فنر فوسز چیست و از چه اجزائی تشکیل شده است؟

فنر فورسز ابزاری است که برای کمک به اصلاح و درمان اوربایت مورد استفاده قرار می گیرد. این ابزار کمک می کند دندان های فک پایین رو به جلو و دندان های فک بالا رو به عقب حرکت داده شوند. فنر فورسز از یک میله مرکزی و یک کویل اسپرینگ (فنر) به دور آن تشکیل شده است که به براکت های چسبانده شده روی دندان ها چسبانده می شوند تا به اصلاح بایت کمک کنند.

استفاده از کویل اسپرینگ ها چه مدت طول می کشد؟

افرادی که از بریس ها استفاده می کنند ممکن است فنرهای فورسز را دوست نداشته باشند بنابراین از ارتودنتسیت خود می پرسند “چه مدت باید از فنرهای فورسز استفاده کنند؟”

به طور میانگین ۴ تا ۶ ماه باید فنرهای فورسز روی بریس ها باقی بمانند اما طول درمان با آنها می تواند متفاوت باشد. بسته به یک دسته عوامل متعدد ممکن است طول این زمان افزایش یا کاهش پیدا کند. بعلاوه، همه موارد شبیه یکدیگر نیستند و ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشند. عواملی که طول دوره استفاده از کویل اسپرینگ را مشخص می کنند عبارتند از:

• مقدار اوربایت و وخامت مشکل بیمار
• همکاری بیمار
• سلامت و سن بیمار
• شرایط دندان
• سلامت پریودنتال
• تراکم استخوان و حرکات دندان ها

مقدار اوربایت و وخامت مشکل بیمار

قبل از آنکه در مورد این موضوع توضیح دهیم، باید بدانید چرا اوربایت برای فنرهای فورسز مهم است. دلیل آن این است که فنرهای فورسز برای اصلاح اوربایت استفاده می شوند. اوربایت به این معناست که دندان های جلوی فک بالا مقداری زیادی از دندان های جلوی فک پایین را پوشش می دهند. بنابراین هدف استفاده از فنرهای فورسز آوردن دندان های جلوی فک بالا در موقعیت طبیعی تری است. به همین دلیل، ما از فنر فورسز کمک می گیریم.

وقتی فردی اوربایت شدیدتری داشته باشد، به این معناست که زمان بیشتری برای اصلاح آن نیاز است. اما چرا؟

ما نباید سعی کنیم دندان ها را بیشتر از حد ایده آل خود جابجا کنیم. وقتی از فنر فورسز استفاده می کنیم دندان ها تقریباً هر ماه یک میلی متر جابجا می شوند.

بنابراین، زمان مورد نیاز برای اصلاح با فنر فورسز به این بستگی دارد که چه مقدار جابجا کردن دندان ها برای هر بیمار لازم است. اوربایت بیشتر به این معناست که مجبوریم دندان ها را بیشتر جابجا کنیم.

میزان همکاری بیمار

این ضروری است زیرا ممکن است باعث شود درمان به تعویق بیفتد. اگر نمی توانید از فنرهای فورسز نگه داری کنید و منجر به بروز هر آسیبی شوند، وقفه ای در روند درمان بوجود خواهد آمد. بنابراین، باید با ارتودنتیست خود همکاری کنید و توصیه های وی را دنبال کنید.

سلامت و سن بیمار

کودکان و بیماران کم سنی که در حال رشد هستند می توانند انتظار داشته باشند درمان آنها با فنر فورسز سریع تر پیش برود، زیرا رشد و نمو آنها کامل نشده است. ارتودنتیست می تواند جابجایی دندان ها را در آنها به خوبی و به مقدار زیاد انجام دهد.

اما در بیماران بزرگسال، جابجایی دندان ها را می توان آرام تر انجام داد و زمان درمان با فنرهای فورسز مقداری طولانی تر است. سلامت بیمار نیز به طول درمان ربط پیدا می کند.

وضعیت دندان ها

وضعیت دندان ها طرح درمان را مشخص می نماید. زمان درمان دندان های طبیعی با فنرهای فورسز می تواند خوب باشد. اما اگر یک دندان روکش دار، بریج، دندان عصب کشی شده، ونیر و یا پروتز مصنوعی دندانی داشته باشید، طول درمان ممکن است بیشتر از معمول طول بکشد.

گاهی اوقات، ممکن است دندان های شما در جای مطلوبی قرار نداشته باشند که باز هم ممکن است موجب تأخیر در درمان شود.

سلامت پریودنتال

سلامت پریودنتال (بافت های اطراف دندان از جمله لثه و استخوان) یکی از مهم ترین عواملی است که مشخص می نماید روند درمان شما چگونه خواهد بود. اگر سلامت پریودنتال خوبی نداشته باشید یا در طول دوره درمان با فنرهای فورسز نتوانید سلامت پریودنتال خود را حفظ کنید، طول درمان افزایش پیدا خواهد کرد.

تراکم استخوان و جابجا کردن دندان ها

تراکم استخوان هایی که دندان ها را در جای خود نگه می دارند عاملی مهم برای جابجا کردن دندان ها است. اگر بدانید جابجایی دندان ها چگونه اتفاق می افتد، خواهید دانست چه زمانی از فنرهای فورسز استفاده می کنیم. فنرهای فورسز برای جابجایی دندان های جلوی فک بالا رو به عقب و جابجایی دندان های جلوی فک پایین رو به جلو استفاده می شوند. ارتودنتیست ها برای جابجا کردن دندان ها فشاری روی دندان ها وارد می کنند. آنها از فشار ایده آل استفاده می کنند. در این مورد، آنها از فنرهای فورسز برای ایجاد این فشار استفاده می کنند.

وقتی فشار اعمال می شود، این فشار به استخوان هایی وارد می شود که دندان ها را در جای خود نگه می دارند. بواسطه این فشار تغییراتی داخل استخوان اتفاق می افتد.

سمتی از استخوان که فشار را احساس می کند حل می شود و یک شکاف بوجود می آید. دندان می تواند داخل این شکاف حرکت کند. سمت مخالف ایجاد فشار، شکل گیری استخوان جدید اتفاق می افتد. با این فرایند، فنرهای فورسز قادر خواهند بود دندان ها را حرکت دهند.

برای انجام این کار، ابتدا، فنر فورسز را متصل می کنیم سپس آن را فعال می کنیم تا فشار ایجاد شود. ما یک سر فنر را به براکت یکی از دندان های فک بالا و سر دیگر را به براکت یکی از دندان های فک پایین متصل می کنیم. اکنون می توانید ببینید که استخوان نقش اصلی در جابجا کردن دندان ها ایفا می کند. بنابراین، تراکم استخوان بسیار مهم است. هر چه تراکم استخوان بیشتر باشد، جابجایی دندان کمتر خواهد بود. بنابراین، جابجایی دندان ها در افراد بزرگسالی که از فنر فورسز استفاده می کنند مقداری کندتر است.

چگونه می توان طول درمان با فنر فورسز را کاهش داد؟

افراد سعی می کنند راهی پیدا کنند تا طول درمان خود با ابزار فورسز را کاهش دهند. بنابراین، گاهی اوقات آنها می پرسند چرا ما فشار بیشتری اعمال نمی کنیم تا جابجایی دندان ها با سرعت بیشتری صورت بگیرد. ما هرگز نباید این کار را انجام دهیم. این کار در حقیقت معکوس عمل می کند و به دندان های شما آسیب می رساند. فشار ارتودنتیک زیاد به پالپ و ریشه های دندان ها آسیب وارد می کند. پس از آن، دندان ها لق می شوند و لازم خواهد بود کشیده شوند. یا مرگ دندان اتفاق می افتد و درمان ریشه یا ترمیم دندان ضروری می شود.

بنابراین، باید فشار ایده آلی به دندان ها وارد کنیم تا بهترین نتیجه را بگیریم. یک ارتودنتیست مجرب همیشه این کار را انجام می دهد. بنابراین نیاز نیست نگران باشید.

اکثر عواملی که در بالا مورد بحث قرار گرفتند، در اختیار ما نیستند. اما، چیزی که می توانید کنترل کنید نگهداری از فنرها، حفظ بهداشت دهان و پیگیری صحیح دستور العمل های ارتودنتیست است. به این معنا نیست که طول درمان را کاهش خواهد داد. اما مطمئناً روند پیشرفت مداوم و پیوسته درمان با فنر فورسز را حفظ خواهد کرد. اگر به فنر فرسز خود آسیب بزنید، یا جابجایی پیوسته دندان ها متوقف خواهد شد. این منجر به تعلیق روند درمان با فنر فورسز خواهد شد. بنابراین چه باید بکنید؟

شاید جویدن، حرف زدن، یا باز کردن دهان با فنر فورسز مقداری دشوار باشد. اما باید تمام مدت مراقب باشید، در غیر اینصورت فنر فورسز شما بیرون خواهد آمد یا آسیبی اتفاق خواهد افتاد. هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن باید بیشتر مراقب باشید. تکنیک های مسواک زدن ونخ دندان کشیدن صحیح با وجود بریس ها و فنر فورسز را از ارتودنتیست خود یاد بگیرید. علاوه بر این، باید همه دستور العمل هایس که ارتودنتیست شما می دهد عمل کنید تا درمان شما تا انتها به خوبی پیش برود.

