت شما تأثیری نداشته باشد یا باعث بروز درد نشود. با این حال  اگر درمان نشده باقی بماند می تواند منجر به بروز مشکلات پیچیده ای شود که درمان آنها دشوار است. اگر دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی شما به تازگی شما را در مورد دندان های نهفته مطلع کرده است، اطلاعات زیر در درک بهتر تشخیص و گزینه های درمانی به شما کمک خواهند کرد.

دندان نهفته چیست؟

دندان های نهفته، دندان هایی هستند که نمی توانند در زمان مورد انتظار به طور کامل به داخل دهان برویند، زیرا رویش آنها مسدود شده است. دندان نهفته اغلب به دلیل مشکل فاصله، قادر به فشار دادن و خارج شدن از داخل لثه نیست و ناراحتی و همچنین مشکلاتی در مورد نحوه عملکرد بایت ممکن است رخ دهد.

مجموعه کامل دندان های دائمی (به استثناء دندان های عقل) می توانند در سنین ۱۰ تا ۱۴ سالگی بیرون بیایند. اگر شما یا فرزند شما در از دست دادن یا جایگزین شدن دندان شیری تأخیر داشته باشید، باید به دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی مراجعه کنید تا علت تأخیر را مشخص کند.

اکثر افراد دندان های نهفته را به دندان های عقل ارتباط می دهند، اما اینها تنها دندان هایی نیستند که می توانند نهفته شوند. یکی دیگر از دندان هایی که عموماً نهفته است دندان نیش فک بالا است که در حدود سن ۱۳ سالگی می روید. در بیشتر موارد تنها یکی از دندان های نیش نهفته می شود، اما برخی از بیماران ممکن است هر دو را نهفته داشته باشند. دلیل اینکه این دندان ها بیشتر از دندان های عقل نهفته می شوند این است که معمولاً بعد از دندان های پیشین و پرمولر بیرون می آیند. و اگر این دندان ها جایی برای دندان های نیش باقی نگذارند، جایی برای دندان های نیش وجود ندارد و در نتیجه داخل فک نهفته باقی می مانند.

 درمان ارتودنسی دندان نهفته

درمان ارتودنسی دندان نهفته

انواع دندان نهفته

بسته به جهت رشد دندان ها زیر خط لثه، انواع مختلفی از دندان های نهفته وجود دارد. انواع دندان های نهفته ای که ممکن است مشاهده کنید عبارتند از:

  • نهفتگی افقی جایی است که دندان تقریباً با زاویه ۹۰ درجه نسبت به بقیه دندان ها رشد می کند، و اغلب به ریشه دندان های مجاور فشار وارد می کند.
  • نهفتگی عمودی در صورتی است که دندان در جهت صحیح می روید، اما آنقدر نزدیک به دندان های مجاور رشد کرده است، که مانع رویش آن می شود.
  • نهفتگی زاویه ای در صورتی است که دندان به صورت زاویه دار رشد می کند، و باعث مسدود شدن آن در زیر خط لثه می شود.
  • رویش جزئی معمولاً نوعی نهفتگی زاویه زاویه دار است. این در صورتی است که دندان شروع به فشار دادن از درون لثه می کند اما به دلیل نزدیکی به دندان های دیگر، متوقف می شود.

دندان نهفته: علائم و نشانه ها

شایع ترین تظاهر دندان نهفته بدون علامت، وجود دندان شیری در زمانی است که باید از دست می رفته است، یا دندان دائمی جایگزین آن نروئیده است. مراجعه به متخصص ارتودنسی برای معاینه، که اغلب به عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس پانورامیک (OPG) و یا سی تی پرتو مخروطی نیاز دارد، موقعیت دندان یا دندان های مورد نظر را به وضوح نشان خواهد داد. سپس برای مدیریت وضعیت می توان درمان مناسب را انجام داد.

