آیا به فکر درمان ارتودنسی با بریس ها هستید اما نگران احتمال برور درد، ناراحتی یا حساسیت دندان ها هستید؟ درست است که درمان ارتودنسی همیشه گل و بلبل نیست… با این حال، با گزینه های درمانی مدرن مانند اینویزیلاین ها دیگری نیازی به ترسیدن از آنها نیست.

قبل از تصمیم گیری در مورد اینکه کدام گزینه درمان برای شما بهتر است، اجازه دهید برای شما حقایقی بیان کنیم در مورد اینکه چه چیزی موجب حساسیت دندان ها می شود، شما برای پرهیز از آنها قبل از دریافت بریس های فلزی یا اینویزلاین چه کارهایی می توانید انجام دهید.

دندان های حساس- علت بنیادی

اگر شما دندان های حساسی دارید، حتماً می دانید که انجام ساده ترین کارها چقدر می تواند نا امید کننده باشد- مسواک زدن، خوردن بستنی یا تنفس در هوای سرد. این فعالیت های روزانه می توانند ناراحتی زیادی برای مبتلایان ایجاد کنند- بنابراین، جای تعجب نیست که شما نگران بدتر شدن آن با بریس ها باشید.

اما دقیقاً چه چیزی موجب بروز حساسیت دندان ها می شود؟

حساسیت دندان ها واکنش بدن به آسیب درون بافت لثه ها را منعکس می کند. وقتی بافت لثه ها شروع به تحلیل رفتن می کند، بخش هایی از دندان های شما که به طور عادی پوشش مینای محافظ دندان ها را ندارند بدون پوشش باقی می مانند- که همان چیزی است که باعث بروز درد یا حساسیت عصبی می شود که افراد مبتلا به آن از آن شکایت می کنند. اما در حقیقت در درجه اول چه چیزی باعث بروز این روند می شود؟

دلایل مختلفی برای آسیب دیدن لثه ها و بروز حساسیت وجود دارد. برخی از اصلی ترین دلایل عبارتند از:

• مسواک زدن دندان ها با نیروی خیلی زیاد یا با مسواکی که فرچه های خیلی سفت دارد (این می تواند باعث فرسایش مینای دندان ها شود)؛
• تحلیل لثه ها؛
• نوشیدنی های اسیدی (مانند نوشیدنی های گازدار، نوشیدنی های شیرین، و آبمیوه ها، که موجب فرسایش مینای دندان های می شوند)؛
• آسیب به اعصاب ریشه یا دیگر آسیب های فیزیکی که موجب از بین رفتن لثه می شوند؛
• بالا رفتن سن (مینای دندان ها به طور طبیعی با بالا رفتن سن تخریب می شود)؛ و
• دندان قروچه یا براکسیسم.

چگونه می توان از حساسیت دندان ها پرهیز کرد؟

مسواک زدن بیش از حد، یا مسواک زدن بلافاصله پس از غذا خوردن موجب ساییدگی خط لثه ها خواهد شد، و به مرور زمان تحلیل خواهد رفت، ریشه های متخلخل دندان های شما بدون پوشش خواهند ماند- درست مانند از بین رفتن پوشش اعصاب. اگر دندان های شما به دلیل مسواک زدن بیش از حساس شده باشند، ارتودنتیست یا دندانپزشک شما به شما آموزش خواهند داد که چگونه بهتر بهداشت دهان خود را حفظ کنید بدون آنکه باعث آسیب به آنها شوید- شامل تکنیک های درست مسواک زدن و چگونگی انتخاب صحیح مسواک.

گرچه مسواک زدن بلافاصله پس از وعده های غذایی توصیه نمی شود، اما برای افرادی که بریس دارند، مهم است که روتین های مسواک زدن را به خوبی دنبال کنند. علت این است که غذا می تواند به راحتی بین دندان ها و بریس های شما گیر کند- و باعث بروز آن اتفاق شود، باکتری ها بوجود می آیند و منجر به ایجاد حفره های دندانی می شوند. این باعث می شود شما بیشتر مستعد حساسیت دندان و درد باشید. ارتودنتیست شما ابزارهای مناسب و روش های صحیح استفاده از آنها را به شما آموزش خواهد داد و نیز به شما خواهد گفت چگونه حین مسواک زدن مراقب بریس های خود باشید تا خطر بروز حفره های دندانی یا حساسیت های دیگر ناشی از گیر کردن ذرات غذا را کاهش دهید.

برخی غذاها می تواند بیشتر از سایر غذاها مشکل آفرین شوند، بنابراین از خوردن غذاهای سفت، ترد، خشک، یا چسبناک یا هر چیزی حاوی قند زیاد خودداری کنید- اینها می توانند بیشتر باعث التهاب دندان های شما و مستعد حساسیت شدن آنها شوند (در طول مدتی که از بریس ها استفاده می کنید، بیشتر در مورد غذاهایی که باید از آنها پرهیز کنید یاد بگیرید). علاوه بر این، ممکن است متوجه شوید استفاده از خمیر دندان هایی که به صورت ویژه برای کاهش حساسیت دندان ها طراحی شده اند کمک کننده است.

آیا براکت ارتودنسی باعث افزایش حساسیت دندان ها می شوند؟

برای افرادی که از بریس ها شکایت دارند، وجود حساسیت قبلی دندان ها می تواند می تواند یک نگرانی وسیع باشد. برای جابجایی مؤثر دندان ها و دستیابی به لبخندی بی نقص، بریس ها به دندان ها و لثه ها فشار وارد می کنند- که ممکن است موجب تشدید هر گونه درد یا حساسیتی شود که از قبل وجود داشته است. با این حال، این عوارض جانبی کوتاه مدت هستند و تنها تا هماهنگ شدن دندان ها و لثه ها با تنظیمات وجود دارند.

اینویزیلاین و حساسیت دندان ها

یک جایگزین عالی برای افرادی که از حساسیت شدید دندان ها رنج می برند اینویزیلاین است. این سیستم از ابزارهای متحرکی تشکیل شده است که یک دسته الاینر پلاستیکی با درجه پزشکی هستند که به تدریج به مرور زمان دندان ها را جابجا مب کنند. بیمارانی که اینویزیلاین استفاده می کنند قادرند بهتر بهداشت دهانی را رعایت کنند، زیرا احتمال تحریک شدن دهان و باکتری هایی که اغلب می توانند با قرار گرفتن در معرض سیم های فلزی، براکت ها، و بندهای بریس های سنتی گسترش پیدا کنند، کمتر است. این در نهایت موجب کاهش احتمال حساسیت دندان ها در نتیجه استفاده از بریس ها خواهد شد.

علاوه بر این، مهم است به خاطر داشته باشید که برای نقائصی مانند فشردگی و همپوشانی شدید دندان ها، کجی دندان ها و اوربایت امکان بروز حساسیت دندان ها وجود دارد. با اصلاح این مشکلات در طول درمان های ارتودنتیکی مانند بریس های سنتی و اینویزیلاین، بسیاری از افراد به مرور زمان متوجه بهبود چشمگیر می شوند. به همین دلیل، داشتن بریس ها می تواند بهترین راهکار دراز مدت برای حساسیت دندان باشد.

نتایج دراز مدت

داشتن بریس ها دیگر مانعی برای زندگی کردن نیست، مشکلی که قبلاً وجود داشت. ارتودنسی مدرن به فناوری بهتر و گزینه های درمانی جدیدی مانند اینویزیلاین ختم شده است که تأثیری که بریس ها قبلاً روی سبک زندگی یا راحتی داشتند را کاهش می دهد. همیشه مقداری زخم شدگی یا حساسیت در طول دوره استفاده از بریس ها وجود خواهد داشت، اما به خاطر داشته باشید این دوره بسیار کوتاه مدت خواهد بود.

با برطرف شدن مشکلات ارتودنتیک، دندان های شما قوی تر خواهند شد، کمتر مستعد حساسیت خواهند بود، و دلیل بیشتری برای نشان دادن لبخند زیبای خود خواهید داشت. در صورت داشتن هر گونه پرسش دیگر در مورد نحوه عملکرد اینویزیلاین برای دندان های حساس و گزینه های درمانی موجود دیگر که ناراحتی های ناشی از مشکلات ارتودنتیک را به حداقل می رسانند، با ارتودنتیست خود تماس بگیرید.

