آیا از گردن درد و سردرد رنج می برید؟ در این صورت، ممکن است تعجب کنید اگر بفهمید که دندان قروچه می تواند مقصر باشد. دندان قروچه، که تحت عنوان براکسیسم نیز شناخته می شود، یک بیماری شایع است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد، اغلب حتی بدون اینکه متوجه شوند.

دندان قروچه می تواند باعث بروز طیف وسیعی از علائم، از جمله صاف شدن، شکستگی یا لب پر شدگی دندان ها و همچنین ساییدگی مینای آنها شود. در برخی موارد، حتی می تواند منجر به افزایش درد یا حساسیت دندان شود. اما آیا می دانسته اید که دندان قروچه می تواند باعث گردن درد و سردرد نیز شود؟ در حالی که دلایل دقیق این امر به طور کامل شناخته نشده اند، اما تصور می شود که تنش و فشار ناشی از دندان قروچه می تواند عضلات و مفاصل گردن و سر را تحت تأثیر قرار دهد و منجر به بروز درد و ناراحتی شود.

 

دندان قروچه چیست؟

دندان قروچه، که همچنین به عنوان براکسیسم شناخته می شود، یک بیماری شایع است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. این عمل عبارت است از فشردن یا ساییدن دندان ها، اغلب به صورت ناخودآگاه، در طول روز یا هنگام خواب. اگر به طور منظم دندان قروچه کنید، می تواند منجر به بروز مشکلات مختلف دندانی و همچنین گردن درد و سردرد شود.

دندان قروچه

دندان قروچه

علل دندان قروچه

هیچ دلیل واحدی برای دندان قروچه وجود ندارد، اما اغلب با استرس و اضطراب مرتبط است. سایر علل احتمالی عبارتند از:

  • بایت غیر طبیعی یا دندان های نامرتب
  • اختلالات خواب مانند آپنه خواب
  • برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی
  • مصرف بیش از حد کافئین یا الکل
  • سیگار کشیدن یا استفاده از مواد مخدر تفریحی

علائم دندان قروچه

علائم دندان قروچه می توانند در افراد مختلف متفاوت باشند. برخی از افراد ممکن است حتی متوجه نشوند که دندان قروچه می کنند تا زمانی که مشکلات دندانی یا علائم دیگر را تجربه کنند. علائم شایع دندان قروچه عبارتند از:

  • سردرد بخصوص در صبح
  • درد و سفتی گردن
  • درد یا سوزش فک
  • حساسیت یا درد دندان
  • گوش درد یا صدای زنگ در گوش
  • دندان های شکسته یا ترک خورده
  • مینای دندان فرسوده شده

در صورتی که هر یک از این علائم را تجربه کردید، مهم است که با دندانپزشک یا پزشک خود صحبت کنید. آنها می توانند به تشخیص علت دندان قروچه کمک کنند و گزینه های درمانی مناسب را توصیه کنند.

در بخش بعدی، برخی از گزینه های درمانی موجود برای دندان قروچه را مورد بحث قرار خواهیم داد.

ارتباط بین دندان قروچه و گردن درد

دندان قروچه، همچنین به عنوان براکسیسم شناخته می شود، وضعیتی است که در آن دندان های خود را به هم فشار می دهید، می سایید یا به هم می کوبید. این رفتار ممکن است در روز یا شب هنگام خواب رخ دهد. دندان قروچه در خواب یک اختلال حرکتی مرتبط با خواب تلقی می شود و می تواند منجر به سر درد و گردن درد شود.

وقتی دندان قروچه می کنید، ماهیچه های فک و گردن شما منقبض می شوند و بیش از حد کار می کنند که منجر به بروز ناراحتی و درد می شود. درد را می توان در گردن، شانه ها و حتی گوش ها احساس کرد. اگر بایت نامرتب یا دندان از دست رفته دارید، ممکن است بیشتر مستعد دندان قروچه باشید که می تواند درد گردن را تشدید کند.

مطالعات نشان داده اند افرادی که از اضطراب و استرس رنج می برند بیشتر در شب دندان قروچه می کنند که منجر به گردن درد و سر درد می شود. علاوه بر این، مصرف کافئین، الکل، تنباکو یا داروهای غیرقانونی می تواند احتمال دندان قروچه را افزایش دهد که می تواند منجر به درد گردن شود.

اگر گردن درد دارید و شک دارید که ممکن است دندان قروچه علت آن باشد یا خیر، مهم است که با دندانپزشک خود صحبت کنید. دندانپزشک شما می تواند دندان ها و فک شما را معاینه کند تا تشخیص دهد که آیا دندان قروچه علت درد شماست یا خیر. آنها برای محافظت از دندان های شما در برابر آسیب بیشتر و کاهش درد گردن ممکن است یک محافظ دندان را توصیه کنند.

علاوه بر استفاده از محافظ دندان، چندین کار دیگر نیز وجود دارند که می توانید برای کاهش دندان قروچه و گردن درد انجام دهید. از جمله:

  • کاهش استرس و اضطراب از طریق تکنیک های آرامش بخش مانند مدیتیشن یا یوگا
  • محدود کردن مصرف کافئین و الکل
  • از جویدن آدامس یا سایر خوراکی های سفت که می توانند دندان قروچه را تشدید کنند خودداری کنید.
  • حفظ وضعیت بدنی مناسب برای کاهش تنش در گردن و شانه ها

با انجام اقداماتی برای کاهش دندان قروچه و درد گردن، می توانید کیفیت کلی زندگی خود را بهبود بخشیده و ناراحتی را کاهش دهید.

ارتباط بین دندان قروچه و سر درد

دندان قروچه، همچنین تحت عنوان دندان قروچه شناخته می شود، یک بیماری شایع است که بسیاری از افراد را تحت تأثیر قرار می دهد. هنگامی که دندان های خود را به هم فشار می دهید یا به هم می سایید، اغلب در هنگام خواب رخ می دهد. در حالی که دندان قروچه خفیف ممکن است به درمان نیاز نداشته باشد، ساییدن مکرر و شدید می تواند منجر به بروز اختلالات فک، سر درد، آسیب دیدن دندان ها و سایر مشکلات شود.

یکی از شایع ترین علائم مرتبط با دندان قروچه سردرد است. دندان قروچه می تواند فشار زیادی به عضلات فک شما وارد کند که می تواند باعث سردرد تنشی شود. این سردردها اغلب به عنوان یک درد مبهم توصیف می شوند که از شقیقه ها شروع می شود و به پشت سر می رسد.

دندان قروچه علاوه بر سردردهای تنشی می تواند باعث میگرن نیز شود. میگرن سردردهای شدیدی است که اغلب با علائم دیگری مانند حساسیت به نور و صدا، حالت تهوع و استفراغ همراه است. در حالی که علت دقیق میگرن ناشناخته است، تحقیقات نشان داده اند که فشار دادن فک و دندان قروچه در برخی افراد می توانند باعث میگرن شوند.

اگر از سر درد یا میگرن رنج می برید، مهم است که با دندانپزشک خود در مورد احتمال دندان قروچه صحبت کنید. دندانپزشک شما می تواند دندان ها و فک شما را معاینه کند تا تشخیص دهد که آیا دندان قروچه می کنید یا خیر و درمان مناسب را توصیه کند.

در برخی موارد، درمان دندان قروچه می تواند به کاهش سردرد و میگرن کمک کند. گزینه های درمانی ممکن است شامل استفاده از محافظ دندان شبانه برای محافظت از دندان ها، تکنیک های مدیریت استرس و تمرین های آرام سازی عضلانی باشند. دندانپزشک شما می تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمانی را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید.

ارتباط بین دندان قروچه و سر درد

ارتباط بین دندان قروچه و سر درد

مکانیسم انتقال درد

دندان قروچه به دلیل انتقال سیگنال های درد از اعصاب فک و گردن به مغز می تواند باعث گردن درد و سردرد شود. سه نوع گیرنده عصبی در فک و گردن شما وجود دارند که در این فرآیند نقش دارند:

  • گیرنده های عمقی: این اعصاب اطلاعاتی در مورد موقعیت مفصل فک شما منتقل می کنند.
  • گیرنده های مکانیکی: این اعصاب اطلاعات مربوط به فشار روی مفصل فک شما را منتقل می کنند.
  • گیرنده های درد: این اعصاب سیگنال های درد را منتقل می کنند.

هنگامی که دندان قروچه می کنید، فشار روی مفصل فک، گیرنده های مکانیکی و گیرنده های درد را فعال می کند که سیگنال هایی را به مغز شما ارسال می کنند. این می تواند باعث درد در فک، گردن و سر شما شود.

علاوه بر این، دندان قروچه می تواند باعث تنش عضلانی در فک و گردن شود که می تواند به درد نیز کمک کند. وقتی ماهیچه های شما منقبض هستند، ممکن است دردناک و حساس شوند و منجر به سردرد و گردن درد شوند.

توجه به این نکته ضروری است که هر کسی که دندان قروچه می کند، گردن درد و سردرد را تجربه نمی کند. شدت و تعداد دفعات ساییدن، و همچنین تفاوت های فردی در درک درد، همگی می توانند در تجربه یا عدم تجربه این علائم نقش داشته باشند.

به طور کلی، مکانیسم انتقال درد از دندان قروچه تا گردن درد و سر درد پیچیده است و عوامل متعددی را شامل می شود. با درک نحوه عملکرد این فرآیند، می توانید اقداماتی را برای پیشگیری یا کاهش این علائم انجام دهید.

تشخیص دردهای مرتبط با دندان قروچه

اگر گردن درد و سر درد را تجربه می کنید، دندانپزشک یا پزشک ممکن است مشکوک باشند که این دردها به دندان قروچه مربوط هستند. برای تشخیص دردهای مربوط به دندان قروچه، دندانپزشک یا پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهند و از شما سؤالاتی در مورد علائم و سبک زندگی شما می پرسند. در طول معاینه فیزیکی، دندانپزشک یا پزشک شما دندان ها، فک و گردن شما را معاینه می کنند تا نشانه های دندان قروچه مانند دندان های ساییده یا شکسته، حساسیت فک و کشش عضلانی در گردن و شانه ها را پیدا کنند.

دندانپزشک یا پزشک شما همچنین ممکن است سؤالاتی در مورد سبک زندگی از شما بپرسند، مانند اینکه آیا کافئین یا الکل مصرف می کنید، سیگار می کشید یا مواد مخدر مصرف می کنید. آنها همچنین ممکن است در مورد سطح استرس شما و اینکه آیا شما هر گونه اضطراب یا افسردگی دارید سؤال کنند.

در برخی موارد، دندانپزشک یا پزشک شما ممکن است آزمایش های بیشتری را برای رد سایر بیماری هایی که می توانند باعث بروز علائم مشابه شوند، مانند عفونت سینوسی یا بیرون زدگی دیسک گردن، توصیه کنند.

اگر دندانپزشک یا پزشک شما تشخیص دهد که گردن درد و سر درد شما به دندان قروچه مربوط می شود، ممکن است یک طرح درمان شامل ترکیبی از تغییرات سبک زندگی مانند تکنیک های کاهش استرس و اجتناب از کافئین و الکل و درمان های دندانپزشکی مانند محافظ دندان را برای محافظت از دندان ها در برابر آسیب بیشتر را توصیه کنند.

گزینه های درمان دندان قروچه

اگر از دندان قروچه، گردن درد یا سر درد رنج می برید، گزینه های درمانی مختلفی برای کمک به کاهش علائم شما وجود دارند. گزینه های درمانی را می توان به طور کلی به دو دسته تقسیم کرد: درمان های پزشکی و تغییرات سبک زندگی.

درمان های پزشکی

اگر دندان قروچه شدید است و باعث درد یا آسیب قابل توجهی به دندان های شما می شود، دندانپزشک شما ممکن است یک یا چند درمان پزشکی زیر را توصیه کند:

  • محافظ های دهان یا اسپلینت ها: اینها ابزارهای سفارشی هستند که روی دندان های شما قرار می گیرند و به محافظت از آنها در برابر آسیب های ناشی از ساییدن یا فشار دادن کمک می کنند.
  • داروها: شل کننده های عضلانی یا داروهای ضد اضطراب ممکن است برای کمک به شل شدن ماهیچه های فک و کاهش دندان قروچه تجویز شوند.
  • تزریق بوتاکس: تزریق سم بوتولینوم (بوتاکس) می تواند به شل شدن عضلات فک و کاهش دندان قروچه کمک کند.
گزینه های درمان دندان قروچه

گزینه های درمان دندان قروچه

تغییرات سبک زندگی

علاوه بر درمان های پزشکی، تعدادی تغییر در سبک زندگی وجود دارند که می توانید برای کمک به کاهش دندان قروچه و کاهش گردن درد و سردرد مرتبط با آنها انجام دهید:

  • کاهش استرس: استرس یکی از دلایل شایع دندان قروچه است، بنابراین یافتن راه هایی برای کاهش استرس در زندگی می تواند به کاهش علائم کمک کند. تمرین تکنیک های آرامش بخش مانند مدیتیشن یا یوگا را در نظر بگیرید.
  • از مواد محرک اجتناب کنید: از مصرف کافئین و الکل بخصوص قبل از خواب خودداری کنید، زیرا می توانند دندان قروچه را تشدید کنند.
  • بهبود عادات خواب: خواب کافی و داشتن برنامه منظم خواب می توانند به کاهش دندان قروچه کمک کنند.
  • به طور منظم ورزش کنید: ورزش می تواند به کاهش استرس و تنش در بدن شما کمک کند، که می تواند به کاهش دندان قروچه کمک کند.
  • تمرینات فک: انجام تمرینات فک، مانند باز و بسته کردن دهان یا حرکت دادن فک از یک طرف به طرف دیگر، می تواند به شل شدن عضلات فک و کاهش دندان قروچه کمک کند.

در نتیجه، گزینه های درمانی مختلفی برای دندان قروچه، گردن درد و سردرد وجود دارند. درمان های پزشکی مانند محافظ دندان، داروها و تزریق بوتاکس می توانند به کاهش علائم کمک کنند، در حالی که تغییرات سبک زندگی مانند کاهش استرس، اجتناب از مواد محرک، بهبود عادات خواب، ورزش منظم و انجام تمرینات فک نیز می توانند مؤثر باشند. برای تعیین بهترین گزینه های درمانی برای نیازهای فردی خود با دندانپزشک یا پزشک معالج خود مشورت کنید.

استراتژی های پیشگیری دندان قروچه

چندین استراتژی پیشگیری وجود دارند که می توانید برای کاهش خطر دندان قروچه، گردن درد و سردرد به کار ببرید. در اینجا چند نکته برای کمک به جلوگیری از این مشکلات وجود دارند:

استرس را کاهش دهید.

استرس عامل اصلی دندان قروچه است و کاهش سطح استرس می تواند به کاهش این مشکل کمک کند. تکنیک های تمدد اعصاب مانند مدیتیشن، یوگا یا تمرینات تنفس عمیق را برای کاهش استرس امتحان کنید.

از کافئین، الکل و تنباکو خودداری کنید.

کافئین، الکل و تنباکو همگی با دندان قروچه ارتباط دارند. اجتناب از این مواد می تواند به کاهش تعداد دفعات و شدت دندان قروچه کمک کند.

از محافظ دندان استفاده کنید.

استفاده از محافظ دندان شبانه هنگام خواب می تواند به محافظت از دندان های شما در برابر آسیب های ناشی از ساییدن کمک کند. محافظ دندان همچنین می تواند به کاهش تنش عضلانی در فک کمک کند، که می تواند درد گردن و سر درد را کاهش دهد.

بهداشت خوب خواب را تمرین کنید.

خواب کافی و رعایت بهداشت خواب می توانند به کاهش دفعات دندان قروچه کمک کنند. مطمئن شوید که هر شب به اندازه کافی می خوابید و از فعالیت هایی که می توانند خواب را مختل کنند، مانند استفاده از وسایل الکترونیکی قبل از خواب اجتناب کنید.

به دنبال درمان تخصصی باشید.

اگر دندان قروچه شدید، گردن درد یا سر درد دارید، ممکن است لازم باشد به دنبال درمان تخصصی باشید. دندانپزشک یا پزشک شما می تواند به تشخیص مشکل و توصیه گزینه های درمانی مناسب کمک کند. درمان ممکن است شامل دارو، درمان یا سایر مداخلات برای کمک به کاهش علائم و جلوگیری از آسیب بیشتر باشد.

استراتژی های پیشگیری دندان قروچه

استراتژی های پیشگیری دندان قروچه

سؤالات متداول

چگونه می توان بدون استفاده از محافظ دندان از دندان قروچه شبانه جلوگیری کرد؟

چند کار وجود دارند که بدون استفاده از محافظ دندان می توانید برای جلوگیری از ساییدن دندان های خود در شب انجام دهید. ابتدا سعی کنید استرس را در زندگی خود کاهش دهید، زیرا استرس یکی از دلایل شایع دندان قروچه است. همچنین می توانید قبل از خواب تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن را تمرین کنید. علاوه بر این، از مصرف کافئین و الکل قبل از خواب خودداری کنید، زیرا می توانند دندان قروچه را تشدید کنند.

آیا فشردن فک می تواند باعث سردرد و گردن درد شود؟

آری، فشردن فک می تواند باعث سر درد و گردن درد شود. به این دلیل که عضلات فک و گردن شما می توانند منقبض شده و بیش از حد کار کنند و منجر به بروز درد و ناراحتی شوند. اگر این علائم را تجربه می کنید، مهم است که به علت اصلی ساییدن فک خود، مانند استرس یا اضطراب رسیدگی کنید.

راه های تسکین گردن درد ناشی از دندان قروچه کدامند؟

چندین کار وجود دارند که می توانید برای تسکین گردن درد ناشی از دندان قروچه امتحان کنید. ابتدا سعی کنید کمپرس گرم را به مدت ۱۵ و ۲۰ دقیقه هر بار و چند مرتبه در روز روی ناحیه ای که تحت تأثیر قرار گرفته است قرار دهید. همچنین می توانید تمرینات کششی ملایم را برای کمک به شل شدن عضلات گردن خود امتحان کنید. علاوه بر این، مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به کاهش درد و ناراحتی کمک کنند.

آیا ممکن است دندان قروچه باعث گلودرد شود؟

آری، دندان قروچه ممکن است باعث گلودرد شود. به این دلیل که عضلات فک و گلو به یکدیگر متصل هستند و تنش در یک ناحیه می تواند منجر به ناراحتی در ناحیه دیگر شود. اگر همراه با دندان قروچه درد گلو را تجربه می کنید، مهم است که با پزشک معالج خود صحبت کنید تا هرگونه بیماری زمینه ای را رد کند.