علائم دیگری که نشان می دهند ممکن است شما دندان نهفته داشته باشید عبارتند از:

  • درد یا حساسیت روی لثه ها
  • سر دردهای طولانی مدت
  • قرمزی و تورم لثه ها
  • مشکل در باز کردن فک یا دهان

خطرات نهفته بودن دندان چیست؟

دندان نهفته در صورت عدم درمان، می تواند باعث ایجاد تعدادی از مشکلات برای دندان های مجاور شود. دندان های نهفته ممکن است باعث بروز ناراحتی یا درد شوند یا خیر، با این حال، علیرغم این، دندان مشکل آفرین ممکن است به دندان ها و لثه های اطراف فشار وارد کند، که در بدترین حالت، ممکن است منجر به از دست رفتن دندان های مجاور شود.

درمان دندان های نهفته نه تنها به این دلیل مهم است که می توانند روی ظاهر لبخند تأثیر منفی بگذارند، بلکه به این دلیل است که می توانند به سلامت لبخند نیز آسیب وارد کنند. دندان های نهفته می توانند باعث بروز درد و ناراحتی و پوسیدگی دندان ها شوند، زیرا نمی توان آنها را به درستی تمیز کرد. در برخی موارد، ممکن است التهاب لثه به نام پری کورونیت رخ دهد.

در مورد دندان های عقل، نهفتگی معمولاً با کشیدن دندان قابل درمان است. اما برای سایر دندان های نهفته، بهتر است آنها را با مراقبت های ارتودنتیک درمان کنید.

 درمان ارتودنسی دندان نهفته

درمان ارتودنسی دندان نهفته

درمان ارتودنسی چگونه می تواند به دندان نهفته کمک کند؟

رویکرد ارتودنسی به دندان نهفته به طور کلی به سن شما و زاویه یا جهتی بستگی دارد که دندان نهفته در حال رویش است و اینکه چقدر می توان دندان نهفته را با موفقیت وارد قوس دندانی کرد.

ما معمولاً نمی توانیم از نهفتگی دندان ها جلوگیری کنیم، اما می توانیم آنها را اصلاح کنیم. تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس و یک معاینه کامل می توانند به تعیین بهترین طرح درمان کمک کنند.

نهفتگی دندان اگر به اندازه کافی زود تشخیص داده شود، ارتودنتیست شما ممکن است با کشیدن زود هنگام دندان های شیری درست، احتمالاً همراه با قرار دادن یک فضا نگهدار یا ابزار وسیع کننده کام یا اکسپندر، به اصلاح رشد دندان نهفته کمک کند.

گاهی اوقات اگر فضای کافی برای رویش دندان نهفته ایجاد شود، ممکن است خود به خود بیرون بیاید.

اگر دندان نهفته در محلی خارج از قوس دندانی قرار داشته باشد، ممکن است مداخله جراحی برای نمایان کردن دندان نهفته ضروری باشد. در این موارد برای کنترل مسیر رویش دندان نهفته برای به حداقل رساندن آسیب به خود دندان و دندان های اطراف، درمان ارتودنسی، معمولاً شامل بریس ها، ضروری است.

در موارد خاص، ممکن است دندان نهفته قابل نجات دادن نباشد و ممکن است نیاز به کشیدن داشته باشد.

برای کمک به تغییر موقعیت دندان های دیگر می توان از بریس ها استفاده کرد، تا برای دندان نهفته جایی ایجاد شود. برای بسیاری از بیماران، ایجاد فضای کافی برای رویش دندان به صورت خود به خود کافی خواهد بود. با این حال، در برخی موارد، بیماران ممکن است به جراحی دهان نیاز داشته باشند تا به برداشتن برخی از بافت لثه کمک کند تا بیشتر دندان در معرض دید قرار گیرد. سپس این امکان را برای درمان ارتودنسی برای اصلاح محل قرار گیری دندان ها فراهم می کند.

ارتودنتیست شما یک براکت با یک زنجیر روی دندان (یا دندان های) نهفته قرار می دهد. این کار دندان نهفته را به درستی به سمت سیم و براکت های بریس هدایت می کند و دندان را به محل مناسب خود می کشد. هنگامی که دندان به اندازه کافی در جای خود قرار گرفت، زنجیر برداشته می شود و یک نوار لاستیکی جای آن را می گیرد و دندان را به موقعیت ایده آل خود هدایت می کند. این فرآیند می تواند تا یک سال طول بکشد زیرا ردیابی رشد طبیعی دندان بسیار مهم است.