کیست های دندانی اغلب نتیجه یک دندان مشکل دار یا بافت آسیب دیده لثه می باشند. این حفره های کوچک پر از مایع، گاهی اوقات می توانند استریل یا ممکن است حاوی مواد عفونی باشند. کیست های دندانی می توانند اطراف ریشه های دندان های از دست رفته یا عفونی، داخل لثه ها، اطراف دندان های عقل نهفته، داخل سینوس های ماگزیلاری، یا داخل استخوان فک وجود بیایند.

اگر متوجه وجود زائده های عجیب داخل دهان و مسائل دیگر مربوط به سلامت دندان های خود شدید، برای صحبت کردن در مورد این تغییرات با دندانپزشک خود تعلل نکنید. درمان های اولیه و زود هنگام می توانند مسائل جدی مربوط به سلامتی را در مراحل اولیه نشان دهند یا از بروز مشکلات دندانی دیگر پیشگیری نمایند. علت بروز و وخامت کیست های دندانی روند درمان را مشخص خواهد نمود.

کیست دهان چیست؟

کیست دهان نوعی زائده کوچک است که می تواند داخل دهان بوجود بیاید. آنها کیسه های کوچک پر از مایع هستند که احساسی شبیه یک برجستگی کوچک بوجود می آورند. این کیست های دهانی گاهی اوقات تحت عنوان موکوسل mucoceles یا کیست های مخاطی شناخته می شوند. در اکثر موارد، کیست های دهانی ممکن است احساس عجیبی بوجود بیاورند، اما آنها بی ضرر هستند.

کیست های دهانی بیشتر در سمت لبی دندان ها شایع می باشند، اما امکان بروز آنها داخل گونه ها، روی  زبان، روی سقف دهان، کف دهان، و اطراف هر گونه پیرسینگ دهانی نیز وجود دارد.

علل بروز کیست و عفونت های دندانی

معمولاً کیست ها در قسمت نوک ریشه دندان های از دست رفته یا دندان هایی که در حال از دست رفتن هستند شروع به شکل گیری می کنند.

• برخی از آنها به دلیل نحوه رشد نادرست یک یا چند دندان و نیز قرار گیری نامناسب آنها داخل دهان بروز می یابند، برخی دیگر به علت نحوه رویش غیر عادی یک دندان شکل می گیرند.
• درمان ریشه ای که به طور طبیعی با شکست مواجه شده است یا در نتیجه فرایندی که به صورت نادرست انجام شده است.
• به دلیل وجود سندروم های ژنتیکی (سندروم گورلین)، در این صورت علائم و نشانه های دیگری نیز باید وجود داشته باشند.
• کیست ها می توانند اطراف تاج ها (و ریشه های) دندان های نهفته شکل بگیرند. دندان های عقلی که نهفته هستند، از جمله علل معمول برای تشکیل کیست ها می باشند.
• از آنجا که دندان هایی که تحت تأثیر کیست قرار می گیرند از دست رفته اند (تروما یا عفونت)، ریشه دندانی که تحت درمان قرار نگرفته است یا درمان اشتباه روی آن انجام شده است.

کیست های دندانی می توانند در ارتباط با هر یک از دندان های شما شکل بگیرند و معمولاً در هر دوره ای به صورت تکی شکل می گیرند، با این حال، برخی افراد بیشتر از سایرین مستعد بروز آنها هستند.

این به وضعیت دندان های آنها بستگی دارد یا اینکه یک بیماری خاص دارند که مشخصه ویژه آن تشکیل کیست های دندانی به عنوان علامت و نشانه می باشد. دندانپزشک شما باید بتواند برای شما با جزئیات، علل بروز کیست های خاص شما را توضیح دهد.

کیست های دندانی چه مشکلاتی می توانند بوجود بیاورند؟

کیست های دندانی ممکن است منجر به بروز مشکلات زیر شوند:

• درد و یا تورم در نتیجه عفونت
• تضعیف استخوان فک ناشی از گسترش کیست
• جابجا شدن دندان هایی که با بزرگ شدن کیست ها به یک سمت فشرده می شوند
• مشکلات تنفس و خواب ناشی از مشکلات سینوسی

کیست های دندانس بدون علامت می توانند ماه ها یا حتی سال ها تشخیص داده نشده باقی بمانند.

انواع کیست های دندانی

کیست های پری آپیکال (کیست های ادنتوژنیک یا کیست های رادیکولار)

این شایع ترین نوع کیست ادونتوژنیک (با منشاء دندانی) می باشد و نام های مختلفی دارد، از جمله کیست رادیکولار، کیست پریودنتال آپیکال، کیست انتهای ریشه، و کیست دندانی.

مرگ یا نکروز بافت پالپ داخل دندان، که ناشی از پوسیدگی دندان یا تروما می باشد، موجب بروز این نوع کیست ها خواهد شد. روند نکروز پالپ موجب بروز التهاب و آزاد شدن سموم در اپکس یا انتهای نوک ریشه می شود.

این نوع کیست اغلب با درمان اندودانتیک درمان می شود. در صورتی که درمان اندودانتیک مؤثر نباشد، دندان کشیده می شود، محل کیست پاکسازی می شود، و با مواد استخوان مصنوعی پر می شود.

روش های سنتی به اندازه کافی مؤثر نبودند زیرا کیست ها مجدداً شکل می گرفتند. بر اساس مدرن ترین روش های درمان، برای پرهیز از این مشکل باید پر کردن معکوس ریشه دندان باید انجام شود.

کیست های فولیکولار یا کیست های مولد دندان

این نوع کیست ها که عموماً در ناحیه اطراف دندان های عقل یا دندان های نیش دائمی فک بالا شکل می گیرند، اطراف تاج دندان های نهفته بوجود می آیند. فشار ناشی از دندان در حال رویش روی فولیکول ممکن است موجب بروز کیست های مولد دندان شود. این فشار می تواند جریان خون را خراب کند و موجب انباشته شدن مایع بین بافت غشای مینای دندان و بخش کورورنال دندان شود. کیست های مولد دندان معمولاً به سرعت رشد و توسعه پیدا می کنند.

درمان اغلب شامل کشیدن دندان همراه با کیست و نیز تخلیه کیست با روش جراحی می باشد. درمان اغلب موفقیت آمیز است، و لازم است بیمار برای بررسی بروز مجدد به طور منظم به دندانپزشک مراجعه نماید.

تومورهای ادنتوژنک کراتوسیستیک

تومورهای ادنتوژنیک کراتوسیستیک اساساً بیشتر در منطقه خلفی فک پایین یا مندیبل بوجود می آیند و ویژگی های آنها شبیه به دیگر انواع کیست ها می باشد. تشخیص دقیق تنها با نمونه برداری و تحلیل میکروسکوپی، و تصاویر پانورامیک با اشعه ایکس قابل دستیابی است.

اغلب تورم تنها علامتی است که بیماران تجربه خواهند کرد. نظریه های متعددی در مورد منشاء کراتوسیست وجود دارد. برخی متخصصان بر این باورند که کیست در جایی بوجود می آید که باید دندان وجود داشته باشد. برخی معتقدند که تومورها ناشی از لامینای دندان نهفته می باشند.

برش و خارج کردن کیست با جراحی یا درمان های دیگر استفاده می شود. بیمار در طول زندگی تحت نظر خواهد بود تا شواهر بروز مجدد کیست مورد بررسی قرار بگیرد.

چگونه می توان متوجه کیست های دندانی شد؟

یک کیست کوچک دندانی که داخل استخوان فک رشد می کند ممکن است با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس قابل مشاهده باشند. کیست های بزرگتر ممکن است موجب بروز تورم های سفت روی صورت شوند. علاوه بر این، در منطقه ای که کیست بوجود آمده است ممکن است دندان های شما به سرعت جابجا شوند.

تأیید تشخیص وجود کیست با آزمایش نمونه بافتی انجام می شود که طی جراحی از ضایعه برداشته شده است. برخی تومورهای دیگر نیز وجود دارند که ممکن است شبیه کیست باشند، اما درمان کاملاً متفاوتی خواهند داشت. گرفتن تصاویر رادیو گرافی با اشعه ایکس به صورت دوره ای، برای شناسایی کیست های دندان و دیگر ناهنجاری های استخوانی ضروری است.