مزایای استفاده از فنر فورسز

اصلاح مؤثر و قابل اعتماد مال اکلوژن کلاس ۲

در گذشته، اگر شما نیاز به اصلاح مال اکلوژن کلاس ۲ داشتید، احتمالاً گزینه های شما محدود بودند به کشیدن دندان های دائمی، استفاده از فنرها و الاستیک ها، یا ابزارهای برجسته مانند هدگیر. اکنون، با فنرهای فورسز، بدون نیاز به قربانی کردن راحتی خود می توانید به بایت ایده آل خود دست پیدا کنید. فنرهای فورسز عملکرد مورد نیاز ارتودنتیست را با راحتی مطلوب شما ترکیب می کند. فنر فورسز رشد در افراد بزرگسال را تحریک می کند، به حذف اوربایت شدید کمک می کند، و تناسب دندان ها را بهبود می دهد، و احتمالاً از نیاز به جراحی فک پیشگیری خواهد کرد.

سادگی

ابزار فورسز شما در یک جلسه نصب می شود و به هیچ کار اضافی در لابراتوار نیاز ندارد، بنابراین نیاز نیست صبرکنید تا درمان شما آغاز شود. هیچ تنظیم روزانه ای نیاز نیست زیرا ابزار فشار مداوم، پیوسته و سبکی برای جابجا کردن دندان ها و فک ها به جای درست خود وارد می کند.

راحتی

ابزار فورسز حجم چندانی ندارد و مانند دیگر ابزارهای اصلاح مال اکلوژن کلاس ۲ داخل گونه برجسته نمی شود. بعلاوه، اجازه می دهد یک دسته حرکات کامل انجام شوند، بنابراین عادات حرف زدن و غذا خوردن، شما تحت تأثیر قرار نخواهند گرفت. بهترین بخش مربوط به ابزار فورسز این است که هیچ تجهیزات خارجی (هدگیر) نیاز ندارد. این ابزار در عقب دهان می نشیند، بنابراین هیچ کس حتی متوجه وجود آن داخل دهان شما نخواهد شد.

بی دردسر بودن

فنر فورسز باز به گونه ای طراحی شده است که تمیز کردن آن با مسواک راحت باشد و هیچ شکاف و فضای خالی برای گیر کردن ذرات غذا وجود نداشته باشد. شما می توانید عادات بهداشتی دهانی خود را ادامه دهید بدون آنکه نگران تمیز کردن اطراف ابزار برجسته خود باشید. مانند هر ابزار ارتودنتیک دیگری، غذاهای سفت و چسبناک باید پرهیز شوند، و مسواک زدن پس از وعده های غذایی همیشه توصیه می شود.

مؤثر بودن

فشار مداومی که فنر فورسز وارد می کند به این معناست که بدون آنکه نیاز باشد کار خاصی انجام شود، این ابزار کار خود را می کند. حتی در طول مدتی که خواب هستید، فنر فورسز کمک می کند دندان ها و فک شما به محل درست خود جابجا شوند. ابزار با براکت ها و سیم های موجود شما عمل می کند و هیچ نیازی به قطع کردن درمان طراحی شده شما نیست.

وقتی فنر فورسز شکسته می شود، چگونه می توان آن را تعمیر کرد و چرا این اتفاق رخ می دهد؟

وقتی روی بریس های خود فنر فورسز استفاده می کنید می تواند بیرون بیاید یا شکسته شود و این اتفاق چندان غیر عادی نیست. اما ممکن است فکر کنید “چرا ممکن است فنر فورسز بیرون بیاید با بشکند؟”

فنر فورسز می تواند به دلایل زیر شکسته شود، شل شود، و بیرون بیاید:

• باز کردن زیاد دهان در طول غذا خوردن، آواز خواندن، بلند خندیدن، یا خمیازه کشیدن.
• خوردن غذاهای سفت، خشک، و چسبناک.
• تکنیک های نادرست مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن با فنرها و بریس ها.
• عدم مراقبت صحیح.

با این حال، گاهی اوقات با قرار دادن آن در موقعیت صحیح می توانید خودتان فنر فورسز را تعمیر کنید. اما در اکثر موارد برای ترمیم آن باید به ارتودنتیست مراجعه کنید. ما در ادامه برای شما توضیح خواهیم داد فنر فورسز چگونه شکسته یا شل خواهد یا آسیب خواهید دید و روش های تعمیر صحیح را به شما آموزش خواهیم داد.

چرا فنر فورسز شکسته یا شل می شود یا آسیب می بیند؟

فنر فورسز می تواند به دلیل ساختار آن، و نحوه قرار گیری آن داخل دهان شل یا شکسته شود یا آسیب ببیند. ابزار فورسز از یک فنر تشکیل شده است که یک میله کوچک را در بر می گیرد. اگر مراقب نباشید این میله می تواند بیرون بیاید.

خیلی باز کردن دهان

وقتی دهان خود را خیلی باز می کنید، میله ابزار فورسز می تواند از فنر خارج شود. این می تواند حین غذا خوردن اتفاق بیفتد، مخصوصاً زمانی که سعی می کنید دهان خود را برای خوردن یک برگر یا سیب باز کنید.

گاهی اوقات این اتفاق ممکن است هنگام بلند خندیدن، آواز خواندن، یا خمیازه کشیدن رخ دهد. دلیل وجود ارتباط بین نزدیک بین فنر فورسز و باز کردن دهان نحوه اتصال آن به بریس های شما است.

ابزار فورسز دو سر دارد، ارتودنتیست یک سر را به بند دندان مولر فک بالا و سر دیگر را به براکت های دندان های فک پایین متصل می کند. از آنجا که این ابزار فک بالای شما را به فک پایین متصل می کند کامل باز کردن دهان ممکن است منجر به بروز مشکل شود.

معمولاً، ممکن است شما هیچ مشکلی حین غذا خوردن یا انجام فعالیت های دیگر نداشته باشید. اما، لازم است با دقت باشید، زیرا این ابزار برای شما بسیار کمک کننده است.

روش های نادرست مسواک زدن و نخ دندان کشیدن

ما از فنر فورسز برای جابجا کردن دندان های فک بالا رو به عقب و دندان های فک پایین رو به جلو استفاده می کنیم تا لبخند زیبایی برای شما خلق شود. اگر از این ابزار استفاده کنید ممکن است نیازی به هدگیر، یا کشیدن دندان برای درمان ارتودنسی نداشته باشید. اکنون می دانید فنر فورسز چقدر برای شما مفید است. بنابراین، چرا به درستی از آنها مراقبت نمی کنید؟

اگر دندان های خود را با استفاده از یک روش ایده آل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با وجود بریس ها و فنر فورسز تمیز نکنید، ممکن است فنر شما شل شود یا بیرون بیاید. بعلاوه، اگر به صورت روزانه دهان خود را تمیز نکنید، پلاک ها و ذرات غذا روی بریس ها و ابزار شما انباشته می شوند. ای ممکن است به فنر فورسز و نیز دهان شما آسیب بزند.

عادات نادرست غذا خوردن

خوردن غذاهای سفت، خشک، و چسبناک ممکن ایت باعث بیرون آمدن فنر فورسز، شل شدن، یا شکسته شدن آن شود.

چگونه می توان مشکلات ایجاد شده برای فنر فورسز را برطرف کرد؟

اگر به صورت تصادفی فنر فورسز بیرون آمد یا میله و فنر از یکدیگر جدا شدند، نگران نشوید. شما می توانید آن را تعمیر کنید، هیچ آسیبی به ابزار وارد نشده است. آنچه می توانید انجام دهید این است که دهان خود را باز کنید و میله و فنر را به آرامی نگهدارید سپس سعی کنید آنها را در جای درست خود قرار دهید.

برای اتصال ابزار فورسز، باید فنر را فشرده کنید و میله را درون آن جای دهید. اما، اگر نتوانستید آن را خودتان درست کنید، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید. او می تواند به شما کمک کند.

با این حال اگر فنر فورسز شما شل شد یا به طور کامل شکسته شد، ممکن است نتوانید آن را تعمیر کنید. باید به ارتودنتیست مراجعه کنید. در این صورت، بخش شکسته شده ابزار را نگهدارید و در روز مراجعه آن را با خود به همراه داشته باشید. اگر بخش شکسته یا شل شده آسیب بدی ندیده باشد، ارتودنتیست می تواند آن را ترمیم کند. اما، اگر وضعیت فنر فورسز خوب نباشد ارتودنتیست فنر جدیدی جایگزین آن خواهد کرد.

فنر فورسز هیچ اختلالی در غذا خوردن، باز کردن دهان، یا گاز زدن ایجاد نمی کند. اما، اگر بین دندان های بالا و پایین شما قرار بگیرد، از گاز گرفتن آن خودداری کنید. در این صورت، به ارتودنتیست مراجعه کنید تا آن را تعمیر کند.

