آیا روکش ها می توانند باعث بوی بد دهان شوند؟ شاید این را باور نمی کنید، زیرا بعد از پاکسازی دندان ها، شایع ترین علل بوی بد دهان را درمان می کنند. اما حتی پس از دریافت روکش، علائم بوی بد دهان می تواند باز گردند. در اینجا برای شما توضیح می دهیم چرا

.

کمک کنید! دهان من بوی بدی دارد که بعد از دریافت روکش از بین نمی رود!

منطقی است که فرض کنیم پس از دریافت روکش، بوی بد دهان ناشی از پوسیدگی دندان از بین خواهد رفت. به هر حال، روکش یک پر شدگی معمولی دندان است که:

• از دندان شکسته یا ضعیف شده محافظت می کند.
• جایگزین یک دندان شکسته می شود.
• دندانی که تغییر شکل یا تغییر رنگ داده است را از نظر زیبایی ترمیم می کند.
• از یک دندان ضعیف دارای یک پر شدگی بزرگ حمایت می کند.

اکثر بیماری های فوق ناشی از پوسیدگی دندان هستند، و همه می دانند که پوسیدگی دندان می تواند منجر به ایجاد بوی بد دهان شود. متأسفانه همه روکش ها مانند یکدیگر ساخته نمی شوند. گاهی اوقات یک روکش می تواند باعث بوی بد دهان شود. اغلب این به دلیل باز بودن حاشیه های روکش است.

چه تفاوتی بین روکش خوب و روکش است؟

دریافت روکش یک کار دندانپزشکی نسبتاً معمولی است. دندانپزشک شما سطح دندان طبیعی شما را با ساییدن یکنواخت آن آماده می کند. آنها از دندان های شما قالب می گیرند و در حالی که روکش دائمی را آماده می کنند، یک روکش موقت روی دندان قرار می دهند. وقتی روکش دائمی آماده شد، قبل از چسباندن روکش دائمی با سمان دندانپزشکی، دوباره سطح دندان را صاف و صیقلی می کنند. این ترمیم دندانی زمانی عالی عمل می کند که همه چیز طبق برنامه پیش برود. یک روکش خوب درست مانند یک دندان طبیعی دست نخورده عمل می کند و از دندان طبیعی باقی مانده در برابر پوسیدگی بیشتر محافظت می کند.

گرچه اکثر بیماران روکش خوبی دریافت می کنند و هیچ مشکل دیگری ندارند، اما در برخی موارد بین روکش و سطح دندان طبیعی فاصله ای وجود دارد. به این حالت لبه باز در روکش گفته می شود. لبه یا ناحیه ای که روکش با دندان طبیعی برخورد می کند سیل (مهر و موم) نشده است. این امکان ورود ذرات غذا و باکتری ها به فضای بین روکش و دندان را فراهم می کند.

چه چیزی باعث ایجاد حاشیه باز کنار روکش ها می شود؟

چرا این شکاف ظاهر می شود؟ لبه باز می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• یک سطح زبر
• اعمال غیر دقیق سمان دندانپزشکی
• سایر خطاهای اعمال یا ساخت روکش

در حالی که دو علت اول کاملاً قابل پیشگیری هستند، خود روکش می تواند مقصر باشد و هرگز به درستی قرار نگیرد. قضاوت در این مورد فقط با نگاه کردن می تواند دشوار باشد. با این حال، کار کردن با یک دندانپزشک کاملاً با تجربه می تواند در پیشگیری از بروز این خطرات به شما کمک کند. در حالی که روکشی که به خوبی قرار داده شده می تواند چندین دهه دوام بیاورد، روکش ها در طول زمان می توانند از دندان طبیعی جدا شوند. این نیز یکی از دلایل شایع لبه های باز در روکش است.

چرا یک روکش بد باعث بوی بد دهان می شود؟

یک لبه باز در کنار روکش، باعث گیر کردن ذرات غذا و باکتری بین روکش و سطح دندان های طبیعی می شود. درست همانطور که پوسیدگی قدیمی بوی بدی می دهد، باکتری های به دام افتاده نیز بوی بدی می دهند.

بوی بد دهان تنها نشانه خوب نچسبیدن روکش دندان نیست. گرچه ممکن است زمان ببرد تا آنها ایجاد شوند، علائم شایع زیر نیز ممکن است رخ دهند:

• لثه ها و دندان های حساس: پوسیدگی دندان ناشی از باز بودن لبه روکش می تواند منجر به حساسیت به گرما و سرما و حساسیت به غذاهای شیرین شود.
• خونریزی لثه هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن: گاهگاهی، ممکن است علائم ژنژیویت (التهاب لثه) ظاهر شوند، مانند: خونریزی هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن. این ممکن است به مرور زمان از بین برود یا نرود.
• درد: هنگامی که سمانی که روکش را در جای خود نگه می دارد شروع به حل شدن روی سطح باکتری هایی می کند که زیر ترمیم دندان مستقر شده اند، ریشه های دندان تحت تأثیر قرار می گیرند. درد ممکن است در ابتدا خفیف باشد، اما با پیشرفت پوسیدگی، می تواند به طور چشمگیری افزایش یابد.

این علائم در پوسیدگی دندان نیز بسیار شایع هستند. بسیاری از بیمارانی که برای درمان پوسیدگی به دندانپزشک مراجعه می کنند، وقتی متوجه می شوند که زیر روکش حفره ایجاد شده است (گاهی اوقات تحت عنوان پوسیدگی مکرر به آن اشاره می شود) شوکه می شوند.

چگونه از شر بوی بد دهان خلاص شویم؟

بوی بد دهان می تواند به شدت زندگی روزمره شما (و اعتماد به نفس شما) را تحت تأثیر قرار دهد. اگر بوی بد دهان (به نام هالیتوزیس) دارید، در اینجا پنج مرحله وجود دارند که می توانید آنها را انجام دهید.

روکش های خود را بررسی کنید.

اگر پر شدگی دندانی دارید و علائم حاشیه باز روکش (از جمله بوی بد دهان) را دارید، با دندانپزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است از عکس های رادیوگرافی با اشعه ایکس عکس استفاده کنند تا ببینند که آیا شکاف قابل مشاهده ای بین روکش و دندان طبیعی وجود دارد یا خیر. اگر اینطور باشد و پوسیدگی وجود داشته باشد، دندانپزشک شما تمام پوسیدگی ها را از بین خواهد برد، دندان را پر می کند و روکش شما را تعویض می کند. اگر پوسیدگی غیر قابل ترمیم باشد، دندانپزشک شما ممکن است یک درمان ریشه یا کشیدن و سپس ترمیم دندان (مانند ایمپلنت دندانی) را انتخاب کند.

به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید

وقتی صحبت از پوسیدگی دندان و بوی بد دهان به میان می آید، یک ذره پیشگیری ارزش یک دنیا درمان را دارد. دو مرتبه در سال برای تمیز کردن و معاینه منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید (و مشکلات کوچک را قبل از اینکه به مشکلات بزرگی تبدیل شوند برطرف کنید!).

بهداشت دهان و دندان را به درستی رعایت کنید

مانند بوی بد غذای فاسد داخل سطل زباله، حدس بزنید دندان های شما چه بویی دارند؟ این خوب نیست. دو مرتبه صحیح مسواک زدن در طول روز و حداقل یک مرتبه نخ دندان کشیدن باقی مانده های شام را از بین دندان های شما خارج می کند. طبق دستور دندانپزشک خود از دهانشویه فاقد الکل برای تمیزی دندان های درخشان خود استفاده کنید!

آب زیاد بنوشید.

خشکی دهان یکی از دلایل شایع بوی بد دهان و بسیاری از بیماری های دیگر دندان است. نوشیدن آب زیاد با از بین بردن باکتری هایی که باعث بوی بد دهان می شوند، کل بدن (و دهان) را سالم نگه می دارد.

اگر سیگار می کشید، آن را ترک کنید.

به زبان ساده، سیگار باعث بوی بد دهان و انواع مختلف سرطان می شود. همچنین باعث لک شدن دندان ها و دست ها می شود، خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش می دهد و طول عمر را کوتاه می کند. از این فرصت برای ترک آن برای همیشه استفاده کنید!

آیا روکش های پرسلن باعث بوی بد دهان می شوند؟

روکش های دندانی ساخته شده از پرسلن، شما را با دندان های درخشان و زیبایی آراسته می کنند. با این حال، پشت این درخشش، یک نگرانی در مورد بوی بدی وجود دارد که می تواند پس از قرار گرفتن روکش ایجاد شود. اینکه با روکش های دندان دچار بوی بد دهان می شوید یا نه، تا حد زیادی به عوامل زیادی از جمله تکنیک های روکش، مواد و بهداشت دهان و دندان و غیره بستگی دارد.