درمان دندان های نهفته در بیماران جوان تر بسیار ایده آل است زیرا فک های آنها هنوز در حال رشد هستند، اما در هر سنی می توان این کار را انجام داد. تشخیص و درمان زود هنگام این فرصت را برای متخصص ارتودنسی فراهم می کنند تا رشد فک و قوس های دندانی را برای قرار دادن تمام دندان های دائمی هدایت کند تا اطمینان حاصل شود که بایت به درستی اصلاح شده است.

درمان دندان های نهفته برای اطمینان از اینکه لبخند شما به درستی می تواند کار کند، مهم است. نه تنها این، شما از سایر مشکلات جدی مانند درد فک، جابجایی دندان ها، آسیب ریشه، از دست دادن دندان، عفونت و بایت مشکل دار جلوگیری خواهید کرد. همه این مسائل می توانند منجر به نیاز به کار ترمیمی پر هزینه شوند.

بهترین راه برای دریافت طرح تشخیص و درمان کامل، مشاوره با متخصص ارتودنسی است. آنها می توانند با اطلاعات مناسب در مورد دندان یا دندان های نهفته و بهترین طرح درمان برای مدیریت وضعیت، به شما مشاوره دهند.

رشد دندان های شیری از زمانی که کودک درون رحم مادر است آغاز می شود. در حدود هفته ۵ بارداری، اولین جوانه های دندان های شیری در فک نوزاد ظاهر می شوند. نوزاد در بدو تولد دارای مجموعه کاملی از ۲۰ دندان شیری (۱۰ دندان در فک بالا و ۱۰ دندان در فک پایین) زیر لثه ها پنهان دارد. دندان های شیری با نام های دندان های نوزادی یا دندان اولیه نیز شناخته می شوند.

انواع دندان

نام انواع دندان ها عبارتند از:

  • دندان های ثنایا یا پیشین: دندان های جلو که در فک های بالا و پایین واقع شده اند. هر دندان پیشین دارای یک لبه برنده نازک است. دندان های پیشین فک بالا و پایین مانند یک قیچی به هم می رسند تا غذا را ببرند.
  • دندان نیش: دندان های نوک تیز در دو طرف دندان های پیشین در فک های بالا و پایین؛ که برای پاره کردن غذا استفاده می شوند.
  • دندان های پرمولر: که دارای سطوح صاف برای خرد کردن غذا هستند.
  • دندان های مولر: بزرگ تر از دندان های پرمولر و در قسمت عقب دهان هستند و سطوح پهن و صافی دارند که غذا را آسیاب می کنند.

دندان درآوردن

“رویش دندان” به خروج دندان از خط لثه اشاره دارد. در نوزادان، رویش دندان، درآوردن دندان نیز نامیده می شود. زمان بندی رویش دندان در کودکان مختلف متفاوت است. به عنوان مثال، اولین دندان یک کودک ممکن است در چند ماهگی بیرون بیاید، در حالی که کودک دیگر ممکن است تا ۱۲ ماهگی یا بیشتر شروع به دندان درآوردن نکند.

زمان بندی دقیق ممکن است در کودکان مختلف متفاوت باشد اما ترتیب رشد دندان ها در کودکان مختلف ثابت تر است.

