دریافت بریس برای اصلاح یک مشکل دندانی، تصمیم بزرگی است. اگر تصمیم دارید براکت های فلزی یا سرامیکی معمولی را استفاده کنید، باید یک تصمیم دیگر نیز بگیرید، و این یک تصمیم جالب است: آنها قرار است چه رنگی باشند؟

جایی که رنگ بریس ها وارد می شود

بریس های معمولی دارای اجزاء مختلفی هستند. بندهای فلزی محکمی که به دور دندان های مولر عقب دهان شما قرار می گیرند و سیم های کمانی تکیه گاه که از دندانی به دندان دیگر می روند. سیم های کمانی دو فک بالا و پایین با استفاده از رابر بندهایی به براکت های جلوی هر دندان متصل می شوند. اینجاست که همه چیز می تواند رنگارنگ شود.

رابر بندها- که به آنها لیگاچورهای الاستیک نیز گفته می شود و سیم های کمانی را به براکت ها متصل می کنند- در تمام رنگ های رنگین کمان، و حتی بیشتر از آن، در بازار وجود دارند.

از آنجا که دندانپزشکان توصیه می کنند که کودکان درمان ارتودنسی را در سنین بین ۸ تا ۱۴ سالگی شروع کنند، اکثر انتخاب های رنگی برای مشتریان کودک است. با این حال، برخی از بزرگسالان ممکن است برای یک رویداد خاص، رنگ های عجیب و غریب را برای کوتاه مدت انتخاب کنند.

چند رنگ بریس موجود است؟

خیلی زیاد. در واقع، بسیاری از متخصصان ارتودنسی چرخه رنگی را به مشتریان ارائه می دهند که طیف کاملی از گزینه های رنگی را نمایش می دهد. اینها معمولاً چیزی شبیه پالت یک هنرمند به نظر می رسند. از آنجا که قرار است تا نوبت بعدی از این کش ها استفاده کنید، برای اکثر ارتودنتیست ها مهم نیست که چند دقیقه به شما اجازه دهند تا یک سایه را انتخاب کنید.

هر چند وقت یک بار می توان رنگ بریس ها را تغییر داد؟

هر چند وقت یک مرتبه، ارتودنتیست شما براکت های شما را تنظیم می کند، و این بازه زمانی بسته به سرعت حرکت دندان های شما متفاوت است، اما برای اکثر افراد، این اصلاحات هر ۶ تا ۸ هفته یک مرتبه انجام می شوند. هر بار که ارتودنتیست شما بریس های شما را سفت می کند، شانس انتخاب نوارهای رنگی جدید را خواهید داشت.

 رنگ بریس های ارتودنسی

رنگ بریس های ارتودنسی

نحوه انتخاب بهترین رنگ بریس ها

در اینجا مواردی وجود دارند که هنگام در نظر گرفتن اینکه چه رنگ هایی را در تنظیم بعدی ارتودنتیک خود امتحان کنید، باید آنها را به خاطر داشته باشید:

رنگ پوست خود را تکمیل کنید.

هنگام انتخاب رنگ رابر بند برای بریس های خود، ممکن است در نظر بگیرید که چگونه رنگ پوست شما را تکمیل می کنند و باعث می شوند شما در میان جمعیت متمایز شوید. در اینجا چند نکته وجود دارند:

  • برای پوست های تیره تر، رنگ های جواهری برجسته مانند طلایی، فیروزه ای، سبز، سرخابی و آبی تیره گزینه های عالی هستند، اما رنگ های روشن تر مانند بنفش و نارنجی نیز می توانند واقعاً شما را جذاب کنند.
  • برای افرادی که رنگ زیتونی دارند، رنگ های توتی و شرابی و همچنین بنفش ها می توانند به خوبی برجسته کردن رنگ پوست شان را انجام دهند.
  • برای رنگ پوست های متوسط ​​(ته رنگ های زرد یا طلایی) ممکن است بخواهید رنگ های گرم سبز، آبی و صورتی را امتحان کنید.
  • برای افرادی که پوست روشن تری دارند، انتخاب رنگی مانند برنز، بنفش تیره، و همچنین سایه های سردتر آبی های روشن، صورتی ها یا قرمزها می توانند انتخاب های خوبی باشند.

مهم نیست که چه چیزی می پوشید، رنگ پوست و چشم شما ثابت می ماند، بنابراین هوشمندانه است که اطمینان حاصل کنید که الاستیک های شما به خوبی با آنها هماهنگ هستند.

رنگ مو و چشم.

مهم نیست که چشمان شما چه رنگی هستند، ممکن است قصد داشته باشید که با همرنگ کردن بریس های خود با رنگ آنها، آنها را برجسته کنید. یا، رنگی را انتخاب کنید که واقعاً بتواند آنها را برجسته کند. چند نکته که باید در نظر بگیرید:

  • چشم های آبی می توانند از ست کردن با سایه آبی، یا برجسته کردن آنها با رنگ صورتی تند یا بنفش روشن سود ببرند.
  • چشم های سبز احتمالاً با رنگ های زمردی یا نارنجی پررنگ برجسته می شوند، یا حتی رنگ بنفش را به چشم می آورند.
  • چشم های قهوه ای با استفاده از الاستیک هایی که سایه های مختلف سبز دارند، برجسته می شوند.

وقتی صحبت از رنگ مو می شود، بیشتر روی کنتراست تمرکز کنید تا هماهنگی با رنگ موهای خود. به این ترتیب چهره شما برجسته می شود و لبخند شما می درخشد.

رنگ دندان های خود را اصلاح کنید.

رنگ های خاصی وجود دارند که می توانند واقعاً لبخند شما را درخشان کنند، که اگر می خواهید دندان های شما سفیدتر به نظر برسند، ممکن است گزینه خوبی باشند. این رنگ ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

  • سبز تیره
  • بنفش تیره
  • نارنجی عمیق
  • قرمز مایل به زرشکی

برای اینکه دندان های خود را سفیدتر نشان دهید، مهم است که روی رنگ های عمیق تر یا پر رنگ تر تمرکز کنید تا کنتراست خوبی در برابر دندان ها و بریس های خود داشته باشید.

رنگ مورد علاقه خود را برجسته کنید.

اگر مانند برخی از سلبریتی ها یک رنگ مشخص دارید، بریس های شما ممکن است مکانی سرگرم کننده برای نشان دادن آن سایه باشند. ممکن است دندان های شما در حال جابه جا شدن باشند، اما شما هنوز خودتان و تنها خود شما هستید.

تغییر فصل را جشن بگیرید.

تغییر رنگ بریس های خود برای متناسب بودن آنها با فصل، یک گزینه بازیگوشانه است. رنگ های شب نمایی مانند ترکیب رنگ های اقیانوسی و شنی، گزینه هایی محبوب برای تابستان هستند. در بهار، سبز نعنایی، صورتی گلبرگی و آبی تخم توکای مهاجر (نوعی پرنده آمریکایی)، به خوبی با هم کار می کنند.

و در پاییز، رنگ های مدرسه ای می توانند انتخابی باحال باشند- مگر اینکه بخواهید برای سوگواری پایان تعطیلات تمام بندها را مشکی انتخاب کنید.

حتی می توانید رنگ لیگاچور خود را به یک رویداد خاص مانند جشن یا تعطیلات گره بزنید. فقط زمان قرار ملاقات بعدی خود را در نظر داشته باشید. اگر تنظیم شما در اواسط ماه باشد، احتمالاً تا اواسط ماه آینده رنگ هایی که اکنون دارید را نخواهید.

فلزی کنید.

ممکن است همچنان رنگ مات برای لب ها مد باشد، اما به این معنا نیست که شما نمی توانید در جای دیگری بدرخشید. رنگ های نقره ای، طلایی و متالیک براق می توانند به لبخند شما درخشش بدهند و مخصوصاً برای رویدادهای خاص مناسب باشند.

برای روز بازی آماده شوید.

رنگ های متناوب تیم ورزشی مورد علاقه هر فردی، یک گزینه محبوب برای طرفداران آنها از تمام نسل ها هستند. هر بار که لبخند می زنید روحیه تیمی خود را نشان خواهید داد.

رنگ های بریسی که ممکن است بخواهید از آنها اجتناب کنید:

هنگام انتخاب رنگ بریس، خوب است به خاطر داشته باشید که برخی از رنگ ها ممکن است دندان های شما را زرد نشان دهند یا با چیز دیگری (مانند غذا) اشتباه گرفته شوند. در اینجا چند رنگ وجود دارند که ممکن است بخواهید هنگام مرور گزینه ها از آنها اجتناب کنید:

  • سبزی روشن تر یا فسفری (ممکن است شبیه غذا باشد)
  • شفاف یا سفید (ممکن است باعث زرد به نظر رسیدن دندان ها شود)
  • زرد (زردی رنگ دندان ها را تشدید می کند)
  • سیاه (ممکن است اینطور به نظر برسد که دندان ها پوسیده شده اند)
  • قهوه ای (شاید شبیه غذا به نظر برسد)
 رنگ بریس های ارتودنسی

رنگ بریس های ارتودنسی

در مورد گزینه های بزرگسالان چطور؟

بریس ها برای افراد در هر سنی در دسترس هستند و به عنوان یک گزینه درمانی مفید برای افراد بزرگسال در نظر گرفته می شوند. در حالی که بسیاری از افراد بزرگسال به لوازم جانبی علاقه مند هستند، احتمالاً بریس ها را مکانی برای ابراز خود نمی دانند. خوشبختانه، هنوز گزینه های دیگری برای بریس ها وجود دارند که ممکن است با نیازهای شما مطابقت داشته باشند.

برای اینکه ظرافت آنها را حفظ کنید، یک رنگ منعطف را در نظر بگیرید که با براکت های شما مطابقت داشته باشد. اگر از براکت های فلزی استفاده می کنید، احتمالاً به معنی خاکستری کم رنگ یا نقره ای است. بریس های سرامیکی نیز وجود دارند که به رنگ سفید هستند. الاستیک های شفاف ممکن است گزینه ای به نظر برسند که کم ترین جلب توجه را می کنند، اما در فاصله زمانی بین قرار ملاقات ها، الاستیک های شفاف می توانند با قهوه، چای، شراب قرمز یا نوشابه لکه دار شوند.

هنگام انتخاب رنگ بریس خود، به چه نکاتی باید توجه کرد؟

انتخاب رنگ بریس ها می تواند تجربه ای سرگرم کننده باشد، اما هنگام انتخاب رنگ مناسب، چند نکته وجود دارند که باید آنها را مد نظر قرار داد.

رنگ بریس ممکن است تغییر کند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۶ به بررسی چهار برند از لیگاچورهای الاستیک پرداخت و نشان داد که همه آنها در طول یک دوره یک ماهه لکه دار شده اند. میزان تغییر رنگ لیگاچور اصلی به این مسائل بستگی داشت:

  • نام تجاری رابر بند
  • رنگدانه های موجود در غذاها و نوشیدنی های مصرف شده
  • عادات مسواک زدن
  • وجود باکتری هایی که در خود الاستیک جاسازی شده اند

در حالی که انتظار می رود مقداری تغییر رنگ وجود داشته باشد، مهم است که توجه داشته باشید که بندهای شفاف و رنگ روشن ممکن است بیشتر مستعد تغییر رنگ باشند. خوشبختانه، می توانید رنگ ها را عوض کنید یا در طول بازدید بعدی خود آنها را تعویض کنید.

عادات دندانی

در طول مدتی که بریس ها را دارید، حفظ بهداشت دهان و دندان ها با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن به صورت روزانه ضروری است. این نه تنها دندان های شما را قوی و سالم نگه می دارد، بلکه می تواند رنگ بریس های شما را نیز در حالت مناسب نگه دارد تا از تغییر رنگ جلوگیری کند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۹ نشان داد که کودکانی که از بریس ها استفاده می کنند در واقع میزان نخ دندان کشیدن، مسواک زدن و بهداشت کلی دندانی را هنگام استفاده از آنها افزایش می دهند.

 رنگ بریس های ارتودنسی

رنگ بریس های ارتودنسی

رژیم غذایی

دریافت بریس ها الزاماً به این معنا نیست که باید رژیم غذایی یا غذایی که می خورید را به شدت تغییر دهید، اما چند نکته وجود دارند که در مورد آنچه می خورید، باید در نظر بگیرید. برای مثال، دندان های شما ممکن است پس از مراجعه به ارتودنتیست حساس باشند، بنابراین ممکن است بخواهید در روزهای اول بیشتر غذاهای نرم بخورید. نکته دیگری که باید در نظر بگیرید این است که ممکن است غذا در بریس های شما گیر کند که می تواند رنگ بریس ها را تحت تأثیر قرا دهد. بنابراین، پس از خوردن هر چیزی که سبز، قهوه ای یا رنگ های جیغ دارد، مراقب دندان های خود باشید.

سایه دندان

سایه و رنگ دندان های شما می توانند روی ظاهر رنگ براکت های شما تأثیر بگذارد، اما راه هایی برای کار کردن روی آن وجود دارد. با رفتن به سمت رنگ های تیره تر (به جز در موارد قهوه ای یا مشکی)، قادر خواهید بود رنگ دندان های خود را در مقایسه با بریس ها متضاد کنید تا لبخند شما روشن تر به نظر برسد. همچنین سعی کنید از رنگ های شفاف یا سفید دوری کنید.

چگونه از بریس های خود مراقبت کنیم؟

وقتی برای اولین بار بریس ها را دریافت می کنید، ممکن است کمی در تمیز نگه داشتن آنها وسواس داشته باشید. هیچ کس نمی خواهد به آینه نگاهی بیندازد و ذرات غذا را در شکاف های اطراف براکت خود ببیند. اما ظاهر شما در واقع کمترین دلیل برای هوشیار بودن در مورد مسواک زدن و نخ دندان کشیدن است.

از آنجا که پس از دریافت بریس ها مکان های جدیدی برای باکتری ها وجود دارند که در دهان شما پنهان می شوند، رعایت بهداشت دهان و دندان بسیار مهم است تا بتوانید از ایجاد پلاک، حفره، ژنژیویت (التهاب لثه) و تغییر رنگ طولانی مدت دندان ها جلوگیری کنید.

ارتودنتیست شما یک تکنیک خوب مسواک زدن و نخ دندان کشیدن را به شما نشان خواهد داد. ممکن است بخواهید قبل از ترک مطب یک یا دو بار تمرین کنید. و ممکن است بخواهید روی ابزارهای خاصی مانند فلاس تریدر یا واترپیک سرمایه گذاری کنید تا تمیز نگه داشتن آنها آسان تر شود.

سخن پایانی

بریس ها گام مهمی در جهت ایجاد لبخندی سالم و زیبا هستند. ارتقاء ظاهر بریس های خود با الاستیک های رنگارنگ می تواند روند ایجاد لبخند جدید را لذت بخش تر کند.

هنگام انتخاب رنگ بریس، رنگ پوست، مو و چشم خود را در نظر بگیرید؛ کمد لباس خود؛ و هر رویداد ویژه ای که در تقویم شما قرار می گیرد. ممکن است بخواهید از رنگ های سفید خالص و رنگ هایی که ممکن است به راحتی لک می شوند اجتناب کنید.

در غیر این صورت، تغییر رنگ رابر بند یک راه سرگرم کننده برای بیان استایل شخصی شما، جشن گرفتن تعطیلات و افزودن طراوت و تازگی به تجربه ارتودنسی شما است.

میوینگ چیست؟

میوینگ یک تکنیک بازسازی ساختار صورت است که توسط خود فرد انجام می شود، که شامل نحوه قرار دادن زبان است که به نام دکتر مایک میو، متخصص ارتودنسی بریتانیایی نامگذاری شده است. ایده اصلی پشت میوینگ این است که اگر به قرارگیری زبان خود داخل دهان فکر کنید، می توانید شکل خط فک خود را تغییر دهید. حامیان این ایده همچنین ادعا می کنند که می تواند به آپنه خواب، سینوزیت و سایر شرایط کمک کند.

گرچه به نظر می رسد تمرینات در یوتیوب و سایر وب سایت ها منفجر شده باشند، اما میوینگ به خودی خود از نظر فنی جدید نیست. در واقع، قرار گیری صحیح و مناسب زبان توسط برخی از ارتودنتیست ها و سایر متخصصان پزشکی به عنوان راهی برای تعریف و اصلاح ساختار فک، اصلاح نارسایی های گفتاری و به طور بالقوه کاهش درد ناشی از مسائل مربوط به فک توصیه می شده است.