چگونه می توان دندان قروچه هنگام خواب را متوقف کرد؟

چند چیز وجود دارند که می توانید برای جلوگیری از فشار دادن فک خود در هنگام خواب امتحان کنید. ابتدا سعی کنید استرس را در زندگی خود کاهش دهید، زیرا استرس یکی از دلایل شایع فشردن فک است. همچنین می توانید قبل از خواب تکنیک های آرام سازی مانند تنفس عمیق یا مدیتیشن را تمرین کنید. علاوه بر این، می توانید سعی کنید به پشت با یک بالش نگهدارنده بخوابید تا فک خود را در وضعیتی آرام نگه دارید.

چند راه مؤثر برای درمان سردردهای ناشی از دندان قروچه کدامند؟

چندین راه مؤثر برای درمان سردردهای ناشی از دندان قروچه وجود دارند. ابتدا سعی کنید کمپرس سرد را به مدت ۱۵ و ۲۰ دقیقه هر بار و چند مرتبه در روز روی ناحیه ای که درد دارید قرار دهید. همچنین می توانید مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن را امتحان کنید. علاوه بر این، اگر سردرد شما شدید یا مزمن است، با پزشک معالج خود در مورد سایر گزینه های درمانی مانند داروهای تجویزی یا فیزیوتراپی صحبت کنید.

اگر دندان پوسیده دارید، ممکن است به این موضوع فکر کنید که آیا این دندان پوسیده می تواند روی دندان های دیگر شما تأثیر بگذارد یا خیر. پاسخ این است که آری، می تواند. دندان پوسیده نشانه پوسیدگی و عفونت است که در صورت عدم درمان می تواند به دندان های دیگر سرایت کند. در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که یک دندان پوسیده چگونه می تواند روی دندان های دیگر تأثیر بگذارد و برای جلوگیری از آن چه کاری می توان انجام داد.

وقتی دندان پوسیده است، به این معنا است که مینای دندان آسیب دیده است و باکتری ها به سطح دندان نفوذ کرده اند. این می تواند باعث ایجاد حفره شود، که سوراخی در دندان است که به مرور زمان می تواند بزرگتر شود. این حفره اگر درمان نشود، می تواند تا ریشه دندان گسترش یابد و باعث بروز عفونت شود. این عفونت سپس می تواند به دندان ها و لثه های اطراف سرایت کند و منجر به پوسیدگی و عفونت بیشتر شود.

در صورت داشتن یک دندان پوسیده، مهم است که فوراً به دنبال درمان دندانپزشکی باشید. دندانپزشک شما می تواند دندان را ارزیابی کرده و برای جلوگیری از پوسیدگی و گسترش عفونت به دندان های دیگر، بهترین اقدام را تعیین کند. در برخی موارد ممکن است درمان ریشه یا کشیدن دندان ضروری باشد. با مراقبت از سلامت دندان های خود، می توانید از تأثیر یک دندان پوسیده روی بقیه لبخند خود جلوگیری کنید.

درک پوسیدگی دندان

اگر دندان پوسیده ای دارید، ممکن است از خود بپرسید که آیا می تواند روی سلامت سایر دندان های شما تأثیر بگذارد یا خیر. پوسیدگی دندان یک مشکل شایع است که می تواند منجر به از دست دادن دندان و سایر مشکلات سلامتی شود. درک علل، علائم و نشانه های پوسیدگی دندان می تواند به شما کمک کند تا برای کمک به پیشگیری از آن و محافظت از سلامت دهان خود اقداماتی را انجام دهید.

علل پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان زمانی اتفاق می افتد که باکتری در دهان شما اسید تولید می کند که مینای دندان شما را فرسایش می دهد. این می تواند زمانی اتفاق بیفتد که شما غذاها و نوشیدنی های شیرین یا نشاسته ای مصرف می کنید که باکتری های موجود در دهان شما را تغذیه می کنند. اسید تولید شده توسط باکتری همچنین می تواند باعث ایجاد حفره و سایر مشکلات دندانی شود.

سایر عواملی که می توانند در پوسیدگی دندان نقش داشته باشند عبارتند از: بهداشت نامناسب دهان، خشکی دهان و برخی شرایط پزشکی یا داروها. در صورت داشتن سابقه مشکلات دندانی یا قرار داشتن در معرض خطر پوسیدگی دندان، مهم است که برای محافظت از دندان ها و لثه های خود اقدامات لازم را انجام دهید.

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه های پوسیدگی دندان، بسته به شدت مشکل می توانند متفاوت باشند. در مراحل اولیه ممکن است اصلاً متوجه هیچ علامتی نشوید. با پیشرفت پوسیدگی، ممکن است موارد زیر را تجربه کنید:

  • حساسیت به دماهای سرد یا گرم
  • درد یا ناراحتی هنگام گاز زدن یا جویدن
  • تغییر رنگ یا تیره شدن دندان
  • حفره ها یا سوراخ های قابل مشاهده در دندان

در صورت تجربه کردن هر یک از این علائم، مهم است که در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید. دندانپزشک شما می تواند مشکل را تشخیص دهد و گزینه های درمانی را برای کمک به بازیابی سلامت دهان و دندان های شما توصیه کند.

در نتیجه، پوسیدگی دندان یک مشکل جدی است که می تواند سلامت دندان ها و لثه های شما را تحت تأثیر قرار دهد. با درک علل، علائم و نشانه های پوسیدگی دندان، برای پیشگیری از آن و محافظت از سلامت دهان خود می توانید اقداماتی را انجام دهید.

پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان

چگونه یک دندان پوسیده روی دندان های دیگر تأثیر می گذارد؟

در صورت داشتن دندان پوسیده، مهم است که در اسرع وقت آن را درمان کنید. دندان پوسیده نه تنها می تواند باعث بروز درد و ناراحتی شود، بلکه می تواند روی دندان های دیگر و سلامت عمومی دهان شما نیز تأثیر بگذارد. در اینجا چند راه وجود دارند که دندان پوسیده می تواند روی دندان های دیگر تأثیر بگذارد:

گسترش باکتری ها

دندان های پوسیده می توانند حاوی باکتری های مضری باشند که می توانند به سایر قسمت های دهان و حتی افراد دیگر سرایت کنند. باکتری ها می توانند از طریق لثه ها وارد جریان خون شما شوند، و باعث ایجاد عفونت و سایر مشکلات سلامتی شوند. رعایت بهداشت دهان و دندان، مانند مسواک زدن دو مرتبه در روز و نخ دندان کشیدن به صورت روزانه، برای جلوگیری از گسترش باکتری ها بسیار مهم است.

تأثیر روی دندان های مجاور

دندان پوسیده همچنین می تواند روی سلامت دندان های مجاور تأثیر بگذارد. در صورتی که پوسیدگی به ریشه دندان سرایت کند، می تواند روی دندان های اطراف تأثیر بگذارد و باعث عفونت دندان ها نیز شود. علاوه بر این، یک دندان پوسیده می تواند باعث جابجایی دندان های مجاور شود که منجر به ناهماهنگی و سایر مشکلات دندانی می شود.

تاثیر روی سلامت عمومی دهان

یک دندان پوسیده می تواند تأثیر منفی روی سلامت عمومی دهان شما داشته باشد. در صورت عدم درمان، می تواند منجر به بروز بیماری لثه شود که با عفونت های سیستمیکی مرتبط است که کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهند. علاوه بر این، دندان پوسیده می تواند باعث بوی بد دهان شود و توانایی خوردن و صحبت صحیح کردن شما را تحت تأثیر قرار دهد.

به طور خلاصه، دندان پوسیده می تواند مشکلات مختلفی را برای سلامت دهان و دندان های شما ایجاد کند. مهم است که در اسرع وقت آن را درمان کنید تا از گسترش باکتری ها، تأثیر روی دندان های مجاور و تأثیر منفی روی سلامت عمومی دهان جلوگیری کنید.

تاثیر یک دندان پوسیده روی دندان های دیگر

تاثیر یک دندان پوسیده روی دندان های دیگر

جلوگیری از پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان یک مشکل شایع دندانی است که در صورت عدم درمان می تواند منجر به پیامدهای جدی شود. با این حال، با مراقبت مناسب از دهان قابل پیشگیری است. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از پوسیدگی دندان وجود دارند:

بهداشت روزانه دهان

مسواک زدن دو مرتبه در روز و نخ دندان کشیدن حداقل یک مرتبه در روز می تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک کند. از خمیر دندان حاوی فلوراید برای تقویت دندان ها و از بین بردن پلاک استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که تمام سطوح دندان های خود از جمله پشت دهان و زبان خود را مسواک می زنید. نخ دندان، ذرات غذا و پلاک را از بین دندان ها و زیر خط لثه شما پاک می کند.

علاوه بر مسواک زدن و نخ دندان کشیدن، برای از بین بردن باکتری ها و خوشبو شدن بوی دهان نیز می توانید از دهانشویه استفاده کنید. دهانشویه ای را انتخاب کنید که حاوی فلوراید باشد تا از پوسیدگی دندان جلوگیری کند.

معاینات منظم دندانپزشکی

معاینات منظم دندانپزشکی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ضروری هستند. دندانپزشک شما می تواند علائم اولیه پوسیدگی را تشخیص دهد و آنها را قبل از جدی شدن درمان کند. در طول معاینه، دندانپزشک دندان های شما را نیز پاکسازی می کند و هر گونه پلاک یا تارتار ایجاد شده را از بین می برد.

دندانپزشک شما همچنین ممکن است سیلانت های دندانی را توصیه کند، که پوشش های نازکی هستند که از دندان های شما در برابر پوسیدگی محافظت می کنند. سیلانت های دندانی معمولاً روی دندان های عقب استفاده می شوند، جایی که پوسیدگی شایع تر است.

در نتیجه، پیشگیری از پوسیدگی دندان به مراقبت روزانه از دهان و معاینات منظم دندانپزشکی نیاز دارد. با رعایت این مراحل ساده می توانید دندان ها و لثه های سالمی داشته باشید و از مشکلات جدی دندانی جلوگیری کنید.

جلوگیری از پوسیدگی دندان

جلوگیری از پوسیدگی دندان

گزینه های درمانی برای دندان های پوسیده

اگر دندان پوسیده ای دارید، مهم است که در اسرع وقت به دنبال درمان باشید تا از آسیب بیشتر به دندان ها و لثه ها جلوگیری کنید. بسته به شدت پوسیدگی و آسیب، چندین گزینه درمانی برای دندان های پوسیده وجود دارند. در اینجا برخی از متداول ترین گزینه های درمانی آورده شده اند:

پرکننده ها و روکش ها

اگر پوسیدگی زود تشخیص داده شود، دندانپزشک شما برای ترمیم دندان آسیب دیده ممکن است پر کردن دندان را توصیه کند. پرکننده ها از موادی مانند آمالگام یا رزین کامپوزیت ساخته می شوند و برای پر کردن حفره به جا مانده از پوسیدگی استفاده می شوند. اگر پوسیدگی آسیب قابل توجهی به دندان وارد کرده باشد، دندانپزشک شما به جای آن ممکن است روکش دندان را توصیه کند. روکش ها کلاه هایی هستند که روی دندان آسیب دیده قرار می گیرند تا از آن محافظت کنند و شکل و عملکرد آن را احیاء کنند.

درمان ریشه

اگر پوسیدگی به پالپ داخل دندان گسترش یافته باشد، ممکن است به درمان ریشه نیاز داشته باشید. در طول درمان ریشه دندان، دندانپزشک شما پالپ عفونی را تخلیه و داخل دندان را پاکسازی می کند. سپس دندان را با یک ماده مخصوص پر می کند و آن را با ماده پر کننده یا روکش مهر و موم یا سیل می کند. درمان ریشه می تواند دندان آسیب دیده از کشیدن نجات دهد.

کشیدن دندان

در برخی موارد، دندان پوسیده ممکن است غیر قابل ترمیم باشد و به کشیدن نیاز داشته باشد. کشیدن دندان آخرین راه حل است و تنها در صورتی توصیه می شود که دندان قابل نجات نباشد. دندانپزشک شما با دقت دندان آسیب دیده را خارج می کند و ممکن است ایمپلنت یا بریج دندانی را برای جایگزینی دندان از دست رفته توصیه کند.

مهم است که به خاطر داشته باشید که پیشگیری بهترین راه برای جلوگیری از پوسیدگی دندان است. به طور مرتب دندان های خود را مسواک بزنید و نخ دندان بکشید، از مصرف غذاهای شیرین و اسیدی خودداری کنید و برای تمیز کردن و معاینه منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید. اگر دندان پوسیده شد، در اسرع وقت به دنبال درمان باشید تا از آسیب بیشتر جلوگیری کنید.

گزینه های درمانی برای دندان های پوسیده

گزینه های درمانی برای دندان های پوسیده

سؤالات متداول

چگونه پوسیدگی دندان به دندان های دیگر سرایت می کند؟

پوسیدگی دندان در صورت عدم درمان می تواند به دندان های دیگر سرایت کند. باکتری هایی که باعث پوسیدگی دندان می شوند می توانند به راحتی از طریق بزاق به دندان های مجاور سرایت کنند. سپس باکتری می تواند شروع به شکستن مینای دندان های مچاور کند و باعث گسترش پوسیدگی شود.

علائم گسترش پوسیدگی دندان چیست؟

علائم گسترش پوسیدگی دندان می تواند شامل حساسیت به دماهای گرم یا سرد، درد هنگام گاز زدن و علائم قابل مشاهده پوسیدگی مانند تغییر رنگ یا ایجاد حفره در دندان ها باشد. در صورت تجربه کردن هر یک از این علائم، برای جلوگیری از آسیب بیشتر، مهم است که در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.

آیا حفره ها به دندان های دیگر سرایت می کنند؟

آری، حفره ها در صورت عدم درمان می توانند به دندان های دیگر سرایت کنند. باکتری هایی که باعث ایجاد حفره می شوند می توانند به راحتی از طریق بزاق به دندان های مجاور سرایت کنند و باعث گسترش پوسیدگی شوند.

آیا ممکن است دندان پوسیده دندان های مجاور را درگیر کند؟

آری، اگر پوسیدگی درمان نشود، دندان پوسیده می تواند روی دندان های مجاور تأثیر بگذارد. باکتری هایی که باعث پوسیدگی دندان می شوند می توانند به راحتی از طریق بزاق به دندان های مجاور سرایت کنند و باعث گسترش پوسیدگی شوند.

آیا پوسیدگی دندان می تواند به فک نیز سرایت کند؟

آری، پوسیدگی دندان در صورت عدم درمان، می تواند به استخوان فک سرایت کند. این می تواند منجر به یک عفونت جدی به نام آبسه دندان شود که می تواند بسیار دردناک باشد و به درمان فوری نیاز دارد.

بدون درمان ماندن دندان پوسیده چه خطراتی دارد؟

درمان نشدن دندان پوسیده می تواند منجر به تعدادی خطرات جدی برای سلامتی شود، از جمله بیماری لثه، از دست دادن دندان، و حتی عفونت هایی که می توانند به سایر قسمت های بدن سرایت کنند. اگر مشکوک به پوسیده شدن دندان هستید، مهم است که در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید.

اگر در اواخر دوره نوجوانی یا اوایل بیست سالگی خود هستید، ممکن است از خود بپرسید که آیا باید دندان های عقل خود را بکشید یا نه. در حالی که بسیاری از افراد با درآمدن دندان های عقل خود درد یا ناراحتی را تجربه می کنند، اما همه افراد این علائم را تجربه نمی کنند. بنابراین، اگر دندان عقل شما درد ایجاد نکند، می توانید آن را نگه دارید؟ پاسخ مثبت است، اما به شرایط فردی شما بستگی دارد.

عوامل مختلفی وجود دارند که هنگام تصمیم گیری درباره حفظ دندان عقل باید آنها را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، اگر دندان های عقل شما سالم هستند، کاملاً روییده اند، به درستی قرار گرفته اند و می تواند به عنوان بخشی از اقدامات بهداشتی روزانه شما تمیز شود، ممکن است به کشیدن آنها نیاز نباشد. با این حال، اگر دندان عقل شما باعث بروز مشکلاتی مانند درد، عفونت، کیست، تومور یا علائم بیماری لثه می شود، دندانپزشک یا جراح دهان ممکن است به شما توصیه کند که آنها را بکشید. در نهایت، تصمیم گیری برای حفظ یا کشیدن دندان های عقل باید با مشورت متخصص دندانپزشکی شما گرفته شود.

دندان عقل چیست؟

دندان های عقل که تحت عنوان دندان مولر سوم نیز شناخته می شوند، آخرین مجموعه از دندان های دائمی هستند که در قسمت عقب دهان شما رشد می کنند. اکثر افراد چهار دندان عقل دارند که در هر گوشه از دهان یکی می روید. با این حال، برخی از افراد ممکن است کمتر یا اصلاً نداشته باشند.

جدول زمانی رشد دندان های عقل

رویش دندان های عقل معمولا بین ۱۷ تا ۲۵ سالگی آغاز می شود. با این حال، جدول زمانی دقیق می تواند در افراد مختلف متفاوت باشد. برخی از افراد ممکن است رویش دندان های عقل خود را در ۱۳ سالگی تجربه کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است تا اواخر ۲۰ سالگی یا اوایل ۳۰ سالگی آنها را نبینند.

مهم است که توجه داشته باشید که دندان های عقل همه افراد به یک شکل نمی رویند. دندان های عقل برخی از افراد ممکن است به طور کامل برویند، در حالی که دندان های عقل برخی افراد دیگر ممکن است به صورت جزئی برویند یا نهفته باشند. دندان های عقل نیمه روییده می تواند روزنه ای ایجاد کند که امکان ورود میکروب ها و باکتری ها به درون لثه ها را می دهد و خطر عفونت را افزایش می دهد. دندان های عقل نهفته می توانند باعث بروز درد، تورم و سایر مشکلات دندانی شوند.

مشاوره با دندانپزشک یا جراح دهان برای تعیین بهترین اقدام برای دندان عقل شما بسیار مهم است. آنها می توانند به شما کمک کنند تا بر اساس شرایط خاص خود تصمیم بگیرید که آیا دندان های عقل خود را نگه دارید یا آنها را بکشید.

دلایل کشیدن دندان های عقل

اگر دندان های عقل شما باعث بروز درد یا ناراحتی شما می شوند، دندانپزشک یا جراح دهان ممکن است به شما توصیه کند که آنها را بکشید. در اینجا چند دلیل وجود دارند که چرا کشیدن دندان های عقل ممکن است ضروری باشد:

دندان عقل نهفته

دندان عقلی که نهفته است یا زیر خط لثه گیر کرده است، می تواند موجب بروز مشکلات زیادی شود. آنها می توانند به دندان های مجاور فشار وارد کنند و باعث بروز درد و ناراحتی شوند. آنها همچنین می توانند تمیز کردن صحیح دندان ها را دشوار کنند و منجر به پوسیدگی و بیماری لثه شوند. در برخی موارد، دندان عقل نهفته حتی می تواند منجر به ایجاد کیست یا تومور شود.