دندان های فک بالا رویش دندان از دست رفتن دندان
پیشین مرکزی ۸ تا ۱۲ ماهگی ۶ تا ۷ سالگی
پیشین لترال ۹ تا ۱۳ ماهگی ۷ تا ۸ سالگی
نیش (کاسپید) ۱۶ تا ۲۲ ماهگی ۱۰ تا ۱۲ سالگی
مولر اول ۱۳ تا ۱۹ ماهگی ۹ تا ۱۱ سالگی
مولر دوم ۲۵ تا ۳۳ ماهگی ۱۰ تا ۱۲ سالگی
دندان های فک پایین رویش دندان از دست رفتن دندان
مولر دوم ۲۳ تا ۳۱ ماهگی ۱۰ تا ۱۲ سالگی
مولر اول ۱۴ تا ۱۸ ماهگی ۹ تا ۱۱ سالگی
نیش (کاسپید) ۱۷ تا ۲۳ ماهگی ۹ تا ۱۲ سالگی
پیشین لترال ۱۰ تا ۱۶ ماهگی ۷ تا ۸ سالگی
پیشی مرکزی ۶ تا ۱۰ ماهگی ۶ تا ۷ سالگی

به طور کلی، کودک به طور متوسط ​​تا سن ۳ سالگی مجموعه کامل ۲۰ دندان شیری خود را دارد.

روند رویش دندان ها در کودکی و نوجوانی

روند رویش دندان ها در کودکی و نوجوانی

مدیریت فرآیند دندان درآوردن

سیستم ایمنی نوزادان از حدود ۶ ماهگی شروع به تغییر می کند. این امر، در کنار تمایل به گذاشتن اشیا داخل دهان، آنها را مستعد ابتلا به بیماری ها می کند. علائم بیماری های شایع دوران کودکی مانند تغییر در الگوهای خواب و غذا خوردن، گیجی، بثورات پوستی، آبریزش از دهان، آبریزش بینی و اسهال اغلب با دندان درآوردن مرتبط هستند، در حالی که ممکن است علت آن نباشد. اگر کودک شما این علائم را داشته باشد، باید در مورد علل احتمالی دیگر مانند عفونت های باکتریایی، ویروسی یا گوش میانی با پزشک کودک خود صحبت کنید.

دندان درآوردن حدود ۸ روز طول می کشد که شامل ۴ روز قبل و ۳ روز بعد از بیرون آمدن دندان ها از داخل لثه می شود. (ممکن است یک حباب آبی- خاکستری روی لثه مشاهده کنید، جایی که دندان در حال ظاهر شدن است. این کیست رویشی نامیده می شود و معمولاً بدون درمان از بین خواهد رفت.) در طول این مدت، راحت نگه داشتن کودکان می تواند دشوار باشد.

برخی از نکات عبارتند از:

  • ماساژ دادن- به آرامی لثه را با انگشتان تمیز یا یک پارچه نرم و مرطوب ماساژ دهید.
  • حلقه های دندان درآوردن سرد (نه یخ زده) یا نان سوخاری- فشار ناشی از یک جسم سرد می تواند ناراحتی ناشی از دندان درآوردن را تسکین دهد. حلقه های پلاستیکی دندان درآوردن را درون آب جوش یا ماشین ظرفشویی استریل نکنید، مگر اینکه توسط سازنده مشخص شده باشد. قبل از خرید حلقه های دندان درآوردن حتماً اطلاعات محصول را بررسی کنید. از نمونه هایی که در آنها از نرم کننده پلاستیکی به نام “دی ایسونونیل فتالات” استفاده می شود خودداری کنید.
  • نان های سوخاری دندان درآوردن شیرین نشده یا بیسکویت های دندان درآوردن بدون قند- اینها را می توان به نوزادان بالای ۶ ماه داد که شروع به خوردن مواد جامد کرده اند.
  • داروهای تسکین دهنده درد- پاراستامول برای کودکان خوب عمل می کند. ایبوپروفن نیز ممکن است کمک کند، اما به خوبی توسط کودکان تحمل نمی شود.
  • خشک کردن آب دهان- پوست اطراف دهان، بویژه ناحیه چانه، ممکن است تحریک شود. در طول روز به آرامی آن را با یک پارچه نرم پاک کنید.

