وسیع کننده کام یا پالاتال اکسپندر وسیله ‌ای در ارتودنسی است که برای بزرگ‌تر کردن فک بالا (ماگزیلاری) استفاده می‌شود تا فضای کافی برای همه دندان‌ها در قوس دندانی وجود داشته باشد. علاوه بر وسیع کننده فک بالا، وسیله ‌ای نیز برای بزرگ کردن فک پایین وجود دارد. امروزه درمان بزرگ کردن فک بالا در ارتودنسی متداول است.

سن استفاده از وسیع کننده کام

استفاده از وسیع کننده کام بیشتر در کودکان متداول می‌شود. اگر چه می‌توان از این وسیله برای افراد بزرگسال نیز استفاده کرد. میزان فضایی که با کمک وسیع کننده قرار است ایجاد شود و سن بیمار، تعیین‌ کننده طول دوره درمان هستند. مهم‌ترین مزیت درمان ارتودنسی در کودکی امکان بهره بردن از وضعیت رشد استخوان‌ها و دندان‌ها است به این معنی که می‌توان تنها با هدایت رشد بسیاری از مشکلات را حل کرد. به همین علت وسیع کننده کام در حداکثر سن رشد، بیشترین کارایی را دارد.

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

وسیع کننده کام چیست؟

این وسیله ارتودنسی از یک بدنه و گیره های فلزی در کناره ها تشکیل شده است. در وسط بدنه این وسیله یک پیچ تعبیه ‌شده که با کلید مخصوص پیچانده می‌شود. هر بار که این پیچ‌ را میپیچانید، دستگاه فعال و سفت می‌شود و کششی در درز میانه کام ایجاد می‌کند. این وسیله به تدریج فضای خالی بیشتری در وسط سقف دهان ایجاد می‌کند که به تدریج با استخوان جدید پر می‌شود. ممکن است این اتفاق به نظرتان ترسناک باشد، اما باید بدانید تا پیش از اتمام سن رشد درز میانی کام بسته نمی‌شود به همین علت وسیع کننده کام در واقع از درز میانی کام برای پهن کردن فک بهره میبرد. ممکن است این کار چند ماه زمان ببرد. برای هر فردی وسیع کننده کام جداگانه و بر اساس قالب به‌ دست ‌آمده از دهان او ساخته می‌شود. معمولاً پس از این که فضای لازم ایجاد شد چند ماه دیگر نیز باید وسیع کننده کام جای خود بماند تا نتایج حاصل شده تثبیت شود.

کاربردهای وسیع کننده کام چیست

معمولاً وسیع کننده کام برای سه مشکل اصلی زیر استفاده می‌شود:

  • اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

    اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

 

  • کراس بایت – کراس بایت به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فک بالا باریک بوده و بنابراین دندان‌های بالایی در سطح داخلی دندان‌های پایینی قرار می‌گیرند در حالی که در وضعیت نرمال دندان‌های بالایی کمی بیرون زده تر از دندان‌های پایینی قرار دارند. برای اصلاح این وضعیت باید فک بالا پهن‌تر شود.
اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

 

  • به هم فشردگی دندان‌ها و کمبود فضا – پیش از این که همه دندان‌های دائمی در بیایند می‌توان متوجه کمبود فضای فک و به هم فشردگی و کج شدن دندان‌ها شد. با پهنتر کردن فک بالا می‌توان فضای بیشتری در قوس دندانی ایجاد کرد تا نیازی به کشیدن دندان دائمی وجود نداشته باشد.
اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

  • نهفتگی دندان – در صورتی ‌که دندانی که باید پیش از این بیرون میزده، هنوز بیرون نزده است ممکن است دندان نهفته باشد. در صورتی که علت نهفتگی دندان کمبود جا و مسدود شدن مسیر باشد، با پهن کردن فک می‌توان فضای لازم را برای بیرون زدن دندان فراهم کرد. نهفتگی اغلب در دندان‌های نیش اتفاق می‌افتد. دندان‌های نیش به دندان‌های نسبتا نوک تیزی گفته میشود که مجاور دندانهای آسیاب کوچک قرار دارند.