اما اگر فنر فورسز باعث ایجاد زخم داخل گونه شما شد چه؟

این معمولاً ممکن است طی چند روز نخست پس از دریافت فنر فورسز اتفاق بیفتد. حتی داخل دهان شما ممکن است زخم ایجاد شود. برای پرهیز از این مشکلات، ارتودنتیست شما توصیه خواهد کرد بین ابزار و بافت نرم داخل دهان خود یک تکه پنبه یا گاز استریل قرار دهید.

ارتودنتیست چگونه فنر فورسز را تعمیر می کند؟

اگر لازم باشد فنر فورسز آسیب دیده شما تعویض شود، ارتودنتیست همان فرایندی را برای اتصال ابزار انجام خواهد داد که نخستین مرتبه انجام داده است. اما اگر فنر فورسز شل شود و بیرون بیاید، ارتودنتیست آن را مجدداً ظرف چند دقیقه متصل خواهد کرد.

چگونه می توان از بروز این اتفاقات برای فنر فورسز جلوگیری کرد؟

اگر از فنر فورسز خود به درستی مراقبت کنید هیچ آسیبی به آن وارد نخواهد شد. در اینجا به بیان برخی نکاتی خواهیم پرداخت که برای مراقبت از فنر فورسز و پیشگیری از شل شدن و شکستن و بیرون آمدن آن ضروری هستند.

• دندان های خود را به طور منظم مسواک بزنید و نخ دندان بکشید تا ذرات غذا به فنر فورسز شما گیر نکنند. اما هنگام تمیز کردن دندان ها مراقب باشید. بنابراین دستورالعمل های ارتودنتیست خود را دنبال کنید و از تکنیک های صحیح مسواک زدن و نخ دندان کشیدن با بریس ها و فنرهای فورسز استفاده کنید.
• مراقب رژیم غذایی خود باشید.
• سعی کنید از زیاد باز کردن دهان خود اجتناب نمایید. بنابراین، لازم است هنگام آواز خواندن، بلند خندیدن، یا خمیازه کشیدن مراقب باشید.

ممکن است اکنون شما این دو پرسش را مطرح کنید:

پرسش اول این است که:

با وجود فنر فورسز روی دندان ها چگونه می توان غذا خورد؟

غذاهای نرم و آبکی استفاده کنید. از خوردن غذاهای سفت، خشک، و چسبناک بپرهیزید. علاوه بر این، از خوردن غذاهایی که لازم است دهان کامل باز شود، خودداری کنید، مانند برگر، یا حتی اگر از این نوع غذاها می خورید، قبل از خوردن آنها را به قطعات کوچکتری تبدیل کنید. در بخش بعد بیشتر در مورد رژیم غذایی در طول استفاده از فنر فورسز برای شما توضیح خواهیم داد.

پرسش دومی که ممکن است به ذهن شما خطور کند این است که:

با وجود فنر فورسز روی براکت ها چگونه می توان دهان را باز و بسته کرد؟

شما اصلاً نباید از این موضوع بترسید. فنر فورسز به گونه ای ساخته شده است که عملکردهای طبیعی و عادی دهان مانند جویدن یا حرف زدن ممکن هستند.

ممکن است در ابتدا احساس ناراحتی داشته باشید. اما به مرور زمان به آن عادت خواهید کرد.

روی هم رفته، در نتیجه باز کردن بیش از حد دهان، عادات نادرست غذایی، روش های نادرست پاکسازی دندان ها، و بی احتیاطی، ممکن است فنر فورسز شکسته شود، شل شود، یا بیرون بیاید. اگر مشکل ساده است، شما می توانید خودتان آن را حل کنید. اما، در اکثر موارد، برای درست کردن آن باید به دندانپزشک مراجعه کنید. اگر درمان فوری می خواهید، نباید در مراجعه به ارتودنتیست تعلل کنید.

با فنر فورسز روی براکت ها چگونه می توان غذا خورد؟

باید به خاطر داشته باشید با وجود فنر فورسز روی دندان ها می توانید غذا بخورید، اما درست مانند زمانی که با براکت ها روی دندان ها نمی توانید هر چیزی بخورید، با فنر فورسز روی دندان ها نیز نمی توانید همه چیز بخورید. علاوه بر این، باید مراقب نحوه جویدن و گاز زدن خود باشید.

مشکلاتی که در طول دوره استفاده از فنرها هنگام غذا خوردن با آنها مواجه می شوید

در طول دوره استفاده از فنرهایی مانند فنرهای فورسز یا کویل اسپرینگ، ممکن است با مشکلات متعددی مواجه شوید.

کویل اسپرینگ

هدف استفاده از کویل اسپرینگ ها بستن یک فاصله یا شکاف بین دندان ها است. برای انجام این کار، دو سر فنر به دو براکتی متصل می شوند که در دو طرف شکاف واقع شده اند. پس از سفت شدن فنر توسط ارتودنتیست، ممکن است روی دندان های خود فشار احساس کنید. بنابراین هنگام غذا خوردن چه احساسی خواهید داشت؟

چند روز نخست پس از سفت کردن فنر ممکن است درد یا ناراحتی خفیفی هنگام جویدن غذا یا گاز زدن احساس کنید.

پس از آن، شما به آن عادت می کنید و اگر عادات صحیح غذایی را برای بریس ها و فنرها رعایت کنید، ممکن است هیچ دردی احساس نکنید. شما می توانید دهان خود را کاملاً عادی حرکت دهید. اما عادات نادرست غذایی می توانند باعث شوند آسیب های دائمی به کویل اسپرینگ وارد شود، یا ممکن است شکسته شود، شل شود، یا بیرون بیاید. کویل اسپرینگ ها هیچ تأثیری روی باز کردن دهان شما نخواهند داشت. شما می توانید مثل همیشه حرف بزنید یا بخندید.

فنر فورسز

وقتی اصلاح اوربایت برای شما لازم است، ممکن است مجبور باشید از فنرهای فورسز استفاده کنید. یک سر فنر به براکت دندان های فک بالا و سر دیگر به براکت دندان های فک پایین متصل می شود. از آنجا که فنر فورسز دندان های فک بالای شما را به دندان های فک پایین متصل می کند، شما می توانید نگران باز کردن دهان و غذا خوردن شوید. اما، مشکل این نیست. این ابزار به گونه ای ساخته شده است که شما با آن می توانید غذا بجوید و گاز بزنید.

وقتی برای نخستین مرتبه فنر فورسز دریافت می کنید، ممکن است با آن احساس ناراحتی داشته باشید. اما، به مرور زمان ممکن است هیچ مشکلی احساس نکنید. با این حال، اگر مراقب مقدار باز کردن دهان یا انتخاب غذای خود نباشید، فنر فورسز ممکن است از بریس شما جدا شود. گاهی اوقات ممکن است آسیب ببیند، بشکند، یا خارج شود. بنابراین، غذا خوردن ممکن است هیچ مشکلی ایجاد نکند، اما برای خوردن یا گاز زدن، یا هر دلیل دیگری، شما با فنر فوسر نمی توانید دهان خود را کاملاً باز کنید.

روش های غذا خوردن با فنر فورسز

همانطور که در بالا اشاره شد، غذاهای نرم و آبکی بخورید و از خوردن غذاهای سفت، چسبناک، خشک، و غذاهایی که برای فنر فورسز بد هستند خودداری کنید. اگر در دهان شما فنر فورسز کار گذاشته شده است، از باز کردن زیاد دهان هنگام غذا خوردن اجتناب نمایید.

خوراکی هایی که نباید با وجود فنرهای ارتودنسی داخل دهان استفاده شوند:

محدود کردن غذاهایی که دوست داریم، برای ما دشوار است. اما در طول دوره درمان، برای زیبا شدن لبخندمان لازم است چیزهایی که دوست داریم بخوریم را فدا کنیم.

غذاهای سفت.

جویدن و گاز زدن غذاهای سفتی مانند آبنبات، مغزها، میوه های سفت، شکلات های سفت، و گوشت با استخوان می توانند به فنرها و بریس های شما آسیب برسانند.

غذاهای چسبناک.

این نوع غذاها برای فنرها و بریس ها خیلی بدتر هستند. نمونه این خوراکی ها عبارتند از آدامس، کارامل، آبنبات های چسبناک، و شکلات های چسبناک. علاوه بر آسیب مستقیم، آنها باعث می شوند تمیز کردن دندان ها و خود ابزار نیز دشوارتر شود، در نتیجه هم به خود ابزار آسیب برسانند هم موجب پوسیدگی دندان ها شوند.

غذاهایی که برای خوردن آنها باید دهان خود را خیلی باز کنید.

این بویژه برای استفاده کنندگان از فنر فورسز مضر است، زیرا از دندان های فک بالا به دندان های فک پایین امتداد پیدا می کند. باید این نوع غذاها را به قطعات کوچکتری تبدیل کنید در غیر اینصورت موجب شکستن بریس یا فنر شما خواهد شد.