برخی از درمان ها باید با احتیاط استفاده شوند یا اصلاً استفاده نشوند. آنها عبارتند از:

گردنبندهای دندان درآوردن: برخی افراد معتقدند کهربا در تماس با پوست گرم، روغن شفابخش آزاد می کند. تصور می شود این روغن تسکین دهنده است یا به کاهش درد کمک می کند. گرچه بندها یا گردنبندهای کهربایی دندان درآوردن برای استفاده در اطراف گردن، مچ دست یا مچ پا طراحی شده اند، اما به اشتباه برای جویدن استفاده شده اند. ACCC یک بیانیه ایمنی محصول در مورد گردنبندهای کهربایی دندان درآوردن منتشر کرده است که در مورد خطرات احتمالی خفگی و تنگی نفس هشدار داده است. از والدین خواسته می شود راه های کم خطرتر دیگری را برای تسکین درد دندان درآوردن در نظر بگیرند.

ژل های دندان درآوردن- ژل های دندان درآوردن معمول حاوی ۷/۸ تا ۹ درصد مواد کولین سالیسیلات هستند. سالیسیلات به آسپرین مربوط است. استفاده از آسپرین برای کودکان زیر ۱۶ سال توصیه نمی شود، زیرا شناخته شده است که در برخی از کودکان باعث ایجاد سندرم ری Reye’s syndrome می شود- یک وضعیت نادر اما بالقوه کشنده که می تواند باعث آسیب کبد و مغز شود. گرچه هیچ موردی از سندرم ری مرتبط با استفاده از ژل های دندان درآوردن گزارش نشده است، توصیه کلی این است که در صورت وجود موارد دیگر، خطری است که ارزش امتحان کردن ندارد.

استفاده از ژل های دندان درآوردن حاوی بنزوکائین در کودکان نیز توصیه نمی شود. تحقیقات همچنین حاکی از این هستند که ژل های دندان درآوردن ممکن است درد دندان درآوردن را تسکین ندهند، بلکه عمل ماساژ دادن آن روی لثه است که کمک کننده است.

روند رویش دندان ها در کودکی و نوجوانی

روند رویش دندان ها در کودکی و نوجوانی

مراقبت از دندان های شیری

برخی از والدین ممکن است احساس کنند که مراقبت از دندان های شیری (اولیه) به اندازه مراقبت از دندان های دائمی مهم نیست، فقط به این دلیل که دندان های شیری می افتند.

با این حال، دندان های شیری بسیار مهم هستند. آنها این امکان را برای کودکان فراهم می آورند که غذا را بجوند و به درستی صحبت کنند، و برای دندان های دائمی آینده، فضاهای داخل لثه ها را حفظ می کنند.

بهداشت دهان و دندان کودک

از بدو تولد دهان و لثه ها را با پاک کردن با یک پارچه نرم تمیز کنید.
دندان اول ابتدا دو مرتبه در روز با یک مسواک نرم و آب معمولی مسواک بزنید.
۱۲ ماهگی فرزندتان را برای اولین ویزیت دندانپزشکی ببرید.
۱۸ ماهگی مقداری خمیر دندان کم فلوراید/ کودکان به اندازه نخود اضافه کنید و کودک خود را تشویق کنید که خمیر دندان را تف کند، آن را قورت ندهد و آبکشی نکند. خمیر دندان را دور از دسترس نگهداری کنید.
دو سال نیم از بین هر دو دندانی که با یکدیگر تماس دارند، نخ دندان کشیدن را شروع کنید.
۴ تا ۵ سالگی آموزش مسواک زدن به کودک خود را شروع کنید.
۶ سالگی برای کودک خود به سراغ خمیر دندان بزرگسالان بروید و بخواهید که آن را تف کند، قورت ندهد و آبکشی نکند. آموزش نخ دندان کشیدن به کودک خود را شروع کنید.
۸ سالگی به کودک خود اجازه دهید بدون نظارت مسواک بزند و نخ دندان بکشد و معاینات منظم دندانپزشکی را ادامه دهد.

پوسیدگی دندان در دندان های شیری

پوسیدگی دندان قابل پیشگیری است. با عادات بهداشتی خوب دهان و یک رژیم غذایی سالم از سنین پایین می توان خطر ابتلا به پوسیدگی دندان را به طور قابل توجهی کاهش داد.