همچنین با پهن کردن فک بالا می‌توان تعادل را به نیمه پایینی صورت باز کردن و لبخند را زیباتر کند. همچنین تعداد دندان‌هایی که باید در طی درمان ارتودنسی کشیده شوند کمتر می‌شود و یا اصلاً ممکن است نیازی به این کار وجود نداشته باشد. طول دوره درمان ارتودنسی با براکت نیز کوتاه‌تر می‌شود. پهن کردن فک در بسیاری از موارد می‌تواند مشکلات تنفسی را بهبود بخشد.

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

اکسپندر یا وسیع کننده کام چیست؟

استفاده از وسیع کننده کام چگونه است؟

در ابتدا ممکن است کمی درد یا فشار در فک بالا احساس کنید که معمولاً چند دقیقه پس از پیچاندن پیچ بدنه وسیله تجربه می‌شود و زود برطرف می‌شود. درد یا ناراحتی حاصل از استفاده از این وسیله بسیار کمتر از براکت است. در ابتدا ممکن است صحبت کردن و غذا خوردن دشوار شود چرا که جایگاه زبان تغییرکرده و باید این وسیله عادت کند. در طی درمان ممکن است فاصله بین دندانهای جلویی ایجاد شود که امری کاملاً طبیعی است و نشان دهنده عملکرد درست وسیع کننده می‌باشد.

برای درمان ارتودنسی از وسیله ‌های مختلفی استفاده می‌شود. هر یک از این وسیله ها هدف خاصی داشته و به شکلی متفاوت عمل می‌کنند. گاهی اوقات ممکن است تنها از یک وسیله استفاده شود و یا به ترکیبی از آنها نیاز باشد. در اینجا با متداولترین وسیله‌ های ارتودنسی آشنا می‌شوید.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

براکت

براکت رایجترین وسیله ارتودنسی است که برای صاف و همراستا کردن دندان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. براکت انواع گوناگون دارد که هر یک برای شرایط خاصی بهترین گزینه محسوب می‌شود. به طور کلی انواع براکت عبارتند از براکت فلزی معمولی، براکت پشت دندانی، براکت سرامیکی، براکت شفاف یا اینویزالاین و براکت خود لیگاچور. سیستم براکت از تعدادی نگین براکت تشکیل شده است که به سطح دندان چسبانده می‌شود و به عنوان دستگیره برای گرفتن و کشیدن دندان عمل می‌کنند. همچنین سیستم براکت از سیم ارتودنسی تشکیل شده است که نگینهای براکت را به یکدیگر متصل می‌کند و وظیفه اصلی آن اعمال نیرو به دندان‌ها است. قطعات دیگر سیستم براکت عبارتند از حلقه فلزی، الاستیک یا حلقه کشی، لیگاچور و قطعات دیگر.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

هدگیر

هدگیر وسیله ارتودنسی است که برای اصلاح مشکلات بایت مورد استفاده قرار می‌گیرد. دو نوع هدگیر وجود دارد: هدگیر معمولی (پشت سری و پشت گردنی) و هدگیر معکوس یا فیس ماسک (شکل بالا). از هدگیر برای اصلاح اوربایت و آندربایت معمولاً استفاده می‌شود. هدگیر با ملایمت دندانها را میکشد تا رشد یکی از فکها را محدود نماید.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

هربست

هربست یک وسیله ارتودنسی است که برای کاهش اوربایت طراحی شده است. هربست با افزایش رشد فک پایین و عقب کشیدن دندانهای آسیاب بزرگ (مولر) بالایی عمل می‌کند. هربست یک وسیله ثابت است که به دندان‌ها چسبانده می‌شود و بیشتر برای کودکان کم سن در حال رشد استفاده می‌شود. این وسیله باید ۱۲ تا ۱۵ ماه در دهان بماند.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

وسیع کننده کام

وسیع کننده کام یا اکسپپندر وسیله ‌ای است که برای فک بالا طراحی شده و با ایجاد کشش در خط میانی کام، فک بالا را بزرگ‌تر می‌کند تا فضای قوس دندانی افزایش یابد. از این روش برای اصلاح مشکل کمبود فضا و به هم فشردگی دندان‌ها استفاده می‌شود.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