غذاهای خشک.

نمونه خوب این دسته غذاها پاپ کورن است. پاپ کورن ممکن است کوچک به نطر برسد، اما می تواند به فنرهای روی بریس ها آسیب بزند و اگر زیر براکت، سیم کمانی، فنر، مخصوصاً کویل اسپرینگ گیر کند، خارج کردن آن دشوار خواهد بود. بنابراین، باید از خوردن این نوع خوراکی ها، مانند میوه های ترد، سبزیجات ترد، و دیگر خوراکی های این شکل خودداری نمایید.

خوراکی های حاوی قند.

فردی که از بریس ها استفاده می کند در معرض خطر پوسیدگی دندان قرار دارد، به همین دلیل با کم کردن مصرف این نوع خوراکی ها و غذاها و افزایش مصرف آب باید از دندان های خود مراقبت کند.

دانش سلامت دندانپزشکی در حال پیشرفت است و گزینه هایی که برای بهبود لبخند وجود دارند نیز پیشرفت زیادی داشته اند. افراد بیشتر از گذشته به مراقبت های سلامتی دندان های خود روی آورده اند. آنها بیشتر نگران این هستند که دندان های آنها چه ظاهری خواهند داشت و چگونه باید آنها را سالم نگه داشت- و بریس ها می توانند نقش مهمی در هر دو ایفا کنند.

اما برای برخی از افراد، فکر رفتن به ارتودنتیست باعث بروز نگرانی های شدید خواهد شد. این ترس و اضطراب آنقدر زیاد است که نام علمی برای آن انتخاب شده است: ادونتوفوبیا یا ترس از دندانپزشکی. خوشبختانه، ارتودنتیست ها راهی دارند تا درمان های خود را قابل تحمل تر، راحت تر، و خوشایندتر کنند.

شیوع و پیامدهای ترس از دندانپزشکی

افراد زیادی نیستند که از رفتن نزد ارتودنتیست هراس داشته باشند و تعداد اندکی از آنها ترس واقعی از آن را دارند. کودکان بیشتر از افراد بزرگسال، از بودن در مطب ارتودنسی مستعد اضطراب و نگرانی هستند، اما افراد بزرگسال نیز ممکن است از این ترس و اضطراب رنج ببرند. دریافت بریس های ارتودنسی اغلب با ترس از ناشناخته ها همراه است.

اما این ترس از دندانپزشکی چقدر می تواند مشکل آفرین باشد؟ اضطراب شدید باعث می شود بسیاری از افراد برای رفتن نزد ارتودنتیست و قرار گرفتن تحت درمان ارتودنسی و دریافت مراقبت های پیشگیرانه مورد نیاز برای دندان ها و لثه ها تعلل کنند. در حقیقت، مطالعه ای که در این زمینه انجام شده است مشان می دهد که بیش از ۲۸ درصد از همه پاسخ دهندگان به نوعی ترس از دندانپزشکی داشند، و بیش از ۳۶ درصد از آنها بیش از یک سال بوده است که به دندانپزشک مراجعه نکرده اند.

پیامدهای این عدم دریافت مراقبت های پیشگیرانه فراتر از درد دندان و از دست دادن دندان است. در حال حاضر مطالعات حاکی از وجود ارتباط بین بیماری لثه با برخی بیماری های خاص مانند سکته، بیماری قلبی، و دیابت هستند.

دلایل ترس از ارتودنسی

برای برخی از افراد، دریافت بریس های ارتودنسی احساسی مانند یک کار طاقت فرسا ایجاد می کند. پس از همه اینها، شما مجبورید یک ابزار را روی دندان های خود قرار دهید، مراقب خوردن برخی غذاهای خاص باشید، و الاینرهای خود را پاکسازی و از آنها مراقبت کنید.

روی هم رفته، رایج ترین دلایلی که افراد از فرایند ارتودنسی هراس دارند این است که:

• مشکل در نفس کشیدن از راه بینی.
• صداهای ترسناک تجهیزات ارتودنسی.
• کشیدن دندان
• رفلکس  و حساس
• درد
• ترس از ناشناخته ها

چگونه می توان بر ترس از ارتودنسی فائق آمد؟

هم شما و هم ارتودنتیست شما می توانند از تکنیک هایی استفاده کنند که به کاهش ترس از ارتودنسی شما کمک می کنند.

ارتودنتیست شما چه کاری می تواند انجام دهد؟

به همین دلیل است که متخصصان دلسوز و مهربان دندانپزشکی، می دانند که ترس از دندانپزشکی یک مشکل واقعی است و برای پرداختن به این ترس تکنیک های زیادی وجود دارند. صحبت کردن با ارتودنتیست در مورد این ترس، قبل از آغاز درمان می تواند کمک کننده باشد.

یک ارتودنتیست خوب تکنیک های ساده ای به کار می بندد تا به شما کمک کند بیشتر احساس خود را کنترل کنید. برخی از اسن تکنیک ها  عبارتند از:

• برای شما توضیح دهد چه احساسی خواهید داشت و این احساس چقدر طول خواهد کشید.
• مرتب موافقت شما برای ادامه درمان را بگیرد.
• برای شما این فرصت را فراهم می آورد که در طول فرایند اگر احساس راحتی نداشتید، یک وقفه داشته باشید.

طی مشاوره شما، ارتودنتیست با شما در مورد آنچه انتظار خواهد رفت صحبت خواهد کرد- زمانی که روی صندلی دندانپزشکی قرار می گیرید، صبر نمی کنند تا شما آمادگی پیدا کنید. به محضی که فرایند آغاز شود، ارتودنتیست از شما می پرسد چه حسی دارید و اینکه ایا راحت هستید یا خیر.

شما چه کاری می توانید انجام دهید؟

کارهایی هستند که زمانی که روی صندلی ارتودنسی قرار دارید، شما نیز با انجام آنها می توانید با ترس از دندانپزشکی خودتان مبارزه کنید. برای مثال، می توانید کارهای زیر را انجام دهید:

• از فکر کردن زیاد به ارتودنسی اجتناب کنید. در اکثر موارد، مراجعه به ارتودنتیست به اندازه ای که شما فکر می کنید دردناک نخواهد بود. بیماران اغلب ابراز می دارند که در طول ترسناک ترین فرایندها، ممانند سفت شدن بریس ها، آنها بیشتر از واقعیت انتظار درد داشته اند.
• ترس خود را بپذیرید. در ترس از ارتودنسی شما تنها نیستید. این کاملاً شایع است. به محضی که بدانید شما در ترستان تنها نیستید، قبول موقعیت برای شما راحت تر خواهد بود. پذیرش ترس از قرارگیری براکت ها روی دندان ها یا از دیگر فرایندهای دندانپزشکی کاملاً طبیعی است.
• از ارتودنتیست بخواهید مرحله به مرحله پیش برود. برای فائق آمدن بر ترس و اضطراب، از ارتودنتیست بخواهید کنار شما بنشیند و فرایند درمان را مرحله به مرحله برای شما توضیح بدهد، تا بتوانید از نظر ذهنی آمادگی داشته باشید. اینکه از قبل بدانید چه اتفاقی خواهد افتاد می تواند برای شما آرامش بخش باشد.
• حواس خودتان را پرت کنید. در طول مدتی که روی صندلی ارتودنسی هستید، برای پرت کردن حواس خودتان چیزی پیدا کنید. هدفون خود را به همراه داشته باشید و موزیک مورد علاقه خود را گوش بدهید. برخی ارتودنتیست ها تلویزیون دارند تا به پرت شدن حواس بیمار کمک کند.
• آرام باشید. تکنیک های آرام سازی زیادی وجود دارند که می توانید امتحان کنید. تنفس آرام یک تکنیک آرام سازی خوب است که به شما کمک می کند به اضطراب خود فائق بیایید. نفس کشیدن عمیق را تمرین کنید، آن را برای دو ثانیه نگه دارید، و آن را آرام آرام رها کنید. به خالی شدن باد تایر سوراخ فکر کنید. تنفس کنترل شده به شما کمک می کند ضربان قلب شما آرام شود و ماهیچه های شما آرام شوند.

مهم نیست چقدر شجاع هستید، دریافت بریس های ارتودنسی می توانند هراس انگیز باشد. تنها کافی است به دلیل دریافت بریس ها فکر کنید و بهبود بزرگی که برای دندان های شما به ارمغان خواهند آورد. بریس ها نه تنها لبخند شما را بهبود می دهند، بلکه اعتماد به نفس شما را ارتقاء می دهند.

شاید دیپ بایت یکی از شایع ترین مال اکلوژن ها و نیز دشوارترین آنها از نظر درمان موفقیت آمیز باشد. همپوشانی شدید دندان های جلوی دهان روی یکدیگر، که در بیماران مختلف تفاوت های زیادی با یکدیگر دارد، یکی از اصلی ترین نمودهای ظاهری مال اکلوژن های دندانی است. قبل از صحبت کردن راجع به جزئیات مال اکلوژن دیپ بایت، لازم است مفهوم اوربایت را درک کنیم.