فشردگی

دلایل کشیدن دندان های عقل: فشردگی

دلایل کشیدن دندان های عقل: فشردگی

اگر دهان شما به اندازه کافی بزرگ نباشد که بتواند دندان های عقل شما را در خود جای دهد، ممکن است باعث فشردگی آنها شود. این می تواند منجر به نامرتبی دندان ها شود که باعث می شود تمیز کردن آنها دشوار شود و ممکن است باعث ایجاد مشکل در بایت شما شود. کشیدن دندان های عقل می تواند به جلوگیری از فشردگی دندان کمک کند و دندان های شما را به درستی همراستا کند.

عفونت

تمیز کردن دندان های عقلی که به طور جزئی روییده اند ممکن است دشوار باشد و آنها را مستعد ابتلا به عفونت کند. عفونت می تواند باعث بروز درد، تورم و حتی تب شود. در برخی موارد، عفونت می تواند به سایر قسمت های بدن شما سرایت کند و منجر به بروز مشکلات جدی تری برای سلامتی شود.

در صورتی که هر یک از این مشکلات را در دندان عقل خود تجربه می کنید، مهم است که با دندانپزشک یا جراح دهان خود در مورد گزینه های خود صحبت کنید. کشیدن دندان عقل ممکن است بهترین اقدام برای جلوگیری از بروز مشکلات بعدی باشد.

دندان های عقلی که درد نمی کنند.

اگر دندان های عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کنند، ممکن است به این فکر کنید که آیا می توانید آنها را نگه دارید. پاسخ این است که آری، شما می توانید دندان عقل خود را حتی اگر درد نداشته باشند نگهدارید. با این حال، تصمیم گیری برای نگهداشتن یا کشیدن آنها باید با مشورت دندانپزشک یا جراح دهان شما انجام شود. در حالی که بسیاری از افراد هنگام رویش دندان های عقل خود احساس درد یا ناراحتی می کنند، برخی دیگر اصلاً هیچ علامتی ندارند. در واقع، برخی از افراد ممکن است حتی تا زمانی که برای معاینه معمول به دندانپزشک مراجعه نکنند، ندانند که دندان عقل دارند.

حتی اگر دندان های عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کند، دلایلی وجود دارد که دندانپزشک یا جراح دهان شما ممکن است کشیدن آنها را توصیه کند. به عنوان مثال، دندان عقل نهفته ای که کشیده نمی شود می تواند منجر به بروز انواع مشکلات دندانی شود، مانند:

  • فشردگی دندان های دیگر
  • پوسیدگی دندان
  • بیماری لثه
  • کیست یا تومور

اگر تصمیم دارید دندان های عقل خود را نگهدارید، مهم است که به خوبی از آنها مراقبت کنید. این شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم و همچنین مراجعه به دندانپزشک برای معاینات منظم است. دندانپزشک شما می تواند سلامت دندان های عقل شما را بررسی کند و در صورت بروز هر گونه مشکلی، درمان را توصیه کند.

به طور خلاصه، حتی اگر دندان های عقل شما درد نداشته باشند می توانید آنها را حفظ کنید، اما مهم است که با دندانپزشک یا جراح دهان خود مشورت کنید تا بهترین اقدام را مشخص نمایید. اگر تصمیم دارید دندان عقل خود را نگهدارید، حتماً از آنها مراقبت کنید تا از بروز مشکلات دندانی جلوگیری کنید.

خطرات بالقوه حفظ دندان های عقل

اگر دندان عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کند، ممکن است فکر کنید که آیا نگه داشتن آنها اشکالی ندارد. در حالی که حفظ دندان عقل امکان پذیر است، برخی از خطرات بالقوه وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند.

اثرات بلند مدت

یکی از اثرات طولانی مدت بالقوه حفظ دندان های عقل این است که آنها می توانند با فشردگی دندان ها ارتباط داشته باشند. حتی اگر دندان های عقل شما هیچ دردی ایجاد نمی کنند، باز هم می توانند به دندان های دیگر شما فشار وارد کنند و باعث شوند آنها از جای خود خارج شوند. این می تواند منجر به بروز مشکلات بایت شود و حتی تمیز کردن صحیح دندان ها را دشوارتر کند.

یکی دیگر از اثرات طولانی مدت حفظ دندان عقل، افزایش خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه است. تمیز کردن دندان های عقل سخت تر از دندان های دیگر است، زیرا در قسمت عقب دهان قرار دارند و دسترسی به آنها با مسواک یا نخ دندان دشوار است. این می تواند آنها را در برابر پوسیدگی و بیماری لثه آسیب پذیرتر کند.

عوارض بالقوه

خطرات بالقوه حفظ دندان های عقل

خطرات بالقوه حفظ دندان های عقل

علاوه بر اثرات طولانی مدت نگهداشتن دندان های عقل، برخی از عوارض بالقوه نیز وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال، دندان های عقل ممکن است نهفته باشند، به این معنا که آنها قادر به بیرون آمدن کامل از لثه نیستند. این می تواند منجر به بروز درد، عفونت و حتی آسیب به دندان های دیگر شود.

یکی دیگر از عوارض بالقوه حفظ دندان عقل، ایجاد کیست یا تومور است. در حالی که این نادر است، هنوز هم امکان بررسی آن وجود دارد.

به طور کلی، در صورتی که دندان های عقل شما باعث ایجاد درد نمی شوند، می توان آنها را حفظ کرد، اما خطرات و عوارض احتمالی وجود دارند که باید از آنها آگاه بود. مهم است که با دندانپزشک خود در مورد وضعیت خاص خود صحبت کنید و اینکه آیا حفظ دندان های عقل ایده خوبی است یا خیر.

مزایا و معایب حفظ دندان های عقل

وقتی صحبت از دندان های عقل به میان می آید، حفظ آنها هم مزایا و هم معایبی دارد. در اینجا به برخی از مزایا و معایب اشاره شده است:

مزایا

  • هیچ جراحی نیاز نیست: اگر دندان های عقل شما سالم هستند و مشکلی ایجاد نمی کنند، نگهداشتن آنها به این معنا است که برای کشیدن آنها به جراحی نیاز نخواهید داشت.
  • قدرت جویدن اضافی: دندان های عقل می توانند قدرت جویدن اضافی را فراهم کنند که اگر رژیم غذایی حاوی غذاهای سفت یا فیبری داشته باشید می تواند مفید باشد.
  • عدم وجود شکاف در لبخند: کشیدن دندان عقل گاهی اوقات باعث ایجاد شکاف در لبخند شما می شود که ممکن است برای برخی افراد نامطلوب باشد.
مزایا و معایب حفظ دندان های عقل

مزایا و معایب حفظ دندان های عقل

معایب

  • افزایش خطر عفونت: تمیز کردن صحیح دندان های عقل ممکن است دشوار باشد، که می تواند خطر ابتلا به بیماری لثه یا پوسیدگی دندان را افزایش دهد.
  • فشردگی: اگر فک شما به اندازه کافی بزرگ نباشد که دندان های عقل شما را درون خود جای دهد، می تواند باعث فشردگی و جابجایی دندان های دیگر شما شود.
  • احتمال عوارض: حتی اگر دندان های عقل شما در حال حاضر مشکلی ایجاد نمی کنند، ممکن است در آینده مشکلاتی ایجاد کنند. به عنوان مثال، آنها می توانند نهفته یا عفونی شوند که می تواند دردناک باشد و به درمان اورژانسی نیاز داشته باشد.

در نهایت، نگهداشتن یا کشیدن دندان های عقل یک تصمیم شخصی است که باید با مشورت دندانپزشک یا جراح دهان و دندان خود گرفته شود. آنها می توانند به شما کمک کنند تا جوانب مثبت و منفی را بسنجید و تصمیمی آگاهانه بگیرید که برای شما مناسب است.

با دندانپزشک مشاوره کنید.

هنگامی که صحبت از نگهداشتن یا کشیدن دندان های عقل به میان می آید، مهم است که با دندانپزشک یا جراح دهان خود مشورت کنید. آنها می توانند به شما مشاوره حرفه ای ارائه دهند و به شما کمک کنند تا تصمیمی آگاهانه بگیرید که برای سلامت دهان و دندان های شما بهترین است. در اینجا مواردی وجود دارند که هنگام مشاوره با دندانپزشک خود باید به آنها توجه کنید:

چکاپ های منظم

معاینات منظم توسط دندانپزشک برای نظارت روی سلامت و موقعیت دندان های عقل شما مهم است. آنها می توانند تصویر رادیوگرافی با اشعه ایکس بگیرند و سلامت دهان و دندان های شما را ارزیابی کنند تا مشخص شود که آیا دندان های عقل شما مشکلی ایجاد می کنند یا در معرض خطر ایجاد مشکل در آینده قرار دارند یا خیر. دندانپزشک شما همچنین می تواند بهترین اقدام را برای شرایط خاص شما به شما توصیه کند.

مشاوره تخصصی

دندانپزشک یا جراح دهان شما می تواند مشاوره حرفه ای در مورد حفظ یا کشیدن دندان های عقل به شما ارائه دهد. آنها عواملی مانند سلامت و موقعیت دندان های عقل، سن شما و سلامت عمومی دهان شما را در نظر خواهند گرفت. آنها همچنین می توانند در مورد خطرات و مزایای نگهداشتن یا کشیدن دندان های عقل شما صحبت کنند و در تصمیم گیری آگاهانه به شما کمک کنند.

مهم است که به خاطر داشته باشید که موقعیت هر فردی منحصر به فرد است و آنچه ممکن است برای یک فرد بهترین باشد ممکن است برای دیگری بهترین نباشد. مشاوره با دندانپزشک یا جراح دهان می تواند به شما کمک کند تا بهترین تصمیم را برای سلامت دهان خود بگیرید.

سؤالات متداول

آیا می توان دندان عقل را در صورتی که مشکلی ایجاد نمی کند نگه داشت؟

آری، اگر دندان عقل های شما سالم هستند، درست قرار گرفته اند و مشکلی ایجاد نمی کنند، می توانید آنها را نگه دارید. دندانپزشک یا جراح دهان می توانند به شما کمک کنند تا تشخیص دهید که آیا دندان های عقل شما سالم هستند یا خیر.

نگهداشتن دندان عقل چه خطراتی می تواند داشته باشد؟

خطرات نگهداشتن دندان های عقل شامل پوسیدگی دندان، بیماری لثه، عفونت و آسیب به دندان های مجاور هستند. دندان عقل همچنین می تواند باعث فشردگی دندان های دیگر شود و تمیز کردن صحیح دندان ها را دشوار کند.

آیا دندان های عقل من در آینده مشکلاتی ایجاد می کنند؟

این امکان وجود دارد که دندان های عقل شما در مراحل بعدی زندگی مشکل ایجاد کنند، حتی اگر در حال حاضر مشکلی ایجاد نکند. دندان عقل می تواند نهفته یا عفونی شود یا به دندان های مجاور آسیب وارد کند. انجام معاینات منظم دندانپزشکی برای نظارت بر دندان های عقل و جلوگیری از بروز هرگونه مشکل احتمالی بسیار مهم است.

آیا دندان عقل هدفمند است؟

دندان های عقل برای اجداد ما که فک های بزرگتری داشتند و به دندان های مولر اضافی برای آسیاب کردن غذاهای سفت نیاز داشتند، ضروری بودند. با این حال، با رژیم های غذایی مدرن و فک های کوچک تر، دندان های عقل دیگر ضروری نیستند و اغلب می توانند مشکلاتی ایجاد کنند.

مزایای کشیدن دندان عقل چیست؟

کشیدن دندان های عقل می تواند از بروز مشکلات احتمالی مانند پوسیدگی دندان، بیماری لثه و آسیب به دندان های مجاور جلوگیری کند. همچنین می تواند از نیاز به اقدامات گسترده تر دندانپزشکی در آینده جلوگیری کند.

چگونه بفهمیم که آیا دندان عقل ما باید کشیده شود؟

دندانپزشک یا جراح دهان شما می تواند معاینه را انجام دهد و با تصاویر رادیوگرافی با اشعه ایکس تشخیص دهد که آیا دندان های عقل شما به کشیدن نیاز دارند یا خیر. آنها عواملی مانند موقعیت دندان عقل، سن شما و سلامت عمومی دندان شما را در نظر خواهند گرفت.

آشنایی با کشیدن دندان عقل

کشیدن دندان عقل یک فرایند معمول دندانپزشکی است که شامل برداشتن یک یا چند دندان مولر سوم شما می شود که به عنوان دندان عقل نیز شناخته می شود. این دندان ها معمولاً در اواخر نوجوانی یا اوایل دهه بیست سالگی شما ظاهر می شوند و در بسیاری از موارد می توانند باعث بروز مشکلات سلامت دهان و دندان شوند. این عمل معمولاً توسط دندانپزشک یا جراح دهان و دندان تحت بی حسی موضعی، بیهوشی آرام بخش یا بیهوشی عمومی انجام می شود.

چرا کشیدن دندان انجام می شود

دلایل مختلفی وجود دارند که چرا ممکن است کشیدن دندان عقل نیاز باشد، از جمله:

  • فشردگی: دندان عقل می تواند باعث فشردگی بیش از حد دندان ها شود که می تواند منجر به نامرتبی دندان ها و مشکلات بایت شود.
  • دندان های نهفته: گاهی اوقات دندان عقل به طور کامل از لثه بیرون نمی آید که می تواند باعث درد، تورم و عفونت شود.
  • پوسیدگی: دندان های عقل بیشتر از سایر دندان ها مستعد پوسیده شدن هستند زیرا در پشت دهان قرار دارند و این باعث می شود تمیز کردن آنها دشوار شود.
  • بیماری لثه: دندان های عقل شما همچنین می توانند با بیماری لثه ارتباط داشته باشند، که می تواند منجر به از دست رفتن دندان و سایر مشکلات سلامت دهان شود.

اگر دندانپزشک یا جراح دهان شما کشیدن دندان های عقل را توصیه می کند، مهم است که دستورالعمل های آنها را به دقت دنبال کنید تا از بهبود موفقیت آمیز اطمینان حاصل کنید.

اگر اخیراً دندان های عقل خود را کشیده اید، ممکن است به این فکر کنید که چه زمانی باید استفاده از گاز استریل را متوقف کنید. گاز استریل برای کمک به کنترل خونریزی و بهبود پس از جراحی کشیدن دندان استفاده می شود. برای اطمینان از بهبود موفقیت آمیز، مهم است که دستورالعمل های دندانپزشک خود را به دقت دنبال کنید.

به یاد داشته باشید که به طور معمول، شما باید گاز استریل را حداقل ۳۰ تا ۴۵ دقیقه پس از عمل در جای خود نگه دارید و به گاز زدن روی آن ادامه دهید. این به جلوگیری از خونریزی کمک می کند و امکان ایجاد لخته خون درون حفره را فراهم می کند. بعد از این مدت، می توانید برای مدت کوتاهی شروع به برداشتن گاز استریل کنید. اگر هنوز خونریزی دارید، آن را با یک قطعه گاز جدید جایگزین کنید و به مدت ۳۰ دقیقه دیگر می توانید یک قطعه گاز استریل جدید را مستقیماً روی محل دندان برداشته شده قرار دهید. اکثر افراد حداقل ۲۴ ساعت پس از کشیدن دندان عقل خود به استفاده از گاز استریل نیاز دارند. پس از آن، می توانید به آرامی و به مدت ۳۰ دقیقه در هر بار برداشتن گاز استریل را شروع کنید. اگر هنوز خونریزی یا ترشح وجود دارد، استفاده از گاز استریل را تا زمانی که فروکش کند ادامه دهید.

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقبت های بعد از جراحی

بعد از کشیدن دندان عقل، مراقبت از خود برای اطمینان از بهبودی روان و سریع ضروری است. در این بخش، مراقبت های پس از جراحی که باید دنبال کنید، شامل ۲۴ ساعت اولیه و چند روز اول پس از جراحی را مورد بحث قرار می دهیم.

۲۴ ساعت نخست

در طول ۲۴ ساعت نخست پس از کشیدن دندان های عقل، برای کنترل خونریزی، گاز زدن روی گاز استریل ضروری است. اگر خونریزی ادامه داشت گاز استریل را با یک قطعه جدید جایگزین کنید. بهتر است گاز استریل اول را بعد از ۴۵ دقیقه بردارید.

برای به حداقل رساندن تورم، کیسه یخ را به مدت ۲۰ دقیقه روی ناحیه دندان کشیده شده قرار دهید و سپس ۲۰ دقیقه استراحت کنید. این روند را در ۲۴ ساعت نخست تکرار کنید. از شستشوی دهان، تف کردن یا استفاده از نی خودداری کنید، زیرا این کار می تواند لخته خون روی حفره دندان کشیده شده را جدا کند و بهبود را به تأخیر بیندازد.

همچنین اجتناب از سیگار کشیدن، نوشیدن الکل یا نوشیدنی های گرم در ۲۴ ساعت اول ضروری است. این فعالیت ها می توانند خونریزی را افزایش داده و روند بهبودی را به تأخیر بیندازند.

چند روز نخست

بعد از ۲۴ ساعت نخست، می توانید به استفاده از رژیم غذایی نرم و شستشوی دهان با آب نمک برای افزایش بهبودی روی بیاورید. از خوردن غذاهای سفت، ترد یا تند که می توانند محل دندان کشیده شده را تحریک کنند، خودداری کنید. برای به حداقل رساندن تورم، در چند روز اول به استفاده از کیسه یخ روی ناحیه دندان کشیده شده ادامه دهید. همچنین می توانید از مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن برای کاهش درد و ناراحتی استفاده کنید.

رعایت بهداشت دهان و دندان در طول دوره نقاهت بسیار مهم است. دندان های خود را به آرامی مسواک بزنید و از نزدیک شدن به محل کشیدن دندان خودداری کنید و بعد از غذا دهان خود را با آب نمک بشویید. از دهانشویه یا خمیردندان حاوی الکل استفاده نکنید، زیرا ممکن است محل کشیدن دندان را تحریک کنند.

در نتیجه، دنبال کردن این دستورالعمل های مراقبت بعد از جراحی می تواند به سرعت بخشیدن به بهبودی شما و به حداقل رساندن خطر عوارض کمک کند. اگر دچار درد شدید، خونریزی یا تورم شدید، فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقب های بعد از کشیدن دندان

چه زمانی استفاده از گاز استریل را متوقف کنیم؟

بعد از کشیدن دندان عقل، استفاده از گاز استریل برای کنترل خونریزی و بهبودی بسیار مهم است. با این حال، مهم است که بدانید چه زمانی استفاده از گاز استریل را متوقف کنید تا از تأخیر در روند بهبودی و افزایش خطر عوارض جلوگیری شود.