علل بوی بد دهان بعد از دریافت روکش های دندانی پرسلن

تکنیک های نادرست قرار دادن روکش روی دندان ها می توانند منجر به ایجاد ظاهری نامطلوب برای دندان ها و ایجاد بوی بد دهان شوند. در بسیاری از موارد، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان پس از قرار دادن روکش های پرسلن می تواند بوی بد دهان را تشدید کند.

• تکنیک های نادرست قرار دادن روکش: اگر دندانپزشک شما در طول فرآیند ساخت ترمیم در محاسبه نسبت ها اشتباه کند، احتمالاً بین روکش و دندان یک فاصله ایجاد می شود. اگر روکش محکم نباشد، خیلی شل باشد، یا روی دندان زاویه مناسبی نداشته باشد، غذا در وسط دندان گیر می کند. به مرور زمان، دچار بوی بد دهان می شوید که روی بر کیفیت زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد.
• کیفیت پایین مواد: اگر مواد مورد استفاده برای ساخت روکش های پرسلن، بویژه روکش های پرسلن ذوب شده روی فلز، کیفیت پایینی داشته باشند، به مرور زمان خراب می شوند. این مواد تحت تأثیر اسیدها و باکتری های دهان اکسید می شوند و باعث ایجاد بوی نامطبوع می شوند.
• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان: اگر اغلب بهداشت دهان و دندان را رعایت نکنید، غذا در فاصله بین دو دندان بخصوص در ناحیه ای که روکش های پرسلن وجود دارند گیر می کند و منجر به بروز بوی بد دهان می شود.

علاوه بر این، شما همچنین باید در نظر داشته باشید که بوی بد دهان شما می تواند شرایطی باشد که از قبل موجود داشته است. دریافت روکش های دندانی به شما کمک می کند متوجه شوید که بوی بد دهان دارید، به جای آنکه باعث ایجاد بوی بد دهان شود. در برخی موارد، علت بوی بد دهان در واقع عفونت دهان یا بیماری معده است.

درمان بوی بد دهان پس از نصب روکش های پرسلن

برای رها شدن از شر بوی بد دهان پس از دریافت روکش، اساسی ترین گام این است که علت دقیق آن را پیدا کنید. در اینجا چند راه حل برای هر مشکل وجود دارد:

کیفیت روکش پرسلن

دندان های پرسلن- فلز از داخل به طور کامل با پرسلن پوشانده شده و با ۱ لایه فلز پوشش داده شده اند. دندان های پرسلن- فلز ارزان هستند اما به راحتی می توانند واکنش های بدی نشان دهند زیرا قسمت فلزی آنها در طولانی مدت اکسید می شود و باعث سیاه شدن و شکستن ریشه ها می شود. در دراز مدت دندان ها به صورت عمقی پوسیده می شوند و بوی بد دهان را به دنبال خواهد داشت. باید آن را با نوع دیگری از مواد پرسلن که سازگاری بیشتری با بدن شما دارد، تعویض کنید، مانند دندان پرسلن، دندان پرسلن- تیتانیومی.

روکش پرسلن- تیتانیوم دارای یک چارچوب داخلی ساخته شده از آلیاژ تیتانیوم، و قسمت بیرونی آن تماماً از پرسلن ساخته شده است. تیتانیوم برای بدن ماده ای بی خطر است و باعث بروز هیچ واکنشی نمی شود. با این حال، پس از سال ها استفاده از روکش های پرسلن- تیتانیومی، لکه های تیره روی لثه ها باقی می ماند. برای جلوگیری از پوسیدگی دندان و ایجاد بوی بد دهان، باید دندان های خود را تمیز نگه دارید و آنها را تعویض کنید. اگر به زیبایی شناسی اهمیت می دهید، باید روکش های دندانی تمام پرسلن را انتخاب کنید زیرا روکش های تمام پرسلن دارای رنگ طبیعی مشابه دندان های واقعی، استحکام خوب و دوام طولانی مدت هستند و سلامت و ایمنی دهان را تضمین می کنند.

به دلیل خطای فنی

فرآیند تهیه و ساخت روکش پرسلن بسیار مهم است. متأسفانه هنگامی که پوشش محافظ روی حفره دندان شما در معرض دید قرار می گیرد و حفره های کوچکی ظاهر می شود، این فرصتی است که پلاک باکتریایی نفوذ کرده و باعث بوی بد دهان و پوسیدگی دندان شود. در این صورت، دندانپزشک برای اطمینان از ایمن بودن روکش، روکش را بر خواهد داشت و آن را مجدداً قرار خواهد داد. در موارد شدیدتر، دندانپزشک مجبور خواهد بود قالب گیری از دندان را تکرار کند و روکش جدیدی بسازد.

به دلیل بیماری های دهان و دندان

برای درمان کامل بیماری های دهان، دندانپزشکان باید روکش ها را خارج کنند. برای جلوگیری از بوی بد دهان بعد از قرار دادن روکش روی دندان ها، فراموش نکنید که بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید. در اینجا چند نکته وجود دارند که می توانید از آنها برای مدیریت این وضعیت استفاده کنید:

• آب زیاد بنوشید: آب ذرات غذا و باکتری هایی که در شکاف ها ته نشین شده اند را از بین می برد.
• آدامس فاقد قند بجوید: آدامس های بدون قند یا حاوی زایلیتول می توانند تولید بزاق را تحریک کنند و بنابراین به طور طبیعی حفره دهان را تمیز می کنند.
• لیموناد بنوشید: لیمو حاوی اسیدهای زیادی است که برای از بین بردن بوی بد دهان مفید است. می توانید آب لیمو را با عسل مخلوط کنید تا لیموناد درست کنید یا می توانید یک دهانشویه روزانه با آب لیمو و نمک درست کنید تا بوی دهان شما تازه بماند.
• کمتر خوراکی های دارای بوی تند مصرف کنید: مصرف مواد غذایی دارای بوی تند مانند پیاز، سیر، قهوه، تنباکو، الکل و … باید تا حد امکان محدود شود.
• چک کردن دهان: اگر درمان های خانگی در از بین بردن بوی بد دهان به شما کمک نمی کنند، باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا روکش های شما را بررسی کند. اگر مشکلی وجود داشته باشد، دندانپزشک شما روکش های شما را تنظیم می کند یا روکش های جدیدی می سازد تا معایب روکش های قبلی را بهبود بخشد.

نکاتی برای جلوگیری از بوی بد دهان پس از دریافت روکش

روکش دندان یک تکنیک بی خطر با عوارض اندک است. شما می توانید به طور پیشگیرانه از بوی بد دهان جلوگیری کنید و اطمینان حاصل کنید که روکش های دندانی شما در اوج باقی می مانند.

بهداشت دهان و دندان را به درستی رعایت کنید.

برای تمیز نگه داشتن دندان ها و حفره دهان باید روزی سه مرتبه مسواک بزنید و دهان خود را خوب شستشو دهید. بعد از صرف غذا، نخ دندان بکشید تا ذرات غذایی که در اعماق فضاهای بین دندانی، بخصوص در ناحیه اطراف روکش ها گیر کرده اند، جدا شوند.

معاینات منظم دندانپزشکی

چکاپ های دندانی هر ۳ تا ۶ ماه یک مرتبه به دندانپزشکان کمک خواهند کرد تا مشکلات دهان و دندان را پیدا کنند و در صورت نیاز، به موقع با روکش های پرسلن مشکلات مربوط را درمان کنند.

یک کلینیک دندانپزشکی معتبر را انتخاب کنید.

در دندانپزشکی، بویژه هنگام ترمیم دندان با روکش های پرسلن، همواره تکنولوژی و عامل انسانی بیشترین نقش را ایفا می کند. بنابراین باید به دنبال یک مرکز دندانپزشکی با پیشرفته ترین تکنولوژی و تیمی متشکل از دندانپزشکان مجرب باشید تا مشاوره داشته باشید و از ایمن ترین و با کیفیت ترین روش روکش دندان بهره مند شوید.

اگر نمی توانید نگران بوی بد دهان بعد از دریافت روکش های خود نباشید، با انجام کار در یک کلینیک دندانپزشکی معتبر، اجازه دهید استرس شما را از بین ببرند تا نه تنها ماندگاری روکش دندان شما را تضمین کنند، بلکه از بروز مشکل بوی بد دهان که اغلب پس از دریافت روکش دندان سنتی بوجود می آید جلوگیری کنند، تا بتوانید از خوب بودن مهارت آنها مطمئن باشید.