یکی از تعاریف اولیه اوربایت آن را به این شکل توصیف می کند “همپوشانی دندان های جلوی فک بالا روی دندان های جلوی فک پایین از نمای عمودی”. با این حال، از آنجا که ارتفاع تاج دندان های جلوی فک های بالا و پایین در افراد مختلف تفاوت قابل توجهی با یکدیگر دارد، شاید تعریف این مقدار همپوشانی به صورت درصدی بیشتر قابل فهم و مطلوب تر باشد. بنابراین، همین تعریف اگر در قالب درصد بیان شود، اوربایت اینطور تعریف خواهد شد “مقدار و درصد همپوشانی دندان های جلوی فک بالا روی دندان های جلوی فک پایین”.

اوربایت ایده آل در یک اکلوژن طبیعی و نرمال بین ۲ تا ۴ میلی متر یا بیشتر، یا دقیق تر بخواهیم بگوییم، بین ۵% و ۲۵% (همپوشانی دندان های جلوی ماگزیلا روی دندان های جلوی مندیبل) است. حتی دامنه ۲۵% تا ۴۰% بدون مشکلات فانکشنال همراه با آن در حرکات مختلف مفصل فکی- گیجگاهی (TMJ) می تواند نرمال تلقی شود. با این حال، همپوشانی بیشتر از ۴۰% باید زیاد (دیپ بایت) تلقی شود، زیرا این حالت می تواند تأثیرات مخرب زیادی روی سلامت عمومی دندان ها و ساختارهای پریودنتال پیرامون آنها و TMJ داشته باشد.

در سنین ۵ تا ۶ سالگی، درصد اوربایت بین ۵/۳۶% تا ۲/۳۹% متغیر است. بین ۹ تا ۱۲ سالگی، معمولاً اوربایت افزایش پیدا می کند، در حالی که در دوره بین ۱۲ سالگی و بزرگسالی کاهش پیدا خواهد کرد. بنابراین، تا میزان زیادی بدون تغییر خواهد ماند، و بین ۹/۳۷% . ۷/۴۰% متغیر خواهد بود، مگر آنکه تحت تأثیر عوامل دیگر مانند ساییدگی یا از دست رفتن دندان قرار بگیرند، که منجر به کاهش ابعاد عمودی صورت خواهد شد. دیپ بایت های شدید (اوربایت بیشتر از ۵ میلی متر) در تقریباً ۲۰% کودکان و ۱۳% افراد بزرگسال یافت می شود، و حدود ۲/۹۵% از مشکلات اکلوزال عمودی را شامل می شوند.

یکی از شدیدترین اشکال اوربایت کاوربایت cover bite است که اکثر موارد با مال اکلوژن کلاس ۲ گروه ۲ همراه است. مشخصه ویژه آن پوشش کامل یا پنهان شدن دندان های جلوی فک پایین زیر دندان های جلوی فک بالا است. این مشکل اغلب در افراد بزرگسال مشاهده می شود و در بیماران کم سن تر نادر است و ویژگی آن این است که اوربایت شدید ناشی از افتادن دندان های خلفی است.

علل بروز دیپ بایت کدامند؟

مال اکلوژن دیپ بایت در نتیجه ناهماهنگی های دندانی و اسکلتی پنهان متعددی بروز پیدا می کند. به همین دلیل نباید دیپ بایت یک بیماری تلقی شود، بلکه، نوعی نمود بالینی مشکلات دندانی یا اسکلتی بنیادی تلقی می شود.

اگر بخواهیم از دید رشد به آن نگاه کنیم، اوربایت اسکلتی یا دندانی در نتیجه عوامل ژنتیکی یا محیطی، یا ترکیبی از این دو بوجود می آید. دیپ بایت های اسکلتی معمولاً الگوی رشد افقی دارند و مشخصه های ویژه آنها عبارتند از:

• عدم هماهنگی رشد استخوان های مندیبل و ماگزیلا
• چرخش همگرای پایه های فک
• کمبود ارتفاع راموس (شاخ) فک پایین

در چنین موقعیت هایی، ارتفاع قسمت جلوی صورت اغلب کم است، مخصوصاً یک سوم پایینی صورت. از سوی دیگر، دیپ بایت های دندانی یا رشد بیش از حد دندان های جلو یا کمبود رشد دندان های مولر، یا ترکیبی از این دو را از خود نشان می دهند. عوامل دیگر که می توانند این شرایط را تحت تأثیر قرار دهند عبارتند از تغییر در ساختار دندان ها، از دست رفتن زود هنگام دندان های دائمی که منجر به کلاپس (فرو ریزش) شدید لینگوال دندان های قدامی ماگزیلا یا مندیبل، پهنای مزیودیستال دندان های قدامی، و عمیق شدن طبیعی بایت که به بالا رفتن سن مربوط می شود.

دیپ بایت هایی که عموماً در نتیجه عوامل محیطی بوجود می آیند می توانند تحت عنوان “دیپ بایت های اکتسابی” دسته بندی شوند. این یک حقیقت کاملاً شناخته شده است که نیروهای بین ساختارهای اطراف دندان، زبان، عضله شیپوری یا بوکسیناتور buccinator، و عضلات حلقوی دور دهان orbicularis oris muscles و چانه ای mentalis ، و نیروهای اکلوزال که به ایجاد تعادل بین رشد و حفظ اکلوژن کمک می کنند، موازنه فعالی برقرار است. هر گونه شرایطی که این تناسب فعال را به هم بزند می تواند منجر به بروز مال اکلوژن شود. از جمله:

• تانگ تراست جانبی یا وضعیت غیر عادی زبان که منجر به رشد کمتر از حد معمول دنادن های خلفی می شود.
• ساییده شدن سطح اکلوزال یا خوردگی دندان ها.
• منحرف شدن رو به جلوی دندان های خلفی به محل دندان کشیده شده.
• مکیدن انگشت برای مدت زمان طولانی

بنابراین علت بروز دیپ بایت باید با جزئیات مد نظر قرار بگیرد تا تشخیص کاملی داده شود و طرح درمان برای هر بیمار به صورت ویژه ریخته شود تا بهترین نتایج اسکلتی، دندانی، و زیبایی بتوانند حاصل شوند.

تشخیص دیپ بایت

دیپ بایت می تواند یا با اکستروژن (بیرون آوردن) دندان های خلفی اصلاح شود یا با جلوگیری و اینتروژن (فرو بردن به داخل) دندان های قدامی، یا با ترکیبی از هر دو. انتخاب روش درمان تا حدی بر اساس علت بروز دیپ بایت، مقدار رشدی که پیش بینی می شود، ابعاد عمودی، ارتباط دندان ها و ساختار بافت های نرم پیرامون دندان ها، و موقعیت مطلوب پلان اکلوزال است.

ملاحظات رشد

این به صورت گسترده پذیرفته شده است که اصلاح دیپ بایت در بیمارانی که سن کمتری دارند و در حال رشد هستند، هم راحت تر است هم نتایج با ثبات تری خواهد داشت، نسبت به زمانی که برای افرادی امتحان می شود که رشد چندانی از آنها باقی نمانده است. از آنجا که به نظر می رسد رشد فضای عمودی بین ماگزیلا و مندیبل را افزایش دهد، احتمالاً برای درمان چنین بیمارانی در دوره رشد فعال مندیبل مفید است. در طول دوره رشد، بیرون آمدن دندان ها می تواند در بخش های خلفی دهان تخمین زده شود و در بخش های قدامی جلوی آن گرفته شود، زیرا رشد کندیلی اجازه می دهد رشد دنتو آلوئولار انجام شود. با این حال، در افراد بزرگسال، چنین حرکتی با مداخله اکلوژن خلفی مواجه می شود، مخصوصاً در بیمارانی که الگوی اسکلتی رشد عمودی یا هایپودایورجنت Hyperdivergent (بسیار واگرا) دارند.

ثبات چنین جابجایی های دندان، اگر انجام شوند، به شدت پرسش برانگیز است، زیرا منجر به بروز تغییراتی در فیزیولوژی ماهیچه ها، و به همین دلیل، منجر به افزایش احتمال ریلپس (بازگشت به وضعیت قبل از آغاز درمان) می شود. در چنین مال اکلوژن هایی و مال اکلوژن های دیگر، که در آنها تحریک رشد دیگر ممکن نیست، ابزارهای ثابت یا متحرک مکانیکی برای حصول بهترین نتایج درمان لازم هستند. در برخی بیماران ممکن است یک فرایند جراحی نیاز باشد. به عنوان مثال، در بیمارانی که قسمت ماگزیلای آنها از نظر افقی خیلی بزرگ است، استئومی (برش استخوان) Le Fort I همراه با به هم فشردن ماگزیلا لازم است تا حداکثر زیبایی دنتو فاسیال (دندان و صورت) حاصل شود.