چه تفاوتی بین کیست و آبسه دندان وجود دارد؟

تفاوت بین کیست و آبسه های دندانی قطعاً شایع ترین دو راهی است که بیماران وقتی یک تورم دردناک داخل دهان خود را تجربه می کنند با آن مواجه می شوند. بنابراین، لازم است که بیماران بدانند که اصلی ترین تفاوت بین کیست ها و آبسه های دندانی عفونت است. اکثر کیست های دندانی عفونی نیستند، اما اگر عفونی شوند، آبسه نامیده می شوند. معمولاً آبسه روی یک کیست دندانی یا نزدیک به آن اتفاق می افتد.

اصلی ترین دلیل بروز آبسه های دندانی وجود باکتری روی لثه است. در اکثر موارد، این اتفاق به دلیل پوسیدگی های دندانی رخ می دهد. اگر بیمار آبسه کوچکی داشته باشد، می تواند آن را با آنتی بیوتیک درمان کند. با این حال، آبسه های بزرگ باید توسط جراح دهان و دندان برداشته شود.

کیست های دندانی چگونه درمان می شوند؟

دو روش برای درمان کیست های دندانی وجود دارد:

• جراحی: برای برداشتن انواع کیست ها یا تومورها.
• درمان اندودانتیک: اگر کیست با عفونت ریشه دندان همراه باشد، این درمان در کنار برداشت کیست با جراحی انجام می شود.

برداشت کیست با جراحی

گام اول: شناسایی

کیست های دندانی معمولاً طی یک معاینه روتین شناسایی می شوند، که شامل گرفتن تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می باشد. بعلاوه، دندانپزشک شما ممکن است دستور گرفتن اسکن سه بعدی CBCT را بدهد که اطلاعات بیشتری در مورد کیست و ارتباط آن با دندان های اطرافو ساختارهای دیگر (اعصاب، سینوس) داخل استخوان ارائه می دهد.

گام دوم: آماده سازی های قبل از جراحی

چند روز قبل، جرمگیری و پولیش کامل و دقیق دندان ها انجام می شود. علاوه بر این، یک پروبیوتیک خوراکی به بیمار داده می شود که تعداد باکتری های مفید داخل بزاق دهان را افزایش می دهد تا بهبود به راحتی صورت گیرد. اگر نیاز به درمان ریشه داشته باشید، این کار قبل از جراحی انجام می شود.

گام سوم: خارج کردن کیست

کیست با انجام جراحی تحت بی حسی موضعی، و از طریق یک مجرا که درون استخوان ایجاد می شود برداشته می شود. علاوه بر این، ممکن است شما بخواهید در طول همه فرایند برای شما آرام بخش نیز استفاده شود تا مطمئن شوید تجربه ای بدون اضطراب خواهید داشت.

اگر درون کیست دندانی نهفته باشد، آن نیز باید کشیده شود. علاوه بر این، برای پر کردن حفره خالی به جا مانده پس از تخلیه کیست، ممکن است از مواد پیوند استخوان استفاده شود. پس از آن روی لثه ها بخیه زده می شود که لازم است چند روز بعد کشیده شوند.

بافت موجود می تواند برای بررسی و شناسایی زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه پاتولوژی ارسال شود. این کار برای شناسایی دیگر انواع تومورهایی که شبیه کیست هستند نیز مهم است.

درمان کیست های دهانی در منزل

بهترین راه برای پرداختن به یک کیست دهانی این است که به سادگی آن را رها کنید و بهداشت دهانی را به خوبی رعایت کنید، پس از هر وعده غذایی مسواک بزنید و حداقل یک مرتبه شب ها نخ دندان بکشید. این کیست ها بدون هیچ خطری به صورت خود به خود می ترکند، و هیچ مشکل یا عارضه جانبی جدی بوجود نمی آورند.

سعی نکنید خودتان کیست را لمس کنید یا آن را بتراکانید. این کار موجب بوجود بروز صدمات ناخواسته یا حتی عفونت جدی می شود. بهتر است به جای متأسف شدن ایمن بمانید.

چگونه می توان از شکل گیری کیست های دندانی پیشگیری نمود؟

دندان هایی که زنده می مانند، به ندرت کنار آنها کیستی بوجود می آید. اگر اعصاب داخل دندان (در نتیجه یک عفونت یا تروما) بمیرند، برای متوقف کردن روند تبدیل شدن آن به منبع عفونت، باید هرچه سریع تر تحت درمان تخصصی قرار بگیرد. اگر این کار موفقیت آمیز باشد، بافت های نزدیک ریشه برای تشکیل یک کیست (یا یک آبسه) تحریک نخواهند شد. به همین دلیل است که چرا مراجعات منظم به دندانپزشک بسیار مهم هستند.

گاهی اوقات، دندانپزشک شما نگران این موضوع خواهد بود که آیا هیچ یک از دندان های شما نهفته شده اند یا خیر. گرفتن عکس توموگرافی با کامپیوتر برای چنین مواردی توصیه می شود زیرا بواسطه آنها احتمال بررسی موقعیت دندان ها و وضعیت سلامت دهان وجود خواهد داشت. این هم می تواند به یافتن کیست ها وقتی آنها کوچک هستند کمک کند، و هم با برداشتن نقطه آغاز احتمالی می توان از تشکیل کیست پیشگیری نمود.

آیا آلرژی به مواد غذایی به سلامت دهان و دندان ها آسیب می رساند؟

با افزایش قابل توجه آلرژی به مواد غذایی در دهه های اخیر، دانستن اینکه شما یا نزدیکان شما که مبتلا به آلرژی به مواد غذایی هستید چگونه می توانید سلامت دهان و دندان های خود را حفظ کنید بیش از پیش اهمیت دارد. علت این است که آلرژی هلی غذایی نه تنها می توانند خطرناک باشند، بلکه برای سلامت دهان شما نیز پیامدهایی دارند.

تعداد اندکی از غذاها موجب بروز اکثر آلرژی ها می شوند.

آلرژی به مواد غذایی یک واکنش غیر عادی توسط سیستم ایمنی بدن شما به غذاهای خاص است. گرچه برخی واکنش های آلرژیک می توانند خفیف باشند، اما برخی دیگر می توانند زندگی افراد را به خطر بیندازند.

گزارش شده است که، بیش از ۱۷۰ نوع غذا موجب بروز واکنش های آلرژیک می شوند. با این حال، تنها تعداد انگشت شماری از غذاها عامل بروز اکثر آلرژی ها هستند، از جمله ماهی، صدف، بادام زمینی، تخم مرغ، و شیر گاو.

افرادی که به گرده گیاهان توس، پیرگیاه، یا چمن ها حساسیت دارند، ممکن است به برخی از غذاها نیز واکنش نشان دهند که معمولاً پاسخ های خفیف و کوتاه تری ایجاد می کنند. مانند احساس خارش داخل دهان. این شرایط سندروم آلرژی دهانی (OSA) یا سندروم آلرژی غذایی- گرده نیز نامیده می شود. OSA ممکن است در افراد حساس به گرده با خوردن مقداری آجیل، ادویه، و میوه ها، و سبزیجات خام دوستدار دندان فعال شود. به این دلیل که پروتئین های موجود در این خوراکی ها شبیه پروتئین های عامل آلرژی موجود در گرده ها می باشند.

اگر فکر می کنید شما یا کودکتان آلرژی دارید، حتماً آن را با پزشک درمیان بگذارید. حتماً راجع به چگونگی تأثیر آلرژی به گرده ها روی تأثیر واکنش ها به مواد غذایی نیز صحبت کنید.

شرایط دیگری نیز وجود دارند که می توانند موجب بروز علائم مشابه آلرژی شوند، بنابراین پزشک شما علل احتمالی را مد نظر قرار خواهد داد، آزمایشات مناسب را برای رسیدن به تشخیص درست انجام خواهد داد و طرحی برای چگونگی مدیریت واکنش ها ارائه خواهد داد.

آلرژی به مواد غذایی می تواند منجر به بروز مشکلات دهان و دندان شود.

واکنش های وخیم با شناسایی به موقع علائم و نشانه ها و با استفاده از دارویی به نام اپی نفرین به سرعت و بهتر قابل کنترل و مدیریت می باشند، بعلاوه باید در اطرع وقت به پزشک یا اورژانس مراجعه کرد. برای علائم خفیف، گاهی اوقات آنتی هیستامین ها می توانند استفاده شوند. استفاده از آنتی هیستامین ها می تواند موجب خشکی دهان شود، که ممکن است منجر به پوسیدگی دندان شود. حتماً هنگامی که آنتی هیستامین ها را مصرف می کنید مقدار زیادی آب بنوشید.