زمانی که جوانه های چشایی شما ملتهب است، لذت بردن از غذای مورد علاقه تان بسیار سخت تر است. جوانه چشایی متورم می تواند نتیجه سوختن زبان، خوردن غذاهای تند یا داشتن شرایطی مانند آلرژی یا خشکی دهان باشد. حتی استرس هم می تواند باعث بروز آن شود. تورم جوانه های چشایی جدی نیست و معمولاً در عرض چند روز خود به خود بهبود می یابد. شستشو با آب نمک و دهانشویه های ضد عفونی کننده می تواند به کاهش علائم شما کمک کند.

تورم جوانه چشایی چیست؟

جوانه چشایی متورم جوانه چشایی است که به دلایلی ملتهب یا تحریک شده است. هزاران جوانه چشایی زبان شما را پوشش می دهند. این اندام های حسی کوچک به شما کمک می کنند تا تفاوت بین طعم های شیرین، شور، ترش و تلخ را تشخیص دهید. اما مانند سایر قسمت های بدن، جوانه های چشایی شما می توانند ملتهب شوند. جوانه های چشایی متورم می تواند منجر به بروز درد و حساسیت شوند، بویژه هنگام خوردن یا نوشیدن.

افراد ممکن است چندین یا فقط یک جوانه چشایی متورم داشته باشند. آنها به طور کلی بی خطر هستند و معمولاً ظرف مدت چند روز به صورت خود به خود از بین می روند. کمتر شایع است، اما متورم شدن جوانه های چشایی ممکن است نشان دهنده بیماری زمینه ای دیگری مانند رفلاکس اسید، خشکی دهان یا آلرژی باشد.

نام های دیگر جوانه های چشایی متورم عبارتند از برجستگی های دروغین، و پاپیلای زبانی گذرا.

تورم جوانه های چشایی چقدر شایع است؟

تورم جوانه های چشایی شایع است. کارشناسان تخمین می زنند که بیش از ۵۰ درصد از افراد در یک زمان یا زمانی دیگر دچار آنها می شوند.

تورم جوانه چشایی چه علائمی دارد؟

علائم جوانه های چشایی متورم ممکن است شامل لکه هایی روی زبان شما باشد که عبارتند از:

• قرمز روشن.
• سفید.
• پر از مایع.

چه چیزی باعث تورم جوانه های چشایی می شود؟

عوامل متعددی وجود دارند که می توانند منجر به تورم جوانه های چشایی شود، از جمله:

• بهداشت ضعیف دهان. اگر به طور منظم مسواک نزنید و نخ دندان نکشید، پلاک و باکتری های روی دندان های شما می توانند باعث بروز التهاب در دهان، از جمله تورم جوانه های چشایی شوند.
• تحریک ناشی از ابزارهای دندانپزشکی. بریس ها، پروتزهای مصنوعی دندانی و دیگر ابزارهای دندانی می توانند به زبان شما ساییده شوند، و باعث التهاب و تورم جوانه های چشایی شوند.
• سیگار کشیدن. محصولات تنباکو حاوی مواد شیمیایی هستند که می توانند باعث تحریک بافت های داخل دهان از جمله جوانه های چشایی شوند.
• خشکی دهان (زروستومیا). اگر دهان شما بزاق کافی تولید نکند، می تواند باعث بروز تعدادی از مشکلات برای سلامت دهان، از جمله بروز حفره های دندانی، بیماری لثه و التهاب در دهان شود.
• سوختن دهان. اگر روی زبان خود را با چیزی بسوزانید، مانند غذای خیلی داغ، می تواند منجر به متورم شدن جوانه های چشایی روی زبان شما شود.
• خوردن برخی غذاهای خاص. غذاهایی که بخصوص ترش یا تند هستند می توانند باعث درد و التهاب بافت های داخل دهان شوند.
• رفلاکس مزمن اسید (GERD). رفلاکس اسید باعث می شود اسید از معده شما رو به بالا باز گردد و وارد مری شما شود. گاهی اوقات، اسید می تواند راه خود را به سمت دهان پیدا کند. اگر این اتفاق مکرراً رخ دهد، می تواند منجر به متورم شدن جوانه های چشایی شود.
• آلرژی ها. برخی از غذاها، داروها و سایر مواد شیمیایی با برخورد با زبان شما می توانند واکنش ایجاد کنند.

جوانه های چشایی متورم چگونه تشخیص داده می شوند؟

یک دندانپزشک با یک معاینه چشمی دهان می تواند جوانه های چشایی متورم را تشخیص دهد. اما احتمالاً به مراجعه به پزشک نیازی ندارید، مگر اینکه لکه های روی زبان شما بیشتر از دو هفته طول بکشند یا دردی داشته باشند که در کیفیت زندگی شما اختلال ایجاد کند.

چگونه می توان از شر جوانه های چشایی متورم خلاص شد؟

هنگامی که جوانه های چشایی متورم با بیماری زمینه ای دیگری ارتباط ندارند، علائم شما باید ظرف مدت چند روز خود به خود از بین بروند. اما اگر بیماری دیگری باعث تورم جوانه های چشایی شود،  با درمان مشکل زمینه ای می توانید از شر آنها خلاص شوید.

به عنوان مثال، اگر آلرژی ها باعث متورم شدن جوانه های چشایی می شوند، از خوردن غذا یا دارویی که باعث تحریک علائم شما می شوند اجتناب کنید. اگر جوانه های چشایی شما در هنگام رفلاکس اسید متورم می شوند، برای کاهش ناراحتی از آنتی اسیدها، مهارکننده های پمپ پروتون یا مسدود کننده های گیرنده H2 استفاده کنید.

اگر تورم جوانه های چشایی بیشتر از دو هفته طول بکشد و مطمئن نیستید که چه چیزی باعث التهاب شده است، با یک پزشک یا دندانپزشک صحبت کنید. ممکن است به درمان نیاز داشته باشید.

چگونه می توان علائم خود را کاهش داد؟

در حالی که منتظر کاهش التهاب هستید، کارهایی وجود دارند که می توانید برای تسکین تورم جوانه های چشایی خود انجام دهید:

• یک تکه یخ را روی زبان خود فشار دهید. وقتی جوانه های چشایی شما ملتهب هستند، کمی یخ با خنک کردن آنها می تواند کمک کننده باشد. یک تکه یخ را داخل دهان خود قرار دهید و در حالی که آب می شود آن را روی زبان خود نگه دارید. اگر خیلی سرد است می توانید آن را تف کنید؛ در غیر این صورت، آن را در آنجا نگه دارید تا زمانی که آب شود. می توانید ۲ تا ۳ مرتبه در روز یک تکه یخ را بمکید، تا زمانی که جوانه های چشایی شما بهتر شوند.
• دو مرتبه در روز از دهانشویه آب نمک استفاده کنید. آب گرم و ۱ قاشق غذاخوری (۱۴ گرم) نمک را در یک لیوان کوچک مخلوط کنید. یک جرعه بزرگ از آب را تا زمانی که می توانید آن را دور دهان خود بچرخانید نگهدارید، سپس آن را تف کنید. این کار را تا زمانی تکرار کنید که مزه دهان شما کمی بهتر شود. نمک دارای اثرات ضد التهاب است، بنابراین می تواند به تسکین جوانه های چشایی شما کمک کند.
• مسکن مصرف کنید. داروهای ضد التهاب مانند ایبوپروفن و پاراستامول می توانند به تسکین درد جوانه های چشایی متورم شما و کاهش سریع تر تورم آنها کمک کنند. دستورالعمل های دوز موجود روی بسته داروی مسکن خود را دنبال کنید تا کمی تسکین پیدا کنید. می توانید این مسکن ها را بدون نسخه از اکثر داروخانه ها تهیه کنید.
• زبان خود را با یک مسواک نرم مسواک بزنید. اگر جوانه های چشایی شما ملتهب هستند، باز هم ممکن است توسط چیزی در دهان یا روی زبان شما تحریک شوند. از مسواک نرم و خمیر دندان برای مسواک زدن دندان های خود استفاده کنید، سپس آن را به آرامی روی زبان خود نیز بکشید. مسواک ها معمولاً دارای فرچه های سخت یا نرم هستند. سعی کنید مسواکی را تهیه کنید که فرچه آن نرم است، نه سفت و سخت، تا آسیب بیشتری به زبان شما وارد نکند.
• نوشیدنی های خنک را با نی بنوشید. برای تسکین زبان ملتهب خود، یک لیوان آب خنک (بدون یخ!) بریزید و یک نی بردارید. آهسته جرعه جرعه بنوشید و مطمئن شوید که زبان شما را پوشش می دهد تا با خنکی خود آن را آرام کند. نی به هدایت سردی نوشیدنی شما روی جوانه های چشایی شما کمک می کند.
• به جای الکل یا نوشیدنی های شیرین، از آب استفاده کنید. الکل و نوشیدنی های حاوی قند زیاد، مانند نوشابه و آبمیوه، می توانند جوانه های چشایی شما را بیشتر ملتهب کنند. سعی کنید هنگام بهبود زبان خود به نوشیدن آب آشامیدنی پایبند باشید تا آن را آرام کنید و ورم را سریع تر از بین ببرید. هیدراته ماندن بعلاوه می تواند به جلوگیری از التهاب جوانه های چشایی در آینده کمک کند.
• غذاهای نرم و آرام بخش مانند ماست بخورید. زمانی که جوانه های چشایی شما ملتهب هستند، خوردن غذاهای ترد یا سفت ممکن است دشوار باشد. به سراغ خوراکی های خنک و خامه ای مانند ماست، اسموتی یا پودینگ بروید تا زمانی که زبان شما بهبود یابد. ماست معمولاً طعم ملایمی نیز دارد که آن را برای زبان ملتهب عالی می کند.
• روغن گردانی داخل دهان با روغن نارگیل را امتحان کنید. چرخاندن روغن داخل دهان می تواند به تسکین درد ناشی از زخم های دهان کمک کند. ۱ قاشق غذاخوری (۱۵ میلی لیتر) روغن نارگیل را اول صبح قبل از غذا داخل دهان خود بریزید. به مدت ۲۰ دقیقه، روغن نارگیل را به آرامی بین دندان های خود بچرخانید. وقتی کارتان تمام شد، روغن را درون سطل زباله خود تف کنید. اگر فک شما درد می کند، ممکن است به این معنی باشد که بیش از حد از روغن استفاده می کنید. همچنین اگر فک شما واقعاً درد می کند، می توانید زمان را به ۵ تا ۱۰ دقیقه کاهش دهید.
• از غذاهای تند و اسیدی خودداری کنید. غذاهای تند و اسیدی در واقع ممکن است عامل تورم جوانه های چشایی شما باشند، بنابراین باید به هر قیمتی از مصرف آنها اجتناب کنید. سس تند، فلفل چیلی، آب مرکبات و ادویه های سنگین همگی می توانند التهاب جوانه های چشایی شما را تشدید کنند. اگر جوانه های چشایی شما بسیار متورم شده اند، ممکن است لازم باشد تعداد غذاهای تند یا اسیدی که می خورید را کاهش دهید.

