ارتودنسی پیشگیرانه در کودکان – بخش اول

ارتودنسی مداخله گر

درمان ارتودنسی در سنین پایین تحت عنوان ارتودنسی مداخله گر شناخته می شود. این درمان می تواند در سنین ۶ یا ۷ سالگی انجام شود، زمانی که فک ها هنوز در حال رشد هستند و دندان های دائم بیرون نیامده اند. هدف از انجام درمان ارتودنسی مداخله گر حذف یا کاهش نیاز به درمان در دوره رشد دندان های دائمی است. مهم ترین مزیت چنین درمانی ممکن است این باشد که در مقایسه با درمان جامع ارتودنسی با ابزارهای ثابت، از نظر تکنیکی ساده تر و نسبتاً ارزان تر است.

در این مقاله به موضوعاتی همچون نیاز به ارتودنسی مداخله گر به منظور پرهیز از پیامدهای اکلوزال و دندانی می پردازیم که نتایج از دست رفتن زود هنگام دندان های شیری و عادات مکیدن غیر تغذیه ای هستند. نیاز به مداخلات پیشگیرانه و زود هنگام در بیمارانی که اپن بایت قدامی، کراس بایت فانکشنال خلفی و علائم رشد نابجای دندان های نیش دارند نیز مورد بحث قرار می گیرد.

درمان مال اکلوژن شامل درمان های اصلاحی و نیز پیشگیرانه است. گاهی اوقات ممکن است درمان های پیشگیرانه در دوره رشد دندان های شیری یا اوایل دوره واسط دندانی (زمانی که تعدادی از دندان ها دائمی و تعدادی دیگر شیری هستند) انجام شوند، زمانی که نخستین علائم رشد نامناسب اکلوژن قابل مشاهده هستند. برای چنین درمان هایی معمولاً عادات زیان آوری مانند مکیدن های غیر تغذیه ای ترک داده می شوند تا تأثیرات منفی از دست رفتن دائمی دندان های مولر شیری از بین بروند.

ارتودنسی پیشگیرانه

ارتودنسی پیشگیرانه

درمان ارتودنسی پیشگیرانه به عنوان درمانی تعریف می شود که در طول دوره رشد دندان های شیری یا دوره واسط دندانی آغاز می شود و هدف آن ارتقاء رشد دندانی و اسکلتی، قبل از رشد دندان های دائم است. هدف این درمان اصلاح و جلوگیری از مال اکلوژن است، در نتیجه می توان نیاز به درمان های پیچیده در طول دوره رشد دندان های دائم را کاهش داد. اصول اصلی مداخلات زود هنگام حذف و از بین بردن هر گونه عامل تشخیصی اولیه به منظور کنترل و مدیریت ناهماهنگی های موجود در طول قوس دندانی و اصلاح دیسپلازی اسکلتی است. فواید این درمان عبارتند از سادگی تکنیکی آن و نسبتاً ارزان بودن آن در مقایسه با درمان های جامع با ابزارهای ثابت ارتودنسی، از طرف دیگر، این درمان در حیطه کاری دندانپزشک های با تجربه نیز قرار می گیرد.

در کشورهایی که درمان ارتودنسی به یکی از مراقبت های سلامت دهانی عمومی برای کودکان و نوجوانان تبدیل شده است، تقاضای بالایی که برای این درمان وجود دارد موجب بوجود آمدن علاقه به کاربردهای طراحی شده سیستمیک تر در ارتودنسی شده است. در تحقیقاتی که روی درمان مداخله گر صورت گرفته است مشاهده شده است که این درمان کاملاً موفقیت آمیز است و نیاز به درمان های بیشتر و پیچیده تر، کاهش چشمگیری داشته است. به همین ترتیب با زودتر شروع شدن درمان ارتودنسی، می توان تا میزان زیادی در هزینه ها صرفه جویی کرد.