علائم و نشانه های دهانی آلرژی به مواد غذایی

برخی از علائم و نشانه های آلرژی به مواد غذایی که عموماً داخل دهان بروز میابند، عبارتند از:

• خارش و سوزن سوزن شدن
• تورم لب ها، صورت، و زبان
• تورم حلق که می تواند تنفس را محدود کند
• دشواری در تنفس
• احساس سوختگی
• مزه فلز داخل دهان
• سوزش و خراش گلو

جایگزین سازی ویتامین ها و مواد معدنی کلیدی مهم است.

افرادی که به مواد غذایی آلرژی دارند، وقتی غذاهای خاصی را از رژیم غذایی خود حذف می کنند، ممکن است بدن آنها از برخی ویتامین ها و مواد معدنی که برای سلامت لبخند آنها حیاتی است محروم بماند.

بهترین راه برای پیشگیری از واکنش های آلرژیک توقف خوردن غذاهایی است که موجب بروز واکنش می شوند. گرچه به راحتی می توان از مصرف برخی غذاها صرف نظر کرد بدون آنکه هیچ پیامدی برای سلامت دهان داشته باشند، اما غذاهای دیگر برای ارزش تغذیه ای آنها نیاز به جایگزین دارد.

آلرژی به شیر گاو

افرادی که به شیر گاو آلرژی دارند لازم است منابع دیگری برای کلسیم و ویتامین D پیدا کنند که استحکام دندان های آنها حفظ شود. شما برای کمک به این زمینه می توانید شیر گاو را با خوراکی های زیر جایگزین کنید:

• سبزیجات دارای برگ هایی به رنگ سبز تیره مانند کلم بروکلی و اسفناج.
• سویا، برنج، شیر بادام غنی شده با کلسیم
• سایر فراورده های سویا

ویتامین D در ماهی های چرب، زرده تخم مرغ، آب پرتقال غنی شده با ویتامین D، و صبحانه تشکیل شده از غلات یافت می شود.

آلرژی به ماهی، صدف، بادام زمینی، و تخم مرغ

افرادی که به ماهی، صدف، بادام زمینی، و تخم مرغ حساسیت دارند، ممکن است فسفر کافی در رژیم غذایی خود نداشته باشند. فسفر مانند کلسیم برای دندان های شما مهم است زیرا از مینای دندان ها محافظت می کند.

شما فسفری که نیاز دارید را می توانید از گوشت گاو و مرغ بدون چربی، لوبیا، عدس، سویا، و غلات کامل دریافت کنید.

سندروم آلرژی دهانی (OAS)

با پزشک خود گفتگو کنید تا بفهمید چه غذاهایی ممکن است باعث بروز یک واکنش شوند. اگر شما میوه ها و سبزیجات خام را از رژیم غذایی خود حذف کنید، ممکن است با کمبود مواد غذایی مهمی مانند ویتامین C مواجه شوید که به سالم نگهداشتن دندان ها و لثه های شما کمک می کنند.

می توانید از این راهکارهای کمک بگیرید:

• پختن این خوراکی ها در صورت امکان، برای کمک به تخریب پروتئین هایی که باعث بروز OAS می شوند، اما از آب پز کردن آنها اجتناب کنید، زیرا مقدار زیادی از ویتامین C آنها کاهش پیدا می کند.
• پوست کندن میوه ها، زیرا اکثر پروتئین های عامل آلرژی در پوست میوه ها هستند.
• خوردن میوه ها و سبزیجات دیگر که باعث بروز واکنش نمی شوند. سبزیجات دارای برگ هایی به رنگ سبز تیره، توت فرنگی ها، و کیوی انتخاب های خوبی برای تأمین ویتامین C هستند، البته اگر به آنها حساسیت ندارید.

حتماً راجع به هر گونه آلرژی که دارید، عوارض جانبی آنها، یا هر دارویی که مصرف می کنید با دندانپزشک خود صحبت کنید.

پس از ماه ها و ماه ها انتظار، زمان مراجعه به ارتودنتیست برای برداشتن براکت های شما فرا رسیده است. وقتی بریس های ارتودنسی از روی دندان ها برداشته می شوند، شما می توانید به سراغ همه غذاهایی بروید که دلتان برای آنها تنگ شده است و راحت تر از کارهای بهداشتی دهان و دندان ها لذت ببرید. بهتر از همه اینکه، شما می توانید لبخند زیبای خود را با افتخار به دنیا نشان دهید . تعدادی نکات مهم وجود دارند که برای مراقبت از دندان های خود پس از برداشتن براکت ها برای حفظ درخشش و نتایج سالم درمان خود به آنها باید به آنها توجه کنید.

پنج گام برای برداشتن براکت های ارتودنسی

پس از چندین ماه استفاده از بریس های ثابت ارتودنسی احتمالاً هیجان زده خواهید بود از اینکه قرار است به زودی بریس های شما از روی دندان های شما برداشته شوند- اما در طول این فرایند چه انتظاری باید داشت؟

جدا سازی براکت ها از دندان ها

ابتدا، ارتودنتیست مقداری پایه براکت ها را با استفاده از پلایرها و با آرام فشردن آنها اندکی تغییر شکل خواهد داد. این باعث ضعیف شدن قدرت چسبندگی چسبی می شود که آنها را در جای خود نگه داشته است و پیوند آنها را جدا می کند. ارتودنتیست شما این کار را ابتدا برای هر یک از براکت های فک های بالا و پایین شما انجام خواهد داد. این کار هیچ دردی ایجاد نخواهد کرد و شما تنها فشار اندکی روی دندان های خود احساس خواهید کرد.

زدودن چسب باقی مانده

پس از آنکه براکت ها برداشته شدند، مقداری چسب روی سطوح دندان ها باقی خواهد ماند که لازم است به طور کامل توسط ارتودنتیست با ابزارهای خاصی پاکیازی شود. زدودن چسب های باقی مانده، بسته به مقدار چسب باقی مانده روی دندان ها، عموماً بین پنج تا ده دقیقه زمان می برد. این کار نیز هیچ دردی نخواهد داشت، اما اگر شما دندان های حساسی داشته باشید، ممکن است مقداری جزئی ناراحتی وجود داشته باشد.

ساخت قالب ریتینر

پس از برداشتن بریس ها، اکثر افراد نیاز خواهند داشت برای مدتی پس از آن از ریتینرها استفاده کنند تا دندان های آنها را در جای جدید خود نگهدارند. ممکن است ارتودنتیست شما استفاده از ریتینرها را به مدت چند سال- یا حتی به مدت نامعلوم- توصیه کند، اما مورد هر یک بیمار متفاوت است. این ابتدا نیاز به گرفتن قالبی دارد که بر اساس آن ریتینر شما بر اساس شکل جدید دندان های شما ساخته شود. علاوه بر این، ارتودنتیست شما ممکن است انتخاب کند این کار را یک هفته قبل ، یا یک هفته بعد از برداشتن بریس ها از روی دندان ها انجام دهد.

مراقبت از دندان ها پس از برداشتن بریس ها

پس از برداشته شدن بریس ها، بافت لثه های شما ممکن است مقداری ملتهب باشد، با این حال، این التهاب پس از چند روز با خوب مسواک زدن و نخ دندان کشیدن برطرف خواهد شد. مطمئن شوید بلافاصله به سراغ غذاهای خشک و ترد و جویدنی نمی روید، همان غذاهایی که در طول مدتی که بریس های ثابت روی دندان های شما قرار داشتند ارتودنتیست به شما توصیه کرده بود از خوردن آنها اجتناب کنید. مهم تر از همه اینکه، به خاطر داشته باشید، همیشه در مواقعی که به شما توصیه شده است از ریتینر خود استفاده کنید، در غیر اینصورت، شما با خطر بی اثر شدن همه کارهایی خوبی مواجه خواهید شد که بریس های ثابت شما انجام داده بودند.

از دندان های جدید خود لذت ببرید

شما مدت زمان طولانی صبر کرده اید تا از مزایای بریس های ثابت بهره مند شوید، و اکنون که آنها برداشته شده اند شما در نهایت می توانید از احساس داشتن دندان هایی صاف لذت ببرید- تنها به خاطر داشته باشید از این پس هر روز مراقب آنها باشید.