موقعیت دهنده یا پوزیشنر

از این وسیله ارتودنسی برای تکمیل حرکت دندان‌ها در درمان ارتودنسی استفاده می‌شود. با همکاری کامل بیمار تنها چهار تا هشت هفته برای استفاده از این وسیله کفایت می‌کند.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

نگهدارنده ارتودنسی یا ریتینر

این وسیله انواع ثابت و غیر ثابت دارد و پس از اتمام دوره درمان ارتودنسی و درآوردن براکت استفاده می‌شود تا موقعیت جدید دندان‌ها را تثبیت نماید. دستورالعمل دقیق استفاده از آن و نوع آن را ارتودنتیست بسته به شرایط شما انتخاب می‌کند.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

فضا ساز یا جدا کننده

فضا ساز یا جداکننده یک حلقه کشی کوچک است که بین دو دندان قرار داده می‌شود آنها را از یکدیگر جدا کرده و اندکی فاصله بین آنها ایجاد نماید. این فاصله برای این است که بتوان حلقه فلزی سیستم براکت را دور دندان آسیاب انداخت. زمانی که فاصله لازم ایجاد شد حلقه کشی خود به خود درآمده و یا ارتودنتیست آن را برمی‌دارد.

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

آشنایی با وسیله ها و تجهیزات ارتودنسی

پلاک دوقلو یا توئین بلاک

این وسیله یک قالب دوقلو است که برخلاف سایر وسیله ‌های فانکشنال ارتودنسی، دو قطعه جداگانه دارد که یکی برای قوس دندانی بالا و دیگری برای قوس دندانی پایین استفاده می‌شود. این وسیله باید تمام وقت استفاده شود حتی در هنگام غذا خوردن . با این حال وسیله ‌ای غیر ثابت بوده و هنگام مسواک زدن باید آن را دربیاورید.

اگر به دندان‌های دیگران توجه کنید متوجه می‌شوید برخی افراد دندان‌هایشان جلوزدگی داشته و برخی دیگر بین دندان‌هایشان فاصله وجود دارد، برخی دندان‌هایشان کج و چرخیده است و برخی دیگر چانه شان عقب مانده یا جلو زده است. همه این مشکلات با درمان ارتودنسی قابل اصلاح هستند به همین علت امروزه افراد بسیار زیادی متقاضی درمان ارتودنسی هستند تا دندان‌های خود را صاف و مرتب و فکها را همراستا نمایند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی شاخه ‌ای از دندانپزشکی عمومی است و ارتودنتیست کسی است که علاوه بر تحصیلات عمومی دندانپزشکی، دو یا چند سال صرف آموزش و کسب تخصص و مهارت در زمینه درمان‌های ارتودنسی می‌نماید. در صورتی که به دندان پزشک عمومی مراجعه کنید و مشکلات ارتودنسی داشته باشید دندان‌پزشک شما را به ارتودنتیست ارجاع می‌دهد.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

انواع مشکلات ارتودنسی

به مشکلات ناهمراستایی دندان‌ها و جفت نبودن دندانها بر یکدیگر مال اکلوژن گفته می‌شود. مال اکلوژن انواع گوناگون دارد که برخی مرتبط با رشد فک بوده و برخی به خود دندانها مربوط میشود. مشکلات دندانی ارتودنسی ممکن است در اثر عدم تشکیل مادرزادی دندان، دندان اضافی، کمبود فضای فک، جلو زدگی دندانها، بزرگ‌ بودن فکها و فاصله بین دندان‌ها و مشکلات دیگر ایجاد شده باشد. همچنین مسائلی مانند از دست دادن زود هنگام دندان شیری، تاخیر در افتادن دندان شیری، عادات دهانی نامناسب مانند مکیدن انگشت و الگوی بلع فشار زبان، حوادث و تصادفات و برخی انواع بیماری‌های دهان می‌تواند منجر به نیاز به درمان ارتودنسی شوند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