نشانه های بهبودی

مهم ترین علامتی که نشان می دهد زخم شما در حال بهبود است زمانی است که خونریزی قطع شده است. اگر زخم شما هنوز به طور فعال خونریزی می کند، هنوز آماده نیست که آن را بدون پوشش رها کنید. هنگامی که خونریزی متوقف شد، گاز استریل را بردارید و آن را دور بیندازید.

یکی دیگر از نشانه هایی که نشان می دهد زخم شما در حال بهبود است زمانی است که لبه های زخم شروع به جمع شدن می کنند. این نشان می دهد که لخته در حال شکل گیری است و روند بهبودی در حال انجام است. اگر متوجه هر گونه تورم، درد یا ترشح چرک غیر عادی شدید، فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

خطر خشکی حفره دندان

خشکی حفره یک وضعیت دردناک است که زمانی رخ می دهد که لخته خونی که بعد از کشیدن دندان ایجاد می شود، از جای خود خارج شود یا قبل از بهبود زخم حل شود. هنگامی که این اتفاق رخ می دهد، استخوان و اعصاب درون حفره در معرض محیط دهان قرار می گیرند و باعث بروز درد شدید و افزایش خطر عفونت می شوند.

برای کاهش خطر خشکی حفره دندان، مهم است که دستورالعمل های دندانپزشک خود را به دقت دنبال کنید. حداقل تا ۲۴ ساعت پس از کشیدن دندان از کشیدن سیگار، استفاده از نی یا تف کردن خودداری کنید، زیرا این فعالیت ها می توانند لخته خون را از جای خود جدا کنند. همچنین هنگام مسواک زدن ملایم باشید و از لمس محل کشیدن دندان با زبان یا انگشتان خود اجتناب کنید.

به طور کلی، شما باید بعد از حدود ۴۵ دقیقه تا یک ساعت یا زمانی که خونریزی قطع شد، استفاده از گاز استریل را متوقف کنید. با این حال، اگر علائم یا عوارض غیرمعمولی را تجربه کردید، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید. آنها می توانند راهنمایی های بیشتری در مورد زمان توقف استفاده از گاز پانسمان و نحوه بهبودی بعد از کشیدن دندان عقل ارائه دهند.

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقب های بعد از کشیدن دندان

آیا گاز را باید بعد از جراحی خیس یا خشک نگه داشت؟

اکثر جراحان دهان و دندان توصیه می کنند که بعد از جراحی کشیدن دندان عقل، هر ۳۰ تا ۴۵ دقیقه گاز استریلی که روی موضع قرار می دهید را تعویض کنید. طولانی تر ماندن آنها باعث می شود که خون خشک و بزاق به حفره بچسبند. این امر مانع بهبودی می شود و خطر بروز عفونت را افزایش می دهد. به همین دلیل است که پس از جراحی توصیه می شود که گاز استریل را به طور مکرر تعویض کنید.

اما آیا پدهای گاز استریل تازه باید خیس باشند یا خشک؟

معمولاً پس از کشیدن دندان عقل توصیه می شود گاز استریلی که روی محل دندان کشیده شده قرار داده می شود مرطوب نگه داشته شود. کمی آب یا بزاق به گاز استریل کمک می کنند مانند گاز استریل خشک به محل لخته شدن خون نچسبد. گاز استریل مرطوب روی زخم های حساس تسکین دهنده نیز است.

با این حال، گاز اسریل نباید خیس باشد. مرطوب بودن بیش از حد آن می تواند مانع ایجاد لخته خون شود و اجزاء محافظ خون را از درون حفره پاک کند. سطح رطوبت ایده آل در حد مرطوب بودن است نه خیس شدن کامل.

در زیر خلاصه ای از اینکه بعد از کشیدن دندان عقل چرا گاز استریل مرطوب بهتر از گاز استریل خشک کار می کند، آورده شده است:

  • رطوبت به چسبیدن گاز به زخم چسبنده کمک می کند. گاز استریا خشک اغلب بیشتر به خود می چسبد تا ناحیه جراحی.
  • گاز استریل مرطوب لخته های جدید را مختل نمی کند. یک ماده خشک ممکن است به لخته خون در حال تشکیل چسبیده و آن را از جای خود خارج کند.
  • بزاق زخم ها را تمیز نگه می دارد. اگر اجازه دهید مقداری بزاق گاز استریل را خیس کند به تخلیه ذرات از درون حفره کمک می کند.
  • آب بافت های تحریک شده را تسکین می دهد. گاز استریل خشک می تواند به آنها چسبیده و باعث ناراحتی بیشتر شود.
  • حداقل رطوبت، بهبود را سرعت می بخشد. کمی رطوبت، محل دندان کشیده شده را هیدراته نگه می دارد اما نه خیلی مرطوب.

بنابراین بعد از کشیدن دندان عقل، استفاده از گاز استریل اندکی مرطوب بهتر از چسبیدن گاز استریل خشک به تنهایی، به بهبودی کمک می کند.

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقب های بعد از کشیدن دندان

طرز تهیه پدهای گاز استریل مرطوب

گاز استریل هایی که در داروخانه ها و مراکز جراحی به فروش می رسند معمولاً به صورت خشک بسته بندی می شوند. اما خیس کردن گاز قبل از قرار دادن آن روی حفره دندان عقل آسان است:

  • یک تکه گاز استریل خشک را زیر آب خنک شیر قرار دهید. آن را برای چند ثانیه در آنجا نگه دارید تا مرطوب شود اما نه آنقدر مرطوب که چکه کند.
  • همچنین می توانید با استفاده از نرمال سالین آن را مرطوب کنید. بسته بندی را باز کرده و مقدار کمی نرمال سالین را روی گاز استریل بریزید.
  • اجازه دادن به گاز برای جذب بزاق نیز مأثر است. یک تکه گاز استریل خشک را در دهان خود قرار دهید تا کمی خیس شود سپس روی زخم ها بمالید.

هدف این است که گاز استریل به طور یکنواخت مرطوب شود اما خیس نشود. مایع بیش از حد می تواند لخته خون تازه را جابجا کند. برای بهترین نتیجه، حداقل رطوبت کنترل شده را حفظ کنید.

نکاتی برای مراقبت از زخم ها با گاز استریل مرطوب

دنبال کردن پروتکل مناسب گاز استریل بعد از کشیدن دندان عقل، از بهبودی سریع و بدون عارضه پشتیبانی می کند. در اینجا چند نکته مفید برای مراقبت وجود دارند:

  • گاز استریل را هر ۳۰ تا ۴۵ دقیقه عوض کنید. پدهای قدیمی را به دلیل اشباع شدن از خون دور بیندازید.
  • بررسی کنید که گاز تازه در جای خود چسبیده باشد. در صورت نیاز تنظیماتی را انجام دهید تا فشار روی حفره ها حفظ شود.
  • از صحبت کردن یا حرکت غیر ضروری دهان خودداری کنید. این می تواند گاز استریل را جابجا کند و لخته های تشکیل شده را مختل کند.
  • به مدت ۲۴ ساعت محل جراحی را شستشو ندهید. هنگام مسواک زدن از نزدیک شدن به ناحیه دندان عقل خودداری کنید.
  • ترشحات جزئی را با چای کیسه ای کنترل کنید. تانن ها به انقباض عروق خونی کمک می کنند.
  • برای چند شب طاق باز بخوابید. بالا نگه داشتن سر باعث کاهش درد ضربان دار و تورم می شود.
  • داروهای مسکن تجویز شده را طبق دستور مصرف کنید. از دوز توصیه شده تجاوز نکنید.
  • غذاهای نرم بخورید تا زمانی که بتوانید راحت بجوید. مایعات خنک، اسموتی ها، ماست و غیره بیشتر مصرف کنید.
  • در صورت تشدید خونریزی یا درد به دندانپزشک خود مراجعه کنید. خونریزی بیش از حد یا درد شدید ممکن است نشان دهنده عوارض باشند.

معمولاً بیماران در ۲۴ ساعت نخست بعد از جراحی فقط به گاز استریل نیاز دارند. اما همیشه دستورالعمل های مخصوص بعد از جراحی خود را دنبال کنید. با مراقبت های بعدی مناسب، محل های کشیدن دندان به سرعت بهبود می یابند.

جایگزین های گازاستریل

اگر به دنبال جایگزینی برای گاز استریل بعد از کشیدن دندان عقل هستید، چند گزینه وجود دارند که می توانید آنها را در نظر بگیرید. در اینجا برخی از متداول ترین جایگزین های گاز پانسمان آورده شده اند:

کیسه های چای

بعد از کشیدن دندان عقل می توان از چای کیسه ای به عنوان جایگزینی برای گاز استریل استفاده کرد. به سادگی یک چای کیسه ای را برای چند دقیقه داخل آب داغ خیس کنید، اجازه دهید خنک شود و سپس آن را روی محل دندان کشیده شده قرار دهید. اسید تانیک موجود در چای می تواند به کاهش خونریزی و تورم کمک کند.

گلوله پنبه استریل

از گلوله های پنبه استریل نیز می توان به عنوان جایگزینی برای گاز استریل استفاده کرد. به سادگی پنبه را با آب خیس کنید و آن را روی محل دندان کشیده شده قرار دهید. پنبه هر گونه خون یا بزاق را جذب می کند و به کاهش خونریزی کمک می کند.

بسته های یخ

از کیسه های یخ می توان برای کاهش تورم و بی حس کردن ناحیه اطراف محل دندان کشیده شده استفاده کرد. به سادگی یک کیسه یخ را داخل یک حوله بپیچید و هر بار به مدت ۲۰ دقیقه روی گونه خود قرار دهید. حتماً بین هر بار قرار دادن کیسه یخ استراحت کنید تا از سرمازدگی جلوگیری کنید.

با آب نمک دهان خود را شستشو دهید.

شستشوی دهان با آب نمک می تواند به کاهش تورم و جلوگیری ناشی از عفونت بعد از کشیدن دندان عقل کمک کند. یک قاشق چایخوری نمک را با یک فنجان آب گرم مخلوط کنید و قبل از تف کردن، آن را به مدت ۳۰ ثانیه در دهان خود بچرخانید.

مسکن های بدون نسخه

مسکن های بدون نسخه مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند به کاهش درد و تورم بعد از کشیدن دندان عقل کمک کنند. حتماً دستورالعمل های روی برچسب را دنبال کنید و فقط دوز توصیه شده را مصرف کنید.

به خاطر داشته باشید، اگر مطمئن نیستید که کدام جایگزین برای گاز استریل برای شما مناسب است، حتماً با دندانپزشک یا جراح دهان خود مشورت کنید.

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقب های بعد از کشیدن دندان

جدول زمانی بهبود مورد انتظار پس از کشیدن دندان عقل

حفره هایی که پس از کشیدن دندان عقل باقی می مانند، به تدریج طی چند هفته آینده بهبود می یابند. در اینجا پیشرفت معمول بهبودی برای شما شرح داده شده است.

روز ۱

در روز جراحی، روی کنترل خونریزی و به حداقل رساندن تورم تمرکز کنید. طبق دستور از کمپرس یخ و گاز استریل مرطوب استفاده کنید. درد و ناراحتی شایع هستند. یک رژیم غذایی مایع در پیش بگیرید.

روز ۲-۳

خونریزی باید ظرف یک یا دو روز متوقف شود. تورم اطراف گونه ها و فک اغلب در روزهای ۲-۳ به اوج خود می رسد. از گاز استریل مرطوب به سراغ قرار دادن بایت فقط روی یک گاز تمیز بروید. غذاهای نرم مانند ماست، بلغور جو دوسر و تخم مرغ را به رژیم غذایی خود اضافه کنید.

روز ۴

تورم از روز ۴ شروع به بهبود می کند. با از بین رفتن بی حسی، ناراحتی ممکن است بین روزهای ۳-۵ افزایش یابد. بعد از ۲۴ ساعت، شستشوی دهان با آب نمک را امتحان کنید. داروها می توانند به مدیریت درد کمک کنند.

روز ۵-۷

کاهش تورم ادامه دارد. بافت نرم معمولاً در این مدت روی محل های دندان کشیده شده بسته می شود. دندان های نزدیک زخم ها را به آرامی مسواک بزنید. رژیم غذایی را به غذاهای نرم و ولرم که به جویدن کمی نیاز دارند افزایش دهید.

هفته ۲-۴

تورم بیشتر از بین می رود. سفتی و درد کاهش می یابد. یک پلاک سفید ممکن است روی حفره های بهبود یافته ایجاد شود- آن را به حال خود رها کنید. در حدود هفته چهارم به آرامی به یک رژیم غذایی عادی بازگردید.

هفته ۴-۶

هر گونه تورم باقیمانده باید ظرف یک یا دو ماه برطرف شود. با بازسازی اعصاب، بی حسی از بین می رود. لبه های صاف حفره به صاف شدن ادامه می دهند. بهبودی در ۴-۶ هفته کامل می شود.

با رعایت بهداشت دهان و دندان و مراقبت از زخم، محل های دندان عقل کشیده شده به سرعت و بدون هیچ گونه حادثه ای بهبود می یابند. استفاده از گاز استریل مرطوب در ابتدا در حالی که بافت جدید تشکیل می شود، ناحیه را تمیز نگه می دارد. فقط از استفاده ازگاز استریل های بیش از حد خیس خودداری کنید و برای شرایط بهبودی ایده آل، پدها را مرتباً عوض کنید.

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقب های بعد از کشیدن دندان

چه زمانی باید به دنبال مراقبت پزشکی بود؟

بعد از کشیدن دندان عقل، احساس خونریزی و ناراحتی طبیعی است. با این حال، در صورت مشاهده علائم غیر عادی، مهم است که فوراً به دنبال مراقبت های پزشکی باشید. در اینجا چند نشانه وجود دارند که باید مراقب آنها باشید:

خونریزی مداوم

تجربه مقدار کمی خونریزی بعد از کشیدن دندان عقل طبیعی است. با این حال، اگر خونریزی بیشتر از ۲۴ ساعت ادامه داشته باشد، می تواند نشانه مشکل جدی تری باشد. در چنین مواردی باید فوراً با دندانپزشک یا جراح دهان خود تماس بگیرید.

درد یا ناراحتی غیرمعمول

معمولاً بعد از کشیدن دندان عقل کمی درد و ناراحتی احساس می شود. با این حال، اگر درد یا ناراحتی غیرمعمولی را تجربه کردید، می تواند نشانه ای از عوارضی مانند خشکی حفره یا عفونت باشد. برخی از علائمی که باید به آنها توجه کرد عبارتند از:

  • درد شدیدی که با داروی مسکن کاهش نمی یابد.
  • تورمی که با گذشت زمان بدتر می شود.
  • تب یا لرز شدید.
  • مشکل در تنفس یا بلع.

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، باید بلافاصله با دندانپزشک یا جراح دهان خود تماس بگیرید. آنها قادر خواهند بود وضعیت شما را ارزیابی کنند و درمان مناسب را ارائه دهند.

به خاطر داشته باشید، همیشه بهتر است در مورد سلامت دهان و دندان های خود احتیاط کنید. در صورت داشتن هر گونه نگرانی یا پرسش درباره بهبودی خود بعد از کشیدن دندان عقل، در تماس با دندانپزشک یا جراح دهان خود تردید نکنید.

خطرات و عوارض مرتبط با کشیدن دندان عقل

در حالی که کشیدن دندان عقل یک فرایند معمول است، برخی از خطرات و عوارض احتمالی وجود دارند که باید از آنها آگاه بود:

خشکی حفره

خشکی حفره زمانی رخ می دهد که لخته خون در محل جراحی خیلی زود پس از جراحی از جای خود خارج شود. این امر باعث می شود قبل از بهبودی استخوان و اعصاب در معرض محیط دهان قرار بگیرند. بسیار دردناک است و یک “حفره خشک” خالی به جای می گذارد. سیگار کشیدن، نوشیدن با نی، و ایجاد مزاحمت برای زخم ها می توانند منجر به بروز این مشکل شوند. حفره خشک با تمیز کردن توسط دندانپزشک و پانسمان حفره با گاز دارویی برای تسکین سوزش درمان می شود.

آسیب عصبی

ریشه های دندان های عقل اغلب به اعصاب حسی نزدیک تر هستند. کشیدن دندان های نهفته گاهی باعث آسیب های عصبی می شود که منجر به بی حسی، درد یا گزگز لب می شود. با این حال، این آسیب معمولاً در عرض چند هفته یا چند ماه بهبود می یابد. جراحی فوری برای تغییر موقعیت عصب، ممکن است به بهبودی سریع تر کمک کند.

خونریزی

ترشحات بعد از کشیدن دندان طبیعی هستند، اما برخی از بیماران خونریزی بیش از حد را تجربه می کنند. اعمال فشار محکم با گاز استریل یا چای کیسه ای به کنترل خونریزی جزئی کمک می کند. اما خونریزی کنترل نشده ممکن است به مراقبت های اورژانسی برای سوزاندن یا بخیه زدن زخم نیاز داشته باشد.

عفونت

باکتری ها می توانند وارد محل دندان کشیده شده و باعث بروز عفونت شوند. مشخصه ویژه این اتفاق درد شدید، تورم، طعم یا بوی بد، تب و ترشح چرک است. برای از بین بردن عفونت های دندان عقل آنتی بیوتیک ها نیاز هستند. در موارد شدید، ممکن است تخلیه آبسه با جراحی ضروری باشد. بهداشت خوب دهان خطر عفونت را کاهش می دهد.

درگیری سینوس

نوک های ریشه های دندان های عقل فک بالا اغلب به سینوس های ماگزیلاری نزدیک هستند. کشیدن این دندان ها گاهی اوقات می تواند یک حفره از حفره به داخل فضای سینوسی ایجاد کند. این فیستول اورانترال برای بسته شدن به جراحی دیگری نیاز دارد تا غذا و باکتری وارد سینوس نشوند.

مراقب های بعد از کشیدن دندان

مراقب های بعد از کشیدن دندان

پرسش های متداول

در اینجا به برخی از سؤالات متداول در مورد مراقبت از محل کشیدن دندان عقل پاسخ داده شده است:

چگونه می توان فهمید که چه زمانی استفاده از گاز استریل بعد از کشیدن دندان را متوقف کنیم؟

بعد از اتمام خونریزی، بعد از کشیدن دندان باید استفاده از گاز استریل را متوقف کنید. این معمولاً حدود ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول می کشد، اما بسته به فرد می تواند متفاوت باشد. اگر خونریزی ادامه پیدا کرد، باید استفاده از گاز استریل را تا زمان قطع شدن ادامه دهید.