با وجود تبلیغات بسیار زیادی که انجام می شوند، تمرینات میوینگ محدودیت های زیادی دارند و ممکن است مانند آنچه در ویدئوهای مختلف مشاهده می کنید کار نکنند. اگر نگرانی های پزشکی در مورد دهان و فک خود دارید، بهتر است برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کنید.

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

آیا تمرینات میوینگ واقعاً کار می کنند؟

در قلب میوینگ این قرار گرفته است که چگونگی قرار دادن زبان خود در یک مکان استراحت جدید را یاد بگیرید. طرفداران این تکنیک معتقدند که به مرور زمان، وضعیت زبان شما باعث تغییر ویژگی های کلی صورت شما، بویژه خط فک شما خواهد شد.

این افراد همچنین معتقد هستند که این تمرینات ممکن است به کاهش درد فک و تسکین خر و پف کمک کنند. تصور می شود که میوینگ با مشخص تر کردن خط فک شما کار کند، که می تواند به شکل دهی صورت شما کمک کند و شاید آن را لاغرتر نیز نشان دهد.

در حالی که دکتر میو با به شهرت رسیدن این روش در اینترنت به اعتبار رسیده است، این تمرینات در واقع توسط یک متخصص ارتودنسی ایجاد نشده اند. یک جستجوی سریع در یوتیوب شما را به ویدئوهای افراد دیگری می رساند که این تکنیک را امتحان کرده اند و ظاهراً به نتیجه رسیده اند. (چند ویدیو نیز وجود دارند که این محبوبیت را تخریب می کنند).

طرفداران تمرینات میو همچنین معتقد هستند که این تمرین نیست که چهره شما را تغییر دهد، بلکه عدم انجام تمرینات میوینگ است که می تواند خط فک شما را بدتر کند. حتی احتمالاً می تواند تکنیک های اصلاحی را برای کودکانی ارائه دهد که مشکلات وضعیت قرار گیری زبان را دارند که ممکن است منجر به بروز مشکلات بایت و مشکلات گفتاری شوند.

از سوی دیگر، متخصصان می ترسند افرادی که به جراحی یا درمان های ارتودنسی نیاز دارند، به اشتباه تمرینات میوینگ را امتحان کنند تا خودشان به برطرف کردن مشکلات کمک کنند.

هیچ تحقیق جدی وجود ندارد که نشان دهد تمرینات میوینگ می توانند شکل فک شما را تغییر دهند یا به مشکلات دیگر کمک کنند. کارشناسان می گویند بعید است که شما هیچ تغییر دائمی را مشاهده کنید. در عوض، اگر می خواهید خط فک خود را تقویت کنید، این ابزارهای تمرینی فک را در نظر بگیرید.

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

تصاویر قبل و بعد تمرینات میوینگ قابل اعتماد نیستند!

ویدئوهای یوتیوب، همراه با تصاویر متعدد قبل و بعد، گاهی اوقات می توانند بینندگان را متقاعد کنند که این تمرینات واقعاً کار می کند. با این حال، مهم است که به خاطر داشته باشید که چنین منابعی همیشه قابل اعتماد نیستند.

بسیاری از این آموزش های آنلاین معمولاً شامل چندین هفته یا چندین ماه تمرین میوینگ هستند، به جای آنکه سال ها انجام شوند، چیزی که واقعاً نیاز است. علاوه بر این، تصاویر به دلیل سایه ها و نور می توانند فریبنده باشند. زاویه ای که افراد در عکس ها سر خود را قرار می دهند نیز می تواند فک را مشخص تر نشان دهد.

تحقیقات بالینی بیشتری برای تعیین اثربخشی تمرینات میوینگ نیاز است.

نحوه انجام تمرینات میوینگ

میوینگ تکنیک صاف کردن زبان در مقابل سقف دهان است. گفته می شود که این حرکت با گذشت زمان به دندان های شما کمک می کند تا را دوباره مرتب شوند و خط فک شما را مشخص کند.

برای انجام صحیح تمرینات میوینگ، باید زبان خود را شل کنید و مطمئن شوید که همه قسمت های آن، از جمله عقب آن، کاملاً روی سقف دهان شما قرار دارد.

  • لب های خود را ببندید.
  • فک خود را به گونه ای حرکت دهید که دندان های جلوی فک پایین دقیقاً پشت دندان های جلوی فک بالای شما قرار بگیرند.
  • سقف دهان خود را با زبان خود بپوشانید.
  • نوک زبان خود را بدون تماس، درست پشت دندان های جلوی خود قرار دهید.

برخی پیشنهاد می کنند که اگر بخواهید صدای “ng” را مانند “بینگ” یا “سینگ” درآورید، می توانید موقعیت مناسب را پیدا کنید. برخی دیگر پیشنهاد می کنند که به جای دهان، روی تنفس از بینی خود تمرکز کنید.

انجام صحیح آن احتمالاً به تمرین زیادی نیاز دارد، زیرا احتمالاً عادت دارید که زبان خود را از سقف دهان دور نگهدارید بدون اینکه به آن فکر کنید. با گذشت زمان، عضلات شما به خاطر می آورند که چگونه زبان خود را در موقعیت صحیح میوینگ قرار دهند تا به طبیعت دوم تبدیل شود. در واقع، توصیه می شود که همیشه این تمرینات را انجام دهید ، حتی زمانی که مایعات می نوشید.

مانند هر تکنیک دیگری که توسط خود فرد انجام می شود، و برای درست بودن خیلی خوب به نظر می رسد، تمرینات میوینگ هم جذاب هستند- ممکن است سال ها طول بکشد تا نتایج را مشاهده کنید. ناهنجاری های فک و صورت معمولاً با جراحی یا ارتودنسی اصلاح می شوند، بنابراین نباید تصور کنید که می توانید به سرعت هر مشکلی را به تنهایی با انجام تمرینات میوینگ اصلاح کنید.

در یکی از مطالعاتی که به بررسی وضعیت های استراحت زبان پرداخته بود تا ببیند آیا گروه های عضلانی به عنوان پیش بینی کننده حافظه بلند مدت درگیر هستند یا خیر، محققان دریافتند که ۳۳ نفر در مطالعه هیچ نشانه ای از تغییر فعالیت عضلانی را نشان ندادند.

سخن پایانی

انجام تمرینات میوینگ گرچه ذاتاً خطرناک نیستند، اما شواهد کافی برای حمایت از تأثیر میوینگ برای تعیین خط فک شما وجود ندارد. اگر هر گونه درد یا نگرانی مربوط به زیبایی در ناحیه فک خود دارید، به پزشک خود مراجعه کنید تا در مورد گزینه های درمانی صحبت کنید.

شما هنوز هم می توانید تمرینات میوینگ را امتحان کنید، اما آماده باشید که نتایج کمی بدست بیاورید. تا زمانی که میوینگ به عنوان یک راه حل ارتودنتیک به درستی مورد بررسی قرار نگیرد، هیچ تضمینی وجود ندارد که کار کند.

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

اصلاح فرم صورت با تمرینات میوینگ

آیا خطراتی هم وجود دارند؟

آری. خط فک شما بخشی از یک ماشین پیچیده است. شما نمی توانید آن را بدون تأثیرگذاری بر بسیاری از قسمت های دیگر تغییر دهید. حتی اگر در تغییر خط فک یا قرار دادن فک پایین خود برای مدت طولانی موفق شوید، می تواند منجر به بروز مشکلات دیگری شود که ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • ناهماهنگی دندان ها
  • ناهماهنگی فک بالا و پایین
  • درد یا اختلال عملکرد در لولای فک شما (درد TMJ)
  • لق یا شکسته شدن دندان ها (به دلیل ناهماهنگی یا فشار)

بهتر است هر گونه تغییری در نحوه استفاده از فک، تحت نظر دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی انجام شود. قبل از اینکه چیز جدیدی را امتحان کنید با آنها صحبت کنید.

آیا می توان از پراکسید هیدروژن به عنوان دهانشویه برای سلامت دهان خود استفاده کرد؟ پاسخ مثبت است- اما نه خیلی وقت ها و فقط در صورتی که به شدت رقیق شده باشد. و به خاطر خدا آن را قورت ندهید!

چه در حال فک کردن در مورد دهانشویه پراکسید هیدروژن باشید، زیرا از خرج کردن پول برای نام های بزرگ خسته شده اید، یا می خواهید زخم ها را تسکین دهید، بوی دهان خود را تازه کنید یا دندان های خود را سفید کنید، ممکن است این داروی کابینتی را در نظر بگیرید. در این مقاله به این پرسش های شما پاسخ خواهیم داد:

  • آیا می توان با پراکسید هیدروژن غرغره کرد؟
  • آیا می توان از پراکسید هیدروژن برای زخم های دهان استفاده کرد؟
  • استفاده از پراکسید هیدروژن به عنوان دهانشویه چه خطراتی دارد؟

ما همچنین از دندانپزشکان پرسیدیم که نظر آنها در مورد استفاده از پراکسید هیدروژن به عنوان دهانشویه چیست تا یک بار برای همیشه بفهمیم که آیا بهترین راه حل برای دهان ما است یا خیر.

یک نکته قبل از شروع: وقتی به پراکسید هیدروژن (HP) برای استفاده در دهانشویه ها اشاره می کنیم، هرگز منظور ما محلولی با غلظت بیشتر از ۳ درصد نیست، و حتی در این صورت باید آن را بیشتر با آب رقیق کنید.

پراکسید هیدروژن چیست؟

پراکسید هیدروژن یک عامل اکسید کننده است که دارای خواص ضدعفونی کنندگی، ضد ویروسی و ضد باکتریایی است. همچنین یک ضد عفونی کننده ملایم با مصارف خانگی مختلف، از جمله تمیز کردن سطوح جونده و جلوگیری از بروز عفونت در بریدگی ها و سوختگی های جزئی است.

در غلظت های رقیق شده، با درجه رقیق شدن بسته به نوع مصرف، استفاده از آن باید بی خطر باشد اما ممکن است پوست را بسوزاند و هرگز نباید آن را بلعید.

پراکسید هیدروژن به پراکسید کاربامید مربوط می شود. هر دو دارای خواص سفید کنندگی هستند اما کمی متفاوت عمل می کنند.

مزایای پراکسید هیدروژن به عنوان دهانشویه

مزایای دهانشویه تهیه شده از پراکسید هیدروژن برای سلامت دندان ها عبارتند از:

  • تسکین گلودرد: HP دارای خواص ضد باکتریایی است که به بدن شما کمک می کند تا با عفونت هایی که باعث گلودرد می شوند مبارزه کند. همچنین به شل شدن و تخلیه بهتر مخاط سفت شده یا غلیظ در گلو کمک می کند و تحریک را کاهش می دهد.
  • درمان بیماری لثه: HP به دلیل خواص ضد باکتریایی که دارد می تواند به درمان بیماری لثه و بهبود سلامت دهان نیز کمک کند. مطالعات نشان می دهند HP لثه ها را سالم تر می کند و مقدار پاتوژن پریودنتال Porphyromonas gingivalis که باعث التهاب لثه می شود، را کاهش می دهد.
  • التیام آفت های دهان: HP ضد عفونی کننده است، که به بهبود بریدگی ها و آفت ها کمک می کند. HP هنگامی که روی بریدگی یا زخم اعمال می شود کف می کند و اکسیژن آزاد می کند، که به تمیز کردن ناحیه و کاهش باکتری ها کمک می کند.
مزایا و معایب پراکسید هیدروژن

مزایا و معایب پراکسید هیدروژن

خطرات استفاده از دهانشویه حاوی پراکسید هیدروژن

  • مضر در صورت بلعیده شدن: بلعیدن بیش از حد HP می تواند عوارض جانبی جدی، از جمله سوزش دستگاه گوارش، حالت تهوع، و استفراغ را در پی داشته باشد.
  • زبان مودار سیاه: این یک بیماری بی ضرر و موقتی دهان است که بسیار بدتر از آنچه که هست به نظر می رسد! ممکن است هنگام استفاده از دهانشویه دارای مواد اکسید کننده مانند پراکسید اتفاق بیفتد.
  • تضعیف مینای دندان: پراکسید هیدروژن اگر برای مدت طولانی، زیاد یا در غلظت های خیلی زیاد استفاده شود، می تواند به مینای دندان ها آسیب برساند.

دندانپزشکان چه می گویند؟

همه دندانپزشکان در مورد ایمنی پراکسید هیدروژن موافق نیستند. برخی معتقدند محلول های HP 1% مواد ضدباکتری عالی هستند، اما نباید اغلب، یا برای مدت زمان طولانی استفاده شوند.

علت این است که می تواند به مینا، عاج و بافت غنی از کلاژن موجود در عاج نفوذ کند و در نتیجه به آن آسیب برساند. همچنین شستشو با پراکسید هیدروژن برای سفید کردن دندان ها توصیه نمی شود زیرا “برای به دست آوردن نتایج معنی دار سفید کردن دندان با دهانشویه های بر پایه HP، به غلظت های بالایی نیاز است که می توانند به مخاط دهان آسیب برسانند.”

غلظت های بالاتر برای استفاده تخصصی دندانپزشکی بی خطر است زیرا لثه های بیمار با رزین های سخت کننده یا یک رابر دم مایع محافظت می شوند.

دندانپزشکان دیگر موافق هستند که دهانشویه پراکسید هیدروژن می تواند رشد باکتری ها را کاهش دهد، اما برای استفاده از آن به عنوان راهی برای سفید کردن دندان ها باید حداکثر “دقت و احتیاط” به کار گرفته شود.

پراکسید هیدروژن سطح باکتری های داخل دهان را برای مدت کوتاهی کاهش می دهد. به همین دلیل، در واقع، در طول همه گیری کووید، برخی از دندانپزشکان از بیماران خود می خواهند قبل از مراجعه برای درمان های دندانپزشکی، با دهانشویه پراکسید هیدروژن غرغره کنند.

توصیه می شود قبل از غرغره کردن با پراکسید، آب را با محلول پراکسید هیدروژن ۳ درصد مخلوط کنید تا محلول ۱ درصد به دست آید. با این درصد، پراکسید هیدروژن دیگر سرطان زا نیست.

اگر استفاده از HP باعث می شود احساس بهتری در دهان شما ایجاد شود، از آن به عنوان دهانشویه استفاده کنید. با این حال، این کار مانند مسواک زدن دندان ها را تمیز نمی کند. ما HP را برای سفید کردن دندان ها یا مقابله با پوسیدگی یا درد دندان یا لثه توصیه نمی کنیم. همچنین باید هشدار دهیم که استفاده زیاد از آن می تواند زبان شما را سیاه کند!

در نهایت، استفاده از پراکسید هیدروژن همراه با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم ، التهاب لثه ها را کاهش می دهد. همچنین می تواند دندان ها را سفید کند، اما استفاده روزانه از آن، روی سلامت دهان و دندان های شما تأثیر منفی می گذارد. در واقع، توصیه می کنیم که استفاده از آن را فقط به چند مرتبه در ماه محدود کنید.

از بین همه دندانپزشکانی که از آنها سؤال شده است، اکثر آنها موافق هستند که دهانشویه های HP:

برای سفید کردن دندان توصیه نمی شوند.

  • نباید در غلظت های بیش از ۳ درصد به عنوان دهانشویه استفاده شود.
  • هرگز نباید قورت داده شود.
  • سطح باکتری های داخل دهان را کاهش می دهد.
  • می تواند به طور موقت به التهاب لثه و ژنژیویت کمک کند.
  • می تواند به تسکین گلودرد کمک کند.

نحوه استفاده از پراکسید هیدروژن به عنوان دهانشویه

بنابراین چگونه باید از پراکسید هیدروژن به عنوان دهانشویه برای سلامت و بهداشت بهتر دهان و دندان استفاده کرد؟

  • ۱ سهم محلول پراکسید ۳ درصد را با ۲ سهم آب مخلوط کنید. (اگر محلول ۱% خریداری می کنید، نیازی نیست رقیق شود.)
  • هر روز از آن استفاده نکنید، مگر برای مدت کوتاهی که گلودرد یا لثه های ملتهب دارید.
  • ۳۰ ثانیه بچرخانید و سپس تف کنید. مطمئن شوید که آن را قورت نمی دهید!
مزایا و معایب پراکسید هیدروژن

مزایا و معایب پراکسید هیدروژن

جایگزین های پراکسید هیدروژن

اگر جذب صرفه جویی و سادگی این دهانشویه حاوی PH شده اید، اما جذب خود HP نشده اید، گزینه های جایگزین خانگی زیادی برای این دهانشویه وجود دارند. بیایید نگاهی به آنها بیندازیم!