اصلاح مشکلات ارتودنسی تنها به علت زیبایی و بهبود اعتماد به نفس افراد نیست بلکه برای سلامت دهان و دندان و بدن اهمیت زیادی دارد. مال اکلوژن باعث می‌شود نتوانید غذا را به درستی بجوید. همچنین ممکن است مانع عدم تلفظ صحیح حروف و اصوات شود. مال اکلوژن باعث می‌شود بخشی از دندان بیش از حد دچار ساییدگی شود و یا در اثر فشار زیاد لب پر شده و یا بشکند. همچنین لثه پیرامون دندانی که به علت عدم توازن نیرو تحت فشار بیش از حد قرار دارد، پس‌روی کرده و حتی استخوان پیرامون آن ممکن است دچار مشکل شود.

از طرفی تمیز کردن دندان‌هایی که با یکدیگر همراستا نیستند دشوار بوده و در بسیاری از موارد مسواک نمی‌تواند به نواحی بین دندانی دسترسی داشته باشد. در نتیجه پلاک و باکتری‌های تجمع یافته بین دندان‌ها به خوبی تمیز نمی‌شود و پوسیدگی دندان و عفونت لثه اتفاق می‌افتد. عفونت لثه در صورتی که زود تحت درمان قرار نگیرد ممکن است گسترش یافته و باعث تحلیل رفتن استخوان فک شود.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

همچنین باکتری‌های عامل عفونت لثه ممکن است وارد جریان خون شده و مشکلات جدی مانند بیماری قلبی، مشکلات مغزی، زایمان زودرس و غیره ایجاد نمایند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

وسایل ارتودنسی

امروزه برخلاف گذشته تنوع بسیار زیادی در وسیله ‌های ارتودنسی ایجاد شده است و این درمان را برای طیف گسترده ‌ای از افراد مناسب می‌سازد. درمان ارتودنسی تنها برای کودکان نیست بلکه افراد بزرگسال در هر سنی می‌توانند از فواید درمان ارتودنسی بهره ببرند.

سیستم‌های براکت امروزی انواع گوناگون از جمله براکت فلزی، سرامیکی ، پشت دندانی (لینگوال) و اینویزالاین دارند که باعث می‌شود بسیاری از افراد بزرگسال که شرایط خاصی دارند بتوانند ارتودنسی انجام دهند.

ارتودنسی چیست؟

ارتودنسی چیست؟

بهداشت دهان در دوران درمان ارتودنسی

از آنجایی‌ که در دوران درمان ارتودنسی، وسیله ‌ای در دهان خود قرار می‌دهید بهداشت دهان سخت‌تر اما مهم‌تر می‌شود. اگر میخواهید درمان سریع‌تر به نتیجه برسد و به مشکلات دیگر برنخورید باید مراقب پوسیدگی دندان و عفونت لثه باشید.

یکی از سوالات شایع بیماران از دندانپزشکان این است که چه زمانی می توانیم ارتودنسی فرزندانمان را شروع کنیم؟ و انتظار یک جواب سرراست و بدون هیچ گونه توضیحی دارند در حالی که تقریبا دادن چنین پاسخی غیرممکن است.

به طور کلی مشکلاتی که با ارتودنسی برطرف می شوند دو منشاء فکی و دندانی دارند. مشکلات فکی را اگر بخواهیم بدون جراحی درمان کنیم باید زمانی دست به کار شویم که هنوز مقداری از رشد در ناحیه ای که دچار مشکل شده است باقی مانده باشد. مثلا اگر رشد فک بالا کم باشد باید در سنین پایین ۸-۱۰ درمان را شروع کنیم و اگر رشد فک پایین کم باشد چون رشد در این ناحیه تا سنین بالاتر ادامه پیدا می کند می توانیم درمان را در یکی دو سال قبل از شروع بلوغ جنسی (در دختران ۹-۱۰ سالگی و در پسران ۱۱-۱۳ سالگی) آغاز کنیم.