آیا دندان ها درد خواهند داشت؟

از آنجا که ارتودنتیست قطعات فلزی را از روی دندان های شما می کشد، ممکن است مقداری در احساس کنید، اما به اندازه دردی نخواهد بود که با دریافت بریس ها برای نخستین مرتبه احساس کردید. اگر احساس درد دارید، داروهای مسکن OTC می توانند به شما کمک کنند.

برداشتن براکت ها از روی دندان ها چه مدت طول خواهد کشید؟

معمولاً بریس ها می توانند تنها در یک جلسه به طور کامل برداشته شوند و این کار تنها حدود یک ساعت طول خواهد کشید. در طول این جلسه، ارتودنتیست براکت ها را برمی دارد و از یک پولیشر یا یک دستگاه ساینده برای برداشتن چسب از روی دندان ها استفاده خواهد کرد.

پس از برداشتن بریس ها چه مشکلی ممکن است بروز پیدا کند؟

دو مشکل شایعی که ممکن است پس از برداشتن بریس ها بروز کنند تحلیل لثه و مشکلات فک هستند، مانند اختلالات مفصل فکی گیجگاهی یا TMJ. افرادی که در هر سنی از بریس ها استفاده کرده اند بیشتر مستعد تحلیل لثه هستند که زمانی اتفاق می افتد که بافت های اطراف دندان یا دچار ساییدگی می شوند، یا از روی دندان ها کنار می روند. اصلی ترین علائم و نشانه های TMJ عبارتند از صدای کلیک فک و مشکل در جویدن.

آیا پس از برداشتن بریس ها دندان ها و لثه های من حساس خواهند بود؟

روز پس از برداشتن بریس ها می تواند برای هر بیمار متفاوت باشد. با این حال، اکثر بیماران متوجه می شوند که بلافاصله پس از برداشته شدن بریس ها از روی دندان ها، دندان هایشان روی زبان لغزنده هستند. علاوه بر این، بیماران ممکن است انتظار مقدار خاصی حساسیت دندان و لثه را داشته باشند. ممکن است خوردن همه خوراکی های چسبنده، ترد، و شیرینی که تا به حال به دلیل استفاده از بریس ها از آنها اجتناب می کرده اید فریبنده باشد، اما مهم است با لبخند جدید خود صبور باشید. زمان می برد تا دندان ها و لثه های شما با زندگی جدید خود بدون بریس ها تطبیق پیدا کنند. برای همکاری با آنها، خوراکی ها و نوشیدنی هایی را انتخاب کنید که به طور معمول با بریس ها مصرف می کردید. سپس، به تدریج و به آرامی و با از بین رفتن حساسیت دهان شما، غذاها و نوشیدنی های دیگر را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

خطرات برداشتن بریس ها توسط خود بیمار

آیا برداشتن بریس ها توسط خود بیمار خطرناک است؟ از زوایای مختلفی می توانید به انجام این کار نگاه کنید.

اگر کسی دانش کافی در مورد بریس های دندانی را داشته باشد، می تواند در مورد روش برداشتن آنها را نیز اطلاعات داشته باشد و بتواند بدون هیچ آسیبی به دندان ها بریس ها را از روی آنها بردارد. اما در طول این فرایند، خطراتی نیز وجود دارند و گاهی اوقات ممکن است مشکلاتی نیز بروز پیدا کنند. این احتمالات بسیار جدی هستند.

از دست دادن دندان ها

وقتی خودتان به برداشتن بریس ها فکر می کنید، احتمال از دست رفتن دندان های دائمی زیاد است. این احتمال به این دلیل وجود دارد که ممکن است شما هنگام حرکت دندان ها به محل مورد نظر، آنها را به نقطه آسیب پذیر خود قرار دهید. هنگامی که یک دندان در حال حرکت است، در حال تغییر موقعیت خود در استخوان فوقانی است، که باعث می شود لق شود و وقتی در حال برداشتن بریس های دندانی خود با مقدار اشتباه نیرو هستید ممکن است دندان را از حفره خود خارج کنید.

تشکیل حفره های دندانی

وقتی ابزارهایی که شما استفاده می کنید موجب سایش، خراش، یا لب پر شدن دندان های شما شوند، باکتری ها به راحتی جذب آنها خواهند شد، و به دلیل حفره ای که روی دندان شما ایجاد شده است در آنها پنهان خواهند شد و رشد خواهند کرد. تمیز کردن دندان ها در این مرحله دشوار خواهد بود. وقتی بریس های دندانی را به طرز خشنی بر می دارید، ممکن است موجب کاهش مینای دندان های خود شوید.

جابجا شدن دندان ها

اگر خودتان بریس ها را بردارید، دندان ها چیزی نخواهند داشت که به آنها نشان دهد قرار است چگونه در یک راستا باقی بمانند. دندان ها آزاد خواهند بود تا در هر مسیری که دوست دارند حرکت کنند؛ به همین دلیل است که بیماران همیشه پس از اتمام فرایند درمان برای حفظ دندان ها در محل مطلوبی که قرار داده شده اند، از ریتینرها استفاده می کنند، تا زمانی که ارتودنتیست تشخیص دهد دیگر نیازی به استفاده از آنها نیست. به دلیل فشار و استرسی که به دندان های داخل دهان، بدون بریس های دندانی وارد می شود که آنها را در جای خود نگه می داشتند، دندان ها ممکن است ظرف یک هفته به هر مسیری حرکت کنند.

برداشتن بریس ها توسط خود فرد بسیار دردناک است.

ممکن است احساس کنید ناراحتی خیلی زیادی را تجربه می کنید، حتی درد بیشتر از زمانی که برای نخستین بار بریس ها را دریافت کردید. اما اگر می خواهید درد واقعی را تجربه کنید، خودتان برداشتن براکت ها را انجام دهید. استفاده از ابزارهای ad-hoc همیشه منجر به بروز درد می شود. ابزارهای درست و مناسب ارتودنتیک مؤثر هستند و این اطمینان را بوجود می آورند که در طول فرایند پیچیده نصب و دیباندینگ کمترین درد را تجربه خواهید کرد.

در طول فرایند برداشتن بریس ها به صورت شخصی، ممکن است لثه ها شروع به خونریزی کنند، و شما در معرض خطر عفونت های دندانی در نتیجه باز بودن زخم قرار دارید. از آنجا که انواع متخلفی از باکتری ها داخل دهان وجود دارند، عفونی شدن زخم باز به سادگی اتفاق می افتد.

پس از برداشتن براکت ها چگونه باید از دندان ها مراقبت کرد؟

مراقبت های خوب دندان ها پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها به اندازه زمانی که آنها روی دندان ها قرار دارند مهم است. عادات مناسب بهداشتی دهان و دندان پس از اتمام درمان ارتودنسی و چگونگی سالم و صاف و همراستا نگهداشتن دندان ها برای ادامه زندگی را یاد بگیرید.

چرا پس از برداشتن بریس های ارتودنسی باید مراقب دندان ها بود؟

تعدادی چالش وجود دارند که افراد پس از برداشتن بریس ها با آنها مواجه هستند، بنابراین دقیق بودن در مورد عادات بهداشتی دهان و دندان مهم است. اصلی ترین دلیل برای انجام مراقبت های ویژه از دندان ها پس از برداشتن بریس ها عبارتند از:

• حصول اطمینان از صاف و یک راستا باقی ماندن دندان ها
• پرهیز از ایجاد لکه و پلاک روی دندان ها نزدیک جایی که براکت ها قرار داشته اند.

آیا پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها لازم است به دندانپزشک مراجعه کنیم؟

آری. مراجعات منظم به دندانپطشک هنوز هم بخشی از مراقبت های خوب دهان است و به دندانپزشک این فرصت را می دهد که محل هایی که تا به حال به دلیل وجود براکت ها روی دندان ها، دسترسی به آنها دشوار بوده است را پاکسازی نماید. متأسفانه، برخی افراد در نتیجه باقی مانده های خوراکی ها و نوشیدنی ها دچار حفره های دندانی اطراف یا زیر سخت افزار می شوند. دندانپزشک شما قادر به شناسایی حفره های دندانی و هر گونه مشکلات دیگری دهان و دندان ها شود، مانند جابجا شدن دندان ها و ایجاد یک طرح درمان جامع.