بررسی ابعاد عمودی

اصلاح دیپ بایت با اصلاح رشد دندان های مولر و پرمولر یکی از درمان های منتخب اکثر ارتودنتیست ها است، در حالی که ارتودنتیست های دیگر، اینتروژن (فرو بردن داخل حفره) دندان های پیشین را برای درمان اکثر بیماران خود ترجیح می دهند. به جای دنبال کردن اطلاعات بر اساس گفته های افراد، مهم است که تأثیر مکانیزم های اینتروسیو (فرو برنده) و اکستروسیو (بیرون آورنده) روی ارتفاع عمودی صورت بیمار با دقت مد نظر قرار گیرد، زیرا این می تواند در عوض روی ارتباط قدامی- خلفی ماگزیلا و مندیبل تأثیر بگذارد.

به طور کلی، بیرون آمدن دندان ها نباید به فضای بین اکلوزال تخطی کند، که به عنوان فضای بین اکلوزال یا سطوح اینسیزال دندان های ماگزیلا یا مندیبل تعریف می شود، زمانی که مندیبل از نظر فیزیولوژیکال در حالت استراحت قرار دارد. میانگین بین ۲ و ۴ میلی متر است. وقتی فضای آزادی بزرگتر از حد طبیعی وجود دارد، فرصت های بزرگتر برای اصلاح با هدایت رشد عمودی آلوئولار وجود دارد. به عنوان مثال، در بیمارانی که مال اکلوژن کلاس ۲، گروه ۲ دارند، و الگوی صورت آنها hypodivergent است، لب های زائد، و زاویه پلان مندیبل صاف است، با افزایش ارتفاع قسمت پایین صورت یا برآمدگی صورت، دیپ بایت می تواند اصلاح شود و زیبایی بهبود پیدا کند. با این حال، در اکثر مال اکلوژن های کلاس ۲ دیگر، همیشه افزایش ابعادعمودی مطلوب نیست، زیرا با انجام این کار اختلاف و ناهماهنگی نقطه A- نقطه B تشدید خواهد شد و بزرگ بودن غیر عادی ارتفاع پایین صورت افزایش پیدا خواهد کرد.

ارزیابی بافت نرم

در عصر حاظر، “ارتباط بافت های نرم” ابزار تشخیص مهمی را برای اصلاح دیپ بایت تشکیل می دهد. ارتودنتیست ها همیشه باید وضعیت دندان های پیشین ماگزیلا را نسبت به موقعیت لب مد نظر قرار بدهد تا مشخص نماید آیا دندان های پیشین ماگزیلا را نسبت به لب بالا نگه دارد، درون حفره فرو ببرد، یا از حفره خارج سازد. با افزایش تأکید روی زیبایی لبخند و طرح لبخند، در تشخیص مال اکلوژن ها و برنامه ریزی برای طرح درمان مناسب برای اصلاح آنها، استفاده از تجزیه و تحلیل دینامیک لبخند نسبت به عکس های استاتیک در اولویت است.

طی معاینات اولیه، قابل مشاهده بودن دندان های پیشین در سه موقعیت بالینی مختلف باید مد نظر قرار بگیرد: در وضعیت استراحت لب ها، هنگام لبخند زدن، و در طول حرف زدن. در وضعیت استراحت لب ها، مشاهده ۲ تا ۴ میلی متر از دندان های پیشین، شامل لبه های اینسیزال، قابل قبول تلقی می شود. هنگام لبخند زدن، به طور میانیگن باید حدود دو سوم دندان های پیشین فک بالا قابل مشاهده باشد. در زیباترین لبخندهای مردان لب بالا نباید آنقدر بالا برود که حتی ذره ای از لثه ها قابل مشاهده باشد، با این حال، در زنان مشاهده ۱ تا ۲ میلی متر از لثه معیار زیبایی محسوب می شود.

اگر این شرایط وجود داشته باشد، و دیپ بایت هنوز وجود دارد، طرح درمان باید روی اکستروژن دندان های خلفی (اگر عناصر عمودی اجازه می دهند) یا اینتروژن دندان های جلوی فک پایین متمرکز باشد. در مقایسه، در یک پلان اکلوزال غیر ایده آل مقدار زیادی از لثه ها مشاهده می شود، که به همین دلیل است که نیاز به اینتروژن انتخابی دندان های پیشین فک بالا دارد. قابل مشاهده بودن دندان های پیشین در طول حرف زدن ممکن است اطلاعات بیشتری ارائه بدهد، زیرا ماهیچه های متفاوتی در صورت درگیر هستند. عامل مهم دیگری که باید مد نظر قرار بگیرد، “شکاف بین لبی” است.

در بیمارانی که شکاف بین لبی آنها بزرگ است، انجام مکانیزم بیرون آورنده دندان های خلفی مطلوب نیست، زیرا این کار با افزایش شکاف بین لبی، بیشتر می تواند موجب بدتر شدن زیبایی بیمار شود. در حقیقت، افزایش شکاف بین لب ها ممکن است منجر به بروز مشکلات دیگری شود، از جمله ناتوانی در بستن لب ها بدون فشار و مشکلات عملکردی همراه با آن. در افردی که لب های بالا و پایین آنها بزرگ هستند و هیچ شکافی بین دندان های بالا و پایین آنها وجود ندارد، اما دیپ بایت آنها قابل تشخیص است، خارج کردن دندان های خلفی از حفره می تواند مطلوب باشد.

درمان دیپ بایت

مکانیزم درمان برای اصلاح دیپ بایت به تعداد به علل بروز آن و طرح درمان همراه با آن بستگی دارد. همانطور که پیش از این اشاره شد، سه روش درمان برای دیپ بایت وجود دارد: بیرون آوردن دندان های بالا و پایین عقب دهان از داخل حفره، یا ترکیبی از هر دو.

آیا می دانسته اید تنفس دهانی، بر خلاف تنفس از راه بینی، می تواند منجر به بروز مشکلات دندانی شود و نیاز به درمان ارتودنسی دارد؟ به خواندن این مطلب ادامه دهید تا به اطلاعات شما در مورد آن افزوده شود.

مقایسه تنفس دهانی و تنفس از راه بینی

تنفس از راه بینی کاملاً طبیعی و سالم است. از سوی دیگر، اگر بیشتر اوقات تنفس به صورت دهانی انجام شود، کاملاً غیر عادی و ناسالم است. تنفس از راه دهان به عنوان مثال، در کودکان می تواند در صورت سرما خوردن، داشتن عفونت های ویروسی اتفاق بیفتد، یا اینکه می تواند نتیجه یک علت دائمی تر مانند بزرگی لوزه ها یا انحراف سپتوم بینی باشد.

وقتی از بینی خود برای تنفس استفاده می کنیم، هوا قبل از رسیدن به شش ها، با عبور از مجرای بینی گرم و مرطوب می شود. اگر از دهان برای تنفس استفاده شود، هوای سردتر و خشک تر از راه دهان عبور می کند، بدون آنکه توسط بینی گرم شود.

تنفس دهانی منجر به بروز چه مشکلاتی می شود؟

این عادت می تواند منجر به خشکی دهان شود، که باعث می شود از مزایای بزاق کاسته شود و احتمال تشکیل بیو فیلم و پلاک های دندانی افزایش پیدا کند.

اصلاً تعجب ندارد که ارتباط واضحی بین تنفس دهانی و ژینژیویت وجود دارد- و به همین دلیل است که دندانپزشکان باید از بیماران در مورد عادات تنفسی آنها سؤال بپرسند. هالیتوزیس (بوی بد دهان) نیز یکی از پیامدهای بد تنفس دهانی است- مشکلی که به راحتی توجه بیمار را به خود جلب می کند.

هنگام تنفس از راه بینی، دهان بسته می شود، و زبان نزدیک سقف دهان و دندان های فک بالا (قوس دندانی بالا) قرار می گیرد. هوایی که ار راه بینی عبور می کند موجب تهویه سینوس های بینی می شود و از آنجا که اجازه می دهد آنها به صورت طبیعی رشد کنند و وسیع شوند، این حفره ها را سالم نگه می دارد. زبان تنها فشار رو به بالای کافی ایجاد می کند تا فشاری که از سوی گونه ها و لب ها وارد می شوند را در مسیر مخالف خنثی کند. کف بینی و سینوس های نازال آنسوی سقف دهان قرار گرفته اند، که بیشتر تحت عنوان پلیت شناخته می شود.

افرادی که از راه دهان نفس می کشند نمی توانند در برابر فرایندی که در بالا توضیح داده شد مقاومت کنند. در عوض، این نیروها به صورت معکوس عمل می کنند. دهان ۲۳ ساعت و نیم در طول روز باز است (تا اجازه دهد تنفس صورت بگیرد)، سینوس ها در بالا گیر کرده اند، زبان تنها کنار دندان های فک پایین قرار می گیرد، و گونه ها دندان های فک بالا را رو به جلو فشار می دهند در حالی که هیچ چیزی در سمت مخالف وجود ندارد که در برابر آنها مقاومت نماید. در حقیقت تنفس دهانی می تواند رشد فک بالا را کاهش دهد و منجر به بروز مال اکلوژن های دندانی شود که نیاز به درمان ارتودنسی دارد.