چگونه می توان خطر تورم جوانه های چشایی را کاهش داد و از بروز آن جلوگیری کرد؟

گرچه همیشه نمی توانید از تورم جوانه های چشایی جلوگیری کنید، اما کارهایی وجود دارند که می توانید برای کاهش خطر انجام دهید:

• دندان های خود را مسواک بزنید و دو مرتبه در روز نخ دندان بکشید. سالم و تمیز نگه داشتن دهان به بهبود سریع جوانه های چشایی و جلوگیری از تورم کمک می کند. برای داشتن احساس پاکیزگی، حتی می توانید از دهانشویه نیز بیشتر استفاده کنید. اگر در بهداشت دهان و دندان مشکل دارید، با دندانپزشک صحبت کنید که چه چیزی ممکن است باعث بروز مشکل شما شود.
• با نوشیدن آب زیاد بدن خود را هیدراته نگهدارید. خشکی دهان می تواند عامل التهاب جوانه های چشایی باشد، بنابراین مهم است که دهان شما لغزنده باقی بماند. مطمئن شوید که مقدار زیادی آب می نوشید و اگر دهان شما دائماً خشک است، با پزشک خود صحبت کنید. برخی از داروها می توانند باعث خشکی دهان شوند، بنابراین می توانید در مورد علائم و عوارض جانبی خود با پزشک خود مشورت کنید.
• از غذاهای خیلی داغ یا خیلی سرد اجتناب کنید. یک جرعه قهوه داغ یا یک قاشق بستنی سرد می تواند جوانه های چشایی شما را ملتهب کند یا آنها را واقعاً دردناک کند. اگر جوانه های چشایی شما ملتهب شدند، سعی کنید از دمای خیلی بالا یا خیلی پایین دوری کنید و بیشتر به سمت غذا در دمای اتاق بروید. دوری از غذاهای سرد یا داغ بعلاوه می تواند به بهبود سریع تر جوانه های چشایی ملتهب شما کمک کند.
• در صورت نیاز، رفلاکس اسید خود را با دارو درمان کنید. اگر رفلاکس اسید معده دارید (زمانی که اسید معده از طریق مری به سمت بالا حرکت می کند) و اسید راه خود را به داخل دهان شما باز می کند، می تواند باعث التهاب جوانه های چشایی شود. اگر به طور مداوم این اتفاق می افتد، یک داروی بدون نسخه را امتحان کنید یا با پزشک خود در مورد نسخه ای برای کمک به آرام کردن معده خود بعد از غذا صحبت کنید. همچنین بعد از صرف غذا به جای دراز کشیدن، می توانید سعی کنید ایستاده بمانید. این می تواند به آرام شدن معده شما کمک کند تا رفلاکس اسید زیادی نداشته باشید.
• در صورت سیگاری بودن، آن را ترک کنید. مواد شیمیایی موجود در سیگار می توانند جوانه های چشایی شما را تحریک کنند و احتمال ملتهب شدن آنها را افزایش دهند. اگر جوانه های چشایی شما بسیار ملتهب هستند، سعی کنید سیگار را ترک کنید تا ببینید آیا این کار کمکی می کند. سیگار نکشیدن فواید زیادی برای سلامتی نیز دارد، بنابراین می تواند به طور کلی شما را سالم تر کند.

آیا تورم جوانه چشایی از بین خواهد رفت؟

آری، تورم جوانه های چشایی شما باید ظرف مدت چند روز از بین برود. برخی از افراد حتی ممکن است برای مدت یک هفته یا بیشتر التهاب داشته باشند. اما اگر متوجه علائم طولانی تری شدید، می تواند نشان دهنده بیماری زمینه ای دیگری باشد. در این موارد، شما باید به یک پزشک یا دندانپزشک مراجعه کنید.

چه زمانی باید به پزشک معالج خود مراجعه کرد؟

اگر بعد از دو هفته هنوز تورم جوانه های چشایی بهبود نیافته است، برای یک قرار ملاقات با پزشک خود وقت بگیرید. آنها می توانند کمک کنند مشخص شود که آیا یک بیماری زمینه ای باعث التهاب شده است یا خیر.

همچنین در صورت داشتن هر گونه درد یا ناراحتی که شما را از روتین عادی خود باز می دارد، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

از پزشک باید چه پرسش هایی پرسید؟

اگر یک یا چند جوانه چشایی متورم دارید، در اینجا چند پرسش وجود دارند که ممکن است بخواهید از پزشک خود بپرسید:

• چه چیزی باعث التهاب شده است؟
• آیا من یک بیماری زمینه ای دارم که به درمان نیاز دارد؟
• آیا تغییراتی وجود دارند که بتوانم برای کاهش خطر تورم جوانه های چشایی در آینده ایجاد کنم؟

پرسش های پرتکرار در مورد تورم جوانه های چشایی

چرا فقط یک جوانه چشایی متورم است؟

متورم شدن یک جوانه چشایی عادی است. این می تواند نتیجه گاز گرفتن زبان یا حتی لایه برداری طبیعی سلول های زبان شما باشد.

چرا جوانه های چشایی سفید می شوند و درد دارند؟

ظاهر سفید رنگ می تواند نشان دهنده تورم جوانه چشایی باشد. عوامل زیادی می توانند باعث این امر شوند، از جمله استرس، کمبود ویتامین یا برخی غذاهای خاص.

سخن پایانی

جوانه های چشایی متورم در بهترین حالت ناخوشایند هستند. آنها خطرناک نیستند، اما می توانند منجر به بروز درد و تحریک شوند. در بیشتر مواقع، درمان های خانگی، مانند مکیدن یخ یا شستشو با آب نمک گرم، می تواند علائم شما را کاهش دهد. اما اگر جوانه های چشایی متورم دارید که دو هفته یا بیشتر طول کشیده است، با پزشک معالج یا دندانپزشک خود صحبت کنید.

پیرسینگ دهان در بین نوجوانان محبوب است و به طرز شگفت آوری متداول است. نظرسنجی از نوجوانان و بزرگسالان جوان (۱۳ تا ۲۹ ساله) گزارش داده است که ۲۵ تا ۳۵ درصد از آنها به پیرسینگ در محلی غیر از لاله گوش علاقه مند هستند. علیرغم مرسوم بودن هنرهای زینتی روی بدن، پیرسینگ دهان می تواند پیامدهای جدی مختلفی در بر داشته باشد که نوجوانان و والدین باید آنها را درک کنند.

به گفته دندانپزشکان عمومی، پیرسینگ دهان در واقع می تواند برای سلامتی شما خطرناک باشد. شما به سبک شخصی خود، خود را به دیگران نمایش می دهید و ممکن است پیرسینگ دهان را بخشی از این موضوع در نظر گرفته باشید. با این حال، ممکن است متوجه نباشید که این زیورآلات می توانند به لثه ها و دهان شما آسیب وارد کنند. این شامل دندان های شما نیز می شود.