دندان های شیری پوسیده باید توسط یک دندانپزشک درمان شوند. در برخی موارد، درمان تخصصی در بیمارستان تحت بیهوشی عمومی نیاز است. پوسیدگی دندان های شیری در صورت عدم توجه، می تواند منجر به درد دهان، آبسه دندان (جوش یا تورم ناشی از دندان های عفونی)، و مشکلات دندان های اطراف شود. پوسیدگی شدید در دندان های شیری می تواند خوردن و خوابیدن را تحت تأثیر قرار دهد که می تواند رشد را کاهش دهد.

اگر دندان مولر شیری به دلیل پوسیدگی شدید خیلی زود از دست برود، دندان های شیری مجاور ممکن است به سمت شکاف بروند و در هنگام بیرون آمدن دندان دائمی، مشکلاتی را برای حفظ فاصله ایجاد کنند.

از دست دادن دندان های شیری

از حدود ۶ سالگی، دندان های شیری شروع به “لغزیدن” می کنند و می افتند تا برای دندان های دائمی جا باز کنند. از دست دادن اولین دندان برای کودکان تا یک یا ۲ سال زودتر یا دیرتر از ۶ سالگی کاملاً طبیعی است. معمولاً دختران زودتر از پسرها دندان های خود را از دست می دهند. اولین دندانی که می افتد معمولاً در جلوی فک پایین قرار دارد.

از دست دادن دندان های شیری می تواند برای کودکان خردسال ناراحت کننده و دردناک باشد. پیشنهادات برای والدین عبارتند از:

  • به کودک خود اطمینان دهید که از دست دادن دندان های شیری یک فرآیند طبیعی است و دندان های جدید دائمی به جای آنها در خواهند آمد. تحریک پذیری و اندکی خونریزی لثه ها طبیعی است، گرچه برخی از کودکان در هنگام از دست دادن دندان های خود اندکی ناراحتی را تجربه می کنند یا اصلاً هیچ گونه ناراحتی را احساس نمی کنند.
  • از بسته های سرد یا داروهای ضد التهاب یا مسکن بدون نسخه برای کمک به کاهش درد دندان استفاده کنید. از دندانپزشک یا داروساز خود در مورد توصیه داروهای مناسب برای فرزند شما کمک بخواهید.
  • از پری دندان استفاده کنید. این افسانه با دلیل موجه مدت زیادی دوام آورده است! ایده گرفتن مقداری پول یا جایزه دیگری در ازای یک دندان ممکن است ایده از دست دادن دندان را برای کودک شما ملایم تر کند.

دندان های دائمی

دندان های دائمی به عنوان دندان های بالغ یا دندان های ثانویه نیز شناخته می شوند. رشد دندان های دائمی از بدو تولد داخل فک شروع می شود و تا پس از تولد کودک ادامه می یابد. در حدود ۲۱ سالگی، هر فرد به طور متوسط ​​۳۲ دندان دائمی دارد، از جمله ۱۶ دندان در فک بالا و ۱۶ دندان در فک پایین. (در برخی موارد، دندان مولر سوم- که معمولاً دندان های عقل نامیده می شوند- رشد نمی کنند یا نمی رویند، بنابراین برخی از افراد فقط یک مجموعه ۲۸ واحدی دندان دائمی دارند.)

در حدود ۶ سالگی اولین دندان مولر دائمی می روید. این ۴ دندان مولر (۲ عدد در هر فک) در پشت دندان های شیری کودک بیرون می آیند. سایر دندان های دائمی مانند دندان های پیشین، نیش و دندان های پرمولر درون شکاف های لثه به جا مانده از دندان های شیری از دست رفته بیرون می آیند.