دهانشویه جوش شیرین

می توانید با مخلوط کردن نصف قاشق چایخوری جوش شیرین و نصف لیوان آب گرم، یک دهانشویه ساده جوش شیرین درست کنید.

فقط آنها را با هم مخلوط کرده و به مدت ۳۰ ثانیه داخل دهان بچرخانید. این دهانشویه می تواند لثه ها و آفت ها، از جمله تحریک دهان ناشی از درمان سرطان را تسکین دهد.

همچنین می توان آن را برای تسکین گلودرد و از بین بردن بوی بد دهان غرغره کرد. جوش شیرین قلیایی است، بنابراین اسیدهایی که زخم ها را تحریک می کنند را خنثی می کند و باکتری های بد را از بین می برند، تا بتوانید سریع تر بهبود پیدا کنید. این دهانشویه برای استفاده موقت است، مگر اینکه توسط پزشک شما تجویز شده باشد.

دهانشویه آب نمک

یک دهانشویه طبیعی که دور ریختن آن حتی ساده تر است، آب نمک است. آب نمک یکی دیگر از درمان های گلودرد، آفت های دهان و لثه های ملتهب است، زیرا دارای خواص ضدباکتریایی و درمانی است.

این ترکیب باعث بوجود آمدن یک محیط قلیایی در دهان شما می شود تا اسیدها باعث ایجاد تحریک بیشتر نشوند. این یک دهانشویه دیگر است که به منظور کمک به بهبود موقت دهان شما است، زیرا استفاده طولانی مدت از آن می تواند مینای دندان های شما را ضعیف کند.

گزینه های دهانشویه طبیعی

اگر مخالف خرید دهانشویه نیستید، گزینه های طبیعی زیادی وجود دارند که مقرون به صرفه و فاقد مواد شیمیایی مضر هستند و می توان با خیال راحت به صورت روزانه از آنها استفاده کرد، در عین حال که بسیاری از مزایای مشابه پراکسید هیدروژن را ارائه می دهند (اما بدون خطر هستند).

برخی از این دهانشویه ها حاوی آلوئه ورا، روغن نارگیل، چریش و زغال فعال هستند تا دندان ها و لثه ها را تسکین داده و سلامت آنها را نیز حفظ کنند. به علاوه طعم نعناع ملایمی دارند که بوی دهان را در تمام روز تازه نگه می دارند.

بایدها یا نبایدها؟

پیشنهاد ما پس از گفتگو با دندانپزشکان و مطالعه تحقیقات به شرح زیر است:

برای تسکین درد و تسهیل بهبودی بریدگی های دهان، آفت های دهانی، گلودرد و لثه های ملتهب، می توانید از دهانشویه های حاوی پراکسید هیدروژن استفاده کنید که با حداکثر HP 3% تهیه شده و با دو قسمت آب رقیق شده است.

این دهانشویه را فقط تا زمانی باید استفاده کنید که احساس بهتری داشته باشید، زیرا استفاده طولانی مدت می تواند به مینای دندان های شما آسیب وارد کند.

علاوه بر این، دهانشویه HP به عنوان یک محلول سفید کننده دندان توصیه نمی شود، زیرا برای مشاهده نتایج، باید آن را برای مدت زمان طولانی یا با غلظت بسیار بالاتر استفاده کنید.

برای خلاصه ای از مزایا و معایب دهانشویه پراکسید هیدروژن می توانید نگاهی به جدول زیر بیندازید:

مزایا معایب
گلودرد را تسکین می دهد. بلعیدن آن مضر است.
با قارچ ها و باکتری ها مبارزه می کند. استفاده طولانی مدت آن می تواند به مینای دندان آسیب برساند.
به درمان بیماری لثه کمک می کند. می تواند باعث ایجاد زبان مودار سیاه شود.
به بهبود آفت کمک می کند.  
ممکن است گسترش کووید را از بیماران به دندانپزشکان کاهش دهد  

نتیجه گیری

می توانید پراکسید هیدروژن را به صورت محلول های ۱% و ۳% پیدا کنید. محلول ۳ درصد هنگامی که با آب رقیق می شود، می توان آن را به عنوان غرغره گلو یا دهانشویه برای کاهش درد، کاهش سوزش و تسهیل بهبود زخم ها و بریدگی ها، با از بین بردن باکتری های مضر، استفاده کرد. محلول ۱% را می توان برای اهداف مشابه استفاده کرد.

در حالی که دندانپزشکان از پراکسید هیدروژن برای سفید کردن دندان ها استفاده می کنند، دهانشویه خانگی احتمالاً تأثیر چندان قابل توجهی روی رنگ دندان ها نخواهد داشت، زیرا درصد استفاده شده توسط دندانپزشکان بسیار بیشتر است (حدود ۲۵%).

همچنین نباید سعی کنید از چنین محلول قوی در منزل استفاده کنید، زیرا ممکن است در نهایت باعث شوزی جدی لثه یا پوست خود شوید، به دندان های خود آسیب دائمی بزنید، یا به اندام های داخلی خود صدمه بزنید.

نکته اصلی این است، پراکسید هیدروژن هنگامی که به صورت محلول های بسیار رقیق شده (و فقط به طور موقت) استفاده می شود، برای تسکین و التیام زخم ها، التهاب ها و بریدگی ها بی خطر و مؤثر است.

مزایا و معایب پراکسید هیدروژن

مزایا و معایب پراکسید هیدروژن

پرسش های پرتکرار در مورد دهانشویه هیدروژن پراکسید

آیا غرغره کردن با پراکسید هیدروژن بی خطر است؟

غرغره کردن با پراکسید هیدروژن برای تسکین گلودرد بی خطر است. باید از محلولی با غلظت ۳ درصد (حداکثر) استفاده کنید و آن را با دو قسمت آب رقیق کنید. پراکسید هیدروژن را بیش از ۳۰ ثانیه غرغره نکنید و مطمئن شوید که هیچ مقداری از محلول را قورت نمی دهید.

آیا باید بعد از استفاده از پراکسید هیدروژن دهان خود را با آب شستشو داد؟

هیچ نظر قوی یا واحدی در بین دندانپزشکان در مورد اینکه آیا بعد از شستشو با پراکسید باید دهان را با آب شستشو داد وجود ندارد. نکته مهم این است که بیشتر از ۳۰ ثانیه آبکشی نکنید. به طور معمول برای مدت طولانی آبکشی نکنید، مطمئن شوید که از محلول رقیق شده استفاده می کنید و مطمئن شوید که هیچ چیز از آن را قورت نمی دهید.

آیا می توان از پراکسید هیدروژن برای برفک دهان استفاده کرد؟

در صورت داشتن برفک دهان، مزایای ضد عفونی کنندگی می توانند به شما کمک کنند دهان خود را تمیز نگه دارید و علائم را تسکین دهید. با این حال، اگر علائم برفک دهان شما ادامه پیدا کردند، باید به پزشک خود مراجعه کنید.

چگونه می توان با پراکسید هیدروژن یک دهانشویه خانگی تهیه کرد؟

برای تهیه دهانشویه خانگی خود با HP، به یک قسمت پراکسید هیدروژن ۳ درصد و دو قسمت آب نیاز دارید. باید به مدت ۳۰ ثانیه آن را داخل بچرخانید (قورت ندهید)، و برای مدت طولانی از آن استفاده نکنید.

مسواک های زغالی به یک مد بزرگ تبدیل شده اند. طرفداران مزایای آنها را بیان می کنند و می گویند که می توانند:

  • دندان های شما را سفید کنند.
  • بوی دهان شما را بهبود بخشند.
  • باکتری های لثه های شما را از بین ببرند.
  • پلاک را از روی دندان های شما پاک کنند.

این به دلیل زغال فعال است که درون فرچه های آن تزریق می شود. اما آیا آنها کار می کنند؟ و آیا آنها ایمن هستند؟

در این مقاله برای شما توضیح خواهیم داد زغال فعال چیست و استفاده از مسواک زغالی چه فواید احتمالی و معایبی می تواند داشته باشد.

زغال فعال چیست؟

زغال فعال یک ماده بسیار متخلخل با فواید خاصی برای سلامتی است. زغال فعال با سوزاندن زغال چوب معمولی (مانند کباب کردن با آن) در حضور گازی ایجاد می شود که آن را متخلخل، یا “فعال” می کند. منافذ به آن اجازه می دهند تا مواد شیمیایی را به دام بیندازد.

زغال فعال

زغال فعال به دلیل ماهیت متخلخل آن، مانند یک اسفنج عمل می کند. گاهی اوقات از آن برای درمان شرایطی مانند موارد زیر استفاده می شود:

  • مسمومیت و مصرف بیش از حد دارو
  • گاز روده
  • کلسترول بالا
  • خماری

زغال فعال (AC) یکی از پرکاربردترین درمان های اورژانسی برای مسمومیت و اور دوز است. به این دلیل است که می تواند داروها و سایر سموم را به دام بیاندازد تا توسط دستگاه گوارش شما جذب نشوند. شواهد این کاربرد را حمایت می کنند.

با این حال، شواهد پشت سایر کاربردها- از جمله استفاده دندانی- وجود ندارد. بسیاری از تحقیقات تنها به چند دهه اخیر برمی گردند و در بهترین حالت مقدماتی هستند. تاکنون، AC از آزمایش های حیوانی یا آزمایش های کوچک انسانی خود برای کاربردهای بیشتر ممکن فراتر نرفته است.

مسواک زغال فعال

مسواک زغال فعال

خلاصه

مسواک های زغالی به دلیل چندین مزیت ادعایی، به مد روز تبدیل شده اند. زغال چوب فعال برای درمان مسمومیت های اضطراری و اور دوز استفاده می شود. کاربردهای دیگر اثبات نشده اند.

آیا مسواک زغالی کار می کند؟

اگر به برخی افراد مشهور و اینفلوئنسرهای فضای مجازی گوش می دهید، ممکن است در مورد مسواک های زغالی زیاد شنیده باشید. گفته می شود آنها دندان ها را سفید می کنند، پلاک ها را از بین می برند و با از بین بردن میکروب ها بوی دهان را تازه می کنند.

اما وقتی به تحقیق نگاه می کنید، به جای ستایش فراوان، شواهد متناقضی پیدا می کنید. یک بررسی در سال ۲۰۱۷ از مطالعات، دندانپزشکان را ترغیب می کند که به افراد جامعه هشدار دهند در مورد استفاده از محصولات AC احتیاط کنند. محققان گفته اند که اطلاعات کافی در مورد ایمنی و اثربخشی آنها وجود ندارد.

مزایا

برخی تحقیقات نشان داده اند که ممکن است AC برای کاربردهای دندانپزشکی فوایدی داشته باشد، اما مطالعات کافی برای نتیجه گیری قطعی انجام نشده است.

سفید کردن دندان

وقتی صحبت از سفید کردن دندان به میان می آید، برخی تحقیقات نشان می دهند که AC کار می کند. با این حال، در یک مطالعه، خمیر دندان AC نسبت به خمیر دندان های حاوی ریزدانه یا کووارین آبی مؤثرتر بودند.

همچنین، همه تحقیقات موافق نیستند. یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ به این نتیجه رسید که پودرهای بر پایه زغال چوب برای “بلیچینگ” دندان ها بی تأثیر هستند.

مسواک زغال فعال

مسواک زغال فعال

بوی بهتر دهان

بیشتر بوی بد دهان توسط باکتری های روی دندان ها و زبان شما ایجاد می شود. بنابراین، کاهش باکتری های موجود در دهان شما می تواند به تازه نگه داشتن بوی دهان شما کمک کند.

مسواک های AC ممکن است در کاهش باکتری ها مؤثر باشند. یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ به طور خاص روی مسواک های زغالی نشان داد که در کاهش سطح باکتری ها مؤثر هستند.

در این مطالعه، پس از استفاده، فرچه های مسواک حاوی باکتری کمتری نسبت به مسواک های معمولی بود که توسط افراد مشابه برای مدت زمان مشابه استفاده می شد.

محققان به طور خاص به بوی بد دهان نپرداخته اند، بنابراین مشخص نیست که آیا سطوح پایین باکتری کمک می کند یا خیر.

سایر محصولات زغالی دندان

زغال فعال در خمیر دندان، مسواک، پودرهای سفید کننده، نخ دندان و دهانشویه استفاده می شود.

حذف پلاک

ماهیت جذب کننده آن این احتمال را افزایش داده است که AC ممکن است به حذف پلاک از روی دندان های شما کمک کند. حداقل یک مطالعه کوچک این را تأیید می کند.

تحقیقی در سال ۲۰۱۹ نشان داده است که مسواک های زغالی پلاک را کاهش می دهند. همچنین نشانگرهای ژنژیویت (التهاب لثه) را کاهش می دهند که ممکن است به دلیل کاهش سطح باکتری باشد.

مسواک زغال فعال

مسواک زغال فعال

خلاصه

گفته می شود مسواک های زغالی دندان ها را سفید می کنند، نفس را تازه می کنند، میکروب ها را نابود می کنند، و پلاک ها را از بین می برند، اما شواهد در مورد سفید کردن متفاوت هستند. یک مطالعه خواص ضد باکتریایی را پیشنهاد کرده است که ممکن است بوی دهان را بهبود بخشد. برخی تحقیقات نشان می دهند که پلاک و نشانگرهای ژنژیویت را کاهش می دهند.

نقاط ضعف

مشکل AC فقط کمبود شواهد نیست. زغال فعال برای کاربردهای دندانپزشکی معایبی دارد.

به هم ریختگی

مسواک های زغالی روشی تمیز برای استفاده از زغال هستند. اما خمیر دندان ها و پودرهای زغالی می توانند بسیار کثیف باشند.

آنها می توانند پسماندهای سیاهی را در سینک، روی پیشخوان و روی پوست یا لباس شما باقی بگذارند. آنها همچنین می توانند دندان های شما را خاکستری نشان دهند- نه آن چیزی که از یک محصول سفید کننده می خواهید.

فرسایش

خطر واقعی AC روی دندان های شما فرسایش است. دندان های شما با لایه ای از مینا پوشانده شده اند که سخت و محافظ است.

اما مینای دندان شما ممکن است توسط محصولات ساینده فرسایش یابد. فرسایش مینای دندان می تواند بافت نرم تر زیر آن را که عاج نامیده می شود را در معرض محیط دهان قرار دهد.

عاج به طور طبیعی زرد است. بنابراین محصولات فرسایشی در واقع می توانند دندان های شما را زردتر کنند.

مورد تأیید دندانپزشک نبودن

انجمن دندانپزشکی آمریکا (ADA) نسبت به استفاده از AC روی دندان های شما، به دلیل مشکل فرساینده بودن آن، هشدار می دخد.

مینای فرسوده قابل تعویض نیست. فرسایش می تواند باعث بروز مشکلات زیر شود:

  • حساسیت دندان ها به دما
  • تغییر رنگ دندان ها
  • حفره های بیشتر
  • تغییرات در پر شدگی های دندان ها
  • از دست دادن دندان یا آبسه (در موارد شدید، پاکت های پر از چرک)

دندان های فرسوده بیشتر به پر کردن، روکش یا درمان ریشه نیاز دارند. گاهی اوقات آنها باید کشیده شوند. روکش های گران قیمت ممکن است تنها راه برای داشتن دوباره دندان های سفید باشد.

خلاصه

مسواک های زغالی ممکن است با این تبلیغات سازگار نباشند. شواهد در مورد سفید کننده بودن آنها برای دندان ها متفاوت است.

آنها ممکن است میکروب ها را بکشند، بوی دهان را تازه کنند، پلاک ها را از بین ببرند و خطر ابتلا به بیماری لثه را کاهش دهند، گرچه شواهد بیشتری لازم است.

زغال چوب ساینده است و ممکن است مینای دندان شما را فرسایش دهد. دندانپزشکان معمولاً این محصولات را تأیید نمی کنند.