مشکلات پیرسینگ های دهانی

در حالی که هیچ پیرسینگی کاملاً ایمن نیست، پیرسینگ های دهانی بویژه خطرناک هستند. بیماران ممکن است واکنش آلرژیک داشته باشند یا ناحیه مورد نظر عفونی شود. مشکلات متعددی وجود دارند که پیرسینگ های دهانی می توانند برای افراد ایجاد کنند که می توانند شامل موارد زیر باشند:

 

پیرسینگ دهانی خطر آسیب را افزایش می دهد

پیرسینگ های دهانی، بویژه سوراخ کردن لب ها، زبان و گونه ها، خطر آسیب به دندان های مجاور زیور آلات آنها را به شدت افزایش می دهد. مطالعات نشان داده اند که در ۲۵% از نوجوانانی که حلقه لب داشته اند آسیب دائمی دندان رخ داده است و نزدیک به ۵۰% از نوجوانان با سوراخ کردن زبان دچار آسیب دائمی دندان شده اند. علاوه بر آسیب دندان، افرادی که پیرسینگ دهان دارند، بیشتر در معرض انواع خطرات و آسیب های دهانی قرار دارند، از جمله:

آسیب بی قراری

مقاومت در برابر بازی کردن با پیرسینگ داخل دهان می تواند دشوار باشد. این می تواند باعث ترک خوردن یا لب پر شدن دندان ها شود. پرشدگی ها ممکن است آسیب ببینند و بافت های نرم نیز آسیب ببینند.

آسیب عصب

اگر پیرسینگ دهانی در زبان باشد، می تواند به اعصاب آن آسیب برساند.

آسیب لثه

وقتی پیرسینگ دهان به لثه ها ساییده می شود، می تواند باعث ساییدگی بافت شود. این امر می تواند باعث شود ریشه های دندان ها نمایان شوند و بدون پوشش محافظ باقی بمانند.

پیرسینگ دهان می تواند منجر به بروز بیماری شود.

علاوه بر افزایش خطر آسیب های دهانی، نوجوانانی که پیرسینگ دهانی دارند، بیشتر با احتمال ابتلا به یک بیماری مواجه هستند. مطالعات متعدد نشان داده اند که پیرسینگ دهان می تواند منجر به ژنژیویت یا التهاب لثه، افزایش پلاک، تحلیل لثه، ایجاد حفره ها و حساسیت به فلز شود. بر اساس یک مطالعه، پیرسینگ لب و زبان با تحلیل لثه ارتباط قوی دارد.

مطالعات نشان داده اند که محلی که در آن پیرسینگ انجام شده است یکی دیگر از عوامل کلیدی مؤثر در انتقال بیماری های دهان است. سالن ها و تکنیک های انجام پیرسینگ، احتمال ابتلا به بیماری های دهان و دندان و انتقال بیماری های دیگر مانند سل، هپاتیت و کزاز را تا حد زیادی افزایش می دهند. یک پیرسینگ می تواند امکان ورود باکتری های موجود در دهان به جریان خون را ایجاد کند.

پیرسینگ می تواند خوردن آن دشوار کند

سوراخ کردن دهان می تواند در عملکرد منظم دهان اختلال ایجاد کند و جویدن و بلعیدن را دشوار کند. بسته به محلی که پیرسینگ ایجاد می شود، جواهرآلات آن می تواند مانع غذا خوردن شود و در معرض خطر قرار گرفتن زیر بایت قرار داشته باشد. علاوه بر این، غذا می تواند در سوراخ های پیرسینگ ها گیر کند و منجر به بروز عفونت و سایر بیماری ها شود. بعلاوه یک شیء مانند جواهرآلات پیرسینگ بیشتر می تواند باعث تحریک غدد بزاقی شود، بنابراین کسانی که پیرسینگ دهانی دارند آبریزش بیشتری از دهان دارند.

عکس رادیوگرافی با اشعه ایکس

از آنجا که جواهرات پیرسینگ در تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس به صورت اجسام روشن ظاهر می شوند، پیرسینگ ها می توانند سایر قسمت های دهان را مبهم کنند.

مشکلات مربوط به پیرسینگ و بریس های دندانی

برای بیمارانی که بریس دارند، پیرسینگ دهانی می تواند مشکل ساز باشد. پیرسینگ می تواند به راحتی به ابزار ارتودنسی کند و به براکت ها آسیب وارد کند. این همچنین می تواند باعث آسیب به ناحیه اطراف پیرسینگ شود. دندانپزشکان عمومی توصیه می کنند که بیماران قبل از انتخاب پیرسینگ دهانی تا بعد از بریس های دندانی صبر کنند.

روش صحیح مراقبت از پیرسینگ دهانی

پیرسینگ دهانی می تواند باعث آسیب به دهان و دندان ها شود. با این حال، برای بیمارانی که برای انجام پیرسینگ دهانی تصمیم گرفته اند، مراقبت صحیح از آن مهم است. یکی از مهم ترین بخش های مراقبت از پیرسینگ دهانی، بهداشت صحیح دهان است.

بیماران باید بعد از هر وعده غذایی، میان وعده یا نوشیدنی، ناحیه سوراخ شده را تمیز کنند. این می تواند از گیر کردن ذرات غذا در آن منطقه جلوگیری کند. بیماران همچنین باید قبل از انجام فعالیت های بدنی، زیورآلات پیرسینگ را خارج کنند، تا خطر آسیب یا حوادث را کاهش دهند. برای پیشگیری از آسیب وارد شدن به دندان ها توسط پیرسینگ، بیماران باید در مقابل تمایل به بازی در حالی که زیورآلات پیرسینگ داخل دهان است، مقاومت کنند. این می تواند باعث ترک خوردن دندان ها شود.

اگر بیمار علائم عفونت را مشاهده کرد، باید فوراً به دندانپزشک مراجعه کند. علائم عفونت می توانند شامل درد، تورم، قرمزی، تب یا لرز باشند.

امروز به دندانپزشک عمومی مراجعه کنید

در حالی که انجام پیرسینگ دهان ممکن است وضعیت ایده آلی نباشد، مراقبت صحیح از پیرسینگ می تواند به کاهش آسیب کمک کند. رعایت بهداشت دهان و دندان برای هر کسی که پیرسینگ دهان دارد ضروری است. این شامل تمیز کردن مناسب بعد از هر وعده غذایی یا میان وعده است. اگر به فکر انجام یک پیرسینگ دهان هستید، باید با یک دندانپزشک عمومی قرار ملاقات بگذارید تا گزینه های خود را بررسی کنید.

پیرسینگ دهان ارزش ریسک را ندارد

خطرات ناشی از پیرسینگ های دهانی بسیار بیشتر از فواید مد روز آنها هستند. در واقع، آکادمی دندانپزشکی کودکان آمریکا به شدت با عمل پیرسینگ دهانی برای کودکان مخالف است. با فرزندان خود در مورد خطرات احتمالی ناشی از پیرسینگ دهانی قبل از انجام آن صحبت کنید. اگر کودک شما قبلاً پیرسینگ دهان انجام داده است، مطمئن شوید که آن را تمیز و ضدعفونی می کند و قبل از شرکت در هر ورزش یا فعالیتی که پر برخورد است، آن را بیرون می آورد تا از آسیب جدی به دهان جلوگیری شود.

بریس شفاف یا نامرئی چیست؟ چه تفاوتی با بریس های معمولی دارند؟ اینویزیلاین چطور؟ شما پرسش هایی دارید و ما برای آنها پاسخ هایی داریم!

بریس های شفاف شبیه براکت های فلزی سنتی هستند، با این تفاوت که به جای براکت های فلزی، براکت های شفاف دارند. این باعث می شود که آنها کمتر جلب توجه کنند، و برای افراد بزرگسالی که می خواهند دندان های خود را با احتیاط بیشتری صاف کنند، انتخاب محبوب تری هستند.

قیمت بریس های شفاف چقدر است؟ قیمت بریس های شفاف، عمدتاً به دلیل فناوری و مواد مورد استفاده، بیشتر از بریس های تمام فلزی است. در زیر می توانید اطلاعات بیشتری در مورد هزینه بریس های شفاف بدست بیاورید.

بریس های نامرئی مانند اینویزیلاین و الاینرهای شفاف دیگر با بریس های شفاف یکی نیستند، زیرا در آنها به هیچ وجه از سیم استفاده نمی شود؛ بلکه، آنها تری های پلاستیکی هستند که کاملاً متحرک می باشند.