البته کودکانی که تنفس دهانی دارند، ممکن است با بریس های دندانی مشکل داشته باشند و اقدامات بعدی ارتودنسی نیز پیچیده تر باشند. علاوه بر این، چهره کودک ممکن است به شکلی متفاوت رشد کند: اجزاء صورت می توانند باریک تر و بلندتر باشند، استخوان گونه کمتر برجسته باشد، و پلیت باریک تر باشد. تنفس دهانی می تواند باعث شود لب ها و لثه ها خشک شوند و بیشتر مستعد عفونت و خونریزی شوند. این می تواند با تنفس دهانی یا حتی عفونت گوش نیز مرتبط باشد.

 

چرا تنفس  دهانی نیاز به درمان دارد؟

بسیاری از والدین کودکان خود را به این دلیل برای اقدامات دندانپزشکی نزد دندانپزشک می آورند که نگران کجی دندان های آنها هستند. ما می دانیم که این می تواند نتیجه مشکلات عمقی تر باشد، نه علت آنها. اکثر کودکانی که تنفس دهانی دارند می توانند یاد بگیرند رفتارهای خود را تغییر دهند، مخصوصاً در سنین پایین تر، دندانپزشک می تواند با نگاه کردنم به علائم وقتی کودک برای چکاپ مراجعه می کند، و نیز پرسیدن سؤالاتی از والدین آنها در مورد عادات خوابیدن و رفتاری کودک، می توانند متوجه مشکلات شوند.

وقتی افراد بزرگسال و کودکان در طول روز بیشتر از راه دهان نفس می کشند، احتمال اینکه در طول شب نیز از راه دهان نفس بکشند بیشتر خواهد بود. تنفس دهانی در طول شب با بی خوابی و آپنه خواب نیز ارتباط دارد زیرا سطوح دی اکسید کربن و اکسیژن در جریان خون تغییر پیدا می کند. در افراد بزرگسال، آپنه خواب طولانی مدت می تواند منجر به خستگی مزمن و حتی آسیب به قلب شود. برخی پزشکان تنفس دهانی در کودکان را به اختلال عدم توجه و اختلال بیش فعالی ارتباط داده اند.

درمان تنفس دهانی

از جمله دلایلی که عبور آزاد هوا از راه بینی را محدود می کنند عبارتند از آلرژی های نازال، بزرگ بودن سوراخ های بینی، و برزگ بودن لوزه ها. گاهی اوقات علت بروز این مشکل باریک بودن مجرای تنفسی در نتیجه رشد ناکافی است. هوایی که سینوس های بینی را تهویه می کند و نیز تخلیه ترشحات آنها از راته مجرای بینی صورت می گیرد. بنابراین، بسیار مهم است که با اصلاح مجرای بینی و یا پلیت، علت تنفس دهانی برطرف شود.

اصلاح پلیت با کمک ارتوپدی دنتوفاشیال صورت می گیرد. این بخشی از چیزی است که ارتودنتیست های مجرب انجام می دهند. یکی از راه های انجام این کار از سریق “گسترده کردن سریع پلیت” است. ۱۵۰ سال است که ارتودنتیست ها قادرند با موفقیت این فرایند را انجام دهند. وقتی این کار انجام می شود، بیمارانی که با این مشکل مواجه هستند راحتی قابل توجهی را حین تنفس خود از راه بینی تجربه می کنند.

درمان تنفس دهانی به علت ویژه آن بستگی خواهد داشت. به عنوان مثال، مشکلات مربوط به سوراخ های بینی، لوزه ها و سینوس ها اغلب توسط متخصصین گوش و حلق و بینی درمان می شوند. در مواردی که در نتیجه تنفس دهانی، ماگزیلا (فک بالا و پلیت) خیلی باریک شده است، ممکن است لازم باشد ارتودنتیست از وسیع کننده های کام استفاده نماید، که به تدریج فک را وسیع تر می کنند. درمان دوم می تواند اندازه مجرای تنفسی را نیز تحت تأثیر قرار دهد، و نفس کشیدن از راه بینی را راحت تر نماید. بهترین زمان برای بسیاری از این درمان ها اوایل دوران رشد کودک است. به منظور پرهیز از مشکلات بلند مدت با ساختار صورت و کل سلامت دندانی باید به محضی که متوجه تنفس دهانی خود یا فرزندتان شدید به ارتودنتیست یا دندانپزشک مراجعه کنید.

آندربایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های فک پایین خیلی جلوتر از دندان ها فک بالا قرار می گیرند. این شرایط اغلب ژنتیکی است و معمولاً توصیه می شود آندربایت اصلاح شود تا از بروز مشکلات در آینده اجتناب شود. امکان اصلاح آندربایت وجود دارد: جراحی و براکت های ارتودنسی گزینه های رایج هستند، همراه با درمان های دیگر. در این مقاله قصد داریم آنچه لازم است در مورد این مشکل ارتودنتیک بدانید را برای شما بین کنیم.

آندربایت چیست؟

آندربایت زمانی اتفاق می افتد که فک پایین خیلی جلوتر از فک پایین قرار می گیرد، و باعث می شود دندان های جلوی فک پایین رو به جلو باشند. در بسیاری از افراد فک آندربایت به ندرت قابل مشاهده است، در حالی که دندان های فک پایین درست جلوی دندان های فک بالا قرار می گیرند. در موارد وخیم تر، ممکن است شکاف های خیلی قابل مشاهده ای بین دندان های فک های بالا و پایین بوجود بیاید. مهم نیست کجی بایت چقدر وخیم است، اصلاح آندربایت عموماً توصیه می شود زیرا اگر درمان نشود می تواند منجر به بروز مشکلات دیگر شود.

علل بروز آندربایت کدامند؟

اکثر علل بروز آندربایت ژنتیکی هستند؛ اگر حداقل یکی از والدین آندربایت داشته (است) باشد پس احتمال آندربایت داشتن کودکان آنها نیز افزایش پیدا خواهد کرد. علاوه بر این، شرایط با شکاف کام و لب نیز ارتباط دارد. بعلاوه، می تواند نتیجه برخی رفتارهای خاص در کودکی باشد، از جمله:

• مکیدن انگشت
• تانگ تراست
• استفاده بیش از حد از پستانک
• شیر داده به کودک با شیشه شیر

ممکن است فک بالا خیلی کوتاه باشد یا به درستی رشد نکرده باشد یا فک پایین خیلی جلوتر آمده باشد- یا ترکیبی از هر دو.

آیا لازم است آندربایت اصلاح شود؟

یکی از بزرگترین تفاوت های بین آندربایت و اوربایت این است که مقدار اندکی اوربایت طبیعی است، در حالی که هیچ نوع آندربایتی “طبیعی” تلقی نمی شود. مشکلات متعددی وجود دارند که در نتیجه داشتن آندربایت بوجود می آیند، و هر چه بیشتر برای اصلاح آنها صبر کنید، درمان آنها دشوارتر خواهد شد.

اگر کودک شما آندربایت دارد، بهتر است درمان را زود و در مراحل اولیه آغاز کنید، وقتی استخوان های آنها راحت تر جابجا می شوند. بدون درمان، مشکلات بسیاری هستند که ممکن است کودک شما با آنها مواجه شود، از جمله:

• مشکل در درست گاز زدن و درست جویدن غذا.
• مشکلات گفتاری مانند نوک زبانی یا مبهم حرف زدن.
• درد صورت در نتیجه فشارها و کشش های غیر عادی روی فک.
• بالا رفتن احتمال پوسیدگی دندان ها.
• ساییدگی و کج شدن دندان ها.
• متفاوت شدن شکل صورت نسبت به معمول.

آندربایت چگونه درمان می شود؟

اگر تشخیص داده شد که شما، کودک، یا نوزادتان آندربایت دارید، مطمئناً می خواهید بدانید چگونه باید آن را درمان کرد. راه های مختلفی هستند که برای درمان موفقیت آمیز آندربایت ارائه شده اند. ارتودنتیست شما بهترین راهکار را برای وضعیت شما توضیح خواهد داد، اما در زیر می توانید خلاصه ای از رایج ترین درمان ها را مطالعه نمایید. برای ارائه مؤثرترین و با دوام ترین درمان، معمولاً دو یا چند درمان با یکدیگر ترکیب خواهند شد.

اکسپندر یا وسیع کننده فک بالا Upper jaw expander

در مواردی که آندربایت فک در نتیجه عدم رشد کامل فک بالا بوجود آمده باشد، اکسپندر یا وسیع کننده کام کمک می کند فک رشد کند تا به شکل درست و مناسب خود برسد. اکسپندر ابزار فلزی است که روی دندان های عقب دهان قرار می گیرد. این ابزار به تدریج دندان ها را رو به بیرون فشار می دهد و سقف دهان (کام) را وسیع می کند. برخی ابزارها متحرک هستند، مانند ریتینرها، در حالی که برخی دیگر در جای خود ثابت هستند.