تحریک رشد فک بالا

و اما در مورد مشکلات دندانی، در دوران دندانهای شیری جز در موارد استثناء درمانی انجام نمی شود ولی با رویش اولین دندانهای دایمی ممکن است نیاز به درمان سریع وجود داشته باشد مثلا زمانی که جا برای رویش یک یا چند دندان در فکین وجود ندارد. درمان ها در این دوران که بچه ها هم دندان شیری دارند هم دندان دایمی معمولا از نوع متحرک است مگر این که مشکل بیمار خیلی شدید داشته باشد ونیاز به درمان زودهنگام با دستگاه های ثابت احساس شود.

ارتودنسی ثابت درسنین پایین

در مورد بیمارانی که فقط دندان های نامرتب، جلو-عقب، چرخیده و …دارند معمولا بهترین سن درمان با دستگاه ثابت حدودا ۱۲ سالگی است که همه دندان ها به جز دندان عقل رویش پیدا کرده اند. ولی این مسئله را باید به یاد داشت که هیچ وقت برای درمان ارتودنسی دیر نیست و اگر فرد مشکلات لثه ای نداشته باشد حتی تا دهه های ۷ و ۸ زندگی نیز می تواند لبخند خود را زیباتر کند و کیفیت زندگی خود را بالا برد.

 

بعضی از پلاک های متحرک دارای پیچ می باشد. با هر بار باز کردن پیچ تنها ۲۵/۰ میلیمتر پلاک باز می شود که باعث افزایش عرضی فک می شود. در اثر باز کردن پیچ ممکن است فاصله ای بین دندانها (به خصوص دندانهای جلو) ایجاد شود که نگران کننده نیست و نشانه پاسخ به درمان است.

در هنگامی که بیمار چند روز از پلاک پیچ دار استفاده نمی کند، به دلیل برگشت نتایج درمانی پلاک در دهان نخواهد نشست و نیاز است که دوباره قالب گیری شود و به بیمار پلاک دیگری داده شود. در پلاک های پیچ دار باید طبق دستور داده شده در زمان مشخص با آچاری که توسط دندانپزشک به شما داده شده، پیچ آن را سفت کرد. بدین صورت که آچار را در سوراخی که در راستای انتهایی پیکان نمایش داده شده قرار داده و به سمت نوک پیکان تا انتها یک دور پیچانده شود.

هرگز پیچ را بیش از مقدار گفته شده حرکت ندهید و در صورتی که چرخاندن پیچ را در زمان مقرر فراموش کرده اید ، در اولین فرصت این عمل را انجام دهید و فواصل سفت کردن را مطابق زمان جدید تنظیم نمایید. ممکن است لازم باشد بیمار تا زمان رویش دندانهای دائمی و تثبیت مناسب وضعیت فکین از دستگاههای متحرک استفاده می کند. با توجه به روند رشدی بیمار، نوع ناهنجاری، شدت ناهنجاری، همکاری بیمار در استفاده از دستگاه ارتودنسی، پاسخ فیزیولوژیک بیمار، ممکن است که هر فردی نیاز به یک یا چند پلاک ارتودنسی داشته باشد.

هر بار که پلاک در دهان قرار می گیرد ، باید کاملاً فشار داده شود تا در جای صحیح خود در تماس مناسب با مخاط دهان قرار گیرد . در غیر این صورت پلاک عملکرد صحیح نخواهد داشت . در صورتی که متوجه شدید پلاک در سرجای خود قرار نمی گیرد ، در اولین فرصت با دندانپزشک تماس گرفته شود .

دستگاههای ارتودنسی متحرک (پلاک های ارتودنسی) در موارد متعددی تجویز می شوند. علیرغم ظاهر ساده ، نقش آنهادر درمان بسیار مهم و جدی است بطوریکه در برخی از بیماران استفاده مناسب از این وسایل به قیمت دور شدن از درمان های پیچیده ای مثل جراحی فک است.