آیا گاز استریل را یک شب بعد از کشیدن دندان باید نگه داشت؟

خیر، نباید گاز استریل را یک شب بعد از کشیدن دندان نگه دارشت. توصیه می شود که گاز استرل را هر ۳۰ تا ۴۵ دقیقه یکبار تعویض کنید تا خونریزی متوقف شود. هنگامی که خونریزی متوقف شد، می توانید گاز استریل را بردارید و آن را دور بیدازید.

چه زمانی بعد از کشیدن دندان عقل می توان آب نوشید؟

به محضی که احساس راحتی کردید می توانید بعد از کشیدن دندان عقل آب بنوشید. مهم است که هیدراته بمانید، اما باید در چند روز اول از نی استفاده نکنید زیرا مکش می تواند لخته خون را از بین ببرد و باعث خشکی حفره شود.

بعد از کشیدن دندان عقل چه باید کرد؟

بعد از کشیدن دندان عقل، استراحت و پرهیز از فعالیت های شدید در روزهای اول بسیار مهم است. همچنین باید از سیگار کشیدن و نوشیدن الکل خودداری کنید، زیرا اینها می توانند روند بهبودی را کاهش دهند. دنبال کردن دستورالعمل های دندانپزشک برای مراقبت های بعد از عمل و شرکت در هر قرار ملاقات بعدی بسیار مهم است.

گرما یا یخ بعد از کشیدن دندان؟

می توانید بعد از کشیدن دندان از گرما و یخ برای مدیریت درد و تورم استفاده کنید. برای کاهش تورم باید در ۲۴ تا ۴۸ ساعت اول از یخ استفاده کرد، در حالی که بعد از آن می توان از گرما برای کمک به درد و بهبودی استفاده کرد.

اگر گاز استریل در دسترس نبود چه باید کرد؟

اگر بعد از کشیدن دندان عقل گاز استریل در دسترس نداشتید، می توانید به جای آن از پارچه تمیز و مرطوب یا چای کیسه ای استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که برای کمک به تقویت لخته شدن و توقف خونریزی، به محل دندان کشیده شده فشار ملایم وارد کنید.

چه مدت بعد از کشیدن دندان عقل باید از گاز استریل استفاده کرد؟

توصیه می شود در ۲۴ ساعت نخست بعد از جراحی به طور مکرر از گازهای استریل استفاده کنید. از گذاشتن همان گاز استریل در محل بیشتر از ۳۰ تا ۴۵ دقیقه خودداری کنید. پس از ۲۴ ساعت، می توانید پانسمان کردن با گاز استریل را به طور کامل متوقف کنید.

اگر گاز استریل من بعد از جراحی غرق در خون زیادی شده باشد چه؟

ترشح کمی خون طبیعی است، اما خونریزی بیش از حد به توجه نیاز دارد. ابتدا یک چای کیسه ای مرطوب را امتحان کنید، سپس اگر ظرف یک ساعت چندین گاز استریل را خیس کردید، با جراح دهان خود تماس بگیرید.

بعد از کشیدن دندان عقل چه زمانی می توان استفاده از کیسه یخ را متوقف کرد؟

کیسه یخ در ۳۶ ساعت اول پس از عمل بسیار مهم است. اما می توانید برای چند روز دیگر پس از آن، از کمپرس یخ برای کاهش تورم یا تسکین درد استفاده کنید.

چگونه بفهمم که حفره دندان عقل من عفونی شده است؟

علائم عفونت عبارتند از درد شدید، تورم، بو یا طعم بد، تب و ترشح. در صورت مشاهده این علائم بلافاصله به دندانپزشک خود مراجعه کنید. ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشید.

بعد از جراحی چه زمانی می توان مسواک زدن به طور معمول را شروع کرد؟

در ۲۴ ساعت نخست، هنگام مسواک زدن از نزدیک شدن به محل جراحی خودداری کنید. پس از آن، می توانید به آرامی مسواک بزنید و از اطراف حفره های در حال بهبود مراقبت کنید. مسواک زدن با نیروی کامل ممکن است طی ۷ تا ۱۰ روز از سر گرفته شود.

نتیجه گیری

کشیدن دندان عقل، با مراقبت های بعدی مناسب، نباید تجربه ای بیش از حد دردناک یا استرس زا باشد. استفاده از گاز استریل مرطوب در ۲۴ ساعت اولیه پس از جراحی بهتر از گاز استریل خشک به تنهایی، باعث بهبود می شود. فقط قبل از استفاده از پدهای تازه هر ۳۰ تا ۴۵ دقیقه یا در صورت نیاز، رطوبت اضافی را بگیرید. مراقبت مناسب از زخم، یک رژیم غذایی نرم و دارو به شما کمک می کنند تا در چند هفته به راحتی بهبود پیدا کنید. حتماً دستورالعمل های خاص دندانپزشک خود پس از عمل را برای نتایج مطلوب دنبال کنید. با کمی صبر، محل دندان کشیده شده شما به زودی بهبود یافته و راحت می شود.

تحلیل رفتن لثه زمانی است که حاشیه بافت های لثه های اطراف دندان ها از بین می رود یا به عقب کشیده می شود و مقدار بیشتری از دندان یا ریشه های دندان ها در معرض دید قرار می گیرد. وقتی لثه ها تحلیل می روند، شکاف هایی تحت عنوان پاکت پریودنتال بین لثه و دندان ایجاد می شود که محل فعالیت باکتری های عامل بیماری فراهم می شود. در صورت عدم درمان تحلیل رفتگی لثه ها، بافت اطراف و ساختار استخوانی دندان می تواند آسیب ببیند و گاهی اوقات منجر به از دست دادن دندان شود. تحلیل رفتن لثه ها یک وضعیت شایع دندانی است که به تدریج پیشرفت می کند.

علائم تحلیل رفتن لثه ها

تحلیل رفتن لثه ها یک مشکل شایع دندانی است. اکثر افراد نمی دانند که دچار تحلیل لثه شده اند زیرا به تدریج اتفاق می افتد و در مراحل اولیه هیچ علامتی ندارد. اولین علامت تحلیل لثه معمولاً حساسیت دندان است. با پیشرفت تحلیل رفتگی لثه ها به مرور زمان، ممکن است متوجه علائم زیر شوید:

بلندتر شدن دندان ها

یکی از علائم تحلیل لثه ها، بلند شدن قابل مشاهده دندان ها است. هنگامی که لثه ها به دلیل بیماری لثه تحلیل می روند، دندان ها بسیار بلندتر از حد طبیعی به نظر می رسند. همانطور که لثه ها از روی دندان ها جدا می شوند، می توانند بلندتر ظاهر شوند و در عین حال باعث ایجاد پاکت هایی می شوند که مستعد عفونی شدن هستند.

آشکار شدن ریشه ها

آشکار شدن ریشه ها یکی دیگر از علائمی است که می تواند بسیار حساس و ناراحت کننده باشد زیرا از بین رفتن بافت لثه باعث حساسیت دندان می شود. آشکار بودن ریشه های دندان ها اغلب نشانه بیماری لثه یا مسواک زدن بیش از حد محکم است، که اغلب به تکنیک اشتباه مسواک زدن، فرچه های سفت، یا وارد کردن فشار بیش از حد هنگام مسواک زدن نسبت داده می شود.

لق شدن دندان ها

هنگامی که از تحلیل رفتن لثه ها رنج می برید، ممکن است متوجه لق شدن دندان ها شوید، که به بیماری لثه ناشی از انباشته شدن باکتری در زیر لثه های اطراف دندان ها نسبت داده می شود. با بدتر شدن تحلیل رفتگی لثه ها، به دلیل از بین رفتن ساختار چسبندگی دندان، پاکت های لثه عمیق تر می شوند.

تحلیل لثه

تحلیل لثه

علل تحلیل رفتن لثه ها

عوامل متعددی می توانند باعث تحلیل لثه شوند، از جمله:

بیماری های پریودنتال

بیماری های پریودنتال یا لثه عامل اصلی تحلیل رفتن لثه ها هستند. اینها عفونت های لثه هستند که توسط باکتری ها ایجاد می شوند، که بافت لثه و استخوانی که دندان های شما را در جای خود نگه می دارد را از بین می برند. هر گونه بیماری لثه ممکن است منجر به تحلیل رفتن لثه ها شود. مرحله اولیه بیماری لثه اغلب دردناک نیست؛ بنابراین علائم اغلب مورد توجه قرار نمی گیرند. اما اگر درمان نشده رها شود، علائم اولیه می توانند به پریودنتیت تبدیل شوند- یک نوع عفونت جدی بافت لثه. با رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان، می توانید از آسیب بیشتر به خط لثه و همچنین پوسیدگی و از دست رفتن دندان های خود جلوگیری کنید.

مراحل اولیه بیماری لثه را می توان با علائم جزئی مشاهده کرد که عبارتند از:

  • قرمزی، تورم یا بنفش شدن لثه ها
  • لثه هایی که به لمس حساس هستند
  • خونریزی لثه ها
  • بوی بد مزمن دهان

ژنتیک

برخی افراد بواسطه ژن های خود، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری پریودنتال هستند. در واقع، مطالعات نشان می دهند که ۳۰ درصد از جمعیت ممکن است مستعد ابتلا به بیماری های لثه باشند، حتی اگر به خوبی از دندان های خود مراقبت کنند.

مسواک زدن خیلی خشن

اگر دندان های خود را بیش از حد تهاجمی یا نادرست مسواک بزنید، مینای دندان های شما از بین رفته و در نهایت عاج و سمان را در معرض دید قرار می دهد که منجر به تحلیل لثه ها می شود. برای مسواک زدن با فشار مناسب، سعی کنید با مسواک برقی مسواک بزنید. فناوری سنسور فشار هوشمند برخی مسواک های برقی هنگام مسواک زدن خیلی سخت، به شما هشدار می دهد، تا از خط لثه شما محافظت کند.

مراقبت های دندانی ضعیف

مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و شستشوی ناکافی با دهانشویه آنتی باکتریال می تواند باعث شود که پلاک به راحتی به تارتار تبدیل شود، ماده سختی که روی دندان ها و بین آنها شکل می گیرد. تارتار را فقط با پاکسازی تخصصی می توان از بین برد. برای جلوگیری از تحلیل رفتن لثه ها، به فکر استفاده از یک مسواک برقی باشید که ۱۰۰% بیشتر از یک مسواک دستی معمولی پلاک ها را از بین می برد. دو مرتبه در سال (یا بیشتر در صورت نیاز) برای جرمگیری و تسطیح سطح ریشه ها به دندانپزشک خود مراجعه کنید- فرایندی که در آن تارتار هم از بالا و هم از زیر خط لثه ها زدوده می شود.

سطوح هورمونی

تغییرات در سطوح استروژن در طول زندگی یک زن، مانند بلوغ، بارداری و یائسگی، می تواند لثه ها را به طور فزاینده ای نسبت به تحلیل لثه حساس و آسیب پذیر کند. هورمون ها باعث جریان خون بیشتر به سمت لثه ها می شوند و به همین دلیل، لثه ها به عوامل مختلف بیش از حد واکنش نشان می دهند. سطوح بالای استروژن و پروژسترون زنان را نسبت به وجود پلاک حساس تر می کنند.

محصولات تنباکو

سیگاری ها و سایر مصرف کنندگان تنباکو بیشتر احتمال دارد که پلاک های چسبناک روی دندان های آنها ایجاد شود که می تواند منجر به بیماری لثه شود. سیگار کشیدن باعث کمبود اکسیژن در جریان خون می شود و لثه های عفونی به خوبی بهبود نخواهند یافت.

فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر

دندان قروچه یا فشردن و ساییدن دندان ها روی یکدیگر می تواند نیروی زیادی به دندان ها وارد کند، و باعث تحلیل لثه شود.

دندان های کج یا ناهماهنگی بایت

وقتی دندان ها به طور یکنواخت با یکدیگر تماس ندارند، نیروی خیلی زیادی می تواند به لثه ها و استخوان اطراف وارد شود و به بافت لثه ها آسیب وارد کند.

پیرسینگ لب یا زبان

جواهرات می توانند باعث فرسایش لثه ها شوند و آنها را به حدی تحریک کنند که بافت لثه فرسوده شود.

تحلیل لثه

تحلیل لثه

درمان تحلیل لثه ها

تحلیل رفتن لثه چیزی نیست که بخواهید آن را نادیده بگیرید. اگر فکر می کنید لثه هایتان تحلیل رفته اند، با دندانپزشک خود قرار ملاقات بگذارید. درمان هایی وجود دارند که می توانند لثه ها را ترمیم کرده و از آسیب بیشتر جلوگیری کنند.

تحلیل رفتگی خفیف لثه ها را می توان با پاکسازی عمقی تخصصی در ناحیه ای که تحت تأثیر بیماری لثه قرار گرفته است درمان کرد. در طول پاکسازی عمقی، که تحت عنوان جرمگیری و تسطیح سطح ریشه ها شناخته می شود، پلاک و تارتار زدوده می شوند، و ناحیه ریشه که در معرض محیط دهان قرار گرفته است صاف می شود تا انباشته شدن باکتری ها دشوارتر شود. برای درمان تحلیل رفتگی پیشرفته لثه ها که با پریودنتیت همراه است، یک دندانپزشک متخصص ممکن است درمان با آنتی بیوتیک را توصیه کند.

اگر پاکسازی عمقی برای درمان این وضعیت کافی نباشد، به دلیل تحلیل رفتن بیش از حد استخوان و پاکت های عمیق، ممکن است به عمل جراحی تحلیل لثه نیاز باشد.

از چه نوع جراحی هایی برای درمان تحلیل رفتن لثه ها استفاده می شوند؟

برای درمان تحلیل لثه از روش های جراحی زیر استفاده می شود:

  • در جرمگیری فلپ باز و روت پلنینگ دندانپزشک یا پریودنتیست (متخصص بیماری های لثه) بافت آسیب دیده لثه را بلند می کند، باکتری های مضر را از پاکت ها خارج می کند و سپس بافت لثه را به خوبی روی ریشه دندان محکم می کند و در نتیجه عفونت از بین خواهد رفت.
  • جراحی که تحت عنوان پیوند لثه (یا پیوند بافت نرم) شناخته می شود ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما نیازی نیست وحشت کنید. در طول این فرایند، جاهایی از ریشه ها که در معرض محیط دهان قرار گرفته اند، با بافت پیوند از کام یا دهان شما درمان می شود. انواع مختلفی از روش های پیوند بافت لثه وجود دارند، اما متداول ترین روش، پیوند بافت همبند نامیده می شود. در این روش، یک فلپ از پوست در سقف دهان (کام) بریده می شود و بافتی از زیر فلپ که بافت همبند ساب اپیتلیال نامیده می شود، برداشته می شود و سپس به بافت لثه اطراف ریشه ای که پوشش محافظ آن از بین رفته است پیوند زده می شود. پس از اینکه بافت همبند از زیر فلپ برداشته شد، فلپ دوباره در جای خود بخیه زده می شود. در طول نوع دیگری از پیوند به نام پیوند آزاد لثه، بافت به جای زیر پوست، مستقیماً از سقف دهان گرفته می شود. گاهی اوقات، اگر بافت لثه کافی در اطراف دندان های آسیب دیده وجود داشته باشد، دندانپزشک می تواند لثه را از نزدیک دندان پیوند بزند و بافتی را از کام خارج نکند. به این عمل پیوند پایه می گوبند.
  • جراحی لثه همیشه ضروری نیست. اگر استخوان پشتیبان دندان شما در نتیجه تحلیل لثه از بین رفته باشد، ممکن است روشی برای بازسازی استخوان و بافت از دست رفته توصیه شود. مانند کاهش عمق پاکت، دندانپزشک شما بافت لثه را بلند می کند و باکتری ها را از بین می برد. سپس از یک ماده احیا کننده مانند غشاء، بافت پیوند یا پروتئین شبیه ساز بافت و محرک بافت استفاده می شود تا بدن شما را تشویق کند تا به طور طبیعی استخوان و بافت آن ناحیه را بازسازی کند و در این صورت به پیوند لثه نیاز ندارید. پس از قرار دادن مواد احیاء کننده در محل، بافت لثه روی ریشه دندان یا دندان ها محکم می شود.
تحلیل لثه

تحلیل لثه

چگونه از تحلیل رفتن لثه ها پیشگیری کنیم؟

برای جلوگیری از تحلیل رفتن لثه ها، باید یک روتین بهداشت دهان و دندان را دنبال کنید، ۲ مرتبه مسواک زدن در روز و یک مرتبه نخ دندان کشیدن در روز. همیشه از یک مسواک نرم استفاده کنید و از دندانپزشک خود بخواهید روش صحیح مسواک زدن را به شما آموزش دهد. اگر ناهماهنگی بایت یا دندان قروچه دلیل تحلیل لثه است، با دندانپزشک خود در مورد نحوه اصلاح این مشکل صحبت کنید.

راه های دیگر برای جلوگیری از تحلیل لثه ها عبارتند از:

  • ترک استفاده از محصولات تنباکو
  • داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل
  • نظارت بر تغییرات احتمالی داخل دهان شما
  • حداقل ۲ مرتبه در سال برای پاکسازی تخصصی و معاینه به دندانپزشک خود مراجعه کنید.

پرسش های متداول در مورد تحلیل لثه ها

چه چیزی باعث تحلیل لثه های شما می شود؟

عوامل متعددی وجود دارند که می توانند باعث تحلیل لثه شوند، از جمله بیماری های پریودنتال. اینها عفونت های باکتریایی لثه هستند که بافت لثه و استخوان پشتیبان که دندان های شما را در جای خود نگه می دارند، را تخریب می کنند، که عامل اصلی تحلیل رفتن لثه است.

چگونه می توان از تحلیل لثه ها جلوگیری کرد؟

مراقبت خوب از دهان بهترین راه برای جلوگیری از تحلیل لثه ها است. به صورت روزانه مسواک بزنید و نخ دندان بکشید و حداقل دو مرتبه در سال به دندانپزشک خود مراجعه کنید. در صورت ابتلا به تحلیل لثه، ممکن است لازم باشد دندانپزشک متخصص شما را بیشتر ویزیت کند. استفاده از مسواک برقی را مد نظر بگیرید، فرچه های میکرو- ارتعاشی آنها پلاک بیشتری را از بین می برند- پلاک می تواند منجر به تارتار و بیماری لثه شود.

تحلیل لثه

تحلیل لثه

چگونه می توان لثه ها را سالم تر کرد؟

  • از مسواک برقی استفاده کنید.
  • دندان های خود را به درستی مسواک بزنید، حداقل دو مرتبه در روز.
  • از مسواک دارای اسکراپر زبان استفاده کنید.
  • به صورت روزانه نخ دندان بکشید.
  • لثه های خود را ماساژ دهید. مسواک برقی مجهز به حالت مراقبت از لثه است که خط لثه شما را هنگام مسواک زدن به آرامی تحریک می کند.
  • از یک دهانشویه ضد باکتری و یک خمیر دندان ضد باکتری حاوی فلوراید استفاده کنید.