قبل از اینکه از روش های بدون تأیید ADA برای سفید کردن دندان ها یا بهبود سلامت دهان خود را استفاده کنید، با دندانپزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند شما را به سمت محصولات و روش هایی راهنمایی کنند که امنیت و اثربخش بودن آنها ثابت شده است.

اگر علیرغم هشدارها، استفاده از مسواک زغالی را انتخاب کردید، فقط گاهی از آن استفاده کنید.

به یاد داشته باشید که مینای دندان شما قابل تعویض نیست. بسیاری از محصولات سفید کننده در دسترس هستند که به دندان های شما آسیب دائمی وارد نمی کنند.

پرسش های متداول در مورد مسواک های زغال فعال

زغال فعال چگونه ساخته می شود؟

زغال فعال با مواد غنی از کربن ساخته می شود. آنها شامل چیزهایی مانند چوب، خاک اره، ذغال سنگ نارس یا پوسته نارگیل هستند. آنها تا دمای بسیار بالا گرم می شوند، که مولکول های خاصی را از بین می برد و منافذ را کوچکتر می کند. که اساساً سطح آنها را افزایش می دهد. مساحت سطح بیشتر به این معنی است که در مقایسه با حجم خود، می تواند به مقدار شگفت انگیزی مواد شیمیایی را به خود جذب کند.

زغال فعال چقدر در سیستم بدن شما باقی می ماند؟

زغال چوب فعال وارد جریان خون شما نمی شود. در دستگاه گوارش شما باقی می ماند و همراه با مدفوع شما دفع می شود. بنابراین مدت زمان ماندگاری آن در بدن شما به میزان کارآمدی دستگاه گوارش شما بستگی دارد.

آیا استفاده روزانه از زغال فعال بی خطر است؟

احتمالاً خیر. استفاده روزانه AC روی دندان ها می تواند مینای دندان ها را از بین ببرد. اعتقاد بر این است که AC در کوتاه مدت به عنوان یک مکمل، بی خطر است. اطلاعات کافی در مورد استفاده طولانی مدت وجود ندارد.

چگونه می توانید از زغال فعال استفاده کنید؟

زغال فعال به شکل مکمل، ماسک صورت و محصولات مراقبت از دندان عرضه می شود. برخی از افراد برای کلسترول بالا، بیماری کلیوی و نفخ مکمل مصرف می کنند. با این حال، علم پزشکی این کاربردها را پشتیبانی نمی کند.

مزایای دیگر زغال فعال چیست؟

یکی از مزایای ثابت شده زغال فعال، درمان مسمومیت و مصرف بیش از حد دارو در اورژانس است.

کشیدن سریالی یا پشت سر هم (سریال اکسترکشن) عبارت است از کشیدن برنامه ریزی شده دندان ها در یک توالی استراتژیک به منظور هدایت دندان های دائمی در حال رویش به موقعیت ایده آل تر.

تاریخچه ابداع شیوه سریال اکسترکشن

نخستین بار در سال ۱۹۲۹ یک ارتودنتیست از سوئد از اصطلاح “کشیدن سریالی یا سریال اکسترکشن” استفاده کرد. این تکنیک در دهه ۱۹۴۰ در ایالات متحده توسط هیز نانس تحت عنوان “کشیدن برنامه ریزی شده و تدریجی” به شهرت رسید. عموماً نانس به عنوان پدر “سریال اکسترکشن” در ایالات متحده شناخته می شود. هوتز از سوئیس در سال ۱۹۷۰ این روش را “نظارت بر دندان ها از طریق کشیدن” نامید.

فرایند انجام سریال اکسترکشن

هیچ تکنیک خاصی وجود ندارد که لازم باشد هنگام تکمیل سریال اکسترکشن دنبال شود. تشخیص دقیق و ارزیابی های مداوم در طول درمان، برای دستیابی به نتایج مطلوب بسیار مهم است.

بر اساس الگوی رویش معمولی دندان ها، طرح درمان باید شامل کشیدن دندان های نیش شیری در حدود ۸ تا ۹ سالگی باشد تا فضایی برای همراستایی مناسب دندان های پیشین ایجاد شود. این کار باید یک سال بعد با کشیدن دندان های مولر اول شیری دنبال شود. انجام این کار تضمین می کند که رویش دندان های پرمولر اول دائمی تسریع می شود و کشیدن دندان های پرمولر اول در حال رویش، فضایی را برای تراز صحیح دندان های نیش دائمی ایجاد می کند. در برخی موارد، از یک تکنیک تغییر داده شده استفاده می شود که در آن اولین دندان های پرمولر در زمان کشیدن دندان مولر اول شیری، کشیده می شوند. این تغییر اغلب در قوس دندانی پایین ضروری است، زمانی که دندان های نیش قبل از اولین دندان های پرمولر ظاهر می شوند.

سریال اکسترکشن در ارتودنسى

سریال اکسترکشن در ارتودنسى

انتخاب یک روش کشیدن مناسب

فقط کشیدن دندان های نیش شیری: انجام این کار امکان بهبود خود به خود سریع فشردگی دندان های پیشین و هم ترازی را فراهم می کند که ایجاد کراس بایت لینگوال دندان های لترال را متوقف می کند.

فقط کشیدن اولین دندان های مولر شیری: این راهکار باعث رویش زود هنگام دندان های پرمولر اول می شود، اما سرعت و میزان همراستایی دندان های پیشین را کاهش می دهد. این فرایند اغلب به منظور حفظ دندان های نیش شیری استفاده می شود.

کشیدن دندان های نیش شیری و اولین دندان های مولر: این یک سازش بین بهبود سریع همراستایی دندان های پیشین و رویش زود هنگام مورد نظر پرمولرهای اول است. در برخی موارد، این روش منجر به رویش همزمان دندان نیش و پرمولر اول می شود. این ممکن است باعث افزایش انحراف دیستال دندان های نیش دائمی شود و احتمالاً روی دندان های پرمولر اول تأثیر بگذارد.

تخلیه جوانه های دندان های پرمولر اول: این روش زمانی پیشنهاد می شود که رویش اولین دندان های پرمولر پشت دندان های نیش و دندان های پرمولر دوم باشد. این باعث می شود تا حداکثر انحراف دندان نیش در حال رویش به سمت دیستال اتفاق بیفتد و به ندرت در قوس دندانی بالا انجام می شود.

مواردی که کشیدن دندان ها به صورت متوالی انجام می شود

  • در موارد مال اکلوژن کلاس ۱ که هماهنگی بین سیستم اسکلتی و عضلانی را نشان می دهد.
  • مواردی که با کمبود طول قوس ظاهر می شوند. این با وجود یک یا چند مورد از موارد زیر مشخص می شود:
  • عدم وجود فاصله فیزیولوژیکی
  • از دست دادن زودرس یک طرفه یا دو طرفه دندان های نیش شیری با جابجایی میدلاین (خط وسط)
  • قرار گیری نادرست یا نهفته شدن دندان های پیشین لترال که رو به سمت کام و در خارج از قوس دندانی ظاهر می شوند
  • غیر عادی بودن یا فشردگی بیش از حد دندان های قدامی فک های بالا و پایین
  • تحلیل موضعی لثه در ناحیه قدامی فک پایین
  • رویش نابجای دندان ها
  • جابجایی مزیال بخش باکال
  • الگو و توالی رویش غیر طبیعی
  • فلر شدن دندان های قدامی فک پایین
  • انکیلوز (جوش خوردن دندان با استخوان فک) یک یا چند دندان
  • مواردی با رشد ناکافی برای غلبه بر مواد دندان که می تواند شامل ناهماهنگی استخوان پایه باشد
  • بیمارانی با نیمرخ صاف و ظاهری که از نظر زیبایی خوشایند هستند
سریال اکسترکشن در ارتودنسى

سریال اکسترکشن در ارتودنسى

موارد منع انجام سریال اکسترکشن

  • مال اکلوژن کلاس ۲ و کلاس ۳ با یک ناهنجاری اسکلتی
  • فاصله دندانی کافی
  • موارد آنودنشیا یا اولیگودنشیا
  • اپن بایت و دیپ بایت
  • موارد دیاستم خط وسط
  • مال اکلوژن کلاس ۱ با کمترین کمبود فضا
  • دندان های بد شکل که در نیامده اند
  • پوسیدگی گسترده
  • عدم تناسب خفیف بین طول قوس و مواد دندانی که می توان آنها را با استریپینگ پروگزیمال درمان کرد

مزایا

  • درمان فیزیولوژیک تر
  • اجتناب از آسیب روانی ناشی از درمان در سنین پایین
  • کاهش مدت زمان درمان ارتودنسی ثابت
  • بهبود بهداشت دهان و دندان و کاهش خطر پوسیدگی
  • حفظ پریودنشیوم و استخوان آلوئولار
  • نشان داده شده است که دوره نگهداری کمتری نیاز دارد
  • نتایج پایدار
  • کاهش آسیب های ایتروژنیک
  • تعادل عصبی عضلانی طبیعی به دست می آید و باقی می ماند

معایب

  • هیچ رویکرد واحدی نمی تواند به طور جهانی برای همه بیماران اعمال شود
  • زمان درمان طولانی تر می شود زیرا درمان در مراحلی انجام می شود که حدود ۲ تا ۳ سال ادامه پیدا می کنند
  • خطر ایجاد تانگ تراست (فشردن زبان از پشت و بین دندان ها)
  • کشیدن دندان های خلفی می تواند منجر به دیپ بایت شود
  • خطر کاهش طول قوس دندانی
  • ممکن است فضاهای کوچکی بین دندان های نیش و دندان های پرمولر دوم وجود داشته باشد
  • شیب محوری دندان ها ممکن است در پایان سریال اکسترکشن تغییر کند.

یک الگوی بسیار متداول در مورد معاینات دندانپزشکی وجود دارد. به احتمال زیاد در آخرین قرار ملاقات به شما گفته شده است که باید بیشتر مسواک بزنید و نخ دندان بکشید. اگر این برای شما آشنا به نظر می رسد، نگران نباشید- شما تنها نیستید.

بسیاری از افراد به رژیم غذایی کم قند یا رژیم سخت بهداشت دهان و دندان پایبند نیستند، و اغلب تجربه مشابهی را گزارش می کنند: زندگی شلوغ شد، فراموش کردند، یا به سادگی نتوانستند عادت روزانه نخ دندان کشیدن را حفظ کنند.

در حالی که بسیاری از افراد قبل از قرار ملاقات دندانپزشکی خود با عصبانیت نخ دندان می کشند یا مسواک می زنند، اما عمیقاً می دانند که دندانپزشک آنها احتمالاً قادر خواهد بود تشخیص دهد که آیا آنها یک روتین منظم را رعایت می کنند یا خیر. این می تواند یک وضعیت ناامید کننده برای دندانپزشک و بیمار باشد، که نتایج مطلوب یا بهبود سلامت دندان را که باید با هر مراجعه دندانپزشکی همراه باشد، تجربه نخواهند کرد.

اما اگر پوسیدگی دندان یا خونریزی لثه با چیزی فراتر از مسواک زدن منظم و کنترل عادات قندی خود تحت کنترل درآیند، چه؟ برخی از افراد هرگز توصیه های مسواک زدن یا قطع مصرف شکر را رعایت نمی کنند، با این حال هیچ مشکل دندانی ندارند. در این میان، افراد دیگری هم هستند که مسواک می زنند، نخ دندان می کشند و خوب غذا می خورند و همچنان با دندان های خود مشکل دارند.

این ممکن است مانند یک اتفاق ساده به نظر برسد، اما در واقعیت، رژیم غذایی یا مراقبت های روتین شبانه شما از دندان هایتان تنها تکه های پازل برای دستیابی به سلامت عالی دندانی نیستند. شما همچنین باید یک رژیم غذایی داشته باشید که سلامت دندان های شما را ارتقاء دهد (و نه فقط یک رژیم غذایی کم قند).

ویتامین D و سلامت دندان

اغلب دندان ها به عنوان اجسام بی جانی در نظر گرفته می شوند که لازم است پولیش شوند و تمیز نگه داشته شوند- به نوعی مانند یک گلدان چینی که به نگهداری مداوم سطحی نیاز دارد. با این حال، برخلاف گلدان های چینی، دندان ها یک بخش زنده و فعال از بدن شما هستند. نحوه مدیریت مواد معدنی توسط بدن، توسط تعادل کلسیم و سیستم ایمنی هدایت می شود، که هر دو توسط ویتامین D تنظیم می شوند.

پوسیدگی دندان و خونریزی لثه دو معیار بسیار متداول برای سلامت دندان های شما هستند. پوسیدگی دندان شایع ترین وضعیت مزمن در کودکان است. علاوه بر این، خونریزی های لثه نخستین علامت بیماری لثه (پریودنتال) هستند- یک اختلال التهابی مزمن. مطالعات نشان می دهند که این فقط یک نشانه از سلامت لثه نیست، بلکه نشانه سلامت روده شما نیز هست. بنابراین، آنچه در سایر قسمت های مختلف بدن اتفاق می افتد می تواند روی سلامت دندان های شما نیز تأثیر بگذارد.

نقش ویتامین D در سلامت دندان

نقش ویتامین D در سلامت دندان

پوسیدگی دندان: ویتامین D و سیستم ایمنی دندان

ویتامین D نقش کلیدی در ارتقاء سلامت دندان و کمک به پیشگیری از پوسیدگی دندان و بیماری لثه ایفا می کند.

ویتامین D برای ساختن استخوان های سالم بسیار مهم است، زیرا امکان جذب کلسیم از رژیم غذایی را برای دستگاه گوارش شما فراهم می کند. کلسیم ماده اولیه ای است که- با فسفر- ساختار استخوانی ایجاد می کند که مینای دندان را می سازد. زیر مینای دندان شما عاج وجود دارد، که حاوی سلول های زنده ای است که بدن از آنها برای محافظت از سیستم خونرسانی و عصبی داخل دندان که همگی بسیار مهم هستند استفاده می کند.

عاج شما حاوی سلول های “محافظی” است که در مرز مینای دندان واقع شده اند و عوامل ایمنی را آزاد می کنند. آنها می توانند عاج آسیب دیده دندان شما را ترمیم کنند، اما تنها در صورتی که ویتامین D کافی وجود داشته باشد. اگر سطوح ویتامین D بدن شما پایین باشد، سیستم دفاعی بدن شما سوخت لازم برای محافظت و ترمیم دندان های عفونی را ندارد.

خونریزی لثه ها: ویتامین D، باکتری های دهانی، و التهاب

همچنین دندانپزشک شما برای جلوگیری از ژنژیویت بهداشت دهان را توصیه می کند، شرایطی که در آن لثه ها ملتهب می شوند و خونریزی می کنند.

ژنژیویت فقط نشانه ای از سلامت ضعیف دندان نیست؛ همچنین نشانه ای از یک سیستم ایمنی ملتهب است. دهان شما بخشی از میکروبیوم روده شما است، جایی که اکثر سیستم ایمنی در آن آماده شده است. دهان نیز مانند روده، ناحیه ای است که در آن تعامل دائمی بین میکروب ها و سلول های ایمنی بدن شما اتفاق می افتد.

علاوه بر این، ویتامین D در مدیریت سیستم ایمنی نیز نقش ایفا می کند. این به چگونگی تشکیل سلول های ایمنی و اینکه کدام سلول ها تشکیل می شوند کمک می کند.

کمبود ویتامین D

کودکانی که کمبود ویتامین D دارند نشان داده اند که بیشتر در معرض خطر پوسیدگی دندان قرار دارند. این رابطه هم به کمبود و هم به نارسایی نسبت دارد. آزمایش استاندارد برای ویتامین D، اندازه گیری سطوح D(OH)25 خون است، که سطح زیر ۲۰ نانوگرم در میلی لیتر به عنوان کمبود در نظر گرفته می شود.

گرچه مطالعات بیشتری نیاز هستند، اطمینان از دریافت مقادیر کافی ویتامین D ممکن است خطر شما را کاهش دهد.

نقش ویتامین D در سلامت دندان

نقش ویتامین D در سلامت دندان

مقدار ویتامین D بدن خود را مدیریت کنید

تغییرات ساده ای در سبک زندگی و رژیم غذایی، برای بالا نگهداشتن سطوح ویتامین D شما وجود دارند.