ارتودنسی پیشگیرانه

ناهماهنگی در طول قوس دندانی در نتیجه پوسیدگی دندان ها

حفظ رشد سالم دندان های شیری تا زمان افتادن آنها به صورت طبیعی، برای رشد طبیعی دندان های پرمولر و نیش، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از بین رفتن مواد بین دندان ها در نتیجه عدم درمان پوسیدگی دندان های مولر شیری یا کشیدن این دندان ها قبل از بالغ شدن، می تواند با جابجایی مزیال دندان های مولر همراه باشد. پیامد این اتفاقات می تواند کوتاه شدن قوس دندانی، فشردگی و نامرتبی دندان های دائم و تغییر در ارتباط خلفی- قدامی دندان های مولر باشد.

در صورتی که این اتفاقات در مراحل اولیه و پیش از رشد نخستین دندان های مولر رخ دهند، خطر نسبتاً بالاتر خواهد بود. بعلاوه، وجود فشردگی و نامرتبی دندان ها از قبل می تواند احتمال کاهش فضا یا فاصله بین دندان ها را افزایش دهد. هر چند در یکی از مطالعاتی که اخیراً روی گروهی از کودکان انجام شده بود که پوسیدگی شدید دندان داشتند، نتایج حاکی از این بود که فشردگی دندان های فک پایین شایع تر از فک بالا است، درنتیجه به طور کلی پذیرفته شده است که خطر از بین رفتن فضا در قوس دندانی بالا بیشتر است.

در برنامه های فلورایده کردن دندان ها، استفاده از خمیر دندان های فلورایده را افزایش دادند، آگاهی از وضعیت دندان ها را افزایش دادند و درمان کافی پوسیدگی های اولیه دندان ها موجب کاهش چشمگیر ضایعات پوسیده ای می شود که در کشورهای صنعتی روی اکلوژن تأثیر می گذارند. بنابراین، ناهماهنگی های اکلوزال که در نتیجه کشیدن دندان های مولر شیری قبل از بلوغ آنها رخ می دهند، در دنیای غرب دیگر جزء مشکلات اصلی محسوب نمی شود.

ارتودنسی پیشگیرانه

توصیه شده است، در پی از دست رفتن زود هنگام هر یک از دندان های مولر، ۶ ماه قبل از بیرون آمدن طبیعی دندان های دائم جایگزین آنها، از فضا نگهدار استفاده شود. این فاصله ممکن است با ابزارهای ثابت و متحرک حفظ شود. مزیت طرح های ثابت آنها در مقایسه با طرح های متحرک، غیر وابسته بودن آنها به همکاری بیمار است. فضا نگهدارهای متحرک برای پیشگیری از افزایش فاصله بین دندان های نیش دو قوس دندانی و ارتفاع آنها، در طول دوره تبدیل دندان های شیری به دندان های دائمی توصیه می شوند.

از دست رفتن زود هنگام دندان های مولر شیری به این معنا نیست که به عنوان یک قانون کلی باید حتماً از فضا نگهدار استفاده شود، بلکه برای استفاده از آنها باید بر اساس وضعیت رشد دندان های کودک، نوع اکلوژن، قابلیت کلی برای ایجاد فاصله یا فشردگی دندان ها، وضعیت بهداشت دهان و همکاری بیمار، تصمیم گرفت.

ارتودنسی پیشگیرانه

ترک عادات مکیدن انگشت در کودکان

فعالیت و فشاری که گونه ها و لب ها از خارج و زبان از داخل وارد می کنند عوامل حائز اهمیتی هستند، زیرا می توانند رشد اکلوزال را هدایت کنند. در صورتی که تعادل بین ماهیچه های گونه و لب ها و زبان دچار اختلال شود، می تواند منجر به اختلال در رشد اکلوزال و اسکلتی شود. مکیدن یکی از کارهایی است که نوزاد به صورت غریزی انجام می دهد. در حالی که مکیدن پستانک یا انگشت از جمله نمودهای ظاهری تمایل شدید به این کار هستند. در صورتی که کودک خیلی زود با مکیدن شیشه شیر آشنا شود و مدت کوتاهی از سینه مادر تغذیه کند، می تواند منجر به عادت مکیدن پستانک شود. این عادات می توانند منجر به افزایش کراس بایت خلفی شوند.

در مقاله بعد برای شما خواهیم گفت این عادات چه تأثیرات منفی دیگری دارند و درمان زود هنگام چه کمکی می تواند به درمان آنها بکند.