ارتودنسی، قدیمی ترین رشته تخصصی دندانپزشکی با درمان مال اکلوژن های دندانی و اسکلتی مرتبط است. گرچه مال اکلوژن چند عاملی است و اغلب به دلیل تداخل نامطلوب بین ژنتیکی و عوامل محیطی رخ می دهند اما ژن ها علاوه بر نقش در مکانیسم حرکت دندان ها و پیامدهای ناخواسته مانند تحلیل خارجی ریشه متعاقب درمان ارتودنسی، بر این عارضه تأثیر نیز دارند. الگوی رشد و مورفولوژی دندان- صورت از نظر ژنتیکی تعیین می شود، اما تا حدودی می تواند تحت تأثیر عوامل محیطی قرار گیرد.

درمان ارتودنسی به عنوان یک عامل محیطی عمل می کند که می تواند رشد جمجمه- صورت را برای اصلاح مال اکلوژن و دستیابی به زیبایی و یک اکلوژن هماهنگ با تعادل خوب صورت تحت تأثیر قرار دهد. این مقاله به بررسی عوامل ژنتیکی مؤثر روی انواع مال اکلوژن ها می پردازد. با این حال، تأثیر عوامل محیطی باید همیشه در نظر گرفته شوند.

پروژه ژنوم انسانی و پیشرفت های آینده در پزشکی ژنومی به ما کمک می کند تا شرایطی که باعث جهش می شوند و معمای زیگزاگی حل نشده تعامل مولکولی را حل کنیم.

واژه ارتودنسی از واژه یونانی ortho به معنای درست یا صحیح و dons به معنای دندان شکل گرفته است. مال اکلوژن به معنای دقیق هیچ بیماری را نشان نمی دهد؛ بلکه تغییر از چیزی است که نرمال یا ایده آل تلقی می شود. ارتودنسی “علم تغییرات نامتناهی” است. علت مال اکلوژن چند عاملی است؛ داشتن علل خاص یعنی هر گونه اختلال در دوران جنینی، قالب گیری جنین و ضربه هنگام تولد، هرگونه شکستگی فک در دوران کودکی، اختلال عملکرد عضلانی، آکرومگالی، هیپرپلازی همی فکی و اختلالات رشدی دندانی. علاوه بر این، یک نفوذ قوی وراثت/ ژن در علت مال اکلوژن یافت شده اند. “فک هاپسبورگ” معروف (جلو آمدگی فک پایین)، که فنوتیپ کلاسیک اجداد سلطنتی اروپایی بود، بهترین نمونه شناخته شده تأثیر ژنتیک بر مال اکلوژن است. دانش معاصر در عرصه ارتودنسی نشان می دهد که چندین ژن با علت مال اکلوژن، حرکت دندان به دنبال درمان ارتودنسی و عوارض جانبی پس از درمان ارتودنسی مرتبط هستند. هدف این مقاله برجسته کردن نقش ژنتیک دخیل در شرایط بالینی جدید است که منجر به ناهنجاری های اسکلتی و دندانی شدید می شوند و از این رو تأثیر زیادی بر رشته ارتودنسی دارد.

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

مال اکلوژن مرتبط با سندرم های ژنتیکی

درک مؤلفه ژنتیکی اکثر مال اکلوژن ها دشوار است زیرا ویژگی های جمجمه-صورت ماهیت چند ژنی دارند. پروژه ژنوم انسان راه های جدیدی را برای درک بهتر این موضوع باز کرده است. ناهماهنگی های شدید فک و مال اکلوژن می توانند در نتیجه سندرم های ناشی از انحراف، جابجایی، نقائص، حذف و شکستگی در سطح کروموزومی در قوس شاخه ای اول ایجاد شوند.

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

استعداد ژنتیکی برای مشکلات رویش دندان و بی دندانی

هر گونه انحراف از رویش طبیعی دندان ها روی اکلوژن مناسب و همچنین بعد عمودی استخوان آلوئولار حمایت کننده تأثیر خواهد گذاشت.

عوارض جانبی ممکن است شامل فشردگی، نهفتگی و اپن بایت موضعی، برای مثال، انکیلوز دندان مولر شیری باشد.

شکست اولیه رویش دندان (PFE)

از سوی دیگر، شکست اولیه رویش دندان (PFE)، شرایطی را توصیف می کند که در آن دندان های غیر انکیلوز شده نمی توانند برویند، حتی اگر هیچ مانع فیزیکی برای رویش آن وجود نداشته باشد. این وضعیت معمولاً دندان های خلفی را تحت تأثیر قرار می دهد به گونه ای که به مرور زمان باعث بوجود آمدن اپن بایت خلفی می شود. ممکن است با سندرم هایی مانند دیسپلازی کلیدوکرانیال، دیسپلازی اکتودرمال، سندرم داون و سندرم آپرت همراه باشد. اعتقاد بر این است که PFE یک اختلال ژنتیکی با “نفوذ بالا” است که به این معنا است که ویژگی که بوجود می آورد تقریباً همیشه در فرد حامل ژن آشکار خواهد بود. جهش در گیرنده هورمون پاراتیروئید ۱ (PTH1R) با PFE مرتبط است که این ژن را به یک ژن کاندید با اولویت برای تأیید تشخیص PFE تبدیل می کند. یک سابقه خانوادگی جامع می تواند به تشخیص زود هنگام این وضعیت کمک کند و بنابراین برنامه ریزی برای طرح درمان بهتر را تسهیل می کند. با این حال، اغلب هیچ درمان ارتودنتیک مؤثری برای PFE وجود ندارد زیرا دندان ها به نیروهای ارتودنتیک پاسخ نمی دهند.

آژنزیس دندانی: هیپودنشیا، اولیگودنشیا، آنودنشیا

فقدان مادرزادی پنج دندان یا تعداد کمتری از دندان ها، تحت عنوان هیپودنشیا تعریف می شود و در دندان های دائمی شایع تر از دندان های شیری است. علت آژنزیس انتخابی دندان ها در انسان یک جهش نادرست است که در همودومین MSX-1 رخ داده است. دندان های لترال فک بالا، دندان های مولر فک پایین و دندان های پرمولر فک پایین به استثناء دندان های مولر سوم، بیشترین دندان هایی هستند که نمی رویند، و با نقص در ژن های MSX-1 و MSX-2 مرتبط هستند. یک جهش در ژن MSX-1 در کروموزوم ۴ به عنوان عامل ایجاد الیگودنشیا (فقدان ۶ دندان یا بیشتر) شناسایی شده است، که شامل عدم وجود همه دندان های پرمولر دوم و مولر سوم است. جهش فاکتورهای رونویسی PAX-9 در بی دندانی فامیلی و همچنین در عدم وجود دندان های پرمولر دوم فک پایین و دندان های پیشین مرکزی مشاهده شده است. همچنین، عدم وجود دندان و کاهش اندازه دندان ارتباط تنگاتنگی داشته اند و توسط همان جایگاه ژن ۱۱ هدایت می شوند.

در حین مطالعه سوابق خانوادگی یک خانواده فنلاندی با الیگودنشیا شدید خانوادگی به دلیل جهش در AXIN2 (پروتئین مهاری محور ۲)، سابقه پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی کشف شد. چنین مطالعاتی در مورد تنظیم ژنتیکی آژنزیس دندانی به شناسایی مارکرهای بالینی دندان برای سرطان کمک می کند.

آنودنشیا فقدان کامل دندان ها است که در دیسپلازی اکتودرمال هیپوهیدروتیک، یک بیماری ارثی که در آن بافت ها یا مشتقات اکتودرمال وجود ندارند، رخ می دهد. این یک صفت مغلوب وابسته به جنسیت است، گرچه شجره نامه های اتوزومال مغلوب نیز گزارش شده اند. افراد مبتلا به آنودنشیا مادرزادی نسبی معمولاً دندان های کوچک تری دارند.

دندان های نیش نابجا و جابجا شده

دندان نیش نهفته کامی و نابجا نیز ممکن است نشان دهنده یک صفت ارثی باشند که می تواند به صورت ژنتیکی توضیح داده شود. ژنتیک همچنین از ارتباط بین دندان های نیش نهفته کامی و سایر ناهنجاری های دندانی، مانند آژنزیس دندان های پرمولر فک پایین، دندان های پیشین لترال فک بالا، دندان های لترال میخی شکل، زیر خارج بودن دندان های مولر شیری از اکلوژن، هیپوپلازی مینای دندان و جابجایی دندان های پرمولر فک پایین به صورت دیستال حمایت می کند. جابجایی دندان های نیش فک بالا/ اولین دندان پرمولر با آژنزیس دندان های پیشین لترال فک بالا همراه بوده است. به طور مشابه، ارتباط بین دندان های نیش نهفته، دندان های پیشین لترال فک پایین و جابجایی دندان های نیش و عدم وجود دندان های مولر سوم به طور مادرزادی گزارش شده است. شرایطی مانند آژنزیس دندان، اندازه دندان و ناهنجاری های موقعیتی که اغلب با هم مشاهده می شوند، معمولاً نشان دهنده وجود یک وضعیت پیچیده ژنتیکی دندانی هستند.

دندان های اضافی

دندان های اضافی منفرد در دندان های دائمی شایع تر هستند و بیشتر در قسمت قدامی فک بالا و سپس در نواحی خلفی فک بالا شایع هستند. چندین دندان اضافی بیشتر در ناحیه پرمولر فک پایین ایجاد می شود. وجود آنها ممکن است منجر به عوارضی مانند فشردگی، فاصله، نهفتگی، جابجایی یا چرخش، تشکیل کیستیک و تحلیل دندان های مجاور شود. دندان اضافی شرایطی است که در خانواده ها وجود دارد، تنوع نژادی را نشان می دهد و دوشکلی جنسیتی را نشان می دهد. این واقعیت که دندان های اضافی می توانند یکی از ویژگی های بارز بسیاری از اختلالات رشدی باشند، قانع کننده ترین شواهد برای یک مبنای ژنتیکی است.

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

استعداد ژنتیکی برای مال اکلوژن های اسکلتی

مدت ها تصور می شد که الگوهای اسکلتی مال اکلوژن های کلاس ۲ و ۳ دارای پایه و اساس ژنتیکی هستند. وراثت “فک هاپسبورگ” (چلو آمدگی فک پایین که توسط چندین نسل از سلطنت اتریش نشان داده شده است) یک مثال کلاسیک است. با این حال، مال اکلوژن کلاس ۳ ممکن است ناشی از نقص رشد فک بالا، رشد بیش از حد فک پایین، یا ترکیبی از هر دو باشد.

پیش بینی سفالومتریک رشد جمجمه- صورت فرض می کند که نوع صورت در یک کودک در حال رشد پبرای یش بینی رشد آینده کافی است. با این حال، این مسئله، اساس ژنتیکی احتمالی رشد را نادیده می گیرد. این پیش بینی تنها در صورتی معتبر است که ساختار جمجمه- صورت والدین در نظر گرفته شود. در صورتی که یک بیمار دارای مال اکلوژن کلاس ۲ متوسط ​​باشد، در صورتی که اعضای خانواده وی مال اکلوژن کلاس ۲ داشته باشند بیشتر احتمال دارد که دچار مال اکلوژن اسکلتی کلاس ۲ شدید شود. در یک تحقیق در سال ۱۹۹۲، در یک مطالعه تجزیه و تحلیل بالینی سفالومتریک ۴۸ جفت دوقلو نشان داد که مال اکلوژن های کلاس ۲ گروه ۱ و ۲ یک همبستگی ژنتیکی دارند که ماهیت چند ژنی دارد.

والدین بیمارانی که مال اکلوژن کلاس ۲ دارند، تمایل بیشتری به داشتن نیمرخ محدب با دیستواکلوژن دارند، در حالی که والدین بیمارانی که مال اکلوژن کلاس ۳ دارند، تمایل بیشتری به داشتن نیمرخ مقعر با مزیواکلوژن دارند. این نشان می دهد که هر دو مال اکلوژن های کلاس ۲ و کلاس ۳ یک پایه ژنتیکی دارند.

 همراه با تأثیر ژنتیکی، تأثیر محیطی بر موقعیت قدامی خلفی فک بالا و استخوان آلوئولار فک بالا نیز وجود دارد. عاداتی مانند تنفس دهانی و مکیدن انگشت می توانند باعث پیشرفت فرآیند آلوئولار فک بالا شوند، در حالی که رابطه متقاطع بایت قدامی در بیماران کلاس ۳ می تواند مانع رشد طبیعی فک بالا جلو شود. موقعیت عمودی پروسه فک بالا و آلوئولار فک بالا نیز می تواند تحت تأثیر عوامل محیطی باشد. بنابراین این عوامل محیطی ممکن است اندازه و موقعیت ارثی فک بالا را در بیمارانی که مال اکلوژن کلاس ۲ و ۳ دارند افزایش یا کاهش دهند. رشد فک پایین بسیار کمتر تحت تأثیر عوامل محیطی در صفحه قدامی- خلفی قرار می گیرد؛ با این حال تنفس دهانی، موقعیت و عملکرد زبان می توانند تا حدی روی جهت عمودی فک پایین تاثیر بگذارند.

به طور کلی، بر اساس مطالعه رشد طولی بولتون- براش، ویژگی های اسکلتی اسکلت صورت ارثی هستند، در حالی که فقط ویژگی های اکلوزال وراثت پذیری اندکی وجود دارند. به عنوان مثال، ارتفاع، عرض و طول کام مؤلفه قابل توجهی از تنوع ارثی را نشان می دهند و ژنتیک عامل مهمی برای مال اکلوژن است که بعد کام را شامل می شود. از سوی دیگر، تغییرات دندانی که منجر به بروز مال اکلوژن می شوند تا حد زیادی تحت تأثیر عوامل محیطی هستند.

آپنه انسدادی خواب

سندرم آپنه انسدادی خواب (OSAS)، یک وضعیت بالقوه ناتوان کننده است که ممکن است روی توانایی شناختی فرد تأثیر بگذارد، مشخصه ویژه آن خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، خر و پف، دوره های مکرر آپنه (بدون جریان هوا) یا هیپوپنه (مسدود شدن جریان هوا تا حدی) و هیپوکسمی شبانه است. به نظر می رسد ناهنجاری های ارثی ساختار جمجمه- صورت، مانند فک پایین، حداقل بخشی از خوشه بندی خانوادگی OSAS را توضیح می دهند، و تعدادی از درگیری های ژنتیکی توسط مطالعات دو قلوها و خانواده ها شناسایی شده اند.

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

تاثیر وراثت و ژنتیک در مشکلات ارتودنسی

ژنتیک و تحلیل ریشه دندان

در حالی که درمان ارتودنسی می تواند باعث تحلیل ریشه شود، یک مبنای ژنتیکی زیربنایی گزارش شده است. چندین ژن مانند ژن اینترلوکین-۱b (IL-1B)، فعال کننده گیرنده لیگاند کاپا- فاکتور هسته ای (RANKL) و گیرنده TNF ابرخانواده دخیل هستند. با این حال، به دلیل ماهیت چند عاملی تحلیل ریشه دندان، پیش بینی تحلیل ریشه در بیماران خاص ارتودنسی دشوار بوده است. تحقیقات برای شناسایی بیومارکرهای تحلیل ریشه ارتودنتیک در حال انجام هستند و این امکان را برای پزشکان فراهم می سازد تا مستعد بودن بیمار را پیش بینی کنند و بنابراین احتمالاً درمان انجام شده را تغییر دهند.

نتیجه گیری

مال اکلوژن به دلیل ترکیبی از تأثیرات ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود. ارتودنسی با شناسایی چنین تأثیرات محیطی و دستکاری موفق آنها برای کار به نفع بیمار تکامل یافته است. تأثیر ژنتیک بر مال اکلوژن به طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است و اطلاعات جدید به سرعت در حال آشکار شدن هستند. با پیشرفت پروژه ژنوم انسانی، امکان بومی سازی ژن معیوب برای هر مشکل ارتودنسی امیدوار کننده به نظر می رسد، گرچه به دلیل ماهیت چند ژنی هر ویژگی جمجمه- صورت پیچیده است.

دانش ارتقاء یافته ژنتیک در ارتودنسی، راه را برای اصلاح ژنتیکی برخی از ناهنجاری های دندان- صورت هموار خواهد کرد. پزشک از امضاهای ژنتیکی منحصر به فرد بیماران ارتودنسی آگاه تر خواهد بود و پزشک را قادر می سازد تا روش های درمانی بهتری را با توجه به رشد و نمو، نیازها، پاسخ ها و اهداف فعلی و آینده فرد طراحی کند.

آیا از قرمزی لثه ها رنج می برید یا سقف دهان شما متورم است؟ شما بدون کم و کاست، دستورات دندانپزشک خود را برای حفظ سلامت دندان ها و لثه های خود دنبال می کنید- اما آیا می دانستید که وضعیت دهان شما می تواند سایر مشکلات سلامتی را نیز روشن کند؟ برخی از بیماری های دهان و دندان مانند بوی بد دهان، لثه های رنگ پریده و لثه های قرمز می توانند نشانه بیماری لثه باشند. اما سایر علائم دهان ممکن است به مشکلات سلامتی به ظاهر نامرتبط اشاره داشته باشند. (نکته: دندان های فرسوده می تواند نشانه ای از اختلال خوردن یا سوزش معده مزمن باشند.)

اگر بیماری لثه دارید، تنها نیستید. بر اساس داده های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) بیشتر از ۱ نفر از هر ۲ نفر، یا ۷/۶۴ میلیون آمریکایی به بیماری لثه خفیف، متوسط ​​یا شدید مبتلا هستند. بیماری لثه از تورم ناسالم لثه ها به نام ژنژیویت تا تخریب جدی بافت و استخوان متغیر است. در بدترین موارد بیماری لثه، دندان ها را از دست خواهید داد.

دهان سالم مملو از باکتری، مخاط و سایر ذرات غذا است که یک پلاک چسبناک و بی رنگ روی دندان ها تشکیل می دهند. به طور معمول با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم از شر پلاک خلاص می شوید. اما وقتی به دلیل رعایت بهداشت نامناسب دهان و دندان پلاک ایجاد می شود، باعث التهاب، خونریزی لثه یا ژنژیویت می شود.

ژنژیویت شکل خفیف بیماری لثه است. عادات خوب بهداشت دهان و دندان- مسواک زدن حداقل دو مرتبه در روز، نخ دندان کشیدن به صورت روزانه، معاینات منظم دندانپزشکی، و سیگار نکشیدن- می توانند به پیشگیری و معکوس کردن التهاب لثه کمک کنند.