سبک زندگی

ما می دانیم که وقتی نور خورشید به پوست برخورد می کند، ویتامین D درون بدن ساخته می شود. بنابراین دریافت ۳۰ دقیقه نور طبیعی خورشید در روز می تواند منبع فوق العاده ای باشد. به خاطر داشته باشید که صورت و بازوها را در معرض نور خورشید قرار دهید، در غیر این صورت بدن شما ویتامین D را تبدیل نخواهد کرد. به خاطر داشته باشید که اگر مشکلات گوارشی، ایمنی یا کبدی دارید، آنها می توانند روی تبدیل ویتامین D شما نیز تأثیر بگذارند.

رژیم غذایی

این مهم است که هر روز یک تا دو وعده از غذاهای غنی از ویتامین D را مصرف کنید.

منابع غنی از ویتامین D3 عبارتند از:

  • ماهی چرب
  • گوشت های اندام های بدن حیوانات
  • تخم مرغ
  • کره، ماست و پنیر (از حیوانات پرورش یافته در مرتع)

اگر فکر می کنید ممکن است کمبود ویتامین D داشته باشید (سطوح زیر ۲۰ نانوگرم در میلی لیتر)، باید با پزشک معالج خود در مورد مصرف مکمل مشورت کنید.

سخن پایانی

ویتامین D یکی از مهمترین عواملی است که در سلامت دندان های شما نقش دارد، زیرا می تواند خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را کاهش دهد. شما می توانید سطوح ویتامین D بدن خود را از طریق عادات سبک زندگی و رژیم غذایی خود مدیریت کنید. به خاطر داشته باشید که رژیم غذایی برای داشتن دندان های سالم، رژیم غذایی برای بدن سالم است. دفعه بعد که به دندانپزشک یا پزشک معالج خود مراجعه می کنید، حتماً در مورد سطوح ویتامین D خود سؤال کنید.

نقش ویتامین D در سلامت دندان

نقش ویتامین D در سلامت دندان

پرسش های پرتکرار در مورد تأثیر ویتامین D روی سلامت دهان و دندان ها

کمبود ویتامین D چگونه روی دندان های شما تأثیر می گذارد؟

کمبود ویتامین D یا نارسایی می تواند مینای دندان ها و سلامت لثه ها را تحت تأثیر قرار دهد. سطوح پایین ویتامین D در کودکان می تواند روی رشد دندان های آنها تأثیر بگذارد و باعث شود که دندان های آنها در بزرگسالی ضعیف تر باشند و بیشتر مستعد پوسیدگی یا لب پر شدن دندان ها شوند. در افراد بزرگسال، کمبود ویتامین D می تواند منجر به بروز ژنژیویت و بیماری پریودنتال شود.

آیا کمبود ویتامین D باعث زرد شدن دندان ها می شود؟

آری، کمبود ویتامین D می تواند به صورت زرد شدن دندان ها ظاهر شود. لکه های زرد یا قهوه ای روی دندان ها نشانه راشیتیسم rickets است، وضعیتی که به دلیل سطوح پایین مزمن ویتامین D ایجاد می شود.

کمبود ویتامین D را چگونه درمان می کنید؟

ویتامین D ویتامین نور خورشید نامیده می شود زیرا وقتی نور خورشید به پوست برخورد می کند، بدن شما به طور طبیعی ویتامین D تولید می کند. شما همچنین با خوردن ماهی های چرب، گوشت اندام های حیوانات، تخم مرغ و غذاهای غنی شده مانند شیر و غلات، می توانید ویتامین D را از رژیم غذایی خود دریافت کنید.

اگر این اقدامات به بالا بردن سطح ویتامین D بدن شما کمک نکرد، ممکن است پزشک شما مصرف مکمل های ویتامین D را توصیه کند.

اگر ارتودنتیست به شما یا فرزند شما یک بایت پلیت را توصیه کند، ممکن است گیج شوید. این ابزار دقیقاً چیست و به صاف کردن دندان ها چه ربطی دارد؟ در این مقاله توضیح خواهیم داد که چرا برخی از بیماران به بایت پلیت نیاز دارند.

بایت پلیت چیست؟

بایت پلیت ابزاری کوچک و متحرک است که برای کاهش دیپ بایت استفاده می شود، که به آن اوربایت نیز گفته می شود. این نوعی مال اکلوژن است که باعث می شود ردیف دندان های فک بالا بیشتر از حد معمول پایین بیاید و تا حدی یا به طور کامل ردیف دندان های فک پایین را بپوشاند. برای حصول بهترین نتیجه، ارتودنتیست ها قبل از درمان ارتودنسی با بریس ها، باید این مشکلات بایت را اصلاح کنند.

اصلاح بایت قبل از بریس ها

برخی از بیماران به این موضوع فکر می کنند که چرا اصلاح بایت قبل از درمان با بریس ها مهم است. اولاً، یک بایت بدون مشکل کمک خواهد کرد تا بریس ها به درستی قرار بگیرند. این باعث می شود که درمان تا حد امکان راحت باشد. یک بایت خوب همچنین به عملکرد مؤثر بریس ها کمک می کند. این به کوتاه تر شدن زمان درمان و بهتر شدن لبخند نهایی منجر خواهد شد. این ابزار گاهی اوقات به تنهایی استفاده می شود، در حالی که در برخی مواقع همزمان با بریس ها استفاده می شود.

بایت پلیت در ارتودنسی

بایت پلیت در ارتودنسی

ابزار چگونه عمل می کند؟

بایت پلیت ها به روشی بسیار ساده عمل می کنند. آنها معمولاً درست مانند نگهدارنده ها (ریتینر) از سیم های آکریلیک و فلزی ساخته شده اند. آنها در جلوی دهان بیمار نصب می شوند، جایی که یک پلت فرم ظریف در پشت دندان های جلوی فک بالا ایجاد می کنند. هنگامی که دهان در حالت استراحت قرار دارد، این ابزار به تنظیم مجدد موقعیت فک کمک می کند. سپس ارتودنتیست بایت را در طول زمان بررسی خواهد کرد، پیشرفت درمان را تحت نظر خواهد داشت و در صورت نیاز تنظیمات را انجام خواهد داد.

بایت پلیت ثابت

بایت پلیت ثابت، در صورت نیاز، بخش بسیار مهمی از درمان ارتودنسی شما است. این ابزار برای محافظت از بریس های فک پایین و کاهش عمق بایت به دندان های شما چسبانده می شود. این ابزار در حالی که دندان های جلوی شما را نگه می دارد، به دندان های عقب شما اجازه می دهد تا رشد کنند. ارتودنتیست شما پس از چند ماه که اصلاح انجام شد آن را برخواهد داشت.

بایت پلیت در ارتودنسی

بایت پلیت در ارتودنسی

انتظار چه چیزی را باید داشت؟

ابتدا بایت پلیت روی سقف دهان شما احساس عجیبی بوجود می آورد. شما کمی سفتی روی دندان های کناری و عقب خود احساس خواهید کرد. این دندان ها ممکن است به مدت ۲ تا ۳ روز پس از قرار گرفتن ابزار داخل دهان احساس درد یا حساسیت داشته باشند. روی این دندان ها به آرامی غذا بخورید تا زمانی که احساس بهتری پیدا کنند. در اثر قرار گرفتن زبان شما روی ابزار ممکن است شیارهایی روی آن ایجاد شوند، این شیارها با برداشتن آن ناپدید خواهند شد. مهم تر از همه، دندان های عقب شما به طور موقت با یکدیگر تماس نخواهند داشت که ممکن است در ابتدا جویدن و غذا خوردن را دشوار کند. شما باید فقط روی دندان های جلوی خود به آرامی غذا بخورید. در نهایت، دندان های عقب دوباره شروع به برخورد با یکدیگر خواهند کرد. گفتار شما برای چند روز متفاوت خواهد بود و پس از آن به سرعت به حالت عادی باز خواهد گشت.

بایدها و نبایدها در طول استفاده از بایت پلیت ها

کارهایی که باید انجام داد

  • هنگام مسواک زدن، ابزار را مسواک بزنید.
  • اگر نمی توانید برای خارج کردن مواد غذایی که ممکن است کنار ابزار گیر کنند مسواک بزنید، آنها را با آبکشی خارج کنید.
  • طی چند روز نخست از تیلنول یا سایر داروهای مسکن استفاده کنید.
  • برای اینکه بایت پلیت به درستی عمل کند، باید در مدت زمانی که پزشک دستور داده است، ۲۴ ساعته استفاده شود. هنگام غذا خوردن آن را در جای خود نگه خواهید داشت. فقط زمانی که دندان ها را مسواک می زنید، ابزار را بردارید.
  • هنگام برداشتن آن برای مسواک زدن دندان های خود، بایت پلیت را نیز به طور کامل، اما به آرامی (به طوری که هیچ سیمی را خم نکنید)، با مسواک و خمیر دندان خود مسواک بزنید. یک بار در هفته خیساندن آن در آب همراه با قرص جوشان نیز آن را تمیز نگه خواهد داشت و از تشکیل پلاک و جرم جلوگیری خواهد کرد. همیشه از آب خنک یا ولرم استفاده کنید و هرگز از آب داغ استفاده نکنید.
  • بهتر است بعد از هر وعده غذایی دندان ها و بایت پلیت را مسواک بزنید. اگر نمی توانید، حداقل دهان و ابزار را با آب بشویید تا ذرات غذا خارج شوند.
  • وقتی بایت پلیت شما در دهان شما نیست، همیشه آن را در محفظه نگهدارنده ای نگه دارید که به شما داده شده است.
  • بایت پلیت خود را از دسترس حیوانات خانگی دور نگه دارید، زیرا آنها دوست دارند از آنها به عنوان اسباب بازی برای جویدن استفاده کنند.
  • از آنجا که این یک ابزار جدید است، باید یک دوره عادت کردن را پشت سر بگذارید. ممکن است متوجه افزایش بزاق، اختلال خفیف در گفتار و حساسیت برخی نواحی شوید. این طبیعی است و معمولاً در عرض چند روز برطرف خواهد شد. استفاده مداوم از بایت پلیت این روند را سرعت می بخشد.
  • در چند روز نخست، تا حد امکان با صدای بلند صحبت کنید تا زبان شما به این ابزار عادت کند.
  • ارتودنتیست بایت پلیت شما را به صورت دوره ای بررسی می کند. به خاطر داشته باشید که در هر قرار ملاقات ارتودنسی آن را در مطب همراه داشته باشید.

کارهایی که نباید انجام داد

  • از خوردن خوراکی های چسبناک مانند تافی، کارامل، آب نبات چسبناک، و آدامس خودداری کنید. همچنین از خوردن غذاهای سفت مانند یخ، آجیل ها و آبنبات های سفت خودداری کنید. آنها می توانند به بایت پلیت شما آسیب برسانند یا باعث شکستن آن شوند.
  • بایت پلیت خود را نکشید، خم نکنید، یا باز نکنید، این ممکن است باعث شود که به سمت پایین زاویه پیدا کند و سر راه زبان شما قرار بگیرد.
بایت پلیت در ارتودنسی

بایت پلیت در ارتودنسی

موارد اضطراری

لطفاً در صورت گم شدن یا شکستن بایت پلیتی خود یا بروز هر گونه مشکلی در ساعات عادی اداری با ما تماس بگیرید

ابزارهای دیگری که ممکن است استفاده شوند:

گاهی اوقات قبل از شروع درمان با بریس ها، از ابزارهای دیگری برای تنظیم دندان های بیمار استفاده می شود. آنها شامل وسیع کننده های کام، الاستیک ها و ابزار هدگیر هستند. در حالی که ابزارها بسیار متفاوت هستند، همه آنها یک هدف را دنبال می کنند: تا حد ممکن کمک به بیمار برای داشتن لبخندی سالم. دندانپزشک یا ارتودنتیست شما می توانند در درک ابزارهای مختلفی که ممکن است برای دهان شما نیاز باشند به شما کمک کنند.

ارتودنتیست ها، اغلب باید درخواست های شخصی بیماران خود را با آنچه می دانند مناسب ترین شکل درمان است، بسنجند. این امر بویژه در شرایطی صدق می کند که فردی درخواست بریس های سریع یا ارتودنسی تک فکی را دارد که در آن ابزارها فقط برای یکی از قوس دهانی دندانی، و معمولاً فک بالا استفاده می شوند. اما استفاده از ابزارهای ارتودنسی به صورت تک فکی تنها در شرایط خاص انجام می شود.

برای حرکت دندان هایی که مشکل خاصی دارند.

بسیاری از بیماران ارتودنسی درخواست درمان تک فکی را دارند، زیرا آنها فقط می خواهند بریس ها روی دندان های جلوی فک بالای آنها قرار بگیرند. آنها احساس می کنند ممکن است با انجام این راهکار درمان راحت تر، مقرون به صرفه تر و سریع تری داشته باشند.

در حالی که تنها در مواردی این جایگزین ممکن است مناسب باشد که حرکت جزئی دندان تنها چیزی باشد که لازم است. به عنوان مثال، یک دیاستم (فاصله) جزئی بین دندان های پیشین مرکزی می تواند بسته شود، که بعلاوه اوربایت خفیف را نیز کاهش می دهد. با فرض اینکه بیمار از نتایج زیبایی شناختی (و ارتودنتیست از روابط اکلوزال) راضی باشد، این نوع درمان جایگزین ممکن است گزینه ای قابل انجام باشد.

فشردگی خفیف، همپوشانی دندان ها یا عود ارتودنسی نیز ممکن است بر اساس مورد با ارتودنسی تک فک به اندازه کافی درمان شود.

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

دوره واسط دندانی

بیماران خردسالی که تحت درمان های “فاز ۱” یا مداخله گر قرار دارند، از جمله افرادی هستند که به درمان تک فک نیاز دارند. این معمولاً به دلیل بلوغ فیزیکی آناتومی دهان، رشد دندان ها یا مراحل رویش است. در چنین مواردی، درمان های تک فک می توانند زمینه سازی برای درمان های پیچیده تر فاز ۲ در آینده را مؤثرتر کنند.

تعیین اینکه “آیا درمان تک فک درست است یا خیر”، ممکن است تنها به دلیل آناتومی دهان بیمار، تصمیم ساده ای باشد.

چه زمانی نباید از بریس ها به صورت تک فک استفاده کرد؟

در صورتی که دندان های فک های بالا و پایین به درستی روی یکدیگر قرار نگیرند، تنها کارهای زیادی وجود دارند که می توانند برای همترازی کلی دندان ها انجام شوند. اگر بیمار از گذاشتن بریس روی قوس دندانی مقابل خود اجتناب کند، درمان تک فک می تواند منجر به اپن بایت، کراس بایت یا شکست در اصلاح اوربایت شود. با گذشت زمان، این ممکن است منجر به سایش اکلوزال، شکستگی ترمیم دندانی، یا اختلال مفصل فکی گیجگاهی شود.

درک این موضوع برای یک متخصص دندانپزشکی آسان است، اما ممکن است بیمار نتواند به این درک برسد. یک تشبیه خوب، مقایسه درمان تک فک با پیچاندن درب روی شیشه، تنها با نگه داشتن درب است. تناسب نهایی چیزی نخواهد بود که باید داشته باشد، اگر روی شیشه و درب آن یک “گیره” داشته باشید، همانطور که اگر همزمان روی هر دو قوس دندانی بالا و پایین بریس داشته باشید.

در مورد نگرانی بیمار برای قرار گرفتن تحت درمان “تنها تک فکی” بحث کنید.

بسیاری از بیماران تصور می کنند که اگر از متخصص ارتودنسی خود درخواست کنند که “بریس ها را فقط روی دندان های فک بالای آنها قرار دهد” ۵۰ درصد هزینه کلی درمان ارتودنسی آنها کاهش پیدا خواهد کرد. شما دانش یک متخصص را ندارید که بتوانید این ارزیابی را انجام دهید.

اگر بیمار برای پذیرش یک طرح جامع درمان ارتودنسی تردید دارد، پی ببرید که آیا پرسشی دارد یا به درک بهتر جنبه های این طرح نیاز دارد. اطلاعات مالی را از قبل ارائه دهید، زیرا برخی از افراد ممکن است خجالت بکشند که بپرسند، و به نظر می رسد به همین دلیل برای شروع درمان تردید می کنند.