شرط لازم برای موفقیت درمان با دستگاههای متحرک، استفاده کافی از آنها با توجه به زمانی است که ارتودنتیست توصیه می کند این وسایل تنها در هنگام صرف وعده های اصلی غذایی باید از دهان خارج شوند. عدم استفاده مناسب از دستگاهها منجر به عدم قرار گیری درست آنها در دهان و از بین رفتن نتایج درمانی بدست آمده می شود. در اکثر موارد پلاک های ارتودنسی را در طول مدت ۲۴ ساعت شبانه روز به غیر از زمان خوردن غذا، مسواک زدن دندان ها باید داخل دهان قرار گیرد.

هنگامی که پلاک در دهان قرار ندارد، لازم است آن را در جای مخصوص پلاک به صورت خشک نگهداری کنید. هیچ گاه پلاک را در دستمال یا حوله کاغذی نپیچید یا آن را در جیب خود قرار ندهید پلاک دندان بسیار شکننده است. در هنگام مسواک زدن دندان ها، سعی کنید پلاک های دندان را با مسواک و مایع شوینده (می توان از مایع ظرفشویی استفاده کرد) بشویید. هیچ گاه از آب گرم یا آب جوش برای تمیز کردن پلاک دندان استفاده نکنید. انجام این کار می تواند باعث وارد شدن آسیب به پلاک شود. برای حفظ سلامتی دندانها و لثه بعد از هر بار غذا خوردن، دندانهارا مسواک زده و پلاک متحرک را  با یک مسواک بدون افزودن خمیر دندان تنها با ماده شوینده  و با آب کافی بشویید. لطفاً برای قرار دادن و خارج کردن پلاک متحرک از دهان به نکات و راهنمایی های پزشک معالج خود توجه نمایید. از بازی کردن با پلاک در دهان یا خارج کردن آن از محل خود خودداری نمایید. انجام این کار می تواند به تدریج باعث خراب شدن پلاک یا شکستن آن شود.
درابتدای درمان ممکن است این دستگاهها نحوه صحبت کردن کودکان را موقتاً تغییر دهند، ولی اغلب کودکان، خود را با آن وفق داده و بعد از طی یک الی چند روز بطور عادی صحبت می کنند. برای تطابق سریعتر بهتر است در روزهای اول بیمار با صدای بلندتر  صحبت کند به این منظور می تواند صفحات کتابی را با صدای بلند بخواند. همچنین ممکن است در طی ۴۸ ساعت اول آب دهان بیمار زیاد شده و قورت دادن آن سخت باشد. این مسئله جای نگرانی نداشته و فرد به سرعت به آن عادت می کند.
در طی درمان بیمار می تواند رژیم غذایی عادی داشته باشد. ولی برای جلوگیری ازشکسته و کج شدن اجزاء دستگاههای ارتودنسی بهتر است از خوردن مواد غذایی چسبنده مثل آدامس، شکلات و غذاهای سفت مثل پسته – فندق – بادام – یخ  خودداری کند.
اگر بیمار چند روز از پلاک استفاده نکند ممکن است پلاک در دهان جای نگیرد که به علت عدم تطابق پلاک با دهان است .

نوعی از براکت رنگ دندان از جنس مواد کامپوزیتی و یا پلاستیکی می باشند که به علت نزدیک بودن رنگ و شباهت به دندان از نظر زیبایی از نوع فلزی برتری دارند.

برتری این نوع براکت های سرامیکی نسبت به نوع فلزی

  • زیبایی به علت شباهت رنگ به دندان
  • باند قویتر به دندان
  • اعمال نیروی مفید بیشتر به دندان به علت اندازه بزرگتر

اما باید توجه داشت این نوع براکت های سرامیکی در قیاس با براکت های فلزی مشکلاتینیز به همراه دارد:

  • به علت ذات شکننده این نوع براکت نسبت به نوع فلزی باید در اندازه های بزرگتر ساخته شود لذا تحمل آن برای بیمار مشکل می باشد.
  • به عتت مقاومت به سایش بیشتر نسبت به دندلن طبیعی(مینا)در صورتی که در تماس با دندان قرار گیرند باعث سایش دندان مقابل می شود.
  • به علت باند قوی که با دندان تشکیل می دهند در حین خارج کردن آن ها از دندان بعد از پایان درمان ارتودنسی نیاز به اعمال نیروی بیشتر به دندان است و باعث آسیب بیشتری به مینای دندان خواهد شد.
  • از نظر هزینه نسبت به نوع فلزی قیمت بالاتری دارد.
  • مدت زمان درمان در استفاده از این نوع براکت های سرامیکی نسبت به نوع فلزی اندکی طولانی تر خواهد شد و این امر اصطکاک بیشتری را نیز به همراه دارد.
  • نوعی از براکت همراه slot فلزی می باشندکه از نظر زیبایی نسبت به سایر براکت ها که بدون هستند در درجه پایین تری قرار می گیرند.
  • نوع پلاستیکی این نوع براکت های شفاف در تماس با سیم ها و دندان دچار دفرمیتی و اصطکاک شده و به مرور کارایی اش پایین می آید.

باید در نظر داشت تنها براکت های روی دندان همرنگ دندان بوده و سیم هایی که در طی درمان استفاده می شوند از نوع فلزی خواهند بود.

با توجه به دلایلی که پیشتر گفته شد و مضرات و برتری های این نوع براکت سرامیکی توصیه ارتودنتیست برای بیمارانی که خواهان استفاده از این نوع براکت ها هستند استفاده آن ها در دندان های قدامی یعنی از دندان نیش یک سمت تا دندان نیش سمت دیگر در فک بالا که از نظر زیبایی در طی لبخند و صحبت کردن دارای اهمیت هستند می باشد.

 

نوعی ارتودنسی است که با استفاده از دستگاه های شفاف با بهره گیری از فناوری سه بعدی ساخته می شود و برای حرکات دندانی محدود برای بیمارانی که مشکلات ارتودنسی محدودی دارند و زیبایی حین درمان ارتودنسی برایشان حائز اهمیت است و افراد با مشاغل خاص مورد استفاده قرار می گیرد.

مزایا:

  • متحرک بودن و دائمی نبودن
  • افراد زمان کمتری را در مطب دندان پزشکی می گذرانند.
  • استفاده راحت تر برای افراد.
  • زیبایی به علت شفاف بودن و عدم وجود سیم.
  • نیازی به پوشاندن لبخند نیست.
  • نیاز به بهداشت کمتر نسبت به نوع با براکت و کاهش ریسک پوسیدگی دندان ها بعد از درمان.
  • عدم آسیب به بافت نرم دهان.

معایب:

  • همه ی حرکات دندانی قابل انجام نیست و طیف محدودی از بیماران را در بر می گیرد.
  • نیاز به مدت زمان طولانی تر برای تکمیل درمان.
  • هزینه بیشتر نسبت به سایر روش های ارتودنسی با براکت و سیم.
  • دسترسی سخت به لابراتوارهای سازنده این نوع دستگاه ها.
  • به علت حجیم بودن دستگاه برای برخی افراد تحمل آن در دهان مشکل است.

طول مدت درمان با استفاده از این نوع دستگاه های شفاف به میزان نامرتبی و سن بیماران بستگی دارد. بازه زمانی درمان با این نوع دستگاه ها از کمتر از ۱ سال تا ۱۸ ماه پیش بینی می شود.مطالعات نشان دادند پاسخ دهی دستگاه در سنین بزرگسال نسبت به نوجوانان سریعترمی باشد.

بیمار موظف است ۲۰ تا ۲۲ ساعت در روز از این دستگاه استفاده کند.

در طول درمان دندان های بیمار دچار لقی مختصری می گردند که این مقدار از لقی طبیعی است.پس از اتمام قسمت اصلی درمان ارتودنسی با استفاده از پلاک های متحرک و شکل گیری لثه ها این لقی خود به خود برطرف می گردد. درصورت لقی بیش از حد باید پزشک خود را مطلع ساخت.

در طی درمان ارتودنسی در خوردن غذا به چه نکاتی باید توجه کرد.