پلاک هایی که برداشته نمی شوند سخت می شوند و به تارتار تبدیل می شوند. این منجر به افزایش خونریزی و شکل جدی تری از بیماری لثه به نام پریودنتیت خواهد شد. در این شکل پیشرفته بیماری لثه، لثه های ناسالم از دندان ها جدا می شوند و در کنار دندان ها، پاکت های کوچکی تشکیل می دهند که می توانند عفونی شوند. بیماری پریودنتال اگر درمان نشود، استخوان ها، لثه ها و بافت همبند که از دندان ها حمایت می کنند، تخریب می شوند.

بر اساس موسسه ملی تحقیقات دندانپزشکی و جمجمه صورت، افراد خاصی نسبت به سایرین، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری لثه قرار دارند. ریسک فاکتورهایی که بیماری لثه را افزایش می دهند عبارتند از:

  • سالخورده بودن
  • ابتلا به دیابت
  • استعداد ژنتیکی
  • تغییرات هورمونی در دختران و زنان
  • داروها
  • سایر بیماری ها مانند ایدز و درمان سرطان
  • سیگار کشیدن

مراقبت از لثه های ناسالم (بیماری لثه) می تواند دندان های شما را نجات دهد. در اینجا چند سبک زندگی و درمان خانگی وجود دارند که باید در نظر گرفته شوند:

  • دندان های خود را حداقل دو مرتبه در روز مسواک بزنید.
  • مسواک نرم استفاده کنید.
  • هر سه ماه یک مرتبه مسواک خود را تعویض کنید.
  • روزانه نخ دندان بکشید.
  • برای کاهش پلاک، بعد از مسواک زدن از دهانشویه بدون نسخه استفاده کنید.
  • برای پاکسازی تخصصی دندان های خود و چک کردن دهان، به طور منظم به دندانپزشک خود مراجعه کنید.
  • سیگار نکشید.

به این علائم دهانی نگاهی بیندازید تا متوجه شوید که آیا این علائم در مورد سلامتی شما چه می گویند.

سلامتی دهان و سلامت بدن

سلامتی دهان و سلامت بدن

لثه های ناسالم می توانند باعث بوی بد دهان شوند.

همه افراد بوی بد دهان را تجربه می کنند، اما مسواک زدن و نخ دندان کشیدن- از جمله مسواک زدن زبان یا استفاده از زبان شوی- باید بوی بد دهان را در مراحل ابتدایی از بین ببرد. اگر این بو با مسواک زدن از بین نرود چطور؟ این می تواند نشانه بیماری پیشرفته لثه باشد، بنابراین مهم است قبل از اینکه این وضعیت دهانی دندان های کاملاً سالم را خراب کند، با دندانپزشک خود صحبت کنید.

در بیشتر مواقع، بزرگترین عاملی که باعث بوی بد دهان می شود رژیم غذایی شما است. پیاز، سیر و ادویه های تند تا ساعت ها بعد از مصرف باعث ایجاد بوی بد دهان می شوند. علاوه بر این، افرادی که دیابت کنترل نشده دارند، رژیم غذایی پر پروتئین دارند یا از اعتیاد به الکل رنج می برند، معمولاً به نظر می رسد دهان آنها بوی شیرینی یا بوی میوه می دهد، یا از یک بیماری متابولیک جدی به نام کتواسیدوز رنج می برند.

لثه های قرمز و متورم؟ در اینجا برای شما توضیح می دهیم منظور آنها چیست.

داشتن لثه های متورم یکی دیگر از علائم بیماری لثه است. حتی اگر فکر می کنید دندان های سالمی دارید، لثه های متورم قطعاً به مراجعه به دندانپزشک نیاز دارند. دندانپزشک شما می تواند فوراً تشخیص دهد که آیا به بیماری لثه مبتلا هستید- اما می توانید با خشک کردن لثه های خود با دستمال یا دستمال کاغذی و نگاه کردن در آینه، تورم لثه ها را بررسی کنید. سطح لثه نزدیک به دندان باید مانند توپ بسکتبال سنگریزه دار به نظر برسد، نه صاف و براق. و گرچه لثه های متورم شما ممکن است احساس خوبی داشته باشند، اما در حین مسواک زدن خونریزی می کنند.

این مشکل دهانی، علاوه بر تورم باعث قرمزی لثه ها نیز می شود. (اکثر افرادی که پوست روشن و تیره دارند، به طور طبیعی لثه های صورتی دارند، اما برخی از افراد مدیترانه ای و آفریقایی تبار لثه های تیره دارند.)

سلامتی دهان و سلامت بدن

سلامتی دهان و سلامت بدن

علت فرسایش مینای دندان را کشف کنید!

در طول فرسایش دندان ها، سطح دندان یا دندان ها به تدریج فرسوده می شود. هر منبع اسیدی می تواند مینای دندان های سالم را از بین ببرد، از جمله اسید مرکبات و نوشابه. اما یکی از متداول ترین منابع اسید در دهان به دلیل بیماری ریفلاکس اسید معده به مری (GERD) است، وضعیتی که در آن اسید از معده از مری بالا می آید، باعث سوزش سر دل می شود و به دهان می رسد.

یکی دیگر از دلایل این مشکل سلامت دهان، ممکن است پرخوری عصبی باشد، یک اختلال خوردن که در آن افراد اغلب یک وعده غذایی بزرگ می خورند و سپس با استفراغ آن را پاک می کنند.

استفراغ بیش از حد، مانند بولیمیا، می تواند منجر به سایر مشکلات سلامت دهان شود، مانند:

  • خشکی دهان
  • لب های خشک و ترک خورده
  • از بین رفتن مینای دندان
  • دندان های حساس
  • غدد بزاقی متورم

بوی بد دهان (هالیتوزیس)

بوی بد دهان می تواند ناشی از خشکی دهان یا غذاها و نوشیدنی هایی باشد که مصرف می کنید. اما بیماری لثه و التهاب لثه نیز می توانند به عود آزار دهنده بوی بد دهان کمک کنند.

علاوه بر دندان ها و لثه ها، بوی بد دهان که ادامه می یابد می تواند ناشی از برخی مشکلات سلامتی باشد که به مراقبت فوری پزشکی نیاز دارند. این شرایط عبارتند از:

  • عفونت های سینوسی
  • عفونت مزمن ریه
  • بیماری کبد یا کلیه
  • مشکلات گوارشی
  • دیابت
سلامتی دهان و سلامت بدن

سلامتی دهان و سلامت بدن

طعم ترش داخل دهان شما به خاطرچیست؟

اگر اغلب طعم در دهان خود حس ترشی دارید- که اغلب با بوی بد دهان اشتباه گرفته می شود- می تواند نشانه دیگری از GERD باشد، بخصوص اگر با گلو درد، درد قفسه سینه و صدای خشن همراه باشد. علاوه بر این وضعیت دهان و فرسایش دندان، GERD می تواند منجر به بروز مشکلات دیگری مانند سرفه مزمن، زخم مری و التهاب مری شود. اگر مشکوک به GERD هستید، در صورت نیاز تحت آزمایش و درمان قرار بگیرید.

سلامتی دهان و سلامت بدن

سلامتی دهان و سلامت بدن

چرا اینقدر خشک؟

خشکی دهان یا زروستومیا یک بیماری دهانی بسیار شایع است، بخصوص با افزایش سن. همچنین بیش از ۴۲۵ دارو وجود دارند که خشکی دهان به عنوان یک عارضه جانبی آنها شناخته شده است. اما خشکی دهان می تواند با مسائلی فراتر از سلامت دندان مرتبط باشد. همچنین یکی از علائم شایع دیابت، آرتریت روماتوئید، اسکلرودرمی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک و سندرم شوگرن است. توصیه می شود اگر خشکی مزمن دهان دارید، باید نگران باشید و با دندانپزشک خود صحبت کنید. همچنین می توانید کلینیک هایی را بیابید که در درمان این بیماری تخصص دارند.

آیا دندان های لق شما می خواهند چیزی به شما بگویند؟

لق شدن دندان یکی دیگر از علائم سلامت دندان است که نباید نادیده گرفت زیرا ممکن است نشانه ابتلای لثه های شما به بیماری باشد، که یک بیماری کاملاً جدی دهان است. باکتری هایی که زیر خط لثه رشد می کنند می توانند باعث تجزیه بافت ها و استخوان ها شوند، که منجر به جدا شدن دندان ها از لثه ها می شود. همانطور که بافت و استخوان بیشتری تخریب می شوند، احتمال از دست رفتن دندان های سالم بیشتر خواهد شد زیرا آنها لق می شوند و به کشیدن نیاز دارند. لق شدن دندان ها همچنین ممکن است نشانه عفونت باشد.

دندان هایی که به طور غیرمنتظره جابجا می شوند یا می افتند نشانه بیماری پیشرفته لثه هستند. از دست دادن دندان همچنین می تواند یکی از علائم اولیه پوکی استخوان باشد که باعث کاهش تراکم استخوان و ضعیف شدن استخوان های شما می شود.

برخی از مطالعات ارتباط بین پوکی استخوان و از دست رفتن استخوان در فک را نشان می دهند که دندان ها را محکم می کند. بخصوص در افراد مسن، زمانی که پوکی استخوان فک را تحت تآثیر قرار می دهد، از دست دادن دندان ممکن است رخ دهد. از دست دادن دندان تقریباً یک سوم افراد بزرگسال ۶۵ سال و بالاتر را تحت تأثیر قرار می دهد.

پوکی استخوان که تقریباً ۱۰ میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می دهد، اغلب تا زمانی که یک استخوان بشکند یا ترک بردارد، تشخیص داده نمی شود. احتمال از دست دادن دندان در زنان مبتلا به پوکی استخوان سه برابر بیشتر از افرادی است که به این بیماری مبتلا نیستند. با مراجعه منظم به دندانپزشک خود، داشتن یک رژیم غذایی متعادل و انجام فعالیت های بدنی منظم، می توانید قبل از بروز هر گونه آسیب جدی، آن تشخیص داده و درمان را انجام دهید.

سلامتی دهان و سلامت بدن

سلامتی دهان و سلامت بدن

زخم های دهانی

آیا می دانستید که لکه های سفید یا قرمز روی زبان یا مخاط دهان شایع ترین علامت سرطان دهان هستند؟ اما نگران نباشید: زخم های دهان کاملاً شایع هستند و احتمال اینکه زخم های دهان شما نشانه سرطان باشند بسیار پایین است. سرطان دهان یکی از شایع ترین انواع سرطان در ایالات متحده است. اغلب به صورت یک لکه کوچک سفید یا قرمز یا زخم در دهان شروع می شود و اغلب در افراد سیگاری یا افرادی که از هر شکل دیگری از تنباکو یا الکل استفاده می کنند رخ می دهد.

برای ایمن بودن، هر زخمی که در دهان شما پس از دو هفته بهبود نمی یابد را به دندانپزشک خود نشان دهید. معمولاً زخم های دهان ناشی از سرطان دهان، همراه با سایر بیماری های دهان مانند طعم عجیب داخل دهان، مشکلات جویدن، درد هنگام بلع و مشکل در گفتار ایجاد می شوند.

علائمی که نشان می دهند ممکن است سرطان دهان داشته باشید عبارتند از:

  • زخم های خونریزی دهنده که به راحتی بهبود نمی یابند
  • نقاط سخت یا مناطق ناهموار
  • بافت بی رنگ شده
  • تغییر در نحوه قرار گرفتن دندان ها روی هم
  • بی حسی
  • توده یا بافت نامنظم در دهان، گونه ها، گردن یا سر

سرطان دهان چیزی نیست که بتوانید آن را در منزل تشخیص دهید. اگر هر یک از این علائم را در دهان خود مشاهده کردید، حتماً به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا در صورت نیاز شما را برای مراقبت به متخصصان مربوطه ارجاع دهد.

وجود خطوط سفید یا قهوه ای روی دندان های کودکان؟

کودکانی که در معرض فلوراید بیش از حد قرار گرفته اند، ممکن است خطوط سفید یا قهوه ای روی سمت جلویی دندان های خود داشته باشند. سایر علائم فلوراید بیش از حد عبارتند از تهوع، اسهال و استفراغ. در حالی که فلوریاد در مقادیر بسیار اندک بی خطر است، اما اگر فکر می کنید کودک شما مقدار زیادی خمیر دندان حاوی فلوراید مصرف کرده است، فوراً با مرکز کنترل مسمومیت تماس بگیرید.

برای محافظت از دندان های سالم، قرار گرفتن در معرض فلوراید را محدود کنید، خمیر دندان های حاوی فلوراید را در مکانی امن نگه دارید و فقط در صورت توصیه دندانپزشک، از مکمل فلوراید استفاده کنید. به خاطر داشته باشید که برای حفظ سلامت دندان ها، بیشتر منابع آب شهری با فلوراید غنی شده اند، و فلوراید را می توان در برخی از آب های بطری شده و سایر محصولات مانند آبمیوه ها یافت.

سلامتی دهان و سلامت بدن

سلامتی دهان و سلامت بدن

سوزش دهان در مورد سلامتی شما چه می گوید؟

اگر احساس سوزش متوسط ​​تا شدید در دهان، لب ها یا زبان خود دارید، ممکن است یک بیماری دهانی به نام سندرم سوزش دهان باشد. خوشبختانه سندرم سوزش دهان چندان شایع نیست. زمانی که بروز پیدا می کند، می تواند ناشی از مصرف تعدادی از داروها، شرایط خاص دهان و دندان، یا سایر مسائل بهداشتی، از جمله کمبودهای تغذیه ای، عفونت های قارچی در دهان و تغییرات هورمونی در زنان باشد.

درد دهان و فک

همراه با علائمی مانند تبخال، درد فک و دهان اغلب نشانه های استرس هستند. استرس می تواند به تعدادی از اختلالات جسمی و روانی کمک کند. و دندانپزشک می تواند به شما کمک کند تا منبع ناراحتی فک را شناسایی کنید، که اغلب به دلیل شرایط ساده و قابل درمان مانند دندان درد، مشکلات سینوسی یا بیماری لثه ایجاد می شود.

همچنین مهم است که بدانید درد یا ناراحتی در فک می تواند به این معنا باشد که شما دچار حمله قلبی شده اید. دانستن این موضوع و شناخت سایر علائم شایع حمله قلبی می توانند به نجات جان شما یا یکی از عزیزانتان کمک کند.

اختلالات خوردن مانند بی اشتهایی و پرخوری عصبی مسئول چندین بیماری تهدید کننده سلامتی هستند، اما آیا می دانسته اید که به سلامت دهان و دندان های فرد نیز آسیب وارد می کنند؟

بر اساس یک مطالعه در سنگاپور، ۴/۷ درصد از زنان (۱۲ تا ۲۶ ساله) در برابر اختلالات شدید خوردن مانند بی اشتهایی (شرایطی که معمولاً شامل گرسنگی دادن به خود به دلیل ترس از افزایش وزن است) و بولیمیا (شرایطی که معمولاً شامل پرخوری و پاکسازی مقدار زیادی غذا به دلیل استرس شدید است) آسیب پذیر هستند.

هر دو شرایط علائم شایع مشکلات تصور شخص از بدن خود هستند، که به عنوان وضعیت ناراضی بودن فرد از ظاهر فیزیکی خود شناخته می شود. این می تواند ناشی از فشار فزاینده ای باشد که از طریق رسانه ها به افراد، بویژه زنان، برای مطابقت با استانداردهای غیر واقعی زیبایی منتقل می شود.

اختلالات خوردن شرایطی تهدید کننده زندگی هستند که برای عزت نفس، عملکرد تحصیلی و مهارت های اجتماعی فرد مضر هستند. آنها معمولاً با اختلالات شدید سلامت روان مانند افسردگی و اضطراب مرتبط هستند، اما آیا می دانسته اید که اختلالات خوردن می توانند روی سلامت دندان ها نیز تأثیر منفی بگذارند؟

وجه مشترک بین انواع اختلالات خوردن این است که افراد را از مواد مغذی مورد نیاز برای تغذیه بدن آنها برای عملکردهای روزانه محروم می کند. به این ترتیب، کمبود مواد مغذی، ناگزیر منجر به ایجاد حساسیت لثه ها می شود که مستعد خونریزی هستند و استفراغ مکرر منجر به تماس حجم بالایی از اسید معده با دندان ها می شود که مینای دندان ها را فرسوده می کند و منجر به تغییر منفی در اندازه، رنگ، و طول دندان ها می شود.

اختلالات خوردن و مشکلات دهان و دندان

اختلالات خوردن و مشکلات دهان و دندان

مشکلات دندانی ناشی از اختلالات خوردن

جویدن

آرتریت دژنراتیو Degenerative arthritis مفصل فکی گیجگاهی (TMJ) در فک یک عارضه دندانی است که اغلب با اختلالات خوردن ارتباط دارد. این مفصل در نقطه اتصال فک پایین به جمجمه واقع شده است. هنگامی که در این مفصل آرتریت ایجاد می شود، می تواند باعث درد مفاصل، سردرد شدید و مشکل در جویدن شود.

افرادی که این مشکل را دارند، باز و بسته کردن دهان برایشان دشوار است. بنابراین، مصرف غذاهای مغذی با بافت سخت تر مانند سبزیجات، میوه ها و گوشت برای آنها دشوار است. و این ممکن است آنها را وادار به اتخاذ یک رژیم غذایی نرم تر و محدود کننده کند که اغلب فاقد مواد مغذی مناسب است.

آسیب های دهانی

پاکسازی می تواند باعث تورم، زخم ها، و بریدگی های داخل دهان، بویژه روی سطح بالایی شود که تحت عنوان “نرم کام” شناخته می شود. چنین آسیبی برای دندانپزشکان یک پرچم قرمز است زیرا عادات عادی روزانه به ندرت به این ناحیه آسیب می رسانند.

یکی دیگر از نشانه های پاکسازی، کبودی روی بند انگشتان است زیرا افراد تمایل دارند پوست خود را گاز بگیرند تا پاکسازی کنند. یک چرخه منظم پرخوری و پاکسازی می تواند منجر به بزرگ شدن غدد بزاقی شود. بزرگ شدن غدد می تواند آسیب زا باشد و معمولاً برای دیگران قابل مشاهده است، که با ناراحتی عاطفی بیشتر و اعتماد به نفس پایین ارتباط دارد.

بیماری های لثه

رژیم غذایی نامناسب اغلب منجر به کمبود مواد مغذی می شود. کلسیم، آهن و ویتامین های گروه B همگی مواد مغذی هستند که سلامت دندان ها را تقویت می کنند. کلسیم ناکافی نه تنها بیماری های لثه بلکه پوسیدگی دندان را نیز افزایش می دهد؛ حتی اگر یک فرد بی اشتها کلسیم کافی مصرف کند، بدن برای جذب آن به ویتامین D کافی نیاز دارد. آهن ناکافی می تواند باعث ایجاد زخم های دهان شود.