برای کمک به شما در تشخیص اینکه آیا بریس های شفاف، بریس های معمولی یا الاینرهای شفاف بهترین گزینه برای شما هستند یا نه، موارد زیر را بررسی خواهیم کرد:

• تفاوت بین بریس های شفاف و سنتی چیست؟
• براکت های شفاف چگونه به نظر می رسند؟
• الاینرهای شفاف مانند اینویزیلاین چطور؟
• قیمت بریس های شفاف چقدر است؟
• بریس های شفاف برای افراد بزرگسالان چگونه عمل می کنند؟
• کدام برندهای مختلف موجود هستند؟
• مزایا و معایب بریس های شفاف، نامرئی و اینویزیلاین

… و بسیاری موارد دیگر!

به خواندن این مقاله ادامه دهید تا در مورد اینکه کدام نوع بریس های شفاف یا الاینرها برای شما مناسب هستند اطلاعات بیشتری کسب کنید!

بریس های شفاف چیست؟

بریس های شفاف درست مانند براکت های فلزی معمولی هستند اما با براکت های شفاف، که گاهی از سرامیک ساخته می شوند. گاهی اوقات آنها بریس های سیمی شفاف را نیز شامل می شوند. برای اطلاعات بیشتر به خواندن این مطلب ادامه دهید!

بریس های شفاف از چه چیزی ساخته شده اند؟

براکت های بریس های شفاف از مواد سرامیکی یا پلاستیکی ساخته شده اند.

بریس های شفاف چگونه کار می کنند؟

بریس های سرامیکی شفاف، درست مانند بریس های فلزی معمولی، به تک تک دندان ها متصل می شوند و سپس با یک سیم به یکدیگر متصل می شوند. این سیستم برای درمان انواع ناهماهنگی دندانی مؤثر است.

ارتودنتیست با جایگذاری دقیق براکت ها، می تواند دندان های شما را در همه جهات دستکاری کند تا آنها را به تراز مناسب بکشاند. درمان معمولاً ۱۸ تا ۲۴ ماه طول می کشد، گرچه برخی از برندها به لطف فناوری که استفاده می کنند، درمان سریع تری را ارائه می دهند.

در اکثر سیستم ها از یک سیم فلزی برای اتصال براکت های شفاف استفاده می شود، اما بیماران ممکن است سیم کمانی سفید را انتخاب کنند. آنها معمولاً گران تر هستند، اما این مزیت را دارند که باعث می شوند بریس ها بویژه از راه دور کمتر آشکار باشند.

هنگام استفاده از بریس های سرامیکی شفاف، برای تمیز نگه داشتن دندان های خود باید مراقبت بیشتری انجام دهید، بویژه مکان هایی که با مسواک زدن معمولی دسترسی به آنها دشوار است.

گرچه در ابتدا ممکن است کمی ناراحت کننده باشند، اما اکثر افرادی که از آنها استفاده می کنند خیلی زود به بریس های خود عادت می کنند و هیچ ناراحتی مداومی را تجربه نخواهند کرد. در حالی که گونه ها و لثه ها به ابزارهای جدید عادت می کنند، احتمال ایجاد زخم های دهان وجود دارد، اما استفاده از موم دندانپزشکی به کاهش فرسایش کمک خواهد کرد.

اما بریس های شفاف و بریس های نامرئی، که الاینرهای شفاف نیز نامیده می شوند، چطور؟ برای پی بردن به تفاوت ها، به خواندن مطلب ادامه دهید!

بریس های شفاف در مقایسه با بریس های اینویزیلاین

بریس های نامرئی با بریس های شفاف تفاوت زیادی دارند. اما، نام ها شباهت زیادی به یکدیگر دارند، و تفاوت های زیادی وجود دارند، که می توانند کاملا گیج کننده باشند! بنابراین در اینجا یک تفکیک سریع از تفاوت های کلی برای شما ارائه می دهیم.

	بریس های شفاف	بریس های نامرئی
طرح	درست مانند براکت های معمولی، اما با براکت های شفاف.	تری الاینر پلاستیکی شفاف.
ثابت یا متحرک؟	روی دندان های شما ثابت می شوند، فقط یک دندانپزشک می تواند آنها را بردارد.	قابل جابجایی، هنگام غذا خوردن باید خارج شود.
آنها برای چه افرادی هستند؟	می تواند موارد خفیف تا شدید مال اکلوژن یا ناهماهنگی دندان را برطرف کند.	معمولاً برای موارد خفیف تا متوسط ​​توصیه می شود.

هر دو نوع بریس کار مؤثری برای صاف کردن دندان های نامرتب به روشی نامحسوس انجام می دهند.

از دندانپزشک بپرسید: تفاوت بین بریس های شفاف و اینویزیلاین چیست؟

به غیر از این واقعیت که هر دو گزینه با مواد شفاف/ به رنگ روشن ساخته شده اند، شباهت زیادی بین بریس های شفاف و الاینرهای متحرک شفاف مانند اینویزیلاین وجود ندارد. آنها محصولاتی متفاوت، و راه های مختلفی برای برطرف کردن ناهماهنگی دندان ها هستند.

بریس های شفاف به زبان ساده، همان بریس های سنتی دارای سیم هستند، با این تفاوت که کمتر جلب توجه می کنند. الاینرها تری های پلاستیکی هستند که می توانید برای غذا خوردن، مسواک زدن یا شرکت در یک رویداد مانند یک جلسه کاری مهم، آنها را از دهان خارج کنید.

محصولاتی مانند اینویزیلاین، نسبت به بریس های شفاف، کمتر جلب توجه می کنند زیرا هیچ براکت یا سیمی وجود ندارد.

هنگام تصمیم گیری بین بریس های شفاف و اینویزیلاین، از اول شروع کنید و به این فکر کنید که آیا به بریس های سنتی یا الاینرهای متحرک علاقه مند هستید. با استفاده از الاینرها، بیمار وظیفه دارد ۲۰ ساعت در روز آنها را استفاده کند تا بهترین جابجایی حاصل شود.

از سوی دیگر براکت ها به دندان ها متصل هستند و نمی توان آنها را خارج کرد. مشخص کنید که آیا ترجیح می دهید کنترل گذاشتن و برداشتن الاینر خود را در دست داشته باشید، یا اجازه دهید بریس ها کار خود را انجام دهند. علاوه بر این، به خاطر داشته باشید که الاینرها همیشه بهترین گزینه درمانی در موارد شدید ناهماهنگی دندان ها نیستند.

چه کسی می تواند از بریس ها و الاینرهای شفاف استفاده کند؟

صاف کردن دندان ها با بریس اغلب در سال های نوجوانی، زمانی که دندان ها و فک هنوز در حال رشد هستند، مؤثر است. نه به این معنا که در آینده نمی توانید از بریس ها استفاده کنید. در واقع، بسیاری از افراد بزرگسال نیز با نتایج عالی تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرند.

اگر در بزرگسالی نسبت به استفاده از بریس ها احساس حساسیت روحی روانی دارید، نیازی نیست خود را اذیت کنید. بر اساس انجمن ارتودنسی آمریکا، تعداد زیادی از افراد بزرگسال بریس ها را دریافت می کنند.

به لطف توسعه فناوری مورد استفاده در الاینرهای نامرئی، ممکن است حتی متوجه نشوید که شخصی که با او صحبت می کنید از بریس استفاده کرده است.

یکی از مواردی که ممکن است انتخاب بریس شما را محدود کند، شدت مورد مشکل شما است. به عنوان مثال، بریس های اینویزیلاین می توانند ۹۰ درصد موارد ارتودنسی را درمان کنند، اما در ۱۰ درصد دیگر که دندان ها به شدت نامرتب هستند، بریس هایی که از سیستم سیم و براکت استفاده می کنند ممکن است تنها گزینه باشند. بریس های نامرئی برای موارد خفیف عالی هستند.

بریس های سرامیکی همرنگ دندان گزینه دیگری برای افرادی هستند که به دنبال روشی ظریف برای صاف کردن دندان های خود هستند. انتخاب بین بریس های شفاف و همرنگ دندان ممکن است به رنگ طبیعی دندان شما بستگی داشته باشد.

افرادی که به طور طبیعی دندان های روشن و درخشان دارند، معمولاً متوجه می شوند که بریس های شفاف گزینه هایی هستند که کم تر جلب توجه می کنند. برای افرادی که رنگ دندان های تیره تری دارند، مواد سرامیکی همرنگ دندان می توانند تطبیق طبیعی تری داشته باشند. جدای از این، این دو نوع بریس، عملکرد یکسانی دارند.

قیمت بریس های شفاف چقدر است؟

به طور کلی، بریس های شفاف به دلیل مواد و فناوری مورد استفاده، نسبت به نمونه فلزی خود قیمت بیشتری دارند. برای صرفه جویی در هزینه، برخی از بیماران ممکن است در پی استفاده از براکت های فلزی روی دندان های فک پایین خود باشند. این براکت ها کمتر قابل مشاهده هستند، و براکت های شفاف روی دندان های فک بالا بهتر هستند.