این یکی از ابزارهای درمان آندربایت است که کمتر جلب توجه می کند؛ مگر آنکه بخندید یا خمیازه بکشید، هیچ کسی سقف دهان یا دندان های عقب که ابزار روی آنها قرار گرفته است را نمی بیند. افرادی که از وسیع کننده کام استفاده کرده اند ابراز داشته اند که استفاده از آن مقداری درد بوجود می آورد، اما زمانی که استخوان فک دستکاری می شود مقداری ناراحتی انتظار می رود. از آنجا که استخوان های فک تا سنین ۱۲ تا ۱۳ سالگی جوش نمی خورند، شروع این درمان در سنین کم راحت تر پیش خواهد رفت.

اکسپندر فک معمولاً حدود یک سال استفاده می شود، اما این مدت زمانی به مقدار جابجایی مورد نیاز دندان ها بستگی دارد. وقتی درمان تکمیل می شود، بیمار باید مدتی ریتینر استفاده کند تا استخوان جدید رشد کند، و اوربایت اصلاح شده را دائمی سازد.

هدگیر ریورس پول Reverse pull headgear

روش دیگری که برای اصلاح و درمان آندربایت استفاده می شود فیس ماسک یا هدگیر ریورس پول است. شاید ترسناک به نظر برسد، اما یک راه کاملاً عادی اصلاح آندربایت است. هدگیر روی پیشانی و چانه قرار می گیرد و با استفاده از یک بند الاستیک (نوار کشی) به بریس ها یا ریتینر متصل می شود تا آرام آرام فک بالا به جای درست خود جابجا شود.

مطالعه ای که روی این ابزار انجام شده است حاکی از این است که این روش اصلاح آندربایت روی هم رفته ۷۵% موفقیت آمیز خواهد بود، و اگر درمان قبل از سن ۱۰ سالگی آغاز شود، حتی موفقیت آمیز تر نیز خواهد بود.

برای بهره مند شدن از بیشترین مزایا، هدگیر ریورس پول باید در اکثر اوقات، تا جایی که امکان دارد استفاده شود؛ مطمئناً هر شب، و شاید حتی در طول روز. ممکن است استفاده از ابزار برای کودک شما حین مشاهده تلویزیون یا انجام تکالیف مشکل آفرین نباشد، اما استفاده از آن در مدرسه و اماکن عمومی و اتفاقات اجتماعی مسئله دیگری است. با این حال، باید دستورات ارتودنتیست را دنبال کنید زیرا استفاده از فیس ماسک ریورس پول می تواند از نیاز به جراحی در آینده بکاهد.

چانه بند Chin cap or cup

چانه بند به شکلی نسبتاً متفاوت عمل می کند. این ابزار روی سر قرار می گیرد، از بالای سر تا چانه، و به گونه ای طراحی شده است که در طول سال هایی که استخوان های کودک رشد دارند، با عقب کشیدن فک پایین رشد آن را کاهش می دهد.

این ابزار معمولاً همان زمانی استفاده می شود که فیس ماسک ریورس پول استفاده می شود، تا فک بالا را به مل بهتری جابجا نماید تا آندربایت فک پایین وخیم تر نشود. چانه بند باید در طول خواب و زمان هایی مورد استفاده قرار بگیرد که موجب شرمندگی کودک نشود، مثلاً زمان هایی که کودک بیرون منزل است.

استفاده از بریس ها برای درمان آندربایت

علاوه بر روش هایی که در بالا اشاره شدند، بریس ها معمولاً بخشی از درمان آندربایت هستند. درست مانند استفاده از بریس ها برای درمان مشکلات دیگر، مانند اوربایت، کراس بایت، و اپن بایت، بریس ها برای درمان آندربایت دندان ها را به محلی بهتر می چرخانند، فشار می دهند، می کشند.

برخی ارتودنتیست ها براکت های سرامیکی و برخی دیگر براکت فلزی استفاده می کنند. گزینه اول کمتر جلب توجه می کنند. پس از تکمیل درمان آندربایت با بریس ها، باید ریتینر استفاده کنید تا پیشرفت روند درمان را حفظ کنید.

اینویزیلاین

در برخی موارد، این امکان وجود دارد که برای درمان آندربایت از اینویزیلاین ها استفاده کرد. اینویزیلاین ها بریس های الاینر شفافی هستند که تقریباً غیر قابل مشاهده هستند، که آنها را به گزینه ای شناخته شده برای افرادی تبدیل کرده است که نمی خواهند بقیه متوجه شوند آنها تحت درمان هستند. امکان درمان آندربایت با اینویزیلاین به تنهایی وجود دارد، اما گاهی اوقات برای درمان مناسب نیستند و ممکن است لازم باشد جراحی نیز انجام شود. برای بررسی اینکه شما یا کودکتان گزینه های مناسبی برای اصلاح آندربایت با اینویزیلاین هستید یا خیر بهتر است با یک ارتودنتیست مجرب مشورت کنید.

کشیدن دندان برای کمک به درمان آندربایت

گاهی اوقات، آندربایت آندربایت می تواند در نتیجه تعداد زیاد دندان ها در فک پایین بروز پیدا کند. در این صورت، ارتودنتیست کشیدن دندان را توصیه خواهد کرد. کشیدن دندان ممکن است در صورتی لازم باشد که به بریس ها کمک کند بهتر عمل کنند، زیرا فضای کافی ایجاد می کند تا بقیه دندان ها در جای درستی قرار بگیرند.

کشیدن دندان معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می شود، اما در موارد پیچیده یا در صورت نیاز به کشیدن چندین دندان از بیهوشی عمومی استفاده می شود. این فرایند بسیار معمول است و معمولاً به سرعت قابل انجام است. دندانپزشک تنها دندان را می چرخاند و تکان می دهد تا دندان درون حفره خود لق شود، سپس آن را بیرون می کشد.

جراحی آندربایت

گاهی اوقات مشکلات مربوط به آندربایت نسبتاً شدید هستند و نیاز به جراحی خواهند داشت. بسته به مشکلاتی که جراح شناسایی می کند، جراحی آندربایت می تواند شامل بخش های متفاوتی باشد.

ممکن است لازم باشد فک پایین رو به عقب جابجا شود و تغییر وضعیت در آن داده شود، یا ممکن است جراحی آندربایت روی فک بالا متمرکز شود. به هر صورت، پیچ ها و مهره های کوچکی اطراف استخوان جای داده خواهند شد تا اطمینان حاصل شود به جای قبل خود باز نمی گردند. گاهگاهی، هر دو فک نیاز به تنظیم دارند.

دندانپزشک برای شما توضیح خواهد داد قبل و بعد از جراحی در آندربایت شما چه تفاوت هایی بوجود آمده است. برخی از شایع ترین تغییرات عبارتند از:

• بهبود گفتار
• شکل چهره متفاوت
• بهداشت دهانی بهتر

این نوع جراحی غیر معمول نیست و اگر در مورد تغییرات ظاهری خود نگران هستید می توانید از ارتودنتیست یا جراح خود بخواهید تصاویر بیماران دیگر قبل و بعد از جراحی آندربایت را به شما نشان دهند.

به طور معمول، هیچ جای زخم و اسکاری پس از جراحی آندربایت به جا نخواهد ماند زیرا همه برش ها داخل دهان زده خواهند شد. ممکن است فک پس از جراحی سیم پیچی شود، یا یک چارچوب داخلی درون دهان قرار داده شود، تا اطمینان حاصل شود استخوان ها در جای درست خود بهبود پیدا می کنند. به بیماران توصیه می شود برای مدت ۲ تا ۴ هفته از محل کار و تحصیل خود مرخصی بگیرند. معمولاً درمان شامل استفاده از بریس ها قبل یا بعد از جراحی، یا هر دو، نیز می شود.

آندربایت و شکاف کام و لب

احتمال وجود آندربایت در نوزادانی که با شکاف کام و لب به دنیا می آیند خیلی بیشتر است. در شکاف کام و لب معمولاً استخوان فک بالا به درستی رشد نمی کند و موجب بوجود آمدن آندربایت می شود.

به طورکلی، برای اصلاح مشکل آندربایت در این دسته کودکان جراحی لازم است و معمولاً با آنچه در بالا ذکر شد تفاوتی ندارد. برخی جراحی ها برای حل مشکل در شکاف کام و لب ممکن است به طور همزمان انجام شوند، یا ممکن است به طور همزمان انجام شوند.

نتیجه گیری

آندربایت ها به اندازه اوربایت ها شایع نیستند؛ تنها حدود ۵ تا ۱۰% افراد این شرایط را تجربه خواهند کرد، و در حقیقت باید در هر صورت درمان شود. راه های مختلف برای اصلاح آندربایت به این معناست که روشی برای درمان انتخاب خواهد شد که برای شما یا کودک شما مناشب باشد.

وقتی یک کودک با آندربایت تشخیص داده می شود، طرح درمانی می تواند انتخاب شود که از هر روش ممکن دیگر کمتر تهاجمی باشد. نرخ موفقیت درمان وقتی زود انجام می شود، واقعاً بالا است، و حتی اگر جراحی لازم باشد، تفاوت خیلی زیادی در بهداشت دهان و سلامت عمومی فرد بوجود خواهد آورد.