شایع ترین مشکل لثه، ژنژیویت است، که تحت عنوان التهاب لثه تعریف می شود. علائم التهاب لثه عبارتند از خونریزی در حین مسواک زدن، لثه هایی که متورم به نظر می رسند، و قرمزی لثه ها.

بوی بد دهان، خشکی دهان و لب های ترک خورده

سطوح ناکافی ویتامین B3 (که همچنین تحت عنوان نیاسین تعریف می شود) می تواند با بوی بد دهان و ایجاد آفت ارتباط داشته باشد. همانطور که قبلاً اشاره شد، در نتیجه بیماری های لثه، لثه ها می توانند قرمز و متورم شوند و تقریباً براق به نظر برسند، که می تواند به دلیل کم آبی شدید باشد. به این ترتیب، دهان می تواند به طور باور نکردنی خشک شود و لب ها ممکن است تاول بزنند و ترک بخورند.

راه هایی برای جلوگیری از آسیب بیشتر

به دنبال حمایت از عزیزان خود باشید.

همه ما موجودات ارتباطی هستیم که در زمان های سخت برای حمایت به یکدیگر متکی هستیم. افرادی که با اختلالات خوردن دست و پنجه نرم می کنند نباید اجازه دهند افکارشان در انزوا تبخیر شود، در عوض باید از حمایت عاطفی عزیزان خود بهره مند شوند.

سفر به سمت بهبودی از یک اختلال خوردن مسئله آسانی نیست، زیرا هم یک نبرد فیزیکی و هم روانی است. افرادی که در مسیر بهبودی قرار دارند سزاوار محبت و تشویق فراوان از سوی افرادی هستند که به آنها اهمیت می دهند.

اختلالات خوردن و مشکلات دهان و دندان

اختلالات خوردن و مشکلات دهان و دندان

به دنبال کمک تخصصی باشید.

همانطور که قبلاً اشاره شد، اختلالات خوردن معمولاً با اختلالات روانی همراه هستند. بنابراین، برای افرادی که با اختلال خوردن دست و پنجه نرم می کنند، به شدت توصیه می شود که از یک درمانگر یا روانپزشک کمک تخصصی بگیرند.

متخصصان بهداشت روان ممکن است بیماران را تشویق کنند که یک دفترچه یادداشت تغذیه ای داشته باشند که در طول هر جلسه مشاوره مرور شود. هدف یک دفترچه یادداشت تغذیه ای شناسایی عواملی است که باعث رفتارهای ناسالم غذایی می شود و چگونگی اصلاح آنها با ابزارهای مناسب.

طرح درمان خود را از دندانپزشک بخواهید.

افرادی که از اختلالات خوردن رنج می برند، به دلیل مشکلاتی که داخل دهان و دندان های آنها وجود دارد، اغلب از دندانپزشک خود کمک تخصصی می گیرند. به دندانپزشک آموزش داده می شود که علائم دهانی یک اختلال شدید خوردن را شناسایی کند. آنها ابتدا در مورد آسیب های دهانی و بدنی ناشی از یک اختلال خوردن به بیمار خود آموزش می دهند، و یک طرح درمانی ایجاد می کنند که به رفع این عوارض دهانی کمک می کند.

دندانپزشک همیشه باید به بیماران خود اطمینان دهد که رابطه آنها محرمانه است و مطب آنها فضای امنی برای آنها است تا بتوانند مبارزات و پیشرفت خود را به سمت بهبودی به اشتراک بگذارند.

دندانپزشکان در فراز و نشیب های یک اختلال خوردن نقش مهمی در حمایت از بیماران ایفا می کنند، زیرا آنها باید همیشه باید به بیماران خود که به دنبال کمک های دندانپزشکی هستند شفقت، درک و صبر خود نسبت به آنها را منتقل کنند.

همانطور که مشاهده می کنید، اختلالات خوردن تأثیرات مهمی روی سلامت دهان و دندان های فرد دارند. با این حال، زمانی که همدلی وجود داشته باشد قابل درمان است. وجه مشترک بین سه نقش ذکر شده در بالا که به عنوان کمکی برای افرادی که دارای اختلالات خوردن هستند این است که هر فرد می تواند حمایت عاطفی و روانی ارائه دهد. سلامت دندان های شما برای سلامت عمومی شما ضروری است.

بی شک کج بودن دندان ها روی ظاهر شما تأثیر می گذارد، و همین امر باعث می شود بسیاری از بیماران برای درمان به ارتودنتیست مراجعه کنند. ما دوست داریم لبخند شما را زیبا کنیم، اما همچنین از اصلاح دندان های کج نیز خوشحال هستیم زیرا یک بایت مشکل دار خیلی بیشتر از ظاهر شما را تحت تأثیر قرار می دهد. یک بایت مشکل دار خطر ابتلا به مشکلات دندانی، بیماری لثه و حتی اختلالات فک را افزایش می دهد.

 

داشتن بایت مشکل دار به چه معناست؟

داشتن بایت مشکل دار، که در اصطلاح دندانپزشکی مال اکلوژن نامیده می شود، به این معنا است که دندان های شما در هنگام گاز زدن به خوبی روی یکدیگر قرار نمی گیرند. انواع مختلفی از بایت مشکل دار و دلایل مختلف دندانی وجود دارند که باعث می شوند بایت شما از حالت عادی خارج باشد، از جمله:

 

دندان های فشرده یا تعداد اندک دندان ها

داشتن دندان های فشرده به این معنا است که تعداد دندان های شما آنقدر زیاد است که از اندازه فک شما بیشتر هستند. به ناچار، تعدادی از دندان ها، برخی دیگر را از مسیر خود خارج می کنند و باعث ایجاد دندان های کج و بایت مشکل دار می شوند. برخی از بیماران مشکل برعکس دارند: آنها بدون تعداد کامل دندان به دنیا می آیند. در نتیجه، آنها فضاهایی دارند که به دندان ها اجازه می دهند از هم ترازی خود خارج شوند.

تاثیر مشکلات بایت روی سلامت دهان و دندان

تاثیر مشکلات بایت روی سلامت دهان و دندان

کراس بایت

وقتی بایت خود را می بندید، دندان های فک های بالا و پایین شما باید کاملاً به یکدیگر برسند. به این معنا که دندان های جلوی فک بالای شما کمی دندان های جلوی فک پایین شما را پوشش می دهند و دندان های مولر شما مانند قطعات پازل در کنار یکدیگر قرار می گیرند. زمانی که کراس بایت دارید، یک یا چند دندان فک بالا به درستی روی دندان های فک پایین قرار نمی گیرند.

 

اوربایت و آندربایت

اوربایت زمانی اتفاق می افتد که دندان های فک بالای شما نسبت به دندان های فک پایین خیلی جلوتر باشند. مقدار کمی اوربایت طبیعی است، اما زمانی که خیلی شدید باشد باعث مال اکلوژن می شود. آندربایت برعکس است، به گونه ای که دندان های فک پایین شما جلوتر از دندان های فک بالای شما قرار می گیرند.

 

اپن بایت

زمانی که دندان های عقب بایکدیگر تماس دارند، اما بین دندان های جلوی بالا و پایین باز می ماند.

 

دلایلی که ممکن است یک بایت مشکل دار ایجاد شود

بایت مشکل دار می تواند یک ویژگی ارثی باشد که روی رشد و اندازه فک شما تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، فک های بالا و پایین ممکن است به طور ناهماهنگ رشد کنند، بنابراین یکی از آنها بلندتر از دیگری باشد. همچنین جالب است بدانید که وضعیت زبان شما ممکن است منجر به بروز بایت مشکل دار شود. هنگامی که زبان به طور مداوم روی دندان های شما فشار وارد می کند، می تواند باعث شود دندان های شما از موقعیت خارج شوند.

گذشته از ژنتیک، از دست دادن دندان و بیماری لثه باعث بروز مال اکلوژن می شود. مشکلاتی که برای ایجاد بایت مشکل دار در کودکان به خوبی شناخته شده اند عبارتند از: مکیدن انگشت شست، استفاده از پستانک و تنفس دهانی.

تاثیر مشکلات بایت روی سلامت دهان و دندان

تاثیر مشکلات بایت روی سلامت دهان و دندان

چگونه یک بایت مشکل دار روی سلامت دهان شما تأثیر می گذارد؟

حتی اگر بایت مشکل دار شما از نظر تأثیر آن روی ظاهر شما یک مشکل کوچک به نظر برسد، باز هم این امکان وجود دارد که منجر به بروز مشکلات دندانی شود. بایت مشکل دار باعث ایجاد فشار به داخل دهان می شود که منجر به بروز مشکلات سلامت دهان و دندان می شود، از جمله:

 

پوسیدگی دندان و بیماری لثه

دندان های نامرتب اغلب فضاهای تنگی ایجاد می کنند که به راحتی غذا در آنها انباشته می شود. دسترسی به این فضاها هنگام مسواک زدن نیز دشوار است. بسته به نوع مال اکلوژن، هنگام مسواک زدن ممکن است دندان هایی که در جهتی متفاوت از دندان های دیگر قرار دارند، به خوبی مسواک زده نشوند. دندان های جلو آمده ممکن است مانع رسیدن مسواک شما به دندان های مجاور شوند. حتی زمانی که در مورد بهداشت دهان و دندان های خود تلاش می کنید، مال اکلوژن خطر ایجاد حفره، پلاک و بیماری لثه را افزایش می دهد.

فرسایش و ساییدگی غیر طبیعی که منجر به آسیب دندان می شود.

هنگامی که دندان های شما به درستی همراستا نباشند، نقاط برجسته هر دندان مولر باید در شیارهای دندان مولر مقابل قرار بگیرند. این تناسب دقیق فشار ناشی از جویدن و گاز زدن را به طور مساوی روی همه دندان ها پخش می کند که فشار روی مینای دندان ها را به حداقل می رساند.

عضلاتی که باز و بسته کردن دهان را کنترل می کنند بسیار قوی هستند و می توانند فشار زیادی ایجاد کنند. هنگام جویدن، دندان های مولر شما فشاری معادل ۱۵۰ پوند وارد می کنند. با این حال، این طبیعی است و دندان های شما به گونه ای طراحی شده اند که در برابر فشار مقاومت کنند.

مشکلات زمانی بوجود می آیند که بایت مشکل داری داشته باشید زیرا فشار ناهموار می شود. برخی از دندان ها تحت فشار کمی قرار می گیرند، در حالی که برخی دیگر باید هر بار که چیزی را گاز می زنید، در مقابل استرس بیشتری مقاومت کنند. با گذشت زمان، این امر منجر به ساییدگی و فرسایش شدید روی دندان هایی می شود که بیشتر تحت فشار قرار می گیرند.

فشار ناهموار اغلب باعث لق شدن دندان ها و لب پر شدن، ترک خوردن یا شکستگی دندان ها می شود. مانند یک اثر دومینو، یک تغییر باعث تغییر دیگری می شود. دندان های آسیب دیده ممکن است منجر به ایجاد حفره و عفونت در داخل ریشه دندان شوند.

این استرس همچنین استخوان های فک و الیاف ها و عضلات حمایت کننده از آنها را تحت تأثیر قرار می دهند و منجر به بروز مشکلاتی مانند سردرد مزمن، درد گردن و شانه و مشکلات فک مانند اختلال مفصل فکی- گیجگاهی می شود.

تخصص ما درمان بایت مشکل دار کودکان و بزرگسالان با استفاده از یکی از چندین گزینه، از ابزارهای دهانی و هدگیر گرفته تا بریس های سنتی و اینویزیلاین هستند. برخی از افراد بزرگسال گزینه های خوبی برای ارتودنسی تسریع شده هستند، که می تواند به ۵۰ درصد سریع تر حرکت کردن دندان های شما، در مقایسه با بریس ها و الاینرها کمک کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد گزینه های خود، با ما تماس بگیرید، یا یک نوبت بگیرید.

برای درمان شیارهای عمیق، حفره ها و شکاف های روی سطوح جونده دندان های پرمولر و دندان های مولر می توان یک سیلانت دندانی یا پوشش پلاستیکی نازک را اعمال کرد. هدف این درمان دندانپزشکی این است که با اعمال پوشش های نازک رزین کامپوزیت، دندان ها در برابر باکتری های مضر پوشانده شوند.

اگر تا به حال از مشکلات مربوط به سطح جونده یا حفره های رنج برده باشید، حتماً همین نام را شنیده اید. گرچه سیلانت ها عمدتاً برای کودکان استفاده می شوند، اما دندانپزشکان می توانند در موارد خاص آنها را به بزرگسالان نیز توصیه کنند. اینها تجهیزات دندانپزشکی بسیار بادوام هستند.

سطح بالایی دندان ها جایی است که هفتاد و پنج درصد از پوسیدگی های دندانی در آنجا مشاهده می شود. تمیز کردن دندان ها، با داشتن این شرایط، دشوار می شود و در نتیجه راحت تر پوسیده می شوند. با استفاده از سیلانت ها از دندان ها در برابر پوسیدگی محافظت می شود.

هنگامی که دندانپزشک شما سیلانت های دندانی را توصیه می کند، مهم است که بدانید آنها چقدر دوام خواهند داشت و چگونه می توان طول عمر آنها را افزایش داد و از آنها بهترین استفاده را برد!

هدف از سیلانت های دندانی برای افراد مختلف چیست؟

  • کودکان و نوجوانان- در سنین ۶ تا ۱۶ سالگی که احتمال ایجاد پوسیدگی بیشتر است، بویژه زمانی که نخستین دندان های دائمی ظاهر می شوند.
  • افراد بزرگسال- سطوح دندانی که فرو رفتگی یا شیارهای عمیق ندارند و شواهد پوسیدگی را نشان نمی دهند.
  • دندان های شیری- اگر کودکی مستعد پوسیدگی باشد، یا فرورفتگی ها یا شیارهای عمیقی در دندان های شیری او وجود داشته باشند، می توان از سیلانت ها روی آنها استفاده کرد.
سیلانت دندانی

سیلانت دندانی

سیلانت های دندان چقدر دوام دارند؟

ماندگاری آنها به فرد و وضعیت دندان های او بستگی دارد. اما با احتیاط مناسب، می توانند تا ۸-۹ سال دوام بیاورند.

سیلانت های دندانی علیرغم سادگی آنها، برای ماندگار بودن طراحی شده اند که ممکن است باعث شک در دوام آنها شود. همانطور که در بالا ذکر شد، مواد خوب می توانند ۱۰ سال یا بیشتر دوام بیاورند. مانند بریس ها یا سایر درمان های دندانی به برداشتن آنها نیاز نیست.

آنها با ساییده و فرسوده شدن به مرور زمان، در نهایت ناپدید خواهند شد. در صورت پیشنهاد دندانپزشک، می توان موارد جدید را جایگزین آنها کرد. این ابزارهای دندانپزشکی به این معروف هستند گه اگر دندان ها بیش از حد تحت فشار نباشند، سال ها دوام می آورند. تا زمانی که آنها خیلی آسیب نبینند، لازم نیست نگران چیزی باشید.

مینای دندان های طبیعی و سیلانت های دندانی هر دو هنگام جویدن غذاهای سفت مانند یخ و دانه های ذرت بو داده در معرض فرسایش قرار می گیرند. بنابراین، شما باید به این موضوع توجه داشته باشید.

علاوه بر این، هنگامی که دندانپزشک شما از سیلانت ها استفاده می کند، باید برای چکاپهای منظم به کلینیک مراجعه کنید تا مطمئن شوید که آنها به درستی در جای خود قرار گرفته اند. و دندانپزشک شما در صورتی که احساس کند سیلانت شما فرسوده شده است ممکن است آن را با سیلانت های دندانی جدیدی جایگزین کند.

اکنون که از طول عمر سیلانت ها اطلاع دارید، بیایید مروری داشته باشیم بر نحوه قرار گرفتن آنها روی دندان ها!

فرایند قرار گرفتن سیلانت های دندانی چگونه است؟

فرایند قرار گرفتن سیلانت روی دندان فقط چند دقیقه طول می کشد. دندانپزشک می تواند این کار را انجام دهد. به منظور سیل (مهر و موم) شدن دندان ها، در اطراف آن پنبه قرار داده می شود. به این ترتیب پس از تمیز شدن کامل، خشک باقی خواهد ماند.

مینای دندان با یک محلول مخصوص آغشته می شود تا به چسبندگی سیلانت به دندان کمک کند. در مرحله بعد، شما دندان های خود را آبکشی و خشک خواهید کرد. این ماده مانند رنگ روی شیارهای عمیق و فرو رفتگی های روی سطح مینای دندان زده می شود.

بسته به نوع سیلانت دندانی مورد استفاده، دو روش برای سخت شدن این مواد وجود دارد: نور مصنوعی و ابزارهای طبیعی.

در نهایت، بایت بیمار چک می شود و هر گونه سیلانت اضافی پاک می شود.

در نهایت، یک روتین خوب بهداشت دهان و دندان، یک رژیم غذایی متعادل، و مشاوره منظم با دندانپزشک، همگی کلید حفظ اثربخشی سیلانت های جدید شما هستند.

سیلانت دندانی

سیلانت دندانی

بعد از فرایند دریافت فیشورسیلانت دندان چه انتظاری باید داشت؟

شما باید طبق معمول دندان های خود را تمیز کنید و بهداشت دهان و دندان های خود را به خوبی رعایت کنید. دندان های شما راحت تر تمیز می شوند زیرا مسواک به تمام سطوح می رسد.

گاهی اوقات سیلانت می افتد- این معمولاً در عرض ۶ ماه اتفاق می افتد. ایده خوبی است که به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید تا بتواند از سالم بودن سیلانت به عنوان بخشی از معاینه معمول دندانپزشکی شما مطمئن شود. سیلانت ها می توانند در طول سال ها فرسوده شوند و پس از آن باید دوباره استفاده شوند.

فیشورسیلانت چه فواید و خطراتی دارد؟

سیلانت ها ابزاری ساده و مؤثر برای کاهش پوسیدگی دندان ها هستند. آنها حتی برای افرادی که آب فلورایده می نوشند و با خمیر دندان های فلورایده مسواک می زنند، محافظت بیشتری در برابر پوسیدگی ایجاد می کنند. فلوراید موجود در آب و خمیر دندان به راحتی به شیارها یا حفره های عمیق نمی رسد. حتی فرچه مسواک هم ممکن است به این اندازه نرسد.

عوارض نادر هستند، اما ممکن است شامل واکنش آلرژیک به سیلانت یا، در صورت ضخیم بودن لایه سیلانت، تغییر در بایت شما باشد.

جایگزین های فیشورسیلانت کدامند؟

دندانپزشک می تواند وارنیش فلوراید را روی دندان ها اعمال کند. با این حال، وارنیش های فلوراید بیشتر در کودکان خردسالی استفاده می شوند که در معرض خطر بالای ایجاد حفره قرار دارند. وارنیش فلوراید باید ۲ تا ۴ مرتبه در سال اعمال شود.