انجام پاکسازی حرفه ای و معاینه دندانی

اگر شما بریس داشته اید، می دانید چقدر درست مسواک زدن و نخ دندان کشیدن می تواند دشوار باشد. هرچه مدت زمانی که بریس داشته اید طولانی تر بوده باشد، بیشتر احتمال دارد که پلاک و لکه های دندانی روی دندان های انباشته شده باشند. یک پاکسازی حرفه ای دندانی بهترین راه برای زدودن آنها است، و زمانی بهتر از بلافاصله پس از برداشتن بریس ها برای پاکسازی دقیق دندان ها و معاینات دندانپزشکی وجود ندارد.

فرایند سفید کردن دندان ها را امتحان کنید.

به انجام فرایند سفید کردن تخصصی دندان ها فکر کنید! شما چندین ماه (شاید چند سال) را صرف استفاده از بریس های ارتودنسی کرده اید و اکنون لحظه بزرگی که مدت ها منتظر آن بوده اید فرا رسیده است- بریس های شما برداشته شده اند!

اصلاً غیر عادی نیست که برخی افراد برای نخستین مرتبه دندان های صاف و یکدست و همراستای خود را می بینند و احساس ناامیدی می کنند وقتی لکه های زرد، یا لکه های دیگر را روی دندان های خود مشاهده می کنند که در طول درمان ارتودنسی روی دندان ها بوجود آمده اند. بعد از این همه صبوری شما و تلاش سخت، سفید کردن تخصصی دندان ها راهی فوق العاده برای بازگرداندن مجدد درخشش به دندان ها است.

پس از اتمام درمان ارتودنسی می توانید استفاده از خمیر دندان های سفید کننده را از سر بگیرید که به بهبود ظاهر دندان های شما به آرامی کمک می کنند.

در مورد کارهای روتین بهداشتی دهان و دندان دقیق باشید.

شما سرمایه گذاری بزرگی روی دندان های خود کرده اید. عادات خوب بهداشتی دهان و دندان ها به صورت روزانه به شما کمک خواهد کرد لبخند سالم و زیبایی که با افتخار آن را به همه نشان می دهید را حفظ کنید.

• حداقل دو مرتبه در طول روز دندان های خود را با مسواک دارای فرچه نرم مسواک بزنید و هر ۳-۴ ماه یک مرتبه وقتی متوجه خراب شدن فرچه های مسواک شدید آن را تعویض کنید.
• یک مرتبه در طول روز برای زدودن پلاک و ذرات غذایی که مسواک قادر به دسترسی به آنها نمی باشد، نخ دندان بکشید.
• دهانشویه ها انتخابی هستند، اما اگر دندان های شما نیاز به محافظتی بیشتر از تنها مسواک زدن و نخ دندان کشیدن دارند، با دندانپزشک خود در مورد بهترین گزینه های دهانشویه برای خود صحبت کنید.
• دهان خود را به طور منظم با آب شستشو دهید. پس از خوردن هر چیز حاوی قند و پس از نوشیدن چای، قهوه، و دیگر خوراکی هایی که موجب ایجاد لکه روی دندان ها می شوند دهان خود را با آب بشویید. این کار به پیشگیری از ایجاد لکه کمک می کند و دندان های شما را سفید نگه می دارد.

پس از برداشتن بریس ها چگونه باید دندان ها را همراستا حفظ کرد؟

مطمئناً، برداشتن بریس ها پس از تکمیل درمان ارتودنسی لحظه هیجان انگیزی است، اما ارتودنتیست شما با گفتن اینکه نیاز دارید از بریس های ارتودنسی استفاده کنید شما را به زمین بازگردانده است، زیرا احتمال دارد که دندان ها به محل قدیمی خود بازگردند، و همه زحمات شما به باد بروند. هیچ کس نمی خواهد چنین اتفاقی بیفتد، بنابراین واقعاً مهم است طبق دستور ارتودنتیست از ریتینرها استفاده کنید.

چرا دندان ها پس از بریس ها جابجا می شوند؟

بریس ها هنگامی استفاده می شوند که برای صاف و یکدست کردن دندان ها و جابجا کردن آنها به محل مطلوب تحت درمان ارتودنسی قرار گرفته اید، و زمانی که برداشته می شوند، فیبرهای الاستیک موجود در لثه ها تلاش می کنند طی فرایندی به نام “ریلپس ارتودنتیک” دندان ها را به جایی بکشند که قبلاً بوده اند. مدتی زمان می برد تا دندان ها و لثه های شما به وضعیت جدید خود عادت کنند. فک نیز به رشد خود ادامه می دهد و این می تواند دندان ها را تشویق کند پس از آنکه به انتهای درمان خود می رسید دوباره جابجا شوند. خیلی زود پس از برداشتن بریس ها، شما بیشتر در معرض خطر بازگشت دندان ها به موقعیت اصلی خود هستید، اما به جای آن تنها به مدت چند ماه از ریتینر استفاده کنید. نگران نباشید، ریتینرها کاملاً راحت هستند. دو نوع ریتینر متحرک و ثابت وجود دارد.

در اینجا برای شما توضیح می دهیم چه انتظاری باید از یک ریتینر داشته باشید:

به احتمال زیاد ارتودنتیست بلافاصله پس از برداشتن بریس های شما از دندان های شما قالب تهیه خواهد کرد. این قالب برای ساخت ریتینر استفاده می شود. اکثر ارتودنتیست ها به شما می گویند در ابتدا ریتینر خود را به صورت تمام وقت استفاده کنید، و در نهایت به سمت استفاده از آنها تنها در طول شب بروید. ممکن است یک هفته یا بیشتر زمان ببرد تا به استفاده از ریتینرها عادت کنید، اما به زودی شما به سختی متوجه وجود آن داخل دهان خود خواهید شد.

ریتینرهای متحرک

این نوع ریتینرها شبیه یک روکش لثه نازک و شفاف هستند که به خوبی روی دندان های شما قرار می گیرند تا آنها را در جای خود نگهدارند. آنها به صورت سفارشی و با گرفتن قالب از دندان ها پس از برداشتن براکت ها از روی دندان ها ساخته می شوند. در اکثر موارد، آنها تنها در طول شب و زمانی که به رختخواب می روید استفاده می شوند، اما در مورد این موضوع ارتودنتیست شما به طور مفصل با شما گفتگو خواهد کرد.

ریتینرهای ثابت

ریتینرهای متحرک عادت ناخوشایند گم شدن را همیشه با خود به همراه دارند، به همین دلیل ممکن است شما برای آرامش ذهن خود ترجیح دهید از ریتینرهای ثابت استفاده کنید. این نوع ریتینرها از یک تکه فلز نازک ضد زنگ تشکیل شده اند که به صورت دائم به پشت دندان های جلوی شما چسبانده می شود. این نوع ریتینرها ممکن است بلافاصله پس از برداشتن براکت ها و قبل از گرفتن قالب برای ساخت ریتینرهای متحرک روی سطح داخلی دندان ها چسبانده شوند. شما خیلی زود به این نوع ریتینرها عادت خواهید کرد و هیچ کسی قادر به دیدن آنها نخواهد بود. هنگام مسواک زدن دندان های خود باید خیلی محتاط و دقیق باشید، زیرا پلاک ها می توانند زیرو اطراف این سیم نیز انباشته شوند.

از ریتینرهای خود به خوبی مراقبت کنید.

حداقل یک مرتبه در طول روز طبق دستور دندانپزشک خود، ریتینرهای خود را تمیز کنید. قطعاً شما دوست ندارید روی ریتینرهای شما باکتری انباشته شود و دوست دارید دهانتان بوی تازگی و خوب بدهد.

برخی ریتینرها می توانند به سادگی داخل سینک و با خمیر دندان معمولی و مسواک تمیز شوند. با این حال، برای برخی ریتینرهای دیگر ممکن است نیاز باشد از دهانشویه یا محلول های تمیز کننده ریتینر استفاده کنید. اگر مطمئن نیستید، از ارتودنتیست خود در مورد بهترین روش برای تمیز نگهداشتن ریتینر خود سؤال بپرسید.

نکته مهم: همیشه یک محفظه نگهداری از ریتینر با خود همراه داشته باشید. بسیاری از افراد هنگام صرف غذا به سادگی ریتینر خود را داخل یک دستمال می پیچند و آن را گوشه ای می گذارند. و به این شکل است که به طور تصادفی ریتینر آنها دور انداخته می شود! کمتر احتمال دارد یک محفظه پلاستیکی نگهداری از ریتینر با یک دستمال کاغذی استفاده شده اشتباه گرفته شود و دور انداخته شود.