اگر مکالمه به سمت “قرار گرفتن بریس ها روی یک قوس دندانی بسیار ارزان تر خواهد بود” تغییر جهت داد، بحث را به این نتیجه برسانید که تفاوت قیمت قابل توجهی بین درمان جامع (فک بالا و پایین) و درمان تک فک وجود ندارد و دلیل آن را توضیح دهید. این اطلاعات باید تحت هر شرایطی که بیمار درخواست درمان تک فک دارد ارائه شوند.

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

سیم های کمانی “سوپرالاستیک” و الاینرهای شفاف

برندهای مدرن ارتودنسی شروع به هدف قرار دادن این بازار با سیستم های دارای طراحی ویژه کرده اند که از بیومکانیک های بهینه سازی نیرو برای درمان تنها یک فک استفاده می کنند. اگر اتصالات، رابر بندها، TAD ها یا سایر ملزومات اساساً برای شرایط خاص الزامی نیستند، یک الاینر شفاف یا سیستم سیم کمانی سوپر پلاستیک ممکن است این کار را انجام دهد.

تجزیه و تحلیل اضافی برای برقراری تماس نهایی

با تجزیه و تحلیل سفالومتری دیجیتال که توسط متخصصان رادیوگرافی انجام می شود، این امکان فراهم می شود تا دقیق ترین و کارآمدترین روش درمان ارتودنسی برای بیمار طراحی و اجرا شود. در مواردی مانند درمان تک فک که ممکن است جویای نظر متخصص دوم شوید، خواندن سفالومتری دیجیتال را می توان در یک بازه زمانی اثربخش و بدون ارجاع بیمار به جای دیگر یا کاهش بهره وری انجام داد.

تعیین گزینه های شما

یکی از مبانی طراحی درمان و ارائه مورد، ارائه تمام گزینه های قابل انجام برای درمان نگرانی های بیمار و ارزیابی مزایای هر کدام به بیمار است. برای ارتودنتیست هایی که تمایل دارند جهت گیری خاصی نسبت به موارد ارتودنسی تک فک داشته باشند، وقتی این گزینه نادیده گرفته می شود، ممکن است تشویق بیمار به پذیرش طرح مراقبتی دشوار باشد.

دانستن این موضوع که بیمار هر درمانی غیر از درمان تک فک را رد می کند، باید در برابر اینکه آیا درمان به جای سودمند بودن مضر است یا خیر، ارزیابی شود. مطمئناً، ممکن است ارجح ترین روش درمانی نباشد- بخصوص اگر در حال طراحی دوره درمان برای خود یا فرزندتان بوده اید- اما اگر این تنها چیزی است که بیمار مایل به در نظر گرفتن آن است، باید آن را در نظر داشت.

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا ارتودنسی فقط برای یک فک امکان پذیر است؟

آیا زمان آن رسیده که خارج از عرف فکر کنیم؟

در دندانپزشکی، فناوری و درمان ها می توانند از یک دهه تا دهه دیگر به طور قابل توجهی تغییر کنند. آنچه در دانشگاه به ما آموزش داده می شود، ممکن است پس از گذشت چند سال کاملاً منسوخ شود و مطالعات جدید یافته های تحقیقات بالینی جدیدتر را نشان دهند. وقتی صحبت از درمان تک فک به میان می آید، بسیار مهم است که با ذهنی باز وارد فرآیند طراحی درمان شوید. با توجه به ماهیت مورد به مورد بیماران به طور کلی، استثناءهایی وجود دارد که ارزش در نظر گرفته شدن دارند.

اگر یک ارتودنتیست در درمان تک فکی تازه کار است، باید سعی کند با متخصصین همکار که می توانند در طراحی درمان این مورد، در طول مراحل تشخیص اولیه و ارزیابی کمک کنند، مشورت کند؛ به این ترتیب می توانید از ابتدای درمان از مثبت بودن نتیجه درمان اطمینان حاصل کنید.

متخصصان ارتودنسی همه گزینه ها را در نظر می گیرند

ارتودنتیست شما با استفاده از تصاویر دیجیتال رادیوگرافی سفالومتری با اشعه ایکس می تواند وضعیت بیمار را به طور مؤثر ارزیابی کند، تا حین طراحی درمان، تمام اطلاعات را در اختیار داشته باشد. این امر باعث صرفه جویی در زمان ارزشمند شما می شود بدون اینکه کیفیت مراقبتی که به شما ارائه می شود به خطر بیفتد.

هنگامی که بریس های خود را در فواصل زمانی منظم توسط متخصص ارتودنسی تنظیم می کنید، اکثر بیماران از چند ساعت تا چند روز بعد از انجام آن احساس درد دارند.

در این مقاله توضیح خواهیم داد که چرا براکت های شما نیاز به تنظیم شدن دارند، هر چند وقت یک بار باید آنها را سفت کنید، وقتی آنها را تنظیم می کنید چه اتفاقی می افتد و برای کاهش ناراحتی که ممکن است بعد از آن احساس کنید چه کاری باید انجام دهید.

چرا بریس ها باید سفت شوند؟

دلیل اصلی نیاز بریس ها به سفت شدن با استفاده از تنظیمات تخصصی ارتودنسی این است که اطمینان حاصل شود که بریس های شما با موفقیت دندان های شما را حرکت می دهند.

بریس ها به دندان های شما فشار وارد می کنند که به دندان ها اجازه می دهد به سمت موقعیت مطلوب خود حرکت کنند. با حرکت دندان های شما، بریس ها شل می شوند و باید مجدداً توسط متخصص ارتودنسی سفت و تنظیم شوند تا اطمینان حاصل شود که فشار مستمری به دندان های شما وارد می شود.

ارتودنتیست شما از رابر بندها و کش های تازه برای تنظیم بریس ها و سیم های شما، و از اعمال فشار ملایم استفاده می کند تا مطمئن شود دندان های شما در جهت درست در حال حرکت هستند.

هر چند وقت یک مرتبه باید بریس های خود را سفت کنید؟

متخصص ارتودنسی شما هر ۴- ۸ هفته یک مرتبه قرار ملاقات های معاینه را برای تنظیم بریس های شما برنامه ریزی خواهد کرد.

سفت کردن بریس ها چقدر طول می کشد؟

به طور متوسط، یک جلسه تنظیم ارتودنسی حدود ۲۰ تا۳۰ دقیقه طول می کشد.

سفت کردن بریس

سفت کردن بریس

بریس ها چگونه سفت می شوند؟

هنگام تنظیم بریس ها، می توانید انتظار مراحل زیر را داشته باشید:

  • برداشتن رابر بندهای شما که سیم کمانی را روی براکت ها نگه می دارند (اگر براکت های شما خود تنظیم شونده یا دیمون باشند، هیچ رابر بندی وجود ندارد زیرا براکت ها دارای درهای مخصوصی هستند که سیم را در جای خود محکم می کنند)
  • جدا کردن سیم کمانی
  • سپس ارتودنتیست دندان های شما و موقعیت آنها را بررسی خواهد کرد
  • پس از این کار، ارتودنتیست شما یا سیم کمانی قدیمی، یا سیم جدید را روی براکت های شما قرار می دهد.
  • در نهایت، ارتودنتیست شما لیگاچورهای الاستیک جدیدی را برای نگه داشتن سیم کمانی روی براکت ها قرار می دهد (برای بریس های خود تنظیم شونده یا دیمون لازم نیست)

آیا سفت کردن بریس ها درد دارد؟

پس از تنظیم و سفت کردن بریس ها، ممکن است برای چند روز کمی درد و ناراحتی داشته باشید. نگران نباشید، این طبیعی است زیرا تنظیم و سفت کردن بریس ها به معنای افزایش فشار است زیرا با حرکت دندان ها به موقعیت جدید همراه است. هر تنظیم یک گام در جهت درست به سمت دندان های همراستا است.

بریس ها بعد از سفت شدن چه مدت درد دارند؟

این کاملاً به فرد بستگی دارد، اما معمولاً بیماران به مدت ۱- ۳ روز پس از ویزیت، ناراحتی جزئی را تجربه می کنند. پس از شش ماه نخست از نصب بریس ها، درد و ناراحتی بعد از هر بار ملاقات کاهش می یابد.

سفت کردن بریس

سفت کردن بریس

نکاتی برای تسکین درد بریس ها

ممکن است هنگام تعویض و تنظیم بریس ها کمی درد احساس کنید- این شامل سفت کردن بریس ها، خم شدن یا در صورت لزوم، تعویض سیم ها می شود- اما راه هایی برای تسکین درد وجود دارند:

  1. بی حس کننده های دهانی را امتحان کنید.

با استفاده از یک سواب پنبه ای یا انگشت خود، یک بی حس کننده دهانی مانند اوراژل را مستقیماً روی دندان ها و لثه های حساس خود بمالید. بی حس کننده های دهانی باعث از بین رفتن حساسیت لثه ها و دندان های شما می شوند که به کاهش ناراحتی یا دردی کمک می کنند که ممکن است حین جابجایی زیاد دندان های خود احساس کنید.

  1. داروی مسکن بدون نسخه یا OTC مصرف کنید.

هنگام مصرف داروهای بدون نسخه، مطمئن شوید که دستورالعمل ها را به خوبی خوانده اید و دستورالعمل های مربوط به دوز را به دقت دنبال می کنید.

  1. ازکیسه یخ استفاده کنید.
  2. آب سرد بنوشید.
  3. غذاهای نرم بخورید.
  4. موم ارتودنسی استفاده کنید.

ارتودنتیست شما به احتمال زیاد یک موم ارتودنسی غیرسمی به شما خواهد داد. این موم برای تسکین درد عالی است زیرا با ایجاد مانعی که از تحریک بیشتر دهان توسط انتهای تیز براکت ها جلوگیری می کند، از داخل لثه، گونه ها و لب ها در برابر براکت های بریس ها محافظت می کند. هنگام استفاده از موم ارتودنسی، حتماً دستورالعمل های ارائه شده توسط ارتودنتیست را دنبال کنید.

  1. ماساژ لثه را فراموش نکنید.

اگر لثه های شما متورم شده اند، ماساژ آرام لثه های خود به صورت دایره ای با یکی از انگشتان خود را امتحان کنید. می توانید این کار را فقط با یک انگشت یا با یک تکه یخ انجام دهید تا زمانی که لثه های متورم شما آرام شوند.

  1. شستشو با آب نمک گرم نیز مفید است.

اگر پس از سفت شدن بریس ها، بریدگی یا زخمی در دهان و لثه های خود دارید، غرغر کردن با آب نمک گرم می تواند به بهبود بریدگی ها و زخم ها کمک کند و هر گونه دردی که ممکن است احساس کنید را کاهش می دهد.

  1. باید صبور باشید.

هدف خود را از دست ندهید: یک لبخند زیبا و سالم با خط فک جذاب. ناراحتی و دردی که تجربه می کنید فقط چند روز طول خواهد کشد، اما لبخند جدید شما همیشه همراه شما خواهد بود. پس از سفت کردن بریس ها، از آن به درستی مراقبت کنید.

سفت کردن بریس

سفت کردن بریس

بعد از سفت شدن بریسها چه بخوریم؟

غذاهای نرمی که باید بعد از سفت شدن بریس بخورید

برای جلوگیری از ناراحتی بیشتر، بسته به حساسیت دندان های خود، باید حواس تان باشد که بعد از تنظیم بریس ها چه می خورید. غذاهایی که می خورید باید به راحتی جویده و بلعیده شوند. این خوراکی ها عبارتند از:

  • موز
  • تخم مرغ
  • پوره سیب زمینی
  • رشته فرنگی
  • بلغور جو دوسر
  • برنج
  • اسموتی ها
  • سوپ ها
  • نان ذرت مکزیکی
  • ماست

غذاهایی که بعد از سفت شدن بریس ها باید از آنها اجتناب کنید

چند غذا وجود دارند که بعد از سفت کردن بریس ها باید از آنها اجتناب کنید، زیرا می توانند باعث ایجاد درد و ناراحتی بیشتری شوند. این خوراکی ها عبارتند از:

  • آب نبات جویدنی
  • چیپس
  • گرانولا
  • سبزیجات و میوه های سفت (سیب، هویج، انگور، گلابی و غیره)
  • آجیل
  • گوشت های سخت و سفت

اگر در حال بررسی براکت ها هستید یا نیاز به تنظیم بریس دارید، برای مشاوره ارتودنسی با ما تماس بگیرید.

آیا نگران این هستید که ممکن است دندان شما یا شاید دندان کودک شما آبسه کرده باشد؟ و شما احتمالاً در این فکر هستید که چگونه آبسه دندان را درمان کنید. آبسه داخل دهان یک مشکل پزشکی جدی است که باید به سرعت مورد توجه قرار گیرد. و شما می خواهید آن را به سرعت حل کنید زیرا درد آبسه دندان می تواند نسبتاً شدید باشد.

خوشبختانه، دندانپزشک شما قادر خواهد بود در درمان سریع آبسه دندان، از جمله با آنتی بیوتیک های آبسه دندان، اگر عفونت دهان شدید باشد، به شما کمک کند.

برای کمک به شما در تلاش برای یادگیری بیشتر در مورد آبسه دهان، در این مقاله به پرسش های زیر پاسخ خواهیم داد:

  • آبسه دندان چیست؟
  • چه چیزی باعث آبسه دندان می شود؟
  • به کدام علائم آبسه دندان باید توجه کرد؟
  • درمان آبسه دندان شامل چه مواردی است؟
  • بهترین آنتی بیوتیک ها برای آبسه دندان دندان کدامند؟
  • چگونه متوجه شد که عفونت دندان گسترش یافته است؟

ما همچنین نکاتی برای جلوگیری از بروز عفونت های دهان و دندان و حفظ سلامت دهان ارائه خواهیم داد.

آبسه دندان

آبسه دندان

آبسه دندان چیست؟

آبسه دندان، حفره ای پر از چرک است که زمانی پر می شود که یک عفونت باکتریایی باعث تجزیه بافت می شود. به طور معمول این آبسه دهان به صورت مشهودی به شکل یک آبسه روی لثه ظاهر می شود. آبسه می تواند در بخش های مختلف بدن ایجاد شود. آنها یک مکانیسم دفاعی طبیعی هستند، و هدف آنها جلوگیری از رسیدن عفونت به بخش های دیگر بدن است. نتیجه انباشته شدن چرک معمولاً بسیار دردناک است.

وقتی صحبت از آبسه دهان به میان می آید، هم لثه ها و هم خود دندان ها در معرض خطر قرار دارند. آبسه دندانی داخل دهان می تواند باعث فرسایش ساختار پریودنتال (که از دندان ها حمایت می کند) و استخوان فک و وارد آمدن آسیب های جبران ناپذیر شود. در برخی موارد ممکن است به کشیدن دندان نیاز داشته باشید.

با درک علائم آبسه دندان و جستجوی درمان تخصصی، به محض نگران شدن در مورد عفونت دندان، می توانید احتمال عفونت بیشتر و بروز عوارض را کاهش دهید.

انواع آبسه دندان

سه نوع اصلی آبسه دهان وجود دارد: لثه ای، پریودنتال و پری اپیکال. عامل متمایز کننده برای هر یک از آنها محل تشکیل آبسه است.

آبسه لثه ای

آبسه لثه یا آبسه لثه ای، آبسه ای درون لثه است که روی سطح بافت در خط لثه دندان ها (لثه) تشکیل می شود. برای برخی افراد، آبسه لثه تا حدودی شبیه یک جوش روی لثه است. این آبسه دهان روی لثه اغلب نتیجه آسیب خارجی به لثه است، به عنوان مثال ناشی از ورود غذا به زیر خط لثه. همچنین در نتیجه آسیب هایی مانند فرو رفتن یک خلال دندان به داخل لثه، ممکن است آبسه لثه را تجربه کنید.

اگر آبسه دهان روی لثه زود تشخیص داده شود، درمان و بهبودی آن نسبتاً آسان است. با این حال، در صورت عدم درمان، آبسه های لثه می توانند پیشرفت کنند و به آبسه پریودنتال تبدیل شوند و باعث وارد آمدن آسیب بیشتر به دهان شوند.

آبسه پریودنتال

برخلاف آبسه لثه، این نوع آبسه دندان در جاهای عمیق تر درون پاکت های لثه ایجاد می شود. از آنجا که جایی برای تخلیه چرک وجود ندارد، آبسه دهان به بافت اطراف و استخوان فک گسترش می یابد.