قبل از اینکه به بررسی قیمت بریس های نامرئی و شفاف بپردازیم، به خاطر داشته باشید که قیمت ها می توانند از دندانپزشکی به دندانپزشک دیگر متفاوت باشد. هزینه ای که می پردازید، به موقعیت مکانی شما و طول و پیچیدگی درمان شما نیز بستگی خواهد داشت.

اگر بیمه دندانپزشکی دارید که کارهای ارتودنسی را تحت پوشش قرار می دهد، احتمالاً شامل درمان با بریس های سرامیکی نیز می شود. با این حال، محدودیت پوشش سالیانه شما ممکن است کمتر از هزینه کلی درمان شما با بریس های شفاف باشد، در این صورت شما هنوز باید مقداری از هزینه های خود را از جیب بپردازید.

همچنین می توانید از دندانپزشک خود بپرسید که آیا طرح پرداخت بدون بهره را برای کمک به شما در تقسیم هزینه درمان ارائه می دهد یا خیر.

بریس های نامرئی چگونه عمل می کنند؟ (الاینرهای شفاف)

سیستم الاینرهای شفاف راه حلی کاملاً متفاوت برای صاف و همراستا کردن دندان ها است. آنها از یک سری الاینرهای (یا “تری”) متحرک پلاستیکی شفاف تشکیل شده اند که به خوبی روی دندان ها قرار می گیرند. تری ها برای هر بیمار از روی اسکن یا قالب دندان های او، به صورت سفارشی ساخته می شوند. هر دو هفته یا بیشتر، بیمار باید به سراغ یک الاینر جدید برود و ذره ذره دندان ها را به موقعیت مطلوب منتقل کند.

درمان با بریس های نامرئی معمولاً بین ۹ تا ۱۸ ماه طول می کشد، اما ممکن است برای اصلاح جزئی ۳ تا ۶ ماه طول بکشد.

یکی از مزایای بزرگ این بریس ها این است که می توانید الاینرهای دندان های خود را در منزل بردارید، البته فقط برای دو تا چهار ساعت در روز. این امکان را برای استفاده کننده فراهم می کنند که آنچه را که دوست دارد بخورد و دندان های خود را مثل همیشه تمیز کند. آنها همچنین بسیار کمتر از هر نوع براکت ثابتی جلب توجه می کنند- حتی آنهایی که براکت های شفاف دارند- بنابراین آنها راه حلی مناسب برای افرادی هستند که می خواهند دندان های خود را با احتیاط صاف کنند.

استفاده کنندگان از بریس ها ممکن است بخواهند الاینرهای خود را برای جلسات مهم یا مناسبت های خاص از دهان خارج کنند و بریس های الاینر شفاف انعطاف پذیری برای انجام این کار را ارائه می دهند.

اگر به این نوع درمان علاقه مند هستید اما هنوز آمادگی انجام آن را ندارید، می توانید با انجام یک ارزیابی رایگان برای بررسی واجد شرایط بودن خود شروع کنید.

با این حال، این الاینرها می توانند ناراحتی هایی ایجاد کنند. اگر بریس های تراز کننده شفاف دارید، باید بعد از خوردن یا نوشیدن هر چیزی غیر از آب، دندان های خود را تمیز کنید، در غیر این صورت، باکتری ها در داخل الاینرها به دام می افتند و احتمال پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش می دهند.

همچنین باید افرادی از آنها استفاده کنند که مقداری اراده داشته باشند- اگر شما این اراده را ندارید، ممکن است بریس های ثابت انتخاب بهتری باشند!

برندهای بریس های شفاف

بریس های شفاف دیمون

تفاوت مهمی در مورد بریس های شفاف دیمون در مقایسه با بریس های فلزی وجود دارد. بریس های دیمون نوعی بریس خود تنظیم شونده هستند که خود به خود سفت می شوند. این نسبت به سیستم سنتی چندین مزیت دارد:

• فرآیند تنظیم به طور مداوم در طول زمان رخ می دهد، بنابراین راحت تر از تنظیمات چند مرحله ای است.
• مکانیسم لغزشی به معنای فشار کمتر روی دندان ها است.
• معاینات دندانپزشکی کمتری نیاز است.
• تمیز نگه داشتن آنها آسان تر است زیرا از الاستیک ها استفاده نمی کنند.
• بدون هیچ گونه قطعات فلزی قابل مشاهده ای موجود هستند.

البته همه این مزایا هزینه ای دارند، اما قیمت بالاتر بریس های شفاف، با توجه به راحتی، احتیاط و راحتی مربوط به درد کمتری که بریس های شفاف دیمون بوجود می آورند، قیمتی است که بسیاری از بیماران مایل به پرداخت آن هستند.

۳M Clarity ADVANCED

بریس های شفاف  Clarity ADVANCEDاز برند ۳M به گونه ای طراحی شده اند که در برابر لک شدن مقاوم باشند، بنابراین برای اجتناب از تغییر رنگ، به محدود کردن انتخاب غذاها و نوشیدنی های خود نیاز ندارید.

براکت های بریس دارای گوشه های گرد و نیمرخ کوتاه هستند تا احتمال تحریک شدن داخل دهان را کاهش دهند. هنگام انتخاب بریس های مناسب برای خود، مطمئناً راحتی یکی از موارد مهم است.

گرچه احتمالاً بریس های شفاف را انتخاب می کنید تا کمتر جلب توجه کنند، اما اگر برای ایجاد تغییر می خواهید آنها را رنگی کنید، گزینه ای که برای استفاده با این بریس ها دارید این است که می توانید بندهای رنگی را به بریس های شفاف خود اضافه کنید.

رادیانس پلاس

بریس های Radiance که توسط کمپانی ارتودنسی آمریکایی ساخته شده اند، بسیار محکم هستند زیرا از یاقوت کبود (محکم ترین چیز بعد از الماس) ساخته شده اند. آنها ظاهری شبیه به شیشه دارند، که باعث می شود آنها به شفاف ترین بریس های موجود در بازار تبدیل شوند، در واقع، آنها به عنوان یک بریس بسیار جذاب هستند. گرچه آنها قطعاً یک گزینه لوکس هستند، زیرا یکی از گران ترین برندهای موجود بریس ها هستند.

انتخاب یک برند بریس شفاف

اگر مال اکلوژن شدید دارید و پیمودن مسیر سنتی تر برای شما راحت تر است، باید تصمیم بگیرید که کدام برند را می خواهید.

بسیاری از متخصصان ارتودنسی ترجیح می دهند با یک یا دو برند خاص کار کنند، بنابراین بعید است کلینیک دندانپزشکی را پیدا کنید که این طیف وسیع از انتخاب ها را ارائه دهد. بسیاری از برندهای دیگر در دسترس هستند که ما در اینجا به آنها اشاره نکرده ایم. به خاطر داشته باشید که شرکت های معتبرتری مانند اینویزیلاین زمان بیشتری برای اصلاح فناوری استفاده شده در محصولات خود گذاشته اند، بنابراین شرکت های جدید سطح تجربه مشابهی نخواهند داشت. بهتر است از ارتودنتیست خود بپرسید که کدام برند بهترین بریس های نامرئی را می سازد و چرا. آنها ممکن است بر اساس هزینه ها، عملکرد، خدمات شرکت، فناوری و تعدادی از عوامل دیگر اولویت داشته باشند. اگر از ابزاری که استفاده می کنند راضی نیستید یا فکر می کنید که سود خود را بالاتر از نیازهای شخصی شما قرار می دهند، همیشه می توانید به دنبال یک جایگزین باشید.

مراقبت از بریس های شفاف

اگر بریس های ثابت شفاف را انتخاب می کنید، باید اقدامات احتیاطی بیشتری در حین استفاده از آنها انجام دهید.

ارتودنتیست به شما نشان خواهد داد که چگونه براکت ها و دندان های خود را به درستی تمیز کنید. این کار به صورت روزانه به زمان بیشتری نیاز دارد زیرا بریس ها دارای گوشه ها و شکاف های زیادی هستند که غذا می تواند در آنها گیر کند، که منجر به انباشته شدن باکتری ها می شود.

در صورت امکان، باید دندان ها و بریس های خود را بلافاصله پس از صرف غذا تمیز کنید. اگر این امکان وجود ندارد، حداقل با آب خیلی خوب بشویید. استفاده از فلاس تریدر یا پاک کننده بین دندانی برای تمیز کردن بین دندان ها در زیر سیم کمانی کمک خواهد کرد.