مانند دندان های شیری، زمان بندی بیرون آمدن دندان های دائمی می تواند متفاوت باشد. به طور کلی، ترتیب و جدول زمانی تقریبی برای هر نوع دندان دائمی به شرح زیر است:

  • دندان های مولر اول- بین ۶ تا ۷ سالگی.
  • دندان های پیشین مرکزی- بین ۶ تا ۸ سالگی.
  • دندان های پیشین لترال- بین ۷ تا ۸ سالگی.
  • دندان های نیش- بین ۹ تا ۱۳ سالگی.
  • پرمولرها – بین ۹ تا ۱۳ سالگی.
  • مولر دوم – بین ۱۱ تا ۱۳ سالگی.
  • دندان های مولر سوم (دندان عقل) – در سنین ۱۷ تا ۲۱ سالگی، اگر اصلاً وجود داشته باشند.

محافظ های دهان از دندان های کودکان محافظت می کنند

محافظ های دهان به محافظت از دندان ها و جلوگیری از آسیب های دندانی، بویژه هنگام بازی و تمرین برای ورزش های پر برخورد کمک می کنند. همه کودکانی که ورزش های پر برخورد را انجام می دهند، حتی کودکان دبستانی، باید از محافظ دهان مخصوص خود استفاده کنند. محافظ های دهانی که به صورت سفارشی نصب شده اند راحت هستند، امکان صحبت کردن را فراهم می کنند و تنفس را محدود نمی کنند.

سفر دستیابی به یک لبخند روشن و سفید گاهی اوقات می تواند شامل انجام کارهای زیادی باشد. الاینرهای شفاف به گونه ای طراحی شده اند که همراستا کردن صحیح دندان ها را ساده و راحت کنند. ظاهر دندان های فرد اغلب عامل مهمی در اعتماد به نفس فرد است. با این حال، برخی افراد زمانی که احساس می کنند نسبت به تغییر رنگ یا لک شدن دندان های خود حساس شده اند، اعتماد به لبخند خود ممکن است دشوار باشد. مراجعه به دندانپزشک و مشاوره شخصی در مورد وضعیت فیزیکی دندان ها می تواند به فرد کمک کند تا تصمیم بگیرد که آیا سفید کردن دندان ها باید هنگام استفاده از الاینرها انجام شود یا خیر.

استفاده از الاینرهای شفاف به معنای مراقبت بیشتر برای اطمینان از شفاف ماندن و بدون لک بودن آنها است؛ در غیر این صورت، ممکن است به دندان ها ظاهر زرد رنگ بدهند.

افراد استفاده کننده از اینویزیلاین ها ممکن است به دنبال گزینه های سفید کننده دندان باشند که با الاینر کننده های آنها سازگار هستند. روشن کردن دندان های آنها در حالی که آنها را مجدداً مرتب می کنند کارآمدترین راه برای دستیابی به یک لبخند کامل است. اما آیا در حین انجام درمان ارتودنسی با اینویزیلاین می توان دندان ها را سفید کرد؟

در اینجا چیزی است که باید در مورد سفید کردن دندان های خود در هنگام استفاده از الاینرهای شفاف بدانید:

سفید کردن دندان ها در حین تنظیم مجدد

در حالی که امکان سفید کردن دندان ها حین استفاده از الاینرهای اینویزیلاین وجود دارد، اکثر متخصصان ارتودنسی توصیه می کنند که این فرآیند را شش ماه پس از تکمیل درمان ارتودنسی خود شروع کنید. دندان ها در حین تنظیم حساس تر هستند، که در صورت انتخاب درمان سفید کردن، ممکن است عوارضی ایجاد کند.

جدای از آن، دندان های شما نیز دائماً در حال حرکت هستند، زیرا در حال عادت کردن به موقعیت های نهایی خود هستند، به این معنا که همچنان ممکن است در برخی مناطقی که در معرض مواد سفید کننده قرار نگرفته اند تغییر رنگ اتفاق بیفتد. این منجر به ناهموار شدن ظاهر آنها خواهد شد و ممکن است درمان آن با سرعت دشوار باشد.

وقت دادن به دندان ها برای تنظیم شدن بدون الاینرها به راحت تر شدن فرآیند سفید کردن دندان ها کمک خواهد کرد. این فرآیند همچنین بسیار سریع تر خواهد بود زیرا دندان های خود را در موقعیت نهایی خود به طور یکنواخت سفید خواهید کرد.