آبسه پری آپیکال

این نوع آبسه دهان از داخل پالپ نرم دندان آغاز می شود، که معمولاً نتیجه پوسیدگی داخل عمق دندان است. هنگامی که پوسیدگی دندان، باعث فرسایش مینا و عاج محافظ دندان می شود، باکتری ها می توانند به اعصاب و پالپ دندان حمله کنند.

چرک ناشی از این عفونت ممکن است در خط لثه دندان ها ظاهر شود، شبیه به یک لثه آبسه کرده، اما معمولاً با گسترش به بافت اطراف ختم می شود که ملتهب می شود.

آبسه دندان عقل

آبسه های دندان عقل نوع خاصی از آبسه های پری آپیکال هستند، زیرا تمیز کردن دندان های عقبی سخت تر است. علاوه بر این، تشخیص حفره های روی این دندان ها و درمان زود هنگام آنها برای دندانپزشک دشوارتر است.

آبسه دندان

آبسه دندان

مراحل آبسه دندان

مراحل مختلف آبسه دندان را می توان در سه بخش خلاصه کرد:

  • پوسیدگی دندان: این نخستین مرحله آبسه دندان است. تجمع باکتری روی سطح دندان باعث ایجاد پلاک می شود. پلاک مینای دندان را می خورد و باعث ایجاد حفره می شود. باکتری به کار خود ادامه می دهد و راه خود را به داخل دندان و به لایه عاج باز می کند. هنگامی که باکتری ها از عاج عبور می کنند و وارد پالپ می شوند، شروع آبسه دندان را خواهید داشت.
  • پالپ عفونی: دومین مرحله از مراحل آبسه دندان، عفونت پالپ (پالپیت) است. اکنون باکتری درون پالپ دندان است، و باعث عفونی شدن پالپ می شود. اعصاب شروع به از بین رفتن می کنند، سیستم ایمنی بدن به دنبال عفونت می رود و التهاب بیشتری ایجاد می شود. چرک در اطراف ریشه دندان در حال از دست رفتن ایجاد می شود، و باعث بروز آبسه دندان می شود.
  • گسترش عفونت دهان: اگر آبسه دندان به سومین مرحله خود برسد، می تواند شروع به گسترش عفونت به سایر قسمت های دهان شما کند. آبسه های دندان ممکن است در کنار بافت استخوانی پاره شوند و در امتداد استخوان فک پخش شوند. اگر هرگز درمان نشوند، حتی می توانند کشنده باشند.

علل آبسه های داخل دهان

دهان شما به طور طبیعی حاوی باکتری است و وقتی به خوبی تمیز نشود، این باکتری روی دندان ها و لثه های شما پلاک ایجاد می کند. زمانی که اسید تولید شده توسط پلاک شروع به پوسیدگی دندان یا لثه کند، عفونت دندان ایجاد می شود.

همانطور که در بالا ذکر شد، آبسه ها معمولا زمانی اتفاق می افتند که پوسیدگی دندان بدون درمان باقی بماند تا گسترش یابد. سایر دلایل احتمالی عفونت عبارتند از:

  • بیماری لثه (ژنژیویت)
  • یک دندان ترک خورده
  • تروما
  • عوارض جراحی دندان مانند ایمپلنت ها، درمان ریشه و کشیدن دندان
  • محکم مسواک زدن
  • گیر کردن غذا بین دندان ها و لثه ها

افرادی که بهداشت دهان و دندان ضعیفی دارند، به دلیل افزایش پلاک، بیشتر مستعد ابتلا به آبسه های دهان هستند. هر گونه آسیب به دندان ها و لثه ها یا جراحی آنها می تواند احتمال بروز عفونت را افزایش دهد زیرا قسمت های ظریف دهان در معرض باکتری قرار می گیرند.

علاوه بر این، افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض خطر گسترش عفونت های دندانی قرار دارند که منجر به آبسه دهان می شوند. سیستم ایمنی بدن تحت تأثیر برخی بیماری های زمینه ای خاص مانند دیابت ها قرار می گیرد. برخی از درمان های پزشکی مانند شیمی درمانی نیز ایمنی طبیعی بیمار را کاهش می دهند.

گرچه هیچ یک از این موارد به صورت خودکار منجر به بروز آبسه های دندان یا لثه نمی شوند، اما همه آنها عواملی هستند که خطر عفونت دهان را افزایش می دهند.

علائم آبسه دندان

در بیشتر موارد، علائم یک دندان عفونی غیرقابل تحمل هستند. در عوض، علائم آبسه دندان شما احتمالاً شامل درد شدید و مشکل در خوردن است. به طور خاص، علائم آبسه دندان عبارتند از:

  • درد مداوم و ضربان دار
  • درد هنگام ضربه زدن به دندان
  • افزایش درد هنگام خوردن غذاها یا نوشیدنی های سرد یا داغ
  • ناراحتی بیشتر هنگام قرار دادن دندان ها روی یکدیگر یا جویدن غذا
  • طعم بد تلخ یا سوخت مانند داخل دهان ناشی از تخلیه چرک
  • بوی بد دهان ناشی از عفونت
  • تورم و قرمزی صورت یا لثه ها
  • خونریزی لثه ها
  • دندانی که لق شده و یا تغییر رنگ داده است
  • یک برآمدگی به اندازه نخود روی لثه ها یا جوش داخل دهان
  • دندان ممکن است در اثر آبسه تغییر رنگ دهد

علائم جدی تر آبسه دندان که ممکن است نشان دهنده عوارض آبسه دندان باشند عبارتند از:

  • تب
  • سردرد
  • حالت تهوع
  • اسهال
  • تورم غدد لنفاوی
  • گسترش درد به فک، گوش یا گردن در همان سمت دندان عفونی
  • مشکل در باز کردن دهان (تریسموس)
  • مشکل در تنفس یا بلع (دیسفاژی)
  • خستگی عمومی

این علائم دندان عفونی معمولاً به صورت کاملاً ناگهانی ظاهر می شوند. و در عرض چند ساعت ممکن است درد طاقت فرسایی به سراغ شما بیاید.

توجه داشته باشید که بیماران می توانند یک دندان درد اولیه را به عنوان بخشی از علائم آبسه دندان خود تجربه کنند، که سپس از بین می رود. به راحتی می توان تصور کرد که مشکل برطرف شده است، اما اینطور نیست. پالپ دندان شما نمی تواند خودش را بهبود دهد، اما زمانی که عصب تخریب شده است، هیچ دردی را تجربه نخواهید کرد. تنها زمانی که عفونت از طریق دندان از دست رفته به لثه ها و بافت اطراف گسترش یابد، علائم آبسه دندان دوباره ظاهر خواهند شد. در این مرحله، آسیب های بسیار گسترده تری وارد شده اند.

برای پرهیز از عوارض و مشکلات آبسه دندان، به محضی که متوجه علائم عفونت دندان می شوید، حتی اگر به صورت خود به خود ناپدید شوند، باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

اگر مطمئن نیستید که علائم شما به چه معنا هستند، همین الان می توانید با یک دندانپزشک صحبت کنید. در حال حاضر پزشکان زیادی در سراسر کشور به صورت آنلاین مشاوره های پزشکی ارائه می دهند. آنها می توانند علائم آبسه دندان شما را ارزیابی کرده و بهترین اقدام را به شما توصیه کنند. اگر درد شدید دارید یا نگران عفونت هستید، اما نمی توانید همین حالا به دندانپزشک مراجعه کنید، مشاوره آنلاین می تواند گزینه خوبی باشد.

آبسه دندان

آبسه دندان

آبسه حاد دهان در مقایسه با آبسه مزمن دهان

آبسه دندانی در دهان ممکن است به صورت توده ای به اندازه نخود یا پاکت چرکی روی لثه ظاهر شود.

علائم آبسه دندانی فوق همگی مشخصه ویژه چیزی هستند که تحت عنوان آبسه دندان حاد نامیده می شود. این نوع آبسه به سرعت گسترش می یابد و معمولاً باعث بروز ناراحتی و درد شدید برای بیمار می شود.

از طرف دیگر، آبسه مزمن دندانی به کندی رشد می کند و ممکن است باعث بروز هیچ دردی نشود. بنابراین بیمار از وجود آبسه بی اطلاع است و تنها با عکس رادیوگرافی دندانی با اشعه ایکس می توان آن را شناسایی کرد. این معمولاً یک آبسه پری آپیکال است، که به تدریج از طریق ریشه دندان و به بافت اطراف گسترش می یابد.

در نهایت، چرک ممکن است باعث ایجاد یک تونل داخل استخوان و بافت شود، که تحت عنوان “فیستول” یا “مسیر سینوسی” شناخته می شود. این به چرک اجازه تخلیه شدن می دهد و مانند یک جوش داخل دهان به نظر می رسد. اگر چیزی شبیه این را داخل دهان خود مشاهده یا احساس کردید، حتی در صورت تجربه نکردن دیگر علائم آبسه دندان، باید با دندانپزشک خود مشورت کنید. اگر چرک شروع به تخلیه شدن از فیستول کند، از طعم بد داخل دهان خود متوجه آن خواهید شد.

آبسه دندان شده چگونه به نظر می رسد؟

اگر فکر می کنید ممکن است آبسه دندانی داشته باشید، ممکن است به دنبال تصاویر آبسه دندان باشید تا بفهمید آبسه داخل دهان چگونه به نظر می رسد. به خاطر داشته باشید که همه آبسه ها در خارج قابل مشاهده نیستند، بنابراین مراجعه به دندانپزشک را تنها به این دلیل که نمی توانید علائم بیرونی عفونت را مشاهده کنید، به تعویق نیندازید.

گرچه برخی از آبسه های دهان ممکن است به شکل یک برآمدگی کوچک داخل دهان ظاهر شوند (مانند تصویر بالا)، برخی از علائم دندان عفونی به صورت تورم بسیار بیشتر یا داخل دهان یا روی صورت ظاهر می شوند.

عکس های آبسه دندان

این تصاویر آبسه دندان جنبه های مختلفی از ظاهر آبسه دهان را نشان می دهند:

علائم خارجی

تورم صورت

تورم غدد لنفاوی

علائم داخلی

تورم در اطراف دندان آسیاب

سوراخ در سقف دهان

آری، برخی از این تصاویر آبسه های دندان کاملاً هشدار دهنده هستند، اما اگر این علائم آبسه دندانی را تشخیص دادید، نفس عمیق بکشید، آرام باشید و با دندانپزشک خود تماس بگیرید، که با مهارت کامل در روند درمان به شما کمک خواهد کرد. مطمئن شوید که در اسرع وقت مراقبت های تخصصی را دریافت می کنید تا از منجر شدن آن به بستری در بیمارستان جلوگیری کنید، اتفاقی که هر ساله به دلیل آبسه های دندانی برای هزاران نفر رخ می دهد.

آبسه دندان

آبسه دندان

درمان آبسه دندان

درد آبسه دندان می تواند شدید باشد و مانع درست غذا خوردن بیمار شود. در این مورد، ممکن است بهتر باشد تحت درمان اورژانسی دندانپزشکی قرار بگیرید. حتی اگر درد آبسه دندان قابل تحمل باشد، در اسرع وقت باید به دندانپزشک مراجعه کنید تا از بروز آسیب و عوارض بیشتر جلوگیری کنید.

اگر در تنفس یا بلع مشکل دارید، یا تب یا تورم صورت دارید، با اورژانس تماس بگیرید یا مستقیماً به اورژانس مراجعه کنید. اینها علائمی از گسترش بیشتر عفونت دندان به فک و احتمالاً جریان خون هستند، بنابراین شما نیاز به درمان فوری آبسه دندان دارید.

ممکن است در حال فکر کردن به این موضوع باشید که چگونه می توان بدون مراجعه به دندانپزشک از شر آبسه دندان خلاص شد. خوب، به زبان ساده، هیچ راه بی خطری وجود ندارد. از آنجا که آبسه ها بوسیله باکتری های مضر ایجاد می شوند، درمان بدون ابزارها و آموزش مناسب می تواند بسیار خطرناک باشد.

برای یک متخصص، درمان آبسه لثه نسبتاً ساده است. دندانپزشک شما ممکن است با گرفتن عکس رادیوگرافی دندانی با اشعه ایکس برای تعیین میزان گستردگی آبسه و نوع درمان مورد نیاز شروع کند. سپس، اولین اولویت در درمان هر گونه آبسه دندان، تخلیه چرک ایجاد شده و حذف منبع عفونت است.

تخلیه آبسه لثه

روش انجام این کار به نوع آبسه دهان بستگی خواهد داشت. این کار با اعمال فشار ملایم و تخلیه چرک، درست مانند جوش روی پوست، امکان پذیر است. (این درمان را در منزل امتحان نکنید، دندانپزشک شما می داند که آبسه لثه را چگونه به طور ایمن و مؤثر تخلیه کند.) دندانپزشک سپس از یک پروب کوچک برای خراش دادن مواد عفونی باقی مانده از داخل آبسه استفاده می کند.

در موارد دیگر، دندانپزشک ممکن است مجبور شود یک برش کوچک در بافت لثه ایجاد کند تا به ناحیه عفونی دسترسی پیدا کند.

دیگر به درمان آبسه دندان نیاز نخواهد بود، به شرطی که عفونت به ساختار پریودنتال گسترش نیافته باشد، گرچه مصرف آنتی بیوتیک ها برای عفونت دندان ممکن است به بهبودی کمک کنند.

اگر آبسه لثه داشته اید که به صورت خود به خود پاره شده است، ممکن است متوجه شده باشید که با آزاد شدن فشار، درد به طور قابل توجهی کاهش یافته است. با این حال، به این معنا نیست که عفونت دهان از بین رفته است. همچنان باید به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا ناحیه را به درستی پاکسازی کند.

در جایی که به دلیل آبسه پریودنتال فیستول روی لثه ایجاد شده است، دندانپزشک یک پروب نازک درون سوراخ قرار می دهد. آنها سپس یک تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس می گیرند (در حالی که پروب هنوز در جای خود قرار دارد)، و از این طریق می توانند منبع اصلی عفونت را مشاهده کنند.

باز هم، اگر می پرسید چگونه آبسه دندان را در منزل تخلیه کنید، نباید این را بپرسید. دندانپزشک بهترین فرد برای انجام این فرایند است.

درمان ریشه دندان برای آبسه

آبسه های پری آپیکال را اغلب می توان با درمان ریشه درمان کرد. این شامل ایجاد یک حفره درون تاج دندان برای دسترسی به محفظه پالپ عفونی است. دندانپزشک چرک را از داخل آبسه تخلیه می کند، حفره را پاکسازی و ضد عفونی می کند و آن را با مواد پرکننده پر می کند. اگر دندان ضعیف شده باشد، روکش دندان می تواند به افزایش طول عمر آن کمک کند.

آبسه دندان

آبسه دندان

عوارض آبسه دندان

اگر آبسه شما درمان نشود، برخی از عوارض جدی آبسه وجود دارند که می تواند منجر به لزوم کشیدن دندان شوند. در مورد درمان آبسه پری اپیکال و پریودنتال، اگر عفونت گسترش یافته و استخوان فک یا الیاف پریودنتال لیگامان را درگیر کرده باشد، ممکن است کشیدن یک یا چند دندان نیاز باشند. با این حال، کشیدن دندان آخرین راه حل است، و تنها در صورتی انجام خواهد شد که دندانپزشک تشخیص دهد که استخوان بیش از حد فرسوده شده است و دیگر نتواند دندان ها را پشتیبانی کند.

برای درمان آبسه پریودنتال، دندانپزشک ابتدا پاکسازی عمیق پاکت لثه را انجام خواهد داد. سپس می تواند مقدار عفونت را ارزیابی کند. تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس دهان نیز نشان خواهند داد که عفونت تا چه اندازه گسترش یافته است.

آبسه ممکن است باعث لق شدن دندان شده باشد، و در این صورت، کشیدن دندان ممکن است تنها راه حل باشد. همچنین در مواردی که عفونت مجدد پس از تخلیه آبسه رخ می دهد، یا زمانی که عفونت در دندانی بوجود می آید که قبلاً تحت درمان ریشه قرار گرفته است، ممکن است کشیدن دندان ضروری باشد.