اگر می پرسید که چه خوراکی هایی باعث لک شدن براکت های شفاف می شوند، ارتودنتیست شما به شما توصیه خواهد کرد که هنگام استفاده از بریس بهتر است از چه خوراکی هایی اجتناب کنید تا هم بریس ها و هم دندان های شما در شرایط خوبی باشند. از جمله:

• خوراکی های سفت مانند آجیل، بیسکویت و یخ
• خوراکی های جویدنی مانند آبنبات، غلات، نان شیرینی و آدامس
• خوراکی های ترد مانند سیب، هویج خام، نان خرد شده و چیپس سیب زمینی
• خوراکی های اسیدی مانند ترشی، سس وینگرت و آبمیوه

عاداتی مانند جویدن ناخن یا جویدن مداد نیز می توانند باعث آسیب به سیم ها یا اتصالات شوند. از آنجا که مواد سرامیکی به کار رفته در براکت های شفاف شکننده تر از فلز هستند، بسیار مهم است که دستورالعمل های دندانپزشک خود را دنبال کنید.

مراقبت های بعدی برای بریس های شفاف

آیا می دانسته اید که مراقبت از دندان های خود بعد از برداشتن بریس ها به همان اندازه مهم است؟

پس از صرف این همه هزینه برای بریس ها و پشت سر گذاشتن مشکلات ناشی از استفاده از آنها، بالأخره لبخندی را خواهید داشت که آرزویش را داشتید. شما با کارهای زیر می توانید از آن مراقبت کنید:

• دو مرتبه مسواک زدن در روز و نخ دندان کشیدن، حداقل به صورت روزانه
• استفاده از مسواک برقی
• شستشو با دهانشویه فلورایده
• مراجعه منظم به دندانپزشک
• استفاده از نگهدارنده طبق توصیه ارتودنتیست (به زیر مراجعه کنید)
• تمیز کردن نگهدارنده به صورت روزانه.

اکثر بیماران تمایل دارند یک پاکسازی کامل دندانی برای از بین بردن پلاک ها یا لکه هایی انجام دهند که در طول مدت استفاده از بریس ها ایجاد شده اند.

استفاده از نگهدارنده

مانند هر درمان دیگری برای صاف کردن دندان ها، تا زمانی که می خواهید دندان های شما در موقعیت جدید خود باقی بمانند، احتمالاً باید هر شب (و شاید در ابتدا در طول روز) از نگهدارنده استفاده کنید. حتی پس از آنکه سال ها، بریس ها و نگه دارنده ها دندان ها را نگهداشته باشند، به زودی می توانند به حالت کج قبلی خود بازگردند.

دو نوع ریتینر یا نگهدارنده وجود دارد: متحرک و دائمی. نگهدارنده های دائمی (یا چسبانده شده) از یک سیم نازک تشکیل شده اند که به طور نامحسوس به پشت ۴ تا ۸ دندان جلو چسبانده می شود تا از جابجایی آنها از موقعیت خود جلوگیری کند. آنها نیز باید با همان توجهی تمیز شوند که بریس های ثابت خود را تمیز می کنید.

نگهدارنده های متحرک به دو سبک ارائه می شوند:

• نگهدارنده های سیمی دور دندان ها پیچانده می شوند و با یک صفحه آکریلیکی محکم می شوند.
• نگهدارنده های شفاف شبیه بریس های الاینر به نظر می رسند، با این تفاوت که به تعویض هر دو هفته یکبار نیاز ندارند.

تمیز کردن نگهدارنده های متحرک بسیار آسان تر است و به فرد استفاده کننده از آنها این امکان را می دهند که غذا بخورد و دندان های خود را مثل همیشه مسواک بزند. با این حال، احتمال گم شدن یا آسیب دیدن آنها وجود دارد.

این گزینه می تواند در طول سال ها گران شود زیرا دندانپزشکان بین ۱۵۰ تا ۴۰۰ دلار برای نگهدارنده سیمی (مانند نگهدارنده هاولی) و ۱۰۰ تا ۲۵۰ دلار برای نگهدارنده های شفاف (مانند نگهدارنده های اسیکس) هزینه می کنند.

به هر حال هر دو نوع نگهدارنده متحرک به تعویض نیاز دارند. اگر به خوبی از آنها مراقبت کنید، می توانند پنج سال یا بیشتر دوام بیاورند.

ارتودنتیست شما می تواند به شما توصیه کند که کدامیک از نگهدارنده های ثابت، سیمی یا شفاف برای حفظ موقعیت جدید دندان های شما مناسب تر است.

خلاصه: مزایا و معایب

جدول زیر خلاصه ای از اطلاعات ارائه شده در این مقاله است تا بتوانید راحت تر بین بریس های شفاف و نامرئی تصمیم بگیرید و انتخاب کنید.

نوع بریس	شفاف (ثابت)	نامرئی
ظاهر	از فاصله دور؛ کمتر از بریس های تمام فلزی قابل تشخیص هستند.	تشخیص خیلی سخت است.
طول درمان	۱۸ تا ۲۴ ماه؛ از ۱۲ ماهگی با بریس های خود تنظیم شونده	۹ تا ۱۸ ماه
دفعات معاینات	هر ۴ تا ۶ هفته یکبار؛ هر ۶ تا ۱۰ هفته با بریس های خود تنظیم شونده	هر ۲ تا ۶ هفته یکبار
غذا خوردن	از غذاهای خاصی که ممکن است به براکت ها آسیب برسانند خودداری کنید.	برای غذا خوردن برداشته می شوند؛ هیچ محدودیتی در مورد آنچه می توان خورد وجود ندارد.
تمیز کردن	مراقبت بیشتر برای تمیز کردن بریس ها و نخ دندان کشیدن دندان ها	بعد از خوردن یا نوشیدن هر چیزی به جز آب باید دندان ها را تمیز کرد.
راحتی	در ابتدا و بعد از هر بار سفت کردن سفت شدن ناراحت کننده هستند.	معمولاً راحتی و تناسب طبیعی وجود دارد.
دیگر	بدون نیاز به اراده بیمار برای برداشتن آنها؛ نمی توان آنها را گم کرد.	برای رویدادها یا مناسبت های مهم قابل برداشتن هستند.

به طور کلی، افراد بزرگسال و نوجوانانی که به دنبال راهی برای صاف کردن دندان های خود هستند بدون اینکه جلب توجه کنند، احتمالاً الاینرهای شفاف کارآمدترین و راحت ترین گزینه خواهند بود. نه تنها تشخیص الاینرهای شفاف بسیار دشوار است، بلکه متحرک هستند و نمونه های خانگی آنها بسیار ارزان تر از بریس های سرامیکی ثابت هستند.

در حالی که اینویزیلاین برند پیشرو بریس های نامرئی است، اما یکی از گران ترین گزینه ها نیز هست و ممکن است با بودجه شما مناسب نباشد.

هدف ما در این مقاله این بود که تمام اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهیم که برای تصمیم گیری درست در مورد مراقبت های بهداشتی دهان نیاز دارید. امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد!

پرسش های متداول در مورد ارتودنسی نامرئی

آیا می توان برای بریس ها رابربند شفاف تهیه کرد؟

آری. براکت های بریس های شفاف و نامرئی می توانند دارای براکت های سرامیکی یا پلیمری همرنگ دندان یا شفاف باشند، همچنین روی هر براکت نیز می تواند بندهای شفاف وجود داشته باشد.

آیا می توان بریس های فلزی شفاف را دریافت کرد؟

گرچه از نظر فنی هیچ بریس فلزی شفافی وجود ندارد، اما می توانید انتخاب کنید که براکت های شفاف را روی دندان های جلوی خود و براکت های فلزی روی دندان هایی که زیاد مشاهده نمی شوند قرار بگیرند. همچنین می توانید بریس های شفاف روی دندان های فک بالا و بریس های فلزی روی دندان های فک پایین، یا بندهای شفاف را روی براکت های فلزی خود داشته باشید.

براکت های شفاف برای افراد بزرگسال چقدر هزینه دارند؟

هزینه مواد شفاف و نامرئی که کمتر جلب توجه می کنند، نسبت به بریس های فلزی سنتی بیشتر است. بریس های شفاف برای افراد بزرگسال می توانند از ۳۸۰۰ تا ۸۰۰۰ دلار بدون بیمه هزینه داشته باشند.

هزینه الاینرهای شفاف چقدر است؟

بریس های نامرئی دندان از حدود ۲۵۰۰ دلار بدون بیمه شروع می شوند و می توانند تا ۸۵۰۰ دلار قیمت داشته باشند. بریس های نامرئی خانگی که آنها را به صورت اینترنتی خریداری می کنید معمولاً حدود ۲۰۰۰ دلار یا کمتر قیمت دارند، اما خطراتی که استفاده از آنها به همراه دارد، استفاده از آنها را توجیه نمی کند.