سفید کردن دندان

سفید کردن دندان

درمان های سفید کننده و الاینرها

اگر می خواهید حین استفاده از الاینرها، درمان سفید کردن را دنبال کنید، اشکال خفیف تر درمان های سفید کردن دندان ها بهترین کار را انجام خواهند داد. نمونه های خوب این نوع درمان ها عبارتند از خمیر دندان ها یا دهانشویه هایی که به صورت ویژه با مواد سفید کننده فرموله شده اند. این عوامل به حل کردن لکه های سطحی کمک می کنند، و ذرات ریز با خاصیت سایشی می توانند به جلا دادن (پولیش کردن) سطح دندان ها کمک کنند.

استفاده از خمیر دندان یا دهانشویه سفید کننده به روشن شدن ظاهر کلی دندان ها کمک خواهد کرد. از آنجا که این موارد خفیف هستند، یکنواخت کردن هرگونه تغییر رنگی که پس از همراستا شدن کامل دندان ها ظاهر می شود، آسان تر خواهد بود.

یکی دیگر از گزینه های مناسب استفاده از ژل های سفید کننده است. اینها را می توانید با تجویز دندانپزشکان تهیه کنید و می توانید آنها را در مطب یا، خودتان در منزل استفاده کنید. ژل های سفید کننده نسبت به بسیاری از خمیر دندان ها و دهانشویه های سفید کننده قوی تر هستند، بنابراین به همراه دستورالعمل هایی برای استفاده صحیح عرضه می شوند. اگر به استفاده از ژل سفید کننده علاقه مند هستید، بهتر است با دندانپزشک خود مشورت کنید.

تری های سفید کننده دندان و الاینرهای اینویزیلاین

تری های سفید کننده دندان با الاینرهای اینویزیلاین گرچه از نظر بصری شبیه به یکدیگر هستند، اما با یکدیگر تفاوت دارند. الاینرهای شما نمی توانند به یک تری سفید کننده دندان تبدیل شوند- الاینرهای اینویزیلاین بر اساس شکل و اندازه دندان ها و لثه های شما طراحی شده اند، که باعث می شود آنها کاملاً مناسب باشند. اعمال ژل سفید کننده داخل الاینرها ممکن است خطرناک باشد، زیرا الاینرها مواد را به بیرون فشار می دهند، که در صورت قورت دادن می تواند لثه ها و یا معده شما را تحریک کند.

سفید کردن دندان

سفید کردن دندان

بهترین زمان برای سفید کردن دندان در حین استفاده از الاینرهای اینویزیلاین چه زمانی است؟

بسیاری از دندانپزشکان و متخصصان دندانپزشکی توصیه می کنند قبل از شروع یک فرایند سفید کردن دندان ها تا زمانی که دندان ها به درستی همراستا شوند صبر کنید. از آنجا که دندان ها در طول فرآیند همراستا کردن دائماً در حال حرکت هستند، تغییر رنگ جدید می تواند از قسمت هایی که دندان ها در معرض عوامل سفید کننده قرار نگرفته اند ظاهر شود. این می تواند منجر به ظاهر نهایی ناخوشایند شود. با صبر کردن تا زمانی که دندان ها در یک راستا قرار گیرند، فرد استفاده کننده می تواند راحت تر به لبخندی یکدست و درخشان دست یابد.

نتیجه گیری در مورد سفید کردن دندان ها هنگام استفاده از اینویزیلاین

مطمئناً می توان با استفاده از الاینر کننده های شفاف اینویزیلاین دندان های خود را سفید کرد، اما بهتر است این کار را با راهنمایی متخصص ارتودنسی انجام دهید. برای دستیابی به بهترین نتایج، پس از پایان درمان با اینویزیلاین، به فکر فرآیند سفید کردن ها باشید.

برداشتن نخستین گام برای داشتن یک لبخند سالم تر و زیباتر به این معنا است که بدانید همیشه گزینه مناسبی برای داشتن دندان های صاف تر توسط یک متخصص هستید.