لازم است بیمار در هنگام غذا خوردن از گاز گرفتن مواد غذایی و میوه ها مانند ساندویچ، سیب، هلو، آلوچه(در غذا)، خیار، زرد آلو و… خودداری کرده ابتدا هسته میوه های هسته دار را جدا نموده و سپس آن ها را به قطعات کوچکتر تقسیم و میل نمایید.

خوردنی هایی مانند نان خشکه، ته دیگ، نان خانگی، لقمه های بزرگ، گز، تخمه، پیتزا، هویج، کشک و سایرخوردنی های سخت باعث کنده شدن اتصالات ارتودنسی می شوند لذا خوردن آن ها تا پایان درمان ممنوع می باشد.

درصورت کنده شدن براکت ها چه مشکلاتی به وجود خواهد آمد؟

در صورت عدم مراقبت کافی از اتصالات ارتودنسی و کنده شدن آن ها چندین مشکل به وجود خواهد آمد:

  • اتلاف وقت شما و مراجعه اضافی جهت قرار دادن اتصالات کنده شده
  • عدم اتصال قوی در نصب مجدد و احتمال کنده شدن های مکرر
  • طولانی تر شدن مدت زمان درمان تا ۳ سال و یا بیشتر
  • پرداخت مجدد هزینه

در درمان ارتودنسی به دلیل وجود براکت ها، بندها و سایر وسایل ارتودنسی بستری برای تجمع بیشتر پلاک و میکروب فراهم و این امر موجب بر هم خوردن اکوسیستم دهان شده و دندان ها را در معرض پوسیدگی و جرم و پلاک بیشتری قرار می دهد.

به همین خاطر رعایت بهداشت در حین درمان ارتودنسی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مهم ترین ابزار برای کنترل پلاک و پوسیدگی حین درمان شامل نخ دندان مخصوص Super floss و مسواک بین دندانی و مسواک مخصوص ارتودنسی می باشند که بهتر است بعد از هربار غذا خوردن از این سه ابزار جهت کنترل بیشتر بهداشت دهان استفاده شود.

نحوه صحیح مسواک زدن

مسواک را با زاویه ۴۵ درجه نسبت به لثه قرار دهید و به آرامی با حرکات چرخشی و چپ و راست روی براکت و دندان و لثه بکشیدو مطمئن شوید که زیر سیم ها را نیز تمیز کرده اید و سعی نمایید کل فرایند مسواک زدن با مراقبت همراه باشد. هر سه سطح بیرونی ، درونی و سطح جونده دندانهای دو فک را به آرامی مسواک بزنید.

نحوه صحیح نخ دندان کشیدن با نخSuper floss

یک نخ دندان Super floss شامل سه قسمت زیر می باشد:

  • یک انتهای محکم و مستقیم
  • یک قسمت میانی اسفنجی
  • یک انتهای نخ معمولی

از قسمت محکم نخ دندان نخ را اززیر سیم ارتودنسی عبور می دهیم و با دست دیگر انتهای محکم نخ را که بیرون آمده گرفته و با حرکات c شکل بین دو دندان را دو بار برای هر دندان جداگانه انجام می دهیم تا جاییکه مانعی برای این حرکات c شکل زیر دستمان حس نکنیم ادامه می دهیم. این عمل را بین هردو دندان جداگانه انجام می دهیم.

کار دیگری که با این نخ دندان انجام می دهیم :باز سر مستقیم نخ را از زیر سیم عبور داده دور براکت حلقه کرده و دوباره از زیر سیم سمت دیگر همان دندان طبق شکل زیر عبور داده و دور هر براکت را به این ترتیب از هرگونه مواد غذایی و پلاک و جرم پاک می کنیم.

نحوه استفاده از مسواک بین دندانی: مسواک بین دندانی را مطابق شکل زیر بین دندان ها زیر هر سیم عبور داده وبا حرکات بالا و پایین سطح دندان زیر سیم را تمیز می کنیم.

 

هم چنین از دهان شویه ها جهت کنترل پلاک و سلامت دهان و دندان استفاده می شود که بهترین نوع آن ها دهانشویه های حاوی فلوراید می باشندو بهترین زمان استفاده ار آن شب ها قبل از خوابیدن است.