دارو برای درمان آبسه دندان

پس از درمان آبسه دندان، هر گونه درد باقیمانده را می توان با مسکن های متداول بدون نسخه مانند ایبوپروفن و تیلنول کنترل کرد. مگر اینکه داروی دیگری غیر از اینها تجویز شده باشد، افراد بزرگسال می توانند ۲۰۰ – ۴۰۰ میلی گرم ایبوپروفن را هر ۶ – ۸ ساعت، تا حداکثر ۱۲۰۰ میلی گرم هر ۲۴ ساعت مصرف کنند. برای استامینوفن (تیلنول/ پاراستامول) دوز توصیه شده ۳۲۵- ۱۰۰۰ میلی گرم هر ۴- ۶ ساعت، حداکثر تا ۴۰۰۰ میلی گرم (هشت قرص ۵۰۰ میلی گرم) در ۲۴ ساعت است.

همراه با مسکن های OTC، دندانپزشک شما استراحت کافی و محدود کردن جویدن تا زمان بهبودی کامل صرفاً به غذاهای نرم را توصیه خواهد کرد.

درمان با آنتی بیوتیک های آبسه دندان

اگر فکر می کنید آبسه دارید، شاید از خود بپرسید که چگونه آبسه دندان را درمان کنید. بسته به وخامت آبسه، دندانپزشک ممکن است یک آنتی بیوتیک برای عفونت دندان تجویز کند. آنتی بیوتیک های آبسه دندان معمولاً تنها زمانی تجویز می شوند که بیمار تب داشته باشد یا عفونت به صورت خاص گسترش یافته باشد. برخی از متداول ترین آنتی بیوتیک های آبسه دندان عبارتند از:

  • پنی سیلین: پنی سیلین یکی از متداول ترین آنتی بیوتیک ها برای دندان عفونی است.
  • آموکسی سیلین: آموکسی سیلین هم در گروه پنی سیلین ها قرار می گیرد و یکی دیگر از آنتی بیوتیک های متداول برای آبسه دندان است.
  • مترونیدازول: دندانپزشک شما ممکن است مترونیدازول را همراه با پنی سیلین برای پوشش گونه های مختلف باکتری برای شما تجویز کند.
  • کلیندامایسین: اگر به پنی سیلین حساسیت دارید، ممکن است بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت دندان شما باشد.
  • اریترومایسین: این نیز نمونه دیگری از آنتی بیوتیک ها برای آبسه دندان است که اگر به آنتی بیوتیک های متداول تر مانند پنی سیلین حساسیت داشته باشید، ممکن است برای شما تجویز شود.

اگر دندانپزشک شما برای آبسه لثه آنتی بیوتیک تجویز کند، در مورد دوز و مدت زمان اثربخشی آنتی بیوتیک آبسه دندان برای شما توضیح خواهد داد. در صورت داشتن هر گونه حساسیت یا مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های خاص، آن را به دندانپزشک خود متذکر شوید.

نکاتی برای مصرف صحیح آنتی بیوتیک ها

مهم است که دستورالعمل های دندانپزشک خود را برای مصرف آنتی بیوتیک ها برای عفونت دهان دنبال کنید. همیشه دوره کامل درمان را به پایان برسانید، حتی اگر قبل از اتمام دارو احساس بهبودی می کنید. اگر پس از اتمام درمان آنتی بیوتیک خود همچنان احساس ناخوشایندی دارید، با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

اگر یک نوبت را فراموش کردید، به محض یادآوری آن را مصرف کنید، مگر اینکه تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی نزدیک باشد. در این صورت، نوبت فراموش شده را نادیده بگیرید و برنامه تجویز شده خود را ادامه دهید. برای جبران نوبت فراموش شده، دوز مصرف را دو برابر نکنید.

کپسول ها را با یک لیوان پر آب مصرف کنید تا دارو باعث تحریک گلو نشود.

هزینه درمان آبسه های داخل دهان چقدر است؟

هیچ هزینه ثابتی برای درمان آبسه دهان وجود ندارد. نه تنها هزینه های درمان عفونت دندان از دندانپزشکی به دندانپزشک دیگر و در مناطق مختلف متفاوت است، بلکه نوع درمان مورد نیاز برای عفونت دندان برای هر بیمار متفاوت است. بسیاری از بیمه نامه های دندانپزشکی بخشی یا تمام هزینه های درمان عفونت دندان را تقبل می کنند.

در مورد آبسه دندان چه چیزی باید از دندانپزشک خود بپرسید؟

اگر مشکوک به داشتن آبسه دهان هستید، در اینجا چند پرسش وجود دارند که ممکن است بخواهید در زمان مراجعه از دندانپزشک خود بپرسید:

  • علائم عفونت دندان چیست؟
  • کدام نوع آبسه دهانی را دارم؟
  • چه درمان آبسه دندانی را توصیه می کنید؟
  • آیا گزینه دیگری برای درمان عفونت دندان وجود دارد؟
  • درمان آبسه دندان چقدر طول می کشد و به چند ویزیت نیاز دارم؟
  • آیا برای بهبودی نیاز به مرخصی از کار نیاز دارم؟
  • در آینده چند وقت یکبار باید برای معاینه مراجعه کنم؟
  • چه محصولات مراقبت از دهانی را پیشنهاد می کنید؟

در برخی موارد، دندان های آسیب دیده به مرور زمان تغییر رنگ می دهند. ممکن است بخواهید از دندانپزشک خود بپرسید که احتمال این امر در مورد دندان شما چقدر است و در صورت تغییر رنگ دندان ممکن است چه گزینه هایی برای سفید کردن دندان در دسترس باشند.

آبسه دندان

آبسه دندان

نحوه درمان آبسه دندان در خانه

در صورت داشتن آبسه دردناک دندان و صورت متورم، احتمالاً به دنبال یک درمان خانگی فوری خواهید بود. گرچه تنها راه برای حصول اطمینان از اثربخشی درمان آبسه دهان مراجعه به دندانپزشک است، اما برخی از درمان های خانگی برای آبسه دندان و لثه وجود دارند که در طول مدتی که منتظر رسیدن زمان قرار ملاقات خود با دندانپزشک هستید، می توانند به کاهش درد و جلوگیری از گسترش بیشتر عفونت کمک کنند.

بهترین شکل تسکین درد آبسه دندان ایبوپروفن است، اما استامینوفن (تیلنول) در رتبه دوم قرار دارد. اگر به نظر شما فقط یکی از این موارد بی اثر است، می توانید هم ایبوپروفن و هم استامینوفن را تا حداکثر دوز نشان داده شده روی بسته ها مصرف کنید.

راه های دیگر برای تسکین درد عفونت دندان عبارتند از:

  • شستشو و غرغره کردن با آب گرم و نمک
  • پرهیز از غذاها و نوشیدنی های سرد یا داغ
  • فقط خوردن غذاهای نرم
  • اجتناب از کشیدن نخ دندان در اطراف ناحیه ای که تحت تأثیر قرار گرفته است
  • استفاده از مسواک نرم

آنتی بیوتیک برای درد عفونت دندان باید توسط دندانپزشک تجویز شود. اگر به دنبال درمان تخصصی آبسه دندان نباشید، به احتمال زیاد عفونت همچنان به گسترش خود ادامه خواهد داد. این می تواند منجر به بروز آسیب جدی به دندان ها، الیاف لیگامان پریودنتال و استخوان فک شود. اگر عفونت به مدت کافی باقی بماند، ممکن است به سایر نقاط بدن شما سرایت کند.

اگر نمی توانید برای ملاقات با دندانپزشک خود فوراً وقت بگیرید، توصیه می کنیم مشاوره آنلاین دریافت کنید. دندانپزشک پس از ارزیابی باید بتواند داروهای مسکن و آنتی بیوتیک های قوی تری را برای شما تجویز کند. در زمانی که منتظر درمان هستید، این کار باید تا حدودی تسکین فوری درد آبسه دندان شما را فراهم کند.

به خاطر داشته باشید که فقط به این دلیل که آبسه تخلیه شده و درد کاهش یافته است، به این معنی نیست که عفونت از بین رفته است. برای درمان آبسه دندان همچنان باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

چگونه از آبسه دندان و لثه جلوگیری کنیم؟

حفظ سلامت دهان و دندان ها احتمال بروزآبسه لثه یا آبسه دندان را به حداقل می رساند. چندین گام وجود دارند که برای حفظ سلامت دندان ها و لثه های خود تا حد امکان می توانید آنها را انجام دهید:

  • دو بار در روز با خمیر دندان فلورایده مسواک بزنید و نخ دندان بکشید یا حداقل یک بار در روز از مسواک بین دندانی استفاده کند.
  • از مصرف نوشیدنی ها و غذاهای شیرین به عنوان میان وعده بین وعده های غذایی یا درست قبل از رفتن به رختخواب اجتناب کنید.
  • در صورت امکان، بلافاصله پس از مصرف غذاها و نوشیدنی های حاوی قند یا نشاسته زیاد، مسواک بزنید.
  • به طور منظم برای معاینه دهان به دندانپزشک خود مراجعه کنید. معاینات منظم دندانپزشکی خطر ابتلا به آبسه دندان را در دهان کاهش می دهند.

حتی اگر به دلیل پوسیدگی دندان دچار حفره های دندانی شدید، قبل از عفونی شدن پالپ دندان و منتهی شدن آن به آبسه دندان، می توان دندان یا دندان هایی که تحت تأثیر قرار گرفته اند را با پر کردن درمان کرد. این به مراتب بهتر از انجام درمان ریشه یا کشیدن دندانی است که آبسه کرده است، بنابراین مراجعات منظم به دندانپزشک بسیار اهمیت دارند.

چگونه از عفونت دندان عقل پیشگیری کنیم؟

اگر هنوز دندان عقل خود را دارید، به خصوص اگر به درستی بیرون نیامده است، با دندانپزشک خود در مورد نگرانی های خود درباره داشتن آبسه دندان صحبت کنید، و اینکه آیا کشیدن آنها عاقلانه است یا خیر. از آنجا که آبسه دندان عقل نسبتاً شایع است، کشیدن دندان اغلب بهترین راه برای پیشگیری از بروز عفونت ها، آبسه کردن دندان و عوارض دیگر است.

در نهایت، در صورت وارد شدن هر گونه آسیبی به دندان های خود، از جمله لب پر شدگی یا ترک خوردن، باید به دنبال مراقبت های دندانی باشید. حتی اگر هیچ درد فوری وجود نداشته باشد، باکتری ها می توانند بلافاصله دندان را مورد حمله قرار دهند و ممکن است در عرض چند روز عفونت دندانی مانند آبسه دندان ایجاد شود.

آبسه دندان

آبسه دندان

نتیجه گیری

اکنون می دانید که آبسه دندان چیست، و اطلاعاتی در مورد علائمی که باید به دنبال آنها باشید و اینکه آیا عفونت دهان گسترش یافته است یا خیر کسب کرده اید. شما همچنین اطلاعاتی در مورد گزینه های درمان آبسه دندان و اهمیت مراجعه به دندانپزشک دارید تا آنها بتوانند بافت عفونی را پاکسازی کند و در صورت نیاز آنتی بیوتیک تجویز کنند.

بنابراین، اگر متوجه جوش دردناک روی لثه، پاکت های چرکی روی لثه یا عر گونه علائم دیگر عفونت دندان شدید، باید حتماً به دندانپزشک خود مراجعه کنید. یک آبسه دندان جدی است و اغلب از مشکلی مانند پوسیدگی دندان نشأت می گیرد. علاوه بر این، اگر درد آبسه دندان شما آنقدر شدید است که نمی توانید غذا بخورید، باید آن را یک موقعیت اورژانسی دندانی تلقی کنید.

پرسش های متداول در مورد آبسه دندان

چگونه می توان آبسه دندان را در منزل تخلیه کرد؟

یکی از علائم آبسه دندان وجود چرک روی لثه است، که ممکن است شبیه جوش روی لثه شما به نظر برسد. دندانپزشک به عنوان بخشی از درمان آبسه دندان، آن را تخلیه می کند. گرچه ممکن است درمان نسبتاً ساده به نظر برسد، اما نباید سعی کنید آبسه خود را در منزل تخلیه کنید! فقط یک دندانپزشک می داند که چگونه آبسه لثه را به روشی ایمن و مؤثر تخلیه کند.

آیا آبسه دندان با آنتی بیوتیک از بین می رود؟

گرچه آبسه دندان ممکن است نیاز به درمان اضافی داشته باشد، دندانپزشک شما ممکن است یک آنتی بیوتیک برای دندان عفونی شما تجویز کند. برخی از آنتی بیوتیک های متداول برای آبسه دندان شامل پنی سیلین و آموکسی سیلین هستند. دندانپزشک شما قادر خواهد بود مشخص کند که دقیقاً چه چیزی برای درمان آبسه در فک شما لازم است.

آبسه لثه چگونه به نظر می رسد؟

علائم قابل مشاهده آبسه لثه می توانند شامل کیسه های چرک روی لثه و تورم داخل دهان یا روی صورت باشد. همچنین ممکن است به صورت برآمدگی ظاهر شود که شبیه جوش روی لثه به نظر می رسد.

آیا می توان بدون درد آبسه لثه داشت؟

گر چه یکی از قابل توجه ترین علائم آبسه دندان درد است، اما گاهی اوقات آبسه لثه می تواند درد کمی ایجاد کند.حتی اگر دردی را تجربه نمی کنید، باید به دنبال درمان باشید. آبسه دهان به صورت خود به خود درمان نخواهد شد.

علائم گسترش عفونت دندان به بدن چیست؟

علائم گسترش عفونت دندان، علاوه بر درد موضعی شامل احساس ناخوشی عمومی، سردرد، تب، تورم، افزایش ضربان قلب، کم آبی بدن و درد معده هستند. اگر علائم آبسه دندان شما بدتر شده اند، باید به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

بهترین آنتی بیوتیک ها برای دندان عفونی کدامند؟

بهترین آنتی بیوتیک برای عفونت دندان آنتی بیوتیکی خواهد بود که توسط دندانپزشک برای شما تجویز شود. همانطور که گفته شد، آنتی بیوتیک های آبسه دندان شامل پنی سیلین، آموکسی سیلین، کلیندامایسین و اریترومایسین هستند.

آیا آنتی بیوتیک های بدون نسخه برای دندان عفونی وجود دارند؟

خیر، هیچ آنتی بیوتیک بدون نسخه و هیچ درمان خانگی برای آبسه دندان وجود ندارد. در صورت لزوم، دندانپزشک شما برای دندان عفونی شما آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. پس از گرفتن وقت ملاقات از دندانپزشک خود برای درمان آبسه دندان، می توانید از مسکن هایی مانند ایبوپروفن یا تیلنول برای کاهش درد آبسه دندان استفاده کنید.

اگر به دلایلی نمی توانید به کلینیک دندانپزشکی مراجعه کنید، برای دریافت نسخه مورد نیاز خود می توانید یک مشاوره آنلاین داشته باشید.

چه مدت طول می کشد تا آموکسی سیلین برای عفونت دندان عمل کند؟

مدت زمانی که طول می کشد تا آنتی بیوتیک هایی مانند آموکسی سیلین اثر کنند، در هر بیمار متفاوت است، گرچه علائم معمولاً پس از چند دوز فروکش می کنند. با این حال، بسیار مهم است که تمام دوره آنتی بیوتیک را به پایان برسانید. اتمام کل دوره (معمولاً ۳- ۱۰ روز) از بازگشت قوی تر عفونت جلوگیری خواهد کرد. پس از فروکش کردن علائم آبسه، تشخیص چگونگی بهبودی آن آسان نیست، اما اگر علائم دوباره بازگشتند، می دانید که بهبود نیافته است.

آیا می توان بدون آنتی بیوتیک از شر عفونت دندان خلاص شد؟

در صورت وجود عفونت جدی دندان، دندانپزشک ممکن است به شما بگوید که برای درمان آن باید آنتی بیوتیک مصرف کنید. در این صورت، مهم است طبق دستورالعمل دندانپزشک خود عمل کنید. با این حال، مواردی وجود دارند که اگر عفونت شما شدید نباشد، دندانپزشک شما ممکن است به سادگی کیسه چرک لثه شما را تخلیه کند و نیازی به تجویز آنتی بیوتیک برای عفونت دندان نباشد.