ریتینرها اغلب محل تجمع مواد کثیف و چسبناکی مانند باکتری ها، پلاک، و تارتار هستند. به همین دلیل است که باید هر روز ریتینرهای خود را تمیز کنید و وقتی داخل دهان شما نیستند، آنها را در محل مناسبی نگهداری کنید.

شستشوی ریتینرها با آب خالی چندان هم بی تأثیر نیست. با این حال، شما می توانید ریتینرهای خود را در جوش شیرین سرکه، و صابون کاستیل نگهداری کنید تا بدون هیچ خطری آنها را ضد عفونی کنید.

ریتینر ارتودنسی پس از اتمام درمان ارتودنسی با ابزارهایی مانند بریس ها یا اینویزیلاین ها، دندان های شما را در جای خود نگه می دارد.

از آنجا که دندان ها مستعد جابجا شدن ارتودنتیک (بازگشت به محل قبلی خود) هستند، شما باید ریتینرها را هر روز استفاده کنید. این به حفظ عضلات شما کمک می کند تا دهان شما در موقعیت درست و مناسب باقی بماند.

برای ۹ تا ۱۲ ماه نخست، شما باید ریتینرهای خود را ۲۲ ساعت یا بیشتر در طول روز استفاده کنید. پس از آن، نیاز است ریتینرهای خود را هر شب- و ترجیحاً تمام عمر- استفاده کنید.

نحوه پاکسازی و تمیز نگهداشتن ریتینرها به نوع آنها بستگی دارد.

انواع ریتینر ارتودنسی

سه نوع متفاوت ریتینر وجود دارد: دو نوع آنها متحرک هستند و یک نوع دائمی است. نوع ریتینری که شما دارید باعث خواهد شد ارتودنتیست روش متفاوتی برای پاکسازی آن به شما آموزش دهد.

دو نوع ریتینر متحرک می توانند به یک شکل پاکسازی شوند:

• ریتینرهای پلاستیکی شفاف: ریتینرهای شفاف ریتینرهای متحرکی هستند که پس از یک دوره درمان با استفاده از الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین Invisalign تجویز می شوند. برندهای دیگر با نام های اسیکس Essix یا ویورا Vivera نیز وجود دارند. ریتینرهای پلاستیکی شفاف کم دوام تر از دیگر انواع ریتینرها هستند و باید با دقت جابجا شوند. حتی یک ریتینر پلاستیکی که از آن به خوبی مراقبت می شود تصور می شود تنها دو سال دوام داشته باشد.
• ریتینر هاولی: ریتینرهای هاولی نوع “کلاسیک” ریتینرها هستند که از پلاستیک، آکریلیک، و سیم های فلزی ساخته می شوند و اغلب پس از درمان با استفاده از ریتینرهای معمولی تجویز می شوند. علاوه بر این، آنها ریتینرهای متحرکی هستند که بسیار با دوام می باشند. ریتینر هاولی اگر به شکل مؤثری نگهداری شود می تواند تا ۲۰ سال نیز دوام داشته باشد.
• ریتینرهای ثابت: ریتینرهای سیمی، ثابت، یا چسبانده شده، ریتینرهای دائمی می باشند که در صورت لزوم می توانند برای همیشه دوام داشته باشند. آنها را دندان ها چسبانده می شوند و بدون مراقبت های مناسب، بیشترین احتمال برای تشکیل پلاک های دندانی را دارد.

نحوه پاکسازی نگهدارنده ارتودنسی

پاکسازی ریتینر هاولی و ریتینر پلاستیکی شفاف (اسیکس)

• وقتی از ریتینر استفاده نمی کنید، آن را درون یک محفظه از جنس فلز ضد زنگ پر از آب، جوش شیرین، و صابون کاستیل (اختیاری) نگه دارید.
• هفته ای یک مرتبه ریتینر خود را به مدت ۱۵ دقیقه داخل آب ولرم، با سرکه سفید، و جوش شیرین غوطه ور کنید.
• اگر متوجه تشکیل رسوب روی ریتینرهای خود شدید، آن را به درستی با استفاده از پاک کننده های آلتراسونیک تمیز کنید تا هر گونه رسوب از روی آن پاک شود. پاک کننده های آلتراسونیک ریتینرها می توانند هم ریتینرهای هاولی و هم ریتینرهای اینویزیلاین را به صورت عمقی پاکسازی و ضد عفونی کنند.
• اگر تمیز کننده آلتراسونیک یا تمیز کننده مخصوص ریتینر ندارید باز هم لازم است کار پاکسازی آنها را انجام دهید، برای این منظور می توانید آنها را نزد دندانپزشک یا ارتودنتیست خود ببرید. آنها ابزارها و راهکارهای خاصی برای پاکسازی دقیق ریتینرها دارند.

اگر ریتینر شما پلاک های قابل مشاهده ای روی خود دارد، به آرامی آن را با یک مسواک دارای فرچه های نرم مسواک بزنید، اما از خمیر دندان استفاده نکنید. این کار نباید به صورت منظم انجام شود.

پاکسازی ریتینر ثابت ارتودنسی

• بهداشت خوب دهانی شامل مسواک زدن، نخ دندان کشیدن، و استفاده منظم از ابزار تمیز کننده زبان را دنبال کنید.
• برای تمیز کردن کنار سیم های ریتینر از فلاس تریدر استفاده کنید. شما با استفاده از آن می توانید نخ را از بین هر دندان عبور دهید و حتی زیر خط لثه را نیز با دقت و به طور کامل پاکسازی کنید.

نکاتی برای تمیز کردن ریتینر

هرگز اجازه ندهید ریتینر شما خشک شود.

اگر اجازه دهید ریتینر شما خشک شود، تارتار و بیوفیلم به راحتی به آن می چسبند. اگر ریتینر شما داخل دهان نیست، باید داخل یک مایع غوطه ور شود.

ریتینرها به گونه ای طراحی شده اند که در محیطی مرطوب نگهداری شوند، و خارج کردن آنها از داخل دهان (یک محیط مرطوب) و قرار دادن آن روی میز (یک محیط خشک) ایده وحشتناکی است که می تواند پیش از موعد موجب کهنگی ریتینر شود.

از استفاده مواد پاک کننده پروتزهای مصنوعی دندانی خودداری کنید.

پاک کننده های پروتزهای مصنوعی نباید برای تمیز کردن ریتینرهای شما استفاده شوند. این مواد تمیز کننده حاوی پرسولفات هستند، نوعی مادی آلرژی زا که موجب تحریک پوست حساس داخل دهان می شود.

در سال ۲۰۰۸، سازمان غذا و دارو یک هشدار در مورد استفاده از محلول های تمیز کننده حاوی پرسولفات منتشر کرد. آنها توصیه کردند که افراد استفاده کننده از آنها ریتینرها و پروتزهای مصنوعی خود را قبل از قرار دادن داخل دهان با دقت آبکشی کنند.

اما پرسولفات می توانند به درون منافذ ریتینرها نفوذ کند، و باعث شود شستشوی کامل آنها تقریباً غیر ممکن شود. شاید به همین دلیل هم هست که سازمان غذا و دارو نیز توصیه کرده است که افراد استفاده کننده به فکر جایگزین های فاقد پرسولفات باشند.

از دهانشویه های حاوی الکل پرهیز کنید

دهانشویه هایی که برای پاکسازی یا غوطه ور کردن ریتینرها استفاده می شوند ممکن است حاوی الکل و یا سدیم لوریل سولفات باشند، که هر دو مواد نگهدارنده ای هستند که موجب خشک شدن ریتینر شما می شوند. بنابراین از دهانشویه ها برای پاکسازی ریتینرها استفاده نکنید.

ریتینر را در معرص گرما و حرارت قرار ندهید

دمای بالا با پیچش ریتینرها می تواند موجب تخریب آنها شود. هنگام تمیز کردن ریتینر خود، از موارد زیر استفاده نکنید:

• آب داغ (یا آب جوش)
• ماشین ظرفشویی
• مایع ظرفشویی
• مایکرویو
• قرار دادن آن داخل داشبور یا روی آن

ریتینر خود را بیشتر از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه داخل محلول های تمیز کننده شیمیایی غوطه ور نکنید.

اگر شما استفاده از تمیز کننده های پروتزهای مصنوعی، قرص های تمیز کننده ریتینرها، یا دهانشویه ها را انتخاب می کنید، ریتینرهای خود را بیشتر از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه داخل آنها قرار ندهید. مواد شیمیایی سوزاننده می توانند مواد را فرسوده و موجب تجزیه سریع تر آنها شوند.

ریتینر خود را مسواک نزنید.

متأسفانه، استفاده از مسواک روی ریتینرهای شما (با یا بدون محصولات تمیز کننده) در واقع به سطح ریتینر نفوذ می کند و ممکن است خیلی زودتر از موعد باعث کهنگی آن شود.

حتی از مسواک های دارای فرچه های خیلی نرم هم به طور منظم روی ریتینرهای خود استفاده نکنید.

در برخی موارد نادر، در صورتی که شاهد انباشته شدن پلاک های قابل مشاهده روی ریتینرهای خود بودید، ممکن است لازم باشد ریتینر خود را مسواک بزنید. با این حال، در صورتی که این رسوب با یک مرتبه مسواک زدن تمیز نشدند، با ارتودنتیست خود صحبت کنید.

محفظه نگهداری از ریتینرهای خود را تمیز نگهدارید.

محفظه نگهداری از ریتینر نیز اگر به درستی پاکسازی نشود، می تواند به منشاء آلودگی تبدیل شود. شما باید هر بار که ریتینر را داخل دهان قرار می دهید محفظه نگهداری از آن را نیز پاکسازی کنید.

برای تمیز کردن محفظه نگهداری از ریتینر باید مراحل زیر را انجام دهید:

• به مدت ۳ تا ۵ ثانیه آب داغ را روی آن باز نگهدارید.
• به مدت ۲۰ ثانیه آن را با صابون شستشوی ظروف، و با استفاده از یک اسفنج یا فرچه مناسب برای مواد محفظه های ریتینرها بشویید.
• آن را با یک دستمال تمیز خشک کنید (اجازه ندهید روی میز بماند تا خشک شود).

شما می توانید محفظه های نگهداری از ریتینرها که از جنس فلز ضد زنگ هستند را در ماشین ظرفشویی بشویید زیرا قدرت از بین بردن باکتری آنها بیشتر است.

تمیز کردن ریتینر با جوش شیرین

جوش شیرین ماده ای بی خطر و مؤثر برای پاکسازی ریتینر است. جوش شیرین دارای خاصیت آنتی باکتریال خاص برای میکرو ارگانیسم های دهان است، به این معنا که به صورت ویژه برای از بین بردن باکتری های مضری مفید است که داخل دهان یافت می شوند.

جوش شیرین ممکن است به پیشگیری از بروز بوی بد دهان که با آلوده بودن ریتینر همراه است کمک کند. حتی برای مبارزه با بوی بد دهان و قلیایی نگهداشتن بیشتر pH دهان مفید است.

اگر شما ریتینر ثابت دارید، استفاده از خمیر دندان با جوش شیرین می تواند به پیشگیری از تشکیل رسوبات مضر روی سیم ها کمک کند.

برای تمیز کردن ریتینر خود با جوش شیرین مراحل زیر را انجام دهید:

• در یک ظرف تمیز، خشک از جنس فلز ضد زنگ، ۲ قاشق غذا خوری جوش شیرین را در سه چهارم فنجان آب گرم حل کنید.
• زمانی که از ریتینر خود استفاده نمی کنید آن را در این محلول نگهدارید.
• وقتی برای استفاده از ریتینر آماده بودید، آن را با آب سرد یا ولرم شستشو دهید.

نحوه پاکسازی ریتینر با صابون کاستیل

صابون کاستیل می تواند گزینه جایگزین فوق العاده ای برای قرص های پاکسازی یا دیگر ابزارهای تمیز کننده ای باشد که برای ریتینر شما بسیار خشن هستند. استفاده از صابون کاستیل برای پاکسازی ریتینرها کمک می کند ریتینر شما بوی “تمیزی” و “تازگی” به خود بگیرد.

یک صابون کاستیل بدون روغن های اساسی خریداری کنید، که ممکن است به مقدار زیادی آنتی باکتریال باشد، اما اگر به خوبی از روی ریتینر شسته نشود می تواند موجب به هم ریختن میکروبیوم دهانی شما شود.

برای پاکسازی ریتینر خود با صابون کاستیل مراحل زیر را انجام دهید:

• در یک ظرف تمیز و خشک از جنس فلز ضد زنگ سه چهارم فنجان آب گرم را با ۲ قاشق غذا خوری جوش شیرین مخلوط کنید.
• یک تا دو پیمانه صابون کاستیل غیر معطر به آن بیفزایید.
• به آرامی آنها را با یکدیگر ترکیب کنید تا جوش شیرین حل شود و ریتینر خود را داخل آن قرار دهید.
• هرگاه قصد استفاده از ریتینر را داشتید، آن را به طور کامل با آب ولرم شستشو دهید.

تمیز کردن ریتینر با سرکه و جوش شیرین

سرکه سفید یک ماده پاک کننده بی خطر برای ریتینرهای شما است. سرکه می تواند باکتری ها و قارچ ها را از سطح ریتینر شما پاکسازی کند.

برای تمیز کردن ریتینر با سرکه:

• به نسبت برابر آب ولرم و سرکه سفید را درون یک ظرف فلزی ضد زنگ تمیز با یکدیگر مخلوط کنید.
• ۲ قاشق غذا خوری جوش شیرین را به این ترکیب اضافه کنید و در آن حل کنید.
• ریتینر خود را به مدت ۱۵ دقیقه در این ترکیب قرار دهید.
• ریتینر خود را از داخل ضرف بردارید و خیلی دقیق با آب ولرم یا سرد شستشو دهید.

پروتزهای مصنوعی دندانی و ریتینرها عموماً به یک شکل تمیز می شوند. تمیز کردن پروتزهای مصنوعی با سرکه سفید می تواند به پیشگیری از بروز دنچر استوماتیت کمک کند، که با قارچ کاندیدیای داخل دهان همراه است.

از این روش ها برای تمیز کردن ریتینر استفاده نکنید!

از استفاده این روش ها برای تمیز کردن ریتینر خود اجتناب کنید زیرا می توانند به ریتینر یا سلامت دهان شما آسیب وارد کنند:

• هیدروژن پراکسید: پراکسید موجب بروز واکنش های رادیکال آزاد می شود، به همین دلیل یک ماده آنتی باکتریال قوی می باشد. با این حال، استفاده از آن داخل دهان را توصیه نمی کنیم زیرا می تواند به میکروبیوم داخل دهان شما آسیب بزند.
• مسواک: حتی مسواک های دارای فرچه های نرم نیز ممکن است روی ریتینرهای شما خراش بیندازند. این خراش ها می توانند محل مناسبی برای پنهان شدن باکتری ها باشند.
• خمیر دندان: بسیاری از خمیر دندان ها به گونه ای طراحی شده اند که ساینده هستند، که می تواند باعث بروز مشکلی مشابه استفاده از مسواک ها شوند. استفاده از خمیر دندان برای تمیز کردن ریتینر ممکن است موجب خراشیدن شدن آن شود و به محلی برای زندگی باکتری ها تبدیل شوند.
• ماشین ظرفشویی، آب جوش، یا دیگر منابع گرما: گرما می تواند موجب تغییر شکل ریتینرهای شما شود. همیشه از آب ولرم استفاده کنید و هرگز آب جوش یا آب داغ استفاده نکنید.
• دهانشویه ها: الکل و SLS موجود در اکثر دهانشویه ها می توانند موجب خشک شدن مواد و کهنه شدن سریع تر آنها شوند.
• تمیز کننده های پرسولفات: قرص ها یا محلول های تمیز کننده ای که حاوی پرسولفات هستند، و معمولاً برای پروتزهای مصنوعی بازاریابی می شوند، می توانند موجب بروز حساسیت در بافت های حساسی دهان شوند.
• نور ضد عفونی کننده فرا بنفش: نور UV می تواند به آکریلیک آسیب وارد کند، و در سطح مولکولی موجب تخریب آن شود.

سفید کننده ها، الکل، و دیگر مواد شیمیایی خشن: مواد سوزاننده یا مواد خشک کننده موجب تخریب ریتینر شما خواهند شد.